Η νταντά μας αφήνει

[demi1981]

Όσο είναι ακόμα σε κούνια, αυτά τα ξυπνήματα μην τα φοβάσαι, μετά αρχίζει το θέμα που ξεκινούν τα νυχτοπερπατήματα!!!

 

Κούνια μέχρι 2.5-3 χρονών λοιπόν Έγω έχω και δικαιολογία, η κούνια μας είναι ψιλή, κάνει και ατσούμπαλο ύπνο, μια χαρά.

 

Μια χαρά τα πάτε poulxeria, έφυγε η φάση από εσάς και ήρθε σε εμάς

[poulxeria]

Κούνια μέχρι 2.5-3 χρονών λοιπόν Έγω έχω και δικαιολογία, η κούνια μας είναι ψιλή, κάνει και ατσούμπαλο ύπνο, μια χαρά.

 

Μια χαρά τα πάτε poulxeria, έφυγε η φάση από εσάς και ήρθε σε εμάς

Αααα πολύ ωραία, περαστικά σας.

Δεν έφυγε από εμάς πάντως, χθες ξύπνησε 4 το πρωί και έμεινε ξύπνια για καμια ώρα. Στο χαλαρό όμως, δε χρειάστηκε να κάνουμε κάτι. Το δικό σου πόσο είναι?

[Deena]

Κούνια μέχρι 2.5-3 χρονών λοιπόν Έγω έχω και δικαιολογία, η κούνια μας είναι ψιλή, κάνει και ατσούμπαλο ύπνο, μια χαρά.

 

Μια χαρά τα πάτε poulxeria, έφυγε η φάση από εσάς και ήρθε σε εμάς

 

Εννοείται...αρκεί να συμφωνεί και το παιδί!!! Ο δικός μου πήγε σε κρεβάτι πριν γίνει 2,5 ευτυχώς ή δυστυχώς...τα κάγκελα της κούνιας ήταν σαν να μην υπήρχαν, πηδούσε συνέχεια, χωρίς μάλιστα μέχρι τότε να έχει δείξει δείγματα ότι ήταν και πολύ..."αθλητικός", αντιθέτως θα τον χαρακτήριζα -τότε - λίγο μαλθακό και διστακτικό!

 

Τώρα με την αδερφή του (17 μηνών), η οποία όποτε βρίσκει την ευκαιρία επιχειρεί να σκαρφαλώσει (έχει σκίσει και το χείλος της 2 φορές, χτυπώντας στα κάγκελα!!!), σε λίγο θα βγάλω τις τάβλες και θα κατεβάσω το στρώμα στο πάτωμα, μπας και κερδίσω λίγο χρόνο!!!

[poulxeria]

Εννοείται...αρκεί να συμφωνεί και το παιδί!!! Ο δικός μου πήγε σε κρεβάτι πριν γίνει 2,5 ευτυχώς ή δυστυχώς...τα κάγκελα της κούνιας ήταν σαν να μην υπήρχαν, πηδούσε συνέχεια, χωρίς μάλιστα μέχρι τότε να έχει δείξει δείγματα ότι ήταν και πολύ..."αθλητικός", αντιθέτως θα τον χαρακτήριζα -τότε - λίγο μαλθακό και διστακτικό!

 

Τώρα με την αδερφή του (17 μηνών), η οποία όποτε βρίσκει την ευκαιρία επιχειρεί να σκαρφαλώσει (έχει σκίσει και το χείλος της 2 φορές, χτυπώντας στα κάγκελα!!!), σε λίγο θα βγάλω τις τάβλες και θα κατεβάσω το στρώμα στο πάτωμα, μπας και κερδίσω λίγο χρόνο!!!

Εγώ την έχω μάθει από μικρή στον υπνόσακο μπας και τα γλιτώσουμε αυτά.

Εκτός αν βρει τρόπο να τον βγάζει κι αυτόν κάποια στιγμή

[Deena]

Εγώ την έχω μάθει από μικρή στον υπνόσακο μπας και τα γλιτώσουμε αυτά.

Εκτός αν βρει τρόπο να τον βγάζει κι αυτόν κάποια στιγμή

 

Λυπάμαι που θα σε στενοχωρήσω αλλά.....κανένα παιδί δεν σταμάτησε ο υπνόσακος!!!!

 

:D:D:D:D

[poulxeria]

Λυπάμαι που θα σε στενοχωρήσω αλλά.....κανένα παιδί δεν σταμάτησε ο υπνόσακος!!!!

 

:D:D:D:D

 

Δεν της φοράω υπνόσακους με ποδαράκια, της φοράω αυτό που αποκαλώ "ζουρλομανδύα". Δεν μπορούν να ανοίξουν τα πόδια τους τόσο ώστε να σκαρφαλώσουν με αυτόν...

Μπορούν?

[demi1981]

Δεν της φοράω υπνόσακους με ποδαράκια, της φοράω αυτό που αποκαλώ "ζουρλομανδύα". Δεν μπορούν να ανοίξουν τα πόδια τους τόσο ώστε να σκαρφαλώσουν με αυτόν...

Μπορούν?

 

Πολύ ωραία, εσύ φασκιωμένο, εγώ κούνια σαν φυλακή (πολύ ψηλά κάγκελα) την καταγγελία δεν την αποφεύγουμε χαχαχα

[poulxeria]

Πολύ ωραία, εσύ φασκιωμένο, εγώ κούνια σαν φυλακή (πολύ ψηλά κάγκελα) την καταγγελία δεν την αποφεύγουμε χαχαχα

ΑΙΣΧΟΣΑΙΣΧΟΣΑΙΣΧΟΣ!

[demi1981]

Αααα πολύ ωραία, περαστικά σας.

Δεν έφυγε από εμάς πάντως, χθες ξύπνησε 4 το πρωί και έμεινε ξύπνια για καμια ώρα. Στο χαλαρό όμως, δε χρειάστηκε να κάνουμε κάτι. Το δικό σου πόσο είναι?

 

20 μηνών αλλά δεν το αποδίδω σε φάση αλλά σε υπερένταση. Τον τελευταίο καιρό δεν μου κοιμάται καλά μέσα στην ημέρα και αποφάσισε να μην κοιμάται καλά ούτε το βράδυ... ή μπήκε στο μυαλό μου ότι σκέφτομαι για αποθηλασμό και φρίκαρε

[poulxeria]

20 μηνών αλλά δεν το αποδίδω σε φάση αλλά σε υπερένταση. Τον τελευταίο καιρό δεν μου κοιμάται καλά μέσα στην ημέρα και αποφάσισε να μην κοιμάται καλά ούτε το βράδυ... ή μπήκε στο μυαλό μου ότι σκέφτομαι για αποθηλασμό και φρίκαρε

Αν ισχύει το δεύτερο, να σκέφτεσαι ότι θα τη θηλαζεις μέχρι τα 15 και θα στρώσει.

 

Άντε, μασημένη τροφή θέλετε όλες

[poulxeria]

Και για να το κλείσουμε όμορφα, μιας και κοντεύουν πια 3 εβδομάδες, απλώς να πω ότι το πιτσιρίκι μάλλον καλύτερα περναει στο σταθμό παρά στο σπίτι.

Το πρωί που την αφήνω στο κορίτσι που είναι εκείνη την ώρα στο σταθμό πάει στην αγκαλιά της με 0 διαμαρτυρία και ενίοτε τεντώνει η ίδια τα χέρια της να την πάρει η δασκάλα. Η οποία δασκάλα κάποια στιγμή είπε στη μητέρα μου "να'ταν όλα τα παιδάκια έτσι ήρεμα" (διότι αν δεν παινέψεις και το σπίτι σου ξέρεις τι θα πάθεις ). Βασικά ζωηρή είναι, απλώς δε γκρινιάζει ποτέ. Όταν επιστρέφουμε σπίτι είναι μες την τρελή χαρά, υποθέτω πως αν κακοπερνούσε κάτι θα έδειχνε. Αν δεν είχα το φόβο των ασθενειών, θα σας έλεγα ότι μετανιώνω που δεν τη στείλαμε νωρίτερα (και να χτυπήσω χίλιες φορές ξύλο γιατί και με τη νταντά εκστασιασμένη δήλωνα και είδατε τι πάθαμε).

Anyway, να'στε όλες καλά, ελπίζω να το δει κάποια μαμά που έχει τα ίδια άγχη με μένα και να νιώσει καλύτερα.

[Deena]

Πολύ ενθαρρυντικό το μήνυμά σου...έχω κι εγώ μια σχετική αγωνία, καθώς την δικιά μου θα την στείλω τον Σεπτέμβριο σε ηλικία 20 μηνών και μου φαίνεται μικρούλα..ο αδερφός της έφτασε σχεδόν 2,5 για να πάει.

[poulxeria]

Πολύ ενθαρρυντικό το μήνυμά σου...έχω κι εγώ μια σχετική αγωνία, καθώς την δικιά μου θα την στείλω τον Σεπτέμβριο σε ηλικία 20 μηνών και μου φαίνεται μικρούλα..ο αδερφός της έφτασε σχεδόν 2,5 για να πάει.

Να σου πω ότι δε σε καταλαβαίνω? Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Είναι περίεργη φάση.

Υποθέτω όμως ότι θα τη στείλετε στον ίδιο σταθμό με τον υιό, οπότε δεν έχετε και αυτό άγχος, να μπείτε σε διαδικασία αναζήτησης. Που και να μπαίνατε, έχετε άφθονο χρόνο μέχρι το Σεπτέμβρη. Σκέψου εμείς έπρεπε να κινητοποιηθούμε άμεσα, σε 2 μέρες ουσιαστικά βρήκαμε σταθμό (διότι πέσαμε και σε Πάσχα).

Κλισέ, αλλά κάθε παιδί διαφέρει. Η δικιά μου είναι κοινωνικούλα, βαριέται εύκολα και δε βάζει κώλο κάτω. Είναι μέρες που το σπίτι δεν τη χωράει και πόσο παιδική χαρά πια να πάει. Οπότε ο σταθμός την έχει βοηθήσει. Αν η μπουμπού σου έχει όμοια χαρακτηριστικά, θα σου έλεγα να μη φοβάσαι καθόλου, πιο πολλά έχει να πάρει από τη συναναστροφή με άλλα παιδιά, παρά με τον ένα άνθρωπο κι ας τον έχει αποκλειστικά.

[annoulen]

.....

Το πρωί που την αφήνω στο κορίτσι που είναι εκείνη την ώρα στο σταθμό πάει στην αγκαλιά της με 0 διαμαρτυρία και ενίοτε τεντώνει η ίδια τα χέρια της να την πάρει η δασκάλα. ....

 

Poulxeria μου, αυτήν την εικόνα είχα κι εγώ στο μυαλό μου μετά από 10 ημερών παραμονή του μικρού μου στον παιδικό σταθμό και η αλήθεια είναι ότι ήταν πολύ ενθαρρυντική. Είχα ανακουφιστεί όταν το είδα - κατάλαβα ότι το (τότε) 18 μηνών αγοράκι μου περνούσε καλά εκεί !!!

 

Μπράβο πάντως, χαίρομαι για την κορούλα σου !

 

Deena, όλα καλά θα πάνε!!

[Deena]

Η δικιά μου είναι πολύ παιχνιδιάρα και δεν της αρέσουν καθόλου οι 4 τοίχοι του σπιτιού....ΑΛΛΑ δεν είναι πολύ ευπροσάρμοστη στις αλλαγές και είναι αυτοκόλλητη μαζί μου. Αν τύχει να έχει ξυπνήσει το πρωί πριν φύγω για την δουλειά, η νταντά την παίρνει από τα χέρια μου με σπαρακτικά κλάμματα...σημειωτέον ότι πρόκειται για την ίδια νταντά που είχα στον γιο μου, οπότε η μικρή την "ξέρει" από την ημέρα που πήγαμε σπίτι από το μαιευτήριο (πριν 17+ μήνες).

 

Είναι και στον χαρακτήρα της, πιστεύω όμως είναι και στο ότι ήταν το 2ο παιδάκι και όλοι μα όλοι πέσανε μετά την γέννησή της πάνω στον μεγάλο...είτε για να μην ζηλέψει, είτε για να με βοηθήσουν, είτε - πιστεύω - γιατί εκτός από εμένα και τον μπαμπά της κανένας από τους υπόλοιπους δεν ένιωσε τα ίδια συναισθήματα απέναντί της, όπως είχε γίνει με τον αδερφό της....αυτός ήταν και το πρώτο εγγόνι εκατέρωθεν, οπότε καταλαβαίνετε.

 

Δεν λέω ότι δεν την αγαπάνε, λέω όμως με απόλυτη σιγουριά ότι την αγαπάνε λιγότερο από τον μεγάλο...δεν το λέω επικριτικά, παππουδογιαγιάδες είναι και όχι γονείς...ανέκαθεν ασχολούνταν μαζί της λιγότερο (ήταν και είναι και λίγο πιο δύσκολο παιδί), με αποτέλεσμα το παιδί επί έναν χρόνο να μην πηγαίνει σε κανέναν άλλο απολύτως (απλά ανεχόταν την νταντά:oops:), μετά τον χρόνο "μαλάκωσε" απέναντι στον μπαμπά της (προς μεγάλη ανακούφιση του τελευταίου), το κόλλημα όμως με εμένα παραμένει. Ο μεγάλος μου δεν είναι έτσι, είναι πολύ ευπροσάρμοστος, έχει μάθει να κάθεται και με άλλο κόσμο (λογικό αφού όλοι από βρέφος θέλανε να τον πάρουνε σπίτι τους :razz:), πήγε και πιο μεγάλος παιδικό, όσο να πεις η προσαρμογή του πήγε ομαλά.

 

Anyway...την ανυσυχία μου την έχω, αλλά είμαι σίγουρη ότι στο τέλος όλα καλά θα πάνε! Ευτυχώς, δεν έχω το άγχος της έρευνας για σταθμό, οι άνθρωποι είναι τσεκαρισμένοι και τους εμπιστεύομαι πολύ!

[poulxeria]

Καλά μη νομίζεις, τους τελευταίους 2 μήνες κι εμείς την αφήναμε τα πρωινά να χτυπιέται με τη νταντά, το δράμα βέβαια έληγε σε λίγα λεπτά, αλλά παλαιότερα δεν αντιδρούσε έτσι όταν φεύγαμε. Και το μπαμπά σχεδόν όλη της τη ζωή γραμμένο τον είχε, τώρα τελευταία δείχνει να χαίρεται που τον βλέπει . Μια προσκόλληση την έχει και η δικιά μου, η οποία πιθανόν να επιτείνεται από τη βυζοπροσκόλληση που είχε ανέκαθεν.

Αλλά στο σταθμό τελειώσαν τα δράματα, την αφήνω χωρίς να κάνω δεύτερη σκέψη.

Εννοείται θα πάνε όλα καλά, έχεις και την εμπειρία του πρώτου παιδιού κι ας είναι άλλες οι συνθήκες.