Χασατε φιλες από τότε που γινατε μανουλες????

[myriam14]

Καλημέρα κορίτσια και καλή χρονιά! Εδώ και καιρό νιώθω ένα κενο μέσα μου....πριν δύο μέρες κατάφερα μετά από αρκετή εσωτερική αναζήτηση να εστιασω σε αυτό που μου φταίει.κατεληξα στο ότι πλέον δεν έχω φίλους....λυπηρό.δυστυχώς συνειδητοποιησα ότι από τότε που έγινα μαμά έχουν απομακρυνθεί κάποια άτομα από κοντά μου.το γιατί δεν γνωρίζω.έκανα παρέα με μια κοπέλα από τη γειτονιά προ μητρότητας και ή ίδια μαμά από τότε ακόμη ή οποία αραιωσε από τότε που μπήκα κι εγώ στο κλαμπ.τότε με είχε συνέχεια στα τηλέφωνα στους καφέδες,όλο μου ζητούσε να παμε για ψώνια(συνήθως με το δικό μου αμάξι όμως) και γενικότερα υπήρχε επαφή.με το που έγινα μαμά πίστευα ότι θα δεθουμε περισσότερο έχοντας πλέον πιο κοινά ενδιαφέροντα....αλλά αντιθέτως αυτή εχει χαθεί επικαλούμενη πάντα ότι ή μικρή της είναι άρρωστη και θα κολλήσει τη δική μου!2 χρόνια περίπου αυτό μου λέει!!!!btw παρακαμπτω τη γειτονισσα,έχω πιο επώδυνο παράδειγμα.ή κολλητή και κουμπάρα μου,της βάφτισα το κοριτσάκι,έχει αυτουποβιβαστει σε φίλη του fb!!!ενώ οδηγεί δεν ξεκουνιεται να πάρει τη μικρή να έρθουν για ένα καφεδακι... Ούτε στη γιορτή του συζύγου μου δεν ήρθαν!!!όλο εγώ πηγαίνω,λόγω της βαφτηστηρας μου,που υπεραγαπω....πρόταση για καφέ ούτε λόγος!με πονάει όλο αυτό.έχω ανάγκη από μια ουσιαστική παρούσα φίλη.βλέπω άλλες μανουλες με τις φίλες τους και με πιάνει το παράπονο....εσείς βιωσατε κάτι αντίστοιχο και πως το διαχειριστή κατε????είναι φάση που θα περάσει ή πρέπει να αρχισω να ψάχνω για νέες φιλίες στα 30??

[HOPE77]

Καλημερα κοριτσι.Μεγαλο θέμα ανοιξες.Κ εγω ειχα μεγαλο θεμα στην αρχη αλλα για πρακτικους λογους:με τον μικρο δεν μπορουσαμε να παμε για καφε μεσα στα τσιγαρα κλπ κ μονο σπιτι μπορουσα να δω καποιες φιλες κ μερικες απο τις οποιες δεν μπηκαν ουτε καν στην σκεψη να ρθουν να κανουν παρεα σε μια μανουλα που δεν μπορει να βγει.Έβγαινα καμια βολτα μονη μου το απογευμα οταν μου τον κρατουσε ο ανδρας μου κ τις εβλεπα.

Εσυ για να καταλαβω θελεις να βγαινετε με τα παιδια μαζι ή κ μονες σας;Εχεις μιλησει στα ισια με τις φιλες σου;Να ρωτησεις που χαθηκαν κ να πεις πως εχεις αναγκη νΑ βγεις να τις δεις ,σου λειπουν;Ποσο χρονων ειναι το παιδακι σου ;Τα δικα τους;Μηπως για καποιο λογο σας αποφευγουν;Ο δικος μου 3,5χρ απο μικρος δεν παιζει καλα με τα παιδακια,τα σπρωχνει ,τα χτυπαει κ καταλαβα πως καποιοι φιλοι αποφευγουν να ερχονται κ να μας καλουν σπιτι γι΄αυτο.

Επισης οταν εγινα μαμα ταυτοχρονα με μια φιλη αρχισα να την αποφευγω ενα διαστημα γιατι το μονο που μου ελεγε ηταν πως κοιμηθηε,πως γελασε,πως εκλαψε το μικρο της,τι ρουχα να αγορασουμε κ τετοια.Με επαιρνε κ τηλ με τις ωρες.Εγω ηθελα να πω κ καμια αλλη κουβεντα.

Οσο για νεες παρεες που λες ειναι οτι καλυτερο μπορει να σου συμβει.Θα γνωρισεις νεους φιλους απο δραστηριοτητες,παιδικη χαρα θα ανανεωθεις κιολας.

[myriam14]

Σε ευχαριστώ πολυ καταρχήν που απαντησες!ολα όσα αναφερεις έχω ξενυχτησει να τα σκέφτομαι και να προσπαθω να βρω άκρη,ρίχνοντας συνήθως το βάρος σε εμένα....κάτι που νομίζω δεν ισχύει εν τέλει.ή κόρη μου είναι 17 μηνων και ιδιαίτερα κοινωνικό παιδάκι.των φίλων μου ή μια είναι 4 χρόνων και ή βαφτισιμια μου 22 μηνών.αντιθέτως ή βαφτισιμια μου έχει χτυπήσει την μικρή μου και φυσικά δεν αντεδρασα ώστε να παρεξηγηθεί κάποιος...και ή ίδια ειμαι από τα άτομα που γίνονται θυσία για τους φίλους τους δυστυχώς χωρίς αμφίδρομη αντιμετώπιση.όχι δεν ειναι κάτι από όσα αναφερεις κοριτσάκι μου,είμαι τόσο ευαίσθητη και προσεκτική στη συμπεριφορά μου που θα ειχα εντοπίσει αμέσως εάν κουραζα καποιον κτλ.

[myriam14]

Να φανταστείς μέχρι και εκδρομουλα πάω με φίλες χωρίς παιδιά εάν είχα την πρόταση....και με παιδιά και χωρίς....είμαι ανοιχτή σε κάθε πρόταση.έχω κλειστεί τόσο και έχω νιώσει τόση μοναξια,ο σύζυγος δουλεύει πολύ.....ή μόνη μου παρέα είναι οι γονείς μου και ή αδερφή μου.

[HOPE77]

Εισαι τυχερη τουλαχιστον που εχεις κ αυτους γιατι εγω δεν ειχα κανεναν μιας κ ειμαι ξενη στην πολη .Κοιτα θα προτεινα να κανεις τις προσπαθειες σου με τις φιλες σου κ νατις δωσεις την ευκαιρια να επιλεξουν να κανετε πραγματα μαζι με τα παιδια σας ή οι δυο σας,να τους το πεις στα ισια:"κανονισε να βγουμε μεσα στην εβδομαδα γιατι σε αποθυμισα,την Τεταρτη πχ σε βολευει να κλεισουμε απο τώρα;"Μηπως εχουν αλλα θεματα κ δεν εχει σχεση με σενα το οτι χαθηκαν απλα εσυ τα συνδιαζεις;(μια φιλη ειχε χαθει κ της ειχα ψιλοθυμωσει μεχρι που εμαθα οτι χώριζε)Θα ελεγα να προσπαθησεις να τις συναντησεις κ να μιλησετε για το γιατι χαθηκατε.Τώρα αν δεις οτι δεν θελουν...τι να σου πω.Οι ανθρωποι αλλαζουν...προσαρμοσου σε αυτο κ στρεψου αλλού.

[HOPE77]

Εγω ειμαι περιπου μια 10ετια μεγαλυτερη σου κ θα σου πω πως οι απογοητευσεις μου απο φιλιες/κουμπαριες ειναι δυστυχως αρκετες.Μολις πριν λιγες μερες η κουμπάρα/κολλητη μου απο αλλη πολη με πηρε τηλ να μου ακυρωσει την επισκεψη μου στο σπιτι της για τα γενεθλια του μικρου που ειχαμε κανονισει (ενω μου ειχε ηδη παραγγειλει κ το δωρο)γιατι ηθελε να παει για ψωνια με την αδερφη της κ η δευτερη δεν ειχε αυτοκινητο.Χωρις να σκεφτει ουτε οτι θα ερχομουν απο αλλη πολη,ουτε οτι για μενα δεν ηταν τοσο ευκολο να το ξανακανονισω.Στο τελος καταλαβε το λαθος της κ ζητησε συγγνωμη αλλα για μενα κ μονο που μπηκε στη διαδικασια να το σκεφτει μου ειναι πολυ προσβλητικο κ απογοητευτικο γιατι κ εγω δινω κ την ψυχη μου στους φιλους κ με απογοητευουν τετοιες κινησεις ειδικα οπως σε αυτην την περιπτωση οταν επαναλαμβανονται.Γιατι ενταξει μια-δυο-τρεις-πεντε δε θα δωσω σημασια αλλα μετα θα πω "καλη μου αφου για σενα μετραω τοσο κ εσυ θα τοποθετηθεις αναλογως εκει που σου αξιζει,οχι μονο κολλητη στα λογια κ οταν θελεις να πεις τον πονο σου."Γι αυτο σου λεω δωσε τις ευκαιριες σου κ μετα παρτο αποφαση.

[Stellakapa]

Καλησπέρα και από μένα!! Και εγω πριν μείνω εγκυος ειχα πολλες φίλες και τελικα έμειναν 2 και η αδελφή μου. Παντα έβαζα πρωτα το μικρο σαφέστατα αλλα απο κει και περα έδειχνα πολυ ενδιαφέρον και σε αυτές. Θα άφηνα δηλαδη το μικρο για να παω για καφε μαζι τους , θα έτρεχα οταν με χρειάζοντουσαν. Και παντα ρώταγα αν ειναι καλα. Η αδελφή μου ηταν βεβαια αυτη που μου τα χωνε και με παράκινουσε να βγω. Χωρις να λειπουν οι ταακωμοι και τα υπονοούμενα απο αντρα και πεθερικά . Βεβαια το συναίσθημα της μοναξιάς νομιζω οτι συνοδεύει πολλες μανούλες . Και εγω που θεωρητικά εχω βάλει μια ισορροπία νιωθω πολλες φορες μονη μου και πίεση. Κοιτα αυτο που με βοήθησε και μου έδωσα πολυ χρονο να σκεφτω ειναι ο διάδρομος στο γυμναστήριο. Αν εχεις χρονο, πας. Θα δεις και πολυ κοσμο και θα κανεις κατι για σενα.

[ZWH]

οι προτεραιότητες όλως αλλαζουν αναλογα με πραγματα που συμβαινουν στην ζωη τους. Οσο και να μας ποναει πρεπει να το κατανοησουμε.

Μην ξεχναμε οτι ειναι διαφορετικο οταν μια μαμα εχει μεγαλο παιδακι και η αλλη μωρακι. Ειναι επισης διαφορετικο οταν μια μαμα εργαζεται και τρεχει ολη μερα απο μια μαμα μου δεν εργαζεται. Οι χρονοι ειναι διαφορετικοι.

Εννοειται οτι και οπως εξελισσομαστε μεσα απο τα χρονια παυουμε να θελουμε συγκεκριμενους ανρθωπους στην ζωη μας γιατι τελικα βλεπουμε τα πραγματα διαφορετικα.

[Sophie**]

Καλησπέρα κορίτσια...και εγώ έτσι νιώθω..είναι δύσκολο αλλά όταν εσύ κάνεις τα πάντα και οι άλλοι ΔΕΝ τι να κάνεις???πάντος αν θέλει καμιά ας μου στείλει μηνυματάκι θα χαρώ

[myriam14]

Εργαζόμενη ή μη με μικρό ή μεγάλο παιδάκι κάθε μια έχει το τις υποχρεώσεις της που δυστυχώς απαιτούν χρόνο.όμως η φιλία είναι ζωτικής σημασίας και θα πρεπει να είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας για να νιώθουμε ισορροπημένες.δυστυχώς μεγαλώνοντας ανακαλυπτω ότι ή φιλία χωρίς προσπάθεια ξεφταει.φιλία στον αυτόματο υπάρχει????όλα θέλουν προσπάθεια.από φίλους 20ετιας έχεις επενδύσει και δικαιολογίες του τύπου δουλευω εχω και το παιδί....είναι ψιλοαστειες.δεν νομίζω μόνο οι αργοσχολοι να έχουν φίλους!

[miriki]

Οι φίλοι δε χάνονται. Μπορεί να μην καταφέρνεις να έχεις τη συχνότητα επαφών που είχες ή και καμία συχνότητα επαφών για κάποιο διάστημα, αλλά η φιλία δε χάνεται.

 

Η κοινωνική ζωή μπορεί κατά καιρούς να εξανεμίζεται, αλλά οκ το ξαναβρίσκεις....

 

Και στους φίλους μιλάς ανοιχτά. Λες "μου λείπεις" " έκανα κάτι που σε ενόχλησε;" "σε έχω ανάγκη" "μήπως μπορώ να βοηθήσω" "χρειάζεσαι κάτι;"

[myriam14]

Oπωσδηποτε,μπορεί να συμβεί να χαθεις κάποιο διάστημα,είναι ανθρώπινο.και δεν θα ήταν ωραίο με την πρώτη αφορμή να στηνουμε στον τοίχο τους φίλους μας.όμως όταν προκύπτει μια φάση απόστασης την παρακολουθείς με υπομονή κάποια στιγμή το συζητας και όταν πια δεις ότι αυτή ή κατάσταση παγιωνεται απογοητεύεσαι και διαπιστωνεις ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει....πολλές φορές χωρίς προφανή λογο.εγώ αυτό που δεν αντεχω κορίτσια ξέρετε ποιο είναι????δεν μου αρέσει με φίλες που εχω φάει τα 2/3 της ζωής μου να καταληγουμε να μιλάμε μέσω fb γιατί είναι πιο βολικό και κρατιέται και μια επαφή δε μπορείς να πεις!μια δύο τρεις στο τέλος σε πειράζει!ε και πως να γινει δεν νιώθω καλά συνέχεια να παραπονιέμαι και να γκρινιαζω ότι δεν βρισκομαστε!

[HOPE77]

Εγω κοριτσια θα συμφωνησω με αυτο που ανεφερε μια φιλη οτι μεγαλωνοντας αλλαζουμε ,δεν ανεχομαστε ευκολα, κ γινομαστε πιο εκλεκτικοι γιατι προφανως με υποχρεωσεις κ κουραση ο χρονος λιγοστευει κ γινεσαι πιο εκλεκτικος ,δεν αναλωνεσαι ευκολα.

Τωρα αν προκειται για πραγματικη φιλια θα κρατησει,θα προσπαθησουν για αυτο κ οι δυο πλευρες γιατι πραγματικα χρειαζομαστε στη ζωη μας πραγματικους φιλους.Δεν εχουμε βεβαια την απαιτηση να βγαινουμε ή να μιλαμε καθημερινα αλλα σιγουρα θα θελεις να δεις τον αλλο-η θα σου λειπει.Εμενα οι καλυτερες μου φιλες ειναι μακρυα.Μιλαμε τηλ η μεσω skype ,προσπαθω να τις βλεπω καλοκαιριια ,διακοπες αλλα δεν εχουμε χαθει ξερω τα νεα τους ,θα τις παρω να τις συμβουλευτω.Μπορει να μη μιλησουμε κανα μηνα αλλα δε θα το αφησω ,θα ξαναπαρω.Και μου λειπουνε πολυ.

Όταν καποια στιγμη δουλευα εξαντλητικα παλι εβρισκα χρονο γι αυτους που ηθελα,δεν κοιμομουν,δεν ετρωγα αλλα θα τους εβλεπα.Για τους υπολοιπους"δουλευα πολυ κ δεν προλαβαινα τιποτα"

[Dragonfly]

Ναι έχω χάσει φίλες και εν μέρει φταίω και εγώ, φταίνε και εκείνες, φταίνε και οι διαφορετικές προτεραιότητες που έχει ο καθένας ή ο διαφορετικός τρόπος ζωής.

 

Όπως ειπώθηκε παραπάνω είμαι λιγότερο ανεκτική και βάζω (προφανώς) πρώτη προτεραιότητα τα παιδιά μου. Ο χρόνος είναι λιγοστός και πολύτιμος και ειδικά όσοι δεν έχουν παιδιά δεν μπορούν να το καταλάβουν...

 

Οι φίλες που μου έχουν μείνει είναι εκείνες που κατανοούν όλα τα παραπάνω (είτε έχουν οικογένεια, είτε όχι).

[Χαρά-Μαρία]

οι προτεραιότητες όλως αλλαζουν αναλογα με πραγματα που συμβαινουν στην ζωη τους. Οσο και να μας ποναει πρεπει να το κατανοησουμε.

Μην ξεχναμε οτι ειναι διαφορετικο οταν μια μαμα εχει μεγαλο παιδακι και η αλλη μωρακι. Ειναι επισης διαφορετικο οταν μια μαμα εργαζεται και τρεχει ολη μερα απο μια μαμα μου δεν εργαζεται. Οι χρονοι ειναι διαφορετικοι.

Εννοειται οτι και οπως εξελισσομαστε μεσα απο τα χρονια παυουμε να θελουμε συγκεκριμενους ανρθωπους στην ζωη μας γιατι τελικα βλεπουμε τα πραγματα διαφορετικα.

 

Πιστευω οτι αυτο ακριβως συμβαινει.

 

Με το που γυρισω σπιτι εχω πια τη ρουτινα μαγειρεμα-πλυσιμο-να ετοιμασω το παιδι κλπ, οποτε οταν μου ζηταει μια φιλη μου απο τα παλια να ξενυχτησω για να πιω μπυρες μεσα στον καπνο, για να μου μιλησει για μια ακομη σχεση της που δεν πετυχε, ή για νεα απο αλλους φιλους μας που δεν βλεπομαστε πια, θα το κανω αλλα επειδη την αγαπω, οχι γιατι εχω την ορεξη που ειχα παλια. Απλα γυρισα σελιδα, αλλαξα, εχω αλλο τροπο ζωης τωρα. Και φυσικα μετα ειμαι πτωμα, δεν βγαινει η επομενη ημερα.

 

Επισης με πληγωνει αφανταστα, οταν φιλη μου που ειχαμε φαει ψωμι κι αλατι μαζι, αναφερεται στο παιδι μου, σαν να ειναι ενα βαρος, που θα επρεπε να ξεφορτωθω για να βγουμε και "να περασουμε καλα". Απλα βρισκεται ακομα σε προηγουμενη φαση απο εμενα.

[Dragonfly]

Χαρά αυτό μου τη σπάει και εμένα. Να αναφέρονται στα παιδιά σαν να είναι προβλήματα που προσπαθώ να ξεφορτωθώ σε κάθε ευκαιρία ή να μην ρωτούν τίποτα για εκείνα.

Ή να μου ακυρώνουν την τελευταία στιγμή επειδή βαριούνται ή δεν είναι σε φάση, όταν εγώ έχω κάνει ολόκληρο οικογενειακό προγραμματισμό για να συναντήσω κάποιον...

[fama]

Αν μια φιλία είναι πραγματική, αν πιστεύεις στη φιλία αυτή υπάρχει ό,τι κι αν αλλάζει στη ζωή σου. Τι θα πει αα τώρα έχω παιδιά και δε βλέπω πια τους φίλους όπως παλιά κι έχω άλλες προτεραιότητες, άλλες προτεραιότητες έχεις, αλλά αυτό σημαίνει ότι η φιλία δεν είναι καθόλου προτεραιότητα; Έχω τρία παιδιά και ναι τα έχω προτεραιότητα, αλλά τη φιλία τη θεωρώ ζωτικής σημασίας. Έχω φίλη χωρίς παιδί εδώ και 20 χρόνια: δεν άλλαξε τίποτα από τότε που έκανα οικογενεια ζει βέβαια σε άλλη πόλη, αλλά έρχεται και πηγαίνω τακτικά. Έχω φίλη που έκανα πριν 2 χρόνια και είχα ήδη τα παιδιά, αυτή απέκτησε πέρυσι: δεν έχει αλλάξει κάτι, απλά όταν δεν έχει που να το αφήσει, πάω σπίτι της. Έχω φίλη εδώ και τρία χρόνια που τη βλέπω σε άλλη πόλη και πάντα μαζί τα παιδιά μας. Έχω φίλη που χώρισε πριν 2 χρόνια και βγαίνουμε και για ποτό. Τα παιδιά, όταν βγαίνω χωρίς αυτά μου τα κρατάει ο άντρας μου (και χωρίς αντίρρηση) ή η μαμα μου. Είχα παλιά φιλίες που χάθηκαν απότομα γιατί κάτι δεν κατάφερε να αλλάξει στη δίκη μου ζωή, ενώ στη δίκη τους είχε αλλάξει (όχι παιδιά). Τελικά δεν ήταν πραγματικές φιλίες ή οι άνθρωποι αυτοί δε θέλουν τη φιλία, δεν την έχουν ανάγκη όσο εγώ. Τη φιλία τη θεωρώ πολύτιμη και ζωτικής σημασίας, πιστεύω στη φιλία και δόξα το Θεό έχω τρεις- τέσσερις καρδιακές φίλες που λέω τα πάντα και μου λένε τα πάντα. Δεν της έχασα ή με έχασαν όταν άλλαξε κάτι ριζικά στη ζωή μας.

[Dragonfly]

Αν μια φιλία είναι πραγματική, αν πιστεύεις στη φιλία αυτή υπάρχει ό,τι κι αν αλλάζει στη ζωή σου. Τι θα πει αα τώρα έχω παιδιά και δε βλέπω πια τους φίλους όπως παλιά κι έχω άλλες προτεραιότητες, άλλες προτεραιότητες έχεις, αλλά αυτό σημαίνει ότι η φιλία δεν είναι καθόλου προτεραιότητα; Έχω τρία παιδιά και ναι τα έχω προτεραιότητα, αλλά τη φιλία τη θεωρώ ζωτικής σημασίας.

 

Αν αναφέρεσαι σε εμένα, δεν το έγραψα ακριβώς έτσι. Πως έχω άλλες προτεραιότητες και δεν βλέπω τους φίλους μου.

Αλλά όταν βλέπεις κάποιους "φίλους" να επιλέγουν να αγνοούν την ύπαρξη των παιδιών σου και να μιλάνε για αυτά λες και πρόκειται για βαλίτσες που θα αφήσω στην άκρη όποτε τους βολεύει, εκεί προφανώς και δεν πρόκειται για πραγματική φιλία και ούτε θα κάνω υποχωρήσεις εις βάρος των παιδιών μου. Και ένας πραγματικός φίλος δεν θα μου ζητήσει κιόλας κάτι τέτοιο.

 

Έχω φίλες ανύπαντρες που δεν έχουμε χαθεί. Ίσως έχουν αραιώσει οι επαφές μας λόγω συνθηκών, αλλά υπάρχουν. Σέβονται τα παιδιά μου και εμένα και εγώ σέβομαι εκείνες.

Υπάρχουν και άλλες ανύπαντρες ή μη, που κοιτάνε μόνο την πάρτη τους.

[Dragonfly]

Δηλαδή τι να την κάνω τη φίλη που δεν θυμάται ακριβώς τι ηλικία έχουν τα παιδιά μου και έχει να τα δει εδώ και χρόνια, γιατί επιλέγει να με δει πάντα χωρίς αυτά.. Αναπόφευκτα χωρίζουν οι δρόμοι μας γιατί πλέον δεν την βλέπω σαν φίλη.

[Χαρά-Μαρία]

fama σου απαντησε η Daenerys_T πολυ σωστα....εννοειται οτι ουτε εγω ειπα αυτο, οτι δεν τις βλεπω επειδη αλλαξαν οι προτεραιοτητες μου με την εννοια οτι δε δινω σημασια στη φιλια. Καμμια σχεση. Αυτο που εννοουμε ειναι οτι μερικοι φιλοι μας δεν δειχνουν σεβασμο στις αλλαγες στη ζωη μας. Κι αν η σχεση δεν ειναι αμφιδρομη, κι ο ενας επιμενει να αγνοει τις εξελιξεις στη δικη σου ζωη, παυει να εχει τη σημασια που ειχε καποτε.

[fama]

Εμένα πάντως δεν μου έτυχε να αλλάξουν οι φίλες μου στάση επειδή έκανα παιδιά, θυμούνται πάντα και τα γενέθλιά τους και τις ηλικίες τους (αςχετα που στα τρία μου θα δικαιολογούνταν, αλλά δε συμβαίνει πάραυτα). Σας είπα ότι μου έχει τύχει να μην θέλουν επαφή ολιγομηνες φιλίες γιατί κάτι άλλαξε στη δίκη τους ζωή (όχι παιδιά) ενώ στη δίκη μου όχι, στον αντίστοιχο τομέα. Δεν ήταν τελικά φιλίες, πήραν ο,τι είναι να πάρουν, γιατί την πάρτη τους μόνο και μετά γεια δεν σε έχω ανάγκη άλλο. Κρατάω αυτές τις τέσσερις που έχω. Και βγαίνω με παιδιά και χωρίς παιδιά, πάω σπίτια τους κι έρχονται στο δικό μου με παιδιά ή χωρίς, όπως βολεύει, ΘΕΛΗΣΗ και ΠΙΣΤΗ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ να υπάρχει. Επειδή θα δούμε 2 φορές το μήνα αντί για 4 τη φίλη μας επειδη έχουμε διαβάσματα και δραστηριότητες σημαίνει ότι νιώθουμε διαφορετικά για αυτήν, ότι είναι λιγότερο φίλη μας; Όχι, το ίδιο ανάγκη τους έχουμε, το ίδιο τους αγαπάμε οςο κι αν αλλάζουν οι προτεραιότητές μας.

[myriam14]

Fama όσα γραφείς είναι ολα όσα θέλω να πω μέσα από το παράπονο μου....με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη.κι εγώ είμαι μανούλα όπως και οι φίλες μου.όσο εγώ ήμουν ελεύθερη ήμουν το διαθέσιμο άτομο για βόλτα ψώνια καφέ παρηγοριά στο σπιτι....όταν λοιπόν μπήκα στο κλαμπ κι εγώ,που πιστέψτε με ειχα τις φίλες μου περισσότερο ανάγκη ακόμη και από το σύζυγο μου λακιζαν μια μια....ή μια μου έλεγε ότι ή κορηωτης(μεγαλύτερη από τη δική μου) θα κολλήσει το μωρό μου διάφορα , ή άλλη πάλι κουμπάρα μου κιόλας βαριέται να κουνηθεί.περιμένει πάντα από εμένα....εγώ λεχώνα σφήνα το μωρό και τρεχαμε για βαφτιστικά ,διότι της βαφτισα τι κοριτσακι,στη γιορτή της,στα γενεθλια της,καλά για το ηαφτηστηρι μου συνεπεστατη....παίρνω τη μικρή μου και κατέβαινω,μένω σε προάστιο της Θεσσαλονίκης,εκείνη δυστυχώς δεν κάνει τίποτα...όταν δει ότι χάνει την επαφή θα στείλει ένα μήνυμα στο fb.όταν θα καβγαδισει με την πεθερά θα με πάρει τηλ και θα μιλάμε ώρες....ωςωεκει όμως.και είμαστε φίλες 20 χρόνια και γέννησαμε με 5 μήνες διάφορα!βλέπετε λοιπόν γιατί στεναχωριεμαι????σέβομαι την καθημερινότητα του άλλου,αλλά ή φιλία είναι άνευ όρων και δικαιολογιων.μια φορά στις 10 μέρες δεν είναι παράλογο να αφιερώσεις 1,5 ώρα στη φίλη σου.....

[Niki81]

Εγω γενικα σαν ανθρωπος δεν παρεξηγούμε ευκολα...ναι υπαρχουν 'φιλες' μου που τα παιδια μου δεν τα εχουν δει ποτε...που χαθηκαμε όταν εγω εγινα μαμα.Εξακολουθω να τις νοιαζομαι και να τις αγαπαω κι ας μιλαμε πλεος μια στο τοσο μεσω facebook.Δε θα κατσω να χαλαστω αν ξεχασεις τα γεννεθλια μου.Θα χαλαστω αν δε μου φερθεις σωστα .

 

Το να αντιμετωπιζει η άλλη τα παιδια μου σα βαρς που πρεπει να τα ξεφορτωθώ για να βγουμε με φερνει σε δυσκολη θεση γιατι δε μου αρεσει να ψαχνω για ψευδεις δικαιολογιες.Η κουμπαρα μου και νονα του γιου μου ηταν καπως ετσι στην αρχη.Ειναι όμως ετσι και σα μαμα.Αφηνει τα παιδια της για να βγει.Ε εγω δεν ηθελα να το κανω...επαιρνα το παιδι μαζι.Εκει με ενοχλουσε γιατι με εφερνε στο σημειο να ψαχνω δκαιολογιες ως προς το γιατι δεν αφηνω το παιδι.Σιγα σιγα βεβαια το εμπεδωσε και σταματησε να μου το λεει...εκτοτε κανονιζε παντα να συναντηθούμε καπου μαζι με τα παιδια.

 

Τωρα πλεον εχω κανει καινούριες παρεες...εχω γνωρισει μαμαδες που και τα παιδακια μας κανουν παρεα και εχουμε γινει κι εμεις καλες φιλες.Οποτε για μενα καλη καρδια...είμαι παντα ανοιχτη σε οποια φιλη μου ζητησει να συναντηθούμε.Κι εγω χαθηκα από καποιους όταν εγινα εγω μαμα...θες γιατι αλλαξαν οι συνθήκες ζωης και οι ρυθμοι μου,θες γιατι από την κουραση δεν ειχα πολλες αντοχες για εξοδους,θες γιατι ηταν λαθος μου.Και εχω ζητησει και συγγνωμη από φιλη που χαθηκαμε και εφταιγα εγω.Η κάθε οικογενεια γενικα εχει τους δικους της ρυθμους και το δικο της πρόγραμμα...δεκτο και κατανοητο...οποτε δε χαλιέμαι.

[skountoufla]

Με το που γυρισω σπιτι εχω πια τη ρουτινα μαγειρεμα-πλυσιμο-να ετοιμασω το παιδι κλπ, οποτε οταν μου ζηταει μια φιλη μου απο τα παλια να ξενυχτησω για να πιω μπυρες μεσα στον καπνο, για να μου μιλησει για μια ακομη σχεση της που δεν πετυχε, ή για νεα απο αλλους φιλους μας που δεν βλεπομαστε πια, θα το κανω αλλα επειδη την αγαπω, οχι γιατι εχω την ορεξη που ειχα παλια. Απλα γυρισα σελιδα, αλλαξα, εχω αλλο τροπο ζωης τωρα. Και φυσικα μετα ειμαι πτωμα, δεν βγαινει η επομενη ημερα.

Να πω την αληθεια, πιο πολλες φορές μου εχει τυχει αυτο, δηλαδή να λουφαξω εγώ γιατι δεν είμαι πια σε φαση για την προτεινομενη εξοδο, παρα να απομακρυνθει φιλη μου απο μενα.

Μια ερωτηση διευκρινιστική για την αρχικη ερωτηση του θεματος: να χασουμε φιλες εννοουμε να μη βγαινουμε πια ή τόσο συχνα μαζι τους ή να εξαφανιστούμε η μία απο τη ζωή της αλλης, σαν επικοινωνια/στηριγμα; Το τελευταιο δεν μου εχει τυχει, αν και λεγοντας "φιλες" δεν βαζω μεσα τη συναδελφο με την οποια θα βγαιναμε και για εναν καφέ ή ενα ποτό παραπανω να μας φυγει η ενταςη της ημερας, εννοω ανθρωπους με τους οποιους μας συνδεει μια αρκετα ουσιαστικη σχεση, το λεω γενικά αλλα κατανοητά, ελπιζω.

[myriam14]

Skountoufla μου περισσότερο στο δεύτερο στηρίζεται το ερώτημα ,σου απαντώ γιατί εγώ το εθεσα.όλα όσα λέτε κορίτσια είναι σεβαστά,όμως ποσό μπορεί εν τέλει να κρατήσει μια φιλία όταν στηρίζεται κατά βάση στην επικοινωνία μέσω τηλ ή fb????και δεν αναφερομαι σε φίλες που τις χωρίζουν χιλιόμετρα και υπάρχει απόσταση αλλά σε φίλες που μένουν στην ίδια πόλη,έχουν πάνω κάτω ιδιες υποχρεώσεις αλλά δυστυχώς άλλη οπτική για το τι σημαίνει φίλος στα 30 και έπειτα.αν ήμουν πιο πιτσιρικι με τα μηνύματα θα ψιλοημουν οκ,αλλά τώρα δε ζηταω πολλα,ούτε ξενύχτια μέχρι πρωίας.... Μια βόλτα με τά μωρά στο εμπορικό,ένας καφές μόνες,μια βόλτα στην αγορά,κάτι τέλος πάντων..... Κουραστηκα να συντηρω εγώ τη φιλία.βλέπω και τον άντρα μου βρε κορίτσια, δουλεύει ώρες ατέλειωτες,έχει τους ηλικιωμένους γονείς του που πρέπει καθότι μοναχοπαίδι να τους βλέπει-βοηθα τακτικά μες τη βδομάδα, έχει φυσικά κι εμάς,αλλά μια φορά την εβδομάδα θα αφιερώσει στους φίλους του.