Πότε ξεκινάμε τα αγγλικά;

[AMD080911]

Ολα αυτα σωστα σε θεωρητικο επιπεδο.

Αλλα δεν εχω ακουσει φροντιστηρια που να κανουν το μαθημα με αυτο τον τροπο.

Αντιθετα σε μικρα γκρουπακια , μπορει ενας καθηγητης να το εφαρμοσει.

 

Επισης το φροντιστηριο φροντιζει να καλυπτει τις αναγκες του μεσου επιπεδου των παιδιων και δεν μπορει να προσαρμοζεται σε μια συγκεκριμενη κατηγορια παιδιων. Ειτε ειναι πιο μπροστα ειτε πιο πισω. Ειναι ανεφικτο σε μια ταξη 15-20 παιδιων, οσο καλη διαθεση να εχει ενας καθηγητης.

Και μια ταξη με ωραια χρωματα, εντονα και με αρκετες ζωγραφιες ειναι πιο χαρουμενη και πιο δελεαστικη στους μαθητες και γονεις.

Γενικα η επιτυχια των μαθητων δεν εξαρταται τοσο πολυ απο το φροντιστηριο, οσο απο τον καθηγητη που τους κανει τα μαθηματα.

Υπαρχουν καθηγητες με ορεξη και δινουν κινητρα στα παιδια, ακομα και στα φροντιστηρια.

Αρκει βεβαια και να αμοιβονται καλα που και εκει δυστυχως ειναι ασχημα τα πραγματα. Με τι ορεξη να δουλεψει ενας καθηγητης οταν αμοιβεται με 3 ευρω την ωρα?

 

Σχετικα με την καταλληλοτητα των φροντιστηριων, επειδη ασχοληθηκα καποιο διαστημα επαγγελματικα με αυτον τον τομεα καταλαβα οτι ειναι αρκετα τα φροντιστηρια που δεν πληρουν τις προδιαγραφες.

 

Αυτο ομως δεν σημαινει οτι δεν υπαρχουν και καταλληλα φροντιστηρια.

Γιατι υπαρχουν και σοβαροι επαγγελματιες - οπως υπαρχουν και σε ολους τους χωρους -και το ψαχνουν .

 

 

Και σε παρακαλω μην ξαναπεις για ιδιατερα μαθηματα σε Σαλονι και Κουζινα .

Ειναι ακρως προσβλητικο για τους εκπαιδευτικους που κανουν ιδιαιτερα.

Δεν ειμαι εκπαιδευτικος , αλλα κατα καιρους εκανα ιδιαιτερα μαθηματα συμπληρωματικα με τη δουλεια μου αρκετα χρονια πριν , αλλα και προσφατα περιστασιακα σε παιδια φιλων μου.

Παντα -παντα καναμε στο γραφειο του παιδιου στο δωματιο του.

Εχεις ακουσει ποτε ιδιαιτερα σε κουζινα?

Ποια μητερα θα ηθελε να εχει το καθηγητη στην κουζινα της? Και ενταξει βρισκοταν μια μανα που το προτεινε , ποιος καθηγητης δεν θα ζητουσε τον προσωπικο χωρο και απολυτη ησυχια ωστε να μπορεσει να διδαξει ??

 

Δεν θα μπορουσα να συμφωνησω περισσοτερο...Αυτα που παρεθεσε η Little Monkey ειναι πολυ θεωρητικα. Στην πραξη δυσκολο να εφαρμοστουν.Επισης το θεμα της διασπασης, συγχωρησε με Μonkey, εχω την αισθηση οτι το υποτιμας.Δεν εννοω σε καμια περιπτωση την ανωριμοτητα η το μικρο χρονο συγκεντρωσης που μπορει να παρουσιαζουν καποια παιδια, αλλα κανονικη διασπαση. Για παραδειγμα, στο τμημα του μεγαλου μου γιου (19 παιδια) υπαρχουν 3 με διασπαση , κι εννοω με επισημη διαγνωση. Η δασκαλα θεωρει οτι θα γινοταν πολυ καλυτερη δουλεια εαν ειχε μια μικροτερη ταξη ωστε να δουλευονται σωστοτερα ολα τα παιδια. Η διευθυντρια του σχολειου με την οποια εχω συζητησει το θεμα καθως ειναι οικογενειακη φιλη, μου ειπε οτι σχεδον ολα τα τμηματα του σχολειου ειναι περιπου ετσι, καποια μαλιστα εχουν και μαθητες με ελαφρυ αυτισμο, ασπεργκερ κλπ. Καποια παιδια εχουν παραλληλη στηριξη, καποια σιγουρα θα διευκολυνονταν αν ειχαν (εαν η χωρα λειτουργουσε ως ευνομουμενο, ανεπτυγμενο κρατος). Επομενως τα ποσοστα των μαθητων με ιδιαιτερες μαθησιακες αναγκες ισως ειναι μεγαλυτερα απο οσο φανταζεται ο μεσος γονιος. Τωρα παλι τι να πω; Κι εκει να ειναι η πολη μου και ειδικα το σχολειο μου η εξαιρεση;

[goody]

Εξαρταται απο τον στοχο που θετει ο καθενας. Αν θεωρουμε οτι ξερουμε μια γλωσσα μονο οταν την μιλαμε σχεδον σαν μητρικη τοτε εχουμε θεσει πολυ ψηλα τον πηχη και ασφαλως χρειαζονται πολλα χρονια και native speakers και πολλη τριβη με την γλωσσα.

Εγω βλεπω οτι οι περισσοτεροι Ελληνες μιλαμε αρκετα καλα αγγλικα και θεωρω τα αγγλικα μια ευκολη γλωσσα. Οχι για ενα τετραχρονο. Αλλα για ενα παιδι 9 χρονων που γνωριζει συντακτικο και λιγη γραμματικη, νομιζω θα βαλει σχετικα ευκολα τα αγγλικα στο μυαλο του. Ξεκινωντας απο την τριτη δημοτικου εχει εφτα χρονια μεχρι την γ' γυμνασιου να δωσει για lower και αλλα δυο χρονια για proficiency. Συν τις ταινιες και τις σειρες, την μουσικη και τα ηλεκτρονικα παιχνιδια που ειναι ολα αγγλοφωνα, νομιζω φτανουν και περισευουν για να μαθει καλα τη γλωσσα.

Αντιθετως τα γαλλικα ας πουμε θα περιμενα να θεωρουνται πολυ δυσκολοτερα απο οτι τα αγγλικα, δεδομενου οτι αλλα ακους αλλα γραφεις, ακους ενα 'ο' και κρυβονται τρια γραμματα απο πισω! Και η γραμματικη ειναι γεματη εξαιρεσεις.

Τα αγγλικα σαφως ειναι απαραιτητα οτι επαγγελμα και να διαλλεξει το παιδι στο μελλον αλλα δεν χρειαζεται υπερβολη και φορτωμα των παιδιων με μαθηματα απο τοσο μικρη ηλικια. Προσωπικα θα προτιμουσα ενα αθλημα να εκτονωνουν την ενεργεια τους παιζοντας ή και ενα μουσικο οργανο οπως ειπαν και αλλες και στις μεγαλυτερες ταξεις να ασχοληθει πιο σοβαρα με τις γλωσσες ειτε σε φροντιστηριο ειτε με ιδιαιτερα.

Και συμφωνω με τη summer wine, μην υποτιμαται τοσο τα ιδιαιτερα!

Εγω παντα πηγαινα φροντιστηριο και ημουν η καλυτερη της ταξης μου και στα αγγλικα και στα γαλλικα, θυμαμαι παντα να περιμενω να φτασουμε σε κατι πιο ενδιαφερον και χαναμε πολυ χρονο στο να διορθωνουμε την προφορα του ενος και του αλλου, τις αποριες κλπ. και οι καθηγητες ηταν μεν καλοι αλλα λιγοι ηταν πολυ καλοι! Ενω στο ιδιαιτερο μπορεις να εχεις μονιμα τον καλο καθηγητη να ασχολειται μονο με εσενα.

(Α! Στο γυμνασιο εκανα ιδιαιτερα στα μαθηματικα, παντα στο γραφειο μου στο δωματιο μου! )

[Little Monkey]

Δεν θα μπορουσα να συμφωνησω περισσοτερο...Αυτα που παρεθεσε η Little Monkey ειναι πολυ θεωρητικα. Στην πραξη δυσκολο να εφαρμοστουν.

Καθόλου δύσκολο, σου το λέω εγώ που τα έχω εφαρμόσει. Και ξέρω και κόσμο που τα εφαρμόζει σε καθημερινή βάση. Παρακολουθώ τα σεμινάρια και τις ενημερώσεις που γίνονται στον κλάδο και πραγματικά δεν μπορείς να φανταστείς πόσοι καθηγητές υπάρχουν στα φροντιστήρια που μπορούν να χειριστούν σωστά το μάθημα. Δεν λέω ότι όλα τα φροντιστήρια λειτουργούν έτσι. Αλλά δεν δέχομαι ότι απλή καθημερινή πρακτική είναι "δύσκολο να εφαρμοστεί".

 

Επισης το θεμα της διασπασης, συγχωρησε με Μonkey, εχω την αισθηση οτι το υποτιμας.Δεν εννοω σε καμια περιπτωση την ανωριμοτητα η το μικρο χρονο συγκεντρωσης που μπορει να παρουσιαζουν καποια παιδια, αλλα κανονικη διασπαση. Για παραδειγμα, στο τμημα του μεγαλου μου γιου (19 παιδια) υπαρχουν 3 με διασπαση , κι εννοω με επισημη διαγνωση. Η δασκαλα θεωρει οτι θα γινοταν πολυ καλυτερη δουλεια εαν ειχε μια μικροτερη ταξη ωστε να δουλευονται σωστοτερα ολα τα παιδια.

Μιλάς για το σχολείο και μιλάω για το φροντιστήριο. Συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα. Κατ' αρχήν στο φροντιστήριο δεν συναντάς τις πιο βαριές περιπτώσεις (π.χ. παιδιά που χρειάζονται παράλληλη στήριξη). Δεύτερον στο φροντιστήριο έχεις αυτό ακριβώς που σου είπε η δασκάλα ότι χρειάζεται για να γίνει πολύ καλύτερη δουλειά: μια μικρότερη τάξη. Τα περισσότερα τμήματα στα φροντιστήρια πλέον έχουν 4-8 παιδιά στο τμήμα. Μια χαρά μπορείς να χειριστείς ένα παιδί με μικρό χρόνο συγκέντρωσης ή και με διάσπαση προσοχής, μην σου πω και πολύ καλύτερα απ' ό,τι θα χειριζόσουν το ίδιο παιδί στο σπίτι του, όπου υπάρχουν πολύ περισσότερα πράγματα να του αποσπάσουν την προσοχή, είτε το μάθημα γίνεται στο σαλόνι, είτε στην κουζίνα, είτε στο γραφείο του, και δεν είναι εύκολο να χρησιμοποιήσεις κίνηση στο μάθημα.

 

Όσο για τα ποσοστά των ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, είναι μια μεγάλη ιστορία και έχω γράψει σειρά ποστ στο παρελθόν, οπότε δεν θα επανέλθω. Απλά θα πω ότι υπάρχουν πολύ λιγότερα "προβληματικά" παιδιά απ' ό,τι πιστεύουμε γενικά και με τον όρο "προβληματικά" εννοώ τα παιδιά που δεν μπορούν να λειτουργήσουν ικανοποιητικά στην τάξη. Η δουλειά του δασκάλου δεν είναι μόνο να δουλεύει με τα εύκολα, υπάκουα, διαβαστερά και έξυπνα παιδάκια. Ούτε χρειάζεται να απομονώσουμε όλα τα παιδάκια που δεν είναι εύκολα, υπάκουα, διαβαστερά και έξυπνα για να μην χαλάνε την πιάτσα...

[Little Monkey]

Επισης το φροντιστηριο φροντιζει να καλυπτει τις αναγκες του μεσου επιπεδου των παιδιων και δεν μπορει να προσαρμοζεται σε μια συγκεκριμενη κατηγορια παιδιων. Ειτε ειναι πιο μπροστα ειτε πιο πισω. Ειναι ανεφικτο σε μια ταξη 15-20 παιδιων, οσο καλη διαθεση να εχει ενας καθηγητης.

Ποιο φροντιστήριο βάζει 15-20 παιδιά σε μία ταξη; :shock:

 

Διεθνώς το ιδανικό μέγεθος τάξης για εκμάθηση ξένης γλώσσας θεωρείται το 8-12. Έχω την εντύπωση ότι στην Ελλάδα πλέον οι τάξεις των φροντιστηρίων σπάνια ξεπερνούν τους 10 μαθητές. Σήμερα πήρα ένα φυλλάδιο από αλυσίδα φροντιστηρίων που ξεκάθαρα αναφέρει ολιγομελή τμήματα 4-8 ατόμων. Αν τα μεγάλα φροντιστήρια έχουν τμήματα 4-8 ατόμων σκέψου πόσο μικρά είναι τα τμήματα των συνοικιακών φροντιστηρίων.

 

Τα περισσότερα παιδιά δεν είναι τόσο μπροστά ή τόσο πίσω ώστε να μην μπορούν να παρακολουθήσουν το μάθημα στην τάξη. Αν συνέβαινε αυτό, στα σχολεία θα γινόταν πόλεμος, όχι μάθημα. Οι τάξεις των φροντιστηρίων είναι εξ ορισμού πολύ πιο ομοιογενείς από τις τάξεις των σχολείων.

 

Και μια ταξη με ωραια χρωματα, εντονα και με αρκετες ζωγραφιες ειναι πιο χαρουμενη και πιο δελεαστικη στους μαθητες και γονεις.

Σωστό. Αλλά μία τέτοια τάξη δεν είναι κατάλληλη για τους μαθητές με διάσπαση προσοχής.

 

Αρκει βεβαια και να αμοιβονται καλα που και εκει δυστυχως ειναι ασχημα τα πραγματα. Με τι ορεξη να δουλεψει ενας καθηγητης οταν αμοιβεται με 3 ευρω την ωρα?

Με τι χρήματα να πληρωθεί ο καθηγητής του φροντιστηρίου όταν οι γονείς επιλέγουν το ιδιαίτερο;

 

(Ελάχιστοι καθηγητές αμοίβονται με 3 ευρώ την ώρα, αυτό είναι μύθος)

 

Ειναι ακρως προσβλητικο για τους εκπαιδευτικους που κανουν ιδιαιτερα.

Δεν ειμαι εκπαιδευτικος , αλλα κατα καιρους εκανα ιδιαιτερα μαθηματα συμπληρωματικα με τη δουλεια μου αρκετα χρονια πριν , αλλα και προσφατα περιστασιακα σε παιδια φιλων μου.

Παντα -παντα καναμε στο γραφειο του παιδιου στο δωματιο του.

Εχεις ακουσει ποτε ιδιαιτερα σε κουζινα?

Ποια μητερα θα ηθελε να εχει το καθηγητη στην κουζινα της? Και ενταξει βρισκοταν μια μανα που το προτεινε , ποιος καθηγητης δεν θα ζητουσε τον προσωπικο χωρο και απολυτη ησυχια ωστε να μπορεσει να διδαξει ??

Η θέση του εκπαιδευτικού είναι στην τάξη. Δεν είναι στο σπίτι του μαθητή. Και ναι, φυσικά έχω ακούσει για ιδιαίτερα σε κουζίνα - και εγώ έχω κάνει ως μαθήτρια και έχω διδάξει σε κουζίνα (και σε σαλόνι, και σε υπνοδωμάτιο) ως καθηγήτρια. Σου υπογράφω πως δεν έχει καμία σχέση αυτό που μπορώ να κάνω σε μια κατάλληλα εξοπλισμένη τάξη με αυτό που κάνω σε ένα δωμάτιο, ό,τι δωμάτιο και να είναι αυτό.

 

Την κουζίνα την προτείνουν ακριβώς επειδή έχει ησυχία, γιατί στο σαλόνι παίζει η τηλεόραση και το δωμάτιο μπορεί να το μοιράζονται κι άλλα αδέρφια ή μπορεί να είναι ακατάστατο (άστρωτο κρεβάτι, παιχνίδια στο πάτωμα κλπ). Δεν ξέρω καμία συνάδελφο που να έχει αρνηθεί να κάνει μάθημα σε κουζίνα, αντιθέτως οι περισσότερες μισούν το σαλόνι γιατί δεν απομονώνεται και οι γονείς στήνουν αυτί (ή μπορεί να κάθεται ο μπαμπάς σε μια γωνία διαβάζοντας εφημερίδα - "εγώ δεν σας ενοχλώ κάντε τη δουλειά σας σαν να μην είμαι εδώ")

 

Η τελευταία τάξη στην οποία μπήκα μοιάζει περίπου σαν αυτή:

 

 

Πολύ απλά, δεν υπάρχει σύγκριση. Και μόνο να έχεις στη διάθεσή σου διαδραστικό πίνακα... όλα τα λεφτά!

[Mariliw]

Τόσο ενδιαφέρον θέμα με ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες απόψεις.. Σας διαβάζω και πραγματικά εντυπωσιάζομαι! Δεν θα έμπαινα σφήνα στην κουβέντα σας (καθότι και ψιλό άσχετη με ξένες γλώσσες και διδασκαλία αυτών) αλλά το φαινόμενο ιδιαίτερο μάθημα ή ομαδικό δεν θα μπορούσα να το αφήσω ασχολίαστο!

Η εμπειρία μου στο χώρο της διδασκαλίας σε φροντιστηριακό και ιδιαίτερο μάθημα, σχολείο και ειδική αγωγή μου λέει πως πριν επιλέξουμε το είδος διδασκαλίας οφείλουμε να λάβουμε υπόψιν μας κυρίαρχα τον στόχο που θελουμε να κατακτήσουμε.

Κι απ οτι καταλαβαίνω στις ξένες γλώσσες οι περισσότεροι γονείς (και μαθητές) ενδιαφέρονται για το πτυχίο και οχι για μια βαθιά γνώση της γλώσσας και της κουλτούρας του αντίστοιχου πολιτισμού. Εκει λοιπόν η επιλογή ειναι διαφορετική απο εκείνη που περιλαμβάνει άλλου είδους κίνητρα και στόχους (προφορά, κοιν/ση, κριτική άποψη κτλ). Και λογικό ειναι.

Παντως αν και προσωπικά κλείνω στο ομαδικό μάθημα οφείλω να πω οτι υπάρχουν περιπτώσεις μαθητών (κυριως μεγαλύτερων ηλικιών απο αυτές που αναφέρετε) που για διαφορους λόγους τους ταιριάζουν καλυτερα τα ιδιαίτερα μαθήματα. Οπως επισης και καθηγητές που η εμπειρία, η έμπνευση και το μεράκι τους αρκούν για ενα εξαιρετικό ιδιαίτερο μάθημα. Ωστόσο ενα τέτοιο μάθημα δε θα φτάσει ποτε ενα αντίστοιχο ομαδικό για ενα σωρό λόγους με κυριότερο οτι ο άνθρωπος ειναι απο τη φύση του κοινωνικό ον και οτι η μάθηση γίνεται αποτελεσματικότερη μέσα απο την ομαδικότητα τη συνεργασία και τον συναγωνισμό. Τα προβλήματα έρχονται οταν η πράξη απέχει απο τη θεωρία. Οταν οι καθηγητές δεν ειναι σωστά καταρτισμένοι δεν εχουν παιδαγωγικό υπόβαθρο δεν ακολουθούν τις νέες παιδαγωγικές μεθόδους διδασκαλίας δεν πληρώνονται δεν εχουν ασφάλεια δεν δεν δεν.. Και δυστυχως πολλές ειναι αυτές οι περιπτώσεις που τελικά επαναφέρουν σε πολλούς γονείς το δίλλημα του ατομικού ή ομαδικού μαθήματος.

[Little Monkey]

Aυτο πως μπορει να γινει στα πλαισια του φροντιστηριου;Πως κοβεις ταχυτητα; Πρακτικα μιλαω. Σταματας τα αγγλικα, αλλαζεις τμημα η και ταξη; Αυτες οι λυσεις ειναι παιδαγωγικα αποδεκτες; Οπως και να το λεμε, η εξατομικευμενη μαθηση, η σε γκρουπακι των δυο ειναι ιδανικη.

Στο σχολείο πώς κόβεις ταχύτητα; Έτσι και στο φροντιστήριο. Η εξατομικευμένη μάθηση είναι δίκοπο μαχαίρι γιατί μπορεί να σε αφήσει πολύ πίσω ή να σε προχωρήσει υπερβολικά γρήγορα. Στην τάξη έχεις ανά πάσα στιγμή ένα μέτρο σύγκρισης. Στο ατομικό μάθημα, αν δεν έχεις εκπαιδευτικό πλάνο βασίζεσαι αποκλειστικά και μόνο στην αίσθηση της καθηγήτριας. Για να αποκτήσει μια καθηγήτρια ξεκάθαρη αίσθηση του πού πρέπει να είναι ένας μαθητής, πρέπει να έχει διδάξει το κάθε επίπεδο πάρα πολλές φορές. Αλλιώς προχωράει στα τυφλά.

 

Το φροντιστηριο ειναι η καταλληλη λυση αν: εχει καθηγητες εξοικειωμενους με τις νεες παιδαγωγικες αντιληψεις, αρτια καταρτισμενους και native speakers για να γινονται σωστα προφορικα.

Σωστά. Το ίδιο ισχύει και στο ιδιαίτερο. Αν η καθηγήτρια δεν είναι άψογα καταρτισμένη, ενήμερη για τις παιδαγωγικές εξελίξεις και native speaker, δεν θα κάνει καλύτερο μάθημα απλά και μόνο επειδή έχει ένα μαθητή αντί για πέντε.

 

Όλα τα υπόλοιπα που είπες ισχύουν επίσης. Φυσικά δεν κάνουν καλή δουλειά όλα τα φροντιστήρια. Αλλά ένα καλό φροντιστήριο κάνει καλύτερη δουλειά από έναν καλό ιδιαιτερατζή. Αν δεν μπορείς να βρεις καλό φροντιστήριο, αναγκαστικά θα στραφείς στη λύση του ιδιαίτερου. Είναι όμως λύση ανάγκης, δεν είναι εγγύηση ποιότητας, ειδικά όταν επιλέγεις καθηγήτρια επειδή "ξέρεις μια κοπέλα που κάνει ιδιαίτερα σε παιδάκια" (δεν αναφέρομαι σε σένα συγκεκριμένα, αλλά είναι μια φράση που την ακούω συχνά)

 

Εννοείται πως αν θέλουμε οι ενήλικες, μπορούμε να μάθουμε μια γλώσσα εντός 6 μηνών ή ακόμα και βιωματικά (οι μετανάστες πως μαθαίνουν ελληνικά; με δάσκαλο; ). Εδώ όμως συζητάμε ποιο είναι το προτιμότερο για σωστή, αβίαστη εκμάθηση.

Μην σου φαίνεται περίεργο, με δάσκαλο μαθαίνουν και οι μετανάστες. Ειδικά όσοι χρειάζεται να μάθουν σωστά ελληνικά και όχι τσάτρα-πάτρα. Αυτοί που δεν έχουν κάνει μαθήματα ελληνικών, συνήθως έχουν πολύ περιορισμένο λεξιλόγιο, χάλια προφορά και ανύπαρκτη γραμματική, ακόμα και μετά από μακροχρόνια παραμονή στην Ελλάδα.

[Scratée]

Πολύ ενδιαφέρουσα η κουβέντα!

 

Εγώ θα επιμείνω σε αυτό που έγραψα και στην αρχή του θέματος: οι περισσότεροι γονείς επικεντρωνόμαστε στην απόκτηση πτυχίου. Εκεί, πράγματι (φαντάζομαι ότι) με καλή προετοιμασία, ο στόχος επιτυγχάνεται εύκολα, ακόμα και αν ο μαθητής ξεκινήσει στα 10, ας πούμε.

 

Όμως, η ξένη γλώσσα είναι μόνο αυτό; Αν, για παράδειγμα, ένας Δήμος προσφέρει μαθήματα μουσικής για παιδιά προσχολικής ηλικίας, σε μορφή μουσικοκινητικής αγωγής, θα σκεφτούμε "ας μην το φορτώσω από τώρα, θα το ξεκινήσω κιθάρα στην Τρίτη, ώστε Α' Λυκείου να πάρει το δίπλωμα" ; Όχι, ίσα- ίσα που θα το θεωρήσουμε εξαιρετική ευκαιρία για την καλλιέργεια του παιδιού. Γιατί, λοιπόν, τα αγγλικά από τα 4 ή τα 5 -στην κατάλληλη μορφή- να είναι κάτι που ξενίζει;

 

ΥΓ: Little Monkey, έγραψες για το διαδραστικό πίνακα. Το θεωρείς σημαντικό; Ρωτάω γιατί είμαι ανάμεσα σε 2 φροντιστήρια, το ένα διαθέτει και το διευθύνουν νέες κοπέλες, το άλλο όχι, αλλά η διευθύντρια έχει μεγάλη εμπειρία και είναι native speaker.

[AMD080911]

Στο σχολείο πώς κόβεις ταχύτητα; Έτσι και στο φροντιστήριο. Η εξατομικευμένη μάθηση είναι δίκοπο μαχαίρι γιατί μπορεί να σε αφήσει πολύ πίσω ή να σε προχωρήσει υπερβολικά γρήγορα. Στην τάξη έχεις ανά πάσα στιγμή ένα μέτρο σύγκρισης. Στο ατομικό μάθημα, αν δεν έχεις εκπαιδευτικό πλάνο βασίζεσαι αποκλειστικά και μόνο στην αίσθηση της καθηγήτριας. Για να αποκτήσει μια καθηγήτρια ξεκάθαρη αίσθηση του πού πρέπει να είναι ένας μαθητής, πρέπει να έχει διδάξει το κάθε επίπεδο πάρα πολλές φορές. Αλλιώς προχωράει στα τυφλά.

 

 

Σωστά. Το ίδιο ισχύει και στο ιδιαίτερο. Αν η καθηγήτρια δεν είναι άψογα καταρτισμένη, ενήμερη για τις παιδαγωγικές εξελίξεις και native speaker, δεν θα κάνει καλύτερο μάθημα απλά και μόνο επειδή έχει ένα μαθητή αντί για πέντε.

 

Όλα τα υπόλοιπα που είπες ισχύουν επίσης. Φυσικά δεν κάνουν καλή δουλειά όλα τα φροντιστήρια. Αλλά ένα καλό φροντιστήριο κάνει καλύτερη δουλειά από έναν καλό ιδιαιτερατζή. Αν δεν μπορείς να βρεις καλό φροντιστήριο, αναγκαστικά θα στραφείς στη λύση του ιδιαίτερου. Είναι όμως λύση ανάγκης, δεν είναι εγγύηση ποιότητας, ειδικά όταν επιλέγεις καθηγήτρια επειδή "ξέρεις μια κοπέλα που κάνει ιδιαίτερα σε παιδάκια" (δεν αναφέρομαι σε σένα συγκεκριμένα, αλλά είναι μια φράση που την ακούω συχνά)

 

 

Μην σου φαίνεται περίεργο, με δάσκαλο μαθαίνουν και οι μετανάστες. Ειδικά όσοι χρειάζεται να μάθουν σωστά ελληνικά και όχι τσάτρα-πάτρα. Αυτοί που δεν έχουν κάνει μαθήματα ελληνικών, συνήθως έχουν πολύ περιορισμένο λεξιλόγιο, χάλια προφορά και ανύπαρκτη γραμματική, ακόμα και μετά από μακροχρόνια παραμονή στην Ελλάδα.

 

Απαντας μονη σου. Απλα δεν κοβεις ταχυτητα κι οποιος εμαθε, εμαθε. Δεν αναρωτιεσαι γιατι τοσα πολλα παιδια κανουν ιδιαιτερο απο τις πρωτες κι ολας ταξεις του δημοτικου; Η υλη κυλαει πιεστικα και πρεπει να "βγει" και γενικα το επικεντρο της εκπαιδευσης αποτελει η υλη και οχι ο μαθητης. Επισης δεν εκανα πουθενα λογο για προβληματικα παιδια εντος η εκτος εισαγωγικων, αλλα για μαθητες με ιδιαιτερες μαθησιακες αναγκες. Αν δεν μπορεις να διακρινεις τη διαφορα, τι να πω; Το γεγονος οτι ενα ΦΞΓ διαθετει διαδραστικο πινακα, απο μονο του δεν μου λεει πολλα. Monkey εχεις επιχειρηματα αλλα να ξερεις οτι αυτα που λες δεν ειναι θεσφατα ουτε εχουν καθολικη ισχυ. Συγνωμη που γραφω "ακαταστατα" αλλα βιαζομαι.

[ravT]

Πάμε να τσακωθούμε σε ένα τόσο ενδιαφέρον θέμα; Όχι, παρακαλώ!

Επειδή είδα πως αναφέρθηκε πολλές φορές, εγώ σε αυτό εδώ το θέμα δεν είδα καμία να αναρωτιέται πόσο σύντομα θα πάρει το πτυχίο το παιδί. Εγώ είδα συζήτηση για το που είναι πιο σωστή η διδασκαλία (φροστιστήριο, ιδιαίτερο, native speaker δάσκαλος κ.α.) και πόσο πιο "εύπεπτες" ή όχι είναι οι ξένες γλώσσες σε μικρή ηλικία.

Δεν ακυρώνω το σχολείο γιατί θέλω να ελπίζω πως έχουν αλλάξει τα πράγματα απ όταν ήμουν εγώ μαθήτρια (θα το διαπιστώσω φέτος) αλλά κάτι μου λέει πως αυτά που θα διδαχτεί η κόρη μου φέτος στα αγγλικά του σχολείου τα γνωρίζει ήδη απ το (ιδιωτικό) νηπιαγωγείο. Σωστό ή λάθος, τα ξέρει. Εκεί τι γίνεται; Δεν είναι φρόνιμο να προχωρήσει σε φροντιστήριο ξένων γλωσσών απ το να μείνει στάσιμη να τα εμπεδώσει στο σχολείο;

 

Ανοίξατε δε, μια μεγααααααααλη ιστορία όπως την έχω αντιληφθεί εδώ και 2 χρόνια. Της θεωρούμενης διάσπασης προσοχής για το οποίο θα επανελθω σε λιγο

[Dragonfly]

Εγώ είδα συζήτηση για το που είναι πιο σωστή η διδασκαλία (φροστιστήριο, ιδιαίτερο, native speaker δάσκαλος κ.α.) και πόσο πιο "εύπεπτες" ή όχι είναι οι ξένες γλώσσες σε μικρή ηλικία.

 

Σχετικά με αυτό δεν νομίζω ότι υπάρχει σωστή απάντηση. Εξαρτάται πάντα από τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε περίπτωσης και δεν νομίζω ότι είναι σωστό να γενικεύσουμε διαλέγοντας ένα από τα παραπάνω ως πιο σωστό.

[goody]

Πολύ ενδιαφέρουσα η κουβέντα!

 

Εγώ θα επιμείνω σε αυτό που έγραψα και στην αρχή του θέματος: οι περισσότεροι γονείς επικεντρωνόμαστε στην απόκτηση πτυχίου. Εκεί' date=' πράγματι (φαντάζομαι ότι) με καλή προετοιμασία, ο στόχος επιτυγχάνεται εύκολα, ακόμα και αν ο μαθητής ξεκινήσει στα 10, ας πούμε.

 

Όμως, η ξένη γλώσσα είναι μόνο αυτό; Αν, για παράδειγμα, ένας Δήμος προσφέρει μαθήματα μουσικής για παιδιά προσχολικής ηλικίας, σε μορφή μουσικοκινητικής αγωγής, θα σκεφτούμε "ας μην το φορτώσω από τώρα, θα το ξεκινήσω κιθάρα στην Τρίτη, ώστε Α' Λυκείου να πάρει το δίπλωμα" ; Όχι, ίσα- ίσα που θα το θεωρήσουμε εξαιρετική ευκαιρία για την καλλιέργεια του παιδιού. Γιατί, λοιπόν, τα αγγλικά από τα 4 ή τα 5 -στην κατάλληλη μορφή- να είναι κάτι που ξενίζει;

[/quote']

 

 

Η διαφορα με το μουσικο οργανο ειναι οτι θεωρειται χομπυ και οχι απαραιτητο εφοδιο. Αν δηλαδη ειχαν ολα τα σχολεια την εκμαθηση κιθαρας υποχρεωτικα απο την γ' δημοτικου και το ειχαν ολοι δεδομενο οτι πρεπει το καθε παιδι να μαθει σε αριστο επιπεδο και να παρει οπωσδηποτε καποια καλη πιστοποιηση τοτε θα διαλλεγες την κιθαρα απο το προνηπιο ή κατι αλλο;

[Mariliw]

Η σωστή χρήση των ΤΠΕ ειναι ενα επιπρόσθετο εφόδιο για ενα πιο ολοκληρωμένο και ενδιαφέρον μάθημα. Απαραίτητη προϋπόθεση όμως ειναι η σωστή χρήση του υπολογιστή την οποία απο προσωπική εμπειρία σας λέω πως δεν γνωρίζουν πολλοί εκπαιδευτικοί. Επισης η χρήση εικόνας για αρκετό χρόνο μέσα στη διδακτική ωρα οδηγεί συχνα τους μαθητές στο να επικεντρωθούν περισσότερο στον υπολογιστή παρα σε αυτο που θελουμε να τους προσφέρει. Εκει παιζει πολυ σημαντικό ρόλο ο δάσκαλος και οι ισορροπίες που θα κρατήσει.

Επισης ο διαδραστικός πίνακας δεν προσφέρει παραπάνω απο έναν προτζέκτορα με ενα λαπτοπ με δυνατότητα σύνδεσης στο διαδίκτυο. Το ιδιο πράγμα ειναι, αρκεί κάποιος να κατέχει την χρήση του.

Γιαυτό θα πρότεινα στην εκάστοτε επιλογη φροντιστηρίου να υπάρχουν συστάσεις απο άλλους γονείς (δίνοντας βέβαια μερικούς "βαθμούς" παραπάνω σε μοντέρνες μεθόδους διδασκαλίας).

Δεν ξέρω πως θα ειμαι οταν μεγαλώσουν τα παιδια μου αλλα οπως το σκεφτομαι τωρα... αφήστε στην άκρη τα πτυχία και τα χρόνια που χρειάζονται για να τα αποκτήσουν τα παιδια και επικεντρωθείτε στην ουσία αυτών που θελετε/θέλουν να κάνουν. Ολα τα αλλα θα έρθουν!

Και κατι ακόμη βρε κορίτσια. Τόσο ωραιο θέμα για τη μάθηση ας μην φανατιζομαστε. Ολοι ξέρουμε πως τίποτα δεν ειναι μονόδρομος και η μάθηση εξ ορισμού εχει τόσες πτυχές που δεν υπαρχει κατι απόλυτα σωστό ή λάθος!

[Little Monkey]

Για τους διαδραστικούς πίνακες, τα πτυχία και ό,τι άλλο προκύψει, θα γράψω αναλυτικά το βράδυ που θα έχω περισσότερο χρόνο. Στο μεταξύ παραθέτω ένα άρθρο για τα πλεονεκτήματα της διγλωσσίας, για όσους ενδιαφέρονται. Προσέξτε αυτό που λέει για την καλύτερη εστίαση της προσοχής στα δίγλωσσα παιδιά, είναι κάτι που έχει επιβεβαιωθεί από έρευνες και γενικά συζητιέται πολύ τον τελευταίο καιρό.

 

http://www.psychologynow.gr/oikogeneia-kai-paidi/ti-symvainei-se-enan-diglosso-egkefalo

 

Όμως, η ξένη γλώσσα είναι μόνο αυτό; Αν, για παράδειγμα, ένας Δήμος προσφέρει μαθήματα μουσικής για παιδιά προσχολικής ηλικίας, σε μορφή μουσικοκινητικής αγωγής, θα σκεφτούμε "ας μην το φορτώσω από τώρα, θα το ξεκινήσω κιθάρα στην Τρίτη, ώστε Α' Λυκείου να πάρει το δίπλωμα" ; Όχι, ίσα- ίσα που θα το θεωρήσουμε εξαιρετική ευκαιρία για την καλλιέργεια του παιδιού. Γιατί, λοιπόν, τα αγγλικά από τα 4 ή τα 5 -στην κατάλληλη μορφή- να είναι κάτι που ξενίζει;

 

Για μένα η απάντηση είναι πολύ απλή: η απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων, εφόσον είναι ανάλογη των δυνατοτήτων του παιδιού σύμφωνα με την ηλικία του, δεν είναι "φόρτωμα". Οι παιδικοί εγκέφαλοι έχουν μεγάλο δυναμικό. Έχετε ακούσει που λένε: τα παιδιά σήμερα είναι πανέξυπνα, μπορούν να κάνουν αυτό κι αυτό κι αυτό, εμείς στην ηλικία τους δεν ξέραμε τίποτα? Λοιπόν, δεν είναι τα τωρινά παιδιά πιο έξυπνα. Είναι απλά πιο δουλεμένα, με την έννοια ότι οι γονείς ασχολούνται περισσότερο, η δημιουργική απασχόληση έχει αντικαταστήσει τη φύλαξη και η τηλεόραση έχει γίνει περισσότερο εκπαιδευτική και διαδραστική. Όσο πιο πολλούς ορίζοντες ανοίξεις τόσο το καλύτερο.

 

Η κατανόηση και η ομιλία δύο γλωσσών είναι 100% μέσα στις δυνατότητες των παιδιών. Οπότε ναι, αν υπήρχε η δυνατότητα να φέρω το παιδί μου σε επαφή με μια δεύτερη γλώσσα μέσα από κάποιο πρόγραμμα που απευθύνεται σε παιδιά προσχολικής ηλικίας, δεν θα το σκεφτόμουν καν.

[argini]

Το να μαθει ενα παιδι μια ξενη γλωσσα "εγκαιρως' δεν ειναι μονο εφοδιο ειναι και εργαλείο για την αναπτυξη των νοητικων του δεξιοτητων.

Σχετικα με την άποψη ότι οι Ελληνες μιλαμε καλα Αγγλικα θα διαφωνησω καθετα. Ανηκουμε στην συνομωταξια γαλλων-ιταλων -ισπανω που αν παρακολουθησει κανεις ενα διεθνες συνεδριο θα παρατηρησει ποσο ευχαριστες ειναι οι ομιλιες στα αγγλικα των ολλανδων-σκανδιναβων -γερμανων και ποσο δυσνοητες και κουραστικες ειναι οι ομιλιες στα αγγλικα των ¨μεσογειακων".

Επισης εχω 2 τουλαχιστον συναδελφους που σπουδασαν στην Ιταλια μετα απο "ταχυρρυθμη εκπαιδευση" στα ιταλικα...ολο περιεργως δηλωνουν οτι μετα απο 6 ετη παραμονης και σπουδων στην Ιταλια τωρα σχεδον τα εχουν ξεχασει...καταλαβαινουν αλλα δεν μιλανε με ανεση..η μαθηση ειναι μια διαδικασια "πεψης"...αμα κατσεις στο τραπεζι και καταβροχθισεις ενα γευμα αποκλειεται να εχεις το ιδιο αποτελεσμα με την αργη καταναλωση της ιδιας τροφής...

Αρα το θεμα μας ειναι ποιος ειναι ο στοχος...

Επιπλεον θελώ να τονισω οτι τα παιδια μας δεν θα γινουν πολιτες του κοσμου μεσω του youtube...τα ΜΜΕ δεν βοηθουν στην αρση των προκαταλήψεων...αμα θελεις να γνωρισεις εναν λαο πραγματικα πρεπει να διαβασεις την κλασσική λογοτεχνια του , να ζησεις τις συνηθειες του...

[Little Monkey]

Επισης εχω 2 τουλαχιστον συναδελφους που σπουδασαν στην Ιταλια μετα απο "ταχυρρυθμη εκπαιδευση" στα ιταλικα...ολο περιεργως δηλωνουν οτι μετα απο 6 ετη παραμονης και σπουδων στην Ιταλια τωρα σχεδον τα εχουν ξεχασει...καταλαβαινουν αλλα δεν μιλανε με ανεση..η μαθηση ειναι μια διαδικασια "πεψης"...αμα κατσεις στο τραπεζι και καταβροχθισεις ενα γευμα αποκλειεται να εχεις το ιδιο αποτελεσμα με την αργη καταναλωση της ιδιας τροφής...

Έτσι ακριβώς είναι. Από όλες τις γνώσεις με τις οποίες ερχόμαστε σε επαφή κατά τη διάρκεια της ζωής μας, θυμόμαστε καλύτερα αυτά που μας δίδαξαν με ενδιαφέροντα τρόπο, αυτά που μας ήταν άμεσα χρήσιμα και αυτά που μάθαμε με συστηματικό και σταθερό ρυθμό. Δεδομένου ότι οι ξένες γλώσσες δεν είναι άμεσα χρήσιμες για τα περισσότερα παιδιά, είναι σημαντικό να γίνει το μάθημα ενδιαφέρον και να χτιστεί η γνώση με τρόπο συστηματικό, ώστε η ύλη να μην καλυφθεί απλά, αλλά να αφομοιωθεί. Αυτό ισχύει για όλους τους μαθητές, ανεξαρτήτως ικανοτήτων.

[alcyon]

Πιστεύω πως οι περισσότεροι γονείς κοιτάζουν το πτυχίο γιατί αυτό είναι κάτι "μετρήσιμο". Το αν θα εμβαθύνουν, πόσο, κτλ θα έρθει από τα ίδια τα παιδιά μεγαλώνοντας.

 

Το θέμα για το επίπεδο που θα κατακτηθεί και ΑΝ θα διατηρηθεί σε κάποια γλώσσα, έχει να κάνει κυρίως με το κέφι του ίδιου του παιδιού. Εφόσον το παιδί έχει δείξει ενδιαφέρον για τη γλώσσα, θα αξιοποιήσει τις διαθέσιμες ευκαιρίες για τριβή. Ταινίες, τραγούδια, περιοδικά, διαδίκτυο και μεγαλώνοντας ενημέρωση ή/και σπουδές, άρθρα κτλ.

 

Από την άλλη, όσο καλή επαφή κι αν έχει κάποιος, κι όσο "δική του" κι αν την έχει κάνει τη γλώσσα, αν την αφήσει θα τον αφήσει κι εκείνη. Πόσοι Έλληνες μετανάστες, μετά από αρκετά χρόνια παραμονής στο εξωτερικό, βολεύονται τελικά με τη γλώσσα της περιοχής και "ξεχνάνε" τη μητρική τους γλώσσα. Αλλάζει η προφορά τους, ατονεί το λεξιλόγιό τους κτλ

 

Αυτά τα πράγματα είναι δυναμικά. Όσο τα τροφοδοτεί κάποιος, τόσο του δίνουν. Όσο τα αφήνει, τόσο μένουν πίσω.

 

 

Η γνώμη μου είναι πως δεν είναι μη αναστρέψιμες οι διαφορές που προκύπτουν στα παιδιά που ξεκινάνε μια γλώσσα στα 4 από αυτά που ξεκινάνε στα 6 (γιατί όλα τα παιδάκια μας στα 6 ξεκινάνε τη γλώσσα, μέσα από το σχολείο).

 

Η δική μου ένσταση, είναι στην γενικότερη φρενίτιδα που υπάρχει περί έξτρα μαθημάτων χωρίς συγκεκριμένο λόγο. Όσες μαμάδες έχω ρωτήσει από τις τάξεις των παιδιών μου, για ποιο λόγο ξεκινάνε φροντιστήριο/ιδιαίτερα στη γλώσσα, οι απαντήσεις είναι του τύπου:

- Εε, όλοι τότε ξεκινάνε.

- Για να μη δυσκολευτεί στο σχολείο.

Λίγες είναι αυτές που έχουν πολύ συγκεκριμένο στόχο στο νου τους.

 

Είναι όμορφο να ξέρει ο γονιός τι θέλει, γιατί τότε μπορεί να οργανώσει με ακρίβεια τις κινήσεις του και θα είναι οι επιλογές του πιο κατάλληλες.

[Little Monkey]

Έγραψα ένα ποστ προχθές το βράδυ αλλά το έχασα πριν καταφέρω να το δημοσιεύσω. Θα προσπαθήσω πάλι σήμερα. Για να δούμε.

 

Εγώ θα επιμείνω σε αυτό που έγραψα και στην αρχή του θέματος: οι περισσότεροι γονείς επικεντρωνόμαστε στην απόκτηση πτυχίου. Εκεί, πράγματι (φαντάζομαι ότι) με καλή προετοιμασία, ο στόχος επιτυγχάνεται εύκολα, ακόμα και αν ο μαθητής ξεκινήσει στα 10, ας πούμε.

Και στα 10 και στα 12 να ξεκινήσεις, προλαβαίνεις (αν έχεις μια σχετική έφεση και με εντατικό διάβασμα, γιατί θαύματα δεν γίνονται) να πάρεις ένα Lower πριν τα 16. Το θέμα όμως δεν είναι να πάρεις το Lower σε όσο το δυνατόν λιγότερο χρόνο, γιατί μετά το Proficiency γίνεται πολύ πιο δυσπρόσιτο. Επίσης κανείς μα κανείς δεν ενδιαφέρεται αν έκανες 4 ή 14 χρόνια να πάρεις το Lower, αυτό που μετράει είναι πόσο καλά γνωρίζεις τη γλώσσα, σε τι εύρος και πόσο άνετα τη χρησιμοποιείς σε διαφορετικά πλαίσια. Το να μπορείς να παρακολουθήσεις ταινίες χωρίς υπότιτλους (που πολλοί αναφέρουν ως ένδειξη του πόσο καλά είναι τα αγγλικά τους) δεν αποδεικνύει υψηλή γνώση της γλώσσας, είναι κάτι που πολλά παιδιά στις μέρες μας, λόγω της τριβής, το επιτυγχάνουν πριν ακόμα πάρουν το Lower. Ειδήσεις μπορείς να παρακολουθήσεις? Ή μια ομιλία επιστημονικού περιεχομένου? Μπορείς εσύ να στηθείς μπροστά σε ένα ακροατήριο και να βγάλεις μια ομιλία (πάνω σε κάποιο θέμα που γνωρίζεις) χωρίς να κάνεις λάθη? Μπορείς να περάσεις συνέντευξη και τεστ στα αγγλικά; Μπορείς να διαβάσεις τον Guardian χωρίς λεξικό; Εκεί φαίνεται πόσο καλά μιλάς αγγλικά, όχι στο YouTube.

 

ΥΓ: Little Monkey, έγραψες για το διαδραστικό πίνακα. Το θεωρείς σημαντικό; Ρωτάω γιατί είμαι ανάμεσα σε 2 φροντιστήρια, το ένα διαθέτει και το διευθύνουν νέες κοπέλες, το άλλο όχι, αλλά η διευθύντρια έχει μεγάλη εμπειρία και είναι native speaker.

Σημαντικό και χρήσιμο, ναι. Απολύτως απαραίτητο, όχι. Στην επιλογή φροντιστηρίου θα έδινα περισσότερη βάση σε άλλα πράγματα, όπως το διδακτικό μοντέλο που χρησιμοποιούν, το πώς χειρίζονται δύσκολες καταστάσεις στην τάξη, την πρόσβαση που έχουν σε φυσικούς ομιλητές (πόση επαφή έχει η διευθύντρια με τα παιδιά? διδάσκει η ίδια?), πόσο έμπειρες είναι οι καθηγήτριες, για ποια πτυχία προετοιμάζουν τα παιδιά και τι ποσοστά επιτυχίας έχουν - αυτά είναι μερικά πράγματα που μου έρχονται στο μυαλό.

 

Επίσης πώς είναι εμφανισιακά το φροντιστήριο, είναι προσεγμένος ο χώρος, υπάρχουν ενδείξεις μαθητικών εργασιών στους τοίχους (εννοώ πρότζεκτ, παρουσιάσεις, κατασκευές - κάτι διαφορετικό από αντιγραφή, ορθογραφία, ασκήσεις, εκθέσεις), τι δραστηριότητες διοργανώνονται, προωθούν τη διαθεματική μάθηση, ασχολούνται με τις πολιτισμικές διαστάσεις της γλώσσας? Προσπάθησε να δεις αν οι διδάσκοντες έχουν κέφι για αυτό που κάνουν, γιατί πραγματικά παίζει μεγάλο ρόλο. Ο καλύτερος και πιο ενθουσιώδης μαθητής να είναι ο γιος σου, αν δεν έχει κέφι η δασκάλα του, κάποια στιγμή θα βαρεθεί (εκεί γύρω στην εποχή που θα πρέπει να μάθει τους υποθετικούς λόγους μάλλον)

[Little Monkey]

Απαντας μονη σου. Απλα δεν κοβεις ταχυτητα κι οποιος εμαθε, εμαθε.

Δεν εννοούσα αυτό που κατάλαβες. Εννοούσα ότι όπως στο σχολείο έχεις κάποιες επιλογές για να βοηθήσεις τα παιδιά που μένουν συστηματικά πίσω από τα άλλα, έτσι έχεις και στο φροντιστήριο. Μάλιστα στο φροντιστήριο οι επιλογές σου είναι πιο εύκολο να εφαρμοστούν γιατί δεν υπάρχει ούτε αντιστοιχία ηλικίας-τάξης, ούτε κάποιο στίγμα αν κάνεις την τάξη αυτή φέτος ή του χρόνου, ούτε αυστηροί περιορισμοί ως προς το πρόγραμμα. Οπότε, αναλυτικά, οι επιλογές σου για να βοηθήσεις ένα παιδί που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο ρυθμό της τάξης είναι:

 

- Να σταματήσεις και να ξεκινήσεις πάλι κάποια στιγμή στο μέλλον

- Να παρέχεις ενισχυτική διδασκαλία

- Να προσαρμόσεις τις απαιτήσεις του μαθήματος στις ικανότητες του μαθητή (εύκολο να γίνει σε μια τάξη 8-10 ατόμων, πανεύκολο σε μια τάξη με λιγότερα άτομα)

- Να κάνεις επαναληπτικά μαθήματα το καλοκαίρι

- Να κάνεις ατομικό μάθημα μέχρι να καλύψει τα κενά

 

Και τα πέντε τα έχω δει να γίνονται και μάλιστα με επιτυχία. Αν τίποτα από αυτά δεν λειτουργήσει, τότε κάνεις ατομικό μάθημα ή καθόλου μάθημα.

 

Η υλη κυλαει πιεστικα και πρεπει να "βγει" και γενικα το επικεντρο της εκπαιδευσης αποτελει η υλη και οχι ο μαθητης.

Αυτό, αν γίνεται, είναι όντως πολύ κακό και γι' αυτό είπα πιο πριν ότι το να θέλεις να πας από το επίπεδο αρχαρίων στο Lower μέσα σε 4 χρόνια δεν είναι καλή τακτική. Στα φροντιστήρια συνήθως αυτό δεν συμβαίνει γιατί τα προγράμματα σπουδών και τα βιβλία είναι πλέον φτιαγμένα έτσι ώστε να δουλεύουν ελικοειδώς (να γίνεται συνέχεια επανάληψη και κάλυψη κενών από χρονιά σε χρονιά). Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις όπου τα παιδιά τρέχουν αλλά αυτό συνήθως γίνεται μετά από απαίτηση των γονιών (τι??? 8 χρόνια για το Lower? α πα πα πα) και είναι πιο πιθανό να συμβεί σε ιδιαίτερο παρά σε φροντιστήριο. Όχι ότι δεν συμβαίνει και σε φροντιστήρια φυσικά. Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο κλπ.

 

Επισης δεν εκανα πουθενα λογο για προβληματικα παιδια εντος η εκτος εισαγωγικων, αλλα για μαθητες με ιδιαιτερες μαθησιακες αναγκες. Αν δεν μπορεις να διακρινεις τη διαφορα, τι να πω;

Τα "προβληματικά παιδιά" πάντα εντός εισαγωγικών γιατί ο όρος δεν υφίσταται επισήμως, είναι τα παιδιά που αποτελούν πρόβλημα στην τάξη. Το πρόβλημα μπορεί να οφείλεται σε ιδιαίτερες μαθησιακές ανάγκες, γενικότερες μαθησιακές δυσκολίες, δυσκολίες συμπεριφοράς ή ακόμα και σε υψηλή νοημοσύνη. Η αντιμετώπιση όλων των "προβληματικών" (σε εισαγωγικά) παιδιών ακολουθεί τους ίδιους κανόνες. Πουθενά στον πολιτισμένο κόσμο δεν υπάρχει οδηγία τα παιδιά που για οποιοδήποτε λόγο δεν μπορούν να ακολουθήσουν την τάξη, να κάνουν μάθημα μόνα τους στο σπίτι, αν και συμφωνώ ότι σε κάποιες περιπτώσεις είναι περισσότερο βολικό να γίνεται αυτό, τόσο για το γονιό όσο και για το δάσκαλο. Για τον μαθητή έχω τις αμφιβολίες μου.

 

Monkey εχεις επιχειρηματα αλλα να ξερεις οτι αυτα που λες δεν ειναι θεσφατα ουτε εχουν καθολικη ισχυ.

Θέσφατα σίγουρα ΔΕΝ είναι εκτός αν ξέρεις κάτι για μένα που δεν το γνωρίζω εγώ. Καθολική ισχύ έχουν και παραέχουν, απλά ίσως να μην έχουν καθολική εφαρμογή. Δεν μπορώ να σου υπογράψω ότι όλοι οι δάσκαλοι τα κάνουν όλα σωστά. Αλλά μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι τίποτα απ' όσα έχω πει σε αυτή τη συζήτηση δεν είναι της φαντασίας μου ούτε είναι πράγματα ανεφάρμοστα. Όλα μα όλα τα έχω δει να εφαρμόζονται και κάποια τα έχω εφαρμόσει και εγώ η ίδια.

[Little Monkey]

κάτι μου λέει πως αυτά που θα διδαχτεί η κόρη μου φέτος στα αγγλικά του σχολείου τα γνωρίζει ήδη απ το (ιδιωτικό) νηπιαγωγείο. Σωστό ή λάθος, τα ξέρει. Εκεί τι γίνεται; Δεν είναι φρόνιμο να προχωρήσει σε φροντιστήριο ξένων γλωσσών απ το να μείνει στάσιμη να τα εμπεδώσει στο σχολείο;

Εξαρτάται. Σίγουρα κακό δεν θα κάνει να παρακολουθήσει αγγλικά και σε φροντιστήριο, αν υπάρχει κατάλληλη τάξη που να μπορεί να την προχωρήσει (να μην ξεκινήσει δηλαδή πάλι με τα χρώματα, τους αριθμούς κλπ αλλά να κάνει νέα πράγματα, τραγούδια, παιχνίδια, διαλόγους). Πάντως δεν υπάρχει όριο του στυλ κάνω 3 ώρες αγγλικά στο σχολείο και φτάνει. Όσο περισσότερο, τόσο το καλύτερο. Στη μόνη περίπτωση που θα απέρριπτα το φροντιστήριο και γενικά την εξωσχολική ενασχόληση με τα αγγλικά είναι αν το ίδιο το παιδί αντιδρά αρνητικά, δείχνει να μην θέλει ή βαριέται.

 

Το πόσα και τι αγγλικά θα κάνει στο σχολείο, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τη δασκάλα που θα έχει. Σε 1-2 βδομάδες θα έχεις μια πρώτη εικόνα, εδώ θα είμαστε να τα λέμε

 

Ανοίξατε δε, μια μεγααααααααλη ιστορία όπως την έχω αντιληφθεί εδώ και 2 χρόνια. Της θεωρούμενης διάσπασης προσοχής για το οποίο θα επανελθω σε λιγο

Έλα να τα πούμε (σε αυτό ή σε άλλο ποστ). Έχω κι εγώ πολλά να πω για το θέμα αυτό

[Little Monkey]

Η σωστή χρήση των ΤΠΕ ειναι ενα επιπρόσθετο εφόδιο για ενα πιο ολοκληρωμένο και ενδιαφέρον μάθημα. Απαραίτητη προϋπόθεση όμως ειναι η σωστή χρήση του υπολογιστή την οποία απο προσωπική εμπειρία σας λέω πως δεν γνωρίζουν πολλοί εκπαιδευτικοί. Επισης η χρήση εικόνας για αρκετό χρόνο μέσα στη διδακτική ωρα οδηγεί συχνα τους μαθητές στο να επικεντρωθούν περισσότερο στον υπολογιστή παρα σε αυτο που θελουμε να τους προσφέρει. Εκει παιζει πολυ σημαντικό ρόλο ο δάσκαλος και οι ισορροπίες που θα κρατήσει.

Σαφώς παίζει ρόλο η χρήση που θα κάνει ο δάσκαλος. Παν μέτρον άριστον. Το ότι έχεις διαδραστικό πίνακα στην τάξη δεν σημαίνει πως πρέπει να τον χρησιμοποιείς κάθε λεπτό, σε κάθε μάθημα. Το ίδιο ισχύει και για το CD Player, και για την τηλεόραση και για τα βιβλία. Χρήσιμα όλα, αλλά το καθένα έχει το χρόνο του και τον τρόπο του.

 

Επισης ο διαδραστικός πίνακας δεν προσφέρει παραπάνω απο έναν προτζέκτορα με ενα λαπτοπ με δυνατότητα σύνδεσης στο διαδίκτυο. Το ιδιο πράγμα ειναι, αρκεί κάποιος να κατέχει την χρήση του.

Δεν είναι καθόλου το ίδιο γιατί το πλεονέκτημα του διαδραστικού πίνακα είναι... η διάδραση! Η δυνατότητα δηλαδή που σου δίνει να χρησιμοποιήσεις την αφή για να κάνεις ασκήσεις ή να προσεγγίσεις το υλικό του βιβλίου. Είναι πάρα πολύ χρήσιμο για να διδάξεις κιναισθητικά και τα παιδιά το λατρεύουν. Ο προτζέκτορας απλά σου δίνει τη δυνατότητα να προβάλλεις σε μεγάθυνση αυτό που έχεις πάνω στην οθόνη του κομπιούτερ σου - αυτό μόνο.

 

Δείτε αυτό το βίντεο για να καταλάβετε τι σημαίνει διαδραστικός πίνακας:

 

 

Γιαυτό θα πρότεινα στην εκάστοτε επιλογη φροντιστηρίου να υπάρχουν συστάσεις απο άλλους γονείς (δίνοντας βέβαια μερικούς "βαθμούς" παραπάνω σε μοντέρνες μεθόδους διδασκαλίας).

Συστάσεις από άλλους γονείς - ναι. Αλλά προσοχή από ποιους γονιούς ζητάμε συστάσεις. Δεν ενδιαφέρονται όλοι για τα ίδια πράγματα και αυτό που ένας γονιός θεωρεί καλό, μπορεί να είναι αδιάφορο για έναν άλλο.

 

Όσο για το αν υπάρχει σωστό και λάθος στην εκπαίδευση, θα μου επιτρέψετε να πω ότι υπάρχει. Μπορεί κάτι που είναι λάθος να μην δημιουργήσει πρόβλημα σε ένα παιδί, αλλά το σωστό πάντα θα έχει καλό αποτέλεσμα.

[Mariliw]

Little Monkey εδώ θα διαφωνήσω. Υπάρχουν ενα σωρό εκπαιδευτικά προγράμματα (και) ελεύθερα στο διαδίκτυο που επιτρέπουν στον εκπαιδευτικό να δουλέψει διαδραστικά. Ακόμη και η χρήση ενός power point αξιοποιώντας τις δυνατότητες του παπάδες κανει. Το μονο που λείπει ειναι η αφή (ολα τα αλλα γίνονται!) την οποία προσωπικά δεν τη θεωρώ εργαλείο απο μόνη της. Βέβαια οχι πως εχει καμια σημασία αυτο.. Πιο πολυ προς ενημέρωση γιατί πολλοί γονείς που δεν γνωρίζουν πιθανότατα να "ψαρώνουν" στο άκουσμα ενός διαδραστικού πίνακα ενώ ο καλα προετοιμασμένος εκπαιδευτικός κανει ίδια δουλειά και με πιο απλά (και οικονομικά για ενα φροντιστήριο ή έναν ιδιώτη) μέσα που δεν ειναι το ιδιο "πιασάρικα".

 

Και κατι άσχετο. Είχες προτείνει την προηγούμενη εβδομάδα το myplayce για μαθήματα Αγγλικών. Πήγαμε με τα μωρα προχθές γιατι είδα και άλλες δραςτηριοτητες και μου αρεσε πολυ! Φοβερή οργάνωση άψογα προγράμματα μεγάλη εμπειρία. Μακάρι να ηταν και λίγο πιο οικονομικό ώστε να μπορούσαμε να πηγαίνουμε συχνότερα. Προς το παρόν γράφτηκαμε για 1 φορα την εβδομάδα και μετα απο 2 μήνες αν ολα πάνε καλά θα ξεκινήσουμε και Αγγλικά. Σε ευχαριστώ πολυ! Δεν είχα υπόψιν μου κατι ανάλογο κοντα μας.

[Little Monkey]

Little Monkey εδώ θα διαφωνήσω. Υπάρχουν ενα σωρό εκπαιδευτικά προγράμματα (και) ελεύθερα στο διαδίκτυο που επιτρέπουν στον εκπαιδευτικό να δουλέψει διαδραστικά. Ακόμη και η χρήση ενός power point αξιοποιώντας τις δυνατότητες του παπάδες κανει. Το μονο που λείπει ειναι η αφή (ολα τα αλλα γίνονται!) την οποία προσωπικά δεν τη θεωρώ εργαλείο απο μόνη της. Βέβαια οχι πως εχει καμια σημασία αυτο.. Πιο πολυ προς ενημέρωση γιατί πολλοί γονείς που δεν γνωρίζουν πιθανότατα να "ψαρώνουν" στο άκουσμα ενός διαδραστικού πίνακα ενώ ο καλα προετοιμασμένος εκπαιδευτικός κανει ίδια δουλειά και με πιο απλά (και οικονομικά για ενα φροντιστήριο ή έναν ιδιώτη) μέσα που δεν ειναι το ιδιο "πιασάρικα".

Διαφώνισε όσο θέλεις πάντως σαν τον διαδραστικό δεν υπάρχει! Η χρήση της αφής είναι σπουδαίο εργαλείο. Μπορεί να έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τη διδασκαλία ως μια διαδικασία που κάνει χρήση της όρασης και της ακοής, αλλά η μαγεία είναι να μπορέσεις να χρησιμοποιήσεις όλες τις αισθήσεις για καλύτερο αποτέλεσμα. Ειδικά για τους κιναισθητικούς μαθητές (αυτούς που μαθαίνουν καλύτερα μέσω της κίνησης και της αφής) (και που συχνά βαφτίζονται "υπερκινητικοί" ενώ δεν είναι) ο διαδραστικός πίνακας είναι μάννα εξ ουρανού. Για εμάς τους μεγάλους δεν φαίνεται τόσο σημαντικό, γιατί οι περισσότεροι είμαστε οπτικοί τύποι, αλλά ένα μεγάλο ποσοστό παιδιών είναι κιναισθητικοί τύποι και για αυτά τα παιδιά σπάνια υπάρχει πρόβλεψη στην σχολική τάξη (εκτός σχολικής τάξης, πάνε τελείως χαμένα).

 

Δεν ξέρω αν είσαι καθηγήτρια / αν έχεις δουλέψει με διαδραστικό, αλλά έτσι και αρχίσεις να τον χρησιμοποιείς, δεν γυρίζεις πίσω στο Powerpoint και στους προτζέκτορες.

 

Και κατι άσχετο. Είχες προτείνει την προηγούμενη εβδομάδα το myplayce για μαθήματα Αγγλικών. Πήγαμε με τα μωρα προχθές γιατι είδα και άλλες δραςτηριοτητες και μου αρεσε πολυ! Φοβερή οργάνωση άψογα προγράμματα μεγάλη εμπειρία. Μακάρι να ηταν και λίγο πιο οικονομικό ώστε να μπορούσαμε να πηγαίνουμε συχνότερα. Προς το παρόν γράφτηκαμε για 1 φορα την εβδομάδα και μετα απο 2 μήνες αν ολα πάνε καλά θα ξεκινήσουμε και Αγγλικά. Σε ευχαριστώ πολυ! Δεν είχα υπόψιν μου κατι ανάλογο κοντα μας.

Αααα πολύ ωραία. Πάντως δεν τα πρότεινα εγώ τα Myplayce. Στην Deena πάνε τα εύσημα Για πες, σε τι τιμές κυμαίνονται; Σκοπεύω να πάω κι εγώ να ρωτήσω για το γιο μου, αλλά δεν έχω βρει χρόνο μέχρι στιγμής.

 

BTW σχετικά με τη διάσπαση προσοχής και αν είναι καλύτερα τα ιδιαίτερα για παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες, σας αντιγράφω ποστ από καθηγητικό φόρουμ:

 

Συναδελφοι καλησπερα!Αναλαμβανω μαθητρια 4ης δημοτικου για Junior one year course με διασπαση προσοχης.Δεν εχω αναλαβει τετοια περιπτωση στο παρελθον.Θα ηθελα καποιες γενικες κατευθυντηριες γραμμες.Ξερω οτι δεν συνοψιζονται σε καποια σχολια το τι πρεπει να κανω αλλα θα ηθελα πραγματικα καποιες συμβουλες πως να κινηθω ειδικα με το θεμα της γραμματικης.Ευχαριστω παρα πολυ!

 

Και άλλο ένα (μπόνους):

 

καλησπερα, ειναι η πρωτη φορα που κανω μαθημα και θα ηθελα τα φωτα σας! θα αναλαβω 2 παιδακια 9 χρονων (b junior), τα οποια απο οτι ειπαν οι μαμαδες τους εχουν κενα, δεν πολυδιαβαζουν και ειναι ζωηρα στο μαθημα. Περισυ εκαναν το The Magic Ball του Grivas και δεν ξερω ποιο βιβλιο να προτεινω για φετος και τι μπορω να κανω ωστε να μην μου παρουν τον αερα.

 

Ένα πράγμα έχω να πω. Προσέξτε πού εμπιστεύεστε τα παιδιά σας. Ξέρετε τι λένε για του Κασίδη το κεφάλι. Ας μην είναι το δικό σας παιδί ο Κασίδης...

[ravT]

Καλημέρα!

Χαίρομαι που εξακολουθεί ο διάλογος!

 

Για τη διάσπαση προσοχής λοιπόν (τα είχα γράψει αλλά με το μωρό στο χέρι απέμεινε ότι διαβάσατε!), τείνω να πιστέψω πως έχει γίνει της...μόδας η "διάγνωση" από πλευράς εκπαιδευτικών. Και εξηγούμαι...

Πέρυσι, 2 παιδιά του συγγενικού περιβάλλοντος (άσχετα μεταξύ τους, όχι ότι έχει σημασία αλλά το αναφέρω) "στιγματίστηκαν" απ τις δασκάλες τους στο δημοτικό ως παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Διάσπαση προσοχής και υπερκινητικότητα.

Φυσικά οι γονείς, ως όφειλαν στα παιδιά τους πρώτα απ όλα, πήγαν στα αντίστοιχα κέντρα ώστε να διαγνωστεί ή όχι μαθησιακή δυσκολία.

Κανένα απ τα δυο δεν είχε ούτε διάσπαση προσοχής, ούτε υπερκινητικότητα.

Το είχα πει στις μαμάδες όταν συζητούσαμε. Εγώ δεν είμαι ούτε εκπαιδευτικός, ούτε επιστήμονας. Τα παιδιά αυτά όμως τα ξέρω. Το ένα μάλιστα, μια φορά που το παρακολουθούσα να συμμετέχει σε μια δραστηριότητα είπα "πωπω δεν έχει ακούσει ΛΕΞΗ!" Αυτό έδειχνε η εικόνα του. Αργότερα το πιάνω και του κάνω ερωτήσεις για το τι κάναμε σήμερα, τι είπε ο τάδε, τι έκανε ο δείνα... Μου τα απάντησε ΟΛΑ σωστά!

Αναφέροντάς το στη μαμά, τότε μου είπε τη σύσταση της δασκάλας.

Τότε κι εγώ της είπα να πάει να το ψάξει αλλά να μην ανησυχεί. Προφανώς η δασκάλα μέσα σε 20-25 παιδιά είτε δεν θέλει είτε δεν μπορεί να ασχοληθεί έστω 5 λεπτά που ασχολήθηκα εγώ για να δω αν παρακολουθούσε την ώρα που διάλεγε πέτρες/ έξυνε το κεφάλι του/ παρατηρούσε τα πόδια του/χάϊδευε το χώμα...

 

Ομοίως συνέβη με την άλλη περίπτωση καθώς όπως μου έλεγε η μαμά, οι υπάλληλοι των κέντρων (λόγω μεγάλης αναμονής στο δημόσιο, πήγαν ΚΑΙ σε ιδιωτικό!) της έλεγαν "αυτό το παιδί κάθε άλλο παρά έλεγχο από εμάς ήθελε".

 

Τα λέω αυτά, όχι για να κρίνω το έργο των εκπαιδευτικών αλλά για να τονίσω τη συχνότητα και την ευκολία με την οποία ένα παιδί "διαγιγνώσκεται" με μαθησιακό πρόβλημα από άτομα που δεν έχουν εκπαιδευτεί για κάτι τέτοιο.

[Little Monkey]

Για τη διάσπαση προσοχής λοιπόν (τα είχα γράψει αλλά με το μωρό στο χέρι απέμεινε ότι διαβάσατε!), τείνω να πιστέψω πως έχει γίνει της...μόδας η "διάγνωση" από πλευράς εκπαιδευτικών.

Μεγάλη κουβέντα είπες τώρα! Μην τείνεις μόνο, πίστεψέ το.

[Mariliw]

Deena μου εσύ είχες προτείνει το myplayce? μπερδεύτηκα! Ευχαριστώ παντως. Τσιμπημένο μου φάνηκε καθώς οι τιμές ξεκινούν απο 60? για μια φορά την εβδομάδα για ενα παιδάκι και ανεβαίνουν αυξάνοντας τις ώρες. Ιδανικά θα με ενδιέφερε 2 φορές αλλα εχω και διδυμα οποτε ανεβαίνει πολύ.

Little Monkey ναι ειμαι εκπαιδευτικός στη β΄βαθμια εκπαίδευση με ειδίκευση στην ειδική αγωγή και μετ/κό στη διδασκαλία με νέες τεχνολογίες και ψηφιακά συστήματά. Οποτε οπως καταλαβαίνεις τα χω ολα δουλέψει και πολυ μαλιστα. Η μόνη διαφορά μεταξύ διαδραστικού πίνακα και προβολή της οθόνης του η/υ στον πίνακα ειναι η αφή σε αντίθεση με το ποντίκι. Τα (διαδραστικά) προγράμματα που δουλεύουμε ειναι τα ίδια. Αρκεί κανεις να τα γνωρίζει. Και οι δυο ειναι υπολογιστές. Anyway δε νομιζω οτι αυτο ειναι που ενδιαφέρει τα κορίτσια στο συγκεκριμένο θέμα, αν θες το συνεχίζουμε πριβέ.

Αλήθεια (στο θέμα μας τωρα) πιστεύεις στα 2 θα ηταν σκόπιμη μια ωρα Αγγλικών την εβδομάδα ή ειναι τόσο λίγο που δεν εχει νόημα;