αγγλικα στη δευτερα η στην τριτη?

[Little Monkey]

Β. Ποσο μετρανε ολα αυτα τα πτυχια

Οταν βγήκα στην αγορα εργασιας και οταν εψαξα για μεταπτυχιακο, ειδα οτι ΔΕΝ μετράνε ΜΙΑ τα πτυχια...το ξερετε οτι με το proficiency λεμε στην ελλαδα οτι διδασκεις, και αν πας να διδαξεις αγγλικα σε ξενη χωρα, σου λενε οτι ειναι ακυρο; Υπαρχει αλλο πτυχιο, ειδικο. Για τα μεταπτυχιακα, θελουν αλλες εξετασεις, παλι...

Αυτή τη στιγμή, τα περισσότερα μεταπτυχιακά ελληνικών πανεπιστημίων ζητάνε στάνταρ επίπεδο C1 ή C2 στα αγγλικά και μάλιστα όχι οποιοδήποτε C1 αλλά συγκεκριμένα πτυχία. Λόγω του τρόπου που γίνεται η μοριοδότηση, συμφέρει περισσότερο να έχεις ένα καλό Proficiency (π.χ. Cambridge ή Michigan) παρά βαθμό 7 στο IELTS. Είναι πιο εύκολο να έχεις το πιστοποιητικό να σου βρίσκεται, παρά να προσπαθείς 3 ή 6 μήνες πριν καταθέσεις τα χαρτιά για το μεταπτυχιακό να δώσεις για IELTS ή TOEFL, ακόμα κι αν έχεις το απαιτούμενο επίπεδο στα αγγλικά.

 

Εν πάση περιπτώσει, αυτό δεν ενδιαφέρει άμεσα όσες από εμάς έχουμε μικρά παιδάκια, το αναφέρω όμως για να ξέρουμε ότι δεν είναι πάντα εύκολο να δώσεις για πτυχίο "όταν το χρειαστείς".

 

Το ότι δεν μπορείς να διδάξεις στο εξωτερικό με την επάρκεια δεν μου λέει κάτι. Το θεωρώ δεδομένο. Για να λέμε του στραβού το δίκιο, ούτε στην Ελλάδα θα έπρεπε να μπορείς να διδάξεις, ειδικά στις μέρες μας που δίνουν επάρκεια τα πλέον ανεπαρκή πιστοποιητικά

 

Πάντως η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών που παίρνουν το Proficiency δεν το παίρνουν για να διδάξουν (εκτός αn κάνουν κανένα μάθημα στην γειτονιά τους για χαρτζιλίκι).

 

Εμένα με δέχτηκαν για μεταπτυχιακά στην Αγγλία μόνο με το Proficiency του Cambridge. Από τότε που πήρα το μαγικό χαρτί, δεν έχω δώσει ούτε μια δραχμή για πιστοποίηση αγγλικών, πράγμα που αν το συγκρίνεις με το κόστος του να προετοιμαστείς και να δώσεις για IELTS (500 ευρώ χαλαρά για κάποιον που ήδη έχει το κατάλληλο επίπεδο στα αγγλικά) εμένα μου λέει ότι αξίζει τον κόπο να δώσεις για Proficiency πριν χρειαστείς πιστοποίηση - αφού λογικά θα κάνεις την προετοιμασία έτσι κι αλλιώς.

[Ελισα24]

Αυτή τη στιγμή, τα περισσότερα μεταπτυχιακά ελληνικών πανεπιστημίων ζητάνε στάνταρ επίπεδο C1 ή C2 στα αγγλικά και μάλιστα όχι οποιοδήποτε C1 αλλά συγκεκριμένα πτυχία. Λόγω του τρόπου που γίνεται η μοριοδότηση, συμφέρει περισσότερο να έχεις ένα καλό Proficiency (π.χ. Cambridge ή Michigan) παρά βαθμό 7 στο IELTS. Είναι πιο εύκολο να έχεις το πιστοποιητικό να σου βρίσκεται, παρά να προσπαθείς 3 ή 6 μήνες πριν καταθέσεις τα χαρτιά για το μεταπτυχιακό να δώσεις για IELTS ή TOEFL, ακόμα κι αν έχεις το απαιτούμενο επίπεδο στα αγγλικά.

 

Εν πάση περιπτώσει, αυτό δεν ενδιαφέρει άμεσα όσες από εμάς έχουμε μικρά παιδάκια, το αναφέρω όμως για να ξέρουμε ότι δεν είναι πάντα εύκολο να δώσεις για πτυχίο "όταν το χρειαστείς".

 

Το ότι δεν μπορείς να διδάξεις στο εξωτερικό με την επάρκεια δεν μου λέει κάτι. Το θεωρώ δεδομένο. Για να λέμε του στραβού το δίκιο, ούτε στην Ελλάδα θα έπρεπε να μπορείς να διδάξεις, ειδικά στις μέρες μας που δίνουν επάρκεια τα πλέον ανεπαρκή πιστοποιητικά

 

Πάντως η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών που παίρνουν το Proficiency δεν το παίρνουν για να διδάξουν (εκτός αn κάνουν κανένα μάθημα στην γειτονιά τους για χαρτζιλίκι).

 

Εμένα με δέχτηκαν για μεταπτυχιακά στην Αγγλία μόνο με το Proficiency του Cambridge. Από τότε που πήρα το μαγικό χαρτί, δεν έχω δώσει ούτε μια δραχμή για πιστοποίηση αγγλικών, πράγμα που αν το συγκρίνεις με το κόστος του να προετοιμαστείς και να δώσεις για IELTS (500 ευρώ χαλαρά για κάποιον που ήδη έχει το κατάλληλο επίπεδο στα αγγλικά) εμένα μου λέει ότι αξίζει τον κόπο να δώσεις για Proficiency πριν χρειαστείς πιστοποίηση - αφού λογικά θα κάνεις την προετοιμασία έτσι κι αλλιώς.

 

Τον μεγαλο μου αδερφο, το 2002, τον πηραν οντως με proficiency σε θεωρητικου προσανατολισμου μεταπτυχιακο.

Εμενα περισυ, δεν με δεχοντουσαν για πτυχιο πρακτικης κατευθυνσης, παρα μονο με ΕΠΙΠΛΕΟΝ GMAT και TOEFL. Δεν εδωσα τα ποσα που παραθετεις, διαβασα μονη μου με ενα βιβλιο (για το TOEFL μιλαω) που δανειστηκα απο φιλη που εδωσε την προηγουμενη χρονια και πληρωσα μονο τα εξεταστρα.

Παρολα αυτα δεν πηγα για προσωπικους λογους.

Επισης περισυ βρηκα εργασια στο εξωτερικο, δεν δεχοντουσαν το Proficiency δεν το ηξεραν καν, ηθελαν να περασω τεστ δικο τους πιστοποιησης γλωσσας, εκει στη χωρα τους αφου παω.

 

Οπως ειπα παραπανω, ειναι θεμα του τί χρειαζεται ο καθενας. Εσενα, λειτουργησε. Εμενα, οχι.

 

Απο εκει και περα δημοκρατια εχουμε , ο καθενας αποφασιζει για τα παιδια του ο,τι πιστευει καλυτερα. Εξαρταται.

[Little Monkey]

Οπως ειπα παραπανω, ειναι θεμα του τί χρειαζεται ο καθενας. Εσενα, λειτουργησε. Εμενα, οχι.

Ναι, κι εγώ αυτό είπα. Και το προχώρησα ότι αφού δεν ξέρεις τι θα σου χρειαστεί είναι καλύτερα να έχεις το καλύτερο που μπορείς να πάρεις τη δεδομένη στιγμή. Γιατί υποθέτω ότι για να φτάσεις να είσαι επίπεδο C1 ή C2 έχεις κάνει τα απαραίτητα μαθήματα σε μια τάξη Advanced ή Proficiency, οπότε μου φαίνεται λίγο περίεργο να λες "δεν θα δώσω για πτυχίο αφού δεν ξέρω αν θα μου χρειαστεί" τη στιγμή που ήδη έχεις πληρώσει για τα μαθήματα και τα βιβλία και το μόνο κόστος είναι αυτό της εξέτασης - και ενώ υπάρχει πιθανότητα να μην σου χρειαστεί τίποτε άλλο στο μέλλον.

 

Μου φαίνεται ακόμα πιο περίεργο να σταματάς τα μαθήματα στο Lower σνομπάροντας το ανώτερο πτυχίο (το έχω ακούσει σαν άποψη) γιατί τότε όταν θα χρειαστείς πιστοποίηση δεν θα σε σώσει το δανεισμένο βιβλίο, αφού θα σου λείπουν και οι γνώσεις.

 

Για να δουλέψεις σε ξένη χώρα αυτό που μετράει πάνω από όλα είναι οι γνώσεις, αλλά αυτές πώς τις αποκτάς?

[Λαΐδα]

Καταρχας, δεν τα υποτιμω. Απλα προτεινω, να βγουμε απο το κουτι του να δινουμε ολοι τα ιδια πτυχια στη χωρα μας, που τελικα σε αρκετες περιπτωσεις (εργασια στο εξωτερικο, πτυχια, διδασκαλια γλωσσας) δεν ειναι επιλεξιμα, αντι να αξιολογουμε, ποια πιστοποιηση ειναι απαραιτητη για εμας, τη δικη μας περιπτωση. Οχι να μην παρουμε καμμια πιστοποιηση αλλα να γλυτωσουμε με λιγα λογια χρονο, χρημα και αγχος για τα παιδια, για χαρτια που ισως δεν τους χρησιμευσουν σε τιποτα. Για να μη θυμηθω τα γαλλικα, που διναμε ανα δυο ενοτητες οταν ημουν μικρη!

 

Ναι βεβαια...συμφωνω.

[pashalitsa]

Καμία αντίρρηση προς αυτό. Η προετοιμασία των πτυχίων έχει το ρόλο της στην εκμάθηση της γλώσσας και αν γίνει σωστά μπορεί να έχει εξαιρετικά αποτελέσματα.

 

Όμως, δεν είναι όλα τα Proficiency ίδια. Υπάρχουν Proficiency (αναγνωρισμένα από τον ΑΣΕΠ...) που δεν απαιτούν ούτε πίεση, ούτε τεστ, ούτε ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων, ούτε εργασίες, ούτε βαθύτερη γνώση της γλώσσας. Αυτά είναι συνήθως τα Proficiency που παίρνουν οι μαθητές που ξεκίνησαν τη γλώσσα στην Τετάρτη Δημοτικού και την τελείωσαν στην Α Γυμνασίου και χωρίς να ζοριστούν (ή περνώντας τις τάξεις 2-2) ενώ ο γονιός καμαρώνει που το παιδί του πήρε το Proficiency 12 χρονών (γουάου) και "καλά, ο δικός σου ακόμα κάνει αγγλικά στο Λύκειο, α πα πα!"

 

Και φυσικά το θέμα δεν είναι απλά να πάρεις το όποιο χαρτί, αλλά να το πάρεις με καλό βαθμό. Ειδικά στο επίπεδο του Lower, που ο χειρότερος μαθητής έχει στην πραγματικότητα επίπεδο Β1 και ο καλύτερος C1, δηλαδή πρακτικά τους χωρίζει ένα χάσμα.

 

Δείτε αυτό το διάγραμμα για να καταλάβετε τι εννοώ: http://www.cambridgeenglish.org/images/126130-cefr-diagram.pdf

 

Οπότε γενικότερα προσοχή και συναίσθηση ότι η καλή γνώση της γλώσσας δεν επιτυγχάνεται ούτε σε μικρό χρονικό διάστημα, ούτε με λίγες ώρες μάθημα, ούτε χωρίς κόπο και επιμονή. Και κυρίως ότι δεν πιστοποιείται από οποιοδήποτε τυχαίο Λόουερ ή Προφίσιενσι περασμένο "στη βάση" (η οποία βάση να ξέρετε ότι διαφέρει από τεστ σε τεστ - όσο πιο απλό το τεστ, τόσο πιο χαμηλή η βάση του).

 

Αν θέλουμε τα παιδιά μας να μπορούν να χειριστούν 2 ή 3 γλώσσες άψογα μεγαλώνοντας (και όχι να μιλάνε τσάτρα-πάτρα), και να έχουν τα ανάλογα πιστοποιητικά που το αποδεικνύουν, πρέπει από τώρα να σκεφτούμε τις επιλογές που θα κάνουμε.

 

Δε θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο με τα ποστ σου σε αυτό το θρεντ. Κάθε λεπτομέρεια από όσα λες είναι πολύ σημαντική και έχει πραγματικό αντίκρυσμα...

[Unpluged]

 

Και φυσικά το θέμα δεν είναι απλά να πάρεις το όποιο χαρτί, αλλά να το πάρεις με καλό βαθμό. Ειδικά στο επίπεδο του Lower, που ο χειρότερος μαθητής έχει στην πραγματικότητα επίπεδο Β1 και ο καλύτερος C1, δηλαδή πρακτικά τους χωρίζει ένα χάσμα.

 

Δείτε αυτό το διάγραμμα για να καταλάβετε τι εννοώ: http://www.cambridgeenglish.org/images/126130-cefr-diagram.pdf

 

Οπότε γενικότερα προσοχή και συναίσθηση ότι η καλή γνώση της γλώσσας δεν επιτυγχάνεται ούτε σε μικρό χρονικό διάστημα, ούτε με λίγες ώρες μάθημα, ούτε χωρίς κόπο και επιμονή. Και κυρίως ότι δεν πιστοποιείται από οποιοδήποτε τυχαίο Λόουερ ή Προφίσιενσι περασμένο "στη βάση" (η οποία βάση να ξέρετε ότι διαφέρει από τεστ σε τεστ - όσο πιο απλό το τεστ, τόσο πιο χαμηλή η βάση του).

 

Αν θέλουμε τα παιδιά μας να μπορούν να χειριστούν 2 ή 3 γλώσσες άψογα μεγαλώνοντας (και όχι να μιλάνε τσάτρα-πάτρα), και να έχουν τα ανάλογα πιστοποιητικά που το αποδεικνύουν, πρέπει από τώρα να σκεφτούμε τις επιλογές που θα κάνουμε.

 

Πολύ καλά τα λες, πραγματικά. Τι είναι πιο σημαντικό? Να κουτσοπάρεις ένα δίπλωμα στα 16 με C ή να το πάρεις λίγο αργότερα με Α? Κανείς δεν βλέπει πότε παίρνει ένα παιδί το δίπλωμα (μην πω ότι όσο πιο πρόσφατο είναι τόσο μεγαλύτερη αξία έχει ως πιστοποίηση στην ελεύθερη αγορά). Βλέπουν όμως όλοι τον βαθμό. Σημασία έχει να είναι το παιδί σε συνεχή επαφή με τη γλώσσα. Όπως και σε όλα, έτσι και στα διπλώματα των ξένων γλωσσών, στην Ελλάδα υπερβάλλουμε, χωρίς να καταλαβαίνουμε ότι έτσι καταδικάζουμε τα παιδιά μας να ΜΗΝ μάθουν ξένες γλώσσες, γιατί ένα παιδί πάρει την 'επάρκεια' (τι λέξη Θεέ μου) στα 16 και μετά αφήσει τη γλώσσα δύο χρόνια, πάει το πουλάκι, πέταξε!

Βέβαια εγώ δεν υποτιμώ και το τσάτρα- πάτρα. Δεν είναι κακό να έχει το παιδί επαφή με δύο ή και περισσότερες ξένες γλώσσες. Μη ξεχνάμε ότι η γλώσσα είναι εργαλείο δεν είναι αυτοσκοπός. Ξέρω ανθρώπους που, όταν αποφάσισαν στα 22 να δώσουν για το διπλωματικό σώμα, ανέσυρραν τα σχολικά γαλλικά, τα τελειοποίησαν με ένα χρόνο εντατικά και πέτυχαν το στόχο τους. Αν δεν υπήρχε αυτή η προηγούμενη, ξεχασμένη γνώση, δεν θα το κατάφερναν.

[Ελισα24]

Πολύ καλά τα λες, πραγματικά. Τι είναι πιο σημαντικό? Να κουτσοπάρεις ένα δίπλωμα στα 16 με C ή να το πάρεις λίγο αργότερα με Α? Κανείς δεν βλέπει πότε παίρνει ένα παιδί το δίπλωμα (μην πω ότι όσο πιο πρόσφατο είναι τόσο μεγαλύτερη αξία έχει ως πιστοποίηση στην ελεύθερη αγορά). Βλέπουν όμως όλοι τον βαθμό.

 

Συγνωμη απο περιεργεια, ΠΟΙΟΣ κοιταει τον...βαθμο του πτυχιου των Αγγλικων;!

Γιατι πχ για να σε παρουν σε μεταπτυχιακα, εργασια σε ιδιωτικες εταιρειες ή το δημόσιο, ουδεις δινει σημασια....εδω δε δινουν σημασια στο βαθμο που πηρες ενα μεταπτυχιακο, αρκει να εχεις ενα!

 

Για του λογου το αληθες, ο αδερφος μου εργαζεται εδω και μηνες σε μεγαλη πολυεθνικη, δεν του ζητησαν καν να δουν το πτυχιο αγγλικων, απλα δηλωσε οτι εχει ενα. Εγω στο δημοσιο, εχω δηλωσει το proficiency το οποιο πηρα με C. Δεν εχει καμμια διαφορα με αλλον, που το πηρε με Α....ουτε μισθολογικα, ουτε τιποτα. Εδω δεν μας μετρανε τη β και γ γλωσσα αν εχουμε πια. Εδω η ΥΠΕΥΘΥΝΗ μεταφρασεων στο Υπουργειο μου, εχει παρει μονο το lower με C!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Και κατι ακομα: το να μην δινεις για καθε πτυχιο ξενων γλωσσων που υπαρχει, δε σημαινει οτι χανεις επαφη με τη γλωσσα. Μαλιστα, θα μιλησω με προσωπικη πειρα, στα γαλλικα που εδινα τοσες ενοτητες για χρονια επι χρονια, επειδη δεν τα εξασκησα εκτος φροντιστηριου και εξετασεων, δεν τα μιλαω καλα. Ισα ισα, μπαινεις στη διαδικασια να κοιτας τι θελουν για τις εξετασεις και χανεις την ουσια του να μαθεις να μιλας.

[Unpluged]

Στο δημόσιο, υποθέτω, δεν θα δίνουν σημασία. Στον ιδιωτικό τομέα πάλι, ανάλογα τη δουλειά, εμείς πχ. επειδή έχουμε μεγάλη αλληλογραφία με αγγλόφωνες χώρες, πάντα βλέπουμε το βαθμό. Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι ο βαθμός έχει μεγαλύτερη σημασία από το πότε πήρε κάποιος το πτυχίο.

Και φυσικά συμφωνώ μαζί σου, ότι ένας τίτλος πιστοποίησης είναι υπεραρκετός. Δεν χρειάζεται να δίνεις για κάθε τίτλο που υπάρχει..

[mamvas]

Θα συμφωνησω μερικως για την αξια του βαθμου, μονο και μονο γιατι οσο μεγαλυτερο βαθμο εχεις στο lower, τοσο ευκολοτερα και γρηγοροτερα και με καλυτερο βαθμο θα παρεις και το proficiency.. Πραγματι ενα lower με c το παιρνουν οι περισσοτεροι που δινουν εξετασεις. Αλλα μετα ποσοι απο αυτους θα παρουν και το proficiency? και μετα απο ποσες προσπαθειες?

 

Οσοι το παρουν παντως, μονο κερδισμενοι θα βγουν πιστευω, γιατι οταν χρειαστει να δωσουν toefl κα αντιστοιχα πιστοποιητικα, με λιγο διαβασμα 2-3 μηνες μονοι τους, θα μπορεσουν να το παρουν ανετα. Αντιστοιχα ανετοτερα θα εχουν παρει το proficiency και οσοι ειχαν παρει Α στο lower.

 

Tα αγγλικα ειναι πολυ ευκολο να τα κατακτησεις πια. Τα ακους παντου, βλεπεις ταινιες χωρις υποτιτλους, δορυφορικα καναλια, ακους ραδιο, διαβαζεις βιβλια στην αγγλικη, τα συναντας παντου, εξασκεισαι καθημερινα αν θελεις, ειτε να βελτιωσεις ειτε να διατηρησεις τις γνωσεις σου.

 

Αυτο ομως δεν ισχυει στην Ελλαδα για τις υπολοιπες γλωσσες, που τις ξεχνας ευκολοτερα (αν δεν τις χρησιμοποιεις στη δουλεια σου) οσο κι αν προσπαθησεις.

[Ελισα24]

Θα συμφωνησω μερικως για την αξια του βαθμου, μονο και μονο γιατι οσο μεγαλυτερο βαθμο εχεις στο lower, τοσο ευκολοτερα και γρηγοροτερα και με καλυτερο βαθμο θα παρεις και το proficiency.. Πραγματι ενα lower με c το παιρνουν οι περισσοτεροι που δινουν εξετασεις. Αλλα μετα ποσοι απο αυτους θα παρουν και το proficiency? και μετα απο ποσες προσπαθειες?

 

Οσοι το παρουν παντως, μονο κερδισμενοι θα βγουν πιστευω, γιατι οταν χρειαστει να δωσουν toefl κα αντιστοιχα πιστοποιητικα, με λιγο διαβασμα 2-3 μηνες μονοι τους, θα μπορεσουν να το παρουν ανετα. Αντιστοιχα ανετοτερα θα εχουν παρει το proficiency και οσοι ειχαν παρει Α στο lower.

 

Tα αγγλικα ειναι πολυ ευκολο να τα κατακτησεις πια. Τα ακους παντου, βλεπεις ταινιες χωρις υποτιτλους, δορυφορικα καναλια, ακους ραδιο, διαβαζεις βιβλια στην αγγλικη, τα συναντας παντου, εξασκεισαι καθημερινα αν θελεις, ειτε να βελτιωσεις ειτε να διατηρησεις τις γνωσεις σου.

 

Αυτο ομως δεν ισχυει στην Ελλαδα για τις υπολοιπες γλωσσες, που τις ξεχνας ευκολοτερα (αν δεν τις χρησιμοποιεις στη δουλεια σου) οσο κι αν προσπαθησεις.

 

ΟΚ θα συμφωνησω μαζι σου σε ολα αλλα κυριως στο τελευταιο...γιατι αυτο προσπαθω να τονισω. Η ουσια ειναι, να μαθεις να μιλας τις γλωσσες... Δυστυχως εγω και πιστευω και πολλοι αλλοι, "ξεχασα" γλωσσες στις οποιες εχω παρει ολα τα πτυχια που υπαρχουν, εννοω πχ γαλλικα μεχρι το επιπεδο "sorbonne II". Δηλαδη θα μπορουσα να τα καταθεσω σε μια επιχειρηση και να με παρουν, αλλα πως θα αισθανομουν αν την επομενη μου ζητουσαν απλα, να μιλησω στο τηλεφωνο με ενα Γαλλο;

 

Ευτυχως που εδω τα Αγγλικα "ακουγονται" παντου και γι αυτο τα ξερει ο Ελληνας καλα. Σε αλλες χωρες που μεταγλωττιζουν τα παντα, δεν ξερουν ουτε το καλημερα αν δεν πανε σε ειδικο σχολειο.

[Little Monkey]

Δυστυχως εγω και πιστευω και πολλοι αλλοι, "ξεχασα" γλωσσες στις οποιες εχω παρει ολα τα πτυχια που υπαρχουν, εννοω πχ γαλλικα μεχρι το επιπεδο "sorbonne II". Δηλαδη θα μπορουσα να τα καταθεσω σε μια επιχειρηση και να με παρουν, αλλα πως θα αισθανομουν αν την επομενη μου ζητουσαν απλα, να μιλησω στο τηλεφωνο με ενα Γαλλο;

Νομίζεις ότι τα έχεις ξεχάσει αλλά αν έχεις πάρει "Sorbonne II" μπορείς να τα ανακτήσεις σχετικά εύκολα. Εγώ είχα πάρει Superieur III (που νομίζω ότι είναι το ίδιο επίπεδο με το Sorbonne II), μετά τα άφησα για πολλά χρόνια και όταν πήγα πρώτη φορά στη Γαλλία δεν θυμόμουν να πω ούτε το όνομά μου! Μεγάλη απογοήτευση. Πήγα μετά σε ένα φροντιστήριο που έκανε επαναληπτικά μαθήματα γαλλικών για ενήλικες και μέσα σε ένα τετράμηνο με μαθήματα 1.5 ώρα την εβδομάδα και χωρίς ιδιαίτερο διάβασμα, θυμήθηκα πάρα πολλά πράγματα. ΟΚ όχι όλα όσα ήξερα όταν ήμουν μαθήτρια, αλλά πλέον συνεννοούμαι άνετα στα γαλλικά με ξένους συναδέλφους και όταν πάω στη Γαλλία μιλάω χωρίς πρόβλημα, διαβάζω γαλλικά βιβλία, βλέπω άνετα ειδήσεις στα γαλλικά κλπ.

 

Αν η μητέρα μου ήταν της άποψης "έλα μωρέ τι τα θέλεις τα γαλλικά, πήρες το Certificat, αν χρειαστείς περισσότερα θα τα μάθεις τότε" δεν θα είχα την ικανότητα ομιλίας που έχω τώρα και σίγουρα δεν θα είχα ούτε χρόνο ούτε διάθεση να κάνω άλλα 3 χρόνια γαλλικά ως ενήλικας για να αποκτήσω τις γνώσεις του Superieur.

 

Και το χαρτί από μόνο του είναι χρήσιμο γιατί σου δίνει ευελιξία. Όταν έκανα αιτήσεις για μεταπτυχιακά και σκεφτόμουν την περίπτωση να πάω για σπουδές σε γαλλόφωνο πανεπιστήμιο, δεν είχα το χρόνο να μάθω γαλλικά εξ αρχής, είχα όμως το χρόνο να καταθέσω τα χαρτιά μου και αν με έπαιρναν να κάνω εντατικά μαθήματα πριν πάω για να θυμηθώ όσα είχα ξεχάσει. Αν δεν είχα το χαρτί τι θα κατέθετα;

[Little Monkey]

Συγνωμη απο περιεργεια, ΠΟΙΟΣ κοιταει τον...βαθμο του πτυχιου των Αγγλικων;!

Το κοιτάνε αρκετές ιδιωτικές επιχειρήσεις αλλά και Πανεπιστήμια. Σε μερικά ελληνικά μεταπτυχιακά αναλόγως με το βαθμό στο πτυχίο των αγγλικών παίρνεις διαφορετικό αριθμό μορίων. Στο εξωτερικό υπάρχουν τμήματα που σε δέχονται και μόνο με Lower αρκεί να είναι το FCE με βαθμό Α.

 

Επίσης δεν είναι μόνο ο βαθμός αλλά και το είδος του πτυχίου. Ας πούμε ο ΑΣΕΠ αναγνωρίζει ως ισότιμα 5 διαφορετικά Proficiency και δεν αναγνωρίζει το TOEFL, ενώ για μεταπτυχιακά θέλουν συγκεκριμένα Proficiency ή TOEFL.

 

Και φυσικά συμφωνώ μαζί σου, ότι ένας τίτλος πιστοποίησης είναι υπεραρκετός. Δεν χρειάζεται να δίνεις για κάθε τίτλο που υπάρχει..

Να συμπληρώσω εδώ: ένας ΚΑΛΟΣ τίτλος πιστοποίησης είναι υπεραρκετός. Γιατί υπάρχουν και τίτλοι που δεν έχουν καμία αξία.

[Ελισα24]

Το κοιτάνε αρκετές ιδιωτικές επιχειρήσεις αλλά και Πανεπιστήμια. Σε μερικά ελληνικά μεταπτυχιακά αναλόγως με το βαθμό στο πτυχίο των αγγλικών παίρνεις διαφορετικό αριθμό μορίων. Στο εξωτερικό υπάρχουν τμήματα που σε δέχονται και μόνο με Lower αρκεί να είναι το FCE με βαθμό Α.

 

Επίσης δεν είναι μόνο ο βαθμός αλλά και το είδος του πτυχίου. Ας πούμε ο ΑΣΕΠ αναγνωρίζει ως ισότιμα 5 διαφορετικά Proficiency και δεν αναγνωρίζει το TOEFL, ενώ για μεταπτυχιακά θέλουν συγκεκριμένα Proficiency ή TOEFL.

 

 

Να συμπληρώσω εδώ: ένας ΚΑΛΟΣ τίτλος πιστοποίησης είναι υπεραρκετός. Γιατί υπάρχουν και τίτλοι που δεν έχουν καμία αξία.

 

Γενικα τα οσα γραφεις ειναι αντικρουομενα μεταξυ τους (οπως λες καποια πανεπιστημια σε δεχονται και μονο με το lower), απλα θα απαντησω στο κομματι που γνωριζω καλα-το πρωτο. Αν θα εχεις προσεξει απο αλλα μην μου, η δουλεια μου σχετιζεται με την ευρεση εργασιας κλπ....δε θελω να πω περισσοτερα. Γιατι το αναφερω; Δεν εχω ξανακουσει, επιχειρηση να κοιταει το βαθμο ενος πτυχιου-ΓΕΝΙΚΑ. Οχι αγγλικων, αλλα και πανεπιστημιου κλπ. Εσυ, ποια γνωριζεις; Με ενδιαφερει.

[Little Monkey]

Γενικα τα οσα γραφεις ειναι αντικρουομενα μεταξυ τους (οπως λες καποια πανεπιστημια σε δεχονται και μονο με το lower),

Τι ακριβώς είναι αντικρουόμενο; Ορίστε δύο λινκ στην τύχη από αγγλικά πανεπιστήμια που δείχνουν τα entry requirements για διάφορα πτυχία. Bλέπεις ότι κάποια τμήματα σε δέχονται μόνο με Lower ή Advanced, αρκεί να είναι καλός ο βαθμός.

 

http://www.lboro.ac.uk/international/englang/

 

http://www1.plymouth.ac.uk/internationalplymouth/Pages/entry.aspx

 

Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι δεν είναι απαραίτητο να έχεις IELTS ή TOEFL για να σπουδάσεις. Μπορεί να τα καταφέρεις και με Lower. Αρκεί να είναι το κατάλληλο Lower και με καλό βαθμό. Με άλλα λόγια, δεν είναι όλα τα πτυχία τα ίδια. Η δική μου η συμβουλή είναι να καθοδηγήσουμε τα παιδιά μας να πάνε όσο πιο ψηλά μπορούν, να δώσουν το πιο δύσκολο πτυχίο που μπορούν, να πάρουν τον υψηλότερο βαθμό που μπορούν - γιατί στο μέλλον κάτι από τα δύο θα τα βοηθήσει: ή το χαρτί ή οι γνώσεις. Και συνήθως όσο περισσότερες είναι οι γνώσεις, τόσο καλύτερο είναι το χαρτί.

 

Όσο για τις επιχειρήσεις, γιατί δεν ρωτάς την Unpluged?

[Unpluged]

 

Όσο για τις επιχειρήσεις, γιατί δεν ρωτάς την Unpluged?

 

Τώρα σοβαρά? Θα ψάχνω διοικητικό υπάλληλο να συντάσσει αλληλογραφία στα αγγλικά και δεν θα με ενδιαφέρει ο βαθμός του Proficiency? Μα είναι το ... λιγότερο που θα δω. Δεν μιλάω για συνεργάτη, που θα πρέπει να κάνει παρουσιάσεις και επαφές. Για μένα βιογραφικό με Proficiency με C πριν τα 20 και καμία αποδεδειγμένη επαφή με τη γλώσσα μετά, μπαίνει αμέσως στην άκρη. Και νομίζω δεν είμαστε οι μόνοι...

 

Άλλοι κάνουν και interview στην ξένη γλώσσα.

[Unpluged]

 

 

Να συμπληρώσω εδώ: ένας ΚΑΛΟΣ τίτλος πιστοποίησης είναι υπεραρκετός. Γιατί υπάρχουν και τίτλοι που δεν έχουν καμία αξία.

 

Ναι, εννοείται.

[love4]

Αν και πλεον ειναι εκτος θεματος, ελισα24 να σου απαντησω εγω οσον αφορα στα πτυχια (οχι των ξενων γλωσσων ομως), ειναι παρα μα παρα πολλες οι προκηρυξεις που εχουν διαφορετικη μοριοδοτηση αναλογα με το βαθμο του πτυχιου. Οσο μεγαλυτερος βαθμος τοσα περισσοτερα μορια, και σου το λεω με πληρη βεβαιοτητα γιατι εχω κανεις χιλιαδες αιτησεις

[Ελισα24]

Τώρα σοβαρά? Θα ψάχνω διοικητικό υπάλληλο να συντάσσει αλληλογραφία στα αγγλικά και δεν θα με ενδιαφέρει ο βαθμός του Proficiency? Μα είναι το ... λιγότερο που θα δω. Δεν μιλάω για συνεργάτη, που θα πρέπει να κάνει παρουσιάσεις και επαφές. Για μένα βιογραφικό με Proficiency με C πριν τα 20 και καμία αποδεδειγμένη επαφή με τη γλώσσα μετά, μπαίνει αμέσως στην άκρη. Και νομίζω δεν είμαστε οι μόνοι...

 

Άλλοι κάνουν και interview στην ξένη γλώσσα.

 

 

Βρισκω τη συζητηση πολυ ενδιαφερουσα....σορρυ αν βγαινουμε οντως εκτος...

Καταρχας, αναφερεσαι σε μια εξειδικευμενη θεση (να συντασσει στα αγγλικα) ενω ολες οι εταιρειες ζητουν αγγλικα, και ας εργαζεσαι εξ ολοκληρου στις περισσοτερες, στα ελληνικα....αλλα ας το προσπερασω. Εστω οτι κοιταω ενα βιογραφικο, για μια τετοια περιπτωση: αυτο που υπογραμμισα κοιταω και οχι το βαθμο. Δηλ αν το πηρε με Α και μετα και παλι δεν μιλησε ποτε τη γλωσσα, ολα καλα;

Δηλ η εντυπωση που εχω σχηματισει για πολυεθνικες πχ ειναι οτι κοιτουν τα εξης Α) ΕΧΕΙ πιστοποιηση στη γλωσσα; (ανεξαρτητα απο το βαθμο) , Β) ΕΧΕΙ επαφη γενικα με τη γλωσσα η απλα πηρε ενα πτυχιο πριν 6 χρονια; και Γ) κανουν ΤΕΣΤ στα αγγλικα, η interview οπως πολυ καλα λες. Γενικα βεβαια, κανουν ενα σωρο τεστ, μεχρι και ψυχομετρικα...

 

ΥΓ δεν ξερω και την εργασια σου, εισαι σε hr dpt;

[Ελισα24]

Αν και πλεον ειναι εκτος θεματος, ελισα24 να σου απαντησω εγω οσον αφορα στα πτυχια (οχι των ξενων γλωσσων ομως), ειναι παρα μα παρα πολλες οι προκηρυξεις που εχουν διαφορετικη μοριοδοτηση αναλογα με το βαθμο του πτυχιου. Οσο μεγαλυτερος βαθμος τοσα περισσοτερα μορια, και σου το λεω με πληρη βεβαιοτητα γιατι εχω κανεις χιλιαδες αιτησεις

 

Συμφωνω, αλλα οπως λες προκειται α) για πολυ συγκεκριμενη περιπτωση, β) δεν μιλαμε για πτυχια γλωσσας και γ) μην πω την αποψη μου για τις συγκεκριμενες προκηρυξεις δημοσιως....το τελευταιο που θα σκεπτομουν αν ημουν υποψηφιος, θα ηταν ο βαθμος του πτυχιου...για να εχεις κανει χιλιαδες αιτησεις οπως λες, καταλαβαινεις ειναι να πετυχεις την περιπτωση.

[Little Monkey]

Να σου πω, εγώ πιστεύω ότι πολλοί κοιτάνε το βαθμό αλλά δεν το λένε επισήμως. Μπορεί δηλαδή η προκύρηξη να λέει ότι η θέση θέλει Proficiency έτσι γενικά, αλλά τσεκάρουν ποιο Proficiency έχεις, με τι βαθμό, πότε κλπ. Το πότε δεν μπορείς να το ελέγξεις - δεν μπορείς να περιμένεις να δώσεις για Proficiency τη στιγμή που θα βρεις τη δουλειά των ονείρων σου για να είναι "φρέσκο" αλλά μπορείς να φροντίσεις να έχεις πάρει ένα καλό πιστοποιητικό με καλό βαθμό - και φυσικά να έχεις συντηρήσει τη γλώσσα στο μεσοδιάστημα για να μπορείς να περάσεις επιτυχώς μια συνέντευξη και τεστ στα αγγλικά (συνηθισμένη απαίτηση σε μεγάλες εταιρίες, πολυεθνικές, εταιρίες τηλεφωνίας, ναυτιλιακές κλπ).

 

Επίσης το άλλο που ξέρω ότι γίνεται είναι ότι ακόμα κι αν σε προσλάβουν με μια πιστοποίηση της πλάκας ή και χωρίς πιστοποίηση, μόλις τα δεδομένα της δουλειάς αλλάξουν λόγω αλλαγής θέσης, αντικειμένου, συνθηκών (ή επειδή ήρθε καινούριος διευθυντής από την Ολλανδία που δεν μιλάει γρι ελληνικά), σου θέτουν έναν όρο ότι πρέπει να πας και να πάρεις το τάδε πιστοποιητικό ή πιστοποιητικό τάδε επιπέδου - χωρίς φυσικά να σου δίνουν εκπαιδευτική άδεια και ίσως ούτε βοήθεια με τα δίδακτρα. Οπότε φτάνεις να είσαι 30 χρονών με δύο παιδιά και φορτική δουλειά και να τρέχεις να κάνεις μαθήματα για να πάρεις την πιστοποίηση που θα μπορούσες να είχες πάρει στο Λύκειο...

 

Να πω και κάτι άλλο που σχετίζεται με το θέμα. Είναι πολύ σημαντικό να κοιτάξουμε προς τα πού κινείται η αγορά. Πριν 30 χρόνια σε έπαιρναν σε δουλειά μόνο και μόνο επειδή είχες το Proficiency, τώρα ζητάνε Proficiency για να δεχτούν να πάρουν την αίτησή σου! Οι απαιτήσεις δεν μειώνονται, αυξάνονται - και τα παιδιά μας θα βγουν στην αγορά εργασίας σε 10-20 χρόνια από τώρα. Καλό είναι να σκεφτόμαστε πώς θα τα εξοπλίσουμε με τα περισσότερα και καλύτερα τυπικά ΚΑΙ ουσιαστικά προσόντα, όχι μόνο στον τομέα των ξένων γλωσσών αλλά γενικώς.

[Ελισα24]

Να πω και κάτι άλλο που σχετίζεται με το θέμα. Είναι πολύ σημαντικό να κοιτάξουμε προς τα πού κινείται η αγορά. Πριν 30 χρόνια σε έπαιρναν σε δουλειά μόνο και μόνο επειδή είχες το Proficiency, τώρα ζητάνε Proficiency για να δεχτούν να πάρουν την αίτησή σου! Οι απαιτήσεις δεν μειώνονται, αυξάνονται - και τα παιδιά μας θα βγουν στην αγορά εργασίας σε 10-20 χρόνια από τώρα. Καλό είναι να σκεφτόμαστε πώς θα τα εξοπλίσουμε με τα περισσότερα και καλύτερα τυπικά ΚΑΙ ουσιαστικά προσόντα, όχι μόνο στον τομέα των ξένων γλωσσών αλλά γενικώς.

 

Μα γι αυτο γραφω τοση ωρα...επειδη η αγορα αλλαζει και η πιστοποιηση σε ολα γινεται πιο εξειδικευμενη (δες ΕΟΠΠΕΠ)...παλια μας ενδιεφερε μονο η αγορα της Ελλαδας, αντε μια Αγγλια...τωρα με την παγκοσμιοποιηση, εχει σημασια τι ενδιαφερει το παιδι. Το proficiency ειναι φανταστικο πτυχιο για Ελλαδα αλλα αν πχ πας Ασια η Αυστραλια (μεγαλος αριθμος αυτη τη στιγμη χαμος γινεται) η αν θελεις να γινεις δασκαλος αγγλικων οπουδηποτε εξω, ειναι αχρηστο...επισης οι μικρες επιχειρησεις στην ελλαδα εξαφανιζονται.

 

Αυτα ηθελα να πω τελος παντων....καλη επιτυχια να εχουν ολα τα παιδια μας και το βασικοτερο να κανουν αυτο που θελουν και οχι ο,τι αναγκαστουν να κανουν για να ζησουν.

[Little Monkey]

Το proficiency ειναι φανταστικο πτυχιο για Ελλαδα αλλα αν πχ πας Ασια η Αυστραλια (μεγαλος αριθμος αυτη τη στιγμη χαμος γινεται) η αν θελεις να γινεις δασκαλος αγγλικων οπουδηποτε εξω, ειναι αχρηστο...επισης οι μικρες επιχειρησεις στην ελλαδα εξαφανιζονται.

Κατ' αρχήν μιλάς για το Proficiency σαν να υπάρχει μόνο ένα Proficiency και δεν είναι έτσι. Δεύτερον αν θέλεις να γίνεις δάσκαλος αγγλικών καλύτερα να σπουδάσεις αγγλική φιλολογία γιατί είναι δύσκολο πλέον να κινηθείς στην αγορά εργασίας μόνο με ένα Proficiency (εκτός αν είναι για να κάνεις ιδιαίτερα με 5 ευρώ την ώρα). Τρίτον το θέμα δεν είναι η πιστοποίηση καθ' αυτή αλλά η γνώση που κρύβεται πίσω της. Εφόσον αποκτήσεις τη γνώση (και δεν ακολουθήσεις την άποψη που λέει τι τις θέλεις τις γνώσεις επιπέδου C2, και το B1/B2 καλό είναι...) τότε δεν έχει νόημα να μην πάρεις και το χαρτί - να σου βρίσκεται κι ας μην σου χρειαστεί.

 

Για μένα η καλύτερη συμβουλή είναι: ξεκινάμε νωρίς, μαθαίνουμε πολλά, παίρνουμε την υψηλότερη πιστοποίηση με τον καλύτερο βαθμό που μπορούμε όσο είμαστε ακόμα στο σχολείο (πριν βγούμε στην αγορά εργασίας), δίνουμε έμφαση όχι μόνο στην γλώσσα αλλά και στην κουλτούρα της, και από τη στιγμή που σταματήσουμε τα μαθήματα, προσπαθούμε να συντηρήσουμε το επίπεδό μας όσο καλύτερα γίνεται ώστε να μπόρούμε να το πιστοποιήσουμε εύκολα και ανώδυνα με οποιαδήποτε εξέταση στο μέλλον.

 

Σε πρακτικό επίπεδο (για να μείνουμε και στο θέμα μας) πιστεύω ότι καλύτερη ηλικία για την έναρξη μαθημάτων αγγλικών με γραφή είναι η Δευτέρα δημοτικού με σκοπό όμως το παιδί να συνεχίσει μέχρι να πιάσει ένα καλό επίπεδο C2 και όχι να ξεμπερδεύει όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Θα συμφωνούσες με αυτό;

[Ελισα24]

Απλα μια διευκρινιση τοτε: δεν διαχωρισα τα proficiency, γιατι για το παραδειγμα μου (εργασια εκτος ΕΕ, διδασκαλια αγγλικων σε τριτη χωρα) οποιο και να εχεις δεν ισχυει. Ουτε η αγγλικη φιλολογια! Παλι για διδασκαλια αγγλικων στην ελλαδα πχ αναφερεσαι. Οχι για χωρες οπως η Κινα, εχω γνωστο που μετακομισε τελικα εκει και βγαζει τρελα χρηματα.

Εγω αναφερομαι σε πιστοποιηση οπως το TEFL η καλυτερα το CELTA (για παραδειγμα).

 

Ψαξτε το γονεις. αξιζει. Αυτα απο εμενα....παμε χωριο

 

καλο πασχα παιδια

 

Υγ για το τελευταιο που ρωτας, εχω απαντησει στο πρωτο μου ποστ. Γραμματικη τριτη-τεταρτη δημοτικου και μετα για ξενη γλωσσα, επαφη με τη γλωσσα συνεχως και πιο πριν αλλα οχι σε φροντιστηριο. Το βασικο ειναι το παιδι να εξοικειωθει με τη γλωσσα οχι να τη δει σαν ενα ακομα μαθημα που πρεπει να περναει εξετασεις.

[Little Monkey]

Απλα μια διευκρινιση τοτε: δεν διαχωρισα τα proficiency, γιατι για το παραδειγμα μου (εργασια εκτος ΕΕ, διδασκαλια αγγλικων σε τριτη χωρα) οποιο και να εχεις δεν ισχυει. Ουτε η αγγλικη φιλολογια! Παλι για διδασκαλια αγγλικων στην ελλαδα πχ αναφερεσαι. Οχι για χωρες οπως η Κινα, εχω γνωστο που μετακομισε τελικα εκει και βγαζει τρελα χρηματα.

Εγω αναφερομαι σε πιστοποιηση οπως το TEFL η καλυτερα το CELTA (για παραδειγμα).

Λίγο μακριά δεν πας; Τι ποσοστό παιδιών που καταφέρνουν να πάρουν Proficiency θέλει να διδάξει αγγλικά; Στην Κίνα ειδικά;

 

ΟΚ δεν λέω ότι δεν μπορεί κάποιοι να το θέλουν αυτό, αλλά μου θυμίζει έναν γνωστό μας που θέλει να στείλει το παιδί του να μάθει νορβηγικά για να πάει να σπουδάσει στη Νορβηγία. Χωρίς να έχει κάποιο κοννέ με τη χώρα, γνωστούς ή συγγενείς. Απλά αρέσει η ιδέα στον μπαμπά. Και το παιδί είναι 7 χρονών...

[Jarett]

Σορρυ που μπερδεύομαι στα πόδια σας αλλά μου κίνησαν την περιέργεια κάποια πράγματα.

 

Έχω Lower (μάλλον με C) που το πήρα στα 14.

 

Δουλεύω πάνω από 20 χρόνια και μέρος των καθηκόντων μου είναι η εμπορική αλληλογραφία και γενικά οι συνομιλίες στα Αγγλικά.

 

Δέχομαι να περάσω οποιοδήποτε τεστ και οποιαδήποτε συνέντευξη στα Αγγλικά κόντρα σε όποιον έχει Proficiency με Α.

 

Αλλά αν πάω για δουλειά και μου ζητήσουν το βαθμό του πτυχίου που έχω για να με κρίνουν θα τους θεωρήσω το λιγότερο ανεγκέφαλους.

 

PS: Έχετε δοκιμάσει να συνομιλήσετε με Κινέζους στ' Αγγλικά? Πολύ γέλιο.

Κάποια εποχή η τηλεφωνήτρια της εταιρείας που δούλευα (που είχε και Proficinecy) μου πέρναγε όλα τα τηλέφωνα των Κινέζων γιατί απλά δεν καταλάβαινε τι της έλεγαν.

 

 

Στο θέμα μας......Αγγλικά εγώ λέω να αρχίζουν στην Β' Δημοτικού και ανάλογα το μαθησιακό επίπεδο που έχει το κάθε παιδί.