ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ - Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΣΕ ΦΤ Η ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ

[Aimee]

Μια που σας βρίσκω όλες μαζεμένες, βρε κορίτσια, πείτε μου αν θέλετε τη γνώμη σας σε μια υπόθεση που με προβληματίζει τα μάλα:

 

Μια καλή μου φίλη έχει ΠΗΤ 18/3. Είναι 40 ετών κι αυτή είναι η πρώτη της εγκυμοσύνη (με φυσιολογική σύλληψη!), ύστερα από μία αποβολή και δύο αποτυχημένες εξωσωματικές. Έχει κλείσει ραντεβού για καισαρική, επειδή το ζήτησε η ίδια, στις 9/3, που είναι τα γενέθλιά της. Δεν το κάνει για να μην πονέσει, αλλά επειδή ύστερα από 10 ολόκληρα χρόνια που προσπαθεί για παιδί και μετά από τόσες αγωνίες, δεν αντέχει ψυχικά να περάσει τη διαδικασία του φτ. Κυριολεκτικά τρέμει από το φόβο της για την έκβαση.

 

Νομίζω πως στην εποχή μας είναι μια αρκετά συνηθισμένη περίπτωση.

 

Έκανα διάφορες σκέψεις όταν μου το είπε...θα ήθελα να ακούσω τις δικές σας πρώτα. Πώς το βρίσκετε; Τι πιστεύετε πως θα κάνατε στη θέση της;

 

Εγώ θα της πρότεινα να παρακολουθήσει μαθήματα ψυχοπροφυλακτικής (κέντρο μάνας - παιδιού / δημόσια νοσοκομεία / εθελοντικές οργανώσεις). Γιατί δεν πρέπει να μας κυβερνάνε οι φόβοι μας αλλά να προσπαθούμε να τους εκλογικεύουμε. Το άγχος που έχει τώρα η κοπέλα -ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ- θα γιγαντωθεί μετά τη γέννα. Και τότε τι θα κάνει;;;;

Δεν μου αρέσει που έκανε μια επιλογή κινούμενη από φόβο... Γιατί δεν ξέρω κατά πόσο είναι συνειδητή... Ίσως τώρα να είναι αργά, αλλά μήπως μπορεί να μιλήσει με κάποιον ειδικό (έστω και ψυχολόγο) για τους φόβους τους και να πάρει ΜΕΤΑ την όποια απόφαση;

[katerina2]

Πώς γίνεται όλοι να βρίζουν αυτό που θέλανε αλλά δεν μπόρεσαν να πετύχουν; Εννοώ, (Κατερίνα), ότι η υπόθεση "ιατρική" δεν είναι καθόλου απαξιωμένη στην Ελλάδα. Οι Πανελλαδικές εξετάσεις το αποδεικνύουν.

 

 

Οι πανελλαδικές εξετάσεις αποδεικνύουν ότι η ιατρικές είναι σχολές με μεγάλη ζήτηση, όπως και αρκετές άλλες. Ο βασικός και κυριότερος λόγος που έχουν ζήτηση, κατά τη δική μου γνώμη, είναι γιατί δουλεύοντας ως γιατρός κάποιος δε μπορεί παρά να έχει έσοδα πολύ πάνω από το μέσο όρο των εσόδων ενός οποιουδήποτε άλλου επαγγελματία.

Δεν ήθελα ποτέ να γίνω γιατρός. Με βάση τις σχολικές μου προτιμήσεις και επιδόσεις, είχα να επιλέξω μεταξύ τρίτης και πρώτης δέσμης και τελικά έγινα μηχανικός. Οι σπουδές μου μου άρεσαν πολύ, η δουλειά μου σήμερα είναι αρκετά ικανοποιητική (συνθήκες, απολαβές, προοπτικές). Στην προσωπική μου διαδρομή έχω έρθει σε επαφή με πάνω από 50 γιατρούς. Ίσως ήμουν άτυχη, αλλά μπορώ να επιβεβαιώσω ότι, με βάση τη δική μου αντίληψη, max ένα 5% από αυτούς είχαν ανεπτυγμένες κοινωνικές δεξιότητες, κατανόηση της θέσης του ασθενούς ως ανθρώπου και όχι ως πελάτη και αντίληψη της κοινωνικής πραγματικότητας.

[katerina2]

Anyway, για εμένα η σημασία αυτού του θέματος είναι να ενημερωθούν οι έγκυες και όχι να αμύνεται η καθεμιά μας για τον τρόπο τοκετού της.

 

Αυτό ακριβώς. Ας ενημερωθούν από πριν όσες πρόκειται να γεννήσουν, για να μη φτάσουν εκ των υστέρων να υποστηρίζουν ένθερμα το παράλογο.

[katerina2]

Αυτό που δεν καταλαβαίνω ειλικρινά είναι ποιο είναι ακριβώς το πρόβλημα. Αν υπάρχει κοροιδία από τυχόν γιατρούς, οκ αυτό είναι ένα πρόβλημα, αλλά δεν ξέρουμε σε ποιον βαθμό ισχύει. Το πρόβλημα όμως αυτό δεν θα λυθεί με ενημέρωση της εγκύου (αν είναι δυνατόν δηλαδή), αλλά με ένα ιατρικό σύστημα που εξασφαλίζει τους ασθενείς, τις εγκύους κτλ. Είναι θέμα του κράτους να το λύσει.

 

Δεν καταλαβαίνω γιατί η ενημέρωση της εγκύου δε λύνει σε ένα βαθμό το πρόβλημα; Αν όλες ενημερωθούν κατάλληλα, κατανοήσουν ότι ο γιατρός δεν είναι θεός και αποκτήσουν την κατάλληλη αυτοπεπόθηση, πιστεύω ότι μπορούν να επιδιώξουν στη δική τους περίπτωση τουλάχιστον να εξεταστεί με μεγαλύτερη επιφύλαξη από το γιατρό η επιλογή της καισαρικής. Και στο μέλλον, θα υπάρχει μια κρίσιμη μάζα γυναικών οι οποίες θα αναγκάσουν την πλειονότητα των γιατρών που σήμερα σφυρίζουν αδιάφορα με τη δική μας ανοχή να "τη δουν λιγάκι αλλιώς".

[Aimee]

...

 

Ολοι οι γιατροι δεν εξηγουν αναλυτικα-κακως. ΑΝ το ειχε κανει απο την αρχη, θα με ειχε σωσει απο μια περιοδο που αναρωτιομουν. Και αν ειχα μπει εδω, θα ακουγα "ααα για μυωπια, σε κοροιδεψαν".

 

Αυτή είναι για μένα η ρίζα του προβλήματος. Αρκετοί από τους γιατρούς έχουν ένα ύφος κάπως απρόσιτο και αφ'υψηλού. Δεν έχουν αντιληφθεί ακόμη ότι αποτελεί υποχρέωσή τους, επιβαλλόμενη από τον ελληνικό νόμο, να παρέχουν στον ασθενή πλήρη και αναλυτική πληροφόρηση. Το μνμ της συμφορουμίτισσας-γιατρού είναι χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της νοοτροπίας. Και είναι κρίμα γιατί από τα μισόλογα ξεκινούν πολλές παρεξηγήσεις...

 

 

Από την άλλη, οι Ελληνες νομίζουμε ότι είμαστε φωτεινοί παντογνώστες και πρέπει να είμαστε από πάνω με "μαζεμένα τα λουριά" μην και μας κοροιδέψουν. Με την ίδια καχυποψία αντιμετωπίζουμε τη δασκάλα των παιδιών μας, τον υδραυλικό, τον μηχανικό, τον υπάλληλο στην Εφορία, τον δικηγόρο, τον γιατρό... Ίσως όμως κάποιος που έχει δαπανήσει τόσα χρόνια σε σπουδές να μην σηκώνει και πολλά-πολλά.

Αλλά η νοοτροπία της επεμβατικότητας των "πελατών" είναι διαδεδομένη. Κάποτε, την πατούσα συχνά με πελάτες που επέμεναν να διορθώνουν τα δικόγραφά μου και να μου υπαγορεύουν τι να πω, πώς να το πω και τι λέξεις (ειρωνικές και υβριστικές) να χρησιμοποιήσω. Και υπήρχαν ορισμένοι που όσο και να τους εξηγούσες, επέμεναν στις δικές τους θέσεις, σε έβγαζαν ηττοπαθή και ανίδεο και ... άλλαζαν δικηγόρο. Και υπήρχαν κάποιοι δικηγόροι που τους έκαναν τα χατίρια και οι πελάτες έμεναν σούπερ ευχαριστημένοι από την εξυπηρέτηση μέχρι ... την έκδοση της απόφασης. Γιατί σε ελάχιστες περιπτώσεις είναι ηλίου φαεινότερο το δίκαιο. Σε όλες τις άλλες το δίκαιο αναζητείται στην γκρίζα περιοχή: και εκεί θα νικήσει όχι ο διάδικος που έχει τον πιο φωνακλά δικηγόρο (να δίνει σόου μαχητικότητας στο ακροατήριο) αλλά εκείνος που έχει δικηγόρο ικανό να εμπνεύσει στους δικαστές αξιοπιστία...

Αυτές όμως οι διακριτές γραμμές είναι πολύ πολύ πολύ αχνές για αρκετούς.

Γι' αυτό και εγώ πήρα μαθήματα management (από Αμερικανική Σχολή βεβαίως)

[ekavi_]

Μια ενημερωμένη έγκυος μπορεί πολύ απλά να αλλάξει γιατρό έχοντας πάρει κ άλλη γνώμη (2η ή 3η) οποία πράγματι επιβεβαιώνει την όποια αμφιβολία της για τις προθέσεις του γιατρού της...Αυτό είναι πολύ σημαντικό κατά την γνώμη μου...Έχουμε διαβάσει κ στο φόρουμ πολλές περιπτώσεις τέτοιων γυναικών. Ο γιατρός τους τις καθοδηγεί σε καισαρική, λέγοντας διάφορα, τα οποία στη συνέχεια αποδεικνύεται περίτρανα από άλλους γιατρούς ότι δεν ισχύουν.

 

Δεν κάνει τον γιατρό όποιος αμφιβάλει για τον γιατρό του κ αλλάζει γιατρό. Απλώς διεκδικεί σε ατομικό επίπεδο, στο ζήτημα της υγείας του.

 

Ανέφερα κ την δική μου περίπτωση αν διάβασες πιο πάνω αν κ δεν ανήκει στην ίδια κατηγορία.

 

Συμφωνώ σε αυτά που λες. Εκεί καταλήγω και εγώ. Να πάρει 2-3 γνώμες μέχρι να διαλέξει γιατρό που εμπιστεύεται. Όχι όμως 2 και 3 γνώμες μεχρι να ακούσει αυτό που θέλει.

Δεν θυμάμαι την περίπτωσή σου... Έχω μπερδευτεί αυτές τις μέρες και δεν προλαβαίνω να κοιτάξω τα παλιά ποστς.

 

Συμφωνώ και με όσα είπε η Αλκυώνη!

 

Αγγελίνα, εφόσον δεν υπάρχει κάποιο ιατρικό θέμα και τις το επιτρέπει ο γιατρός, γιατί όχι; 9 μέρες πριν την ΠΗΤ δεν είναι τραγικά νωρίς.

[ekavi_]

Δεν καταλαβαίνω γιατί η ενημέρωση της εγκύου δε λύνει σε ένα βαθμό το πρόβλημα; Αν όλες ενημερωθούν κατάλληλα, κατανοήσουν ότι ο γιατρός δεν είναι θεός και αποκτήσουν την κατάλληλη αυτοπεπόθηση, πιστεύω ότι μπορούν να επιδιώξουν στη δική τους περίπτωση τουλάχιστον να εξεταστεί με μεγαλύτερη επιφύλαξη από το γιατρό η επιλογή της καισαρικής. Και στο μέλλον, θα υπάρχει μια κρίσιμη μάζα γυναικών οι οποίες θα αναγκάσουν την πλειονότητα των γιατρών που σήμερα σφυρίζουν αδιάφορα με τη δική μας ανοχή να "τη δουν λιγάκι αλλιώς".

 

Η ενημέρωση (γενικότερα και όχι μόνο στο θέμα φτ vs κτ) βοηθάει την έγκυο να διαλέξει τον καλύτερο δυνατό γιατρό σύμφωνα με τα κριτήριά της. Τη βοηθάει επίσης αν στην πορεία υποψιαστεί ότι κάτι δεν πάει καλά με αυτά που της λεει ο γιατρός, να χτυπήσει μέσα της ένα καμπανάκι και να ακούσει και μια δεύτερη γνώμη.

Αν όμως φθάσει στο σημείο να αναγκάζει το γιατρό να δικαιολογείται συνέχεια και να πρέπει να υποστηρίζει κάθε διάγνωσή του και κάθε απόφασή του γιατί ξ έγκυος έχει διαβάσει σχετικά στο ίνερνετ κι να προσπαθεί να το παίξει γιατρός, τότε η "ενημέρωση" όχι απλώς δεν τη βοηθάει, αλλά πιστεύω την οδηγεί σε λάθος επιλογές.

[ΑΝΝΑ24]

Αυτή είναι για μένα η ρίζα του προβλήματος. Αρκετοί από τους γιατρούς έχουν ένα ύφος κάπως απρόσιτο και αφ'υψηλού. Δεν έχουν αντιληφθεί ακόμη ότι αποτελεί υποχρέωσή τους, επιβαλλόμενη από τον ελληνικό νόμο, να παρέχουν στον ασθενή πλήρη και αναλυτική πληροφόρηση. Το μνμ της συμφορουμίτισσας-γιατρού είναι χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της νοοτροπίας. Και είναι κρίμα γιατί από τα μισόλογα ξεκινούν πολλές παρεξηγήσεις...

 

 

Από την άλλη, οι Ελληνες νομίζουμε ότι είμαστε φωτεινοί παντογνώστες και πρέπει να είμαστε από πάνω με "μαζεμένα τα λουριά" μην και μας κοροιδέψουν. Με την ίδια καχυποψία αντιμετωπίζουμε τη δασκάλα των παιδιών μας, τον υδραυλικό, τον μηχανικό, τον υπάλληλο στην Εφορία, τον δικηγόρο, τον γιατρό... Ίσως όμως κάποιος που έχει δαπανήσει τόσα χρόνια σε σπουδές να μην σηκώνει και πολλά-πολλά.

Αλλά η νοοτροπία της επεμβατικότητας των "πελατών" είναι διαδεδομένη. Κάποτε, την πατούσα συχνά με πελάτες που επέμεναν να διορθώνουν τα δικόγραφά μου και να μου υπαγορεύουν τι να πω, πώς να το πω και τι λέξεις (ειρωνικές και υβριστικές) να χρησιμοποιήσω. Και υπήρχαν ορισμένοι που όσο και να τους εξηγούσες, επέμεναν στις δικές τους θέσεις, σε έβγαζαν ηττοπαθή και ανίδεο και ... άλλαζαν δικηγόρο. Και υπήρχαν κάποιοι δικηγόροι που τους έκαναν τα χατίρια και οι πελάτες έμεναν σούπερ ευχαριστημένοι από την εξυπηρέτηση μέχρι ... την έκδοση της απόφασης. Γιατί σε ελάχιστες περιπτώσεις είναι ηλίου φαεινότερο το δίκαιο. Σε όλες τις άλλες το δίκαιο αναζητείται στην γκρίζα περιοχή: και εκεί θα νικήσει όχι ο διάδικος που έχει τον πιο φωνακλά δικηγόρο (να δίνει σόου μαχητικότητας στο ακροατήριο) αλλά εκείνος που έχει δικηγόρο ικανό να εμπνεύσει στους δικαστές αξιοπιστία...

Αυτές όμως οι διακριτές γραμμές είναι πολύ πολύ πολύ αχνές για αρκετούς.

Γι' αυτό και εγώ πήρα μαθήματα management (από Αμερικανική Σχολή βεβαίως)

 

You have a point!

Το "ο πελάτης έχει πάντα δίκιο" ή τουλάχιστον έτσι νομίζει, μπορεί να είναι η πηγή της παροχής φτωχών υπηρεσιών, αν τον αφήσεις.

Και το να μην τον αφήσεις χωρίς να τον χάσεις θέλει management.

[ΑΝΝΑ24]

Η ενημέρωση (γενικότερα και όχι μόνο στο θέμα φτ vs κτ) βοηθάει την έγκυο να διαλέξει τον καλύτερο δυνατό γιατρό σύμφωνα με τα κριτήριά της. Τη βοηθάει επίσης αν στην πορεία υποψιαστεί ότι κάτι δεν πάει καλά με αυτά που της λεει ο γιατρός, να χτυπήσει μέσα της ένα καμπανάκι και να ακούσει και μια δεύτερη γνώμη.

Αν όμως φθάσει στο σημείο να αναγκάζει το γιατρό να δικαιολογείται συνέχεια και να πρέπει να υποστηρίζει κάθε διάγνωσή του και κάθε απόφασή του γιατί ξ έγκυος έχει διαβάσει σχετικά στο ίνερνετ κι να προσπαθεί να το παίξει γιατρός, τότε η "ενημέρωση" όχι απλώς δεν τη βοηθάει, αλλά πιστεύω την οδηγεί σε λάθος επιλογές.

 

Σωστό. Παραπομπή στην Aimee "περί παρεμβατικότητας του πελάτη".

[Julianna]

Καλώς την!...

Παρούσα! Εμένα με αναγνώρισες πάντως κι ας μην έχω γίνει γνωστή στο ευρύ κοινό –μαθητεύω ακόμα! Πού θα πάει όμως... Θα μυηθώ κι εγώ κάποτε στην Αλάνθαστη Γνώση! :D:lol: Και τότε ίσως καταφέρω να ξεπεράσω τα κόμπλεξ μου!

 

Ας ζητηθεί από αντίστοιχους αρμόδιους φορείς υγείας να μπουν περισσότερα κριτήρια και αιτιολογήσεις.

Μμμ, αυτό προϋποθέτει πραγματική διάθεση για δράση και διάλογο και μια κάποια αυτεπίγνωση.

[alcyon]

Σωστό είναι αυτό που λες, αλλά γμτ, στο "αντίστοιχους αρμόδιους φορείς υγείας" μου' ρχεται στο μυαλό μια χαμογελαστή φωτογραφία του Άδωνι.

Και μάλιστα αγκαλιά με το Μεγαλέξανδρο!

......

Μηηηηηη ...... μη λες ονόματαααα!!!

......

Δε σε πρόλαβα... και τώρα μου έπεσε η λίμπιντο. Τι θα κάνω εγώ πια χωρίς αυτή;;; Θα μείνω με τον Άδωνι;;;

Είσαι αυτή στην οποία γίνεται μια ιατρική πράξη, μαζί με το παιδί σου, και θεωρείς ότι δεν είσαι αρμόδια να σου παρέχει ο συνεργάτης-γιατρός σου, τον οποίο πληρώνεις από την τσέπη σου, επίσημη αιτιολόγηση σε συλλογικό επίπεδο για το σκεπτικό με το οποίο σου παρέχει τις υπηρεσίες του; Και σε ατομικό επίπεδο, θεωρείς ότι δεν έχεις λόγο για το ποιες υπηρεσίες θα σου παρέχει, άρα δεν μπορείς να του πεις τι θα κάνει;

 

Αν με ρωτάς προσωπικά:

Μέχρι να φτάσω στον τοκετό είχα την απαραίτητη εμπιστοσύνη στο γιατρό γιατί τον ρώταγα ειλικρινείς απορίες και μου της εξηγούσε με κάθε λεπτομέρεια. Από ανατομικές μέχρι διαδικαστικές, μέχρι επαγγελματικές κτλ κτλ (Τα οποία είναι πάντα διαθέσιμα για διασταύρωση). Όταν λοιπόν ένας άνθρωπος για όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης (και περισσότερο) βλέπεις πως έχει μια άλφα-στάση ζωής και τον παραδέχεσαι ως επαγγελματία, θεωρώ πως όταν μου ήρθε αιτιολογημένα και είπε πέντε πράγματα τα θεώρησα οκ. ΤΙ ΑΛΛΟ να του πω; και ΓΙΑΤΙ; Ίσα για να έχει το "φόβο" πως εγώ είμαι η "ψαγμένη";

 

Φρόντισα την επιλογή γιατρού. Άρα ο γιατρός θα φροντίσει την επιλογή ορισμένων ιατρικών θεμάτων που εγώ ΔΕΝ έχω τις γνώσεις. Ναι καταλαβαίνω τα απ-έξω-απ-έξω. Μέχρι εκεί όμως. Με τι φόντα να πω... άσε μωρέ 2-3 μέρες ακόμα να περάσουν... και βλέπουμε.

 

 

Παρούσα! Εμένα με αναγνώρισες πάντως κι ας μην έχω γίνει γνωστή στο ευρύ κοινό –μαθητεύω ακόμα! Πού θα πάει όμως... Θα μυηθώ κι εγώ κάποτε στην Αλάνθαστη Γνώση! :D:lol: Και τότε ίσως καταφέρω να ξεπεράσω τα κόμπλεξ μου!....

:lol: :lol: :lol:

[alcyon]

Συμφωνώ με Aimee περί παρεμβατικότητας.

[Χαρά-Μαρία]

Η ενημέρωση (γενικότερα και όχι μόνο στο θέμα φτ vs κτ) βοηθάει την έγκυο να διαλέξει τον καλύτερο δυνατό γιατρό σύμφωνα με τα κριτήριά της. Τη βοηθάει επίσης αν στην πορεία υποψιαστεί ότι κάτι δεν πάει καλά με αυτά που της λεει ο γιατρός, να χτυπήσει μέσα της ένα καμπανάκι και να ακούσει και μια δεύτερη γνώμη.

Αν όμως φθάσει στο σημείο να αναγκάζει το γιατρό να δικαιολογείται συνέχεια και να πρέπει να υποστηρίζει κάθε διάγνωσή του και κάθε απόφασή του γιατί ξ έγκυος έχει διαβάσει σχετικά στο ίνερνετ κι να προσπαθεί να το παίξει γιατρός, τότε η "ενημέρωση" όχι απλώς δεν τη βοηθάει, αλλά πιστεύω την οδηγεί σε λάθος επιλογές.

 

...Αυτο!

Και δεν μπορω καν να φανταστω το σκηνικο να ειμαι γιατρος, και να πεταγεται σε καθε τι που λεω η αλλη και να μου λεει τι διαβασε απο εδω και απο κει. Αλλο το να κανετε μια συζητηση οπου θα σου εξηγησει τι συμβαινει και γιατι, αλλο το να αλλαξεις γιατρο επειδη δεν σου κανει και αλλο το να τον κρατας και να του μεταφερεις ουτε λιγο ουτε πολυ οτι δεν τον εμπιστευεσαι.

[Χαρά-Μαρία]

Αυτή είναι για μένα η ρίζα του προβλήματος. Αρκετοί από τους γιατρούς έχουν ένα ύφος κάπως απρόσιτο και αφ'υψηλού. Δεν έχουν αντιληφθεί ακόμη ότι αποτελεί υποχρέωσή τους, επιβαλλόμενη από τον ελληνικό νόμο, να παρέχουν στον ασθενή πλήρη και αναλυτική πληροφόρηση. Το μνμ της συμφορουμίτισσας-γιατρού είναι χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της νοοτροπίας. Και είναι κρίμα γιατί από τα μισόλογα ξεκινούν πολλές παρεξηγήσεις...

 

 

Από την άλλη, οι Ελληνες νομίζουμε ότι είμαστε φωτεινοί παντογνώστες και πρέπει να είμαστε από πάνω με "μαζεμένα τα λουριά" μην και μας κοροιδέψουν. Με την ίδια καχυποψία αντιμετωπίζουμε τη δασκάλα των παιδιών μας, τον υδραυλικό, τον μηχανικό, τον υπάλληλο στην Εφορία, τον δικηγόρο, τον γιατρό... Ίσως όμως κάποιος που έχει δαπανήσει τόσα χρόνια σε σπουδές να μην σηκώνει και πολλά-πολλά.

Αλλά η νοοτροπία της επεμβατικότητας των "πελατών" είναι διαδεδομένη. Κάποτε, την πατούσα συχνά με πελάτες που επέμεναν να διορθώνουν τα δικόγραφά μου και να μου υπαγορεύουν τι να πω, πώς να το πω και τι λέξεις (ειρωνικές και υβριστικές) να χρησιμοποιήσω. Και υπήρχαν ορισμένοι που όσο και να τους εξηγούσες, επέμεναν στις δικές τους θέσεις, σε έβγαζαν ηττοπαθή και ανίδεο και ... άλλαζαν δικηγόρο. Και υπήρχαν κάποιοι δικηγόροι που τους έκαναν τα χατίρια και οι πελάτες έμεναν σούπερ ευχαριστημένοι από την εξυπηρέτηση μέχρι ... την έκδοση της απόφασης. Γιατί σε ελάχιστες περιπτώσεις είναι ηλίου φαεινότερο το δίκαιο. Σε όλες τις άλλες το δίκαιο αναζητείται στην γκρίζα περιοχή: και εκεί θα νικήσει όχι ο διάδικος που έχει τον πιο φωνακλά δικηγόρο (να δίνει σόου μαχητικότητας στο ακροατήριο) αλλά εκείνος που έχει δικηγόρο ικανό να εμπνεύσει στους δικαστές αξιοπιστία...

Αυτές όμως οι διακριτές γραμμές είναι πολύ πολύ πολύ αχνές για αρκετούς.

Γι' αυτό και εγώ πήρα μαθήματα management (από Αμερικανική Σχολή βεβαίως)

 

 

:D

Τι τραβατε κι εσεις....

 

Παρομοια εχω κι εγω στη δουλεια μου. Να επιμενει η γιαγια, τι λεει ο Νομος και δεν ξερεις εσυ, εγω ξερω. Οχι management, μαθηματα διαλογισμου και γιογκα χρειαζονται....

[Ελισα24]

Δεν καταλαβαίνω γιατί η ενημέρωση της εγκύου δε λύνει σε ένα βαθμό το πρόβλημα; Αν όλες ενημερωθούν κατάλληλα, κατανοήσουν ότι ο γιατρός δεν είναι θεός και αποκτήσουν την κατάλληλη αυτοπεπόθηση, πιστεύω ότι μπορούν να επιδιώξουν στη δική τους περίπτωση τουλάχιστον να εξεταστεί με μεγαλύτερη επιφύλαξη από το γιατρό η επιλογή της καισαρικής. Και στο μέλλον, θα υπάρχει μια κρίσιμη μάζα γυναικών οι οποίες θα αναγκάσουν την πλειονότητα των γιατρών που σήμερα σφυρίζουν αδιάφορα με τη δική μας ανοχή να "τη δουν λιγάκι αλλιώς".

 

 

Δεν μου εχει τυχει γιατρος να αλλαξει γνωμη και διαγνωση, επειδη του ειπα μηπως δεν συμβαινει αυτο, αλλα κατι αλλο. Μαλλον θιχτηκε κιολα και χαλασαμε τη συνεργασια μας. Δεν ξερω αν θελω κιολας να εχω επιλεξει κατα καποιο τροπο περιμενω να μου δωσει ιατρικη συμβουλη να με κατευθυνει εκεινος

Οπως σας διαβαζω σαν να λετε να πηγαινουμε με φοβο στο γιατρο.

[alcyon]

Δεν καταλαβαινω το λογο για τον οποιο δαιμονοποιειται η πληροφορηση που προερχεται απο το ιντερνετ. Στο φορουμ αυτο χρωσταω το γεγονος οτι θηλασα, που καποια μελη ανιδιωτελως μοιρασαν τη γνωση τους και την υποστηριξαν με λογικα επιχειρηματα, πρωτου ενημερωθω απο εδω δεν μου περνουσε καν απο το μυαλο οτι μια γυναικα μπορει να θηλασει, το ειχα δεδομενο οτι μολις φερουμε το παιδι στο σπιτι κατευθειαν τρεχουμε στο φαρμακειο να αγορασουμε γαλα. Χαρη σε αυτο το φορουμ εμαθα οτι μπορεις να γλιτωσεις την επισιοτομη, ζητησα απο το γιατρο να προσπαθησει και ολα πηγαν ετσι οπως θα ηθελα.

Οταν μια γυναικα εχει γνωσεις και ειναι υποψιασμενη μπορει να ζητησει και να συζητησει πολλα με το γιατρο που εμπιστευεται και ενας τετοις γιατρος αντιμετωπιζει τελειως διαφορετικα μια γυναικα που ξερει τι της γινεται.

 

Δε δαιμονοποιείται η πληροφόριση.

Σχολιάζεται η προσπάθεια να υποκαταστήσουμε τους γιατρούς από αυτή την "πληροφόριση".

 

Το αν μια γυναίκα θηλάσει, το πώς θα αλλάξει πάνα στο παιδί, που και πώς θα το κοιμήσει κτλ κτλ ΔΕΝ είναι ιατρικές πράξεις. Το αν μια γυναίκα πρέπει ή όχι να πραγματοποιήσει μια καισαρική... είναι εντελώς άλλης βαρύτητας και χρήζει διαφορετικής αντιμετώπισης.

[AthinaP]

Τι να πω... όντως στα διεθνή φορα όταν συζητιούνται τα θέματα αυτά από όσες τις ενδιαφέρει, δεν υπάρχουν απόψεις που θεοποιούν τόσο ΜΙΑ άποψη - γιατί είπαμε, γιατροί είναι και στην άλλη άποψη, δεν είναι ο μάγος του χωριού. Οπότε τίποτα δεν είναι τυχαίο. Στη δική μου περίπτωση, γιατί επέλεξα τελικά το συγκεκριμένο, το έχω πει σε αυτό το τόπικ... Ποστ # 352 σελ 9.

 

Alcyon, με πολύ ενδιαφέρον είχα διαβάσει την ιστορία σου. Θεωρείς ότι ο πρώτος γιατρός που έκανε κάτι που στη γενική του ιδέα σχολίασα, το να έχει εξαρχής σκοπό να κάνει το Χ πράγμα και να λέει σε όλη την εγκυμοσύνη στη γυναίκα ακριβώς το αντίθετο ήταν μια χαρά επαγγελματίας;

 

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?p=2608548&highlight=%C1%E8%DE%ED%E1#post2608548

[AthinaP]

Θυμήθηκα και κάτι άλλο...

 

Αρκετοι γιατροί εδώ είχαν βρει έναν βολικό και θεμιτό μάλλον τρόπο, να προγραμματίζουν τους τοκετούς, ακόμα και πριν την εποχή της καισαρικής. Λέγεται stripping of membranes. Δεν επέλεγαν όμως αρκετοί από αυτούς να λένε σου έκανα αυτό... Θυμάμαι μια γυναίκα που είχε θεοποιήσει το γιατρό της, γιατί της έλεγε και στα δύο παιδιά με ύφος γκουρού, στο τελευταίο ραντεβού στο ιατρείο ότι θα την έπιαναν οι πόνοι την επαύριο. Κάτι έβλεπε, σου λέει η γυναίκα, που δεν έβλεπαν οι γιατροί άλλων γυναικών εκείνη την εποχή. Θαύμα, θαύμα!

 

Στην μεταγενέστερη εποχή της καισαρικής, οι μέθοδοι εμπλουτίστηκαν...

[AthinaP]

...Αυτο!

Και δεν μπορω καν να φανταστω το σκηνικο να ειμαι γιατρος, και να πεταγεται σε καθε τι που λεω η αλλη και να μου λεει τι διαβασε απο εδω και απο κει. Αλλο το να κανετε μια συζητηση οπου θα σου εξηγησει τι συμβαινει και γιατι, αλλο το να αλλαξεις γιατρο επειδη δεν σου κανει και αλλο το να τον κρατας και να του μεταφερεις ουτε λιγο ουτε πολυ οτι δεν τον εμπιστευεσαι.

 

Καμία σχέση με την πραγματικότητα. Ίσα ίσα στην πράξη δεν τον έπρηζα, όπως θα μπορούσα να είχα κάνει έχοντας υπερπολύτιμη κύηση με αίμα σε όλο το πρώτο τρίμηνο. Ήξερα με διάφορους τρόπους ότι τα πράγματα πήγαιναν καλά και δεν ζητούσα υπέρηχο χωρίς να υπάρχει λόγος, μάλιστα δεν υπηρχε λόγος να σηκωθώ και να διακινδυνεύσω την κύηση, εφόσον γνωρίζαμε οτι ήταν ενδομήτρια... Και κυριως ήμουν ήρεμη και αισιόδοξη λόγω της πληροφόρησης και δεν κρεμόμουν από το γιατρό για πράγματα που μου έλεγε μόνο του το σώμα μου, ορμόνες, συμπτώματα κλπ. Μπορεί και να νομιζε στην αρχή ότι λούφαρα και δεν είχα στα αληθεια αίμα, τόσο ήρεμη ημουν, μέχρι που χρωματίστηκε το ματζαφλάρι στον κολπικό υπέρηχο, όταν έκανα μετά από εβδομάδες. Και πολλά ακόμα που δεν χρειάστηκε να συζητήσουμε. Μια ερώτηση του έκανα βασικά, πότε θα γίνει η καισαρική και σε αυτή την ερώτηση η απάντηση δεν ήταν ειλικρινής. Α και ζήτησα να μου αιτιολογήσει τις ενέσεις κορτιζόνης και κανα-δυο αλλα θέματα σε όλη την εγκυμοσύνη.

 

Ο άντρας μου βαριέται εντωμεταξύ να ετοιμαστεί να βγούμε βόλτα σαν άνθρωποι μέρες που είναι και μιλάω μόνη μου στο Parents...

[Melina22]

Δε δαιμονοποιείται η πληροφόριση.

Σχολιάζεται η προσπάθεια να υποκαταστήσουμε τους γιατρούς από αυτή την "πληροφόριση".

 

Το αν μια γυναίκα θηλάσει, το πώς θα αλλάξει πάνα στο παιδί, που και πώς θα το κοιμήσει κτλ κτλ ΔΕΝ είναι ιατρικές πράξεις. Το αν μια γυναίκα πρέπει ή όχι να πραγματοποιήσει μια καισαρική... είναι εντελώς άλλης βαρύτητας και χρήζει διαφορετικής αντιμετώπισης.

 

Μα γιατί η όποια αμφισβήτηση σχετικά με το ότι μπορεί ο γιατρός να μας οδηγεί σε μια μη απαραίτητη καισαρική (κοινώς να ανήκει στο ποσοστό εκείνων που την χρησιμοποιούν ως μέθοδο όχι για ιατρικούς αλλά για άλλους λόγους) μεταφράζεται σε υποκατάσταση του γιατρού;;;

 

Ακριβώς επειδή πρόκειται για σοβαρή ιατρική πράξη γίνεται όλο αυτό.( Και η επισιοτομή που ανέφερε η ilonka19 είναι επίσης ιατρική πράξη. Είναι αρνητικό το ότι μέσω κ της ενημέρωσης την απέφυγε ; )

 

Που έγκειται το πρόβλημα και γιατί το κάνουμε τόσο μεγάλο ζήτημα δεν μπορώ να καταλάβω. Πέρα από τις άλλες ιδιότητες του γιατρού τις οποίες ανέφερες και που είναι πολύ σημαντικές υπάρχει κ η ιδιότητα της ηθικής κ υπάρχουν γιατροί που δεν διακρίνονται για αυτή. Στα κριτήρια επιλογής γιατρού δηλαδή το να ξέρουμε ότι κάνει καισαρικές άσκοπα είναι αμελητέο; Που είναι το κακό με το να έχεις τα αυτιά κ τα μάτια σου ανοιχτά πάνω σε οποιοδήποτε θέμα ιατρικής φύσης που αφορά ένα τόσο σημαντικό θέμα όσο την υγεία σου;;

 

Γενικότερα όχι μόνο σε σχέση με την μαιευτική.

 

Το έχουμε αναφέρει χίλιες φορές ότι η όποια πληροφόρηση δεν μεταφράζεται σε γίνομαι γιατρός αλλά στο ότι παίρνω κ άλλη γνώμη κ αν χρειαστεί αλλάζω γιατρό.

 

Έχω την αίσθηση ότι αν είχαμε να κάνουμε με κάποιο άλλο σημαντικό ζήτημα υγείας όλοι θα θεωρούσαμε απόλυτα φυσικό να πληροφορηθεί κάποιος αρχικά απο το νετ. Είναι η πρώτη πηγή που έχουμε. Έτσι για να πάρει μια πρώτη εικόνα. Τι είναι αυτό που έχει, που λέει ο λόγος. Είναι λες κ ακούω τον διάλογο" μισό να μπω να δω τι είναι το τάδε που μου διαγνώστηκε". Αυτό σημαίνει ότι δεν θα πάμε στον γιατρό;;; Ή ότι θα του πούμε εμείς πως θα κάνει την δουλειά του;;; Φυσικά κ όχι. Το να αποκτήσεις κάποιες γνώσεις σχετικά με την ασθένεια σου (ακόμα κ λανθασμένες να είναι) εγώ το βρίσκω πολύ θετικό γιατί θα έχεις την ευκαιρία να συζητήσεις με τον γιατρό σου κ να σε κατατοπίσει ακόμα περισσότερο σχετικά με το πρόβλημά σου.

 

Γιατί στο θέμα της καισαρικής υπάρχει διαφορά στην όποια ενημέρωση κ γιατί του δίνουμε τέτοια έμφαση;;;

 

Να προσθέσω ότι κ ο θηλασμός αν κ δεν είναι ιατρική πράξη παρόλα αυτά στηρίζεται απο τις ιατρικές συμβουλές γιατρών. Οπότε κ εκεί αν κάποιος αντιμετωπίζει δυσκολίες και τον βοηθήσει η πληροφόρηση αυτό πάλι δεν υποκαθιστά τον γιατρό. Βλέπουμε όμως ότι έχουν βοηθηθεί πολλές γυναίκες κ σε αυτό μέσω πληροφόρησης κ ενημέρωσης.

[alcyon]

Τι να πω... όντως στα διεθνή φορα όταν συζητιούνται τα θέματα αυτά από όσες τις ενδιαφέρει, δεν υπάρχουν απόψεις που θεοποιούν τόσο ΜΙΑ άποψη - γιατί είπαμε, γιατροί είναι και στην άλλη άποψη, δεν είναι ο μάγος του χωριού. Οπότε τίποτα δεν είναι τυχαίο. Στη δική μου περίπτωση, γιατί επέλεξα τελικά το συγκεκριμένο, το έχω πει σε αυτό το τόπικ... Ποστ # 352 σελ 9.

 

Alcyon, με πολύ ενδιαφέρον είχα διαβάσει την ιστορία σου. Θεωρείς ότι ο πρώτος γιατρός που έκανε κάτι που στη γενική του ιδέα σχολίασα, το να έχει εξαρχής σκοπό να κάνει το Χ πράγμα και να λέει σε όλη την εγκυμοσύνη στη γυναίκα ακριβώς το αντίθετο ήταν μια χαρά επαγγελματίας;

 

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?p=2608548&highlight=%C1%E8%DE%ED%E1#post2608548

Το συγκεκριμένο δεν τον έχω συστήσει σε καμία όταν με ρωτάνε. Ίσα ίσα τα λέω ωμά. Είχα ενδείξεις από πριν. Και οικονομικά και από αντιμετώπιση και από τον τρόπο που (δεν) εξηγούσε. Όλα αυτά προκαλούσαν τη μη ασφάλεια. Δεν ήταν η καισαρική το μόνο θέμα. Ήταν όμως το πετραδάκι που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει.

 

Υπήρχαν λόγοι για να κάνω κτ τελικά, όπως και έγινε. Δηλαδή να το δούμε λίγο αντίστροφα. Η δική μου κτ έπρεπε να γίνει. Η διαφορά θα ήταν αν την έκανε ένας γιατρός που προτιμούσε τα δίδυμα σε καισαρική (γιατί έκανε και φτ ο συγκεκριμένος: φίλη μου γέννησε 4 παιδιά σε εκείνον με φτ) ή κάποιος που ήξερα πως έχει ξεγεννήσει δίδυμα με φτ.

Ήταν λόγω εμπειρίας αυτή η προτίμηση του πρώτου γιατρού; Ήταν θέμα δικής του ανασφάλειας; Άγνωστο.

 

 

 

Αν την έκανε όμως αυτός ο γιατρός, κάτω από το όλο κλίμα της ανασφάλειας, θα αισθανόμουν πως την έφαγα άδικα. Ο άλλος μου γιατρός, εξήγησε, με τις γνώσεις ενός μη ιατρού που έχω, θεώρησα πως καλά τα λέει. Προχωρήσαμε και το θεωρώ σωστό.

Η έλλειψη επαγγελματισμού του πρώτου γιατρού δεν έχει να κάνει με την προτίμησή του στις καισαρικές (όταν αφορά δίδυμα), αλλά σε όλους τους τομείς που ανέφερα.

 

Μια ενημέρωση λοιπόν και κάποια βασικά κριτήρια, θα έχουν προστατεύσει μια έγκυο πριν καν φτάσει στο σημείο του τοκετού.

 

Το πώς αντιμετωπίζει ένας γιατρός το επάγγελμά του έχει να κάνει με τη στάση ζωής του. Το ποιο γιατρό θα βρούμε έχει να κάνει με το τι κριτήρια θέτουμε (και τις πιθανές συνθήκες π.χ. δυσπρόσιτα, επαρχία, πόλη κτλ)

 

Μα γιατί η όποια αμφισβήτηση ...

 

Ούτε η αμφισβήτηση είναι κακή, ούτε η πληροφόρηση, ούτε η ενημέρωση. Η δική μου ένσταση είναι όταν αυτή η αμφισβήτηση γίνεται λάβαρο (από ορισμένους --ΟΧΙ από όλους). Έχω δει υπερβολές σε αυτό το φόρουμ, (όχι στο συγκεκριμένο θέμα, αλλά υπάρχουν αλλού) που όποια γυναίκα πει πως γέννησε με καισαρική για τον τάδε λόγο, της απαντάνε πως ... τσάμπα την έφαγε, πως ο γιατρός την κορόιδεψε κτλ κτλ. Χωρίς να είναι γιατροί, χωρίς να ξέρουν τις ακριβείς συνθήκες αλλά μόνο ότι μετέφερε κάποιος (που εκ των πραγμάτων δεν κατέχει όλη την εικόνα της περίστασης). Έχω δει λοιπόν εδώ μέσα γυναίκες φορτωμένες με ενοχές γιατί πίστεψαν άλλα μέλη που με τόση σιγουριά έβγαζαν το πόρισμα περί αναίτιας καισαρικής.

 

Στον ίδιο οίστρο, ξαφνικά "οι γιατροί" γίνονται μία ομάδα που δεν ξέρει, που πρέπει να αντιμετωπίζεται με καχυποψία, που θέλει να μας εξαπατήσει, που στόχο έχει τη βολή του, που κοιτάζει τις διακοπές του κτλ κτλ.

 

Σε αυτά διαφωνώ. Στις υπερβολές. Στις εξ αποστάσεως διαγνώσεις και πορίσματα. Στην άκριτη προκατάληψη πως όλοι οι γιατροί είναι ένοχοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Στην επίσης προκατάληψη ότι καλός γιατρός είναι μόνο ο γιατρός που πετυχαίνει φτ.

Ναι, έχουμε κι εμείς γιατρό με πολλές φτ στο ενεργητικό του. Γιατί τα δύσκολα τα "πασάρει" σε γιατρό του ίδιου νοσοκομείου. Έτσι τα στατιστικά του ενός κρατιούνται χαμηλά, ενώ του άλλου είναι στα ύψη. Ειδικά ο τελευταίος, έπαιρνε δύσκολα περιστατικά από όλη την εδώ περιφέρεια, επομένως... τι;; Έχει μεγάλα ποσοστά καισαρικής και δεν είναι καλός; ή μήπως... "ξέχασε" πώς γίνεται ο φτ (όπως χαριτωμένα ανέφερε κάποια κοπέλα για "αυτούς τους γιατρούς").

 

 

Κατά τη γνώμη μου ο καλός γιατρός στα δύσκολα φαίνεται. Κι αυτό μπορεί να σημαίνει και καισαρική.

 

Η στάση μου; Ναι υπάρχει η καιρική για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Εφόσον ένας άνθρωπος έχει επιλεγεί με συγκεκριμένα κριτήρια που συμφωνούν με τα "θέλω" μας, τότε οι πιθανότητες να έχουμε καλή έκβαση στον τοκετό μας είναι αυξημένες. Κανένας όμως δε μπορεί να μας υποσχεθεί φτ για το τέλος. Κανένας δεν ξέρει. Κανένας δε μπορεί να ξέρει. Οι γιατροί όμως δεν είναι μια ομάδα έτοιμη να μας εξαπατήσει. Θα υπάρχουν καλοί, θα υπάρχουν και κακοί. Συμφωνώ. Όπως ψάχνουμε τον άνθρωπο που θα μας χτίσει το σπίτι, τον μάστορα που θα μας διορθώσει ζημιές, το δάσκαλο, έτσι και το γιατρό. Αλλά δε θα είμαι συνεχώς από πάνω του και να του ελέγχω-διορθώνω-κανονίζω-ορίζω-συστήνω το τι θα κάνει. Αλλιώς, μάλλον προσπαθώ να το παίξω γιατρός και δεν το έχω καταλάβει.

 

Οι αυξημένες καισαρικές νομίζω πως έχουν τις ρίζες τους και στην ελληνική νοοτροπία. Όπως έγινε "μόδα" το φροντιστήριο, γιατί "οι δάσκαλοι δεν είναι καλοί". Όπως έγινε μόδα το ιδιωτικό νοσοκομείο γιατί το "δημόσιο δεν είναι καλό", η ίδια νοοτροπία νομίζω οδηγεί σε αυτή την αύξηση των καισαρικών. Και έχω την αίσθηση πως η μόδα αυτή έχει τις ρίζες της σε εμάς και όχι στους γιατρούς τόσο. Δε φαντάζομαι πως οι ιατρικές σχολές παράγουν απατεώνες έτοιμους να μας τάξουν φτ αντί για κτ.

 

Ξαναλέω, η στάση μου δεν είναι υπερ της κτ. Είναι υπέρ του φτ, όταν αυτός μπορεί να πραγματοποιηθεί. Είναι επίσης υπέρ της κτ όταν πραγματικά χρειάζεται. Χαλιέμαι απίστευτα σε ενοχικά φορτώματα που αφορά "πλάτες" άλλων και παιδιά άλλων και εξ αποστάσεως πορίσματα.

[Julianna]

Μelina22, όπως ξαναγράφτηκε, είναι υποχρεωμένος να σε κατατοπίσει σʼ ένα βαθμό. Το να μπορείς όμως να κατανοείς πέρα από αυτό το βαθμό εκ των πραγμάτων δε μπορεί να γίνει στα πλαίσια μιας θεραπείας, εκτός αν η ενημέρωση από το ίντερνετ μπορεί με κάποιο τρόπο να αναπληρώσει τις σπουδές και δεν το ξέρω. Νόμιζα ότι είναι ενδεικτική.

 

(Ο γιατρός της ilonka19 άκουσε από την ilonka19 για πρώτη φορά ότι μπορεί να γίνει τοκετός χωρίς επισιοτομή; Το εκανε επειδή του το ζήτησε εκείνη; Μήπως παρεμπιπτόντως έκρινε και ο ίδιος προτιμότερο να αποφευχθεί στην περίπτωσή της; Αν δεν το έκρινε, θα αναλάμβανε την ευθύνη η κοπέλα; Επισιοτομή κατόπιν παραγγελίας της επιτόκου δεν ξανάκουσα πάντως...)

 

Πρόβλημα για εμένα υπάρχει όταν αναζητούμε πληροφορίες (όχι ιατρικές γνώμες) με σκοπό να κρίνουμε αν ο γιατρός πράττει καλά ή όχι και θεωρούμε αυτή μας την κριτική έγκυρη. Μπορεί και να είναι, μπορεί και όχι.

 

Να προσθέσω ότι κ ο θηλασμός αν κ δεν είναι ιατρική πράξη παρόλα αυτά στηρίζεται απο τις ιατρικές συμβουλές γιατρών. Οπότε κ εκεί αν κάποιος αντιμετωπίζει δυσκολίες και τον βοηθήσει η πληροφόρηση αυτό πάλι δεν υποκαθιστά τον γιατρό. Βλέπουμε όμως ότι έχουν βοηθηθεί πολλές γυναίκες κ σε αυτό μέσω πληροφόρησης κ ενημέρωσης.

 

Δε στηρίζεται πάντα, διότι δεν εχουν όλοι τη σχετική κατάρτιση (αν με ρωτάς, ναι, θα έπρεπε). Την έχουν οι πιστοποιημένοι σύμβουλοι θηλασμού. Δηλαδή, μια γυναίκα δεν είναι σίγουρο ότι θα καταφέρει να θηλάσει χωρίς τη βοήθεια συμβούλου ή παιδιάτρου-συμβούλου, ακόμα κι αν πολλές άλλες έχουν θηλάσει χάρη στο φόρουμ (το οποίο δεν παραβλέπω και φυσικά θεωρώ θετικότατο!).

[ΑΝΝΑ24]

Για το θηλασμό, μακάρι να είχα ακούσει το φόρουμ, γιατί άκουσα το γιατρό μου, όταν τον πήρα τηλ. 10-15 μέρες μετά τον τοκετό να ρωτήσω κάτι για την αιμορραγία και με ρώτησε πόσο γάλα βγάζω με το θήλαστρο.

Όταν άκουσε την πενιχρή μου επίδοση μου είπε "άστο, σταμάτα το αφού δεν έχεις μέχρι τώρα δε θα έρθει".

Πήγα στο σαλόνι και έκλαψα πικρά, και μετά το σταμάτησα.

Στις 40 μέρες που πήγα να με δει, και μου έκανε πλήρη και καλή εξέταση γυναικολογική, παρουσία της μαίας, με ζούληξε και είπε, "κοίτα, έχει γάλα".

Να σου δώσω χάπι να κοπεί κεντρικά.

Η ερώτηση που έκαιγε στα χείλη μου και στου άντρα μου από ό,τι συζητήσαμε μετά, το αν είναι πολύ αργά πια να ξαναδοκιμάσω, δεν εκφράστηκε ποτέ. Ντραπήκαμε, διστάσαμε, είχαμε πλήρη άγνοια. Πήρα το χάπι.

 

Αργότερα, πολύ αργότερα ψυλιάστηκα ότι γινόταν κι αλλιώς.

Δεν είχα τη γνώση, το χρόνο, την ψυχραιμία ή την υποψία για να το καταλάβω στην ώρα του.

Δεν περιμένω από το γυναικολόγο να είναι σύμβουλος θηλασμού. Θα ήθελα όμως ή να είχε πει "εγώ δεν είμαι αρμόδιος, απευθύνσου εκεί", ή να μου δώσει περισσότερες πληροφορίες.

 

Δηλαδή θα μπορούσα να τον έχω αξιοποιήσει καλύτερα αν είχα ενημερωθεί.

Αντίστοιχα, και στα σοβαρότερα θέματα, ή θα πρέπει να είμαστε υποψιασμένοι/διαβασμένοι ασθενείς, ή το ιατρικό σύστημα να μάθει από management. (ωδή στην Aimee)

[ilonka19]

Αυτο που πληρώνω σε εναν γιατρό που ιδιωτευει δεν ειναι μονο οι ιατρικές του γνώσεις, αλλα και ο χρόνος που μπορει να μου αφιερώσει για να μου διαλευκανει όλες τις ερωτησεις και αμφιβολίες που εχω.

Κατα τα αλλα το γεγονός οτι κάποιος εχει τελειώσει την ιατρική και εγω οχι δεν σημαίνει οτι δεν εχω δικαίωμα να τον αμφισβητώ απο τη στιγμή που οι επιλογές του αφορούν την υγεία και το σώμα μου. Εχω πέσει τουλαχιστον 3 φορές θύμα ιατρικών λαθών ( το πιο τραγελαφικο ηταν οταν δερματολόγος διέγνωσε ονυχομηκυτιαση χωρις να γίνει μικροβιολογικό εξέταση και να παίρνω για μισό χρόνο καθημερινά πανάκριβα χάπια και τελικα αποδείχτηκε οτι δεν υπήρχε μηκυτας αλλα ηταν χτύπημα ) και πλέον προσέχω και ελέγχω τα παντα.

[AthinaP]

Και εγώ είχα λόγους να ψειρίζω, γιατί από ελληνικό μη-πρωτόκολλο σε κάτι πολύ σπάνιο (ευτυχώς) που έτυχε όμως σε εμένα, συμφύσεις μήτρας, βρέθηκα στη θέση να μου πουν ότι δεν θα έκανα παιδιά και έπρεπε να υιοθετήσω. Πριν την εγκυμοσύνη των διδύμων αυτό. Οπότε χιλιοτσέκαρα όσο μπορούσα κάποια πράγματα και χάρη στο χιλιοτσεκάρισμα έχω τώρα τα παιδιά μου. Όσο το επέτρεπε ο χρόνος και η σοβαρότητα που υπήρχε κάθε φορά. Δυστυχώς μου έτυχαν πολλά και στην εγκυμοσύνη και ο άντρας μου κάποια στιγμή αναφώνησε ότι είναι όπως σε κάτι κουλτουρέ ταινίες, που τυχαίνουν όλα τα κουφά σε έναν ανθρωπο και κάπου στη μέση της ταινίας θέλεις να φύγεις από το σινεμά, γιατί έχεις αντιληφθεί ότι το έργο είναι χάλια...

 

Για το τι ρόλο έπαιξε το ίντερνετ. Ειχα την εξαιρετική τύχη για τη δική μου πάθηση να έχει δημιουργηθεί ένα παγκόσμιο γκρουπ γυναικών και στην πληροφορηση που υπήρχε εκεί δεν είχε πρόσβαση ούτε ο γιατρός μου. Πολύ σπάνια περίπτωση βέβαια. Ανταλλάσσαμε πληροφορίες και μια που ήταν επιστήμονας, δεν ξέρω τι ειδικότητας, μάζευε ερωτηματολόγια. Έτσι ήξερα από πριν ότι υπήρχαν έως και 50% πιθανότητες να έχω αίμα στο πρώτο τρίμηνο, αλλα υπήρχαν πολύ καλές πιθανότητες να πάνε όλα καλά με λίγη προσοχή. Επίσης ήξερα ότι ήταν αρκετά πιθανό να παρουσιάσω αιμορραγία στον τοκετό, όπως και συνέβη, κατά τα λεγόμενα του γιατρού και για αυτό έλαβα τα μέτρα μου, επιλέγοντας το συγκεκριμένο γιατρό. Αυτό μου έδινε ηρεμία και ότι είχα τον έλεγχο. Αν και είχα επίγνωση ότι δεν μπορεί κανείς να ελέγξει τα πάντα, από το χαρακτήρα μου δεν ήθελα να αφήσω τα παντα σε κάποιον άλλο, γιατί την είχα πατήσει, προσωπικά!