Γιατι τοσο διαβασμα στην Α'δημοτικου?

[matal]

Boyboom, site είναι. Πειράζει άραγε να το πεις δημόσια?

[LA LATINA]

δεν ξέρω......σου το στέλνω και σε σένα!

[Sofiade]

για μενα θα πρεπει ο δασκαλος να λειτουργει με μετρο,ουτε καθολου δουλεια αλλα ουτε και τρελη δουλεια και αυτο να μην επηρεαζεται και αλλαζει αναλογα με το τι θα πει ο καθε γονιος...

αν καποιος θελει παραπανω δουλεια για το παιδι του ας συμβουλευτει τον δασκαλο για να του υποδειξει site η βιβλια που θα βοηθησουν και δεν θα μπερδεψουν το παιδι.

και επισης αν καποιο παιδι εχει μεινει πισω παλι απο κοινου με τον γονιο θα πρεπει να βρεθει μια λυση για να καλυψει το κενο

(αν και εδω πιστευω οτι ειναι δουλεια του δασκαλου να βεβαιωνεται οτι ολα τα παιδια εχουν κατακτησει την συγκεκριμενη υλη πριν προχωρησει παρακατω)

 

επισης νομιζω οτι τα βιβλια που κυκλοφορουν απο πολλους εκδοτικους οικους που το παιδι μαθαινει μεσω του παιχνιδιου (ειδικα για νηπιο και πρωτες ταξεις δημοτικου) ειναι πιο ευχαριστα για το παιδι και δεν νιωθει οτι κανει αγγαρεια...

πιστευω οτι ειναι πολυ βασικο ν αγαπησει το παιδι το σχολειο και να μαθει να διαβαζει σιγα σιγα μονο του..αυτο ειναι το πιο δυσκολο απ ολα να το πετυχει...και ο δασκαλος και ο γονιος

Συμφωνώ 100%.

 

Όσο για την επόμενη κίνηση της θεματοθέτριας, προσωπικά θα συμφωνήσω με τις προτάσεις που έκανε η ΑΝΝΑ24, ιδιαίτερα την πρώτη.

 

1. Σχέδιο "Ανοιχτή καρδιά". Την προσεγγίζεις σε μια ήρεμη στιγμή και της λες ότι καταλαβαίνεις πόσες δυσκολίες έχει η δουλειά της και ότι ξέρεις πόσο αγαπάει τα παιδιά, και ότι η κόρη σου όλο για εκείνη μιλάει. Της λες γελώντας την ιστορία με τη γαστρεντερίτιδα, και τη ρωτάς τη γνώμη της για το πως να χειριστείς το άγχος της μικρής. Της εξηγείς ότι η μικρή θέλει τόσο πολύ να την ευχαριστήσει, που εξοντώνεται. Τη βάζεις μέσα στο πρόβλημα και την αντιμετωπίζεις με το θαυμασμό ότι θα σου βγάλει το λαγό από το καπέλο.

 

Όχι σε μια επίσκεψη, αλλά σε τακτικές, συνεχίζεις στο ίδιο στυλ.

 

2. Σχέδιο "Αρμαγεδών". Καταγράφεις με ημερομηνίες και παραδείγματα όλα τα συμβάντα που δείχνουν ότι την ξεχωρίζει.

Της τα πηγαίνεις και απαιτείς να το σταματήσει. Εναλλακτικά τη ρίχνεις και λίγο στο φιλότιμο "άνθρωποι είμαστε, καταλαβαίνω ότι δημιουργήθηκε πρόβλημα, αλλά δε φταίει το παιδάκι".

Απο τους διευθυντές δεν περιμένω και πολλά, χαμένος κόπος, ίσα για την καταγραφή των συμβάντων, αν όλα πάνε λάθος, τον ενημερώνεις.

 

Σου προτείνω να σφίξεις τα δόντια και να πας για το σχέδιο Α'.

 

Πιστεύω ότι ίσως αρχικά να ήσουν πιο επιθετική απ' ό,τι νομίζεις και γι' αυτό η δασκάλα τσίτωσε. Αν μπεις στη θέση της θα καταλάβεις ότι πρέπει να είναι δυσάρεστο να νιώθεις ότι σου κάνουν παρατήρηση, είτε δικαιολογημένα είτε άδικα.

[Izaki]

Δεν ξέρω αν επιτρέπεται να το πω δημόσια.

Έχεις πμ

 

Μήπως μπορείς να μου το στείλεις και εμένα να το έχω για το μέλλον

(Αν και νομίζω ότι μπορείς να το πεις και δημόσια, εγώ έχω αναρτήσει διάφορα site κατά καιρούς χωρίς να υπάρξει πρόβλημα)

[LA LATINA]

Το θέμα διάβασμα από τους γονείς μάλλον πρέπει να το ανοίξουμε σε άλλο τόπικ γιατί εδώ είμαστε οφφ.......πάω να ανοίξω άλλο να μην χάνεται και η θεματοθέτρια που έχει το πρόβλημά της.

 

 

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?p=2631188#post2631188

[alcyon]

Όλες διαβάζουμε τα παιδιά μας. Γινόμαστε μάρτυρες των δυσκολιών τους και της προσπάθειάς τους. Γινόμαστε μάρτυρες των επιτυχιών και της απογοήτευσής τους, αλλά το πιο συχνό είναι να ανησυχούμε μήπως δεν τα καταφέρουν ή μήπως τους έπεσε βαρύς ο νέος ρόλος. Σκεφτόμαστε ως ευσυνείδητες μαμάδες πως το καλύτερο είναι να μιλήσουμε με τη δασκάλα (ή δάσκαλο). Προβληματιζόμαστε με το πώς θα γίνει αυτό, γιατί η πρόθεσή μας δεν είναι να κάνουμε υποδείξεις, αλλά από την άλλη θέλουμε και το "δίκιο" του παιδιού.

 

 

Ας τα βάλουμε σε μία σειρά:

Παρατηρούμε πως:

1. Το παιδί διαβάζει περισσότερη ώρα από αυτό που φανταζόμασταν.

2. Το παιδί συχνά χάνει την προσήλωσή του.

3. Το παιδί δυσανασχετεί, θυμώνει, ανυπομονεί ή κλαίει.

4. ...

Μπορούν να ισχύουν όλα ή μερικά από τα παραπάνω.

 

Θέλουμε να μιλήσουμε -δικαίως- στο δάσκαλο.

Πρέπει όμως να έχουμε στο νου μας πως:

1. Έχει περισσότερη εμπειρία σε σχέση με εμάς με παιδιά (ίσως όχι πάντα επιτυχημένη, αλλά ας είμαστε για αρχή αισιόδοξοι).

2. Έχει κάποια παιδαγωγική επάρκεια που οι περισσότεροι γονείς δεν έχουν.

3. Στόχος του είναι να μάθει τα παιδιά πέντε πράγματα και σίγουρα θα ήθελε να έχουν όλα τα παιδιά μια καλή επίδοση.

 

Επίσης θα πρέπει να θυμόμαστε:

Εμείς ως γονείς:

1. Δεν ξέρουμε τι είναι αρκετό/λίγο/πολύ.

2. Δεν ξέρουμε με ποια σειρά αφομοιώνονται καλύτερα κάποιοι διδακτικοί στόχοι.

3. Πόσο "τραβάει" το υπόλοιπο τμήμα.

4. Τι ακριβώς ζητά το υπουργείο και ποιες συγκεκριμένες οδηγίες έχει η δασκάλα/δάσκαλος.

5. Δε γνωρίζουμε την σύνθεση του τμήματος που βρίσκεται το παιδί μας.

 

 

Όταν λοιπόν θέλουμε να εκφράσουμε τις ανησυχίες μας, το καλύτερο για όλους και το ασφαλέστερο, είναι να ΜΗΝ κρίνουμε τη δουλειά που έχουν για το σπίτι. Πράγματι μπορεί να είναι αντικειμενικά πολύ (ή λίγη) αλλά αυτό ΔΕΝ θα ήταν συνετό να το εκφράσουμε έτσι ανοιχτά.

 

Μπορούμε όμως να μεταφέρουμε την εικόνα του παιδιού μας στο δάσκαλο και να ζητήσουμε τρόπους για να το βοηθήσουμε.

 

Μερικά παραδείγματα:

1. Το παιδί μου όταν κάνει την αντιγραφή ενώ ξεκινά με όρεξη, μετά την 3η φορά κουράζεται και κλαίει.

2. Το παιδί μου χαζεύει όταν κάνει 1 σελίδα φωτοτυπία και τη δεύτερη την κάνει με κλάματα.

3. Το παιδί μου κάνει συνεχώς λάθος τα "ι" και τα "ο". Του λέω "γιώτα" κι αυτό γράφει "η".

4. ... ... ...

 

Εκφράζουμε δηλαδή την εικόνα μας για το πώς αντιμετωπίζει το παιδί τις εργασίες για το σπίτι, και ΡΩΤΑΜΕ "τι μπορώ να κάνω για να το βοηθήσω στο σπίτι στο διάβασμα; Να το πιέσω; Να το αφήσω να κάνει όσα μπορεί; Υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω;"

 

 

 

Αντίθετα, οι παρακάτω φράσεις είναι κριτική όσο κι αν δεν έχουμε αυτή την πρόθεση:

1. Η δουλειά που έχει το παιδί στο σπίτι είναι πολύ.

2. Έχω δει πως είμαστε μπροστά στην ύλη σε σχέση με άλλα σχολεία.

3. Νομίζω πως θα μπορούσατε να κάνατε λιγότερες ασκήσεις/φωτοτυπίες.

4. Καλύτερα να κάνετε στο σχολείο τη δουλειά και να μη φορτώνονται τα παιδάκια στο σπίτι.

5. ... ... ...

Σε αυτές τις περιπτώσεις λέμε τι εμείς νομίζουμε ως γονείς και προτείνουμε άμεσα ή έμμεσα κάτι διαφορετικό. Ουσιαστικά ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ, τη θέση μας και περιμένουμε -συνειδητά ή μη- ο δάσκαλος να αλλάξει τη δική του.

 

 

 

Αν θέλουμε να συνεργαστούμε με το δάσκαλο, το πιο συνετό θα ήταν να του μεταφέρουμε την εικόνα που ΔΕΝ έχει για τα παιδιά μας, όταν αυτά είναι σπίτι. Όταν παραλαμβάνει μια συμπληρωμένη φωτοτυπία, δε μπορεί να ξέρει αν αυτή έγινε σε 20 λεπτά ή σε 2 ώρες. Ούτε αν το παιδί την έκανε με κέφι ή με κλάματα. Στο σχολείο, μπορεί να την κάνει με όρεξη γιατί είναι οι φίλοι του ενώ στο σπίτι με την κούραση να βαριέται και να δυσανασχετεί. Άρα αν του συμπληρώσουμε την εικόνα του... θα γίνει κι αυτός πιο αποτελεσματικός κι εμείς θα πάρουμε τις καλύτερες δυνατές κατευθύνσεις, ΑΝΑΛΟΓΑ με το δυναμικό του δασκάλου. ΑΝ είναι καλός ο δάσκαλος θα κερδίσουμε το μέγιστο. ΑΝ δεν είναι και τόσο φοβερός ο δάσκαλος... απλά δε θα αλλάξει τίποτα, αλλά θα έχουμε αποφύγει καβγάδες ή στοχοποίηση του παιδιού. Κανένας δε θα παρεξηγήσει έναν γονιό που ρωτά... "τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω το παιδί μου να διαβάσει".

 

Επίσης μπορεί να κάνει κάποιο βοηθητικό σχόλιο στην τάξη και τα παιδιά να αντιμετωπίζουν με διαφορετικό τρόπο τη δουλειά του σπιτιού ή να έχει την επαρκή ανατροφοδότηση ώστε να προσαρμόσει την ύλη και τις εργασίες ακόμα καλύτερα σε σχέση με πριν.

[Maya]

Παιδιά, η ύλη της Α Δημοτικού είναι τεράστια! Καμία σχέση με αυτήν που είχαμε εμείς πριν από 20-30 χρόνια. Κλίνουν ρήματα σε όλους τους χρόνους, κλινουν ουσιαστικά, κάνουν αριθμητικές πράξεις μέχρι το 100, μαθαίνουν όλη την προπαίδεια. .

 

:shock:Αυτή που περιγράφεις είναι η ύλη των δύο πρώτων τάξεων του δημοτικού, τουλάχιστον, σύμφωνα με το πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας και των σχολικών βιβλίων. Τώρα το εάν ένας δάσκαλος (ή ένα ιδιωτικό σχολείο) έχει αποτρελαθεί και βάζει τέτοια πράγματα στα πρωτάκια, φυσικά αυτό είναι σε βάρος την εμπέδωσης. Ο γιος μου στην α' δημοτικού διδάχτηκε μόνο ανάγνωση (και τη βασική γραμματική στην ορθογραφία) και πρόσθεση αφαίρεση μέχρι το 20 (με απλά προβλήματα), είχε χρόνο και για εμπέδωση, για επανάληψη και για ανάπτυξη. Στην β΄δημοτικού κάνουν προπαίδεια και προσθαφαιρέσεις μέχρι το 10) και σιγά σιγά μπαίνουν σε κλίσεις ρημάτων και ουσιαστικών (αυτά είναι η ύλη της δευτέρας), αλλά τα ξέρουν πια εμπειρικά, οπότε είναι εύκολο για αυτά, τα μαθαίνουν γρήγορα.

[Aimee]

:shock:Αυτή που περιγράφεις είναι η ύλη των δύο πρώτων τάξεων του δημοτικού, τουλάχιστον, σύμφωνα με το πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας και των σχολικών βιβλίων. Τώρα το εάν ένας δάσκαλος (ή ένα ιδιωτικό σχολείο) έχει αποτρελαθεί και βάζει τέτοια πράγματα στα πρωτάκια, φυσικά αυτό είναι σε βάρος την εμπέδωσης. Ο γιος μου στην α' δημοτικού διδάχτηκε μόνο ανάγνωση (και τη βασική γραμματική στην ορθογραφία) και πρόσθεση αφαίρεση μέχρι το 20 (με απλά προβλήματα), είχε χρόνο και για εμπέδωση, για επανάληψη και για ανάπτυξη. Στην β΄δημοτικού κάνουν προπαίδεια και προσθαφαιρέσεις μέχρι το 10) και σιγά σιγά μπαίνουν σε κλίσεις ρημάτων και ουσιαστικών (αυτά είναι η ύλη της δευτέρας), αλλά τα ξέρουν πια εμπειρικά, οπότε είναι εύκολο για αυτά, τα μαθαίνουν γρήγορα.

 

 

Δόξα τω Θεώ στέκουμε ακόμη καλά στα μυαλά μας!!!!

 

Όλα λειτουργούν με μηχανισμούς, αν βέβαια τα έχουν διδάξει σωστά. Διαφορετικά δεν μιλάμε για εμπέδωση αλλά για αποστήθιση. Όποιος έχει καταλάβει τον μηχανισμό για πρόσθεση και αφαίρεση μέχρι το 20, γνωρίζει πώς να εφαρμόσει τον μηχανισμό και για πρόσθεση και αφαίρεση μέχρι τον 100.

Η ύλη της Α Δημοτικού περιλαμβάνει πρόσθεση και αφαίρεση μέχρι το 100, και εισαγωγή στον πολλαπλασιασμό και στη διαίρεση. Για την προπαίδεια μόνο, με έβαλες σε σκέψεις γιατί είχα την εντύπωση ότι περιλαμβάνεται στην ύλη έστω εν μέρει. Για τα υπόλοιπα όμως είμαι απολύτως σίγουρη. Δυστυχώς, όμως, δεν έχω μαζί μου τα σχετικά βιβλία, οπότε θα επανέλθω στο θέμα αυτό την Πέμπτη.

Στα μαθηματικά, τα παιδιά κινούνται εμπειρικά. Έχουν τη γνώση, ασχέτως που δεν ξέρουν πώς να ονοματίσουν μία πράξη. Ήδη από το νηπιαγωγείο μαθαίνανε πώς να μοιράζουν 6 αυτοκινητάκια σε 3 συμμαθητές τους και 8 καραμέλες σε 4 φίλους τους. Ε, κατά τον Μάιο, θα μάθουν ότι το μοίρασμα λέγεται διαίρεση.

 

 

Το ίδιο ισχύει και για τη Γλώσσα. Στην Α Δημοτικού μαθαίνεις να λες "εγώ διαβάζω-εσύ διαβάζεις-αυτός διαβάζει κλπ.", και στη Β Δημοτικού (ενδεχομένως, γιατί δεν έχω ασχοληθεί με την ύλη) μαθαίνεις το α ενικό και β πληθυντικό. Στην Α Δημοτικού μαθαίνες να λες "χθες εγώ διάβασα - χθες εσύ διάβασες κλπ." και στη Β Δημοτικού ονοματίζεις το φαινόμενο "αόριστο". Παρομοίως και για τα ουσιαστικά: μαθαίνεις να τα κλίνεις, όχι πώς λέγονται οι πτώσεις.

 

Γενικά, δεν χρειάζεται να αποστηθίζει κανόνες το παιδί! Αν είναι δυνατόν...Χρειάζεται μόνο να μπει μια τάξη στις γνώσεις που ήδη έχει. Έτσι λειτουργούν: "αυτό το ξέρουμε ήδη, για να το θυμηθούμε".

Και στα μαθηματικά δουλεύουν με τέσσερις διαφορετικούς τρόπους την πρόσθεση και την αφαίρεση: την ίδια πράξη την κάνουν ταυτόχρονα με δάχτυλα, αριθμογραμμή, σκαλοπάτια και άβακα.

Αβίαστα μαθαίνουν! Και η δουλειά στο σπίτι είναι 1-1,5 ώρα... Μόνο! Και ποτέ ΔΕΝ έχουν να κάνουν αντιγραφή. Ούτε μία φορά τόσους μήνες τώρα...

 

Τεσπα, μου κάνει εντύπωση το ότι διαχωρίζεις τόσο πολύ την ύλη της Α και Β Δημοτικού. Για πολλούς λειτουργούν ενιαία. Στην Α Δημοτικού γίνεται η εισαγωγή στις έννοιες και η εμπέδωσή τους, ενώ στη Β Δημοτικού γίνεται η εμβάθυνση.

Αυτό το σύστημα εφαρμόζει το σχολείο του παιδιού μου εδώ και δεκαετίες. Υπάρχει μια ολόκληρη μέθοδος από πίσω: ειδικό υλικό και ειδική κατάρτιση. Και επειδή το έχω ζήσει και εγώ (σε αυτό το σχολείο) και έχω δει την αποτελεσματικότητά του, το πιστεύω!

[Αγγελίνα_2]

Aimee, κάνεις λάθος. Η ύλη στην πρώτη ταξη δεν περιλαμβάνει κλίση ρημάτων σε όλους τους χρόνους, σε καμια περίπτωση. Και μαθηματικά κάνανε απλά πραγματάκια, πρόσθεση, αφαίρεση και εισαγωγή στον πολλαπλασιασμό. 'Οχι την κανονική προπαίδεια, που μαθαίνεις το κατεβατό, αυτά τα κάνουν τώρα, μετά τα Χριστούγεννα ξεκίνησαν. Θα κοιτάξω στα περσινά βιβλία να σας πω πού είχαν φτάσει.

 

Επαναλαμβάνω, 1,5 ώρα διάβασμα στην πρώτη είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ και κανένας σοβαρός εκπαιδευτικός δεν το συστήνει. Μπορεί κάποια παιδιά να μπορούν να ανταπεξέλθουν, αλλά τα περισσότερα όχι και είναι εντελώς παράλογο να "τρέχει" το τμήμα για τους 2-3 και να αφήνει τους 20 πίσω.

[Aimee]

:shock:Αυτή που περιγράφεις είναι η ύλη των δύο πρώτων τάξεων του δημοτικού, τουλάχιστον, σύμφωνα με το πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας και των σχολικών βιβλίων. ....

 

Τι βρίσκεις στο ίντερνετ...

Τελικά δεν χρειάζεται να ανατρέξω στα βιβλία μου στο σπίτι.

Στον ακόλουθο σύνδεσμο υπάρχει το "Βιβλίο του Δασκάλου" για το μάθημα της Γλώσσας (εννοείται του Υπουργείου Παιδείας): http://www.ebooks4greeks.gr/2011.Download_free-ebooks/Yliko_gia_ekpaideftikoys/Glwssa_A_Dimotiko__Daskalou_vivlio__eBooks4Greeks.gr.pdf

 

Κοιτάξτε λίγο τις σελίδες 30-31: Μιλάει για ενεστώτα, παρατατικό, αόριστο (και διάκριση στις καταλήξεις -ισα και -ησα ) και στιγμιαίο μέλλοντα. Μιλάει για εξάσκηση στις καταλήξεις -αίνω, -ώνω και εξαιρέσεις. Εξάσκηση στην ορθογραφία των ανώμαλων αορίστων συχνόχρηστων ρημάτων...

 

Αυτή είναι η ύλη του Υπουργείου! Που το σωστό και υποχρεωτικό είναι να καλύπτεται. Αν δεν μπορεί να καλυφθεί, κανονικά πρέπει να ενημερώνεται το Υπουργείο. Δεν έχει δικαίωμα ο κάθε δάσκαλος να μην καλύπτει το ελάχιστο υποχρεωτικό επίπεδο γνώσεων.

 

Και βέβαια το ίδιο επίπεδο γνώσεων κατακτούν τα παιδιά είτε στο ιδιωτικό είτε στο δημόσιο σχολείο. Και στο δεύτερο δημοτικό Καρπενησίου (http://2dim-karpen.eyr.sch.gr/autosch/joomla15/index.php?option=com_content&view=section&id=5&Itemid=1) και στι τρίτο δημοτικό Μεγάρων (http://3dim-megar.att.sch.gr/index.php/sheet-a).

 

Ίδιος είναι ο όγκος της ύλης - ίδια η δουλειά.

[LA LATINA]

Δηλαδή θα τα κάνουν όλα αυτά στην πρώτη????? Παναγία μου, κρύος ιδρώτας με έπιασε!

[Αγγελίνα_2]

Πολύ ενδιαφέρον το λινκ, θα το κοιτάξω το μεσημέρι που θα έχω περισσότερο χρόνο. Πάντως στην πράξη όλα αυτά ΔΕΝ εγιναν σε καμια από τις πρώτες που ξέρω, πλην της τάξης που φοιτά η κόρη της κολλητής μου, όπως ανέφερα προηγουμένως. Με τις αντίστοιχες συνέπειες.

 

Αν ήταν η δασκάλα να είχε ακολουθήσει αυτή την τακτική, θα είχε φανεί από πολύ νωρίς, οπότε μην ανησυχείτε οι μαμάδες.

[Aimee]

Aimee, κάνεις λάθος. Η ύλη στην πρώτη ταξη δεν περιλαμβάνει κλίση ρημάτων σε όλους τους χρόνους, σε καμια περίπτωση. Και μαθηματικά κάνανε απλά πραγματάκια, πρόσθεση, αφαίρεση και εισαγωγή στον πολλαπλασιασμό. 'Οχι την κανονική προπαίδεια, που μαθαίνεις το κατεβατό, αυτά τα κάνουν τώρα, μετά τα Χριστούγεννα ξεκίνησαν. Θα κοιτάξω στα περσινά βιβλία να σας πω πού είχαν φτάσει.

 

Επαναλαμβάνω, 1,5 ώρα διάβασμα στην πρώτη είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ και κανένας σοβαρός εκπαιδευτικός δεν το συστήνει. Μπορεί κάποια παιδιά να μπορούν να ανταπεξέλθουν, αλλά τα περισσότερα όχι και είναι εντελώς παράλογο να "τρέχει" το τμήμα για τους 2-3 και να αφήνει τους 20 πίσω.

 

Kοίτα για Ενεστώτα-Παρατατικό-Αόριστο-Μέλλοντα Στιγμιαίο-Μέλλοντα Εξακολουθητικό: έχω βάλει λινκ το Βιβλίο του Δασκάλου, που λέει ξεκάθαρα ότι πρέπει να διδαχθούν.

Οπότε Παρακείμενος και Υπερσυντέλικος, ίσως τον διδάσκονται σαν κάτι επιπλέον οι τάξεις εκείνες που είναι πιο "έτοιμες".

 

Για την προπαίδεια, έκανα λάθος. Μαθαίνουν μόνον την προπαίδεια του 1, 2 και 3.

 

Για τους χρόνους διαβάσματος, απόψεις είναι αυτές. Εμένα λοιπόν μου φαίνεται φυσιολογικό να ασχολείται το παιδί 60-90 λεπτά με το σχολείο του. Και ξέρω πολλούς σοβαρούς εκπαιδευτικούς που το υποστηρίζουν. Και αυτοί οι σοβαροί εκπαιδευτικοί δεν θα έτρεχαν με 2-3 παιδιά και θα άφηναν πίσω 20 παιδιά.

Αν μην τι άλλο, σκέψου ότι μιλάμε για ιδιωτικό σχολείο. Τι είδους πολιτική μάρκετινγκ θα άφηνε πίσω είκοσι παιδιά;;; Φαντάζεσαι τους γονείς;

[LA LATINA]

Εμείς κάναμε τόσα στην πρώτη??

Aμνησία έχω??

[Aimee]

Εμείς κάναμε τόσα στην πρώτη??

Aμνησία έχω??

 

Μπορεί και ναι...

Πάντως δεν χρειάζεται πανικός γιατί η μέθοδος σήμερα δεν είναι "πες τον πληθυντικό" ή "κλίνε το ρήμα στον αόριστο".

Αν δεις το Βιβλίο του Δασκάλου αλλά και τη μεθοδολογία που ακολουθούν όλα τα βοηθήματα, η γνώση αυτή καλλιεργείται σιγά-σιγά ώστε το παιδί να κατακτά αβίαστα τις έννοιες. Γι' αυτό δίνεται μεγάλη σημασία στο παράδειγμα. π.χ. λένε "αύριο όλη μέρα θα παίζω με τον αδερφό μου", "χθες πήγα στο σχολείο" κλπ.

Έτσι, μπορεί το παιδί να μην ξέρει τι είναι ο "αόριστος" αλλά στην πράξη να μπορεί να τον χειρίζεται...

Τεσπα, είναι μια ολόκληρη συζήτηση αυτή αν πιστεύει κανείς "στην εκμαίευση των γνώσεων" και κατά πόσον είναι ΄κουραστική, δύσκολη ή αποτελεσματική. Προσωπικά την πιστεύω.

[LA LATINA]

Θα μπορούσε να μου πει με βεβαιότητα κάποια που το έχει ψάξει καλά, αν πρέπει να διορθώνουμε τα ορθογραφικά ή όχι? Εννοώ από λέξεις άγνωστες φυσικά. Χτες έλεγε μια μανούλα οτι τελικά είχαν πρόβλημα σε πιο μεγάλη τάξη....μήπως είναι καλύτερα οτι κατακτούν να το μαθαίνουν σωστά? Γιατί μας έχουν πει ρητά να μη διορθώνουμε.....

[AELIA 3]

Kοίτα για Ενεστώτα-Παρατατικό-Αόριστο-Μέλλοντα Στιγμιαίο-Μέλλοντα Εξακολουθητικό: έχω βάλει λινκ το Βιβλίο του Δασκάλου, που λέει ξεκάθαρα ότι πρέπει να διδαχθούν.

Οπότε Παρακείμενος και Υπερσυντέλικος, ίσως τον διδάσκονται σαν κάτι επιπλέον οι τάξεις εκείνες που είναι πιο "έτοιμες".

 

Για την προπαίδεια, έκανα λάθος. Μαθαίνουν μόνον την προπαίδεια του 1, 2 και 3.

 

Για τους χρόνους διαβάσματος, απόψεις είναι αυτές. Εμένα λοιπόν μου φαίνεται φυσιολογικό να ασχολείται το παιδί 60-90 λεπτά με το σχολείο του. Και ξέρω πολλούς σοβαρούς εκπαιδευτικούς που το υποστηρίζουν. Και αυτοί οι σοβαροί εκπαιδευτικοί δεν θα έτρεχαν με 2-3 παιδιά και θα άφηναν πίσω 20 παιδιά.

Αν μην τι άλλο, σκέψου ότι μιλάμε για ιδιωτικό σχολείο. Τι είδους πολιτική μάρκετινγκ θα άφηνε πίσω είκοσι παιδιά;;; Φαντάζεσαι τους γονείς;

 

 

Το παιδί μου φοιτά στην β/δημοτικού ενος πολύ καλού δημόσιου σχολείου.Επομένως θα συμφωνήσω πως η ύλη που αναφέρεις για την πρώτην είναι αυτή και είναι βάσει υπουργείου παιδείας.Κανένα σχολείο αδιακρίτως και τα δημόσια και τα ιδιωτικά διδάκονται την ίδια ύλη σε όλες τις τάξεις.Αυτό για να γίνεται σαφές.

Φετος που είμαστε στην Β'Δημοτικούστα τέλη του γενάρη έχουμε κάνει τις προπαίδειες 1,2,3,4,5,6,7,10,11 και πολλά προβλήματα με πολλαπλασιασμό(διότι η προπαίδεια ως προπαίδεια σαν παπαγαλία δεν λεει κάτι και ο πιο σκράπας την μαθαίνει.)Εχουν προηγηθεί πράξεις με ευρώ κτ.λ.Και όλα αυτά επαναλαμβάνω είναι βάσει διαδακτέας υλης.Στα ελληνικά γράφουμε εκθεσεις και περιλήψεις με θέματα κανονικά ή ανάπτυξη θεμάτων με σκόρπιες λέξεις που δίδονται από την δασκάλα ή το βιβλίο.Εχουν μάθει να κλίνουν ουσιαστικά και επίθετα και πολλά άλλα ,πολύ συμπυκωμένα σας τα έγραψα.Τώρα όσον αφορά την κύρία που έγραψε αν εμείς στην ηλικία του μαθαίναμε τόσα πολλά στο δημοτικό (δεν ξέρω την ηλικία της)....αλλά τουλάχιστον εγώ ουσα 36 ετών τόσα πράγματα στην α και την β'δεν μαθαίναμε διότι δεν υπήρχαν ως διδακτέα ύλη σε αυτές τις τάξεις, αλλα σε μεγαλύτερες.Καλή σας μέρα.

 

υ.γ να σημειώσω πως και από την άνοιξη της α'δημοτικού ξεκίνησαν να γράφουν προτασουλες σε ελεύθερα θεματα ως εκθεσούλες.

[Maya]

Δόξα τω Θεώ στέκουμε ακόμη καλά στα μυαλά μας!!!!

 

Όλα λειτουργούν με μηχανισμούς, αν βέβαια τα έχουν διδάξει σωστά. Διαφορετικά δεν μιλάμε για εμπέδωση αλλά για αποστήθιση. Όποιος έχει καταλάβει τον μηχανισμό για πρόσθεση και αφαίρεση μέχρι το 20, γνωρίζει πώς να εφαρμόσει τον μηχανισμό και για πρόσθεση και αφαίρεση μέχρι τον 100.

Η ύλη της Α Δημοτικού περιλαμβάνει πρόσθεση και αφαίρεση μέχρι το 100, και εισαγωγή στον πολλαπλασιασμό και στη διαίρεση. Για την προπαίδεια μόνο, με έβαλες σε σκέψεις γιατί είχα την εντύπωση ότι περιλαμβάνεται στην ύλη έστω εν μέρει. Για τα υπόλοιπα όμως είμαι απολύτως σίγουρη. Δυστυχώς, όμως, δεν έχω μαζί μου τα σχετικά βιβλία, οπότε θα επανέλθω στο θέμα αυτό την Πέμπτη.

Στα μαθηματικά, τα παιδιά κινούνται εμπειρικά. Έχουν τη γνώση, ασχέτως που δεν ξέρουν πώς να ονοματίσουν μία πράξη. Ήδη από το νηπιαγωγείο μαθαίνανε πώς να μοιράζουν 6 αυτοκινητάκια σε 3 συμμαθητές τους και 8 καραμέλες σε 4 φίλους τους. Ε, κατά τον Μάιο, θα μάθουν ότι το μοίρασμα λέγεται διαίρεση.

 

 

Το ίδιο ισχύει και για τη Γλώσσα. Στην Α Δημοτικού μαθαίνεις να λες "εγώ διαβάζω-εσύ διαβάζεις-αυτός διαβάζει κλπ.", και στη Β Δημοτικού (ενδεχομένως, γιατί δεν έχω ασχοληθεί με την ύλη) μαθαίνεις το α ενικό και β πληθυντικό. Στην Α Δημοτικού μαθαίνες να λες "χθες εγώ διάβασα - χθες εσύ διάβασες κλπ." και στη Β Δημοτικού ονοματίζεις το φαινόμενο "αόριστο". Παρομοίως και για τα ουσιαστικά: μαθαίνεις να τα κλίνεις, όχι πώς λέγονται οι πτώσεις.

 

Τεσπα, μου κάνει εντύπωση το ότι διαχωρίζεις τόσο πολύ την ύλη της Α και Β Δημοτικού. Για πολλούς λειτουργούν ενιαία. Στην Α Δημοτικού γίνεται η εισαγωγή στις έννοιες και η εμπέδωσή τους, ενώ στη Β Δημοτικού γίνεται η εμβάθυνση.

Αυτό το σύστημα εφαρμόζει το σχολείο του παιδιού μου εδώ και δεκαετίες. Υπάρχει μια ολόκληρη μέθοδος από πίσω: ειδικό υλικό και ειδική κατάρτιση. Και επειδή το έχω ζήσει και εγώ (σε αυτό το σχολείο) και έχω δει την αποτελεσματικότητά του, το πιστεύω!

 

Καταρχάς εσύ διαχωρίζεις την α' και β' δημοτικού γιατί μιλάς για την α'. Εννοείται ότι για να μάθει το παιδί κάτι στην β' έχει αρχίσει από την ά'. Δεν χρειάζεται νομίζω να εξηγώ, ότι αυτά που μαθαίνουμε βασίζονται σε αυτά που μάθαμε στην προηγούμενη τάξη. Σου θυμίζω λοιπόν τι έγραψες, και το οποίο -και μόνο - σχολίασα.

 

Παιδιά, η ύλη της Α Δημοτικού είναι τεράστια! Καμία σχέση με αυτήν που είχαμε εμείς πριν από 20-30 χρόνια. Κλίνουν ρήματα σε όλους τους χρόνους, κλινουν ουσιαστικά, κάνουν αριθμητικές πράξεις μέχρι το 100, μαθαίνουν όλη την προπαίδεια.

 

Δεύτερον ναι, η ωριμότητα και η αντιληπτική ικανότητα ενός παιδιού στην α΄και στην δ' είναι τελείως διαφορετική.

 

Η εισαγωγή στην προπαίδεια (πόσες ρόδες έχουν τρία αυτοκινητάκια?) είναι πολύ διαφορετικό από την προπαίδεια (3Χ4=). Φυσικά τα μαθαίνουν όλα αυτά στην α' αλλά έτσι όπως το παρουσίασες (στην πρώτη δημοτικού μαθαίνουν όλη την προπαίδεια, γράφεις) δεν φάνηκε ότι αναφερόσουν στην εισαγωγή. Και ναι, υπάρχουν δάσκαλοι που κάνουν την προπαίδεια του 2 και του 4 στο τέλος της α' τάξης, όμως χάνουν πολύτιμο χρόνο, γιατί τους ενημερώνω ότι στα Χριστούγεννα της β' τάξης (εκεί που την τοποθετεί η ύλη του Υπουργείου), ένας μέτριος μαθητής χρειάζεται περίπου 15 λεπτά να τη μάθει.

Επίσης Κλίνουν ρήματα σε όλους τους χρόνους (αναφέρομαι ακριβώς σε αυτά που γράφεις) δεν σημαίνει ότι ο δάσκαλος λέει στο παιδί "Γράφω τα μαθήματά μου. Πώς θα ήταν αν θέλαμε να πούμε ότι το έκανες χθες?'. Αυτό λέγεται εξοικείωση με τους παρελθοντικούς χρόνους.

Γενικά το ότι αναφέρονται κάποια πράγματα στην τάξη δεν σημαίνει ότι το παιδί πρέπει να τα μαθαίνει, ούτε καν ότι είναι σε θέση να τα μάθει. Και έχει τόσα πολλά να μάθει το παιδί στην α' δημοτικού!!!!!!!! Καλή συνέχεια!

[LA LATINA]

Τώρα όσον αφορά την κύρία που έγραψε αν εμείς στην ηλικία του μαθαίναμε τόσα πολλά στο δημοτικό (δεν ξέρω την ηλικία της)....αλλά τουλάχιστον εγώ ουσα 36 ετών τόσα πράγματα στην α και την β'δεν μαθαίναμε διότι δεν υπήρχαν ως διδακτέα ύλη σε αυτές τις τάξεις, αλλα σε μεγαλύτερες.Καλή σας μέρα.

 

 

Κι εγώ είμαι 36.......άρα καλά τα θυμάμαι!

[AELIA 3]

Κι εγώ είμαι 36.......άρα καλά τα θυμάμαι!

 

 

μια χαρά θυμάσαι...!

[AELIA 3]

Θα μπορούσε να μου πει με βεβαιότητα κάποια που το έχει ψάξει καλά, αν πρέπει να διορθώνουμε τα ορθογραφικά ή όχι? Εννοώ από λέξεις άγνωστες φυσικά. Χτες έλεγε μια μανούλα οτι τελικά είχαν πρόβλημα σε πιο μεγάλη τάξη....μήπως είναι καλύτερα οτι κατακτούν να το μαθαίνουν σωστά? Γιατί μας έχουν πει ρητά να μη διορθώνουμε.....

 

Στα ελεύθερα θέματα σε εκθεσούλες-περιλήψεις δεν διορθώνει η δασκάλα τους τα λάθη(επομένως ουτε κι εμείς).Αυτό που ενδιαφέρει τον δάσκαλο(αλλά κι εμας) είναι το παιδί να καταφέρει να σκεφτεί και να εκφραστεί μέσω του γραπτού λόγου.Η ορθρογραφία μαθαίνεται μέσω της αντιγραφής και της επνανάληψης.Οι γραπτές εργασίες και δη οι εκθέσεις δεν διορθώνονται ούτε από τον ίδιο το δάσκαλο.

[LA LATINA]

ευχαριστώ πολύ!

κι αν κάτι το μάθουν "στραβά" δεν είναι διπλός κόπος μετά??

[AELIA 3]

ευχαριστώ πολύ!

σορρυ για την αλλαγή νικ, αλλά έχει καιρό που την προσπαθούσα και σήμερα έγινε !

 

κι αν κάτι το μάθουν "στραβά" δεν είναι διπλός κόπος μετά??

 

Μα μιλάμε για άγνωστες λέξεις, όχι για λεξιλόγιο που έχουν διδαχθεί μέσω αντιγραφής-ορθογραφίας.Δεν διορθώνουμε κι εμείς ως γονείς(αλλά θα το δεις κι εσύ στην πορεία, ούτε οι δάσκαλοι-τουλάχιτσον για α και β' δημοτικού) επαναλαμβάνω στην ανάπτυξη γραπτής εργασίας.Μείζον σημασία έχει το παιδί να μάθει να έχει ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ και να μπορεί να εκφραστεί, να διατυπώσει τις σκέψεις του, τα συναισθήματα του στο χαρτί.Η ορθογραφία μαθαίνεται, γι'αυτό και να δίνετε μεγάλη σημασία στις αντιγραφές και πολλές επεναλήψεις παλιότερων ορθογραφίων όποτε μπορείτε.Επίσης θα διαπιστώσετε πως και στο σχολείο εκτός από την γνωστή ορθογραφία της ημέρας ο δάσκαλος λογικά θα τους βάζει και παλαιότερες ορθογραφίες (ακόμη και μέσω των γραμματικών ασκήσεων).

[LA LATINA]

Στο σχολείο δεν γράφουν τίποτα παραπάνω από την ορθογραφία τους και ότι περιέχει το βιβλίο ασκήσεων της γλώσσας......να φέρω ένα παράδειγμα του τι ρωτάω....προχτές έπρεπε να βρούμε στο σπίτι λέξεις από υ

Ανοίξαμε το ωραίο μας λεξικό.........υπέροχος - οκ το γράψαμε

Μετά ήθελε να γράψει υδραυλικός........

το αυ δεν το έχουν διδαχτεί........αλλά κατά βάση είναι εργασία με λεξικό, έτσι?

Οπότε τον έβαλα να το αντιγράψει σωστά αν και του είπα οτι το γιατί θα τους το πει η κυρία σε επόμενο μάθημα.....Πιστεύω οτι δεν έπρεπε να πάει με λάθος ορθογραφικό, σε μια άσκηση με λεξικό, πάντα.

 

*τα Bold πως τα βάζετε κι εγώ δε μπορώ???

[AELIA 3]

Στο σχολείο δεν γράφουν τίποτα παραπάνω από την ορθογραφία τους και ότι περιέχει το βιβλίο ασκήσεων της γλώσσας......να φέρω ένα παράδειγμα του τι ρωτάω....προχτές έπρεπε να βρούμε στο σπίτι λέξεις από υ

Ανοίξαμε το ωραίο μας λεξικό.........υπέροχος - οκ το γράψαμε

Μετά ήθελε να γράψει υδραυλικός........

το αυ δεν το έχουν διδαχτεί........αλλά κατά βάση είναι εργασία με λεξικό, έτσι?

Οπότε τον έβαλα να το αντιγράψει σωστά αν και του είπα οτι το γιατί θα τους το πει η κυρία σε επόμενο μάθημα.....Πιστεύω οτι δεν έπρεπε να πάει με λάθος ορθογραφικό, σε μια άσκηση με λεξικό, πάντα.

 

*τα Bold πως τα βάζετε κι εγώ δε μπορώ???

 

Είναι στην β'δημοτικού το παιδάκι σας?

 

υ.γ.όταν πατάω το quote φανερώνεται από πάνω η γραμματοσειρά