Το ημερολόγιο μιας άυπνης μαμάς!

[Chrisisred]

Τσάρλι σε 10 μερες κλείνουμε 3 μηνες αυπνιας με καποια διαλειμματα, και πριν απο αυτο ειμασταν αλλο 1 μηνα αυπνοι, και πριν απο κατι 12ωρα που κοιμοταν σερι το βραδυ, ημουν αυπνη 8 μηνες.

 

Εμένα βέβαια τον εχουν διαλυσει τα δοντια (14 τωρα και πριν 1,5 μηνα ειχε 8, ) κι επειδη σε μια δοση το παιδι ηταν με 5-6 ωρες υπνου κι εγω τον αφηνα να κανει οτι ηθελε γιατι ειχε πολυ κακη διαθεση.

 

Απο τότε που περπατησε σταθερα (3 βδομαδες) ειναι σε καλύτερη διαθεση, εβγαλε και ολους τους γομφιους και ησυχασε λιγο. Ακουει σε "οχι" (μετα απο κλαμματα και γκρινια) και ειναι ευδιαθετος με μερικες μερες εξαιρεση.

 

Βεβαια χθες βραδυ ξυπναγε καθε μια ωρα απο τις 11 το βραδυ μεχρι τις 5 το πρωι. Κι εγω ολομοναχη ειμαι, χωρις καμμια βοηθεια.

 

Υπομονη. Ειναι ακόμα μικρουλι, σε λιγους μηνες που θα μπορεις να συνεννοηθεις, θα μπορεις να εξηγεις και θα σε ακουει. Παιρνε τον αγκαλια οταν βρισκεται σε εξαλλη κατασταση και ΜΙΛΑ του.

 

Εγω του μιλαω συνεχεια και του εξηγω κι ας καταλαβαινει τα μισα.

[tsarli]

Διαβάζω προσεκτικά όλα όσα μου γράφετε και σας ευχαριστώ για τη βοήθεια και τη συμπαράσταση.

Νομίζω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ο ύπνος. Μία μέρα που με άφησε να κοιμηθώ με 2-3 ξυπνήματα μόνο, την επόμενη "πετούσα", μέχρι και σε μαραθώνιο πήγαινα, ήμουν ευδιάθετη και έπαιζα συνέχεια με το παιδί, πήγαμε και βόλτες και δεν γκρίνιαξα γενικά καθόλου.

Ε, όταν όμως κοιμάμαι 3-4 ώρες, κι αυτές διακεκομένες και έχω και τρελή γκρίναι επειδή δεν είμαι σε απόσταση 10 εκατοστών μαζί του όοολη τη μέρα, ε, τρελαίνομαι..

Σήμερα όμως θα κάνω μπάνιο, θα βάλω πλυντήρια, θα μαγειρέψω, θα καθαρίσω το σπίτι. Θα τον πάει βόλτα ο άντρας μου και εγώ αντί να ξεκουραστώ, θα έχω να κάνω δουλειές. Δεν πειράζει όμως, αρκεί να μην τον έχω στο κεφάλι μου. Και ναι, δεν απολαμβάνω ακόμη τη μητρότητα, ψέματα να πώ?

Πόσο ακόμη να περιμένω για τους γομφίους? Αυτά τα αυτιά τα έχει τρελάνει στο τράβηγμα. Και γω πιστεύω ότι θα ηρεμήσει μόλις τους βγάλει, αλλά μέχρι τότε θα με έχει στείλει σε ψυχιατρείο. Σκέφτηκα τα ηρεμιστηκά, αλλά θηλάζει, οπότε δε γίνεται!

[Chrisisred]

Διαβάζω προσεκτικά όλα όσα μου γράφετε και σας ευχαριστώ για τη βοήθεια και τη συμπαράσταση.

Νομίζω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ο ύπνος. Μία μέρα που με άφησε να κοιμηθώ με 2-3 ξυπνήματα μόνο, την επόμενη "πετούσα", μέχρι και σε μαραθώνιο πήγαινα, ήμουν ευδιάθετη και έπαιζα συνέχεια με το παιδί, πήγαμε και βόλτες και δεν γκρίνιαξα γενικά καθόλου.

Ε, όταν όμως κοιμάμαι 3-4 ώρες, κι αυτές διακεκομένες και έχω και τρελή γκρίναι επειδή δεν είμαι σε απόσταση 10 εκατοστών μαζί του όοολη τη μέρα, ε, τρελαίνομαι..

Σήμερα όμως θα κάνω μπάνιο, θα βάλω πλυντήρια, θα μαγειρέψω, θα καθαρίσω το σπίτι. Θα τον πάει βόλτα ο άντρας μου και εγώ αντί να ξεκουραστώ, θα έχω να κάνω δουλειές. Δεν πειράζει όμως, αρκεί να μην τον έχω στο κεφάλι μου. Και ναι, δεν απολαμβάνω ακόμη τη μητρότητα, ψέματα να πώ?

Πόσο ακόμη να περιμένω για τους γομφίους? Αυτά τα αυτιά τα έχει τρελάνει στο τράβηγμα. Και γω πιστεύω ότι θα ηρεμήσει μόλις τους βγάλει, αλλά μέχρι τότε θα με έχει στείλει σε ψυχιατρείο. Σκέφτηκα τα ηρεμιστηκά, αλλά θηλάζει, οπότε δε γίνεται!

 

Συγγνωμη που δεν εχω διαβασει ολα τα μηνυματα σου, αλλα εχω αποριες, αν δε σε πειραζει μπορεις να μου απαντησεις?

 

1ον ρωτησες καποιον γιατρο για τη συμπεριφορα/κλαμμα/ξυπνηματα του μικρου?

2ον ειναι σχεδον 1 ετους? τι διατροφη του κανεις?

3ον αναπτυξιακα πως ειναι? βαρος/υψος

4ον βγαζει γομφιους!? απο τωρα? ωχ πουλακι μου...

[ioanna81]

Διαβάζω προσεκτικά όλα όσα μου γράφετε και σας ευχαριστώ για τη βοήθεια και τη συμπαράσταση.

Νομίζω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ο ύπνος. Μία μέρα που με άφησε να κοιμηθώ με 2-3 ξυπνήματα μόνο, την επόμενη "πετούσα", μέχρι και σε μαραθώνιο πήγαινα, ήμουν ευδιάθετη και έπαιζα συνέχεια με το παιδί, πήγαμε και βόλτες και δεν γκρίνιαξα γενικά καθόλου.

Ε, όταν όμως κοιμάμαι 3-4 ώρες, κι αυτές διακεκομένες και έχω και τρελή γκρίναι επειδή δεν είμαι σε απόσταση 10 εκατοστών μαζί του όοολη τη μέρα, ε, τρελαίνομαι..

Σήμερα όμως θα κάνω μπάνιο, θα βάλω πλυντήρια, θα μαγειρέψω, θα καθαρίσω το σπίτι. Θα τον πάει βόλτα ο άντρας μου και εγώ αντί να ξεκουραστώ, θα έχω να κάνω δουλειές. Δεν πειράζει όμως, αρκεί να μην τον έχω στο κεφάλι μου. Και ναι, δεν απολαμβάνω ακόμη τη μητρότητα, ψέματα να πώ?

Πόσο ακόμη να περιμένω για τους γομφίους? Αυτά τα αυτιά τα έχει τρελάνει στο τράβηγμα. Και γω πιστεύω ότι θα ηρεμήσει μόλις τους βγάλει, αλλά μέχρι τότε θα με έχει στείλει σε ψυχιατρείο. Σκέφτηκα τα ηρεμιστηκά, αλλά θηλάζει, οπότε δε γίνεται!

 

 

καταλαβαινω πολυ καλα οτι κουραστηκες ομως συγνωμη που θα το πω και μην με παρεξηγησεις αλλα δεν ειναι σωστο να λες οτι δεν μπορεις να τον εχεις στο κεφαλι σου. Ολες εχουμε περασει απο τετοια φαση, αν δουλευες τι θα εκανες τοτε? ξερεις ποσες μερες συνεχομενα εχω παει στη δουλεια με μιση ωρα υπνο και μετα παλι σπιτι, δουλειες και γκρινια? μιλα με τον παιδιατρο σου μηπως να το δει να βεβαιωθεις οτι δεν εχει κατι. Εμας σε τετοιες κρισεις κλαματος και ξενυχτιου δωσαμε και depon και gantil γιατι πραγματικα το παιδι υπεφερε και υπεφερε για μηνες. Τωρα οσο για τα ορια πρεπει να τα βαλεις, επιβαλεται να ξερει μεχρι που μπορει να φτασει. Να μαθει οτι καθε πραξη εχει καποιο αποτελεσμα, να ξερει τι να περιμενει. Οταν κανει καλο παντα να το επιβραβευεις αλλα οταν κανει λαθος πρεπει να το γνωριζει, απο σενα θα το μαθει αυτο. Δεν γινεται να λες παντα ειμαι κουρασμενη αστο να κανει οτι θελει και φυσικα ασε και τον αντρα σου να βοηθησει και μοιραστε ρολους. Οταν κι εμενα ειχε φτασει σε σημειο να θελει μονο εμενα εβαζα τον αντρα μου να τον κοιμιζει για νακαταλαβει οτι υπαρχει και κατι αλλο περα απο τη μαμα και οτι η μαμα εχει αναγκες. Δεν μπορουσα ουτε τουαλετα να παω, τωτα εμαθε και με περιμενει. Βαλε ορια! Οσο το καθυστερεις θα χειροτερευουν τα πραγματα και φυσικα θα εχει αντικτυπο στον υπνο

[Chrisisred]

καταλαβαινω πολυ καλα οτι κουραστηκες ομως συγνωμη που θα το πω και μην με παρεξηγησεις αλλα δεν ειναι σωστο να λες οτι δεν μπορεις να τον εχεις στο κεφαλι σου. Ολες εχουμε περασει απο τετοια φαση, αν δουλευες τι θα εκανες τοτε? ξερεις ποσες μερες συνεχομενα εχω παει στη δουλεια με μιση ωρα υπνο και μετα παλι σπιτι, δουλειες και γκρινια? μιλα με τον παιδιατρο σου μηπως να το δει να βεβαιωθεις οτι δεν εχει κατι. Εμας σε τετοιες κρισεις κλαματος και ξενυχτιου δωσαμε και depon και gantil γιατι πραγματικα το παιδι υπεφερε και υπεφερε για μηνες. Τωρα οσο για τα ορια πρεπει να τα βαλεις, επιβαλεται να ξερει μεχρι που μπορει να φτασει. Να μαθει οτι καθε πραξη εχει καποιο αποτελεσμα, να ξερει τι να περιμενει. Οταν κανει καλο παντα να το επιβραβευεις αλλα οταν κανει λαθος πρεπει να το γνωριζει, απο σενα θα το μαθει αυτο. Δεν γινεται να λες παντα ειμαι κουρασμενη αστο να κανει οτι θελει και φυσικα ασε και τον αντρα σου να βοηθησει και μοιραστε ρολους. Οταν κι εμενα ειχε φτασει σε σημειο να θελει μονο εμενα εβαζα τον αντρα μου να τον κοιμιζει για νακαταλαβει οτι υπαρχει και κατι αλλο περα απο τη μαμα και οτι η μαμα εχει αναγκες. Δεν μπορουσα ουτε τουαλετα να παω, τωτα εμαθε και με περιμενει. Βαλε ορια! Οσο το καθυστερεις θα χειροτερευουν τα πραγματα και φυσικα θα εχει αντικτυπο στον υπνο

 

αμα ετσι νιωθει, ας το πει. να ξεσπασει θελει - προφανως εχει φτασει στα ορια της η γυναικα. και δεν ειμαστε ολοι ιδιοι και δεν αντιδρουμε ολοι με τον ιδιο τροπο και φυσικα δεν εχουμε ολοι τις ιδιες αντοχες.

 

και η δουλεια ειναι ενα διαλειμμα απο το συνεχομενο κλαμμα!!!

εγω το εχω ζησει και εβαζα ακουστικα στα αυτια μου για λιγη ωρα για να μπορω να σκεφτω ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ, οταν δε μπορουσα να ακουσω τη σκεψη μου!

[EVIL]

καταλαβαινω πολυ καλα οτι κουραστηκες ομως συγνωμη που θα το πω και μην με παρεξηγησεις αλλα δεν ειναι σωστο να λες οτι δεν μπορεις να τον εχεις στο κεφαλι σου. Ολες εχουμε περασει απο τετοια φαση, αν δουλευες τι θα εκανες τοτε? ξερεις ποσες μερες συνεχομενα εχω παει στη δουλεια με μιση ωρα υπνο και μετα παλι σπιτι, δουλειες και γκρινια? μιλα με τον παιδιατρο σου μηπως να το δει να βεβαιωθεις οτι δεν εχει κατι. Εμας σε τετοιες κρισεις κλαματος και ξενυχτιου δωσαμε και depon και gantil γιατι πραγματικα το παιδι υπεφερε και υπεφερε για μηνες. Τωρα οσο για τα ορια πρεπει να τα βαλεις, επιβαλεται να ξερει μεχρι που μπορει να φτασει. Να μαθει οτι καθε πραξη εχει καποιο αποτελεσμα, να ξερει τι να περιμενει. Οταν κανει καλο παντα να το επιβραβευεις αλλα οταν κανει λαθος πρεπει να το γνωριζει, απο σενα θα το μαθει αυτο. Δεν γινεται να λες παντα ειμαι κουρασμενη αστο να κανει οτι θελει και φυσικα ασε και τον αντρα σου να βοηθησει και μοιραστε ρολους. Οταν κι εμενα ειχε φτασει σε σημειο να θελει μονο εμενα εβαζα τον αντρα μου να τον κοιμιζει για νακαταλαβει οτι υπαρχει και κατι αλλο περα απο τη μαμα και οτι η μαμα εχει αναγκες. Δεν μπορουσα ουτε τουαλετα να παω, τωτα εμαθε και με περιμενει. Βαλε ορια! Οσο το καθυστερεις θα χειροτερευουν τα πραγματα και φυσικα θα εχει αντικτυπο στον υπνο

 

 

προφανώς η κοπέλα δε μπορεί να σκεφτεί πια καθαρά από την αυπνία γιαυτο το είπε αυτό, το έζησα και εγώ αυτό και θυμαμαι έλεγα οτι ηθελα να εξαφανιστω εστω για ένα 24ωρο. Όσο για τη δουλειά, όπως λέει και η κοπέλα πιο παω είναι ένα διάλειμμα. Όταν ξαναξεκίνησα δουλειά ο γιος μου ήταν 9 μηνών και μεχρι τότε κοιμόταν 12 ώρες σερί, πραγμα που άλλαξε...ξυπούσε καθε μισή ώρα με αποτέλεσμα να πηγαίνω στη δουλειά με μία ώρα ύπνο.Παρόλα αυτά εκεί λόγω της συναναστροφής μου με άλλους ανθρώπους ένιωθα πως ''ξέφευγα'' και γυρνούσα σπίτι με νέες δυνάμεις αντιμετωπίζοντας ευκολότερα τη γκρίνια του.

 

Τσαρλι με τον γιατρό σας μίλησες;

[EVIL]

καταλαβαινω πολυ καλα οτι κουραστηκες ομως συγνωμη που θα το πω και μην με παρεξηγησεις αλλα δεν ειναι σωστο να λες οτι δεν μπορεις να τον εχεις στο κεφαλι σου. Ολες εχουμε περασει απο τετοια φαση, αν δουλευες τι θα εκανες τοτε? ξερεις ποσες μερες συνεχομενα εχω παει στη δουλεια με μιση ωρα υπνο και μετα παλι σπιτι, δουλειες και γκρινια? μιλα με τον παιδιατρο σου μηπως να το δει να βεβαιωθεις οτι δεν εχει κατι. Εμας σε τετοιες κρισεις κλαματος και ξενυχτιου δωσαμε και depon και gantil γιατι πραγματικα το παιδι υπεφερε και υπεφερε για μηνες. Τωρα οσο για τα ορια πρεπει να τα βαλεις, επιβαλεται να ξερει μεχρι που μπορει να φτασει. Να μαθει οτι καθε πραξη εχει καποιο αποτελεσμα, να ξερει τι να περιμενει. Οταν κανει καλο παντα να το επιβραβευεις αλλα οταν κανει λαθος πρεπει να το γνωριζει, απο σενα θα το μαθει αυτο. Δεν γινεται να λες παντα ειμαι κουρασμενη αστο να κανει οτι θελει και φυσικα ασε και τον αντρα σου να βοηθησει και μοιραστε ρολους. Οταν κι εμενα ειχε φτασει σε σημειο να θελει μονο εμενα εβαζα τον αντρα μου να τον κοιμιζει για νακαταλαβει οτι υπαρχει και κατι αλλο περα απο τη μαμα και οτι η μαμα εχει αναγκες. Δεν μπορουσα ουτε τουαλετα να παω, τωτα εμαθε και με περιμενει. Βαλε ορια! Οσο το καθυστερεις θα χειροτερευουν τα πραγματα και φυσικα θα εχει αντικτυπο στον υπνο

 

 

προφανώς η κοπέλα δε μπορεί να σκεφτεί πια καθαρά από την αυπνία γιαυτο το είπε αυτό, το έζησα και εγώ αυτό και θυμαμαι έλεγα οτι ηθελα να εξαφανιστω εστω για ένα 24ωρο. Όσο για τη δουλειά, όπως λέει και η κοπέλα πιο παω είναι ένα διάλειμμα. Όταν ξαναξεκίνησα δουλειά ο γιος μου ήταν 9 μηνών και μεχρι τότε κοιμόταν 12 ώρες σερί, πραγμα που άλλαξε...ξυπούσε καθε μισή ώρα με αποτέλεσμα να πηγαίνω στη δουλειά με μία ώρα ύπνο.Παρόλα αυτά εκεί λόγω της συναναστροφής μου με άλλους ανθρώπους ένιωθα πως ''ξέφευγα'' και γυρνούσα σπίτι με νέες δυνάμεις αντιμετωπίζοντας ευκολότερα τη γκρίνια του.

 

Τσαρλι με τον γιατρό σας μίλησες;

[ioanna81]

κατ ευθυειαν να με φατε πεσατε αλλα κι εγω εκ πειρας μιλαω δεν τα λεω ετσι απλα

[smak]

προφανώς η κοπέλα δε μπορεί να σκεφτεί πια καθαρά από την αυπνία γιαυτο το είπε αυτό, το έζησα και εγώ αυτό και θυμαμαι έλεγα οτι ηθελα να εξαφανιστω εστω για ένα 24ωρο. Όσο για τη δουλειά, όπως λέει και η κοπέλα πιο παω είναι ένα διάλειμμα. Όταν ξαναξεκίνησα δουλειά ο γιος μου ήταν 9 μηνών και μεχρι τότε κοιμόταν 12 ώρες σερί, πραγμα που άλλαξε...ξυπούσε καθε μισή ώρα με αποτέλεσμα να πηγαίνω στη δουλειά με μία ώρα ύπνο.Παρόλα αυτά εκεί λόγω της συναναστροφής μου με άλλους ανθρώπους ένιωθα πως ''ξέφευγα'' και γυρνούσα σπίτι με νέες δυνάμεις αντιμετωπίζοντας ευκολότερα τη γκρίνια του.

 

Τσαρλι με τον γιατρό σας μίλησες;

 

Εγω παλι, που λεω οτι θελω να πεθανω???

Δεν αντεχεται παιδια η αυπνια και σε συνδυασμο με γκρινια και κλεισουρα... ΒΡΑΣΤΑ!

[Chrisisred]

Εγω παλι, που λεω οτι θελω να πεθανω???

Δεν αντεχεται παιδια η αυπνια και σε συνδυασμο με γκρινια και κλεισουρα... ΒΡΑΣΤΑ!

 

τι να λεμε εγω ηθελα να ανοιξω την πορτα και να φυγω.

[ioanna81]

μαλλον εχετε παρεξηγησει τον τροπο που το ειπα, δεν εξηγητε διαφορετικα το οτι υπαρχουν αμεσως απαντησεις σ ενα απλο σχολιο μου τοσες οσες δεν υπαρχουν στα θεματα που ανοιγω εγω

[tsarli]

Κορίτσια, το ότι θέλω να πηδήξω από το μπαλκόνι, να πεθάνω, να κοιμηθώ και να μη ξυπνήσω, σε άλλη περίπτωση, αν δεν είχα παιδί, θα ήταν σοβαρό, θα σήμαινε κάποια διαταραχή. Ε, τώρα με το παιδί, όποια μανούλα περνάει τα ίδια, πιστεύω ότι με καταλαβαίνει απόλυτα.

Όσο για τη δουλειά, όπως λέει και μία συνάδελφός μου "καλά που πάω στη δουλειά και φε'ύγω λίγο, ξεδίνω αλλού, δεν ακούω γκρίνια, αλλάζω παραστάσεις". Πλέον μετά τη γέννα δεν μπόρεσα να ασχοληθώ με τη δουλειά (είχα και ένα σοβαρό τραυματισμό στη θηλή, έπρεπε να είναι για 90 μέρες με θεραπεία και χωρίς να ακουμπάει το στήθος ούτε το σουτιέν, μόνο στους γοατρούς τρέχαμε και κάλυπτα το στήθος με χίλιους δυο τρόπους μέχρι να πάμε, ένα μαρτύριο ήταν), έπεσαν γενικά πολλά (ανακαίνιση και μετακόμιση). Αλλά και με τηνκρίση, 1-2 περιπτώσεις είχα από πελατεία, γενικά όταν "εξαφανίζεσαι, κλείνεσαι για χ-ψ λόγους", σε ξεχνάει και η πελατεία.

Τώρα, για το αν με βοηθάει ο άντρας μου ή όχι: δυστυχώς μέχρι τώρα όχι, γιατί είχαμε βοήθεια από τους δικούς μου και είχε επαναπαυθεί. Πλέον τα έχουμε αναλάβει όλα μόνοι μας και τουλάχιστον τα Σαββατοκύριακα βοηθάει. τις καθημερινές λείπει όλη μέρα στη δουλειά. Όταν είναι σπίτι έχει αυτός νεύρα από τη δουλειά, έχω και γω από το μωρό και είναι δύσκολο να βρούμε μία μέση λύση, τουλάχιστον προς το παρόν. Το παλεύουμε όμως. Δεν τον απομακρύνω εγώ π.χ. στον ύπνο. Ροχαλίζει τόσο δυνατά, που όταν δοκιμάσαμε να κοιμηθούμε όλοι μαζί, κοιμήθηκε μόνο αυτός, Εγώ και το μωρό στην τσίτα. Επίσης αυτ'ός πρ΄'επει το πρωί να πάει σρτη δουλειά και ανα κοιμηθεί μαζί μας...δε θα κοιμηθεί (θα τον ξυπνάει ο μικρός συνέχεια) και δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορεί να ανταποκριθεί στη δουλειά μετά.

Ήμουν ένα άτομο που δεν κοιμόμουν πολύ, μου έφταναν 5-6 ώρες το πολύ το 24ωρο. Πολύ δραστήρια, πήγαινα γυμναστήριο στις 5-6 το πρωί και μετά δουλειά. Πλέον είμαι άλουστη, απεριποίητη, έχω πάρει ένα τόνο κιλά μετά τη γέννα, άϋπνη..μία παρένθεση για τα κιλά: όσο είχα κάποια βοήθεια, έκανα διατροφή μια χαρά, περπατούσα με το καρότσι-τοτε ακόμη δεν γκάριζε για να βγει- και στη βάφτιση είχα χάσει πολλά. Ε, τώρα που το πρωί πάω νυσταγμένη να κόψω τα φρούτα μου και ο μικρός μόνο που δεν ξερνάει από το κλάμα (γιατί θέλει να είναι αγκαλιά ή π.χ. να πιάσει το μαχαίρι), ε, τα πετάω στο νεροχύτη και τρώω κάτι τόσο γρήγορα, για να μη με δει (συνήθως παχυντικό).

Με λίγα λόγια, έχω χάσει τον εαυτό μου. Και το μοιράζομαι για να ανακουφιστώ κάπως. Πλέον τρέμω τη νύχτα, δε θέλω να βραδυάσει και φοβάμαι τη στιγμή που θα ξημερώσει.

Όσο για το μωρό. Είναι μια χαρά στα κιλά του (όταν ήταν 10 μηνών ήταν 10 κιλά), τρώει πρωινό και μεσημεριανό (ακόμη δεν τρώει απογευματινό ή βραδυνό, δε δείχνει κανένα ενδιαφέρον) και τελευταία, από τότε που ξεκίνησε αυτό με τον ύπνο, τραβάει συνέχεια τα αυτάκια του. Ο παιδίατρος μας είπε ότι ο πόνος από τα δόντια χτυπάει στα αυτιά και κάνουμε..υπομονή. Όσες φορές δώσαμε αποτέλ, δεν έγινε τίποτα.

Χθες η νύχτα ήταν πάρα πολύ δύσκολη. Κοιμήθηκε 8:30 το βράδυ και από τις 9 ξεκίνησε να ξυπνάει με τέτοιο ουρλιαχτό, έτρεμε ολόκληρος. Είναι σαν να τον τσιμπάει κανείς με μια βελόνα και να σπαράζει. Επίσης σηκώθηκε μια και καλή στις 4 το πρωί!! Τον πήγαμε στο δωμάτιό του, δως του κλάμα, τον ξαναπήρα μαζί μου στο κρεβάτι, χαζογελούσε, ε, και τον πήγα στο δωμάτιό του και κοιμήθηκα στο κρεβάτι του. Τον είχα αγκαλιά, δεν μπορούσε να κάνει πολλά λόγω έλλειψης χώρου και μετά από καμιά ώρα τον πήρε ο ύπνος μέχρι τις 8:30 το πρωί. Και μετά έριξε και έναν ύπνο 11:30 με 1.

Σήμερα γκρινιάζει όλη μέρα, χώνει τα χέρια στο στόμα και θέλει να δαγκώνει συνέχεια κάτι.

[Chrisisred]

1oν, τρωει δλδ μονο 2 γευματα την ημερα? και κοντευει 1 ετους? τι γευματα ειναι αυτα, τι ποσοτητα, συστατικα και μορφη.

 

2ον του δινεις κανα παυσιπονο το βραδυ? μην πηγαινεις βασει ηλικιας αλλα κιλων!!!! εγω πηγαινα βασει ηλικιας και το επινε αδικα το παιδι, που να τον πιασει 15 κιλα!!!!

 

κι εγω για 1 μηνα που ηρεμησε λιγο εκανα ασκηση, περπατημα, στεππερ, σκοινακι κλπ τωρα τπτ, κι οτι κιλα εχασα πρεπει να τα ξαναπηρα

[goody]

Σιγουρα η αυπνια δεν παλευεται, χανεις την υπομονη σου και δεν μπορεις να λειτουργησεις!

Προτεινω καποια αλοιφουλα που μαλακωνει τον πονο στα ουλακια (εγω εδινα mudisal) και οταν ποναγε πολυ εδινα ντεπον, λιγο λιγοτερο απο την κανονικη δοση, οχι οπως στον πυρετο, αλλα τον ηρεμουσε και κοιμοταν.

Νομιζω πρεπει να τον ταιζεις και βραδινο, πιστευω παιζει και αυτο ρολο που θηλαζει τοσο πολυ και ξυπναει. Γιαουρτακι ή κρεμουλα δεν θελει? Ή λιγο φαγακι? Δοκιμαζε καθε μερα να του προσφερεις κατι ενα διωρο πριν τον υπνο και να εχεις στανταρ ωρες που τον βαζεις για υπνο οχι οποτε του ερθει. Και παντα με σκοταδι και σχετικη ησυχια.

[Eleniagglia]

Ξερναει απο το κλαμμα επειδη τον αφηνεις 2 λεπτα να καθαρισεις ενα φρουτο? Βρε Τσαρλι οσο του δειχνεις οτι με το κλαμμα μπορει να καταφερει αυτο που θελει τοσο θα το κανει!!!

 

Ποσο πια να κρατανε τα δοντια και ο πονος των δοντιων? Και παντα νυχτα τον πιανει? Ασε που αν ηταν απλα τα δοντια δε θα ουρλιαζε και μονο επειδη θελει να κραταει το μαχαιρι! Προφανως ξερει οτι με το κλαμμα και τον ουρλιαχτο παιρνει αυτο που θελει...αυτο πρεπει να σταματησεις! Θα μου πεις να τον αφησω να σπαραζει? Μα και τωρα σπαραζει!!! Τη μερα που τον εχεις να σε κοιταει, καθαρισε τα φρουτακια σου, μιλα του, κρατα οπτικη επαφη, αλλα οσο και να ουρλιαζει μην ενδωσεις να πας να τον σηκωσεις..μη στενοχωριεσαι δε θα παθει τιποτα , μια χαρα ασφαλεια νιωθει εφοσον σε βλεπει, και ξερει οτι εισαι εκει! Μπορεις να βαλεις απαλη μουσικη, να του τραγουδησεις...μην πεφτεις στην παγιδα να τον σηκωνεις συνεχεια!! Οταν φτασει 15 κιλα τι θα κανεις θα σου βγει η μεση? Αν κανεις και δευτερο μωρο θα εισαι εγκυος και θα τον σηκωνεις? Η' θα σηκωνεις 2 μωρα?

 

Νομιζω απο κει πρεπει να ξεκινησεις..να του δειξεις οτι εισαι εκει για αυτον αλλα οχι για καθε καπριτσιο, πλεον δεν ειναι νεογεννητο ειναι ενα ολοκληρο παιδακι...

[Alexia1985]

Με όλα αυτά που περνάς δεν είσαι καλα, σίγουρα περνάς κατάθλιψη και το παιδί καταλαβενει τον εκνευρισμό σου και δεν βοηθάει..εγω θα σου πρότεινα να επισκεφτεις έναν παιδοψυχολογο για αρχή να σου λύσει οποίες απορίες και κατ επέκταση να μιλήσεις κι εσυ με κάποιον...Έχουν τροπο για όλα πίστεψε με!!

[tsarli]

Να προλάβω να σας απαντήσω τώρα που κοιμάται (μετράμε ήδη 3 ξυπνήματα).

Λοιπόν, τρώει μια χαρά φρούτα με βρώμη ή φαγόπυρο το πρωί και μια χαρά το μεσημεριανό του (τα γνωστά, μοσχάρι-κοτόπουλο-λαχανικά, κεχρί ή κινόα, αβοκάντο, λαδάκι, λεμονάκι, φακές), σε σχετικά ικανοποιητική ποσότητα. Εντάξει, υπάρχουν μέρες που δε θα φάει πολύ, αλλά άλλες που θα καθαρίσει το μπολάκι του. Τα βράδυα δεν ξυπνάει για φαγητό, αφού το περισσότερο που έχω μετρήσει σε γουλιές όταν θηλάζει είναι 15, πράγμα που γίνεται σε 30 δευτερόλεπτα το πολύ. Πλέον δεν τον βάζω στήθος με το παραμικρό. Προσπαθώ και τον ηρεμώ με κούνημα ή του μιλάω. Το στήθος είναι το "βαρύ πυροβολικό", για τις δύσκολες περιπτώσεις. Απογευματινό έχω δοκιμάσει να του δώσω, αδιαφορεί πλήρως. Αλλά και ο παιδίατρος είναι της άποψης να το ξεκινήσουμε στο χρόνο πάνω, αφού μέχρι τον 10ο μήνα που τον είδε τελευταία φορά ήταν πολύ ικανοποιημένος με τις μετρήσεις μας.

Mundisal δίνω που και που χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Τα κάνω όλα αυτά που μου γράφετε. Και αποτέλ δίνω όταν χρειάζεται (σε γερή δόση), αλλά πού να τον πιάσει??

Και όσο κι αν σας ακούγεται περίεργο (ναι, κι εγώ αν δεν το ζούσα θα το θεωρούσα πολύ παράξενο), δεν μπορώ να καθαρίσω ούτε 1 φρούτο.. αφού όταν δοκιμάζω να κάνω το πρωινό του (τον έχω μέσα στα πόδια μου να μου τραβάει τη πυτζάμα) ουρλιάζει. Έχει τύχει να μη φάμε πρωινό για αυτό το λόγο και να το φάμε αργά, όταν έρθει ο μπαμπάς του.

Και να σκεφτείτε ότι παλιότερα, όταν καθόταν λίγο με τη μαμά μου στο σπίτι της δίπλα, ήταν μια χαρά, είχε τη φυσιολογική γκρίνια σαν μωρό. Τον έβαζε η μαμά μου στο καρεκλάκι και μαγείρευε μια χαρά.

Εγώ αύριο θα κάνω λαχανικά στον ατμό για μενα και τον άντρα μου και κανά αυγό, λύση δηλ. απλή και εύκολη. Έτσι ελπίζουμε δηλαδή,ότι θα μ' αφήσει 5 λεπτά. Αλλιώς μας βλέπω πάλι με κρουασάν, ψωμιά, κουλούρια από το φούρνο.

Αύριο θα ξαναπάρω τον παιδίατρο. Είναι να μας δει στο έτος πάνω, κατά 11 Δεκέμβρη, αλλά θα τον ρωτήσω μήπως πρέπει να πάμε νωρίτερα.

Θα σας γράψω τα νεότερα αύριο.

[goody]

Βρε κοριτσι μου, αφου με τη μαμα σου καθοταν μηπως παραφοβασαι και εχει καλομαθει να κλαιει για να παιρνει αυτο που θελει?

Αν το βαλεις στο καρεκλακι του με καποιο παιχνιδακι να μασουλαει ή ψωμακι και φτιαχνεις εσυ το φαγητο σας και του μιλας γλυκα και χαρουμενα και του δειχνεις τα λαχανικα πχ και εξηγεις τι κανεις, δεν θα κατσει λιγο? Μην τον σηκωνεις αμεσως, αφηνε τον λιγο οπως σου λεει η eleniagglia, αν σε βλεπει και του γελας και του μιλας δεν θα παθει τιποτα, ας κλαψει και λιγο, ειναι κλαμμα πεισματος και οχι πονου ή ανασφαλειας ή καποιας αναγκης.

Γενικα ημουν και ειμαι κατα του κλαματος, δεν μπορω να τον αφηνω να κλαιει για να μαθει...εκτος κι αν κλαιει ψευτικα απλα για να γινει το δικο του. Εκει ειμαι βραχος! Για τετοιο κλαματακι μου κανει και του δικου σου γιαυτο προτεινω να τον καθησυχαζεις και να τον εχεις στο καρεκλακι να σε βλεπει (οχι στα ποδια, εκει κλαινε και δεν βλεπουν τιποτα), θα μαθει οτι η μαμα εχει τις δουλειες της τωρα.

Το αποτελ τι ειναι δεν το εχω ξανακουσει? Στον πυρετο τον πιανει το αποτελ? Αν ναι τοτε μαλλον δεν ειναι δοντια, αλλιως θα τον επιανε. Ρωτα τον παιδιατρο για σιγουρια.

[ioanna81]

ξερω οτι ειναι δυσκολο στην πραξη και δεν εχει αμεσο αποτελεσμα αλλα πρεπει οσο μπορεις να μην δειχνεις τον εκνευρισμο σου, οσο το βλεπει τοσο θα το συνεχιζει, θα υπαρξουν φορες που θα νομιζεις οτι θα σπασεις τα δοντια απο το σφιξιμο αλλα πρεπει να εισαι ηρεμη και σταθερη σε αυτο που θα του λες και με τον καιρο θα ηρεμησει κι αυτο. Απ οπου μπορεις να εχεις βοηθεια εστω καποιες ωρες την ημερα(γιαγια, παπου, φιλη, θεια) εκμεταλευσου την κι ας ειναι για μιση ωρα εφοσον ο αντρας σου λειπει πολλες ωρες. Αν εχεις τη δυνατοτητα παρε μια γυναικα για να σε βοηθαει. Δεν θα ειναι ετσι το παιδι για παντα και να δεις που σε λιγους μηνες θα ειναι καλυτερα τα πραγματα. Βεβαια δεν εχω καταλαβει λιγο με το φαγητο, μετα το μεσημεριανο και μεχρι το βραδυ που θα πιει γαλα, τι τρωει? μηπως σιγα σιγα πρεπει να το μαθεις να τρωει κατι? λιγη κρεμα? γιαουρτακι? λιγο απο το μεσημεριανο? σιγα σιγα εφοσον δεν δειχνει ενδιαφερον μεχρι να το μαθει κι εχε στανταρ ωρες που θα τρωει. Και οσο μπορεις βγαινε εξω και τα πρωινα που εχει καλο καιρο να βγαινετε βολτουλες να ηρεμει κι αυτο, να παιρνεις δυναμεις κι εσυ. Με προγραμμα, σταθεροτητα και ορια που θα του βαλεις τα πραγματα θα βελτιωθουν και μολις βγαλει και τα δοντια θα δεις μεγαλη διαφορα

[miriki]

Κορίτσι σε μάρσιπο θα καθόταν; Εγώ όταν δυσκολευόμουν πολύ τον έβαζα στην πλάτη με το μέι τάι και είτε έκανα δουλειές είτε έβγαινα έξω. Πάρε το μωρό και βγείτε έξω. Να ξεκολλήσει από το σπίτι. Μπορεί να μην κουράζεται αρκετά.

 

Δε μου λες στέκεται καθόλου; Μερικά μωρά έχουν ανησυχία στον ύπνο όταν ετοιμάζονται να κατακτήσουν κάτι.

 

Επίσης αφού θέλει να μαγειρέψετε μαζί, δος του μια κουτάλα (που θα σηκώσεις από το πάτωμα 700. 000 φορές) ή ένα μαχαίρι (έχει πάνινα στο ΙΚΕΑ ίσως και αλλού) και μίλα του. Τώρα κόβουμε, τώρα αλατίζουμε, τώρα....

 

Για να καταλάβω δεν κοιμάται καθόλου μέσα στην ημέρα; Αυτό ίσως να του δημιουργεί εκνευρισμό και για τη νύχτα. Επίσης δοκίμασε να μην το κάνεις μπάνιο το βράδυ. Μερικά μωρά τα ξυπνάει αυτό.

[goody]

Μήπως από την υπερβολική αδυναμία δημιούργησα ένα "τέρας" που με κάνει ό, τι θέλει? Μήπως δικαιούμαι και γω να πάω σαν άνθρωπος τουαλέτα? Ή να κάνω ένα μπάνιο? Μήπως δε θα ήταν τόσο κακό αν τον άφηνα στο πάρκο (κλαίει από το πρώτο δευτερόλεπτο) για να αλλάξω μια πυτζάμα βρε παιδί μου ή ένα σεντόνι?

Τις τελευταίες μέρες ξεκίνησε να κοιμάται αργά. Κάνει ό, τι θέλει, όποτε θέλει και μεις δεν του χαλάμε χατίρι μόλις πάει να κλάψει. Θέλει να πάιξει στις 11 το βράδυ? Πατάει ένα κλάμα και τον αφήνουμε. Θέλει να παίξει με την πόρτα? Με τα ντουλάπια? Ό, τι θέλει, αρκεί να μην κλάψει το παιδί και τραυματιστεί ο ψυχισμός του. Και αν ρε κορίτσια τραυματιστεί στο χεράκι του π.χ. (δηλ. σωματικά), ποιός θα φταίει μετά?

Σκέφτομαι να τον πάω βόλτα, το ξανασκέφτομαι, το ξανασκέφτομαι. Για μας η βόλτα είναι διαδικασία μιας ώρας συνεχούς κλάματος μέχρι να ετοιμαστούμε. Και εννοείται ότι εγώ πάω σαν λέτσος. Και εν πάσει περιπτώσει, θέλω να κάνω ένα ντουζάκι πριν βγω, είμαι ιδρωμένη. Αλλά πώς?

Επειδή ξέφυγα από το θέμα του ύπνου, θα κάνω copy τα τελευταία και θα ανοίξω νέο θέμα.

 

Διαβαζοντας καποια μηνυματα σου θελω να σταθω σε αυτα που λες εδω. Δεν θα τραυματιστει ο ψυχισμος του αν κλαψει! Αλοιμονο, εχεις βαλει παρα παρα παρα πολυ ψηλα τον πηχη αν το βλεπεις ετσι, υπαρχει μωρο/παιδι που δεν εχει κλαψει?? Αλλο το να το αφηνεις να κλαει ''για να στρωσει'' κι αλλο να εισαι στο ενα ποδι κανοντας του ολα τα χατηρια μεχρι να διαλυθεις! Πρεπει να χαλαρωσεις για να χαλαρωσει και το παιδακι σου. Αφου εχεις διαβασει για τον τραυματισμο της παιδικης ψυχουλας διαβασε και την τεραστια σημασια των οριων και του προγραμματος. Ειναι εξισου σημαντικα! Νομιζω σου λειπει η οργανωση. Προσπαθησε να φτιαξεις μια καθημερινη ρουτινα με στανταρ δραστηριοτητες σε στανταρ ωρα. Εχε ετοιμη την τσαντουλα του μωρου (μην παιρνεις 800 πραγματα, μια αλλαξια, μωρομαντηλα, κρεμα και νερακι) και εσυ με μια φορμα, καροτσακι και βολτα το τετραγωνο.

Το δικο μας προγραμμα ηταν στις 9 φρουτοκρεμα, μετα βολτα, μετα κατα τις 11 υπνο, μετα παιχνιδι, στις 12,30 με 1 φαγακι, λιγο παιχνιδι, μετα υπνο, κατα τις 4-5 απογευματινο και κατα τις 10 νομιζω βραδινο υπνο. Πρωτα μπανακι και μετα υπνο, τον κουναγα (δεν το προτεινω, σκοτωμα το κουνημα!!). Οταν βαρυνε ξαπλωναμε στο κρεβατι μου και οταν αποκοιμιοταν τον πηγαινα στην κουνια του. Τον θηλασα ως το χρονο αλλα ευτυχως επαιρνε πιπιλα, βολευε παρα πολυ γιατι τον ηρεμουσε.

Προσπαθησε να τηρησεις το προγραμμα, νομιζω θα βοηθησει. Κι αν κλαει λιγο τις πρωτες μερες δεν θα παθει και τιποτα. Ελεγχομενα βεβαια, να σε βλεπει, να του μιλας γελαστα, κανε αστειες φωνες, κρατα κανενα αγαπημενο κουκλακι στο ενα χερι, κανε αστειους ηχους οταν πεφτουν πχ τα λαχανικα στην κατσαρολα, διασκεδαστε το!

Ξερω απο αυπνια και σε καταλαβαινω απολυτα! Κουραγιο, δεν θα κρατησει για παντα, αλλα μην του κανεις ολα τα χατηρια, θα σε παιδεψει πολυ και θα κλαιει ολη μα ολη την ωρα! Στο λεω φιλικα!

[Chrisisred]

Κι εμενα ο δικος μου (16 μηνων) οποτε θελησω να μαγειρεψω σπαραζει και με γδυνει σιγα σιγα τραβωντας μου τα ρουχα (χαχαχα) αλλα του μιλαω.

 

Κατεβαινω στο υψος του, του εξηγω οτι εχω δουλιτσες κλπ και του ζηταω να παιξει, τον ρωταω αν θελει να τον βαλω στην καρεκλα για να βλεπει τι κανω ή αν θελει να δει λιγο απο το αγαπημενο του DVD (εχω σβηστη τηλεοραση).

 

Μερικες φορες δεν πιανει τπτ και μελανιαζει απο το κλαμα, ομως επεμεινα και ειχε αποτελεσμα! μετα απο πολλες φορες που εχει συμβει αυτο, προχθες αποφασισε να κατσει λιγο πιο περα και να παιξει με τα δισκακια του οσο μαγειρευα.

 

Οταν ηρθε σε μενα, του ειπα μπραβο και τον πηρα αγκαλια.

 

Εγω εχω και το αλλο προβλημα, σκαρφαλωνει στον καναπε, σηκωνεται ορθιος και σκαει κατω με το κεφαλι!!!! οποτε ειναι και θεμα σωματικης ακερεοτητας το να μπορω να συνεννοηθω μαζι του.

 

Αυτο με τα γευματα μου κανει περιεργο.

Τρωει μονο αλεσμενα? η κανονικα? Τρωει μονος του?

 

Σε εχουμε κουρασει κι εμεις, μεσα στην αυπνια σου εχεις δεκαδες απαντησεις και γνωμες να διαβαζεις και να απαντας σε ερωτησεις.

 

Εναν υπνο πρωινο/μεσημεριανο τον χρειαζεται οπωσδηποτε, για τις βολτες δε θα συμφωνησω γιατι ο γιος μου, οποτε βγαινουμε μετα ΔΕΝ ΗΡΕΜΕΙ ΜΕ ΤΠΤ και δεν κοιμαται, ξυπναει πολλες φορες και μιλαει στο κουκλακι του, και γενικα τσιτωνει ασχημα.

Σε αλλα παιδια κανει καλο ομως.

 

Δοκιμασε καθε βραδυ να τον βαζεις για υπνο στις 8, δωσε του ομως φαγητο πριν τον υπνο, μην τον αφηνεις νηστικο! τα φαρμακα που αναφερατε δεν τα εχω ξανακουσει, εμεις ντεπον και πονσταν παιρνουμε οταν υποφερει με δοντια (κι εμενα τσιριζε 24 ωρες το 24ωρο απο τους πονους-6 δοντια σε 1,5 μηνα εβγαλε παλι), το πρωι τον ντυνεις? οταν σηκωθει, τον αλλαζεις, τον βαζεις σε ρουχα ή μενει με πυτζαμες?

πρεπει να δημιουργηθει μια ρουτινα που το καθε τι να σημαινει και κατι!

 

δλδ φαγητο με χαμηλο φωτισμο και ψιθιρισματα = ετοιμαζομαστε για υπνο

αλλαγμα και ντυσιμο = ξεκινημα ημερας

πυτζαμες = υπνος μεσημεριανος

 

κατι πρεπει να γινει.

[tsarli]

Τα θεωρητικά περί προγράμματος τα ξέρω όλα (μελέτησα αρκετά), μιας και η ίδια είμαι υπερβολική με την οργάνωση και το πρόγραμμα και τώρα κλαίγομαι ότι απέτυχα..

Το πρωί ανοίγουμε τα στόρια, την κουρτίνα, λέμε καλημέρα στον καθρέφτη του μπάνιου καθώς του πλένω το πρόσωπο, βγάζουμε τις πυτζαμούλες και βάζουμε φόρμες και βουρ για παιχνίδι. Από κει και πέρα παίζουν 3 σενάρια:

-ή δε θα κοιμηθεί καθόλου και θα πάει βόλτα και θα ξεραθεί μετά στις 1 περίπου που θα γυρίσει

-ή θα κοιμηθεί 11:30-1 (όταν έχει κάνει πάρα πολύ ανήσυχο βραδυνό ύπνο)

-ή θα κοιμηθεί κατά τις 11:30 για 30-40 λεπτά και θα πάει βόλτα (αυτό είναι το πιο υγιές). Σήμερα τον ξύπνησα στη μισή ώρα και τον πήγε ο παπούς του βόλτα. Επιτέλους μόνη!

Πρωινό θα φάει συνήθως 10-11. Εκτός αν έχουμε δράματα και αρνείται πεισματικά να φάει και κλαίει ασταμάτητα.

Μεσημέρι :

-ή δε θα κοιμηθεί καθόλου και θα παίζουμε ή θα πάμε βόλτα

-ή θα κοιμηθεί

Απόγευμα: παιχνίδι και βόλτα.

Βράδυ μπάνιο και προσπάθεια για ύπνο με νανουρίσματα και φιγούρες (είναι ένα ωραίο mobile που το λατρεύει, ρίχνει φως -ψαράκια κλπ- στον τοίχο ή όπου το στρέφεις και έχει νανουρίσματα) και στήθος.

Βέβαια να πώ και κάτι που δεν το είχα αναφέρει. Για 3-4 μήνες, οι γονείς μου που μένουν δίπλα μας βοηθούσαν πάρα πολύ, αλλά επενέβαιναν υπερβολικά στο μεγάλωμα του παιδιού, διεκδικούσαν τα πάντα (το μπάνιο του, τη βόλτα του , το τάϊσμά του κλπ) και κάναμε υπομονή για να μην τους χαλάσουμε χατίρι αφού βλέπαμε πόση χαρά έπαιρναν. Δε δέχτηκαν ποτέ ότι το παιδί έχει μαμά. Έλεγε ο πε΄ριγυρος στη μαμά μου "αχ, μόλις βλέπι τη μανούλα του κλαίει, απλώνει τα χεράκια του να πάει" και αυτή απαντούσε "όχι καλέ, τα δόντια του πονάνε ή νυστάζει". Γενικά έγιναν πάρα πολλά. Ήταν από την αρχή αντίθετοι με το θηλασμό, είχαμε πόλεμο, γιατί "τους στερούσα το εγγόνι" επειδή καθόταν ώρα στο στήθος. Όσες φορές έμπαινα μέσα στο σπίτι το μωρό ενώ έπαιζε μαζί τους, μόλις με έβλεπε έκλαιγε και σήκωνε τα χεράκια του να το πάρω αγκαλιά. Η αντίδραση "μα τί καλά που παίζει το παιδί, τί παθαίνει πια και κλαίει όταν σε βλέπει, τί το κάνεις ακι δε σε θέλει"? Και πολλά πολλά άλλα..ατελείωτα..μέχρι που δεν αντέξαμε με τον άντρα μου, είπαν χοντράδες και έτσι πήραμε ό, τι είχαμε δίπλα στο σπίτι τους και πλέον όλα γίνονατι σε μας. Πλέον τα κάνω όλα εγώ. Και μη μου πείτε ότι "αχ, τυχερή, είχες το βόλι σου, σε βοηθούσαν και είσαι αχάριστη", γιατί η αλήθεια είναι ότι ούτε μπάνιο με άφηναν να το κάνω "φύγε εσύ, εμείς θα το κάνουμε" και γω το χαϊβάνι επειδή έβλεπα πόσο ευτυχισμένοι ήταν, τους άφηνα. Και ετοίμαζα εγώ πυτζαμάκια, πάνες, τακτοποιούσα και αυτοί έκαναν μπάνιο το μωρό. Αυτό γινόταν ανέκαθεν, εγώ δουλειές και αυτοί με το μωρό.

Βέβαια αυτό είναι άσχετο θέμα, απλά δεν μπορούσαμε να ακολουθήσουμε και ένα σωστό πρόγραμμα, πάντα υπήρχε αντίδραση, ακόμη και στην ώρα του ύπνου.

Πλέον όμως είμαστε καλά, μαζευτήκαμε σπίτι μας και ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του!

[Alexia1985]

Αυτο που καταλαβενω απ΄ολα αυτα που γράφεις ειναι οτι το μωρο σου ειναι τρομοκρατημένο,φοβάται γιατι βρέθηκε 10 μηνων να ηγείται μια οικογένεια!!!Εχουν χαθεί οι ισορροπίες οσο δεν παει...Του κανείς μεγάλο κακό με το να τον λυπάσαι,του δημιουργείς μεγάλη ανασφάλεια με το να ειναι αυτός ο leader στο "κοπάδι"!!Δεν μπορεί να αποφασίζει για το ποτε θα φάει,θα κοιμηθεί, θα παίξει και,έλεος,ποτε θα πας τουαλέτα!!!Πρεπει να αλλάξεις εσυ πρώτα για να έρθουν καλύτερες μερες,πρεπει να ξανά πάρεις το τιμόνι παση θησια!!!Μην εχεις τύψεις αν πρεπει να μαγειρέψεις,δεν τον έγκαταλειπεις,είσαι εκεί,σε βλέπει,σε ακούει απλα κανείς εσυ κουμάντο και οχι το μωρακι σου!!Αν εχεται και κλαίει να το περνεις ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ( ειναι σημαντικό) και το αφήνεις πίσω στα παιχνίδια του,μπορείς να του πεις ΧΑΜΗΛΟΦΩΝΑ "οταν μαγειρεύει η Μαμα θελω να είσαι φρόνιμος" και αν παίξει τελικα έστω κι αν το κανείς 1000 φορές να του λες μπράβο!!ΜΗΝ ΑΓΧΟΝΕΣΑΙ οταν κλαίει..το εχει καταλάβει,να είσαι ΣΤΑΘΕΡΗ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΗ μην αλλάξεις συμπεριφορά οσο και να κλαίει!!! Να θυμάσαι οτι το κανείς για το καλο του για να μεγαλώσει ένας αξιόλογος άνθρωπος!!! Αν νιώσει σιγουριά και ασφάλεια μια μια ΗΓΕΤΗ Μαμα θα ηρεμήσει και στον ύπνο του σιγα σιγα...Και επιμένω να μιλήσεις με ειδικό είμαι σίγουρη οτι θα βοηθήσει σημαντικά!!!

[Chrisisred]

ασε με κι εχω εδω τη δικια μου να μη σταματαει και λεει οτι μου μεγαλωνει το παιδι οταν δεν τον εχει ταισει/πλυνει/φροντισει/παιξει ποτε της