ανακοίνωσα στη μητέρα μου οτι δεν θα βάλω το όνομά της

[yogini]

Αγαπητή Μαμά του Ωρίων ακριβώς αυτοί που περιγράφεις είναι και εμένα οι προβληματισμοί μου, γάυτό καθόλου να μην αγχώνεσαι, το θέμα είναι είχαμε πάρει την απόφαση και την ανακοινώσαμε οτι δεν θα μπεί το Παρασκευή όταν ήμουν έγκυος και φυσικά διαπίστωσα στεναχώρια απο μεριά τους, και δεν το συνέχισα ,είναι λίγο δύσκολο νομίζω και εγώ ούσα έγκυος να στεκόμουν σάυτό.

Επίσης δεν είχαμε ακόμη καταλήξει σε όνομα ήμουν ανάμεσα στο Μελίνα και το Αλεξία, είχα ανιίξει και σχετικό τοπικ.Με το που γέννησα όμως όλο το σόι της μάνας μου ακόμη και ενώπιών μου φωνάζανε το παιδί Βούλα ενοείται οτι εμείς τους ξεχ..αμε αλλά η μάνα μου ξέρεις άρχισε να μερακλώνεται που λέμε .Ετσι και εγώ είπα να βγεί το διπλό όνομα και ο άνδρας μου συμφώνησε.

Στο τέλος όμως δεν συμφώνησαν οι γονείς μου εγώ φυσικά και νιώθω άσχημα που της έδωσα ψεύτικες ελπίδες ακόμη και τώρα το σκέφτομαι το διπλό όνομα είναι πολύ πολύ δύκολη η θέση μου

 

 

χμμμ άσχημο αυτό με το σοι να φωνάζουν το παιδί Βούλα ενω τους έχετε πει άλλο όνομα...πραγματικά πολύ άσχημο...σημαίνει οτι δεν σας σέβονται σαν γονείς για μένα και θέλουν να σας επιβάλλουν μέσω πλάγιων οδών το δικό τους. Να παραμείνετε πιστοί στην θεση σας για το όνομα που εχετε ονειρευτεί να εχει το παιδί σας και η μαμα σου θα μαλακώσει αμέσως μετά τη βάφτιση. Ειναι κανόνας παιδί μου...η μαμα μας το ξεχνάει η πεθερά ποτέ!!!!!

Και αισθάνομαι επίσης άσχημα για το ότι η ίδια σου η οικογένεια σε κάνει να νιώθεις άσχημα και τύψεις

[manina]

ουχ ρενατακι μου...

 

εγω την κορη σου τη φωναζα Μελίνα απο την αρχή όπως ξερεις...

 

όμως καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι αυτό με τη μαμα σου. Τί να σου πώ....

 

ό,τι θέλεις τηλεφώνησέ μου να τα πούμε καλύτερα. Εδώ,μόνο ((((αγκαλιές)))))

[Μαμά Χριστίνα]

Εγώ προτείνω το εξής: να σκεφτείς λιγάκι τι θα σε πειράξει μακροπρόθεσμα, να λένε το παιδί σου Παρασκευή ή να έχεις τύψεις (αν έχεις) που δεν έβγαλες τη μαμά σου.

 

Είχα κι εγώ το ίδιο "πρόβλημα". Ο πεθερός μου είχε βγει ήδη, εγώ είμαι μοναχοπαίδι κι όταν έμαθα ότι έχω αγόρι πρώτος ο πεθερός μου είπε "έρχεται κι ο μικρός Βαγγέλης" (ο πατέρας μου) και ακολούθησαν διάφοροι κι από τα δύο σόγια. Ο μπαμπάς μου ήξερε ότι δεν μου άρεσε το όνομα κι έλεγε "δε με νοιάζουν εμένα αυτά, εγώ εγγόνι θέλω, όχι όνομα". Εγώ απλά έλεγα δεν έχουμε αποφασίσει γιατί όντως δεν είχαμε αποφασίσει. Ο άντρας μου ήθελε να βγει ο πατέρας μου, εγώ έβγαζα σπυράκια με το όνομα αλλά δεν τσακωνόμασταν, απλά το συζητούσαμε. Ο πατέρας μου ποτέ δεν μου ζήτησε το όνομα κι όταν τον ρώτησα "Μπαμπά, θα σε πειράξει πολύ να τον βγάλω ένα άσχετο όνομα;" μου είπε "δεν απαντάω σε βλαμμένες ερωτήσεις, δεν ασχολούμαι με αηδίες".

 

Τελικά έβγαλα τον μπαμπά μου και το καταευχαριστήθηκα! Το ξεπέρασα που δεν θα τον λένε Φίλιππο ή Ιάσωνα ή Ορέστη. Το κλάμα του πατέρα μου στη γέννα και στη βάφτιση με έκανε και το ξεπέρασα ευθύς (ο πατέρας μου δεν κλαίει ούτε στις κηδείες!). Τελικά νιώθω πολύ καλά που τον έβγαλα και για έναν ακόμη λόγο (που ήταν και βασικός): δεν έδωσα σε κανέναν πού*** την χαρά να κουτσομπολέψει τον πατέρα μου και να του πει λογάκια γλυκά όπως "άντε, μία την είχες, την μοσχοανάθρεψες αλλά εκείνη δε σε τίμησε όπως έπρεπε". Όχι ότι θα ήταν αυτό αληθινό για εμάς αλλά οι άλλοι στη γωνία τον περίμεναν και δεν ήθελα να χρειαστεί να ακούσει και να απαντά ο πατέρας μου σε τέτοιες κακοήθειες.

 

Δεν προσπαθώ να σε πείσω να βγάλεις τη μαμά σου. Και για μένα αυτή είναι μια παράδοση που πρέπει να λήξει αν είναι να βάζει διχόνοιες. Απλά σκέψου τι θα σε πειράξει λιγότερο μετά από 5 χρόνια. Αυτό που λένε ότι οι παππούδες το ξεχνάνε μετά από λίγο το θέμα ισχύει και για τους γονείς (εγώ ας πούμε δεν το μετάνιωσα ποτέ κι ας ήταν το χειρότερο όνομα του πλανήτη). Επίσης, κάποιοι μπορεί να μην το ξεχνάνε ποτέ, είτε είναι παππούδες είτε γονείς. Είναι τελικά θέμα χαρακτήρα του καθένα.

[Olg@]

Ο πατέρας μου ποτέ δεν μου ζήτησε το όνομα κι όταν τον ρώτησα "Μπαμπά, θα σε πειράξει πολύ να τον βγάλω ένα άσχετο όνομα;" μου είπε "δεν απαντάω σε βλαμμένες ερωτήσεις, δεν ασχολούμαι με αηδίες".

 

Τελικά έβγαλα τον μπαμπά μου και το καταευχαριστήθηκα! Το ξεπέρασα που δεν θα τον λένε Φίλιππο ή Ιάσωνα ή Ορέστη.

 

Συγγνώμη αλλα υπάρχει μια τεράστια διαφορά στη στάση που κράτησε ο πατέρας σου και στη στάση της μητέρας της renata. ... νομίζω ότι αυτή είναι ευδιάκριτη στον καθένα και δεν είναι δυνατον να εξισωθούν οι δυο περιπτώσεις !!!

[Olg@]

η τελευταία λέξη της μάνας μου ήταν ''έχω 1500 ευρώ για τη βάπτιση βγάλτο Βούλα να σας κάνω το γλέντι''

 

εγώ δε βλέπω εκβιασμό σε αυτή τη φράση

εγώ βλέπω πάντως μια γυναίκα που έχει ΗΔΗ 1500 ευρώ για τη βάφτιση να τα δώσει και λέει ότι αν βγει το όνομα θα είναι τέτοια η χαρά της που θα τα δώσει στο γλέντι...

δεν βλέπω κέτι μεμπτό...

 

Βρε γλυκιά μου Ω-μάμυ πλακα με κάνεις ...

Δηλαδή εσύ ακούγοντας αυτή τη φραση κατανοεις οτι η γιαγιά Βούλα θα τα έδινε τα 1500 ευρουλια ουτως ή αλλως ;;; Τότε γιατί να το πει;;; Ας τα έδινε ευθύς εξαρχής χωρίς διαπραγματεύσεις σαν δώρακι και τέλος .....

Τώρα το εκβιασμός μπορεί να ακούγεται λίγο βαρύ σαν λέξη .... αλλα τον χειρισμό της προσπάθησε να τον κάνει και ξεκάθαρα νομίζω ....

[Μαμά Χριστίνα]

Ο πατέρας μου ποτέ δεν μου ζήτησε το όνομα κι όταν τον ρώτησα "Μπαμπά, θα σε πειράξει πολύ να τον βγάλω ένα άσχετο όνομα;" μου είπε "δεν απαντάω σε βλαμμένες ερωτήσεις, δεν ασχολούμαι με αηδίες".

 

Τελικά έβγαλα τον μπαμπά μου και το καταευχαριστήθηκα! Το ξεπέρασα που δεν θα τον λένε Φίλιππο ή Ιάσωνα ή Ορέστη.

 

Συγγνώμη αλλα υπάρχει μια τεράστια διαφορά στη στάση που κράτησε ο πατέρας σου και στη στάση της μητέρας της renata. ... νομίζω ότι αυτή είναι ευδιάκριτη στον καθένα και δεν είναι δυνατον να εξισωθούν οι δυο περιπτώσεις !!!

 

Γιατί να εξισωθούν οι περιπτώσεις; Όχι, δε λέω αυτό. Αλλά γονείς είναι και οι δύο, αν ήταν πεθερικά ίσως κι εγώ και η φίλη μας το βλέπαμε αλλιώς. Εγώ τα έγραψα αυτά γιατί είδα ότι το θέμα την καίει, αν ήθελε πάση θυσία το Μελίνα, δε θα έγραφε τίποτα εδώ μέσα. Όμως το γράφει που σημαίνει ότι την τσιμπάει μέσα της κάτι. Και είπα να γράψω και τη δική μου περίπτωση μήπως αναγνωρίσει λίγο από τον εαυτό της εκεί μέσα.

 

Κι εγώ θεωρώ τη στάση της μαμάς της λίγο εκβιαστική αλλά είναι άλλη γενιά από εμάς και μπορεί για εκείνη να είναι πια ΤΟΣΟ σημαντικό να βγει μια νέα Βουλίτσα ώστε φτάνει σε τέτοια σημεία. Ή να είναι πραγματικά ντροπιαστικό για εκείνη να μην βγει το όνομά της και να μη θέλει να ασούσει σχόλια και σχολιανά έπειτα από τον κύκλο της. Εγώ τα ζύγισα αυτά και είδα ότι στη δική μου περίπτωση, δεν ήταν για μένα ΤΟΣΟ σημαντικό όσο για τον πατέρα μου κι ας μην είχε βγάλει άχνα για το θέμα.

 

Πριν γίνω μάμυ κι εγώ ήμουν πολύ κάθετη σε τέτοια θέματα. Μετά άρχισα να γίνομαι πολύ πιο διαλλακτική. Και σκέφτομαι π.χ. όταν γίνει ο γιος μου 30άρης μπορεί να είναι "της μόδας" να παντρεύονται με καλεσμένους μόνο 2 φίλους. Και να μην με θέλει στον γάμο του. Δεν θα μου φαίνεται εξωφρενικό; Μπορεί έτσι να φαίνεται σε μερικούς γονείς και το ξεκάρφωτο όνομα. Όχι σε όλους, σε μερικούς. Κι αν έχεις κι εσύ τέτοιον γονιό, μήπως να το δεις διαφορετικά από τη φίλη σου που οι γονείς της δεν είναι έτσι;

[peony]

Renata, αν θυμάμαι καλά, κάπου στο αρχικό σου ποστ έγραψες ότι στους παππούδες άρεσε το όνομα Μελίνα (ή έτσι κατάλαβα ). Άρα, ναι μεν η μητέρα σου θα χαιρόταν με το όνομά της αλλά τελικά θα συνηθίσει αν η μικρή βαφτιστεί αλλιώς. Μάλλον εσύ διστάζεις γιατί ξέρεις πόσο θα ευχαριστιόταν να έβγαινε το όνομά της. Αν είναι όντως έτσι, κατά τη γνώμη μου, να επιμείνετε στο Μελίνα, όπως είχατε αποφασίσει.

 

Εμείς της μπέμπας θα της δώσουμε άσχετο όνομα. Το θέμα είναι ότι η μητέρα μου απεβίωσε πριν από πολύ καιρό και παραδοσιακά θα έπρεπε να της δώσουμε το δικό της όνομα. Έλα όμως που δεν μου αρέσει με τίποτα (άσχετο αν λάτρευα τη μητέρα μου κτλ κτλ)! Η πλάκα είναι ότι ενώ ο πατέρας μου και η γιαγιά μου δεν έχουν πρόβλημα (αν και θα τους ευχαριστούσε να έβγαζα την μπέμπα σαν τη μητέρα μου), αυτοί που σοκάρονται είναι πιο μακρινοί συγγενείς!

Βέβαια, στη δική μου περίπτωση βοηθάει ότι η ίδια η μητέρα μου μου είχε δώσει άσχετο όνομα και ξέρω ότι θα καταλάβαινε την απόφασή μου.

 

Τέλος, έχω 5 φίλες που τις λένε Παρασκευές (όλες με διαφορετικά υποκοριστικά), και σε καμία δεν αρέσει το όνομά της. Α, και Μελίνα είναι το όνομα που έχω διαλέξει για τη δεύτερη μου κόρη (αν ποτέ κάνω άλλη )

 

Τεσπα, απ'ό,τι κατάλαβες από όλες τις απαντήσεις, follow your heart!

[mariab]

Για να πω κι εγώ τη γνώμη μου, γιατί είναι άσχημο να συνεχίσει η παράδοση του να βγάζουμε τα ονόματα των γονιών μας? (Είναι όντως παράδοση. Από την αρχαία Ελλάδα συνηθιζόταν τα εγγόνια να πέρνουν τα ονόματα των παππούδων.)

 

Πιστεύω ότι το έθιμο είναι μια χαρά, αρκει να υπάρχει λογική από όλους. (Ενα παιδί από το σόι της γυναίκας, ένα από το σόι του άντρα και τελειώνει η ιστορία). Σε ακραίες περιπτώσεις που γίνονται χοντροί καβγάδες, έχω την εντύπωση ότι το όνομα είναι απλώς μία αφορμή και αν δεν γίνει ο καβγάς για το όνομα, θα γίνει για κάτι άλλο. Εάν υπάρχει μια καλή σχέση με γονείς και πεθερικά δε γίνεται στα καλά καθούμενα ο χαμός.

 

Τι να σου πω renata. Εμένα μια χαρά όνομα μου φαίνεται το Παρασκευή και θα χαρούν και οι γονείς σου. Αφού έγινε η στραβή και τους το είπατε, είναι λίγο δύσκολο να το πάρεις πίσω.

[micnat]

Μελίνα το φωνάζετε το κοριτσάκι σας απ'ότι βλέπω και στο τικεράκι σου οπότε γιατί να το αλλάξετε;; Η μανούλα σου θα στενοχωρηθεί αλλά λυπάμαι που το λέω, δεν το χειρίστηκες σωστά το θέμα και την έχεις αφήσει να ελπίζει χωρίς λόγο...

 

Τα έχω περάσει κι εγώ αυτά και σου λέω όσο πιο γρήγορα μπορείς, να κάτσεις να συζητήσεις με τη μαμά σου και να της πεις την απόφασή σου, και να της εξηγήσεις πόσο δύσκολη απόφαση είναι, και πόσο την αγαπάς και πόσο την αγαπάει και η εγγονούλα της, αλλά θα πρέπει να έχεις πάρει μια απόφαση κι εσύ μέσα σου...

 

Τι πραγματικά θέλεις εσύ και ο άντρας σου: Το όνομα που διαλέξατε για το κοριτσάκι σας, ή το όνομα της γιαγιάς του;; Και το ένα, και το άλλο είναι όμορφα ονόματα...

[renata]

Γάυτό στεναχωριέμαι επειδή ξέρω οτι δεν το χειρίστηκα καλά, εν μέρη ,ξέρετε είναι μερικές στιγμές τόσο περίεργες που έρχεσαι σε τόσο μα τόσο δύσκολη θέση....Πάντως το ενδεχόμενο να μπεί σκέτο Παρασκευή σίγουρα αποκλείεται το ζητούμενο είναι αν θα μπεί και το Παρασκευή. Κάθε μερα βλέπω τη μαμά μου απο τότε ψιλοστεναχωρημένη κάθε μέρα όλοι τη ρωτάνε πώς θα ονομάσουμε το παιδί για να της την πούνε, είναι φανερό γιατί το κάνουν, ναί μέν λέει οτι δεν τη νοιάζει ο κόσμος αλλά ξέρω οτι την πειράζει πολύ.Το ενδεχόμενο 2 ονομάτων αλλά να φωνάζω το παιδί μόνο Μελίνα(που ούτως ή άλλως έτσι θα τη φωνάζω)πώς σας φαίνεται?

[renata]

καλέ στο τέλος θα βάλω ψηφοφορία στο φόρουμ να ψηφίσουν όλοι...

Να ευθυμήσουμε και λίγο μετα απο όλο αυτό

[peony]

Χαχα, εγώ έχω 2 ονόματα: το άσχετο με σόγια που διάλεξε η μητέρα μου και με το οποίο με φώναζε εξαρχής και ένα δεύτερο (που μου αρέσει εξίσου πάντως) το οποίο το έδωσε μαζί με το πρώτο πραξικοπηματικά η νονά - θεία μου στην εκκλησία (από τον άντρα της που τον είχε μόλις χάσει). Μικρή, μου άρεσε που είχα 2 ονόματα, ένιωθα ιδιαίτερη γιατί ήμουν η μόνη στην τάξη. Αυτό βέβαια δεν αλλάζει το γεγονός ότι κανείς ουδέποτε με φώναξε με το δεύτερο και οι περισσότεροι αγνοούν και την ύπαρξή του.

 

Την ίδια πατέντα κάναμε η μητέρα μου κι εγώ σε μια ξαδέρφη μου που βαφτίσαμε: δώσαμε ως πρώτο όνομα αυτό που μας άρεσε και ως δεύτερο αυτό της γιαγιάς μου (που έπρεπε να είχα πάρει εγώ εξαρχής). Ε, πάλι όλοι με το πρώτο την φωνάζουν.

 

ΌΛα αυτά τα έγραψα επειδή είμαι φλύαρη αλλά κυρίως για να τονίσω ότι αν φωναζετε το παιδί Μελίνα δεν έχει καμία σημασία αν θα υπάρχει κι άλλο όνομα - είναι άνευ ουσίας αλλά αν χαροποιεί τη μαμά σου καν'το.

[40+mama]

Αγαπητή Μαμά του Ωρίων ακριβώς αυτοί που περιγράφεις είναι και εμένα οι προβληματισμοί μου, γάυτό καθόλου να μην αγχώνεσαι, το θέμα είναι είχαμε πάρει την απόφαση και την ανακοινώσαμε οτι δεν θα μπεί το Παρασκευή όταν ήμουν έγκυος και φυσικά διαπίστωσα στεναχώρια απο μεριά τους, και δεν το συνέχισα ,είναι λίγο δύσκολο νομίζω και εγώ ούσα έγκυος να στεκόμουν σάυτό.

Επίσης δεν είχαμε ακόμη καταλήξει σε όνομα ήμουν ανάμεσα στο Μελίνα και το Αλεξία, είχα ανιίξει και σχετικό τοπικ.Με το που γέννησα όμως όλο το σόι της μάνας μου ακόμη και ενώπιών μου φωνάζανε το παιδί Βούλα ενοείται οτι εμείς τους ξεχ..αμε αλλά η μάνα μου ξέρεις άρχισε να μερακλώνεται που λέμε .Ετσι και εγώ είπα να βγεί το διπλό όνομα και ο άνδρας μου συμφώνησε.

Στο τέλος όμως δεν συμφώνησαν οι γονείς μου εγώ φυσικά και νιώθω άσχημα που της έδωσα ψεύτικες ελπίδες ακόμη και τώρα το σκέφτομαι το διπλό όνομα είναι πολύ πολύ δύκολη η θέση μου

 

χμμμ άσχημο αυτό με το σοι να φωνάζουν το παιδί Βούλα ενω τους έχετε πει άλλο όνομα...πραγματικά πολύ άσχημο...σημαίνει οτι δεν σας σέβονται σαν γονείς για μένα και θέλουν να σας επιβάλλουν μέσω πλάγιων οδών το δικό τους. Να παραμείνετε πιστοί στην θεση σας για το όνομα που εχετε ονειρευτεί να εχει το παιδί σας και η μαμα σου θα μαλακώσει αμέσως μετά τη βάφτιση. Ειναι κανόνας παιδί μου...η μαμα μας το ξεχνάει η πεθερά ποτέ!!!!!

Και αισθάνομαι επίσης άσχημα για το ότι η ίδια σου η οικογένεια σε κάνει να νιώθεις άσχημα και τύψεις

 

 

 

Να μπω και εγώ στην παρέα σας να πω τον πόνο μου;

 

Η μαμά μου φωνάζει την κοιλιά μου ( την αγέννητη μπέμπα) με το όνομα της πεθεράς μου, ενώ της είπα χίλιες φορές ότι δεν μου αρέσει και δεν το θέλω....

Πως σας φαίνεται;

 

40+mama

[micnat]

renata, κάτσε σήμερα κιόλας με τη μαμά σου οι δυό σας και πείτε τα!!! Ρώτα την πως νοιώθει, πες της τους προβληματισμούς σου, αυτά που μας λες κι εδώ,

πως δε θες να τη φωνάζεις Παρασκευή τη μικρούλα σου και πως θα την πείτε Μελίνα και αν θέλει να της δώσετε το όνομα Παρασκευή σαν δεύτερο για να την τιμήσετε, να δεις τι θα σου πει κι εκείνη... Πρέπει να το οριστικοποιήσετε γιατί φαντάσου να την ζαλίζουν τα σόγια της και να την ρωτάνε και να μην ξέρει τι να τους πει...

 

Εγώ προσωπικά βλέπω πως η μαμά σου δε θέλει να σε στενοχωρήσει και δε σου λέει τίποτε, αλλά πρέπει εσύ να της πεις τι σκέφτεσαι για να ξέρει... Ότι και να γίνει, θα το ξεπεράσει, απλά κάντο να τελειώνεις...

[micnat]

40+mama θα σου έλεγα να της το κόψεις μαχαίρι από τώρα της μαμάς σου, τσακωθείτε κιόλας αν χρειαστεί... Αν δεν το θες όντως το όνομα, μην αφήσεις να δημιουργηθούν εντυπώσεις... Τώρα που είναι νωρίς

[yogini]

40+mama θα σου έλεγα να της το κόψεις μαχαίρι από τώρα της μαμάς σου, τσακωθείτε κιόλας αν χρειαστεί... Αν δεν το θες όντως το όνομα, μην αφήσεις να δημιουργηθούν εντυπώσεις... Τώρα που είναι νωρίς

 

Ναι καλή μου....αυτά να κόβονται απο τη ρίζα! Εμένα δεν εχει τολμησει να πει κανείς το παιδί μου Λευτεράκι ούτε "κατα λάθος" γιατι ξέρει οτι δεν θα με ξαναδει μπροστά του ούτε ζωγραφιστή!

Μια φορά μου κάνανε μανούρα οι δικοί μου ενω τρώγαμε οι 3 μας σε μια ταβέρνα και μου την πέσανε που θέλω να κάνω τα δικά μου και τι θα πούνε τα πεθερικά κλτ και έφυγα με κλάματα, δεν σήκωνα τηλέφωνα και εξαφανίστηκα για 2 εβδομάδες εντελώς...η μαμά μου είχε ΦΡΙΚΑΡΕΙ...και φαντασουμε οτι μένουμε 20 μέτρα μακρυά

Πρέπει να πάρουν το μήνυμα οτι σοβαρολογούμε αλλιώς.....

[anthula]

renata αν κάποιος γονιός περιμένει να δώσουν στο εγγόνι το όνομά του, είναι για να το ακούει και όχι για να είνα μόνο στα χαρτιά.

 

Σκέψου το καλά πριν πέσεις και σε άλλο σφάλμα.

 

Τον ίδιο προβληματισμό είχα με τον δεύτερο γιο μου (για το αν θα βάλω δύο ονόματα) γιατί του πατέρα μου δεν μου άρεσε ιδιαίτερα και επειδή γεννήθηκε του Αγίου Στεφάνου σκεφτόμασταν το διπλό όνομα.

Κάθισα όμως σκέφτηκα και τελικά έβαλα του πατέρα μου το όνομα και αυτό γιατί το ήθελα εγώ, γιατί μου έρχονταν στο μυαλό όλα όσα είχε κάνει αυτός για εμένα και την συγκεκριμένη στιγμή ήταν το μόνο που μπορούσα να κάνω εγώ για εκείνον (ήταν βαριά και δεν ήταν καν στην βάφτιση).

Εδώ και 3μιση χρόνια που έχει φύγει από κοντά μας χαίρομαι ιδιαίτερα που έχει το όνομά του και θα ένοιωθα πολύ άσχημα αν είχα πράξει αλλιώς.

[Μαμά Χριστίνα]

Μια φορά μου κάνανε μανούρα οι δικοί μου ενω τρώγαμε οι 3 μας σε μια ταβέρνα και μου την πέσανε που θέλω να κάνω τα δικά μου και τι θα πούνε τα πεθερικά κλτ και έφυγα με κλάματα, δεν σήκωνα τηλέφωνα και εξαφανίστηκα για 2 εβδομάδες εντελώς...η μαμά μου είχε ΦΡΙΚΑΡΕΙ...και φαντασουμε οτι μένουμε 20 μέτρα μακρυά

Πρέπει να πάρουν το μήνυμα οτι σοβαρολογούμε αλλιώς.....

 

Ρε συ Yogini, σε θαυμάζω μιλάμε! Πώς μπορείς και κάνεις τέτοια; Σου βγαίνουν ή τα φιλοσοφείς και λες έτσι πρέπει να κάνω; Τους θαυμάζω κάτι τέτοιους τύπους σαν εσένα γιατί εγώ είμαι το ακριβώς αντίθετο, πάντα θα σκεφτώ τους άλλους και ποτέ μα ποτέ δεν έχω ακραία συμπεριφορά. Δεν μου βγαίνει κιόλας από τη φύση μου αλλά θα ήθελα να ήμουν έτσι. Τελικά κερδίζεις αυτά που θέλεις με αυτή την τεχνική ή σε καταφέρνουν αλλιώς; Μπράβο σου πάντως κορίτσι μου!!

[xrysalis]

40+mama κόψε το βήχα από τώρα! όπως λέει κι η yogini!

θα δημιουργηθεί θέμα στο τέλος χωρίς λόγο και χωρίς στην ουσία να υπάρχει!

εμένα παρόλου που ειχα πει πως θα έχει άσχετο όνομα, συγγενείς των πεθερικών μου όποτε έβλεπαν το μωρό έλεγαν τί κάνει ο Μανωλάκης;;;

οι ίδιοι άνθρωποι φυτίλιασαν τον πεθερό μου στη βάφτιση και τώρα ακόμη έχουμε θέμα ανοιχτό... και οι ίδιοι άνθρωποι σχεδόν μου κόψανε την καλημέρα μετά τη βάφτιση! τι τους κοφτει ήθελα να 'ξερα!!!

 

και Ρενάτα θα συμφωνήσω με την micnat! μίλα με τη μαμά σου! είναι το καλύτερο που έχεις να κάνεις έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα!

όσο για τα διπλά ονόματα... αφού άλλο θα φωνάζεις... που θα είναι η τιμή; εγώ το βλέπω απλά στάχτη στα μάτια! εκτός αν το δεχτεί η μαμά σου!

[zoi-mpempis]

αχ αυτη η ιστορια με το ονομα δεν εχει τελος!!!!!!!ευτυχως μεχρι την μερα της βαφτισης μετα ολα τελειωνουν.....ακουγεται το ονομα και δεν υπαρχουν πια πισωγυρισματα!!!! αυτο τουλαχιστον συνεβει σε εμας....για να εξηγησω εμεις ειχαμε μεγαλη μανουρα με το ονομα πιο πολυ μεταξυ μας σαν ζευγαρι....και φυσικα βαζαν φωτιες και τα πεθερικα...τελικα το θεμα τελειωσε με την κληρωση που εγινε και το ονομα το διαλεξε μονο του το μωρο μου...

αποφασισαμε με τον ανδρα μου να κανουμε εκπληξη στους δικους του (περιμεναν αλλο ονομα)το ακουσαν την ωρα της βαφτισης που το φωναξαν οι νονοι...εεεεε δεν σας λεω τιποτα!!!!! επεσε τετοιο κλαμα!!!!!! κλαμα τα πεθερικα...κλαμα ο ανδρας μου....κλαμα εγω... κλαμα το μωρο μου....

κλαμα η γιαγια του ανδρα μου.....κλαμα μερικοι καλεσμενοι....

μουσκεψαμε σας λεω.....τελικα ολα καλα!!!!!χαιρομαι που πηρα αυτη την αποφαση να αφησω τα πραγματα στην τυχη.....

[yogini]

Μια φορά μου κάνανε μανούρα οι δικοί μου ενω τρώγαμε οι 3 μας σε μια ταβέρνα και μου την πέσανε που θέλω να κάνω τα δικά μου και τι θα πούνε τα πεθερικά κλτ και έφυγα με κλάματα, δεν σήκωνα τηλέφωνα και εξαφανίστηκα για 2 εβδομάδες εντελώς...η μαμά μου είχε ΦΡΙΚΑΡΕΙ...και φαντασουμε οτι μένουμε 20 μέτρα μακρυά

Πρέπει να πάρουν το μήνυμα οτι σοβαρολογούμε αλλιώς.....

 

Ρε συ Yogini, σε θαυμάζω μιλάμε! Πώς μπορείς και κάνεις τέτοια; Σου βγαίνουν ή τα φιλοσοφείς και λες έτσι πρέπει να κάνω; Τους θαυμάζω κάτι τέτοιους τύπους σαν εσένα γιατί εγώ είμαι το ακριβώς αντίθετο, πάντα θα σκεφτώ τους άλλους και ποτέ μα ποτέ δεν έχω ακραία συμπεριφορά. Δεν μου βγαίνει κιόλας από τη φύση μου αλλά θα ήθελα να ήμουν έτσι. Τελικά κερδίζεις αυτά που θέλεις με αυτή την τεχνική ή σε καταφέρνουν αλλιώς; Μπράβο σου πάντως κορίτσι μου!!

 

Παλιά ήμουν το καλό παιδί και έκανα ότι μου λέγανε....μετά την είδα αλλιώς και έγινα ΣΤΡΑΒΟΞΥΛΟ

Ίσως φταίει και η γιόγκα γιατι εστιάζουμε πολύ στον εαυτό μας και στο να ειμαστε πρώτα εμείς καλά για να μπορέσουμε να το προβάλουμε και στους άλλους....ίσως φταίει πάλι το μισό Πηλιορείτικο αίμα...τι να πω...γιατι ειναι και ο πατέρας μου ξεροκέφαλος επίσης

Η αλήθεια ειναι οτι δημιουργώ εντυπώσεις αλλα δεν με νοιάζει, προτιμώ να κάνω αυτο που θα με κάνει εμένα καλά και χαρούμενη παρά να ευχαριστήσω τους άλλους και να δημιουργήσω στον εαυτό μου κόμπλεξ και φοβίες....και ο άντρας μου το γουστάρει αυτο πολύ, απλά οταν τσακωνόμαστε ξέρει τι θα τραβήξει

[baduz]

Μέσα όλα αυτά,

Να πούμε ότι έαν πρέπει να ακολουθούμε την παράδοση, το όνομα το αποφασίζει ο νονός. Ο πνευματικός μου έτσι μου είχε πει και τώρα που το θυμήθηκα ο μπαμπάς μου για Χαράλαμπος πήγαινε και βγήκε Σπύρος... Κερκυραιος ο νονός βλέπετε...

 

Να σας πω είναι ωραία ιδέα για το δεύτερο όταν έρθει, νοιώθω το σατανά να μπήκε μέσα μου.... χιχιχιχι.... ιδίως εάν το δεύτερο γεννηθεί κορίτσι.... χιχιχιχι, τρέμεεε πεθερούλα .....

 

Πλάκα κάνω... αλλά το ονόμά της όσο ζω δεν θα το ακούσει!

[vera]

Περιπτωση ξαδερφης που ειναι στα δικαστηρια με θειο του αντρα της επειδη απαιτουσε να δωσουν στο μωρο το ονομα του δικου του πατερα αλλιως θα τους πετουσε απο το σπιτι που εμεναν.......

 

Vera ελπίζω να κάνεις πλάκα....

 

δεν πιστεύω να είχαν τάξει στον μπάρμπα το όνομα για να τους γράψει το σπίτι ;;;;

 

Καθολου δεν κανω πλακα.....τωρα το καλοκαιρι το ακουσα......

 

Το ζευγαρι μενει στο σπιτι που ανηκει στο θειο (ατεκνο και ανυπαντρο) του αντρα και πληρωνει νοικι (οχι ψηλο)....την πρωτη κορη την εβγαλαν στην πεθερα και στην συνεχεια εκαναν γιο.......η πεθερα δεν ηθελε να παρει το ονομα του αντρα της που τους εγκατελειψε και ειπε στο γιο να το ονομασουν οπως θελουν........

 

Αυτοι ηθελαν να το πουν στον πατερα της κοπελας....

 

Ο θΕΙΟς (αδερφος της πεθερας) σκεφτηκε οτι ηταν μια θαυμασια ευκαιρια να δωσουν το ονομα του δικου του πατερα..........ηδη αποκαλουσε το παιδι με το ονομα που ηθελε και αφησε να εννοηθει οτι αν εκαναν αυτο που ηθελε θα αφηνε την περιουσια του στο παιδι......

 

Οι γονεις δεν ηθελαν να εξαγοραστουν και ονομασαν το παιδι οπως επιθυμουσαν......

 

Του εστειλε αμεσως μετα την βαφτισγ το πρωτο εξωδικο να φυγουν απο το σπιτι....θα παει δικαστικα το πραγμα.....

[vera]

Ακριβως......η παραδοση λεει οτι ο νονος δινει οτι ονομα θελει στο παιδι.......

 

Αυτη η "παραδοση" που λετε ειναι τελευταιας εσοδειας και στην εντελως φρεσκια εκδοση της απαιτει να μπαινει και η πεθερα στο παιχνιδι........οπως μου ειπε χαρακτηριστικα ενς φιλος και πελατης "κανονικα εμεις δινουμε τα ονοματα απο την οικογενεια μας και οτι περισσεψει παιρνετε οι γυναικες!" (μμμπρρρρρρ....κρυο χιουμορ!!!)

 

 

Ρενατα μια ιδεα ειναι να χρησιμοπιιησεις την πεθερα σου.......το αποκλειεις αν μαθει τα τεκταινομενα να δημιουργησει ιστοριες? Αν παρακαμψατε το ονομα της επειδη δεν σας αρεσε θα της κακοφανει να δωσετε της μαμας σου.......ακομα μπορει να μην εχει πει κουβεντα αλλα μη το αποκλειεις......

πΕς ΟΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΤΕ ενδοοικογενειακες μαχες ειναι καλυτερα το ουδετερο ονομα......

 

ο ΦΙΛΟς που αναφερω το αντιμετωπισε προσφατα........τον πρωτο γιο τον ειπαν κλασσικα στον πατερα του....μετα ηρθαν τα διδυμα.......επειδη ειχαν πολυ μεγαλη βοηθεια απο τα πεθερικα του αποφασισαν να δωσουν τα ονοματα τους.....Ε τοτε ξεκινησαν οι φασαριες με την μητερα του που αν και ειχε δωσει ηδη 2 φορες το ονομα της (και δεν ηταν αρκετες!!!) εκανε σκηνικα απειρου καλλους!!!!

 

Για σκεψου το!!!!

[vera]

Πανω στο σχολιο του αλμακ, θα συμφωνησω με την χρυσαλλιδα, πως οσο νωρις και να αποφασισεις το ονομα αν οι παππουδες εχουν τις απαιτησεις τους δεν γλυτωνεις......

 

Εμεις τον λεγαμε Αλεξανδρο απο την μερα που γεννηθηκε, κατι που δεν δεχθηκαν να ακολουθησουν οι συγγενεις βεβαια, κι ομως ενα μηνα πριν την βαφτιση μας απειλουσαν εκβιαστικα να αλλαξουμε το ονομα......

 

 

Για αυτο το λογο αν κανουμε αλλο παιδι θα κανω αυτο ακριβως που θεωρουσα χαζο και ατολμο στους αλλους.......θα μαθουν το ονομα την μερα της βαφτισης........και πολυ τους ειναι δλδ!!!! Δεν θα αφησω να μου χαλανε το στομαχι επι ενα χρονο....ας χτυπηθουν μετα τη βαφτιση οσο θελουν....θα τους περασει!!!