Προσαρμογή στον παιδικό και εμετοί

[samantha1gr]

εχουμε ενα αγορι 4,5 χρονων που δυσκολευεται λιγο στην προσαρμογη του στον παιδικο σταθμο.εδω και ένα που τον ξεκινησαμε ξυπνωντας το πρωι δεν θελει να ντυθει και να παει στο σταθμο.αφου πια παμε με το ζορι ,με κλαματα και γκρινια εξω απο τον σταθμο κανει εμετο(οχι ολες τις μερες) και δεν θελει με τιποτα να μπει μεσα απαιτωντας να τον γυρισω στο σπιτι..αφου ομως πεισθει να μπει ειναι μια χαρα οπως μας λενε οι υπευθυνοι ,παιζει,συμμετεχει στις δραστηριοτητες του σταθμου,τρωει και μαλιστα οταν φευγουμε μου διηγειται χαρουμενος και περηφανος το τι πετυχε στην διαρκεια της μερας (τον αφηνω περιπου 3 ωρες)..οταν τον ρωταμε γιατι κανει ολα αυτα το πρωι αν και περναει καλα εκει που παει μας λεει οτι δεν θελει να του λειπει και να χασει το σπιτι του και τους γονεις του.Υποψην πως ειχαμε ξανακανει μια αποπειρα να τον ξαναγραψουμε στον σταθμο στα 3 του με τα ιδια παλι συμπτωματα αλλα επειδη ηταν χειμωνας και ειχε παθει βροχοπνευμονια κατοπιν συμβουλης του παιδιατρου δεν τον ξαναστειλαμε και δεν επιμειναμε παραπανω.αν δεν υπηρχε το θεμα του εμετου και ηταν μονο το κλαμα δεν θα ανησυχουσα αλλα προβληματιζομαι μηπως του προκαλεσουν κανεναν ερεθισμο στο στομάχι.Εχει καμια καποια παρομοια εμπειρια με συμπτωματα εμετου;Πως το χειριστηκατε;

[Daphne-]

Όταν πηγαίνεις να τον πάρεις από το παιδικό πώς αντιδρά?

Είναι χαρούμενος? Είναι αδιάφορος ή ψυχρός? Τρέχει να σε αγκαλιάσει?

 

Αυτό που σας λέει "δεν θελει να του λειπει και να χασει το σπιτι του και τους γονεις του" είναι αλήθεια γι εκείνον. Πρέπει να του δείξετε οτι τον καταλαβαίνετε και τον συναισθάνεστε.

Ωστόσο εάν έχετε πειστεί ότι ο σταθμός είναι καλός, του φέρονται καλά κτλ (ένα καλό σημάδι είναι να αντιδρά καλά στο γυρισμό), να του δείξετε επίσης οτι το να πηγαίνει είναι αδιαπραγμάτευτο.

 

Μου έχει τύχει και εμετός οταν η κόρη μου ηταν λιγότερο από 2. Προσπαθήσαμε ανεπιτυχώς να πάει σε σταθμό, επειδή δεν υπήρχε κάποιος να την κρατάει.

Ο εμετός της προκλήθηκε από το κλάμμα. Μέχρι και δυσκοιλιότητα είχε πάθει τότε, κι αυτα ηταν ψυχοσωματικά....

Δεν πήγε ουτε ένα μήνα και τη σταματήσαμε τελικά.

 

Αρχισε ξανά στα 3 σε άλλο σταθμό και προσαρμόστηκε τέλεια...

[naina]

Εχω πολλες τετοιες περιπτωσεις να σου διηγηθω με αποκορυφωμα μια περιπτωση ανευ προηγουμενου. Κοπηκε ολο αυτο μεσα σε μια μερα (!) οταν η υπευθυνη του σταθμου εξηγησε στο παιδι οτι οι κανονες του σχολειου ειναι οτι ερχομαστε χωρις κλαμματα και φωνες για να περασουμε καλα κλπ. Σε αλλη περιπτωση η σταθεροτητα της μαμας και η αδιαφορια στις εξαρσεις εκανε το παιδι να το παρει αποφαση και να εκλειψει το φαινομενο τελικα. Ειναι παντως συνηθης αντιδραση

[samantha1gr]

Όταν πηγαίνεις να τον πάρεις από το παιδικό πώς αντιδρά?

Είναι χαρούμενος? Είναι αδιάφορος ή ψυχρός? Τρέχει να σε αγκαλιάσει?

 

Αυτό που σας λέει "δεν θελει να του λειπει και να χασει το σπιτι του και τους γονεις του" είναι αλήθεια γι εκείνον. Πρέπει να του δείξετε οτι τον καταλαβαίνετε και τον συναισθάνεστε.

Ωστόσο εάν έχετε πειστεί ότι ο σταθμός είναι καλός, του φέρονται καλά κτλ (ένα καλό σημάδι είναι να αντιδρά καλά στο γυρισμό), να του δείξετε επίσης οτι το να πηγαίνει είναι αδιαπραγμάτευτο.

 

Μου έχει τύχει και εμετός οταν η κόρη μου ηταν λιγότερο από 2. Προσπαθήσαμε ανεπιτυχώς να πάει σε σταθμό, επειδή δεν υπήρχε κάποιος να την κρατάει.

Ο εμετός της προκλήθηκε από το κλάμμα. Μέχρι και δυσκοιλιότητα είχε πάθει τότε, κι αυτα ηταν ψυχοσωματικά....

Δεν πήγε ουτε ένα μήνα και τη σταματήσαμε τελικά.

 

Αρχισε ξανά στα 3 σε άλλο σταθμό και προσαρμόστηκε τέλεια...

 

 

είναι πολυ χαρούμενος,γελαστος,χοροπηδαει μας διηγείται τι εκανε ολη την μερα..ολο το προβλημα ειναι να μπει μεσα στο σταθμο.μολις φθανουμε στην πορτα τραβιεται , μας λεει να του σκουπησουμε τις μιξες και τα δακρυα τα οποια πολλες φορες δεν υπαρχουν ,θελει να γυρισει σπιτι,και εκει εχουμε και τον εμετο.εχουμε δοκιμασει να μην του βαζουμε γαλα ή να του βαζουμε πολυ λιγο αλλα παλι τα ιδια.βεβαια αυτα τα φαινομενα ηταν πιο εντονα στην αρχη (τωρα κλεινουμε περιπου μηνα)..τωρα απο τις 5 μερες κανει εμετο 2-3

[maria ampelokipi]

σε μια φίλη μου μια παιδοψυχολόγος μας είπε πως η καλύτερη λύση σε αυτό είναι να μην το πηγαίνει αυτή το παιδί στο σταθμό, για κάποια περίοδο (εφόσον είναι εφικτό) να το παίρνει το πούλμαν ή να το πηγαίνει ο μπαμπάς αν μπορεί να είναι πιο ψύχραιμος και να το αφήνει με το αυτοκίνητο. Το πούλμαν είναι το καλύτερο, έστω για ένα μήνα, ώστε να μην μπορεί το παιδί να βλέπει την δική σου σύγχυση και αναστάτωση όταν φτάνετε μπροστά στο σταθμό και κάνει εμετό. Με τον ίδιο τρόπο ο μπαμπάς μπορεί να τον πηγαίνει και να τον αφήνει με το αυτοκίνητο χωρίς να του δίνει χρονικό περιθώριο να κάνει αντίδραση. Πρέπει να καταλάβει πως δεν υπάρχει περίπτωση να μην πηγαίνει στο σταθμό. Επίσης αν τίποτα από αυτά δεν γίνεται και πρέπει να τον πηγαίνεις εσύ στο σταθμό, αδιαφόρησε πλήρως, πάρε μαζί μια καθαρή μπλούζα και πες του ότι φτάσατε, έχεις δουλειές, θα τον πάρεις σε 3 ώρες και αυτό είναι. Να μην σε βλέπει στενοχωρημένη προπάντων, γιατί βασίζεται σε αυτό.

Καλό κουράγιο!

[sofi@p]

εχουμε ενα αγορι 4,5 χρονων που δυσκολευεται λιγο στην προσαρμογη του στον παιδικο σταθμο.εδω και ένα που τον ξεκινησαμε ξυπνωντας το πρωι δεν θελει να ντυθει και να παει στο σταθμο.αφου πια παμε με το ζορι ,με κλαματα και γκρινια εξω απο τον σταθμο κανει εμετο(οχι ολες τις μερες) και δεν θελει με τιποτα να μπει μεσα απαιτωντας να τον γυρισω στο σπιτι..αφου ομως πεισθει να μπει ειναι μια χαρα οπως μας λενε οι υπευθυνοι ,παιζει,συμμετεχει στις δραστηριοτητες του σταθμου,τρωει και μαλιστα οταν φευγουμε μου διηγειται χαρουμενος και περηφανος το τι πετυχε στην διαρκεια της μερας (τον αφηνω περιπου 3 ωρες)..οταν τον ρωταμε γιατι κανει ολα αυτα το πρωι αν και περναει καλα εκει που παει μας λεει οτι δεν θελει να του λειπει και να χασει το σπιτι του και τους γονεις του.Υποψην πως ειχαμε ξανακανει μια αποπειρα να τον ξαναγραψουμε στον σταθμο στα 3 του με τα ιδια παλι συμπτωματα αλλα επειδη ηταν χειμωνας και ειχε παθει βροχοπνευμονια κατοπιν συμβουλης του παιδιατρου δεν τον ξαναστειλαμε και δεν επιμειναμε παραπανω.αν δεν υπηρχε το θεμα του εμετου και ηταν μονο το κλαμα δεν θα ανησυχουσα αλλα προβληματιζομαι μηπως του προκαλεσουν κανεναν ερεθισμο στο στομάχι.Εχει καμια καποια παρομοια εμπειρια με συμπτωματα εμετου;Πως το χειριστηκατε;

 

εμετός? α, γνωστή ιστορία για το γιο μου.....

πήγε παιδικό στα 2 και κάθε μέρα, στην αρχή, έκλαιγε κι έκανε εμετό μόλις φτάναμε στο σχολείο. οι δασκάλες μου έλεγαν ότι εκεί περνούσε μια χαρά στη διάρκεια της μέρας.

μετά από καμμιά βδομάδα άρχισε να πηγαίνει με το σχολικό. μόλις έφτανε στο σχολείο πάλι κλάμα κι εμετός. τελικά, του έβαζα το γάλα του να το πίνει στο σχολείο, αφού πρώτα ηρεμούσε. έτσι σταμάτησε τους εμετούς. αυτό κράτησε κάνα δίμηνο.

μετά, άρχισε την ιστορία ότι τον χτυπάνε στο σχολείο (ο οδηγός του σχολικού, οι δασκάλες, ένας συμμαθητής του, ακόμη κι ο αρακάς!!!). άπειρες συζητήσεις για τα καλά του σχολείου.... του έδειχνα φωτογραφίες από τότε που ήμουν εγώ κι ο μπαμπάς μαθητές.....

 

την επόμενη χρονιά (παρόλο που είχα και το νέο μωρό στο σπίτι) όλα τέλεια. κανένα πρόβλημα. θέλει υπομονή κι επιμονή. του το δείχνεις ως κάτι τετελεσμένο κι αδιαπραγμάτευτο. όπως εμείς πάμε στη δουλειά, τα παιδάκια πάνε στο σχολείο. αυτή είναι η δουλειά τους. ευτυχώς με την κόρη μου δεν είχα κανένα πρόβλημα (χαζοέκλαψε 3-4 μέρες στην αρχή).

 

ο γιος μου πάντως τον έχει τον εμετό πολύ εύκολο, ακόμη κι όταν βήχει κάνει πάντα εμετό. έχω ρίξει σφουγγαρίσματα...

[Daphne-]

είναι πολυ χαρούμενος,γελαστος,χοροπηδαει μας διηγείται τι εκανε ολη την μερα..ολο το προβλημα ειναι να μπει μεσα στο σταθμο.

 

μολις φθανουμε στην πορτα τραβιεται , μας λεει να του σκουπησουμε τις μιξες και τα δακρυα τα οποια πολλες φορες δεν υπαρχουν ,θελει να γυρισει σπιτι,και εκει εχουμε και τον εμετο.

 

εχουμε δοκιμασει να μην του βαζουμε γαλα ή να του βαζουμε πολυ λιγο αλλα παλι τα ιδια.βεβαια αυτα τα φαινομενα ηταν πιο εντονα στην αρχη (τωρα κλεινουμε περιπου μηνα)..τωρα απο τις 5 μερες κανει εμετο 2-3

Αρα περνάει καλά....

Η ηλικία του είναι εντελώς κατάλληλη.

Ολα καλά.

 

Μένει να του δείξετε οτι ειστε κι εσείς αποφασισμένοι, οτι το ζήτημα είναι αδιαπραγμάτευτο, αλλά και οτι τον καταλαβαίνετε που ανησυχεί.

 

Είναι σημαντικό να δίνουμε προσοχή στα συναισθήματα των παιδιών μας, χωρίς αυτό να σημαίνει οτι θα τους κάνουμε τη "χάρη".

"Καταλαβαίνω πόσο στεναχωρημένος εισαι μπλα μπλα, αλλά τωρα πρεπει να πας στο σχολείο κι εγω στη δουλειά μου" .

Δοκίμασε. Κάτι προσπαθεί να σας πει με τον εμετό.

 

Να μην σε βλέπει στενοχωρημένη προπάντων, γιατί βασίζεται σε αυτό.

Τα συναισθήματα δεν κρύβονται. Τα παιδιά τα καταλαβαίνουν πολύ εύκολα. Εάν γινει προσπάθεια να κρυφτούν, ειναι χειρότερο το αποτέλεσμα...Το θέμα ειναι να μην υπάρχουν.Και για να συμβεί αυτό πρέπει να ειμαστε κι εμείς πεπεισμένοι οτι πράτουμε σωστά.

[samantha1gr]

συζηταμε καθημερινα μαζι του για το θεμα του σταθμου.προσπαθουμε να τον πεισουμε το ποσο σημαντικο ειναι να πηγαινει εκει ,το οτι περναει καλα με τους συμμαθητες του ,να μην ειναι συνεχεια κλειδωμενος στους 4 τοιχους .και ενω μας υποσχεται οτι την επομενη μερα θα ειναι χαρουμενος και γελαστος τις περισσοτερες μερες το πρωι εχουμε το ιδιο προβλημα.τις τελευταιες μερες καταφυγαμε στο τεχνασμα να του υποσχομαστε μικροδωρακια που του αρεσουν π.χ γλυκακια ,αυτοκινητα αν ειναι οπως πρεπει αλλα τιποτα ειμαστε αποφασισμενοι παντως και του το τονιζουμε οτι θα συνεχισει να πηγαινει κανονικα απλα μας ανησυχει λιγο το θεμα του εμετου μην εχουμε αλλες ιστοριες.ο παιδιατρος μας ειπε οτι τα οξεα μπορει να προκαλεσουν ερεθισμο στο στομαχι και στον οισοφαγο αν κανει καθημερινα εμετο.ελπιζω να μην συμβει κατι τετοιο..

[Ηλιοβασίλεμα]

Εμένα η κόρη μου πρωτοπήγε στον σταθμό στα 3,5 της. Ξεκινήσαμε καλά με την δυσκολία του αποχωρισμού από μενα γιατι ειναι κολλημενη μαζί μου..μεχρι που μετα κανα μηνα από το ξεκινημα του σταθμού, αρχισε τα κλαμματα και τους εμμετους εξω από την ταξη...Οι δασκάλες την τραβούσαν και μου έλεγαν να την αφήσω και ας κάνει εμμετο. Σε αυτο δεν συμφωνούσα, ήθελα να την ηρεμώ πρώτα και να αποφασίζει να μπει στη ταξη σαν μεγάλο παιδάκι ενώ καποιες φορες την γυριζα σπιτι...Περάσαμε κανα 2 βδομαδες προβληματικούς με κλαματα και εμμετους και αγκαλιες μην την αφηνω στο σχολειο...Μεχρι που την πήγε για μια βδομαδα η μαμα μου (η γιαγια της) και της εκανε τα ιδια αλλά αρχιζαν να βελτιωνονται τα πραγματα και φτασαμε στο σημειο να την πηγαινω και εγω και να μου δινει ενα φιλι και μια αγκαλιά και μετα κατευθείαν μέσα στη τάξη!!! Και έτσι ολοκληρώσαμε την πρώτη μας σχολική χρονιά!!!

Καταλήγω στο να δοκιμάσεις και εσύ να τον στέλνεις στο σχολείο με κάποιον τρίτο (όχι εσενα), ίσως καλύτερα την γιαγια του, αν υπάρχει η δυνατότητα...

[Daphne-]

συζηταμε καθημερινα μαζι του για το θεμα του σταθμου.προσπαθουμε να τον πεισουμε το ποσο σημαντικο ειναι να πηγαινει εκει ,το οτι περναει καλα με τους συμμαθητες του ,να μην ειναι συνεχεια κλειδωμενος στους 4 τοιχους .και ενω μας υποσχεται οτι την επομενη μερα θα ειναι χαρουμενος και γελαστος τις περισσοτερες μερες το πρωι εχουμε το ιδιο προβλημα.τις τελευταιες μερες καταφυγαμε στο τεχνασμα να του υποσχομαστε μικροδωρακια που του αρεσουν π.χ γλυκακια ,αυτοκινητα αν ειναι οπως πρεπει αλλα τιποτα

Εκείνο που πρέπει να κάνετε είναι να τον ακούσετε. Φαντάσου εσύ τι θα ήθελες εάν είχες κάποιο πρόβλημα. Μάλλον να σε ακούσει και να σε καταλάβει κάποιος και οχι να σε πείσει, ε?

 

Το να υπόσχεστε μικροδωράκια είναι λάθος. Θα μάθει να περιμένει ανταλλάγματα, αλλά το οτι να αισθάνεται κάτι δυσάρεστο και να το εκφράζει είναι μη αποδεκτό. Δηλ. αυτό είναι το όπως πρέπει που βγαίνει μέσα από αυτό.

Αφήστε τον να είναι όπως είναι, και παράλληλα πείτε του οτι θα πηγαίνει.

Σε λίγο καιρό θα τον κερδίσουν οι παρέες και ολα αυτά που προσφέρει το σχολείο, απέναντι στον αποχωρισμό από τη μαμά και το μπαμπά...

Ηδη περνάει καλά εκεί, θα πειστεί από μόνος του...

[Rea_1971]

Δοκίμασε το πρωί που τον ξυπνάς να του πεις με κάποιο τρόπο ότι ουσιαστικά κάνει μια ρουτίνα που όλοι κάνετε σπίτι σας:

"ξύπνα, πρέπει να πάει η μαμά και ο μπαμπάς στη δουλειά και εσύ στο σχολείο."

[samantha1gr]

Δοκιμάσαμε ένα τέχνασμα με τον σύζυγο μου: του λέγαμε το πρωι οτι στο γάλα του ,του βάζουμε ένα ειδικό φάρμακο που σταματάει του εμετους!για 4 μέρες είμασταν εντάξει αλλά χθες πάλι τα ίδια Δεν ξέρουμε τι άλλο να κάνουμε πια.Θα περιμένουμε μηπως και το ξεπεράσει μονος του

[Ράνια Κωστελέτου]

Φίλη μου , ο μικρός σας βρίσκεται σε φάση προσαρμογής . Ασφαλώς και ο εμετός είναι ένα ψυχοσωματικό δείγμα άγχους για εκείνον , ωςτόσο επιδείξτε σταθερή και ευχάριστη συμπεριφορα , μην μένετε μαζί του στο χώρο του σχολείου για πολύ , προτεινόμενο να φεύγετε σύντομα .

Εχοντας ως ανάμνηση την τελευταία εμπειρία διακοπής φοίτησης , ενδεχομένως να ελπίζει το ίδιο και πειραματίζεται.

Δώστε του ερεθίσματα να νιώσει δυνατός , βοηθείστε τον να αυτονομηθεί και να ανεξαρτοποιηθεί από εσάς και έχετε υπομονή ώστε να πάρει τον χρόνο που χρειάζεται για μια ομαλή προσαρμογή .

Καλή συνέχεια !