Εργαζομενη Μητέρα ή Καλη Νοικοκυρα!

[GeorginaT]

το ίδιο συμβαίνει και με μένα,αλλά έχω και τα προβλήματά μου...δεν κρατώ ίδιο πρόγραμμα κάθε μέρα στο παιδί, ούτε στο φαγητό, ούτε στο μπάνιο. Και εκεί που το είχα΄βάλει σε μία σειρά ύπνου μου ξανακύλησε. Επίσης είναι ένας ζόρικος μπόμπιρας που θέλει πολύ αγκαλιά και πολύ πολύ πολύ ενασχόληση. Δηλαδή δεν κάθεται για λίγο στο παρκοκρέβατο, να πλύνω π.χ. τα πιάτα, δε μιλάω να βάλω σκούπα... Πότε θα βάλω σκούπα το βράδυ? Πρέπει να κάνω ολόκληρη ιστορία για να βάλω σκούπα. Είτε να πάω το παιδί στη μαμά μου είτε να τον πηγαινοφέρνω σε όλο το σπίτι για να με βλέπει (αν δεν κλάιει από την σκούπα). Επίσης επειδή είναι σε φάση μπουσουλήματος, δεν τον αφήνω γιατί δεν τα έχω τόσο καθαρά κάτω, οπότε νευριάζει αφού είναι υπερκινητικός και έχει γκρίνια. Πολλά ΣΚ έχω και τα παιδιά του άντρα μου που επίσης είναι μικρά και γίνεται σπίτι το έλα να δεις... ολομόναχη μιας και εκείνος δουλεύει πολύ και μου το ζητάει σαν χάρη. Κούραση να δείτε. Αν δεν τα έχω, πάλι στο τρέξιμο ειμαι. Μαζί με την ψυχολογία των κιλών... που για κάποιο λόγο το στόμα μου δεν θέλει να στερηθεί κάποια πράγματα, πχ το βραδινό. Βάλτε και τον κάκιστο ύπνο.

 

Dear babyprince...

 

το θέμα εδώ όπως το καταλαβαίνω...δεν είναι το παιδί...δεν είναι το σπίτι...

αλλά η ψυχολογία σου που είναι κάπως χαμηλή να το πω ή κάτω στα πατώματα...

 

Το πρόγραμμα πρέπει να το φτιάξεις γιατί το παιδί αισθάνεται σιγουριά....όχι με το ρολόι...απλά σαν σειρά...κάνουμε μπάνιο, πίνουμε γάλα...κάνουμε νάνι....

 

Στην ηλικία που είναι θέλει να εξερευνήσει τον κόσμο...και λογικό...

στη φάση που είσαι...θέλεις να είσαι σίγουρη ότι η εξερεύνηση θα γίνει με υγιεινή και ασφάλεια...επίσης λογικό...έλα όμως που δεν βρίσκεται χρόνος...

Λύση α...τον αφήνεις στο παρκοκρέβατο για 10 λεπτά μέχρι να βάλεις σκούπα και να σφουγγαρίσεις και μετά τον αφήνεις να αλωνίσει...όσο πλένεις τα πιάτα ή κάνεις κάτι άλλο...

Λύση β...αφήνεις το σπίτι στη μοίρα του...και παίζεται μαζί...

Για τα σκ....φρόντισε να έχεις φαγητό έτοιμο...ή από την προηγούμενη ή από την κατάψυξη...και βγάλε πλάνο παιχνιδιού και δραστηριοτήτων...αλλιώς δεν παλεύεται...

 

Επίσης...άσε τον μικρό λίγο στη μαμά σου...και πέσε για ύπνο...

Στην περίπτωσή σου ισχύει το...χαρούμενη και ξεκούραστη μαμά για να πηγαίνουν όλα καλά και να είναι και ο μπόμπιρας καλός και χαμογελαστός...

 

Εύχομαι ότι καλύτερο...

 

Αν πάλι δεν βοήθησα...μη φωνάξεις...είχα όλη την καλή διάθεση...

[babyprince]

Ε όχι και να φωνάξω που κάποιος ασχολείται μαζί μου...

 

Ναι είμαι κάπως. Βαρέθηκα και τα ατελείωτα πήγαινε έλα, που πολλές φορές τα δημιουργώ μόνη μου...

 

Θα το παλέψω αυτό που προτείνεις... με το πρόγραμμα του μικρού έχω θέμα γιατί μετά τη δουλειά, πάω να φάω στη μαμά μου και να πάρω τον μικρό. Μέχρι να μπω σπίτι έχει πάει τουλάχιστον 19:30. Πότε να τον ταίσω κρέμα, ΄περιμένω λίγο να χωνέψει, μπανιάρω, πέξω και μετά νάνι στις 20:30?

[evita79]

Kαι γω στην κατηγορια εργαζομενη μαμα ανηκω. Και η μητερα μου εργαζοταν και μεγαλωσα με την πεποιθηση οτι η γυναικα και χρειαζεται και πρεπει να εργαζεται...

Γιατο οικονομικο δεν το συζητω ειναι αυτονοητο...πιστευω στην αναγκαιοτητα εργασιας ανεξαρτητως φυλου.Απλα τα τρελα ωραρια και η μητροτητα δυσκολα συνδυαζονται χωριςκοστος για το παιδι. Το να δουλευεις τις ωρες που το παιδι ειναι στο σχολειο δεν το επηρεαζει. Τωρα οσο ειναι μωρακι ο αποχωρισμος ειναι δυσκολος και για τους δυο. Καθε οικογενεια κανει αυτο που μπορει...καλη μανα παντως δεν σε κανει το να κλεινεσαι στο σπιτι με το παιδι...τυψεις τυψεις τυψεις....αυτες ειναι που δεν φευγουν απο ολες οτι και να επιλεξουν. Χαλαρωστε και δωστε οτι μπορειτε στα παιδια οσες ωρες ειστε μαζι τους...δεν υπαρχουν οι ιδανικες μαμαδες των διαφημισεων. Τις δημιουργησαν εργαζομενες μαμαδες που τρεχουν κι αυτες ολη μερα!!! Μια εργαζομενη μαμα που λειπει και 5-6 βραδια το μηνα απο το σπιτι(εκει να δειτε ΤΥΨΕΙΣ)

[Aeriko]

Θα το παλέψω αυτό που προτείνεις... με το πρόγραμμα του μικρού έχω θέμα γιατί μετά τη δουλειά, πάω να φάω στη μαμά μου και να πάρω τον μικρό. Μέχρι να μπω σπίτι έχει πάει τουλάχιστον 19:30. Πότε να τον ταίσω κρέμα, ΄περιμένω λίγο να χωνέψει, μπανιάρω, πέξω και μετά νάνι στις 20:30?

 

Μπορείς να τον ταΐσεις στη μαμά σου την ώρα που τρως κι εσύ και να τρώτε παρέα. Έτσι όταν πάτε σπίτι θα έχετε καθαρή όλη την ώρα για να ασχοληθείτε ο ένας με τον άλλον

[babyprince]

Ναι έχεις δίκιο... να τον ταίζω στη μαμά μου...

[peony]

Babyprince, κι εγώ δουλεύω 9 - 10 ώρες την ημέρα και καταλαβαίνω τι λες. Ώρες ώρες νιώθω ανείπωτη κούραση... οι λόγοι που τα βγάζω πέρα είναι ότι ο σύζυγος και λόγω νοοτροπίας και λόγω ωραρίων (δηλαδή δεν δουλεύει πιο αργά από μένα) κάνει ό,τι ακριβώς κι εγώ - και επίσης ότι καλώς ή κακώς δεν παίζει γιαγιά για να τα κρατάει όλη μέρα κι έτσι έχουμε νταντά, οπότε δεν έχουμε μετακινήσεις (με μεγάλο βέβαια οικονομικό κόστος).

 

Επειδή ανέφερες τη σκούπα, ήθελα να σε ρωτήσω αν έχετε τη δυνατότητα να έρχεται γυναίκα 1 -2 φορές την εβδομάδα για καθάρισμα/σίδερο,ή έστω κάθε 15. Θα σε ξεκούραζε αρκετά, πιστεύω. Επίσης, εγώ έχω ξεσκίσει το πλυντήριο πιάτων (γενικά βέβαια η νοικοκυροσύνη δεν είναι το φόρτε μου). Από φαγητό μαγειρεύουμε πότε ο ένας πότε ο άλλος, πότε η πεθερά μου να'ναι καλά η γυναίκα Γενικά όλο αυτό το πράγμα παιδιά συν δουλειά έχει φέρει το σπίτι σε δεύτερη μοίρα και βάλε...αλλά νομίζω και παιδιά να μην είχα πάλι έτσι θα ήταν

 

Δεν πρόσεξα αν γράφεις κάπου πόσο είναι ο μικρούλης σου - εμένα μου πήρε πάνω από 6 μήνες να το πάρω απόφαση ότι τέρμα οι ρεμαλιές, για λόγους αντοχής. Έκτοτε, τις λιγοστές φορές που βγαίνω, το χαίρομαι και πολύ περισσότερο.

 

θέλω τέλος να πιστεύω ότι όταν κλείσει και η 2η μου τα 3, όλα θα είναι λίιιγο πιο εύκολα (να'μαστε καλά ως τότε κι όλα γίνονται).

 

Αυτά ... με αγωνιστικούς χαιρετισμούς!

 

ΥΓ. Σκέφτομαι μερικές φορές ότι η δουλειά με βοηθάει να μην τρελαίνομαι στο σπίτι και τα παιδιά να μην τρελαίνομαι στη δουλειά! Το έχει νιώσει καμιά;

[evadim]

Πολυ μεγαλο θεμα!!!Εγω μετα απο 4 σχεδον χρονια που καθομαι σπιτι που γεννησα τα 2 παιδια μου και τα οποια χρονια να σημειωσω πληρωνομουν κανονικα γιατι ειχα αναρρωτικες και 9 μηνο και στα δυο[στο πρωτο ημουν σε ιδιωτικο στην εγκυμ και απο την γεννα και μετα διοριστηκα στο δημοσιο]γυρναω σε 2 μηνες δουλεια και ειμαι πολυ χαρουμενη!!!Επηξα απο την κλεισουρα και βαρεθηκα να ειμαι με πυτζαμες και να κανω δουλειες.Τα παιδια μου τα λατρευω αλλα πιστευω οτι η δουλεια σε βοηθαει να ξεφευγεις και το λεω αυτο γιατι για ενα 6μηνο απο το ενα παιδι στο αλλο γυρισα στην δουλεια και ηταν και καινουριο το περιβαλλον και ημουν η πιο χαρουμενη υπαλληλος που υπηρχε.Αφου με κοιταζαν οι συναδελφισσες καλα καλα και να πω οτι η δουλεια μου ειναι σε νοσοκομειο με πολυ δουλεια και βαρδιες.Πηγαινα ομως για βαρδια και επινα τουλαχιστον το καφεδακι μου εστω για μιση ωρα χωρις κλαματα απο πισω και μετα γυρνουσα σπιτι ορεξατη χαρουμενη και απολαμβανα το 1 παιδι που ειχα τοτε.Ειχα ξαναβρει τον ευατο μου,εβλεπα κοσμο,λεγαμε τα νεα μας εκει στην δουλεια ακουγα και κανενα κοπλιμεντο και ημουν κομπλε.Το παιδι τοτε βεβαια οπως και τωρα το κρατουσε σχεδον μισες ωρες η μαμα μου που ειναι τελεια και το περισσοτερο και ιδιως νυχτες[8 τον μηνα ]ο αντρας μου.Αυτο λοιπον το κομματι κοριτσια ειναι που ευχαριστηθηκα πιο πολυ απο ολα γιατι μεχρι τοτε εκανε τον κινεζο με το παιδι ουτε το ειχε ταισει ποτε και εφυγα ενα πρωι αφηνοντας ενα σημειωμα με το τι ακριβως επρεπε να κανει απο το αλλαγμα μεχρι το ταισμα.Εκει λοιπον τα ειδε ολα και απο τοτε δεθηκε με τον γιο μου.Το ιδιο εχει γινει και τωρα με το δευτερο παιδι που ειναι και κοριτσι και τρεμει τωρα που θα αφησω 2 και θα φυγω!!αλλα καλα να παθει γιατι τα θεωρει ολα ευκολα και δεδομενα και ακουγεται συνεχεια η φραση 'αφου εσυ καθεσαι ολη μερα'.Βεβαια εχω και την ασφαλεια που απο κατω μενει η μαμα μου αλλα απο εγωισμο δεν την φωναζει ποτε.Τωρα θα δει πως ειναι και γιατι γκρινιαζω ολη μερα που απλα θα προσεχει τα παιδια οχι να κανει και καμμια δουλεια[αυτο ειναο το κακο γιατι οταν γυρναγα στο πρωτο ηταν το σπιτι χαλια και αυτος ψοφιος και με περιμεν να μαγειρεψω και να στρωσω!!!και φυσικα εψελνα ολη μερα]Για να τελειωνω γιατι σας κουρασα αλλα βρηκα ευκαιρια να πω τον πονο μου με τοσα διαζυγια δεν θα εμενα ποτε χωρις δουλεια και να εξαρταμαι απο τον αντρα μου και να με πρηζει για μια μπλουζα!!!

ΙΔΑΝΙΚΑ ΘΑ ΗΘΕΛΑ

1]η να πηγαινα δουλεια οποτε ηθελα και οσο ηθελα[καλο ε?]αλλα στην αγγλια ετσι γινεται επιλεγεις ποσες ωρες θα δουλεψεις και ποιες μερες εσυ

η

2]να καθομουν σπιτι αλλα να ειχα δικα μου εισοδηματα ενοικια περιουσια κι να ημουν εξασφαλισμενη

Χιλια συγνωμη και παλι που σας κουρασα

[babyprince]

Είχα γυναίκα κάθε εβδομάδα αλλά λόγω δύσκολων συνθηκών στο επαγγελμα (ελεύθερος επαγγελματίας) την σταμάτησα μέχρι να ανακάμψουμε ξανά. Οπότε για νταντά ούτε κουβέντα. Πρέπει να πηγαινοφέρνω το μωρό στη μαμά.

 

Ο άντρας μου λόγω του δικού του επαγγέλματος γυρνάει αργά την νύχτα και πολλές φορές δουλεύει διπλό. Γενικά σπάνια βλεπόμαστε και το μωρό το έχω αναλάβει εγώ. Μία ή δύο φορές το μήνα αναλαμβάνω και τα παιδιά του από άλλο γάμο μιας και εκείνος δουλεύει... (μεγάλη κουβέντα)

[ioanna.gr]

Δηλαδή δεν κάθεται για λίγο στο παρκοκρέβατο, να πλύνω π.χ. τα πιάτα, δε μιλάω να βάλω σκούπα... Πότε θα βάλω σκούπα το βράδυ? Πρέπει να κάνω ολόκληρη ιστορία για να βάλω σκούπα. Είτε να πάω το παιδί στη μαμά μου είτε να τον πηγαινοφέρνω σε όλο το σπίτι για να με βλέπει (αν δεν κλάιει από την σκούπα).

 

αφού δουλεύεις, κάποια από τα χρήματα που βγάζεις πρέπει να αντισταθμίζουν αυτά που δεν κάνεις επειδή δουλεύεις.

Δηλαδή

1. πάρε ένα πλυντήριο πιάτων και σταμάτα το πλύσιμο

 

2. πάρε μια αυτόματη σκούπα - ρομπότ (rooba ή κάποιο τέτοιο μοντέλο) να σκουπίζει μόνη της όταν λείπεις - υπάρχει και σφουγαρίστρα τετοια

 

3. πάρε γυναίκα να σου καθαρίζει το σπίτι, όσες φορές το μήνα νομίζεις (υπολόγισε πόσο μπορείς να ξοδέψεις σε αυτό)

 

4. μαγείρεψε το σκ και βάλε στην κατάψυξη

[Eve]

2. πάρε μια αυτόματη σκούπα - ρομπότ (rooba ή κάποιο τέτοιο μοντέλο) να σκουπίζει μόνη της όταν λείπεις - υπάρχει και σφουγαρίστρα τετοια

 

 

Κοπελια τι ειναι αυτο που λες?? θα τρελαθω!

παει και απο δωματιο σε δωματιο/αναμεσα στα επιπλα κλπ?

 

Με το σουπερ και ανεφοδιασμο σπιτιου γενικως πως τα καταφερνετε?

 

γυρναω στη δουλεια σε ενα μηνα μετα απο 15 μηνες αδεια, με πληρες ωραριο περιπου 9 ωρες καθε μερα. Αυτη τη στιγμη με τα 2 παιδια και το σπιτι τρεχω ΟΛΗ μερα και τα προλαβαινω ολα (ψωνια, μαγειρεματα, ταισματα, κοιμισματα, αλλαγματα, μπανια, βολτα, παιχνιδι) με τρελες ταχυτητες, προγραμμα και εξασκηση.

Το να λειπω τοσες ωρες απο το σπιτι και να μην καταρευσει το συμπαν μου φαινεται ΒΟΥΝΟ αυτη τη στιγμη...

 

:-(

[joela]

Συμπτωματικά ξεκινάω δουλειά από αύριο, έχοντας μείνει στο σπίτι 1 χρόνο και κάτι μέρες. Κορίτσια, τρώω φρίκες στο σπίτι! Το παιδί μου να είναι καλά πάντα, αλλά δεν αντέχεται σπίτι σπίτι συνέχεια. Πριν μείνω έγκυος έτρεχα πάνω κάτω σαν το Βέγγο, είχα χίλια δυό ενδιαφέροντα, τώρα μαμά και νοικοκυρά. Σε παίρνει και από κάτω λίγο όλο αυτό. Άσε που δεν έχω και χρήματα να΄κάνω ό,τι μου κατέβει στο κεφάλι. ΚΑι ο άντρας μου τι να πρωτοκάνει, δημόσιος υπάλληλος είναι! Τι να του πω... φέρε για νύχι και ανταύγια, ή να αλλάξουμε στο μπέμπη κουρτίνες γιατί δεν είναι παιδικές. Άσε που όταν είσαι σπίτι συνέχεια τρως και παραμελείς και τον εαυτό σου. Μερικές μέρες είμαι συνέχεια με πιτζάμα-παντόφλα.

Για όλα αυτά, και για πολλά άλλα, χαίρομαι πολύ που αύριο θα πάω δουλειά. Το πιθανότερο είναι να κλαίγομαι μετά, το παιδί μου ήδη μου λείπει πολύ, και ένας λόγος παραπάνω ότι αναγκαστικά θα τον κρατάει η πεθερά μου αρκετές μέρες τη βδομάδα , αλλά η έξοδος από το σπίτι θα με ανανεώσει, θα κάνει καλό και στη σχέση μου με τον άντρα μου, που θα ακούει λιγότερη μουρμούρα!

 

Εται ακριβώς.Εγώ έμεινα στο σπίτι απο 4 μηνών έγκυος και γύρισα στη δουλειά όταν ο γιός μου έγινε 14μηνών.Στην αρχή όλα ήταν υπέροχα.Ξύπναγα αργότερα,με το πάσο οι οδυλειές,βόλτες απο δω κι απο κει.Οταν γεννήθηκε ο μικρός,μια χαρά γέμιζε η μέρα μου με το καινούριο μου παιδάκι.Καλά ολα αυτά αλλά...Τους τελευταιους 3 μήνες μπούχτησα γιατί εκ των πραγμάτων ζορίζεσαι.Και άμα δεν έχεις και βοήθεια.Δεν πηγαίναμε και σχεδόν πουθενά γιατί ο άντρας μου γυρίζει και αργά.Οπου πήγαινα με το μωρό και το χειμώνα σπάνια γιατί κ οι άλλες είχαν μωρά και όλο και θα τα είχαμε άρρωστα.Οπότε είχα φρικάρει τόσο που ενω έλκεγα να κάνω παιδάκι απανοτά όταν γυρισα δουλειά ουτε να το ακούσω.Τελικά δυο μέρες μετά το γυρισμό στη δουλειά έμαθα οτι είμαι πάλι έγκυος και καλά να είναι το παιδάκι μου θα πηγαίνω δουλειά μέχρι την τελευταια μέρα.Αλλάζω παραστάσεις βρε παιδί μου.Ασε που ο γιός μου τρελαίνετε τόσο με το "κολείο" του που δεν θα τον σταματήσω όταν κάνω με το καλό το άλλο.

[peony]

Εve, ποιος θα τα έχει όσο λείπεις για δουλειά;

Είναι εφικτό να αναλάβει κάποια πράγματα ο σύζυγος; Εμένα πχ γυρίζει στις 6, οπότε φεύγει η νταντά κι εγώ έρχομαι στις 7.30

Σούπερ μάρκετ πάει ο σύζυγος (ο οποίος και οδηγεί, οπότε την γλύτωσα).

Εγώ νομίζω ότι σου φαίνονται βουνό (όχι ότι δεν είναι δύσκολα) επειδή ακόμη δεν έχεις επιστρέψει...κάτσε να γυρίσεις και θα δεις, θα προσαρμοστείτε - η αρχή είναι η δύσκολη...

 

Θέλω κι εγώ σκούπα ρομπότ - για πειτε!

[sporiklos]

Δεν εργαζομαι και ερχεται και γυναικα για καθαρισμα 1 φορα/εβδομαδα.Αυτη την στιγμη που γραφω με ποναει η παλια τενοντιτιδα στο αριστερο χερι, το δεξι χερι δεν μπορει να κανει καποιες κινησεις καθως και το αριστερο ποδι. Εχω να πιω τον καφε μου αραχτη 5 μηνες, τουαλετα πηγαινω μια φορα την ημερα, η επισημη γλωσσα που μιλω ακομη και στους ενηλικες εκ παραδρομης ειναι τα μωρουδιακα, εχω να κοιμηθω 8ωρο εδω και 14 μηνες( εγκυμοσυνη+5μηνων μπεμπης),εδω και εναν μηνα τρωω με πηρουνι,μαχαιρι και ενα μωρο στα ποδια μου,οι φιλοι μου εχουν αναλαβει να μου λενε τηλεφωνικως και επιγραμματικα τι συμβαινει στην επικαιροτητα, μπανιο κανω σε 1'(ουτε μαλακτικες κρεμες ουτε κρεμες σωματος,ουτε ξυρισμα).

 

Απο την αλλη ο συζυγος δουλευει 8-2.30 και 5.30-9.30. Ειναι ακμαιοτατος μεχρι που εχει παρει και καποια κιλακια,κοιμαται το μεσημερι + 8ωρο το βραδυ, πινει τη φραπεδια του καθε πρωι χαζευοντας την επικαιροτητα στο διαδικτυο, τις ωρες που δεν κοιμαται ειναι στην τουαλετα,μπανιο κανει μως αλλη Κλεοπατρα.

 

Το θεμα μας λοιπον δεν ειναι νοικοκυρα η εργαζομενη αλλα αν το σηκωνει η τσεπη μας να κανουμε εγχειρηση αλλαγης φυλου

[ioanna.gr]

Το θεμα μας λοιπον δεν ειναι νοικοκυρα η εργαζομενη αλλα αν το σηκωνει η τσεπη μας να κανουμε εγχειρηση αλλαγης φυλου

 

Εύστοχο! πραγματικά...

 

λοιπόν, κυκλοφορούν πολλά μοντέλα τέτοιες σκούπες, από το διαδίκτυο την παραγγέλνεις, εγώ στο εξωτερικό την ανακάλυψα αλλά πιστεύω ότι στέλνουν και ελλάδα. είτε σκανάρει όλο το χώρο και τον καλύπτει είτε ξεκινάει από το κέντρο και πάει κυκλικά μέχρι να τελειώσει και μετά στο επόμενο δωμάτιο. είναι χαμηλή συσκευή και περνάει κάτω από τα περισσότερα έπιπλα

αν googlαρετε robot vacuum cleaner θα βρείτε πολλά μοντέλα. και στο Youtube έχει βιντεάκια να πάρετε μια ιδέα

υπάρχουν τουλάχιστον 4 εταιρείες που ξέρω και οι τιμές είναι καλές, πολύ καλές πιστεύω

 

ανεφοδιασμός : μια φορά το μήνα στο macro και αγοράζω τεράστιες ποσότητες - ούτε μίνι μάρκετ να ήταν το σπίτι

και έπειτα στο πιο κοντινό σούπερ μάρκετ όποιος από τους δύο προλαβαίνει για τα άμεσα αναλώσιμα τρόφιμα που έχουν ημερομηνία λήξης

[Aeriko]

Για το Σ/Μ υπάρχουν και οι online ή τηλεφωνικές παραγγελίες

[ada9]

Λοιπόν να μπω κι εγώ στην παρέα!

Θα τα πάρω από την αρχή!

Τελείωσα πολιτικος μηχανικος και βρήκα δουλεια σε κατασκευαστική εταιρία κατευθείαν!Πριν μεινω έγγυος δουλευα εργοτάξιο 8:00-17:00(στις καλές μέρες) ή και οσο χρειαστεί και τα Σάββατα 8-14:30!εκανα περίπου 35χλμ καθε μέρα πήγαινε έλα!

Μολις ήμουνα 6 μηνων έγκυος πηγα στα κεντρικα της εταιριας κ εκανα από αττικη οδό 50χλμ την ημέρα!Το ωράριο το εκανα απο μονη μου 8ωρο κ εκοψα επισης απο μονη μου το Σαββατο(ολοι βέβαια με ειχαν στη μπουκα!)

Δούλευα μεχρι και τον 8ο!

Μετά έπαψα να πληρώνομαι!(ΑΠΥ βλέπετε)

Αφου γέννησα δεν μπορουσα να διαννοηθώ να επιστρέψω στη δουλεια και να κάνω 50 χλμ τη μερα και να γυρνάω σπίτι 6 η ωρα στην καλύτερη και να δουλευω και τα σαββατα γιατι πλεον δεν θα ειχα δικαιολογια να μην πηγαινω!Και το χειροτερό μου!Ολες αυτες τις ώρες το παιδι να ειναι με την πεθερα!:evil::evil:Εγω έλεγα αν γυρισω και δουλευω τοσες ωρες θελω νταντα, δεν θελω τη μανα σου να μου κανει το παιδι δικό της (παραλογίζομαι το ξέρω, αλλά κατι θα χω δει και τα λέω) οχι λεει ο αντρας δε θα στεναχωρησω εγω τη μάνα μου (σκοτωθήκαμε, γίναμε μπίλιες)!Ετσι είσαι λεω κι εγώ!Κι εγω δεν δουλευω!:mrgreen:

Ετσι την αφησα τη δουλεια αυτή!

Οταν το μωρο ηταν 3 μηνων μου καθεται δουλεια καθηγητρια σε πολύ γνωστο ΙΕΚ ιδιωτικο 8 ωρες την εβδομάδα!Δεχτηκα εννοείται!Το επόμενο εξάμηνο έγιναν 16 ώρες!Μια χαρά λίγες ωρες, ωστόσο ξέφευγα απο το σπιτι, ειχα τα δικά μου χρήματα και το παιδι δε μου έλειπε, ουτε κ περνουσε κ τρομερες ωρες με τη πεθερά μου (ωστόσο αυτό ηταν ενα αγκαθι)

Η καλύτερη χρονια ηταν περσι που το παιδι πήγαινε παιδικό και την πεθερά μου δεν την ειχα ανάγκη παρά μονο οταν ηταν άρρωστος (δουλεια 22 ωρες εβδομαδιαίως, καλοκαιρι, γιορτες όχι)

Τα ειχα κανονήσει όλα τέλεια!Θα γεννούσα αυγουστο και Οκτόβρη πάλι στη δουλεια!Ελα όμως που δε με ξαναπήραν στο ΙΕΚ και ξαφνικά έμεινα χωρις δουλεια!!!!!!!!!!!:evil::evil:

Απο τη μια στεναχωρεθηκα που έχασα μια δουλεια κομμενη και ραμενη στα μετρα μου (+τα λεφτα που χάνω) αλλά από την άλλη το χω καταευχαριστηθεί που είμαι με τα παιδάκια μου, που κατάφερα μεχρι και σήμερα να θηλάσω αποκλειστικά τη μικρή μου, που δεν έχω την ανάγκη της αλληνής κλπ!

Καταλήγω!Θα επεστρεφα σε μια δουλεια με λιγες ώρες μόνο και κατα προτίμηση απογευματινες για να κανουμε τράμπα με τον αντρα μου κ να μην πεσω πα΄λι στην ανάγκη της μάνας του!Μακάρι βεβαια νακαθόμουν μεχρι να παει παιδικο κ η μικρή!Αυτό θα ήταν το καλυτερό μου!

Επεξεργάστηκαν 23 Ιανουαρίου,2011 by ada9
διόρθωση

[marsolan]

Εγω παντως κοριτσια αν με ρωτατε....δεν με χαλαγε να ειμαι μαμα μονο κι οχι εργαζομενη μαμα για καποιο διαστημα!!!

Μην παρεξηγηθω....την δουλεια μου την αγαπαω παρα πολυ και με γεμιζει,επισης απο ωραριο ειναι πολυ καλη και δεν θα μου λειπει το παιδι μου αλλα αν μπορουσα αυτα τα χρηματα που μου προσφερει να τα εχω ως εισοδημα απο αλλες πηγες μπορει και να επαιρνα κι αδεια ανευ αποδοχων για κανεναν χρονο ακομα!!!!

Να μην δουλευω καθολου...οχι δεν το παιρνω ως ενδεχομενο κι αυτο γιατι οπως προειπα μου αρεσει πολυ!!!!

 

Κι επισης μεχρι τωρα με ενα παιδακι που κοντευει 9 μηνων δεν περναω κι ασχημα...παρα την αυπνοια,παρα την κουραση...δεν ενιωσα στιγμη να με κλεινει μεσα το παιδι.Κι ας εχουμε να βγουμε βραδυ ουτε κι εγω ξερω ποσο....κι ας μην εχουμε πολλη βοηθεια απο παππουδογιαγιαδες.

Οποτε κανει καλο καιρο την βαζω στο καροτσι της,παιρνω κι ενα καφεδακι στο χερι και βολταρουμε απιστευτα.Περιμενω πως και πως να ερθει η ανοιξη και το καλοκαιρι για να κυκλοφορουμε κι αλλο

 

Βεβαια εχω την βοηθεια και την κατανοηση του συζυγου,κι επισης δεν σκαμε πολυ με το σπιτι...αλλιμονο μας οταν περπατησει...κι εκει ομως θα το δω σαν την αποστειρωση που καναμε μεχρι 5 μηνων....Απαραιτητη κι ας ειναι κουραστικη!!!!

 

Τελοσπαντων,πιο πολυ ηθελα να δουλεψω στην εγκυμοσυνη μου που ειχα αδεια αναρρωτικη υποχρεωτικα παρα μολις ληξει η αδεια μου κι επιστρεψω επισημα!!!

[babyprince]

Για γυναίκα δύσκολα τώρα που το γραφείο βγαίνει δε βγαίνει.

Σουπερμαρκετ βρήκα λύση, παραγγέλνω τα πάντα τηλεφωνικά και μου τα φέρνουν.

Οι σημαντικότερες για εμένα δουλειές σε ένα σπίτι είναι το συμμάζεμα, η καθαριότητα στα μ΄πάνια και το σκούπισμα-σφουγγάρισμα.

Μόνο το συμμάζεμα σε ένα σπίτι 120 τμ θέλει 1 ώρα.

Η σκούπα αυτή μου ακούγεται πολύ ωραία... Θα το κοιτάξω...

 

Φυσικά αφιερώνω πολύ λιγότερο χρόνο στη δουλειά από ότι παλιότερα... Αλλά να σας πω το εξής, δούλευα μέχρι τελευταία μέρα εγκυμοσύνης. Έφυγα από τη δουλειά με το βαλιτσάκι μου... Καλό ή κακό έχω επενδύσει χρήματα, κόπο και μέλλον στη δουλειά αυτή.

 

Καταλαβαίνω όλες τις γυναίκες που εργάζονται!

[Aeriko]

Το συμμάζεμα δεν είναι σημαντική δουλειά. Αν μπουσουλάει ο μικρός ναι στο σκούπισμα - σφουγγάρισμα... Το συμμάζεμα μπορεί να γίνει και όταν κοιμάται το παιδί ή και κάθε δύο μέρες...

[sporiklos]

Καταλαβαίνω όλες τις γυναίκες που εργάζονται!

 

Επειδη αισθανομαι οτι πρεπει να προασπιστω τις νοικοκυρες σαν μια που ειμαι και εγω δεν θα σου πω την δικη μου αποψη αλλα την αποψη μιας φιλης μου που βγηκε στη συνταξη πολυ νεα με δυο παιδια στο γυμνασιο.Μου ειπε λοιπον οτι το τρεξιμο δεν μειωθηκε καθολου γιατι τωρα που καθεται η οικογενεια τα περιμενει ολα απο αυτην και μαλιστα της φορτωνουν και εξτρα δουλειες πουν πριν δεν τις εκανε΄.Αυτο που καταλαβα λοιπον μετα την γεννηση του παιδιου ειναι οτι ειτε εργαζομαι ειτε οχι (γιατι εχω εργαστει κατα το παρελθον) δεν εχω το δικαιωμα να κουραζομαι ή να καθομαι.Ισως οταν δουλευα ειχε αναλαβει ο συζυγος καποιες υποχρεωσεις λογαριασμους,τραπεζες,σουπερμαρκετ κτλ τωρα ομως παρολο που εχω τον μικρο γυρισαν σε μενα γιατι αυτος δουλευει και δεν προλαβαινει.

Αλλα το πιο σημαντικο που εχω καταλαβει ειναι οτι φταιω εγω γιατι θελω να τα εχω ολα στην εντελεια και ολοι να ειναι ευχαριστημενοι.Για να γινουν ομως αυτα θα πρεπει καποιος να μην ειναι και πολυ ευχαριστημενος και αυτην ειμαι εγω που τελικα ομως ειμαι ευχαριστημενη μονο οταν ολα ειναι στην εντελεια.Το ξερω οτι ειναι λιγο μπερδεμενο αλλα αυτη ειναι η πραγματικοτητα μου.

[vouraikos]

Θα ξεκινησω με κατι που μου λεει ο "καλος μου " για να με πειραξει.

"ολοι οι πονοι , πονανε!"

αστειακι ειναι , αλλα αυτο που θελω να πω ειναι πως και τα δυο εχουν υπερ και κατα(φανταζομαι οτι το εχετε αναφερει στις 5 σελιδες)

εγω που δουλευα παντα και απο μικρη οταν καναμε το πρωτο μας παιδι και λογο καταστασεων σταματησα. (επρεπε να φυγω απο αθηνα)

το μονο που ειχαμε συμφωνησει με τον αντρα μου ειναι να εχω εγω τα λεφτα , γιατι μου επεφτε αρκετα βαρυ αυτο "μου δινει για να κανω αυτο". φυσικα και ο ιδιος ηταν ιδιαιτερα προσεκτικος με το θεμα αυτο. Αναφεροταν στον μισθο του παντα ως "τα λεφτα μας" . 6 χρονια τωρα και με δυο παιδια που τα μεγαλωσα χωρις βοηθεια ΚΛΕΙΣΜΕΝΗ -κυριολεκτικα- σε 6 τοιχους (4 γυρω γυρω και 1 ταβανι και 1 πατωμα) μπορω να σου πω , πως αυτο που ζουνε οι γυναικες που δουλευουν το ζηλευω.

Να ξυπνησω , να ντυθω, να βαφτω, να αφησω τα παιδια σχολεια και μετα να κανω και εγω κατι ασχετο με την οικογενεια.

Τωρα που εγω μπορω να το κανω (λογο ηλικιας παιδιων) , συνανταω τον ρατσισμο στις συνεντευξεις τυπου "αχ, εχετε και 2 παιδακια ε? μικρη ομως τα κανατε" και μετα απο λιγο "και γιατι δεν δουλευεται 6 χρονια τωρα" οποτε παιρνω την πορτιτσα μου παραμασχαλα και γυριζω σπιτακι μου στις δουλειες μου.

 

ειμαι ομως σιγουρη πως οσες μαμαδες , ζουν την τρελα της "εργαζομενης μαμας" ζηλευουν την δικια μας "τυχη".

 

το ζητημα για μενα ειναι οτι στην συγκεκριμενη χωρα -κοινωνια , στις δικες μας γενιες ειναι λιγο σαν αποτυχια απο πολλους το να μην δουλευεις και να εισαι μαμα. εχω πιασει πολλες φορες παλιους γνωστους μου να μου λενε "καλα και εσυ που ησουν τοσο δυναμικη και ανεξαρτητη να παντρευτεις και να κατσεις σπιτι με τα παιδια σου,εε δεν το περιμενα" και καλα η ανεξαρτησια με τον δυναμισμο δεν μπορει να υπαρχουν σε ενα ανθρωπο που δεν εχει δουλεια!

 

πειτε με κομπλεξικη αλλα εμενα αυτο με ενοχλει. το οτι πρεπει να αποδεικνυω καθε μερα οτι δεν ειμια ελεφαντας???

 

-μμμ πολυλογια παλι ε? - καλα σταματησα

[DALIA]

...σήμερα είναι μία από τις μέρες που "Ζηλεύω" τις γυναίκες που είναι στο σπίτι...

" μαμά θέλω πολύ σήμερα να έρθεις να με πάρεις εσύ από το σχολείο"

[AZIA]

...σήμερα είναι μία από τις μέρες που "Ζηλεύω" τις γυναίκες που είναι στο σπίτι...

 

Mια απο τα ιδια...

 

"Μαμα, οχι δουλεια..." ηθελα πραγματικα να βαλω τα κλαμματα...

[Aeriko]

Τωρα που εγω μπορω να το κανω (λογο ηλικιας παιδιων) , συνανταω τον ρατσισμο στις συνεντευξεις τυπου "αχ, εχετε και 2 παιδακια ε? μικρη ομως τα κανατε" και μετα απο λιγο "και γιατι δεν δουλευεται 6 χρονια τωρα" οποτε παιρνω την πορτιτσα μου παραμασχαλα και γυριζω σπιτακι μου στις δουλειες μου.

 

Το "για να μην φέρω σε δύσκολη θέση την επιχείρηση στην οποία θα εργαζόμουν λόγω των αυξημένων υποχρεώσεών μου ως μητέρα στις δύσκολες ηλικίες των παιδιών μου" δεν παίζει ως αποστομωτική απάντηση;

[samsympan]

Με αφορμή την συζήτηση σε άλλο thread, γράφω κάτι εδώ, που το βρίσκω αστείο κι ενδιαφέρον.

 

Μετά την γέννηση της μεγάλης μας κόρης (όπως έχω ξαναναφέρει) σταμάτησα να εργάζομαι. Φέτος λοιπόν, που πήγε πρώτη φορά σχολείο, όπως είναι φυσικό ξεκίνησαν οι συναναστροφές μας με καινούργιους ανθρώπους, που δεν γνωριζόμασταν (δεν ξέραμε το επάγγελμα, το επαγγελματικό παρελθόν, τις σπουδές του άλλου, την οικογενειακή συνθήκη, κλπ).

Είναι λοιπόν 2 περιπτώσεις εργαζόμενων μαμάδων, οι οποίες από όταν έμαθαν ότι δεν εργάζομαι, κάνουν συχνά πυκνά και στο άσχετο, σχόλια με έμφαση για το "Πόσο κουραστικό είναι ΚΑΙ αυτό!" και "ΠΙΟ κουραστικό πολλές φορές!" (εννοόντας πιο κουραστικό από το να είσαι εργαζόμενη μητέρα) και "Πωπω μπράβο, όχι όχι ΜΠΡΑΒΟ σου που μπορείς και το κάνεις! Εγώ δεν θα μπορούσα". Και καπάκι με ύφος διερευνητικό "Εμμμ σκέφτεσαι να εργαστείς ξανά;" σε φάση κάτσε τώρα να δούμε, τι ρόλο βαράει αυτή νοικοκυρούλα χαρωπή (=άραγμα, τους ταΐζει ο άντρας της) ή ουφ θέλω να επιστρέψω στην δουλειά τύπος (=η καημενούλα φορτώθηκε τα παιδιά-νοικοκυριό, αναγκάστηκε να παρατήσει τη δουλειά).

Να πω εδώ, πως προσωπικά ποτέ δεν ανοίγω τέτοιου είδους συζητήσεις - με τέτοιο πνεύμα (αντιπαραβολής και σύγκρισης), πόσο μάλλον με ανθρώπους που δεν γνωρίζω. Δηλαδή μπορεί να συζητήσω το θέμα αν ερωτηθώ. Αλλά όταν διακρίνω ενδιαφέρον κι όχι αδιακρισία. Αν δεν ερωτηθώ, δεν είναι από αυτά που θίγω με μη κοντινούς, διότι τα εντάσσω στα προσωπικά θέματα. Οπότε στις παραπάνω περιπτώσεις απαντώ μονολεκτικά και κάπως αόριστα, κόβοντας την κουβέντα.

 

Τελοσπάντων... και σκέφτομαι, η πολιτική κορεκτίλα σε όλο της το μεγαλείο. Εννοώντας την υπερβολική, ενίοτε υποκριτική έκφανση του politically correct. Όταν κάποιες φορές οι άνθρωποι θεωρούμε "ταμπού" κάποιο θέμα, αλλά θέλουμε να κάνουμε και το σχόλιο μας βρε παιδί μου επ'αυτού. Η αγωνία να μην παρεξηγηθεί η στάση-τα λεγόμενα μας, συνδυαστικά με την προκατάληψη μας που κάνουμε ότι μπορούμε για να μην φανεί αλλά τελικά από την υπερπροσπάθεια, αδυνατούμε να κρύψουμε, συν μια μικρή περιέργεια-ροπή προς κους κους, δημιουργεί κάποιες φορές ένα πραγματικά ενδιαφέρον και κωμικό αποτέλεσμα. Μου έρχεται να τους πω "Κορίτσια, όλα καλά. Μην πιέζεστε! Δεν τρέχει κάτι. Ναι, νταντεύω παιδιά, καθαρίζω το σπίτι και μας θρέφει ο άντρας μου. Λοιπόν πάμε παρακάτω τώρα να συζητήσουμε κάτι άλλο". Πάντα τους χαμογελάω, κι από μέσα μου γελάω πολύ.