Εργαζομενη Μητέρα ή Καλη Νοικοκυρα!

[th@lia]

Θετω το θεμα προς συζητησην γιατι ζηλεψα καποιες κοπελες καθως διαβαζα σημερα τα διαφορα θεματα...Βεβαια ζηλεψα με την καλη εννοια!!!Καποιες ειναι τωρα σπιτι με το παιδακι-α τους σηκωθηκαν το πρωι ήπιαν το καφε τους, μιλησα με την γειτονισα για την απεναντι σεξυ αδυνατη γειτονισα, σκεφτηκαν το φαι τους, θα πανε για τα ψωνια τους βολτα με το μπεμπε-εχει και ωραια μερα σημερα, σε εμας εχει και λαϊκή σημερα, θα παιξουν με τα παιδακι-α τους και θα συνεχιστει ετσι ωραια η μερα τους!!!!Ακομα δεν κατεληξα ετσι??? Απο την αλλη μερια σηκωθηκα, ντυθηκα, πλυθηκα, μακιαγιαζ ελαχιστο εως καθολου ειμαι μαζι με 15 μαντραχαλαδες σεναν οροφο δεν χρειαζεται και πολυ περιποιηση στην δουλεια μου, ταισα την μικρη, την χαιρετισα και πηρα ταυτοκινητακι και βουρ στην δουλεια. Θα γυρισω σαν την τρελλη και θαρχισω, συμμαζεμα, βολτα την μπεμπα, σιδερο, παιχνιδι με την μπεμπα, διαδικαστικα για το βραδυ μπανιο-γαλα-νανι,κανα καυγαδακι με τιν συζυγο γιατι τα νευρα κροσια μεχρι το βραδυ και η ζωη συνεχιζεται...Και θετω την ερωτηση!!Τι κανεις?Τα παρατας ολα και καθεσαι στο σπιτι να το παιξεις καλη νοικοκυρα???Πες οτι οικονιμικα για λιγα χρονια το αντεχεις!Παιρνεις το ρισκο να εξαρτασαι απολυτα απο την δουλεια του αντρα σου και να εισαι στο ζητα??Ειναι θεμα χαρακτηρα!Δεν θα σε φαει και η κλεισουρα αμα εισαι στο σπιτι ολη μερα?Στην δουλεια αλλαζεις και μια κουβεντα, αλλαζεις παραστασεις!!Ξεφευγεις!!

Εθεσα μερικα βασικα ερωτηματα!!Πειτε και εσεις την αποψη σας!Θα τα παρατουσατε??

Τελικα ανικανοποιητο πλασμα ο ανθρωπος!!!Ημουν στο σπιτι ελεγα αμαν αν ξεκινησει η δουλεια!Ειμαι στην δουλεια αμαν αν μουνα τωρα με το παιδακι μου!!Να μην μεγαλωνει στα ξενα χερια!!Ειναι μαχαιρια!!Βασιλακης Καϊλας!!Τι να πω δεν ξερω!!Θελω την χρυση τομη!!Πολλα εγραψα εεεε!!

Τι να κανω ειμαι προβληματισμενη!

[katd]

Πριν μεινω εγκυος για δευτερη φορα αγαπητη μου φιλη ειχα τους ιδιους ακριβως προβληματισμους και τις ιδιες (μα ιδιες λεμε) σκεψεις.!!!Ειμαι και γυριστρω απο φυση μου και πως θα αντεχα με στο σπιτι αλλα το ζουζουνι μου να μεγαλωνει μονο του με μια ξενη γυναικα??

Οταν γυρισα στην δουλεια ο μικρος μου ηταν 8 μηνων και πηρα γυναικα....Εκανα τα στραβα ματια σε πολλα πραγματα μιας και αγαπουσε το παιδι και το προσεχε πολυ (ασχετα που δεν υπακουε εντελως σε αυτα που της ελεγα)!!Περνοντας ο καιρος και μεγαλωνοντας το παιδι ειδα οτι ο τροπος διαπαιδαγωγησης της ηταν μακραν αντιθετος απο τον δικο μου και οτι δεν μπορουσα να επεμβω στο παιδι μου και να το αλλαξω προς το καλυτερο γιατι το εβλεπα μονο 4 ωρες την ημερα!!(Μαζι με τον μπαμπα)..

Αποφασισα λοιπον να μεινω γρηγορα εγκυος στο δευτερο (αν και τοσο γρηγορα δε το περιμενα) για να σταματησω την δουλεια και να μεγαλωσω ΕΓΩ τα παιδια μου, να δωσω γερες βασεις στον χαρακτηρα τους και ας ζοριστω οικονομικα (στην γυναικα εξαλου δινω σχεδον ολο το μισθο μου) και συναισθηματικα (λογω κλεισουρας). Και ετσι θα κανω (πρωτα ο Θεος να πανε ολα καλα)...

Κατεληξα λοιπον στο συμπερασμα οτι ΑΝ ΣΕ ΠΑΙΡΝΕΙ να σταματησεις την δουλεια πρεπει να το κανεις...Ειναι μια απο τις πολλες θυσιες που θα κανεις στην ζωη σου για να μεγαλωσεις τα παιδια σου....και αξιζει...

 

(Σε κουρασα, συγνωμη για το μεγαλο ποστ)

[ΡΟΥΛΑ]

Αχχχ το ερώτημα αυτό με τρώει απο τότε που γέννησα την μικρή και εγω th@lia μια απο τα ίδια από τις 7 το πρωι στους δρομους,θα γυρίσω το απόγευμα να παρω την μικρή στις 5 απο το σταθμό, να παω την μεγάλη στο φροντιστήριο, να παω με την μικρή σπίτι να παίξουμε να κάνουμε μπανιο να την βάλω για ύπνο, να μαγειρέψω για την επόμενη, να παμε να παρουμε την μεγάλη από το φροντιστηριο (αφου την πηγαμε πρεπει και να την γυρίσουμε ) να σιδερώσω, να πλύνω και όοοοοοολα αυτά πρεπει να γίνονται κάθε μέρα όλα τα απογευματα!!!!!! και την άλλη μέρα φτου και από την αρχη!!!!!!

Είναι πολλές οι φορές που λεω αξίζει να δουλεύω??? Το παιδί μου μεγαλώνει στο σταθμό από 45 ημερών, η μεγάλη πρεπει να με έχει δίπλα της σε αυτη την ηλικία, εγω πολλές φορες με την κουραση που έχω το μονο που θελω είναι να κοιμηθώ και όχι να κάτσω να μιλήσω μαζί της, πρεπει όμως και έτσι δαγκώνωμαι και κάθομαι!!!

Απο την αλλη να παρατήσω την δουλειά??? τα δάνεια, οι κάρτες??? όλα αυτά θα πρέπει να βγουν μόνο απο το μισθό του σύζυγου???? αποκλείεται οπότε κατεβάζω το κεφάλι και συνεχίζω αυτο το ρυθμό ζωής και όσο αντέξω!!!!!!!!!!!

 

Ειλικρινά είναι πολύ τυχερές οι μαμάδες που μπορουν να κάτσουν σπίτι και να μεγαλώνουν τα παιδάκια τους!!!!!!

[th@lia]

Ειλικρινά είναι πολύ τυχερές οι μαμάδες που μπορουν να κάτσουν σπίτι και να μεγαλώνουν τα παιδάκια τους!!!!!!

 

Ειναι? Τελικα??Να αυτο ειναι το ερωτημα!Μηπως μετα απο καιρο αρχιζουν και ζητανε να ξεφυγουν λιγο απο το σπιτι?

[maryp]

Δεν ξέρω βρε παιδιά... κι εγώ εργάζομαι και κάθε πρωί με το ζόρι σηκώνομαι από το κρεβάτι για να αρχίσει το τρεχαλητό.

Απ' την άλλη πλευρά, έχω μια γνωστή μου με 2 παιδιά, το μεγάλο Δ'δημοτικού, το μικρό Α'δημοτικού. Δεν εργάζεται. Ε! Ολη μέρα τρέχει! Να πάει τα παιδιά σχολείο, να μαγειρέψει, να μαζέψει, να πληρώσει, να πάρει τα παιδιά απο το σχολείο να γυρίσει να φάνε, μπαλέτα, ποδόσφαιρα, διαβάσματα... Και όποτε τη ρωτήσω τι κάνει... όλο "άστα! τρέχω!!"...

[th@lia]

Πριν μεινω εγκυος για δευτερη φορα αγαπητη μου φιλη ειχα τους ιδιους ακριβως προβληματισμους και τις ιδιες (μα ιδιες λεμε) σκεψεις.!!!Ειμαι και γυριστρω απο φυση μου και πως θα αντεχα με στο σπιτι αλλα το ζουζουνι μου να μεγαλωνει μονο του με μια ξενη γυναικα??

Οταν γυρισα στην δουλεια ο μικρος μου ηταν 8 μηνων και πηρα γυναικα....Εκανα τα στραβα ματια σε πολλα πραγματα μιας και αγαπουσε το παιδι και το προσεχε πολυ (ασχετα που δεν υπακουε εντελως σε αυτα που της ελεγα)!!Περνοντας ο καιρος και μεγαλωνοντας το παιδι ειδα οτι ο τροπος διαπαιδαγωγησης της ηταν μακραν αντιθετος απο τον δικο μου και οτι δεν μπορουσα να επεμβω στο παιδι μου και να το αλλαξω προς το καλυτερο γιατι το εβλεπα μονο 4 ωρες την ημερα!!(Μαζι με τον μπαμπα)..

Αποφασισα λοιπον να μεινω γρηγορα εγκυος στο δευτερο (αν και τοσο γρηγορα δε το περιμενα) για να σταματησω την δουλεια και να μεγαλωσω ΕΓΩ τα παιδια μου, να δωσω γερες βασεις στον χαρακτηρα τους και ας ζοριστω οικονομικα (στην γυναικα εξαλου δινω σχεδον ολο το μισθο μου) και συναισθηματικα (λογω κλεισουρας). Και ετσι θα κανω (πρωτα ο Θεος να πανε ολα καλα)...

Κατεληξα λοιπον στο συμπερασμα οτι ΑΝ ΣΕ ΠΑΙΡΝΕΙ να σταματησεις την δουλεια πρεπει να το κανεις...Ειναι μια απο τις πολλες θυσιες που θα κανεις στην ζωη σου για να μεγαλωσεις τα παιδια σου....και αξιζει...

 

(Σε κουρασα, συγνωμη για το μεγαλο ποστ)

 

 

Ιδιες μα ιδιες σκεψεις?Με την διαφορα οτι ειναι κοριτσι και πολυ νωρις ακομα για εγκυμοσυνη(9μηνων).

Ο αντρας μου αμα τον πω οτι σταματαω την δουλεια θα πεταξει την σκουφια του γιατι θελει το μωρο να μεγαλωνει με την μαμα του!!!Ασχετως που θα αγχωθει με το οικονομικο αλλα ετσι και αλλιως τα βγαζαμε μια χαρα περα που δεν δουλευα 7 μηνες.Ας πει και καμια κοπελα που δεν δουλευει?Ή που δουλευε και σταματησε!!

[ΡΟΥΛΑ]

Δεν ξέρω βρε παιδιά... κι εγώ εργάζομαι και κάθε πρωί με το ζόρι σηκώνομαι από το κρεβάτι για να αρχίσει το τρεχαλητό.

Απ' την άλλη πλευρά, έχω μια γνωστή μου με 2 παιδιά, το μεγάλο Δ'δημοτικού, το μικρό Α'δημοτικού. Δεν εργάζεται. Ε! Ολη μέρα τρέχει! Να πάει τα παιδιά σχολείο, να μαγειρέψει, να μαζέψει, να πληρώσει, να πάρει τα παιδιά απο το σχολείο να γυρίσει να φάνε, μπαλέτα, ποδόσφαιρα, διαβάσματα... Και όποτε τη ρωτήσω τι κάνει... όλο "άστα! τρέχω!!"...

 

Ναι συμφωνώ, όμως έχεις μονο αυτό το τρέξιμο, δεν έχεις και το τρέξιμο της δουλειάς και τον χ - ψ ηλίθιο πανω από το κεφάλι σου που σου σπάει τα νεύρα!!!!!

[voula2]

th@alia και εγώ θα ήθελα να είχα μείνει με τα παιδιά μου περισσότερο, ειδικά αυτόν τον καιρό που αρρωσταίνουν συχνά και βρίσκουν αφορμή στην δουλειά να μου την λένε.

 

Αυτά που αναφέρεις, τα περνάμε όλες πάνω κάτω.

Δυστυχώς το βάρος του σπιτιού μου έχει πέσει αποκλειστικά στις πλάτες μου και νιώθω μονίμως κουρέλι. Συχνά για να κάνω μπάνιο ξυπνώ 5 το πρωί για να προλάβω, ενώ κάποιες άλλλες δουλειές τις έχω καταργήσει. Π. χ. Σίδερο βάζω μόνο για τα σεντόνια και τα πουκάμισα του άντρα μου.

Φαγητό φτιάχνω δυο- τρία κάθε Κυριακή ώστε να έχω και μέσα στην εβδομάδα για την περίπτωση που δεν προλάβω ή νιώθω κουρασμένη.

Σφουγγάρισμα-σκούπισμα κάθε μέρα αλλά επιφανειακά. Η σκόνη εχει κάνει λόγους πάνω στα έπιπλα.

 

Πέρνω πολυβιταμίνες για να τα καταφέρω αλλά τίποτα, καθόσον το ανοσοποιητικό μου δεν καταφέρνει και εκείνο να ξεκουραστεί λιγο.

Αν θα ήθελα να κάτσω σπίτι? δεν θα το σκεφτομουν καθόλου αν είχα εισοδήματα. ΚΑι με το σπίτι θα ήμουν ευχαριστημένη, και τα παιδιά μου θα τα χαιρόμουνα. Ενώ τώρα...κάνω σε όλα εκπτώσεις, τα ακούω και από πάνω.

 

Κατάντησα μια Μαίρη Παναγιωταρά

http://www.youtube.com/watch?v=45ryTlwUx3c

 

υπομονή...

[th@lia]

Δεν ειναι φοβερο αυτο το τραγουδι?Η αληθεια ειναι οτι απο το πρωι το ψιθυριζω και τελικα το εκανα θεμα στο φορουμ αλλα τωρα που το ακουσα ειναι ακριβως η καθημερινοτητα μας κατα 90%!!!Φοβερο!!!!!

[maryp]

εγώ έχω και το όνομα!!

[Αντιγόνη]

Και τα δύο είναι δύσκολα αλλά κάποιο από τα δύο θα μας ταιριάξει καλύτερα.

Εγώ π.χ. δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου μέσα στο σπίτι νοικοκυρά. Το ότι συνεισφέρω οικονομικά, μπαίνω στο αυτοκίνητο το πρωί για να συναναστραφώ με ανθρώπους, ντύνομαι-βάφομαι, μου δίνουν δύναμη και αυτοπεποίθηση.

Βέβαια εκ του ασφαλούς, αφού με τη δουλειά μου είμαι απόλυτα ικανοποιημένη, και την κορούλα μου την κρατούν οι δύο γιαγιάδες.

[souzy]

Συμπτωματικά ξεκινάω δουλειά από αύριο, έχοντας μείνει στο σπίτι 1 χρόνο και κάτι μέρες. Κορίτσια, τρώω φρίκες στο σπίτι! Το παιδί μου να είναι καλά πάντα, αλλά δεν αντέχεται σπίτι σπίτι συνέχεια. Πριν μείνω έγκυος έτρεχα πάνω κάτω σαν το Βέγγο, είχα χίλια δυό ενδιαφέροντα, τώρα μαμά και νοικοκυρά. Σε παίρνει και από κάτω λίγο όλο αυτό. Άσε που δεν έχω και χρήματα να΄κάνω ό,τι μου κατέβει στο κεφάλι. ΚΑι ο άντρας μου τι να πρωτοκάνει, δημόσιος υπάλληλος είναι! Τι να του πω... φέρε για νύχι και ανταύγια, ή να αλλάξουμε στο μπέμπη κουρτίνες γιατί δεν είναι παιδικές. Άσε που όταν είσαι σπίτι συνέχεια τρως και παραμελείς και τον εαυτό σου. Μερικές μέρες είμαι συνέχεια με πιτζάμα-παντόφλα.

Για όλα αυτά, και για πολλά άλλα, χαίρομαι πολύ που αύριο θα πάω δουλειά. Το πιθανότερο είναι να κλαίγομαι μετά, το παιδί μου ήδη μου λείπει πολύ, και ένας λόγος παραπάνω ότι αναγκαστικά θα τον κρατάει η πεθερά μου αρκετές μέρες τη βδομάδα , αλλά η έξοδος από το σπίτι θα με ανανεώσει, θα κάνει καλό και στη σχέση μου με τον άντρα μου, που θα ακούει λιγότερη μουρμούρα!

[Λέγκω]

Λοιπόν ο μικρός τώρα είναι 8 μηνών και έχω επιλέξει να μείνω σπίτι για να ξεπεταχτεί άλλο ένα εξάμηνο πριν πάει παιδικό. Δεν έχω κάποιον να μου κρατήσει τον μικρό. Όπου και να πηγαίνω είμαστε πακέτο, από δέκα ημερών τον έβαζα στο μάρσιπο και πηγαίναμε όπου χρειαζόταν. Η αλήθεια είναι ότι χαίρεσαι κάθε στιγμή του αλλά πραγματικά η κούραση είναι πολύ μεγάλη. Δούλευω απ'τα 18 μου και μάλιστα σε διάφορες δουλειές (σερβίρισμα, γραμματέας, κουριερ, babysitter κλπ... πολυτεχνιτης και ερημοσπίτης), στη δουλειά μπορεί και να πιεις για πέντε λεπτά έναν καφέ... στο σπίτι με τον μικρό αυτό δεν παίζει. Ισως επειδή είναι ζωηρός αλλά φαντάζομαι ότι τα περισσότερα παιδάκια ζωηρά είναι. Άμα κοιμηθεί κανα μισάωρο πρέπει να φτιάξεις το φαγητό του και να κάνεις καμια δουλειά. Δεν συζητάω αν δουλεύεις απ'το σπίτι (κάτι που προσπαθώ να κάνω εγώ) τι γίνεται! Δεν γίνεται να έχεις νεύρα, πονοκέφαλο ή να είσαι στεναχωρημένη. Απ'την άλλη όμως ζεις κάθε του στιγμή, είναι πιο εύκολος ο θηλασμός, αναλαμβάνεις την διαπαιδαγωγησή του αλλά και το παιδάκι σε χορταίνει! Θα ζοριστώ πολύ όταν θα έρθει η στιγμή να τον στείλω παιδικό αλλά θα είναι πιο εύκολο άμα περπατάει γιατί θα παίζει με τα άλλα πιτσιρικάκια... ή έτσι θέλω να πιστεύω/

Απλά ήθελα να πω ότι όλες οι αποφάσεις είναι ζόρικες αν δεν έχεις βοήθεια. Και είναι λάθος η άποψη ότι στο σπίτι αράζεις και ξεκουράζεσαι. Αυτό συμβαίναι αν έχεις την μαμά σου ή πεθερά σου ή κάποιον άλλον να σου κρατάει το παιδί ή αν το πιτσιρίκι κοιμάται πολλές ώρες! Και το οικονομικό δεν το πιάνω καθόλου, παρόλο που είναι βασικός παράγοντας.

Ελπίζω να μην παρεξηγηθώ...

[th@lia]

souzy ετσι οπως τα λες ειναι!!Θα δεις οτι μετα απο λιγο καιρο θα κανεις ενα Post εδω!!Και εγω ακριβως ετσι ημουν με τις ιδιες συνεπειες!Παντοφλα, κλαμερ φαγητο κλπ!!Τωρα παλι αλλη γκρινια!!Ασε που παιζει ρολο και το ποιος κραταει το παιδι!Δηλαδη αν ειχα την μαμα μου νομιζω θαμουν καλυτερα!!!Αλλα εγω δεν εχω γενικα καμια βοηθεια ειναι ολοι μακρια!!!Σου την δινει ακομα παραπανω γιατι ενα βραδυ ναφησεις το παιδι να πας καπου να ξεσκασεις οποτε να τα δεις και λιγο με αλλο ματι τα πραγματα!!!

[mata]

Νομίζω πως το να κάτσεις σπίτι όταν τα παιδιά σου είναι μικρά είναι πολύ καλό!!! Γιατί σπίτι(μαγειρέματα, πλυσίματα, σιδερώματα), δουλειά, μικρό παιδί και πολλά άλλα είναι κουραστικό και εξαντλητικό να πρέπει να τα συνδιάσεις!!!

Τί γίνεται όμως μετά που τα παιδιά μεγαλώνουν και εσύ είσαι στους 4 τοίχους και μετά τους 1.000.000 καφέδες που έχεις πιεί με την γειτόνισσα, και έχεις ακούσει τα 5.000.0000 σχόλια της για οτιδήποτε στον κόσμο, έχεις βαρεθεί να επαναλαμβάνεται το ίδιο έργο κάθε μέρα;;;;;;;;;;;;;

Και όταν έρχεται ο άντρας σου στο σπίτι και περιμένει να τα κάνεις όλα εσύ, λέγοντας σου το περίφημο ΕΣΥ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΣΠΙΤΙ ΗΣΟΥΝ, τί κάνεις μετά; Εϊναι εύκολο μετά να ψάξεις δουλειά;;;;;;;;;;

Μετά δυστυχώς ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω, και η ζωή των γυναικών που δεν εργάζονται, έχει νόημα μόνο όταν έχουν κάποια χόμπι, κάποιες ασχολίες σημαντικές και κάτι που γενικά τους δίνει ΄ΠΟΛΛΗ ΧΑΡΑ και γεμίζει ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ τον χρόνο τους!!!

Πάντως, εγώ έχω συναντήσει συχνότερα την πρώτη κατηγορία. Την δεύτερη, δεν στάθηκα ακόμη τυχερή να την συναντήσω!!!

 

ΥΓ. Η απέναντι μου, που όλη την μέρα καθαρίζει το μπαλκόνι, τινάζει και είναι με ένα ξεσκονόπανο στο χέρι έχει 2 παιδιά που σπουδάζουν και έναν άντρα που λείπει πολλές ΄ωρες στη δουλειά. Όλη την ώρα όταν με βλέπει στο μπαλκόνι μου λέει ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Άυτήν σκέφτομαι όταν σκέφτομαι ότι θα ήθελα να μην δουλεύω!!!!

[melina_m]

αχχχ!!!!!!!

 

μα πατε και ανοίγετε κάτι θέματα!!!!!!!!!!!!!

 

εγώ είμαι της αποψης (που θα συμφωνίσουν οι πιο πολλές εδω μέσα).

η γυναικά να μην δουλεύει αλλα να υπαρχουν ανετα οικονομικά να περνάν σουπερ!!!!!!

 

και ο αντρας να δουλεύει λίγες ώρες και τα απογεύματα να απολαυμβάνουν όλοι μαζί την οικογένεια τους.

 

και να πηγαίνουν βόλτες, διακοπές, ψώνια......

 

Υ.Γ. μην μου πείτε.....και τώρα ξύπνησες....αφήστε με στα όνειρα μου

[ΡΟΥΛΑ]

Εγω mata αντίθετα έχω μια γειτόνισσα που έχει ένα παιδάκι 5 χρονών και από τότε που σταμάτησε τη δουλειά είναι μες την τρελή χαρά!!!! Στέλνει τον μικρο νηπιαγωγείο τώρα, με το που φεύγει ο μικρός φεύγει κι αυτή για καφέ με φίλες ή άλλες εξωτερικές δουλειές. Γυρνάω από τη δουλειά και την βλέπω μες την ηρεμία να κάθεται στο μπαλκόνι της να κάνει το τσιγαράκι της και μπορώ να πω ότι την ζηλεύω, γιατί εγω εκείνη τη στιγμή πρεπει να αρχίσω το δεύτερο ημίχρονο τρεξίματος!!!!!!

[ΧΡΙΣΤΙΝΑ]

Παντως εγω (ειμαι βεβαια νεα μαμα ) εως τωρα απολαμβανω το να καθομαι σπιτι(θα παρω την εξαμηνη αδεια ). Δεν θα μπορουσα να φανταστω το μωρακι μου να πηγαινει απο τοσο μικρο στο παιδικο ή τη πεθερα μου η οποια θα μπλεκεται και θα ανακατευεται στα παντα -φυσιολογικο θα ειναι αφου θα περναει μαζι του περισσοτερες ωρες άπ'οτι εγω - Βεβαια οτι θα ζοριστουμε οικονομικα αυτο εναι σιγουρο αλλα καλυτερα να ειμαι εγω μαζι του....

Σιγουρα υπαρχει μια ρουτινα αλλα τη προτιμω απ'οτι να τρεχω πανικοβλητη...Μετα θα μου κακοφανει που θα ξεκινησω δουλεια!!!

[eleana]

Νομίζω πως το να κάτσεις σπίτι όταν τα παιδιά σου είναι μικρά είναι πολύ καλό!!! Γιατί σπίτι(μαγειρέματα, πλυσίματα, σιδερώματα), δουλειά, μικρό παιδί και πολλά άλλα είναι κουραστικό και εξαντλητικό να πρέπει να τα συνδιάσεις!!!

Τί γίνεται όμως μετά που τα παιδιά μεγαλώνουν και εσύ είσαι στους 4 τοίχους και μετά τους 1.000.000 καφέδες που έχεις πιεί με την γειτόνισσα, και έχεις ακούσει τα 5.000.0000 σχόλια της για οτιδήποτε στον κόσμο, έχεις βαρεθεί να επαναλαμβάνεται το ίδιο έργο κάθε μέρα;;;;;;;;;;;;;

Και όταν έρχεται ο άντρας σου στο σπίτι και περιμένει να τα κάνεις όλα εσύ, λέγοντας σου το περίφημο ΕΣΥ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΣΠΙΤΙ ΗΣΟΥΝ, τί κάνεις μετά; Εϊναι εύκολο μετά να ψάξεις δουλειά;;;;;;;;;;

Μετά δυστυχώς ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω, και η ζωή των γυναικών που δεν εργάζονται, έχει νόημα μόνο όταν έχουν κάποια χόμπι, κάποιες ασχολίες σημαντικές και κάτι που γενικά τους δίνει ΄ΠΟΛΛΗ ΧΑΡΑ και γεμίζει ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ τον χρόνο τους!!!

Πάντως, εγώ έχω συναντήσει συχνότερα την πρώτη κατηγορία. Την δεύτερη, δεν στάθηκα ακόμη τυχερή να την συναντήσω!!!

 

 

ετσι ακριβως καλα ειναι να μεγαλωσεις τα παιδακια σου αλλα αργοτερα τι γινεται??????????

[ilonka19]

Εργάζομαι εποχιακά το καλοκαίρι για έξι μήνες6-7 μέρες την εβδομάδα 10 ώρες τη μέρα και το χειμώνα κάθομαι. Ο πρώτος μήνας όταν καθομαι είναι οκ μετά νίωθω οτι το σπίτι αρχίζει να με πνίγει. Υπάρχουν μέρες που δεν βγάζω καν την πιτζάμα μου, η ψυχολογία χάλια. Προτιμώ να εργαζομαι, το σπιτι να ειναι χαλια, αλλα να εχω καλή διάθεση.

[renik]

προσωπικά δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου μέσα στο σπίτι, και μόνο ότι ντύνομαι και βγαίνω και βλέπω άλλες 10 φάτσες αυτό με τονώνει!! φυσικά και κουράζομαι πολύ, ξυπνάω 5:20 το πρωί και τρέχω σαν τον βέγγο όλη μέρα μεχρι τις 11 που θα πέσω πτώμα στο κρεβάτι!βέβαια δεν είχα έρθει και στην δύσκολη θέση να πρέπει να αφήσω το παιδί πολύ μικρό σε "ξένα" χέρια, το κράταγε η μαμά μου και ήμουν σίγουρη ότι το είχε καλύτερα και από μένα! πλέον που πάει παιδικό γυρνάμε σπίτι σχεδόν μαζί και έχω όλη την υπόλοιπη μέρα από τις 1:30 μέχρι τις 8:30 που κοιμάται το παιδί να τις περάσω με τον γιο μου.

και κάτι ακόμα,εγώ γιατί δεν έχω δει αυτές τις κυρίες που ασχολούνται με το σπίτι που περιγράφετε? από τον περίγυρο μου έχω δει πως αυτές που κάθονται σπίτι για να μεγαλώσουν και καλά τα παιδιά όλη την μέρα παραπονιούνται πως είναι κουρασμένες, τα νεύρα είναι στην τσίτα, δεν ασχολούνται καθόλου με τα παιδιά γιατί και καλά ασχολούνται με το σπίτι, δεν ασχολούνται καθόλου με το σπίτι γιατί όλη την μέρα και καλά ασχολούνται με τα παιδιά και ουσιαστικά όλη μέρα δεν κάνουν τίποτα και δηλώνουν και πτώματα και όποτε πάρω τηλ να τους μιλήσω παίζει να ΄παίρνω και μια ώρα για να πιάσω γραμμή που μιλάει το τηλ συνέχεια, αν αυτές δηλώνουν πτώμα τότε εγώ τι είμαι? δεν θέλω να παρεξηγηθώ!!ίσως έπεσα στις εξαιρέσεις του κανόνα, μιλάω από προσωπική εμπειρία!

[mata]

Εγω mata αντίθετα έχω μια γειτόνισσα που έχει ένα παιδάκι 5 χρονών και από τότε που σταμάτησε τη δουλειά είναι μες την τρελή χαρά!!!! Στέλνει τον μικρο νηπιαγωγείο τώρα, με το που φεύγει ο μικρός φεύγει κι αυτή για καφέ με φίλες ή άλλες εξωτερικές δουλειές. Γυρνάω από τη δουλειά και την βλέπω μες την ηρεμία να κάθεται στο μπαλκόνι της να κάνει το τσιγαράκι της και μπορώ να πω ότι την ζηλεύω, γιατί εγω εκείνη τη στιγμή πρεπει να αρχίσω το δεύτερο ημίχρονο τρεξίματος!!!!!!

 

Ναι Ρούλα μου, συμφωνώ, γιάυτό και είπα στην αρχή του ποστ ότι για όσες έχουν μικρά παιδιά, είναι το καλύτερο αυτό.Και φυσικά λογκό είναι να της ζηλεύουμε εμείς που τρέχουμε σαν τον Βέγγο!!!!!

Απλά λέω ότι όταν τα παιδιά είναι μεγαλύτερα, μάλλον αρχίζεις και βαριέσαι και νοιώθεις κουρασμένη που είσαι στο σπίτι και κάνεις τα ίδια. Όταν δουλεύεις, απενοχοποιείς τον εαυτό σου, όταν δεν προλαβαίνεις να κάνεις κάποια πράγματα και καμιά φορά τα παραβλέπεις.

¨Οταν είσαι στο σπίτι, νοιώθεις μια υποχρέωση ότι πρέπει να τα κάνεις όλα. Νομίζω πως παρασύρεσαι να κάνεις και πολλά, επειδή τριγυρίζεις και τα βλέπεις μπροστά σου.

Κι εμένα σίγουρα η δική μου γειτόνισσα όταν είχε τα παιδιά της μικρά, δεν θα της έλειπε το γεγονός ότι δεν δούλευε. Μάλλον έτσι αισθάνεται τα τελευταία χρόνια.

Πάντως και η μαμά μου, που δεν εργαζόταν και δεν εργάζεται και τώρα, είναι πάρα πολύ κουρασμένη που τόσα χρονια έκανε όλο δουλειές. Ναι, μεν ρεγούλαρε τα πράγματα αλλά τίποτα δεν παρέβλεπε. Δεν είχε δικαιολογία για να απενοχοποιεί τον εαυτό της και να αφήνει και τίποτα.

Πάντως δεν λέω κι εγώ, για λίγα τουλάχιστον χρόνια θα ήθελα να έμενα σπίτι. Μετά από10 χρόνια δουλειάς, νοιώθω αρκετά κουρασμένη........

Θα προτιμούσα να δούλευα λίγες ώρες έτσι για να ξεφεύγω.

Αχχχχχχχχχχχχ!!!!Πότε θα έρθει η ώρα να συνταξιοδοτηθούμε!!!!!!!!!

[Λέγκω]

Λοιπόν ας προσπαθήσω να απαντήσω κάπως αλλιώς γιατί πριν έβγαλα τον πόνο μου...

Καταρχήν, πιστεύω ότι είναι ελάχιστες οι οικογένειες που μπορούν να τα βγάλουν πέρα με ένα μισθό άρα χρειάζεται να δουλεύουν και οι δύο. Απ'την άλλη, αν επιλέξουν να ζοριστούν (εφόσον μπορούν) και να δουλεύει μόνο ο ένας, σε μία στραβή (βλ. διαζύγιο, απόλυση κλπ) θα πρέπει η γυναίκα αν δεν δουλεύει να βγει για δουλειά και η αναζήτηση εργασίας ύστερα από μακρόχρονη απουσία απ'την αγορά εργασίας είναι άστα να πάνε! Απ'την άλλη, μία που εγώ κι οι δουλειές του σπιτιού οριακά μιλιόμαστε, μία που έχω μάθει πάντα να δουλεύω, αλλά και επειδή θεωρώ βασικό να μην κλείνεται η γυναίκα μέσα στο σπίτι, εγώ επιλέγω να αρχίσω δουλίτσα μόλις ο μικρούλης φτάσει τον 1,5 χρόνο (όχι ότι θα μου είναι εύκολο) και θα τον στείλω παιδικό (ελπίζοντας ότι θα του αρέσει!)

Το βασικό όμως θα ήταν (και αυτό πρέπει να διεκδικήσουμε) αυτό που σε πολλές χώρες στο εξωτερικό είναι δεδομένο, δηλαδή ότι η μητέρα σταματάει απ'την αρχή της εγκυμοσύνης της και ότι για δύο χρόνια μετά έχει άδεια να μεγαλώσει το παιδί της, πληρώνεται κανονικά και με το νόμο, και ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να την ξαναπάρει στη δουλειά!!! Οι βρεφικοί και παιδικοί να είναι δημόσιοι και με το απαιτούμενο προσωπικό!

Αυτές τις λίγες σκέψεις...

[dora]

Προτιμω να εργαζομαι με οποιοδηποτε κοστος.. δεν θα το ξανααναλυσω τα εχουμε ξαναπει στο παρελθον....(και εχουμε ξαναπλακωθει γι αυτο το θεμα στο παρελθον )

Δεν ειμαι υπερ του να καθομαι σιτι και να με ταιζουν..

το παιδι μου θα μεγαλωσει οπως ολα τα παιδια των εργαζομενων μαναδων και δεν θα του λειψει τιποτα..

Ουτε η αγαπη, ουτε τα παιχνιδια, ουτε τα χαδια απο τη μαμα.. τιποτα.

Η μαμα για καποιο διαστημα (5-10 χρονια ποσο ειναι?.. θα περασει) θα τα βρει λιγο σκουρα, θα χτυπησει κοκκινο καποιες φορες, θα παρει και καμια πολυβιταμινη οταν χρειαστει αλλα τουλαχιστον θα ειμαι ψυχικα υγιης..

Και δεν υπονοω κατι για οσες καθονται στο σπιτι..

λεω απλα οτι εμενα σαν dora δεν μου ταιριαζει.. και δεν θα κανει καλο στην δικη μου ψυχολογια.

[mkkk]

Koritsia ,

kai egw ton teleutaio kairo eimai se dulima an tha epistrepsw stin prwini mou douleia pou den me ekfrazi. Eutixws eimai apo tis gunaikes pou exw tin poluteleia logo oti kanw kai to apogeuma mia alli douleia pou exei sxesi me oti exw spoudasei kai o suzigos douleuei arketa kai tha ta feroume pera. Protimw omws etsi opws to vlepw to pragma na eimai sto spiti me tin Katerinoula kai an thelisei o Theoulis kai me ena 2 paidaki to prwi kai na exw oso mporw ligo xrono gia mena kai terma to toso prwino xupnima.Kai to apogeuma na pigainw liges wres pou tha tis orizw egw stin douileiaExalou apo tin alli skeutomai oti auta ta xronia den tha xanagurisoun kai axizei na ta ziseis .Einai teleio na eimaste manoules alla prepei na ta exoume kala kai me ton euto mas gia na antexoume.