Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

δεν είσαι γυναίκα..είσαι μητέρα!!


incanto

Recommended Posts

κανινουλα!!! γυμναστικουλα θα σου κανει το μωρακι σου με το καλο!!!ασε τον διαδρομο για μετα τον χρονο!!!μπραβο σου που συνεχιζεις την γυμναστικη γιατι οντως αυτο ειναι τροπος ζωης και οντως ειναι κομματι της καθημερινοτητας.σε καταλαβαινω και το δεχομαι απολυτα και στο λεει μια γυναικα που βλεπει διαδρομο και Power plate στο σπιτι της και οποτε τα βλεπει κανει 10 βηματα πισω!!το εχω προσπαθησει αλλα δεν θελω δεν μου αρεσει.ευτυχως που ειμαι αδυνατη(οχι οτι παιζει καποιο ρολο γιατι γυμναζεσαι και για την υγεια σου πανω απο ολα)αλλα το εχω προσπαθησει βρε παιδι μου και το κορμι μου συνεχιζει να το αρνειται κατηγορηματικα!!!:lol::lol::lol::lol:

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 60
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

καλησπερα!

ισως αυτο που λεω εχει να κανει και με τα προτυπα που εχω απο το οικειο μου περιβαλλον.δηλαδη ολες οι φιλες μου και οι αδερφες μου που εχουν παιδακια,μεσα σε μικρο χρονικο διαστημα επανηλθαν οπως ητανε και πριν...και περιποιουνται τον εαυτο τους και δουλευουν και ολα...απλα εχουν και ενα καροτσι μαζι τους!

σε καμια περιπτωση δεν ηθελα να αφησω να εννοηθει οτι δεν θα αφιερωνω τον χρονο που απαιτει το μωρακι,εννοειται πως θα ειναι το επικεντρο αρχικα και το περιμενω πως και πως,ουτε οτι απο την επομενη μερα θα ειναι ολα στη θεση τους...σε βαθος χρονου ομως δεν θελω να επαναπαυθω...και δεν νομιζω πραγματικα οτι ειναι τοσο δυσκολο αυτο!

και στη τελικη αφου τοσες και τοσες γυναικες μπορουν και το κανουν,γιατι οχι και εγω?????για μενα ειναι να το θες!!και ξαναλεω δεν αναφερομαι στους πρωτους μηνες με το μωρο!

τα τελευταια 15 χρονια η γυμναστικη ειναι η καθημερινοτητα μου,και η δουλεια μου δεν γινεται να σταματησει...οποτε και να μην θελω να προσπαθησω,ειμαι"υποχρεωμενη"να ειμαι περιποιημενη...η διαφορα ειναι οτι δεν ειναι αυτο το κινητρο μου!απλα αγαπαω αρκετα τον εαυτο μου για να τον παρατησω και να ξυπνησω ενα πρωι και να μην με αναγνωριζω πια.....1 ωρα μπορουμε ολοι να βρουμε για τον εαυτο μας!

τι να πω?ειναι οπως το βλεπει κανεις!δεν θελω να επικροτησω η οχι καποια αποψη!μπορει να θεωρειτε οτι μιλαω εκ του ασφαλους αλλα ειναι η γνωμη σας και ειναι σεβαστη!εμενα μου αρεσει να βλεπω τα πραγματα πιο ρομαντικα!τι να κανουμε?

 

προς το παρον περιμενω με αγωνια το μωρακι μου και ολα τα αλλα ερχονται!!!

Καταλαβαίνω πως το εννοείς και καλά κάνεις και τα βλέπεις έτσι αισιοδοξα.Μακάρι να καταφέρεις ότι θέλεις.Απλά στην αρχή είναι που θα το έχεις πιο πολύ αναγκη όλο αυτό καθώς το σωμα και η ψυχολογία θα΄έχει αλλάξει.Εγώ λεω μακαρι να μπορέσει να έρθει η μητέρα μου στην Αθηνα να παω ενα κομμωτήριο.Οχι τόσο για το μαλλί αλλά για να με κάνει να αισθανθώ λιγάκι καλύτερα.Το πρώτο μέλλημα όταν γέννησα ήταν να αρχίσω να χάνω τα κιλά που έμειναν.Οσο για την κοιλιά...με κανόνισε ο μπεμπης ,περα δωθε βολτες, τρεξε από δω, τρεξε από εκει και δεν έμεινε τίποτα.Και μακάρι να έχεις μια βοήθεια, έστω για να μπορέσεις να βρείς λίγο χρόνο για σένα από την αρχή.

U5gcp2.png

Eρωτεύτηκα!!!

Link to comment
Share on other sites

κανινουλα!!! γυμναστικουλα θα σου κανει το μωρακι σου με το καλο!!!ασε τον διαδρομο για μετα τον χρονο!!!μπραβο σου που συνεχιζεις την γυμναστικη γιατι οντως αυτο ειναι τροπος ζωης και οντως ειναι κομματι της καθημερινοτητας.σε καταλαβαινω και το δεχομαι απολυτα και στο λεει μια γυναικα που βλεπει διαδρομο και Power plate στο σπιτι της και οποτε τα βλεπει κανει 10 βηματα πισω!!το εχω προσπαθησει αλλα δεν θελω δεν μου αρεσει.ευτυχως που ειμαι αδυνατη(οχι οτι παιζει καποιο ρολο γιατι γυμναζεσαι και για την υγεια σου πανω απο ολα)αλλα το εχω προσπαθησει βρε παιδι μου και το κορμι μου συνεχιζει να το αρνειται κατηγορηματικα!!!:lol::lol::lol::lol:

κι εγω τον διαδρομο δεν τον εχω σε εκτιμηση!!!βαρετο μεχρι θανατου!!!κανω yoga η τρεξιμο!και τα συμβατικα γυμναστηρια με τα βαρη και την αεροβικη τα βαρεθηκα!προτιμω το ποδηλατο....

τωρα στην εγγυμοσυνη κανω yoga για εγγυους και μου αρεσει!οχι για να μην παχυνω...ετσι κι αλλιως θα τα παρου,με τα κιλα....απλα δεν μπορω να καθομαι..εκτονονωμαι ετσι!

το παιδι σου ειναι ο μονος ανθρωπος που αγαπας ενευ ορων πριν καν τον γνωρισεις..:!:

Link to comment
Share on other sites

εννοειτε κοριτσια μου οτι ερχετε πρωτα το παιδι και μετα εμεις!!ειναι ομως οπως ειπε και μια κοπελα πιο κατω οτι ειναι και αναλογως το παιδι!!δλδ αν ενα παιδακι ειναι ανησυχο τον πρωτο καιρο,δεν κοιμαται,ποναει,ξυπναει μεσα στην νυχτα κτλ δεν γινετε το επομενο πρωι να εισαι στην πενα ακομα και οταν δουλευεις!θα εισαι ενα ρακος!!απλα οταν μεγαλωνουνε λιγο τα παιδακια μας και κοιμουνται κανονικα χωρις να ξυπνανε κτλ γιατι και εμεις να μην αφιερωσουμε μια ωρα για τον εαυτο μας?απλα δυστυχως ή ευτυχως το μονο που πρεπει να βαλεις στην ζωη σου οταν ερχετε ενα παιδι ειναι το ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ.και το προγραμμα θεου θελοντος θα ερθει με το που θα χρονισει το παιδακι.δηλ δεν μπορεις ας πουμε να κανεις καποια πραγματα οπως και οποτε τα εκανες πριν.γιατι πολυ απλα κουβαλας και ενα μωρακι μαζι σου.εκτος αν καποια μανουλα εχει την ευχερεια να το αφηνει σε καμια γιαγια για να κανει αυτα που θελει.εμενα την παιρνει καθε σαβατοκυριακο αλλα και παλι το σαβατοκυριακο αυτο που λειπει κοιταω να κανω καμια πιο χοντρη δουλεια του σπιτιου θα παω και την βολτα μου ομως με τον αντρα μου αλλα δεν τρελενομαι αν θα πηγαινω κομμωτηριο κτλ.μπορω να τα φτιαχνω και μονη μου στην τελικη αλλα υπαρχουν και μαμαδες που δεν εχουν καμια βοηθεια απο γονεις και ειναι μονες τους.γιαυτο εγραψα και εγω στο δικο μου το ποστ πιο κατω οτι απλα μικρα και καθημερινα πραγματακια μπορει να κανουν την διαφορα χωρις ωστοσο να εισαι απεριποιητη και κατσουφιασμενη!!περιποιηση για μενα σημαινει να σηκωθω το πρωι να πλυνω το προσωπο μου να του βαλω μια κρεμουλα να χτενισω τα μαλλια μου πιανοντας ενα ωραιο κοτσο να βαλω ενα ωραιο κολαν με μια ωραια μπλουζιτσα και απο κατω εννοειτε να φοραω παντοφλες για να κανω τις δουλειες μου!δεν ειναι κακο απλα εχω δει και μαμαδες που βγαινουνε οπως να ναι απο το σπιτι αλλα δεν πρεπει να ειμαστε ουτε εντελως χυμα αλλα ουτε και στην τσιτα!!παν μετρον αριστον!πανω απο ολα ειμαστε μαμαδες αλλα εχουμε και μπαμπαδες διπλα μας που οφειλουμε και σε αυτους να ειμαστε ετσι οπως πρεπει και αυτοι βεβαια να μας καταλαβαινουνε αν καποια μερα δεν ειμαστε και πολυ στα πανω μας λογω εξαντλησης!!οπως πολυ σωστα λοιπον ειπε και η canina ειμαστε μητερες, ερωμενες τα παντα!!;););)

ακριβως!εγω δεν παω ποτε κομμωτηριο....ουτε καν βαφω τα μαλλια μου για να καταλαβεις...(αν και θα χρειστει οπως το βλεπω..)αλλα οντως το να βαλεις κατι ομορφο και να χτενιστεις δεν χρειαζεται και κανεναν κοπο!

το παιδι σου ειναι ο μονος ανθρωπος που αγαπας ενευ ορων πριν καν τον γνωρισεις..:!:

Link to comment
Share on other sites

κανινάκι είναι σαν να διαβάζω τον εαυτό μου πριν γεννήσω. πραγματικά σου έυχομαι να το καταφέρεις γιατί εγώ 6 μηνες μετά τη γέννηση της κόρης μου δεν το έχω καταφέρει. δεν εγκαταλείπω την προσπάθεια αλλά πρέπει να παραδεχτώ πως μέχρι τώρα έχω χάσει τον εαυτό μου. και όχι από επιλογή. δεν θεωρω πως μια ατημέλητη μαμά είναι πιο καλή μαμά, απλώς εγώ δεν έχω το κουράγιο. όλη αυτή η ρουτίνα του μωρού, τα ανήσυχα βράδια με έχουν εξαντλήσει και δεν έχω δύναμη να περιποιηθώ. υπάρχουν μέρες που ντρέπομαι τον άντρα μου για το χάλι μου, αλλά θέλει πολλή προσπάθεια για να τα πετύχεις όλα.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

κανινάκι είναι σαν να διαβάζω τον εαυτό μου πριν γεννήσω. πραγματικά σου έυχομαι να το καταφέρεις γιατί εγώ 6 μηνες μετά τη γέννηση της κόρης μου δεν το έχω καταφέρει. δεν εγκαταλείπω την προσπάθεια αλλά πρέπει να παραδεχτώ πως μέχρι τώρα έχω χάσει τον εαυτό μου. και όχι από επιλογή. δεν θεωρω πως μια ατημέλητη μαμά είναι πιο καλή μαμά, απλώς εγώ δεν έχω το κουράγιο. όλη αυτή η ρουτίνα του μωρού, τα ανήσυχα βράδια με έχουν εξαντλήσει και δεν έχω δύναμη να περιποιηθώ. υπάρχουν μέρες που ντρέπομαι τον άντρα μου για το χάλι μου, αλλά θέλει πολλή προσπάθεια για να τα πετύχεις όλα.

 

μα γιαυτο και γω λεω οτι παιζει ρολο και το μωρακι!αν σηκωνεσε τα βραδια 5 φορες στην καλυτερη οταν θα ξαναπαει για υπνο κατα την διαρκεια της ημερας θα ριξεις και εσυ αλλον εναν για να στανιαρεις!:lol::lol: εγω ημουν απο τις τυχερες που το μωρακι μου απο τον πρωτο μηνα κοιμοτανε μονο του(εννοω χωρις να ξυπναει καθολου τα βραδια)γιατι ο τροπος που την κοιμιζα το βραδακι κατα τις 9.00 ειναι αλλη ιστορια!αλλα κοιμοτανε φουλ οκταωρο απο μικρη!γιαυτο συμπασχω με τις μαμαδες και καταλαβαινω απολυτα γιατι και εγω αν κανω αλλο παιδακι(που τι θελω πολυ)μπορει να μην με αφηνει σε χλωρο κλαρι ολο το βραδυ!!ειναι ολα σχετικα και ολα πρεπει να τα υποστουμε !!μωρακια ειναι λιγο υπομονη και θα μεγαλωσουν και αυτα και μετα εχουμε αλλα!! δεν θα σταματησουμε ποτε να ειμαστε κουρασμενες εγω αυτο βλεπω!!αλλα οσο μπορεις και εσυ κουκλα μου για τον αντρουλη σου μην επαναπαυεσε!δυσκολο το ξερωωωω οσο μπορεις ομως!και να σου πω και κατι?πρωτα θα νιωσεις εσυ καλυτερα και μετα θα το δει και ο αντρας σου αυτο!καντο για τον εαυτο σου πανω απο ολα!! να χαιρεσε το παιδακι σου!

Link to comment
Share on other sites

Ο πρώτος χρόνος είναι πραγματικά πολύ δύσκολος..δεν υπάρχει χρόνος για τίποτα...κάποτε όμως νομίζω έρχεται η στιγμή που βλέπεις τα πράγματα αλλιώς..εμένα ήρθε όταν τα δίδυμα ήταν περίπου 18 μηνών..είχα ήδη χάσει τα κιλά της εγυμοσύνης και ξαναέγινα γυναίκα!Τώρα που είναι 2,5 χρονών νιώθω πολυ καλά με τον εαυτό μου...ανανεώνω συνέχεια τα ρούχα μου, πάω κομμωτήριο για βαφή κάθε μήνα, για μόνιμο μανικιούρ και αποτρίχωση καθε 15 μέρες, κάνω καθαρισμό κ.λ.π. και κατά κοινή ομολογία όλων είμαι πιο όμορφη από ποτέ!Μπορεί ακόμα να είμαι λίγο άυπνη, μπορεί να βλάλω τα φρύδια μου στις 2 το βράδυ αλλά είμαι πάντα στην εντέλεια...προσπαθήστε να βρείτε μέσα σας την διάθεση, γιατί αυτό είναι που λείπει και όχι ο χρόνος...και κάντε το για σας, όχι για τον άντρα σας...άσε που όσες έχετε γιούς το κάνετε και γι αυτούς..όταν γυρνάω από κομμωτήριο πάντα μου λένε "μαμα..ωραία μαλλιά..." και τα χαϊδεύουν ....

Link to comment
Share on other sites

Kοριτσια ολα ειναι ΜΟΝΟ θεμα διαθεσης...και σας το λεει μια μαμα τεσσάρων με το μικροτερο 6 μηνων!! Ολες ειμαστε σε θεση να περιποιηθουμε λιγο τον εαυτο μας,οχι τιποτε τρομερο απλως να φαινομαστε προσεγμενες...Εχω παρατηρησει οτι μολις κανω μπανιο, ντυθω και βαφτω λιγο νιωθω εντελως διαφορετικα! Αυτα που σας ειπα τα κανω ακομη και οταν εχω μονο να παω στο σχολειο να παρω τα 2 παιδια...και μετα μενω ολη μερα στο σπιτι ντυμενη...Βεβαια παιζει σπουδαιο ρολο και η επανοδος στη δουλεια η οποια εμενα με εχει βοηθησει πολυ και με "αναγκαζει" να γινομαι ανθρωπος...Για μενα η επιτυχια ξερετε ποια ειναι? Οταν καποιος ακουει οτι εχεις 1,2,3 κλπ παιδια να σου λεει μπραβο δε σου φαινεται καθολου! Γιατι δυστυχως ετσι ειναι , εχουμε συνδιασει στο μυαλο μας οτι καποια γυναικα που ειναι μαμα, τουλαχιστον τον πρωτο καιρο, δε μοιαζει με κανονικη γυναικα αλλα με μαμα:shock: Για μενα η προτεραιοτητα ειναι τα παιδια αλλα και η ΔΙΚΗ μου ψυχολογια..οποτε τωρα οσο ειμαι με τα 2 μικρα παω να κανω και μια μασκουλα στο προσωπο:P

Link to comment
Share on other sites

Η αλήθεια είναι ότι τον πρώτο καιρό είναι δύσκολα τα πράγματα. Αυτό που προέχει είναι μόνο η καθαριότητα. Ένα μπάνιο έκανα κάθε μέρα ακόμα κι όταν ήταν πολύ πολύ αρχή.

Γενικά στη ζωή μου δεν έκανα (ούτε κάνω) πράγματα όπως κωμωτήριο κάθε μήνα ή μανικιούρ κάθε δύο βδομάδες ή αποτρίχωση σε αισθητικό. Οπότε δεν μου έλειψαν αυτά. Όμως έβαφα τα νύχια μου μόνη μου ακόμα και στις 2 τη νύχτα μια φορά την εβδομάδα, το ξυράφι δούλευε κανονικά κάθε δύο τρεις μέρες (εξ'άλλου το μπάνιο μπάνιο κάθε μέρα) και φρόντιζα να νιώθω καλά με τον εαυτό μου. Εντάξει τον πρώτο καιρό να ζήσουν οι φόρμες, αλλά ήμουν προσεγμένη ακόμα και μέσα στο σπίτι, ακόμα και με τις φόρμες. Μια χτένα έμπαινε στο μαλλί (που το είχα κόψει ωραία στο κωμωτήριο και δεν χρειαζόταν τίποτα ιδιαίτερο για να σταθεί όμορφα).

Τώρα πλέον που έχει επανέλθει σχετικά το σώμα μου, και έχω πάει και για δουλειά, μπαίνω στα προ εγκυμοσύνης ρούχα μου.

Δεν νομίζω ότι επειδή έχει προστεθεί στην καθημερινότητα το παιδί, ακόμα κι αν αυτό καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της, θα πρέπει να αφήνουμε τον εαυτό μας.

Τους πρώτους μήνες που τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, και ο άντρας μας (αν είναι τύπος που συμμετέχει στη φροντίδα του μωρού) είναι κομμάτια και εξαντλημένος επίσης. Δεν νομίζω ότι θα είναι σε θέση να στραφεί αλλού, ή να σκεφτεί να το κάνει. Μετά όμως επιβάλλεται να σεβόμαστε τη σχέση μας και τον άνθρωπο αυτό που μας χάρισε το παιδί ή τα παιδιά και να του δίνουμε την προσοχή που του αξίζει για να μην μας βλέπει μόνο ως μητέρες.

jTosp2.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Πάντως εξαρτάται βρε κορίτσια και από τις περιστάσεις. Αν δηλαδή έχεις ένα μωρό, δεν έχεις βοήθεια στο σπίτι ή το μωρό από κάποιον και ο άντρας σου δουλεύει όλη μέρα και έρχετε το βράδυ τι όρεξη να έχεις μετά να κάνεις? Ακόμη και την νύχτα εννοείται ότι ξυπνάς εσύ γιατί ο άλλος δουλεύει όλη μέρα, το μόνο που έχεις όρεξη να κάνεις μετά τις 10 το βράδυ είναι να κοιμηθείς!!! Τουλάχιστον εγώ αυτό έκανα, δεν υπήρχε περίπτωση να κάτσω στις 12 το βράδυ να βάψω νύχι όταν έρχετε η νύχτα που ξέρω πως το μωρό θα με ξυπνήσει 15 φορές!!!

Γιατί εμένα το δεύτερο μου, αυτό έκανε, ξέπναγε από 7-15 φορές! Λοιπόν το βράδυ που είχα όλη την κούραση και εκείνο κοιμόταν, ούτε δουλειές έκανα, ούτε περιποιήσεις!!! ΥΠΝΟΣ και πάλι ΥΠΝΟΣ...

y9qxp2.pngGgOLp3.png
Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...