Αλκοολισμός στο σπίτι

[salomi123]

Ο άντρας μου είναι ο μοιραίος άντρας της ζωής μου. Τον ερωτεύτηκα σφόδρα, τον κυνήγησα και ζήσαμε απίστευτες περιόδους έρωτα, αγάπης, λατρείας, αγωνίας, ζήλιας. Παντρευτήκαμε μετά από 7 χρόνια σχέσης και ζήσαμε μαζί στο εξωτερικό. Με μεγάλη μας χαρά διαπιστώσαμε ότι ήμουν έγκυος και περιμέναμε να γεννηθεί το κοριτσάκι μας. Εξαιτίας μιας ατυχίας στη δουλειά του, περνούσε μία φάση άγχους που τον οδήγησε να κλείνεται στον εαυτό του και να πίνει. Δέκα μέρες αφού γέννησα, σερνόταν στα πατώματα τύφλα και έκλαιγε τη μοίρα του. Εγώ προσπαθούσα να τον στηρίξω, δεν καταλάβαινα τι ακριβώς του συνέβαινε ενώ ταυτόχρονα προσπαθούσα να θηλάσω και να συνηθίσω τη ζωή με το μωρο. Αρχισα να τρέχω σε γιατρούς για να τον βοηθήσουν, να τον παρακαλάω να σταματήσει και τελικά με κάποια ψυχοτρόπα χάπια που του δώσανε σταματησε να πινει, γιατί όπως είπε δεν έπρεπε να χάσει ένα σπουδαίο ραντεβού στη δουλειά του.

Μετά από 2 μήνες πάλι τα ίδια, και για να μην τα πολυλογώ τα τελευταία 4 χρόνια η ζωή μας έχει γεμίσει από χαμένα Χριστούγεννα, γιορτές, δικαιολογίες σε προσκλήσεις, ψέματα, υποσχέσεις ότι δεν θα ξανασυμβεί, δυστυχία και φώνές μπροστά στο παιδί. Με έχει πιάσει από το λαιμό επειδή είχα απομακρύνει το παιδί από τοσπίτι και έχει κινδυνέψει να πεθάνει όταν μετά από μεγάλη περιόδο που έπινε μεγάλες ποσότητες προσπαθήσαμε με τη βοήθεια ειδικού να το κόψει με χάπια. Τον έχω διώξει από το σπίτι για ένα διάστημα και τότε μόνο έκανε μία σοβαρή προσπάθεια σε ειδικό ψυχολόγο όπου συμμετείχαμε όλη η οικογένεια και όντως έμεινε καθαρός για ένα χρόνο.

Ήταν ένας καταπληκτικός χρόνος, είχα τον άντρα μου πίσω ο οποίος όταν είναι νηφάλιος είναι πολύ καλος σύζυγος και στοργικός και ικανός πατέρας, κάναμε πάλι όνειρα, γελάσαμε, κάναμε φίλους και αποφασίσαμε να χαρίσουμε ένα αδερφάκι στην κορούλα μας!

Δυστυχώς, μόλις το παιδι γεννήθηκε τον έπιασα πάλι να πίνει και να χτυπιέται για το πρόβλημα με την κρίση και για το πώς θα βγάλουμε πέρα το χειμώνα.

Δεν δέχεται καμία βοηθεια από ειδικό, μάλιστα μου είπε να πάω εγώ γιατί έχω πολύ σοβαρά θέματα. Εξαφανίζεται για μερες, όταν είναι σπίτι δεν μπορώ να αποφύγω το να τρέχω και να τον μυρίζω να δω αν έπινε και δε το αντέχω να τον βλέπω να αγκαλιάζει τα παιδιά μας όντας πιωμένος.

Δεν ξέρω τι να κάνω γιατί ενώ τον λατρεύω όταν είναι καλά δεν νομίζω ότι έχω άλλες αντοχές για φωνές, δικαιολογίες, να μετακομίζω αναγκαστικά στη μητέρα μου για να μην το βλέπει η μικρή σε αυτή την κατάσταση ή να μου επιτίθεται. Ένα χρόνο πριν ήμουν τόσο αισιόδοξη και του έδειξα 100% εμπιστοσύνη. Έχω αρχίσει πλέον να χάνω την πίστη μου. Θεωρώ ότι δεν θα μπορέσει ποτέ να ξεκόψει και κοντεύω να τρελαθώ. Βλέπω τη ζωή μου και των παιδιών μου να τυλίγονται γύρω από από αυτό το κουβάρι.

[love4four]

Ο άντρας σου κοπέλα μου είναι άρρωστος, αλκοολικός, σημαίνει πως χρήζει βοήθειας και, δυστυχώς, αν δεν αποφασίσει από μόνος του να βοηθήσει τον εαυτό του κανείς άλλος δεν θα μπορέσει να το κάνει αντί εκείνου...

εάν λοιπόν δεν ακούει και δεν θέλει να προσπαθήσει, η ταπεινή μου γνώμη είναι 'να μην ανεχτείς κανενός είδους εκβιασμό ή εξευτελισμό εξ αιτίας του ποτού...

ΔΕΝ αξίζουν τα παιδιά σας να έχουν τέτοιες μνήμες και άσχημη παιδική ηλικία. Δημιουργούνται βαθειά τράυματα στις ψυχούλες τους και εκτός αυτού, αναρωτήθηκες εσύ για πόσο ακόμη θα αντέξεις ???? Μόνη με δυο παιδιά και με σύζυγο αλκοολικό που από ότι καταλαβαίνω διαβάζοντας τα όσα έγραψες σε κακοποιεί ????

 

ΕΓΩ τί θα έκανα : θα μίλαγα με κάποιο κέντρο βοήθειας, με έναν ψυχολόγο -δεν ξέρω τί ακριβώς- να πάρω δύναμη , θα του έστελνα ραβασάκι ένα εξώδικο κι έξω από το σπίτι.... αν δεν συμμορφωθεί και δεν προσπαθήσει να απεξαρτηθεί η ζωή σου/σας μόνο κόλαση θα γίνεται.... καλύτερα (ως Μάννα εξ ουρανού) αποκλείεται ...

[Anthony2012]

Δεν αναφερεις κατι για συγγενεις του ανδρα σου,δεν εχει μανα,αδερφια,γνωστους,φιλους κατι;Ολοι αυτοι ξερουν,αδιαφορουν,αγνοουν;

[in-fant]

Συμφωνώ απόλυτα με την "love4four".πρέπει να κάνεις κάτι άμεσα!

[alcyon]

Κράτα στο νου τις προτεραιότητές σου δηλαδή το παιδί σου και τον εαυτό σου.

Μίλα με κάποια γραμμή στήριξης και αναζήτησε τι ΕΣΥ μπορείς να κάνεις.

Αν κι εκείνος θέλει να βελτιωθεί σαφώς θα συντονιστείτε για να τον βοηθήσεις. Αν όμως δε θέλει, δυστυχώς δε μπορείς να βοηθήσεις με το ζόρι.

 

Θυμήσου το παιδί. Πάνω απ' όλα!

[mamamikaela]

Εχω υπάρξει κόρη αλκοολικου πατέρα!Σαν να περιγραφεις την ζωή μας ειναι το ποστ σου!Με την διαφορά οτι στην μεγάλη μου αδελφή ήταν ακόμα μια χαρά ο δικός μου.Οταν έμεινε η μαμα μου έγκυος σε εμένα άρχισαν όλα σε εμάς!Οι μόνες αναμνήσεις απο την παιδική μου ηλικία ειναι ο πατέρας που ήταν απών,μια μάνα να φωνάζει συνέχεια και να τον διώχνει απο το σπιτι και μετά εκείνος να ξαναγυρναει και πάλι απο την αρχή!Φωνες,ξυλο(η μάνα μου τον εδερνε)ένα χαλι μαύρο δηλαδη.Οσπου δεν άντεξε άλλο η καημενη και τον έδιωξε μια και καλή,δουλεύοντας βέβαια τρεις δουλειές για να ζούμε με αξιοπρέπεια.Η αδερφή μου ήταν 9 και εγώ 5.Ξαναπαντρευτηκε βέβαια η μαμα μου μετά απο 2 χρόνια και μας έκανε δώρο έναν πατέρα πραγματικά άξιο να λέγεται πατέρας και έκανε και την μικρή μου αδελφή μαζί του που τωρα ειναι 23 χρόνων.Αυτο που θέλω να πω με την ιστορία μου και συζητώντας συχνά πυκνά με την μάνα μου για αυτο που πέρασε ειναι,οτι ο αλκοολικος άνθρωπος δεν αλλάζει ποτε!Δεν θέλω να αναφέρω τι απέγινε ο πατέρας μου γιατι ειναι απλα πολυ δυσάρεστο.Αυτο που όμως θέλω να σου πω ειναι οτι ειναι κρίμα τα παιδιά σου να έχουν τις ίδιες αναμνήσεις με τις δικές μας!Επισης το οτι φεύγεις και ξαναγυρνας ή τον διωχνεις και μετά τον δέχεσαι μονο κακό κάνει στην συγκεκριμένη φάση!Πρεπει να πάρεις απόφαση κάποια πράγματα,ξέρεις εσύ,και να μείνεις σταθερή στις απόψεις σου.Πραγματικα,λυπάμαι πολυ γιαυτο που περνάτε σαν οικογένεια και σας εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου καλή δύναμη!

[jackrussel]

Εχω υπάρξει κόρη αλκοολικου πατέρα!Σαν να περιγραφεις την ζωή μας ειναι το ποστ σου!Με την διαφορά οτι στην μεγάλη μου αδελφή ήταν ακόμα μια χαρά ο δικός μου.Οταν έμεινε η μαμα μου έγκυος σε εμένα άρχισαν όλα σε εμάς!Οι μόνες αναμνήσεις απο την παιδική μου ηλικία ειναι ο πατέρας που ήταν απών,μια μάνα να φωνάζει συνέχεια και να τον διώχνει απο το σπιτι και μετά εκείνος να ξαναγυρναει και πάλι απο την αρχή!Φωνες,ξυλο(η μάνα μου τον εδερνε)ένα χαλι μαύρο δηλαδη.Οσπου δεν άντεξε άλλο η καημενη και τον έδιωξε μια και καλή,δουλεύοντας βέβαια τρεις δουλειές για να ζούμε με αξιοπρέπεια.Η αδερφή μου ήταν 9 και εγώ 5.Ξαναπαντρευτηκε βέβαια η μαμα μου μετά απο 2 χρόνια και μας έκανε δώρο έναν πατέρα πραγματικά άξιο να λέγεται πατέρας και έκανε και την μικρή μου αδελφή μαζί του που τωρα ειναι 23 χρόνων.Αυτο που θέλω να πω με την ιστορία μου και συζητώντας συχνά πυκνά με την μάνα μου για αυτο που πέρασε ειναι,οτι ο αλκοολικος άνθρωπος δεν αλλάζει ποτε!Δεν θέλω να αναφέρω τι απέγινε ο πατέρας μου γιατι ειναι απλα πολυ δυσάρεστο.Αυτο που όμως θέλω να σου πω ειναι οτι ειναι κρίμα τα παιδιά σου να έχουν τις ίδιες αναμνήσεις με τις δικές μας!Επισης το οτι φεύγεις και ξαναγυρνας ή τον διωχνεις και μετά τον δέχεσαι μονο κακό κάνει στην συγκεκριμένη φάση!Πρεπει να πάρεις απόφαση κάποια πράγματα,ξέρεις εσύ,και να μείνεις σταθερή στις απόψεις σου.Πραγματικα,λυπάμαι πολυ γιαυτο που περνάτε σαν οικογένεια και σας εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου καλή δύναμη!

 

λυπαμαι για ο,τι εχεις ζησει

με μια ενσταση, και ο αλκοολικος αλλαζει με τη σωστη παρεμβαση-βοηθεια αλλα για να γινει αυτο και να υπαρχει αποτελεσμα πρεπει να το θελει ο ιδιος και φυσικα με στηριξη απο το περιβαλλον του, οποιος αντεχει να κανει κατι τετοιο φυσικα

 

αρα απαξ και θελει καποιος αλκοολικος να αναγεννηθει ΜΠΟΡΕΙ αρκει να βρει τη σωστη βοηθεια-φροντιδα απο σοβαρους εμπειρους ειδικους, αν θες να τους βρεις τους βρισκεις, τωρα αν το περιβαλλον του το αντεχει και τον αγαπαει ειναι σημαντικο να τον στηριξει, αν δεν μπορει να τον στηριξει σωστα καλυτερα να απομακρυνθει

 

βοηθεια απο ειδικο, εφοσον επιθυμει και αντεχει να σταθει η οικογενεια διπλα σε ενα συνειδητοποιημενο αλκοολικο, χρειαζονται ΟΛΑ τα μελη της οικογενειας,,και η συντροφος και τα παιδια και ολοι

 

δεν ειναι απλο αλλα γινεται , μην λεμε λοιπον οτι δεν γινεται

 

τα θαυματα οντως δεν γινονται

οι αλλαγες ομως στους ανθρωπους με κοπο χρονο και χρημα ειναι επιτευξιμες,,,ποιος αντεχει? αυτο ειναι ενα αλλο ερωτημα υπαρχουν ανθρωποι παντως που τα εχουν καταφερει,,,ανηφορα και μαραθωνιος ο δρομος της αλλαγης αλλα υπαρχει

[polina26]

Ο άντρας μου είναι ο μοιραίος άντρας της ζωής μου. Τον ερωτεύτηκα σφόδρα, τον κυνήγησα και ζήσαμε απίστευτες περιόδους έρωτα, αγάπης, λατρείας, αγωνίας, ζήλιας. Παντρευτήκαμε μετά από 7 χρόνια σχέσης και ζήσαμε μαζί στο εξωτερικό. Με μεγάλη μας χαρά διαπιστώσαμε ότι ήμουν έγκυος και περιμέναμε να γεννηθεί το κοριτσάκι μας. Εξαιτίας μιας ατυχίας στη δουλειά του, περνούσε μία φάση άγχους που τον οδήγησε να κλείνεται στον εαυτό του και να πίνει. Δέκα μέρες αφού γέννησα, σερνόταν στα πατώματα τύφλα και έκλαιγε τη μοίρα του. Εγώ προσπαθούσα να τον στηρίξω, δεν καταλάβαινα τι ακριβώς του συνέβαινε ενώ ταυτόχρονα προσπαθούσα να θηλάσω και να συνηθίσω τη ζωή με το μωρο. Αρχισα να τρέχω σε γιατρούς για να τον βοηθήσουν, να τον παρακαλάω να σταματήσει και τελικά με κάποια ψυχοτρόπα χάπια που του δώσανε σταματησε να πινει, γιατί όπως είπε δεν έπρεπε να χάσει ένα σπουδαίο ραντεβού στη δουλειά του.

Μετά από 2 μήνες πάλι τα ίδια, και για να μην τα πολυλογώ τα τελευταία 4 χρόνια η ζωή μας έχει γεμίσει από χαμένα Χριστούγεννα, γιορτές, δικαιολογίες σε προσκλήσεις, ψέματα, υποσχέσεις ότι δεν θα ξανασυμβεί, δυστυχία και φώνές μπροστά στο παιδί. Με έχει πιάσει από το λαιμό επειδή είχα απομακρύνει το παιδί από τοσπίτι και έχει κινδυνέψει να πεθάνει όταν μετά από μεγάλη περιόδο που έπινε μεγάλες ποσότητες προσπαθήσαμε με τη βοήθεια ειδικού να το κόψει με χάπια. Τον έχω διώξει από το σπίτι για ένα διάστημα και τότε μόνο έκανε μία σοβαρή προσπάθεια σε ειδικό ψυχολόγο όπου συμμετείχαμε όλη η οικογένεια και όντως έμεινε καθαρός για ένα χρόνο.

Ήταν ένας καταπληκτικός χρόνος, είχα τον άντρα μου πίσω ο οποίος όταν είναι νηφάλιος είναι πολύ καλος σύζυγος και στοργικός και ικανός πατέρας, κάναμε πάλι όνειρα, γελάσαμε, κάναμε φίλους και αποφασίσαμε να χαρίσουμε ένα αδερφάκι στην κορούλα μας!

Δυστυχώς, μόλις το παιδι γεννήθηκε τον έπιασα πάλι να πίνει και να χτυπιέται για το πρόβλημα με την κρίση και για το πώς θα βγάλουμε πέρα το χειμώνα.

Δεν δέχεται καμία βοηθεια από ειδικό, μάλιστα μου είπε να πάω εγώ γιατί έχω πολύ σοβαρά θέματα. Εξαφανίζεται για μερες, όταν είναι σπίτι δεν μπορώ να αποφύγω το να τρέχω και να τον μυρίζω να δω αν έπινε και δε το αντέχω να τον βλέπω να αγκαλιάζει τα παιδιά μας όντας πιωμένος.

Δεν ξέρω τι να κάνω γιατί ενώ τον λατρεύω όταν είναι καλά δεν νομίζω ότι έχω άλλες αντοχές για φωνές, δικαιολογίες, να μετακομίζω αναγκαστικά στη μητέρα μου για να μην το βλέπει η μικρή σε αυτή την κατάσταση ή να μου επιτίθεται. Ένα χρόνο πριν ήμουν τόσο αισιόδοξη και του έδειξα 100% εμπιστοσύνη. Έχω αρχίσει πλέον να χάνω την πίστη μου. Θεωρώ ότι δεν θα μπορέσει ποτέ να ξεκόψει και κοντεύω να τρελαθώ. Βλέπω τη ζωή μου και των παιδιών μου να τυλίγονται γύρω από από αυτό το κουβάρι.

 

πραγματικά δεν ξέρω τι να σου γράψω... προσωπικά θεωρώ μεγάλη ανευθηνότητα να κάνεις και άλλο παιδί μαζί του μετά απο ότι πέρασες διότι 1 χρόνος δεν είναι πολύ καιρός για να καθαρίσει τελείως κάποιος.. αλλά αυτό δεν είναι το θέμα μας.. αν θες να σωθείς απλά χώρισε και ξεκίνα μια νέα ζωή πραγματικά δεν αξίζει στα παιδιά σου να ζουν τέτοιες καταστάσεις είναι κρίμα.

[salomi123]

Σας ευχαριστώ πολύ που μου γράψατε την άποψή σας και τις εμπειρίες σας μιας και πέρα από τους γονείς μου και την οικογένεια του άντρα μου δεν θέλω να συζητήσω αυτό το πρόβλημα με κανέναν για προστατέψω κυρίως τα παιδιά μου κι έπειτα εκείνον γιατί με τίποτα δεν περνάει στο μυαλό κανενός ότι αυτός ο άνθρωπος μεταμορφώνεται έτσι. Προσπαθούμε να κρύψουμε το μεγάλο μυστικό...

Δεν έχω καταλάβει αν είναι 100% να μείνει καθαρός για πάντα. Όπως είπα έχει κάνει προσπάθεια σε ειδικούς και ήμουν κι εγώ παρούσα σε πάρα πολλές συναντήσεις. Το πρόβλημα νομίζω είναι ότι πάντα θα υπάρχει μια δικαιολογία για να το ξεκινήσει. Και στη ζωή μας θα συναντήσουμε πάρα πολλές δυσκολίες και άγχη. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Ε δεν μπορώ πάντα να τρέμω ότι ανά πάσα στιγμή εγώ θα περνάω και μία δική του υποτροπή. Ίσως είναι καλύτερα να περνάω τις δυσκολίες μόνη μου αλλά τουλάχιστον να ξέρω τι μου γίνεται.

Όταν κάτι, ιδιαίτερα όταν αφορά τη ζωή σου και τη ζωή των παιδιών σου δεν είναι στα χέρια σου να το ελέγξεις, να πεις θα σκιστώ να το σταματήσω, σε σκοτώνει ψυχολογικά. Στην αρχή του πετούσα τα ποτά, προσπαθούσα να τον κλείνω μέσα σπιτι ή να του φωνάζω να σταματήσει, αλλά όταν είδα ότι όλα αυτα είχαν το αντίθετο αποτέλεσμα σταμάτησα να τα κάνω.

[polina26]

Σας ευχαριστώ πολύ που μου γράψατε την άποψή σας και τις εμπειρίες σας μιας και πέρα από τους γονείς μου και την οικογένεια του άντρα μου δεν θέλω να συζητήσω αυτό το πρόβλημα με κανέναν για προστατέψω κυρίως τα παιδιά μου κι έπειτα εκείνον γιατί με τίποτα δεν περνάει στο μυαλό κανενός ότι αυτός ο άνθρωπος μεταμορφώνεται έτσι. Προσπαθούμε να κρύψουμε το μεγάλο μυστικό...

Δεν έχω καταλάβει αν είναι 100% να μείνει καθαρός για πάντα. Όπως είπα έχει κάνει προσπάθεια σε ειδικούς και ήμουν κι εγώ παρούσα σε πάρα πολλές συναντήσεις. Το πρόβλημα νομίζω είναι ότι πάντα θα υπάρχει μια δικαιολογία για να το ξεκινήσει. Και στη ζωή μας θα συναντήσουμε πάρα πολλές δυσκολίες και άγχη. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Ε δεν μπορώ πάντα να τρέμω ότι ανά πάσα στιγμή εγώ θα περνάω και μία δική του υποτροπή. Ίσως είναι καλύτερα να περνάω τις δυσκολίες μόνη μου αλλά τουλάχιστον να ξέρω τι μου γίνεται.

Όταν κάτι, ιδιαίτερα όταν αφορά τη ζωή σου και τη ζωή των παιδιών σου δεν είναι στα χέρια σου να το ελέγξεις, να πεις θα σκιστώ να το σταματήσω, σε σκοτώνει ψυχολογικά. Στην αρχή του πετούσα τα ποτά, προσπαθούσα να τον κλείνω μέσα σπιτι ή να του φωνάζω να σταματήσει, αλλά όταν είδα ότι όλα αυτα είχαν το αντίθετο αποτέλεσμα σταμάτησα να τα κάνω.

 

βρε αγάπη μου γιατί ανάλωσαι έτσι?? τόσο πολύ τον αγαπάς??? νομίζω ότι πρέπει να μιλήσεις με κάποιον που μπορεί να σε βοηθήσει πραγματικά είτε αυτός ο κάποιος έιναι κάποιος συγγενής είτε κάποιος ειδικός

[salomi123]

Το δεύτερο παιδί το έκανα πολύ συνειδητοποιημένα και σκέφτηκα ότι α)ακόμα και στην περίπτωση που εκείνος δεν ενδιαφέρεται να ζήσει εγώ δεν ήθελα το πρώτο μου παιδι να έχει μόνο εμένα στη ζωή, β) θεώρησα τον εαυτό μου ικανό να μεγαλώσω ακόμη και μόνη μου 2 παιδια και γ)δεν μπορείς να περιμένεις μία ζωή πότε θα είναι ο αλλος 100% καθαρός για πάντα για να συνεχίσεις να ζεις και να πράττεις φυσιολογικά. Είναι πολύ ψυχοφθόρο.

Ισως βέβαια και να έχεις δίκιο και να έφερα άλλο ενα δυστυχισμένο άνθρωπο στην κοινωνία. Ειμαι όμως έτοιμη να αναλάβω τις ευθύνες μου και να προσπαθήσω να κάνω το παν ώστε τα παιδιά μου να είναι ευτυχισμένα

[polina26]

Το δεύτερο παιδί το έκανα πολύ συνειδητοποιημένα και σκέφτηκα ότι α)ακόμα και στην περίπτωση που εκείνος δεν ενδιαφέρεται να ζήσει εγώ δεν ήθελα το πρώτο μου παιδι να έχει μόνο εμένα στη ζωή, β) θεώρησα τον εαυτό μου ικανό να μεγαλώσω ακόμη και μόνη μου 2 παιδια και γ)δεν μπορείς να περιμένεις μία ζωή πότε θα είναι ο αλλος 100% καθαρός για πάντα για να συνεχίσεις να ζεις και να πράττεις φυσιολογικά. Είναι πολύ ψυχοφθόρο.

Ισως βέβαια και να έχεις δίκιο και να έφερα άλλο ενα δυστυχισμένο άνθρωπο στην κοινωνία. Ειμαι όμως έτοιμη να αναλάβω τις ευθύνες μου και να προσπαθήσω να κάνω το παν ώστε τα παιδιά μου να είναι ευτυχισμένα

 

Tότε πραγματικά σε συγχέρω. απο αυτό και μόνο που λές φένεσε άνθρωπος με πολύ ψυχική δύναμη και ότι δεν φοβάσαι να στηριχτείς στα πόδια σου πραγματικά μπράβο

[salomi123]

Δεν αναφερεις κατι για συγγενεις του ανδρα σου,δεν εχει μανα,αδερφια,γνωστους,φιλους κατι;Ολοι αυτοι ξερουν,αδιαφορουν,αγνοουν;

 

Οι δικοί του προσπαθούν να μας βοηθήσουν πάρα πολυ και στενοχωριούνται πραγματικά για όλους μας. Η αλήθεια είναι ότι προσπαθούν να με πείσουν ότι θα γίνει καλά και να έχω πίστη. Απελπισμένοι είναι κι αυτοι. Ολοι έχουμε κινητοποιηθεί να τον παμε σε κλινικές ,σε ειδικούς κλπ.

[Λαΐδα]

Το δεύτερο παιδί το έκανα πολύ συνειδητοποιημένα και σκέφτηκα ότι α)ακόμα και στην περίπτωση που εκείνος δεν ενδιαφέρεται να ζήσει εγώ δεν ήθελα το πρώτο μου παιδι να έχει μόνο εμένα στη ζωή, β) θεώρησα τον εαυτό μου ικανό να μεγαλώσω ακόμη και μόνη μου 2 παιδια και γ)δεν μπορείς να περιμένεις μία ζωή πότε θα είναι ο αλλος 100% καθαρός για πάντα για να συνεχίσεις να ζεις και να πράττεις φυσιολογικά. Είναι πολύ ψυχοφθόρο.

Ισως βέβαια και να έχεις δίκιο και να έφερα άλλο ενα δυστυχισμένο άνθρωπο στην κοινωνία. Ειμαι όμως έτοιμη να αναλάβω τις ευθύνες μου και να προσπαθήσω να κάνω το παν ώστε τα παιδιά μου να είναι ευτυχισμένα

Με εσενα μαμα σιγουρα δεν θα ειναι δυστυχισμενα . Να σου ζησουν!!

Εγω φιλη μου θα σου πω οτι θα πρεπει να παιξεις και το τελευταιο σου χαρτι. "Χωριζουμε και ξαναρχεσαι μονο καθαρος". Αφου καθαρισε ενα χρονο και ξανακυλησε, ειναι πολυ δυσκολα τα πραγματα νομιζω.

Ειναι αρρωστος ναι....αλλα υπαρχει η θεραπεια και δεν την δεχεται....οικογενεια εχει αλλην? γονεις, αδερφια?? τι λενε εκεινοι? δεν μπορουν να βοηθησουν?

Συμβουλη υποκειμενικης και μονο στασης ζωης : Τα παιδια σου πρεπει να ειναι ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ...πιστευω βεβαια οτι ειναι. Πανω ακομη και απο την αγαπη σου για τον αντρα σου. κανε τις προσπαθειες σου αλλα αν δεις οτι δεν τα καταφερνεις, κοιτα το καλο αυτων και μονο.

[mamamikaela]

λυπαμαι για ο,τι εχεις ζησει

με μια ενσταση, και ο αλκοολικος αλλαζει με τη σωστη παρεμβαση-βοηθεια αλλα για να γινει αυτο και να υπαρχει αποτελεσμα πρεπει να το θελει ο ιδιος και φυσικα με στηριξη απο το περιβαλλον του, οποιος αντεχει να κανει κατι τετοιο φυσικα

 

αρα απαξ και θελει καποιος αλκοολικος να αναγεννηθει ΜΠΟΡΕΙ αρκει να βρει τη σωστη βοηθεια-φροντιδα απο σοβαρους εμπειρους ειδικους, αν θες να τους βρεις τους βρισκεις, τωρα αν το περιβαλλον του το αντεχει και τον αγαπαει ειναι σημαντικο να τον στηριξει, αν δεν μπορει να τον στηριξει σωστα καλυτερα να απομακρυνθει

 

βοηθεια απο ειδικο, εφοσον επιθυμει και αντεχει να σταθει η οικογενεια διπλα σε ενα συνειδητοποιημενο αλκοολικο, χρειαζονται ΟΛΑ τα μελη της οικογενειας,,και η συντροφος και τα παιδια και ολοι

 

δεν ειναι απλο αλλα γινεται , μην λεμε λοιπον οτι δεν γινεται

 

τα θαυματα οντως δεν γινονται

οι αλλαγες ομως στους ανθρωπους με κοπο χρονο και χρημα ειναι επιτευξιμες,,,ποιος αντεχει? αυτο ειναι ενα αλλο ερωτημα υπαρχουν ανθρωποι παντως που τα εχουν καταφερει,,,ανηφορα και μαραθωνιος ο δρομος της αλλαγης αλλα υπαρχει

 

 

Θα συμφωνήσω μαζι σου μα μονο σε περίπτωση που δεν εχει κάποιος παιδιά.Ναι να το παλέψω για τον σύντροφο μου,αλλα θα έχω πλήρη επίγνωση και ευθύνη οτι μονο εγώ θα βγω ζημιωμενος εάν ο άλλος δεν τα καταφέρει!Να παίρνεις όμως βάρος στους ώμους σου τα παιδιά σου,που τίποτα δεν φταίνε να ζουν τέτοιες καταστάσεις,που σήμερα μπορεί να ειναι απλα καβγάδες λόγο ποτού μεταξύ των δυο γονιών και αύριο να πέφτει και καμία ψιλή επειδή τον επριξε η άλλη να σταματήσει να πίνει, ε τότε νομίζω πως ο δρόμος ειναι μονόδρομος.Και μάλιστα αφού η κοπέλα λέει οτι το εχει παλέψει καιρό τωρα και άκρη δεν βγάζει,πόσο ακόμα θα πρέπει να παλεύει δηλαδη;Μέχρι να μεγαλώσουν τα παιδια και να την παρακαλανε με τον πετάξει απο το σπιτι;

Εγώ αυτο που έγραψα το έγραψα για να καταλάβει και την άλλη όψη,δηλαδη του να μην γίνει καλά ο άνθρωπος της,όπως στην περίπτωση μου.Μακαρι να μπορούσα να της πω απο την δικιά μου εμπειρία οτι ο πατέρας μου έγινε καλά γιατι το πάλεψε με Νυχια και με δόντια η μαμα μου,αλλα δεν έγινε έτσι,δυστηχως.

Και το τραύμα το ζούμε εγώ και η αδελφή μου τόσα χρόνια.

Οταν υπάρχουν παιδια στην μέση,την απόφαση πρέπει να την παιρνει μια μάνα πρώτα απ΄ολα για το καλό το δικό τους.

[isabell]

Αν δεν παραδέχεται ο ίδιος οτι έχει πρόβλημα δεν υπάρχει καμία ελπίδα... φύγε να ηρεμήσεις τι φταίνε τα παιδιά σου να ζήσουν σε τέτοιες συνθήκες.. πάνω απ'όλα τα παιδιά σου.. όσο και να τον αγαπάς είναι απίθανο αν δεν το παραδεχτεί να διορθωθούν τα πράγματα.. είχα αδελφό αλκοολικό παντρεμένο και με μικρό παιδί και η νύφη μου πέρασε πάρα πολλά

[isabell]

εύχομαι ολόψυχα όλα να σας πάνε καλά...

[demi1981]

Προσπαθώ να βάλω τον εαυτό μου στην θέση σου....... μπορεί να τα καταφέρει αλλά μπορείς εσύ να κοιμάσαι και να ξυπνάς με το άγχος μήπως ξανακυλήσει. Δεν θα φοβάσαι όταν θα πηγαίνει σουπερ μαρκετ και αργεί να γυρίσει? Δεν θα σε πιάνει άγχος σε διάφορες κοινωνικές υποχρεώσεις που θα έχετε όπου θα υπάρχει αλκόολ? Δεν θα τρελένεσαι όταν συμβεί κάτι σημαντικό στην ζωή σας και ίσως όχι κάτι καλό, μήπως αφαιθεί στην αδυναμία του? Δεν θα σου πω να μην του δώσεις άλλη μια ευκαιρία (εφόσον την θέλει) αλλά να είναι η τελευταία... Σου αξίζει να γίνεις ευτυχισμένη. Τα παιδιά σου σίγουρα θα είναι ευτυχισμένα με εσένα μανούλα. Σου εύχομαι ότι καλύτερο.

[salomi123]

Προσπαθώ να βάλω τον εαυτό μου στην θέση σου....... μπορεί να τα καταφέρει αλλά μπορείς εσύ να κοιμάσαι και να ξυπνάς με το άγχος μήπως ξανακυλήσει. Δεν θα φοβάσαι όταν θα πηγαίνει σουπερ μαρκετ και αργεί να γυρίσει? Δεν θα σε πιάνει άγχος σε διάφορες κοινωνικές υποχρεώσεις που θα έχετε όπου θα υπάρχει αλκόολ? Δεν θα τρελένεσαι όταν συμβεί κάτι σημαντικό στην ζωή σας και ίσως όχι κάτι καλό, μήπως αφαιθεί στην αδυναμία του? Δεν θα σου πω να μην του δώσεις άλλη μια ευκαιρία (εφόσον την θέλει) αλλά να είναι η τελευταία... Σου αξίζει να γίνεις ευτυχισμένη. Τα παιδιά σου σίγουρα θα είναι ευτυχισμένα με εσένα μανούλα. Σου εύχομαι ότι καλύτερο.

 

Σ'ευχαριστώ πολύ! Αυτή ακριβώς είναι η ζωή μου. Κάθε μέρα με το φόβο και την ελπίδα. Οπότε έχουμε αραιώσει τις εξόδους για να μην μπει σε πειρασμό, δεν καλώ κόσμο στο σπίτι μήπως μας φέρουν αλκοόλ, προσπαθώ να μην τον αγχώνω και να μην τον στενοχωρώ για να μην βρει δικαιολογία, όταν λείπει σε επαγγελματικά ταξίδια συνέχεια είμαι στην τσίτα μήπως χαλάρωσε και ήπιε, δεν μπορώ να προγραμματίσω τίποτα (ούτε βάφτιση) γιατί δεν ξέρω πως θα είναι.

Τώρα καλή η ώρα λείπει σε ταξίδι και αναβάλει την επιστροφή του από μέρα σε μέρα και όλοι ξέρουμε το γιατί.

Αν δεν ήταν τόσο καλός με τα παιδιά που του έχουν τόσο αδυναμία οταν είναι καλά, η απόφασή μου θα ήταν πολύ πιο εύκολη.

[roubies]

Σ'ευχαριστώ πολύ! Αυτή ακριβώς είναι η ζωή μου. Κάθε μέρα με το φόβο και την ελπίδα. Οπότε έχουμε αραιώσει τις εξόδους για να μην μπει σε πειρασμό, δεν καλώ κόσμο στο σπίτι μήπως μας φέρουν αλκοόλ, προσπαθώ να μην τον αγχώνω και να μην τον στενοχωρώ για να μην βρει δικαιολογία, όταν λείπει σε επαγγελματικά ταξίδια συνέχεια είμαι στην τσίτα μήπως χαλάρωσε και ήπιε, δεν μπορώ να προγραμματίσω τίποτα (ούτε βάφτιση) γιατί δεν ξέρω πως θα είναι.

Τώρα καλή η ώρα λείπει σε ταξίδι και αναβάλει την επιστροφή του από μέρα σε μέρα και όλοι ξέρουμε το γιατί.

Αν δεν ήταν τόσο καλός με τα παιδιά που του έχουν τόσο αδυναμία οταν είναι καλά, η απόφασή μου θα ήταν πολύ πιο εύκολη.

 

Κοπέλα μου πραγματικά δεν μπορώ να φανταστώ τι μπορεί να ζεις μέσα στο σπίτι σου και τι αγωνίες περνάς.Σου γράφω επειδή πριν από κάποιο διάστημα είχα δει ένα ντοκυμαντέρ για τον αλκοολισμό και παίρναν και συνεντεύξεις από αλκοολικούς που είχαν πια καθαρίσει.Όταν ο δημοσιογράφος ρώτησε έναν από αυτούς για το πως πρέπει κατα τη γνώμη του να τους συμπεριφερθεί η οικογένεια για να τους βοηθήσει,εκείνος απάντησε,πως όσο κι αν ακούγεται σκληρό πρέπει να τους παρατήσει.Και φυσικά ο άνθρωπος εννοούσε,πως όταν οι ίδιοι οι αλκοολικοί δεν αντιλαμβάνονται ότι χρειάζονται βοήθεια η οικογένεια πρέπει να μην αποτελεί το στηριγμά τους,γιατί τότε ποτέ δεν θα πάρουν την απόφαση να ζητήσουν βοήθεια.Ίσως λοιπόν αν βρει κλειστή την πόρτα της οικογένειάς του,να καταλάβει ότι σας χάνει και τότε ίσως να βοηθήσει τον εαυτό του,αλλιώς δεν ξέρω πως θα το πάρει απόφαση.Αρκεί σε μια τέτοια ενέργεια να βρει κλειστή και την πόρτα των γονιών του,ώστε να μην βρίσκει ούτε εκεί διέξοδο.Φυσικά οι γονείς του θα σου λένε να κάνεις υπομονή,γιατί δεν θέλουν να τον παρατήσεις.Όσο είσαι εσύ εκεί νιώθουν και αυτοί μια κάποια ασφάλεια,γίνεται όμως αυτό?Πόσο θα μπορείς ακόμα να περνάς αυτές τις αγωνίες και για σένα και για τα παιδιά σου.Τι να πω κορίτσι μου,εύχομαι να πάρεις την καλύτερη δυνατή απόφαση για την οικογένειά σου.

[vikitsa]

σαλωμη θα σου πω τι εκανα εγω μολις σημερα! ομοιοπαθουσα κι εγω ομως ο συζυγος μου δεν ειναι της "φτηνης" εξαρτησης ασχολειτε με "σκονες" και οπως καταλαβαινεις δεν εχουμε στον ηλιο μοιρα οσον αφορα τα οικονομικα μας. τελευταια φορα που τον τσακωσα προχτες δεν εκανα καμια αντιδραση σαν να μου παραδεχτηκε οτι ηπιε καφε με τον φιλο του ενα πραμα. σημερα ομως που ξεκινησαν τα χοντρα στερητικα ευτυχως ημουν εξω οποτε με εβρισε τηλεφωνικως, του ειπα να τα μαζευει απο το σπιτι και να εχει φυγει μεχρι να γυρισω. οταν ηρθα με το μωρο ηταν ακομη σπιτι σα βρεγμενη γατα με περιμενε απ εξω στο εξωτερικο σαλονακι.περασε καμποση ωρα δεν του εδωσα ιδιαιτερη σημασια με προκαλουσε συνεχεια να τσακωθουμε ελεγε τα γνωστα λογια που με γεμιζουν τυψεις (πιθανολογω πως και ο δικος σαου θα σου ριχνει βαρος γι αυτο και τον μαζευεις), τιποτα εγω απαθεια ο τονος της φωνης μου δεν ανεβηκε δεν κατεβηκε.

κλεινω την πορτα εκατσε πολυ ωρα εξω εφυγε τελικα. το απογευμα χρειαστηκε να τον παρω τηλ γιατι πηρε τα λεφτα της τραπεζας τον υπολογιστη και τα βιβλιαρια μας! δεν τα επεστρεφε τον απειλησα οτι θα κανω δηλωση κλοπης και τοτε επιασε το νοημα οτι δεν αστειευομαι γιατι πρωτη φορα ανακατεψα αστυνομια κτλ, αλλιως τον απειλουσα συνεχεια με το παιδι οτι δεν θα το ξαναδει και οτι οτι μπορουσα να σκεφτω να τον τρομαξω. ξεφυγα απο το θεμα ιστορια ολοκληρη ειπα στο δια ταυτα.

επικοινωνησα με την πεθερα μου της ειπα να μην τον δεχτει σπιτι αλλιως να τον κρατησει για παντα εκει! και δευτερα παω σε δικηγορο να στειλω εξωδικο. ευχομαι να τρομοκρατηθει γιατι θα τον απειλησω οτι θα τα πω ολα οσα εκανε και θα του δηλωσω οτι αν δεν θελει διαζυγιο θα πρεπει να παει σε προγραμμα, τι τον χασω για 2 χρονια τι τον χασω για παντα αυτη τη στιγμη καθολου δε με νοιαζει θελω απλα να γινει αυτος που ηξερα αλλιως δεν τον θελω στη ζωη μου μου κανει κακο, εσυ δεν καταλαβαινεις οτι σου προκαλει κακο δεν νευριαζεις δεν.......

να ταν καρκινος να ταν αρρωστια την οποια δεν επελεξε να πω ναι μας σταλθηκε αυτο και θα το παλεψουμε ομως μονοι τους τα δημιουργουνε και δημιουργουν καταστασεις χειροτερες απο αρρωστιες.

μας εκφοβιζει ο καθενας γιατι ειναι αδυναμος και προτιμα να χανεται στον κοσμο του αντι να αντιμετωπιζει αυτον που ζουμε; ε μετα εγω ποσο πιο αδυναμη ειμαι απο αυτον που του επιτρεπω να με κανει ετσι; τον αγαπαω αλλα δεν μπορω αλλο εχω σταματησει να αγαπαω εμενα και ειναι οτι χειροτερο, εχω και μωρο πρεπει να μπορω να ειμαι εκει γι αυτο.

σταματαω εδω εγραψα πολλα αλλα δεν ξερω τι επαθα μου βγηκαν.

ελπιζω να βρεις λυση να σου ταιριαζει και συγνωμη που εκανα καταχρηση του θεματος σου

[salomi123]

σαλωμη θα σου πω τι εκανα εγω μολις σημερα! ομοιοπαθουσα κι εγω ομως ο συζυγος μου δεν ειναι της "φτηνης" εξαρτησης ασχολειτε με "σκονες" και οπως καταλαβαινεις δεν εχουμε στον ηλιο μοιρα οσον αφορα τα οικονομικα μας. τελευταια φορα που τον τσακωσα προχτες δεν εκανα καμια αντιδραση σαν να μου παραδεχτηκε οτι ηπιε καφε με τον φιλο του ενα πραμα. σημερα ομως που ξεκινησαν τα χοντρα στερητικα ευτυχως ημουν εξω οποτε με εβρισε τηλεφωνικως, του ειπα να τα μαζευει απο το σπιτι και να εχει φυγει μεχρι να γυρισω. οταν ηρθα με το μωρο ηταν ακομη σπιτι σα βρεγμενη γατα με περιμενε απ εξω στο εξωτερικο σαλονακι.περασε καμποση ωρα δεν του εδωσα ιδιαιτερη σημασια με προκαλουσε συνεχεια να τσακωθουμε ελεγε τα γνωστα λογια που με γεμιζουν τυψεις (πιθανολογω πως και ο δικος σαου θα σου ριχνει βαρος γι αυτο και τον μαζευεις), τιποτα εγω απαθεια ο τονος της φωνης μου δεν ανεβηκε δεν κατεβηκε.

κλεινω την πορτα εκατσε πολυ ωρα εξω εφυγε τελικα. το απογευμα χρειαστηκε να τον παρω τηλ γιατι πηρε τα λεφτα της τραπεζας τον υπολογιστη και τα βιβλιαρια μας! δεν τα επεστρεφε τον απειλησα οτι θα κανω δηλωση κλοπης και τοτε επιασε το νοημα οτι δεν αστειευομαι γιατι πρωτη φορα ανακατεψα αστυνομια κτλ, αλλιως τον απειλουσα συνεχεια με το παιδι οτι δεν θα το ξαναδει και οτι οτι μπορουσα να σκεφτω να τον τρομαξω. ξεφυγα απο το θεμα ιστορια ολοκληρη ειπα στο δια ταυτα.

επικοινωνησα με την πεθερα μου της ειπα να μην τον δεχτει σπιτι αλλιως να τον κρατησει για παντα εκει! και δευτερα παω σε δικηγορο να στειλω εξωδικο. ευχομαι να τρομοκρατηθει γιατι θα τον απειλησω οτι θα τα πω ολα οσα εκανε και θα του δηλωσω οτι αν δεν θελει διαζυγιο θα πρεπει να παει σε προγραμμα, τι τον χασω για 2 χρονια τι τον χασω για παντα αυτη τη στιγμη καθολου δε με νοιαζει θελω απλα να γινει αυτος που ηξερα αλλιως δεν τον θελω στη ζωη μου μου κανει κακο, εσυ δεν καταλαβαινεις οτι σου προκαλει κακο δεν νευριαζεις δεν.......

να ταν καρκινος να ταν αρρωστια την οποια δεν επελεξε να πω ναι μας σταλθηκε αυτο και θα το παλεψουμε ομως μονοι τους τα δημιουργουνε και δημιουργουν καταστασεις χειροτερες απο αρρωστιες.

μας εκφοβιζει ο καθενας γιατι ειναι αδυναμος και προτιμα να χανεται στον κοσμο του αντι να αντιμετωπιζει αυτον που ζουμε; ε μετα εγω ποσο πιο αδυναμη ειμαι απο αυτον που του επιτρεπω να με κανει ετσι; τον αγαπαω αλλα δεν μπορω αλλο εχω σταματησει να αγαπαω εμενα και ειναι οτι χειροτερο, εχω και μωρο πρεπει να μπορω να ειμαι εκει γι αυτο.

σταματαω εδω εγραψα πολλα αλλα δεν ξερω τι επαθα μου βγηκαν.

ελπιζω να βρεις λυση να σου ταιριαζει και συγνωμη που εκανα καταχρηση του θεματος σου

 

Σ'ευχαριστώ πολύ που μοιράστηκες μαζί μου αυτό που ζεις.

Είναι τόσο λυπηρό που αυτές οι εξαρτήσεις μπαίνουν σε σπίτια νέων ανθρώπων που ξεκινάμε να φτιάξουμε τη ζωή μας και να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας. Σε σύγκριση με τις αρρώστιες που αναφέρεις, κι εγώ είμαι ακριβώς της ίδιας άποψης. Ειδικά όταν οι δικοί του μου φέρνουν παραδείγματα κάτι θείες που στάθηκαν μέχρι το τέλος στους άρρωστους άντρες τους από καρκίνο, κι έτσι πρέπει να κάνω κι εγώ με πιάνουν τα νεύρα και τους λέω ότι εκείνοι οι ανθρωποι αφενός μεν δεν το επέλεξαν να έχουν αυτη την αρρώστια και αφετέρου τον πολέμησαν όσο μπορούσαν για να μείνουν στη ζωη.

Μπράβο σου που τον έδιωξες. Πιστεύω ότι θα τον ταρακουνήσει αυτο. Πρέπει να ζητήσει απο κάποιον βοήθεια και να καταλάβει να μην τρέχει σ'αυτα κάθε φορά που τον κουράζει η πραγματικότητα. Είναι τόσο εγωιστικό. Κάτσε ρε φίλε και αντιμετώπισε τις δυσκολίες σαν άντρας. Μην προκαλείς περισσότερα προβλήματα.

Ο δικός μου βέβαια όταν τον είχα διώξει και όταν σταμάτησε τον ξαναμάζεψα, μου το πετούσε για πολύ καιρό σαν παράπονο.... Οι εξαρτήσεις αυτές προκαλούν μεγάλη και ίσως ανεπανόρθωτη ζημιά στη σχέση του ζευγαριού.

Αν θέλεις γράψε μου την εξέλιξη. Καλή τύχη

[vikitsa]

θα σου στειλω μηνυμα προσωπικο για οποια εξελιξη θα εχω δεν θελω να γραφω τα προσωπικα μου φορα παρτιδα. δεν ξερω τι με επιασε χτες και τα εγραψα

[linav]

Δυστυχώς από προσωπική εμπειρία μέσα στο οικογενειακό μου περιβάλλον, θα έλεγα ότι ο αλκοολισμός είναι κάτι που δύσκολα ξεπερνιέται, και αν ακόμα γίνει αυτό, οι περισσότερες πιθανότητες είναι ο παθών να ξανακυλίσει. Λίγοι είναι αυτοί που εχουν πραγματική επίγνωση της σοβαρότητας της κατάστασής τους και γι αυτό δεν δέχονται βοήθεια ή με την πρώτη δυσκολία που θα συναντήσουν στη ζωή τους, ξαναμπαίνουν στο λούκι ακόμη και αν έχουν μείνει εκτός για κάποιο διάστημα. Η θεία μου που αντιμετώπισε το πρόβλημα αυτό με τον άντρα της, έκανε κάποια χρόνια υπομονή, πέρασε πολλά, αλλά στο τέλος αποφάσισε και έδωσε τέλος στο γάμο της γιατί η κατάσταση δεν πήγαινε άλλο. Βρήκε την προσωπική της ηρεμία πλέον, τα παιδιά της μεγαλώνουν σε ήρεμο περιβάλλον, με πολλές οικονομικές στερήσεις βέβαια αφού όλα τα έχει επομιστεί αυτή, αλλά τουλάχιστον δεν έχουν προβλήματα. Και ο πρώην άντρας της τί εξέλιξη είχε? Ένα άψυχο ον, σκιά του εαυτού του, με ένα μπουκάλι μπύρα μονίμως στα χέρια του να τριγυρνάει μόνος του στους δρόμους, βρώμικος και με ένα μυαλό σχεδόν χαμένο. Από κει και πέρα, ο καθένας αν βρεθεί σε αυτή την κατάσταση, ας κρίνει και αποφασίσει τί είναι το καλύτερο να κάνει.

[dimmi]

βρε αγάπη μου γιατί ανάλωσαι έτσι?? τόσο πολύ τον αγαπάς??? νομίζω ότι πρέπει να μιλήσεις με κάποιον που μπορεί να σε βοηθήσει πραγματικά είτε αυτός ο κάποιος έιναι κάποιος συγγενής είτε κάποιος ειδικός

γιατί να μην αγαπά τον άντρα της? Επειδη άρχισε να πίνει να τον ξε-αγαπήσει?

Ισα ισα που αν τον χωρίσει τώρα θα του δώσει μια να πάει ακόμα πιο κοντά στον πάτο.

Κορίτσι μου στήριξε τον, με τη βοήθεια ειδικών και μόνο. Ο,τι κι αν κάνεις μόνη σου στο κενό θα πέσει.

Αξίζει να τον βοηθήσεις, είναι ο άνθρωπος σου και πατέρας των παιδιών σου. Αλίμονο.

Ολες οι καταστάσεις είναι αναστρέψιμες, εκτός από τον θάνατο...αρκείνα υπάρχει θέληση επιμονή και υπομονή.

Και προπάντων από μέρους του!