Πρόβλημα με διευθύντρια παιδ. σταθμού

[katerinak]

προφανως ειναι ενα χαρισματικο παιδι κ αυτο στην ελλαδα ειναι..προβλημα καθως δεν υπαρχουν σχολεια καταλληλα.το οτι το επιπεδο ειανι κ χαμηλοτερο απο το δικο του τον κανει να μην εχει ενδιαφερον.ομως περα απο την γνωστικη αναπτυξη ειναι κ η συναισθηατικη,εκει σ αυτη την ομαδα θα το δουλεψει κ αυτο.τι εννοει οτι δεν καθεται στην ομαδα;δεν υπακουει σε κανονες;θα ειναι πχ ολοι στον κυκλο κ αυτος θα φευγει για να κανει κατι αλλο;αν γινεται σε μεγαλη συχνοτητα αυτο κ εμενα θα με ανησυχουσε για τα ορια..

 

ισως να εχει και παραπανω ενεργεια απο το φυσιολογικο,φανταζομαι οτι οι παρατηρησεις γινονται με βαση καποια γεγονοτα.

μπορει να εχει πολλα παιδια η ταξη αλλα εννοειται οτι θα ασχοληθεις κ με το καθε παιδι ξεχωριστα.δεν λεμε για θεματα που μπορουν να λυθουν απο το σπιτι οσο αφορα την φροντιδα αλλα υπαρχει καποιος χρονος στο ελευθερο παιχνιδι που μπορεις να πλησιασεις 5 λεπτα ενα μονο παιδι κ να αναπτυχθει μια πιο ιδιαιτερη σχεση εμπιστοσυνης.

καλο ειναι να μιλησεις κ με καποιον παραπανω χωρις διαθεση κατηγοριων αλλα αν θα ξερουν το θεμα σου μπορεις να ξαναενοχλησεις κ αν ζητησεις αλλαγη

 

 

δεν μπορεις να τον στειλεις σε δημοσιο νηπιαγωγειο;εκει θα ειναι με νηπια οποτε το επιπεδο θα ναι προχωρημενο κ θα του αρεσει

[mamaroma]

Αυτό υποθέτω ότι εννοεί αλλά δεν το έχω επιβεβαιώσει γιατι... δεν μπορώ να συνεννοηθώ μαζί της.

 

Της είπα σήμερα (στη ήρεμη φάση της συζήτησης) ότι εμείς επιλέγουμε να μην του φωνάζουμε και με συζήτηση και αυστηρότητα να του βάζουμε όρια και μέσα στα πλαίσια του δυνατού η συμπεριφορά του στο σπίτι είναι καλή. Δηλαδή κάποια πράγματα του τα ζητάς και τα κάνει αμέσως κάποια άλλα πρέπει να επιμείνω ή να "απειλήσω" με κάποιον τρόπο.

Αλλά γενικά είναι ένα εύκολο παιδί τουλάχιστον στο σπίτι και στους φίλους μας.

Δεν έχω άλλο παιδάκι αλλά υποθέτω ότι με όλα έτσι γίνεται. Κάποιες φορές είναι πιο δύσκολες από άλλες.

 

Επίσης της έχω εξηγήσει ότι δεν του αρέσουν οι "τσαμπουκάδες" και αυτό είναι κάτι που το είδα απο την ώρα που γεννήθηκε. Τον κάνει και αντιδρά χειρότερα και μουλαρώνει, ενώ αν τον αντιμετωπίσεις ήρεμα αλλά αυστηρά ή τον κοροϊδέψεις με κάτι, τότε είναι αρνάκι. Αλλά φαίνεται ότι δεν το καταλαβαίνει. Ή δεν μπορεί να το κάνει.

Εγω -μου λέει- δεν γίνεται να μην φωνάζω όταν έχω 25 παιδιά....

 

Δεν είδες τι του είπε στο ελευθερο χρόνο που πήγε να της κάνει γλύκες ;

 

" εγω θέλω μια μέρα να σε κοιτάξω και να μπορώ να λέω, να ένα καλό παιδι"

Ε, δεν είναι βλάκας ο μικρός. Κατάλαβε ότι σήμερα δεν μπορεί να τον πει καλό παιδί... Και αυτό σε απάντηση του : Είστε πολύ όμορφη κυρία και σας αγαπάω...

Σκατά παιδαγωγός

 

Θα προσπαθήσω για το νήπιο και ελπίζω να μην έχουμε πρόβλημα με την μεταφορά.

[kinkajoujou]

Τώρα πρόσεξα ότι είναι σε παιδικό, τότε σίγουρα προσπάθησε μήπως τον πάρουν στα νήπια, θα έχει και περισσότερες δραστηριότητες και θα τον βοηθήσει ίσως να συγκεντρωθεί, μπορεί και να έχει βαρεθεί τον παιδικό.

[mamaroma]

Α και κάτι άλλο που μου είπε σήμερα:

 

Αποφάσισε, λέει, φέτος να μην κάνει συγκεντρώσεις γονέων για ενημέρωση αλλά να ενημερώνει έναν-έναν ξεχωριστά.

Πέρυσι είχε κάνει μόνο μία ή δύο.

Έχει δικαίωμα να το κάνει αυτό;

[goody]

Καταρχην μπραβο για την ψυχραιμια σας! Ρε κοριτσια οταν διαβαζω τετοια θεματα νιωθω οτι ειμαι στριγγλα!

Δηλαδη αν πας αυριο το πρωι και της πεις ''ακου να σου πω κυρια μου, δεν εχω δυνατοτητα για ιδιωτικο αλλιως θα ειχα φυγει καιρο τωρα γιατι θεωρω οτι εισαι απαισια παιδαγωγος! Το καλο που σου θελω αρχισε να φερεσαι καλα στο παιδι μου γιατι θα σε αρχισω στις καταγγελιες και θα εχουμε κακα ξεμπερδεματα. Μην μαθω οτι του φωναξες, ή το αφησες να διψαει γιατι θα σου κανω προσωπικη μηνυση για κακοποιηση! Μπορει να εχεις 25 παιδια αλλα εγω το εχω ενα και μονακριβο και δεν σου επιτρεπω να το καταστρεψεις για το υπολοιπο του σχολικου του βιου επειδη εισαι ανικανη να κανεις σωστα τη δουλεια σου!'' Αν της μιλησει ετσι μια μαμα τι θα γινει δηλαδη? Θα ειναι εις βαρος του παιδιου ή θα μαζευτει και θα στρωσει? Γιατι ετσι κι αλλιως κακομιλαει στο παιδακι. Ντροπη της παντως.

Στη θεση σου θα εκανα εννοειται γραπτη αναφορα και θα προσπαθουσα να το αλλαξω σταθμο. (και μολις το αλλαζα θα της εριχνα και ενα γερο μπινελικι να το ευχαριστηθω!)

[mamaroma]

Καταρχην μπραβο για την ψυχραιμια σας! Ρε κοριτσια οταν διαβαζω τετοια θεματα νιωθω οτι ειμαι στριγγλα!

Δηλαδη αν πας αυριο το πρωι και της πεις ''ακου να σου πω κυρια μου, δεν εχω δυνατοτητα για ιδιωτικο αλλιως θα ειχα φυγει καιρο τωρα γιατι θεωρω οτι εισαι απαισια παιδαγωγος! Το καλο που σου θελω αρχισε να φερεσαι καλα στο παιδι μου γιατι θα σε αρχισω στις καταγγελιες και θα εχουμε κακα ξεμπερδεματα. Μην μαθω οτι του φωναξες, ή το αφησες να διψαει γιατι θα σου κανω προσωπικη μηνυση για κακοποιηση! Μπορει να εχεις 25 παιδια αλλα εγω το εχω ενα και μονακριβο και δεν σου επιτρεπω να το καταστρεψεις για το υπολοιπο του σχολικου του βιου επειδη εισαι ανικανη να κανεις σωστα τη δουλεια σου!'' Αν της μιλησει ετσι μια μαμα τι θα γινει δηλαδη? Θα ειναι εις βαρος του παιδιου ή θα μαζευτει και θα στρωσει? Γιατι ετσι κι αλλιως κακομιλαει στο παιδακι. Ντροπη της παντως.

Στη θεση σου θα εκανα εννοειται γραπτη αναφορα και θα προσπαθουσα να το αλλαξω σταθμο. (και μολις το αλλαζα θα της εριχνα και ενα γερο μπινελικι να το ευχαριστηθω!)

 

Νομίζω πως συνόψισες σε μιά πρόταση ακριβώς αυτό που έψαχνα να της πω τη Δευτέρα που θα την επισκεφτούμε με τον άντρα μου.

ΧΑΧΑΧΑΧΑ

 

Μην νομίζεις ότι δεν της μίλησα όπως έπρεπε απλώς στο διπλανό δωμάτιο ήταν τα παιδάκια (μαζί και το δικό μου) και έπαιζαν και ήθελα να κρατήσω όσο γίνεται τους τόνους χαμηλά. Την προειδοποίησα πάντως και σκοπεύω να κάνω όλα όσα είπαμε.

Να ζητήσω μεταγραφή κάνοντας ταυτόχρονα μια καταγγελία και φυσικά να πάμε απο'κει την Δευτέρα να της πω και την... περίληψή σου!

[goody]

Α γεια σου!! :) Λεω κι εγω τοσο υστερω ειμαι??

[mamaroma]

Α γεια σου!! :) Λεω κι εγω τοσο υστερω ειμαι??

 

Οχι βρε, της είπα μια χαρά αυτά που έπρεπε να ακούσει αλλά μην ξέροντας τι μπορώ να κάνω παραπέρα δεν επέμεινα για να μην κάνω καμιά γκάφα και "απειλήσω" ψεύτικα. Και δεν θέλω να ακούνε καβγάδες και τα μικρα

 

Την Δευτέρα το πρωϊ να είσαι σίγουρη ότι θα πω όλα τα υπολοιπα.

[AthinaP]

Είναι διάφορα που σκέφτομαι γύρω από το θέμα σου και δεν ξέρω και πώς να τα πω...

 

Τα δημόσια κέντρα, θεωρητικά μόνο ασχολούνται με τα πολύ έξυπνα παιδιά και στην πράξη δεν υπάρχει πρόβλεψη. Η πρόταση να πάει προνήπιο το παιδί είναι πολύ καλή.

 

Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, θα βοηθήσει το παιδί, όσο διαθέσιμη και αν είναι η δασκάλα να ξεφύγει από τα καθιερωμένα, να ξέρει το παιδί ότι λίγο έως πολύ προβλέπεται να μην ενοχλεί. Ο τρόπος να γίνει αυτό είναι να έχει κάτι να κάνει, όχι να μάθει να κάνει πιο αργά αυτό που μπορεί να κάνει γρήγορα. Δεν είναι πολλές δασκάλες που το εφαρμόζουν αυτό, σε οποιοδήποτε επίπεδο τάξης.

 

Πάντως καλό είναι να του λες και εσύ όσο μπορεί να μην ενοχλεί...

 

Για πες, το δικό σου παιδί έμοιαζε μικρό με αυτό το μικράκι;

 

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=123304

 

Στο καινούργιο σχολειο θέλει προσοχή πώς θα προσεγγίσεις τις δασκάλες γιατί είναι πολύ επιφυλακτικές απέναντι στη μαμά που θα συστηθεί ως η μαμά του παιδιού-διάνοια και δεν θα σχηματίσουν και την καλυτερη πρώτη εντύπωση. Σίγουρα δεν θέλει κόντρα. Στη θέση σου θα έκανα μια πρώτη επίσκεψη να κάνω μια κουβέντα πρώτα, δεν θα ξεκινούσα κινήσεις από μόνη μου. Στο κάτω κάτω σε αρκετές περιοχές οι παιδικοί δημόσιοι είναι υπερπλήρεις από τα νήπια και κάποιοι δεν δέχονται καθόλου προνήπια. Ίσως με παρέμβαση της πρωτοβάθμιας κάτι γινόταν.

 

Και πάντα μα πάντα να έχεις στο μυαλό σου ότι οι ασυνήθιστες ικανότητες σε αυτές τις ηλικίες δεν αποτελούν εγγύηση για την εξέλιξη του παιδιού. Αποτελούν ένα πολύ καλό ξεκίνημα. Υπάρχουν όμως παιδιά που επαναπαύονται στις δάφνες τους, δεν θεωρούν ότι πρέπει να προσπαθήσουν επειδή κάποιος παλιά τους είπε ότι είναι έξυπνα και καταλήγουν να έχουν όχι τρομερά καλές επιδόσεις.

 

Πάντως πιστεύω και εγώ ότι αυτά είναι τα χρόνια που το παιδί "μπαίνει" σε μια σειρά και αποφασίζει αν του αρέσει το σχολειο ή όχι. Και μια δασκάλα που δείχνει όπως δείχνει τέλος πάντων η δική σας δεν είναι ό,τι καλύτερο, σίγουρα.

 

Και το δικό μου γιο τον έχουν αξιολογήσει και δεν του βρήκαν ιδιαίτερο πρόβλημα συγκέντρωσης. Γιατί η αξιολογηση περιελάμβανε ποικίλες διαδικασίες και όταν εκείνος τελείωνε κάτι, αμέσως του παρουσίαζαν κάτι άλλο και μάλιστα απο λίγο έως πολύ ανώτερο από την ηλικία του. Έτσι δεν έχανε το ενδιαφέρον του. Καμιά σχέση με το πραγματικό περιβάλλον του σχολείου, που δίνουν να κάνει μια ζωγραφιά πχ μέσα σε ένα τέταρτο της ώρας ή κάτι τέτοιο! Εκεί θα τρελαθεί από τη βαρεμάρα... Ως μαμά όμως δεν βρίσκω ότι είναι ό,τι καλύτερο να τον δικαιολογώ σε όλα με γνώμονα τη διάγνωση ότι είναι πανέξυπνος. Δεν βοηθάει το ίδιο το παιδί, δεν ξέρω αν γίνεται αντιληπτό αυτό που θέλω να πω. Το περιβάλλον του σχολείου είναι δεδομένο (με ευχή να έχει πέσει κανείς σε σχετικά έμπειρη και συνεννοήσιμη δασκάλα) και δεν μπορεί να προσαρμόζεται απόλυτα στο παιδί του καθενός.

 

Αυτοί που αξιολόγησαν το δικό σου παιδάκι δεν έκαναν προτάσεις ως προς το χειρισμό του παιδιού; Τι έγραψαν, αφήστε τον ήσυχο, είναι πανέξυπνος; Δεν είδαν ότι κάτι πρέπει να γίνει στο σχολείο;

[AthinaP]

Να προσθέσω ότι ένα από τα πιο απλά και περιεκτικά πράγματα που διάβασα από μια μαμά με παρόμοια θέματα, είναι το εξής:

 

Having an exceptional child is a big parenting challenge and you will have to advocate for your children but don't go in fighting with the school on day 1. Let the teacher learn what the child is capable of. Remember cream always floats to the surface.

 

Your biggest challenge may be "talking". Gifted kids usually finish fast with minimal support and then talk to and distract their neighbors. If you get a lot of behavioral reports then tread carefully and ask questions like " what is he usually working on when you see the behavior". This is a great way to engage with the teacher and help her look at him or her in a different light. If you go in and say straight out "he's not being challenged" they will chalk you down as "that parent".

[mamaroma]

Είναι διάφορα που σκέφτομαι γύρω από το θέμα σου και δεν ξέρω και πώς να τα πω...

 

Τα δημόσια κέντρα, θεωρητικά μόνο ασχολούνται με τα πολύ έξυπνα παιδιά και στην πράξη δεν υπάρχει πρόβλεψη. Η πρόταση να πάει προνήπιο το παιδί είναι πολύ καλή.

 

Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, θα βοηθήσει το παιδί, όσο διαθέσιμη και αν είναι η δασκάλα να ξεφύγει από τα καθιερωμένα, να ξέρει το παιδί ότι λίγο έως πολύ προβλέπεται να μην ενοχλεί. Ο τρόπος να γίνει αυτό είναι να έχει κάτι να κάνει, όχι να μάθει να κάνει πιο αργά αυτό που μπορεί να κάνει γρήγορα. Δεν είναι πολλές δασκάλες που το εφαρμόζουν αυτό, σε οποιοδήποτε επίπεδο τάξης.

 

Πάντως καλό είναι να του λες και εσύ όσο μπορεί να μην ενοχλεί...

 

Για πες, το δικό σου παιδί έμοιαζε μικρό με αυτό το μικράκι;

 

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=123304

 

Στο καινούργιο σχολειο θέλει προσοχή πώς θα προσεγγίσεις τις δασκάλες γιατί είναι πολύ επιφυλακτικές απέναντι στη μαμά που θα συστηθεί ως η μαμά του παιδιού-διάνοια και δεν θα σχηματίσουν και την καλυτερη πρώτη εντύπωση. Σίγουρα δεν θέλει κόντρα. Στη θέση σου θα έκανα μια πρώτη επίσκεψη να κάνω μια κουβέντα πρώτα, δεν θα ξεκινούσα κινήσεις από μόνη μου. Στο κάτω κάτω σε αρκετές περιοχές οι παιδικοί δημόσιοι είναι υπερπλήρεις από τα νήπια και κάποιοι δεν δέχονται καθόλου προνήπια. Ίσως με παρέμβαση της πρωτοβάθμιας κάτι γινόταν.

 

Και πάντα μα πάντα να έχεις στο μυαλό σου ότι οι ασυνήθιστες ικανότητες σε αυτές τις ηλικίες δεν αποτελούν εγγύηση για την εξέλιξη του παιδιού. Αποτελούν ένα πολύ καλό ξεκίνημα. Υπάρχουν όμως παιδιά που επαναπαύονται στις δάφνες τους, δεν θεωρούν ότι πρέπει να προσπαθήσουν επειδή κάποιος παλιά τους είπε ότι είναι έξυπνα και καταλήγουν να έχουν όχι τρομερά καλές επιδόσεις.

 

Πάντως πιστεύω και εγώ ότι αυτά είναι τα χρόνια που το παιδί "μπαίνει" σε μια σειρά και αποφασίζει αν του αρέσει το σχολειο ή όχι. Και μια δασκάλα που δείχνει όπως δείχνει τέλος πάντων η δική σας δεν είναι ό,τι καλύτερο, σίγουρα.

 

Και το δικό μου γιο τον έχουν αξιολογήσει και δεν του βρήκαν ιδιαίτερο πρόβλημα συγκέντρωσης. Γιατί η αξιολογηση περιελάμβανε ποικίλες διαδικασίες και όταν εκείνος τελείωνε κάτι, αμέσως του παρουσίαζαν κάτι άλλο και μάλιστα απο λίγο έως πολύ ανώτερο από την ηλικία του. Έτσι δεν έχανε το ενδιαφέρον του. Καμιά σχέση με το πραγματικό περιβάλλον του σχολείου, που δίνουν να κάνει μια ζωγραφιά πχ μέσα σε ένα τέταρτο της ώρας ή κάτι τέτοιο! Εκεί θα τρελαθεί από τη βαρεμάρα... Ως μαμά όμως δεν βρίσκω ότι είναι ό,τι καλύτερο να τον δικαιολογώ σε όλα με γνώμονα τη διάγνωση ότι είναι πανέξυπνος. Δεν βοηθάει το ίδιο το παιδί, δεν ξέρω αν γίνεται αντιληπτό αυτό που θέλω να πω. Το περιβάλλον του σχολείου είναι δεδομένο (με ευχή να έχει πέσει κανείς σε σχετικά έμπειρη και συνεννοήσιμη δασκάλα) και δεν μπορεί να προσαρμόζεται απόλυτα στο παιδί του καθενός.

 

Αυτοί που αξιολόγησαν το δικό σου παιδάκι δεν έκαναν προτάσεις ως προς το χειρισμό του παιδιού; Τι έγραψαν, αφήστε τον ήσυχο, είναι πανέξυπνος; Δεν είδαν ότι κάτι πρέπει να γίνει στο σχολείο;

 

πρώτα-πρώτα διάβασα το λινκ και έχω να πω: καμία σχέση

 

Ο δικός μου ήταν απίστευτα ήσυχος και καλός από μωράκι. Κοιμόταν μόνος, καθόταν ώρες με παιχνίδια ή με μουσική (τρελαίνεται για μουσική) και ακόμα... αν έχει ενδιαφέρον ή παρέα μπορεί να μην τον ακούσεις όλη μέρα.

 

Αυτό είναι που προσπάθησα να πω. Εγω στο σπίτι βλέπω ΑΛΛΟ παιδί. Σιγουρα είναι απαιτητικός (τώρα με τις ερωτήσεις και τις παρατηρήσεις και τις ευαισθησίες) αλλά καμία σχέση με την εικόνα που μου παρουσιάζει στο σχολείο.

 

Τώρα να σου πω την ιστορία με την ευφυϊα για να καταλάβεις ότι δεν είμαι κάνα ψώνιο:

Κάποια στιγμή πρόπερσι (στα 2 του) που κατάλαβα ότι κάτι "δεν πάει καλα" όταν τον είδα να παίζει μελωδίες στο πιανάκι που μόλις είχε ακούσει ή όταν τον έπιασα να μετράει μέχρι το δέκα ανοίγοντας ένα-ένα τα δακτυλάκια του, απλώς άρχισα να προσπαθώ να παίζω μαζί του με πράγματα που εκείνος ζήταγε -όπως αριθμούς, τρισδιάστατα παζλ και τέτοια- και όσο αυτός έδειχνε ενδιαφέρον.

Αργότερα όταν πήγαμε στο σχολείο εξήγησα στη δασκάλα που βρισκόμαστε (γιατί μου είπε στους 2 πρώτους μήνες ότι ενώ δεν παρακολουθεί/συμμετέχει μαθαίνει τα πάντα πολύ γρήγορα) και με είχε αντιμετωπίσει έτσι όπως περιγράφεις... και δεν ξαναμίλησα μέχρι που πήγε μια μέρα στο γραφείο της και βλέπει ένα νούμερο γραμμένο και της λέει "α το 178" ... εκεί άρχισε να μου λέει αυτή για asperger...

Αργότερα με τους γιατρούς και τις αξιολογήσεις της ξαναεξήγησα ότι όντως έχει μια ιδιαιτερότητα και αν μπορεί αν όχι να του την καλλιεργήσει τουλάχιστον να μην τον μπλοκάρει. Περάσαμε ένα στάδιο θαυμασμου (άρχισε να μου μιλάει στον πληθηντικό!!!!) και μετά... πάλι τα ίδια.

 

Οι γιατροί τώρα: φυσικά και έχω πάρει οδηγίες και προσπαθώ να ακολουθήσω.

Κάνουμε δημιουργικά παιχνίδια (φτιάχνουμε π.χ. κεηκ και τον ρωτάω αν στο ένα βάζουμε 2 αυγά, αν φτιάχναμε 2 κεήκ πόσα αυγά θα χρειαζόμασταν; και τέτοια) , κάνουμε πολλά (πάρα πολλά) αγγλικά, (τρελαίνεται! έχει και προφορά!!!!χαχαχα) κάνουμε μουσική, ορθογραφία και τελοσπάντων ότι μου είπαν το παλεύω (έχω και 2 βιβλία με δημιουργικά παιχνίδια και αντιγράφω). Για το σχολείο ηταν όλοι απογοητευτικοί... αν πέσεις σε καλή δασκάλα μπορεί κάτι να γίνει αλλιώς ότι κάνεις κάντο μόνη σου.

 

Τα υπόλοιπα (όρια, συμπεριφορά και τέτοια) δεν αλλάζουν λόγω εξυπνάδας! Αλοίμονο. Εχουμε και κανόνες και πρόγραμμα και είναι ο μικρός της παρέας ακόμα κι εμείς οι μεγάλοι.

 

Δεν σκοπεύω λοιπόν να συστηθώ ως μαμά Αϊνσταϊν αλλά πρέπει να εξηγήσω κάποια πράγματα. Αλλιώς τι νόημα έχει να το πιάσω απ'την αρχή;

Δεν θα κοκορευτώ -άλλωστε εγώ τον γέννησα δεν τον "εφτιαξα" έξυπνο- δεν είναι επίτευγμά μου το παιδί....

Ούτε κατηγορώ τις δασκάλες εξ αρχής για το οτιδήποτε...

 

Τελοσπάντων.

Ειλικρινά με ενδιαφέρει περισσότερο η ευτυχία του παρά η επιτυχία του.

[AthinaP]

 

Οι γιατροί τώρα: φυσικά και έχω πάρει οδηγίες και προσπαθώ να ακολουθήσω.

Κάνουμε δημιουργικά παιχνίδια (φτιάχνουμε π.χ. κεηκ και τον ρωτάω αν στο ένα βάζουμε 2 αυγά, αν φτιάχναμε 2 κεήκ πόσα αυγά θα χρειαζόμασταν; και τέτοια) , κάνουμε πολλά (πάρα πολλά) αγγλικά, (τρελαίνεται! έχει και προφορά!!!!χαχαχα) κάνουμε μουσική, ορθογραφία και τελοσπάντων ότι μου είπαν το παλεύω (έχω και 2 βιβλία με δημιουργικά παιχνίδια και αντιγράφω). Για το σχολείο ηταν όλοι απογοητευτικοί... αν πέσεις σε καλή δασκάλα μπορεί κάτι να γίνει αλλιώς ότι κάνεις κάντο μόνη σου.

Μα αφού στο σχολείο εντοπίζεται το "πρόβλημα" δεν υπήξαν συγκεκριμένες προτάσεις για το τι είναι καλό να γίνει στο σχολικό περιβάλλον; Ας τις έθετες στη δασκάλα και ας τις έπαιρνε το ποτάμι...

 

Τέλος πάντων ήθελα να πω ότι επειδή αυτό ακριβώς που σου είπαν οι γιατροί για τις δασκάλες είναι και η δική μου εντύπωση, να προσέξεις πώς θα το σερβίρεις στο νέο σχολείο... Που στο κάτω κάτω έχουν κάθε δικαίωμα να σου πουν ότι δεν δέχονται προνήπια στο μέσο της χρονιάς. Αν είχες νήπιο, θα ήταν υποχρεωμένοι να το δεχτούν σε κάποιο σχολείο της περιοχής.

[mamaroma]

Μα αφού στο σχολείο εντοπίζεται το "πρόβλημα" δεν υπήξαν συγκεκριμένες προτάσεις για το τι είναι καλό να γίνει στο σχολικό περιβάλλον; Ας τις έθετες στη δασκάλα και ας τις έπαιρνε το ποτάμι...

 

Τέλος πάντων ήθελα να πω ότι επειδή αυτό ακριβώς που σου είπαν οι γιατροί για τις δασκάλες είναι και η δική μου εντύπωση, να προσέξεις πώς θα το σερβίρεις στο νέο σχολείο... Που στο κάτω κάτω έχουν κάθε δικαίωμα να σου πουν ότι δεν δέχονται προνήπια στο μέσο της χρονιάς. Αν είχες νήπιο, θα ήταν υποχρεωμένοι να το δεχτούν σε κάποιο σχολείο της περιοχής.

 

Οχι δεν υπήρχαν συγκεκριμένες προτάσεις εκτός απο αυτά που σου είπα. Δημιουργικό παιχνίδι και περισσότερα challenges. Και το είπα φυσικά στην δασκάλα (ότι χρειάζεται απασχόληση διαφορετική από τα άλλα παιδιά) και μου είπε, δεν μπορεί.

Εκτός απο τα υπόλοιπα (όρια, απομονωση) που σε αυτά στέκεται μόνο και δεν μπορεί να ασχοληθεί με κάτι άλλο πιο ιδιαίτερα.

 

Δεν θα σερβίρω τίποτα. Θα πάω στην υπεύθυνη της πρωτοβάθμιας, θα της πω το πρόβλημα και θα της ζητήσω αν μπορεί να βοηθήσει. Αν δεν μπορεί... θα ... κόψω το λαιμό μου

[AthinaP]

Πφφφ.... δεν ξέρω... ποιος να είναι ο πιο σωστός δρόμος. Δεν είναι και υποχρεωμένοι θεσμικά να κάνουν τίποτα. Μόνο ευχολόγια υπάρχουν στα λεγόμενα προγράμματα σπουδών του νηπίου, οτι μάλιστα, οφείλουμε να ανταποκρινόμαστε στις ικανοτητες των παιδιών και μπλαμπλα μπλαμπλά... Διάβασέ το, υπάρχει διαθέσιμο στο ιντερνετ αυτό το τεύχος. Στην πράξη, χρειάζεται να πέσεις στην καλή διάθεση του καθενός.

 

Και για αυτό λέω, να πας με καλή διάθεση και όχι με τσαμπουκά, ότι δικαιούσαι κάτι.

 

Έχω την εντύπωση ότι γενικά στην πρωτοβάθμια κλπ είναι πιο διαθέσιμοι να βοηθήσουν. Από την άλλη, μια άλλη εναλλακτική είναι να πιάσεις μια φίλη σου μαμά, με μεγαλύτερο παιδί που έχει άνεση με τη διευθύντρια του νηπίου της περιοχής. Θα γινόταν η δουλειά σου στο πιτς φιτίλι. Αλλά είναι και πού θα πέσεις και αν θα έχει κοιμηθεί ο άλλος στο καλό του πλευρό...

 

Τι εννοείς κάνετε ορθογραφία;

[emmaki]

Αυτά που σου είπα στο προσωπικό μήνυμα, θεωρώ καλό να τα γράψω και εδώ, γιατί μπορεί να βοηθηθούν και άλλοι γονείς....

 

Αρχικά, ένα παιδί ευφυές, από το νόμο, θεωρείται ως παιδί με ειδικές εκπαιδυετικές ανάγκες (όχι με την έννοια της αναπηρίας, αλλά με την έννοια ότι χρειάζεται κάποιες "ρυθμίσεις" μέσα στην τάξη και στον τρόπο που γίνεται το μάθημα).

Επίσης, έχουμε ως βασικό ότι οφείλουμε οι εκπαιδυετικοί (όσο είναι αυτό δυνατό, γιατί δνε είναι εύκολο με 25 παιδιά στην τάξη) να κάνουμε εξατομικευμένη διδασκαλία και να θέτουμε ξεχωριστούς στόχους για το κάθε παιδί. Στόχους που να ανταποκρίνονται στις δυνατότητες τους.

 

Έχοντας αυτά τα 2 υπόψη, γνώμη μου είναι ότι θα πρέπει στο παιδί να δίνονται πιο "προχωρημένες" ασκήσεις στα πλαίσια της ενότητας που διδάσκεται. π.χ. αν το μάθημα είναι η εκμάθηση του 4, και το παιδί γνωρίζει να κάνει προσθέσεις στη δεκάδα, είναι -το λιγότερο- βαρετό, να το βάλουμε να ξαναμάθει το 4....απλά θα συδανασχετήσει (δείτε το και από τον εαυτό σας όταν σας βάζουν να παρακολουθήσετε πράγματ που τα γνωρίζετε ήδη). Πώς το ξεπερνάμε; Δίνουμε στο παιδί ένα φύλλο εργασίας με 5 προσθέσεις και το βάζουμε να το κάνει, όσο τα άλλα μαθαίνουν το 4. Αν γνωρίζει να γράφει το όνομα του, του δίνουμε να γράψει τη λίστα με τους βοηθούς της ημέρας, όσο τα άλλα γράφουν τα ονόματα τους.....Ή αν τελειώσει γρήγορα μια δραστηριότητα, του δίνουμε μια άλλη και αν την τελειώσει και αυτή, τότε του δίνουμε να διαβάσει ένα βιβλίο ώστε να είναι ήσυχος και να μην νεοχλέι τα υπόλοιπα παιδιά που δουλέυουν. Μικρές διαφοροποιήσεις που δεν θέλουν κόπο, αλλά τρόπο....

 

Και να πω, ότι ο χαρακτηρισμός ενός παιδιού ως ευφυούς δεν γίνεται από τη μαμά ή τον παιδίατρο. Χρειάζονται τεστ τα οποία εφαρμόζουν παιδοψυχίατροι, ψυχολόγοι και (πιθανότατα, γιατί δεν είμαι σίγουρη) αναπτυξιολόγοι. Επίσης να πω, ότι η ευφυία είναι διαφορετικό πράγμα από το ταλέντο....

[AthinaP]

 

 

Αρχικά, ένα παιδί ευφυές, από το νόμο, θεωρείται ως παιδί με ειδικές εκπαιδυετικές ανάγκες (όχι με την έννοια της αναπηρίας, αλλά με την έννοια ότι χρειάζεται κάποιες "ρυθμίσεις" μέσα στην τάξη και στον τρόπο που γίνεται το μάθημα).

Επίσης, έχουμε ως βασικό ότι οφείλουμε οι εκπαιδυετικοί (όσο είναι αυτό δυνατό, γιατί δνε είναι εύκολο με 25 παιδιά στην τάξη) να κάνουμε εξατομικευμένη διδασκαλία και να θέτουμε ξεχωριστούς στόχους για το κάθε παιδί. Στόχους που να ανταποκρίνονται στις δυνατότητες τους.

 

 

 

Α μπράβο, στη θεωρία όμως όλα αυτά και στη διακριτική ευχέρεια του δασκάλου.

 

Έχοντας αυτά τα 2 υπόψη, γνώμη μου είναι ότι θα πρέπει στο παιδί να δίνονται πιο "προχωρημένες" ασκήσεις στα πλαίσια της ενότητας που διδάσκεται. π.χ. αν το μάθημα είναι η εκμάθηση του 4, και το παιδί γνωρίζει να κάνει προσθέσεις στη δεκάδα, είναι -το λιγότερο- βαρετό, να το βάλουμε να ξαναμάθει το 4....απλά θα συδανασχετήσει (δείτε το και από τον εαυτό σας όταν σας βάζουν να παρακολουθήσετε πράγματ που τα γνωρίζετε ήδη). Πώς το ξεπερνάμε; Δίνουμε στο παιδί ένα φύλλο εργασίας με 5 προσθέσεις και το βάζουμε να το κάνει, όσο τα άλλα μαθαίνουν το 4. Αν γνωρίζει να γράφει το όνομα του, του δίνουμε να γράψει τη λίστα με τους βοηθούς της ημέρας, όσο τα άλλα γράφουν τα ονόματα τους.....Ή αν τελειώσει γρήγορα μια δραστηριότητα, του δίνουμε μια άλλη και αν την τελειώσει και αυτή, τότε του δίνουμε να διαβάσει ένα βιβλίο ώστε να είναι ήσυχος και να μην νεοχλέι τα υπόλοιπα παιδιά που δουλέυουν. Μικρές διαφοροποιήσεις που δεν θέλουν κόπο, αλλά τρόπο....

 

Αυτά τα λέει κάπου επίσημα; Γιατί το πρόγραμμα σπουδών του νηπίου δεν έχει τέτοιες συγκεκριμένες προτάσεις... Για τους παιδικούς είναι ακόμα πιο λίγες οι απαιτήσεις;

[emmaki]

 

Αυτά τα λέει κάπου επίσημα; Γιατί το πρόγραμμα σπουδών του νηπίου δεν έχει τέτοιες συγκεκριμένες προτάσεις... Για τους παιδικούς είναι ακόμα πιο λίγες οι απαιτήσεις;

 

Τι να λέει κάπου επίσημα; Τις συγκεκριμένες δρατσηριότητες;

Όχι! Αλλά από τη στιγμή που μιλάμε για εξατομικευμένη διδασκαλία (που είναι επίσημο), αυτό σημαίνει επιλέγω μια ενότητα για να διδάξω και διαμορφώνω τη διδασκαλία ανάλογα με το κάθε παιδί. Αν π.χ. έχω ένα παιδί που δεν έχει κατακτήσει την πρόσθεση με το μυαλό αλλά θέλει αντικείμενα, θα του δώσω καραμέλες για να κάνει πρόσθεση. Αν, όμως, το Β παιδί μπορεί να κάνει με το μυαλό, θα το κάνει χωρίς καραμέλες.

Ομοίως, αν ένα παιδί μπορεί να κάνει προσθέσεις και τα άλλα ακόμα δεν γνωρίζουν τα νούμερα, θα του δώσω να κάνει προσθέσεις.... Δεν χρειάζεται και κανένα ιδιαίτερο υλικό ή προετοιμασία...ένα Α4, έναν μαρκαδόρο και 5 (ενδεικτικός αριθμός, μπορεί να είναι και 3 ή 4 ή 7) ασκήσεις πρόσθεσης.....

 

Οι παιδικοί, από τη στιγμή που δεν ανήκουν στο υπουργείο παιδείας δεν είναι υποχρεωμένοι να ακολουθήσουν κάποιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Ακόμα και τα προνήπια στον παιδικό δεν είναι υποχρεωτικό να είναι "ίδια" με τα προνήπια στο νηπιαγωγείο. (το "ίδια" είναι σε εισαγωγικά, γιατί κανένα νηπιαγωγείο δεν έχει ακριβώς ίδιο πρόγραμμα με ένα άλλο, από τη στιγμή που δεν υπάρχει συγκεκριμένη ύλη/βιβλίο για να βγει, αλλά θέτονται στόχοι για το κάθε παιδί)

[AthinaP]

Τι να λέει κάπου επίσημα; Τις συγκεκριμένες δρατσηριότητες;

Όχι! Αλλά από τη στιγμή που μιλάμε για εξατομικευμένη διδασκαλία (που είναι επίσημο), αυτό σημαίνει επιλέγω μια ενότητα για να διδάξω και διαμορφώνω τη διδασκαλία ανάλογα με το κάθε παιδί. Αν π.χ. έχω ένα παιδί που δεν έχει κατακτήσει την πρόσθεση με το μυαλό αλλά θέλει αντικείμενα, θα του δώσω καραμέλες για να κάνει πρόσθεση. Αν, όμως, το Β παιδί μπορεί να κάνει με το μυαλό, θα το κάνει χωρίς καραμέλες.

Ομοίως, αν ένα παιδί μπορεί να κάνει προσθέσεις και τα άλλα ακόμα δεν γνωρίζουν τα νούμερα, θα του δώσω να κάνει προσθέσεις.... Δεν χρειάζεται και κανένα ιδιαίτερο υλικό ή προετοιμασία...ένα Α4, έναν μαρκαδόρο και 5 (ενδεικτικός αριθμός, μπορεί να είναι και 3 ή 4 ή 7) ασκήσεις πρόσθεσης.....

 

Οι παιδικοί, από τη στιγμή που δεν ανήκουν στο υπουργείο παιδείας δεν είναι υποχρεωμένοι να ακολουθήσουν κάποιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Ακόμα και τα προνήπια στον παιδικό δεν είναι υποχρεωτικό να είναι "ίδια" με τα προνήπια στο νηπιαγωγείο. (το "ίδια" είναι σε εισαγωγικά, γιατί κανένα νηπιαγωγείο δεν έχει ακριβώς ίδιο πρόγραμμα με ένα άλλο, από τη στιγμή που δεν υπάρχει συγκεκριμένη ύλη/βιβλίο για να βγει, αλλά θέτονται στόχοι για το κάθε παιδί)

 

Αυτό πώς κατοχυρώνεται; Ως μαμά, όταν ενημερωθώ για την πρόοδο του παιδιού, να περιμένω ότι θα μου παραθέσουν στόχους εξατομικευμένους για το παιδί ή θα μου πουν τι θα κάνει η τάξη γενικά; Αν μου πουν μόνο τα της τάξης, ως μαμά σε τι θα τους παραπέμψω, ευγενικά και διακριτικά πάντα, ώστε να διαμορφώσουν ένα κάπως διαφοροποιημένο πρόγραμμα; Ακόμα και να τον άφηναν να διαβάζει μόνος του κάποια βιβλία θα ήταν ικανοποιητικό, αν δεν θέλαν να κάνουν κάτι διαφορετικό, αλλά γιατί νομίζω ότι αν ζητήσω αυτό που λες θα με πάρουν με τις πέτρες;

[mamaroma]

Πφφφ.... δεν ξέρω... ποιος να είναι ο πιο σωστός δρόμος. Δεν είναι και υποχρεωμένοι θεσμικά να κάνουν τίποτα. Μόνο ευχολόγια υπάρχουν στα λεγόμενα προγράμματα σπουδών του νηπίου, οτι μάλιστα, οφείλουμε να ανταποκρινόμαστε στις ικανοτητες των παιδιών και μπλαμπλα μπλαμπλά... Διάβασέ το, υπάρχει διαθέσιμο στο ιντερνετ αυτό το τεύχος. Στην πράξη, χρειάζεται να πέσεις στην καλή διάθεση του καθενός.

 

Και για αυτό λέω, να πας με καλή διάθεση και όχι με τσαμπουκά, ότι δικαιούσαι κάτι.

 

Έχω την εντύπωση ότι γενικά στην πρωτοβάθμια κλπ είναι πιο διαθέσιμοι να βοηθήσουν. Από την άλλη, μια άλλη εναλλακτική είναι να πιάσεις μια φίλη σου μαμά, με μεγαλύτερο παιδί που έχει άνεση με τη διευθύντρια του νηπίου της περιοχής. Θα γινόταν η δουλειά σου στο πιτς φιτίλι. Αλλά είναι και πού θα πέσεις και αν θα έχει κοιμηθεί ο άλλος στο καλό του πλευρό...

 

Τι εννοείς κάνετε ορθογραφία;

 

Ε μέχρι τη Δευτέρα θα έχω ηρεμήσει πιστεύω... χιχιχιιχι και θα πάω με καλή διάθεση

Καλη ιδέα και αυτό με την μαμά... θα το ψάξω !

 

Ορθογραφία εννοώ πως γράφονται οι λέξεις.

Βλέπει μια λέξη και μετά την λέει "απέξω" γράμμα-γράμμα.

Ή την γράφει αν θέλει.

Ή το άλλο που του αρέσει: διαβάζει γράμμα-γράμμα ταμπέλες/ονόματα/λέξεις και μετά προσπαθεί να καταλάβει ποια λέξη είναι. (πολλες φορές που δεν βγάζει νόημα, με ονόματα συνήθως, ρωτάει, αφού συλλαβίσει : "τι είπα;" και μου φαίνεται πολύ αστείο!)

Ή του 'ρχεται μια λέξη στο μυαλό που του κάνει εντύπωση(πχ ελέφαντας) και μου ζητάει να του την συλλαβίσω ή να την γράψω, αν δεν την ξέρει και μετά την λέει απέξω.

Αυτό και αγγλικά και ελληνικά. Κάποιες φορές και ανάποδα.

 

Πρόσφατα ζήτησε να μάθει γιατί λέμε εγώ είμαι, εσύ είσαι κλπ και δεν λέμε εσύ είμαι, αυτός είμαι... και προσπάθησα να του εξηγήσω τη διαφορά ρήματος με ουσιαστικό...

 

Γενικά είναι στη φάση που ασχολείται πιο πολύ με τα γράμματα ενώ πριν κάνα εξάμηνο είχε κόλλημα με τους αριθμούς.

[AthinaP]

Πολύ ενδιαφέρον! Φαίνεται ότι απολαμβάνεις την παρέα του μικρού σου και να του μαθαίνεις πράγματα. Φυσικά και αυτός νιώθει όμορφα σε αυτό το περιβάλλον.

[mamaroma]

ναι, καλά περνάμε

 

Αν και καμιά φορά χρειάζομαι και κάναν ενήλικα να θυμάμαι πόσο χρονών είμαι!

[Melina22]

Ειλικρινά με ενδιαφέρει περισσότερο η ευτυχία του παρά η επιτυχία του.

 

Πολύ σημαντική κουβέντα είπες...Μπράβο σου που το βλέπεις έτσι! και όσο φροντίζεις για την συναισθηματική του ανάπτυξη κ ισορροπία τόσο θα καλλιεργείται κ η νοημοσύνη του. Γιατί το συναίσθημα αποτελεί την βάση πάνω στην οποία χτίζεται.

[mamaroma]

έτσι δεν είναι;

τι να την κάνει την εξυπνάδα ή την επιτυχία αν είναι να είναι δυστυχισμένος;

 

Ολοι μας δηλαδή.

[emmaki]

Αυτό πώς κατοχυρώνεται; Ως μαμά, όταν ενημερωθώ για την πρόοδο του παιδιού, να περιμένω ότι θα μου παραθέσουν στόχους εξατομικευμένους για το παιδί ή θα μου πουν τι θα κάνει η τάξη γενικά; Αν μου πουν μόνο τα της τάξης, ως μαμά σε τι θα τους παραπέμψω, ευγενικά και διακριτικά πάντα, ώστε να διαμορφώσουν ένα κάπως διαφοροποιημένο πρόγραμμα; Ακόμα και να τον άφηναν να διαβάζει μόνος του κάποια βιβλία θα ήταν ικανοποιητικό, αν δεν θέλαν να κάνουν κάτι διαφορετικό, αλλά γιατί νομίζω ότι αν ζητήσω αυτό που λες θα με πάρουν με τις πέτρες;

 

Ούτε το ένα ούτε το άλλο....

 

Θα περιμένεις να σου πουν πώς πάιε το παιδί σου. Τι καταφέρνει (π.χ. έχει μάθει τα βασικά χρώματα και έχει μάθει να γράφει το πρώτο γράμμα από το όνομα του), ενώ θέλουμε (οι νηπιαγωγοί) να καταφέρει να μάθει και τα δευτερεύονται χρώματα αλλά και τα υπόλοιπα γράμματα, μέχρι το Νοέμβρη.... (Ενδεικτικό παράδειγμα).

Αυτό σημαίνει ότι σου παραθ΄'ετουν τουε στόχους που έχουν για το παιδί (που μπορεί να είναι οι ίιδοι και για τα υπόλοιπα παιδιά, τουλάχιστον στην αρχή), σου λένε τι έχει κατακτήσει από τους στόχους και τι μένει ακόμα να δουλευτεί.

 

Μπορεί, επίσης, να σου πουν τι κάνουν τα υπόλοιπα παιδιά μέσα τσην τάξη, π.χ. τα υπόλοιπα έμαθαν και τα δευτερεύοντα χρώματα, οπότε ο δικός σου είναι λίγο πίσω και άρα πρέπει να τον δουλέψουν και στο σχολέιο και στο σπίτι λίγο παραπάνω ώστε να κατακτήσει τα χρώματα. Πάλι, θέτουν στόχους.

 

Τώρα, αν σου πουν ότι το παιδί σου είναι πιο μπροστά από τα υπόλοιπα (π.χ. ξέρει να γράφει το όνομα του απ' έξω, ενώ τα υπόλοιπα προσπαθούν με την καρτέλα), τότε συζητάς τρόπους για να το "προκαλέσετε"/δυσκολέψετε/κινήσετε το ενδιαφέρον (π.χ. να μάθει και το επώνυμο ή να το γράφει με πεζά). Αν σου πουν ότι τελειώνει γρήγορα τις δραστηριότητες, ρωτάς τι το κάνουν μετά. Μπορείς να προτείνεις με ωραίο τρόπο (θεωρώ ότι αυτό είναι δεδομένο) κάποιες δραστηριότητες για μετά π.χ. να καθίσει και να διαβάσει ένα βιβλίο

[Lucy]

Εγώ πάντως θα έκανα έγγραφο, θα έβαζα και κάποιο επίσημο χαρτί που περιγράφει την κατάσταση του μικρού (πχ υψηλός δείκτης ευφυίας ή οτιδήποτε) και θα ζητούσα επισήμως για την εξατομικευμένη διδασκαλία που λέει το Εμμάκι και θα κότσαρα και τη σχετική νομθεσία, κάνοντας τα παράπονά μου για το πως χειρίζεται το θέμα η νηπιαγωγός.

 

Πριν κάνω το έγγραφο θα της τα έλεγα της νηπιαγωγού προφορικά και θα περίμενα να μου πει αναλυτικά τι ακριβώς κάνουν στην τάξη, σε ποια σημεία είναι προχωρημένος και ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα συμπεριφοράς που περιγράφει. πχ πειράζει τα παιδιά? Πως ακριβώς τα πειράζει; Που το αποδίδει και πως το χειρίζεται? Συγκεκριμένα πράγματα να σου πει. Όχι γενικά και αόριστα ότι δεν τον μεγαλώνετε σωστά στο σπίτι και τέτοιες βλακείες. Δεν νομίζω ότι όλα τα άλλα είναι υπάκουα και μόνο ο δικός σου δεν είναι.