ΝΙΩΘΩ οτι δεν εχω πια ορεξη....

[dimmi]

εχεις δικιο σε αυτο που λες, αν εχεις επισης παρατηρησει ετσι συνηθως εξελισονται τα θεματα οταν αυτη που τα βαζει δεν ειναι ετοιμη να ακουσει αλλες αποψεις εκτος της δικης της.

έτσι ακριβώς είναι, τσεκαρισμένο.

[maela]

Πραγματικα και εγω απορω τι σχεση εχει το θεμα με το ταπερακι.. με τη μαμα που εργαζεται και αφηνει τα παιδια της στη μανα της κλπ κλπ στο οτι η θεμοθετρια δεν εχει ορεξη!Αληθεια.. θεμοθετρια γλυκια μου .. εσενα τι σε πειραζει καποιες κοπελες να κανουν ετσι?Γιατι για να το αναφερεις καμποσες φορες σε πειραζει οντως.Εσυ δεν εχεις ορεξη.. εσυ πρεπει να τα βρεις με τον εαυτο σου.Μην εστιαζεις στους αλλους επειδη εσυ δεν περνας καλα.Φαση ειναι .. και θα σου περασει.. σε ποσο καιρο εξαρταται απο σενα!Δεν χρειαζεται για να αποδειξεις στον εαυτο σου οτι εισαι καλη μανα.. να κρινεις τις υπολοιπες μαμαδες γτ δεν ξερεις τι κουβαλα ο καθενας στο σπιτι του!Η αποδειξη οτι εισαι καλη μανα.. ειναι οτι το παιδακι σου ειναι ευτυχισμενο οπως μας λες.Αρα ολα τα αλλα ειναι περιττα!

Επισης να σημειωσω οτι οντως το πρωτο σου μηνυμα.. εδειχνε μια μαμα που τα εβλεπε ολα μαυρα.. κλεισμενη στο σπιτι χωρις βοηθεια η συμπαρασταση απο πουθενα.Στα επομενα σου ποστ.. εδειξαν μια αλλη πραγματικοτητα.. που την ζουν αρκετες κοπελες απο εδω.. και που δεν ακουγεται να περνας και τοσο ασχημα.Μην παρεξηγεις τι κοπελες που σε ρωτησαν για λεπτομερειες γτ πραγματικα μεχρι να το ξεκαθαρισεις ετσι φαινοταν!

[koutavaki]

Ένα θέμα που επαναλμβάνεται κάτω από διάφορους τίτλους στο φόρουμ και νομίζω ότι αφορά ένα μεγάλο αριθμό γυναικών. Οι καυγάδες που πηγάζουν από αυτό νομίζω έχουν σχέση με τις δικές μας ενοχές. Θέλουμε να είμαστε απόλυτα γεμάτες που γίναμε μητέρες, αλλά στην πορεία ανακαλύποτυμε ότι δεν είμαστα. Μας λείπει η δουλειά, οι φίλες, το κομμωτήριο. Πολύ ποταπά πράγματα γαι να συγκρίνονται με ένα παιδί. Οι άντρες μας συνήθως επιτείνουν αυτή την άποψη, έχοντας τη στάση "ορίστε έγινες μητέρα, έχεις το παιδί σου, εγώ δουλέυω, τι άλλο θές; Τι τρώγεσαι με τα ρούχα σου;" Είμαστε διαφορετικοί άντρες και γυναίκες το έχω πάρει απόφαση πια. Λοιπόν, έχω ψιλοκαταλάξει στα εξής:

Η γενιά μας μεγάλσε με λίγες ΄διαφορές με τα αγόρια. Σπουδάσαμε. δουλέψαμε, έχουμε φιλοδοξίες, ενδιαφέοροντα, ανησυχίες. Κάνουμε μωρί και ξαφνικά πρέπει να γίνουμε σας τη γιαγιά μας. Σπίτι, μαγείρεμα, επιστροφή συζήγου ¨΄ηρθες, ήλιε του σπιτιού μου;" συμβούλευε η μητέρα μιας φίλης μου την ίδια να υποδέχεται τον άντρα της.

Απενοχοποίηση. Ναι είμαστε μαμάδες που αγαπάμε και προσέχουμε τα παιδιά μας και ξεχωριστές προσωπικότητες. Έχουμε αυτοτελές δικαίωμα στη ζωή ακόμα κι όχι ως μαμάδες μόνο.

Αγαπητή αλκυον, καταπληκτικό μήνυμα και δεν συμφωνώ πάντα μαζί σου. ΄Φαίνεται ότι έχεις δουλέψει με τον εαυτό σου. Θα προσπαθήσω να ακολουθήσω τις συμβουλές σου κι εγώ.

Πάντως χαίρομαι που γίνεται αυτή η συζήτηση. Κορίτσια, αφήστε το ταπεράκι. Δεν είναι εκεί το θέμα. Ούτε η πλειοψήφια των ζευγαριών έχει παρκάρει τα παιδιά του μονίμως αλλού. Οι περισσότεροι παλεύούμε όπως μπορούμε για το καλύτερο

[Penelope78]

Αυτο ηθελα και εγω.Το "προγραμμα " που ειχα στο μυαλο μου αυτο ηταν.Τα 2 πρωτα χρονια με το παιδι και μετα να βρω δουλεια,γι αυτο ανεφερα οτι το προτυπο που ειχα ηταν αλλο.Εμενα νομιζεις μου αρεσουν τα οικιακα?Πολλοι νομιζουν οτι ειναι ευκολο,ε λοιπον δεν ειναι.Μια ζωη δουλευα,ειχα τα λεφτα μου,τα ξερεις.και ξαφνικα εγκλωβιστηκα.Ειναι ζωηρο το παιδι μου,alcyon,αληθεια.Εχει μεγαλωσει μαζι μου και εχει δεχθει πληθωρα ερεθισματων.παντα αγαπουσα τα παιδια,εχω μεγαλωσει τα 2 ανηψια μου,δουλευα με παιδια,και οταν ηρθε ο μικρος μου ,επεσα με τα μουτρα.Να κανουμε και αυτο,να μαθει και το αλλο.και ειναι πραγματικα εξυπνο παιδι,δεν το λεω γιατι ειναι παιδι μου και καμαρωνω οπως ολες οι μανουλες.και προς Θεου δεν λεω οτι τα αλλα παιδακια ειναι χαζα,μη παρεξηγηθω παλι.Αλλα ειναι ενα παιδι που για την ηλικια του ξεχωριζει,μου το λενε ανθρωποι που ειναι η δουλεια τους αυτη.Δεν μπορω λοιπον να τον αφησω στη γιαγια του για 8 και 10 ωρες.και ναι ,τον λυπαμαι να παει παιδικο γιατι αυτος παιζει μπασκετ,του αρεσουν τα αθληματα,του αρεσει το εξω,πως να τον κλεισω σε ενα χωρο?θα νιωσω ενοχες αν τον αφησω χωρις να δουλευω.Να το παω το παιδι παιδικο και εγω τι να κανω ολη μερα στο σπιτι?οι περισσοτεροι δουλευουν.Αντε να κανω τις δουλειες μου ,αντε να πιω και ενα καφε και μετα?τι θα πω στον αντρα μου?πληρωσε για να εχω χρονο για εμενα?Δεν μου παει.οι εποχες εχουν δυσκολεψει.και απο την αλλη τα χρονια περνανε.Πρεπει να βρω δουλεια.δεν ειμαι και 25 χρονων.αν καθυστερησω και αλλο ποιος θα με παρει?και τι θα γινει?θα μεινω μια νοικοκυρα?δεν το αντεχω.οταν ο γιος μου μεγαλωσει θα πρεπει να ανοιξει τα φτερα του.οταν θα παει σχολειο θα λειπει 5 και 6 ωρες,θα εχω απλετο χρονο.και εγω τι θα κανω?

Δυστυχως ειναι δυσκολο να βρω δουλεια,οι απολυσεις ειναι καθημερινο φαινομενο.και τα πραγματα πανε απο το κακο στο χειροτερο.δεν μπορω να προγραμματισω πια.μπορει αυριο - μεθαυριο και ο αντρας μου να βρεθει χωρις δουλεια.ποιος ξερει.

και ολα αυτα τα σκεφτομαι και ξανα και ξανα και λεω κανε υπομονη και μετα αναρωτιεμαι : να κανω 2ο παιδι?ο μικρος μου θα μεινει χωρις αδερφακι?και αν κανω ?παλι κλεισουρα,τουλαχιστον το πρωτο χρονο και παλι πισω τα σχεδια για δουλεια.

και κανω ενα βημα μπρος και παλι ενα βημα πισω.

Γιατι ξερω οτι παλι το μωρο δε θα το αφηνω πουθενα,παλι θα τρεχω να ακουσω αν αναπνεει σωστα ,παλι θα φοβαμαι τους /τις παππουδογιαγιαδες μην τυχον τους φυγει απο το χερι,παλι θα κανω παρατηρησεις στη μητερα μου μη πλησιαζει στα καγκελα του μπαλκονιου,παλι θα ανησυχω αν παιρνει τη σωστη διαπαιδαγωγηση.Γιατι ετσι ειμαι εγω και αυτο δεν μπορω να το αλλαξω.Γιατι αν συμβει το παραμικρο ξερω οτι δεν προκειται να συγχωρησω τον ευατο μου.

Γιατι ΝΑΙ.Ειμαι ενοχικη.Στα παντα.Οτι και να συμβει σκεφτομαι τι εκανα λαθος.ΕΓΩ.Παντα σκεφτομαι τι λαθος κανω εγω.Φανταζεσαι λοιπον στο παιδι μου?Εχω ακουσει για περιπτωσεις και περιπτωσεις ατυχηματων.Φανταζεσαι να συμβει κατι,γιατι εγω κοιταξα εμενα?Δε θα με συγχωρησω ποτε.μια μερα να μη του δωσω φρουτοκρεμα και στροβιλιζει συνεχεια στο μυαλο μου.Ετσι ειμαι,ετσι εχω μαθει δεν μπορω να το αλλαξω.Κοντα μου εχω ενα παιδακι που απο τη στιγμη που γεννηθηκε το εχει η γιαγια.Μερα νυχτα,εκει κοιμαται ,εκει τρωει,εκει τα παντα.Οι γονεις κανουν κανονικα τη ζωη τους ,Ερχονται επισκεψη και φευγουν.Το παιδακι τσιριζει διαρκως και κλεινει τα 2.Γι αυτες τις περιπτωσεις μιλησα εγω και παρεξηγηθηκα.

πριν κανω παιδι απορουσα με ολες αυτες που δεν πηγαιναν να δουλεψουν και να αφησουν τα παιδια τους.Καλα δε μπορει να τα κρατησει καποιος?ελεγα.

οταν ομως εκανα παιδι και λαχταρησα αρκετες φορες,φοβηθηκα.Εχω αντιμετωπισει καποια πραγματα που αν τυχαιναν σε μια γιαγια δεν ξερω πως θα αντιδρουσε.Τωρα το νιωθω,μεγαλωσε ,μπορω να τον αφησω για λιγες ωρες καπου.Μακαρι να εβρισκα μια ημιαπασχοληση,για 4-5 ωρες,Θα ηταν τελεια.Αλλα δεν υπαρχει τιποτα.Και ξερεις?Εχω και πτυχιο,ΠΕ και ολα τα αλλα τα προσοντα.Και αυτο με πνιγει,με πνιγει..

Ξερεις ποσες φορες εχω φυγει με κλαμματα απο τον ΟΑΕΔ?Νομιζεις οτι εγω περιμενα οτι θα ερθουν τα πανω κατω?Απο τοτε που παντρευτηκα και εκλεισε η επιχειρηση που δουλευα,εδω και 4 χρονια,εχει γινει χαμος.

και ο χρονος με πιεζει και για 2ο παιδι και για δουλεια.Και ειμαι μονη μου,δεν μπορει κανεις να με βοηθησει.Στους δικους μου οταν τα λεω γινονται πιο χαλια απο εμενα γι αυτο και σταματησα.

Γι αυτο θελω κοσμο στο σπιτι.Για να μη τα σκεφτομαι.Γιατι τα βραδια που κοιμαται ο μικρος ,και καθομαι μονη στο μπαλκονι αυτα σκεφτομαι.

Δεν θελω να ειμαι και μετα απο 10 χρονια στα οικιακα.

Γι αυτο κοριτσια ,δεν θελω "λυσεις".Ολα αυτα που μου ειπατε ,σας ευχαριστω ,αλλα δεν με κανουν να νιωθω καλυτερα.ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ θελω.

 

new mummy όχι μόνο σε καταλαβαίνω και συμπάσχω αλλά νομίζω ως ένα βαθμό ζούμε τα ίδια. Αυτά που γράφεις είναι σαν να τα έγραψα εγώ. Δεν έχω παιδάκι μεν (άρα ούτε τις χαρές του αλλά ούτε και τις ευθύνες του) αλλά στα υπόλοιπα συμπίπτουμε πλήρως. Με συγκινεί που ένας άλλος άνθρωπος σκέφτεται τα ίδια.

[12345]

Σε καταλαβαίνω απολυτα.κι εγώ δούλευα και δεν είχα που ν αφήσω το παιδι μου.περιοδικα τον κρατούσε η μαμά μου.ο άνδρας μου ήταν αμέτοχος σε όλα καθώς επιμένει ότι τα παιδιά είναι της μάνας όπως τον βολεύει βεβαια.δουλευε και νυχτερινός οπότε είχε και άλλοθι .το βράδυ δουλειά την ημέρα ύπνος και στα ρεπό βόλτα με την τρελοπαρεα.η μαμά στο σπίτι να μεγαλώνει το παιδι.οταν όμως το παιδι έγινε σχεδόν 5 ήρθε το 2 αγοράκι και 7 μέρες από τα πρώτα του γενέθλια ήρθε και το 3 αγορακι.η μαμά ήταν έτοιμη να πηδηξει από το μπαλκονι,αλλά σκεφτόταν τα αγγελούδια που θα άφηνε πίσω της!!!!,ο μπαμπάς εξακολουθουσε το νύσταγμο του.ελεγε έλα ρε Γιωργια δεν μπορεις να τα φερεις βολτα με 3 παιδια, ελα ρε γκρινιαρα πως κανεις ετσι?βοήθεια από πουθενα. Γονεις ,,,,,,,,α φτάνει τόσο που σε βοήθησαμε και αγόρασες τόσα ακινητα ,καιρός να κάτσεις σπίτι να μεγαλώσεις τα παιδιά σου. Τα πεθερικά μου αφάντα. Ως τα 15 τους να τα είδαν όλο κι όλο 10 φορες!!,!!Τελικά τα παιδουλια μου μεγάλωσαν με εμένα δίπλα τους!!!!στο σχολειο,στα διαβασματα,στο παιχνιδι,στις δυσκολίες τους ,παντου!!!ο πατήρ αμέτοχος βλέπει όλη μέρα τν!μιλάμε για διάφορα μπροστά του και μας μαλώνει να σταματήσουμε γιατί δεν άκουσε τι είπε η Μελίνα στο σηφη στο μπρουσκο!!!τι μου λέτε τωρα?????.παρέες μας ξέχασαν ολοι?και τους ξεχάσαμε φυσικα!!!ο μεγάλος μου είναι

στρατιωτικός και 22 χρονων.τα μικρά ο ένας είναι 16 και ο άλλος μου 17,δίνει φέτος εξετασεις!,,,,ανάθεμαμαι αν το θυμάται ο αντρας μου!!!!είναι από τους τύπους που δε

θέλουν πολλά πολλα!!!το 8 ωρο τους και μετά το μυαλό τους σε νιρβανα!!!δεν μιλάει ούτε σε μένα ούτε στα παιδιά !!!!όλη μέρα στο ιντερνετ καφε,παίζει παιχνίδια στρατηγικής όπως λεει!!!,άμετρητοι καβγαδες!!!!σκουντιες!βρωμολογα!!!,φτάσαμε κοντά στο

διαζύγιο.να μου λενε τα παιδιά να τον διώξω γιατί δεν αισθάνονται τίποτε γι αυτόν,ότι μου κάνει κακο,ότι μου έφαγε τα νιατα,όλη τη ζωή τους βλέπουν μια μανα να τρέχει για τα πάντα και έναν πατέρα να κοιμάται στον καναπέ του σαλονιου.να περνάνε οι καθηγητες από μπροστά του για να κάνουν ιδιαιτερα στο έναν και αυτός να μην καταλαβαινει τιποτε.να του λέω χριστιανε μου πάνε πέσε στην κρεβατοκαμαρα να ξεκουραστείς αφού δουλεύεις τη νυχτα και να γυρίζει να με βλέπει έτοιμος να με φαει ξεκινώντας τρικουβερτο καυγά μη σεβομενος το γεγονός ότι ο γιος του κάνει φυσική στο διπλανό δωματιο!!!,!για να μην πούμε το αλλο ,ότι ποτέ δεν έκανε κάτι μαζί τους ,ούτε στο γήπεδο του ποδοσφαίρου δεν τα πήγαινε που είναι απέναντι από το σπίτι μας!!,έλεγε ότι εκεί πηγαινουν τα παιδιά οι πατεραδες οι οποίοι έχουν αποθημενα από τους εαυτούς τους,ότι δηλαδή προσπαθούν να κάνουν τα παιδιά τους κάτι που δεν έγιναν αυτοι,ότι κάθονται και τα βρίζουν μαζί με τον προπονητη όταν δεν κάνουν κάτι καλο,όταν δε δίνουν Καλές πασες.θα μπορούσα να γράψω βιβλίο ολόκληρο με τη ζωή που πέρασα ως τώρα δίπλα του!!!θα μου πείτε γιατί δε χωριζεις??αφου δεν έχω δουλεια,δεν έχω και μισθο,δεν υπάρχουν και χρήματα για το διαζυγιο.α και το άλλο !,!,αν φύγω μου είπε ,τότε θα φύγει και αυτός από το σπίτι και να πάμε να κουμπουριαστουμε όλοι μας!!!,να φανταστείτε είναι ο μόνος αντρας για μένα και είμαστε μαζί από τα 17 μας.τωρα είμαστε 49 και οι δυο!!!αυτα τα ολιγα!!!!τα δικά σας προβλήματα μοιαζουν σταγόνα στον ωκεανο,ειδικά όταν έχεις μόνο ένα παιδι!!!!!κρατάτε γερά όλες εσείς οι νεαρομανουλες που νομίζετε με το παραμικρο ότι θα πέσει ο ουρανός στο κεφάλι σας!!!

[χριστινάκι π.]

Σε καταλαβαίνω απολυτα.κι εγώ δούλευα και δεν είχα που ν αφήσω το παιδι μου.περιοδικα τον κρατούσε η μαμά μου.ο άνδρας μου ήταν αμέτοχος σε όλα καθώς επιμένει ότι τα παιδιά είναι της μάνας όπως τον βολεύει βεβαια.δουλευε και νυχτερινός οπότε είχε και άλλοθι .το βράδυ δουλειά την ημέρα ύπνος και στα ρεπό βόλτα με την τρελοπαρεα.η μαμά στο σπίτι να μεγαλώνει το παιδι.οταν όμως το παιδι έγινε σχεδόν 5 ήρθε το 2 αγοράκι και 7 μέρες από τα πρώτα του γενέθλια ήρθε και το 3 αγορακι.η μαμά ήταν έτοιμη να πηδηξει από το μπαλκονι,αλλά σκεφτόταν τα αγγελούδια που θα άφηνε πίσω της!!!!,ο μπαμπάς εξακολουθουσε το νύσταγμο του.ελεγε έλα ρε Γιωργια δεν μπορεις να τα φερεις βολτα με 3 παιδια, ελα ρε γκρινιαρα πως κανεις ετσι?βοήθεια από πουθενα. Γονεις ,,,,,,,,α φτάνει τόσο που σε βοήθησαμε και αγόρασες τόσα ακινητα ,καιρός να κάτσεις σπίτι να μεγαλώσεις τα παιδιά σου. Τα πεθερικά μου αφάντα. Ως τα 15 τους να τα είδαν όλο κι όλο 10 φορες!!,!!Τελικά τα παιδουλια μου μεγάλωσαν με εμένα δίπλα τους!!!!στο σχολειο,στα διαβασματα,στο παιχνιδι,στις δυσκολίες τους ,παντου!!!ο πατήρ αμέτοχος βλέπει όλη μέρα τν!μιλάμε για διάφορα μπροστά του και μας μαλώνει να σταματήσουμε γιατί δεν άκουσε τι είπε η Μελίνα στο σηφη στο μπρουσκο!!!τι μου λέτε τωρα?????.παρέες μας ξέχασαν ολοι?και τους ξεχάσαμε φυσικα!!!ο μεγάλος μου είναι

στρατιωτικός και 22 χρονων.τα μικρά ο ένας είναι 16 και ο άλλος μου 17,δίνει φέτος εξετασεις!,,,,ανάθεμαμαι αν το θυμάται ο αντρας μου!!!!είναι από τους τύπους που δε

θέλουν πολλά πολλα!!!το 8 ωρο τους και μετά το μυαλό τους σε νιρβανα!!!δεν μιλάει ούτε σε μένα ούτε στα παιδιά !!!!όλη μέρα στο ιντερνετ καφε,παίζει παιχνίδια στρατηγικής όπως λεει!!!,άμετρητοι καβγαδες!!!!σκουντιες!βρωμολογα!!!,φτάσαμε κοντά στο

διαζύγιο.να μου λενε τα παιδιά να τον διώξω γιατί δεν αισθάνονται τίποτε γι αυτόν,ότι μου κάνει κακο,ότι μου έφαγε τα νιατα,όλη τη ζωή τους βλέπουν μια μανα να τρέχει για τα πάντα και έναν πατέρα να κοιμάται στον καναπέ του σαλονιου.να περνάνε οι καθηγητες από μπροστά του για να κάνουν ιδιαιτερα στο έναν και αυτός να μην καταλαβαινει τιποτε.να του λέω χριστιανε μου πάνε πέσε στην κρεβατοκαμαρα να ξεκουραστείς αφού δουλεύεις τη νυχτα και να γυρίζει να με βλέπει έτοιμος να με φαει ξεκινώντας τρικουβερτο καυγά μη σεβομενος το γεγονός ότι ο γιος του κάνει φυσική στο διπλανό δωματιο!!!,!για να μην πούμε το αλλο ,ότι ποτέ δεν έκανε κάτι μαζί τους ,ούτε στο γήπεδο του ποδοσφαίρου δεν τα πήγαινε που είναι απέναντι από το σπίτι μας!!,έλεγε ότι εκεί πηγαινουν τα παιδιά οι πατεραδες οι οποίοι έχουν αποθημενα από τους εαυτούς τους,ότι δηλαδή προσπαθούν να κάνουν τα παιδιά τους κάτι που δεν έγιναν αυτοι,ότι κάθονται και τα βρίζουν μαζί με τον προπονητη όταν δεν κάνουν κάτι καλο,όταν δε δίνουν Καλές πασες.θα μπορούσα να γράψω βιβλίο ολόκληρο με τη ζωή που πέρασα ως τώρα δίπλα του!!!θα μου πείτε γιατί δε χωριζεις??αφου δεν έχω δουλεια,δεν έχω και μισθο,δεν υπάρχουν και χρήματα για το διαζυγιο.α και το άλλο !,!,αν φύγω μου είπε ,τότε θα φύγει και αυτός από το σπίτι και να πάμε να κουμπουριαστουμε όλοι μας!!!,να φανταστείτε είναι ο μόνος αντρας για μένα και είμαστε μαζί από τα 17 μας.τωρα είμαστε 49 και οι δυο!!!αυτα τα ολιγα!!!!τα δικά σας προβλήματα μοιαζουν σταγόνα στον ωκεανο,ειδικά όταν έχεις μόνο ένα παιδι!!!!!κρατάτε γερά όλες εσείς οι νεαρομανουλες που νομίζετε με το παραμικρο ότι θα πέσει ο ουρανός στο κεφάλι σας!!!

 

Ψάξε δουλειά, αφού έχεις ακίνητα, έχεις σπίτι να μείνεις, οπότε δεν τον χρειάζεσαι όσο πιστεύεις. Αφού βρεις δουλειά, και έχουν δώσει και τα δύο σου παιδιά εξετάσεις, οπότε είσαι άνετη ότι έχουν καλυφθεί τα φροντιστηριακά τους έξοδα, διώξε τον από το σπίτι. Γράψε τους τίτλους τέλους και ξεκίνα να ζεις τη ζωή σου. Κανείς δεν θα σε κατηγορήσει. Υπάρχει ένας άνθρωπος εκεί έξω για τον καθένα μας, αρκεί να κάνουμε λίγο χώρο. Μόλις ανοίγει η θέση εμφανίζεται και ο κατάλληλος άνθρωπος. Όσο για τις παρέες θα κοινωνικοποιηθείς στη δουλειά σου, σε δραστηριότητες του δήμου σου που μπορείς να πας και είναι δωρεάν, κτλ. Το κυριότερο: μη φοβάσαι!Αφού έχεις την έγκριση και τη στήριξη των παιδιών σου, δεν χρειάζεσαι τίποτε άλλο. Έχεις απεριόριστη δύναμη μέσα σου, έχει φανεί!Διώξε το παράσιτο από τη ζωή σου, και πάρε μια βαθιά ανάσα. Θα νιώσεις ελεύθερη και ευτυχισμένη και θα αξίζει κάθε κόπο.