Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Recommended Posts

Το ξεχειλωσαμε λιγο παντως νομιζω. Μιλουσαμε για το αν το παιδι πρεπει να αμυνεται ή οχι οταν το ξυλοφορτωνουν. Δεν ειπε κανεις οτι το θεμα ειναι αν πρεπει ενα παιδι να μαθαινει να ειναι επιθετικο. Ας τα διαχωρισουμε λιγο.Αλλο αμυνα αλλο επιθεση.

Eπειδη δεν εχω καταλαβει ... θεωρεις οτι αμυνα ειναι να ανταποδιδει το χτυπημα?

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 85
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Eπειδη δεν εχω καταλαβει ... θεωρεις οτι αμυνα ειναι να ανταποδιδει το χτυπημα?

 

Σορυ που απανταω εγω...αλλα αν ολα τα αλλα που εχεις δοκιμασει δεν πιανουν; Οπου δεν πιπτει λογος πιπτει ραβδος.

Παντως πραγματικα το θεμα με προβληματιζει ιδιαιτερα και θελω να κανω το σωστο για το παιδι μου γι' αυτο καθε συμβουλη δεκτη.

Xρωμα δεν αλλαζουνε τα ματια...μονο τροπο να κοιταμε.

tALVp3.png

Link to comment
Share on other sites

Σορυ που απανταω εγω...αλλα αν ολα τα αλλα που εχεις δοκιμασει δεν πιανουν; Οπου δεν πιπτει λογος πιπτει ραβδος.

Παντως πραγματικα το θεμα με προβληματιζει ιδιαιτερα και θελω να κανω το σωστο για το παιδι μου γι' αυτο καθε συμβουλη δεκτη.

 

Δηλαδη τι ακριβως εχεις δοκιμασει και δεν πιανει? Και αν ειναι ενα μεμονομενο περιστατικο? Πες οτι το παιδι σου ειναι στο παρκο και παει ενα αλλο πιτσιρικι και τραβαει το δικο σου και γυρισει το δικο σου και του τραβηξει μια σφαλιαρα, θεωρεις οτι επραξε σωστα? Θεωρεις οτι ενα παιδι που εχει μαθει να αντιδρα βιαια ξερει ποτε πρεπει να σταματησει?

Link to comment
Share on other sites

Εν προκειμενω, γιατι συμβαινει θα πω οτι φανταζομαι και θελω να πιστευω καταλαθος.

Γενικα δεν επιτρεπεται αν εχουν υπαρξει κατοπιν απαντησεις. :wink:

 

Γιατι μπορεις να αλλαξεις μηνυμα που ηδη εχεις ποσταρει; Μαλλον ναι για να το λες. Αλλα πως γινεται;

Xρωμα δεν αλλαζουνε τα ματια...μονο τροπο να κοιταμε.

tALVp3.png

Link to comment
Share on other sites

Δηλαδη τι ακριβως εχεις δοκιμασει και δεν πιανει? Και αν ειναι ενα μεμονομενο περιστατικο? Πες οτι το παιδι σου ειναι στο παρκο και παει ενα αλλο πιτσιρικι και τραβαει το δικο σου και γυρισει το δικο σου και του τραβηξει μια σφαλιαρα, θεωρεις οτι επραξε σωστα? Θεωρεις οτι ενα παιδι που εχει μαθει να αντιδρα βιαια ξερει ποτε πρεπει να σταματησει?[/quote

 

Τιποτα δεν θεωρω για ολα τα παραπανω που λες για αυτο και ανοιξα το θεμα. Αν το θεωρουσα σωστο η συζητηση θα χε λαβει τελος ή μαλλον δεν θα ανοιγε καν γιατι θα το θεωρουσα σωστο οπως λες. Αλλα δεν ισχυει κατι τετοιο. Οπως εγραψα και παραπανω το ολο θεμα με προβληματιζει και για το τωρα αλλα και για το μετα οταν το παιδι μου θα ειναι πια στο σχολειο.

Τωρα να σου πω τί εχω δοκιμασει. Αυτα που εγραψα και στο αρχικο μηνυμα μου (που μετα και απο αυτα που ειπαν καποιες κοπελες ειναι λαθος να λεω στο παιδι μου οτι το αλλο το χτυπησε καταλαθος αφου το χτυπησε επιτηδες). Εχουμε δοκιμασει να τους λεμε και τους δυο οτι δεν χτυπαμε ειμαστε φιλοι, μοιραζομαστε τα παιχνιδια μας κτλ, να τα απομακρυνουμε για να δειξουμε οτι η συμπεριφορα αυτη δεν ειναι αποδεκτη και γενικα απο μπλα μπλα καλα παμε. Στην πραξη τί γινεται;

Και ενα περιστατικο. Σε φιλικο σπιτι κοριτσακι μικροτερο απο το δικο μου αλλα πιο νταβρατισμενο, αρπαξε την κορη μου με τα χερια της και της ανοιξε το στομα σαν ταναλια της το τραβουσε και απο τις δυο πλευρες με αποτελεσμα να σκιστουν τα χειλακια του παιδιου μου και να γεμισει με γρατζουνιες στο λαιμο. Εγω παρουσα, προσπαθουσα να 'απεγκλωβισω' το παιδι μου ηρεμα (τί να εκανα δηλ. να χτυπουσα το αλλο;) και η δικια μου απλα να καθεται και να κλαιει και να μην αντιδραει ΚΑΘΟΛΟΥ. Η μαμα του αλλου παιδιου ηρθε τρεχοντας και της εχωσε της δικιας της μια σφαλιαριτσα στα χερια για να αφησει την κορη μου. Και ολα αυτα εγιναν ετσι χωρις λογο. Με το που την ειδε η αλλη την αρπαξε. Πες μου τωρα τί να κανω; Να μην πω στο παιδι μου να αντιδρασει σε μια τετοια περιπτωση; Να κλοτσισει, κατι να κανει τελοσπαντων για να 'γλιτωσει'; Στα λογια ολοι καλοι ειμαστε στην πραξη ομως τί γινεται;

Xρωμα δεν αλλαζουνε τα ματια...μονο τροπο να κοιταμε.

tALVp3.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

και της εχωσε της δικιας της μια σφαλιαριτσα στα χερια για να αφησει την κορη μου.

 

Αυτή η αντίδραση προφανώς δεν ήταν πρωτόγνωρη για τη μικρή. Η μαμά χρησιμοποίησε βία για να συνετίσει το παιδί της, της έδωσε πρότυπο. Αυτό έχει ξαναγίνει όταν η μικρή π.χ. πετούσε τα παιχνίδια της ή τράβαγε τα μαλλιά της μαμάς ή κάτι. Είναι νομιμοποίηση της βίας. Αυτό το παιδί έχει μάθει ότι μπορούμε να χτυπάμε για συγκεκριμένο σκοπό ο οποίος αγιάζει τα μέσα...

 

Εδώ θέλει μια δυνατή φωνή και μετά μπίρι μπίρι μέχρι πρωΐας και στις δυο. Στη μία πουλάκι μου δεν εξοντώνουμε ό,τι κινείται γύρω μας έτσι παίζουμε έτσι καθόμαστε μπλα μπλα, στην άλλη πουλάκι μου σπρώξε τα χέρια της φίλης σου φώναξε, μην της επιτρέπεις μπλα μπλα μπλα. (πω πω ζήλεια ε, γιατί χίμηξε έτσι ρε παιδί μου).

FLcUp3.png0BQfp3.png
Link to comment
Share on other sites

Eπειδη δεν εχω καταλαβει ... θεωρεις οτι αμυνα ειναι να ανταποδιδει το χτυπημα?

 

 

ναι αυτο θεωρω. Οπως εδωσα να καταλαβετε ειμαι της αποψης αμα σε χτυπησουν χτυπας. δεν τις τρως απο κανεναν.Σου επιτιθενται και αμυνεσαι. Για αυτο και οι πολεμικες τεχνες στυλ καρατε , κραβ μαγκά κλπ λεγονται αυτοαμυνα και πολλα παιδακια διδασκονται. Ποτε δεν σου διδασκουν να επιτιθεσαι ομως αν δεν εχεις λογο να προστατευσεις τον εαυτο σου. Και το να ανταποδοσεις χτυπημα σε "καβγα" αυτοαμυνα θεωρειται. :wink:

Όλα είναι μια ιδέα...

Link to comment
Share on other sites

Και ενα περιστατικο. Σε φιλικο σπιτι κοριτσακι μικροτερο απο το δικο μου αλλα πιο νταβρατισμενο, αρπαξε την κορη μου με τα χερια της και της ανοιξε το στομα σαν ταναλια της το τραβουσε και απο τις δυο πλευρες με αποτελεσμα να σκιστουν τα χειλακια του παιδιου μου και να γεμισει με γρατζουνιες στο λαιμο. Εγω παρουσα, προσπαθουσα να 'απεγκλωβισω' το παιδι μου ηρεμα (τί να εκανα δηλ. να χτυπουσα το αλλο;) και η δικια μου απλα να καθεται και να κλαιει και να μην αντιδραει ΚΑΘΟΛΟΥ. Η μαμα του αλλου παιδιου ηρθε τρεχοντας και της εχωσε της δικιας της μια σφαλιαριτσα στα χερια για να αφησει την κορη μου. Και ολα αυτα εγιναν ετσι χωρις λογο. Με το που την ειδε η αλλη την αρπαξε. Πες μου τωρα τί να κανω; Να μην πω στο παιδι μου να αντιδρασει σε μια τετοια περιπτωση; Να κλοτσισει, κατι να κανει τελοσπαντων για να 'γλιτωσει'; Στα λογια ολοι καλοι ειμαστε στην πραξη ομως τί γινεται;

color.gif

τι evil παιδακι ηταν αυτο καλε??? ο 666:lol::twisted:

οχι πρεπει να κατσει να προπονηθει επανω της για να εξελιχθει σε εξολοθρευτης το κοριτσακι και κακως τη διακοψατε κι ολας. ειστε θρασυς!:rolleyes:

Όλα είναι μια ιδέα...

Link to comment
Share on other sites

[/color]

color.gif

τι evil παιδακι ηταν αυτο καλε??? ο 666:lol::twisted:

οχι πρεπει να κατσει να προπονηθει επανω της για να εξελιχθει σε εξολοθρευτης το κοριτσακι και κακως τη διακοψατε κι ολας. ειστε θρασυς!:rolleyes:

 

Mατιλντα εχω πεσει στα πατωματα απο το γελιο!Ειλικρινα δακρυσαν τα ματια μου. Να σαι καλα πουλακι μου βραδιατικα!!!

Xρωμα δεν αλλαζουνε τα ματια...μονο τροπο να κοιταμε.

tALVp3.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Υπάρχουν παιδιά που μεγάλωσαν μέσα στη βία και δεν σήκωσαν το χέρι τους ποτέ. Άλλα πάλι που δεν ένιωσαν τι θα πεί σφαλιάρα και γίναν δολοφόνοι (ακράιο μεν αληθινό δε). Κάθε παιδί θέλει τη διαχείρηση του και το τρόπο του. Όλοι οι γονείς καλώς ή κακώς (δεν μπορείς να κατηγορήσεις κανένα) δεν έχουν τις ίδιες αντοχές και την υπομονή να ανακαλύψουν αυτό το τρόπο. Δίνουν στο παιδί τους αυτό που θεωρούν οι ίδιοι σωστό (ναι χτύπα κ εσύ, μη το κάνεις απλά φύγε, μη βρίσεις μη φωνάξεις κλπ) και ελπίζουν οτι με τα βιώματα τους και τις εμπειρίες τους είτε αυτές συμπεριλάβουν ξυλοφόρτωμα είτε όχι να κάνουν το καλύτερο γιαυτούς και το σύνολο. Και η κολλητή μου τη μικρή της τη μεγάλωσε με αυτό το μοτο χτύπα και σύ! και όμως το παιδί ανάλογα με το περιβάλλον που ζει τις συνήθειε του αυτό που του έδωσε το καλλιέργησε και δεν το έκανε απλά πράξη. Το μετέφρασε ώς χτύπα μόνο όταν είναι απαραίτητο και όχι για πλάκα! Ας μη πάμε μακριά...ας κοιτάξουμε τους εαυτούς μας που είμαστε ώριμοι... αν κάποιος μας επιτεθεί για τον οποιδήποτε λόγο θα μείνουμε άπραγοι;όχι θα κοιτάξουμε τις εναλλακτικές μας, την κατάσταση στην οποία είμαστε εμείς και ο εχθρός και αναλόγως θα πράξουμε. Δε νομίζω οτι πιστεύει κάποιος οτι η βία είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης ενός προβλήματος. Και στη περίπτωση των παιδιών αυτά που είναι επιθετικά προφανώς παίρνουν απο κάπου το ερέθισμα και δεν γνωρίζουν πώς να το κοντρολαρουν. Εγώ μαλώνω έντονα και βάζω τιμωρίες. Δεν ξέρω αν θα πιάσει αυτό... πιθανόν ναι πιθανόν όχι. Άν βρεθώ με γονιό που απλά αδιαφορήσει θα πάω θα τον πιάσω και θα του πώ "συνέτίσε το παιδί σου ή διαφορετικά θα το κάνω εγώ". Δεν πρόκειται να επιτρέψω όμως βία ούτε στο παιδί μου ούτε απο αυτό.

Link to comment
Share on other sites

Mατιλντα εχω πεσει στα πατωματα απο το γελιο!Ειλικρινα δακρυσαν τα ματια μου. Να σαι καλα πουλακι μου βραδιατικα!!!

 

 

τι να κανουμε με αυτα που ακουμε...

τζισας κραιστ:rolleyes: εχω ακουσει και εχω ακουσει μου εχουν κανει και αν μου εχουν κανει , εχω κανει και εγω...αλλα αυτο για το ταναλια γκερλ δεν το ειχα ξανακουσει. Το χειροτερο το ειχα παθει εγω με ενα μ@@@@@ενο που μου ειχε χωσει το μηχανικο μολυβι στο μπρατσο -εννοειται για πλακα να γελασει- μην ξεχνιομαστε και εβγαζα μαυρο πυον 3 μηνες ...:rolleyes:

Δεν αντεδρασα ...απο τον πονο βεβαια... αλλα τωρα το μετανιωνω, ακομα το σκεφτομαι οτι δεν αντεδρασα. Αισθανομαι ακομα λουζερ... (αφου πιασαμε τις αμερικανιες)...:lol::lol:

Όλα είναι μια ιδέα...

Link to comment
Share on other sites

Υπάρχουν παιδιά που μεγάλωσαν μέσα στη βία και δεν σήκωσαν το χέρι τους ποτέ. Άλλα πάλι που δεν ένιωσαν τι θα πεί σφαλιάρα και γίναν δολοφόνοι (ακράιο μεν αληθινό δε). Κάθε παιδί θέλει τη διαχείρηση του και το τρόπο του. Όλοι οι γονείς καλώς ή κακώς (δεν μπορείς να κατηγορήσεις κανένα) δεν έχουν τις ίδιες αντοχές και την υπομονή να ανακαλύψουν αυτό το τρόπο. Δίνουν στο παιδί τους αυτό που θεωρούν οι ίδιοι σωστό (ναι χτύπα κ εσύ, μη το κάνεις απλά φύγε, μη βρίσεις μη φωνάξεις κλπ) και ελπίζουν οτι με τα βιώματα τους και τις εμπειρίες τους είτε αυτές συμπεριλάβουν ξυλοφόρτωμα είτε όχι να κάνουν το καλύτερο γιαυτούς και το σύνολο. Και η κολλητή μου τη μικρή της τη μεγάλωσε με αυτό το μοτο χτύπα και σύ! και όμως το παιδί ανάλογα με το περιβάλλον που ζει τις συνήθειε του αυτό που του έδωσε το καλλιέργησε και δεν το έκανε απλά πράξη. Το μετέφρασε ώς χτύπα μόνο όταν είναι απαραίτητο και όχι για πλάκα! Ας μη πάμε μακριά...ας κοιτάξουμε τους εαυτούς μας που είμαστε ώριμοι... αν κάποιος μας επιτεθεί για τον οποιδήποτε λόγο θα μείνουμε άπραγοι;όχι θα κοιτάξουμε τις εναλλακτικές μας, την κατάσταση στην οποία είμαστε εμείς και ο εχθρός και αναλόγως θα πράξουμε. Δε νομίζω οτι πιστεύει κάποιος οτι η βία είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης ενός προβλήματος. Και στη περίπτωση των παιδιών αυτά που είναι επιθετικά προφανώς παίρνουν απο κάπου το ερέθισμα και δεν γνωρίζουν πώς να το κοντρολαρουν. Εγώ μαλώνω έντονα και βάζω τιμωρίες. Δεν ξέρω αν θα πιάσει αυτό... πιθανόν ναι πιθανόν όχι. Άν βρεθώ με γονιό που απλά αδιαφορήσει θα πάω θα τον πιάσω και θα του πώ "συνέτίσε το παιδί σου ή διαφορετικά θα το κάνω εγώ". Δεν πρόκειται να επιτρέψω όμως βία ούτε στο παιδί μου ούτε απο αυτό.

 

Σε γενικες γραμμες συμφωνω με την τοποθετηση σου. Ποια ειναι ομως η συμβουλη σου προς το παιδι σου αν το χτυπησουν? Χτυπα το και εσυ , φυγε ? Σορυ απλα απο οτι καταλαβα μεσες ακρες συμφωνεις και με τις 2 αποψεις αλλα προς τα που κλεινεις?

Όλα είναι μια ιδέα...

Link to comment
Share on other sites

οπου δεν πιπτει λογος πιπτει ραβδος...

 

 

Αυτο το εγραψα και γω πιο πανω. Κοριτσια δεν ειμαι εγω ο viper με αλλο ψευδονυμο(εχει και 1 μηνυμα) και μιας που μιλουσαμε για alter ego στο αλλο θεμα....:-P

Xρωμα δεν αλλαζουνε τα ματια...μονο τροπο να κοιταμε.

tALVp3.png

Link to comment
Share on other sites

τι να κανουμε με αυτα που ακουμε...

τζισας κραιστ:rolleyes: εχω ακουσει και εχω ακουσει μου εχουν κανει και αν μου εχουν κανει , εχω κανει και εγω...αλλα αυτο για το ταναλια γκερλ δεν το ειχα ξανακουσει. Το χειροτερο το ειχα παθει εγω με ενα μ@@@@@ενο που μου ειχε χωσει το μηχανικο μολυβι στο μπρατσο -εννοειται για πλακα να γελασει- μην ξεχνιομαστε και εβγαζα μαυρο πυον 3 μηνες ...:rolleyes:

Δεν αντεδρασα ...απο τον πονο βεβαια... αλλα τωρα το μετανιωνω, ακομα το σκεφτομαι οτι δεν αντεδρασα. Αισθανομαι ακομα λουζερ... (αφου πιασαμε τις αμερικανιες)...:lol::lol:

 

 

Το συνεχιζεις εσυ!!Θες να με ξεκανεις; Ταναλια γκερλ-που το σκεφτηκες;!!!:lol::lol:

Xρωμα δεν αλλαζουνε τα ματια...μονο τροπο να κοιταμε.

tALVp3.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Νομιζω οτι δεν ειναι σωστο να λεμε στα παιδια μας να χτυπησουν αν τα χτυπανε!Μπορουν να φωναξουν,να τραβηχτουν,να γυρισουν πλευρο να φυγουν,να μιλησουν,να το πουνε στους γονεις!Αυτο θα εκανα εγω στον μεγαλο που ειναι 3!Αν μεγαλωσει και δεν αντιδραει και παλι θεωρω πολυ ασχημο να του πω χτυπα κι εσυ.Βεβαια αν χτυπησει καποιο παιδακι που τον χτυπησε δεν θα του πω και μπραβο αλλα δεν θα τον μαλωσω κι ολας!

Θα του ελεγα να πιασει το χερακι του παιδιου που τον χτυπαει και να μην τον αφησει να τον χτυπησει.Αυτο λεγεται αμυνα.Οχι το χτυπημα.

Link to comment
Share on other sites

matilda38 το έγραψα και στη αρχή πως τον παροτρύνω να μιλήσει, να του πεί του άλλου παιδιού να μη το ξανακάνει και αν εκείνο συνεχίσει να φύγει και να μην ξαναασχοληθεί μαζί του. Μόνο σε περίπτωση που τον πάρει απο πίσω ή τον δαγκώσει (μου έχει τύχει) τότε του λέω να σπρώξει και να έρθει να το πεί σε μένα και εγώ θα το κανονίσω το θέμα. Ή στο σχολείο του λέω να πηγαίνει στη δασκάλα του. Δεν θεωρώ οτι με αυτό το τρόπο γίνεται το καρφί...ή οτι ετσι μαθαίνει να βολεύεται με το να λύνουν άλλοι τις υποθέσεις του αλλά απεναντίας φοβάμαι πως αν το παιδάκι που τον δαγκώσει είναι μικρότερο και φάει καμία μέσα στους παιδότοπους ή και έξω μή γίνει κανένα κακό. Έχουν χρόνια μπροστά τους για να μάθουν να διαχειρίζονται τους άλλους και την οργή τους είναι λίγο δύσκολο να διατηρήσει κάποιο παιδί τα κεκτημένα του δημοτικού σε όλη τη ζωή του βάση των εμπειριών που θα ζήσουν στα επόμενα χρόνια (γερά ναναι!!).

Link to comment
Share on other sites

Νομιζω οτι δεν ειναι σωστο να λεμε στα παιδια μας να χτυπησουν αν τα χτυπανε!Μπορουν να φωναξουν' date='να τραβηχτουν,να γυρισουν πλευρο να φυγουν,να μιλησουν,να το πουνε στους γονεις!Αυτο θα εκανα εγω στον μεγαλο που ειναι 3!Αν μεγαλωσει και δεν αντιδραει και παλι θεωρω πολυ ασχημο να του πω χτυπα κι εσυ.Βεβαια αν χτυπησει καποιο παιδακι που τον χτυπησε δεν θα του πω και μπραβο αλλα δεν θα τον μαλωσω κι ολας!

Θα του ελεγα να πιασει το χερακι του παιδιου που τον χτυπαει και να μην τον αφησει να τον χτυπησει.Αυτο λεγεται αμυνα.Οχι το χτυπημα.[/quote']

 

Σωστη! Αλλα το τελευταιο που λες προυποθετει καποια τεχνικη νομιζω...Η ορη μου δεν νομιζω στην ηλικια που ειναι να μπορεσει να το επιτυχει αυτο. Εδω που τα λεμε και γω δεν θα μπορουσα να πιασω το χερι καποιου που παει να με χτυπησει ειδικα αν αυτο γινοταν απο το πουθενα και ξαφνικα.

Xρωμα δεν αλλαζουνε τα ματια...μονο τροπο να κοιταμε.

tALVp3.png

Link to comment
Share on other sites

Καθενας εχει την αποψη του περι αμυνας και ειναι σεβαστη. μακαρι να μπορειτε να αντιμετωπισετε εσεις τετοιες καταστασεις απλα και μονο με κουβεντα ή με το να του πιασει το χερι . Πραγματικα το ευχομαι με ολη μου την καρδια. Και αν το καταφερνετε αυτο κατι θα ξερετε παραπανω σιγουρα γιατι ουτως ή αλλως δεν ειμαι ακομα μανουλα θα ειμαι σε λιγο καιρο.Ειμαι step μανουλα εδω και 5 χρονια ομως. :wink: Οπως αντιδρω στο παιδι του αντρα μου ετσι θα αντδρω και θα σκεφτομαι και για το δικο μου. Δεν νομιζω οτι θα τα ξεχωριζω και πολυ. Ασχετο αλλα το σκεφτομουν τωρα.

Εγω απλα δεν μπορω να το ανεχτω να τα δερνουν και να μην αντιδρουν ρε παιδια! Στον ανθρωπο ειναι. Ισως εσεις εχετε περισσοτερη υπομονη απο εμενα και ειναι προτερημα. Παρολα αυτα γνωμη δεν αλλαζω.:wink:

Όλα είναι μια ιδέα...

Link to comment
Share on other sites

zwaki 28 οκ.δεν ειχα διαβασει προσεκτικα μαλλον το ποστ σου. αλλα γιατι μονο στην περιπτωση δαγκωματος? ολα τα αλλα κλωτσιες μπουνιες κλπ βια δεν ειναι? πως το διαφοροποιεις?

Όλα είναι μια ιδέα...

Link to comment
Share on other sites

Σωστη! Αλλα το τελευταιο που λες προυποθετει καποια τεχνικη νομιζω...Η ορη μου δεν νομιζω στην ηλικια που ειναι να μπορεσει να το επιτυχει αυτο. Εδω που τα λεμε και γω δεν θα μπορουσα να πιασω το χερι καποιου που παει να με χτυπησει ειδικα αν αυτο γινοταν απο το πουθενα και ξαφνικα.

Καλα σιγουρα δεν ειναι ευκολο ποσο μαλλον για τα μικρουλια,αλλα αν τους το πουμε ισως το προσπαθησουν και σιγουρα θα πιασουν το νοημα οτι δεν καθομαστε με σταυρομενα χερια να τις φαμε!;)

Ο δικος μου δεν ανταπωδιδει παντα,συνηθως στραβοκοιταει,"βριζει" τυπου ¨ασε με ρε Γιαννη τι βαρας"??? "φυγε απο δω" ή παταει καμια τσιρδα νευριασμενη και φευγει ο Γιαννης να σωσει τα αυτια του ή φευγει ο ιδιος κοιτωντας απαξιωτικα:Pαλλα αν τα παρει ριχνει κι αυτος!Δεν μου αρεσει που χτυπαει,τον προτιμω οταν οταν φωναζει!

Link to comment
Share on other sites

zwaki 28 οκ.δεν ειχα διαβασει προσεκτικα μαλλον το ποστ σου. αλλα γιατι μονο στην περιπτωση δαγκωματος? ολα τα αλλα κλωτσιες μπουνιες κλπ βια δεν ειναι? πως το διαφοροποιεις?

Δεν είναι καν 3!! ποιός θα του ρίξει μπουνιά η κλοτσιά και μάλιστα στα καλά καθούμενα; Ακόμα και σε μεγαλύτερες ηλικίες για να συμβεί κάτι τέτοιο προυποθέτει καυγά έντονο και προσωπικά πέρα απο δαγκώματα σπρωξιές και τσιμπήματα δεν έχω συναντήσει ακόμα και απο παιδάκια του νηπιαγωγείου. Άλλωστε και κλοτσιά να φάει... πες μου αν του ρίξει και ο δικός μου κλοτσια (που είναι το πιθανότερο να γίνει) τι θα συμβεί; θα ρίξει ο άλλος και αλλη και έπεται συνέχεια. Και βγαίνει νικητής ο δυνατότερος. Αυτό όμως δεν είναι το νόημα... (που κυριαρχεί σήμερα στα πάντα και πάμε κατα διαόλου). Το νόημα είναι να ξέρουμε πού να σταματήσουμε και με τη στάση μας να δείξουμε στον άλλο ποιό είναι το σωστό της συμπεριφοράς και το πολιτισμένο (άκυρο αυτό για τα νήπια είναι κατανοητό απο μεγαλύτερα παιδιά). Άν πάω εκείνη την ώρα εγώ ή η δασκάλα εκεί και πιάσω το παιδάκι που έριξε τη κλοτσια και του ζητήσω να επιχειρηματολογήσει γαυτό (προυποθέτει να μιλάει φυσικα) και του δώσω παραδείγματα που θα βάλουν το μυαλό του να δουλέψει και να δεί οτι αυτό που έκανε μπορεί να προκαλέσει κακό.. ακόμα και στο ίδιο ε τότε θεωρώ οτι συνέβαλα στο να μη το επαναλάβει. Με τον καυγά ακόμα και απο μας που τα μαλώνουμε δεν αλλάζει κάτι. Πεισμώνουν, γαιδουρεύουν και μετά τα κάνουν χειρότερα. Με το φιλότιμο όλο και κάτι παραπάνω πετυχαίνουμε.Ο λόγος δίνει τα καλύτερα μαθήματα! απλά πρέπει να είμαστε εκεί και να επαναλαμβανόμαστε ώσπου αυτά που λέμε να γίνουν βιώματα και παραδειγματισμοί στα μάτια των παιδιών.

Link to comment
Share on other sites

Αυτή η αντίδραση προφανώς δεν ήταν πρωτόγνωρη για τη μικρή. Η μαμά χρησιμοποίησε βία για να συνετίσει το παιδί της, της έδωσε πρότυπο. Αυτό έχει ξαναγίνει όταν η μικρή π.χ. πετούσε τα παιχνίδια της ή τράβαγε τα μαλλιά της μαμάς ή κάτι. Είναι νομιμοποίηση της βίας. Αυτό το παιδί έχει μάθει ότι μπορούμε να χτυπάμε για συγκεκριμένο σκοπό ο οποίος αγιάζει τα μέσα...

 

Εδώ θέλει μια δυνατή φωνή και μετά μπίρι μπίρι μέχρι πρωΐας και στις δυο. Στη μία πουλάκι μου δεν εξοντώνουμε ό,τι κινείται γύρω μας έτσι παίζουμε έτσι καθόμαστε μπλα μπλα, στην άλλη πουλάκι μου σπρώξε τα χέρια της φίλης σου φώναξε, μην της επιτρέπεις μπλα μπλα μπλα. (πω πω ζήλεια ε, γιατί χίμηξε έτσι ρε παιδί μου).

 

Συμφωνω. Αλλα ρε συ πραγματι την ειχε αρπαξει για τα καλα και γερα- δεν μπορουσα να τις ανοιξω τις παλαμες!Και η μαμα της σαστισε και αυτη αυθορμητα της βγηκε. Η κοπελα μετα ολο συγνωμη ηταν! Ενταξει της λεω παιδια ειναι!!Τί να της ελεγα; Καταμουτρα θεωρω οτι το παιδι σου ειναι επιθετικο; Γιατι ειλικρινα αυτο σκεφτομουν! Και δεν θυμωσα με το παιδακι ουτε με τη μαμα. Με τον εαυτο μου τα εβαλα που 'επετρεψα' να γινει αυτο μπροστα μου!!Και δεν αντεδρασα πιο εγκαιρα να το προλαβω αφου την ειδα πηγαινε με φορα προς τη δικια μου αλλα ειλικρινα πως μπορουσα να φανταστω αυτο που θα επακολουθουσε; Και αφησα λιγο χρονο (δευτερολεπτα- καταλαβαινεις μεχρι να αντηληφθω την σοβαροτητα της καταστασης-) για να δω πως θα αντιδρασει η κορη μου. Δεν θελω και να την κανω μυγιαγκιχτη...δυστυχως δε θα μαι παντα παρουσα αργοτερα.

Xρωμα δεν αλλαζουνε τα ματια...μονο τροπο να κοιταμε.

tALVp3.png

Link to comment
Share on other sites

Δεν είναι καν 3!! ποιός θα του ρίξει μπουνιά η κλοτσιά και μάλιστα στα καλά καθούμενα;

 

Μην το λες...

 

Ακόμα και σε μεγαλύτερες ηλικίες για να συμβεί κάτι τέτοιο προυποθέτει καυγά έντονο και προσωπικά πέρα απο δαγκώματα σπρωξιές και τσιμπήματα δεν έχω συναντήσει ακόμα και απο παιδάκια του νηπιαγωγείου. Άλλωστε και κλοτσιά να φάει... πες μου αν του ρίξει και ο δικός μου κλοτσια (που είναι το πιθανότερο να γίνει) τι θα συμβεί; θα ρίξει ο άλλος και αλλη και έπεται συνέχεια. Και βγαίνει νικητής ο δυνατότερος.

 

Δεν θα συμφωνησω απολυτα. Απο αυτα που εχω τυχει εγω εσυνηθως αυτος που επιτιθεται ανακοπτεται γιατι καταλαβαινει οτι δεν θα επιβληθει.

 

 

Αυτό όμως δεν είναι το νόημα... (που κυριαρχεί σήμερα στα πάντα και πάμε κατα διαόλου). Το νόημα είναι να ξέρουμε πού να σταματήσουμε και με τη στάση μας να δείξουμε στον άλλο ποιό είναι το σωστό της συμπεριφοράς και το πολιτισμένο (άκυρο αυτό για τα νήπια είναι κατανοητό απο μεγαλύτερα παιδιά). Άν πάω εκείνη την ώρα εγώ ή η δασκάλα εκεί και πιάσω το παιδάκι που έριξε τη κλοτσια και του ζητήσω να επιχειρηματολογήσει γαυτό (προυποθέτει να μιλάει φυσικα) και του δώσω παραδείγματα που θα βάλουν το μυαλό του να δουλέψει και να δεί οτι αυτό που έκανε μπορεί να προκαλέσει κακό.. ακόμα και στο ίδιο ε τότε θεωρώ οτι συνέβαλα στο να μη το επαναλάβει.

Καλη προσεγγιση και μακαρι να πετυχαινε αλλα μου φαινεται απο δυσκολο εως ακατορθωτο.

Με τον καυγά ακόμα και απο μας που τα μαλώνουμε δεν αλλάζει κάτι. Πεισμώνουν, γαιδουρεύουν και μετά τα κάνουν χειρότερα. Με το φιλότιμο όλο και κάτι παραπάνω πετυχαίνουμε.Ο λόγος δίνει τα καλύτερα μαθήματα! απλά πρέπει να είμαστε εκεί και να επαναλαμβανόμαστε ώσπου αυτά που λέμε να γίνουν βιώματα και παραδειγματισμοί στα μάτια των παιδιών.

 

Τι να σου πω ... μακαρι να λειτουργει... Εγω δεν ξερω αν εχω /θα εχω την υπομονη οπως ξαναειπα...:-)...

Όλα είναι μια ιδέα...

Link to comment
Share on other sites

Δεν είναι καν 3!! ποιός θα του ρίξει μπουνιά η κλοτσιά και μάλιστα στα καλά καθούμενα; Ακόμα και σε μεγαλύτερες ηλικίες για να συμβεί κάτι τέτοιο προυποθέτει καυγά έντονο και προσωπικά πέρα απο δαγκώματα σπρωξιές και τσιμπήματα δεν έχω συναντήσει ακόμα και απο παιδάκια του νηπιαγωγείου.

 

Πες το σε μενα που στο ΓΥΜΝΑΣΙΟ (σε μεγαλες πλεον ηλικιες) εφαγα μπουνια στην κοιλια τοσο δυνατη απο συμαθητη που εκανα εμετο και δακρυσαν τα ματια μου και κοπηκε η ανασα μου. Γιατι? Δεν καυγαδισαμε. Το ειδε 'πλακα'....επιβολη δυναμης πανω σε κοριτσι. Ο συγκεκριμενος δε με κοροιδευε εντονα παντα (απο το δημοτικο και φυσικα μου τις εριχνε απο τοτε αλλα οχι σοβαρα. Αλλα αμα δινεις θαρρος δεν σταματανε). Οποτε μην κρινετε ετσι απλα τα πραγματα. Επισης η λυση δεν ειναι ουτε σακατευουμε τον αλλο, ουτε ομως καθομαστε και τις τρωμε. Και οχι εμενα δεν με μεγαλωσαν με βια, αλλα οταν τις εφαγα (με αυτον τον βιαιο τροπο) απο τον εν λογω 'κυριο' ανταπεδωσα ανοιγοντας του το κεφαλι (στην κυριολεξια, του εφερα σακουλα με σπριντ παπουτσια με καρφια στο κουτελο με δυναμη) και στελνοντας τον στο νοσοκομειο με ραματα. Φυσικα και εκλαιγα με μαυρο δακρυ οτι τον σκοτωσα μεχρι να μαθω οτι ειναι καλα, αλλα ΠΟΤΕ δεν μετανιωσα για την αντιδραση μου γιατι ηταν 'νομιμη'. Τις εφαγα χοντρα και μαλιστα για πλακα και πονεσε, οποτε ανταπεδωσα με τον ιδιο τροπο. Και ξαναλεω δεν ειμαι βιαιος ανθρωπος. Οποτε τα πραγματα σε αυτες τις περιπτωσεις δεν ειναι ουτε μαυρο, ουτε ασπρο. Οπως ΟΛΑ τα πραγματα στην ζωη, ειναι γκρι. Και τα παιδια αν εχουν 'ισσοροπημενους' γονεις (που τα περισσοτερα εχουν) θα μαθουν στην τελικη και ΠΟΤΕ πρεπει να ανταπωδιδουν (που πρεπει ορισμενες φορες) αλλα και ΠΩΣ να αποφευγουν και πως να ελισσονται διπλωματικα. Μετα χρονια θα μαθουν πιστεψτε με......

 

Στο συγκεκριμενο θεμα ουτε η μια απαντηση (μονοχνωτα δεν βαραμε) αλλα ουτε και η αλλη (βαραμε παντα αμα μας βαρανε) ειναι οι σωστες. Ολα εξαρτουνται απο ενα ματσο παραγοντες. Ηλικιες, συχνοτητα πραξης, ποσο βιαιη ειναι η πραξη, αν οι γονεις επεμβαινουν να συνετησουν το αλλο παιδι, αν επεμβαινει η δασκαλα (αν ειναι στο σχολειο), αν αν αν ......αν. Ποσο χτυπησε το δικο μας, ποσο συχνα τον χτυπαει το συγκεκριμενο παιδι, ΑΝ παιρνει απο λογια, ποσο παιρνει απο λογια και αλλα μιλιουνια πραγματα. Και φυσικα μεχρι καποιες ηλικιες το ποιο 'σοφο' (οταν ειστε διπλα και δεν ειναι μονο του στο νηπιο γιατι εκει αλλαζουν οι δυναμικες) ειναι να μπειτε μπροστα και να αναλαβεται εσεις δραση απομακρινοντας τα παιδια και σταματοντας την πραξη. Αλλα οταν δεν ειστε μπροστα καπου πρεπει το παιδι να καταλαβει οτι η 'βια' εχει ορια....και οταν ξεπερνιουνται υπαρχουν δυσμενη αποτελεσματα και για το αλλο παιδι. Και θα το καταλαβει και θα το κανει οταν ερθει η ωρα.

Don't give me love, i've had my share. Give me the truth instead.....

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...