ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΤΟΚΕΤΟΣ ΜΕ ΑΝΕΣΗ....Κ ΕΥΚΟΛΙΑ!!!!!

[κατερινα_κι]

ΣΕ ΠΑΣΑΛΕΙΦΟΥΝ ΜΕ BETADIN ΑΠΟ ΚΑΤΩ?????ΕΓΩ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΘΥΜΑΜΑΙ!

[yogini]

Ρίξε μια ζαριά καλή...και για μένα βρε ζωή

 

Μονο εδω θα μπαίνω γιατι στα άλλα τοπικ που ειναι τίγκα στις καισαρικές συγχίζομαι

[rani]

Εγω δεν πηγα για να γεννησω...ηταν μια μερα πριν την ΠΗΤ, πηγα να με δει στο Ιασω το πρωι.Λεω του αντρα μου δεν παιρνουμε και τη βαλιτσα μαζι?just in case!Παμε, με εξεταζει ο γιατρος, μου παιρνει την πιεση και μου λεει "οκ...μπαινουμε για γεννα".Εκ των υστερων σκεφτηκαμε με τον αντρα μου οτι μπορουσε ισως να περιμενει λιγες μερες ακομα,και οτι μαλλον τον βολευε να γεννησω τοτε.Αλλα αφου πηγαν ολα καλα, ok. Αφου με ετοιμασαν, μου εβαλαν ορο και μου εσπασαν τα νερα.(Δε θελω να τη θυμαμαι αυτη τη στιγμη, την εχω απωθησει βαθια στη μνημη μου).Αρχισαν οι πονοι αμεσως, και σε μια ωρα περιπου ερχεται η προϊσταμενη μαια, με εξεταζει και λεει..."α, γι'αυτο πονας , εχεις σχρδον διαστολη 5!" Βρε παιδια, δε μου κανετε και επισκληριδιο λεω?"Ναι λεει, φωναζω αμεσως τον αναισθησιολογο.Μετα την ωραια στιγμη της επισκληριδιου, οπου διαβαζα ενα περιοδικο!!!!!, ερχεται και μου λεει..."σε λιγο γενναμε"...καναμε τις εξωθησεις, φωναξε και το γιατρο ο οποιος μου ειπε "μα τοσο γρηγορα?δεν το περιμενα! Μεταφραση=Τελικα μηπως σου εριξα πολλη ωκυτοκινη?Σε πιανει! Καποια στιγμη τους ειδα σε εγρηγορση, πανικος, παμε χειρουργειο λεει...σε 5-6 εξωθησεις ειχα το αγγελουδι μου αγκαλιτσα, οπου ηταν με ανοιχτα ματακια και απλωσε το χερακι του και μου ακουμπησε το μαγουλο!Η πιο ομορφη στιγμη της μεχρι τοτε ζωης μου!Μπηκα στις 11 μιση και γεννησα 14:15 .Ηταν ευκολα και γρηγορα,δεν ταλαιπωρηθηκα.Χαιρομαι που γεννησα γρηγορα, δεν ειμαι πολυ της ταλαιπωριας σε ιατρικα θεματα.Ευχομαι σε ολες τις μανουλες να εχουν ευκολη γεννα!

[Demi7]

Πέμπτη 30/3/2006 πάω στο Αλεξάνδρας για τον τελευταίο έλεγχο.... αφού κανουμε το NST και όλα καλά με κοιτάζει και η γιατρός μου για να δει και αν ο τράχηλος είναι οκ.... Αφου με εξετάζει μου λέει να είμαι σε επιφυλακή γιατί είμαι στον μήνα μου και μπορεί να γεννήσω οποτεδήποτε...

Της λέω σιγά μην γεννήσω τώρα.... ή 1απριλιά ή 2 που είναι και Κυριακή για να μην έχει κίνηση...

Στην κοσμάρα μου φεύγω για το σπίτι....

Κυριακή 2/4/2006 (ΠΗΤ 9/2/2006) αφού φάγαμε και ρίξαμε έναν υπνάκο σηκώνομαι κατά της 16:00 και πάω στην τουαλέτα... βλέπω το αιματάκι και φρικάρω... Παίρνω τηλ τη γιατρό και μου λέει ΟΚ ξεκίνησε η διαδικασία αλλά χαλάρωσε και περίμενε σπίτι σου για άλλα σημάδια... Μόλις το έκλεισα έσπασαν και τα νερά... Ξαναμανα τηλ τη γιατρό η οποία μου λεει ξεκίνα για το νοσοκομείο... 16:10 φύγαμε και 16:20 φτάσαμε απο το Αιγάλεω στο Αλεξάνδρας (Η Κυριακή που λέγαμε .....). Αφου τελειώσαμε όλα τα μπλιαχ διαδικαστικά στις 17:00 πάω στις ωδίνες μου βάζει ορό στις 18:00 ξεκινήσανε χαλαρά οι πόνοι και 21:05 είχα την μπουμπού μου στα χέρια μου φυσιολογικότατα και χωρίς επισκληρίδιο!!! Τώρα αν πόναγα? Πόναγα αλλά αν πω οτι δεν το θυμάμαι??

 

ΥΓ είχα 3 εκ διαστολή απο την Πέμπτη που είχα παει για το NST!! αλλά μου το έκρυψε η γιατρός μου για να μην αγχωθώ!

[IRINARI]

05/08 05:00 το πρωϊ ξυπνάω και βλέπω αιματάκι(4 μέρες πριν την ΠΗΤ).Πάμε στο μαιευτήριο στις 06:00 μέχρι να μπω,να κάνω NST,να με εξετάσουν είχε πάει 10:30 και φύγαμε για το σπίτι γιατί δεν είχα ούτε διαστολή ούτε πόνους.Φτάνουμε σπίτι και μπαίνω για ντουζάκι, με το που βγαίνω ξεκινάνε οι πόνοι στις 12:00.Φτάνουμε στο μαιεύτηριο στις 14:00 και 17:30 είχα γεννήσει τον άγγελό μου!!Φυσιολογικά και με επισκληρίδιο προς το τέλος γιατί αυτό που δεν άντεχα δεν ήταν οι πόνοι στην κοιλιά αλλά οι πόνοι που είχα στη μέση!

[ELENA1974]

και επανερχομαι με τη δευτερη γεννα μου στις 22/9. Ακομη πιο ευκολη αο την πρωτη μονο που αυτη τη φορα ηταν πιο τραλαλα. Ειχα δηλαδη πονους αλλα πολυ ελαφρους δεν με ενοχλουσαν καθολου. Και οταν εφτασε η διαστολη 8 μου εσπασαν τεχνητα τα νερα ( εκει πονεσα παρα πολυ) αλλα σε 5 λεπτα και με δυο εξωθησεις γννησα. Περισσοτερες λεπτομερειες στην ενοτητα "περιγραψτε την εμπειτεια του τοκετου σας γιατι ο μπεμπης κλαιει. Φιλακια σε ολες και στα δικα σας πιο ευκολα!!!!!!!!

[Ntimi]

ΚΑΙ ΓΩ ΕΙΧΑ ΕΥΚΟΛΗ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΗ ΓΕΝΝΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΝΕ "ΜΕ ΕΝΑ ΠΟΝΟ" . ΣΤΙΣ 6 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΕΣΠΑΣΑΝ ΤΑ ΝΕΡΑ ΕΦΤΑΣΑ ΜΕ ΔΙΑΣΤΟΛΗ 6 ΣΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΣΤΙΣ 9 ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΓΕΝΝΗΣΑ. ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΓΕΝΝΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ!! ΓΕΝΝΗΣΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟ ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΔΕΝ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΘΗΚΕ ΚΑΘΟΛΟΥ.

[lolipop]

Κορίτσια δεν φαντάζεστε πόσο κουράγιο δίνετε σε εμάς που θα έχουμε την πρώτη μας εμπειρία και αισθανόμαστε αυτόν το φόβο του αγνώστου...

Να είστε καλά!!!

[peny]

Γεια σας κορίτσια! Και εγώ ήμουν από τις τυχερές που γέννησα πολύ εύκολα. Μέσα σε 40 λεπτά και με 3 εξωθήσεις είχα τον μπεμπούλη στην αγκαλιά μου!Πάντως lolipop μην ακούς τίποτα κάθε μία έχει διαφορετική γέννα! Μην πανικοβάλεσαι και όλα θα πάνε καλά! Όσο μπορείς περισσότερο να περπατάς αυτό θα σε βοηθήσει πολύ! Και τον τελευταίο μήνα να μην τρως βαριά το βράδυ. Με το καλό το μωράκι σου και με έναν πόνο!

[loukomamy]

Και εγώ ήμουν απο τις τυχερές της παρέας! Γέννησα στις 29-9-08 τον μπεμπούλη. Στις 9 το βράδυ έσπασαν τα νερά (τα κατάλαβα παρότι έκανα μπάνιο εκείνη τη στιγμή...) και στις 3.40 είχα αγκαλίτσα το λουκουμάκι μου! Οι πόνοι ήταν πολύ υποφερτοί, ήταν δυνατοί πόνοι περιόδου και ο μπέμπης γεννήθηκε με την 3η εξώθηση. Ετσι απλά!!

 

Εύχομαι σε όλες τις εγκυούλες να έχουν μια τόσο καλή γέννα όσο είχα και εγώ! Ηταν πραγματικά η πιο όμορφη και δυνατή εμπειρία της ζωής μου!!

[NANA]

Την πρώτη μου κορούλα την γέννησα με πρόκληση, φυσιολογικά και χωρίς επισκληριδιο 40 εβδ +5 μέρες. Μπήκα στο Παπαγεωργιου 9 το πρωί, έκανα τα γνωστά προκαταρτικά, μου έβαλαν, όρους οξυτοκινη κλπ και άρχισαν οι πόνοι κατά τις 11. μέχρι της 1 ήταν υποφερτοί αλλά μετά χειροτέρεψαν σταδιακά. Γέννησα μετά από 3 ώρες και 16 λεπτά νομίζω δηλαδή στις 4.15. Περισσότερο υπέφερα κατά την διάρκεια των συσπάσεων που ήταν πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα αλλά μετά με 2 εξωθήσεις βγήκε το μωρό 3.360kg

 

Την δεύτερη την έκανα στο ίδιο μοτίβο… 40 εβδ παρά μια μέρα, με πρόκληση, φυσιολογικά και χωρίς επισκληρίδιο. Μπήκα στο Παπαγεωργιου 9 το πρωί, άργησαν γιατί είχε και περισσότερες γέννες να μου βάλουν όρους και άρχισαν οι πόνοι μετά τις 1. κατά τις 3 χειροτέρεψαν και. άρχισε η διαστολή που από 3δαχτυλα έσπασαν μόνα τους τα νερά και έφτασε αμέσως 9. Σημειώνω ότι το μωρό δεν είχε εμπεδωθεί όταν μπήκα στο νοσοκομείο και ήταν ανοιχτή η περίπτωση καισαρικής. Δεν πρόλαβαν να μου αλλάξουν δωμάτιο όπως στην πρώτη μου κόρη και γέννησα με παραβάν επί τόπου. Το μεγαλύτερο ζόρι το ένιωσα στην εξώθηση γιατί ήταν μεγαλύτερο το μωράκι και γιατί είχα και έντονο τανισμό. Γέννησα μετά από 3 ώρες και 10 λεπτά περίπου δηλαδή κατά τις 6.10. Το μωρό ήταν 3.480kg

 

Με τρόμο συνειδητοποιώ ότι μάλλον έτσι θα καταλήξω / επιλέξω να γεννήσω και το τρίτο μου παιδάκι…. Καλή υπομονή σε όλες μας…

[samiamidi]

Lolipop μην ανησυχείς. Ολα θα πανε καλά. Αλλά γενικά να είσαι έτοιμη για όλα! Ετσι έκανα κι εγώ. Ηθελα πολύ να γεννήσω φυσιολογικά και με αυτή την έξαρση καισαρικών είχα τρομοκρατηθεί, αλλά αν υπάρχει πρόβλημα και απειλείται η ζωή η δική σου ή του παιδιού σου τί να κάνεις? Εγώ γέννησα στις 05/08/2008 το πρώτο μου μωράκι. 36η εβδομάδα ξαφνικά έσπασαν τα νερά στις 2.30 τα ξημερώματα. 4 παρά ήμασταν στο νοσοκομείο με διαστολή μηδαμινή. Οι μεγάλοι πόνοι άρχισαν κατά τις 7, έκανα επισκληρίδιο, ηρέμησα και στις 9.35 με 3 εξωθήσεις βγήκε ο μπουμπούκος μου!!! Γεννήθηκε μικρούλης και με βοήθησε αλλά γενικά για πρωτότοκη ο γιατρός δεν το πίστευε.

Ηταν πολύ ωραία εμπειρία όπως και όλη μου η εγκυμοσύνη κατά την οποία δεν είχα ούτε ένα σύμπτωμα (αν εξαιρέσεις τα πόδια ελλέφαντα στον 8ο!)

[ALIKOYLA]

παω 27-01-07 ΣΤΟ ΓΙΑΤΡΟ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΑΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΒΑΛΕΙ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΣΤΙΣ 29-01 ΑΛΛΑ ΕΙΠΑΜΕ ΝΑ ΤΟ ΑΘΗΣΟΥΜΕ ΑΦΟΥ ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ.ΣΤΙΣ 28-01-08 ΣΤΙΣ 12 ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΑΦΟΥ ΕΙΧΑ ΦΑΕΙ ΚΟΝΤΟΣΟΥΒΛΙ,ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ ΒΑΡΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ,ΕΙΧΑ ΑΙΜΟΡΑΓΙΑ.12 ΚΑΙ20 ΗΜΟΥΝ ΣΤΟ ΜΗΤΕΡΑ,ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΒΟΜΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΙΣ 2 ΕΙΧΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙ.ΤΣΑΚ ΜΠΑΜ,,ΠΟΝΑΓΑ ΒΕΒΑΙΑ ΑΡΚΕΤΑ.ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

[ΛΕΝΑΝΕΚ]

Κι εδώ η κλασική "κουνέλα":

Στο γιο μου το 2004 μπήκα στις 22:00 με τεχνητούς πόνους και στις 1:45 είχα αγγαλιά το γιόκα μου.3.600gr και 52 εκ. Με επισκληρίδιο. Δεν κατάλαβα τίποτα! Δέκα μέρες μετά όμως δεν μπορούσα να κάτσω πουθενά!

 

Στην κόρη μου πριν από ένα μήνα 2008 έβαλα ορό στις 8:15 το πρωί και στις 11:38 κρατούσα την κορούλα μου αγγαλιά!4.240 gr και 54εκ. Χωρίς επισκληρίδιο.Δεν πόνεσα εκτοτε καθόλου!Αν ήταν δυνατό το μεσημέρι θα πήγαινα σπίτι μου!

 

Να 'μαι καλά αλλά από άποψη γεννών το τρίτο το θέλω πολύ!Το παραδέχομαι. Ποιος τα μεγαλώνει βέβαια είναι το θέμα!!

 

[lolipop]

Lolipop μην ανησυχείς. Ολα θα πανε καλά. Αλλά γενικά να είσαι έτοιμη για όλα! Ετσι έκανα κι εγώ. Ηθελα πολύ να γεννήσω φυσιολογικά και με αυτή την έξαρση καισαρικών είχα τρομοκρατηθεί, αλλά αν υπάρχει πρόβλημα και απειλείται η ζωή η δική σου ή του παιδιού σου τί να κάνεις? Εγώ γέννησα στις 05/08/2008 το πρώτο μου μωράκι. 36η εβδομάδα ξαφνικά έσπασαν τα νερά στις 2.30 τα ξημερώματα. 4 παρά ήμασταν στο νοσοκομείο με διαστολή μηδαμινή. Οι μεγάλοι πόνοι άρχισαν κατά τις 7, έκανα επισκληρίδιο, ηρέμησα και στις 9.35 με 3 εξωθήσεις βγήκε ο μπουμπούκος μου!!! Γεννήθηκε μικρούλης και με βοήθησε αλλά γενικά για πρωτότοκη ο γιατρός δεν το πίστευε.

Ηταν πολύ ωραία εμπειρία όπως και όλη μου η εγκυμοσύνη κατά την οποία δεν είχα ούτε ένα σύμπτωμα (αν εξαιρέσεις τα πόδια ελλέφαντα στον 8ο!)

Τελικά δεν τη γλίτωσα την καισαρική... Ήμουν ωστόσο πολύ ψύχραιμη. Δυσκολεύτηκα μόνο τις δύο πρώτες μέρες. Τώρα 2 βδομάδες μετά νιώθω καλύτερα από ποτέ. Έπεσε τελείως και η κοιλία μου...

Σίγουρα θα ξαναμπώ στη διαδικασία!!!

[samiamidi]

Lolipop να σου ζήσει!!!

Πώς και τελικά έκανες καισαρική? Απλά απο περιέργεια ρωτάω..

Δεν πειράζει, το πιο σημαντικό είναι ότι έχεις το παιδάκι σου αγκαλιά, υγιές και εσύ είσαι μια χαρά. Αφού σου έπεσε και η κοιλιά, 2 εβδομάδες μετά, κάνε ένα παρτάκι!!! Εγώ, 4 μήνες μετά και η κοιλιά υπάρχει.. Μου έχουν μείνει 4 κιλάκια να χάσω, αλλά δεν μπορώ να πω οτι κάνω και καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια.... Τί να κάνει κι αυτό το κορμί απο μόνο του!!!!!

[olga.anas]

Για ολα τα κοριτσια που διαβαζουν τα τοπικς κ ετοιμαζονται για το μωρακι τους:

Προτιμηστε ενα τοκετο ΧΩΡΙΣ επισκληριδιο ενεση.

Εμενα, ο εντελως φυσιολογικος τοκετος μου εδωσε δυναμη κ θαρρος. Αυτες τις δυο λεξεις ελεγα σε οσους με ρωτουσαν.Χρειαζονται για μετα.Το αισθημα με ακολουθησε περιπου για δυο μηνες.Ο πονος αντεχεται γιατι αναμεσα στις συσπασεις ακολουθει αρκετος χρονος χωρις καθολου πονο.

Μολις τελειωσουν οι συσπασεις σταματαει εντελως ο πονος κ αισθανεσαι μονο μια πιεση στο πισω μερος της πλατης.Οι αναπνοες βοηθαν (οχι τρελά, αλλα...).Οπως ακουσα κ στην Tv οταν ο γιατρος χορηγει "βοηθεια", αφαιρει απο την δυναμη σας.

http://

[yogini]

Ήθελα να προσθέσω οτι μου έκαναν μια ενεση πεθιδίνης και καλά για να μετριάσουν τον πόνο (δεν εκανε τιποτα λεω εγω) αλλα μου ειπε η σύμβουλος θηλασμού οτι εχει μεγάλη παρενέργεια στο μωρό

Οπότε επειδή δεν θα σας κάνει κάτι αν σας πει ο γιατρός τίποτα πειτε του όχι ευχαριστώ. Το μονο που μου εκανε ειναι να εχω τα ματια μου κλειστά στο μεγαλύτερο μερος του τοκετού σαν μαστουρωμένη!

[lst]

Καλή χρονιά και να σας πω κι εγώ τις εμπειρίες μου

Και τις τρεις φορές γέννησα φυσιολογικά χωρίς αναισθησία, αλλά με πρόκληση: στον 1ο ακριβώς την ΠΗΤ 4200γρ, στο 2ο ξεκίνησα με συσπάσεις, αλλά πήγα νωρίς και έτσι ταλαιπωρήθηκα λίγο (μπήκα 12 στο νοσοκομείο και γέννησα 11,25 το πρωί - 3410γρ), στο 3ο 1 μέρα πριν την ΠΗΤ (ενώ είχα συσπάσεις όχι έντονες αρκετές μέρες πριν και πήγαινα καθημερινά για καρδιοτοκογραφήματα) - 3270γρ. Και οι τρεις γέννες μου ήταν πολύ καλές και μάλιστα την τελευταία την ευχαριστήθηκα μπορώ να πω - ένιωσα το μωρό να στρίβει για να πάρει θέση - ήμουν χαλαρή και με τις αναπνοές ένιωθα τη μήτρα να συσπάται και όχι να πονάω γενικά. Σίγουρα νιώθεις πόνο, αλλά αν είσαι προετοιμασμένη ψυχολογικά τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα. Στα ενδιάμεσα των συσπάσεων έλεγα στη μαία μου ότι θα κάνω κανένα ακόμα παιδάκι.

Πάντως, όσες δεν έχετε γεννήσει ακόμα δείτε και εδώ:

http://www.birthchoices.gr

[rena95]

Ευκολα..... 9 ολοκληρους μηνες ειχα τρελλο αγχος για τη μερα του τοκετου..ειχα ακουσει διαφορα και ειχα τρομαξει πολυ.. αφου τελευταια εβδομαδα επαθα και κριση πανικου!! Κλαμματα και τα σχετικα!Ως δια μαγειας ομως, τη μερα που γεννησα, ξυπνησα το πρωι με μα υπεροχη διαθεση(γεννησα με φυσιολογικο τοκετο, με ορο για να μου ερθουν οι πονοι, οι οποιοι ειχαν ξεχαστει καπου...) Αφου φαγαμε το πρωινο μας λοιπον, ξεκινησαμε για το μαιευτηριο.. στις 10,10 μου εβαλαν τον ορο. Μεχρι τις 12,30 δεν καταλαβαινα τιποτα!! Μετα αρχισα να νιωθω καποια πονακια, κατι σαν πονοι περιοδου. Κι ολα αυτα μεχρι τις 3,30 που εκανα την επισκληριδιο και απο κει και περα δεν ενιωθα τιποτα! Για να ειμαι ειληκρινης, ενα τεταρτο πριν την ενεση, οι πονοι δυναμωσαν. Σε καμια περιπτωση ομως δεν ηταν κατι ανυποφορο, οπως περιμενα οτι ειναι οι πονοι της γεννας. Προλαβα να νιωσω 3 τετοιους πιο μεγαλους πονους και μετα ....τιποτα!!! Μπηκα στο χειρουργιο στις 4,00 και στις 4,45 γεννηθηκε το αγορακι μου... Ετσι απλα.. Τοσο απλα που η προσπαθεια η δικη μου ηταν 3 σπρωξιματα!!!! Αφου μολις γεννησα, εμεινα με την απορια...Αυτο ητανε??? Ναι, λοιπον..αυτο ηταν..και απο κει και περα ξεκινησαν ΟΛΑ....

[maknamara]

Καλημέρα σε όλους,

 

Στην πρώτη γέννα πήγα στο μαιευτήριο το μεσημέρι μόνο και μόνο γιατί είχα σταγόνες από αίμα και φοβή8ηκα.

Όταν έφτασα η μαία και ο γιατρός μου είπαν ότι έχει ξεκινήσει η διαδικασία του τοκετού.

Πρόλαβα στο τσακ σε 20 λεπτά έβγαλα το πρώτο αγγελούδι μου τον Βασίλη χωρίς επισκληρίδο.

Στο δεύτερο αγγελούδι μου πήγα για τον τελευταίο υπέρηχο στο μαιευτήριο και με πήγανε κατευθείαν στην αί8ουσα τοκετού μέσα σε 10 λετπά είχε γεννη8εί και ο μπέμπης μου (4μηνών τ'ωρα).

Θεωρώ ότι δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από να κρατάς τα παιδιάκια σου την πρώτη φορά στην αγκαλιά σου.

Είναι ένα συναίσ8ημα που δεν περιγράφεται.

[evi155]

Καλησπέρα σε όλες!

 

Είμαι και εγώ από τις τυχερές, γέννησα σε μιάμιση ώρα με λίγους πόνους και χωρίς πρόκληση, τεχνητή ρήξη υμένων ή επισκληρίδιο!

 

Ο γιατρός με έστειλε για πρόκληση τοκετού (που δεν έγινε ποτέ) στις 38+1 εβδομάδες γιατί είχα διαβήτη κύησης και είμαι 40 ετών και το μωρό δεν αναπτυσσόταν με καλό ρυθμό (έχω και κάτι ινομυώματα στη μήτρα) .

 

Μου λέει πως θα γεννήσω εύκολα και πως θα το απολαύσω κιόλας (σιγά, εγώ δεν τον πίστευα). Με στέλνει για περπάτημα 1 ώρας και μου λέει να μπω για εισαγωγή + πρόκληση στις 5 μμ.

Το ίδιο απόγευμα με βλέπει και η μαία μου, είχα διαστολή 2 από το πρωί αλλά καθόλου πόνους και με συμβουλεύει να περπατήσω 2 ώρες.

 

Περπατούσαμε με τον άντρα μου στη Βασιλίσσης Σοφίας, ήταν προπαραμονή Χριστουγέννων με μπόλικο κρύο, και πού και πού σταματούσαμε λίγα δευτερόλεπτα γιατί ένοιωθα μια ενόχληση σαν περιόδου (μετά έμαθα ότι είχαν αρχίσει οι ωδίνες). Συνολικά εκείνη τη μέρα περπατήσαμε γύρω στα 12 χιλιόμετρα!

 

 

Μπαίνω στο νοσοκομείο στις 9 και μέχρι να προχωρήσουν τα διαδικαστικά πήγε 10 αλλά δεν πρόλαβε να γίνει η πρόκληση γιατί στην παραλαβή μου σπάσανε τα νερά. Αυτό ήτανε, άρχισαν οι πόνοι στο δίλεπτο, στην παραλαβή δεν το πιστεύανε (ήταν και ψιλοάσχετοι) και αργήσανε να ειδοποιήσουν το γιατρό μου να έρθει.

 

Μέσα σε 60 λεπτά από την έναρξη των πόνων γέννησα: στις ωδίνες, μου φωνάζανε "μη σπρώχνεις! Είναι ακόμα 7 η διαστολή!", ενώ εγώ δεν έσπρωχνα, απλά στην κορύφωση κάθε πόνου ένοιωθα το σώμα μου να σπρώχνει μόνο του, μου έβγαινε κάτι σαν βογκητό και κάτι ...σκληρό ανάμεσα στα πόδια μου! Ακούω τις μαίες να λένε "βγαίνει, βγαίνει! και εγώ μέσα στη ζαλάδα μου δεν καταλάβαινα ότι εννοούσαν το κεφαλάκι του μωρού.

Δεν έκανα βέβαια επισκληρίδιο (πού να προλάβει) μόνο στον ορό μου βάλανε Buscopan και δεν ξέρω αν πρόλαβαν να κάνουν κάτι αυτά.

 

Επιτέλους έρχεται η μαία μου και με τρέξανε από τις ωδίνες στο χειρουργείο. Με το που φτάνουμε, ξαφνικά γεννάω! Δεν το πίστευα! Χωρίς να κάνω καμία ώθηση η μικρούλα βγήκε από μόνη της! Σαν αστραπή βλέπω ένα άσπρο μωράκι που έκλαψε μόνο του αμέσως ! Μόλις το βάλανε μετά πάνω μου το στήθος μου έσταξε πρωτόγαλα και το μωράκι μου έβγαλε λίγο τη γλωσσίτσα της και με κοίταξε! Μαγική στιγμή!

 

Τελικά ο γιατρός δεν πρόλαβε τη γέννα, ήρθε για τον πλακούντα και τα ράμματα μόνο, και με αποκάλεσε "το εξπρές του μεσονυκτίου" Το έλεγε από εδώ και απο εκεί "40 χρονών πρωτοτόκος και γέννησε σε 50 λεπτά!)

 

Τα ράμματα με πόνεσαν και 2-3 εβδομάδες μου πήρε για να μου περάσει ο πόνος κάτω αλλά ο τοκετός ήταν πολύ εύκολος! )

 

Γι' αυτό κοριτσια σας λέω: περπατήστε πολύ, κάνει καλό!

[lst]

Γι' αυτό κοριτσια σας λέω: περπατείστε πολύ, κάνει καλό!

 

Αυτό ξαναπέστο!

 

Αλλά να ξέρετε ότι γενικά το έντονο περπάτημα βοηθάει

[senter for]

ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΠΟΥ ΠΕΡΠΑΤΙΣΑ ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΠΡΟΚΟΠΗ

[yogini]

ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΠΟΥ ΠΕΡΠΑΤΙΣΑ ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΠΡΟΚΟΠΗ

 

Εγω μονο μαραθωνιους δεν εκανα και δεν ειδα προκοπη!