απο καταγγελία κακοποιησης

[Thaumataki]

Συγνώμη, έχεις παιδι;; αν έχεις τότε ξέρεις γιατί μιλάς. εάν δεν έχεις, τότε μπορεί να μην ξέρεις καν τι συμβαίνει. Ένα παιδάκι μπορεί να ουρλιάζει σαν υστερικό και να μην τρέχει τίποτα (πχ. αρνείται να κοιμηθεί, ή θέλει να πάρει τα σπίρτα, ή να βγάλει το μάτι του μικρότερου αδελφού, να αρπάξει το κουζινομάχαιρο). Επίσης στα μικρά ειδικά όταν παίζει θέμα ασφάλειας μέχρι και οι παιδίατροι αποδέχονται την σφαλιάρα (ή και το ξύλο πχ το παιδί επιμένει να βγάλει το μάτι του μικρότερου). Τέλος πάντων μόνο όταν γίνεσαι γονιός το καταλαβαίνεις αυτό. Πρέπει να είσαι σίγουρη γιατί μιλάς. Μπορεί απλά να γίνεται της κακομοίρας από ουρλιαχτά και φωνές άντε και καμία σφουριχτή και να μην υπάρχει ούτε κακοποίηση ούτε τίποτα τέτοιο. Αν τα παιδιά είναι μικρά μέχρι 2 σίγουρα πάνε σε παιδίατρο για εμβόλιο και αυτοί είναι υποχρεωμένοι να ενημερώσουν αν υπάρχει κακοποίηση. Για να καταλάβεις μέχρι και το πιπί τους ελέγχουν.....(αν με κατάλαβες). Αν νομίζεις ότι είσαι απόλυτα σίγουρη για το τι συμβαίνει σπίτι τους τότε κάνε καταγγελία αλλά να ξέρεις αν δεν υφίσταται τέτοιο θέμα, άνετα μπορεί να βρεθείς κατηγορούμενη για συκοφαντική δυσφήμηση.

Κακοποίηση είναι ακόμη και η λεκτική βία! Πόσο μάλλον η ''σφουριχτή''.....

Ένα παιδί που θα φάει 2-3-10 ''σφουριχτές'' θα ανταποκριθεί με επίθεση. Όχι απαραίτητα στο οικογενειακό του περιβάλλον, αλλά στο σχολείο όπου συναναστρέφεται με συνομίλικους. (Είναι γνωστό άλλωστε πως η βία γεννάει βία). Μπορεί επίσης να κλειστεί στον ευατό του ή 1002 ψυχολογικά.

Δηλαδή εμείς άμα διαφωνούμε με τους άντρες μας και αρχίσουμε να ωρυόμαστε και μας δώσει 2 μάπες για να ισιώσουμε, πρέπει να το δεχτούμε; Ή επειδή είναι παιδί, όσες και να φάει ''άστο μωρέ δε τρέχει και κάτι''....

Μα στο μεσαίωνα είμαστε πια;;;;;; Υπάρχει ο διάλογος.....

[χαρα25]

beba09 αν εχεις καταλαβει εισαι η μονη που προσπαθεις με χιλιους δυο τροπους να μας πεισεις οτι η σβουριχτει ειναι τροπος διαπαιδαγωγησεις. ειμαι παιδαγωγος και εγω ποτε δε θυμαμαι οι καθηγητες μου να μας ειπαν οτι η σβουριχτει ειναι τροπος διαπαιδαγωγησεις μαλλον εσυ και η παιδιατρος σου εχετε δικους σας νομους. εγω ΟΥΤΕ ΝΤΑΝΤΑ εχω ΟΥΤΕ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ μονη μου ειμαι ολη μερα με το μωρο και ποτε δε σηκωσα το χερι μου πανω και θεωρω τον εαυτο μου πολυ νευρικο αλλα οχι με το παιδι ΠΟΤΕ με το παιδι

[beba09]

Κακοποίηση είναι ακόμη και η λεκτική βία! Πόσο μάλλον η ''σφουριχτή''.....

Ένα παιδί που θα φάει 2-3-10 ''σφουριχτές'' θα ανταποκριθεί με επίθεση. Όχι απαραίτητα στο οικογενειακό του περιβάλλον, αλλά στο σχολείο όπου συναναστρέφεται με συνομίλικους. (Είναι γνωστό άλλωστε πως η βία γεννάει βία). Μπορεί επίσης να κλειστεί στον ευατό του ή 1002 ψυχολογικά.

Δηλαδή εμείς άμα διαφωνούμε με τους άντρες μας και αρχίσουμε να ωρυόμαστε και μας δώσει 2 μάπες για να ισιώσουμε, πρέπει να το δεχτούμε; Ή επειδή είναι παιδί, όσες και να φάει ''άστο μωρέ δε τρέχει και κάτι''....

Μα στο μεσαίωνα είμαστε πια;;;;;; Υπάρχει ο διάλογος.....

 

Πες μου λοιπόν εσύ τι προτείνεις......όταν πάει να πέσει από το μπαλκόνι (εγώ μπροστά τώρα);;; όταν πλησιάζει την κουζίνα που καίει (ενώ ξέρει ότι καίει); όταν βγάζει πράγματα από τα σκουπίδια για να τα φάει;;; κλπ κλπ. Εννοείται ότι αρχικά ξεκίνησα με το μη κακό, μη κακό, μη, μη μη, μη. Απομάκρυνση, ξάνα απομάκρυνση κλπ. Κάποια στιγμή με το που δεις την κίνηση λες κακό σβουρικτή στον πισινό. Μετά καταλαβαίνει ότι όταν πάει να κάνει την κουτσουκέλα....έχει επιλέξει την σβουρικτή. Για πράγματα που δεν αφορούν την σωματική ακεραιότητα τότε χρησιμοποιώ την τιμωρία να κάτσει 2 λεπτάκια κάτω στην γωνία ή time out. Δυστυχώς το μεγαλύτερο μου πρόβλημα είναι όταν βάζει πράγματα στο στόμα....εκεί την απειλώ (είναι τελείως λάθος) θα φύγω δώσε μου ότι έχει στο στόμα. Συνήθως αρπάζει ότι έχει στο κεφάλι της από κοκαλάκια.....ή σκίζει κάποιο περιοδικό και τρώει τα κομματάκια. Εσύ πως τα λύνεις αυτά τα θέματα για να δω;;

[salvia:)]

Και όχι τίποτα άλλο ενοχλήσει και την κακομοίρα την μάνα που θα προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με τα παιδιά της.

η κακομοιρα η μανα??? παλι δικαιολογεις την οποιαδηποτε πραξη βιας ως μεσο αντιμετωπισης της οποιας συμπεριφορας του παιδιου??

 

λυπαμαι αλλα ακομα κι αν το παιδι με τρελλανει στις σκανταλιες, ακομα κι αν μου γκρεμισει το σπιτι, ακομα κι αν παει να χτυπησει το αδελφακι του, η λυση (η πραγματικη λυση) δεν ειναι να το δειρω!

οπως ειχε αναφερει μια συμφορουμιτισα με το ξυλο απλα ξεσπας τα νευρα σου υποτιμωντας το παιδι, σε μια προσπαθεια να ξεφορτωθεις την υποχρεωση που εχεις ως μανα να του δειξεις οτι εκανε ενα λαθος!

 

εγω η ιδια σαν παιδι δεν εφαγα ξυλο ΠΟΤΕ ο,τι κι αν εκανα! εχω χτυπησει τα αδελφια μου, εχω χαλασει παραγματα στο σπιτι αλλα θυμαμαι παντα το ηρεμο προσωπο των γονιων μου ακομα και των γιαγια/παππου που ηρεμα και ψυχραιμα μου εξηγουσαν το λαθος μου! και πιστεψε με αυτη η ηρεμια με ταραζε πιο πολυ απο οσο θα με ταραζε το ξυλο! ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΑ το λαθος μου και δεν κραταγα κακια στους γονεις μου! γιατι αυτο που λενε οτι ενα παιδι "δεν μπορει να καταλαβει τα λογια" ειναι μπαρουφες!

 

Το θέμα είναι τεράστιο και πολύ ευαίσθητο είτε για άτομα που έχουν κακοποιηθεί ως παιδιά (και φαντάζομαι ότι τους ανακαλεί φριχτά συναισθήματα) , είτε για όσους έχουν δει πραγματική κακοποίηση (και ίσως να μην μπορούσαν να επέμβουν) είτε για γυναίκες με δυσκολίες στην απόκτηση παιδιών.

 

γιατι αναφερεσαι μονο σε συγκεκριμενες και ιδιαιτερες ομαδες ανθρωπων?? δηλαδη οι απλοι ανθρωποι δεν εχουν αισθηματα?? δεν βρισκω λογικη σε αυτο που λες.

οπως γραφω πιο πανω δεν εχω κακοποιηθει, κι ουτε εχω βρεθει μαρτυρας κακοποιησης (ευτυχως) κι ακομα δεν εχω δοκιμασει να κανω παιδια. αλλα ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ οποιοδηποτε παιδι να ζει μια ομορφη ζωη χωρις ξυλο, μια ζωη οπου θα εχει τους γονεις του να το καθοδηγουν στο σωστο δρομο κι οχι να το βαρανε οποτε παρεκκλινει. ακομα και τα δικα σου παιδια λυπαμαι που τωρα πια ξερω οτι μολις σε ενοχλησουν θα φανε φωνες και σφουριχτες ετσι για το εθιμο! μακαρι να βρεις την υπομονη και το χρονο να ασχοληθεις ουσιαστικα με την διαπαιδαγωγηση των παιδιων σου και σου το λεω με την καλυτερη των προθεσεων αυτο.

 

Κλείνοντας το θέμα είμαι απόλυτα υπερ της σφουρικτής (καλύτερα μικρός παρά μεγάλος), με το σωστό τρόπο, στο σωστό χρόνο και για τον σωστό λόγο.

λαθος και παλι!

 

Σαφώς κατά της κακοποίησης και υπερ της άμεσης παρέμβασης από τον γείτονα, τον φίλο, τον γνωστό, τον συγγενή κλπ. Εκεί νομίζω ότι είναι ευθύνη όλων μας.

 

πως διαχωριζεις την σφουριχτη τις σφαλιαρες, τα μπατσακια στον πωπο και τις φωνες απο την κακοποιηση? πρεπει το παιδι να εχει σακατευτει δηλαδη για να θεωρηθει κατα τη γνωμη σου κακοποιηση?

 

Συγνώμη, συζητάτε για το ΑΝ ένα παιδί πρέπει να τρώει ξύλο για να μάθει κάποια πράγματα;

Ένας μεγάλος ρπέπει να τρώει ξύλο για να μάθει κάποια πράγματα; Αν ναι, τότε θα έπρεπε όλη τη μέρα να πλακωνόμαστε παντού!

Αν ένα παιδί τρώγοντας μια "μπατσούλα" ή μια στον πωπό, διαπαιδαγωγείται, θα δεχόσασταν αυτό να γίνει και στο σχολέιο; Γιατί στην τελική στο σχολέιο η παιδαγωγός/νηπιαγωγός/δασκάλα έχει 15-25, ενώ στο σπίτι είναι μόνο ένα άντε 2, άρα είναι πιο "φυσιολογικό" να μην μπορεί να τα βγάλει πέρα!

Το ξύλο, σε όποια μορφή και ένταση, είναι ξύλο! Υποβαθμίζει την προσωπικότητα του παιδιού στο μέγιστο βαθμό, και του δημιουργεί φόβο για κάτι χωρίς παράλληλα να κατανοεί πραγματικά ΓΙΑΤΙ δεν πρέπει να το κάνει αυτό (συνδυάζει το ξύλο με το μαχαίρι, αλλά δεν καταλαβαίνει ότι δεν πιάνουμε το μαχαίρι γιατί θα τραυματιστούμε, απλά γιατί θα επιφέρει το ξύλο).

Η ανατροφή ενός παιδιού και η εκπαίδευση του πρέπει να στηρίζεται στο σεβασμό και στην αξιοπρέπεια. Χρειάζεται επιμονή και υπομονή και σταθερότητα. Και το ξύλο δεν συντελεί σε τίποτα από αυτά, και όποιος λέει το αντίθετο, μάλλον πρέπει να πάρει κανένα καινούριο βιβλίο να διαβάσει γιατί έχει μείνει στο 1950 όπου το ξύλο ήταν Η μέθοδος διαπαιδαγώγησης!

συμφωνω 100%!

[pitsipopaki]

beba 09 τι να πω! δεν παιζεσαι κοπελα μου

[beba09]

Το άσχημο είναι ότι παίζουμε 24 ώρες το 24 ώρο....ξυπνάμε παίζουμε μετά πάμε παιδική χαρά, κοιμόμαστε ξαναπαίζουμε. Όμως έχει μια τάση να βάζει ότι βρει στο στόμα. Πας να της το πάρεις και τρέχει να το βάλει όσο πιο γρήγορα μπορεί. Ενώ σκαρφαλώνει σε τραπέζια και τώρα αν έχετε το θεό σας εκεί έπαθα έφραγμα, ούτε δυο ετών έσπρωξε την καρεκλίτσα και ανέβηκε να πέσει από το μπαλκόνι, ευτυχώς ποτέ δεν την αφήνουμε μόνη της (μα ποτέ).

[beba09]

beba 09 τι να πω! δεν παιζεσαι κοπελα μου

 

Κοπέλα μου ούτε εσύ παίζεσαι και γενικότερα ελπίζω όλες μα πραγματικά όλες να είστε εκατό τα εκατό ειλικρινείς σε αυτά που γράφεται και λέτε.....

[Thaumataki]

Πες μου λοιπόν εσύ τι προτείνεις......όταν πάει να πέσει από το μπαλκόνι (εγώ μπροστά τώρα);;; όταν πλησιάζει την κουζίνα που καίει (ενώ ξέρει ότι καίει); όταν βγάζει πράγματα από τα σκουπίδια για να τα φάει;;; κλπ κλπ. Εννοείται ότι αρχικά ξεκίνησα με το μη κακό, μη κακό, μη, μη μη, μη. Απομάκρυνση, ξάνα απομάκρυνση κλπ. Κάποια στιγμή με το που δεις την κίνηση λες κακό σβουρικτή στον πισινό. Μετά καταλαβαίνει ότι όταν πάει να κάνει την κουτσουκέλα....έχει επιλέξει την σβουρικτή. Για πράγματα που δεν αφορούν την σωματική ακεραιότητα τότε χρησιμοποιώ την τιμωρία να κάτσει 2 λεπτάκια κάτω στην γωνία ή time out. Δυστυχώς το μεγαλύτερο μου πρόβλημα είναι όταν βάζει πράγματα στο στόμα....εκεί την απειλώ (είναι τελείως λάθος) θα φύγω δώσε μου ότι έχει στο στόμα. Συνήθως αρπάζει ότι έχει στο κεφάλι της από κοκαλάκια.....ή σκίζει κάποιο περιοδικό και τρώει τα κομματάκια. Εσύ πως τα λύνεις αυτά τα θέματα για να δω;;

Εμένα είναι ακόμη μωρό για να καταλάβει, μόλις 1 έτους. Όποτε κάνει κάτι ''κακό'' μένω στο ''μη κακό'' και κοιτάω να του αποσπάσω τη προσοχή με κάτι άλλο. Πολλές φορές τον έχω πιάσει να βάζει αντικείμενα στο στόμα και μόλις του τα πάρω αρχίζει τις στριγγλιές. Τον παίρνω αγκαλιά, του μιλάω, του αποσπάω τη προσοχή, του λέω ''όχι θα χτυπήσουμε'' κι εκείνο συνεχίζει να κλωτσάει και να στριγγλίζει. Τότε πολύ απλά τον βάζω στο πάρκο του και του δίνω τα λούτρινά του να απασχοληθεί, κάποια στιγμή κουράζεται και σταματάει.

Τώρα εάν μεγαλώσει θα αρχίσω να εξήγω με άλλες λέξεις πόσο κακό είναι αυτό που κάνει. Π.χ. άμα πλησιάζει το μπαλκόνι θα τον πάρω αγκαλιά και θα πλησιάσουμε τα κάγκελα να του δείξω πόσο επικίνδυνο είναι αυτό και πόσο ψηλά μπορεί να είμαστε. Άμα συνεχίσει και δεν ''ακούει'' θα απαγορευτεί να βγαίνει στο μπαλκόνι. Άμα τρώει από τα σκουπίδια, θα το πλησιάσω να δει πόσο άσχημα μυρίζει και θα εξηγήσω πως θα πονέσει η κοιλιτσα και θα πάμε στο γιατρό.

Πράματα απλά.... άμα αρχίζω να του δίνω μάπες, από αντίδραση και μόνο και θα το κάνει το αντίθετο απ' ό,τι του λέω και θα γίνει και πολύ αντιδραστικός!

[travellingmum]

Θαυματακι να ρωτησω κατι εντελως ασχετο; Γιατι μου'χει κολλησει οτι εισαι εγκυος; Μαμακιες λεω;

 

sorry παλι για την ασχετιλα

[salvia:)]

Πες μου λοιπόν εσύ τι προτείνεις......όταν πάει να πέσει από το μπαλκόνι (εγώ μπροστά τώρα);;; όταν πλησιάζει την κουζίνα που καίει (ενώ ξέρει ότι καίει); όταν βγάζει πράγματα από τα σκουπίδια για να τα φάει;;; κλπ κλπ. Εννοείται ότι αρχικά ξεκίνησα με το μη κακό, μη κακό, μη, μη μη, μη. Απομάκρυνση, ξάνα απομάκρυνση κλπ. Κάποια στιγμή με το που δεις την κίνηση λες κακό σβουρικτή στον πισινό. Μετά καταλαβαίνει ότι όταν πάει να κάνει την κουτσουκέλα....έχει επιλέξει την σβουρικτή. Για πράγματα που δεν αφορούν την σωματική ακεραιότητα τότε χρησιμοποιώ την τιμωρία να κάτσει 2 λεπτάκια κάτω στην γωνία ή time out. Δυστυχώς το μεγαλύτερο μου πρόβλημα είναι όταν βάζει πράγματα στο στόμα....εκεί την απειλώ (είναι τελείως λάθος) θα φύγω δώσε μου ότι έχει στο στόμα. Συνήθως αρπάζει ότι έχει στο κεφάλι της από κοκαλάκια.....ή σκίζει κάποιο περιοδικό και τρώει τα κομματάκια. Εσύ πως τα λύνεις αυτά τα θέματα για να δω;;

 

 

αν καθε φορα που το παιδι παει να κανει κατι που του υπεδειξε η περιεργεια του εμεις το χτυπαμε τοτε το παιδι δεν θα μαθει οτι αυτο που πηγε να κανει ηταν κακο, αλλα οτι ειναι κακο να εκφραζεται ελευθερα και να εξερευνει το περιβαλλον του. τοτε θα εχουμε ενα παιδι με καταπιεσμενες επιθυμιες και προβληματα ψυχολογικα αργοτερα στη ζωη του.

επισης η επαναλαμβανομενη κακη συμπεριφορα του παιδιου, η διαθεση του να προκαλει τους γονεις του εκνευριζοντας τους με την συμπεριφορα του, ειναι φαινομενο που παρατηρειται ειδικα σε οικογενειες οπου οι φωνες και το ξυλο (σε μεγαλο η και μικρο βαθμο) ειναι μεθοδος πρωτης εκλογης.

 

ειναι λαθος να διαλεγουμε την ευκολη λυση.

 

 

συζητηση με ηρεμο τροπο, ηρεμη φωνη, οπτικη επαφη, αγκαλια, χαδι, και να εξηγουμε στο παιδι ακριβως τι ηταν το λαθος του. να του ζητουμε να μην το ξανακανει. εχουν και τα παιδια φιλοτιμο. και μυαλο. καταλαβαινουν.

[Thaumataki]

Θαυματακι να ρωτησω κατι εντελως ασχετο; Γιατι μου'χει κολλησει οτι εισαι εγκυος; Μαμακιες λεω;

 

sorry παλι για την ασχετιλα

Αχαχαχαχα είμαι-είμαι...

[emmaki]

Άρα λοιπόν, με την ίδια λογική του ότι προστατεύουμε ένα παιδί από τον κίνδυνο δίνοντας του μια "σφουριχτή", μπορώ και εγώ ως νηπιαγωγός να δίνω "σφουριχτές" στα παιδιά!

Καλή μου, αν το κάνει αυτό η δασκάλα του παιδιού σου θα το δεχτείς; Να το προστατέψει θα προσπαθήσει και αυτή!

[madrid05]

Ποιος νορμαλ παιδίατρος συστήνει το ξύλο??? :shock:

 

δεν ξέρω εσύ τι εννοείς με την λέξη ξύλο....αλλά ένα μπατσάκι το αποδέχονται, ειδικά αυτοί που έχουν παιδιά και ξερούν.....εσύ έχεις παιδιά....δεν τα έχεις ποτέ μαλλώσει;; λυπάμαι δεν μπορώ να το πιστέψω εκτός έαν έχεις 3 Babysitter τουλάχιστον!!!!

Επειδή η αρχική σου απάντηση απευθυνόταν σ'εμένα, να διευκρινίσω οτι έχω παιδί, δεν έχω σηκώσει ποτέ χέρι σε κανέναν( ειδικά σε άτομα ανυπεράσπιστα -νήπια/ηλικιωμένους- το θεωρώ ανήθικο και ανέντιμο) , δεν έχω φάει ποτέ ξύλο ως παιδί (και ήμουν ΠΟΛΥ ζωηρό παιδί), εργάζομαι 9-10ωρο καθημερινά, δεν έχω υπηρέτρια.

Λυπάμαι πολύ που στην εποχή μας υπάρχουν ακόμα μαμάδες που πιστεύουν οτι το ξύλο/σκαμπίλι/σφαλιάρα έχει αποτέλεσμα ως παιδαγωγική μέθοδος.Κι ακόμα κι αν το πιστεύεις να σε ενημερώσω οτι υπάρχουν και άλλες μέθοδοι πιο τρυφερες.

Για το καλό των παιδιών σου μίλησε με κάποιον ,ενημερώσου και εφάρμοσε τις.Τα παιδάκια δεν θα έπρεπε ποτέ να είναι αποδέκτες βιας(φυσικης ή ψυχολογικής)από κανέναν.Πόσω μάλλον από τους γονείς τους!

[beba09]

Εμένα είναι ακόμη μωρό για να καταλάβει, μόλις 1 έτους. Όποτε κάνει κάτι ''κακό'' μένω στο ''μη κακό'' και κοιτάω να του αποσπάσω τη προσοχή με κάτι άλλο. Πολλές φορές τον έχω πιάσει να βάζει αντικείμενα στο στόμα και μόλις του τα πάρω αρχίζει τις στριγγλιές. Τον παίρνω αγκαλιά, του μιλάω, του αποσπάω τη προσοχή, του λέω ''όχι θα χτυπήσουμε'' κι εκείνο συνεχίζει να κλωτσάει και να στριγγλίζει. Τότε πολύ απλά τον βάζω στο πάρκο του και του δίνω τα λούτρινά του να απασχοληθεί, κάποια στιγμή κουράζεται και σταματάει.

Τώρα εάν μεγαλώσει θα αρχίσω να εξήγω με άλλες λέξεις πόσο κακό είναι αυτό που κάνει. Π.χ. άμα πλησιάζει το μπαλκόνι θα τον πάρω αγκαλιά και θα πλησιάσουμε τα κάγκελα να του δείξω πόσο επικίνδυνο είναι αυτό και πόσο ψηλά μπορεί να είμαστε. Άμα συνεχίσει και δεν ''ακούει'' θα απαγορευτεί να βγαίνει στο μπαλκόνι. Άμα τρώει από τα σκουπίδια, θα το πλησιάσω να δει πόσο άσχημα μυρίζει και θα εξηγήσω πως θα πονέσει η κοιλιτσα και θα πάμε στο γιατρό.

Πράματα απλά.... άμα αρχίζω να του δίνω μάπες, από αντίδραση και μόνο και θα το κάνει το αντίθετο απ' ό,τι του λέω και θα γίνει και πολύ αντιδραστικός!

 

 

 

Τον βάζεις στο πάρκο του;;; πλάκα μου κάνεις;;; χα χα χα......βρε κορίτσια που τα κάνατε αυτά τα μωρά παραγγελία......!!! συγνώμη αλλά εάν εγώ είχα τολμήσει να αφήσω το παιδί μου στο πάρκο στην ηλικία του ενός έτους θα είχε έρθει το εκατό....από τα ουρλιαχτά...!

 

Όσο για τα σκουπίδια πήρα έναν δικό της τενεκέ και κάπως σωθήκαμε, μόλις πάει να πλησιάσει...πω πω έχεις δικό σου τενεκέ να πετάξεις τα σκουπιδάκια σου. Πάει όμως καμιά φορά (μπροστά μας όλα αυτά, και τον ανοίγει επιδεικτικά και πετάει κάτι. (τουλάχιστον πλέον δεν παίρνει τίποτα, γιατί είμαστε εμείς εκεί)

 

Κάθε παιδί είναι διαφορετικό, άλλα τα αφήνεις σε μια γωνία και δεν ακούγονται άλλα χρειάζονται να τα απασχολείς συνέχεια. Η μάνα που έχει το παιδάκι που το αφήνει και παίζει με τα λούτρινα ζωάκια (ευχάριστα) και εκείνη πίνει τον καφέ της δεν θα καταλάβει ποτέ εκείνη που αν τυχόν κάνει το λάθος να αφήσει το παιδί από την αγκαλιά θα γίνει πανζουρλισμός.

[beba09]

Άρα λοιπόν, με την ίδια λογική του ότι προστατεύουμε ένα παιδί από τον κίνδυνο δίνοντας του μια "σφουριχτή", μπορώ και εγώ ως νηπιαγωγός να δίνω "σφουριχτές" στα παιδιά!

Καλή μου, αν το κάνει αυτό η δασκάλα του παιδιού σου θα το δεχτείς; Να το προστατέψει θα προσπαθήσει και αυτή!

 

 

 

Τι σχέση έχει η μάνα με μια νηπιαγωγό...ή δασκάλα.....;; εμείς μιλάμε για μανάδες. Η νηπιαγωγός ή δασκάλα δεν επιτρέπεται να μαλώσει το παιδί όπως η μητέρα αλλά θα χρησιμοποιήσει άλλες μεθόδους. Το να μαλώσω το παιδί μου, δεν μιλάω για ξύλο το θεωρώ αποδεκτό μόνο από εμένα που είμαι μάνα γιατί η μάνα που μαλώνει αυτή πονάει πιο πολύ από το παιδί. Ο ξένος τι σχέση έχει με αυτό.

[χαρα25]

Τι σχέση έχει η μάνα με μια νηπιαγωγό...ή δασκάλα.....;; εμείς μιλάμε για μανάδες. Η νηπιαγωγός ή δασκάλα δεν επιτρέπεται να μαλώσει το παιδί όπως η μητέρα αλλά θα χρησιμοποιήσει άλλες μεθόδους. Το να μαλώσω το παιδί μου, δεν μιλάω για ξύλο το θεωρώ αποδεκτό μόνο από εμένα που είμαι μάνα γιατί η μάνα που μαλώνει αυτή πονάει πιο πολύ από το παιδί. Ο ξένος τι σχέση έχει με αυτό.

 

 

δηλαδη στη μανα επιτρεπετε η σφαλιαρα ως μεσω διαπεδαγωγησεις ενω στη νηπιαγωγο/δασκαλα οχι απαγορευετε.ε εσυ θες να μας τρελανεις δεν εξηγητε διαφορετικα

[beba09]

Παλαιότερα (πριν κάνω μωρό) σκεφτόμουν όπως εσείς, τώρα λέω ότι άμα μαλώνει η μάνα αυτή ξέρει γιατί. Μόνο οι ακραίες περιπτώσεις είναι για επέμβαση κοινωνικού λειτουργού.

 

Τι θα κάνατε εσείς λοιπόν….θέλω να ακούσω και να γελάσω ειλικρινά;;;

 

Είμαι στο The Mall, εγώ, η μπουμπού και η μάνα μου και κάνουμε βόλτα. Περπατάμε στον όροφο (ούτε που θυμάμαι ποιον) μια αξιοπρεπέστατη μαμά, καλοντυμένη και σκάει ένα σκαμπίλι στο πρόσωπο σε ένα πιτσιρίκι μέσα στον κόσμο (μάλλον 4 ή 5 ή 6). Όπως σας το λέω μένω λίγο σέκος, ξεροκαταπίνω, κάνω μια κατάκριση και μετά λέω….από μέσα μου σκάσε δεν ξέρεις τι έκανε ο μικρός. Μην κατακρίνεις. Εσείς λοιπόν αν το βλέπατε αυτό τι θα κάνατε;;; Το σκηνικό μπροστά σε κόσμο κανείς δεν αντέδρασε αλλά δεν νομίζω ότι το πήραν πρέφα πολλοί. Ήταν ένα αστραπιαίο σκαμπίλι που η ταχύτητα του με άφησε άφωνη.

[χαρα25]

απο οτι βλεπεις εγω προσωπικα εχω παιδι και δεν το λες αγγελουδι και στα σκουπιδια παει και το κινητο εχει παρει οπως εγραψα παραπανω και το πεταξε στο κουβα που σφουγγαριζουμε με νερο μεσα ακι στους καναπεδες ανεβαινει και διαφορα αλλα κανει βεβαια δεν ειναι το παιδι που θελει αγκαλια ολοι μερα αλλα ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ δε σηκωσα χερι πανω του και οταν το μαλωνω προσπαθω να του εξηγω το λαθος

αν εσυ και καποιες αλλες θεωρουν το ξυλο σωστο τροπο παραγματικα λυπαμαι τα παιδακια σας. αααα και ουτε εγω εφαγα ποτε ξυλο οταν ημουν μικρη πριν μου πεις κανελα κουλο

 

\τωρα το αν θα γελασεις ή οχι ειναι δικαιωμα σου

[emmaki]

Τι σχέση έχει η μάνα με μια νηπιαγωγό...ή δασκάλα.....;; εμείς μιλάμε για μανάδες. Η νηπιαγωγός ή δασκάλα δεν επιτρέπεται να μαλώσει το παιδί όπως η μητέρα αλλά θα χρησιμοποιήσει άλλες μεθόδους. Το να μαλώσω το παιδί μου, δεν μιλάω για ξύλο το θεωρώ αποδεκτό μόνο από εμένα που είμαι μάνα γιατί η μάνα που μαλώνει αυτή πονάει πιο πολύ από το παιδί. Ο ξένος τι σχέση έχει με αυτό.

 

Μάλιστα.

Η μάνα δηλαδή που έχει ένα και δεν μπορεί να το κάνει ζάφτι δικαιούται να δίνει σκαμπίλια/σφαλιάρες/σφουριχτές γιατί είναι για την ασφάλεια του παιδιού (ή για τη δική της ευκολία). Η νηπιαγωγός/παιδαγωγός/δασκάλα που έχει 15-25 αποτρελαμένα, δεν έχει κανένα δικαίωμα να το κάνει αυτό!

Λίγο περίεργη είναι η λογική σου!

 

Υ.Γ. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι στα τόσα χρόνια που δουλέυω ως νηπιαγωγός όχι μόνο δεν σήκωσα ποτέ χέρι σε παιδί, αλλά ούτε μου πέρασε ως ιδέα από το μυαλό και ας είχα μέχρι 27 παιδιά στην τάξη, και ας είχα και παιδιά με ειδικές ανάγκες, και ας είχα και πραγματικά διαόλια! Μου έβγαινε η πίστη, γύριζα σπίτι και έπεφτα ξερή στο κρεβάτι, αλλά ΠΟΤΕ δεν σήκωσα χέρι και ούτε και θα το κάνω. Υπάρχου πολύ πιο αποτελεσματικές μέθοδοι, αλλά θέλουν επιμονή και υπομονή.......Τα παιδά δεν είναι προγραμματισμένα να τους λες κάτι και να το κάνουν....Επίσης, τα παιδιά μιμούνται αυτό που βλέπουν......

[elisaki]

Καλησπερα. Καταρχην να πω (κ ας πεσει κατω) οτι βαρεθηκα τις αντιδικιες εδω μεσα. Υποτιθεται οτι το φορουμ υπαρχει για να ενημερωνομαστε για σοβαρα κ σημαντικα πραγματα που αφορουν την μητροτητα, την γυναικα, την διαπαιδαγωγηση, αντε κ κοινωνικα πολλες φορες (γιατι πανω απο ολα ζουμε σε μια κοινωνια), τελικα ομως 9 στα 10 θεματα καταληγουν σφαγη κ κραξιμο μεταξυ λιγων μελων (εχω πεσει κ εγω σ'αυτο το τρυπακι, δυστυχως). Κατα δευτερον, να πω οτι η κοπελα που ανοιξε το θεμα, δεν ειναι χαζη κ προφανως ξερει να ξεχωρισει τις φωνες κακοποιησης ενος παιδιου, απο τις υστεριες κ τις γκρινιες -καθοτι μαμα κ η ιδια-, ας μη το παιζουμε Κλουζω λοιπον κ αμφισβητουμε τα παντα. Εξαλλου, αν καποιος δεν ειναι κ τοσο σιγουρος για την αληθεια του καθε θεματος, δεν εχει κ σοβαρο λογο να το παρακολουθησει.

Να πω λοιπον ενα μεγαλο ευχαριστω στη Τζινι για την ευαισθητοποιηση της σε ενα τοσο σοβαρο θεμα που συνηθως μας αφηνει αδιαφορους, γιατι με την κινηση της αυτη μου /μας δινει ενα μαθημα συμπεριφορας και ανθρωπιας. Ακομα κ ψευτικο να ειναι το θεμα, τα καταλοιπα του ειναι σημαντικα.

[travellingmum]

λοιπον, τι εχασα;

Συγγνωμη που ελειψα για λιγο αλλα πηγα να βαλω τα παιδια για υπνο. Βεβαια τωρα με τις διακοπες του Πασχα βγηκαν απ'το προγραμμα και δε θελουν να πεσουν, αλλα ενταξει, τα'ριξα και τα δυο απο ενα σκαμπιλι και ησυχασαν. Ολα καλα

 

Παω να διαβασω τωρα να δω που μειναμε

[goody]

Πριν κανω παιδι ημουν απολυτα κατα τις βιας (και στον πωπω και σβουριχτη και οποιασδηποτε μορφης).

Τωρα... εξακολουθω να ειμαι κατα! Και καταλαβα οτι σφαλιαρες κτλ ριχνουν οι κουρασμενοι γονεις που εχουν χασει την υπομονη τους!Δεν φταινε τα παιδια ποτε, οι γονεις φταινε που χανουν την ψυχραιμια τους.

Δεν εφαγα ξυλο μικρη και ημουν αγριμι, δεν εχω καμια μα καμια βοηθεια, ειμαι ολη μερα σπιτι με το παιδι το οποιο ειναι πολυ ζωηρο και περιεργο.

Του εχω φωναξει (ουρλιαξει) ελαχιστες φορες και μονο μια φορα του χτυπησα το χερι γιατι εσπασε κατι που του ειχα πει 1 δις φορες οτι ειναι κακο. Το σκλυλομετανιωσα και με εφαγαν οι τυψεις παρολο που το παιδι δεν αντεδρασε ουτε εκλαψε.

Απο τοτε προτιμω να τον απομακρυνω και να τον βαλω στο καρεκλακι για 2 λεπτα και να ηρεμισω παρα να ουρλιαζω σαν την τρελη ή να σηκωσω χερι.

Δεν καταλαβαινει το παιδι με τη σφαλιαρα ή με το χτυπημα στον πωπω, μπορει να φοβηθει οκ αλλα δεν καταλαβαινει. Και παιρνει λαθος προτυπα, μπορει να αρχισει να χτυπαει και αυτο μετα.

Το ταιμ αουτ ειναι καλη τακτικη συνεχισε με αυτο σε ολες τις σκανταλιες.

Δεν σε κατακρινω beba σιγουρα κανεις το καλυτερο που μπορεις αλλα πραγματικα καλο θα ειναι να αναθεωρησεις την αποψη σου περι σβουριχτης, ψαξτο λιγο καλυτερα. Αληθεια δεν προσφερει τιποτα θετικο στο παιδι, υπαρχουν και αλλοι τροποι.

Και οχι δεν ειμαστε οι σουπερ μαμαδες ουτε εχουμε αγγελουδια, απλα χρειαζεται πολυ υπομονη και να δεχτουμε οτι ειναι παιδια και θα κανουν αταξιες.

[my_Kelly]

Παλαιότερα (πριν κάνω μωρό) σκεφτόμουν όπως εσείς, τώρα λέω ότι άμα μαλώνει η μάνα αυτή ξέρει γιατί. Μόνο οι ακραίες περιπτώσεις είναι για επέμβαση κοινωνικού λειτουργού.

 

Τι θα κάνατε εσείς λοιπόν….θέλω να ακούσω και να γελάσω ειλικρινά;;;

 

Είμαι στο The Mall, εγώ, η μπουμπού και η μάνα μου και κάνουμε βόλτα. Περπατάμε στον όροφο (ούτε που θυμάμαι ποιον) μια αξιοπρεπέστατη μαμά, καλοντυμένη και σκάει ένα σκαμπίλι στο πρόσωπο σε ένα πιτσιρίκι μέσα στον κόσμο (μάλλον 4 ή 5 ή 6). Όπως σας το λέω μένω λίγο σέκος, ξεροκαταπίνω, κάνω μια κατάκριση και μετά λέω….από μέσα μου σκάσε δεν ξέρεις τι έκανε ο μικρός. Μην κατακρίνεις. Εσείς λοιπόν αν το βλέπατε αυτό τι θα κάνατε;;; Το σκηνικό μπροστά σε κόσμο κανείς δεν αντέδρασε αλλά δεν νομίζω ότι το πήραν πρέφα πολλοί. Ήταν ένα αστραπιαίο σκαμπίλι που η ταχύτητα του με άφησε άφωνη.

 

Χμμμμ για να το πάρουμε λίγο αλλιώς. Ας πούμε πως είσαι σε ένα mall(θέμα στο parents) και κάνεις κάτι εκτός ορίων (λες το ανεπίτρεπτο, δλδ. ότι το ξύλο κάνει καλό στα παιδιά). Αν έρθει κάποιος και σου ρίξει ένα σκαμπίλι στα γρήγορα, τόσο που θα μας αφήσει άφωνους η ταχύτητά του, είναι όλα οκ? Θα διορθωθείς έτσι?

[emmaki]

http://books.google.com/books?id=LbUDAAAAMBAJ&pg=PA33&dq=spanking+children&hl=el#v=onepage&q=spanking%20children&f=false

 

(σελ 33)

Για να μην μιλάμε στο βρόντο και θεωρητικά.

Το άρθρο αυτό λέει ότι έγιναν μεγάλες έρευνες ςτην Αμερική που έδειξαν ότι το μόνο θετικό στοιχείο της "σφουριχτηής" (spanking) είναι ότι σταματά η αρνητική συμπεριφορά εκείνη τη στιγμή.Δεν αλλάζει η συμπεριφορά, και μόλις το παιδί βρεθεί μακριά από την επίβλεψη της μητέρας/πατέρα που του της "βρέχει" θα επανάλθει στην αρχική συμπεριφορά, γιατί δεν του μαθαίνει να ξεχωρίζει το σωστό από το λάθος. Επίσης, μακροπρόθεσμα δημιουργεί άτομα (και μεταφράζω κατά λέξη) "επιπεθετικά, με αντικοινωνική συμπεριφορά και με νοητικά προβλήματα".

[emmaki]

Χμμμμ για να το πάρουμε λίγο αλλιώς. Ας πούμε πως είσαι σε ένα mall(θέμα στο parents) και κάνεις κάτι εκτός ορίων (λες το ανεπίτρεπτο, δλδ. ότι το ξύλο κάνει καλό στα παιδιά). Αν έρθει κάποιος και σου ρίξει ένα σκαμπίλι στα γρήγορα, τόσο που θα μας αφήσει άφωνους η ταχύτητά του, είναι όλα οκ? Θα διορθωθείς έτσι?

 

 

Το πάω αλλού. Σε κάτι που συμβαίνει σε όλους μας καθημερινά.

Είσαι στο δρόμο και οδηγείς. Κάνεις μια σφήνα/παραβιάζεις ένα στοπ/τρακάρεις. Εκείνη τη στιγμή έκανες κάτι λάθος και κάτι επικίνδυνο. Το δέχεσαι ο άλλος να κατεβεί από το αυτοκίνητο και να σε αρχίσει στις μπάτσες; Ή επειδή είναι ξένος δεν έχει δικαίωμα να το κάνει; Αν ήταν η μαμά σου δίπλα σου, θα το δεχόσουν από αυτή το ξύλο;