TO ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ: ΠΕΘΕΡΑ. ΤΙ ΚΑΝΩ ΤΩΡΑ?

[κούνια μπέλα]

Θα σας πω την παρακάτω περίπτωση να μου πείτε γνώμες:

Η πεθερά πολυλογού, θέλει να τα μαθαίνει όλα, αγχώδης, γίνεται χαλί άμα της το ζητήσεις.

 

Πριν καν παντρευτεί ο πρώτος γιος, του φτιάχνει το διαμέρισμα για να μείνει από πάνω ,δίνει λεφτά για τα έπιπλα και αφήνει κάτι λίγα για το γιος και τη νύφη.

 

Το ζευγάρι ξεμαλλιάζεται με την πεθερά κάθε λίγο και λιγάκι απαιτώντας εξυπηρετήσεις οικονομικές και άλλες. Υπάρχουν περίοδοι (και 6 μήνες ενίοτε) που δεν της μιλούν καν, αν και μένουν πάνω κάτω. Η νύφη πρωτοστατεί και εκφράζει άνετα την άποψή της χωρίς στολίδια και ευγένειες.

 

Στην "μετά από δυσκολίες" εγκυμοσύνη της νύφης η πεθερά σιδερώνει , μαγειρεύει, πάει ακόμα και στο γυναικολόγο με την έγκυο νύφη, κι αν αρνηθεί αντιμετωπίζει μούτρα και προσβολές!!

 

Από την αρχή της εγκυμοσύνης έχει διαμορφώσει το σπίτι της (κούνια, καρότσι, δωμάτιο...) για το εγγόνι που της έχουν πει ότι θα προσέχει όσο οι γονείς δουλεύουν.

 

Το παιδί πριν καν σαραντίσει βρίσκεται 12 ώρες το 24ωρο στην πεθερά και άλλες 3ώρες με τον μπαμπά του στην πεθερά πάλι(σύνολο 15ώρες). Οι λόγοι διάφοροι ακόμα και τα Σαββατοκύριακα, ακόμα και όταν το παιδί είναι με υψηλό πυρετό: η νύφη φτιαχνει το σπίτι, καπνίζει και δεν μπορεί, κοιμάται, μαγειρεύει ή ακόμα ο μικρός γκρινιάζει και δεν μπορεί να τον ακούει!!

 

Ακούω γνώμες και σας ρωτώ: Αυτή η νύφη γιατί δεν έχει πρόβλημα να έχει το παιδί της συνέχεια η πεθερά και μάλιστα η πεθερά δεν αντιδρά(εκτός του ότι περιγράφει στα άλλα μέλη της οικογένειας τι βιώνει);;

[Aquamarine2]

Βάλε τη μάνα μου περίπου στην θέση της πεθεράς σου.

Νομίζει πως τα παιδιά είναι δικά της.

Ξέρεις πόσες φορές με έχει κάνει να νοιώσω αμφιβολίες μήπως δεν δίνω προσοχή στα παιδιά μου, που επειδή έχουν 37,5 δεν τα πάω στο νοσοκομείο και σε 2-3 γιατρούς να πάρω γνωμες?

Ξέρεις πόσα λεφτά έχω δώσει στον παιδιατρο γιατί μου βάζει ιδέες και τρέχω σαν την τρελή στο γιατρό για ψύλλου πήδημα?

Ξέρεις ότι στο Παίδων είμαι θαμώνας?

Αστα, μην τα ρωτάς. Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Το χειρότερο για σένα είναι ότι είναι πεθερά και όχι μάνα. Αλλά από την άλλη, εμένα η μάνα μου δεν καταλαβαίνει Χριστό. Οτι και να της πω, το δικό της θα κάνει....

 

Καλα δεν το συζητώ στη μάνα μου θα κατέβαζα καντήλια...στην πεθερά όμως δεν μπορώ να μιλήσω έτσι..ακομα!! Δεν ξέρω ακόμη ποση υπομονή έχει απομείνει...και έχω πολύ πιστεψέ με.. 3 χρόνια τώρα δεν εχω γίνει κακιά και είχα αφορμές, και στον αρραβώνα, και στον γάμο μου και στη γέννα...

[mirtoula4]

Αχ κοπέλα μου πώς αντέχεις με την πεθερά από κάτω? Εγω μια φορά το μήνα την βλέπω που έρχεται επίσκεψη κ βγάζω καντίλες με τις βλακείες που ακούω...Αμαν πια αυτές οι πεθερές. Γνώμη μου να της την λες στα ίσια κ ας θυμώσει. καλύτερα να σε φοβάται παρά να σε αγαπάει (γνώμη μου πάντα). Κάντο εσύ αν περιμένεις απ το γιο της θα γίνεις εσυ γιαγιά....να μην έρχεται σπίτι κάθε μέρα.Τι είναι πάλι αυτό, μωρομάνα με τόσες δουλειές κ να χεις κ αυτήν?Κορίτσια όλες εσεις που ζείτε τόσο κοντά με πεθερά μπράβο για τις αντοχές σας!Εγω με το χαρακτήρα που χω μάλλον θα έστελνα κ το γιο πακέτο και θα ξεσυγγένιαζα με δαύτες!!

[boy'smam]

 

Αν δεν ειναι του χαρακτηρα σου κατι τετοιο ομως, τοτε καλυτερα, ξεκοψε της το οσο ειναι ακομη νωρις, γιατι δεν προκειται διαφορετικα να βρεις την ησυχια σου.

Θα θυμωσουν, αλλα καποια στιγμη θα τους περασει....

Συμφωνωωωωωω!!!!

Πριν λοιπον φτασουμε στο διαζυγιο,αφου ειχα φτασει να κανω ψυχοθεραπεια γιατι δεν μπορουσα να διαχειριστω την κατασταση, ενα βραδυ ενω επλενα τα πιατα και ο απορροφητηρας στο φουλ με μονο ενα ας πουμε μακρυ τιραντακι και ενα πολυ μικρο εσωρουχο,και ενω ο αντρας μου επαιζε με το παιδι ακουω απο πισω μου μια γυναικεια φωνη!!!!!Σας εφερα κουνελι....:evil:

Γυριζω την βλεπω της λεω ευχαριστω αλλα δεν το τρωμε και της γυριζω ξανα την πλατη(τον κωλ!!# δηλαδη).Φευγει!Εχω ηδη γινει εξαλη αρχιζω τσακωνομαι με τον αντρα μου που της ειχε ανοιξει για αλλη μια φορα και εγω ημουν ημιγυμνη και σηκωνω το τηλεφωνο!

-Κυρια ταδε γεια σας.Θα σας παρακαλουσα οταν θελετε να ερχεστε στο σπιτι ΜΟΥ να παιρνεται πρωτα τηλεφωνο.

Και επισης αν θελετε να μου δωσετε κατι να μην το αφηνετε εξω απο την πορτα μου!(ενιωθα οτι κρυφακουει...μπορει και να το εκανε)Να με παιρνεται να ανεβαινω να το παιρνω!Ευγενεσταση αλλα με υφος πολυ αυστηρο.

-ενταξει παιδι μου μου λεει

-ευχαριστω της λεω

Εκανε να με παρει τηλ 2 μηνες.Χεστ@#$κα!Εμαθα οτι εκλαιγε μετα...αλλα ξαναχε@#%κα!οταν της τα λεγε ο γιο της τον εγραφε!Το παιδι το ανεβαζε ο αντρας μου 1 φ.τη βδομαδα νατο δουνε.Στο ενδιαμεσο ειχα παει το παιδι στο παιδων για το ματι του...ουτε τοτε δεν πηρε τηλ !Στον αντρα μου ειπε οτι αφου δεν τη θελουμε στη ζωη μας δεν θα μας ξαναενοχλησει....το θυμα!Ευτυχως της απαντησε οτι αλλο να εισαι στη ζωη μας γενικα αλλο μες το σπιτιμας συνεχεια!

Μετα ηρθε πασχα,βρεθηκαμε και αρχισαμε να μιλαμε!Οχι οτι δεν μιλαγαμε αλλα δεν ηταν κατι που επιδιωκε καμια μας.Σε αυτους τους 2 μηνες ειχαμε πει 2 τυπικες κουβεντες αν την πετυχαινα στην εισοδο.

Τα προβληματα βεβαια δεν εχουν εξαφανιστει και δυστυχως δεν ηταν μονο αυτα αλλα εχουν να κανουν και με το παιδι και την ασφαλεια του και αλλα πολλα αλλα σαφως ειναι πολυ πολυ λιγοτερα και πλεον εχουν καταλαβει οτι αυτοι με εχουν αναγκη και οχι εγω οποτε προσπαθουν να πανε με τα νερα μου και ειμαστε ολοι ευχαριστημενοι!

Ευχομαι μονο σε κανα δυο χρονια να χω φυγει απο δω μεσα!Μπορει να ειναι στο μυαλο μου αλλα δεν αντεχω στην ιδεα οτι ξερουν τι κανω και αν ειμαι σπιτι αναπασα ωρα!

Οσο για τον αντρα μου στην αρχη με θεωρουσε υπερβολικη.Αργοτερα καταλαβε οτι αυτη η κατασταση με ενοχλει πραγματικα και αρχισε να βλεπει κι αυτος τα πραγματα απο αλλη οπτικη...Δηλ.ειχε τυχει να μας ξυπνησει απογευμα ή να μας διακοψει απο κατι...η τελοσπαντων καταλαβε οτι ειναι γονεις του και αυτο το σπιτι ειναι και δικο μου και απαιτω νασεβονται τον χωρο μου και τις προσωπικες μου στιγμες εστω και αν αυτες ειναι να πλενω τα πιατα!Δηλ αν εκeινος επαιζε xbox δεν θα ειχε καμια ορεξη να κατσει με τον πατερα μου και τη μανα μου!

[κούνια μπέλα]

Διαβάζοντας όλες αυτές τις ιστορίες χαίρομαι που είμαι μακριά από την πεθερά γιατί όσο καλή και να είναι κάποιες φορές θα περάσει τα όρια, θα παρεξηγηθεί με ένα βλέμμα ακόμα αν το επιδιώκει...

 

Από την αρχή της σχέσης είμαστε μακριά γιατι δεν είμαι καθόλου καπάτσα για να προστατέψω τον εαυτό μου.

 

Οι άντρες δε, απολαμβάνουν το να είναι μια ζωή "το παιδί της μαμάς" και πρέπει να γίνουν χοντρές παρεξηγήσεις για να ξεκολλήσουν.

 

Πολλές φορές με τα τηλεφωνήματά της και μόνο (αρκετής διάρκειας...) μας αναστάτωνε και δημιουργούσε επεισόδια!!!Όλα αυτά λόγω της ακατάπαυστης φλυαρίας που λατρεύει και έχει και άπλετο χρόνο για αυτό!!!

[Aquamarine2]

Όπως και να χει, το πρόβλημα δεν θα λυθεί αν δεν συνειδητοποιήσουν- και κυρίως εκείνη - οτι τα κουμάντα της τα έκανε στη δική της οικογένεια και δεν έχει καμια δουλειά να ανακατεύεται τώρα στη δική μου.

Ευχαριστώ για τη συμπαράσταση κορίτσια.

[AthinaP]

Διάβασα προσεκτικά τα ποστς σου και των άλλων κοριτσιών.

 

Κοίτα, το ότι μια γυναίκα είναι πεθερά (όλες θα είμαστε κάποτε), δεν τη βάζει αυτόματα στη συνομωταξία της κακιάς μάγισσας του παραμυθιού. Θα έλεγα να μη μπλέκουμε πολύ τα πράγματα.

 

Η γιαγιά θέλει να συμμετέχει στην ανατροφή του παιδιού και αυτό είναι δώρο, στην εποχή μας, στην εργαζόμενη μαμά. Σκέψου πόσες και πόσες δεν το έχουν αυτό και αναγκάζονται να εμπιστευτούν τα παιδιά τους δεξιά και αριστερά. Δεν έχετε ακούσει περιπτώσεις όπου το ολοήμερο παρκάρισμα μωρών και η αδιαφορία είναι μια καλή περίπτωση; Γιατί υπάρχουν και χειρότερες...

 

Δεύτερον, το παιχνίδι δεν έχει χαθεί, γιατί το μωράκι σου είναι μικρό και στην πορεία θα το ξέρεις εσύ καλύτερα και κανένας άλλος και δεν θα είναι εύκολο να σου μπουν ιδέες με αυτά που σου λέει ο οποιοσδήποτε... Και ναι, υπάρχουν θέματα που δεν συμφωνούν οι παιδίατροι μεταξύ τους! Καλωσήλθατε στον κόσμο της μητρότητας! Στην πορεία, επίσης θα βρείτε τη δική σας γραμμή.

 

Εφόσον η γιαγιά συμμετέχει, δεν είναι δυνατόν να μιλάτε μόνο για τον καιρό και την πολιτική. Θα μιλάτε και για το παιδί! Προσπάθησε μην την περιμένεις στη γωνία για το καθετί που θα πει.

 

Σκέψου ότι αργότερα θα γυρνάνε τα παιδιά από το σχολείο και θα τρώνε ένα πιάτο φαϊ. Πόσες και πόσες δεν έχουν "γυναίκες" για αυτή τη δουλειά... Ειλικρινά, πέρα από εγωϊσμούς, τι είναι καλύτερο για τα παιδιά. Να βλέπουν τη γιαγιά τους κάθε μέρα ή την "κυρία";

 

Σκέψου ότι τα σημερινά ζευγάρια δεν έχουν να πουν κουβέντα με έναν άνθρωπο, γιατί δουλεύουν όλοι μέχρι αργά και είναι φουλ στις υποχρεώσεις. Το ότι έχεις δυνατότητα για μια καλή σχέση με ανθρώπους, είναι και αυτό ένα προνόμιο. Η πεθερά δεν ακούγεται κακόπιστος άνθρωπος, αν μου επιτρέπεται. Απλά δεν έχουν μπει ακόμα οι ισορροπίες, γιατί για όλους σας οι ρόλοι είναι καινούργιοι. Ναι, είναι το στυλ της έτσι, αλλά μπορεί και να αλλάξει στην πορεία.

 

Τα ποστς του στυλ... τους έδιωξα όλους και ησύχασα, σημαίνουν ότι το συγκεκριμένο άτομο έδιωξε το συγκεκριμένο πρόσωπο, που μπορεί να το άξιζε... Σκέψου αν το αξίζει αυτό η πεθερά σου... ο άντρας σου... το παιδί σου...

 

Πάντως, έχεις ένα θέμα σημαντικό, το ότι ο άντρας σου σφυράει κλέφτικα. Αν είχε λίγο φιλοτιμηθεί και κείνος, δεν θα συζητάγαμε τώρα... Είναι ένα θέμα...

[Melina22]

Καταλαβαίνω την δύσκολη θέση σου κ εγώ θα προβληματιζόμουν πολύ...

Η πεθερά σου έχει μπερδέψει λίγο τους ρόλους (μαμά-γιαγιά) κ δεν φαίνεται να έχει διακριτικότητα κ τακτ.. Εφόσον ο ίδιος ο σύζυγος δεν θεωρεί ότι πρέπει ή δεν μπορεί να βάζει όρια με τους γονείς του, νομίζω πως δύσκολα θα αποφύγεις να έρθεις εσύ η ίδια σε κάποιο είδος "ρήξης" μαζί τους προκειμένου να προστατεύσεις την ψυχική σου ηρεμία κ να νιώσεις ότι σας σέβονται. και στα θέματα του παιδιού κ σε σχέση με τις πολύωρες επισκέψεις...

 

Να σε ρωτήσω κάτι άσχετο; Πριν μείνετε μαζί πως ήταν οι σχέσεις σας; Πώς σκεφτόσουν φανταζόσουν ότι θα ήταν το να μένετε πάνω κάτω; Πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο σχεδιάζει να κάνει κάτι αντίστοιχο κ σε ρωτάω από περιέργεια..Εγώ γενικά διαφωνώ πολύ με αυτή την οπτική (θεωρώ ότι ακόμα κ καλές σχέσεις ν υπάρχουν διακινδυνεύεις να χαλάσουν) κ ευτυχώς κ ο άντρας μου νιώθει ακριβώς το ίδιο.

 

Επίσης να προσθέσω από προσωπική εμπειρία(των παιδικών μου χρόνων), πως τα παιδιά αναπτύσσουν πολύτιμες σχέσεις με τους παππούδες κ τις γιαγιάδες, αλλά αν η καθημερινή αυτή σχέση μεταφράζεται σε καυγάδες κ προστριβές ανάμεσα στο ζευγάρι τότε ναι είναι η προτιμότερη η "κυρία" κ η γιαγιά κ ο παππούς ας μένουν λίγο πιο μακριά... Η ηρεμία της οικογένειας είναι πολυτιμότερη...

[Aquamarine2]

Διάβασα προσεκτικά τα ποστς σου και των άλλων κοριτσιών.

 

Κοίτα, το ότι μια γυναίκα είναι πεθερά (όλες θα είμαστε κάποτε), δεν τη βάζει αυτόματα στη συνομωταξία της κακιάς μάγισσας του παραμυθιού. Θα έλεγα να μη μπλέκουμε πολύ τα πράγματα.

 

Η γιαγιά θέλει να συμμετέχει στην ανατροφή του παιδιού και αυτό είναι δώρο, στην εποχή μας, στην εργαζόμενη μαμά. Σκέψου πόσες και πόσες δεν το έχουν αυτό και αναγκάζονται να εμπιστευτούν τα παιδιά τους δεξιά και αριστερά. Δεν έχετε ακούσει περιπτώσεις όπου το ολοήμερο παρκάρισμα μωρών και η αδιαφορία είναι μια καλή περίπτωση; Γιατί υπάρχουν και χειρότερες...

 

Δεύτερον, το παιχνίδι δεν έχει χαθεί, γιατί το μωράκι σου είναι μικρό και στην πορεία θα το ξέρεις εσύ καλύτερα και κανένας άλλος και δεν θα είναι εύκολο να σου μπουν ιδέες με αυτά που σου λέει ο οποιοσδήποτε... Και ναι, υπάρχουν θέματα που δεν συμφωνούν οι παιδίατροι μεταξύ τους! Καλωσήλθατε στον κόσμο της μητρότητας! Στην πορεία, επίσης θα βρείτε τη δική σας γραμμή.

 

Εφόσον η γιαγιά συμμετέχει, δεν είναι δυνατόν να μιλάτε μόνο για τον καιρό και την πολιτική. Θα μιλάτε και για το παιδί! Προσπάθησε μην την περιμένεις στη γωνία για το καθετί που θα πει.

 

Σκέψου ότι αργότερα θα γυρνάνε τα παιδιά από το σχολείο και θα τρώνε ένα πιάτο φαϊ. Πόσες και πόσες δεν έχουν "γυναίκες" για αυτή τη δουλειά... Ειλικρινά, πέρα από εγωϊσμούς, τι είναι καλύτερο για τα παιδιά. Να βλέπουν τη γιαγιά τους κάθε μέρα ή την "κυρία";

 

Σκέψου ότι τα σημερινά ζευγάρια δεν έχουν να πουν κουβέντα με έναν άνθρωπο, γιατί δουλεύουν όλοι μέχρι αργά και είναι φουλ στις υποχρεώσεις. Το ότι έχεις δυνατότητα για μια καλή σχέση με ανθρώπους, είναι και αυτό ένα προνόμιο. Η πεθερά δεν ακούγεται κακόπιστος άνθρωπος, αν μου επιτρέπεται. Απλά δεν έχουν μπει ακόμα οι ισορροπίες, γιατί για όλους σας οι ρόλοι είναι καινούργιοι. Ναι, είναι το στυλ της έτσι, αλλά μπορεί και να αλλάξει στην πορεία.

 

Τα ποστς του στυλ... τους έδιωξα όλους και ησύχασα, σημαίνουν ότι το συγκεκριμένο άτομο έδιωξε το συγκεκριμένο πρόσωπο, που μπορεί να το άξιζε... Σκέψου αν το αξίζει αυτό η πεθερά σου... ο άντρας σου... το παιδί σου...

 

Πάντως, έχεις ένα θέμα σημαντικό, το ότι ο άντρας σου σφυράει κλέφτικα. Αν είχε λίγο φιλοτιμηθεί και κείνος, δεν θα συζητάγαμε τώρα... Είναι ένα θέμα...

 

AthinaP θέλω να πιστεύω πως είμαι καλοπροαίρετος άνθρωπος. Και βέβαια είναι σημαντικό να υπάρχουν οι παππούδες διπλα στα παιδιά τους και στα εγγόνια τους. Πάντα με μέτρο βέβαια.

Εγώ είμαι αυτή που θέλω περισσότερο απο τον καθένα να έχω καλές σχέσεις με όλους και να υπάρχει μια ισορροπία στη ζωή μου και στου παιδιού μου. Δεν εξαρτάται όμως απο μένα πάντα και όταν τα πράγματα ξεφεύγουν πρέπει να δώσω λύση. Πριν το μωρό, έκανα πολλές φορες - αν όχι όλες - τα στραβά μάτια. Είναι πολλές οι καταστάσεις που έχω ζήσει και στις περισσότερες είμαι το θύμα γιατί δεν μαρέσει να προκαλώ καβγάδες αλλά δεν μπορώ να τις παραθέσω εδώ...ειναι πολλα... Τώρα όμως με το μωρό, αναγνωρίζω πως έχω αλλάξει. Εχω γίνει λίγο πιο σκληρή αν θες με τους αλλους. Ίσως πιο προστατευτική...για το μωρό μου, και τωρα πια δεν μπορώ να είμαι το θύμα...

Στη δική μου περίπτωση η γιαγιά ειναι εργαζόμενη και θα είναι για άλλα 10 χρόνια, άρα δεν μπορώ να βασίζομαι. Προτιμώ όμως τον παιδικό σταθμό και να αλλάξω και το επαγγελμα μου αν χρειαστεί για να είμαι όσο πρέπει με το μωρό μου παρά να τα αφήνω όλη μέρα στα πεθερικά μου. Δεν θέλω να νιώθω υπόχρεη σε αυτούς.

[patousitsa]

τι να πουμε βρε κοριτσια. τελικα το θεμα πεθερες-νυφες ειναι ατελειωτο! εγω πιστευω πως μπορει και οι δυο πλευρες να εχουνε δικιο, το θεμα ομως οταν παντρευεσαι ειναι, πως προτεραιοτητα στην νεα πια οικογενεια εχουν οι συζυγοι τα παιδια και μετα οι παπουδογιαγιαδες!!!! κοινως αν ημαστε τυχερες και εχουμε πεθερα που ταιριαζεις στο χαρακτηρα ολα καλα! αλλα αν συμβαινει το αντιθετο οπως καλη ωρα μ εμενα και την πεθερα μου οπου ημαστε τελειως διαφορετικες ακομη και στα πιστευω μας τοτε γιατι δηλ. επειδη ειναι γιαγια να πρεπει να δεχτω τα παντα!!? και ειπε καποια κοπελα πως οι σχεσεις με τους παπουδες ειναι πολυ σημαντικες και θα συμφωνησω. αν εγω ομως πιστευω πως αυτα που προσφερουνε στο παιδι μου δεν ειναι αυτα που θελω εγω τι γινεται?! κοριτσια δυσκολο θεμα παντως. και για μενα βασικο ρολο τον παιζουνε οι αντρες μας σ αυτη "τη σχεση" καλως η΄κακως! ζητω συγνωμη στη φιλη που για λιγο της "εκλεψα" το θεμα! να ξερεις παντως πως ειναι πολυ αρχη και ισως γι αυτο αισθανεσαι και ετσι. για μενα γνωμη μου να βρεις τροπο να κατανοηση ο συζηγος σου τη θεση σου

[sternchen]

Διάβασα προσεκτικά τα ποστς σου και των άλλων κοριτσιών.

 

Κοίτα, το ότι μια γυναίκα είναι πεθερά (όλες θα είμαστε κάποτε), δεν τη βάζει αυτόματα στη συνομωταξία της κακιάς μάγισσας του παραμυθιού. Θα έλεγα να μη μπλέκουμε πολύ τα πράγματα.

 

Η γιαγιά θέλει να συμμετέχει στην ανατροφή του παιδιού και αυτό είναι δώρο, στην εποχή μας, στην εργαζόμενη μαμά. Σκέψου πόσες και πόσες δεν το έχουν αυτό και αναγκάζονται να εμπιστευτούν τα παιδιά τους δεξιά και αριστερά. Δεν έχετε ακούσει περιπτώσεις όπου το ολοήμερο παρκάρισμα μωρών και η αδιαφορία είναι μια καλή περίπτωση; Γιατί υπάρχουν και χειρότερες...

 

Δεύτερον, το παιχνίδι δεν έχει χαθεί, γιατί το μωράκι σου είναι μικρό και στην πορεία θα το ξέρεις εσύ καλύτερα και κανένας άλλος και δεν θα είναι εύκολο να σου μπουν ιδέες με αυτά που σου λέει ο οποιοσδήποτε... Και ναι, υπάρχουν θέματα που δεν συμφωνούν οι παιδίατροι μεταξύ τους! Καλωσήλθατε στον κόσμο της μητρότητας! Στην πορεία, επίσης θα βρείτε τη δική σας γραμμή.

 

Εφόσον η γιαγιά συμμετέχει, δεν είναι δυνατόν να μιλάτε μόνο για τον καιρό και την πολιτική. Θα μιλάτε και για το παιδί! Προσπάθησε μην την περιμένεις στη γωνία για το καθετί που θα πει.

 

Σκέψου ότι αργότερα θα γυρνάνε τα παιδιά από το σχολείο και θα τρώνε ένα πιάτο φαϊ. Πόσες και πόσες δεν έχουν "γυναίκες" για αυτή τη δουλειά... Ειλικρινά, πέρα από εγωϊσμούς, τι είναι καλύτερο για τα παιδιά. Να βλέπουν τη γιαγιά τους κάθε μέρα ή την "κυρία";

 

Σκέψου ότι τα σημερινά ζευγάρια δεν έχουν να πουν κουβέντα με έναν άνθρωπο, γιατί δουλεύουν όλοι μέχρι αργά και είναι φουλ στις υποχρεώσεις. Το ότι έχεις δυνατότητα για μια καλή σχέση με ανθρώπους, είναι και αυτό ένα προνόμιο. Η πεθερά δεν ακούγεται κακόπιστος άνθρωπος, αν μου επιτρέπεται. Απλά δεν έχουν μπει ακόμα οι ισορροπίες, γιατί για όλους σας οι ρόλοι είναι καινούργιοι. Ναι, είναι το στυλ της έτσι, αλλά μπορεί και να αλλάξει στην πορεία.

 

Τα ποστς του στυλ... τους έδιωξα όλους και ησύχασα, σημαίνουν ότι το συγκεκριμένο άτομο έδιωξε το συγκεκριμένο πρόσωπο, που μπορεί να το άξιζε... Σκέψου αν το αξίζει αυτό η πεθερά σου... ο άντρας σου... το παιδί σου...

 

Πάντως, έχεις ένα θέμα σημαντικό, το ότι ο άντρας σου σφυράει κλέφτικα. Αν είχε λίγο φιλοτιμηθεί και κείνος, δεν θα συζητάγαμε τώρα... Είναι ένα θέμα...

 

Μια πάρα πολύ ώριμη και σωστή απάντηση!!!

Απορώ με όσες γράφουν με τόσο αφοριστικό τρόπο για την πεθερά τους.

[Aquamarine2]

Καταλαβαίνω την δύσκολη θέση σου κ εγώ θα προβληματιζόμουν πολύ...

Η πεθερά σου έχει μπερδέψει λίγο τους ρόλους (μαμά-γιαγιά) κ δεν φαίνεται να έχει διακριτικότητα κ τακτ.. Εφόσον ο ίδιος ο σύζυγος δεν θεωρεί ότι πρέπει ή δεν μπορεί να βάζει όρια με τους γονείς του, νομίζω πως δύσκολα θα αποφύγεις να έρθεις εσύ η ίδια σε κάποιο είδος "ρήξης" μαζί τους προκειμένου να προστατεύσεις την ψυχική σου ηρεμία κ να νιώσεις ότι σας σέβονται. και στα θέματα του παιδιού κ σε σχέση με τις πολύωρες επισκέψεις...

 

Να σε ρωτήσω κάτι άσχετο; Πριν μείνετε μαζί πως ήταν οι σχέσεις σας; Πώς σκεφτόσουν φανταζόσουν ότι θα ήταν το να μένετε πάνω κάτω; Πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο σχεδιάζει να κάνει κάτι αντίστοιχο κ σε ρωτάω από περιέργεια..Εγώ γενικά διαφωνώ πολύ με αυτή την οπτική (θεωρώ ότι ακόμα κ καλές σχέσεις ν υπάρχουν διακινδυνεύεις να χαλάσουν) κ ευτυχώς κ ο άντρας μου νιώθει ακριβώς το ίδιο.

 

Επίσης να προσθέσω από προσωπική εμπειρία(των παιδικών μου χρόνων), πως τα παιδιά αναπτύσσουν πολύτιμες σχέσεις με τους παππούδες κ τις γιαγιάδες, αλλά αν η καθημερινή αυτή σχέση μεταφράζεται σε καυγάδες κ προστριβές ανάμεσα στο ζευγάρι τότε ναι είναι η προτιμότερη η "κυρία" κ η γιαγιά κ ο παππούς ας μένουν λίγο πιο μακριά... Η ηρεμία της οικογένειας είναι πολυτιμότερη...

 

Melina22, οι σχέσεις πριν μείνουμε μαζί (με τα πεθερικά) ήταν ίδιες. Γενικά υπάρχει μια απόσταση ασφαλείας που θέλουν να κρατούν. Δεν είναι άνθρωποι που θα δείξουν την αγάπη τους με μια αγκαλιά, ένα φιλί, ένα καλό λόγο. Είναι λίγο κρύοι και επιφανειακοί. Δεν τους κατακρίνω..έτσι είναι. Δεν θα τους αλλάξω εγώ. Το ίδιο παραμένουν και τώρα μετά απο ένα χρόνο "συγκατοίκησης" αλλα με το παιδί είναι τελείως διαφορετικοί!

Πάντως σίγουρα αν μπορούσα τώρα να επιλέξω σίγουρα δεν θα διάλεγα να μένω κοντά στους γονεις του ή στους γονείς μου.

[Aquamarine2]

sternchen ίσως τελικά να μην φταίνε οι πεθερές τόσο, όσο οι γιοί που δεν ξέρουν να θέτουν όρια...

[marsolan]

Μια πάρα πολύ ώριμη και σωστή απάντηση!!!

Απορώ με όσες γράφουν με τόσο αφοριστικό τρόπο για την πεθερά τους.

 

sternchen....

κι εγω μεχρι πριν μπω στο φορουμ και διαβασω ολες τις περιπετειες πολλων κοριτσιων απορουσα αλλα δυστυχως πλεον δεν απορω!

Λυπαμαι που το λεω αλλα οι περιπτωσεις ειναι απιστευτες και λεω ο καλος Θεος με φυλαξε που δεν επεσα σε τετοια φαση!

Απο την αλλη βεβαια....ακομη και τωρα θεωρω οτι υπαρχουν κι αλλες τοσες και περισσοτερες νυφες που κανουν τα ιδια και χειροτερα στις πεθερες τους κι εκεινες δεν βγαζουν αχνα...

Βεβαια το διαδικτυο δεν ειναι προσβασιμο στις πεθερες και ισως γι αυτο δεν βλεπουμε και την αλλη οψη του νομισματος!

 

Αυτο που με αφηνει ομως αφωνη ειναι η ευκολια που ολες μα ολες απειλουν και λενε οτι δεν θα αφηνουν να βλεπουν το εγγονι τους!!!Αυτην την εκδικητικοτητα την θεωρω το χειροτερο απο ολα!θα μου πεις...καπου πρεπει να ξεσπασουν κι αυτες και αυτο ειναι το πιο "ευαισθητο"σημειο των πεθερικων αλλα νομιζω οτι με αυτον τον τροπο κανεις δεν κερδιζει τιποτε...

Εξαιρω τις περιπτωσεις εκεινες οπου η γιαγια-παππους ειναι πραγματικα επικινδυνοι για το παιδι και δεν εννοουν να διορθωθουν!Εκει διαφυλαττεις την ακεραιοτητα του παιδιου αλλα και παλι η λυση υπαρχει...να ειναι παντα ενας γονιος παρων!

 

Τελοσπαντων...

για να μην ξεφευγω θα προτεινα στην φιλη να προσπαθησει να ενταξει την πεθερα της στην καθημερινοτητα του μωρου αν εκεινη θελει να προσφερει.Ενας ηγετικος τυπος γινεται προβλημα μονο οταν κοντραρεται με εναν εξισου ηγετικο τυπο που δεν μπορει να ελισσεται.ο καλυτερος τροπος ειναι καθε φορα που θα σου προτεινει κατι να της απαντας "θα σκεφτουμε με τον συζυγο πολυ καλα αυτο που προτεινετε,σας ευχαριστουμε πολυ που μας νοιαζεστε τοσο" και μην το κανετε αν δεν σας αρεσει!

Καμιααααααα φορα αυτο που φαινεται υπερβολη μπορει και να ειναι σημαντικο.

 

Επισης σχετικα με το παιδι,που λες οτι δεν την εμπιστευεσαι...κοιτα,ειναι φυσικο να νιωθεις αγχος αλλα αν δεν της δωσεις πρωτοβουλια πως θα δεις αν μπορει να τα βγαλει περα???Λες οτι αγχωθηκε μετα το εμβολιο....εεε,φυσικο δεν ειναι να πελαγωσε???Εδω οι μαμαδες και πελαγωνουμε οχι μια γιαγια....και ναι κατεληξε στο ματιαλλα εφοσον το παιδι στην ουσια δεν ειχε κατι πιο σοβαρο...καλα να λες που ειχε αυτη την εναλλακτικη(και δεν σας ετρεχε και σε τιποτε νοσοκομεια)

 

Για να μην σε κουραζω αλλο,πολλα ειπα.....

στο τελος εσυ αποφασιζεις...να ξερεις οτι πρεπει να φιλτραρεις πολλα και να θυμασαι κατι που λεει ο λαος και το θεωρω σοφο...στο τελος η κακια μενει(αυτο ισχυει και για τις δυο πλευρες ετσι??)

[Aquamarine2]

Σε ευχαριστώ Μarsolan.

Σκοπός δεν είναι να κατηγορηθεί η πεθερά αλλα να βρεθεί κάποιος τρόπος να αποφεύγονται άσχημες καταστάσεις και να είμαστε όλοι καλά!

[sternchen]

sternchen ίσως τελικά να μην φταίνε οι πεθερές τόσο, όσο οι γιοί που δεν ξέρουν να θέτουν όρια...

 

Να σου πω τι θα έκανα εγώ στη θέση σου, θα αδιαφορούσα για ό,τι με ενοχλούσε και θα έλεγα ναι, ναι, ναι και θα έκανα τη δουλειά μου.

Εαν έρχεται και δεν έχεις διάθεση να κάθεσαι μαζί της, θα της λες ένα "συγγνώμη, αλλά πρέπει να κάνω αυτό" και σιγά σιγά θα κάθεται ολοένα και λιγότερο.

Από την άλλη, εμένα με συγκινεί η αγάπη που αισθάνονται οι παππουδογιαγιάδες για τα εγγόνια τους και μετά από ένα σημείο, δεν μπορώ να τους θυμώνω ή να με ενοχλεί το υπερβολικό ενδιαφέρον τους.

Σκέφτομαι πόσοι άνθρωποι δεν έχουν κανέναν και είναι μόνοι ή όσους μεγάλωνουν σε ορφανοτροφεία και ιδρύματα και δεν μου πηγαίνει η καρδιά μου να θυμώνω με όλα αυτά.

Υπάρχουν τόσα πολλά κακά στην ζωή και στον πλανήτη μας, που απλά έχω συμφιλιωθεί με όλα αυτά που σε πειράζουν και δεν θέλω να βάζω επιπλέον έννοιες στο κεφάλι μου.

Να σου ζήσει το παιδάκι σου και κοίτα να είσαι με τον αντρούλη σου καλά και να μην μαλώνετε άδικα.:smile:!!!

[sternchen]

sternchen....

κι εγω μεχρι πριν μπω στο φορουμ και διαβασω ολες τις περιπετειες πολλων κοριτσιων απορουσα αλλα δυστυχως πλεον δεν απορω!

Λυπαμαι που το λεω αλλα οι περιπτωσεις ειναι απιστευτες και λεω ο καλος Θεος με φυλαξε που δεν επεσα σε τετοια φαση!

Απο την αλλη βεβαια....ακομη και τωρα θεωρω οτι υπαρχουν κι αλλες τοσες και περισσοτερες νυφες που κανουν τα ιδια και χειροτερα στις πεθερες τους κι εκεινες δεν βγαζουν αχνα...

Βεβαια το διαδικτυο δεν ειναι προσβασιμο στις πεθερες και ισως γι αυτο δεν βλεπουμε και την αλλη οψη του νομισματος!

 

Αυτο που με αφηνει ομως αφωνη ειναι η ευκολια που ολες μα ολες απειλουν και λενε οτι δεν θα αφηνουν να βλεπουν το εγγονι τους!!!Αυτην την εκδικητικοτητα την θεωρω το χειροτερο απο ολα!θα μου πεις...καπου πρεπει να ξεσπασουν κι αυτες και αυτο ειναι το πιο "ευαισθητο"σημειο των πεθερικων αλλα νομιζω οτι με αυτον τον τροπο κανεις δεν κερδιζει τιποτε...

Εξαιρω τις περιπτωσεις εκεινες οπου η γιαγια-παππους ειναι πραγματικα επικινδυνοι για το παιδι και δεν εννοουν να διορθωθουν!Εκει διαφυλαττεις την ακεραιοτητα του παιδιου αλλα και παλι η λυση υπαρχει...να ειναι παντα ενας γονιος παρων!

 

Τελοσπαντων...

για να μην ξεφευγω θα προτεινα στην φιλη να προσπαθησει να ενταξει την πεθερα της στην καθημερινοτητα του μωρου αν εκεινη θελει να προσφερει.Ενας ηγετικος τυπος γινεται προβλημα μονο οταν κοντραρεται με εναν εξισου ηγετικο τυπο που δεν μπορει να ελισσεται.ο καλυτερος τροπος ειναι καθε φορα που θα σου προτεινει κατι να της απαντας "θα σκεφτουμε με τον συζυγο πολυ καλα αυτο που προτεινετε,σας ευχαριστουμε πολυ που μας νοιαζεστε τοσο" και μην το κανετε αν δεν σας αρεσει!

Καμιααααααα φορα αυτο που φαινεται υπερβολη μπορει και να ειναι σημαντικο.

 

Επισης σχετικα με το παιδι,που λες οτι δεν την εμπιστευεσαι...κοιτα,ειναι φυσικο να νιωθεις αγχος αλλα αν δεν της δωσεις πρωτοβουλια πως θα δεις αν μπορει να τα βγαλει περα???Λες οτι αγχωθηκε μετα το εμβολιο....εεε,φυσικο δεν ειναι να πελαγωσε???Εδω οι μαμαδες και πελαγωνουμε οχι μια γιαγια....και ναι κατεληξε στο ματιαλλα εφοσον το παιδι στην ουσια δεν ειχε κατι πιο σοβαρο...καλα να λες που ειχε αυτη την εναλλακτικη(και δεν σας ετρεχε και σε τιποτε νοσοκομεια)

 

Για να μην σε κουραζω αλλο,πολλα ειπα.....

στο τελος εσυ αποφασιζεις...να ξερεις οτι πρεπει να φιλτραρεις πολλα και να θυμασαι κατι που λεει ο λαος και το θεωρω σοφο...στο τελος η κακια μενει(αυτο ισχυει και για τις δυο πλευρες ετσι??)

 

Ευτυχώς, που διαβάζω τόσο σωστές κάτα την ταπεινή μου γνώμη απαντήσεις, γιατί πολλή κακία από παντού βλέπω και σκιάζομαι ειλικρινά.

Να σαι καλά κοριτσάκι μου, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!!:smile:

[kinkajoujou]

θα συμφωνήσω κι εγώ με sternchen, AthinaP, marsolan κλπ. Αν κάνεις μια βόλτα στα πεθεροθέματα του φόρουμ, θα δεις ότι είναι πολύ σύνηθες φαινόμενο να προσπαθεί η πεθερά να παίξει το ρόλο της μαμάς, όταν έρχεται ένα μωρό στην οικογένεια. Δεν πιστεύω ότι είναι από κακή πρόθεση, ούτε για να δημιουργεί προβλήματα. Υπήρξαν απλά κι εκείνες μαμάδες, κι ένα νεογέννητο μωράκι τους θυμίζει ίσως την εποχή που ήταν κι εκείνες μικρές σαν κι εμάς και πρωτομαμάδες. Εδώ όταν μεγαλώνει το παιδί μερικούς μήνες αναπολούμε τις πρώτες του μέρες, πόσο μάλλον όταν έχουν περάσει τόσα χρόνια και στο διάστημα έχουμε μεγαλώσει και μια 30ετία τουλάχιστον πιστεύω ότι ενδόμυχα θέλουν να νιώσουν πάλι νέες, χρήσιμες, φρεσκομαμάδες.

 

Βάλ΄την στο παιχνίδι. Ξεκίνα να μαλακώνεις μαζί της (άκου τη γνώμη της και μετά πράξε ανάλογα - άλλωστε κάποια στιγμή στατιστικά θα πει και κάτι καλό ) άφησέ την να μιλάει με την παιδίατρο, γενικά δώσε της αέρα σε μικρά πραγματάκια, και βάλε ευγενικά όρια στα μεγάλα. Ζήτησέ της όσο είναι στο σπίτι να ασχοληθεί λίγο μόνη της με το μωρό (εσύ θα επιτηρείς διακριτικά) κι εσύ και καλά κάνε μια μικρή δουλειά, τέτοια πράγματα. όταν φτιάξεις ένα καλό κλίμα, θα μπορέσεις πάλι με ευγένεια να της ζητήσεις να μην έρχεται συνέχεια (ρίξτο στο ότι θες να αφοσιωθείς στο γιό της που έρχεται κουρασμένος και μπλα μπλα). Πιστεύω η κόντρα και ο περιορισμός στις επαφές της με το μωρό μόνο προβλήματα θα δημιουργήσει. Ενώ η διπλωματία θα πετύχει το να έχετε καλύτερες σχέσεις, να έχεις πλέον το κεφάλι σου ήσυχο, και το κυριότερο να λύσεις το θέμα μόνη σου, χωρίς να ζητάς από το σύζυγο να επέμβει (στην καλύτερη του είναι δύσκολο, στη χειρότερη το βλέπει ως γυναικοκαβγάδες ανάξιους λόγου).

 

Ελπίζω να πάνε όλα καλά

[theodorap]

Αθάνατη ελληνική παράδοση πεθεράς και πεθερόπληκτης

Θα σας γράψω κάποιες μεθόδους που εφάρμοσα εγώ (με το σύζυγο σύμμαχο εν αγνοία του) και μετά από 11 χρόνια γάμου , 2 παιδιά και ένα στο δρόμο μπορώ να πω ότι πέτυχαν ...

 

Η δική μου όχι μόνο ερχόταν απροειδοποίητα, αλλά είχε και κλειδάκι (!) δικό της...όταν λοιπόν διαπίστωσα πως με την ευγένεια τύπου "Μητέρα σε παρακαλώ να μου τηλεφωνείς πριν έρθεις" δεν καταλάβαινε κι αφού είχα παρατηρήσει περίπου τι ώρα έκανε έφοδο.... αφού κοίμησα το μωρό ,προκάλεσα το σύζυγο σε μια ερωτική περίπτυξη στον καναπέ, κι όπως ήταν επόμενο μπαίνοντας η μητέρα στο σπίτι έπαθε "συγκοπή" -ακραίο μέτρο ίσως , αλλά εδώ και 10 χρόνια, τηλεφωνεί πλέον...)

 

Eίχε επίσης κι αυτή μια ξαδερφοφίλη μικροβιολόγο, όχι παιδίατρο, την οποία ρωτούσε για κάθε τι της καρφωνόταν στο μυαλό της και μας τα μετέφερε τραγικοποιημένα , τόσο ώστε μας τρόμαζε και τρέχαμε στην παιδίατρο για ψίλου πήδημα.... μετά από συνεννόηση με την παιδίατρο , ζήτησα από την πεθερά μου να με συνοδέψει σε μια επίσκεψη κι όλα μπήκαν στη θέση τους.... Η ξαδερφοφίλη αρκείται στο να ελέγχει τη χοληστερίνη της πεθεράς μου.....

 

Κάθε φορά που δεν ήθελα επισκέψεις χρησιμοποιούσα το σύζυγο..." Μητέρα, θα σε καλέσω εγώ διότι σήμερα ο χχχ είναι πολύ κουρασμένος και θέλει να κοιμηθεί" ή " Μητέρα , να το κανονίσουμε κάποια άλλη στιγμή γιατί ο χχχ γύρισε από τη δουλειά με πολλά νεύρα και καλύτερα να τον αφήσουμε να ηρεμήσει" ....φυσικά αναγνώριση κλήσεων στο τηλέφωνο και απαντάω μόνον όταν θέλω "Α μητέρα τι κρίμα, ήμουν στο μπάνιο δε το άκουγα, το απόγευμα έχουμε κανονίσει με φίλους, θα σας πάρω εγώ αύριο" κλπ.....

 

Με αυτούς τους τρόπους , δεν την έβγαλα από τη ζωή μας, απλά ρύθμισα το χρόνο που θα μοιραζόμαστε και έθεσα τα όρια... Θα ήταν άδικο και για το σύζυγο και για τα παιδιά μου που τη λατρεύουν κάτι τέτοιο.... Τώρα που μεγάλωσαν και καθώς δεν έχουμε καθημερινές επικέψεις, ζητούν μόνα τους να πάνε στη γιαγιά και τον παππού , έτσι εγώ έχω πολύτιμο χρόνο να κάνω τις δουλίτσες μου με ησυχία, όταν εγώ χρειάζομαι και είμαστε όλοι ευχαριστημένοι....

[patousitsa]

βρε κοριτσια το ολο θεμα ειναι να μη γινονται υπερβολες!!!!! δηλ. αυτο το καθε μερα ολη μερα αλλα και το καθολου ειναι πραγματικα υπερβολες. μια μεση λυση ειναι παντα η καλυτερη για ολους και βεβαια για μενα τουλαχιστον οτι ισχυει για την πεθερα ισχυει και για τη μητερα μου!!!

[LA LATINA]

το κακο με σενα ειναι οτι μπαινοβγαινει συνεχεια, οχι το τι λεει

αν δεν ηταν η παιδιατρος που τη συμβουλευει σωστα, θα ηταν η κυρα Μαιρη, η συμπεθερα του περιπτερα της ανηψιας του καλυτερου γιατρου της πολης, η Σοφια που εχει 200 παιδια και ξερει.... το θεμα ειναι να πει τη γνωμη που δε συμπιπτει με τη δικη σου πιστευω και οσως οχι παντα για κακο.....αν ηταν μια φορα τη βδομαδα για κανα δυωρο δε θα σε πειραζε τοσο αλλα το πολυ το κυριε ελεησον......

καλα ρε παιδια, οταν πατε να μεινετε πανω κατω με πεθερες πως φανταζεστε οτι θα ειναι??? δεν εχετε μανες, φιλες, ξαδερφες μεγαλυτερες, δεν εχετε ακουσει τιποτα για το θεμα??? επισης, οταν παντρευεστε εναν μαμακια, πως φανταζεστε οτι θα ζησετε? γιατι εγω το ειχα στα πρωτα θελω μου....να ειναι πχ εργατικος, να μην ειναι μαμακιας, κλπ....

τωρα απο που να το πιασεις???

μιλας με το συζυγο ΣΟΒΑΡΑ, και προσπαθεις να κρατησεις ενα επιπεδο με την πεθερα (για την οποια παντα θα εισαι η ξυπολητη που της εφτιαξε σπιτι - και ας ειχες 40 σπιτια και τα αφησες να ακολουθησεις το γιοκα της-) κανεις υπομονη και τι να πω.....καλο κουραγιο ψυσουλα μου

αχ ποσο λυπαμαι με τετοιες ιστοριες...εγω τουλαχιστον δεν την εχω καθε μερα εδω

[ΚΛΑΡΑΜΠΕΛ]

Κορίτσια σας καταλαβαίνω απόλυτα.Βέβαια θέλουν διπλωματία γιατί πραγματικά αγαπούν τα εγγόνια πολύ...Όπως θα αγαπάμε και εμείς τα δικά μας και μακάρι να μην κάνουμε όσα κατακρίνουμε.Πείτε μου όμως βρε κορίτσια,όταν σαλιώνει την πιπίλα που έπεσε κάτω πριν την δώσει στο μωρό-γι' αυτό και του έκοψα την πιπίλα!-,όταν δοκιμάζει από το ίδιο κουτάλι πριν του δώσει την φρουτόκρεμα,πώς να της πώ ότι είναι φρικαλέο αυτό,χωρίς να κατεβάσει μούτρα; Μπλιάχ....

[AZIA]

καλα ρε παιδια, οταν πατε να μεινετε πανω κατω με πεθερες πως φανταζεστε οτι θα ειναι??? δεν εχετε μανες, φιλες, ξαδερφες μεγαλυτερες, δεν εχετε ακουσει τιποτα για το θεμα???

 

Stella καλημερα.... ας μην ειμαστε υπερβολικες, ΔΕΝ ειναι ο κανονας οτι η... συγκατοικηση με την πεθερα ειναι παντα μοιραια. Βεβαια θα μου πεις ουτε και η εξαιρεση...

Κι εγω μενω πανω - κατω με την πεθερα μου, τα οποια πεθερικα μας εφτιαξαν το σπιτι (ειχαν φτιαξει και στον μεγαλο τους γιο βεβαια) και ειναι ηγετικη σαν χαρακτηρας (ειναι πεθερα Πατρινια , πλακα κανω, πηρα την αφορμη απο το γνωστο σηριαλ :D:D), και κανα δυο φορες, προστριβες εχουν υπαρξει με αφορμη κυριως το παιδι, αλλα παρολα αυτα με καλη θεληση και απο την πλευρα των δυο μας, τα παμε πολυ καλα. Καλη θεληση και λιγο "στραβα ματια" και απο τις δυο μας για να μην προκυπτουν θεματα. Γιατι ανθρωποι ειμαστε, που φερουμε τα προβληματα μας, τα αγχη μας, την... τρελλα μας, οποτε λιγακι διπλωματια δεν νομιζω πως βλαπτει.

 

Το οτι καταφερα να φερω στον κοσμο το παιδακι μου, "οφειλεται" κατα ενα μερος στην πεθερα μου, αφου ειχα απιστευτη βοηθεια απο μερους της. Μεχρι και ολα τα γευματα μου τα εφερνε στο κρεββατι και τους 9 μηνες της εγκυμοσυνης μου για να μην σηκωθω καθολου απο το κρεββατι. Δεν συζητω για τις δουλειες του σπιτιου, δεν με... αφηνε να παρω γυναικα, προτιμουσε να τις κανει αυτη.

 

Και επιπλεον με το θεμα του παιδιου, εχω πολυ μεγαλη βοηθεια. Βασικα αυτη ειναι που μου τον κραταει, ωστε εγω να δουλευω, ενω αρχικα δεν πιστευα οτι μπορουσα να βασιστω πανω της, διοτι εργαζεται και αυτη στη οικογενειακη επιχειρηση, αλλα παρολα αυτα αφησε την δουλεια της για να μου κραταει τον μικρο. Μονο το διαστημα που αρρωστησε σοβαρα, φυσικο ειναι οτι δεν μπορουσε να μου τον κραταει...

 

Να σημειωσω επισης οτι και για καφε βγαινουμε καποιες φορες μαζι, και για φαγητο και εχει τυχει να μου αγορασει κατι που ειδε σε καποιο μαγαζι και της αρεσε.

 

Τελειωνονταε και καταληγοντας, για να μην καταχραστω και το θεμα της φιλης aquamarine, θα ηθελα να πω οτι καλο ειναι να μην αφοριζουμε ανθρωπους και καταστασεις, π.χ πεθερικα = τελειωμενη υποθεση , διοτι ισως καποιες φορες να ειναι στο χερι μας ωστε να βρεθει ο τροπος και να επιτευχθουν ισορροπιες στις μεταξυ μας σχεσεις μας.

Ισως να θελει λιγακι περισσοτερο κοπο και τροπο.:D:D

[AZIA]

Κορίτσια σας καταλαβαίνω απόλυτα.Βέβαια θέλουν διπλωματία γιατί πραγματικά αγαπούν τα εγγόνια πολύ...Όπως θα αγαπάμε και εμείς τα δικά μας και μακάρι να μην κάνουμε όσα κατακρίνουμε.Πείτε μου όμως βρε κορίτσια,όταν σαλιώνει την πιπίλα που έπεσε κάτω πριν την δώσει στο μωρό-γι' αυτό και του έκοψα την πιπίλα!-,όταν δοκιμάζει από το ίδιο κουτάλι πριν του δώσει την φρουτόκρεμα,πώς να της πώ ότι είναι φρικαλέο αυτό,χωρίς να κατεβάσει μούτρα; Μπλιάχ....

 

:lol::lol: με πολυ ευγενικο τροπο, οτι το στομα μας μπορει να εχει διαφορα μικροβια και δεν χρειαζεται να τα μεταφερουμε και στο παιδι...

 

Και αφου προκειται για το καλο του παιδιου, να δεις που θα κοπει μαχαιρι η κακη συνηθεια

[κούνια μπέλα]

Σίγουρα όταν πας να ζήσεις πάνω κάτω με την πεθερά πρέπει να έχεις στρατηγική και να είσαι καπάτσα για να μη διαλύσεις στο τέλος την οικογένειά σου. Αυτό ισχύει και για τους γονείς.

Προσωπικά, μου αρέσει η ηρεμία μου. Θέλω να είναι όλοι καλά, αλλά αυτό το κάθε μέρα θα με έφτανε στα όριά μου...

 

Όσο διακριτικός και να είναι ο άλλος θα παρεξηγηθεί όταν δεν απαντήσεις στο τηλέφωνο, θα μουτρώσει όταν αρνηθείς επίσκεψη, θα σου χτυπήσει το πόσα σου έδωσε ή τουλάχιστον θα το σκεφτεί γαιτί ενδόμυχα περιμένει ανταπόδοση...

Πόσο μάλλον αν δεν είσαι αίμα της, αλλά μια ξένη που ζητάς μερίδιο και μάλιστα μεγάλο από το χρόνο και την καρδιά του παιδιού της...

 

Είναι λογικά όλα αυτά και οι νέες νύφες πρέπει να είναι υποψιασμένες, αλλά όχι προδιαθετημένες αρνητικά.