TO ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ: ΠΕΘΕΡΑ. ΤΙ ΚΑΝΩ ΤΩΡΑ?

[AZIA]

Προσωπικά, μου αρέσει η ηρεμία μου. Θέλω να είναι όλοι καλά.

 

Συμφωνω απολυτα, αυτο ακριβως και για να το πετυχω αυτο, δεν εχω στρατηγικη, απλα καλη διαθεση απεναντι τους και γενικα στους ανθρωπους....

 

Φταει το οτι ειμαι Ζυγος, μηπως, λεω τωρα εγω η ασχετη....

[κούνια μπέλα]

ΑΖΙΑ μπράβο για το ότι αναγνωρίζεις τα όσα έκανε η πεθερά για σένα.

 

Ακριβώς τα ίδια έκανε και κάνει η πεθερά μου στη συνυφάδα μου.

 

Η πεθερά μου πρόθυμη όταν η συνυφάδα απαιτεί με αγενή τρόπο αυτά που θέλει να απολαμβάνει.

 

Το παράπονο της πεθεράς μου είναι ότι δεν έχει φάει ούτε μια φορά στο σπίτι του παιδιού της(από το οποίο έφυγε, το ανακαίνισε και το επίπλωσε για να μείνουν). ??:Ένας καφές στις γιορτές για λίγη ώρα ώστε να δώσει το δώρο κι εκεί τους κερνάει ξηρούς καρπούς και γλυκά που έχει φτιάξει η πεθερά!!!:lol::lol:?

 

Η συνυφάδα πηγαίνει το παιδί στο διαμέρισμα της πεθεράς, όπου και τρώει όταν γυρνάει από τη δουλειά και αφήνει πάλι το παιδί για να ξεκουραστεί ή και για να καπνίσει!!!:shock:

 

Τους χωρίζουν λίγες σκάλες, κι όμως δεν έκανε τον κόπο ποτέ της να ανεβάσει ένα πιάτο φαϊ στην πεθερά για να της πει με τον τρόπο αυτό ένα ευχαριστώ...Ούτε καν ένα δώρο στις γιορτές. Την λέει ακόμα "κα τάδε" και της μιλάει στον πληθυντικό!!::shock:

 

Από την άλλη η πεθερά μου δεν είναι απρόσιτη, αλλά έχει κάποιες ιδιοτροπίες όπως τη φλυαρία...:lol:

 

Θέλω να σας πω ότι καποιες κοπέλες θεωρούν την πεθερά υπαλληλίσκο τους. Και η πεθερά όμως είναι μάνα και έχει ανάγκη μια ανθρώπινη επαφή κι όχι μια απρόσωπη ψυχρή συνδιαλλαγή που κρατάς τα τυπικά μόνο...:-|

 

Μην απαιτούμε από τις πεθερές ό,τι εμείς δεν κάνουμε...

Και τα λέω εγώ που έχω κλάψει, έχω συγχυστεί, έχω στενοχωρηθεί για μέρες, μήνες, χρόνια εξαιτίας της πεθεράς...

[Lucy]

Πάντως γενικά για το θέμα των πεθερών, όσες από εσάς θεωρείτε τους άντρες σας μαμάκιες ή ότι τους χειραγωγούν εύκολα οι μαμάδες τους, να ξέρετε ότι αν όντως είναι έτσι, πολύ εύκολα μπορούν να χειραγωγηθούν και από τις γυναίκες τους και να μείνει η μαμάκα στην άκρη. Σε αυτή την περίπτωση χρειάζεται να λάβετε δράση. Γιατί όσο χειραγωγείται από τη μαμάκα θα έχετε πρόβλημα...

Το καλύτερο θα ήταν ο σύζυγος να έχει δική του βούληση βέβαια...:lol:

[Aquamarine2]

Κορίτσια, πιστεύω πως είμαι θετικός άνθρωπος. Υποψιασμενη δεν θα με έλεγα, ούτε προκατειλημενη, γι αυτο κ όταν ο σύζυγος μου ανακοίνωσε την απόφαση του να μείνουμε πάνω Απο τα πεθερικά δεν εξέφρασα καμία δυσαρέσκεια! Και Εγω έβγαινα για καφε μαζί της, για ψώνια, κάναμε αρκετή παρέα κ επειδή έχουμε κ το ίδιο ζωδιο θεωρεί ότι έχουμε πολλά κοινά. Η σχέση μας πέρα άπο κάμποσα μεμονομενα περιστατικά είναι καλή αλλα αυτό που με στεναχωρεί είναι ότι εύκολα μπορεί να χαλάσει γιατί είναι άνθρωπος που δεν δέχεται την "ήττα".

Σε οποιαδήποτε παρατήρηση μου η του συζύγου θα Κάνει μούτρα η θα το χτυπάει για κάμποσοι καιρο.

Αυτο που με προβληματίζει είναι αν τώρα δεν βάλουμε κάποια όρια αργότερα δεν θα είναι δυσκολότερο να διεκδικήσουμε κάποια πράγματα;

[aria1980]

οχι,μια χαρα εισαι εσυ!!!!το προβλημα το εχει η πεθερα σου γιατι ολα αυτα που κανει μαζευονται μεσα σου,μαζευονται...μαζευονται..κ καποια στιγμη θα σκασεις κ θα γινετε μαλλια κουβαρια ολοι κ εσυ με τον αντρα σου κ με τα πεθερικα σου..μιλα στον αντρα σου,βαλτου ορια,μονο αυτος μπορει να βαλει τα πραγματα στη θεση του..φιλικη συμβουλη:κρατα τη πεθερα μακρια απο το σπιτι του..μπορει να στο διαλυσει στο αψε σβησε ειδικα αν ο αντρας ειναι μαμοθρεφτο

[AZIA]

ΑΖΙΑ μπράβο για το ότι αναγνωρίζεις τα όσα έκανε η πεθερά για σένα.

 

Αχαριστη ευτυχως δεν υπηρξα ποτε στην ζωη μου..., ελπιζω να μην υπαρξω στο μελλον.

 

Θέλω να σας πω ότι καποιες κοπέλες θεωρούν την πεθερά υπαλληλίσκο τους. Και η πεθερά όμως είναι μάνα και έχει ανάγκη μια ανθρώπινη επαφή κι όχι μια απρόσωπη ψυχρή συνδιαλλαγή που κρατάς τα τυπικά μόνο...:-|

 

Μην απαιτούμε από τις πεθερές ό,τι εμείς δεν κάνουμε...

 

Με βρισκεις απολυτα συμφωνη....

 

Γενικα ειμαι της αποψης, μην κανεις στους αλλους αυτο που δεν θελεις να σου κανουν....

[AZIA]

Αυτο που με προβληματίζει είναι αν τώρα δεν βάλουμε κάποια όρια αργότερα δεν θα είναι δυσκολότερο να διεκδικήσουμε κάποια πράγματα;

 

αυτο ισχυει γενικα θα ελεγα.... αντιμετωπιζουμε μια κατασταση στην ωρα της γιατι οσο την αφηνουμε να εξελισσεται, απλα διογκωνεται....

 

Εχω την αισθηση πως αν γινεις λιγακι πιο διαλακτικη μαζι σας, δεν θα αργησεις να την παρεις με το μερος σου, αφου ηδη υπαρχυν καλες σχεσεις. Γιατι δεν προσπαθεις και αυτην την... τακτικη?

[Lucy]

Αυτο που με προβληματίζει είναι αν τώρα δεν βάλουμε κάποια όρια αργότερα δεν θα είναι δυσκολότερο να διεκδικήσουμε κάποια πράγματα;

 

Φυσικά και πρέπει να βάλετε όρια (με ευγενικό αλλά σταθερό τρόπο) γιατί μετά θα είναι πολύ αργά... Τώρα το αν δυσαρεστηθεί ή κάνει μούτρα με αυτά τα όρια δεν θα πρέπει να σας απασχολεί και τόσο. Το θέμα είναι να νιώθετε εσείς άνετα και να νιώθετε ότι εσείς είστε εκείνοι που αποφασίζετε για την οικογένειά σας και δεν χρειάζεστε απαραιτήτως και την έγκριση κάποιου τρίτου. Τη συμβουλή ναι, αλλά όχι την έγκριση.

[κούνια μπέλα]

οχι,μια χαρα εισαι εσυ!!!!το προβλημα το εχει η πεθερα σου γιατι ολα αυτα που κανει μαζευονται μεσα σου,μαζευονται...μαζευονται..κ καποια στιγμη θα σκασεις κ θα γινετε μαλλια κουβαρια ολοι κ εσυ με τον αντρα σου κ με τα πεθερικα σου..μιλα στον αντρα σου,βαλτου ορια,μονο αυτος μπορει να βαλει τα πραγματα στη θεση του..φιλικη συμβουλη:κρατα τη πεθερα μακρια απο το σπιτι του..μπορει να στο διαλυσει στο αψε σβησε ειδικα αν ο αντρας ειναι μαμοθρεφτο

 

Από το στόμα του τα πήρες όλα αυτά;;

 

Λόγω χαρακτήρα δεν έχω πει ποτέ στην πεθερά τι με έχει πειράξει γιατί στις παρεξηγήσεις μας ήταν κάθετη και δεν άκουγε κανένα, σε σημείο που νόμιζα ότι έβγαζε κακία για το ίδιο της το παιδί κι όχι απλά παράπονο...

 

S.O.S. :Θα συμβούλευα τις νύφες που μπαίνουν σε μια οικογένεια με καλή προαίρεση και κατανόηση, μόλις αντιληφθούν κάτι που τους ενοχλεί να το εκμυστηρευτούν στο σύζυγο με τρόπο ευγενικό και ότι κατανοούν και την πεθερά αλλά τώρα πλέον αλλάζουν τα δεδομένα γιατί ξεκινάει μια καινούργια οικογένεια με τις δικές της υποχρεώσεις-δικαιώματα, η δική τους οικογένεια!!

 

 

Εγώ αυτό δεν το έκανα.

Αντίθετα, μάζευα, μάζευα, φιλοξενούσα αφιερώνοντας χρόνο και δίνοντας τον καλύτερό μου εαυτό,δώρα, τηλέφωνα, έβλεπα αναγνώριση και ανταπόκριση, αλλά μετά κατάλαβα ότι επειδή δεν ήμασταν "πάνω -κάτω", αλλά σχετικα μακριά, αυτό ήταν ασυγχώρητο!!!!

 

Στην πρώτη μας παράλειψη βγήκαν τα μαχαίρια και έπρεπε να γίνουν χοντράδες από την πεθερά για να καταλάβει και ο σύζυγος ότι πρέπει να προστατεύσει τη νέα του οικογένεια, εμάς τους δυο...

 

Πονάει πολύ και είναι άβολο να πρέπει να βάλεις όρια στην ίδια σου τη μάνα, όμως ήταν ολοφάνερο ότι έπρεπε να καταλάβουν όλοι ότι τους αγαπάμε αλλά πρέπει να σέβονται την ιδιωτικότητά μας και να μας αφήσουν να μεγαλώσουμε!!!

[aria1980]

κουνια μπελα μου,στην αρχη δεν μιλας,το παιζεις καλη,σε προσβαλλουν,τα κανεις γαργαριτσα κ πινεις κ σοδα να το χωνεψεις,ανακατευονται σε ολα,μαζευεις..το παιζεις παλι καλη...ξαναμαζευεις...παλι απο την αρχη 5-6 φορες..εκει βγαινουν τα πολλα τα διαζυγια..ρε παιδι μου ενα πραγμα ομοως ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΟΙ ΜΑΝΑΔΕΣ ΤΩΝ ΑΝΤΡΩΝ???δεν εχω ακουσει μα τη παναγια τετοια απο αντρα κ η γυναικα να ειναι στο βρακι της μανας της!!ΓΙΑΤΙ??????????

[maria ampelokipi]

Εγώ νομίζω ότι όταν το μωρό μεγαλώσει περισσότερο θα εκτιμήσεις και την διάθεση της πεθεράς σου να βοηθήσει και την χωροταξική εγγύτητα.

Τώρα είναι ακόμα πολύ μωρό το παιδάκι σου, είσαι πολύ προσκολλημένη μαζί του (δικαιολογημένα!), έχεις τις αγωνίες της νέας μαμάς και την κούραση και τις ορμόνες και είναι η αλήθεια ότι και ο χαρακτήρας της πεθεράς σου ενδεχομένως δεν βοηθάει.

Σε λίγο καιρό όμως, που το μωρό θα είναι πιο δραστήριο και θα βαριέται πιο εύκολα και εσύ θα θέλεις έστω να κάνεις ένα ντους ή να πας στο σούπερ μάρκετ με την ησυχία σου, θα δεις ότι είναι πολύτιμη η βοήθειά της.

Σου τα λέω εγώ που αναγκαστικά πληρώνω baby sitter το πρωί που εργάζομαι για να μας κρατάει το παιδί, που σχολάει μόλις επιστρέφω και μέχρι το βράδυ που κοιμάται ο μικρός τόσο εγώ όσο και ο άντρας μου ασχολούμαστε συνέχεια με το μωρό και δεν έχουμε την δυνατότητα να ξεκουραστούμε έστω μισή ώρα.

Επίσης να πω ότι η πρώτη baby sitter που είχαμε (η τωρινή είναι η δεύτερη-και τυχερή!) φερόταν άσχημα στο μωρό και βαριόταν που ζούσε και μας έκλεβε (και δε νομίζω ότι είμαστε οι πρώτοι γονείς που τυχαίνουν σε τόσο κακή περίπτωση).

Πολύ θα θέλαμε να είχαμε κάποιον κοντά που να αγαπάει το μωρό και να έχει την διάθεση να παίξει μαζί του και να το απασχολήσει για να μπορέσουμε να κάνουμε καμιά δουλειά ή να πάμε μια βολτίτσα.

[Melina22]

ΑΖΙΑ

 

Την λέει ακόμα "κα τάδε" και της μιλάει στον πληθυντικό!!::shock:

 

 

Άσχετο με το θέμα αλλά αυτό γιατί να είναι αρνητικό; Και εγώ στον πληθυντικό τους μιλάω...κ ο άντρας μου το ίδιο. Από παλιά όταν γνωριστήκαμε έτσι απευθυνόμασταν στους γονείς μας από σεβασμό στους μεγαλύτερους. Τώρα γιατί να αλλάξει;

[Melina22]

Φυσικά και πρέπει να βάλετε όρια (με ευγενικό αλλά σταθερό τρόπο) γιατί μετά θα είναι πολύ αργά... Τώρα το αν δυσαρεστηθεί ή κάνει μούτρα με αυτά τα όρια δεν θα πρέπει να σας απασχολεί και τόσο. Το θέμα είναι να νιώθετε εσείς άνετα και να νιώθετε ότι εσείς είστε εκείνοι που αποφασίζετε για την οικογένειά σας και δεν χρειάζεστε απαραιτήτως και την έγκριση κάποιου τρίτου. Τη συμβουλή ναι, αλλά όχι την έγκριση.

 

+++++++

[AZIA]

Άσχετο με το θέμα αλλά αυτό γιατί να είναι αρνητικό; Και εγώ στον πληθυντικό τους μιλάω...κ ο άντρας μου το ίδιο. Από παλιά όταν γνωριστήκαμε έτσι απευθυνόμασταν στους γονείς μας από σεβασμό στους μεγαλύτερους. Τώρα γιατί να αλλάξει;

 

Eγω παλι δεν το βρισκω κακο...οπως βολευει τον καθενα

[Aquamarine2]

Eμένα μου ξεκαθάρισε πως ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ και πως δεν θα ήθελε να την αποκαλέσω ποτέ έτσι. Μου έκανε εντύπωση όταν το είπε αυτό. Θα έλεγα πως κάτι τέτοιο περιμένεις να το ακούσεις απο τη νύφη και όχι απο την πεθερά.

Εγώ πάντως δεν θα ειχα προβλημα να την αποκαλω μητέρα. Εκείνη ειναι τωρα πια δίπλα μου. Με εκείνη ζω καθημερινά και όχι με την μητέρα μου που θα τη δω μια φορά την βδομάδα.

όταν παντρευτηκα θυμάμαι χαρακτηριστικά τη φράση της μητέρας μου:¨Την πεθερά σου να την αγαπάς πιο πολύ και απο εμένα"!!! Καταλαβα τι εννοούσε αλλα απο ότι φαίνεται δεν το συμμεριζεται η πεθερά μου. Αρκούμαστε λοιπόν στο κα.Ταδε....

[Melina22]

Με εμάς δεν έχει να κάνει με το πώς αισθανόμαστε απλά είναι συνήθεια που ξεκίνησε καθαρά από σεβασμό.... Και οι δύο έχουμε καλές σχέσεις με τους πεθερούς μας κ τους εκτιμούμε. Γι' αυτο ρώτησα από περιέργεια καθαρά γιατί φαίνεται στην κοπέλα άσχημο..

[Lucy]

Eμένα μου ξεκαθάρισε πως ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ και πως δεν θα ήθελε να την αποκαλέσω ποτέ έτσι. Μου έκανε εντύπωση όταν το είπε αυτό. Θα έλεγα πως κάτι τέτοιο περιμένεις να το ακούσεις απο τη νύφη και όχι απο την πεθερά.

Εγώ πάντως δεν θα ειχα προβλημα να την αποκαλω μητέρα. Εκείνη ειναι τωρα πια δίπλα μου. Με εκείνη ζω καθημερινά και όχι με την μητέρα μου που θα τη δω μια φορά την βδομάδα.

όταν παντρευτηκα θυμάμαι χαρακτηριστικά τη φράση της μητέρας μου:¨Την πεθερά σου να την αγαπάς πιο πολύ και απο εμένα"!!! Καταλαβα τι εννοούσε αλλα απο ότι φαίνεται δεν το συμμεριζεται η πεθερά μου. Αρκούμαστε λοιπόν στο κα.Ταδε....

 

Και έχει απόλυτο δίκιο... Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει καθόλου το πως αποκαλώ ή με αποκαλεί ο καθένας... Η ουσία των πραγμάτων με ενδιαφέρει και αυτό δεν αλλάζει ούτε με τίτλους προσφωνησης, ούτε με ενικό και πληθυντικό...

[Melina22]

Και εγώ το ίδιο πιστεύω...

[boy'smam]

Αυτο συμβαινει καθε φορα που αφηνω τον μικρο μετην γιαγια του!Μεταλλασεται σε κακομαθημενο παιδακι με χαρακτηρα και συμπεριφορα που δεν μπορω να αναγνωρισω το παιδι μου!Οχι οτι με μενα δεν βθα νευριασει η δεν θα κλαψουρισει αλλα οταν ερχεται απο την πεθερα μου γινεται πανικος...Μολις ακουσει οχι πεφτει κατω και χτυπιεται!Κλαιει ασταμτητα,κανει ζημιες επειτηδες,δεν τρωει παρα ζηταει ολο βλακειες!Αυτον τον τελευταιο μηνα που γεννησα και μετα αρρωστησε ο "μεγαλος" και αναγκαστικα εμεινε με τη γιαγια λιγο παραπανω συν το γεγονος οτι ηρθε ο μπεμπης ειδα κι επαθα να τον συνεφερω απο την γκρινια και την κλαψα!Μολις ανελαβα παλι εξ ολοκληρου εγινε παλι το χαρουμενο ζωηρο παιδακι-ταλιμπανακι που ηταν παντα μ λιγη γκρινια παραπανω λογω ζηλιας

Δυο παραδειγματα των τελευταιων ημερων!

1.Πατησε ενα παιχνιδι και πονεσε η πατουσα του,η πεθερα μου αρχισε κατευθειαν μ το που ειπε αου,δεν εκλαψε καν,να τον χαιδευει,ναβ τον αγκαλιαζει,να του τριβει το ποδι και ο δικος μου ηθοποιος αρχισε να κουτσαινει!!!!!!!Δηλαδη θα τρελαθω!Μολις πηρα χαμπαρι τι γινεται και του ειπα ελα παιδακι μου δεν ειναι τπτ και τον αγριοκοιταξα λιγακι αμεσως ισιωσε και συνεχισε το παιχνιδι!!!

2.Προχθες ειχε γενεθλια και ειχαν ερθει οι νονες,οι θειοι και η πεθερα μου(παιδακια δεν ειχα λογω μπεμπη...τον αλλο μηνα παρτυ)Εκει που το παιδακι μου ηταν ολο χαρα και γελαγε και επαιζε μολις μπηκε η πεθερα μου αρχισε να τριβεται να κλαψουριζει χωρις λογο.Παει αμεσως τον αγκαλιζει τον ζουζουνευει,χειροτερη κλαψα ο μικρος!Της λεει ο αντρας μου σταματα ρε μαμα να τον χαιδολογας και απανταει μπροστα σε ολους...Τι σκατα γιαγια ειμαι αν δεν τον χαιδεψω στα 10 λεπτα που τον βλεπω(να και η μπηχτη!).Δηλαδη Σας γραφω κανονικα τι λετε εσεις!

Μολις αγριεψε ο αντρας μου(λιγακι δηλαδη)δωστου παλι χορο και παιχνιδι το αγορακι μου!

3.ανοιξε ο μικρος το συρταρι και πηρε ολες τις κιμωλιες και τις σκορπισε παντου στο σπιτι και οταν μπηκα μεσα τις λεω γιατι τον αφηνετε?και μου λεει αφου πηγε να κλαψει:Βεβαια δεν μπηκε καν στον κοπο να βοηθησει να μαζεψουμε το χαος και εφυγε κυρια!οχι οτι θα την αφηνα αλλα λεμε τωρα!

 

Αχ ποσο θα ηθελα να ειναι νορμαλ η πεθερα μου να μπορω να συννενοουμαι!Μενει κι απο πανω και λογω της αντιμετωπισης τηςβλπει το παιδι πολυ λιγο και γω αν χρειαζομαι κατι προτιμω να παιδευομαι παρα να της αφησω τον μικρο!Λεχωνα γυναικα χειρουργημενη και προτιμουσα να τρεχω και να ποναω απο το να ζητησω βοηθεια γιατι ηξερα οτι μετα εγω θα την πληρωνα τη νυφη και το παιδακι μου οποτε ημουν οοολη μερα μονη μου!

ΟΥΦΦΦΦ ΤΑ ΠΑ ΚΑΙ ΞΕΘΥΜΑΝΑ!!!

[foubi]

Αχ ποσο θα ηθελα να ειναι νορμαλ η πεθερα μου να μπορω να συννενοουμαι!

Καλε δεν ζητας καλυτερα τους αριθμους του τζοκερ? Πιο μεγαλες πιθανοτητες εχεις απ το να πετυχεις πεθερα νορμαλ

[mirtoula4]

Για τα κορίτσια που διαμαρτύρονται που βρίζουμε τις πεθερές κ προτείνουν να τις έχουμε μες στη ζωή μας, μας στα σπίτια μας, κοντά στα παιδιά μας κλπ...κοιτάξτε τι τραβάει η κοπέλα παραπάνω που την έχει κοντά στα παιδιά της....και πρέπει αυτή η μανούλα τώρα με τόσα τρεξίματα, τόσες δουλειές κ υποχρεώσεις να διορθώσει και τις βλακείες της πεθεράς....Γι αυτό λέμε οι περισσότερες μακρυα και τυπικά οι πεθερές. Εμείς δεν προλαβαίνουμε να δούμε τους άντρες μας κ τους εαυτούς μας από το τρέξιμο θα χουμε κ αυτές με τις βλακείες τους μες στα πόδια μας!Ας βρουν κανένα χόμπι, πρέπει να πρήζουν "καλοπροαίρετα" εμας??

[basic]

Εχω παρομοια προβληματα με τα πεθερικα μου. τα νευρα μου εχουν πια σπασει κ σκεφτομαι σοβαρα να χωρισω. κουραγιο κ υπομονη σε ολες. εγω δεν εχω αλλη υπομονη.. τελειωνει..

κριμα για το μωρο μου μονο αυτο σκεφτομαι. την ζωη μου μου την χαλασαν ετσι κ αλλιως.

[sevoula]

άντε βρε basic μη λες τέτοια κ κυρίως μη το σκέφτεσαι. όλα περαστικά είναι κ κυρίως οι πεθερές!!!!!!!!!!!!!

συνειδητοποίησε σε παρακαλώ τη θέση σου κ την ηλικία σου,

ξανασκέψου την θέση της πεθεράς σου κ κυρίως την ηλικία της!

μετά κάνε φόκους στο παιδί κ τον άντρα σου!

όλα καλά θα πάνε!

φιλιά κ φέρσου έξυπνα!

θέλω την επόμενη φορά να διαβάσω μήνυμά σου που θ περιγράφει την ευτυχία σου στην οικογένειά σου!

[κλειώ αθ.]

Εχω παρομοια προβληματα με τα πεθερικα μου. τα νευρα μου εχουν πια σπασει κ σκεφτομαι σοβαρα να χωρισω. κουραγιο κ υπομονη σε ολες. εγω δεν εχω αλλη υπομονη.. τελειωνει..

κριμα για το μωρο μου μονο αυτο σκεφτομαι. την ζωη μου μου την χαλασαν ετσι κ αλλιως.

 

Αν αγαπάς τον άντρα σου, σκέψου το πάλι...Απομακρυθείτε από αυτούς και αρχίστε ξανά από την αρχή. Δώστε στο μωράκι σας την οικογένεια που θέλει και μην κάνεις το χατήρι στα όποια πεθερικά! Το κεφάλι ψηλά!!!

[LOUCY]

Καλησπέρα! Θα ήθελα τι γνώμη σας σε ένα θέμα που με απασχολεί πολύ εδώ και 3 μήνες που γέννησα. Αφορά στους γονείς του άντρα μου και θα ήθελα τη γνώμη όλων των μανάδων που έχουν τα πεθερικά τους πολύ κοντά τους και έτσι έχουν καθημερινή επαφή μαζί τους.

Τα δικά μου πεθερικά μένουν κάτω ακριβώς απο το διαμέρισμά μας. Είμαστε λοιπόν καθημερινά...μαζί! Απο τότε που γέννησα, τους έχουμε μόνιμους επισκέπτες και κυρίως για πολλές ώρες. Είναι το πρώτο τους εγγόνι και δικαιολογημένα έχουν πέσει με τα μούτρα άσχετα αν δεν καταλαβαίνουν οτι εμεις σαν ζευγάρι ενοχλούμαστε.

Το πρόβλημα είναι με την πεθερά μου που σαν χαρακτήρας είναι πολύ ηγετική, θέλει να επεμβαίνει και να ελέγχει τα πάντα, να γνωρίζει τι συμβαίνει για όλα και γενικά δεν αφήνει τπτ στην τύχη του. Τον άντρα μου τον πέρνει καθημερινά τηλέφωνο απο την εργασία της πιο πολλές φορές απο οτι εγώ. (Είναι και αγορομάνα να προσθέσω).

Τον τελευταίο καιρό λοιπόν έχει γνωρίσει μέσα απο τη δουλειά της μια παιδίατρο. Εεεε ήρθε και έδεσε το γλυκό. Τώρα για οτιδήποτε παρατηρεί την συμβουλεύεται και μετά ερχεται και μου τα λέει. Τις προάλλες μάλιστα ήθελε να μου δώσει το τηλ. της για να την ρωτάω ότι θέλω.

Να σημειώσω πως έχουμε μια πολύ καλή νεογνολόγο/παιδίατρο την οποία και εμπιστεύομαι παρα πολύ και δεν θέλω να την αλλάξω.

Σήμερα λοιπον με νευρίασε τόσο πολύ...που πραγματικά ή εγώ είμαι υπερβολική ή αυτή έχει πρόβλημα. Με πήρε τηλ να μου πει πως ρώτησε την παιδίατρο αυτή γιατί το μωρό - χθες που έπαιζαν μαζί - δακρύζει όταν γελάει. Άρχισε λοιπόν να μου λέει για μια μεμβράνη στο μάτι του μωρού και τι να κάνω για να φύγει πιο γρήγορα...και ...και... Δεν άκουγα τπτ απολύτως. Της είπα ένα ξερό θα ρωτήσω την παιδίατρό μου και θα δώ τι θα κάνω.

Νιώθω τόσο άσχημα απο εκείνη την ώρα. Αρχισαν να μου δημιουργούνται ενοχές. Μήπως δεν είμαι καλή μανα? Μήπως αυτό που θεωρώ απολύτως φυσιολογικό θέλει τελικά ψάξιμο. Μήπως πρέπει να ταράζω στα τηλέφωνα τους γιατρούς? Δεν ξέρω... τι να κάνω? Γενικά ενημερώνομαι απο το internet - διαβάζω βιβλία για το παιδί απο τοτε που έμεινα έγκυος...θέλω να γνωρίζω για να μπορώ να ανταποκρίνομαι σε κάθε ζήτημα που αφορά το μωρό μου αλλά...τώρα αρχίζω να αναρωτιέμαι μήπως έχω θέμα εγώ???

Έχετε ζήσει αντίστοιχες καταστάσεις?

Το φαινόμενο Πεθερά έχει εξαπλωθεί πολύ?

Sorry για το μεγάλο post.

Σε καταλαβαινω απολυτα, γιατι κ γω αντιμετωπιζω μια παρομοια κατασταση. Με βγαζει εξω απο τα ρουχα μου!!! τρελαινομαι!!!! εμενα μενει αλλου , ευτυχωε θεε μου. αλλα παιρνει καθημερινα να της δωσω αναφορα, τι εκανε, τι εφαγε, πωε το εφαγε, κτλ. ελεος!!! κ μετα αρχιζει τις παρατηρησεις κ συμβουλες!!! οταν δε βρισκομαστε μαζι , εκει να δεις, δεν βαζει γλωσσα !!! μιλαει, μιλαει, μιλαει....μονο αυτο κανει! σε διακοπες?μια βδομαδα μαζι της , κ εγκεφαλικο...εδω κ τοσα χρονια, δεν εχω πει ποτε τιποτα . αλλα νομιζω οτι δεν αντεχω αλλο, κ θα ξεσπασω. στον αντρα μου δεν εχω αναφερει ποτε κατι οτι με πειραζει, γιατι ουτε αυτος εχει πει ποτε κατι για τους δικουσ μου, αλλα ομως δεν την μπορω αλλο!!