Θρησκεία

[νεφελη]

Οχι δεν πιστευω σε καμια συγκεκριμενη θρησκεια κ σε καμια εκκλησια. Πιστευω σε μια υπερτατη δυναμη, επειδη ολοι εχουμε αναγκη να πιστεψουμε καπου.

Παντρευτηκα με πολιτικο γαμο κ τη μικρη τη βαφτισαμε μονο επειδη επεμενε ο πεθερος μου.

Κ παλι επελεξα που θα τη βαφτισω αφου πρωτα εκανα ερευνα αγορας στους παπαδες...

Θεωρω οτι η εκκλησια ειναι ο μεγαλος υποκριτης που υπαρχει. Θα τους παραδεχομουν αν χρησιμοποιουσαν την τεραστια περιουσια κ δυναμη που εχουν για να βοηθησουν εμπρακτα τον κοσμο, να φτιαξουν σχολεια κ νοσοκομεια, να ταισουν τους φτωσους, να βοηθησουν τα φτωχα παιδια να σπουδασουν. Αλλα τι κανουν? Δινουν ψιχουλα απο τα δικα τους κ μετα βγαζουν δισκο για να βοηθησουμε εμεις αυτους που εχουν αναγκη. οσο για τους παπαδες, ειναι δημοσιοι υπαλληλοι που κοιτουν πως θα εκμεταλευτουν το καθε γεγονος για να βγαλουν εξτρα εισοδημα. Δεν αμφισβητω οτι υπαρχουν κ καλοι παπαδες μεσα στην εκκλησια, οι οποιοι θελουν κ προσπαθουν να βοηθησουν. Εξαλλου παντου υπαρχουν καλοι κ κακοι υπαλληλοι, καλοι κ κακοι ανθρωποι. βΑπλα η επισημη εκκλησια βρωμαει απο οπου κ να τη πιασεις... Κ εγω προσωπικα αρνουμαι να ζητησω την ευχη κ την καθοδηγηση απο οποιοδηποτε απο εκει μεσα...

Οσο για τα θρησκευτικα θα το θεωρουσα πολυ καλο μαθημα αν γινοταν οπως θα επρεπε. Δηλαδη αν ηταν μια καλη ευκαιρια για το παιδι να γνωρισει διαφορες θρησκειες, διαφορες κουλτουρες, διαφορους λαους, αν ηταν μια αρχη για να μαθει να σκεφτεται, να φιλοσοφει κ να κρινει. Εγω το μονο που θυμαμαι απο τα θρησκευτικα σχολειο ειναι τοσα χρονια ιστοριες για τους Εβραιους, για τους προφητες κ τα θαυματα τους, για τα θαυματα του Χριστου, για τα ταξιδια των αποστολων... Ελεος δηλαδη...

Θρησκεια για μενα ειναι η αναγκη του ανθρωπου να ψαξει μεσα του, να δικαιολογησει την υπαρξη του, να παρει δυναμη για να συνεχισει, η δυναμη να πιστεψει σε κατι. Κ αυτα δε πιστευω οτι καμια μοντερνα πιστη μπορει να τα καλυψει. Κ με οσα ακουμε καθημερινα κ βλεπουμε...απλα τους σιχαινομαστε ακομα περισσοτερο.

Ξερω οτι για καποιους ειναι ολα αυτα ιερα, απλα εγω καταγραφω τη δικη μου αποψη. Ο καθενας μπορει να πιστευει οτι θελει. Αρκει να μη μενουμε στην επιφανεια, αλλα να βλεπουμε την ουσια των πραγματων..

[Abbie]

Τα παιδια μου προτιμω να μαθουν να σεβονται τους αλλους και τις αποψεις τους, παρα να μαθουν τι σημαινουν τα αμφια του παπα. Εδω το μαθημα των θρησκευτικων εχει εντελως ενημερωτικο χαρακτηρα, δηλαδη τα παιδια μαθαινουν για ολες τις θρησκιες, τις γιορτες κλπ. χωρις να λεγεται ποιο ειναι το "σωστο" και "λαθος" - αυτο ειναι αλλωστε κατι που ο καθε ανθρωπος θα αποφασισει για τον εαυτο του.

 

Οσο για εμας που ανηκουμε στην χριστιανικη πιστη, η κριση ξερουμε οτι ανηκει στον Χριστο και πρεπει να βλεπουμε ολους τους συνανθρωπους μας με αγαπη, ασχετα με τις θρησκευτικες τους πεποιθησεις.

[nicole23]

Πιστεύω στις αληθινές πράξεις που κάνει κανείς από την ψυχή του. Οι πράξεις κάνουν τον άνθρωπο.Οι πράξεις κρίνουν τον άνθρωπο.Υπάρχουν θρησκόλιπτοι που μόλις γυρίσεις την πλάτη σου προσπαθούν να σε πατησουν!Υπάρχουν και "Αθεοι" που βοηθάνε και τον ποιο ταπινό ον στην φύση...Συγγνώμη Αντιγόνη αν χρησιμοποιησα μερικά από τα λόγια σου...

 

συμφωνώ. Και έχω και μια απορία που την έχω συζητήσει με ανθρώπους της εκκλησίας και απάντηση δεν έχω βρεί. Αν κάποιος είναι άθεος αλλά ζεί με πραότητα και καλοσύνη, βοηθάει τους συναθρώπους του κλπ., θα πάει στον παράδεισο? με λίγα λόγια θα σωθεί η ψυχή του έτσι όπως το εννοούν οι πατέρες της εκκλησίας ή όχι?

[kimi]

καλησπερα, διαβαζω μερες τις απαντησεις σας, εγω θελω να πω οτι πιστευω παρα πολυ, και το ιδιο ευχομαι και για τα παιδια μου, αλλα βρε κοριτσια μια ερωτηση, μηπως τα εχετε μπλεξει λιγο?????? τι σχεση εχει η πιστη στο Θεο με τις εκκλησιες τις περιουσιες, τους παπαδες κτλ.???????????

[ANABELA]

καλησπερα, διαβαζω μερες τις απαντησεις σας, εγω θελω να πω οτι πιστευω παρα πολυ, και το ιδιο ευχομαι και για τα παιδια μου, αλλα βρε κοριτσια μια ερωτηση, μηπως τα εχετε μπλεξει λιγο?????? τι σχεση εχει η πιστη στο Θεο με τις εκκλησιες τις περιουσιες, τους παπαδες κτλ.???????????

 

 

 

συμφωνω!η πιστη δεν βρισκεται στην εκκλησια...

[ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ]

συμφωνω!η πιστη δεν βρισκεται στην εκκλησια...

 

.............ουτε στις Jaguar που οδηγουν οι παπαδες............Ειπε ο Χριστος κατι για Jaguar???????????

..........Αλλο η πιστη στο Θεο.......αλλο η περιουσια που κανουν καποιοι επικαλουμενοι το Ονομα Του!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[agentP]

Ο παπάς της ενορίας μου οδηγεί ένα σαράβαλο... αλλά κανείς δεν ασχολείται με αυτό.

Ο παπάς της παραδίπλα εκκλησίας οργανώνει κάθε μέρα συσίτιο για 250 άτομα.

Ο πατέρας Γεώργιος στον Κολωνό έχει μαζέψει και στηρίζει πάνω από 200 παιδάκια...

Γιατί επικεντρωνόμαστε μόνο στα αρνητικά? Δεν έχω και πολύ στενή σχέση με την εκκλησία, αλλά δεν μου αρέσει να κατηγορούν συλήβδην όλους τους παπάδες για κλέφτες.

και για να επιστρέψω στο αρχικό θέμα, θέλω να μάθουν τα παιδιά μου τις βασικές αρχές της πίστης, θέλω να μάθουν να σέβονται την εκκλησία και να ξέρουν πώς να συμπεριφερθούν στην εκκλησία. Δεν θέλω να καταργηθούν τα θρησκευτικά, πρώτον γιατί πιστεύω ότι είναι η μοναδική ευκαιρία που θα ασχοληθούν τα περισσότερα παιδιά με το θέμα θρησκεία και δεύτερον το θεωρώ σημαντικό σαν γνώση γενικού ενδιαφέροντος.

[nicole23]

... και μια άλλη απορία... γιατί η εκκλησία δεν χρησιμοποιεί την περιουσία της για αγαθοεργίες? αυτά που δίνει στους φτωχούς είναι απειροελάχιστα σε σχέση με αυτά που έχει...Σίγουρα υπάρχουν παπάδες που δίνουν και τη ζωή τους για τους συναθρώπους, όπως ανέφερε η προλαλήσασα, αλλά μιλάμε για φωτεινές εξαιρέσεις...

[alcyon]

Μεγάλωσα σε περιβάλλον βαθιά θρησκευόμενο. Πήγα σε ιδιωτικό σχολείο θρησκευτικό. Οι γονείς μου και το ευρύτερο σόι ήταν και αυτοί βαθιά θρησκευόμενα άτομα. Έμαθα όλο το τυπικό της εκκλησίας πολύ νωρίς. Έμαθα επίσης τους συμβολισμούς και τις διδαχές της εκκλησίας.

 

Όμως έκανα ένα λάθος..... Σκέφτομαι. Αυτό είναι το λάθος μου. Ο ορθολογισμός μου, έφερνε μπροστά μου τις "ασυνέχειες" της θρησκείας... και γενικά πράγματα που αναιρούσαν το ένα το άλλο..... Συνειδητοποιούσα πως αυτός ο τρόπος σκέψεις με οδηγούσε κάπου έξω από την εκκλησία. Φοβόμουν πολύ. Όταν πια έφτασα να είμαι μόνη μου -φοιτήτρια πια- και είδα τα πράγματα με τα δικά μου μάτια και όχι με αυτά των γονιών και των συγγενών μου..... κατάλαβα, αλλά δεν ήθελα να το παραδεχθώ. Δεν πίστευα σε κάποιον θεό ...

 

Η θρησκεία ... τουλάχιστον έτσι όπως είναι δομημένη... Βασίζεται πολύ στο "έτσι είναι" (γιατί έτσι το έκανε ο Θεός). Αυτή τη θεωρώ υπεραπλουστευμένη μορφή υπόδειξης σε ανθρώπους του "σωστού και του λάθους".

 

Προσωπικά θέλω να ξέρω "γιατί είναι" έτσι... και επίσης θεωρώ πως δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Υπάρχουν μόνο διαφορετικοί τρόποι να φτάσει κανείς στο στόχο του. Το σωστό για τον ένα είναι λάθος για τον άλλο. Παράδειγμα...;! Οι διαφορετικές μεταξύ τους θρησκείες....

 

Κατά τη γνώμη μου:

Όλα ξεκίνησαν επειδή έβλεπα πως σε βαθιά θρησκευόμενους κύκλους, φωλιάζουν άτομα με απουσία προσωπικής κοσμοθεωρίας. Άτομα που κρύβουν τον χειρότερό τους εαυτό πίσω από το προσωπείο της εκκλησίας. Άτομα που δε σέβονται την προσωπικότητα του ανθρώπου, άτομα που υποκρίνονται με τον χειρότερο τρόπο. Γνώρισα ανθρώπους που επεδίωκαν τα πλούτη, το κακό του συνανθρώπου τους και πολλά άλλα.

Κι όταν έβγαζαν με στόμφο όλη την κακία τους σε κάθε πτυχή της ζωής τους.... έκαναν στο τέλος ένα μεγάλο σταυρό και όλα καλά με τη συνείδησή τους.

 

Θα μου πείτε είναι όλοι έτσι; Φυσικά όχι!

Όμως στο δικό μου περιβάλλον... κοντινό, συγγενικό, σχολικό το 98% ήταν έτσι. Το άλλο 2% είχε πιστέψει βαθιά και απλά ακολουθούσε τη θρησκευτική ζωή με αληθινή ευλάβεια. Το 2% το αγαπώ και το αναγνωρίζω.

 

Όμως δεν είναι τυχαίο πως τέτοια άτομα (μιλάω για το 98% των βαθιά θρησκευόμενων).... που έχουν αυτή την άσχημη συμπεριφορά βρίσκουν "τροφή" σε θρησκευτικούς κύκλους.

 

Κράτησα λοιπόν τις "διδαχές" που είναι υπέροχες και παράτησα την τυπολατρεία και την θεο-φοβία.

 

 

 

Προσωπικά παντρεύτηκα με θρησκευτικό γάμο... γιατί μου άρεσε όλο εκείνο το στήσιμο... το νυφικό κτλ κτλ.... (και για να μην έχουμε εμφράγματα στις οικογένειες). Τα παιδιά επίσης τα βάφτησα πιο πολύ επειδή ζούμε σε μια κοινωνία που αν δεν είσαι Χ.Ο. σε κοιτάνε με μισό μάτι. Σκέφτομαι όμως να υποστηρίξω τα παιδιά μου αν θέλουν να απαλλαγούν από το μάθημα των θρησκευτικών. Από την άλλη σκέφτομαι πως θέλω να επιλέξουν τα παιδιά μου μόνα τους αν θέλουν να ακολουθήσουν κάποια θρησκεία ή όχι. Αυτό δεν ξέρω πως θα το πετύχω. Δεν μπορώ να λέω πράγματα που δεν πιστεύω. Δεν μπορώ να τους μιλήσω για έναν θεό που έχω απορρίψει (τουλάχιστον έτσι όπως μου τον έδειξαν). Δε θα είμαι αμερόληπτη. Ούτε όμως μπορώ να υποχρεώσω τα παιδιά μου να μην πιστεύουν. Το ότι η θρησκεία δε λειτούργησε για μένα δε σημαίνει πως δε θα τη χρειαστούν. Μάλλον θα το δω στην πορεία. Είμαι και θα είμαι ειληκρινής στα παιδιά μου. Οπότε φαντάζομαι πως στις ερωτήσεις τους, θα τους εξηγώ τι είναι το κάθε τι, πού στηρίζεται και γιατί εγώ (εμείς) δεν το ακολουθώ, γιατί το απέρριψα. Από εκεί και πέρα.... όταν μου ζήτησαν να πάμε εκκλησία, τα πήγα. Τους έδειξα πώς να σταθούν, και εξήγησα ότι έβλεπα πως τους έκανε εντύπωση. Όσο μου ζητάνε.. θα τους παρέχω. Αφού έχω τη δυνατότητα να γνωρίζω τα πράγματα "εκ των έσω".... θα την εκμεταλλευτώ.

[almak]

Μεγάλωσα σε περιβάλλον βαθιά θρησκευόμενο. Πήγα σε ιδιωτικό σχολείο θρησκευτικό. Οι γονείς μου και το ευρύτερο σόι ήταν και αυτοί βαθιά θρησκευόμενα άτομα. Έμαθα όλο το τυπικό της εκκλησίας πολύ νωρίς. Έμαθα επίσης τους συμβολισμούς και τις διδαχές της εκκλησίας.

 

Όμως έκανα ένα λάθος..... Σκέφτομαι. Αυτό είναι το λάθος μου. Ο ορθολογισμός μου, έφερνε μπροστά μου τις "ασυνέχειες" της θρησκείας... και γενικά πράγματα που αναιρούσαν το ένα το άλλο..... Συνειδητοποιούσα πως αυτός ο τρόπος σκέψεις με οδηγούσε κάπου έξω από την εκκλησία. Φοβόμουν πολύ. Όταν πια έφτασα να είμαι μόνη μου -φοιτήτρια πια- και είδα τα πράγματα με τα δικά μου μάτια και όχι με αυτά των γονιών και των συγγενών μου..... κατάλαβα, αλλά δεν ήθελα να το παραδεχθώ. Δεν πίστευα σε κάποιον θεό ...

 

Η θρησκεία ... τουλάχιστον έτσι όπως είναι δομημένη... Βασίζεται πολύ στο "έτσι είναι" (γιατί έτσι το έκανε ο Θεός). Αυτή τη θεωρώ υπεραπλουστευμένη μορφή υπόδειξης σε ανθρώπους του "σωστού και του λάθους".

 

Προσωπικά θέλω να ξέρω "γιατί είναι" έτσι... και επίσης θεωρώ πως δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Υπάρχουν μόνο διαφορετικοί τρόποι να φτάσει κανείς στο στόχο του. Το σωστό για τον ένα είναι λάθος για τον άλλο. Παράδειγμα...;! Οι διαφορετικές μεταξύ τους θρησκείες....

 

Κατά τη γνώμη μου:

Όλα ξεκίνησαν επειδή έβλεπα πως σε βαθιά θρησκευόμενους κύκλους, φωλιάζουν άτομα με απουσία προσωπικής κοσμοθεωρίας. Άτομα που κρύβουν τον χειρότερό τους εαυτό πίσω από το προσωπείο της εκκλησίας. Άτομα που δε σέβονται την προσωπικότητα του ανθρώπου, άτομα που υποκρίνονται με τον χειρότερο τρόπο. Γνώρισα ανθρώπους που επεδίωκαν τα πλούτη, το κακό του συνανθρώπου τους και πολλά άλλα.

Κι όταν έβγαζαν με στόμφο όλη την κακία τους σε κάθε πτυχή της ζωής τους.... έκαναν στο τέλος ένα μεγάλο σταυρό και όλα καλά με τη συνείδησή τους.

 

Θα μου πείτε είναι όλοι έτσι; Φυσικά όχι!

Όμως στο δικό μου περιβάλλον... κοντινό, συγγενικό, σχολικό το 98% ήταν έτσι. Το άλλο 2% είχε πιστέψει βαθιά και απλά ακολουθούσε τη θρησκευτική ζωή με αληθινή ευλάβεια. Το 2% το αγαπώ και το αναγνωρίζω.

 

Όμως δεν είναι τυχαίο πως τέτοια άτομα (μιλάω για το 98% των βαθιά θρησκευόμενων).... που έχουν αυτή την άσχημη συμπεριφορά βρίσκουν "τροφή" σε θρησκευτικούς κύκλους.

 

Κράτησα λοιπόν τις "διδαχές" που είναι υπέροχες και παράτησα την τυπολατρεία και την θεο-φοβία.

 

 

 

Προσωπικά παντρεύτηκα με θρησκευτικό γάμο... γιατί μου άρεσε όλο εκείνο το στήσιμο... το νυφικό κτλ κτλ.... (και για να μην έχουμε εμφράγματα στις οικογένειες). Τα παιδιά επίσης τα βάφτησα πιο πολύ επειδή ζούμε σε μια κοινωνία που αν δεν είσαι Χ.Ο. σε κοιτάνε με μισό μάτι. Σκέφτομαι όμως να υποστηρίξω τα παιδιά μου αν θέλουν να απαλλαγούν από το μάθημα των θρησκευτικών. Από την άλλη σκέφτομαι πως θέλω να επιλέξουν τα παιδιά μου μόνα τους αν θέλουν να ακολουθήσουν κάποια θρησκεία ή όχι. Αυτό δεν ξέρω πως θα το πετύχω. Δεν μπορώ να λέω πράγματα που δεν πιστεύω. Δεν μπορώ να τους μιλήσω για έναν θεό που έχω απορρίψει (τουλάχιστον έτσι όπως μου τον έδειξαν). Δε θα είμαι αμερόληπτη. Ούτε όμως μπορώ να υποχρεώσω τα παιδιά μου να μην πιστεύουν. Το ότι η θρησκεία δε λειτούργησε για μένα δε σημαίνει πως δε θα τη χρειαστούν. Μάλλον θα το δω στην πορεία. Είμαι και θα είμαι ειληκρινής στα παιδιά μου. Οπότε φαντάζομαι πως στις ερωτήσεις τους, θα τους εξηγώ τι είναι το κάθε τι, πού στηρίζεται και γιατί εγώ (εμείς) δεν το ακολουθώ, γιατί το απέρριψα. Από εκεί και πέρα.... όταν μου ζήτησαν να πάμε εκκλησία, τα πήγα. Τους έδειξα πώς να σταθούν, και εξήγησα ότι έβλεπα πως τους έκανε εντύπωση. Όσο μου ζητάνε.. θα τους παρέχω. Αφού έχω τη δυνατότητα να γνωρίζω τα πράγματα "εκ των έσω".... θα την εκμεταλλευτώ.

Alcyon θα ήθελα να τα είχα γράψει έτσι αλλά δεν τα έγραψα δεν μπόρεσα ενοείτε.

Επίσης θέλω να πω πως δεν είναι ότι απλά συμφωνώ με το γραπτό σου , αλλά έχουμε περάσει από τις ίδιες οδούς για να καταλήξουμε "εδώ" τουλάχισον για το συγκεκριμένο θέμα.

 

Τώρα για το θέμα της διδασκαλίας των θρησκευτικών , θέλω να πω πως έγινε πολύ φασαρία για το τίποτα. Υποκρισία πολύ το θέμα , και απλά κινήσεις στρατηγικής από τους άμμεσα εμπλεκόμενους. Η διδασκαλία των θρησκευτικών με όποιο τρόπο κι αν γίνετε ,είναι η άκρη της κορυφής του παγόβουνου

[alcyon]

Η εκκλησία είναι "χωμένη" στη διοίκηση της πολιτείας σε όλους τους τομείς. Αφανής και με ιδιαίτερη δύναμη. Η πολιτεία ανέκαθεν προσπαθούσε να τα έχει καλά με τα ανώτατα κλιμάκια της εκκλησίας.

 

Όταν αυτή η σχέση εξουσίας κλονίζεται, τότε οι ιερωμένοι ξεσηκώνουν το λαϊκό αίσθημα ενάντια στην πολιτεία. Επειδή όμως το θρησκευτικό αίσθημα βασίζεται κυρίως στο συναίσθημα και όχι στη λογική, κι επειδή στα θρησκευτικά ζητήματα δεν απαιτείται κριτική σκέψη αλλά μόνο μνήμη για να θυμάται κάποιος πώς να ακολουθεί ένα τυπικό (γιατί έτσι το θέλει ο Θεός), η πολιτεία γνωρίζει πως.... θα χάσει.

 

Έτσι μέσα από την επίδειξη δυνάμεως που πραγματοποιεί κατά καιρούς η εκκλησία για διάφορα ζητήματα, "τρίζει τα δόντια" και "κουνάει επιτιμητικά το δάχτυλο" για να "συνετίσει" την πολιτεία. Σπάνια βρίσκεται κατά καιρούς κάποιος/-οι από την πλευρά της πολιτείας, που κρατάνε χαρακτήρα, ως άλλοι γονείς, και με σταθερότητα επιβάλλουν αυτό που είναι προς το συμφέρον της πολιτείας χωρίς να τους φοβίζουν οι απειλές. Η εκκλησία λίγο αργότερα και χωρίς πολλά-πολλά συμβιβάζεται ενώ ταυτόχρονα υποθάλπτει τους ρόλους των "αρχόντων" της πολιτείας.

Και βέβαια όλοι στο τέλος (πολιτεία-εκκλησία) ξέρουν πως όσο κι αν τσακωθούν, πρέπει να τα βρουν.

 

Βγαίνοντας το μάθημα των θρησκευτικών από τα σχολεία είναι το πρώτο βήμα για να χάσει η εκκλησία τον έλεγχο στη νέα γενιά (αυτό φοβάται). Επίσης είναι παραδοχή της προαιρετικότητας της θρησκείας, κάτι που στην πραγματικότητα δε θέλουν. Η θρησκεία είναι δύναμη για αυτούς που την εξασκούν από τα ανώτερα ιερατικά αξιώματα και προσπαθούν να την επιβάλλουν με όλους τους δυνατούς τρόπους. (Γιατί, ποιο το νόημα να είσαι αρχηγός αν δεν έχεις κάποιον να σε ακολουθεί; )

 

Δυστυχώς οι χειρότερες σελίδες στην ιστορία της ανθρωπότητας, πόλεμοι και αναταρραχές, έχουν πραγματοποιηθεί "στο όνομα του Θεού" και στην ιδέα της ελευθερίας. Οι ιδέες αυτές καθ' αυτές είναι υψηλά ιδανικά. Αυτοί που τις διαχειρίζονται όμως είναι οι χειρότεροι εκμεταλλευτές των ίδιων αυτών ιδεών. Κι ενώ το θρησκευτικό αίσθημα είναι κάτι καθαρά προσωπικό και εσωτερικό ζήτημα του καθενός μας, εκείνοι το κρατούν για να ικανοποιούν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες (ιερωμένοι με αξιώματα). Γι' αυτό και βλέπουμε αυτή την αντιφατική εικόνα των υψηλόβαθμων ιερωμένων.... που από τη μια διδάσκουν για τον "οβολό της χήρας" και από την άλλη.... καταπίνουν περιουσίες.

[ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ]

Αlcyon εγραψε....

" Δυστυχώς οι χειρότερες σελίδες στην ιστορία της ανθρωπότητας, πόλεμοι και αναταρραχές, έχουν πραγματοποιηθεί "στο όνομα του Θεού" και στην ιδέα της ελευθερίας. Οι ιδέες αυτές καθ' αυτές είναι υψηλά ειδανικά. Αυτοί που τις διαχειρίζονται όμως είναι οι χειρότεροι εκμεταλλευτές των ίδιων αυτών ιδεών. Κι ενώ το θρησκευτικό αίσθημα είναι κάτι καθαρά προσωπικό και εσωτερικό ζήτημα του καθενός μας, εκείνοι το κρατούν για να ικανοποιούν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες (ιερωμένοι με αξιώματα). Γι' αυτό και βλέπουμε αυτή την αντιφατική εικόνα των υψηλόβαθμων ιερωμένων.... που από τη μια διδάσκουν για τον "οβολό της χήρας" και από την άλλη.... καταπίνουν περιουσίες. "

 

Νομιζω οτι αυτη η τελευταια παραγραφος κλεινει μεσα της ολο το νοημα του διαχωρισμου της Θρησκειας σαν "εννοια" και σαν ιδεα και της Θρησκειας σαν "εμπορευματοποιηση" και εκμεταλλευση των παραπανω...........

Νομιζω οτι δεν θα μπορουσα να το γραψω καλυτερα......και φυσικα δεν εχω να προσθεσω κατι αλλο........

Alcyon με καλυψες απολυτα!!!

[nicole23]

Alcyon συμφωνώ απόλυτα με όσα λες... Καμιά φορά σκέφτομαι ότι αν αύριο μεθαύριο η Ελλάδα πάψει να ανήκει στους Ελληνές, αν εισβάλουν ξένοι κατακτητές, το Άγιο όρος θα μείνει αλώβητο, θα συνεργαστεί μάλιστα με τους ξένους για να αυξήσει την περιουσία του (βλέπε Εφραίμ). Απορώ γιατί συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι Εκκλησία και Ελληνισμός είναι ένα.. Ίσως παλιότερα...τώρα σίγουρα όχι

[kwstantinos]

Ποιά είναι η γνώμη σας για την θρησκεία, την πίστη γενικότερα, αλλά και το μάθημα των θρησκευτικών που καλούνται να παρακολουθήσουν τα παιδιά στο σχολείο.

Επίσης, τι έχετε πεί στο παιδί σας για την εκκλησία και τον θεό?

 

 

καλησπερα σας,

η ξαδερφη μου έχει γινει πεντηκοστιανη..πηαγ μια φορα στην αφιερωση του μωρου της καθως εκεινη δεν τα βαφτισζουν κ εφριξα!δεν τους κατηγορω βεβαια ο καθενας εχει τα πιστευω του αλλα μου φανηκαν πολυ ψευτικη!!φωναζαν,ουρλιαζαν σοκαριστηκα!μεθαυριο εχει ο μπεμπης του γενεθλια εκει λοιπον καλουν ολους απο την "εκκλησια"τους κ φωναζουν παλι υμνους ψελνουν κ αλλα τετοια με αποτελεσμα ολοι οι γειτονια να ειναι στα μπαλκονια κ να κοιτανε...Δεν μπορω να καταλαβω πως αυτοι οι ανθρωποι απο χριστινοι αλλαζουν τα πιστευω τους,τι τους κανουν εκει μεσα κ αλλαζουν??γνωριζει κανεις κατι?

[alcyon]

Όσο παράξενα μας φαίνονται τα "πιστεύω" των άλλων.... τόσο παράξενα φαίνονται στους άλλους τα δικά μας "πιστεύω".

[Rasta]

Με αφορμή αυτό το post: "Αν υπάρχει θεός, τότε όλα επιτρέπονται"

 

Η τυφλή πίστη εξασφαλίζει τη δική της διαιώνιση ασυναίσθητα, με το απλό τέχνασμα της αποθάρρυνσης της ορθολογικής έρευνας.

 

Πίστη είναι η μεγάλη δικαιολογία για να αποφύγει ο άνθρωπος την ανάγκη να σκέφτεται και να αξιολογεί τα αποδεικτικά στοιχεία. Πίστη βάση πεποιθήσεων, λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων.

 

Οι περισσότεροι άνθρωποι χρειάζονται ένα Θεό για να εξηγήσει την ύπαρξη του κόσμου, και ιδίως την ύπαρξη της ζωής. Είναι λάθος, αλλά το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι τέτοιο, που πολλοί άνθρωποι δεν το γνωρίζουν.

 

Η επιστήμη μας προσφέρει μια εξήγηση για το πώς η πολυπλοκότητα (το δύσκολο) προέκυψαν από την απλότητα (το εύκολο). Η υπόθεση του Θεού δεν προσφέρει αξιόλογες εξηγήσεις για τίποτα, απλά προτάσεις για αυτό που προσπαθούμε να εξηγήσουμε.

 

Ένα σύμπαν με Θεό, θα ήταν πολύ διαφορετικό από ένα σύμπαν ΧΩΡΙΣ Θεό. Η φυσική και η βιολογία θα είναι διαφορετικές, εκεί όπου υπάρχει Θεός.

 

Σίγουρα βλέπω την επιστημονική θεώρηση του κόσμου, ως ασυμβίβαστη με τη θρησκεία, αλλά δεν είναι αυτό που έχει ενδιαφέρον. Είναι επίσης ασυμβίβαστη με τη μαγεία / αστρολογία και τα άλλα τρελά, αλλά επίσης δεν είναι σκόπιμο να επισημανθεί. Το ενδιαφέρον για την παγκόσμια επιστημονική άποψη είναι ότι είναι αληθής με αποδείξεις, εμπνευσμένη, αξιόλογη και ότι ενώνει πολλά φαινόμενα σε μια ενιαία κατεύθυνση.

 

Τέλος, είμαι κατά της θρησκείας γιατί μας διδάσκει να μην είμαστε ικανοποιημένοι με την κατανόηση του κόσμου μας.

 

Θα μπορούσα να γράφω για ώρες... Αυτά για την ώρα.

 

Στα παιδιά μου λέω τα παραπάνω καθώς και άλλα πολλά, συζητάμε και τα αφήνω να σκεφτούν μόνα τους και να πράξουν ανάλογα.

[rrrrr]

πρωτα απ'ολα να ξεκαθαρισω πως ειμαι της αποψης οτι ο καθενας εχει δικαιωμα να πιστευει οτι θελει και οπου θελει.....

οσον αφορα εμενα θ'αναφερθω στις εμειριες μου ως παιδι και ενηλικας στο θεμα της θρησκειας...

 

απο παιδι ημουν πολυ κοντα στην εκκλησια αφου η γιαγια μου δουλευε εκει και με επαιρνε συχνα...παρακολουθουσα λειτουργιες,γαμους,βαφτισεις και στο σπιτι μου μιλουσε για τα διδαγματα του Χριστου...οπως να μην λεμε ποτε ψεματα,να μην κανουμε κακο σε κανεναν,να αγαπαμε και να τιμουμε τους γονεις μας κλπ την ακουγα συχνα να παρηγορει τη μητερα μου οταν παρουσιαζοταν προβληματα και να της λεει ''μη στεναχωριεσαι ο θεος ειναι μεγαλος'' ελεγε συχνα ''οποιος λεει αληθεια εχει το θεο βοηθεια'' μου εμαθε να ειμαι γενικως ηθικο κοριτσι.

 

εγω παλι με τη σειρα μου με θυμαμαι οταν πονουσα ή οταν φοβομουν να προσευχομαι στο θεο να με βοηθησει ...κι αυτο μου δινε κουραγιο κι ελπιδα...μερικες φορες ειχα μεσα μου την ανησυχια..''υπαρχει αραγε στ'αληθεια θεος;'' και τοτε με το αθωο μου παιδικο μυαλο εκανα διαφορα πειραματα του στυλ ''αν υπαρχει θεος να σηκωθει αυτο το σκυλι τωρα στα δυο ποδια..'' και οντως συνεβαινε...τις περισσοτερες φορες και μου δυαλυοταν καθε αμφισβητηση!!!!

 

μεγαλωνοντας αρχισα να απορριπτω καποια πραγματα που λεγανε οι παπαδες ή οι γιαγιαδες μου θεωροντας τα ανοητα και ανθρωπινα κατασκευασματα που σκοπο εχουν τον εκφοβισμο και δεν εχουν καμια σχεση με τα διδαγματα του Χριστου και τις βασικες αρχες της θρησκειας μας...οπως και η διακριση που κανουν σε αντρες και γυναικες και η ενοχη που προκαλουσαν σ'αυτες οτι ειναι πιο πονηρες και κακες (βλεπε ΕΥΑ) οτι ειναι πιο αμαρτωλες απο τους αντρες γι αυτο και δεν μπαινουν στο ιερο,οτι οταν εχουν περιοδο θεωρουνται ''βρωμικες'' και δεν κανει να φιλησουν εικονα ή να μεταλαβουν,οτι δεν πρεπει να φορανε παντελονι γιατι η παναγια δεν φορουσε...(γιατι ο Χριστος φορουσε;; αφου αλλο ηταν το ντυσιμο της εποχης) και αλλα τετοια καταλοιπα της κοινωνιας των ανθρωπων που συναντησαν το Χριστο εκεινη την εποχη και ανελαβαν να τον διαδοσουν....οπως και τον απαισιο και εξαναγκαστηκο τροπο που χρησιμοποιησαν για να το κανουν...ολα αυτα φυσικα δεν εχουν σχεση με την αληθινη θρησκεια μας και δεν κλωνιζουν την πιστη μου...απλα δεν τα αποδεχομαι και πιστευω πως κι ο ιδιος ο Χριστος δεν θα τα αποδεχοταν!!!

 

βεβαιως αναρωτηθηκα αν ολα αυτα που εχουμε μαθει ειναι οντως αληθινα...αφου η καθε θρησκεια θεωρει τον δικο της ''θεο'' και την δικια της ''ιστορια'' ως αληθινη....επισης προβληματιστηκα γιατι υπαρχουνπολλες ομοιοτητες μεταξυ τους και πολλα στοιχεια της θρησκειας μας ειναι πανομοιοτυπα με τις τελετουργιες των δωδεκαθεων και των Αιγυπτιων....που κατεληξα;;;

 

οτι ο θεος ειναι ΕΝΑΣ οντως υπαρχει και σ'ολες τις θρησκειες κρυβεται μια αληθεια...προφανως παρουσιαστηκε σε διαφορους λαους με διαφορετικα προσωπα...

 

αν οντως γιναν τα πραγματα οπως μας τα λενε δεν μπορω να το ξερω και λιγο με απασχολει τελικα...εκεινο που με απασχολει ειναι τα μικρα και μεγαλα θαυματα που βιωνω καθημερινα...ειναι οτι νιωθω πραγματικα την παρουσια του θεου στη ζωη μου...το μεγαλυτερο βεβαια θαυμα που μου συνεβει και που προκειται πραγματικα για θαυμα...(γιατι παντα ειχα στο πισω μερος του μυαλου μου μηπως αυτα που μου συμβαινουν ειναι απλα συμπτωσεις;..αιστανθηκα λοιπον δυνατα την παρουσια του θεου οταν πριν ενα χρονο εμεινα εγκυος φυσιολογικα την χρονικη ακριβως στιγμη που οι γιατροι (ειχαμε παει σε πολλους ανα την Ελλαδα) μας ειχαν σχεδον αποκλεισει την πιθανοτητα να μεινω φυσιολογικα....δεν θα μπω σε λεπτομερειες γιατι ηδη σας εχω κουρασει...

 

το τελικο συμπερασμα για μενα;;;ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ ΝΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ Σ'ΑΥΤΟΝ και σ'αυτον στρεφομαι οποτε τον εχω αναγκη και τον ευχαριστω καθε μερα που ξυπναω ζωντανη και βλεπω την κορουλα μου να μου χαμογελαει.....

αν ο Χριστιανισμος και αυτα που λεει εγιναν στ'αληθεια ετσι...δεν μ'ενδιαφερει...αφου αυτη τη θρησκεια εχουμε στην Ελλαδα μεσω αυτης θα εκφραζομαι κι εγω...κι οταν παω Εκκλησια..ηρεμω ...γαληνευει η ψυχη μου κι αισθανομαι πολυ δυνατη κι αισιοδοξη...δεν με φανατισε κανενας...απλα η θρησκεια με κανει πιο ευτυχισμενη!!!!

[pasxalitsa v]

πρωτα απ'ολα να ξεκαθαρισω πως ειμαι της αποψης οτι ο καθενας εχει δικαιωμα να πιστευει οτι θελει και οπου θελει.....

 

απο παιδι ημουν πολυ κοντα στην εκκλησια

 

εγω παλι με τη σειρα μου με θυμαμαι οταν πονουσα ή οταν φοβομουν να προσευχομαι στο θεο να με βοηθησει ...κι αυτο μου δινε κουραγιο κι ελπιδα...μερικες φορες ειχα μεσα μου την ανησυχια..''υπαρχει αραγε στ'αληθεια θεος;''

 

το τελικο συμπερασμα για μενα;;;ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ ΝΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ Σ'ΑΥΤΟΝ και σ'αυτον στρεφομαι οποτε τον εχω αναγκη και τον ευχαριστω καθε μερα.....

 

κι οταν παω Εκκλησια..ηρεμω ...γαληνευει η ψυχη μου κι αισθανομαι πολυ δυνατη κι αισιοδοξη...δεν με φανατισε κανενας...απλα η θρησκεια με κανει πιο ευτυχισμενη!!!!

rrr συμφωνω απολυτα με τα παραπανω...κι εγω λογω της πολυαγαπημενης μου γιαγιας εχω αυτη την σχεση με την εκκλησια παρολο που στην εφηβεια μου περασα μια μεγαλη περιοδο αρνησης και αμφισβητισης...Καλο Πασχα να εχουμε!!!

[xamogelaki]

για μενα η θρησκεια ειναι βιωμα δε μετρα ουτε το περιβαλλον ουτε το τι σου λενε οι γονεις ετσι κι αλλιως στην εφηβεια ολα τα αμφισβητεις. ειναι βιωμα, δηλαδη βιωνεις προσωπικα καποια πραγματα που σε φερνουν κοντα στο Θεό σα να σου αποκαλύπτεται μεσα απο καποιες καταστασεις και για αυτο ειναι δυσκολο να κανεις τους αλλους να καταλαβουν τι πιστευεις και χαμενος κοπος εγω τουλαχιστον δε μπαινω στη διαδικασια μεχρι και σε εκεινους να γινει αυτη η αποκαλυψη. απλως πρεπει να εχουν ανοιχτα τα ματια και τα αυτια της ψυχης τους οπως ειπε ο Κυριος ο εχων ωτα ακουετω...

[kostaeri]

Με λυπεί το γεγονός ότι κατηγορείται η Εκκλησία λόγω της άσχημης συμπεριφοράς πολλών ιερέων.

Εϊναι σαν να κατηγορούμε την Ιατρική επειδή κάποιοι γιατροί παίρνουν φακελάκια.

Ή ότι πιπιλίζεται το επιχείρημα της εκκλησιαστικής περιουσίας. Πόσες και πόσες φορές στο παρελθόν, η Εκκλησία δώρισε την περιουσία της στο κράτος για να το στηρίξει σε δύσκολες στιγμές και ειδικότερα μετά από όλους τους μεγάλους πολέμους...

Είναι δυνατόν να λέμε ότι η Εκκλησία δεν κάνει αγαθοεργίες? και που το ξέρουμε? λίγο να ασχοληθούμε και να ρωτήσουμε, θα δούμε το τεράστιο έργο κοινωνικό, ιεραποστολικό και φιλανθρωπικό που επιτελεί.

Από τη μία, αν κάνει και το λέει δε μας αρέσει.

Απ την άλλη, αν κάνει και δεν το λέει, τότε λέμε ότι δεν κάνει.

 

Δυστυχώς, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αλλά και η πλήρης άγνοια του πολύ κόσμου για ουσιαστικά θέματα της θρησκείας μας έχουν κάνει να επαναλαμβάνουμε ό,τι ακούμε και να έχουμε για όλα γνώμη σύμφωνα με τα πιστεύω μας. Δε απαγορεύεται να έχει κάποιος τα πιστεύω του, μην προσπαθούμε όμως κατι που δε μας αρέσει ή δε μπορούμε εμείς να το κατανοήσουμε, να το διαχωρίσουμε και από τη θρησκεία "γιατί αποκλείεται ο Χριστός να το είπε ή να το εννοούσε έτσι".

 

Η Εκκλησία έχει μία γραμμή, μια Θεολογία η οποία έχει καθοριστεί κατά τη διάρκεια της Ιστορίας της από Οικουμενικές Συνόδους οι οποίες θεωρούνται απαράβατες.

 

Πράγματα, όπως η απαγόρευση των προγαμιαίων σχέσεων δε μπορεί να τα κατανοήσει αλλά και να τα υιοθετήσει κάποιος που δεν έχει ποτιστεί με την χριστιανική ζωή (και όχι διδασκαλία). Απλά θα του φαίνονται αδύνατα, όπως στην κοπέλα παραπάνω.

Το ίδιο και η νηστεία ή το άλλο ή το παράλλο...

 

Θα συμφωνήσω μόνο με την alcyon που είπε ότι είδε πολύ υποκρισία μέσα στην Εκκλησία.

Εϊναι αλήθεια, το ζω και εγώ αλλά έχω μάθει να μη στέκομαι στις (ανθρώπινες) πράξεις κάποιων. Θα προτιμούσα να κοιτάξω αυτό το 2% που όντως εκτιμώ και βλέπω ότι πιστεύει και ζει αληθινά αυτό που πιστεύει, πράγμα που μου δείχνει - τελικά - ότι αυτό που και εγώ πιστεύω είναι αληθινό.

[nasia84]

Από μικρή έμαθα πολλά για τον χριστιανισμό γιατί πήγαινα στο κατηχητικό κλπ, και έμαθα να αγαπώ και να συγχωρώ όπως και να ελπίζω στη βοήθεια του Θεου στις δύσκολες στιγμές μου. Είδα και πράγματα που σίγουρα δεν είμαι σύμφωνη. Μας έχουν περάσει στερεότυπα.Π.χ ξέρουμε ότι δεν πρέπει να κοινωνούμε χωρίς πρώτα να εξομολογηθούμε, δεν μας λένε όμως το γιατί. Μας λένε ότι αν δεν το κάνουμε, δεν είμαστε καλοί χριστιανοί κάτι που φυσικά δεν ισχύει.Ολα έχουν το νοημά τους αλλά κανείς δεν τα εξηγεί. Αποτέλεσμα:απομακρυνόστε όχι μόνο από την εκκλησία αλλά και από τον Θεο. Δεν θα πρέπει όμως να εξισώνουμε τη θρήσκεία με την εκκλησία.

Οσον αφορά το μάθημα των θρησκευτικών, θεωρώ ότι αφού η κοινωνία αλλάζει συνεχως με γρήγορους ρυθμούς και υπάρχουν άτομα και άλλων θρησκειων στα σχολεία, θα πρέπει να αλλάξει το περιεχόμενο του άλλα όχι να καταργηθεί.

[Rasta]

Πόσες και πόσες φορές στο παρελθόν, η Εκκλησία δώρισε την περιουσία της στο κράτος για να το στηρίξει σε δύσκολες στιγμές και ειδικότερα μετά από όλους τους μεγάλους πολέμους...

 

Πιστεύω ότι αυτό που λες δεν αποτελεί ιστορική ακρίβεια.

 

Επί Τουρκοκρατίας, η κεντρική εξουσία της Εκκλησίας τα είχε τακιμιάσει με τους Οθωμανούς (βλέπε τα έργα του Ρήγα Φεραίου και άλλων Ελλήνων λόγιων της εποχής εκείνης).

 

Επί Γερμανικής κατοχής, πάλι τα ίδια έγιναν (μπορώ να βρω σχετική βιβλιογραφία εάν θέλετε)

 

Μιλάω πάντα για τις κεντρικές θρησκευτικές εξουσίες και όχι για τον παπά της ενορίας ή του χωριού.

 

Πάντως το θέμα μας είναι η ΘΡΗΣΚΕΙΑ και όχι η εκάστοτε εξουσία ή κεντρική οργάνωση / διοίκηση / εκκλησία, κλπ.

 

Παρακαλώ πολύ, ας σταματήσουμε να γράφουμε για τις όποιες εκκλησίες σε αυτό το topic.

 

Σας ευχαριστώ πολύ.

[fanoulapit]

Από μικρή έμαθα πολλά για τον χριστιανισμό γιατί πήγαινα στο κατηχητικό κλπ, και έμαθα να αγαπώ και να συγχωρώ όπως και να ελπίζω στη βοήθεια του Θεου στις δύσκολες στιγμές μου. Είδα και πράγματα που σίγουρα δεν είμαι σύμφωνη. Μας έχουν περάσει στερεότυπα.Π.χ ξέρουμε ότι δεν πρέπει να κοινωνούμε χωρίς πρώτα να εξομολογηθούμε, δεν μας λένε όμως το γιατί. Μας λένε ότι αν δεν το κάνουμε, δεν είμαστε καλοί χριστιανοί κάτι που φυσικά δεν ισχύει.Ολα έχουν το νοημά τους αλλά κανείς δεν τα εξηγεί. /QUOTE]

 

 

Αν πας σε έναν μοναχό να εξομολογηθείς πίστεψέ με θα σου δώσει πολλές απαντήσεις και θα έχουν όλα νόημα.Ο εξομολογητής όμως πρέπει να σε ικανοποιεί -να σου βγάζει όλα τα εσώψυχα που λένε- και όχι κάτι παπάδες που με το που τους λες την ευλογία σου περιμένουν και κανα ?.Είναι όπως διαλέγεις ένα φίλο αν δεν μπορείς νς του πεις το πρόβλημά σου δεν μπορεί να σε βοηθήσει και αν δεν τον εμπιστεύεσαι για να του το πεις τότε σημαίνει ότι δεν είναι φίλος σου.

Για την εξομολόγηση που γράφεις πριν την νηστεία είναι από τα πιο σημαντικά.Με την νηστεία καθαρίζεις το σώμα σου, με την εξομολόγηση όμως καθαρίζεις την ψυχή σου.Και όσο πιο συχνά το κάνεις τόσο πιο ενάρετος γίνεσαι και τόσο πιο κοντα στον Χριστό πηγαίνεις..Είναι πολύ ωραίο να ξέρεις ότι πάντα ηπάρχει κάποιος που θα κάτσει να σ ακούσει και να σε συμβουλέψει χωρίς να έχει κέρδος από σένα.

[Rasta]

... με την εξομολόγηση όμως καθαρίζεις την ψυχή σου.Και όσο πιο συχνά το κάνεις τόσο πιο ενάρετος γίνεσαι και τόσο πιο κοντα στον Χριστό πηγαίνεις...

 

Με τη εξομολόγηση μπορεί να νομίζεις ότι καθαρίζεις τη ψυχή σου.

 

Ενάρετος όμως δεν γίνεσαι...

 

Η Αρετή δεν θέλει λόγια, θέλει έργα.

 

Κάνω λάθος;

[alcyon]

Η εξομολόγηση παίζει το ρόλο της ψυχοθεραπείας κατά μία έννοια. Βγάζει κάποιος από μέσα του αυτά που έχει αναγνωρίσει ως σφάλματα και προβλήματα. Έτσι ο εξομολόγος μπορεί (??!) να δώσει κατευθύνσεις για τη βελτίωση των πράξεων. Το θέμα είναι πως για να συμβεί αυτό ο εξομολόγος θα πρέπει να έχει και τις αντίστοιχες γνώσεις, αλλά και το αντίστοιχο "ταλέντο". Η άνωθεν "επιφοίτηση".... νομίζω πως δεν επαρκεί........