είμαι σε απόγνωση λόγω...της μαμάς και του μπαμπά μου!!!

[lop]

καλέ την δική μου μαμά περιγράφετε. Μήπως είμαστε αδερφές και δεν έχω μία αδερφή? Το ωραίο : ;oταν της λέω για καμιά γνωστή μας που κάτι έπαθε, πχ. αρρώστια, μου λέει το θεϊκό : Δηλαδή μου εύχεσαι να το πάθω και εγώ.

[polina26]

καλημέραααααααα

ρε κορίτσια μήπως έχετε γνωρίσει και την δικιά μου μάνα.. ?? μηπως τελικά έχουμε κάποια συγγένεια???? γιατι και μένα η δικια μου είναι έτσι ακριβώς...

μονο που εγώ το ζωον ακόμα στεναχωριέμαι ... που θα πάει θα το ξεπεράσω κάποια στιγμή.. εμένα το θεικό που μου λέει κάθε φορά είναι "μονο εσένα αγαπάει ο πατέρας σου εμείς δεν υπάρχουμε"... και μου το χτυπάει πάντα και παντου.. μου δινει ο πατέρας μου κάνα χαρτζιλικι να πάρω πάνες την μικρή λέει εκείνη "εμ βεβαια μονο εσένα δίνει.. " λεω έλα να βοηθησεις λίγο τωρα που έχω την μέση μου .. "ααα δεν μπορώ είμαι κουρασμένη " και αυτό πάντα συνοδευεται με αναστεναγμό και αδύναμη φωνή....

αχ τι να τις κάνουμε όμως τις μάνες μας??? τις αγαπάμε και κάνουμε υπομονη...

ΑΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

[μανούλα 2012]

Καλησπέρα σας.Μόλις γράφτηκα και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας το πρόβλημά μου γιατί κοντεύω να σκάσω.Είμαι μητέρα ενός αγοριού 16 μηνών,το οποίο δυσκολεύτηκα να αποκτήσω και τώρα με τον άντρα μου πετάμε στα σύννεφα από ευτυχία.όταν γέννησα ήρθαμε από το νοίκι να μείνουμε στο σπίτι που μας παραχώρησε η μητέρα μου κι έκτοτε άρχισαν τα μεγάλα προβλήματα, και λεω μεγάλα γιατί ήδη η μητέρα μου δημιουργούσε καταστάσεις τιμωρώντας με για την επιλογή μου να παντρευτώ έναν άνθρωπο που ποτέ δεν χώνεψε-έβαζε λόγια, έλεγε φοβερά ψέμματα,έφτασε σε σημείο να με χτυπήσει, και για αυτό το λόγο φύγαμε επαρχία να βρούμε την ησυχία μας.Με τη γέννηση του παιδιού περίμενα να αλλάξει αλλά χειροτέρεψε και ενώ σαν γιαγιά λατρεύει το μωρό -βλεπόμαστε χωρίς να συναντιούνται με τον άντρα μου- σαν άνθρωπος, αν και μάνα μου, με βγάζει από τα ρούχα μου.Να προσθέσω οτι μέχρι να παντρευτώ ήμουν πολύ δεμένη μαζί της, ειδικά όταν χάσαμε τον πατέρα μου-τότε και παρανόησε και μας ήθελε με τον αδερφό μου δίπλα της.Με τον αδερφό μου δεν έχω καθόλου σχέσεις λόγω κληρονομικών και τώρα βρίσκει κι αυτός ευκαιρία,ενώ ποτέ δεν στάθηκε δίπλα της,να το παίζει καλός γιος και να της βάζει επιπλέον λόγια για τον άντρα μου.Επομένως, κάτι το μίσος της για τον άντρα μου, κάτι το οιδιπόδειο για το λατρεμένο της γιο ήρθε και ξεχείλισε το ποτήρι.Σήμερα κι ενώ ήμουν σπίτι με το μωρό τον κατηγόρησε οτι επιτέθηκε στον γιο της κι ορκιζόταν κιόλας κι όταν μου το είπε τρελάθηκα!!!με τον άντρα μου μιλάγαμε στο τηλέφωνο γιατί ταξίδευε επαρχία για δουλειά κι όταν της εξήγησα τον παραλογισμό άρχισε το υβρεολόγιο εναντίον του κι ότι έχω δίπλα μου κακό άνθρωπο, πώς άλλαξα έτσι κι άλλα τέτοια όμορφα.Στην απελπισία μου πήρα όπως όπως το παιδί, το οποίο έκλαιγε γιατί ένιωθε την ένταση και συνάντησα σπίτι τον άντρα μου, ο οποίος στο μεταξύ είχε γυρίσει εκνευρισμένος κι έτοιμος να φύγει από το σπίτι γιατί τον ρώτησα κι εγώ τρελαμένη''βρε παιδάκι μου μήπως έγινε τίποτα και δεν μου λες'' κι αισθάνθηκε θιγμένος.Ευτυχώς τα βρήκαμε και συμφωνήσαμε οτι κάποιος μας έστησε παγίδα.Αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω επαρχία να έχουμε και την αξιοπρέπειά μας, όμως ο μισθός του άντρα μου ήδη εδώ κι ένα μήνα έχει μειωθεί κι είμαστε σε δίλλημα.Την ησυχία μας και ψωμί και κρεμμύδι ή οικονομική ασφάλεια και καυγάδες -αφού για το παιδί και μόνο θέλουμε να βλέπει τη γιαγιάτου.Πείτε μου σας παρακαλώ τη γνώμη σας, τι να κάνουμε;με πονάει που το παιδί δεν θα μεγαλώσει με τη μοναδική γιαγιά που έχει στον κόσμο(έχω χάσει τον πατέρα μου κι ο άντρας μου τους γονείς του) αλλά θα αρρωστήσω κι έχω παρατηρήσει οτι όταν είμαι μακριά της μου φέρεται καλύτερα, αφήστε που με τα τελευταία γεγονότα δεν θέλω να την δω μπροστά μου.Ευχαριστώ πολύ και συγγνώμη αν μακρηγόρησα

[ampeligi]

Καλησπέρα σας.Μόλις γράφτηκα και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας το πρόβλημά μου γιατί κοντεύω να σκάσω.Είμαι μητέρα ενός αγοριού 16 μηνών,το οποίο δυσκολεύτηκα να αποκτήσω και τώρα με τον άντρα μου πετάμε στα σύννεφα από ευτυχία.όταν γέννησα ήρθαμε από το νοίκι να μείνουμε στο σπίτι που μας παραχώρησε η μητέρα μου κι έκτοτε άρχισαν τα μεγάλα προβλήματα, και λεω μεγάλα γιατί ήδη η μητέρα μου δημιουργούσε καταστάσεις τιμωρώντας με για την επιλογή μου να παντρευτώ έναν άνθρωπο που ποτέ δεν χώνεψε-έβαζε λόγια, έλεγε φοβερά ψέμματα,έφτασε σε σημείο να με χτυπήσει, και για αυτό το λόγο φύγαμε επαρχία να βρούμε την ησυχία μας.Με τη γέννηση του παιδιού περίμενα να αλλάξει αλλά χειροτέρεψε και ενώ σαν γιαγιά λατρεύει το μωρό -βλεπόμαστε χωρίς να συναντιούνται με τον άντρα μου- σαν άνθρωπος, αν και μάνα μου, με βγάζει από τα ρούχα μου.Να προσθέσω οτι μέχρι να παντρευτώ ήμουν πολύ δεμένη μαζί της, ειδικά όταν χάσαμε τον πατέρα μου-τότε και παρανόησε και μας ήθελε με τον αδερφό μου δίπλα της.Με τον αδερφό μου δεν έχω καθόλου σχέσεις λόγω κληρονομικών και τώρα βρίσκει κι αυτός ευκαιρία,ενώ ποτέ δεν στάθηκε δίπλα της,να το παίζει καλός γιος και να της βάζει επιπλέον λόγια για τον άντρα μου.Επομένως, κάτι το μίσος της για τον άντρα μου, κάτι το οιδιπόδειο για το λατρεμένο της γιο ήρθε και ξεχείλισε το ποτήρι.Σήμερα κι ενώ ήμουν σπίτι με το μωρό τον κατηγόρησε οτι επιτέθηκε στον γιο της κι ορκιζόταν κιόλας κι όταν μου το είπε τρελάθηκα!!!με τον άντρα μου μιλάγαμε στο τηλέφωνο γιατί ταξίδευε επαρχία για δουλειά κι όταν της εξήγησα τον παραλογισμό άρχισε το υβρεολόγιο εναντίον του κι ότι έχω δίπλα μου κακό άνθρωπο, πώς άλλαξα έτσι κι άλλα τέτοια όμορφα.Στην απελπισία μου πήρα όπως όπως το παιδί, το οποίο έκλαιγε γιατί ένιωθε την ένταση και συνάντησα σπίτι τον άντρα μου, ο οποίος στο μεταξύ είχε γυρίσει εκνευρισμένος κι έτοιμος να φύγει από το σπίτι γιατί τον ρώτησα κι εγώ τρελαμένη''βρε παιδάκι μου μήπως έγινε τίποτα και δεν μου λες'' κι αισθάνθηκε θιγμένος.Ευτυχώς τα βρήκαμε και συμφωνήσαμε οτι κάποιος μας έστησε παγίδα.Αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω επαρχία να έχουμε και την αξιοπρέπειά μας, όμως ο μισθός του άντρα μου ήδη εδώ κι ένα μήνα έχει μειωθεί κι είμαστε σε δίλλημα.Την ησυχία μας και ψωμί και κρεμμύδι ή οικονομική ασφάλεια και καυγάδες -αφού για το παιδί και μόνο θέλουμε να βλέπει τη γιαγιάτου.Πείτε μου σας παρακαλώ τη γνώμη σας, τι να κάνουμε;με πονάει που το παιδί δεν θα μεγαλώσει με τη μοναδική γιαγιά που έχει στον κόσμο(έχω χάσει τον πατέρα μου κι ο άντρας μου τους γονείς του) αλλά θα αρρωστήσω κι έχω παρατηρήσει οτι όταν είμαι μακριά της μου φέρεται καλύτερα, αφήστε που με τα τελευταία γεγονότα δεν θέλω να την δω μπροστά μου.Ευχαριστώ πολύ και συγγνώμη αν μακρηγόρησα

 

Μπορείς να ελαττωσεις την επικοινωνία μαζί της και δε πειράζει το παιδι ας βλέπει το λιγότερο δυνατόν τη γιαγιά του; Τι να τη κάνει μια γιαγιά που δε σέβεται το πατέρα της καλη μου, δε σέβεται εσένα και σου δημιουργεί προβλήματα και ζει τέτοιες εντάσεις; Το παιδι σου και ο άντρας σου ειναι πλέον πανω απο όλα και να κανεις αυτό που θα εξασφαλίσει την ενότητα της οικογένειας σου... Δε νομίζω πως κάποια απο εμάς μπορει να σου αν πρέπει να φύγεις η να μείνεις και να ξεκοψετε γιατι να κρατήσεις επαφές με τέτοιο άνθρωπο μόνο κακό μπορει να κάνει και να προσφέρει...

[μανούλα 2012]

ετσι είναι κοπέλα μου, σε ευχαριστώ για την απάντηση.Ώρες ώρες αισθάνομαι λες και με μισεί,βλέπω στο βλέμα της μια κακία αλλά μετά σκέφτομαι ''αποκλείεται, η μάνα μου που με λάτρευε;'' και τι να την κάνω τέτοιου είδους αγάπη;πάνω από όλα η οικογένειά μου,αν δεν σέβεται τον άντρα μου τι παράδειγμα θα δώσει στο παιδι;όσο για το αν φύγουμε είναι υπό σκέψη,τώρα είμαστε πιο ψύχραιμοι γιατί το μεσημέρι ήταν φρέσκο το γεγονός.Μου κάνει καλό που γράφω,σας ευχαριστώ

[ampeligi]

ετσι είναι κοπέλα μου, σε ευχαριστώ για την απάντηση.Ώρες ώρες αισθάνομαι λες και με μισεί,βλέπω στο βλέμα της μια κακία αλλά μετά σκέφτομαι ''αποκλείεται, η μάνα μου που με λάτρευε;'' και τι να την κάνω τέτοιου είδους αγάπη;πάνω από όλα η οικογένειά μου,αν δεν σέβεται τον άντρα μου τι παράδειγμα θα δώσει στο παιδι;όσο για το αν φύγουμε είναι υπό σκέψη,τώρα είμαστε πιο ψύχραιμοι γιατί το μεσημέρι ήταν φρέσκο το γεγονός.Μου κάνει καλό που γράφω,σας ευχαριστώ

 

Δυστυχώς υπάρχουν τέτοιες μανάδες όπως η δική σου... Εγω έχω δει τέτοιες περιπτώσεις, απο πίσω να κάνει τα δικά της και να θελει να τα επιβάλει και στο κόσμο να δείχνει πόσο λατρεύει τα παιδια της και ξεσκιζετε γι αυτά... Αβυσσο η ψυχή του ανθρώπου. Επειδη και το οικονομικό εινα σπουδαίος παράγοντας αν μπορέσεις να μείνεις στο σπίτι που δεν έχετε νοίκι και να μην έχεις επαφές ειναι ίσως το καλύτερο.σκεφτειτε τα όλα με ψυχραιμία και κρατήστε μια κοινή στάση με τν άντρα σου.

[μανούλα 2012]

Δεν μπορώ να πιστέψω οτι η δική μου μητέρα είναι τέτοιος άνθρωπος.Για μένα ήταν πάντα η αδυναμία μου, ένας άνθρωπος που γινόταν θυσία για όλους και,ακριβώς επειδή κατάλαβα οτι πέστηκε πολύ στη ζωή της και έκανε πολλές υποχωρήσεις, γεμάτη απωθημένα.Μακριά από ανθρώπους με απωθημένα.Και βέβαια, όπως πολύ σωστά είπες ampeligi , στα μάτια όλων οσιομάρτυρας που σκίζεται για τα παιδιά της, και ''τώρα στο τέλος της ζωής μου να υποφέρω'' κι από πίσω όλο δολοπλοκίες και πάντα μια αγάπη δίχως όρια που δεν ξέρω αν πρέπει να λέγεται αγάπη.Την αγαπώ τη μητέρα μου παρά τα όσα μου χει κάνει αλλά έζησε όπως επέλεξε να ζήσει τη ζωή της και πρέπει να ζήσω κι εγώ, προς το παρόν δεν αντέχω ούτε να τη δω μπροστά μου.Σήμερα ο άντρας μου ευτυχώς είναι καλύτερα, εγώ χειρότερα γιατί έχω πολύ θυμό μέσα μου και νιώθω και τύψεις γιατί ο μικρός βίωσε ένταση που ποτέ δεν είχα με τον άντρα μου, με αποτέλεσμα να φωνάζει χωρίς λόγο και να είναι νευρικός.Θα δούμε τι θα κάνουμε...

[KonstantinaDimitris]

Μένετε στο ίδιο σπίτι; Συγνώμη αλλά δεν έχω καταλάβει. Σας έδωσε σπίτι; Μένετε κοντα;

[μανούλα 2012]

Εγώ ζητώ συγγνώμη, δεν το διευκρίνησα.Η μητέρα μου μένει σε άλλη περιοχή, στην Αθήνα βέβαια, αλλά μακριά.Πριν μείνω έγκυος ζούσαμε επαρχία.Το σπίτι που μένουμε τώρα μου το έχει αφήσει ο πατέρας μου αλλά έχει την επικαρπία η μητέρα μου και όσο ζούσαμε επαρχία το νοίκιαζε -και φυσικά δεν μας έδινε δεκάρα,τέλοσπάντων, δικαίωμά της.Πιστεύω οτι ποτε΄δεν ήθελε να μπούμε στο σπίτι και σε προηγούμενους καυγάδες μας πέταξε πολλές φορές ''να φύγετε από το σπίτι μου'', αλλά το έκανε από υποχρέωση, δεν ξέρω γιατί, ίσως να πίστευε οτι κάνει το σωστό, πάντως από την ώρα εκείνη άλλαξε η συμπεριφορά της, λες και μας έκανε χάρη, πράγμα το οποίο μας πίκραινε και μας θύμωνε.

[μανούλα 2012]

Καταλαβαίνεις,λοιπόν,γιατί έχουμε μπει σε ένα δίλλημα που, ειδικά στις μέρες μας, ακούγεται ανόητο.Θέλουμε την αξιοπρέπεια μας και, εγώ περισσότερο κι όχι τόσο ο άντρας μου, νιώθω άσχημα σε αυτό το σπίτι.Έχουν γίνει τόσα πολλά που μου ρχεται να φύγω και να της πω σκληρά λόγια, κι απο την άλλη το οικονομικό και,όπως μου είπαν και οι συγγενείς, οι οποίοι είναι όλοι στο πλευρό μας, ''γιατί να της κάνετε τη χάρη'';

[μανούλα 2012]

Ξέχασα να διευκρινίσω, μόλις έφτασα στον τέταρτο μήνα κι ο άντρας μου είπε οτι θα έρθουμε Αθήνα αφού μπορούσε και λόγω της δουλειάς του,μας είπε οτι θα μας παραχωρήσει το σπίτι γιατί ούτως η άλλως οι άνθρωποι που ήταν μέσα θα έφευγαν να πάνε σε δικό τους.Τώρα το μετανιώνω που είπαμε το ναι.

[KonstantinaDimitris]

Επειδή δεν ξέρω τι δικαιώματα έχει η επικαρπία .μπορεί να το εκμεταλλεύεται μέχρι να πεθάνει; μπορεί κ να το πουλήσει; Εγώ επειδή είμαι πολύ εγωιστρια δεν θα δεχόμουν να με προσβάλει με αυτόν τον τρόπο. Βέβαια όταν μπαίνουν κ οικονομικοί λόγοι στην μέση, πολλες φορες υποχωρείς.

Εγώ δεν μπορω να καταλαβώ αφού μένετε μακριά, ποιος επιδιώκει συναντήσεις.

Αυτή έρχεται να δειτο παιδί; Προσβάλει τον άντρα σου κ μπροστα σου; Ή το κάνει στα μουλωχτά πίσω του;

[μανούλα 2012]

Δεν έχει δικαίωμα να το πουλήσει, μόνο να το νοικιάσει και δεν έχει την υποχρέωση να μου δίνει χρήματα από το ενοίκιο.Το θέμα είναι οτι εγώ έτρεχα να κανονίσω τα συμβόλαια και να τη βοηθήσω όταν το νοίκιαζε και, προς Θεού, δεν το έκανα περιμένοντας αντάλλαγμα.Σαν μάνα όμως κι ενώ ήξερε οτι μέναμε στο νοίκι και δεν είχαμε άλλα έσοδα πλην του μισθού του άντρα μου δεν έπρεπε να βοηθήσει έστω;οι συγγενείς τράβαγαν τα μαλλιά τους...

Μετά τη βάφτιση του παιδιού στην οποία την καλέσαμε και μίλησαν με τον άντρα μου, υποχώρησε ο καημένος και συμφωνήσαμε πότε να πηγαίνω εγώ με το παιδί κανα δυο-τρεις μέρες και πότε να έρχεται εκείνη όταν ο άντρας μου διανυκτέρευε επαρχία λόγω της δουλειάς μου για ενα-δυο βράδια(πιο σπάνια).Και πάλι ήταν δυσαρεστημένη παρά την υποχώρησή μας και μάλιστα μου είπε κιόλας ''εγώ μπορεί να θέλω να σε βλέπω κάθε μέρα, ο άντρας σου σε κάνει ό,τι θέλει''.Με λίγα λόγια το φταίξιμο ήταν δικό μου γιατί της έδωσα αέρα και δε το άξιζε.Τον τελευταίο μήνα απλά την έπαιρνα κανα τηλέφωνο κι άρχισε να φορτώνει.Μισεί τον άντρα μου και μου το έχει πει.Τον έχει προσβάλλει και προσπάθησε να τον χτυπήσει κιόλας κι ο άντρας μου τρελάθηκε κι έγινε χαμός...ακόμη κι όταν ήμουν στον 9ο μήνα μου έβαζε λόγια χοντρά, το έκρυψα από τον άντρα μου για να μη γίνει σφαγή κι έκανα λάθος.Τότε βάφαμε το σπίτι, έπρεπε να είχαμε φύγει.

[μανούλα 2012]

Να τονίσω ότι εγώ προειδοποίησα τον άντρα μου να μην της δώσει αέρα αλλά την λυπήθηκε παρά τα όσα του είχε κάνει και δεν ήθελε το παιδί να μεγαλώσει χωρίς γιαγιά-η δική του μητέρα ήταν ένας άγγελος, ο Θεός την πήρε κοντά του νωρίς κι είναι ειρωνία το πόσο ανάγκη έχει αυτός ο άνθρωπος από αγάπη, είναι κρίμα...

[KonstantinaDimitris]

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατι τοοοοοοσο μίσος για τον άντρα σου. Μήπως ήθελε να την γηροκομίσεις;;;;; Στεναχωριέμαι για σένα που είσαι στην μέση. Στην θεση σου θα έκοβα τα πολλά πολλά ....Δλδ θα μεγαλώσει το παιδι κ θα ακούει να βρίζουν τον πατέρα του;;

[μανούλα 2012]

Μάλλον αυτό είναι, μου το έλεγαν οι άλλοι και δεν το πίστευα.Πάντα ήμουν ένα παιδί αφοσιωμένο και θα μπορούσα να πω κολλημένο πάνω της, άβουλη κι αδύναμη.Τα ίδια σχέδια είχε δυστυχώς κι ο αδερφός μου, μεγάλωσε με την υπόσχεση οτι θα είναι όλα δικά του.Απο κοινού μου έβαζαν λόγια για τον άντρα μου επειδή δεν είχε περιουσία-οι ωνάσηδες!- και η μεν μητέρα ανησυχούσε που θα με έχανε κι ο δε αδερφός που υπολόγιζε σε μια αδερφή εξαρτημένη από την οικογένεια που δεν θα είχε βλέψεις περιουσιακές.Πονάω πολύ όταν το σκέφτομαι και ζηλεύω τις οικογένειες που είναι αγαπημένες και βοηθά ο ένας τον άλλον.

Βαρέθηκα να είμαι στη μέση κι έχω πονέσει απίστευτα γιατί αγαπώ τους ανθρώπους και θέλω να είμαστε όλοι αγαπημένοι, το παιδί μου όμως θέλω να το προστατέψω γιατί όσο θα μεγαλώνει θα καταλαβαίνει όλο και περισσότερα και τον πατέρα του θέλω να τον καμαρώνει γιατί το αξίζει.

[ampeligi]

Μάλλον αυτό είναι, μου το έλεγαν οι άλλοι και δεν το πίστευα.Πάντα ήμουν ένα παιδί αφοσιωμένο και θα μπορούσα να πω κολλημένο πάνω της, άβουλη κι αδύναμη.Τα ίδια σχέδια είχε δυστυχώς κι ο αδερφός μου, μεγάλωσε με την υπόσχεση οτι θα είναι όλα δικά του.Απο κοινού μου έβαζαν λόγια για τον άντρα μου επειδή δεν είχε περιουσία-οι ωνάσηδες!- και η μεν μητέρα ανησυχούσε που θα με έχανε κι ο δε αδερφός που υπολόγιζε σε μια αδερφή εξαρτημένη από την οικογένεια που δεν θα είχε βλέψεις περιουσιακές.Πονάω πολύ όταν το σκέφτομαι και ζηλεύω τις οικογένειες που είναι αγαπημένες και βοηθά ο ένας τον άλλον.

Βαρέθηκα να είμαι στη μέση κι έχω πονέσει απίστευτα γιατί αγαπώ τους ανθρώπους και θέλω να είμαστε όλοι αγαπημένοι, το παιδί μου όμως θέλω να το προστατέψω γιατί όσο θα μεγαλώνει θα καταλαβαίνει όλο και περισσότερα και τον πατέρα του θέλω να τον καμαρώνει γιατί το αξίζει.[/]

 

Με τέτοια μάνα ευτυχώς που έχεις την ψιλή κυριότητα γιατι τώρα όντως εχει δικαίωμα εκμετάλλευσης και ευελπιστώ να εχει λίγη τσιπα πανω της κι να μη σας διώξει, αλλα τουλάχιστον δεν κινδυνευεις να χάσεις το σπίτι απο τον αδερφό, γιατι οταν πεθάνει εκείνη η επικαρπεια πηγαίνει αυτόματα σε σένα...

Αφού δε μένετε κοντά γραψτην κόψε σιγα σιγα και αυτήν να σκουζει... Η γυναίκα ειναι πολυ εγωιστρια και θελει να φαίνεται καλη. Ο,τι θυσίες έκανε όπως λες παλιά τις έκανε για να φαίνεται καλη μάνα στον κόσμο... Ανθρωπος που θυσιαζεται το κάνει μια ζωή όχι για κάποια χρόνια...

[μανούλα 2012]

Δυστυχώς, έτσι είναι και μου πήρε καιρό να το καταλάβω κι ακόμα παραπάνω να το δεχτώ.Αφού ό,τι και να κάνει φαίνεται ότι πιέζεται κι ο άνθρωπος που σε αγαπάει πραγματικά προσφέρει αυθόρμητα.Όντως είναι πολύ εγωίστρια και ευτυχώς για το σπίτι που δεν μπορεί να αλλάξει κάτι.Ο αδερφός μου τη διπλαρώνει συνέχεια κι όταν έμαθε πως μείναμε εκεί της φώναζε και την απειλούσε, δεν μπορώ να τα θυμάμαι και θέλω να προχωρήσω μπροστά.

[ΑΝΝΑ24]

Εγώ θα σου πω ότι το σπίτι αυτό είναι δικό σου, σου το έγραψε ο πατέρας σου και το δικαιούσαι, είναι το κληρονομικό σου δικαίωμα.

Αξιοποίησέ το, είναι αμαρτία να έχεις σπίτι και να σας βγαίνει το λάδι στο νοίκι. Όσο για τη μητέρα σου, δούλεψε όπως και αν μπορείς αυτή τη σχέση, ξεχώρισε όμως στο μυαλό σου τη μεταξύ σας κατάσταση από το σπίτι.

Δεν σου έκανε χάρη, σου το "πουλάει" σα χάρη. Και το να εκμεταλλευτεί την επικαρπία για να παίρνει εκείνη το νοίκι, μόνο γυναίκα-θυσία δε δείχνει.

Προστάτευσε την οικογένειά σου από το δηλητήριο, γιατί τέτοιες καταστάσεις φθείρουν άσχημα το ζευγάρι.

Εκείνη σκέφτεται πρώτα τον εαυτό της. Εσύ θα σκεφτείς πρώτα το παιδί και τον άντρα σου.

[lelaki1980]

κοιτα το μωρο σου και τον αντρουλη σου μονο.λογια και ιντριγκες κρατα γερο στομαχι αλλα θα σε συμβουλευα οταν γινετε αυτο να αδιαφορεις(τους τρελενει αυτο) οταν θα βριζουνε τον αντρα σου απλα θα κλεινεις το τηλ ή αν εισαστε μαζι εκεινη την ωρα θα φευγετε.αν θελει να της εξηγεις τον λογο που το κανεις αυτο η απαντηση σου θα ειναι παντα η ιδια δηλαδη '' φευγουμε γιατι δεν σεβεσε την οικογενεια μου γιατι εχω οικογενεια αυτη τη στιγμη και οταν μιλας μιλας και απευθυνεσαι στο σπιτι μου και οχι σε εμενα πλεον σαν κορη σου"'. δικαιωμα σου να κανεις οτι θελεις γιατι εμεις δεν μπορουμε να σου πουμε τι θα κανεις.η αντιδραση του καθε ανθρωπου σε καποιες καταστασεις εχει να κανει και με τον χαρακτηρα του.δηλαδη εννοειτε οτι εγω λογω χαρακτηρα θα ελεγα τα παραπανω και δεν χρειαζετε να σου πω τι θα εκανα αν μου ελεγε η μανα μου τιποτα για σπιτια κτλ....εκεινη την στιγμη θα το εβγαζα απο το ονομα μου επικαρπιες δεν ξερω γω τι....γιατι εμενα τα λεφτα δεν μου λενε τιποτα.θελω ανθρωπους διπλα μου....τοσο απλα! καλη επιτυχια

[μανούλα 2012]

Έκοψα κάθε επαφή απο προχθες κι έχει βάλει λυτούς και δεμένους να με βρουν.Μέσω αυτών της έστειλα μήνυμα ότι θα προστατεύσω την οικογένειά μου.

Μεθαύριο θα παω να πάρω μόνο κάποια πράγματα που άφησα σπίτι της καθώς βούτηξα το παιδί κι έφυγα βιαστικά και, πιστέψτε με, δεν θέλω ούτε να την δω γιατί δεν θέλω να την λυπηθώ.Αυτό που μου είπες ΑΝΝΑ για το σπίτι με βοήθησε πολύ γιατί στην ψυχή μου είναι όλα μπερδεμένα-lelaki μου είμαι πολύ οξύθυμη και έτσι της απαντούσα κάποτε, μετά όμως από ένα σοβαρό περστατικό υγείας άλλαξα νοοτροπία και τη σεβόμουν, γεγονός που προφανώς με το αρρωστημένο της μυαλό εξέλαβε ως αδυναμία.Για να μην την στενοχωρήσω έφτασα να την φοβάμαι και να λυπάμαι τον εαυτό μου.Χθες βραδυ ξαγρύπνησα με ημικρανία και πόνους στο στήθος από το θυμό μου περισσότερο κι όχι από στενοχώρια.ίσως το γεγονός αυτό με ταρακούνησε για να αλλάξω τακτική.Αφήστε που επικοινώνησα με το άτομο που της μετέφερε την κακοήθεια και αρνήθηκε οτι μίλησε μαζί της, μετά από ψάξιμο και εκ πείρας κατάλαβα οτι έβαλε την ουρά του ο αδερφός μου Μπορεί λοιπόν να μην το έβγαλε εξ ολοκλήρου από το μυαλό της αλλά δεν με ενδιαφέρει, εγώ ξέρω τι έχω τραβήξει όλα αυτά τα χρόνια και, στο κάτω κάτω ας μου είχε εμπιστοσύνη να με ρωτήσει αντί να κατηγορήσει, τυφλωμένη από το μίσος της για τον γαμπρό της.Για να μην σας ζαλίζω, μάλλον θα κάτσουμε στο σπιτάκι μας και απλά θα κόψουμε τα πολλά πολλά.Θέλω, όμως, κι αν θέλετε μου λέτε την γνώμη σας, επειδή σαν άνθρωπος χάνω την ψυχραιμία μου όταν αδικούμαι και δεν λεω αυτά που ήθελα εξαρχής, να της γράψω σε ένα γράμμα όλα όσα πιστεύω για εκείνην και έχω εισπράξει όλα αυτά τα χρόνια που έίμαι παντρεμένη, έχω την ανάγκη αυτή γιατί στον γραπτό λόγο εκφράζομαι καλύτερα.Ζητώ συγγνώμη αν σας κούρασα, έχω μεγάλη ανάγκη να μιλήσω και σας ευχαριστώ

[lelaki1980]

αν με το να της γραψεις θα σε ηρεμησει τοτε εννοειτε πως ναι να το κανεις!αλλα επισης θα σε συμβουλευα οτι μετα απο αυτο που θα κανεις να νιωσεις οντως απελευθερωμενη και οχι να συνεχισεις να αναρωτιεσαι πως το πηρε ή πως θα της φανει κτλ.....γραψτο αλλα αυτο πιθανον να σημαινει και οριστικη διαγραφη απο την ζωη σου και δεν ξερω αν εσυ το θελεις αυτο γιατι οπως ειπες μπορει να θελεις να βλεποσαστε τυπικα.εγω τουλαχιστον μετα απο ενα τετοιο γραμμα δεν θα μπορουσα να την ξαναδω γιατι πολυ απλα αυτο θα μου ξαναθυμιζε τα παλια. εκτος αν της το γραψεις και αυτο....δεν ξερω βασικα κανε οτι νομιζεις εσυ πως θα σε κανει να νιωσεις ΚΑΛΥΤΕΡΑ! σου λεω ειναι αναλογα τον χαρακτηρα μας!!!ευχομαι να ηρεμησεις τωρα με το παιδακι σου και τον αντρουλη σου και ευχομαι υγεια και ευημερια!

[ampeligi]

Εγω το έχω κάνει αυτό πολλές φορές... Αν νιώθεις πως θα σε ανακουφίσει καντο και όσον αφορα τα πράγματα που έχεις αφήσει αν θες και μπορείς στείλε άλλον να τα πάρει γιατι σίγουρα οταν θα σε δει α προσπαθήσει να σε κάνει να τη λυπηθεις, μπορει να πάθει και λιγο η καρδιά της η το στομάχι της αλλα μη δώσεις σημασία, πιο σημαντική ειναι η δική σου υγεια που έχεις κι ενα παιδι να μεγαλωσεις.

[ΑΝΝΑ24]

Να το κάνεις. Κυρίως για σένα, σαν ψυχολογικό βοήθημα. Κάθε γεγονός που θα γράφεις στο χαρτί θα το αφαιρείς από την ψυχή σου και τα απωθημένα σου. Θα σε βοηθήσει και να δημιουργήσεις εσύ μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για να βγάλεις τα τελικά σου συμπεράσματα.

Θα σε συμβούλευα επίσης να μην της το δώσεις αμέσως. Τώρα είσαι πολύ φορτισμένη. Κάτσε κάτω και γράψε το, βάλτο στο συρτάρι και διάβασέ το πάλι σε μια-δυο βδομάδες. Αν και τότε νιώθεις ότι θέλεις να της το δώσεις, κάντο.

Στο λέω αυτό γιατί όταν της το δώσεις θα περιμένεις και κάποια αντίδραση από τη μεριά της, οπότε θα ανοίξει ένας νέος γύρος συνομιλιών. Δεν είναι κακό αυτό, απλά θα πρέπει να γίνει σε μια στιγμή που να το αντέχεις.

[μανούλα 2012]

Μα έτσι ακριβώς νιώθω, οτι γράφοντας βγαίνει από μέσα μου συναισθηματικό φορτίο,έχεις δίκιο ΑΝΝΑ.Σίγουρα θα με ανακουφίσει,απλά δεν ξέρω αν θα είμαι έτοιμη να το παραδώσω τώρα ή αργότερα, ακριβώς για το λόγο που είπες, επειδή δεν ξέρω αν αντέχω νεες συγκρούσεις.Θέλω να το επεξεργαστώ, πιστεύω θα βοηθήσει κι εμένα, εκείνη δεν με νοιάζει πως θα το πάρει, η αλήθεια μου είναι κι αν με αγαπά θα το δεχτεί κι ας μην της αρέσει.

Ναι ampeligi, σκέφτηκα κι εγώ πως θα αντιδράσει σπασμωδικά, το έχω ξαναζήσει κι άλλωστε δεν επείγει, δεν θέλω να το εκλάβει ως προσπάθεια επαναπροσέγγισης.

Νομίζω lelaki πως έχεις καταλάβει απόλυτα την ψυχοσύνθεσή μου, όλα αυτά τα σκέφτηκα και σίγουρα από τη μια θα βγάλω από μέσα μου όσα αισθάνομαι και θέλω κι εκείνη να μάθει κι από την άλλη θα προτιμούσα μετά από αυτό να μην την ξαναδώ ή τουλάχιστον αυτό να γίνει μετά από μεγάλο διάστημα,όχι μήπως μετανιώσω για όσα έγραψα(και μετανιωμένη να ζητήσει συγγνώμη, η καρδιά μου έχει σπάσει) αλλά να καταλάβει οτι εννοώ όσα γράφω -δεν κρύβω οτι θέλω να την βλέπω τυπικά για το παιδί αρκεί να τηρηθούν τα όρια και, πίστεψέ με, το τελευταίο διάστημα κάθε φορά που την έβλεπα θυμόμουν τις σπόντες της και τις κατηγορίες της.

Σας ζάλισα, και πάλι σας ευχαριστώ για τη βοήθεια σας, ευτυχώς έχουμε ηρεμήσει με τον άντρα μου κι ο μικρούλης είναι μια χαρά και σας χαιρετά