Εσύ θες παιδί και ο/η σύντροφος δεν θέλει...Τι κάνεις?

[mata]

Τώρα μπορώ να απαντήσω στο ερωτημα του τόπικ!!!!!!!!!!!

Προσπαθείτε μέχρι να το πετύχετε!!!!!!!!

[tasuki]

Τώρα μπορώ να απαντήσω στο ερωτημα του τόπικ!!!!!!!!!!!

Προσπαθείτε μέχρι να το πετύχετε!!!!!!!!

 

Ψησε ψησε, τον εφερες με τα νερα σου, ε? Μπραβο, συγχαρητηρια!

[sophiesch]

Μόλις σας ανακάλυψα!

Βρίσκομαι σ' αυτή την κατάσταση εδώ και χρόνια. Εχω 2 παιδιά και θέλω πάρα πολύ το 3ο. Εδώ και 4 μήνες έχω καταφέρει να τον πείσω σε σημείο τον προηγούμενο μήνα να προσπαθούμε κάθε 2 ημέρες για να το πετύχουμε. Δυστυχώς δεν καταφέραμε τίποτα. Και αυτό τον μήνα "με πέταξε από το παράθυρο" λέγοντάς μου ότι τώρα που το σκέφτηκε καλύτερα ίσως θα πρέπει να μείνουμε με τα 2 παιδιά γιατί δεν νιώθει σίγουρος με τη δουλειά και όλες αυτές τις ίδιες δικαιολογίες που μου αναφέρει τόσα χρόνια. Ετσι λοιπόν εξανεμίστηκαν όλες μου οι ελπίδες. Εκλαψα πάρα πολύ, το πήρα κατάκαρδα, αλλά προσπαθώ να το συνηθίσω. Δεν μπορώ ακόμα να πιστέψω ότι δεν θα κάνω άλλο μωράκι. Στεναχωριέμαι πολύ αλλά δεν βλέπω φως.....

[mata]

Τώρα μπορώ να απαντήσω στο ερωτημα του τόπικ!!!!!!!!!!!

Προσπαθείτε μέχρι να το πετύχετε!!!!!!!!

 

Ψησε ψησε, τον εφερες με τα νερα σου, ε? Μπραβο, συγχαρητηρια!

 

Στους 200 στο γκριλ....μπορούσε να μην ψηθεί;;;;;;;;;;;;

Ευχαριστώ!!!!

 

sophiesch, εγώ ξέρω επιχειρήματα, λύσεις και ιδέες ψησίματος για δεύτερο!!!Τώρα για τρίτο...μάλλον πρέπει να σε συμβουλέψει καμία που να έχει την εμπειρία!!!Γιατί εγώ για δεύτερο τον έψησα...αλλά αν ήθελα τρίτο...έπρεπε να βρώ άλλον άντρα!!!!!

Μη στενοχωριέσαι πάντως, δώσε λίγο χρόνο και μπορεί να ξαναπειστεί!!!

[sophiesch]

Μακάρι! Ισως να αφήσω λίγο να χαλαρώσει κανα μήνα δηλαδή και ξαναρχίζω το ψήσιμο...

[tao]

ααα, sophiesch, τι μου κανεις, σε έχω ξαναπετύχει, τότε δε σου απάντησα γιατί δεν μου ερχόταν λογική απάντηση.... τι σκέφτομαι τις μεγάλες ώρες; σοφά πράγματα! λοιπόν εγώ τον έπεισα για τρίτο και τέταρτο, με τη λογική ότι θα πιάσω έυκολα δουλειά, είμαι εκπαιδευτικός και τους πολύτεκνους τους παίρνουν.... στο μεταξύ έμεινα άνεργη, εδώ και ΄τεσσερις μήνες και μάντεψε... δεν κάνω σεχ... μου κόπηκε η όρεξη, όχι για παιδί, για σεχ, λόγω φόβου... μόλις βολευτώ κάπου θα ξαναρχίσω προσπάθειες.....!!! κουλό; όλοι ζούμε στην παράλογη λογική μας!!!

[staxioforina]

κορίτσια εγώ είχα σκοτωθεί με τον καλό μου για παιδί..βέβαια είναι το πρωτο μας αλλά μέναμε μαζί και είμαστε μαζί 5,5 χρόνια..τι άλλο να περιμένω;;;αυτός δεν ήταν σίγουρος λόγω χρημάτων και το έπαιζε πολύ περήφανος να δεχτεί χρήματα από τρίτους..εγώ είμαι δημόσιος υπάλληλος,ενοίκιο δεν έχουμε απλά φτιάχναμε το σπίτι και είχαμε κάποια έξοδα...αυτός ιδ.υπάλληλος.τον έπεισα φεύγοντας από το σπίτι ότι αφού δεν θέλουμε τα ίδια γεια σας!!!τώρα κάνει σαν τρελός και μάλιστα λέει μετά την γέννα ετοιμάσου να κάνουμε κι άλλα πολλά μωρά!!πάντως ένιωθα μεγάλο κενό που το είχε σαν ιδέα μελλοντική...δεν θέλω να το σκέφτομαι

[Bunny]

Αιτία διαζυγίου είναι (κατά τη γνώμη μου..) όταν ο άλλος δεν θέλει καθόλου παιδιά! Όχι όταν δεν θέλει 2ο ή 3ο!! Η μητρότητα εκπληρώνεται με το πρώτο παιδί..Νομίζω ότι οι άντρες στο θέμα αυτό είναι πιό λογικοί από τις γυναίκες..Τί εννοώ..Όταν μία γυναίκα εργάζεται, είναι πολύ κουρασμένη ήδη με το πρώτο παιδί, δεν μπορεί να βρεί χρόνο για τον εαυτό της και τον άντρα της και τα οικονομικά είναι δύσκολα, τότε θεωρώ παράλογο να θέλει και δεύτερο παιδί, μόνο και μόνο επειδή η κοινωνία μας έχει επιβάλλει το "πρέπει να έχουμε 2 παιδιά"!

[φιλιτσα]

εγω εχω το αντιθετο παραδειγμα , απο τα παιδια που μας παντρεψαν . Ο αντρας θελει αλλα οχι η γυναικα . Το λογο δεν τον ξερω φυσικα , ομως βλεπω πως λιωνει ο κωστας οταν βλεπει παιδακια . Δεν πιστευω οτι τετοιοι γαμοι κρατανε γιατι ο καθενας εχει αλλα θελω οπου καποια στιγμη δεν ικανοποιηθουνε ο αλλος θα τα ζητησει αλλου και το θεωρω και δικιο .

 

χαχαχα να μου την γνωρισεις την κοπελα αυτη ταιριαζω πολύ μαζί της.

 

εμεις εχουμε μια κορη 26 μηνων , αν και καταβαθος πολυ θελω να της κάνω αδελφακι , αντιδρω όταν ανοιγει κουβεντα ο αντρας μου για να βαλουμε Μπρος ...

με λίγα λογια θελω αλλα οχι τωρα ??

 

 

Ο αντρας μου με βοηθαει δεν εχω παραπονο αλλα με 2 παιδια δεν θα ειμαι το ιδιο 'οπως τωρα .

 

Τωρα εχω ελευθερο χρονο , γυμναστηριο , ψωνια , μετα δεν θα τα εχω γιατι δεν εχω βοηθεια .

Μην με παρεξειγισετε , τα λατρευω αν ειχα πολλα λεφτα θα εκανα 4 .

 

απλα σας κανω καταθεση ψυχης μιας γυναικας που θέλει αλλα και δεν θελει να κανει 2 παιδι.

[φιλιτσα]

επίσης να προσθεσω οτι δεν ειναι λόγος χωρισμου , οταν υπάρχει μια διαφωνια για 2 παιδι , αν συζητας και υπαρχει διαλογος όλα θα βρουν τον δρομο τους ))

[DALIA]

επίσης να προσθεσω οτι δεν ειναι λόγος χωρισμου , οταν υπάρχει μια διαφωνια για 2 παιδι , αν συζητας και υπαρχει διαλογος όλα θα βρουν τον δρομο τους ))

 

 

Αιτία διαζυγίου είναι (κατά τη γνώμη μου..) όταν ο άλλος δεν θέλει καθόλου παιδιά! Όχι όταν δεν θέλει 2ο ή 3ο!!"!

 

φιλίτσα η Bunny το διευκρίνησε αυτό που λες και έχει τεραστια διαφορά..

αν και πιστεύω ότι σε περίπτωση που ο ένας δε θέλει καθόλου και ο άλλος θέλει δεν υπάρχει λόγος να προχωρήσουν σε γάμο αφού θα καταλήξει κάποια στιγμή στο διαζύγιο

 

χαχαχα να μου την γνωρισεις την κοπελα αυτη ταιριαζω πολύ μαζί της.

 

εμεις εχουμε μια κορη 26 μηνων , αν και καταβαθος πολυ θελω να της κάνω αδελφακι , αντιδρω όταν ανοιγει κουβεντα ο αντρας μου για να βαλουμε Μπρος ...

με λίγα λογια θελω αλλα οχι τωρα ??

 

 

ακριβώς έτσι ένιωθα και εγώ πριν κάποιους μήνες...

τώρα όμως που θέλω εγώ να βάλουμε μπρος δεν θέλει εκείνος

[katy]

καλησπερα!αποτι βλεπω δεν ειναι κανεις μεσα!παρολα αυτα θελω να πω οτι ο τιτλος της παρεας αυτης με εκφραζει!

ποτε ενας αντρας ειναι ετοιμος να αποκτησει παιδι?

[staxioforina]

καλησπέρα συντοπίτισα...ποτέ δεν είναι μανάρι....αλλά όταν αποκτήσουν παιδί τρελαίνονται

[katy]

καλησπέρα συντοπίτισα...ποτέ δεν είναι μανάρι....αλλά όταν αποκτήσουν παιδί τρελαίνονται

αν αυτο ειναι το μωρακι σου στη φωτο,ειναι κουκλι!!!να σου ζησει, φτου φτου σκορδα!!εσυ πως τα καταφερεσ?

[staxioforina]

καλημέρα....ναι η ζουζουνίτσα μου είναι...ευχαριστώ..ελπίζω να σε συμβεί κι εσένα...΄με τον καλό μου κλείναμε 5ετία και δεν έλεγε να κάνουμε ούτα γάμο ούτε τίποτα και είπα να χωρίσουμε....αυτός άλλαξε γνώμη κι έτσι κάναμε μωράκι,γάμο...πιστεύω ότι καλός ο έρωτας και η συγκατοίκηση αλλά μέχρι πότε;;;;

[vellini]

Γεια σας κορίτσια! Μόλις έρχομαι από έναν ομηρικό τσακωμό με τον αντρα μου ο οποίος με πιέζει για δεύτερο παιδί. Εχουμε ένα κοριτσάκι 3 χρόνων, εγώ είμαι 41 ετών και αυτός 45, παντρευτήκαμε πριν 5 χρόνια. Εγώ μετά τη γέννηση της μικρής δήλωσα ότι δεν θέλω άλλο παιδί, γιατί δεν έχω ούτε τη διάθεση ούτε την επιθυμία.Είμαι και εγώ μοναχοπαίδι και από μικρή έλεγα ότι θα κάνω ένα παιδάκι, δεν έχω καν φανταστει τον εαυτό μου με δύο παιδιά. Αυτός πάλι θέλει και δεύτερο και κατά προτίμηση ένα αγόρι.Μου δίνει τελεσίγραφα να το σκεφτώ και μου λέει ότι αν πω όχι θα κάνει αλλαγές στη ζωή μας, δηλ δεν θα δουλεύει πια πολύ γιατί δεν είναι απαρατίτητο! Εγώ φουντώνω τόσο που του λέω να ψαχτεί αλλού. Πως τα βλέπετε όλα αυτά?

[Minnie!]

Γεια σου και κουράγιο.

Καταρχήν να χαίρεσαι την μικρούλα σου

Και΄γω βρέθηκα κάποτε σε αυτή τη φάση για να κάνουμε δεύτερο παιδί..........αλλά όχι με τέτοιους όρους που αναφέρει ο δικός σου.Ζορίστηκα μεχρι να κάνω την μεγάλη είχα, δυο αποβολές και μετά ''ήρθε'' πετούσαμε όλη από την χαρά μας βέβαια είχα πολύ άγχος και φοβόμουνα ότι μετά από τις δυο αποβολές δεν θα ξαναμείνω έγκυος.Μεγάλωνε το παιδί χαιρόμουν πολύ κάναμε παρέα βγαίναμε πολύ έξω(εγώ δεν δούλευα) και μετά από λίγο ήθελε και με το δίκιο του δευτερο παιδί........αλλά όχι με πίεση,όχι με όρους απλώς το έλεγε.Εγώ τι να πω και ναι και όχιΈλεγα αφού έχουμε ένα τι θέλουμε άλλο μήπως δεν μπορέσω να μεινω έγκυος μήπως,μήπως,μήπως..................Τελικά ήρθε και το δευτερο σε φάση που δεν το περιμένα και μας άλλαξε τωρα τα φώτα!!!!!!!!:p:)

Να σκεφτείς ότι τα παιδάκια που είναι χρόνια μόνα μετά ζητάνε αδερφάκια.Εμένα όταν άρχισε να πηγαίνει νηπιαγωγείο πάντα έλεγε ''κάνε μου ένα αδερφάκι να μην είμαι μόνη'' μα είμασταν μαζί,βγαίναμε έξω τι ήθελε και όμως μπορεί να πηγαίναμε παντού να μη της έλειπε τίποτα αλλά όταν έβλεπε άλλες φίλες μου που στην πορεία είχαν αποκτήσει και δευτερο ήθελε και η δικιά μου.Επειδή εσύ είσαι μοναχοπαίδι μην αφήσεις και το παιδί σου μόνο.Αργότερα θα ζητάει παρέα,εσύ θα έχεις δουλειές.......Ένα θα σου πω, όταν της είπαμε ότι -είμαι έγκυος και θα έχεις αδερφάκι- πετούσε από την χαρά της,με φιλούσε,φιλούσε την κοιλιά μου και έλεγε με καταλαβαίνει εκει που είναι μεσα;;;;;;Σκέψου το καλά χωρίς πίεση......ένα πράμα που μετάνιωσα και το έλεγαν όλοι φίλοι, αδερφή,συγγενείς γιατί να περάσουν τόσα χρόνια για να πάρω απόφαση να κάνω το δεύτερο θα μεγάλωναν μαζί και θα παιζανε..τώρα μαλώνουν είναι και η διαφορά ηλικίας αλλά πάλι τον παίζει , τον πονάει όταν τον μαλώνει και πάλι από την αρχή!!!!!!!!

[staxioforina]

Γεια σας κορίτσια! Μόλις έρχομαι από έναν ομηρικό τσακωμό με τον αντρα μου ο οποίος με πιέζει για δεύτερο παιδί. Εχουμε ένα κοριτσάκι 3 χρόνων, εγώ είμαι 41 ετών και αυτός 45, παντρευτήκαμε πριν 5 χρόνια. Εγώ μετά τη γέννηση της μικρής δήλωσα ότι δεν θέλω άλλο παιδί, γιατί δεν έχω ούτε τη διάθεση ούτε την επιθυμία.Είμαι και εγώ μοναχοπαίδι και από μικρή έλεγα ότι θα κάνω ένα παιδάκι, δεν έχω καν φανταστει τον εαυτό μου με δύο παιδιά. Αυτός πάλι θέλει και δεύτερο και κατά προτίμηση ένα αγόρι.Μου δίνει τελεσίγραφα να το σκεφτώ και μου λέει ότι αν πω όχι θα κάνει αλλαγές στη ζωή μας, δηλ δεν θα δουλεύει πια πολύ γιατί δεν είναι απαρατίτητο! Εγώ φουντώνω τόσο που του λέω να ψαχτεί αλλού. Πως τα βλέπετε όλα αυτά?

 

με το ζόρι δεν γίνεται τπτ αυτό το καταλαβαίνει;;;;και κατά προτίμηση αγόρι;;;δηλαδή παραγγελία σε δίνει;;τα΄παιδιά είναι ευτυχία απλά κι εσύ δεν θες επειδή σε πιέζει..ε,όχι και τελεσίγραφα...κι εγώ έτσι έκανα αλλά ήταν λίγο διαφορετική η περίπτωση..μήπως σς φοβίζει η ηλικία σου;;

[vellini]

με το ζόρι δεν γίνεται τπτ αυτό το καταλαβαίνει;;;;και κατά προτίμηση αγόρι;;;δηλαδή παραγγελία σε δίνει;;τα΄παιδιά είναι ευτυχία απλά κι εσύ δεν θες επειδή σε πιέζει..ε,όχι και τελεσίγραφα...κι εγώ έτσι έκανα αλλά ήταν λίγο διαφορετική η περίπτωση..μήπως σς φοβίζει η ηλικία σου;;

 

Ναι θεωρώ και κυρίως αισθάνομαι ότι δεν έχω ούτε την αντοχή ούτε την λαχτάρα να κάνω άλλο παιδάκι. Μέχρι τα 40 το έβλεπα αλλιώς, τώρα πια νομίζω ότι πρέπει να δώσουμε οτι καλύτερο μπορούμε στο ένα παιδάκι μας. Αν ήμουν 30-35 σίγουρα θα το έβλεπα αλλιώς. Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι με αρνητική ψυχολογία και πίεση δεν πρέπει να μένει έγκυος κάποια. Αυτά είναι πράγματα που βγαίνουν αργα ή γρήγορα στην επιφάνεια και δημιουργούν θέματα στο ζευγάρι αλλά κυρίως στα παιδιά τους.

[IRMA]

Κορίτσια δεν ξέρω κατά πόσο διαβάζετε ακόμη αυτό το θέμα, εγώ το είδα τώρα και λόγω του ότι βρίσκομαι στην ίδια κατάσταση με πολλές από εσάς που γράφετε είπα να πω και γω τον πόνο μου. Έχουμε ένα κοριτσάκι 3,5 χρονών, εγώ θέλω να κάνουμε και δεύτερο παιδί αλλά ο άντρας μου είναι αρνητικός, μερικές φορές βέβαια λέει εντάξει ας κάνουμε, αλλά είναι καθαρά για να μου κάνει το χατήρι. Όταν είμαστε με παρέα και συζητάμε το θέμα δείχνει πόσο αρνητικός είναι. Η αλήθεια είναι πως κουράστηκε πολύ με το πρώτο γιατί δεν έχουμε καθόλου βοήθεια και είμαι εργαζόμενη, όποτε από την αρχή ασχολήθηκε και αυτός πολύ με το παιδί.

Το θέμα είναι πως είμαι προβληματισμένη γιατί δεν ξέρω πλέον τι να κάνω, εγώ θέλω δεύτερο παιδί καθαρά για να έχει αδελφάκι το πρώτο, λάθος (όπως λένε οι ψυχολόγοι), αλλά μου είναι δύσκολο να την αφήσω μόνη της. Επίσης τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα για μας λόγω του ότι είμαστε εντελώς μόνοι και εργαζόμενοι, από την άλλη δεν με παίρνει (ηλικιακά) να το σκεφτώ και πολύ και έχω και τον αρνητισμό του συζύγου.

Έχω μπερδευτεί και δεν ξέρω πλέον αν πραγματικά θέλω δεύτερο ή είναι από το πείσμα μου που δεν θέλει ο σύζυγος!!!!

Αν είναι κάποια άλλη σε παρόμοια καταστάση ας γράψει μήπως και ξεμπερδευτούμε!!!!!!

[dansem]

Γειά σου Irma!

Βρέθηκα εδώ μόνο εγώ απ' ότι φαίνεται, ως καινούρια.

Είμαι σε παρόμοια κατάσταση, αλλά δεν ξέρω αν θα ξεμπερδευτούμε, γιατί εγώ είμαι αυτή που δεν θέλει. Η κόρη μας είναι σχεδόν σαν τη δική σου, κι ενώ εγώ έλεγα πάντα ότι θέλω 3 παιδιά (τρομάρα μου), τώρα μόλις το σκέφτομαι πανικοβάλλομαι. Αυτό είναι μάλλον πιο σωστό, δε νομίζω ότι δε θέλω, απλά φοβάμαι πάαααρα πολύ. Ο άντρας μου από την άλλη, έχει φαίνεται πιο έντονο "μητρικό ένστικτο" και ήθελε το 2ο από το μαιευτήριο ακόμα.

Και σκέφτομαι λοιπόν κι εγώ: πόσο να τον τρενάρω τον άνθρωπο; Είναι σωστό;

Σίγουρα δεν είναι σωστό το να κάνεις παιδί χωρίς να το θέλεις, αλλά άμα είσαι αγχωμένος καταλαβαίνεις τί θέλεις; Κάπως όπως εσύ έφτασες να αμφισβητείς αν είναι το θέλω σου ή το πείσμα σου...

[IRMA]

Γεια σου dansem,

Τώρα είμαι ακόμη πιο μπερδεμένη από τότε που έγραψα το προηγούμενο μήνυμα. Δεν ξέρω τι θέλω και δεν ξέρω τι μου γίνεται. Στράβωσα με τον άντρα μου και του λέω πλέον πως δεν θέλω και γω τώρα άλλο παιδί (κάποια στιγμή αν περάσει καιρός θα στραβώσει και ο δικός σου). Για να είμαι καλά με μένα προσπαθώ να υποστηρίξω και γω πλέον την άρνηση μου και έχω αρχίσει να γίνομαι πραγματικά αρνητική γιατί σκέφτομαι πως έχω αρχίσει να περνάω καλά, ξεκίνησα να κάνω πράγματα για τον εαυτό μου, αν κάνω δεύτερο παιδί θα τα παίξω πάλι. Το άσχημο όμως ξέρεις πιο είναι? Φοβάμαι να μην το μετανιώσω κάποια στιγμή στη ζωή μου και φτάσω να μισήσω τον άντρα μου γι'αυτό!!!

[dansem]

Η αλήθεια είναι ότι και ο δικός μου στράβωσε και μου είπε ότι δε θέλει - και φυσικά εκεί εγώ άρχισα να αναθεωρώ! Έτσι γίνεται φαντάζομαι συνήθως. Η διαφορά είναι ότι ο δικός μου αυτό που είπε είναι ότι δεν θέλει εφόσον εγώ είμαι έτσι, όχι γενικότερα.

Αυτό που με ανησυχεί κι εμένα είναι ακριβώς το ίδιο, ότι αν είναι μια να στραβώνει ο ένας μια ο άλλος που θα πάει αυτή η ιστορία; Έχουμε ένα φιλικό ζευγάρι που είναι μαζί 15 χρόνια σχεδόν και δεν μπορούν να συντονίσουν τα θέλω τους και τώρα έχουν αρχίσει και οι 2 να ζορίζονται λόγω ηλικίας πλέον και να αγχώνονται ότι δεν θα κάνουν ποτέ παιδί. Δε θέλω καθόλου να μας δω έτσι. Βέβαια αυτοί ακόμα συζητάνε το 1ο, δεν είναι το ίδιο, αλλά καταλαβαίνεις...

Πάντως το να φτάσεις να μισήσεις τον άνθρωπό σου δε γίνεται έτσι, αν το μετανιώσεις το πιθανότερο είναι να το μετανιώσετε μαζί, όπως μαζί αποφασίσατε και για το πρώτο. Αυτές είναι κοινές αποφάσεις, δεν φταίει ποτέ κανείς όταν θέλει ή δεν θέλει κάτι. Δεν μπορεί να υπάρχει φταίξιμο στο να βλέπεις τα πράγματα διαφορετικά από τον διπλανό σου. Είναι κρίμα 2 άνθρωποι που αγαπιούνται (και προφανώς συζητάνε, δεν έχουν χάσει επαφή) να φτάνουν στο να κατηγορούν ο ένας τον άλλον για τέτοια πράγματα. Και, εν πάσει περιπτώσει, το να μετανιώσεις για ένα (2ο) παιδί που δεν έκανες είναι νομίζω πολύ καλύτερο από το να μετανιώσεις για ένα παιδί που έκανες.

Δεν ξέρω αν βγάζει νόημα όλο αυτό, αλλά αρχίζω να σκέφτομαι ότι εμείς που τραβάμε τέτοια ζόρια πρέπει απλώς να χαλαρώσουμε και να δούμε τη ζωή λίγο πιο ξεάγχωτα, εδώ άλλοι κάνουν μήνες να αποφασίσουν που θα πάνε διακοπές - μια απόφαση που αφορά 2 συχνά μπορεί να είναι δύσκολη υπόθεση, πόσο μάλλον μια τέτοια... Ας προσπαθήσουμε απλά να μην κατηγορούμε ο ένας το άλλον για αυτά που θέλει ή δεν θέλει και όλα τα άλλα θα έρθουν. Λέω εγώ τώρα...

Ίσως κι εγώ και ο άντρας σου (κι εσύ τώρα πια μάλλον) να χρειαζόμαστε να χαλαρώσουμε και να θυμηθούμε και τις ευτυχισμένες στιγμές με τα πρώτα μας μωρά, όχι μόνο τα ζόρια και μετά να σκεφτούμε πως θα θέλαμε το μέλλον μας. Όχι τους επόμενους 9 μήνες ή 1-2 χρόνια, αλλά τη ζωή μας όλη. Γιατί απ' ότι φαίνεται, από την υπερβολική λογική έχουμε αρχίσει να παραλογιζόμαστε λιγάκι

Ουφ!!

[IRMA]

Πόσο δίκιο έχεις δεν φαντάζεσαι, αλλά είναι και αυτός ο εγωισμός στην μέση, που δεν μπορώ να τον ξεπεράσω με τίποτα. Αυτά που μου είπες είναι πραγματικά σοφά (πως δεν πρέπει να μισήσω τον άλλο γι'αυτό που θέλει), ναι έτσι είναι, από την άλλη σκέφτομαι και γυναίκες οι οποίες όταν αποφασίζουν πως θέλουν δευτέρο (και πιστεψέ με, είναι πολλές) δεν δίνουν καμία μα καμία σημασία στο τι θέλουν οι άντρες τους, το πήραν αυτές απόφαση και τέλος. Εγώ δεν μπορώ να το κάνω αυτό, αλλά μήπως είμαι γω λάθος? μήπως μερικές φορές σε τέτοια θέματα πρέπει να πάρει κάποιος την απόφαση να το απαιτήσει και να μην το πολυσυζητάει γιατί δεν βγαίνει άκρη?

Δεν ξέρω πραγματικά, και γω τώρα είπα πως θα το αφήσω έτσι και ίσως αργότερα το ξανασκεφτούμε, αλλά και αυτό δεν το κάνω χαλαρή, γιατί περνόντας ο καιρός φοβάμαι πως δεν θα το θέλω καθόλου γιατί μεγαλώνει η μικρή και ειμάστε πιο χαλαρά και επίσης μεγαλώνω και γω!!!!

[dansem]

Ξέρω κι εγώ πολλές τέτοιες γυναίκες, αλλά ξέρεις κάτι;

Είναι αυτές που από μικρή θυμάμαι να σκέφτομαι ότι εγώ δε θα γίνω έτσι όταν μεγαλώσω.

Εγώ δε βλέπω τον άντρα μου σαν αξεσουάρ της οικογένειας που εγώ δημιουργώ, και είμαι σίγουρη πως ούτε κι εσύ, αλλιώς δεν θα κάναμε αυτή τη συζήτηση...

Είναι προφανώς πιο δύσκολος ο δικός μας τρόπος και οδηγεί σε τέτοια μπερδέματα, αλλά σκέφτομαι ότι αν αρχίσω να αμφισβητώ και αυτό, θα γίνω κάποια που δε σέβομαι εγώ η ίδια και αυτό πραγματικά με φρικάρει - πολύ πιο πολύ από το θέμα του 2ου παιδιού...

Άσε μωρέ, η ζωή βρίσκει λύσεις σε κάτι τέτοια. Πως το λένε; "Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο θεός γελάει"; Κάπως έτσι...

(Παρεμπιτπόντως, φοβάσαι κι εσύ την 2η εγκυμοσύνη πιο πολύ από την πρώτη; Από ιατρικής άποψης εννοώ... Γιατί εγώ όσο το σκέφτομαι, τόσο πιο σίγουρη είμαι ότι αν τυχόν συμβεί όλα θα πάνε στραβά...)