Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Περπατήσαμε!


Recommended Posts


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 253
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

ναιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι , ΜΠΡΑΒΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ !!!!

Με το καλο λοιπον , με το καλο να ξενινησει την ανακαλυψη του κοσμου ο μικρουλης .

Παιδια το θεωρω την σουπερ στιγμη , αφου με λεγανε ολοι οτι θα λισωσω οταν ακουσω τη λεξη μαμα και εγω απαντουσα παντα οτι δεν με ενδιαφερει αυτο , αλλα περιμενω με τρελη ανυπονησια το ποτε θα περπατησει .Αντε και στα δικα μας !!!!!!

Να τον χαιρεσαι κουκλα μου γερος και ευτυχισμενος για μια ζωη και με το καλο το νεο μωρακι .

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • 6 months later...

Γειά σας και πάλι είμαι χαζομαμά αν αυτό σας λέει κάτι. Ο Αλέξανδρος-Θεμιστοκλής είναι το δεύτερο παιδάκι μου και είναι γεννημένος 10/08/2007 και ναι από χθες περπατάει μόνος του. Κάνει αρκετά βήματα σταματάει κοιτάει αν τον είδαμε γελάει και ξαναξεκινάει. Βασική προϋπόθεση να μην είναι κοντά ο Σπύρος (μεγάλος αδερφός 3,5χρ) γιατί τον βοηθάει αμποχτά που λέω εγώ. Ο Σπύρος είχε περπατήσει πολύ νωρίτερα και είχα αγχοθεί, τώρα θα τρέχουμε όλοι μαζί και είμαι πολύ χαρούμενη. Αντε και στα δικά σας και καλούς δρόμους να έχουμε χι χι χι.

καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται!!!

Link to comment
Share on other sites

1189580k8zacpz8gw.gif

 

:D:D

 

«Να αμφιβάλεις, αν τ' άστρα είναι φωτεινά. Να αμφιβάλεις, αν ο ήλιος κινείται. Να αμφιβάλεις, αν η αλήθεια είναι αλήθεια ή ψέμα. Μα ποτέ μην αμφιβάλεις για την αγάπη μου.»

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Διαφημίσεις

σας ευχαριστούμε πολύ τις έχουμε τις καλές βόλτες και βοηθάει και ο καιρός ευτυχώς. Αν και ο μικρός έχει πολύ πλάκα μόλις δει ότι δεν έχει βοήθεια κοντά να πιαστεί να ακουμπήσει ή κάποιον κοντά κάθεται φαρδύς πλατύς και συνεχίζει με τα τέσσερα απτόητος.

καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται!!!

Link to comment
Share on other sites

ξέχασα να σας πω πως μιλάμε κιόλας ναι αλήθεια σας λέω λέμε συνέχεια μα συνέχεια ΜΠΑΜΠΑ φωναχτά και καθαρά και εγώ του λέω συνέχεια όταν με φωνάζει ΜΑΜΑ βρε αυτός είναι ο μπαμπάς. Το καταλαβαίνει αλλά το μπαμπά του έρχεται πιο βολικό ΜΑΜΑΑΑΑ μου λέει, ορίστε, του λέω εγώ, γελάει και αρχίζει πάλι ΜΠΑΜΠΑ ΜΠΑΜΠΑΑΑΑΑ. αν δεν του δίνω σημασία τότε αρχίζει τα ΜΑΜΑΑΑ σαν να μου λέει κουφή είσαι δεν με ακούς? Και όταν θέλει κάτι δείχνει με το δαχτυλάκι του σαν τον Καποδίστρια που έχουμε το άγαλμα του εδώ στην πλατεία. Πολύ πλάκα έχουν τα άτιμα και να φανταστεί κανείς ότι τα έχω ξαναζήσει πρόσφατα μιας και ο πρώτος είναι 3,5χρ αλλά μου φαίνεται σαν να μην τα έχω ξαναδεί ποτέ μου όλα αυτά και δεν τα χορταίνω. φιλιά

καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται!!!

Link to comment
Share on other sites

Μπράβο στον Αλέξανδρο-Θεμιστοκλή και τα μεγάλα του κατορθώματα!!! Σε εμάς μικρός περπάτησε τέλη Ιουλίου, λίγο μετά τα πρώτα του γενέθλια. Όσο για τις λέξεις που λέει είναι: "Μαμά", "ατό" εννοώντας αυτό και 'πού;' γυρνώντας ταυτόχρονα και την παλάμη. Στη λέξη 'Μαμά' ο μικρός, όπως και ο μεγάλος μου συμπυκνώνει όλα τα νοήματα (φοβάμαι, έλα, βοήθεια, πάρε με, φαγητό κ.λπ). Βέβαια, να πω την αλήθεια, όλες αυτές οι μεγάλες κατακτήσεις δεν με έχουν εντυπωσιάσει τόσο, όσο την πρώτη φορά. Έχω χαρεί αφάνταστα βέβαια, αλλά ίσως επειδή ήξερα ότι αργά γρήγορα θα γίνουν ήμουν πιο χαλαρή. Αυτό που χαίρομαι πιο πολύ είναι που κόψαμε το μπιμπερό εδώ και 3 εβδομάδες, γιατί ο μικρός είναι πιο πολύ της ρουτίνας και της συνήθειας και φοβόμουν ότι θα έχουμε προβλήματα, αλλά ευτυχώς όλα πήγαν καλά.

6WqHp3.pngUVK9p3.png
Link to comment
Share on other sites

Α, ξέχασα και το κορυφαίο. Λέει "γεια" σε όσους περνάνε δίπλα του κυρίως σε περαστικούς και είναι πολύ αστείο γιατί βλέπεις άγνωστους να πισωγυρίζουν και να του λένε "γειασου ψυχή μου" κλπ. Είμαι και εγώ στο club των χαζομαμάδων ή το παλεύω ακόμη...;

6WqHp3.pngUVK9p3.png
Link to comment
Share on other sites

Μπα δεν σε βλέπω να το παλεύεις Ειρήνη μου έλα να πάμε χέρι χέρι χι χι χι. Πάντως εγώ ξετρελάθηκα με τον μικρό μου είναι σαν να μην τα έχω ξαναζήσει ίσως γιατί ένοιωθα τύψεις που με αυτά και τα άλλα ο Σπύρος έτρωγε όλο τον χρόνο μου και ο Αλέξανδρος μεγάλωσε μόνος του (που λέει ο λόγος). Δεν μου είπες πως τα πάνε μεταξύ τους? Εμένα ακόμα δεν τα έχουνε βρει. Είναι με τις ώρες δηλαδή αλλά ειδικά τώρα που βλέπει ο Σπύρος τον μικρό να μεγαλώνει του έρχεται κάπως όσο ήταν μωρό ήταν πιο δεκτικός αλλά τώρα γίνεται απότομος, βίαιος, επιθετικός και πολύ μα πάρα πολύ αντιδραστικός. Αφού χωριζόμαστε να φανταστείς ένας με έναν όταν δούμε τα πάρα στενά. Α ξέχασα ότι μέχρι και το φαγητό του θέλει αλεσμένο λόγω ζήλιας !

καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται!!!

Link to comment
Share on other sites

Μπραβο σας!!!!!

 

Αντε και σ ανωτερα!!!!!

 

 

Οντως και ο δικος μου τελυταιες μερες με εντυπωσιαζει με την εξελιξη του......

 

Πλεον δειχνει να καταλαβαινει τι του λεω, κανει καταφαση και αρνηση, συμπεριφερεται γενικα σαν παιδακι πια και οχι μωρο.......

 

Ασε τα λογακια....γλωσσα δεν βαζει μεσα του....βεβαια αλαμπουρνεζικα επι το πλειστον..........το Μαμα το εχει ψωμοτυρι.....δεν κανει την χαρη να πει μπαμπα.....χοχοχο...

“Itʼs difficult to get someone to understand something when his salary depends upon his not understanding it.”

Al Gore - An Inconvenient Truth

Link to comment
Share on other sites

Σε αντίθεση με τον δικό μου που το μπαμπα δεν το σταματάει με τίποτα! Τη Μαμά την έχει χ@#$% μάλλον :cry:

 

Δεν πειράζει! Καλά να είναι και όλα τα άλλα θα έρθουν σιγά σιγά :lol:

7adb2868d6.png
Link to comment
Share on other sites

Μπα δεν σε βλέπω να το παλεύεις Ειρήνη μου έλα να πάμε χέρι χέρι χι χι χι. Πάντως εγώ ξετρελάθηκα με τον μικρό μου είναι σαν να μην τα έχω ξαναζήσει ίσως γιατί ένοιωθα τύψεις που με αυτά και τα άλλα ο Σπύρος έτρωγε όλο τον χρόνο μου και ο Αλέξανδρος μεγάλωσε μόνος του (που λέει ο λόγος). Δεν μου είπες πως τα πάνε μεταξύ τους? Εμένα ακόμα δεν τα έχουνε βρει. Είναι με τις ώρες δηλαδή αλλά ειδικά τώρα που βλέπει ο Σπύρος τον μικρό να μεγαλώνει του έρχεται κάπως όσο ήταν μωρό ήταν πιο δεκτικός αλλά τώρα γίνεται απότομος, βίαιος, επιθετικός και πολύ μα πάρα πολύ αντιδραστικός. Αφού χωριζόμαστε να φανταστείς ένας με έναν όταν δούμε τα πάρα στενά. Α ξέχασα ότι μέχρι και το φαγητό του θέλει αλεσμένο λόγω ζήλιας !

Και εμείς τα ίδια, σαν να ακούω τι συμβαίνει σπίτι μου. Ο μικρός να τον βλέπει σαν το ίνδαλμά του και ο μεγάλος να του παίρνει ότι κρατάει στο χέρι. Πιστεύω ότι το νορμάλ είναι να φέρονται έτσι, θα έπρεπε να μας ανησυχεί αν ήταν πολύ αγαπημένα και ήσυχα.

6WqHp3.pngUVK9p3.png
Link to comment
Share on other sites

Guest
Το θέμα αυτό είναι κλειστό για νέες απαντήσεις
×
×
  • Δημιουργία νέου...