Δεύτερο Παιδί & Προβληματισμοί

[MARGIO]

Eγω εμεινα εγκυος οταν η κορη μου ηταν 15 μηνων(μολις ειχε αρχισει να περπαταει) και η συμβουλη μου ειναι μια.Κοριτσια ΜΗΝ ΒΙΑΖΕΣΤΕ!Κουραστηκα παρα πολυ και κατα τη διαρκεια της εγκυμοσυνης και τον πρωτο χρονο.Βεβαια ολα ειναι υποκειμενικα,γιατι εξαρταται απο πολλλους παραγοντες αν η μαμα δουλευει,αν το πρωτο παιδι ειναι ζωηρο κτλ,αλλα το γεγονος ειναι οτι στην ουσια μεγαλωνεις δυο μωρα μαζι!Εννοειται οτι το παιρνεις το παιδι αγκαλια οταν εισαι εγκυος.Πως να εξηγησεις σε ενα μωρο παιδι οτι δεν μπορεις να το παρεις αγκαλια?Και δεν ειναι δυνατον να εχεις κι αλλο ατομο συνεχεια στο σπιτι και ακομα και να εχεις το παιδι αποζηταει την αγκαλια της μαμας του.Απλα εγω προσπαθουσα να καθομαι στον καναπε και μετα να την παιρνω,ή προσπαθουσα να της αποσπασω την προσοχη με κατι αλλο.Ευτυχως ειχα μια πολυ καλη εγκυμοσυνη χωρις προβληματα γιατι αλλιως δεν ξερω ειλικρινα τι θα εκανα.Για μενα ιδανικη διαφορα ειναι τα 3 χρονια ωστε το μεγαλο να εχει αυτονομηθει λιγο,να μπορει να φαει μονο του,να μην εχει πλεον παμπερς και ετσι να μπορεις να ασχολεισαι λιγο παραπανω με το μωρο.Επισης ειλικρινα υπηρχαν στιγμες που λυπομουν τη μεγαλη μου κορη γιατι αθελα μου αρχισα να την αντιμετωπιζω ως μεγαλη ενω στην ουσια και αυτη μωρο ηταν.

[christiana08]

Kasia μου,καλησπερα.να χαιρεσαι το μωρο σου.Εγω εχω ενα κοριτσακι 19 μηνων και ενα 7 μηνων.ετοιμαζομαι μαλιστα να κανω και τριτο,αν με αξιωσει ο Θεος.Τρελα κεφια.Και μαλιστα ο αντρας μου ειναι λειπει σε ταξιδια λογω δουλειας και ειμαι 9 μηνες τον χρονο μονη μου.Τι εχω να σου πω,σχετικα με τον προβληματισμο σου.Οσον αφορα το οικονομικο,δεν μπορω να σου προτεινω κατι,ειναι καθαρα δικο σου θεμα.Για τα υπολοιπα ομως.καταρχην,αφου εχεις τον αντρα σου,εισαι υπερ τυχερη,τα μοιραζεστε ολα.Δευτερον,οσο πακετο και να φας,ενα μωρο ειναι η μεγαλυτερη ευτυχια.Ειναι ομως παρα πολυ δυσκολο.ολη μερα ταιζω,αλλαζω πανες εναλλαξ.προσωπικος χρονος μηδεν,ξυπναω στις 7 και εχει τυχει να πλυνω το προσωπο μου στις 2.Οταν δε τσιριζουν και τα δυο,Χριστουλη μου,μου ερχεται να αυτοπυρποληθω.Αν τωρα εχεις καποια βοηθεια,γιαγια ας πουμε,ειναι Θεου δωρο.Κλεισουρα,αστα.Ξερω σου μαυρισα την ψυχη.Το οτι ετοιμαζομαι για τριτο ομως,τι σου λεει.Δεν αλλαζα την ζωη μου με τα αστερια μου με τιποτα.Δεν θελω να σε απογοητευσω,να σε προετοιμασω θελω.Οτι θελεις να με ρωτησεις,χαρα μου να σε βοηθησω.φιλακια.

[Athena]

Εγω θα σου ελεγα να το κανεις οταν το νιωσεις.Μονο τοτε δεν θα το φοβηθεις.Δεν πιστευω στην καλυτερη ή χειροτερη διαφορα ηλικιας.Οπως και να εχει θα τα καταφερεις,μη φοβασαι.Θα τα καταφερεις να τα συνδιασεις ξανα.

[micnat]

Kasia μου,καλησπερα.να χαιρεσαι το μωρο σου.Εγω εχω ενα κοριτσακι 19 μηνων και ενα 7 μηνων.ετοιμαζομαι μαλιστα να κανω και τριτο,αν με αξιωσει ο Θεος.Τρελα κεφια.Και μαλιστα ο αντρας μου ειναι λειπει σε ταξιδια λογω δουλειας και ειμαι 9 μηνες τον χρονο μονη μου.

 

Είσαι ηρωϊδα!!!! Μπράβο σου που τα καταφέρνεις με δύο παιδιά μόνη σου τόσο καιρό!

 

Κι εγώ πάντως πιστεύω πως δεν υπάρχει καλύτερη διαφορά ηλικίας, κάθε μια έχει τα καλά και τα κακά της, και διαλέγεις ή το αφήνεις στην τύχη και πορεύεσαι!!!

 

Αν είναι μικρή η διαφορά έχεις πιο πολλή δουλειά στην αρχή που είναι μικρά και συνέχεια αλλάζεις, ταϊζεις, αγκαλιές κλπ. αλλά μετά είναι μαζί τα παιδάκια και κάνουν παρέα και παίζουν μαζί κλπ. Αν είναι μεγάλη η διαφορά τότε έχει ανεξαρτητοποιηθεί αρκετά το πρώτο για να έρθει το επόμενο αλλά αρχίζεις από την αρχή πάνες κλπ. μόλις ξεμπερδεύεις από το πρώτο, συνήθως το ένα ενοχλεί το άλλο και δεν κάνουν παρέα...

[christiana08]

Micnat,καλημερα.Τα μωρα σου ειναι κουκλια,να τα χαιρεσαι.Αντε να δουμε,αν τα καταφερουμε για τριτο.Εχεις δικιο,ολα σχετικα ειναι,δεν υπαρχει τελεια διαφορα ηλικιας.Παντα ειναι η καταλληλη στιγμη στιγμη για ενα παιδακι.

[kasia]

Christiana08, να χαίρεσαι τα παιδάκια σου! Συγχαρητήρια που τα καταφέρνεις όλα μόνη σου και ετοιμάζεσαι και για τρίτο παιδάκι!

Athena και Μicnat, νομίζω έχετε δίκιο. Η σωστή στιγμή είναι όταν νιώσεις έτοιμος και κάθε χρονική περίοδος έχει τα υπέρ και τα κατά.

Να χαίρεστε όλες τα παιδάκια σας!!!

[mata]

Kasia, νομίζω πως το καλύτερο είναι να περιμένεις να νοιώσεις έτοιμη. Το να έχεις κάποια αλλά, είναι η απάντηση που δίνεται στο δίλημμα σου. Θα έρθει η στιγμή που δεν θα έχεις αλλά, και μόνο τότε θα είσαι πραγματικά έτοιμη να ανταπεξέλθεις στις όποιες μικροδυσκολίες προκύψουν.

Μπροστά σε μια τέτοια απόφαση, δεν πρέπει να έχουμε κανέναν ενδοιασμό, όταν σκοπεύουμε να την υλοποιήσουμε. Αν έχουμε, πρέπει να περιμένουμε λίγο ακόμα, μέχρι να διαλυθεί τελείως από το μυαλό μας.

Απόλαυσε προς το παρόν την όμορφη ηλικία του παιδιού σου και μην αγχώνεσαι.

[kasia]

Έχεις δίκιο Mata. Έτσι είναι...

[alcyon]

Εγώ απλά θα σας πω την εμπειρία μου.

Είχα δίδυμα τα οποία απέκτησα μετά από αρκετές προσπάθειες και θεωρούσα με το σύζυγο ότι δεν είναι εύκολο να τα καταφέρουμε αμέσως. Έτσι δεν πήραμε ιδιαίτερες προφυλάξεις (έως καμία). Αποτέλεσμα?! Έμεινα έγκυος όταν τα κορίτσια μου ήταν 6.5 μηνών! Δηλαδή γέννησα όταν ήταν 15.5 μηνών περίπου. Στη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ναι, σήκωνα, έτρεχα, ξύπνούσα τα βράδια και... θήλαζα ταυτόχρονα 2 παιδιά (έως ότου έγινα 3 μηνών εγκυος).

Μου άρεσε η ιδέα της μικρής διαφοράς, αλλά έφτασα στα όριά μου. Κούραση, κλεισούρα, ψυχολογία από προσωπικά "θέλω"... δύσκολη. Αυτό που με δυσκόλευε πιο πολύ απ' όλα, ήταν το γεγονός πως έπρεπε να είμαι on-line-mommy 24 ώρες το 24ωρο, χωρίς διακοπή, χωρίς καφέ, χωρίς τίποτα. Αλλά......! Όταν πια ο μικρός ήταν 6 μηνών και οι μεγάλες μου άγγιζαν τα 2 χρόνια.. αααχχ ναι... τα πράγματα είχαν βελτιωθεί. Γιατί μόνο καλύτερα μπορούσαν να γίνουν. Και έτσι συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Ο μικρός είναι 15 μηνών, τα κορίτσια 2.5 χρονών, κι εγώ συνειδητά και με γνώση του τι με περιμένει .... στον 6ο μηνα της εγκυμοσύνης! Θα παραμείνω κλεισμένη για κάποιο διάστημα ακόμα, αλλά μετά.... "φτου και βγαίνω"!!!

Οφείλω να ομολογήσω πως χωρίς τη συνδρομή του συζύγου μου στα της οικογένειας και τα οικιακά... δε θα τα έβγαζα πέρα με τίποτα!

Προς το παρόν δεν εργάζομαι γιατί δεν πρόλαβα καν να ψάξω για εργασία μετά τη σχολή.

Οικονομικά τα βγάζουμε πέρα ΜΟΝΟ με το μισθό του συζύγου (δημόσιος υπάλληλος) και πληρώνουμε ενοικιο, λογαριασμούς, τρόφιμα κτλ. Οριακά μεν τα βγάζουμε πέρα, ΑΛΛΑ χωρίς δανεικά, χωρίς πιστωτικές, χωρίς να υποχρεωνόμαστε σε κανέναν!

Πιστεύω πως σε 1-2 χρόνια θα αποκατασταθώ κι εγώ εργασιακά και τα πράγματα θα πάνε καλύτερα.

 

Δε θέλω να προτρέψω κανέναν για να βιαστεί να κάνει ένα παιδάκι, ούτε να τον αποτρέψω. Απλά παραθέτω την εμπειρία μου και ο καθένας ας κρίνει τι του ταιριάζει και εως που είναι διατεθημένος να φτάσει.

 

Αυτά τα .... ολίγα, πολύ πολύ πολύ φιλικά!

Ελπίζω να μη σας τρόμαξα

 

[micnat]

alcyon, σου βγάζω το καπέλο!!! Όχι μόνο για τις επιλογές σου, αλλά και για το πως μας το παρουσίασες εδώ, λες και είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να μεγαλώνεις 4 μικρά παιδιά με ένα μισθό...

 

Είσαι μοναδική!!

[alcyon]

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια

Εύκολο, όχι δεν είναι... μας έχει φύγει ο .........

Αλλά χαλάλι. Ένα έχω να πω: ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΩΡΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΟΥΣ!

[evoula k]

Πρίν από μερικές μέρες ο μεγάλος μου γιός που είναι 10 χρονών μου είπε πριν κοιμηθεί. Μαμά σε ευχαριστώ που μου έκανες τόσο πολλά αδελφάκια.

Και δεν είναι παιδί που λέει πολλά και έχουμε και αρκετούς καβγάδες ανάμεσα στα αδέλφια και ξέρει ότι κάποια πράγματα πρέπει να στερηθούμε ως οικογένεια΄. Αυτό και μόνο θα μου έδινε την δύναμη να μεγαλώσω άλλα τέσσερα παιδιά. Πράγμα που δεν θα συμβεί βέβαια λόγω τεχνικών δυσκολιών. Όμως το τέταρτο μωρό το χαίρομαι το ευχαριστιέμαι και εγώ και όλοι μας οικογενειακά. Να είμαστε γεροί να δουλεύουμε και να τα μεγαλώνουμε. Μη φοβάστε να κάνετε παιδιά. Είναι ευτυχία. Σας το λέει κάποια που λόγω καριέρας δεν ήθελε να κάνει καθόλου παιδιά.

[kasia]

alcyon είσαι απίστευτη! Μπράβο κοπέλα μου! Και μέσα σε όλα, χαίρομαι που σε ακούω ότι σκοπεύεις να αποκατασταθείς και εργασιακά! Μου δίνεις κουράγιο! Επιθυμία μου είναι να κάνω 3 παιδάκια, αλλά διστάζω λίγο ως προς το πότε.

[micnat]

Evoula μας δίνεις θάρρος!!!!

Και μου αρέσει το last but not least!!!!!!!!!!!!!! Εκπληκτικό!!

[evoula k]

mincat μου, ευχαριστώ. Τα παιδάκια σου είναι κουκλιά.

[kasia]

Evoula, συγχαρητήρια και σε εσένα!!! Θέλει πολύ κουράγιο και πολλή προσπάθεια για να τα βγάλεις πέρα με 4 παιδιά!!!

[alcyon]

evoula εσυ τα ξέρεις από πρώτο χέρι! Καλό κουράγιο και στις δυο μας!

[jena]

Alcyon και Evoula k. συγχαρητήρια και στις δυο σας!

 

Κασια, βλέπεις όταν θα είσαι έτοιμη μάλλον θα το καταλάβεις. Πάντως αν συνεχίσεις να μπαίνεις συχνά σ'αυτό το Forum πολύ σύντομα θα θελήσεις 2ο, 3ο, 4ο....

[kasia]

Alcyon και Evoula k. συγχαρητήρια και στις δυο σας!

 

Κασια, βλέπεις όταν θα είσαι έτοιμη μάλλον θα το καταλάβεις. Πάντως αν συνεχίσεις να μπαίνεις συχνά σ'αυτό το Forum πολύ σύντομα θα θελήσεις 2ο, 3ο, 4ο....

 

Ναι, έτσι πιστεύω και εγώ!!! Έχω ξετρελαθεί με αυτό το forum και κρίμα που δεν το είχα ανακαλύψει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου...

[joe]

Συγχαρητηρια στα κοριτσια,ειναι οι ζωντανες αποδειξεις οτι αμα θελεις,μπορεις!!!

Εμενα ομως η απορια μου παραμενει βρε παιδια.Δεν ειναι επικινδυνο αν εισαι εγκυος και ειδικα στο 1ο τριμηνο,να σηκωνεις το μεγαλο σου παιδακι αγκαλια?Αφου οι γυναικολογοι λενε "οχι βαρη" και "οχι πολλα σκυψιματα" και τετοια.Αν ομως εχεις ενα μωρο κοντα 10 κιλα και εισαι εγκυος στο δευτερο,τι κανεις? Δεν μου συμβαινει κατιο τετοιο,το ξαναλεω,απλα το εχω απορια.

[kasia]

Συγχαρητηρια στα κοριτσια,ειναι οι ζωντανες αποδειξεις οτι αμα θελεις,μπορεις!!!

Εμενα ομως η απορια μου παραμενει βρε παιδια.Δεν ειναι επικινδυνο αν εισαι εγκυος και ειδικα στο 1ο τριμηνο,να σηκωνεις το μεγαλο σου παιδακι αγκαλια?Αφου οι γυναικολογοι λενε "οχι βαρη" και "οχι πολλα σκυψιματα" και τετοια.Αν ομως εχεις ενα μωρο κοντα 10 κιλα και εισαι εγκυος στο δευτερο,τι κανεις? Δεν μου συμβαινει κατιο τετοιο,το ξαναλεω,απλα το εχω απορια.

 

Και εγώ αναρωτιέμαι το ίδιο πράγμα... Κανονικά δεν πρέπει να σηκώνεις βάρη είτε είναι το μωρό σου είτε ο κουβάς. Αλλά σίγουρα αν έχεις ήδη παιδί δεν μπορείς να το αποφύγεις τελείως, οπότε αυτό ενέχει κάποιον κίνδυνο. Ας μας πουν τι έκαναν οι μανούλες που έχουν τουλάχιστον 2 παιδάκια...!

[evoula k]

Κορίτσια ένα θα σας πώ!! Αν το μωρό έχει έρθει για να μείνει θα μείνει αλλιώς είτε σηκώνεις βάρη είτε όχι θα φύγει αν είναι προβληματική η εγκυμοσύνη. Εκτός από τα τέσσερα παιδιά μου είχα και δύο αποβολές. Η μία πρίν το πρώτο και η δεύετερη μετά. Όπως καταλαβένετε στην δεύτερη εγκυμοσύνη είχα αγχωθεί πολύ και μέχρι να την κατα φέρω και μετά. Πρόσεχα δεν κουραζόμουνα κλπ. Η τρίτη ήρθε απρογραμμάτιστα και στην αρχή δεν ήμουν σίγουρη αν την ήθελα οπότε δεν με ένοιαζε ότι και να συμβεί. Σήκωνα τα παιδιά μου αγκαλιά, έκανα γυμναστική, οδηγούσα μηχανάκι και πολά άλλα. Τελικά όλα πήγαν καλά χωρίς το παραμικρό πρόβλημα. Στην τέταρτη ο γιατρός μου με τρομοκράτησε καθότι θα ηταν η τέταρτη καισαρική, παρόλα αυτά εργαζόμουνα κανονικά (όρθια) και οδηγούσα μηχανάκι μέχρι τον όγδοο. Α και παράλληλα ήμουν μαμά για άλλα τρία παιδιά. Όλα γίνονται και όσο πιο χαλαρά τα αντιμετωπίζουμε τόσο πιο εύκολα υπερπηδούμε τα εμπόδια. Το μόνο που πρέπει να εύχεστε είναι υγεία για όλους όλα τα άλλα (και τα λεφτά) έρχονται. Να είστε καλά ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Ειλικρινά θα σας πώ ότι περνώ μία πό τις πιο χαρούμενες περιόδους της ζωής μου. Τολμήστε!!

[έλενα@]

κοριτσια καλημερα και απο εμενα, η αληθεια ειναι οτι δεν κανει να σηκωνεις βαρη αλλα δε μπορεις να κανεις και αλλιως εκτος αν εχεις τη γιαγια πχ.μεχρι να γυρισει ο συζυγος η καποιον μεσα στο σπιτι οταν εισαι μονη με το παιδι.και να μην θελει αγκαλιες και γουτσου γουτσου δε θα το σηκωσεις να το ταισεις? να το αλλαξεις? εγω προσωπικα τα εκανα ολα μονη μου αλλα ειχα πολυ καλη εγκυμοσυνη και οταν εσκυβα να τη σηκωσω το εκανα ξερετε ετσι οπως πρεπει (καθισμα κοινως)η κυνθια στο 1ο τριμηνο ηταν γυρω στα 9 κιλα αλλα καθως προχωρουσε η εγκυμοσυνη προχωρουσαν και τα κιλα της (και τα δικα μου ..) ειναι λιγο δυσκολο και κουραστικο αλλα οχι ακατορθωτο με λιγη προσοχη!

[xazomama]

Kasia, κατ'αρχάς να σου ζήσει το παιδάκι σου!

Εγώ έμεινα έγκυος στο 2ο όταν ο γιός μου ήταν 7 μηνών. Είχα πάθει πλάκα και απ'τη στεναχώρια μου έκλαιγα όλη μέρα. Όχι ότι δεν ήθελα 2ο, αλλά σίγουρα όχι τόσο γρήγορα, για τους ίδιους λόγους που ανέφερες κι εσύ. Τότε το είχα ανοίξει και ως θέμα στο forum, έχοντας στο μυαλό μου την σκέψη να κάνω έκτρωση. Όλα τα κορίτσια τότε μου στάθηκαν πολύ.

Τώρα δε μπορώ να πιστέψω ότι σκεφτόμουν έτσι.

Σίγουρα τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Ο γιός μου τώρα είναι 21 μηνών και η μικρή 5. Ουσιαστικά όμως είναι και τα 2 μωρά. Ευτυχώς που ο γιός μου δεν ζηλέυει καθόλου (μόνο στις αρχές είχαμε προβλήματα, αλλά τα ξεπέρασε σχετικά γρήγορα). Αντιθέτως μάλιστα, τώρα τρελαίνομαι να τα βλέπω μαζί. Η μικρή λιώνει γι'αυτόν και αυτός έρχεται και τη χαιδεύει συνέχεια.

Τα δύσκολα είναι μόνο αυτό τον 1ο χρόνο πιστεύω. Νομίζω ότι μετά θα κάνουν καλή παρέα και θα μεγαλώνουν μαζί.

Αν το θες πραγματικά, τίποτα να μη σε εμποδίζει. Ιδίως αν τα προβλήματα είναι μόνο οικονομικά ή επαγγελματικά.

Εσύ ξέρεις καλύτερα, εσύ αποφασίζεις.

Όποτε κι αν έρθουν, τα παιδιά είναι ευλογία!

[kasia]

Kasia, κατ'αρχάς να σου ζήσει το παιδάκι σου!

 

Ευχαριστώ πολύ! Να χαίρεσαι και εσύ τα δικά σου!!!