Πότε ανακοινώσατε την εγκυμοσύνη σας?

[Sotiria]

Εμείς είχαμε σκοπό να μην το πούμε νωρίς αλλά επειδή ήμουν χάλια ( με εμετούς, ναυτίες) χαθήκαμε από προσώπου γης και έτσι όταν μας ρώταγαν το γιατί...τους το λέγαμε. Από το 2ο μήνα θυμάμαι.

[gerakina]

Στον άντρα μου την στιγμή που έκανα το τεστ.Την επόμενη στιγμή στην κολλητή που είναι και κουμπάρα μας.

Σε γονείς-πεθερικά μια εβδομάδα μετά,αφού είχαμε πάει και στη γιατρό.Λέγαμε να το καθυστερήσουμε κι άλλο αλλά δεν κρατιόμασταν!

Σε πολύ φίλους στον πρώτο μήνα και στη δουλειά στον 3ο.

Με δυσκολία κρύβεται πάντως τέτοια χαρά!!!

[mam to be]

Εμείς στην αρχή κάναμε τέστ από το φαρμακείο και βγήκε αρνητικό. Ο άντρας μου ήξερε από την αρχή ότι έχω καθυστέρηση και έτσι το κάναμε μαζί. Μετά από 1 βδομάδα πήγαμε στον γιατρό μαζί και μας έστειλε για β-χοριάκή. Εκεί το μάθαμε. Την επόμενη γιόρταζε ο μπαμπάς μου και ήταν μαζεμένοι εκεί και τα πεθερικά μου και τους το είπαμε. Μετα πέσαν τηλέφωνα σε κουνιάδες και φίλους. Οι αδερφές μου το ήξεραν από την προηγούμενη. Τώρα όσον αφορά τη δουλειά τους το είπα μετά 3 βδομάδες όπου και σταμάτησα. Το ίδιο και στους απλούς γνωστούς.

[xristina]

Λοιπόν κορίτσια, με μένα συνέβη το εξής:

Γενικά δεν προσπαθούσαμε για παιδί, έίμασταν βλέπετε και μόλις 1 μήνα παντρεμένοι..Και έτυχε! Το διάστημα που είχα καθυστέρηση ήμουν σε σεμινάρια στην Αθήνα με τη δουλειά, οπότε δεν έδωσα την απαιτούμενη "προσοχή". Έλεγα απλώς ότι θα μου έρθει περίοδος όπου να'ναι. Μετά τα σεμινάρια πήγα μια βόλτα Πάτρα στην κολλητή μου, η οποία είχε άγχος επειδή είχε καθυστέρηση!! Οπότε της λέω έλα ρε χαζή, θα κάνουμε μαζί από ένα τεστ για να ξεαγχωθείς και συ!!Και μαθαίνω ότι είμαι έγκυος!!! Έπαθα μεγάλο σοκ, σχεδόν φρίκαρα. Πέριττό να σας πω ότι πήρα αμέσως άλλα 3 τεστ..Τόσο σίγουρη ήμουν ότι ήταν λάθος το πρωτο!! Όταν τελικά το χώνεψα δεν ήξερα τι να κάνω. Δεν το είπα αμέσως στον άντρα μου, καθότι τρελός όπως είναι, ήταν ικανός να κατέβει ο ίδιος στην Πάτρα να με φέρει πίσω (μένω Βόρεια Ελλάδα) . όπότε για 2 μέρες το ήξερα μόνο εγώ και η κολλητή μου. Στον άντρα μου το είπα όταν ήρθε να με πάρει από τη Θέσ/κη, στο αεροδρομιο, κάνοντας του δώρο τα 3 τεστ εγκυμοσύνης σε κόκκινη κορδέλα!!!Τρελλάθηκε, εννοείται..

Ακολούθησαν οι γονείς μας, οι καλοί φίλοι και, μετά την επιβεβαίωση από γυναικολόγο, η δουλειά..

Πάντως ήταν απίστευτη εμπειρία..να το ξέρω και να μη μπορώ να το πω σε κανέναν!!

[annastasia]

Λοιπόν κορίτσια, με μένα συνέβη το εξής:

Γενικά δεν προσπαθούσαμε για παιδί, έίμασταν βλέπετε και μόλις 1 μήνα παντρεμένοι..Και έτυχε!

 

Χριστίνα μου... και με όλη την καλή διάθεση και επειδή το έχω ακούσει και άλλες φορές και δεν έχω ρωτήσει.... Τι εννοείς "έτυχε";;;.... δλδ θέλω να πω πως αν κανείς κάνει... γκουχου γκουχου... χωρίς προφυλάξεις, όλοι οι μήνες είναι πιθανοί! Διαφορετικά και σε περίπτωση "ατυχήματος" σε μέθοδο αντισύλληψης, πάλι δεν είσαι υποψιασμένος;;;

[annastasia]

Παρεπιπτόντως καλό το σκηνικό με τα τεστ και την κορδέλα!!!!

[ioanna_k]

Κορίτσια, μόλις διάβαζα το topic και άρχισα να συζητάω με τον άντρα μου για το πως μάθαμε πως ήμουν έγκυος..ήμασταν στους γονείς μου για λίγες ημέρες και είχα ήδη καθυστέρηση 3 ημέρες. Ενώ προσπαθούσαμε κανονικά για σύλληψη, υπέθεσα πως η καθυστέρηση οφειλόταν σε πολύ έντονη κούραση των προηγουμένων ημερών. Ξημερώματα Δευτέρας- τα γενέθλια του άντρα μου- είδα ένα όνειρο όπου με ακρίβεια έβλεπα τον εαυτό μου να σηκώνεται από το κρεββάτι, να πηγαίνει στην τουαλέτα, να κάνει το τεστ και να εμφανίζονται οι 2 γραμμούλες !! Ξυπνάω αμέσως και κάνω ακριβώς τα ίδια βήματα και..επιτυχία ! Ο άντρας μου κοιμόταν και έτσι η πρώτη που το έμαθε ήταν η μαμά μου. Μόλις ξύπνησε ο άντρας μου του είπα "σου εχω ένα πολύ όμορφο δώρο για τα γενέθλια σου, μόνο που δεν πρόλαβα να το τυλίξω...είμαι έγκυος!". Φυσικά τρελάθηκε...στην οικογένεια το ανακοινώσαμε αμέσως, στους υπόλοιπους αφότου ακούσαμε την καρδούλα του.

[mairoula28]

ανακοινωσαμε την εγκυμοσυνη μου με τον αντρα μου μετα την πρωτη επισκεψη στο γιατρο οπου ακουσαμε και την καρδουλα του μωρου!!!!

[joe]

Ειχα παει στο σπιτι της μανας μου να της ταισω τη γατα γιατι ελειπε σε ταξιδι,κι εκανα εκει το τεστ. Με το που ειδα το αποτελεσμα αρχισα να τρεμω και να κλαιω και πηρα αμεσως τον αντρα μου τηλεφωνο,ηταν στη δουλεια και δεν μπορουσε να το πιστεψει,με εκλεισε για να βγει λιγο παραεξω και να μην ειναι οι συναδελφοι του μπροστα και με ξαναπηρε στο καπακι κλαιγοντας. Αμεσως μετα πηρα τη μανα μου,αλλα το ειχε κλειστο γιατι πεταγε απο Πορτογαλια-Φρανκφουρτη για να παρει απο 'κει το αεροπλανο για Ελλαδα. Αφου δεν την εβρισκα,πηρα την αδελφη μου η οποια κατενθουσιαστηκε αλλα μου ειπε να κανω αμεσα μια χοριακη για να το σιγουρεψουμε. Μετα απο κανα μισαωρο κι αφου ειχα αρχισει να ηρεμω,ξαναδοκιμασα να παρω τη μαμα μου και οντως το σηκωσε,ειχε φτασει Φρανκφουρτη. Οποτε της λεω την εξης αμιμητη ατακα,η οποια οφειλεται στον τεραστιο φοβο που εχω για τα αεροπλανα,μη με παρεξηγησετε!!! "Μαμα,θελω να σου ανακοινωσω κατι τωρα,δεν μπορω να περιμενω να φτασεις Ελλαδα γιατι αν πεσει το αεροπλανο σου θα ειναι κριμα να μη μαθεις οτι θα γινεις γιαγια!!!"

Φυσικα η γυναικα κοντεψε να παθει αποπληξια!!!

Για να μη σας τα πολυλογω,μεσα στην επομενη εβδομαδα ειχαν ενημερωθει επι του θεματος ολοι οι κοντινοι συγγενεις,αυτοι που ηξερα οτι οντως θα χαρουν με την ειδηση.

Οσο για τη δουλεια μου; Χεχεχε!!! Φοβομουν τοσο πολυ το "κακο ματι" των συναδελφων μου και τη ζηλια τους,που το εκρυψα οσο καλυτερα μπορουσα και δεν τους το ανακοινωσα παρα μονο οταν εγινα 5 μηνων!!! Θα μου πειτε,μα καλα,δεν ειχαν παρει πρεφα μεχρι τοτε; Η αληθεια ειναι οτι κατι ψυλλιαζονταν,αφ΄ενος γιατι εβαλα γρηγορα κιλα,αφ΄ετερου γιατι εκοψα το τσιγαρο ενω με ειχαν συνηθισει φουγαρο ολα αυτα τα χρονια. Μερικοι μαλιστα με ρωτουσαν επιμονα αν ειμαι εγκυος,κι εγω επειδη δεν ηθελα να πω ψεμματα,απλως απαντουσα διπλωματικα "Δηλαδη θες να πεις οτι εχω παχυνει ΤΟΣΟ πολυ;" Οποτε εκει τους κοβοταν η ορεξη για πολλες ερωτησεις!!!

Εντωμεταξυ λιγο πριν κλεισω τον τεταρτο μηνα ηρθε και η καλοκαιρινη αδεια που ηταν ενας μηνας ολοκληρος,κι οταν πια με ξαναειδαν ημουν 5 μηνων παρα 2 μερες,οποτε το πραγμα δεν κρυβοταν αλλο!!!

Οσο για το αν παρεξηγηθηκαν που δεν τους το ανακοινωσα νωριτερα;

Ουτε που με νοιαζει. Ετσι κι αλλιως με τη συμπεριφορα τους μου απεδειξαν οτι εκανα πολυ καλα που τους το εκρυβα τοσους μηνες,αλλα αυτη ειναι μια αλλη ιστορια!!!

[nnm004]

[quote="sardelaki"]grafistria σε καταλαβαίνω απόλυτα...είμαι της άποψη ότι απο την μάνα περιμένουμε άλλη αντίδραση και μάλιστα την καλύτερη.

Γιατί προσπαθούσε να σε αποτρέψει όταν είπατε πως πάτε για δεύτερο;

Εμένα η μαμά μου σαν τρελή έκανε από την χαρά της όταν της ανακοίνωσα πως θα γίνει γιαγιά

Καλησπερα κουκλα μου , σημερα της το ειπαμε τελικα που γυρησαμε και απο το γιατρο , προσπαθησε να με αποτρεψει πρωτον επειδη νομισε οτι θα της ζητησω οικονομικη ενισχυση και επειτα επειδη ενω λατρευει τα παιδια και ιδιαιτερα τον Κωνσταντινο μας , μεσα της τα θεωρει και αρκετα "μπελά" ή επειδη βλεπει μονο τα αρνητικα ενος θεματος ή απλως επειδη οτι νομιζει οτι ετσι πρεπει , ειλικρεινα δεν την καταλαβα ποτε . Καλα το πηρε ομως θα μπορουσε και καλυτερα , η πεθερα μου ας πουμε ενθουσιαστικε και γελουσε συνεχεια , η μαμα μου σφιχτηκε απλα και μονο το ειπε τις ευχες για να μην απογοητευσει εντελως ...

[nnm004]

Και στις 2 εγκυμοσυνες το πρωτο ατομο που το ειπαμε ητανε η πεθερα μου την οποια λατρευω , επειτα στις 3 κολλητες μου και τελευταια η μαμα στην πρωτη η οποια αντεδρασε ασχημα επειδη ακομα δεν ημασταν παντρεμενοι (ακομα με στεναχωρει η αντιδραση της ) . Τωρα στη δευτερη ??? το 3ερουνε ολοι εκτος απο τη μαμα μου επειδη πριν καποιο καιρο που της ειχα πει οτι προσπαθουμε για 2ο πηγε να με αποτρεψει και τωρα φοβαμαι οτι και παλι θα με πληγωσει η αντιδραση της .

 

Μην τα παίρνεις κι όλα τοις μετρητοίς, ο καθένας έχει τα μυαλά του. Θα ήταν προτιμότερο η μαμά σου να ήταν σαν την πεθερά σου (γιατί συνήθως ευχόμαστε το αντίστροφο ), αλλά εσύ να κάνεις αυτό που θέλεις και πιστεύεις ότι θα σε κάνει ευτυχισμένη

Ετσι ειναι καλη μου αλλα βλεπεις με τη μητερα μου ποτε δεν ειχαμε τις καλυτερες των σχεσεων , αλλιως ηλπιζα οτι πλεον ισως να εβλεπε ποσο ωριμασα και ποσο ευτιχισμενη ειμαι , ενοειτε οτι παντα κανουμε οτι γουσταρουμε και οτι ειναι καλυτερο για την οικογενεια μας , φιλακιααααααααα

[nenaki]

καλημερα κοριτσια και απο μενα...Λοιπον η δικη μου ιστορια εχει ως εξης: Καναμε προσπαθειες για νινακι απο τον Σεπτεμβριο και μεχρι Νοεμβριο δεν ειχα καταφερει τιποτα,χωρις να το θελω αγχωνομουν κιολας..τον Δεκεμβριο λεω δεν προσπαθω αλλο (προς το παρον)..Ποτε δεν ειχα σταθερο κυκλο και ετσι δεν ημουν σιγουρη για τιποτα..Κανονικα μετα την περιοδο του Δεκεμβριου και με 2 ελευθερες επαφες περιμενα περιοδο στα μεσα Ιανουαριου..ενω αρχισα να εχω ανακατοσουρες ,κοπωση και τετοια εγω δεν ηθελα να κανω το τεστ μηπως βγει αρνητικο και απογοητευω..ετσι περασαν 20 μερες καθυστερησης για να το κανω..δεν προλαβα να κανω το τεστ, απο μακρια εδειξε ¨ΕΓΚΥΟΣ¨!!!Ο αντρας μου το ηξερε κατευθειαν αφου μαζι το καναμε και οι συγκενεις το μαθανε οταν πηγα στον γιαγτρο εκεινη την εβδομαδα...

[xristina]

Χριστίνα μου... και με όλη την καλή διάθεση και επειδή το έχω ακούσει και άλλες φορές και δεν έχω ρωτήσει.... Τι εννοείς "έτυχε";;;.... δλδ θέλω να πω πως αν κανείς κάνει... γκουχου γκουχου... χωρίς προφυλάξεις, όλοι οι μήνες είναι πιθανοί! Διαφορετικά και σε περίπτωση "ατυχήματος" σε μέθοδο αντισύλληψης, πάλι δεν είσαι υποψιασμένος;;;

 

Έχεις απόλυτο δίκιο!!Και γω έτσι αντιδρούσα όταν μου έλεγαν ότι έτυχε..Το δικό μου "λάθος" ήταν ότι σ' όλη μου την "ενεργή" ζωή επειδή είχα σταθερες σχέσεις, ακολουθούσα τη μέθοδο της διακεκομμένης συνουσίας σαν μέθοδο αντισύλληψης..Το ξέρω ότι είναι ανεύθυνο, ότι δεν πρόσεχα τον εαυτό μου, κτλ και σε καμιά περίπτωση δεν το προτείνω..Απλά ήμουν "τυχερή" που δεν είχε γίνει τπτ όλα αυτά τα χρόνια..Γι' αυτό κ έπαθα σοκ όταν ανακάλυψα ότι είμαι έγκυος..Δεν κάναμε τπτ διαφορετικό από όταν είμασταν αρραβωνιασμένοι ή από όταν είμασταν μαζί με τον άντρα μου..

[ROARY]

Εγώ, την ημέρα που κανονικά περίμενα περίοδο, δοκίμασα ένα φαγητό που είχα αφήσει εκτός ψυγείου (τι χαζή!) και έπαθα δηλητηρίαση! Άρχισα τους εμετούς και την ώρα που με πήγαιναν οι γονείς μου στο νοσοκομείο, λιποθύμησα μέσα στο αμάξι. Στο νοσοκομείο οι εξετάσεις έδειξαν δηλητηρίαση, είχα ανεβάσει και πυρετό και με βάλανε στον ορό. Υπήρχε πιθανότητα να είμαι έγκυος, όμως ακόμα δεν είχα καθυστέρηση. Δεν τους είπα να μου κάνουν εξέταση γιατί ήμουν αρραβωνιασμένη και αν τελικά δεν ήμουν έγκυος, δεν ήθελα μάθουν οι γονείς μου τίποτα.

 

Την επομένη φύγαμε για τετραήμερο στο χωριό του άντρα μου και όταν γυρίσαμε είπα να κάνω τεστ αφού είχα ήδη 6 μέρες καθυστέρηση. Το έκανα και βγήκε θετικό! Αμέσως το είπα στον τότε αρραβωνιαστικό μου και πήγα για Β-χοριακή. Εκείνος ήθελε πολύ να κάνουμε παιδί και φυσικά να παντρευτούμε σύντομα, όμως δεν εμπιστευόταν το τεστ. Όταν του το έδειξα μου λέει "αυτά είναι ψεύτικα"!!! "Άσε να δούμε τι θα πουν και στο διαγνωστικό". Το βράδυ πήρα την απάντηση και ήταν ΘΕΤΙΚΗ! Μετά από 2 μέρες πήγα στον γιατρό που μου το επιβεβαίωσε και το ίδιο βράδυ το ανακοινώσαμε, ο καθένας στους γονείς του, οι οποίοι αγχώθηκαν πολύ γιατί έπρεπε άμεσα να ετοιμάσουμε γάμο. Στην δουλειά μου το ανακοίνωσα μία βδομάδα μετά, και η αλήθεια είναι ότι ήμουν κι εγώ πολύ αγχωμένη αφού ούτε χρόνο δεν είχα κλείσει και πολύ σύντομα θα παντρευόμουν κιόλας. Είχαμε συμφωνήσει με τους δικούς μας να μην το μάθει όλο το σόι τουλάχιστον μέχρι να μοιράσουμε προσκλητήρια που θα ήμουν 3 μηνών, μη τυχών στραβώσει κάτι και πουν "να αυτή ανύπαντρη έμεινε έγκυος". Τελικά, επειδή είχα δύσκολη εγκυμοσύνη και νοσηλεύτηκα καιρό στο νοσοκομείο, το έμαθαν μέχρι και οι πέτρες!!

 

Αφού γέννησα, ένα απόγευμα που κοιμόταν το μωρό στην κούνια, λέω στον άντρα μου: "Είδες που μου 'λεγες ότι το τεστ ήταν ψεύτικο; Κι αυτό που κοιμάται μες στην κούνια ψεύτικο είναι!!!"

[joe]

Εγω παντως θα ξαναγραψω αυτο που εχω ηδη γραψει απειρες φορες πανω σ' αυτο το ζητημα: οσο λιγοτεροι ξερουν για την εγκυμοσυνη σας,τοσο καλυτερα.

Κρυψτε το μεχρι να μην κρυβεται αλλο!!! Ακουστε που σας λεω!!!

[ROARY]

οσο λιγοτεροι ξερουν για την εγκυμοσυνη σας,τοσο καλυτερα.

 

Συμφωνώ απόλυτα joe! Όμως εγώ απ' την 7η βδομάδα άρχισα τρελούς εμετούς και είχα ίλιγγο που δε με άφηνε να δουλέψω. Πώς θα το έκρυβα; Όμως είχαμε απαιτήσει απ' τους δικούς μας ήταν να μην το διαδώσουν στο σόι, στα χωριά μας και στους γείτονες. Βέβαια, παρόλα αυτά, πολύ σύντομα άρχισαν τα ευχετήρια τηλεφωνήματα από ξαδέλφια και θείους που ούτε θυμόμασταν ότι έχουμε!! Και ακόμη να μάθουμε πώς το έμαθαν, αφού, ένα περίεργο πράγμα, οι γονείς μας δεν είχαν πει τίποτα!!

[joe]

Μα και απο τη δουλεια βρε αμα χρειαστει να λειψεις,μπορεις αντα να τους παραμυθιασεις οτι συμβαινει κατι ασχετο!!! Εγω που χρειαστηκε να μεινω στο κρεβατι 2 εβδομαδες στην αρχη της εγκυμοσυνης μου,τους ειχα πει ψεμματα οτι ειχα προβλημα με τη μεση μου!!! Εκανα τα παντα για να μην καταλαβουν τιποτα!!! Το ειχα βαλει σκοπο να μη μαθουν τιποτα-περισσοτερο επειδη φοβομουν την αρνητικη τους ενεργεια,να σου πω την αληθεια!!!

Οσο για το τσιγαρο που εκοψα (ενω πριν καπνιζα 2 πακετα τη μερα); Τους ειπα οτι με ειχε πιασει ενα βραδυ δυσπνοια και ταχυπαλμια κι αποφασισα να το κοψω!!!

Τελικα τους το ανακοινωσα οταν ημουν 5 μηνων παρα 2 μερες κι εμειναν ολοι συξυλοι!!!

[yogini]

Εμένα μου είχε πει η γυναικολόγος ότι για να μείνω έγκυος θα πρέπει να μου δώσει κάτι χάπια γιατί είχα υψηλή προλακτίνη αλλά εγω έκανα ομοιοπαθητική... και έμεινα φυσικά έγκυος εκέι που δεν το περίμενα γιατί είχα εφυσυχαστεί ότι δεν είναι και τόσο εύκολο και νομίζω ότι μέσα σε ένα μήνα που κάναμε ελεύθερα το πιασα το νινάκι!

 

Στον καλό μου το είπα αμέσως ο οποίος με πίεζε καιρό αν και δεν είμαστε ακόμα παντρεμένοι και στους γονείς μου εννοείται, ε απο κέι και πέρα το μαθαίνουν καροτσάκι αφού η χαρά των παππούδων δεν κρύβεται!

 

Και στη δουλειά το είπα αμέσως γιατί εχω πολύ καλή σχέση με την διευθύντρια μου....η οποία έμεινε σύξυλη γιατί θα φάει αγγούρι τώρα! Να σας πω την αλήθεια φοβούμουν μη με γκαντεμιάσουν λίγο στην αρχή αν και γενικά δεν είμαι προληπτική

[ROARY]

Αχ Joe!! Πήγαινα στο γραφείο κι έκανα 7 εμετούς μέσα σε 2 ώρες! Είχα ίλιγγο και δεν μπορούσα να περπατήσω! Κι αυτό συνεχιζόταν! Τι να έλεγα; Ότι κάτι με πείραξε; Δεν μιλάμε για 2 βδομάδες! Νοσηλεύτηκα 2 μήνες στο νοσοκομείο! Και η άδεια που τους πήγα έλεγε πάνω "ΥΠΕΡΕΜΕΣΗ ΚΥΗΣΗ - ΕΠΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΗ". Έχω γράψει σχετικά εδώ http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?p=37603&highlight=#37603 . Οπότε όπως καταλαβαίνεις, δεν χωράγαν δικαιολογίες...

 

Πάντως συμφωνώ κι εγώ πιστεύω στην αρνητική ενέργεια και εξάλλου, χτύπα ξύλο, αν γίνει κάτι, να 'χεις κι όλον τον περίεργο κόσμο;

[summerday]

Όταν έκανα το τεστ και είδα ότι ήταν θετικό δεν το πίστευα ούτε η ίδια...η χαρά μου ήταν τόσο μεγάλη που είχα σαστίσει για κανένα τέταρτο.Η πρώτη που το έμαθαν ήταν η αδερφή μου, η κολλητή μου και ο αγαπημένος μου, την ίδια μέρα μετά το τεστ.

Επειδή δεν είχαμε παντρευτεί ακόμη δεν το ανακοινώσαμε αμέσως. Όταν το είδαμε για πρώτη φορά σαν κουκιδίτσα στον υπέρηχο και πήραμε την πρώτη του φωτογραφία του, τότε κάναμε την ανακοίνωση πρώτα στους δικούς μου και λίγες μέρες μετά στα πεθερικά μου.

Η αναγγελία της εγκυμοσύνης στη δουλειά μου ήταν για μένα ένα δύσκολο πράγμα που έπρεπε ωστόσο να γίνει. Ημουν πολύ νέα στη δουλειά και όταν δουλεύεις μόνο 2 μήνες πως να τους ανακοινώσεις ότι έμεινες και έγκυος;;;;

Αποφάσισα να το κάνω όταν έκανα το πρώτο τεστ papp-a, κάπου κοντά στους 3μιση μήνες.Ευτυχώς τα πραγματα πήγαν καλύτερα από ότι περίμενα...

Οι περισσότεροι φίλοι το μάθανε σταδιακά μετά τον πρώτο υπέρηχο και μέχρι τους 4 πρώτους μήνες...

[jenny]

είχα καταλάβει ότι ήμουν έγκυος πριν το τεστ. είχε πεθάνει ο παππούς μου και έκανα ταξίδι με το αρ΄γο τραίνο από Χαλκίδα Θεσσαλονίκη και από κει Χαλκιδική, όπου έφτασα στις 1 το βράδυ, περίμενα περίοδο εκείνες τις μέρες και επειδή κάθε φορά πριν αδιαθετήσω είχα τρομερούε πονοκεφάλους περίμενα να μου συμβεί το ίδιο μετά από ταλαιπωρία και τόσο κλάμα, αλλά δεν είχα καθόλου πονοκέφαλο και ήμουν μια χαρά, οπότε το κατάλαβα! τεστ έκανα την΄μέρα που περίμενα περίοδο το βράδυ, χωρίς να έχω πει σε κανένα τίποτα, μόλις είδα το + τρελάθηκα, άρχησα να χοροπηδάω (ήμουν μόνη στο σπίτι) και αμέσως το ανακοίνωσα στον άντρα μου και στη μαμά μου, οι άλλοι το μάθανε αργότερα σταδιακά!

[Silmaril]

Καλό μήνα σε όλες! Θα σας πω για αυτήν την εγκυμοσύνη, γιατί στην πρώτη κανείς δεν χάρηκε όταν το έμαθε (γιατί και μικρή ήμουν και ανύπαντρη) εκτός απο μένα που θεωρούσα ευχάριστο καθήκον να δώσω την ευκαιρία στη ζωή στο παιδάκι που είχε συλληφθεί! Τώρα λοιπόν, τα πράγματα ήταν πάλι περίεργα, καθώς είχα μια αποβολή τον Φλεβάρη. Το έμβρυο που δεν προλάβαμε καν να δούμε ήταν πολύ μικρό, κι έτσι δεν χρειάστηκε καν καθαρισμός κλπ. Αμέσως μετά απ' αυτό το δυσάρεστο γεγονός εγώ είχα μια κόπωση άλλο πράγμα, μια αδυναμία που ό,τι και να σας λέω λίγο είναι, κι απο πάνω αρρώστησα και πάνω απο 20 μέρες δεν μπορούσα καλά- καλά να αναπνεύσω! Επειδή όμως καθυστερούσε η περίοδός μου αποφάσισα να μην πάρω φάρμακα, αν και δεν θεωρούσα καθόλου πιθανόν να έχω μείνει έγκυος, καθώς μόνο μια φορά είχαμε κάνει ελεύθερα στο μεσοδιάστημα... Όσο για την καθυστέρηση όλοι (και του γιατρού συμπεριλαμβανομένου) πιστεύαμε πως οφειλόταν στην ορμονική αναστάτωση της αποβολής, αλλά και στην ταλαιπωρία απο τη γρίππη...Κάτι λιγούρες που είχα, τις απέδιδα στη νηστεία και μάλιστα κατηγορούσα τον εαυτό μου που είχα γίνει τόσο λιχούδω!

Μια ωραία μέρα στα καλά καθούμενα έπαθα έντονη ναυτία (με όλα τα επακόλουθα) κι αν δεν συνεχιζόταν και την άλλη μέρα ακόμη δεν θα είχα κάνει το τέστ! Επειδή λοιπόν ήταν να έρθει η αδερφή μου το βράδυ την παρακάλεσα να μου φέρει ένα τεστ (ήταν και Σάββατο) για να σιγουρευτώ ότι μπορώ απο Δευτέρα να πάρω αντιβίωση (και τη ναυτία στην γρίππη την απέδωσα). Μάλλον βαριεστημένα πήγα να κάνω το τέστ και τι να δω! Πρώτα κοκκίνησε η γραμμή στο παράθυρο επιβεβαίωσης και μετά στο παράθυρο λειτουργίας του τεστ! Επειδή κόλλησε το μυαλό μου, βγήκα με το τέστ στο χέρι και χωρίς να πω τίποτα το έδωσα στην αδερφή μου. Αγκαλιές αυτή, χαρές! Εγώ αποσβολωμένη...Έρχεται ο άντρας μου το βλέπει, άλλη χαρά απο εκεί...Τέλοσπάντων, το ίδιο βράδυ το έμαθαν οι αδερφές μου, το άλλο πρωί (την ώρα που έκανα και 2ο τεστ σίγουρη οτι είχα κάνει λάθος) ο γιός μου που η χαρά του δεν περιγραφόταν, και Δευτέρα πρωί ο γιατρός που έπαθε ο άνθρωπος! Το απόγευμα της ίδιας μέρας πήγαμε στο ιατρείο μάλιστα, οπότε το είδαμε κιόλας! Με την καρδούλα του κι όλα! (επτάμιση εβδομάδων γαρ!!!). Ε μετά, αφού επιβεβαιώθηκε, το είπα στις κουμπάρες μου (εγκυμονούν και οι δυο!) και σε κανα δυο φίλους! Στους γονείς το είπαμε τώρα πριν λίγες μέρες μαζί με την ημερομηνία του γάμου (καθώς αυτό είναι κάτι που ακόμα δεν το είχαμε τακτοποιήσει). Ε δεν τους ήρθε καλά που θα πάμε με δυο παιδιά στο γάμο (στον θρησκευτικό τουλάχιστον) αλλά για εμάς θα είναι διπλή χαρά!

Πάντως, αν εξαιρέσουμε αυτή τη μικρή επιφυλακτικότητα των γονέων όλοι οι άλλοι υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά τα νέα! Μόνο στους συγκάτοικους της πολυκατοικίας το έχουμε κρύψει εντελώς, γιατί είναι παράξενοι και δεν ξέρω πώς θα τους φανεί το νέο οτι τους φέρνουμε νέο και φασαριόζικο συγκάτοικο! Οπότε άστο για την ώρα...δεν έχουμε όρεξη για αρνητική ενέργεια...

 

 

[Jen.]

Κορίτσια είμαστε και εμείς σε δίλημμα πότε να το πούμε! Ακόμη είμαι μόνο 4 βδομάδων (το πολύ), σε λίγες μέρες θα πάμε στον γιατρό πρώτη φορά, αλλά δεν κρατιέμαι θέλω πολύ να το πω στις δυο κολλητές μου που βλέπω συχνά. Οι γονείς μου και τα αδέλφια μου είναι μακρυά πολύ αλλά επειδή θα τους δω σε 3 βδομάδες λέω να τους το πω τότε από κοντά. Θέλω να δω την φάτσα τους δεν μπορώ τα τηλέφωνα! Στην πεθερά μου λέω να το πούμε μαζί με την μαμά μου.

Το πρόβλημα μας είναι ότι θα γίνουμε κουμπάροι σε 3 βδομάδες στην κολλητή μου και λογικά δεν θα μπορώ να πιω και να χορέψω όπως θα έκανα κανονικά και άρα όλοι θα το υποψιαστούν...οπότε λέω να προλάβω τους κολλητούς....από την άλλη είμαι και προληπτική και φοβάμαι μην κάτι πάει στραβά αλλά δεν μπορώ να λέω και ψέμματα στην φίλη μου, νιώθω άσχημα. Άσε που αυτή όταν έμεινε με πήρε στο εξωτερικό που ήμουν για να μου το πει ήταν δεν ήταν 1 μηνός...για αυτό σας λέω είμαι σε τρελό δίλημμα....

[joe]

Jen,ακου τι σου προτεινω,εγω που ειμαι σουπερ προληπτικη και που φοβαμαι πολυ την αρνητικη ενεργεια καποιων ανθρωπων. Για το γαμο που θα εισαι κουμπαρα,μπορεις καλλιστα να πεις ψεμματα πως εχεις χτυπησει το ποδι σου ή πως εχεις ενοχλησεις στην πλατη,και να αποφυγεις το χορο και τα πολλα-πολλα. Κανεις δε θα υποψιαστει τιποτα!!! Μην το ανακοινωσεις ακομη και μη σε νοιαζει αν παρεξηγηθουνε καποιοι.Το παν ειναι η εγκυμοσυνη σου τωρα!!! Εγω ειχα φτασει στο αλλο ακρο,δεν το ειχα πει ουτε στη δουλεια ουτε σε φιλες,και το αποτελεσμα;Οι μεν συναδελφοι το εμαθαν οταν γυρισα απο την καλοκαιρινη μου αδεια,οπου ημουν 5 μηνων παρα 2 μερες και δεν κρυβοταν αλλο,οι δε φιλες μου δεν ενημερωθηκαν ποτε απο εμενα,με φυσικο επακολουθο να το μαθουν απο τριτους και να μη μου ξαναμιλησουν ποτε!!! Θα μου πεις,ειναι αυτο ωραιο; Οχι,αλλα οπως εχω ξαναγραψει και σε πολλα αλλα posts και topics,δεν μπορουσα να κανω αλλιως.Ειμαι που ειμαι προληπτικη,στην εγκυμοσυνη ειχα παραγινει και πιστευα οτι κανεις (και κυριως καμμια) δεν ηθελε το καλο μου.Ισως και να ηταν ενστικτο βεβαια,ποιος ξερει; Παντως εξακολουθω μεχρι και σημερα (που εχω μεινει χωρις φιλες !!! ) να πιστευω πως αν ολα πηγαν καλα,οφειλεται κατα πολυ στο γεγονος οτι περασα την εγκυμοσυνη μου μακρια απο επιρροες φιλων και γνωστων,μονο με τους δικους μου που ειμαι σιγουρη για τα συναισθηματα τους,περιστοιχισμενη απο τη θετικη τους ενεργεια. Ενταξει πειτε με υπερβολικη,δε λεω οτι αυτο ειναι το σωστο,αλλα καλο ειναι να κρυβουμε την εγκυμοσυνη απο αυτους που δεν ειμαστε χιλια τα εκατο σιγουρες οτι θα χαρουνε με τη χαρα μας.

[Jen.]

joe σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου αλλά δεν μπορώ να συμφωνήσω μαζί σου...ίσως γιατί έχουμε άλλα προσωπικά δεδομένα...

εμένα π.χ. οι δυο φίλες που λέω μου στάθηκαν πολύ περισσότερο από την αδερφή μου αν και τους αγαπάω όλους πολύ παρόλα αυτά ξέρω ότι σε δύσκολες στιγμές της ζωής μου σε αυτούς που μπορώ να στηριχτώ (δυστυχώς) δεν είναι ούτε η μαμά μου ούτε η αδερφή μου άσχετα αν με αγαπάνε πάρα πολύ...οπότε καταλαβαίνεις ότι σκέφτομαι να ανακοινώσω πρώτα στις φιλές μου και μετά στην οικογένεια μου την εγκυμοσύνη...

επίσης θα γίνω κουμπάρα στην μια από τις δυο κολλητές μου η οποία στον γάμο μου πριν από 2 μήνες αν δεν ήτανε αυτή μάλλον δεν θα περνούσαμε ολοι τόσο όμορφα...και η άλλη καλή φίλη υπερέβη εαυτόν πολλές φορές για μένα...νιώθω ότι είναι σαν οικογένεια μου και οι δυο...οπότε τώρα που τις μιλάω στο τηλέφωνο και δεν το λέω έχω τρελές τύψεις. Καλά εννοείται ότι δεν θα θέλω να τις χάσω ποτέ από την ζωή μου και δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς φίλες...

Σε καταλαβαίνω που λες ότι είσαι προληπτική για αυτό και εγώ λέω να αγοράσω ένα ματάκι να το φοράω για παν ενδεχόμενο

 

πάντως αγωνιώ να έρθει το σκ να το ανακοινώσουμε!!! έχουμε βάλει χρονικό όριο την Πέμπτη που θα πάμε στον γιατρό...μετά θα το πούμε στους πολυ πολυ δικούς μας (2 φίλες, μαμά και πεθερα...για τα αδέρφια ακόμη μάλλον όχι)....

 

μην παρεξηγηθείς αν έγραψα κάτι απότομο...απλά ήθελα να σου πω ότι όλα είναι σχετικά...μερικές φορές οι καλοί φίλοι χαίρονται πιο πολύ για σένα από ότι τα αδέρφια...κάθε περίπτωση είναι διαφορετική

 

εννοείτε ότι στην δουλειά θέλω να το αργήσω όσο γίνεται περισσότερο...