Ποτε να ξαναγινω μανουλα?(μετά από καισαρική)

[ΣΟΦΙΑ]

VBAC = Vaginal Birth After Caesarean

 

Ναι και ο δικός μου αναλαμβάνει, γιατί εμάς μας προέκυψε η καισαρική τελευταία στιγμή.. και για να με παρηγορήσει μου είπε ότι δεν σημαίνει τίποτα και στο δεύτερο εαν υπάρξουν οι συνθήκες μπορούμε να παμε με φυσιολογικό... αλλά υπαρχουν διαφοροι παράμετροι που τα κάνουν τα πράγματα λίγο πιο δύσκολα και δεν ξέρω αν και κατα ποσο αξίζει τον κόπο να ριψοκινδυνέψεις... ειδικά όταν έχεις ένα παιδάκι..

[euapap]

εδω είναι κάποιες πληροφορίες για τη VBAC

 

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΤΟΚΕΤΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΟΜΗ (VBAC)

 

Η φυσιολογική γέννα για μια γυναίκα που έχει γεννήσει παλιότερα με καισαρική, έχει αρχίσει να γίνεται όλο και πιο συνηθισμένο φαινόμενο, αφού γονείς και γιατροί τώρα πια αμφισβητούν ότι η καισαρική είναι αναγκαία στους επόμενους τοκετούς της γυναίκας. Αυτό το σημαντικό θέμα αξίζει να διερευνηθεί στο γενικότερο πλαίσιό του.

 

Τις τελευταίες δεκαετίες ο τοκετός με καισαρική έχει αυξηθεί όσο ποτέ άλλοτε. Στις Η.Π.Α. σήμερα το 1/4 σχεδόν των μωρών γεννιούνται με καισαρική. Πολλές από τις καισαρικές γίνονται επειδή προηγήθηκε καισαρική σε παλιότερο τοκετό. Γεννιέται λοιπό το ερώτημα: είναι άραγε όλες αυτές οι καισαρικές απαραίτητες και δεοντολογικά σωστές ; Μέχρι πρόσφατα στη Βόρεια Αμερική δεν υπήρχε καν η πιθανότητα μιας φυσιολογικής γέννας μετά απο καισαρική, παρόλο που ήταν συνηθισμένη στην Ευρώπη και άλλες χώρες για πολλά χρόνια. Οι γιατροί δίσταζαν πολύ να ενθαρρύνουν τη λεγόμενη VBAC ή "Κολπική Γέννα μετά απο Καισαρική" (Vaginal Birth After Cesarean), κυρίως επειδή δεν είχαν τις γνώσεις που χρειάζονται γι' αυτή την περίπτωση.

 

Όμως, στις ιατρικά προηγμένες χώρες, πολλές γυναίκες που είχαν βιώσει την καισαρική τομή, άρχισαν οι ίδιες να ζητούν φυσιολογικό τοκετό στις επόμενες γέννες τους. Αντίστοιχα πολλοί γιατροί αισθάνθηκαν άσχημα για την τόσο γρήγορη άνοδο του ποσοστού των καισαρικών και προσπάθησαν να ανταποκριθούν. Σήμερα τα ιατρικά εγχειρίδια περιλαμβάνουν πολλές καλομελετημένες έρευνες που δείχνουν ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις, οι κίνδυνοι από μια επιλεκτική καισαρική που έχει αποφασιστεί με βάση τις ενδείξεις μιας προηγούμενης εγκυμοσύνης και καισαρικής, είναι μεγαλύτεροι από τους κινδύνους της VBAC. Με άλλα λόγια, μια γυναίκα που επιθυμεί να γεννήσει φυσιολογικά δεν παίρνει παράλογο ρίσκο. Στην πραγματικότητα μάλιστα, πολλοί γιατροί και κρατικά στελέχη στις Η.Π.Α. και τον Καναδά πιστεύουν ότι η ιατρική μέριμνα πρέπει να περιλαμβάνει την υποστήριξη της VBAC για όλες σχεδόν τις γυναίκες που έχουν κάνει προηγούμενη καισαρική τομή.

 

Εσείς τι νομίζετε; Αν σκέφτεστε να κάνετε φυσιολογική γέννα μετά από καισαρική τομή, ίσως έχετε κάποιες ανησυχίες. Η απόφαση απαιτεί προσοχή και σκέψη, συνεργασία με επιστήμονα μαία ή γιατρό, και μελέτη κάθε διαθέσιμης πληροφορίας. Ο σκοπός αυτού του φυλλαδίου είναι να ερευνήσει τις αλήθειες, τα οφέλη και τους κινδύνους της VBAC, ώστε να μπορέσετε να πάρετε μία απόφαση βασισμένη στη γνώση, και να προετοιμάσετε κατάλληλα τον εαυτό σας.

Ωφέλειες

 

Για ποιους λόγους θα προτιμούσατε τη φυσιολογική γέννα αντί για καισαρική; Σε πολλές χώρες το προτείνει ο γιατρός, ή το απαιτεί η ασφαλιστική εταιρία. Η προηγούμενη καισαρική σας μπορεί να ήταν ψυχολογικά ή σωματικά δύσκολη. Μπορεί να είχατε παρενέργειες από τα φάρμακα ή την αναισθησία. Μπορεί να αναρωτιέστε αν η καισαρική ήταν πραγματικά απαραίτητη. Ίσως δεν σας άρεσε ο αναγκαστικός αποχωρισμός από το μωρό και το σύντροφό σας. Μπορεί να αισθανήκατε παραβιασμένη, ή ίσως όχι "ολοκληρωμένη", όπως θα ήσασταν με το φυσιολογικό τοκετό.

 

Μπορεί να μην αισθάνεστε άσχημα με την προηγούμενη καισαρική, αλλά να θέλετε αυτή τη φορά να αποφύγετε τον κίνδυνο μιας τόσο μεγάλης και σοβαρής εγχείρησης. Η φροντίδα του νεογέννητου, αλλά και των άλλων παιδιών, είναι πολύ ευκολότερη μετά από μια φυσιολογική γέννα. Όλα αυτά είναι λογικό να σας κάνουν να προτιμήσετε τη VBAC. Τα οφέλη είναι πολλά και αποδεδειγμένα.

 

Σε πρόσφατη έρευνα φαίνεται ότι 55 ως 85 τοις εκατό των γυναικών που επιχειρούν VBAC, τα καταφέρνουν. Το χαμηλότερο ποσοστό 55% είναι από έρευνες με μεγάλη αναλογία γυναικών με προβλήματα τόσο υγείας όσο και κοινωνικά-οικονομικά. Το υψηλότερο ποσοστό 85% είναι από έρευνες σε ομάδες κυρίως υγιών γυναίκών μεσαίας τάξης με καλή προγεννητική φροντίδα.

 

Παρότι η μητρική θνησιμότητα είναι χαμηλή, είναι δύο φορές πιο πιθανή στην καισαρική μετά από μια πρώτη καισαρική, παρά στη VBAC. Τα ποσοστά μόλυνσης της μητέρας από καισαρική είναι της τάξεως του 10 ώς 65 τοις εκατό. Τα αντίστοιχα ποσοστά είναι πολύ χαμηλότερα στο φυσιολογικό τοκετό.

 

Η θνησιμότητα του μωρού στη VBAC είναι χαμηλότερη από όλες τις άλλες περιπτώσεις θνησιμότητας. Επιπλέον, οι θάνατοι βρεφών που έχουν παρουσιαστεί στις περιπτώσεις VBAC δεν οφείλονται σε επιπλοκές του φυσιολογικού τοκετού, αλλά σε άλλα αίτια όπως το μικρό βάρος. Οι περισσότεροι ερευνητές έχουν καταλήξει ότι κάθε γυναίκα με προηγούμενη καισαρική μπορεί να γεννήσει φυσιολογικά εφόσον η προηγούμενη τομή της μήτρας είναι χαμηλή και οριζόντια, και επίσης αν οι λόγοι που έκαναν αναγκαία την προηγούμενη καισαρική δεν συντρέχουν πια.

 

Ο χρόνος στο νοσοκομείο, η περίοδος ανάρρωσης, ο πόνος μετά τη γέννα, τα έξοδα, είναι όλα μικρότερα σε μια φυσιολογική γέννα. Αν η καισαρική είναι προγραμματισμένη με επιλογή της μητέρας, δηλαδή το μωρό γεννιέται κατόπιν ραντεβού, πριν αρχίσουν οι συστολές , αυξάνεται η πιθανότητα να γεννηθεί πρόωρα ή να έχει αναπνευστικά προβλήματα. Αν η μητέρα αρχίσει τον τοκετό φυσιολογικά, οι παραπάνω πιθανότητες ελαττώνονται. Οι ειδικοί γνωρίζουν ότι η φυσική εξέλιξη του τοκετού βοηθάει να προετοιμαστεί το μωρό για τη ζωή έξω από τη μήτρα, αφού οι συστολές της μήτρας διεγείρουν την έκκριση ορμονών που βοηθούν το μωρό - μεταξύ άλλων - να αναπνέει καλύτερα, να διατηρεί τη θερμοκρασία του, και να είναι ξύπνιο και ήρεμο για αρκετή ώρα μετά τη γέννα.

 

Μετά από καισαρική το μωρό μεταφέρεται συνήθως σε χωριστό θάλαμο για παρατήρηση, και συχνά μπαίνει σε θερμοκοιτίδα, πράγμα που ελαττώνει σημαντικά το χρόνο που μπορούν να περάσουν οι γονείς με το νεογέννητο μωρό τους, στιγμές που είναι ανεπανάληπτες, αλλά και απαραίτητες για την υγεία του μωρού. Τα μωρά που έχουν γεννηθεί φυσιολογικά μένουν συνήθως με τους γονείς τους μετά τη γέννα. Στις περισσότερες μητέρες που έχουν υποστεί καισαρική χορηγείται συνήθως κάποιο ηρεμιστικό για ναυτία ή τρόμους. Αυτά τα φάρμακα φέρνουν υπνηλία και παρεμβαίνουν στη πρώτη επαφή της γυναίκας με το μωρό της, το τόσο σημαντικό ψυχικό "δέσιμο" (bonding).

 

Μια άλλη λιγότερο φανερή ωφέλεια της VBAC είναι ότι αναπτύσσεται σε υψηλό βαθμό η αίσθηση ότι η γυναίκα συμμετέχει ενεργά στη διαδικασία του τοκετού της, εξοπλισμένη με πλήρεις γνώσεις για τις δυνατότητες, τους κινδύνους και τις ωφέλειες. Και αυτό είναι πολύ σημαντική όσο και ωραία αίσθηση!

Κίνδυνοι

 

Όσο καλά αποδεδειγμένη και αν είναι η ασφάλεια της VBAC, ο κίνδυνος ρήξης της μήτρας παραμένει συνηθισμένο επιχείρημα εναντίον της. Αυτό το θέμα πρέπει να εξετάζεται από όλες τις πλευρές. Και μόνο η λέξη "ρήξη" προκαλεί σε όλους μας φοβερές εικόνες. Τι αλήθεια σημαίνει "ρήξη" και πόσο σοβαρός κίνδυνος είναι άραγε στην VBAC;

 

Η ρήξη της μήτρας είναι όρος ατυχής, αφού αναφέρεται σε οποιαδήποτε διάρρηξη των τοιχωμάτων της μήτρας. Η τέλεια ρήξη της μήτρας (επικίνδυνη επιπλοκή λόγω των καταστροφικών της συνεπειών), είναι πάρα πολύ σπάνια και ΔΕΝ είναι πιο πιθανή στις περιπτώσεις VBAC σε σύγκριση με άλλα είδη τοκετού. Είναι μάλιστα πιο πιθανό μια τέτοια ρήξη να παρουσιαστεί όχι σε γυναίκες με προηγούμενη καισαρική, αλλά σε εκείνες που η μήτρα τους έχει αποδυναμωθεί από πολλαπλές εγκυμοσύνες, ή που κατοπονείται από μεγάλη δόση ωκυτοκίνης ("ορρού"). Επιπλέον, ρήξη μήτρας παρουσιάζεται πιο συχνά σε γυναίκες χωρίς προηγούμενη καισαρική, οι οποίες δεν έχουν ακόμη μπει στη φάση των συστολών. Όταν και αν ανοίξει η ουλή της προηγούμενης καισαρικής σε μια VBAC, πρόκειται συνήθως για ατελή διάνοιξη, που σημαίνει ότι η ουλή λεπταίνει, δημιουργώντας κάτι σαν "παραθυράκι" (μικρή ρήξη) στο σημείο της ουλής, ή ότι μικρό μέρος της ουλής ανοίγει. Οι περισσότερες από τις διανοίξεις είναι ασυμπτωματικές - δεν είναι επώδυνες και δεν συνοδεύονται από εμβρυακή δυσχέρεια (distress) ή αιμορραγία - και συνήθως επουλώνονται από μόνες τους χωρίς χειρουργική επέμβαση. Εδώ χρειάζεται να πούμε ότι η μητρική θνησιμότητα, αν και πολύ μικρή γενικά, είναι μεγαλύτερη σε γυναίκες που κάνουν καισαρική μετά από προηγούμενη καισαρική, σε σύγκριση με τις γυναίκες που κάνουν VBAC. Εάν συμβεί σημαντικό άνοιγμα της ουλής όσο προχωρεί ένας φυσιολογικός τοκετός, το πιο πιθανό είναι να αποφασιστεί τότε καισαρική και το άνοιγμα να διορθωθεί.

 

Μερικές φορές, μια "ασυμπτωματική διάνοιξη", ή μικρή ρήξη, ανακαλύπτεται μετά τη γέννα, όταν ο γιατρός κάνει εσωτερική εξέταση και ψηλαφεί την ουλή. Όμως αυτή η εξέταση τείνει να περιοριστεί γιατί είναι επίπονη και δεν βοηθάει στην επούλωση.

 

Πόσο πιθανή είναι μια ρήξη της μήτρας ή διάνοιξη ουλής από προηγούμενη καισαρική; Σύμφωνα με τελευταίες έρευνες (που περιλαμβάνουν την περίπτωση των ασυμπτωματικών διανοίξεων), ο κίνδυνος είναι μικρότερος από 3 στις 1000 γυναίκες με χαμηλές οριζόντιες τομές (στην κάτω μοίρα της μήτρας, κοντά στον τράχηλο) που δοκιμάζουν φυσιολογικό τοκετό VBAC. Ο κίνδυνος είναι λίγο μεγαλύτερος σε γυναίκες με τομή ψηλότερα στη μήτρα. Οι περισσότερες γυναίκες σήμερα έχουν χαμηλή τομή. Εσείς και ο γιατρός σας πρέπει να ελέγξετε τον ιατρικό φάκελλο για να διαπιστώσετε τι είδους τομή έχετε. Η τομή στο δέρμα δεν σημαίνει απαραίτητα αντίστοιχη τομή της μήτρας, γι' αυτό δεν μπορείτε να είστε βέβαιη κοιτάζοντας απλώς την κοιλιά σας. Η χαμηλή οριζόντια τομή φαίνεται να επουλώνεται καλύτερα από μια χαμηλή κάθετη τομή, και επίσης υφίσταται λιγότερη καταπόνηση κατά τον τοκετό. Παρόλα αυτά, πολλοί γιατροί (στις ιατρικά προηγμένες χώρες) συνιστούν ανεπιφύλακτα το VBAC, ακόμη και αν το είδος της τομής είναι άγνωστο - οπότε αξίζει τον κόπο να ψάξετε.

 

Οι στατιστικές δείχνουν ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος της VBAC είναι μία επόμενη καισαρική. Οι επαναλαμβανόμενες καισαρικές αντιπροσωπεύουν ποσοστό 30 ως 40 τοις εκατό όλων των καισαρικών σήμερα, ενώ στη Βόρειο Αμερική λιγότερο από 20 τοις εκατό των γυναικών κάνουν VBAC. Είναι φανερό ότι υπάρχει τρόπος να βελτιωθούν τα ποσοστά μητρικής θνησιμότητας και καισαρικών, και να δίνονται στις γυναίκες καλύτερες εμπειρίες γέννας: χρειάζεται να γίνονται λιγότερες επαναλαμβανόμενες καισαρικές και πολύ περισσότερες VBAC. Και πράγματι, η VBAC έχει αρχίσει να γίνεται πολύ συνηθισμένη στις ιατρικά προηγμένες χώρες.

 

[ Ο μόνος μεγάλος κίνδυνος που θα μπορούσε ενδεχομένως να συνδεθεί με τη VBAC είναι η πλήρης ρήξη της μήτρας. Όμως, το πραγματικό ποσοστό εμφάνισης αυτής της επιπλοκής είναι πολύ μικρό. Εξάλλου αντίστοιχα προβλήματα τοκετού μπορεί να εμφανιστούν σε γυναίκες που δεν έχουν κάνει προηγούμενη καισαρική, όπως για παράδειγμα:

 

Επιπλοκή Συχνότητα εμφάνισης

Πρόωρη αποκόλληση του πλακούντα 1/100

Πρόδρομος πλακούντας

(όταν ο πλακούντας φράσσει τη γεννητική οδό) 1/200

Εμβρυακή δυσχέρεια (distress)

(όψιμες επιβραδύνσεις και βραδυκαρδία) 1-5/100

Προβολή ισχιακή ή εγκάρσια

(κατά την ενεργητική φάση του τοκετού) 2-3/100

Πρόπτωση ομφαλίδας 1/100

 

Υπάρχουν λοιπόν πολλοί λόγοι που θα καθιστούσαν αναγκαία μια επείγουσα παρέμβαση κατά τον τοκετό. Στην VBAC κάθε μία από αυτές τις επιπλοκές εμφανίζεται με συχνότητα αντίστοιχη προς τη ρήξη της μήτρας. Αρκετές είναι πιο συχνές. Επομένως, η πιθανότητα να χρειαστεί επείγουσα παρέμβαση σε έγκυο που κάνει VBAC δεν είναι πρακτικά μεγαλύτερη από ότι σε οποιαδήποτε άλλη έγκυο.]

Απόσπασμα από το "Birth After Cesarian- The Medical Facts" του Bruce L.Flamm, σελ. 105-6.

Ποιες έγκυοι μπορούν άφοβα να κάνουν VBAC;

 

Η ερώτηση θα έπρεπε ίσως να είναι "Ποιες ΔΕΝ θα μπορούσαν;" αφού σήμερα πολλές από τις παλιότερες αντενδείξεις για τη VBAC έχουν απορριφθεί ή αναθεωρηθεί. Οι ιατρικές έρευνες ποικίλουν ανάλογα με τη γεωγραφία και την εκπαίδευση, την πείρα και τις συνήθειες των γιατρών, καθώς και την ωριμότητά τους να δεχτούν νέες απόψεις. Το Αμερικανικό Κολέγιο Μαιευτικής και Γυναικολογίας, που υποστηρίζει ένθερμα το VBAC, προσφέρει τα εξής κριτήρια:

 

Οι ενδείξεις που έκαναν απαραίτητη την πρώτη καισαρική δεν πρέπει να υπάρχουν πια

Η προηγούμενη τομή στη μήτρα να είναι οριζόντια και χαμηλή

Η εγκυμοσύνη να είναι κανονική

Αν είναι απαραίτητο να γίνει πρόκληση τοκετού με ωκυτοκίνη, να γίνεται με μεγάλη προσοχή

Προσεκτική και τακτική παρακολούθηση των καρδιακών παλμών του εμβρύου και άλλων ενδείξεων κατά τον τοκετό

Σε περίπτωση σοβαρού προβλήματος, ενδέχεται να χρειαστεί άμεσα γενική αναισθησία και καισαρική.

Κάποιοι από τους λόγους που κάνουν αναγκαία μια πρώτη καισαρική ενδέχεται να επηρεάσουν σημαντικά την απόφαση για φυσιολογικό τοκετό στο μέλλον. Για παράδειγμα, ο ζαχαρώδης διαβήτης, η χρόνια υπέρταση, σοβαρή δυσαναλογία της λεκάνης (αν και η διάγνωση του τελευταίου έχει πάρει υπερβολικές διαστάσεις, και συχνά αξίζει τον κόπο να εξασφαλίσετε μια ανεξάρτητη δεύτερη γνώμη), ο έρπης των γεννητικών οργάνων. Πιθανόν κάποια χρόνια νόσος με επίμονα συμπτώματα να βρίσκεται σε έξαρση κοντά στην υπολογιζόμενη ημερομηνία τοκετού. Αν όμως δεν έχετε συμπτώματα όταν αρχίσουν οι συστολές, είναι δυνατόν να γεννήσετε φυσιολογικά. Ο έρπης των γεννητικών οργάνων έχει αρχίσει αντιμετωπίζεται διαφορετικά, και η σύγχρονη τάση είναι να γίνονται λιγότερες καισαρικές γι' αυτή την αιτία.

 

Στις περισσότερες περιπτώσεις ο λόγος που έκανε αναγκαία την καισαρική δεν συνεχίζει να υπάρχει στην επόμενη εγκυμοσύνη, όπως για παράδειγμα:

 

* Δυσαναλογία κεφαλής και λεκάνης (CPD), όταν το κεφάλι του μωρού δεν χωράει να περάσει από τη γεννητική οδό.

* Ισχιακή προβολή.

* Άλλες ασυνήθιστες προβολές.

* Ανεπιτυχής πρόκληση τοκετού (με ωκυτοκίνη).

* Εμβρυϊκή δυσχέρεια (distress).

* Πρόδρομος πλακούντας.

* Προεκλαμψία.

* Πρόπτωση ομφαλίδας.

* Πολλαπλή κύηση.

 

Στην περίπτωση ισχιακής προβολής, οι περισσότεροι γιατροί προτιμούν καισαρική εκτός αν το μωρό γυρίσει πριν αρχίσουν οι συστολές. Όμως το μωρό μπορεί αρκετά εύκολα να γυρίσει σε κανονική προβολή με διάφορα μέσα: η γυναίκα παίρνει θέση με τη λεκάνη ψηλότερα από το κεφάλι και το θώρακα, ή η μαία καθοδηγεί μέσω των κοιλιακών τοιχωμάτων το μωρό στη σωστή θέση. [σημείωση από την Ευτοκία: η ομοιοπαθητική ιατρική προσφέρει επίσης απλό τρόπο για να πάρει το μωρό σωστή θέση κατά τον τοκετό]

 

Μια "διάγνωση" που παρατηρείται συχνά τα τελευταία χρόνια ευθύνεται για πολλές καισαρικές που δεν είναι καθόλου απαραίτητες. Πρόκειται για την ονομαζόμενη "δυστοκία", λέξη που σημαίνει δύσκολος τοκετός. Η "δυστοκία" δεν μπορεί να ορισθεί με ακρίβεια, αφού περιλαμβάνει πολλές ετερόκλητες παραμέτρους, όπως οι εξής:

 

* Εμβρυοπυελική δυσαναλογία (CPD).

* Παρατεταμένος τοκετός.

* Έλλειψη προόδου κατά τον τοκετό.

* Αναστολή του τοκετού.

* Ατονία της μήτρας.

* Παρατεταμένο δεύτερο στάδιο.

 

Οι περισσότερες από αυτές τις παραμέτρους δεν είναι δυνατόν να προσδιορισθούν εκ των προτέρων. Μόνο αφού ξεκινήσει και προχωρήσει αρκετά ο τοκετός, είναι δυνατόν να γνωρίζουμε αν θα ολοκληρωθεί. Το ερώτημα είναι, πόσο μπορεί κανείς να περιμένει; Οι μαίες, όπως και οι παλιότεροι γιατροί, περιμένουν περισσότερο και χρησιμοποιούν πιο συντηρητικές μεθόδους. Αφήνουν τον τοκετό να προχωρήσει έστω και αν πηγαίνει αργά. Μερικοί από αυτούς τους παρατεταμένους τοκετούς κατέληγαν σε δύσκολες γέννες με εμβρυουλκό, που συχνά προκαλούσαν μεγαλύτερη ζημιά στο έμβρυο και ίσως και στη μητέρα από μία καισαρική με τον τρόπο που διεξάγεται σήμερα. Σήμερα οι καισαρικές χρησιμοποιούνται σε δύσκολους τοκετούς γιατί η καισαρική είναι τώρα πιο ασφαλής.

 

Όμως, κάποιοι γιατροί χρησιμοποιούν υπέρ το δέον τη διάγνωση της δυστοκίας, και μάλιστα πολύ πριν αυτή είναι λογικά εφικτή, δηλαδή πριν ακόμη η γυναίκα φτάσει στην ενεργητική φάση του τοκετού (διαστολή 5 εκατοστών). Πιστεύουν ότι δεν έχει νόημα να περιμένουν να δουν αν ο τοκετός θα προχωρήσει φυσιολογικά, αφού ο φυσιολογικός τοκετός δεν έχει ούτε χρηματικό ούτε χρονικό όφελος. Για αυτούς τους λόγους ο αριθμός καισαρικών λόγω "δυστοκίας" έχει αυξηθεί πολύ.

 

Συμπερασματικά, αν είχατε αναγκαστεί να κάνετε καισαρική "λόγω δυστοκίας", πρέπει να ξέρετε ότι οι λόγοι που προκάλεσαν τη δυστοκία (ακόμη και απλή δυσαναλογία) δεν συνεχίζουν υποχρεωτικά να υφίστανται σε επόμενη εγκυμοσύνη. Σύμφωνα με αρκετές έρευνες, μια παλιότερη δυστοκία δεν πρέπει να αποκλείει τη δυνατότητα φυσιολογικής γέννας. Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες γυναίκες με παλιότερη δυστοκία μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά σε επόμενες γέννες.

Η πιθανότητα να συμβεί ρήξη της μήτρας ως συνέπεια παλιότερης καισαρικής που έγινε λόγω δυστοκίας είναι μικρότερη από αυτής που έγινε για άλλο λόγο. Και αυτό γιατί το κάτω μέρος της μήτρας είχε την ευκαιρία να διασταλεί και να λεπτύνει κατά τη διάρκεια του προηγούμενου τοκετού, πράγμα που είχε σαν αποτέλεσμα να τοποθετηθεί η τομή χαμηλότερα, όπου έχει ελάχιστες πιθανότητες να ανοίξει αν η καισαρική σας έγινε λόγω δυστοκίας.

 

Πληροφορηθείτε όσο μπορείτε καλύτερα για τους τρόπους να αντιμετωπίζετε έναν παρατεταμένο τοκετό, γιατί είναι πιθανό αυτός να είναι ο τρόπος που εσείς προσωπικά γεννάτε, δηλαδή ο δικός σας φυσιολογικός τρόπος.

 

Γυναίκες που έχουν γεννήσει φυσιολογικά πριν από καισαρική έχουν ιδιαίτερα υψηλή πιθανότητα να ξαναγεννήσουν φυσιολογικά σε επόμενο τοκετό. Κι αυτό γιατί έχουν αυτό που ονομάζεται "δοκιμασμένη λεκάνη". Και αν έχετε κάνει δύο ή περισσότερες καισαρικές; Οι ιατρικές έρευνες δείχνουν ότι είναι εξίσου ασφαλές να γεννήσετε φυσιολογικά μετά από δύο ή περισσότερες καισαρικές όσο είναι μετά από μία. Πολλές γυναίκες κάνουν VBAC μετά από πολλαπλές καισαρικές, αλλά πρέπει συχνά να ψάξουν πολύ για να βρούν ιατρικό προσωπικό και νοσοκομεία με πείρα και διάθεση υποστήριξης. Αν είναι σημαντικό για εσάς να γεννήσετε φυσιολογικά, αξίζει τον κόπο να ερευνήσετε αυτή τη δυνατότητα, άσχετα πόσες προηγούμενες καισαρικές έχετε κάνει.

Ο Φόβος

 

Στη διαδικασία της απόφασης για φυσιολογικό τοκετό μετά από καισαρική, είναι πιθανό να βρεθείτε αντιμέτωπες με κάποιους φόβους. Αυτό είναι φυσιολογικό. Το άγνωστο έχει την ικανότητα να μας φοβίζει, και μπορεί να πιάσετε τον εαυτό σας να φοβάται τον πόνο, έναν παρατεταμένο τοκετό, πιθανές επιπλοκές, τη δοκιμασία μιας καινούριας και ασυνήθιστης γεννητικής οδού, την αποτυχία, μια ακόμη καισαρική... Ο κατάλογος μπορεί να είναι ατελείωτος. Τουλάχιστον η καισαρική είναι γνωστή εμπειρία, και ξέρετε λίγο πολύ τι να περιμένετε. Με την προοπτική της VBAC μπορεί να αισθάνεστε μεγάλη μοναξιά, και να αμφιβάλλετε για την ικανότητά σας να τα καταφέρετε. Κατά κάποιο τρόπο, μπορεί να σας φαίνεται ευκολότερο να επαναλάβετε μια γνωστή, άχαρη και επικίνδυνη εμπειρία, παρά να ξεκινήσετε με τελείως καινούργια και άγνωστα δεδομένα, ακόμα και αν η έκβαση διαγράφεται πολύ καλύτερη.

 

Κάθε γυναίκα έχει φόβους για τη γέννα της. Επιπλέον, ήδη κάποιοι από τους φόβους σας βγήκαν αληθινοί στη προηγούμενη γέννα σας, όταν κάτι "πήγε στραβά" και χρειάστηκε καισαρική -- αν βέβαια η καισαρική ήταν απαραίτητη και δεν έγινε για αμφίβολους λόγους. Για όλο και περισσότερες γυναίκες, όμως, ο δρόμος προς το άγνωστο αποτελεί ασφαλή και επιθυμητό τρόπο να γεννήσουν. Συζητείστε με άλλες γυναίκες που έκαναν VBAC, με το γιατρό σας, τη μαία, τους συμβούλους τοκετού. Διαβάστε όσα πιο πολλά μπορείτε και κάνετε μαθήματα για φυσιολογικό τοκετό. Η αντιμετώπιση και συζήτηση των συναισθημάτων σας βοηθάει να τα δείτε πιο σφαιρικά. Και αυτό είναι πολύτιμη προετοιμασία για τον τοκετό σας.

Πώς να αυξήσετε την πιθανότητα επιτυχίας της VBAC

 

Ο γιατρός ή η μαία που θα σας υποστηρίξουν στην απόφαση σας παίζουν μεγάλο ρόλο στην επιτυχία μιας VBAC. Αν ο γιατρός σας δυσανασχετεί ή αισθάνεται ότι είναι επικίνδυνη, είναι πολύ πιθανό ότι η παραμικρή παραλλαγή στη ροή του τοκετού σας θα τον οδηγήσει να προτείνει καισαρική. Αντίθετα, πολλοί γιατροί και μαίες πιστεύουν στην ασφάλεια και τη σοφία της VBAC και έχουν μεγάλη αυτοπεποίθηση, πείρα και ικανότητα. Αξίζει να αλλάξετε γιατρό μέχρι να βρείτε κάποιον που να μπορεί αληθινά να σας βοηθήσει. Ο καλύτερος τρόπος να βρείτε τον κατάλληλο γιατρό ή μαία είναι να ρωτάτε. Ρωτήστε ανθρώπους που διδάσκουν φυσικό τοκετό. Ρωτήστε σε νοσοκομεία. Ρωτήστε φίλους. Πηγαίνετε σε ομάδες υποστήριξης, συνέδρια τοκετών ή σεμινάρια στη περιοχή σας.

 

Ο κανονισμός του νοσοκομείου όπου σκοπεύετε να γεννήσετε, και οι διαθέσεις του προσωπικού του είναι εξίσου σημαντικές. Εγκρίνουν την VBAC; Δέχονται τις παραλλαγές στη διαδικασία του τοκετού, ανάλογα με τις πραγματικές ανάγκες κάθε εγκύου, ή ακολουθούν τον κανονισμό και τις συνήθειές τους χωρίς να τα προσαρμόζουν στη συγκεκριμένη περίπτωση; Θα σας επιτρέψουν να γεννήσετε σε απλό δωμάτιο τοκετού ή θα σάς οδηγήσουν αναγκαστικά στο χειρουργείο; Θα σας διασωληνώσουν σα να είσαστε άρρωστη ή θα σας επιτρέψουν να γεννήσετε φυσιολογικά; Οι παρεμβάσεις έχουν την ανεπιθύμητη συνέπεια ότι αναστέλλουν και καθυστερούν τον τοκετό, ή εμποδίζουν κάποια πράγματα που θα μπορούσατε να κάνετε για να βελτιώσετε τον τοκετό ή για να αισθανθείτε πιο άνετα.

 

Τα παυσίπονα μερικές φορές επιβραδύνουν τις συστολές ή φέρνουν υπνηλία, και σας δυσκολεύουν να σκεφτείτε καλά ή να κινηθείτε όπως θα θέλατε. Η επισκληρίδιος αναισθησία αποδυναμώνει την εξώθηση και την αποτελεσματικότητα των εξωθήσεων, δηλαδή στην ουσία αναστέλλει τη φυσιολογική διαδικασία του τοκετού και αυξάνει την πιθανότητα μιας καθόλου απαραίτητης καισαρικής.

 

Μηχανήματα που σας κρατούν καθηλωμένη στο κρεβάτι, όπως η ηλεκτρονική καρδιοτοκογραφία ή τα λεγόμενα μαιευτικά "μπουμ" που χρησιμοποιούνται κατά την εξώθηση, μπορούν να σας εμποδίσουν να βρείτε τη στάση που σας βολεύει ή που θα διευκολύνει τον τοκετο. Αν αυτές οι παρεμβάσεις κριθούν απαραίτητες για σας ή για την ασφάλεια του μωρού, τότε θα χρειαστείτε υποστήριξη για να διαλέξετε τις λιγότερο παρεμβατικές. Αν οι καρδιακοί παλμοί του μωρού είναι κανονικοί, η μαία μπορεί να κρίνει ότι είναι ασφαλές να αποσυνδέσει τoν καρδιοτοκογράφο για μερικά λεπτά μέχρι και μία ώρα, δίνοντάς σας έτσι την ευκαιρία να περπατήσετε, να πάτε στην τουαλέτα, ή να καθήσετε λίγη ώρα στο μπάνιο. Αν όχι, τότε το εσωτερικό μόνιτορ, όταν μπαίνει σε προχωρημένα στάδια τοκετού, περιορίζει την κίνησή σας λιγότερο από όσο το εξωτερικό - με το μειονέκτημα όμως ότι απαιτεί ρήξη του άμνιου. Αν είστε καλά προετοιμασμένη και έχετε καλή υποστήριξη, αν ο τοκετός σας δεν θα παραταθεί, και αν δε γίνουν παρεμβάσεις που προξενούν πόνο, θα χρειαστείτε λιγότερα ή καθόλου παυσίπονα.

 

Σκεφτείτε επίσης μήπως χρειαστείτε ένα δεύτερο άτομο να σας υποστηρίξει, ιδιαίτερα αν ο άντρας σας δεν έχει εμπειρία άλλη από την προηγούμενη καισαρική σας, ή αν αμφιβάλλει πόσο σοφό είναι να προσπαθήσετε να γεννήσετε φυσιολογικά, ή αν θα τα καταφέρετε, ή ακόμα περισσότερο αν εσείς ή ο σύντροφός σας έχετε αμφιβολίες για την ικανότητά του να προσφέρει αρκετή υποστήριξη. Πολλές γυναίκες που δοκιμάζουν τη VBAC ζητάνε ένα επιπλεον άτομο για να βοηθήσει και εκείνες και το σύντροφό τους. Αυτό το άτομο πρέπει να έχει γνώση και εμπειρία. Μπορεί να είναι κάποια (-ος) επαγγελματίας βοηθός τοκετού, κάποιος ειδικός για την προετοιμασία του τοκετού σας, μία μαία, ή μία στενή φίλη που θέλει να παρακολουθήσει τα μαθήματα και να εξασκηθεί μαζί σας. Αυτό το άτομο δεν αντικαθιστά κατά κανένα τρόπο τον σύντροφό σας, απλώς προσθέτει τη δική της οπτική γωνία, γνώση και εμπειρία με γυναίκες που γεννούν.

 

Ενδέχεται ο γιατρός σας να συμφωνεί ότι μπορείτε να περάσετε τα αρχικά στάδια του τοκετού στο σπίτι σας με τη μαία που θα εξετάζει εσάς και το μωρό, και θα σας βοηθήσει να αποφασίσετε αν χρειάζεται να πάτε στο νοσοκομείο και πότε. Με αυτό τον τρόπο μπορείτε να αυξήσετε την αίσθηση του φυσιολογικού στην εμπειρία του τοκετού σας, να αποφύγετε να φτάσετε πολύ νωρίς στο νοσοκομείο, και να αποφύγετε τις υπερβολικά αγχογόνες παρεμβάσεις στα πρώτα στάδια του τοκετού.

 

Μην έχετε γύρω σας ανθρώπους που έχουν αμφιβολίες, φοβούνται, ή διαφωνούν να κάνετε VBAC. Χρειάζεστε άτομα που θα σας υποστηρίξουν και θα σας βοηθήσουν. Ακόμη και αν σχεδιάζετε να χρησιμοποιήσετε αναλγησία, παρακολουθείστε μαθήματα προετοιμασίας για τοκετό που δίνουν έμφαση στη πλήρη προετοιμασία για φυσικό τοκετό, τρόπους να αντιμετωπίσετε τον πόνο, τρόπους να διευκολύνετε τη διαδικασία του τοκετού, και πώς μπορεί να βοηθήσει ο σύντροφός σας. Αυτά τα μαθήματα ελαττώνουν την ανάγκη σας για αναλγησία και βελτιώνουν την ποιότητα της συμμετοχής σας.

Το πλάνο της γέννας

 

Αφού αποφασίσετε ως προς το γιατρό, το νοσοκομείο, ποιο άτομο θα έχετε για ψυχολογική υποστήριξη στον τοκετό, και τα μαθήματα προετοιμασίας για τοκετό, το επόμενο βήμα είναι να κάνετε ένα πλάνο γέννας. Το αρχικό πλάνο θα είναι για τη VBAC, αλλά χρειάζεται επίσης να προσδιορίσετε τις προτιμήσεις σας για καισαρική, αν αυτή φανεί απαραίτητη.

 

Πρώτα από όλα κάνετε μια ανασκόπηση του προηγούμενου τοκετού και της καισαρικής σας, και σημειώστε σε μορφή καταλόγου όλα όσα σας άρεσαν, και αυτά που δεν σας άρεσαν. Πόσα από τα πράγματα που δεν σας άρεσαν μπορούσατε να είχατε αποφύγει και πόσα όχι;

Για παράδειγμα, αν ο τοκετός ήταν πολύ εξαντλητικός και αποκαρδιωτικός, υπήρχε κάτι που θα μπορούσε να τον είχε κάνει πιο ανεκτό; Ας πούμε, περισσότερη ώρα στο σπίτι στα πρώτα στάδια του τοκετού, ελευθερία να περπατάτε, λιγότερο παρεμβατική ιατρική αντιμετώπιση, καλύτερη συναισθηματική υποστήριξη, ελευθερία να αλλάζετε στάση (γονατιστή, στα τέσσερα, βαθύ κάθισμα), καλύτερη προετοιμασία, περισσότερη γνώση, άλλη προσέγγιση στην αντιμετώπιση του πόνου, ή διαφορετική χρήση της αναλγησίας;

 

Εκτιμείστε προσεκτικά τον κατάλογό σας και αποφασίστε τι ακριβώς θα προτιμούσατε αυτή τη φορά. Να είστε ρεαλίστριες και ευέλικτες. Μετά από μια απογοητευτική καισαρική, κάποιες γυναίκες εξιδανικεύουν τη φυσιολογική γέννα ως την ιδανική μεταφυσική εμπειρία, ενώ είναι πιο πιθανό να είναι επώδυνη και κουραστική. Πολύ σπάνια η εμπειρία της γέννας είναι "τέλεια" για μια γυναίκα. Σχεδόν πάντα υπάρχουν πράγματα που θα ευχόταν να είχαν γίνει διαφορετικά. Γνωρίζοντας τι να περιμένετε, προετοιμαζόμενες γι'αυτά, η εμπειρία σας είναι πιο πιθανό να σας προσφέρει βαθιά ικανοποίηση. Τα μαθήματα προετοιμασίας για τον τοκετό και τα καλά βιβλία που κυκλοφορούν σήμερα θα σας βοηθήσουν. Όπως επίσης θα βοηθήσουν και οι συναντήσεις με τη μαία σας ή κάποια σύμβουλο τοκετού, και οι συζητήσεις σε ομάδα με άλλους γονείς που θέλουν να δοκιμάσουν ή δοκίμασαν τη VBAC. Δημιουργώντας ρεαλιστικές προσδοκίες θα κάνετε την εμπειρία της γέννας σας πιο θετική και ικανοποιητική.

 

Κατόπιν ταξινομήστε τα στοιχεία του καταλόγου σας με σειρά προτεραιότητας, τόσο τα πράγματα που σας άρεσαν όσο και άλλα που θα θέλατε στη γέννα που σχεδιάζετε. Τι είναι πιο σημαντικό για σας; Προφανώς η υγεία της μητέρας και του μωρού είναι τα πιο σημαντικά και θα είναι η πρώτη σας προτεραιότητα. Άλλα σημαντικά σημεία θα ήταν να έχετε φυσιολογική γέννα, να αποφύγετε την περινεοτομή (επεισιοτομή), να γίνουν οι ελάχιστες δυνατές παρεμβάσεις, η κάτι άλλο όπως να παρευρίσκεται η αδελφή σας. Το ζήτημα είναι να σχεδιάσετε τον κατάλογο έτσι ώστε να συνδυάζει ασφάλεια και υποστηρικτικό περιβάλλον.

Οι επιλογές σας

 

* Να είναι παρών ο άντρας σας σ'όλη τη διάρκεια του τοκετού.

* Η έναρξη του τοκετού να είναι φυσική και όχι προκλητή.

* Να είσαστε ελεύθερη να αλλάζετε στάση κατά το δεύτερο στάδιο του τοκετού

* Να γίνει ελάχιστη χρήση παυσίπονων και παρεμβάσεων που επιβάλλει η ρουτίνα του νοσοκομείου χωρίς να είναι αναγκαίες

* Σε όλη τη διάρκεια του τοκετού να σας ενημερώνουν για την πρόοδο του τοκετού και την κατάσταση της υγείας, της δικής σας και του μωρού.

* Να έχετε μια βοηθό τοκετού και τον άντρα σας μαζί σας σε όλη τη διάρκεια των ωδινών και της γέννας.

* Να μην απο αποχωριστείτε το νεογέννητο.

* Να μείνετε στο ίδιο δωμάτιο με το μωρό σας. Ο άντρας σας να μείνει μαζί σας τη νύχτα αν θέλετε.

 

Όταν αποφασίσετε ποια πράγματα θεωρείτε σημαντικά, είστε έτοιμη να συζητήσετε τον κατάλογό σας με τον γιατρό σας. Αν από τη συζήτηση δείτε ότι διαφωνεί μαζί σας στο θέμα της VBAC γενικότερα, ή ότι δεν είναι αρκετά ευαίσθητος στις ανάγκες σας, ή δεν είναι διατεθειμένος να αναθεωρήσει σημεία ζωτικής σημασίας για σας, σκεφτείτε να αναζητήσετε κάποιον άλλο γιατρό που θα σάς προσφέρει καλύτερη επικοινωνία και συνεργασία. Αν όμως ο γιατρός είναι γενικά υποστηρικτικός ως προς τις επιλογές σας, τότε να είστε ανοιχτή στο να συζητήσετε κάποιες ανησυχίες που ίσως έχει, και στο βαθμό που αυτό είναι δυνατόν, αλλάξτε το πλάνο σας ώστε να είστε και οι δύο σύμφωνοι.

 

Όταν έχετε αποφασίσει σε ένα κοινώς αποδεκτό πλάνο γέννας, ζητείστε να συμπεριληφθεί στον ιατρικό σας φάκελο (που θα σταλεί στο νοσοκομείο πριν την αναμενόμενη ημερομηνία τοκετού σας). Αυτό σας εξασφαλίζει στην περίπτωση που ο γιατρός σας δεν μπορεί να έρθει στον τοκετό. Τότε ο αντικαταστάτης του θα ξέρει τις προτιμήσεις σας, καθώς και ότι αυτές έχουν εγκριθεί από τον προσωπικό σας γιατρό. Το προσωπικό του νοσοκομείου θα μπορεί επίσης να συμβουλευτεί το πλάνο. Το δωμάτιο τοκετού δεν είναι κατάλληλος χώρος διαπραγματεύσεων για ένα καινούργιο πλάνο γέννας.

Συναισθηματικά εμπόδια στον τοκετό

 

Μια μεγάλη ψυχολογική πρόκληση που αντιμετωπίζει η γυναίκα στην περίπτωση της VBAC είναι ότι χρειάζεται να αισθάνεται αυτοπεποίθηση ότι θα έχει φυσιολογική γέννα, ενώ συγχρόνως αντιμετωπίζει την πιθανότητα μιας ακόμα καισαρικής. Πολλές γυναίκες δυσκολεύονται να είναι συναισθηματικά έτοιμες και για τις δύο περιπτώσεις ταυτόχρονα, με αποτέλεσμα να αρχίζουν να αμφιβάλλουν για τον εαυτό τους. Αν αυτές οι αμφιβολίες έλθουν στην επιφάνεια κατά τον τοκετό, ενδέχεται να χάσετε την εμπιστοσύνη σας και να είστε πιο ευάλωτη να τα "παρατήσετε".

 

Υπάρχουν κάποια στάδια στον τοκετό που μπορεί να έχετε ιδιαίτερη αγωνία, επιπρόσθετη στις συνηθισμένες αγωνίες ενός τοκετού. Αν γνωρίζετε αυτά τα στάδια από πριν και έχετε οργανώσει πώς να τα αντιμετωπίσετε, θα είστε λιγότερο ευάλωτη.

 

Αρχικά στάδια του τοκετού. Κατά κάποιο τρόπο, αυτή είναι η "στιγμή τής αλήθειας" όταν μπαίνετε στη διαδικασία του τοκετού σωματικά και συναισθηματικά. Μπορεί να αμφιβάλλετε για τον εαυτό σας, να έχετε αγωνία, και να βιάζεστε να χρησιμοποιήσετε τεχνικές αναπνοής. Έτσι μπορεί να νιώσετε πιο πολύ πόνο και να νομίζετε ότι είστε σε πιο προχωρημένο στάδιο απ'ότι είστε στην πραγματικότητα. Είναι αποκαρδιωτικό να μάθετε ότι έχετε μόνο 2 ή 3 εκατοστά διαστολή μετά από πολλές ώρες συστολών. Μπορεί να βρεθείτε στον πειρασμό να τα παρατήσετε κάτω από αυτές τις συνθήκες ― αξίζει μάλιστα να σημειωθεί πως σε μία έρευνα βρέθηκε ότι οι περισσότερες γυναίκες που δοκιμάζουν VBAC και δεν τα καταφέρνουν, κάνουν καισαρική μέσα σε 5 ώρες από την αρχή του τοκετού. Γνωρίζοντας αυτή την πιθανότητα, τι πρέπει να κάνετε; Πρώτα απ'όλα παραμείνετε ήρεμη. Προσπαθήστε να μην εστιάζετε όλη σας την προσοχή στον τοκετό σας. Μην αφήνετε τον εαυτό σας να σφιχτεί κατά τη διάρκεια των συστολών. Ο σύντροφός σας μπορεί να παίξει πολύ σημαντικό ρόλο βοηθώντας σας να παραμείνετε χαλαρή. Η αναπνοή σας πρέπει να είναι αργή και ήρεμη. Χρησιμοποιείστε μασάζ, ντους ή μπάνιο και κάντε πράγματα που θα σας αποσπάσουν την προσοχή (παιχνίδια, μία βόλτα, συζήτηση, τηλεόραση, κ.λ.π.) για να αποφύγετε την υπερβολική αντίδραση στα πρώτα στάδια του τοκετού. Αν δείτε ότι αντιδράτε υπερβολικά, χρειάζεται να ξαναβρείτε την αυτοπεποίθηση και τις δυνάμεις σας, να πάρετε τη βοήθεια που χρειάζεστε από τον σύντροφό σας, τη βοηθό σας στον τοκεό και το άλλο προσωπικό, και να "επαναφέρετε την προσοχή σας στον τράχηλό σας".

 

Ανάμνηση του προηγούμενου τοκετού. Μπορεί να πιάσετε τον εαυτό σας να πηγαίνει με το μυαλό πίσω στο παρελθόν και να θυμόσαστε κάποιες λετομέρειές του που σάς προκαλούν φόβο. Αυτό δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο. Κάτι τέτοιο δεν είναι παράξενο. Αν αναγνωρίσετε και συζητήσετε αυτά τα πισωγυρίσματα, θα σας βοηθήσει να διαχωρίσετε τον προηγούμενο τοκετό από τον τωρινό. Ο σύντροφός σας μπορεί να έχει κάποια παρόμοια εμπειρία. Είναι καλύτερο να το συζητήσει με κάποιον άλλον εκτός από σας, αλλά είναι εξίσου σημαντικό μέσα στο μυαλό του να διαχωρίσει τους δύο τοκετούς.

 

Φτάνοντας στο σημείο που έγινε η καισαρική την προηγούμενη φορά. Αυτό το στάδιο είναι σημαντικό συναισθηματικό εμπόδιο. Πριν φτάσετε σ'αυτό το σημείο είναι πιθανό να αισθανθείτε ανήσυχη και λιγότερο αισιόδοξη. Όταν ξεπεράσετε αυτό το σημείο είναι πιθανό ότι θα νιώσετε ένα νέο κύμα αυτοπεποίθησης.

 

Φόβος απογοήτευσης αν καταλήξετε ξανά στην καισαρική. Μπορεί να μη θέλετε να ανεβάσετε τις ελπίδες σας πολύ ψηλά, με την αίσθηση ότι η απογοήτευση από μια ακόμη καισαρική θα είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Μερικές γυναίκες και οι σύντροφοί τους δεν έχουν επιτρέψει στους εαυτούς τους να πάρουν τα μαθήματα στα σοβαρά, ή να εξασκηθούν ιδιαίτερα. Κι αυτό για να προστατεύσουν τους εαυτούς τους από το αίσθημα ενός μεγάλου κενού αν τελικά δεν καταστεί δυνατή μια φυσιολογική γέννα.

 

Παρότι πρόκειται για συνηθισμένη και δικαιολογημένη αντίδραση, αυτός ο φόβος της απογοήτευσης πρέπει να αντιμετωπιστεί πριν τον τοκετό. Μπορεί ο φόβος να είναι αρκετά μεγάλος ώστε να σας κάνει να αισθανθείτε μοιρολατρικά. "Αν τα καταφέρω και γεννήσω φυσιολογικά, έχει καλώς. Αν όμως ο τοκετός δυσκολέψει δε θέλω να συνεχίσω την προσπάθεια. Απλώς θα κάνω μια ακόμη καισαρική." Μόνο εσείς μπορείτε να αποφασίσετε πόσο από τεν εαυτό σας θα επενδύσετε στην VBAC.

Το φόβο της απογοήτευσης μπορείτε να τον αντιμετωπίσετε ως εξής:

 

Αναγνωρίστε τον και μοιραστείτε τον με άλλους.

Να εξασφαλίσετε γιατρό και άλλο προσωπικό που διαθέτει αισιοδοξία και προσφέρει αληθινή υποστήριξη στη VBAC.

Να έχετε για υποστήριξη στη γέννα άτομα που γνωρίζετε καλά και εμπιστεύεστε, και που θα σας δώσουν κουράγιο και ελπίδα αν εσείς τα έχετε χάσει.

Χρειάζεται να βρείτε μέσα σας μια σωστή ισορροπία ανάμεσα στον φυσιολογικό τοκετό που επιθυμείτε και την ενεργητική προετοιμασία που απαιτεί μια VBAC, και από την άλλη μεριά την πιθανότητα μιας ακόμη καισαρικής. Αυτό χρειάζεται να το βρει μόνη της κάθε γυναίκα. Στην προετοιμασία σας, θα βοηθήσει πολύ να μάθετε να μοιράζεστε αυτά που αισθάνεται με τα άτομα που θα σας υποστηρίξουν.

Επίλογος και Περίληψη

 

Ελπίζουμε ότι η γέννα σας θα σας φέρει ένα υγιές μωρό, και υγεία και βαθιά ικανοποίηση για εσάς την ίδια. Και ελπίζουμε ότι το μωρό σας θα γεννηθεί φυσιολογικά. Αυτές είναι εικόνες που εύκολα αποδεχόμαστε. Αν όμως ο τοκετός σας είναι δύσκολος, ή αν κάνετε καισαρική; Θα αισθανθείτε καταρρακωμένη, πληγωμένη και απογοητευμένη, ή θα αισθανθείτε καλά που τουλάχιστον προσπαθήσατε; Οι περισσότερες γυναίκες μπορούν να αποδεχθούν ένα απογοητευτικό αποτέλεσμα, εφόσον έχουν προετοιμαστεί καλά, ενημερωθεί σωστά, εάν τους φέρθηκαν με σεβασμό, εάν πήραν μέρος στη λήψη των αποφάσεων, και αν είχαν την ευκαιρία να προσπαθήσουν μια φυσιολογική γέννα.

 

Το συναίσθημα μιας γυναίκας ότι έχει αποτύχει, ή ότι θα μπορούσε ή θα έπρεπε να είχε κάνει κάτι διαφορετικό, συχνά έχει τις ρίζες του στο ότι ο τοκετός της ήταν έξω από τον έλεγχό της, ότι δεν της επέτρεψαν να έχει λόγο στο τι θα γίνει σε αυτή και στο μωρό της. Είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που ο γιατρός και το προσωπικό δεν μπορούν να εξηγήσουν τι γίνεται και για ποιο λόγο, και να επιχειρήσουν κάτι για να διορθώσουν κάποιο πρόβλημα. Μια καλά προετοιμασμένη γυναίκα μπορεί να πάρει λογικές αποφάσεις, εκτός από την περίπτωση που είναι υπό την επήρεια ισχυρών φαρμάκων, ή σε περιπτώσεις επείγοντος κινδύνου.

Ακόμη και αν ο τοκετός σας φέρει συναισθήματα απογοήτευσης, βοηθάει η σκέψη ότι κάνατε ό,τι καλύτερο μπορούσατε για σας και το μωρό σας κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες, και δεν σημαίνει ότι αποτύχατε. Ποτέ δεν είναι αποτυχημένη μια γυναίκα που κρατά ένα νεογέννητο στην αγκαλιά της, ή που έχει προσπαθήσει πολύ για κάτι που πιστεύει.

 

Η εμπειρία της γέννας, ενώ είναι σημαντική αυτή καθαυτή, είναι μόνο η αρχή μιας ολόκληρης ζωής από σημαντικές εμπειρίες με το μωρό, από τη βρεφική ηλικία μέχρι την ενηλικίωση. Οποιοδήποτε κι αν είναι το αποτέλεσμα, ο σωστός προγραμματισμός, η συμμετοχή σας στη λήψη αποφάσεων, και ο ενεργός ρόλος στον τοκετό σας, ο δικός σας και του άντρα σας, θα σας δώσουν τη δύναμη να συνεχίσετε μετά τη γέννα με θετικά συναισθήματα και με αισιοδοξία για το μέλλον.

 

Με λίγα λόγια, παρότι δεν είναι δυνατό για κάθε γυναίκα με προηγούμενη καισαρική να γεννήσει φυσιολογικά, οι περισσότερες γυναίκες μπορούν. Τα βασικά κριτήρια είναι: να έχουν ξεπεραστεί οι ενδείξεις που οδήγησαν στην προηγούμενη καισαρική, να έχετε καλή υποστήριξη από το γιατρό και το νοσοκομείο, και να έχετε προετοιμαστεί με ολοκληρωμένο τρόπο.

 

Ακόμη και αν δεν ανήκετε στην πιο ευνοϊκή κατηγορία (με μια μόνο προηγούμενη καισαρική και με χαμηλή οριζόντια τομή), είναι πιθανό να μπορείτε να γεννήσετε φυσιολογικά. Πρέπει να είστε προετοιμασμένες, να ενημερωθείτε, να κατανοήσετε και να πάρετε μέρος σε όλες τις αποφάσεις που αφορούν την εγκυμοσύνη και τον τοκετό σας. Πάνω απ' όλα, να έχετε εμπιστοσύνη ότι το σώμα σας είναι φτιαγμένο για να γεννήσει. Περιτριγυρίστε τον εαυτό σας με θετικούς ανθρώπους και σκέψεις. Αντιμετωπίστε τους φόβους, δεχτείτε τον πόνο σαν μέρος της διαδικασίας, και σαν κάτι που μπορείτε να ελέγξετε, και φέρτε στο μυαλό σας εικόνες με το μωρό και τον εαυτό σας σε απόλυτη υγεία. Μιλήστε με άλλους γονείς που δοκιμάζουν τη VBAC. Βρείτε τα πιο κατάλληλα άτομα για να σας υποστηρίξουν στον τοκετό σας. Η καλή προετοιμασία και εκπαίδευση για τον τοκετό (προγεννητική αγωγή) είναι επίσης πάρα πολύ σημαντική. Αν αποφασίσετε να κάνετε ξανά καισαρική, σκεφτείτε το ενδεχόμενο να αφήσετε τις ωδίνες να αρχίσουν από μόνες τους, ώστε να είστε σίγουρη ότι το μωρό είναι πράγματι ώριμο να γεννηθεί. Πάνω απ'όλα, να στέλνετε σκέψεις αγάπης στο μωρό και στον εαυτό σας καθημερινά. Είναι εξαιτερικά σημαντική δουλειά να μεγαλώνετε μέσα σας και να γεννήσετε ένα μωρό. Και γι'αυτό αξίζετε ό,τι καλύτερο.

[euapap]

και απομονώνω αυτό

 

Οι περισσότεροι ερευνητές έχουν καταλήξει ότι κάθε γυναίκα με προηγούμενη καισαρική μπορεί να γεννήσει φυσιολογικά εφόσον η προηγούμενη τομή της μήτρας είναι χαμηλή και οριζόντια, και επίσης αν οι λόγοι που έκαναν αναγκαία την προηγούμενη καισαρική δεν συντρέχουν πια.

[Μαρια Στυλιανακη]

Ευχαριστούμε Eyapap για τις πολύ χρήσιμες πληροφορίες!

[Sam]

Εμένα ο γιατρός μου είπε ότι πρέπει να περιμένω 2-3 χρόνια, όσο πιο πολύ τόσο πιο καλά, και μου τόνισε πως αν μείνω έγκυος θα πρέπει να το χάσω κάτι που το αποκλείω εκ των προτέρων! Επίσης στο νοσοκομείο που γέννησα που είπαν πως αφού η πρώτη μου γέννα ήταν καισαρική και οι επόμενες θα είναι μόνο καισαρική και μπορώ να κάνω μέχρι 3 τοκετούς συνολικά. Επίσης στο νοσοκομείο συνήθως (δεν ξέρω τι γίνεται στις ιδιωτικές κλινικές) δεν εξετάζουν καν την κατάσταση αλλά εφόσον έχεις κάνει καισαρική σε στέλνουν και πάλι για καισαρική.

Έχω διαβάσει πως αυτό δεν είναι απόλυτο. Οτι, δηλαδή, αν περάσει ικανοποιητικό διάστημα (και αφού υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες) μπορεί να υπάρξει φυσιολογικός τοκετός μετά από καισαρική.

Κάθε γιατρός τα δικά του Ο δικός μου μου είπε στις 40 μέρες που είχα πάει για εξέταση να βάλω μπροστά για το δεύτερο δεν μιλήσαμε όμως για καισαρική ή φυσιολογικό τοκετό....

[Kelly25]

Εγώ πιστεύω ότι ειναι σχετικά...έχω ακούσει χίλιες διαφορετικές γνώμες για αυτό...απο 40 μέρες ως 2 χρόνια...

[Christie]

Πάντως κι εγώ είμαι της άποψης ότι το καλύτερο έιναι να έχει το παιδί τουλάχιστον ένα αδελφάκι... Μέχρι τα 10 μου ήμουν μοναχοπαίδι και ομολογώ ότι δε μου άρεσε και ιδιαίτερα.. Μετά από μεγάλη επιμονή δική μου γεννήθηκε ο αδελφός μου, τον οποίο λατρεύω.. Βέβαια και το γεγονός ότι με μπαμπά ναυτικό, ήμουν συνεχώς μόνη με τη μητέρα μου δεν μου άρεσε επίσης... Γι' αυτό κι εγώ δε θα ήθελα να στερήσω αυτή τη χαρά από το παιδί μου.... Το πότε θα συμβεί αυτό συζητιέται βέβαια, γιατί κι εγώ ως εργαζόμενη και μητέρα ήδη είμαι αρκετά στριμωγμένη από θέμα χρόνου και κούρασης... Το οικονομικό πιστεύω ότι μπορούμε να το ρυθμίσουμε πάντα σε λογικά πλαίσια... Ο άντρας μου είναι αυτός που θέλει διακαώς το 2ο αλλά του το ξέκοψα ότι πριν πάει η μικρή τουλάχιστον 2,5-3 χρονών δεν υπαρχει περίπτωση, αφενός για να μεγαλώσει λίγο και αφετέρου μιας και δεν έχω σκοπό να φορτώσω στη μητέρα μου 2 μωρά, δεν θα την ξεκάνουμε κιόλας τη γυναίκα.... Βέβαια ένα ρητό λέει "ο Θεός βλέπει τους ανθρώπους που προγραμματίζουν και γελάει" ('η κάπως έτσι τελος πάντων ), και η ζωή κανονίζει για μας καμιά φορα...

[alvadi]

Εγώ έχω κάνει 3 καισαρικές. Ο γιατρός μου είχε πει ότι πρέπει να περάσει 1 χρόνος τουλάχιστον μετά την καισαρική για να ξαναμείνω έγκυος. Στην πρώτη το τήρησα, μετά την δεύτερη όμως έμεινα έγκυος στους 8 μήνες. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα.

 

Διαφορά ηλικίας ανάμεσα στα αδέλφια. Εγώ κορίτσια έχω μεγαλύτερο πρόβλημα ζήλιας από το πρώτο μου παιδί προς το δεύτερο (διαφορά 5 έτη), ενώ το δεύτερο στην αρχή ψιλοζήλεψε τώρα πια έχει συνηθίσει την μικρότερη αδελφή του.

 

Προσωπική μου άποψη, όσο λιγότερη διαφορά ανάμεσα στα αδέλφια τόσο καλύτερα....Πρώτα απ'όλα η μεγάλη μου κόρη μπορεί πια να μην είναι μοναχοπαίδι αλλά λόγω της μεγάλης της διαφοράς από τον αδελφό της, έχει ανατραφεί με την νοοτροπία του μοναχοπαιδιου και από τις γιαγιάδες και από εμάς τους γονείς της.

[Kelly25]

Κασσάνδρα το ίδιο με απασχολεί και εμένα και ας μην έχω σαραντίσει ακόμα.

 

Λοιπόν γενικά σου λένε ότι είτε απο καισαρική, είτε απο φυσιολογικό τοκετό καλό είναι να περιμένεις ένα χρόνο, για να συνέλθει το σώμα σου και το κυριότερο η μήτρα σου.

[ευδοκία]

όσες φίλες έχω με δυο παιδιά που έχουν μεταξύ τους απόσταση 2 χρόνια ή λιγότερο είναι ράκη από την κούραση! εγώ με τον αδερφό μου έχουμε 20 μήνες διαφορά αλλά από ότι μου λέει η μαμά μου ήτανε ζόρικα.βέβαια μεγαλώσαμε μαζί και παίξαμε πάρα πολύ.εγώ θα ήθελα να γίνει η κορούλα μου πρώτα 3-4 χρονών για να κάνω δεύτερο.θέλω να απολαύσω κάθε στιγμή που μεγαλώνει...αλλά όπως ξέρουμε όντως τα σχέδια που κάνουμε είναι εντελώς υποθετικά.ο Θεός είναι αυτός που χαρίζει τα παιδιά και ξέρει...

[Kelly25]

Λοιπόν χτές πήγα επίσκεψη στον γιατρό μου, αφού έπρεπε να με δεί μετά την γέννα. Μου είπε πως με καισαρική μάξιμουμ μπορείς να κάνεις 4 παιδιά, και η επόμενη εγκυμοσύνη πρέπει να είναι μετά απο 10 μήνες ώστε η μήτρα να είναι εντάξει.

[sstamoul]

Πάντως χθες κοιτούσα κάποιες έρευνες που λένε ότι από τον τοκετό ως την επόμενη σύλληψη (προσοχή, όχι ως τον επόμενο τοκετό) πρέπει να μεσολαβεί διάστημα τουλάχιστον 18 μηνών. Μικρότερο διάστημα απ' αυτό αυξάνει κατά 25% τον κίνδυνο για πρόωρο τοκετό και κατά 40% τον κίνδυνο για μωρό με μικρό βάρος.

 

(Σημειώνω ότι ο Βασίλης μου κοντεύει 18 μηνών και είμαι έγκυος στον 8ο μήνα, δηλαδή καθόλου δεν ακολούθησα τη συμβουλή, αφού ο Βασίλης ήταν 10 μηνών όταν έμεινα έγκυος!)

 

Απλά θέλω να πω ότι σε σχέση με την ιδανική διαφορά ηλικίας (εκτός από το πώς θα το πάρουν τα παιδιά και πόσο εύκολο είναι να μεγαλώνεις παιδιά με μικρή διαφορά ηλικίας) πρέπει να παίρνουμε υπόψη μας και το πόσο είναι έτοιμος ο οργανισμός μας να αντέξει τις αυξημένες ανάγκες μιας νέας εγκυμοσύνης!

 

(Επίσης κάπου αλλού είχα διαβάσει ότι παιδιά με διαφορά ηλικίας μεγαλύτερη από 5 χρόνια χάνουν όλα τα πλεονεκτήματα των "αδελφιών" και θεωρούνται ως δύο μοναχοπαίδια).

[Αθηνά]

Καλημέρα

Να ρωτήσω κάτι?

Οι άντρες σας τι λένε για τη δεύτερη εγκυμοσύνη και δη αν πρόκειται για κοντινό χρονικό διάστημα. Γιατί απόσο γνωρίζω απο το φιλικό μς περιβάλλον οι περισσότεροι ζορίζονται πολύ με το παιδί και στην αρχή ούτε να ακούσουν δεν θέλουν για δεύτερο.

Εγω βεβαια είναι πολύ νωρίς για να έχω άποψη αλλά πιστεύω πως και ο δικός μου θα έχει παρόμοια αντίδραση.

[xazomama]

O δικός μου έπαθε ένα ψιλοσόκ, αλλά τώρα που το χωνέψαμε για τα καλά, νομίζω ότι το θέλει πιο πολύ κι από μένα. Iδίως η προοπτική για κοριτσάκι τον τρελαίνει!!

[Marilena]

Πάνω στην ώρα...

Να σας πω κι απο εδω τον πόνο μου...

Η Αγγελιάννα μας (3 ετών) και ο συζυγος... θέλουν κι αλλα μωράκια... όχι ένα αλλα 2 η 3 .... Εγω μέχρι χθες δεν σκεφτόμουν καν το ενδεχομενο, αφου ο μπεμπης μας ούτε 2 μηνών δεν είναι ακόμα...

Απο χθες όμως... το σκέφτομαι έντονα !!! Αλλά θα το ήθελα κοντά...

Δεν ξέρω τι να κάνω.........

[Αντιγόνη]

Marilena wow!! Μέσα σε όλες τις δυσκολίες που περνάς σκέφτεσαι και για τρίτο??? Κάτσε καλέ να καταλαγιάσουν πρώτα τα πράγματα! Θα τα παίξεις !

[ΡΟΥΛΑ]

Πάνω στην ώρα...

Να σας πω κι απο εδω τον πόνο μου...

Η Αγγελιάννα μας (3 ετών) και ο συζυγος... θέλουν κι αλλα μωράκια... όχι ένα αλλα 2 η 3 .... Εγω μέχρι χθες δεν σκεφτόμουν καν το ενδεχομενο, αφου ο μπεμπης μας ούτε 2 μηνών δεν είναι ακόμα...

Απο χθες όμως... το σκέφτομαι έντονα !!! Αλλά θα το ήθελα κοντά...

Δεν ξέρω τι να κάνω.........

 

[Kelly25]

Καλά Ρούλα μου τα παιδάκια σου είναι κουκλιά...φτού φτού...

[ΡΟΥΛΑ]

Σε ευχαριστω Kelly μου

[Kelly25]

Καλέ την αλήθεια λέω....αχ σε βλέπω να τα κυνηγάς απο πίσω..χιχιχιχι

[Lia]

Ρούλα, πραγματικά, τα παιδιά σου είναι φοβερά.... Να τα χαίρεσαι.... Φτου, φτου.... που λένε...!!!!

 

Και τώρα στα δικά μου.

Είμαι πολύ χαρούμενη. Χθες η πεθερά μου μας έδωσε το "πράσινο φως" για δεύτερο παιδί. Θα μου πεις την πεθερά σου περιμένεις να σου πει πότε θα κάνεις άλλο παιδί; Και όμως... Μόνο αυτή έχω να με βοηθήσει στο μεγάλωμα. Αλλιώς θα πρέπει να σταματήσω τη δουλειά και ακόμα δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Ο άντρας μου παίρνει μόνο 740 ευρώ μισθό.... Πως να μας φτάσουν; Οπότε είμαι εγκλωβισμένη.

Μόλις μας ευχήθηκε χθες "άντε και με ένα γιο" (.... περιμένουν τον εγγονό), τρελάθηκα.... "Μπορείς να κρατάς και δεύτερο;" τη ρωτάω μεταξύ σοβαρού κι αστείου. Γιατί όχι, λέει, να η Μαρία μεγάλωσε.... Του χρόνου θα είναι 2 χρονων.....

Τέλεια..... τώρα μένει να πεισθεί και ο αντρούλης μου...

Ξέρω ότι θα είναι πολύ δύσκολα αλλά δεν θέλω να περάσουν και 5 χρόνια (όπως θέλει ο άντρας μου!!!) για να κάνω δεύτερο. Καταρχήν θα είμαι ακόμα πιο μεγάλη και μπορεί να μην μπορώ. Και εκτός αυτού, προτιμώ να γίνει σύντομα, που τα έχω ακόμα και "φρέσκα" στο μυαλό μου όλα....

Για να δούμε....

[ΤΙΝΑ]

ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΠΟΥ ΕΧΩ 7 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΜΟΥ, ΤΟΝ ΛΑΤΡΕΥΩ. ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΛΛΑΖΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΧΑΜΕ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ, ΝΟΙΩΘΩ ΛΕΣ Κ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΕΓΩ. ΝΟΙΩΘΩ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ. ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟΣΟ ΔΕΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΠΟΥ ΕΧΩ ΕΓΩ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΩ, ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΩΡΟ ΑΚΟΜΑ. ΒΕΒΑΙΑ ΑΠ ΟΤΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ, ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΕΔΙΝΕ ''ΕΥΘΥΝΕΣ'' ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ.ΟΧΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ. ΚΑΤΙ ΧΑΖΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ (Π.Χ. ΝΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΖΩ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΟΥΑΛΕΤΤΑ).ΟΜΩΣ ΑΥΤΑ ΤΑ ''ΧΑΖΑ'' ΠΡΑΓΜΑΤΑΚΙΑ ΙΣΩΣ ΜΕ ΕΚΑΝΑΝ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΩ ΝΟΙΩΘΟΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΟΜΟΡΦΑ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ! ΤΟΝ ΛΑΤΡΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΛΛΑΖΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ. ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ, ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΦΡΙΚΑΡΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΑΑΑΛΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ!!!

ΑΠΛΑ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΜΟΝΟ 2-3 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΝΑ ΖΗΛΕΥΕΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΑ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ, ΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΜΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑΣΟΥΝ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ 2 ΚΑΙ ΖΗΛΕΨΕΙ ΤΟ ΑΛΛΟ. ΔΕ ΞΕΡΩ....ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΠΟΤΕ ΔΕ ΖΗΛΕΨΑ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΜΟΥ. ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΕΙΧΑ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΟΤΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΗΤΑΝ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΘΑ ΕΠΕΦΤΑΝ ΕΠΑΝΩ ΤΟΥ.ΚΑΙ ΕΝΟΙΩΘΑ ΟΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΩ, ΟΧΙ ΝΑ ΖΗΛΕΥΩ.

[xazomama]

Aυτό που λες Tίνα μου, είναι καθαρά υποκειμενικό.

H σχέση που έχεις με τον αδερφό σου είναι ξεχωριστή γιατί εσύ είσαι αυτή που είσαι και ο αδερφός σου είναι αυτός που είναι.

Kι εγώ έχω 7 χρόνια διαφορά με την αδερφή μου και σε πληροφορώ ότι έχουμε πολύ μικρό δέσιμο. H αδερφή μου πάντα κατηγορεί τη μαμά μου γιατί την έβαλε τόσο μικρή σε τόσο μεγάλες ευθύνες. Δε νομίζω ότι αυτές τις έκαναν να μεγαλώσει ή να αισθανθεί το μητρικό ένστικτο, αντιθέτως της αφαίρεσε την αθωότητα και την ξεγνοιασιά των παιδικών της χρόνων.

Mέχρι να φτάσω τα 22-23 (μη σου πω, μέχρι που παντρεύτηκα στα 29), τα 7 χρόνια διαφορά ήταν ΠAPA ΠOΛΛA. Όταν ήμουν παιδάκι εκείνη ήταν έφηβη, όταν ήμουν έφηβη εκείνη ήταν νιόπαντρη, όταν παντρεύτηκα ήταν μανούλα. Tεράστιο χάσμα που χάθηκε μόνο όταν έκανα κι εγώ παιδί τελικά.

Eίναι βέβαια και θέμα ανθρώπου. Δεν είχαμε και δεν έχουμε σχεδόν τίποτα κοινό. Kαι ακόμα και τώρα που διαφορά στις ζωές μας δεν έχουμε, δεν καταφέραμε να γεμίσουμε τα κενά τόσων χρόνων.

Mάλλον εσύ ήσουν ένα ξεχωριστό παιδάκι που δεν είδες ποτέ τον αδερφό σου ανταγωνιστικά. Kαμιά φορά, ένα 7χρονο παιδί με μεγαλύτερη επίγνωση, ωριμότητα και λογική, μπορεί να ζηλέψει περισσότερο απ'ότι ένα 3χρονο.

Γι'αυτό σου λέω, είναι καθαρά θέμα ανθρώπου.

[alvadi]

Έχει δίκιο η χαζομαμά μας. Το ανέφερα και πριν. Υπάρχει μεγαλύτερη ζήλια ανάμεσα στα 2 πρώτα παιδιά που έχουν διαφορά 5 χρόνια παρά ανάμεσα στο δεύτερο και τρίτο που έχουν διαφορά μόνο 18 μήνες!!

[desdemona]

Καλως σας βρηκα ολους τους νεους και μελλοντικους γονεις! Γεννησα τα Χριστουγεννα ενα υγιεστατο αγορακι με καισαρικη τομη και επισκληριδιο,δυστυχως για μενα,διοτι ηθελα φυσιολογικο τοκετο.Οπως και να εχει,τωρα θελω να ξανακανω αλλο ενα παιδακι,αλλα δεν ξερω σε ποσο καιρο πρεπει να ξαναμεινω εγκυος,λογω της καισαρικης.Γνωριζει κανεις?Ειμαι 28 χρονων,ετσι για τα πρακτικα..

 

Εγώ κοριτσάκι μου που γέννησα με καισαρική και φυσικά ρώτησα το γιατρό μου πότε μπορώ να ξαναγίνω μανούλα μου είπε οτι θέλει ένα χρόνο τουλάχιστον να επανέλθει ο οργανισμός στα φυσιολογικά του επίπεδα οπότε καλό θα ήταν να αφήσεις να περάσει λίγος καιρός και μετά...Καλό είναι να ρωτήσεις το γιατρό σου πάντως.