Ανύπαντρες μητέρες ? Υπάρχουν εδώ ?

[Γατουλα]

τα σεβη μου! φιλια...μπουμπι μη θυμωνεις

εγω παντα το ηθελα μεσα μου

αλλη ισως οχι, να μην ειναι φτιαγμενη για τη μητροτητα

ας αποφασισει, δεν θα εχει να πει τιποτα περισσοτερο, τιποτα λιγοτερο

[PEPI1979]

Η σημαντικοτερη οικογενεια που εχεις ειναι ο μικρος κωλοτουμπας στην κοιλια σου.

 

Αυτο που δεν καταλαβαινεις ειναι πως η σπουδαιοτερη οικογενεια σου ειναι το παιδι σου.

 

Οπως εσυ για την μανα σου.

 

Η περηφανια(δεν θα μαθω ποτε να την γραφω σωστα)ειναι ωραιο στοιχειο και καλα

 

κανεις και θελεις να τα βγαζεις περα μονη σου.Η ζωη ομως εχει ανατροπες και απαιτει

 

γενναιες αποφασεις.

 

Σκεψου πως τα οικονομικα σου αυριο μπορει να φτιαξουν αλλα μπορει να μην εχεις την

 

δυνατοτητα να τα χαρεις με κανεναν κωλοτουμπα ξανα.Και τοτε θα σου μεινει η

 

περηφανια,η αρρωστη αδελφη,ευχομαι οι γονεις σου,αλλα για ποσο?

 

Εισαι σε πανικο και σκεφτεσαι λαθος.Σκεφτεσαι οπως εγω στα 27 που εμεινα εγκυος και

 

το εριξα γιατι στην πραγματικοτητα ημουν ανευθυνη.Γιατι αυτο εισαι.Ανευθυνη και

 

φυγοπονη.Σκεφτεσαι την περηφανια σου,το οτι θα δυσκολευτεις να σταθεις στα ποδια

 

σου και ενα καρο μα...κιες,προκειμενου να μας πεισεις να σου πουμε ριχτο.

 

ΕΓΩ ΔΕΝ ΣΤΟ ΛΕΩ!!!

 

Στο εχουμε πει με ολους τους τροπους,σου δωσαμε εναλλακτικες,λυσεις,συναισθηματικες

 

αποχρωσεις για αυτα που το παιδι σου θα σου προσφερει και'συ δεν βλεπεις μπροστα

 

σου.Κοιτας το εγω σου,την βολη σου στην ουσια.Α,και ολη την οικογενεια σου. Και δεν

 

βλεπεις την ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ που εχεις μεσα σου και στηνεις παραμυθακια περι

 

ανεπαρκειας.Σιγα τ'αυγα!!Μονο εσυ εισαι περηφανη,νομιζεις?

 

Και'γω αγαμη ειμαι εκλεισα τα 36,απολυθηκα,μενω σε νοικι και περιπτωση να βρω

 

δουλεια στον τομεα μου,με τις προυποθεσεις που χρειαζομαι ξεχασε το!

 

Αλλα η κορη μου δεν θα πεινασει.Αυτο το ξερω απλα.Εγω ναι αυτη οχι.

 

Α,και'γω δεν εχω γονεις,να σου πω.Δεν ειχαν την χαρα να γνωρισουν την εγγονη τους.

 

Αυτα και τελειωσα.Και συγνωμη αν σε κουρασα και σου μιλησα σκληρα.Ειναι η γνωμη

 

που με αφησες να σχηματισω.

συμφωνω ..

[μπου-μπουμ]

τα σεβη μου! φιλια...μπουμπι μη θυμωνεις

εγω παντα το ηθελα μεσα μου

αλλη ισως οχι, να μην ειναι φτιαγμενη για τη μητροτητα

ας αποφασισει, δεν θα εχει να πει τιποτα περισσοτερο, τιποτα λιγοτερο

 

 

Δεν θυμωνω γατουλα μου!Απλα κουραζομαι ν'ακουω μια γυναικα τοσο αναποφασιστη.Δεν ειναι κοριτσακι.Τι νοημα εχει να μας ρωτα οταν λεει τα οσα λεει.Ενταξει σε ολες δεν χτυπα το καμπανακι,αλλα σε ολες οταν ηρθε το παιδι αλλαξε τα παντα.

 

Προφανως και εκεινη αποφασιζει.Δικη της η ζωη,δικο της το παιδι.Αλλα τοσοι ανθρωποι της μιλαμε και αυτη βλεπει μονο τους δρακους.Δεν θελει ν'ακουσει νομιζω.Τεσπα!

[Γατουλα]

για αυτο δεν εξεφρασα και αποψη....δε συμφωνω μαζι της, αλλα εγω τη μητροτητα την ηθελα και ισως δε συμφωνησουμε ποτε

[Babycakes]

Μπου-μπουμ συμφωνω με όσα λες και επαυξάνω...οπως της είπα κι εγώ φαίνεται να μην έχει αποφασίσει αλλά σε ό,τι της λέμε απαντάει αρνητικά λες κι έχει πάρει την απόφαση...

Εγώ πιστεύω πως θα το κρατήσει στο τέλος...απλά για έναν περίεργο λόγο κάνει το δικηγόρο του διαβόλου στον ίδιο της τον εαυτό...

[μπου-μπουμ]

ΟΚ,γατα εχεις δικιο και το ξερω.Και ισως ημουν και σκληρη και αποτομη.Αλλα ρε παιδακι μου,μπαινουμε εδω μεσα για να ενημερωθουμε,να ζητησουμε γνωμες και ν'ακουσουμε τα οσα εχουν να μας πουν.

 

Τι νοημα εχει ολοκληρο φορουμ να σου λεει το ιδιο πραγμα και'συ να λες ναι,χαιρομαι για σας αλλα εγω....παπαδες.

 

Οκ,διαφωνω.Ξερω ομως την θεση της γιατι την εχω ζησει και απο τα 27 μεχρι που γεννηθηκε η μπου-μπουμ μια εγνοια ειχα.Αν θα καταφερω ποτε να κανω παιδι.Και ημουν 27 οχι 40.

 

Ξερουμε ολες πως τα παιδια δεν ερχονται παντα οταν τα προγραμματιζουμε και οταν εμεις τα ζηταμε πολλες φορες δεν ερχονται.Και κλαιμε μια ζωη γι'αυτα που δεν γεννησαμε.

 

Εγω εαν δεν ειχε ερθει η μου-μπουμ θα ειχα καταληξει ημιτρελη.(Οχι πως δεν ειμαι τωρα αλλα για αλλους λογους).Εχω ενα σκοπο στην ζωη μου ρε παιδι μου,τι να κανουμε τωρα.

 

Ενταξει,μπορει να μην σκεφτηκε ποτε τον εαυτο της μανα και να κυνηγουσε την καριερα.Δεν ειναι ομως αδιστακτη,ψυχρη επαγγελματιας ειναι και ανθρωπος και γυναικα.Και εχει αισθηματα για το φασολακι της ακομα και αν δεν ηταν στο σχεδιο της να το κανει ετσι.Αυτο με τρελαινει που δεν μπορει να κολυμπησει στα νερα που επεσε και στην ηλικια της θα πρεπε.

 

Τεσπα,μεγαλη γυναικα ειναι και αυτη ξερει τον εαυτο της καλυτερα και την ζωη της.Ας αποφασισει τι θελει.Εγω παραιτουμαι και δεν θελω να'μαι αλλο η σκυλα του φορουμ. Εκτος αυτου ειναι δικο της θεμα.

[Meg]

Ένα θα σου πω

 

Όταν είπα στην αδερφή μου ότι είμαι έγκυος το πρώτο πράγμα που μου είπε ήταν να το ρίξω, γιατί τη στιγμή που δεν υπάρχει πατέρας οι γονείς μου θα πέθαιναν από την ντροπή τους. Της απάντησα ότι δεν με ενδιαφέρει γιατί έχουν κάνει τη ζωή τους, τα παιδιά τους και είναι μια χαρά και τίποτα δε θα πάθουν. Και άρχισε το κήρυγμα περί κοινωνίας, ρεζίλι κτλ και δε σκέφτομαι καθόλου τους άλλους παρά μόνο τον εαυτό μου. Όταν δε της είπα ότι αυτή έχει το παιδί της και μιλάει με σιγουριά, και εγώ τι θα κάνω αργότερα όταν γεράσω, είπε ότι θα έχω την ανηψιά μου να με προσέχει. Τα ίδια και οι γονείς μου.

Το αποτέλεσμα. Κανείς δεν πέθανε, Εγώ αρρώστησα από το άγχος μου και την στεναχώρια μου, με την αδερφή μου μίλησαμε ξανά όταν γέννησα, και όταν είδε τη μικρή πριν προλάβω να της την πω, είπε "ευτυχώς που δεν με άκουσες".

Η δουλειά τα λεφτά και η καριέρα έρχονται και φεύγουν. Οι γονείς το ίδιο. Το μόνο που θα έχεις είναι μία σύνταξη (που έτσι όπως πάμε το βλέπω πολύ χλωμό) και γύρω σου ανήψια που θα προσπαθούν να στη φάνε.

Όταν όμως θα κοιτάζεις το αγγελούδι σου να είσαι σίγουρη ότι μόνο τότε θα νιώσεις ότι έκανες το καλύτερο πράγμα στη ζωή σου. Αυτό είναι η οικογένεια σου και κανένας άλλος.

[DiDim]

Δεν τελειωσα τελικα.Ακου και κατι ακομα.Τον πατερα του παιδιου μπορει να μην τον

 

θελεις στην ζωη σου αλλα ειναι ανεντιμο και ανηθικο να μην τον ενημερωσεις για την

 

εγκυμοσυνη που διανυεις.Και αν δεν θελει ας το αποφασισει εκεινος.Μην

 

αποφασισεις και γιαυτο εσυ.Εξαλλου δεν σου ειπαμε να τον παντρευτεις,να τον

 

ενημερωσεις,ειπαμε.

 

 

Πως μου την εχεις δωσει,δεν εχεις εικονα,ομως!Θυμωνω με την ανωριμοτητα σου

 

40χρονων γυναικα.Εισαι και'συ απο τις τυπισσες που θελουν καλη δουλεια,καλο

 

σπιτι,λεφτα και οταν τα χασουν, χανουν προσανατολισμο.

 

Εισαι λαθος κοπελλια και θα το μετανοιωσεις αν πεταξεις την ευκαιρια που σου δινεται.

 

Ειναι η πιο σπουδαια δουλεια που σου εχει προσφερθει και'συ την πετας στα σκουπιδια

 

γιατι φοβασαι πως δεν εχεις τα προσοντα.

 

Τι να πω,λυπαμαι για το παιδακι.

 

Σ'ευχαριστώ πολύ για την ειλικρίνειά σου ...εκτιμώ τον χρόνο που μου αφιέρωσες και λυπάμαι πραγματικά που σε "εκνεύρισα" ...δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μου ... Ναι έχω πάρει την απόφασή μου και δεν θα το κρατήσω ... δεν πιστεύω πως όλοι είμαστε γεννημένοι για γονείς ... και αυτοί που τελικά γίνονται θα πρέπει να έχουν κάνει προγραμματισμό, να έχουν περάσει από όλες τις ιατρικές εξετάσεις που χρειάζονται από πριν ...και να μπορούν να παρέχουν στο παιδί τους τα στοιχειώδη εκτός από την αγάπη ... Αν κάποτε θελήσω να αφιερωθώ στα παιδιά υπάρχουν πολλά στον κόσμο που κάποιοί άλλοι τα έφεραν και τα εγκατέλειψαν πεινασμένα και κακοποιημένα ...θα ασχοληθώ με αυτά ...

 

Προς το παρόν η οικογένειά μου (για όσο την έχω) είναι πολύ σημαντική για μένα ... Για να είμαι ειλικρινής και εγώ λυπάμαι το μικρό ... δεν έκανε καλή επιλογή ...

 

Να'σαι καλά!

[DiDim]

Δεν θυμωνω γατουλα μου!Απλα κουραζομαι ν'ακουω μια γυναικα τοσο αναποφασιστη.Δεν ειναι κοριτσακι.Τι νοημα εχει να μας ρωτα οταν λεει τα οσα λεει.Ενταξει σε ολες δεν χτυπα το καμπανακι,αλλα σε ολες οταν ηρθε το παιδι αλλαξε τα παντα.

 

Προφανως και εκεινη αποφασιζει.Δικη της η ζωη,δικο της το παιδι.Αλλα τοσοι ανθρωποι της μιλαμε και αυτη βλεπει μονο τους δρακους.Δεν θελει ν'ακουσει νομιζω.Τεσπα!

 

Προβληματίστηκα αρχικά πολύ ...αυτή είναι η αλήθεια ...γι'αυτό και σας ρώτησα ...ήμουν μπερδεμένη ...ίσως δεν έπρεπε να εκφραστώ αλλά με πείσαν τα όσα γράφατε σε ότι αφορά στην απουσία "κριτικής" πάνω στις τελικές αποφάσεις που παίρνει ο καθένας ... Ήθελα να μάθω πως το αντιμετωπίζετε ... αλλά περνώντας οι μέρες και μέσα από την συζήτηση είδα ότι δεν το βλέπω όπως εσείς ...

 

Καλή δύναμη!

[sogni d'oro]

Έχεις χρόνο να αλλάξεις γνώμη....

ΜΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΕΙΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΟΥΛΑ!!!!

Αν δεν είσαι ικανή να της προσφέρεις αυτά που θα ήθελες.... θα την "κάνει" στην πορεία.

Ο Θεός ξέρει τι δίνει και που. Ξέρει που βάζει διλήμματα και γνωρίζει τις αντοχές μας.

Όσες έχουν κάνει έκτρωση το έχουν μετανοίωσει. Τυχαίο? Δεν νομίζω...

Πιστέυω στο Θεό και ελπίζω να σε βοηθήσει...

Θα δώσεις "ζωή" με αυτό το παιδί στους γονείς σου και στην αδελφή σου, αν αυτή είναι η προτεραιότητά σου.

[beba09]

Νομίζω ότι αν κάποιος έχει δίλημμα για το αν θα κρατήσει το παιδί του ή όχι και μόνο το πρακτικό κομμάτι τον εμποδίζει και τον φοβίζει μπορεί να σκεφτεί και την λύση της υιοθεσίας. Για μένα είναι μια πράξη αγάπης προς στο αγέννητο παιδί μας. Δεν νομίζω ότι η άμβλωση είναι η μόνη λύση. Για αυτές που είναι γεννημένες μάνες τα κρατούν και κάνουν τον αγώνα τους κάποιες βέβαια είμαστε απλά πιο τυχερές και έχουμε πολύ βοήθεια.

[beba09]

Έχεις χρόνο να αλλάξεις γνώμη....

ΜΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΕΙΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΟΥΛΑ!!!!

Αν δεν είσαι ικανή να της προσφέρεις αυτά που θα ήθελες.... θα την "κάνει" στην πορεία.

Ο Θεός ξέρει τι δίνει και που. Ξέρει που βάζει διλήμματα και γνωρίζει τις αντοχές μας.

Όσες έχουν κάνει έκτρωση το έχουν μετανοίωσει. Τυχαίο? Δεν νομίζω...

Πιστέυω στο Θεό και ελπίζω να σε βοηθήσει...

Θα δώσεις "ζωή" με αυτό το παιδί στους γονείς σου και στην αδελφή σου, αν αυτή είναι η προτεραιότητά σου.

 

συμφωνώ.

[μπου-μπουμ]

Αν το ριξεις δεν θα σου ξαναμιλησω!!!

 

Μια χαρα θα'ναι το παιδακι σου,πιστεψε με.Οι εξετασεις κ.τ.λ. απλα θα σου επιβεβαιωσουν πως ολα βαινουν καλως.

 

Τι προγραμματισμο μου λες?Ειχα κανει εγω προγραμματισμο,που ημουν εγκυος,δεν το ηξερα βεβαια,και χορηγουσα ενδοφλεβιες χημειοθεραπειες?

 

Τι μου λες τωρα!

 

ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΛΑΘΟΣ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΕΙΣ.ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟ!

[Babycakes]

Δεν θα το ρίξει...είμαι σίγουρη...

Αυτά που έχει ως δικαιολογίες τα είχε από την αρχή...γιατί να περιμένει να 'δεθεί' όλο και περισσότερο μαζί του;;;;

[beba01]

Συζητουσα καποια στιγμη με μια φιλη του πατερα μου (ημουν εγκυος εγω και της εκανα παραπονα οτι θελω να τελειωνει η εγκυμοσυνη)...μου λεει...να σου πω κατι? μη παραπονιεσαι....στη ζωη μου διασκεδασα, δουλεψα, εκανα καριερα, εκανα λεφτα, αλλα οταν κοιταζω πισω, βλεπω ενα απεραντο μηδενικο!

 

Η φιλη δεν εχει παιδακια....

 

DiDim, δε θα σου πω τι να κανεις. Αλλα, δε ξερω καμια γυναικα να μετανιωσε που εγινε μανα. οσο αντιξοες και αν ηταν οι συνθηκες...

Αντιθετως, ξερω πολλες που μετανιωσαν που ΔΕΝ εγιναν μαναδες. Και ξερεις...αυτο ειναι κατι που δεν διορθωνεται στο μελλον...

 

Ελπιζω να καταλαβαινεις τι θελω να σου πω....οσον αφορα τις αναγκες του παιδιου....ειναι απο τις λιγες φορες που λεω "Εχει ο Θεος".

 

Με κάλυψες απόλυτα!

Να προσθέσω μόνο για την φίλη μας την Di-Dim αυτά τα ολίγα:

Καλή μου Di-Dim δεν θέλεις ούτε μία στο εκατομμύριο να κουβαλάς στην ψυχή σου την έκτρωση ενός υγιέστατου μωρού για όλη σου τη ζωή...

Εγώ δυσκολεύτηκα πολύ να μείνω έγκυος. Αλλάξαμε μια ντουζίνα γυναικολόγους κι όλοι μας έλεγαν το ίδιο...

Ανεξήγητη υπογονιμότητα... Οι εξετάσεις και των δυο μας άριστες! 'Αστατη περίοδο δεν είχα ούτε άλλη γυναικολογική ανωμαλία. 2-3 γυναικολόγοι μάλιστα είχαν το θράσος να μας πούν κατάμουτρα πως μόνο με εξωσωματική θα καταφέρναμε ν'αποκτήσουμε παιδί.

Εν τέλει έμεινα έγκυος όταν πια είχαμε πεισθεί πως η μόνη μας ελπίδα ήταν η τεχνητή γονιμοποίηση... Βλέπεις απ'την αρχή αγχωθήκαμε υπέρ του δέοντος κι αυτό ήταν αρκετό απο μόνο του να μας δημιουργήσει χίλια προβλήματα στη σύλληψη...

Μην κάνεις κάτι που θα σε κυνηγάει σ'όλη σου τη ζωή! Χίλιες φορές να έρθει αυτή η ψυχούλα στον κόσμο και να την δώσεις για υιοθεσία, παρά να πετάξεις το παιδάκι σου τόσο άδικα...

Καμία μάνα δεν μετάνιωσε που κράτησε το μωρό της... Το αντίθετο μάλιστα, χιλιάδες μετάνιωσαν για την έκτρωση που έκαναν!

Σκέψου το καλά αυτό που πας να κάνεις, εν ανάγκη επικοινώνησε με κάποιον ψυχολόγο άμα είσαι μπερδεμένη...

'Αμα δεν είσαι σίγουρη... κράτα το!

[goody]

Το να φερεις ενα παιδι στον κοσμο ειναι αποφαση και δεσμευση ζωης, δεν μπορουν ολοι να παρουν αυτη την αποφαση, ειδικα αν εχουν αποδεχτει οτι δεν θα κανουν ποτε παιδια, ειναι μεγαλη αλλαγη και αναστατωση της καθημερινοτητας τους.

Αν DiDim δεν θες να κανεις παιδι και προτιμας την ανεξαρτησια σου τοτε μην το κρατησεις, απλα βλεπω οτι συναισθηματικα το θες και οι λογοι που σε εμποδιζουν ειναι προσωρινοι (οικονομικα κτλ).

Προσωπικα σε συμβουλευω να σκεφτεις πως θες να εισαι σε 10 χρονια απο τωρα. Θες στα 50 σου να εχεις μια κορη/ενα γιο 10 χρονων με οτι αυτο συνεπαγεται (παιχνιδια, αγκαλιτσες, διαβασμα για το σχολειο, παιδικα παρτυ, συζητησεις, καβγαδακια) ή θες να εισαι μονη παρεα με την αδελφη σου και να φροντιζεται τους γονεις σας? (ή μονη και να φροντιζεις τους γονεις και την αδελφη σου,δεν ξερω πως ειναι η κατασταση της).

Σε 20 χρονια? Στα 60 σου πως σε φανταζεσαι? Με ενα παιδι 20 χρονων ή παλι μελος της τωρινης σου οικογενειας. Θες να γερασεις με τους γονεις και την αδελφη σου ή με το παιδι σου? Εγω ετσι θα σκεφτομουν για να αποφασισω και οχι με τις σημερινες συνθηκες στη ζωη σου. Οσα φερνει η ωρα δεν τα φερνει ο χρονος λενε, η καθημερινοτητα μας μπορει να ανατραπει εντελως...

Αν τα εμποδια ειναι πρακτικα και οικονομικα ενω συναισθηματικα το θες αυτο το παιδακι τοτε κι εγω πιστευω οτι θα το μετανιωσεις αν το ριξεις και ειναι κριμα και για τους δυο σας. Καθε προβλημα εχει μια λυση, τα πρακτικα θα λυθουν. Εχουν δικαιο οι κοπελες που σου λενε οτι τα προβληματα λυνονται με ''μαγικο τροπο'', το εχω ζησει κι εγω! Και ενα παιδι μονο χαρα φερνει σε μια οικογενεια και ξανανιωνουν ολοι με τα παιχνιδια και τα ναζακια ενος μωρου.

Οτι και να κανεις τελικα σου ευχομαι να πανε ολα καλα!

[μπου-μπουμ]

DiDim μου ακουσε με λιγο.Οταν εμαθα την εγκυμοσυνη η ζωη μου ηταν στον αερα.Η σχεση μου,σοβαρη ασθενεια πολυ δικου μου προσωπου που τελικα κατεληξε σε θανατο στην διαρκεια της εγκυμοσυνης μου,οικονομικα χαλια κ.τ.λ.

 

Ομως κρατησα το παιδι μου και ολα πηραν το δρομο τους.Δεν ειπα πως ειναι ευκολο να φερεις ενα παιδι μονη σου στον κοσμο με αυτες τις συνθηκες(αν και τωρα που ξερω πως να χειριστω τις καταστασεις,αν τυχαινε θα το ξανακανα).Ομως τωρα που παλι η ζωη με δυσκολευει,ειμαι χωρις δουλεια και πρεπει ν'αφησω το σπιτι μου που πραγματικα πρωτη φορα στεναχωριεμαι που αφηνω ενα σπιτι,η κορη μου ειναι το μονο σταθερο σημειο αναφορας για μενα.Ειναι ο λογος που διατηρω το σθενος και την αισιοδοξια μου πως θα ανακαμψω παλι.

 

Επιπλεον πρεπει να σου πω πως παρολο που γεννησα μονη μου,με το που γυρισα στο σπιτι με το παιδι μου ολα ειχαν αλλο χρωμα.Οι φιλοι μου με στηριξαν.Συγγενεις που να σου πω την αληθεια ειχα ντραπει να τους πω για την εγκυμοσυνη με εκραξαν που δεν τους ενημερωσα νωριτερα.

 

Ξαφνικα ηρθαν λεφτα απο εκει που δεν το περιμενα και δεν το ελπιζα.Κοριτσακι μου τα οσα μας αναφερεις ειναι προσωρινα.

 

Ολοι θα νοιαστουν για το μικρο σου.Οι γονεις σου η αδελφη σου.Θα το δεις.Θα το αγαπησουν και θα δεις συμπεριφορες απο τους δικους σου που δεν τις περιμενεις.

 

Ξερεις τα παιδια κερδιζουν καθε παρασταση.Δωσε την ευκαιρια στο δικο σου παιδακι και ολα θα μπουν στην θεση τους.Πιστεψε με.

[Babycakes]

Έχει εξαφανιστεί η DiDim...

Λες να προχώρησε στη διαδικασία;...

[μπου-μπουμ]

Κανεις δεν ειναι εδω?

[Γατουλα]

εδω ειμαστε και λιγο παραπερα

["φασολακι"]

κανενα νεο της???????

[iren66]

Ωχ! έλλειψα για λίγο κι έγινε ο χαμός (πλάκα κάνω μπας και ισιώσω απ όσα διάβασα...)

Να πω πως δεν την καταλαβαίνω την Didim, θα πω ψέματα. Την καταλαβαίνω και την νιώθω απόλυτα... Αλλά καταλαβαίνω ταυτόχρονα πως το μόνο πραγματικό της πρόβλημα ειναι ο Φόβος, όλα τ άλλα δεν ειναι πραγματικά και τωρα το ξέρουμε ακόμα κι αν στη θέση της μας είχαν τρομάξει φριχτά...Κι αν μας ακούει ακόμα (που το έυχομαι ολόψυχα γιατί θα σημαίνει πως δεν το απέριψε το μικρό της) θα θελα να της πώ ένα μόνο: Να μην φοβάται άλλο. Να πάρει αλα-μπρατσέτα τον όποιο φόβο (οικονομικό, οικογενειάκο, συναισθηματικό, υπαρξιακό) την επισκεπτεται κάθε φορά και να προχωρήσει μαζί του, με Αγάπη. Αγάπη πρώτα απ όλα για την ίδια,μια και ακούγεται σαν μια γυναίκα που δεν έχει αγαπηθεί αρκετά στη ζωή της. Αγάπη γιαυτην τη ψυχούλα που τη διάλεξε,κι ίσως την διάλεξε ακριβώς γιαυτό: για να της χαρίσει απλόχερα όλη την αγάπη που της λείπει. Εύχομαι να έχει κάνει την επιλογή της με γνώμονα την Αγάπη. Σ αυτές τις περιπτώσεις άλλο δρόμο δεν έχει...

[μπου-μπουμ]

Αχ μωρε irenn ποσο τρυφερος ανθρωπος πρεπει να'σαι!

Ζηλευω τα παιδια σου,τους φιλους σου.

 

Ποσο τυχερα παιδια να μεγαλωνουν με μια μαμα τοσο γλυκια και τρυφερη.Μιλας με μια σοφια,ηρεμια που βαζεις τα πραγματα στην σωστη τους διασταση με μιας.

Χωρις κοπο και πολλα λογια.

 

Μακαρι να το ειχα αυτο το πραγμα.Δεν ξερω εγω εχω γινει ωμη ή ημουν παντα.Δεν ξερω.

[Melinaki1234]

Για να συγκινήσε μπουμ μπουμ μου δεν είσαι καθόλου ωμή...το αντίθετο θα έλεγα...απλά μερικές φόρές οι δυσκολίες μας κάνουν ωμούς για να τα βγάλουμε πέρα....

[iren66]

Καρδούλα μου, δεν είσαι καθόλου, μα καθόλου ωμή, ίσα -ίσα, απ τα γραφτά σου μαντεύω έναν τεράστιο συναισθηματισμό & τρυφεράδα (που ενδεχομένως αν τ αφήσεις αμολυτά θα σε πνίξουν Όσο για μένα,ο τρόπος που μιλώ και νιώθω πλεον έχει φιλτραριστεί μέσα από χρόνια μαθημάτων & ταλαιπωρίας & λαθών & ό,τιμπορείς να φανταστείς Με τα πολλά έμαθα τελικά ν αφήνομαι στο ρεύμα των καταστάσεων,να παρατηρώ περισσότερο, ν ακούω προσεκτικότερα & να μιλώ με περισσότερη γαλήνη, απ τη θέση αυτού που δεν έχει τίποτε να χάσει, αλλά και τίποτε να κρίνει, που έχει χαρεί όσα πόθησε, που πλέον απολαμβάνει τις απλές χαρές της ζωής, θεωρόντας τον κόπο για να τις αποκτήσει δεδομένο και καλοδεχούμενο. Τέλος πάντων,νομίζω "ωρημότητα" λένε όλο αυτό, καιρός ήταν και για μένα

Φιλιά πολλά & κουράγια σ όλες μας