Δωρεά Οργάνων

[Sam]

Για να γίνει η επαύριο της ζωής,πάλι ζωή..Οδ.Ελύτης

 

Μεταμοσχεύσεις - δωρεά οργάνων: Ένα μείζον πρόβλημα της κοινωνίας μας

 

Η μεταμόσχευση, δηλαδή η αντικατάσταση φθαρμένων ανθρωπίνων οργάνων

από άλλα υγιή, αποτελεί για πολλούς συνανθρώπους μας τη μοναδική

ρεαλιστική ελπίδα για μια υγιή και παραγωγική ζωή, έχει καθιερωθεί ως

ευρέως αποδεκτό μέρος της ιατρικής θεραπείας και θεωρείται ως μία νίκη του

ανθρώπου στην πάλη του με την αρρώστια και το θάνατο. Για να λάβει, όμως,

σάρκα και οστά ένα ευρύ μεταμοσχευτικό πρόγραμμα απαραίτητη

προϋπόθεση είναι η δωρεά οργάνων, ένα θέμα δύσκολο όχι τόσο ως ιατρικό-

επιστημονικό επίτευγμα όσο γιατί προκαλεί κοινωνικά διλήμματα, και στην

πατρίδα μας και σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ, παράλληλα, για την ανάπτυξή

του απαιτείται η κοινωνική στήριξη, άνευ της οποίας δεν μπορεί να υπάρξει.

Επιπλέον, όπως συμβαίνει με όλες τις ανθρώπινες εξελίξεις, αυτός ο

ιδιαίτερος χώρος της ιατρικής επιστήμης, παρά την ελπίδα που προσφέρει,

παρουσιάζει επίσης κάποια σοβαρά θέματα που πρέπει να εξεταστούν

υπό το φως μιας διορατικής ανθρωπολογικής και ηθικής σκέψης.

 

 

Δωρεά οργάνων: Δείγμα κοινωνικής ευαισθητοποίησης

 

H πράξη της δωρεάς ιστών και οργάνων μπορεί και πρέπει να αποτελέσει

περιεχόμενο της ατομικής και συλλογικής συνείδησης, δείγμα κοινωνικής

ευαισθητοποίησης και πόλο συσπείρωσης της κοινωνίας μας την οποία

έχει τόσο ανάγκη ο τόπος, στην προσπάθειά του να ανταποκριθεί στις

προκλήσεις των καιρών. Επίσης είναι ανάγκη προς την κατεύθυνση αυτή

όλοι οι κοινωνικοί θεσμοί, η αυτοδιοίκηση, η εκκλησία, η εκπαίδευση, οι

επιστημονικές και πνευματικές δυνάμεις, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να

παίξουν ένα θετικό ρόλο. Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε ότι η Ιερά

Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, πιστή στη ρήση "Μακάριόν εστι

μάλλον διδόναι ή λαμβάνειν" (Πραξ. κ΄ 35), έχει αποδεχτεί ανεπιφύλακτα

την ιδέα της δωρεάς οργάνων θεωρώντας την υπέρτατη πράξη ανθρωπισμού και φιλαλληλίας.

 

Η έναρξη της ενημερωτικής εκστρατείας του Ε.Ο.Μ. ας σηματοδοτήσει την

αρχή μιας καινούργιας προσπάθειας με ευρεία κινητοποίηση όλων των

πολιτικών, πνευματικών και ηθικών δυνάμεων με στόχο την

ευαισθητοποίηση και τη συμμετοχή όλων των πολιτών. Όλοι μαζί ας

συντονίσουμε τις προσπάθειές μας σε ένα προσκλητήριο ανθρωπιάς, στο

οποίο μετά χαράς όλοι πρέπει να ανταποκριθούμε. Υπάρχει λόγος να

εμπεδώσουμε στις καρδιές των ανθρώπων και, κυρίως, στις καρδιές των

νέων, μια γνήσια και βαθιά εκτίμηση της ανάγκης για αδελφική αγάπη,

μια αγάπη που μπορεί να βρει έκφραση στην απόφαση να γίνεις δωρητής οργάνων.

 

Ο Ε.Ο.Μ. καλεί την πολιτική-πολιτειακή ηγεσία του τόπου και τον ελληνικό

λαό να ανταποκριθούν στο κάλεσμα χιλιάδων συνανθρώπων μας που

κτυπήθηκαν από τη μοίρα και να δώσουν το μήνυμα του χρέους και το

παράδειγμα για συμπαράσταση και βοήθεια στον αγώνα ζωής που δίνουν

αυτοί που υπομένουν τον "ατελείωτο και οδυνηρό χειμώνα της αναμονής".

Αυτό το μήνυμα αλληλεγγύης είναι άλλωστε βγαλμένο μέσα από τις

παραδόσεις του λαού μας, από την εποχή του Ιπποκράτη μέχρι σήμερα, και

πρέπει να το μεταφέρουμε συνεχώς μαζί μας, σε κάθε στιγμή της ζωής

μας, για να κρατήσουμε ενωμένη την κοινωνία μας, για να εξασφαλίσουμε

ένα καλύτερο αύριο σε όλους τους πολίτες αυτής της χώρας.

 

Ποιά είναι η άποψη σας για την δωρεά οργάνων?

Εσείς θα γινόσασταν δωρητές?

[gavrias]

α)Ότι καλύτερο μπορεί να προσφέρει μετά θάνατον ένας άνθρωπος.

β) ναι

[kiknaki]

α)Ότι καλύτερο μπορεί να προσφέρει μετά θάνατον ένας άνθρωπος.

β) ναι

 

 

Με κάλυψε η gavrias.

[mor@ki_K]

Εγώ άνετα θα τα δώσω τα όργανα μου για να σωθούν κάποιες ψυχές.

Μάλλιστα το έχω συζητήσει με τον άνδρα μου και τον ενημέρωσα πως όταν θα έρθει εκείνη η στιγμή και είμαι στο νοσοκομείο να προβεί σε τέτοια ενέργεια χωρίς καν να κάνει 2η σκέψη.

Δεν θεωρώ πως είμαι τρελή, όταν φεύγουμε από τον μάταιο τούτο κόσμο πιστεύω πως είναι η καλύτερη τελευταία πράξη μας.

[evoula k]

Ο πατερούλης μου ο καημένος λίγο πρίν πεθάνει και χωρίς να έχει πλήρη επίγνωση του ότι θα πεθάνει μας φώναζε να δωρήσουμε τα όργανά του. Δυστυχώς είχε μολυνθεί από το Ιπποκράτειο με το μικρόβιο KLEBSIELLA και έτσι κάτι τέτοιο δεν γινόταν. Πέθανε στην Γενική κλινική τελικά.

Επίσης λόγω του ότι τον τελευταίο μήνα που νοσηλεύτηκε στο Ιπποκράτειο είχε πάθει παράλυση των κάτω άκρων και τις λίγες ώρες που βρισκόταν μόνος του αντί να τον βοηθούν οι νοσηλεύτριες τον βοηθούσαν οι συνοδοί των άλλων ασθενών, έλεγε πως μόλις γίνόταν καλά θα πήγαινε στα νοσοκομεία να βοηθά τους ασθενείς που δεν έχουν βοήθεια.

Δυστυχώς δεν έζησε για να το κάνει, γυρνάει όμως συνέχεια στο μυαλό μου και με τρώει που δεν μπορώ εγώ αν και εθελόντρια αδελφή νοσοκόμα του Ερυθρού Σταυρού να πάω να βοηθήσω.

Αλήθεια σας λέω το μεγαλύτερο μου όνειρο είναι να έχω κάποια στιγμή την οικονομική δυνατότητα και το χρόνο για να αφιερώσω όλη μου την ενέργεια εκεί.

Συγγνώμη για την κατάχρηση του χώρου και του χρόνου σας. Ενοιωσα την ανάγκη να τα πώ σε κάποιους που ίσως να με καταλαβαίνουν.

Φυσικά θα ήθελα να δωρήσω τα όργανά μου και μετά το θάνατο θα ήθελα να αποτεφρωθώ.

[rozanna]

Φυσικά θα ήθελα να δωρήσω τα όργανά μου και μετά το θάνατο θα ήθελα να αποτεφρωθώ.

 

αυτό θα ήθελα να γίνω από τώρα δωρητής αλλά φοβάμαι με τα κυκλώματα που υπάρχουν στο Ελλαδιστάν , ότι μπορεί να πάω καποια στιγμή για σκωληκοειδητιδα και να "πεθάνω στο χειρουργικό κρεβάτι" για να πάρουν τα όργανα

γενικά είμαι της άποψης ότι άπαξ και τα κακαρώσω τελείωσε το ζήτημα και ας κάνουν το σώμα μου και σούπα για τα αδέσποτα αν θέλουν...γιαυτό και δεν έχω κανέναν ενδοιασμό για την έκθεση boddies και δεν τον θεωρώ κακό ή ανήθικό γιατί δεν πιστεύω καθόλου σε τάφους, καντήλια, τρισάγια κλπ κλπ

αν πεθάνω το σώμα μου είναι άχρηστο....αλλοίμονο αν με "ξεχάσουν" οι αγαπημένοι μου, τότε θα έχω πεθάνει πραγμάτικά!!

[angy]

Η αλήθεια είναι ότι το σκέφτομαι το θέμα περί δωρεάς οργάνων...αλλά ακόμα απόφαση γιοκ

 

Ελπίζω να αποφασίσω κάποια στιγμή... γιατί πραγματικά με αυτό το πόστ ευαισθητοποιήθηκα αρκετά

 

Ευχαριστώ sam

[gavrias]

Μύθοι & Πραγματικότητα

 

Μύθος #1: Οι πλούσιοι και οι διάσημοι έχουν ειδική μεταχείριση και προηγούνται στη λίστα αναμονής, ενώ ο “απλός” πολίτης πρέπει να περιμένει πολύ χρόνο στη λίστα αναμονής!

 

Πραγματικότητα: Το σύστημα καταμερισμού οργάνων είναι «τυφλό» όσον αφορά την οικονομική και κοινωνική κατάσταση των εγγραφομένων. Ο χρόνος αναμονής μέχρι τη μεταμόσχευση εξαρτάται από τη σοβαρότητα της κατάστασης του ασθενούς και από άλλα ιατρικά κριτήρια. Παράγοντες όπως η φυλή, το γένος, το εισόδημα και η κοινωνική θέση του ασθενούς ΔΕΝ λαμβάνονται υπόψη κατά τον προσδιορισμό του λήπτη.

Μύθος #2: Η θρησκεία μου είναι αντίθετη με τη δωρεά οργάνων και τις μεταμοσχεύσεις!

 

Πραγματικότητα: Οι περισσότερες θρησκείες όπως ο Χριστιανισμός, ο Βουδισμός, ο Ιουδαϊσμός κ.ά. έχουν θετική θέση απέναντι στις μεταμοσχεύσεις. Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία αντικρίζει τις μεταμοσχεύσεις με ιδιαίτερη συμπάθεια και κατανόηση και θεωρεί ότι: «η δωρεά οργάνων από εγκεφαλικώς νεκρούς δότας καθώς και η νηφάλια και συνειδητή απόφασις υγιούς ανθρώπου όπως προσφέρει κάποιο όργανό του εις πάσχοντα συνάνθρωπον, ως πράξεις φιλαλληλίας και αγάπης, είναι σύμφωνοι με την διδασκαλίαν και το φρόνημα της Εκκλησίας μας».

Μύθος #3: Οι γιατροί του νοσοκομείου θα με αφήσουν να πεθάνω επειδή ξέρουν ότι θέλω να γίνω δωρητής οργάνων!

 

Πραγματικότητα: Η εκπαίδευση του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού βασίζεται στην αρχή ότι «η δωρεά οργάνων έρχεται πάντα δεύτερη μετά τους βασικούς ιατρικούς χειρισμούς. Προέχει η επιβίωση του ασθενή και όλες οι προσπάθειες εστιάζονται σε αυτό». Εξάλλου η έναρξη της μεταμοσχευτικής διαδικασίας προϋποθέτει την πιστοποίηση του θανάτου.

 

Μύθος #4: Η οικογένεια του δότη πληρώνει το κόστος της μεταμόσχευσης!

 

Πραγματικότητα: Κάθε δαπάνη απαραίτητη για την αφαίρεση, μεταφορά και συντήρηση ιστών και οργάνων από ζώντα ή νεκρό δότη με σκοπό τη μεταμόσχευση βαρύνει τον ασφαλιστικό οργανισμό του λήπτη ή του υποψήφιου λήπτη. Αν αυτός είναι οικονομικά αδύνατος και ανασφάλιστος, οι δαπάνες καλύπτονται από ειδική πίστωση του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας.

 

Μύθος #5: Η αφαίρεση οργάνων παραμορφώνει το σώμα!

 

Πραγματικότητα: Η αφαίρεση ιστών και οργάνων από νεκρό δότη γίνεται με τον προσήκοντα σεβασμό στο σώμα του νεκρού, εκεί όπου βρίσκεται ο δότης και κάτω από κατάλληλες συνθήκες. Η όλη διαδικασία διενεργείται με μεγάλη προσοχή από χειρουργούς και εκπαιδευμένο προσωπικό, χωρίς να παραμορφώνει το σώμα, την όψη ή τα χαρακτηριστικά.

 

Μύθος #6: Δεν μπορώ να γίνω δωρητής οργάνων αν έχω κάποιο πρόβλημα υγείας!

 

Πραγματικότητα: Η παρουσία κάποιου προβλήματος υγείας δεν αποτελεί πάντα αντένδειξη για να γίνει κανείς δωρητής οργάνων. Η απόφαση για το αν τα όργανα είναι κατάλληλα για μεταμόσχευση ή όχι λαμβάνεται μόνο από τον θεράποντα ιατρό.

 

Μύθος #7: Επιτρέπεται η αγορά και η πώληση οργάνων!

 

Πραγματικότητα: Η αφαίρεση ιστών και οργάνων με σκοπό τη μεταμόσχευση γίνεται χωρίς οποιοδήποτε αντάλλαγμα. Κάθε συναλλαγή μεταξύ λήπτη, δότη και των οικογενειών τους, καθώς και αυτών με οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο, απαγορεύεται και τιμωρείται από το νόμο. Πρέπει να γίνει σαφές σε όλους ότι η δωρεά οργάνων είναι μία ελεύθερη πράξη. Θα πρέπει να είναι απόλυτα σίγουρο ότι ο καθένας, εφόσον οι συνθήκες το επιτρέψουν, μπορεί να λάβει ένα όργανο και να επανακτήσει την υγεία του και ότι δεν είναι εξαρτημένη η οικονομική κατάσταση του λήπτη από τη δυνατότητα μεταμόσχευσης.

 

http://www.eom.gr/article_detail.asp?e_cat_serial=001001006&e_cat_id=8&e_article_id=12

[gerakina]

Τι καλύτερο, να προσφέρεις ζωή μετά το θάνατο.

Να χαρίζεις όχι ενα όργανο, αλλά την ελπίδα, τη χαρά, την ίδια τη ζωή!

[rozanna]

gavrias συμφωνώ 100% με αυτά που γράφεις, αλλά για το θέμα ότι όλοι έχουν την ίδια μεταχείριση, ότι δεν πληρώνεις για να βρεις μόσχευμα και ότι δεν σε αφήνουν να πεθάνεις -να το πω χοντρά- για να σου πάρουν τα όργανα....δεν ξέρω ..είμαι λίγο επιφυλακτική

δηλαδή ακούμε ιστορίες από ανθρώπους που ο γιατρός τους ζητά χρήματα για να χειρουργήσει τον συγγενή τους, αλλιώς τον αφήνει στην μοίρα του, ιστορίες που κλέβουν όργανα από παιδιά, ιστορίες που φτωχοί άνθρωποι πουλάνε νεφρά για 2000 ευρώ, ειλικρινά πιστεύεις ότι άμα είχα πρόβλημα εγώ πχ και πλήρωνα τον χ, ψ γιατρο , δεν θα μου έβρισκε μόσχευμα στο άψε σβήσε?

δεν λέω ότι θα έκανα καλά, αλλά μην ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος -όπως λέει και πεθερός μου που είναι σοφός - έχει δύο ένστικτα ..αυτό της διαιώνισης του είδους και της επιβίωσης..οπότε πάνω στον πανικό μας μπορεί να κάνουμε κάτι το οποίο δεν είναι και ηθικό ..

 

 

εγώ προσωπικά γιαυτόν τον λόγο δεν το έχω κάνει παρά έχω αφήσει οδηγίες στον άντρα μου να το κάνει αν μου τύχει[/u]

[nano]

Sam σ' ευχαριστώ πολύ για αυτό το τόπικ

 

ναι, η μεταμόσχευση είναι ΖΩΗ

και η δωρεά οργάνων είναι ύψιστο δώρο

και η πιό γενναιόδωρη πράξη που μπορεί κανείς να κάνει

είτε εν ζωή είτε μετά θάνατο

 

βέβαια η μεταμόσχευση δεν είναι πανάκεια για μερικές περιπτώσεις όμως είναι η μοναδική ευκαιρία για την επιβίωση (π.χ. για καρδιά,συκώτι κλπ.)

 

όπως πολλοί ξέρετε είμαι μεταμοσχευμένη

είχα την τεράστια τύχη να έχω την πιο υπέροχη μανούλα που μου έδωσε το νεφρό της χωρίς δεύτερη σκέψη και χωρίς να με κάνει ποτέ να νιώσω καμία υποχρέωση ...

χωρίς αυτήν δεν θα είχα την ευκαιρία να γίνω και εγώ μανούλα

 

θα ήθελα ακόμη να ευχαριστήσω τόσο τους γιατρούς μου που με παρακολουθούν τον κ. Μέμμο και την κ. Οικονομίδου από το Ιπποκράτειο Νοσ. Θεσσαλονίκης όσο και την υπέροχη, ακούραστη (είναι ανα πάσα στιγμή έτοιμη μόλις βρεθεί κάποιο μόσχευμα και τρέχει σε όλη την Ελλάδα) και πολύ δυνατή ομάδα των μεταμοσχευτών του Ιπποκρατείου

που απ' όσο ξέρω καλύπτει και όλα τα Βαλκάνια

 

να τονίσω ότι η μεταμόσχευση μου έγινε χωρίς να βγει ούτε ένα ευρώ από την τσέπη μου

 

δεν λέω, προς Θεού, ότι όλα είναι τέλεια και σ' αυτόν τον τομέα (που είναι άλλωστε;;; )

το νομοθετικό πλαίσιο όμως υπάρχει και είναι πολύ αυστηρό

παράνομοι δυστυχώς υπάρχουν σε όλους τους χώρους

 

για τα υπόλοιπα με έχουν καλύψει η Sam και η gavrias ...

[gavrias]

rozanna,Αν ενοείς το :Μύθοι & Πραγματικότητα , ΔΕΝ τα λέω εγώ.Τα λέει ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχέυσεων όπως φαίνεται και απο το λίνκ στο τέλος.

Τώρα σ'αυτά που λές,Ναι οι γιατροί ζητάνε φακελάκι,αλλά κι οι ασθενής αν δεν το κάνει ο γιατρός πάνε και το δίνουνε απο μόνοι τους για να τους προσέξει πολύ.Και όταν ο ασθενής κάνει αυτή την κίνηση ,σκέφτεται άραγε το φτωχό ασθενή που δε θα έχει να δώσει? Προσφανώς όχι.Και τότε?

Ο φτωχός ασθενής πεθαίναι γιατί ο γιατρός δεν πήρε φακελάκι?

Αν πληρώνοντας βρισκότανε τόσο έυκολα μοσχέυματα,θα ήτανε πολλοί λίγοι οι άνθρωποι που θα περιμένανε για μεταμόσχευση.

Προσωπικά,όταν πεθάνω δε με απασχολεί αν τα όργανά μου τα πάρει πλούσιος ή φτωχός.Και ο μέν και ο δέ είναι άνθρωποι και θα τα έχουνε ανάγκη.

[ΚΑΤΕΡΙΝΑ_M]

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ Η ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΡΕΘΥΜΝΟΥ

 

Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ρεθύμνου σε συνεργασία με τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων, διοργανώνει την Τετάρτη 17 Ιουνίου στις 19:30 στο "Σπίτι του Πολιτισμού" εκδήλωση με θέμα "Δωρεά Οργάνων: Η ηθική και ουσιαστική διάσταση μιας μεγάλης προσφοράς".

 

Π Ρ Ο Γ ΡΑ Μ Μ Α

 

 

19:30 Έναρξη – Χαιρετισμοί

19:45 « Από τη δωρεά οργάνων στη μεταμόσχευση. Ο ρόλος του Ε.Ο.Μ.»

ΜΕΝΟΥΔΑΚΟΥ ΓΙΟΥΛΗ, Υπεύθυνη Επικοινωνίας και Συντονίστρια Μεταμοσχεύσεων του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων.

20:10 « Νομικό πλαίσιο των μεταμοσχεύσεων και βιοηθικά ζητήματα.»

ΡΕΘΥΜΝΙΩΤΑΚΗ ΕΛΕΝΗ, Λέκτωρ Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

20:30 «Η κλινική και εργαστηριακή διάγνωση του εγκεφαλικού θανάτου.

Υπάρχει περίπτωση λάθους;»

ΜΑΡΚΑΚΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ, Διευθυντής Μονάδας Εντατικής Θεραπείας Νοσοκομείου Ρεθύμνου.

20:50 Συζήτηση – Συμπεράσματα.

Συντονίζει: Ο γιατρός ΜΑΝΩΛΗΣ ΠΑΠΥΡΑΚΗΣ, Πρόεδρος του Νομαρχιακού Συμβουλίου Ρεθύμνου

 

Από το Γραφείο Τύπου ΝΑΡ

[ΚΑΤΕΡΙΝΑ_M]

H εγκυμοσύνη από λήπτριες καρδιακών μοσχευμάτων

 

Τα ιατρικά κέντρα δεν ενθαρρύνουν γενικά ένα τέτοιο διάβημα, μια εγκυμοσύνη μετά την λήψη καρδιακού μοσχεύματος από γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας, λόγω της χαρακτηριζόμενης ως «ελλιπούς» μελέτης επί του θέματος και γιατί οι υφιστάμενες μελέτες δεν έχουν καθησυχάσει με βεβαιότητα τις ανησυχίες ειδικώτερα αναφορικά με τον επηρεασμό του προσδόκιμου ζωής της υποψήφιας μεταμοσχευμένης μητέρας, των πιθανοτήτων απόρριψης του μοσχεύματος και της πιθανής βλάβης του εμβρύου ή του παιδιού από την λήψη ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων (ειδικώτερα την ενδεχόμενη αναγκαιότητα λήψης αυξημένων δόσεων ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων κατά την εγκυμοσύνη). Συναντάται γενικά μια εγκράτεια. Οι περιπτώσεις όμως των μεταμοσχεύσεων έχουν πολλαπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια, τα 2/3 περίπου των μεταμοσχευμένων ασθενών για τα επόμενα 10 χρόνια εξασφαλίζει μια καλή ποιότητα ζωής, είναι αναμενόμενο ότι κάποια στιγμή θα απασχολήσει τις λήπτριες καρδιακών μοσχευμάτων εάν μπορούν να κυοφορήσουν, και η απαίτηση για μια σαφέστερη θέση δεν είναι εκτός τόπου και χρόνου.Υπάρχουν αρκετές θετικές αναφορές στις οποίες θα έπρεπε να ρίχνει φως κανείς, έστω για την απαραίτητη αισιοδοξία. Μερικές (τυχαία επιλεγμένες) από αυτές είναι και οι ακόλουθες.

 

Η πρώτη αναφορά περίπτωσης γυναίκας λήπτριας μεταμοσχευμένης καρδιάς που κατάφερε να κυοφορήσει και να φέρει στον κόσμο ένα υγιές παιδί έγινε ήδη από το 1988. Στο περιοδικό Am J Obstet Gynecol 1988 Mar;158(3 Pt 1):589-90 υπό τον τίτλο «Successful pregnancy and vaginal delivery after heart transplantation» από τους Lowenstein κ.α. «Successful pregnancy and delivery in women with serious cardiovascular diseases have been reported. We describe here a patient with a transplanted heart, treated with cyclosporine and prednisone, who underwent pregnancy and vaginal delivery with good outcomes for mother and infant».

 

Στο περιοδικό Obstet Gynecol. 1993 Sep;82(3):324-7. μια έρευνα υπό τον τίτλο «Pregnancy in heart transplant recipients: management and outcome» από τους Scott κ.α. κατέληξε στο ότι για τις λήπτριες καρδιακών μοσχευμάτων ισχύουν λίγο πολύ όσα και για τις λήπτριες οποιωνδήποτε άλλων μοσχευμάτων. Μια τέτοια εγκυμοσύνη θα ήταν υψηλού κινδύνου αλλά όχι ακατόρθωτη.

 

Στο περιοδικό J Heart Lung Transplant 1998 Jul;17(7):698-702 δημοσιεύθηκε μια έρευνα ακόμα υπό τον τίτλο «Risks of subsequent pregnancies on mother and newborn in female heart transplant recipients» από τους Branch, Wagoner κ.α., όπου συμπέρανε: «Post-heart transplantation pregnancies often have successful outcomes, but there is a high incidence of prematurity and low birth weight. Subsequent pregnancies do not seem to significantly increase the incidence of complications in either the newborn or mother or increase graft rejection or failure. Larger studies of post-transplantation pregnancies may provide more definitive information».

 

Στο περιοδικό The Journal of Heart and Lung Transplantation, Vol. 23, Issue 7, July 2004, Pages 898-901 υπό τον τίτλο «Pregnancy in heart transplant recipients», από τους Miniero κ.α. αφορά την Μεσογειακή Ιταλία και αναφέρεται περιληπτικά: «The aim of this report is to present data from Italian cardiac transplant centers assessing pregnancy after cardiac transplantation. Our retrospective survey included 10 pregnancies occurring in 7 patients during January 1991 to February 2002. Eight pregnancies were completed successfully and 2 abortions were reported (frequency rate 20%). No complications were observed during pregnancy or after delivery. Of 8 infants studied, 6 (75%) were born at term and 2 (25%) pre-term. One baby presented congenital talipes valgus. Pediatric development was uneventful. The data from the literature and our series show that a multidisciplinary approach is mandatory. The course of pregnancy is usually normal and the maternal and fetal outcomes are usually favorable. Although no fetal malformations have been reported, prolonged follow-up of these infants is required».

 

Στο περιοδικό Intern Med J 2004; 34: 206−209 η αναφορά υπό τον τίτλο «Planned pregnancy in a heart transplant recipient» από τους Wasywich κ.α. δεν προσθέτει κάτι καινούργιο, είναι όμως επίσης θετική ως προς την επαναφορά των φυσιολογικών ορμονικών επιπέδων και της γονιμότητας και στη δυνατότητα επιτυχούς αποτελέσματος.

 

Ένα τέτοιο θέμα θα έπρεπε να συζητείται περισσότερο όταν η λήπτρια του μοσχεύματος βρίσκεται στην αναπαραγωγική ηλικία και τρέφει σχετικές ανησυχίες. Μια πιο πρόσφατη αναφορά της American Society of Transplantation (Consensus Conference on Reproductive Issues and Transplantation), υπό την επίβλεψη των McKay, Josephson κ.α., η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Am J Transplant 2005 Jul;5(7):1592-9, συνοψίζει: « It has been almost 50 years since the first child was born to a female transplant recipient. Since that time pregnancy has become common after transplantation, but physicians have been left to rely on case reports, small series and data from voluntary registries to guide the care of their patients. Many uncertainties exist including the risks that pregnancy presents to the graft, the patient herself, and the long-term risks to the fetus. It is also unclear how to best modify immunosuppressive agents or treat rejection during pregnancy, especially in light of newer agents available where pregnancy safety has not been established. To begin to address uncertainties and define clinical practice guidelines for the transplant physician and obstetrical caregivers, a consensus conference was held in Bethesda, Md. The conferees summarized both what is known and important gaps in our knowledge. They also identified key areas of agreement, and posed a number of critical questions, the resolution of which is necessary in order to establish evidence-based guidelines. The manuscript summarizes the deliberations and conclusions of the conference as well as specific recommendations based on current knowledge in the field».

 

Σύμφωνα με τα Αμερικανικά δεδομένα, μεταξύ του 1991 και του 2005 σημειώθηκαν αριθμητικά οι ακόλουθες εγκυμοσύνες:

 

 

Από την ίδια βάση δεδομένων ΝΤPR (National Transplantation Pregnancy Registry ~ ιδρύθηκε το 1991 από το Thomas Jefferson University της Philadelphia με ακριβώς αυτό το σκοπό, μεταξύ άλλων, για να διερευνήσει τα αποτελέσματα της εγκυμοσύνης από λήπτριες μοσχευμάτων) αντλεί κανείς τα ακόλουθα στατιστικά: «Studies of pregnancy in recipients of heart transplants have reported that 69% of such pregnancies resulted in live births, although 32% of newborns were premature and had low birth weight. Nine percent of the pregnancies were terminated by therapeutic abortion; 17% were terminated by spontaneous abortion. The most common reported maternal complications were hypertension (occurring in 46% of women), acute allograft rejection (21%), infection (11%), preeclampsia (10%), and gestational diabetes (4%). Graft function was reported to be adequate in 72% of recipients. Newborn complications were observed in 22% of cases, with no neonatal deaths reported. Maintenance immunosuppression was achieved in most patients with a combination of cyclosporine, azathioprine, and prednisone, and, in a few patients, with tacrolimus alone.2

 

Out of the 37 children born to recipients of heart transplants reported to the NTPR, 34 children are developing well and are healthy, and 3 children inherited heart problems transmitted via maternal mitochondrial DNA. Post–heart transplantation pregnancies may have successful outcomes, but they also have high rates of perinatal mortality, prematurity and low birth weight. For patients with heart transplantation secondary to inheritable disorders such as mitochondrial myopathy, preconception genetic counseling is mandatory, as such a condition may be transmitted to the fetus».

 

Μιλάμε για σημαντικά ποσοστά επιτυχίας με συνολική αναφορά στη μητέρα, στο παιδί και στο μόσχευμα, που σε ορισμένες άλλες περιπτώσεις άλλων ασθενειών παρουσιάζονται πιο μειωμένα. Δεν αγνοούνται οι κίνδυνοι και τα αυξημένα ποσοστά πρόωρων τοκετών, υπέρτασης και προεκλάμψίας που έχουν παρουσιαστεί αλλά αυτά τα ποσοστά υπάρχουν και σε άλλες περιπτώσεις εγκυμοσύνης (π.χ. εγκυμοσύνη σε προχωρημένη αναπαραγωγική ηλικία). Η γονιμότητα μπορεί να επανέλθει στη μεταμοσχευμένη γυναίκα από τον 1ο έως τον 6ο μήνα μετά την μεταμόσχευση. Τουλάχιστον ο δικός μου κύκλος επανήλθε στα κανονικά του πλέον από τον 2ο μήνα. Οπότε η σύλληψη και η εγκυμοσύνη πρέπει να συζητιούνται εγκαίρως και να προγραμματίζονται στο σωστό χρόνο. Ποιός είναι αυτός ο σωστός χρόνος; Σύμφωνα με τις καθοδηγητικές γραμμές (guidelines) που καταγράφηκαν το 2003 στις ΗΠΑ με προοπτική την παγκόσμια χρήσης τους, εάν όλα βαίνουν καλώς και δεν υπάρχουν ενδείξεις απόρριψης, εάν το μόσχευμα λειτουργεί σταθερά και διατηρείται υπό σταθερές δόσεις ανοσοκατασταλτικών, από τα 2 χρόνια και μετά φαίνεται ότι είναι ένα ασφαλές στάδιο για να προσπαθήσει κανείς.

 

Έχει προλάβει φυσικά να αναπτυχθεί και η αντίστοιχη ηθικολογία, άτοπη κατά τη γνώμη μου. Στο N Engl J Med. 2006 Mar 23;354(12):1313-6 δημοσιεύθηκε πρόσφατα μια προσέγγιση του Ross «Ethical considerations related to pregnancy in transplant recipients». Θέτει ή μάλλον επαναλαμβάνει μεταξύ άλλων ζητήματα ηθικότητας της επαναμόσχευσης σε περίπτωση που η γυναίκα οικειοθελώς θέτει με μια τέτοια εγκυμοσύνη σε κίνδυνο απόρριψης του πρώτου μοσχεύματος. Ο Ross όπως και προηγούμενα οι Ubel κ.α. στο «Rationing failure: the ethical lessons of the retransplantation of scarce vital organs» που δημοσιεύθηκε στο JAMA 1993;270:2469-2474, υπενθυμίζει ότι περιμένουν στη λίστα άτομα που δεν έχουν λάβει ακόμα το πρώτο μόσχευμα. Κάποια στιγμή θα γράψω ειδικώτερα για το θέμα αυτό, όπως και γενικά για την ηθική των επαναμοσχεύσεων, στη βάση του ότι η αποστέρηση δικαιώματος λήψης θεραπείας με γνώμονα την ορθή ή λανθασμένη συμπεριφορά του ασθενούς προς το σώμα του είναι ενάντια στους σκοπούς ύπαρξης της ιατρικής επιστήμης ευρύτερα, και βέβαια ενάντια στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

 

Με αυτά τα δεδομένα και με όσα θα ακολουθήσουν ας είμαστε αισιόδοξες ότι σύντομα θα μπορέσουμε να κρατήσουμε στα χέρια μας τα παιδιά μας.

 

 

 

(μου ζήτησε η Χριστίνα να το δημοσιεύσω όπου μπορώ)

 

edit admin

[UFO]

ι θα επιθυμούσα να γίνει και μια κάποιου τύπου δημοσκόπιση -ψυφοφορία …

(καλα θα το δούμε αυτό …)

 

Λοιπόν

 

Με αφορμή αυτό

 

 

Στη Λετονία, μια δημιουργική, τολμηρή αλλά και αρκετά αμφιλεγόμενη διαφημιστική εκστρατεία κατάφερε, σε αρκετά μεγάλο βαθμό, να πετύχει αυτό που όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να γίνει, αλλά και όλοι ξέρουν πόσο δύσκολο είναι: Να αλλάξουμε νοοτροπία. Ή, πιο ωμά ακόμα: Νά αλλάξουμε μυαλά!

Η ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΗ εταιρεία Mooz!, έπεισε με την δική της τολμηρή προσέγγιση στο θέμα των τροχαίων, την κυβέρνηση, να της αναθέσει τη συγκεκριμένη καμπάνια. Βασικός «στόχος», ήταν οι οδηγοί, κυρίως άνδρες, ηλικίας 20-35 ετών, που ανήκουν, σύμφωνα με έρευνες, στην ομάδα «άμεσου κινδύνου», με τις υπερβολικές ταχύτητες που αναπτύσσουν, την επιθετική συμπεριφορά που αναπτύσσουν στο οδήγημα, και την αλαζονεία που έχουν για τις ικανότητές τους, αφού τα περισσότερα θανατηφόρα τροχαία προκαλούνται με ευθύνη ανθρώπων που πίστευαν ότι είναι

οι καλύτεροι οδηγοί στον κόσμο, εννοώντας με αυτό, ότι ήταν .. περίπου Σουμάχερ.

Η ΔΙΑΦHΜIΣΗ που βγήκε τελικά, και που προκάλεσε αρκετές συζητήσεις, δεν ήταν από αυτές τις «διδασκαλικού τύπου», όπου πάντα κάποιος σου κουνάει επιδεικτικά το δάχτυλο και σου λέει «μή τρέχεις». Η Mooz!, εκτός από την υπερβολική ταχύτητα, επικέντρωσε την προσοχή της και σε ένα άλλο θέμα: την σοβαρή έλλειψη οργάνων για μεταμοσχεύσεις. Και τι έκανε λοιπόν; Αντί κάποιου ενημερωτικού εντύπου, δημιουργήθηκε ένα Πιστοποιητικό Δωρεάς Οργάνων το οποίο λάμβαναν οι οδηγοί κατευθείαν από την αστυνομία.

ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ, όσοι υπερέβαιναν το όριο ταχύτητας (και κανονικά θα έπρεπε να λάβουν κλήση), αναγκάζονταν από την αστυνομία να υπογράψουν το πιστοποιητικό με το οποίο δήλωναν διατεθειμένοι να γίνουν δωρητές οργάνων! Το αποτέλεσμα ήταν ο αριθμός των θυμάτων από τροχαία, μέσα σε ένα χρόνο, να μειωθεί κατά 29%, και ταυτόχρονα να σημειωθεί και σημαντική αύξηση, κατά 39% στην, έστω και δι' αυτού του τρόπου, δωρεά οργάνων. Μπορεί, λοιπόν, οι οδηγοί να μην θυμόνταν ένα οποιοδήποτε διαφημιστικό, όμως δεν θα μπορούσαν να ξεχάσουν ποτέ

την ημέρα που, άθελά τους, έγιναν δωρητές οργάνων... Η ΗΜΕΡΑ εκείνη, είναι όταν, έπειτα από κάποια σοβαρή παράβασή τους, υποχρεούνται να υπογράψουν το παρακάτω Πιστοποιητικό Δωρητή Οργάνων:

Το Συμβόλαιο

 

 

«Υπάρχουν άνθρωποι που θα έδιναν τα πάντα για να βρίσκονται στη θέση μου, και εάν βρίσκονταν, δεν θα έπαιζαν ποτέ με τη ζωή τους.

Εγώ ο/η , ____ _________________, εφόσον έχω την τάση να υπερβαίνω το όριο ταχύτητας στο δρόμο και/ή να οδηγώ επιθετικά, με το παρόν δηλώνω ότι η ζωή μου δεν είναι πρώτης προτεραιότητας για μένα και ευχαρίστως θα την αποχωριζόμουν. Έχοντας σώας τας φρένας, κατανοώ ότι αργά ή γρήγορα θα εμπλακώ σε ατύχημα και αφού αυτό συμβεί, αφήνω την καρδιά μου, τα νεφρά μου και όποια άλλα όργανα του σώματός μου δεν καταστραφούν

από το ατύχημα, σε εκείνους που τα χρειάζονται πραγματικά.

Επίσης, ζητώ εκ των προτέρων να με συγχωρέσουν οι άνθρωποι και τα αγαπημένα πρόσωπα εκείνων για τους οποίους θα είμαι εγώ υπεύθυνος για το θάνατο ή την αναπηρία τους, εξαιτίας ατυχήματος

__, _______, 200_

Υπογραφή

 

http://anergoidimosiografoi.blogspot.com/2009_04_05_archive.html

------------------------------------------------------------------------------------

 

πληροφορίες για την βράβευση της εταιρίας στις Κάνες θα δείτε εδώ:

--------------------------------------------------------------------------------------

και εδώ θα δείτε την φόρμα

--------------------------------------------------------------------------------------

 

έκανα κάποιες σκέψεις …

 

αν γινόταν κατι στα παιδιά μας θα δεχόσασταν να δώσετε τα όργανα του ?

 

Πόσο είμαστε ενημερωμένοι για αυτό το θέμα στην Ελλάδα;

 

Θα δεχόσασταν αντι προστίμου να υπογράψετε αυτό ;

 

είστε δωρητές οργάνων ;

 

έχετε κάποιον στην οικογένειά σας που να είναι ;

 

θα θέλατε να γίνεται άλλα όλο το αναβάλετε ;

 

δεν αποδέχεστε αυτήν την διαδικασία για θρησκευτικούς ιδεολογικούς ψυχολογικούς λόγους ;

....

αυτά!

(εχω κι άλλα ερωτήματα αλλα τεσπα)

[peony]

έκανα κάποιες σκέψεις …

 

αν γινόταν κατι στα παιδιά μας θα δεχόσασταν να δώσετε τα όργανα του ?

 

Σαφώς (αν και δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι την περίπτωση αυτή)

Πόσο είμαστε ενημερωμένοι για αυτό το θέμα στην Ελλάδα;

 

Μάλλον όχι και ιδιαίτερα

 

Θα δεχόσασταν αντι προστίμου να υπογράψετε αυτό ;

 

Αυτό όχι - θεωρώ ότι το κράτος δεν μπορεί να σε αναγκάσει ως προς το τι θα κάνεις εσύ με το σώμα σου

είστε δωρητές οργάνων ;

Όχι (ακόμα)

 

έχετε κάποιον στην οικογένειά σας που να είναι ;

 

Ούτε, και δεν ξέρω και τις απόψεις τους επί του θέματος (οι 2 είναι γιατροί όμως, και θέλω να πιστεύω ότι θα ήθελαν να δωριστούν τα όργανά τους).

 

θα θέλατε να γίνεται άλλα όλο το αναβάλετε ;

 

Ο σύζυγος κι εγώ το έχουμε πει ο ένας στον άλλον ότι αν ποτέ συμβεί κάτι, θα θέλαμε ο ένας να δωρίσει τα όργανα του άλλου - εφόσον βέβαια μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Προς το παρόν αυτό μου είναι αρκετό, δεν ξέρω αν θα ήθελα να βγάλω τη σχετική κάρτα, λόγω των διαφόρων (μάλλον ανυπόστατων αλλά αγχωτικών) που ακούγονται.

 

δεν αποδέχεστε αυτήν την διαδικασία για θρησκευτικούς ιδεολογικούς ψυχολογικούς λόγους ;

Not applicable!

....

αυτά!

(εχω κι άλλα ερωτήματα αλλα τεσπα)

 

Κάτι άλλο, απλούστερο που δεν έχω κάνει: δεν έχω δώσει αίμα Εκεί όμως, το έχω αποφύγει (κακώς) με τη δικαιολογία ότι φοβάμαι/βρίσκω δυσάρεστη τη διαδικασία.

[giota.]

αν γινόταν κατι στα παιδιά μας θα δεχόσασταν να δώσετε τα όργανα του ?

 

Πόσο είμαστε ενημερωμένοι για αυτό το θέμα στην Ελλάδα;

 

Θα δεχόσασταν αντι προστίμου να υπογράψετε αυτό ;

 

είστε δωρητές οργάνων ;

 

έχετε κάποιον στην οικογένειά σας που να είναι ;

 

θα θέλατε να γίνεται άλλα όλο το αναβάλετε ;

 

δεν αποδέχεστε αυτήν την διαδικασία για θρησκευτικούς ιδεολογικούς ψυχολογικούς λόγους ;

....

αυτά!

(εχω κι άλλα ερωτήματα αλλα τεσπα)

 

Εγώ δίνω συγχαρητήρια σε όσους μπορούν και είναι δωρητές οργάνων γιατί πραγματικά σώζουν ζωές.Ίσως κι εγώ κάποια στιγμή να χρειαστώ κάποιο όργανο κάποιου,είτε για μένα είτε για την οικογένεια μου.

Μου είναι όμως πολύ δύσκολο να πάρω μια απόφαση ζωής για τους άλλους.Δεν νομίζω ότι μπορώ να αποφασίσω εγώ για το αν θα συνεχίσει να χαροπαλεύει ο δικος μου άνθρωπος.Γιατί η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία......

Αν όμως κάποιος δικός μου γίνει δωρητής οργάνων,τότε δεν μπορώ να αρνηθώ παρά να ακολουθήσω το θέλημα του!!!!!!

[mariantinos]

Εγώ δίνω συγχαρητήρια σε όσους μπορούν και είναι δωρητές οργάνων γιατί πραγματικά σώζουν ζωές.Ίσως κι εγώ κάποια στιγμή να χρειαστώ κάποιο όργανο κάποιου,είτε για μένα είτε για την οικογένεια μου.

Μου είναι όμως πολύ δύσκολο να πάρω μια απόφαση ζωής για τους άλλους.Δεν νομίζω ότι μπορώ να αποφασίσω εγώ για το αν θα συνεχίσει να χαροπαλεύει ο δικος μου άνθρωπος.Γιατί η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία......

Αν όμως κάποιος δικός μου γίνει δωρητής οργάνων,τότε δεν μπορώ να αρνηθώ παρά να ακολουθήσω το θέλημα του!!!!!!

 

Νομίζω ότι αφού πεθάνει κάποιος μπορούν να δωθούν τα όργανα γιατί δουλεύουν μερικές ώρες μετά τον θάνατο.μήπως λέω ότι να ναι;αυτό άκουσα.διορθώστε με.

[elisabeth]

 

αν γινόταν κατι στα παιδιά μας θα δεχόσασταν να δώσετε τα όργανα του ?

 

Πόσο είμαστε ενημερωμένοι για αυτό το θέμα στην Ελλάδα;

 

Θα δεχόσασταν αντι προστίμου να υπογράψετε αυτό ;

 

είστε δωρητές οργάνων ;

 

έχετε κάποιον στην οικογένειά σας που να είναι ;

 

θα θέλατε να γίνεται άλλα όλο το αναβάλετε ;

 

δεν αποδέχεστε αυτήν την διαδικασία για θρησκευτικούς ιδεολογικούς ψυχολογικούς λόγους ;

....

 

 

ναι αν (χτυπα ξυλο_) παθαινε κατι το παιδι μου θα δωριζα τα οργανα του

 

πιστευω οτι υπαρχει ενημερωση στην Ελλαδα αλλα δεν ειναι επαρκης

 

οχι δε θα δεχομουν να το υπογραψω για να γινεις δωρητης οργανων χρειαζεται ελευθερη βουληση κ οχι εξαναγκασμος

 

δεν ειμαι...οχι ακομα τουλαχιστον

 

κανεις στην οικογενεια μου δεν ειναι αλλα εχουμε συζητησει το θεμα και εχουμε πει οτι αν παθει καποιος κατι θα δωρισουμε τα οργανα

 

θα ηθελα να γινω δεν εχω βγαλει καρτα ομως μου αρκει η "συμφωνια" που εχω κανει με την οικογενεια μου

[peony]

Aria, για πες μας κι εσύ (εκτός αν θέλεις να μαζευτούν περισσότερες γνώμες).

[giota.]

Νομίζω ότι αφού πεθάνει κάποιος μπορούν να δωθούν τα όργανα γιατί δουλεύουν μερικές ώρες μετά τον θάνατο.μήπως λέω ότι να ναι;αυτό άκουσα.διορθώστε με.

 

Όταν υπάρχει εγκεφαλικός θάνατος λειτουργούν τα όργανα.....τότε μπορεί να γίνει η δωρεά οργάνων.Όταν καταλήξει ο άλλος δε λειτουργεί τίποτα.

[mariantinos]

Βρήκα αυτό http://www.eom.gr/article_detail.asp?e_cat_serial=001001005&e_cat_id=7&e_article_id=20 αφού βεβαιώθηκα λοιπόν εχω να πω πως πότε δεν το σκέφτηκα να δώρησω όργανα. Τώρα όμως άρχισα να το σκέφτομαι...όσο για το παιδί μου;...ναι αλλά για να πω την αλήθεια όχι τόσο για να βοηθήσω άλλους αλλά για να ξέρω ότι υπάρχει ένα κομμάτι του κάπου σε άλλο σώμα,ζωντανό.

Για μένα αν το κάνω θα είναι απλάγια να βοηθήσω.

[Λέγκω]

Ελπίζω να μην υπάρξει εκείνη η ώρα αλλά αν ναι θα έδινα τα όργανα ενός δικού μου ανθρώπου (με τρομάζει ακόμα και να γράψω του παιδιού μου) Πέρα απ'το συναισθηματικό ότι θα συνεχίσει να ζει σε άλλο σώμα ένα κομμάτι του δικού μου ανθρωπου, είναι και το ουσιαστικό ότι θα σωθεί ένας ή πολλοί άλλοι άνθρωποι... η πιο όμορφη τελευταία πράξη για όλους, ή τουλάχιστον έτσι το νοιώθω.

Δεν έχω γίνει δωρητής γιατί συνέχεια το αναβάλω... έχω την ψευδαίσθηση ότι έχω κάποια χρονάκια μπροστά μου ακόμα αλλά γενικά μάλλον πρέπει να το κάνω γιατί κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον.

Έχω συγγενικό μου πρόσωπο που είναι δωρητής.

οχι δε θα δεχομουν να το υπογραψω για να γινεις δωρητης οργανων χρειαζεται ελευθερη βουληση κ οχι εξαναγκασμος

[UFO]

Aria, για πες μας κι εσύ (εκτός αν θέλεις να μαζευτούν περισσότερες γνώμες).

 

είμαι διεθνής δωτρια μυελού των οστών

καρτα δεν εχω για δωριτής οργάνων αλλα έχω αφησει εντολή στην δικηγορο μου και στα συγγενικά μου πρόσωπα

 

τα οργανα του παιδιου μου θα τα έδινα

καθως και τα δικα μου (οτι ειναι εφικτο) στο παιδι μου για να έχει μια καλυτερη ζωη αν χρειαζόταν !

τωρα για την διαφημηση εγω την βρηκα έξυπνη ...σε αρχικό σταδιο ...δεν το φιλοσόφησα όμως πολυ ! για να είμαι ειλικρηνης θα επανέλθω!

[italiana]

πιστεύεις ότι άμα είχα πρόβλημα εγώ πχ και πλήρωνα τον χ, ψ γιατρο , δεν θα μου έβρισκε μόσχευμα στο άψε σβήσε?[/u]

H αληθεια ειναι οτι με τοσα που ακουγονται συνεχως για τους γιατρους δικαιολογω καπως την δυσπιστια και ως προς αυτο το θεμα.Ομως ειλικρινα το συστημα ειναι αυστηρο και αδιαβλητο και σκεψου το πολυ απλο.Ακομα κι αν πληρωσεις,ακομα κι αν βρεθει καποιο οργανο δεν σημαινει πως θα ειναι και συμβατο.Μην φοβαστε ειλικρινα!