Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Δημόσιο Σχολείο ή Ιδιωτικό και γιατί


Δημόσιο σχολείο ή Ιδιωτικό  

1.164

  1. 1. Δημόσιο σχολείο ή Ιδιωτικό

    • Δημόσιο
      554
    • Ιδιωτικό
      504


Recommended Posts

Δηλαδή είναι ιδέα μου ότι γίνονται καταλήψεις σχολείων στην ελλάδα? Τόσο πολύ είμαι στον κόσμο μου?
Αυτόν τον καιρό γίνονται στα λύκεια κυρίως, όχι τα γυμνάσια.

 

Στο δημόσιο έχει καταντήσει να είναι απαραίτητο το φροντιστήριο

Και στα ιδιωτικά το ίδιο.

Δυστυχώς τα φροντιστήρια είναι "κοινός παρονομαστής".... δε μπορεί κάποιος να κρίνει από εκεί.

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 762
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Εγώ ακόμα προσπαθώ να καταλάβω που στράβωσε το πράγμα και έγινε απαραίτητο το φροντιστήριο.

Καταλαβαίνω να κάνει κάποιος φροντιστήριο σε κάποιο μάθημα επειδή είναι αδύναμος. Αλλά σε όλα????? Γιατί? Δεν ξέρουν οι καθηγητές να διδάξουν? Δεν θέλουν??? Γιατί????

Είναι αφελής όποιος πιστεύει ότι θα πάει στον παράδεισο μιας θρησκείας και δεν θα διακινδυνεύσει να καταλήξει στην κόλαση μιας άλλης.

 

 

 

TbSdp2.png

Link to comment
Share on other sites

Μου λένε γονείς ότι οι δάσκαλοι σε μεγάλο βαθμό θεωρούν ότι την ύλη την έχει το παιδί διδαχθεί. Δεν το καταλαβαίνω πολύ καλά αυτό. Δεν καταλαβαίνω δηλαδή, πώς το δέχονται οι γονείς έτσι αβιαστα.

 

Εγώ δεν νομίζω ότι είναι απαραίτητο το φροντιστήριο στο δημοτικό και στο γυμνάσιο. Στα 3 υποψήφια ιδιωτικά που είδα, με διαβεβαίωναν ότι αποτρέπουν τα παιδιά να κάνουν φροντιστήρια και αν ο γονιός νομίζει ότι χρειάζεται το παιδί βοήθεια, να μιλήσει με το δάσκαλο, για να δουν αν είναι πραγματική η ανάγκη ή αν απλά το παιδί θέλει λίγη παραπάνω προσοχή. Για το ένα ξέρω κι από μέσα ότι μέχρι τη δευτέρα γυμνασίου δεν χρειάζεται ιδιαίτερο. Τώρα, αν ο γονιός θέλει το κάτι παραπάνω, ή αν το παιδί είναι του 16 και ο γονιός θέλει να το κάνει του 18, τότε δικαιολογείται το φροντιστήριο. Κι εμένα, αν το παιδί μου μου πει ότι θέλει να γίνει πχ. φυσικός, θα του κάνω ιδιαίτερο για να έχει μία βοήθεια, όχι όμως ότι θα φταίει το σχολείο.

Θέλω να πω, ότι είναι δύσκολο να πούμε ότι ένα σχολείο είναι ανεπαρκές. Αν το παιδί είναι αστέρι, ένα σχολείο που έχει ως φιλοσοφία να διατηρεί τα παιδιά στο μέσο όρο και δεν προβλέπει τίποτα για τα αστέρια, ναι είναι ανεπαρκές αλλά μόνο για το παιδί αυτό. Για τους μέτριους είναι αυτό που πρέπει.

Τα φροντιστήρια θα κοπούν σιγά σιγά με την κρίση, νομίζω...

Link to comment
Share on other sites

Εγώ πάντως θα επιμείνω στο Δημόσιο σχολείο.

Και θέλω να βοηθήσω να γίνει το σχολείο που πρέπει....

Ψάχνω το γιατί έγινε έτσι. Κανείς???.....

Είναι αφελής όποιος πιστεύει ότι θα πάει στον παράδεισο μιας θρησκείας και δεν θα διακινδυνεύσει να καταλήξει στην κόλαση μιας άλλης.

 

 

 

TbSdp2.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Εγώ πάντως θα επιμείνω στο Δημόσιο σχολείο.

Και θέλω να βοηθήσω να γίνει το σχολείο που πρέπει....

Ψάχνω το γιατί έγινε έτσι. Κανείς???.....

μέχρι πρότεινος θεωρώ πως έφταιγε η μονιμότητα και η μη αξιολόγηση-ατιμωρησία ,τώρα όμως που αλλάζουν άρδην τα πράγματα και στο δημόσιο σχολείο ίσως αρχίσει να γίνεται καλύτερη δουλειά.(που δεν το πιστεύω, απλά ευελπιστώ)

ΟΣΟ ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΔΕΝΟΜΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ,ΠΩΣ ΘΑ ΞΕΠΕΡΑΣΤΕΙ ΤΟ ΟΙΔΙΠΟΔΕΙΟ ???????????????

1ος Αγγελος :31/10/08 ;)

2ος Αγγελος :01/04/10.:P

Link to comment
Share on other sites

Εγώ ακόμα προσπαθώ να καταλάβω που στράβωσε το πράγμα και έγινε απαραίτητο το φροντιστήριο.

Καταλαβαίνω να κάνει κάποιος φροντιστήριο σε κάποιο μάθημα επειδή είναι αδύναμος. Αλλά σε όλα????? Γιατί? Δεν ξέρουν οι καθηγητές να διδάξουν? Δεν θέλουν??? Γιατί????

 

Τα συμφέροντα είναι οικονομικά.

 

Τροφοδοτείται ένα αίσθημα ανασφάλειας σε γονείς, που το περνάνε στους μαθητές και επειδή πάνε οι φίλοι, οι πολλοί, οι άλλοι.... αναζητούν κι αυτοί.

 

Αν ρωτήσετε καλούς μαθητές αν θεωρούν πως "κερδίζουν" κάτι παραπάνω... δείτε τι θα σας απαντήσουν... ;)

Η πρώτη απάντηση που δίνουν είναι "για σιγουριά". Εκ των υστέρων, παραδέχονται πως κουράστηκαν ... "μάλλον άδικα".

 

 

Σαφώς υπάρχουν ατέλειες, αδυναμίες είτε των καθηγητών είτε των μαθητών... αλλά σε συγκεκριμένα μαθήματα. Αυτό το ΟΛΟΙ οι μαθητές σε ΟΛΑ τα μαθήματα... είναι εντελώς παράλογο.

 

 

Όμως σε οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα, δύσκολα αλλάζεις το "γνώμονα". Πρέπει να αντιταχθείς. Και το να "ξεχωρίσεις" από το σύνολο... κοστίζει ψυχολογικά. Άρα, τους αρκεί .... το αίσθημα "ασφάλειας", το οποίο κατά τη γνώμη μου κοστίζει οικονομικά, αλλά και συναισθηματικά.

Θεωρούν πως η συμβολή του φροντιστηρίου είναι καθοριστική για την επιτυχία τους (χωρίς να μπορούν να το αιτιολογήσουν όμως, είναι δηλαδή απλά "αίσθημα"). Έτσι όταν δυσκολεύονται στο Πανεπιστήμιο, τρέχουν σε "φροντιστήρια"... προκειμένου να ανταπεξέλθουν.

 

Ουσιαστικά υποθάλπτουν την αυτοπεποίθησή τους. (ΌΧΙ ΟΛΟΙ -δεν γενικεύω).

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

Περίεργο, γιατί ο μαθητής που ρώτησα εγώ μόλις φέτος......πανέξυπνος παρακαλώ........ δεν μου απάντησε για σιγουριά........αλλά για να μάθω........και με απαξιωτικά λόγια μάλιστα για το σχολείο........

Όλοι ξέρουμε πως λειτουργεί το σύστημα.........στο σχολείο κάνουν όλο και λιγότερα.....και στο φροντιστήριο όλο και περισσότερα......ποιους συμφέρει αυτό?

Τους καθηγητές.......αυτοί δεν τα κονομάνε και από το φροντιστήριο ή τα ιδιαίτερα?

Ο γονιός μόνο δίνει........

Αλλά το να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας ενώ όλοι γνωρίζουμε πως λειτουργεί το σύστημα και να λέμε ποιος να φταίει άραγε......είναι λίγο υποκριτικό πιστεύω.........το χρήμα φταίει!!!!!

Link to comment
Share on other sites

Όσο για το "πώς ξεκίνησε"... Η δική μου ματιά.... (δε λέω αν είναι σωστή ή λάθος... είναι απλά η δική μου ματιά):

 

Παλιά... την εποχή π.χ. των γονιών μας, κάνανε φροντιστήριο αυτοί που τους αποκαλούσαν "στουρνάρια", αυτοί που "δεν τα έπαιρναν" τα γράμματα. Συνήθως όμως, ήταν ευκατάστατων οικογένειών. Οι άλλοι απλά ασχολούνταν με κάποια τέχνη για να βγάζουν τα προς το ζειν.

 

Αργότερα, όταν άρχισε να βελτιώνεται η οικονομική κατάσταση της μεσαίας τάξης, άρχισαν να θέλουν να δώσουν "το καλύτερο" στα παιδιά, κι άρχισαν να κάνουν φροντιστήρια (για να δείξουν πως κι εκείνοι μπορούν να παρέχουν στα παιδιά τους κάτι παραπάνω). [Ας μου επιτρέψετε να το θέσω ως φαινόμενο "νεοπλουτισμού".]

 

Τέλος καθιερώθηκε στην τρίτη λυκείου λόγω του μεγάλου ανταγωνισμού.

Αν θυμάστε πριν 15 χρόνια (και βγάλε), η αναλογία θέσης-υποψηφίων ήταν 1:10 !!

Όταν έφτασαν οι πανελλήνιες και στη Β' λυκείου, τα φροντιστήρια προσαρμόστηκαν αναλόγως.

Οι εξετάσεις όμως στη Β' λυκείου σταμάτησαν να δίνονται πανελλαδικά. Αλλά λόγω συνήθειας... τα φροντιστήρια συνεχίστηκαν!! :shock:

Σκεφτείτε πως αρκετά πράγματα από αυτά που γίνονται στη Β' λυκείου ΔΕΝ χρειάζονται άμεσα ή καθόλου για τις πανελλήνιες.

 

Ο αριθμός των εισακτέων έγινε 1:1. Η βάση καταργήθηκε. Όλοι μπαίνουν κάπου. Αλλά η συνήθεια... δεν άλλαξε!!

 

 

 

Κατά τη γνώμη μου λοιπόν οι αιτίες της φροντιστηριο-μανίας (ΟΛΟΙ οι μαθητές για ΟΛΑ τα μαθήματα), δεν έχει να κάνει με την αδυναμία του εκπαιδευτικού συστήματος. Χαρακτηριστικό πως στα φροντιστήρια πηγαίνουν ΟΛΟΙ οι μαθητές και του δημοσίου σχολείου ΚΑΙ του ιδιωτικού!

 

Έχει να κάνει με την επιθυμία της κυβέρνησης να διατηρήσει την παραπαιδεία (γιατί είναι ένας μεγάλος τομέας απασχόλησης εργατικού δυναμικού) .... [άρα κοινωνικό και οικονομικό θέμα].

 

Έχει να κάνει με τη συνήθεια... που δύσκολα αλλάζει.

 

Έχει να κάνει με το "τι κάνουν οι πολλοί"... Η πίεση δηλαδή της πλειοψηφίας... (που γίνεται ασυναίσθητα).

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ ακόμα προσπαθώ να καταλάβω που στράβωσε το πράγμα και έγινε απαραίτητο το φροντιστήριο.

Καταλαβαίνω να κάνει κάποιος φροντιστήριο σε κάποιο μάθημα επειδή είναι αδύναμος. Αλλά σε όλα????? Γιατί? Δεν ξέρουν οι καθηγητές να διδάξουν? Δεν θέλουν??? Γιατί????

 

α) Άλλοι δεν αγαπούν τη δουλειά που κάνουν και κάνουν αγγαρεία.

 

β) Άλλοι βαριούνται.

 

γ) Άλλοι λένε και πράττουν φυσικά το εξής αμίμητο (το έχω ακούσει πολλές φορές από συναδέλφους): "Και να διδάξω καλά, μέτρια ή άριστα τα ίδια λεφτά θα πάρω, ποιος ο λόγος να κάθομαι να σκάω;;;

 

δ) Άλλοι δεν έχουν καθόλου ταλέντο στη διδασκαλία, άσχετα με το πόσες γνώσεις έχουν στο αντικείμενό τους. Μπορεί να κατέχουν γνώση αλλά δε μπορούν να "την περάσουν", να τη μεταλαμπαδεύσουν στα παιδιά!

 

ε)Άλλοι είναι αυτό που λένε και τα παιδιά "αφασία" δηλαδή δεν τους νοιάζει πραγματικά τίποτα παρά μόνο πότε θα έρθει η ώρα να πάνε σπίτι! Ειδικά αν πέσουν και σε γονείς σε περιοχές με χαμηλό βιωτικό επίπεδο που δε θα πάνε να τους ζητήσουν το λόγο ποτέ (γιατί δεν ξέρουν τί να τους πουν και πως να τους αντιμετωπίσουν).

 

Αληθινό π.χ. από τα χρόνια που δίδασκα... Μαθηματικός σε γυμνάσιο είναι σκέτη αφασία... Έχει πάρει με κακό μάτι μια μαθήτρια που απλά ήταν φοβισμένη στην αρχή της Α γυμνασίου ενώ παράλληλα είχαν χωρίσει και οι γονείς της εκείνο το διάστημα... Και της κοπανάει 14άρια (μιλάμε για καλή μαθήτρια). Ότι και να έκανε, αυτός 14άρια. Έρχεται η β γυμνασίου, 17 στο διαγώνισμα, 14 στο α τρίμηνο και εγώ ήμουν σίγουρη ότι η κοπέλα τα ήξερε ΟΛΑ, τα είχαμε περάσει κόσκινο μιλάμε αλλά είχε πάθει ένα ψυχολογικό στο διαγώνισμα με το συγκεκριμένο άνθρωπο και δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί απόλυτα, έκανε μικρολάθη! Οπότε λέω στη μαμά της, θα πάτε να μιλήσετε επιτέλους ή θα πάω εγώ;;; Με ήξερε χρόνια και μου επέτρεψε να πάω... Όταν του είπα ότι είμαι θεία της κοπέλας και καλά και ότι την έχω ξεσκονίσει στην ύλη της και να πάμε τώρα και να της βάλει μια άσκηση οποιαδήποτε του βιβλίου ή παρόμοια και αν δεν τη λύσει να μου πει, παιδιά έμεινε κόκαλό!!! Σας μιλάω ότι του έφυγε το ύφος των 200 καρδιναλλίων και κοκκίνισε σε όλο το πρόσωπο και το λαιμό! Στο άλλο τρίμηνο 18 η κοπέλα! Ε, καλά, αφασία μιλάμε...

 

δ) Κρατάνε δυνάμεις για τα φροντιστήρια το απόγευμα!!! (Ειδικά αυτοί του λυκείου).

 

ε) Θεωρούν δεδομένο ότι τα παιδιά "από κάπου τα ξέρουν". Σε αυτό φταινε και οι γονείς. Δεν έχω ακούσει ποτέ γονιό να πάει και να πει στον καθηγητή ευθύτατα και με θάρρος: "Το παιδί μου δεν κατάλαβε το τάδε κεφάλαιο, κανονίστε να κάνετε κάτι για να γίνει πιο σωστή δουλειά..." (Αφήστε που οι περισσότεροι γονείς δεν ξέρουν καν τί κάνει το παιδί τους και τί καταλαβαίνει από αυτά που κάνει... ) Κανείς δε ζητούσε ευθύνη από τους καθηγητές, αυτομάτως η ευθύνη έπεφτε στα παιδιά "δεν καταλαβαίνει/δε διαβάζει/δεν προσέχει/δε συγκεντρώνεται κλπ" Μόλις ο γονιός πηγαινε στην ενημέρωση του Α τριμήνου και άκουγε τέτοια και έβλεπε και κανένα 12ράκι τί έκανε; Έλεγε, πρέπει να βοηθήσω το παιδί, να το πάω φροντιστήριο... Ενώ τί έπρεπε να κάνει; Να ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ/ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ...

 

Κατά κάποιο τρόπο, ο καθηγητής του σχολείου έχει αλλάξει ρόλο και έχει γίνει κριτής ΜΟΝΟ της απόδοσης του μαθητή και περιμένει από ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙ το βασικό εκπαιδευτικό έργο, το δύσκολο κομμάτι, το πόνημα, αυτό που πρέπει να ανασχεδιάζεις αυτά που λες μέχρι να βεβαίωθείς ότι όλοι κατάλαβαν, αυτό που πρέπει να περάσεις πάνω από κάθε κεφάλι και να δεις ποιος δεν προχωράει και γιατί, αυτό που πρέπει να κοιτάζεις στα μάτια την ώρα που μιλάς και να καταλάβεις αν τα μυαλά είναι εκεί, αν ταξιδεύουν, αν έχουν απόγνωση ότι δεν κατάλαβαν τίποτα, αν, αν, αν και αναλόγως να αντιδράς... Πως να το πω, λείπει η θετική αλληλεπίδραση από το κλίμα της τάξης...

 

Ξέρω ελάχιστους καθηγητές που δημιουργούν στην τάξη αυτό που λέμε "δημιουργική ένταση". Αυτή την ένταση που κάνει τα παιδιά να μη χάνουν εύκολα την προσοχή τους, που τα κάνει να ξέρουν ότι ανά πάσα στιγμή τα κοιτάς, τα παρατηρείς, θα τους ζητήσεις να συμμετέχουν κάπου, ακόμα και στο αστείο σου...

 

Και μάλλον σας ζάλισα οπότε σταματώ εδώ...:)

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Περίεργο, γιατί ο μαθητής που ρώτησα εγώ μόλις φέτος......

 

Δε διαφωνώ με την εμπειρία σου.

Όταν αυτό που έχω με χοντρά μαύρα γράμματα τονισμένο...

γίνει πληθυντικός και ξεπεράσει το τριψήφιο νούμερο, θα ήθελα να έρθεις να μας καταθέσεις την εμπειρία σου και πάλι.

 

Μπορεί να επιβεβαιωθείς. Μπορεί και όχι. Στατιστικά και μόνο όμως, θα είναι ορθότερο ως δεδομένο.

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

Δηλαδή εσύ πιστεύεις ότι τα σχολεία λειτουργούν σωστά και οι γονείς και τα παιδιά είναι χαϊβάνια που έχουν δεν έχουν χρήματα τα σκάνε?

Εγώ πιστεύω πως έχουν λίγη περισσότερη αντίληψη.........δεν είναι τόσο χαζοί να κάνουν κάτι επειδή το έκαναν οι πλούσιοι αν ΔΕΝ χρειάζεται να γίνει.........κι όταν ο καθηγητής γυρνά και λέει αυτό θα το κάνετε στο φροντιστήριο προχωράμε.....ή σε πιάνει στο διάλειμμα να σου προτείνει λύσεις αν δεν πας φροντιστήριο (ιδιαίτερα) ε κάτι πάει πολύ στραβά!!!!!!

Link to comment
Share on other sites

α) Άλλοι δεν αγαπούν τη δουλειά που κάνουν και κάνουν αγγαρεία.

 

β) Άλλοι βαριούνται.

 

γ) Άλλοι λένε και πράττουν φυσικά το εξής αμίμητο (το έχω ακούσει πολλές φορές από συναδέλφους): "Και να διδάξω καλά, μέτρια ή άριστα τα ίδια λεφτά θα πάρω, ποιος ο λόγος να κάθομαι να σκάω;;;

 

δ) Άλλοι δεν έχουν καθόλου ταλέντο στη διδασκαλία, άσχετα με το πόσες γνώσεις έχουν στο αντικείμενό τους. Μπορεί να κατέχουν γνώση αλλά δε μπορούν να "την περάσουν", να τη μεταλαμπαδεύσουν στα παιδιά!

 

ε)Άλλοι είναι αυτό που λένε και τα παιδιά "αφασία" δηλαδή δεν τους νοιάζει πραγματικά τίποτα παρά μόνο πότε θα έρθει η ώρα να πάνε σπίτι! Ειδικά αν πέσουν και σε γονείς σε περιοχές με χαμηλό βιωτικό επίπεδο που δε θα πάνε να τους ζητήσουν το λόγο ποτέ (γιατί δεν ξέρουν τί να τους πουν και πως να τους αντιμετωπίσουν).

 

Αληθινό π.χ. από τα χρόνια που δίδασκα... Μαθηματικός σε γυμνάσιο είναι σκέτη αφασία... Έχει πάρει με κακό μάτι μια μαθήτρια που απλά ήταν φοβισμένη στην αρχή της Α γυμνασίου ενώ παράλληλα είχαν χωρίσει και οι γονείς της εκείνο το διάστημα... Και της κοπανάει 14άρια (μιλάμε για καλή μαθήτρια). Ότι και να έκανε, αυτός 14άρια. Έρχεται η β γυμνασίου, 17 στο διαγώνισμα, 14 στο α τρίμηνο και εγώ ήμουν σίγουρη ότι η κοπέλα τα ήξερε ΟΛΑ, τα είχαμε περάσει κόσκινο μιλάμε αλλά είχε πάθει ένα ψυχολογικό στο διαγώνισμα με το συγκεκριμένο άνθρωπο και δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί απόλυτα, έκανε μικρολάθη! Οπότε λέω στη μαμά της, θα πάτε να μιλήσετε επιτέλους ή θα πάω εγώ;;; Με ήξερε χρόνια και μου επέτρεψε να πάω... Όταν του είπα ότι είμαι θεία της κοπέλας και καλά και ότι την έχω ξεσκονίσει στην ύλη της και να πάμε τώρα και να της βάλει μια άσκηση οποιαδήποτε του βιβλίου ή παρόμοια και αν δεν τη λύσει να μου πει, παιδιά έμεινε κόκαλό!!! Σας μιλάω ότι του έφυγε το ύφος των 200 καρδιναλλίων και κοκκίνισε σε όλο το πρόσωπο και το λαιμό! Στο άλλο τρίμηνο 18 η κοπέλα! Ε, καλά, αφασία μιλάμε...

 

δ) Κρατάνε δυνάμεις για τα φροντιστήρια το απόγευμα!!! (Ειδικά αυτοί του λυκείου).

 

ε) Θεωρούν δεδομένο ότι τα παιδιά "από κάπου τα ξέρουν". Σε αυτό φταινε και οι γονείς. Δεν έχω ακούσει ποτέ γονιό να πάει και να πει στον καθηγητή ευθύτατα και με θάρρος: "Το παιδί μου δεν κατάλαβε το τάδε κεφάλαιο, κανονίστε να κάνετε κάτι για να γίνει πιο σωστή δουλειά..." (Αφήστε που οι περισσότεροι γονείς δεν ξέρουν καν τί κάνει το παιδί τους και τί καταλαβαίνει από αυτά που κάνει... ) Κανείς δε ζητούσε ευθύνη από τους καθηγητές, αυτομάτως η ευθύνη έπεφτε στα παιδιά "δεν καταλαβαίνει/δε διαβάζει/δεν προσέχει/δε συγκεντρώνεται κλπ" Μόλις ο γονιός πηγαινε στην ενημέρωση του Α τριμήνου και άκουγε τέτοια και έβλεπε και κανένα 12ράκι τί έκανε; Έλεγε, πρέπει να βοηθήσω το παιδί, να το πάω φροντιστήριο... Ενώ τί έπρεπε να κάνει; Να ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ/ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ...

 

Κατά κάποιο τρόπο, ο καθηγητής του σχολείου έχει αλλάξει ρόλο και έχει γίνει κριτής ΜΟΝΟ της απόδοσης του μαθητή και περιμένει από ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙ το βασικό εκπαιδευτικό έργο, το δύσκολο κομμάτι, το πόνημα, αυτό που πρέπει να ανασχεδιάζεις αυτά που λες μέχρι να βεβαίωθείς ότι όλοι κατάλαβαν, αυτό που πρέπει να περάσεις πάνω από κάθε κεφάλι και να δεις ποιος δεν προχωράει και γιατί, αυτό που πρέπει να κοιτάζεις στα μάτια την ώρα που μιλάς και να καταλάβεις αν τα μυαλά είναι εκεί, αν ταξιδεύουν, αν έχουν απόγνωση ότι δεν κατάλαβαν τίποτα, αν, αν, αν και αναλόγως να αντιδράς... Πως να το πω, λείπει η θετική αλληλεπίδραση από το κλίμα της τάξης...

 

Ξέρω ελάχιστους καθηγητές που δημιουργούν στην τάξη αυτό που λέμε "δημιουργική ένταση". Αυτή την ένταση που κάνει τα παιδιά να μη χάνουν εύκολα την προσοχή τους, που τα κάνει να ξέρουν ότι ανά πάσα στιγμή τα κοιτάς, τα παρατηρείς, θα τους ζητήσεις να συμμετέχουν κάπου, ακόμα και στο αστείο σου...

 

Και μάλλον σας ζάλισα οπότε σταματώ εδώ...:)

 

Επιτέλους η αλήθεια από μέσα.....

Οι γονείς φοβούνται πάντως.....κυκλοφορεί ακόμα ο μύθος "μη σε πάρει με κακό μάτι ο καθηγητής" τεμενάδες κάνουν και απλά απαιτούν από το παιδί να διαβάσει περισσότερο....

Πάντως "το κακό μάτι" μου το έλεγαν οι γονείς μου και ακούω να επαναλαμβάνεται μέχρι σήμερα.......

Α έχω κι άλλο καλύτερο......τα παιδιά των συναδέρφων γράφουν για 12 παίρνουν 18....άλλα γράφουν για 18 παίρνουν 14.....η αιτιολογία? ο ένας προσπάθησε ενώ εσύ μπορείς περισσότερα...........ντόινγκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκ................

Link to comment
Share on other sites

Δε διαφωνώ με την εμπειρία σου.

Όταν αυτό που έχω με χοντρά μαύρα γράμματα τονισμένο...

γίνει πληθυντικός και ξεπεράσει το τριψήφιο νούμερο, θα ήθελα να έρθεις να μας καταθέσεις την εμπειρία σου και πάλι.

 

Μπορεί να επιβεβαιωθείς. Μπορεί και όχι. Στατιστικά και μόνο όμως, θα είναι ορθότερο ως δεδομένο.

 

Εσύ νομίζεις ότι είναι μόνο ένας δηλαδή?

Εγώ μπορώ να κάνω αύριο και 30 τηλεφωνήματα σε παιδιά που δίνουν φέτος ή του χρόνου.......αν γίνουν 30 θα έχει μεγαλύτερη αξία?

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

"χαϊβάνια";; Δε θα υποβάθμιζα τη συζήτηση με τέτοιους χαρακτηρισμούς. Φαντάζομαι κι εσύ θα ήθελες επίπεδο στη συζήτηση, κάνω λάθος;

 

 

Επίσης, μην αγνοείς τις πιέσεις της πλειοψηφίας. Είναι ΤΟΣΟ σημαντικός παράγοντας... και τον αγνοούμε ΤΟΣΟ πολύ!!

Είναι πολύ μεγάλες και συνήθως λέμε "εγώ δε θα το έκανα ποτέ", αλλά γελιόμαστε!

 

Μη θέσω τώρα παραδείγματα περί ισχύος της "κοινής ιδέας" και ανατριχιάσουμε ομαδικά εδώ... :lol: γιατί δεν είναι του παρόντος.

 

 

Γιατί... απάντησέ μου σε παρακαλώ... Γιατί πάνε φροντιστήριο και ΟΛΑ τα παιδιά των ιδιωτικών σχολείων;;

Δηλαδή... εκεί οι γονείς δίνουν ένα σκασμό λεφτά για το "καλύτερο σχολείο", με άρτιο προσωπικό κτλ κτλ.... και ..... τότε ΓΙΑΤΙ πάνε φροντιστήριο;;

 

ΠΡΟΣΟΧΗ!!!

Μιλάω για την ΚΑΘΟΛΙΚΟΤΗΤΑ του φροντιστηρίου και όχι τυχόν αδυναμίες μαθητών ή καθηγητών που εντοπίζονται σε 1-2 συγκεκριμένα μαθήματα.

 

Υ.Γ. Υπάρχει ποιοτική διαφορά μεταξύ του 1 μαθητή και των περισσοτέρων.

Δεν κάνουμε διαγωνισμό γνωριμιών. Μην ανησυχείς.Επίσης, δεν έχω σκοπό να σου αλλάξω γνώμη. Είναι δικαίωμά σου να πιστεύεις αυτό που θες. Απλά δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο.

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

Κοίτα η λέξη δεν πειράζει κανέναν...ούτε υποβαθμίζει περισσότερο ούτε λιγότερο....μπορώ να το πω περιφραστικά και όχι να το ονομάσω από τη στιγμή μάλιστα που έχουν την ίδια σημασία?

Ναι, μπορεί η πλειοψηφία να πηγαίνει φροντιστήριο, αλλά αυτό ήταν συνέπεια πολύ συγκεκριμένων πραγμάτων και όχι μόδα........

Όσους ξέρω εγώ να πήγαν ή να πηγαίνουν ιδιωτικά δεν πάνε φροντιστήριο..........

Ίσως οι γονείς που τα στέλνουν και ιδιωτικό και φροντιστήριο να είχαν πράγματι πολλά λεφτά και θέλουν να το σιγουρέψουν από παντού...........

Link to comment
Share on other sites

..

Όσους ξέρω εγώ να πήγαν ή να πηγαίνουν ιδιωτικά δεν πάνε φροντιστήριο....................

 

Μάλλον ζούμε σε διαφορετικούς κόσμους.

 

Έχουμε εντελώς διαφορετικά πράγματα ως δεδομένα. Άρα, δε μπορούμε να συγκρίνουμε τις εικόνες μας.

 

Νομίζω όμως πως έχεις λάθος δεδομένα για τα παιδιά των ιδιωτικών σχολείων. Αλλά, οκ.. σέβομαι την άποψή σου.

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ ακόμα προσπαθώ να καταλάβω που στράβωσε το πράγμα και έγινε απαραίτητο το φροντιστήριο.

Καταλαβαίνω να κάνει κάποιος φροντιστήριο σε κάποιο μάθημα επειδή είναι αδύναμος. Αλλά σε όλα????? Γιατί? Δεν ξέρουν οι καθηγητές να διδάξουν? Δεν θέλουν??? Γιατί????

 

Εγώ νομίζω έχει να κάνει και με την αντιλήψη για το πως θα μάθουν τα παιδιά, δηλαδή ότι κάποιος πρέπει να τους τα διδάξει και αυτά θα είναι παθητικοί δέκτες και όχι αυτά να τα μάθουν με την δική τους ενεργητική μελέτη. Ξεκινάει απο το Δημοτικό να διαβάζουμε στα παιδιά αντί να τους αναπτύσσουμε την αίσθηση της ευθύνης και να τους αφήνουμε να αναπτύξουν δεξιότητες ενεργητικής μελέτης και όσο προχωράει γίνεται χειρότερο. Τώρα θέλουν φροντιστήριο και στο Πανεπιστήμιο!

Ειλικρινά πιστεύω ότι τα παιδιά μπορούν να μάθουν περισσότερα αν μάθουν να συγκεντρώνονται στην σχολική τάξη, αν κοιμούνται νωρίς το βράδυ (αντί να ξενοικτούν στα φροντιστήρια και αν μάθουν από μικρά να διαβάζουν αποδοτικά) Όλα αυτά στην θεωρεία τα πιστεύω - τα παιδιά μου είναι ακόμα νηπιαγωγείο....

Link to comment
Share on other sites

Εγώ νομίζω έχει να κάνει και με την αντιλήψη για το πως θα μάθουν τα παιδιά, δηλαδή ότι κάποιος πρέπει να τους τα διδάξει και αυτά θα είναι παθητικοί δέκτες και όχι αυτά να τα μάθουν με την δική τους ενεργητική μελέτη. Ξεκινάει απο το Δημοτικό να διαβάζουμε στα παιδιά αντί να τους αναπτύσσουμε την αίσθηση της ευθύνης και να τους αφήνουμε να αναπτύξουν δεξιότητες ενεργητικής μελέτης και όσο προχωράει γίνεται χειρότερο. Τώρα θέλουν φροντιστήριο και στο Πανεπιστήμιο!

Ειλικρινά πιστεύω ότι τα παιδιά μπορούν να μάθουν περισσότερα αν μάθουν να συγκεντρώνονται στην σχολική τάξη, αν κοιμούνται νωρίς το βράδυ (αντί να ξενοικτούν στα φροντιστήρια και αν μάθουν από μικρά να διαβάζουν αποδοτικά) Όλα αυτά στην θεωρεία τα πιστεύω - τα παιδιά μου είναι ακόμα νηπιαγωγείο....

 

 

Το να συγκεντρώνονται τα παιδιά στη σχολική τάξη είναι πολύ σημαντικό... Αρκεί να υπάρχει και κάποιος εκεί που να μην τα κοιμίζει :lol:, να τους τραβά το ενδιαφέρον και να προσφέρει ποιοτικό μάθημα... Θα συμφωνήσω ΚΑΙ για τη σημαντικότητα του ύπνου...

Link to comment
Share on other sites

Είναι αλήθεια ότι και πολλά παιδια ιδιωτικών σχολείων κάνουν φροντιστήριο... Εγώ η ίδια είχα πολλά ιδιαίτερα από παιδιά ιδιωτικών. Θέλετε να σας πω λόγους για να συμβαίνει αυτό;

 

α) Αδιάφοροι ή όχι αρκετά μορφωμένοι γονείς, που δε θέλουν ή δε μπορούν να ασχοληθούν καθόλου.

β) Πολυάσχολοι γονείς που δεν προλαβαίνουν να ασχοληθούν καθόλου.

γ) Εξαιρετικά ανασφαλείς γονείς που θέλουν "να τα κάνουν όλα" για να είναι σίγουροι.

δ) Γονείς και παιδιά που θέλουν να κυνηγήσουν υποτροφίες, διακρίσεις κλπ στο σχολείο για τους χ δικούς τους λόγους.

ε) Αρκετά αδύναμα στα μαθήματα παιδιά.

 

Υπάρχουν κι άλλοι λόγοι, λιγότερο συχνοί...

 

Πάντως έχω παρατηρήσει ότι συνήθως τα παιδιά του δημόσιου σχολείου κάνουν ομαδικό φροντιστήριο ενώ του ιδιωτικού ιδιαίτερα... Ίσως έχει σχέση και με την οικονομική επιφάνεια αυτό...

 

Πάντως υπάρχουν και σχολεία ιδιωτικά που δηλώνουν ότι ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ τα παιδιά τους να κάνουν ιδιαίτερα, εγώ έχω συναντήσει δυο τέτοια σχολεία και τα δυο ήταν οικογενειακές επιχειρήσεις...

 

Σε γενικές γραμμές νομίζω ότι το ποσοστό των παιδιών που κάνουν φροντιστήριο είναι συνολικά μικρότερο στα παιδιά των ιδιωτικών σχολείων, ειδικά είναι πολύ μικρότερο στις μικρές βαθμίδες (δημοτικό- β΄γυμνασίου περίπου). Ε, τί στο καλό πια, είναι λογικό κάτι τέτοιο!

Link to comment
Share on other sites

Εγώ νομίζω έχει να κάνει και με την αντιλήψη για το πως θα μάθουν τα παιδιά, δηλαδή ότι κάποιος πρέπει να τους τα διδάξει και αυτά θα είναι παθητικοί δέκτες και όχι αυτά να τα μάθουν με την δική τους ενεργητική μελέτη. Ξεκινάει απο το Δημοτικό να διαβάζουμε στα παιδιά αντί να τους αναπτύσσουμε την αίσθηση της ευθύνης και να τους αφήνουμε να αναπτύξουν δεξιότητες ενεργητικής μελέτης και όσο προχωράει γίνεται χειρότερο. Τώρα θέλουν φροντιστήριο και στο Πανεπιστήμιο!

Ειλικρινά πιστεύω ότι τα παιδιά μπορούν να μάθουν περισσότερα αν μάθουν να συγκεντρώνονται στην σχολική τάξη, αν κοιμούνται νωρίς το βράδυ (αντί να ξενοικτούν στα φροντιστήρια και αν μάθουν από μικρά να διαβάζουν αποδοτικά) Όλα αυτά στην θεωρεία τα πιστεύω - τα παιδιά μου είναι ακόμα νηπιαγωγείο....

Αυτό, για την ενεργητική μελέτη, πολύ μου αρέσει. Εκτός από τους γονείς, θα πρέπει να το υποστηρίζουν και οι δάσκαλοι - καθηγητές.

Αυτό για το νωρίς το βράδυ, ξαναπέστο. Πως στο λύκο ένα παιδί μπορεί να αποδώσει και να συγκεντρωθει όταν κοιμαται στις 11???

 

Οπως καταλαβαίνεται έχω αρχίσει από τώρα να προβληματίζομαι και ας είμαστε ακόμα στο προνήπιο...

Δεν θα ήθελα τα παιδιά μου να κάνουν ένα σκασμό φροντιστήρια, και για οικονομικούς λόγους, αλλά και γιατί δεν το θεωρώ "σωστό". Τα λυπάμαι να είναι όλη μέρα σε μία αίθουσα....

Πότε θα παίξουν? Πότε θα ξεκουραστούν? Πότε θα ασχοληθούν με ένα χόμπυ τους?

Και δηλώνοντας φανατική υπέρ του δημόσιου χαρακτήρα της "δωρεάν" παιδείας μας, θα ήθελα να αρκεί το σχολείο..

Ερώτηση κρίσεως τώρα. Αξιολόγηση δασκάλων - καθηγητών υπάρχει (λέμε τώρα)????

 

Σας ζάλισα με τις απορίες μου ε (φαντάσου ναπάνε και σχολείο οι κόρες μου.....)?????:oops::lol:

Είναι αφελής όποιος πιστεύει ότι θα πάει στον παράδεισο μιας θρησκείας και δεν θα διακινδυνεύσει να καταλήξει στην κόλαση μιας άλλης.

 

 

 

TbSdp2.png

Link to comment
Share on other sites

Ερώτηση κρίσεως τώρα. Αξιολόγηση δασκάλων - καθηγητών υπάρχει (λέμε τώρα)????

 

 

Υπάρχει ένα σύστημα αξιολόγησης που δεν λειτούργησε και πρέπει να λειτουργήσει. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι όλα είναι ξέφραγο αμπέλι στο δημόσιο τομέα. Ε, όχι δεν είναι. Οι τελευταίοι που φταίνε για το μπάχαλο των ιδιωτικών, είναι οι δάσκαλοι.

Ειδικά όμως για την αξιολόγηση, επειδή έχει γίνει μεγάλη συζήτηση, και επειδή η ερώτηση ΔΕΝ είναι θεωρητική, είναι ωραίο να την κάνουμε. Πείτε μου λοιπόν:

1. Ποιος θα αξιολογεί? (ένα προϊστάμενος, οι γονείς, οι μαθητές)

2. Με τί κριτήρια? (αν έχει γνώσεις, αν είναι καλός στο μάθημα, αν είναι ευχάριστος στα παιδιά, αν έχει μεταδοτικότητα, αν έχει ενδιαφέρον για το μάθημα, αν κάνει το κάτι παραπάνω κλπ)

3. Πώς θα 'βαθμολογήσεις' ποιοτικά κριτήρια. Αν πχ. ο σούπερ δάσκαλος 'φωνάζει', όπως παραπονιούνται συχνά τα παιδιά, αν η σούπερ δασκάλα ασχολείται μόνο με τους καλούς και αφήνει τους άλλους. Εδώ δέκα γονείς και δεν μπορούν να συμφωνήσουν μεταξύ τους για το εάν ο δάσκαλος είναι καλός, πώς θα γίνει αξιολόγηση από κάποιον που δεν είναι μέσα στην τάξη.

 

Κάθε σύστημα αξιολόγησης πρέπει να ξεκινάει από στόχους. Για να με αξιολογήσεις πρέπει να μου πεις πώς με θέλεις. Ποιος είπε σε αυτούς τους ανθρώπους, που τους 'πετάνε' μέσα σε μία τάξη, χωρίς βιβλία και θέρμανση πώς ακριβώς τους θέλουν.

Και μετά ποιός θα βάλει τους στόχους? Το υπουργείο. Και θα έρθει να πει: έπιασες τους στόχους σου στο τέλος της χρονιάς? Μπράβο, άριστα, και ας έχεις γίνει ο εφιάλτης των παιδιών.

Δεν τους έπιασες? Κακός δάσκαλος, και ας έμαθες στα παιδιά μαθήματα ζωής

 

Κατά βάση όμως ο δάσκαλος πρέπει να είναι ολοκληρωμένη προσωπικότητα και καλός άνθρωπος. Αυτό πώς θα το μετρήσουμε? Έναν δάσκαλο που δεν θα δώσει το παιδάκι που έχει 39 πυρετό το ντεπόν που έχει πει η μαμά στο τηλέφωνο, γιατί ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ, πώς θα τον αξιολογήσουμε? Καλό επαγγελματία? Πώς θα μετρήσουμε τον ευθυνόφοβο? Πώς θα μετρήσουμε αυτόν που βάζει την ψυχή του, και αυτόν που κάνει απλά τα προβλεπόμενα?

Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν εγώ προτιμώ τα ιδιοτικα και θα σας πω μόνο ένα περιστατικό που έγινε στο δημόσιο σχολείο που παει τον μικρό της η ξαδελφη μου ο μικρός είναι 4 χρόνων τον πήγε λοιπόν στο σχολείο το πρωί και στις 4 πήγε να τον πάρει τότε η δασκάλα της είπε πως ο Γιαννάκης είναι άρρωστος και λέει η ξαδελφη μου αφού το πρωί ήταν μια χαρά παει ο Γιαννάκης λοιπόν πρισμενος από την δεξιά μεριά και κλαιγοντας και λέει στην Μαμα του ότι του έδωσε ένα κοριτσάκι ένα κερμα των 5 λεπτών και ότι το έβαλε στην μύτη του και ότι δεν βγαίνει πήραν το παιδί με τον άντρα της και το πήγαν στο παίδων για να του το βγάλουν!!!!! Εγώ λοιπόν σας λέω αν ο μικρός δεν το είχε πει στην Μαμα του τι θα γινόταν;;; Οι δασκάλες δεν έβλεπαν ότι το παιδι είναι πρισμενο;;; Δεν το ρώτησαν τι έχει;;; Γιατί αφού όπως είπαν ήταν άρρωστος δεν πήραν να ειδοποιήσουν παρά από τις 12 που βγαίνουν διαλειμα και έγινε αυτό περίμεναν να παει 4 για να παει εκεί η Μαμα του;;;;

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...