Συνεχώς Κουρασμένη!!!!

[sweety**]

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ!ΕΧΩ ΤΟ ΕΞΗΣ ΘΕΜΑ ΟΠΩς ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΗΘΕΛΑ ΤΗΝ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΣΑΣ!!

ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΔΕΝ ΕΧΩ ΒΟΗΘΕΙΑ ,ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ 5 ΜΗΝΩΝ! ΚΟΙΜΑΜΑΙ 5 ΩΡΕΣ ΤΤΟ ΒΡΑΔΥ Η ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΕΣ.ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΗΣΥΧΟ.ΚΛΑΙΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΚΑΙ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙ.ΚΑΙ ΜΕΣ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΔΕΝ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ,ΙΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΤΣΙ ΚΑΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΣΟ ΠΕΡΝΑΝΕ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ,ΠΟΝΑΩ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΜΕΧΡΙ ΚΑΤΩ,ΩΜΟΙ,ΧΕΡΙΑ ΠΟΔΙΑ ΜΕΣΗ ΣΙΝ ΖΑΛΑΔΕΣ(ΑΠΟ ΑΥΠΝΙΑ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ). ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΣΗΚΩΝΩ ΤΟ ΜΩΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΝΙΑ Η  ΤΟΥ ΑΛΛΑΖΩ ΠΑΝΑ ΠΧ. ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ Μ ΠΕΣΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΑΙ ΦΟΒΑΜΑΙ. ΕΧΕΤΕ ΝΑ ΜΟΥ ΔΩΣΕΤΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ???

[Dust pink]

Συμβουλή..χμμμ. Αν δεν υπάρχει καμία απολύτως βοήθεια στο πλάνο έστω από σύζυγο κάποιες ώρες για να ξεκουραστείς, δύσκολα. Αν ο σύζυγος είναι διαθέσιμος καιρός να μπει ενεργά στο παιχνίδι και να σε ξεκουράζει γιατί σε λίγους μήνες με μπουσουληματα κτλ έρχονται δύσκολοι καιροί.

Εκμεταλλευσου έστω τις ώρες που κοιμάται μέσα στην μέρα για χαλάρωση. Μην αναλωνεσαι στα του σπίτιου ,είναι μάταιος κόπος και κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν θα σε παρεξηγήσει με ένα μωρό.

Φρόντισε την διατροφή σου, νερό και ίσως κάποιο συμπλήρωμα.

Το κυριότερο όμως είναι να πείσεις με κάποιο τρόπο τον σύντροφό σου να προσφέρει τις ώρες που είναι σπίτι μια στοιχειώδη βοήθεια πχ αλλαγμα η τάισμα.

[gkmpl]

Τον σίδηρο σου τον συνεχίζεις; Βιταμινουλες; Σίγουρα σου λείπει ύπνος και βοηθεια κορίτσι μου , αλλά ρωτά το γιατρό σου τι μπορείς να πάρεις για να τονώσεις λιγο τον οργανισμό σου.

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 53 λεπτά , sweety** είπε:

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ!ΕΧΩ ΤΟ ΕΞΗΣ ΘΕΜΑ ΟΠΩς ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΗΘΕΛΑ ΤΗΝ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΣΑΣ!!

ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΔΕΝ ΕΧΩ ΒΟΗΘΕΙΑ ,ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ 5 ΜΗΝΩΝ! ΚΟΙΜΑΜΑΙ 5 ΩΡΕΣ ΤΤΟ ΒΡΑΔΥ Η ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΕΣ.ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΗΣΥΧΟ.ΚΛΑΙΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΚΑΙ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙ.ΚΑΙ ΜΕΣ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΔΕΝ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ,ΙΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΤΣΙ ΚΑΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΣΟ ΠΕΡΝΑΝΕ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ,ΠΟΝΑΩ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΜΕΧΡΙ ΚΑΤΩ,ΩΜΟΙ,ΧΕΡΙΑ ΠΟΔΙΑ ΜΕΣΗ ΣΙΝ ΖΑΛΑΔΕΣ(ΑΠΟ ΑΥΠΝΙΑ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ). ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΣΗΚΩΝΩ ΤΟ ΜΩΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΝΙΑ Η  ΤΟΥ ΑΛΛΑΖΩ ΠΑΝΑ ΠΧ. ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ Μ ΠΕΣΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΑΙ ΦΟΒΑΜΑΙ. ΕΧΕΤΕ ΝΑ ΜΟΥ ΔΩΣΕΤΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ???

 

Υπάρχουν 2 σενάρια:

1) Ο πατέρας είναι στο σπίτι (δεν έχετε χωρίσει, δεν έχει μεταναστεύσει κλπ). Σε αυτή την περίπτωση, ο μπαμπάς αναλαμβάνει να κρατήσει το μωρό, και ακόμη καλύτερα να το πάει και μία βόλτα, όταν γυρίζει σπίτι, ώστε ένα δίωρο να ξεκουραστείς και να κοιμηθείς. Επίσης ο μπαμπάς εννοείται ότι αναλαμβάνει το μερίδιο του στο σπίτι, εφόσον ζείτε μαζί. Αν δεν θηλάζεις αποκλειστικά, αναλαμβάνει και ένα τουλάχιστον τάισμα το βράδυ.

 

2) Μένεις μόνη. Σε αυτή την περίπτωση καταρχήν ξεκινάς από τη συγκοίμηση. Και με τον πατέρα να μένεις, αν θηλάζεις, πάλι το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Φτιάχνεις κατάλληλα το χώρο (όχι παπλωματα και μαξιλάρια κοντά στο μωρό, το μωρό πάντα ανάμεσα σε εσένα και τοίχο ή το παιδικό κρεβάτι σπρωγμένο δίπλα στο δικό σου). Και καλύτερα θα κοιμάστε, και δε θα υπάρχει κίνδυνος να σου πέσει το παιδί από τα χέρια. 

Το ίδιο και μέσα στη μέρα, τουλάχιστον μία φορά, κοιμάστε αγκαλιά, ειδικά αν νιώθεις εξαντλημένη.

 

 

[sweety**]

ΣΙΔΗΡΟ?ΜΕ ΤΟΣΟ ΤΡΕΞΙΜΟ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΣΑΡΑΝΤΑ ΜΕΡΕΣ ΔΕΝ ΤΟ ΠΗΡΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΓΕΝΝΑ ΤΟ ΞΕΧΝΟΥΣΑ!!Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΛΕΙΠΕΙ ΕΚΤΟΣ ΠΟΛΗΣ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ(ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟΙ ΚΑΙ ΑΝ ΒΡΕΘΕΙ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΛΟΥ ΠΑΣ), ΚΑΙ ΟΣΟ ΗΤΑΝ ΕΔΩ ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΟΤΑΝ ΕΠΕΣΤΡΕΦΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ ΗΤΑΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΒΡΑΔΑΚΙ!!

ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΜΕΣ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΛΕΟΝ ΦΩΝΑΖΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΩΡΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΤΙ ΜΟΥ ΦΤΑΙΕΙΙΙ ΜΩΡΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ!!

@gkmpl Πως πασ?την επομενη παρσκευη ειναι η β επιπεδου?

[gkmpl]

Μήπως πρέπει να πάρεις το σίδηρο σου; αν θηλάζεις κιόλας απαραιτήτως! Πάρε τον γιατρό σου να κάνεις καμιά εξετασουλα και να σου πει τι να πάρεις, μην αφηνεσαι.  Το μωρό σε θέλει καλά για να το προσεχεις και να έχει ήρεμη τη μανούλα του. Όσο για τις εποχές είναι μεγαααααααλη κουβέντα. Γονείς ,πεθερικά, αδελφια; Μενετε μακρια;

Την Παρασκευή πάμε εμεις ,ναι.... Ούφ!

[Mother of three]

Καλησπέρα! Να σου ζήσει το μωράκι σου! Να είναι γερό και ευλογημένο.

Θα ξεκινησω λέγοντας σου,πως είμαι μανούλα 3 παιδιών,χωρίς καμία βοήθεια,με γονείς που ζούνε σε άλλες πόλεις. Και σε ένα μήνα ξεκινάω και δουλειά ( δουλεύω βάρδιες)!

Τι θα σε συμβούλευαν? Να χαλαρώσεις. Όταν κοιμάται το μωρό,να κοιμάσαι και εσύ. Να μην αναλωνεσαι σε δουλειές. Λίγα και τα πιο απαραίτητα. Να τρως καλά,να πίνεις νερό,να βγαίνετε βόλτες. Και να βρεις ένα πρόγραμμα. 

Είναι ένα και μπορείς να το "κουμαντάρεις". Έτσι θα μπορέσεις να βρεις και τις δυνάμεις σου. Έχεις αφήσει νομίζω τον εαυτό σου να πέσει. 

Να θυμάσαι πως όλα μπορείς να τα κάνεις και να είσαι και εσύ καλά. Αρκεί να μην το παρακάνεις με πράγματα που είναι ανούσια.

[Sunshine8]

Ισως είναι μια φαση που θα περάσει. Κι εγω αφότου γέννησα, δηλ τους τελευταίους 15 μήνες, περνάω διαστήματα τέτοια αλλα και διαστήματα που ειμαι πιο ξεκούραστη. Ουτε εγω εχω βοηθεια κι ομοίως ο αντρας μου λείπει συχνα σε ταξίδια. Βέβαια οταν ειναι εδω με βοηθάει κ ειναι λιγο καλύτερα. Σκέψου οτι εγω δουλεύω κιόλας, δεν ξερω αν εργάζεσαι, αν ναι τα πράγματα γίνονται πιο ζόρικα οτνα γυρνάς στη δουλεια. Οταν το παιδι μπει σε πρόγραμμα με τον ύπνο που σημαινει συνήθως τουλάχιστον 6μηνο, πιστεύω θα κοιμάσαι καλύτερα οπότε θα είσαι πιο ξεκούραστη. Εμένα αυτο με έσωσε, οταν ηταν να γυρίσω στη δουλειά το παιδί άρχισε να κοιμάται 8ωρα-9 ωρα για βραδυ συνεχόμενα οποτε κι εγω ξεκουραζομουν. 

[Adios amigos]

εγώ έτσι όπως σε διαβάζω, πιο πολύ πνευματική κούραση αντιλαμβάνομαι, παρά σωματική. αν ισχύει κάτι τέτοιο,προσπάθησε:

1) Να φτιάξεις ένα πρόγραμμα στο παιδί, δηλαδή να κοιμάται και να τρώει συγκεκριμένες ώρες. 

2) αν  γκρινιάζει πολύ και κλαίει, κάνε του ένα μπανάκι με χαλαρωτικό αφρόλουτρο, και μετά μασαζάκι (βρεφικό - ψάξε στο youtube να βρεις βιντεάκια). πιστεύω θα μετριαστεί η γκρίνια του έτσι.

3) αν δεν έχεις μάρσιπο, αγόρασε. θα σου λύσει τα χέρια όταν θα θέλεις να κάνεις καμιά δουλειά. Για έξω δε σου τον προτείνω γιατί είναι αρκετά βαρύ ήδη το μωρό σου. 

4) να βγαίνεις έξω, με το καρότσι, όσο περισσότερο μπορείς. δε χρειάζεσαι λεφτά ή παρέα. κοίτα τις βιτρίνες, κάνε βόλτα στο πάρκο, τάισε τα περιστέρια για να χαρεί και το μωράκι σου .... θα δεις ότι θα σε ανανεώσει!

5) μόλις κοιμηθεί το μωρό μέσα στη μέρα, κοιμήσου κι εσύ. προσπάθησε όμως σιγά σιγά, και αν και όσο γίνεται, να αρχίσει να κοιμάται λιγότερο τη μέρα.

6) ξέρω ότι είναι δύσκολο να συγκρατηθείς εκείνη την ώρα, αλλά σκέψου ότι με το να φωνάζεις μόνο τύψεις κερδίζεις.. δεν μπορεί να αντιληφθεί τι σε ενοχλεί και το κλάμα είναι ο τρόπος του μωρού για να επικοινωννήσει μαζί σου.

Κι εμένα ήταν πολύυυυυ γκρινιάρης και δεν κοιμόταν σχεδόν καθόλου, σε καταλαβαίνω.. επιπλέον και ο δικός μου σύζυγος απουσίαζε τα δύο πρώτα χρόνια.

Σώθηκα πραγματικά με τις τεράστιες βόλτες. και έφτιαξε και το σώμα μου με τόσο περπάτημα!

Επεξεργάστηκαν 6 Μαίου,2018 by jellyfishch

[sweety**]

προσπαθω πολλεσ φορεσ να κοιμηθω μεσα στην μερα με το μωρο αλλα παρατηρω οτι ειμαι σε υπερενταση οολη την μερα ακομα και το βραδυ οταν παω να κοιμηθω ενω νυσταζω ξαπλωνω και νιωθω την καρδια μου  να χτυπαει πολυ γρηγορα και αισθανομαι και αγχος!!και με περνει ποση ωρα να κοιμηθω!!τι να πω δεν ξερω!!ακομα δεν εργαζομαι αλλα σε δυο μηνεσ ξεκιναω παλι και οσο το σκεφτομαι λεω τι θα κανω τοτε αν ειμαι τωρα ετσι!!!

σας ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας!

[Sunshine8]

Μην αγχώνεσαι... Και εγω ειχα πολυ αγχος μηνες πριν παω στη δουλειά,  το σκεφτόμουν συνέχεια, και οταν ξεκίνησα λεω οκ αυτο ηταν;!  Μια φιλική συμβουλή, μην αφήνεις αυτο το άγχος να σε απασχολεί γιατι χάνεις όμορφες στιγμες με το μωρακι σου. Καμια φορα σκέφτομαι πως αν γύριζα τ χρόνο πισω θα προσπαθούσα να απολαύσω αυτες τις στιγμες χωρις να σκέφτομαι τι θα γίνει οταν γυρίσω στη δουλεια κλπ κλπ. Ειναι τοσο ωραιο αυτο το διάστημα που εχουμε να περνάμε με τα μικρα μας πριν την επιστροφή στη δουλειά που μετα θα το νοσταλγείς οποτε κοιτα να το απολαύσεις ..σε καθε φαση πρεπει ν: κοιτάζουμε τα θετικά αυτο εχω καταλάβει . Οσο για τον υπνο κι εγω μέρα δεν μπορούσα να κοιμηθώ απο την υπερένταση, με το που νυχτώνε ομως έπεφτα ξερή! 

[Sentir...natureza]

1 hour ago, sweety** είπε:

προσπαθω πολλεσ φορεσ να κοιμηθω μεσα στην μερα με το μωρο αλλα παρατηρω οτι ειμαι σε υπερενταση οολη την μερα ακομα και το βραδυ οταν παω να κοιμηθω ενω νυσταζω ξαπλωνω και νιωθω την καρδια μου  να χτυπαει πολυ γρηγορα και αισθανομαι και αγχος!!και με περνει ποση ωρα να κοιμηθω!!τι να πω δεν ξερω!!ακομα δεν εργαζομαι αλλα σε δυο μηνεσ ξεκιναω παλι και οσο το σκεφτομαι λεω τι θα κανω τοτε αν ειμαι τωρα ετσι!!!

σας ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας!

Μπορεις να δοκιμασεις τεχνικες χαλαρωσης. Καποια στιγμη που θα κοιμαται (ειτε τη μερα, ειτε τη νυχτα) καθησε σε μια ησυχη γωνια, μπορεις να βαλεις και λιγη χαλαρωτικη μουσικη και παρε βαθιες εισπνοες απο τη μυτη και εξεπνευσε αργα απο το στομα. Και το βραδυ, οταν ξαπλωσεις πριν κοιμηθεις παρε 10-20 βαθιες ανασες και θα χαλαρωσεις. Αλλα οταν θα εισπνεεις και θα εκπνεεις δεν θα σκεφτεσαι τιποτα αλλο, επικεντρωσου μονο στην αναπνοη. Δοκιμασε να πιεις και ενα ροφημα χαμομηλι πριν ξαπλωσεις ή να εισπνευεις λιγο αιθεριο ελαιο λεβαντα.

Επεξεργάστηκαν 6 Μαίου,2018 by Sentir...natureza

[sweety**]

@gkmpl νομιζα οτι ηταν την προηγουμηνε παρασκευη και περιμενα νεαα!! ενταξει δεν εμειναν και πολλεσ μερεσ!! οσο για τα πεθερικα αδεφια κτλ!!ενταξει ο καθε ενας εχει τις δουλειες του,το μωρο καλο ειναι για να παιξουν στα δυσκολα ομως που θελω την βοηθεια δυσκολευονται και λογικο ειναι...και ο μπεμπης δεν ειναι και απο τα πιο ευκολα μωρα!!ειναι πολυ γκρινιαρης και σα νεογεννητο εκλεινε 12ωρα ξυπνιο με κλαμα!!τωρα εχει ηρεμησει ασ πουμε καπως!!

@jellyfishch πως γινεται να του κοψω τον υπνο μεσ την μερα..οχι οτι θα κοιμηθει πολυ,καθε δυωρο περιπου τον βλεπω οτι νυσταζει,δεν κοιμαται παντα βεβαια και ουτε πολυ..αλλα εχει πολυ γκρινια τι μπορω να κανω για να τον κρατησω ηρεμο και ξυπνιο??

Επεξεργάστηκαν 7 Μαίου,2018 by sweety**

[belleblue]

Γειά σου! όταν αισθάνεσαι έτσι, να πελαγώνεις, και δεν μπορείς να κάνεις κάτι  ή κάποιος άλλος , για να καλυτερέψει η κατάσταση, κ τα βλέπεις μαύρα στο ότι δεν έχεις δυνατότητες να βγείς από αυτή τη τρύπα, είναι σημαντικό να στραφείς σε ειδικό! πολλές από εμάς το έχουμε κάνει και μας έχει σώσει. 

Να ξέρεις ότι το άγχος σου παίρνει ΟΛΗ τη χαρά, και αυτό είναι σαφέστατα σύμπτωμα ότι σου συμβαίνει κάτι που δεν σε αφήνει να χαρείς αυτές τις τόσο όμορφες στιγμές με το μωρό σου. 

Επειδή το πέρασα αυτό και το πέρασα σιωπηλά νομίζοντας ότι είναι φυσιολογικό, ή ότι πρέπει να το "αντέξω"....  η συμβουλή μου είναι να μην το παίξεις "σκληρή". 

Η ψυχική μας υγεία, για την καθημερινότητά μας είναι κάτι σαν το νερό για το σώμα μας. Θα αισθανθείς να ξεδιψάς όταν στραφείς σε άτομα να σε βοηθήσουν - είτε ειδικούς είτε φίλες. Όλα θα κάνουν καλό! 

άρα, όχι υπομονή  - πράξεις! κάνε πράγματα έστω μικρά μικρά που θα αρχίσουν να σου δίνουν πίσω τον εαυτό σου. Εάν αισθάνεσαι ότι αυτό δεν γίνεται, και σκέφτεσαι απαισιόδοξα τότε είναι καμπανάκι για επιλόχεια! 

 

[sweety**]

μετα απο 5 μηνες επιλοχεια?? ποια ειναι τα συμπτωματα? εμενα μου αρεσει να βγαινω εξω και να πηγαινω βολτες λογικα αν ειχα κατι τετοιο δεν θα ηθελα να καθομαι κλεισμενη στο σπιτι??

[belleblue]

εννοείται μετά από 5 μήνες. μέχρι κ ένα χρόνο ερχεται.   Όχι, δεν είναι για όλους το ίδιο... δεν είμαστε και όλοι ίδιοι, εάν ήταν τα συμπτώματα σε όλους τα ίδια, τότε... θα ήταν η ζωή πιο εύκολη κ απλή    

επίσης, δεν υπάρχει και μια κλίμακα στην οποία να μπορείς εύκολα να βαθμολογήσεις ποσο χάλια είσαι. 

Αρκεί εάν έχεις καταλάβει ότι δεν μπορείς να βγείς από κάποια άσχημα συναισθήματα που σε ακολοιυθούν [κ ας είναι αυτά το άγχος....]  και δεν μπορείς να τα αλλάξεις ή να ξεφύγεις από αυτά. 

Σε άλλη στιγμή της ζωής σου τι θα έκανες; Έχεις περάσει άλλη δύσκολη στιγμή στην ζωή σου; 

Αναλογίσου κ συγκρινε και ίσως δείς πιο ξεκάθαρα έτσι. 

Δε χρειάζεται να είμαστε στα πατώματα για να πάρουμε βοήθεια, ή να έχουμε συγκεκριμένα μόνο κριτήρια και μόνο αν έχουμε αυτά, να κάνουμε κάτι για τα αρνητικά μας συναισθήματα.  φιλιά! 

 

[Dust pink]

@sweety** Η κούραση και το άγχος των μωρών μας βγαίνουν μακροπρόθεσμα, όχι αμέσως στου ς 1-2 μήνες. Αν εχεις επιφορτιστεί όλες τις ευθύνες είναι λογικό να νιώθεις κατάρρευση.  Ένας νέος άνθρωπος και ανήμπορος έρχεται σπίτι και φέρνει τα πανω-κατω ειδικά αν είναι και πρώτο παιδί που χάνεις την μπάλα.

Προσπάθησε όπως σου είπανε και τα κορίτσια στα μικρά διαλείμματα κατά την διάρκεια της μέρας να χαλαρώνεις με οτιδήποτε σε ευχαριστεί.

Συνέχισε να παίρνεις σίδηρο και πρόσεξε την διατροφή σου!

Και φυσικά ένα αφέψημα όπως ειπώθηκε θα σε βοηθήσεις κατά τις νυχτερινές ώρες!

Αν υπάρχει κάποια άλλη δυνατότητα βοηθειας από μαμά , πεθερά για 1-2 ώρες επιστράτευσε την.

Είναι μια φάση περαστικη .

[marakiz]

Να κάνεις εξετάσεις να δεις αρχικά αν είναι όλα οκ, σίδηρος, d, b12 κλπ. Τρώγε καλά.  Κοιμήσου όταν κοιμάται. Κάντο αυτό μέχρι να συνέλθεις λίγο. Άσε λίγο τις δουλειές. Πάρε βαθιές ανάσες. Μη φωνάζεις στο μωρό, εκτός ότι είναι άδικο και ανώφελο, του δημιουργείς νευρικότητα και ανασφάλεια κι αυτό σου γυρνάει μπούμερανγκ με κλάματα και νεύρα που σε κουράζουν περισσότερο. 

[ΧρύσαΜ]

Πολύ θα ήθελα να διαβάσω όλες τισ απαντήσεις αλλά δε μπορώ. Από μεριά μου δεν είναι θέμα βιταμινών, οι εξετάσεις μου είναι πολύ καλές. Ακόμα κι όταν τον έχει η μαμά μου, με θέλει εκεί. Όταν κοιμάται και έχω χρόνο για εμένα, δε μπορώ να ηρεμήσω γιατί έχω το άγχο; ότι θα ξυπνήσει. Και νιώθω τόόόόόόσο νυσταγμένη. Ενώ παράλληλα νιώθω η χειρότερη μαμά του κόσμου που δε μπορώ να ανταπεξέλθω 100%. Είναι αχαριστία γιατί και βοήθεια έχω αλλά και πάλι κουρασμένη νιώθω....

[sweety**]

ακριβως αυτο το αγχος το εχω και εγω, κοιμαται το μωρο,και αγχωνομαι οτι θα ξυπνησει και δεν με περνει ο υπνος..βεβαια εξετασεις δεν εχω κανει περα απο αυτεσ που εκανα 20 μερεσ αφου γεννησα!!πρεπει να κανω παλι εννοειται!!νιωθω επισης η χειροτερη μαμα του κοσμου που δεν μπορω να ανταπεξελθω οπως πρεπει και απειρεσ τυψεις που του εχω φωναξει την ιδια στιγμη που θα φωναξω την ιδια στιγμη με πιανουν κλαματα που το εκανα αυτο!!!

[Dust pink]

Μην νιώθετε ενοχικά βρε κορίτσια νέες μανουλες είστε και η κούραση όπως και οι στιγμές που δεν αντέχουμε άλλο το μωρό είναι στο πρόγραμμα! Μια χαρά τα καταφέρνουμε και τα παιδάκια μας μεγαλώνουν και ότι καλύτερο τους προσφέρουμε! Κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε και αυτό αρκεί! Επειδή από την στιγμή που γινόμαστε γονείς μια ζωή θα έχουμε το άγχος τους σε όλες τις ηλικίες καλό θα είναι το δούμε λίγο πιο χαλαρά το θέμα και να αφιερώσουμε λίγο χρόνο και σε εμάς που το έχουμε ανάγκη, όσο δύσκολο και αν ακούγεται! 

[Marigat]

Μια από τα ίδια! Το κόλπο νομίζω είναι ύπνος ύπνος και πάλι ύπνος! Τις ώρες που έχεις δει επιβεβαιωμένα πως θα κοιμηθεί όντως το πρωί, να κοιμάσαι και εσυ οπωσδήποτε! 

Εγώ κρατάω τη μικρή στο κρεβάτι κανένα 8ωρο και κοιμόμαστε με διαλείμματα. Θηλαζεις; Μήπως να δοκιμάσεις συγκοιμηση ;

[marakiz]

14 ώρες πρίν, sweety** είπε:

ακριβως αυτο το αγχος το εχω και εγω, κοιμαται το μωρο,και αγχωνομαι οτι θα ξυπνησει και δεν με περνει ο υπνος..βεβαια εξετασεις δεν εχω κανει περα απο αυτεσ που εκανα 20 μερεσ αφου γεννησα!!πρεπει να κανω παλι εννοειται!!νιωθω επισης η χειροτερη μαμα του κοσμου που δεν μπορω να ανταπεξελθω οπως πρεπει και απειρεσ τυψεις που του εχω φωναξει την ιδια στιγμη που θα φωναξω την ιδια στιγμη με πιανουν κλαματα που το εκανα αυτο!!!

 

Δοκίμασε τη στιγμή που νιώθεις ότι θα φωνάξεις να μετρήσεις μέχρι το δέκα, ίσως αν πάρεις μια ανάσα να μην φωνάξεις τελικά. Ή να το αφήσεις στην κούνια/σε ένα ασφαλές σημείο και να πας για 1-2 λεπτά στο άλλο δωμάτιο, να πάρεις μια ανάσα και να ξαναγυρίσεις. 

[sweety**]

οχι δεν θηλαζω!! να σου οω την αληθεια κοιμομασταν μαζι μεχρι και πριν εναν μηνα!αποφασισα ομως οτι πρεπει να μπει στην κουνια του γιατι το παιδι πλεον βαζει το καφελι κατω και σερνεται στο κρεβατι!μια μερα ενω εκανα τις δουλειεσ μου το βρηκα στην ακρη του κρεβατιου παραλιγο να πεσει!!επισης οταν κοιμομαστε μαζι  παλι στριφογυριζει και φοβαμαι μηπως το χτυπησω πουθενα...οποτε αποφασισα να τον βαλω σε κουνια να εχω το κεφαλι μου ησυχο οτι δεν θα πεσει και αστον να κοβει βολτες στην κουνια!!

[belleblue]

αγαπημένη μου το ότι έφτασες σε σημείο να φωνάξεις στο μωρό από την απελπισία/άγχος/νεύρα σου, είναι πολύ κρίμα...Φαντάζομαι την ένταση... Μπράβο που ασχολείσαι να βελτιώσεις την κατάσταση γιατί μόνο εσύ μπορείς, και το μωρό σου του αξίζει μια μανούλα χαρούμενη που να μπορέσει να του δώσει μόνο θετικότητα.   Εμένα από αυτά που μου γράφεις μου φαίνεται ότι έχεις δυσκολία να διαχειριστεί τα δικά σου συναισθήματα, κάτι που σημαίνει ότι χρειάζεσαι μια καθοδήγηση σε αυτό. Όταν είμαστε έτσι είναι σαν να ζουμε στα άκρα και αυτό κάνει δύσκολη την αντιμετώπιση ακόμα και της πιο μικρής δυσκολίας ή αλλαγής - χάνουμε ψυχραιμία κ το μπούσουλα. 

Πρώτα πρέπει δηλαδή να βρείς την βάση σου, και μετά να λύσεις τα άλλα μικροπροβληματάκια! 

Δοκίμασε οπωσδήποτε μερικές τεχνικές αυτοσυγκέντρωσης κ χαλάρωσης   αναπνοές - κάθε ημερα, πολλές φορές μέσα στην ημέρα. 

Επίσης βοηθάνε και τα σκευάσματα φαρμακείου - εμένα με βοήθησε το quiet life όταν κάποιες στιγμές δε μπορούσα να επανέλθω σε θέματα άγχους! είναι φυτικό! θα σου δώσει μια ηρεμία αμέσως..!!! 

Ακόμα, στο εξωτερικό εάν έχεις πρόσβαση υπάρχει κάτι θαυματουργό, που το πήρε γνωστή μου για αγχώδη διαταραχή /κρίση πανικού  - το passionfruit. υπάρχει σε χάπια  κ είναι φανταστικό.  Εμένα μου ήταν πολύ βαρύ - το quiet life σε αντίθεση με αυτό ήταν πολύ ήπιο κ δεν σε κουράζει σωματικά καθόλου.