Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Επαναφοίτηση στο νηπιαγωγείο?


nihai

Recommended Posts

 Σε άλλες εποχές βέβαια, είχα ξάδερφο που άκουγαν οι γονείς του παρόμοια με εσάς. Επέμειναν για όλο το Δημοτικό και το παιδί είχε την ταμπέλα του "αργόστροφου" για να το πω απλά, του "τεμπέλη" πιο κομψά. Τελικά με αλλαγή σχολείου στα 13 το παιδί σπούδασε σε πολύ γνωστό αγγλικό πανεπιστήμιο, πήρε πλήρη υποτροφία στο χρόνο και τελείωσε από τους πρώτους στο έτος του το μεταπτυχιακό του. Δεν νομίζω καν ότι έφταιγε το σχολείο, απλά δεν ταιριάζουν όλα τα παιδιά παντού.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 197
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

2 ώρες πρίν, nihai είπε:

 

Ο σύζυγος λέει να μείνουμε και να τους κόψουμε τον αέρα, όπως είπες Ferby. Αλλά πρακτικά δεν ξέρω πώς γίβεται αυτό. Πώς δλδ τους κόβεις τον αέρα;

Αν αρχίσεις τέτοια λογική, την πληρώνει το παιδί. 

Link to comment
Share on other sites

Δεν έχω μιλήσει με άλλους γονείς, αλλά νομίζω ότι μόνο σε εμάς το πρότειναν.

 

Αυτό που σκεφτόμαστε να τους πούμε είναι ότι δεν έχουμε αποφασίσει ακόμα αν θα το κάνουμε το τεστ και ότι θα κάνουμε ότι μας πει η αναπτυξιολόγος.

Την αλήθεια δηλαδή.

Θα ζητήσουμε μάλιστα και μια γραπτή αναφορά για την εικόνα του παιδιού, ώστε να τα δει και η αναπτυξιολόγος αναλυτικά και να μας πει αν όντως προτείνει το τεστ.

Θέλω με τον τρόπο αυτό να αντιληφθούν το βάρος των σχολίων που κάνουν και να αναλάβουν την ευθύνη τους. Πράγματι, νιώθω ότι μας πετάνε ένα πρόβλημα και δε θέλουν καθόλου να εμπλακούν στη λύση.

 

Επίσης, το σχολείο έχει ψυχολόγο. Πριν μας στείλουν για τεστ, την συμβουλεύτηκαν? Αυτός δεν είναι ο ρόλος της?

Το Δεκέμβριο μας έγραφαν ότι όλα είναι καλά. Μέσα σε ενάμιση μήνα το παιδί είχε τόσο σοβαρή κάμψη? Κι αν είναι έτσι το έψαξαν? Μας ειδοποίησαν? Συζήτησαν μαζί μας αν πχ έχει συμβεί κάτι στο σπίτι που να επηρεάζει την πορεία του παιδιού? Έψαξαν μήπως αν συμβαίνει κάτι στο σχολείο?

 

Νομίζω ότι ένα σχολείο που είναι τόσο απαιτητικό με τα παιδιά πρέπει πρώτα να είναι απαιτητικό με τους ίδιους του τους ανθρώπους.

 

Στο μεταξύ είδαμε σήμερα κι ένα άλλο σχολείο. Στον αντίποδα εκείνου που είμαστε τώρα. Άκρα αντίθετα.

Πολύ μπέρδεμα.

 

 

Link to comment
Share on other sites

12 hours ago, ΑΡΓΚ said:

Αν αρχίσεις τέτοια λογική, την πληρώνει το παιδί. 

Καλημέρα Αργκ. Ήταν κυριολεκτική η ερώτηση. Δεν ξέρω τι πρέπει να ακούσουν στο σχολείο για να τους κοπεί ο αέρας. Να τους πούμε ότι δε θα κάνουμε το τεστ; Να τους πούμε να αφήσουν το παιδί στην ησυχία του; 

Επίσης θα ήθελα να σας ρωτήσω: έχετε υπόψιν κάποιο σχολείο που από την εμπειρία σας διαχειρίζεται καλύτερα τέτοια θέματα; Αντιλαμβάνομαι ότι η επιλογή σχολείου είναι ξεκάθαρα υποκειμενική, αλλά θέλω να δω τι εναλλακτικές έχουμε.

Link to comment
Share on other sites

nihai το να τους κόψεις τον αέρα είναι πίστεψε με το πιο εύκολο κομμάτι διότι δεν χρειάζεται να κάνεις απολύτως τίποτα.

Είναι αρκετα επαγγελματίες και ξέρουν που να σταματήσουν την λεκτική επικοινωνία.... 

Αρκεί η ενημέρωση με τον πιο ευγενικό τρόπο   ότι το κοιτάξατε και ο γιατρός δεν κρίνει αυτή την στιγμή ότι υπάρχει ένδειξή για κάτι παραπάνω. Επομένως προχωράμε κανονικά και θα έχουμε το νου μας και δείχνεις και την εμπιστοσύνη στο πρόσωπο τους ότι είσαι σίγουρη για την στενή συνεργασία σας. Εκεί με την  άτυπη δήλωση σας ουσιαστικά  ότι πάραυτα και παραμένετε στο σχολείο και θα πάει κανονικά στην επόμενη τάξη, θα κλείσει το θέμα και δεν θα σας αναφερουν  κάτι (ότι πουν εκείνη την ώρα δηλαδή).

 

Δύσκολο είναι να ζεις και να έχεις το παιδί σου κάπου (πόσο μάλλον στο σχολείο...)ξέροντας την αλήθεια πίσω απο το προσωπείο του καλού απαιτητικού σχολείου. Πλέον σου δόθηκε μέσα απο την αφορμή αυτή να δεις και να ξέρεις ΕΣΥ ΑΚΡΙΒΩΣ πως βλέπουν τα παιδιά. Αδιάφορα κατά βάθος! 

Και πίστεψε με αυτή την αντιμετώπιση θα την αισθανθείς άτυπα  πολλές φορές με τις κατάλληλες αφορμές οποιασδήποτε φύσεως  είτε με το δικό σου παιδί , είτε  μέσα απο το παιδί κάποιου άλλου.Πρόσεξε αυτό που σου λέω διοτι δεν έχει να κάνει απλά με ενα θέμα Μαθησιακό , αυτό απλά έτυχε σε εσάς είναι πολλοί οι τομέις. Κάθε χρόνο όλο κάτι θα ακούς και θα τα συνδυάσεις.

 

Δύσκολο θα είναι να ακούς  τους γύρους σου να είναι καλά  και να αισθάνονται ιδιαίτεροι ενω ζούνε σε μια φούσκα γιατι πιθανά έχουν άγνοια ή έτσι τους βολεύει ή αδιαφορούν για τυχόν λάθος κινήσεις έναντι παιδιών αφού δεν είναι το δικό τους.Πχ συχνά θα ακούς ότι το σχολείο δεν θέλει παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες για να μην χαλάσει το επίπεδο ή ότι είναι απαιτητικό σχολείο και δεν κάνει για αδύναμους μαθητές. Μια κατάσταση που είναι αλήθεια αλλά όχι γιατι είναι πανέξυπνα τα υπόλοιπα παιδιά και έχουν υψηλό μαθησιακό επίπεδο όπως βολεύονται κάποιοι να νομίζουν  . Αυτό το βλέπουμε όλοι ότι και οι μετριότητες που δεν γίνονται αντιληπτοί ότι υπάρχουν καν ως οντότητα  μια χαρά επιβιώνουν. 

Δεν είμαστε όμως όλοι έτσι .Είναι πολλοί που προβληματιζόμαστε με διάφορα περιστατικά καθώς και το δικό μας παιδί ανατρέφεται σε αυτό το περιβάλλον και εν δύναμή μπορεί να αντιμετωπίσει μια κατάσταση. 

 

Απο την άλλη μια αλλαγή σχολείου είναι πολύ πιθανό ότι θα σας απαλλάξει απο αυτό το άγχος και είναι η πιο σωστή επιλογή , όμως απο την άλλη στην Ελλάδα του 2018 δυστυχώς το σωστό δεν είναι ο κανόνας αλλά το παράλογο.Επομένως είναι πολύ πιθανό και το επόμενο σχολείο που θα επιλέξετε να είναι της ίδιας φιλοσοφίας με αποτέλεσμα ,αν σας τύχει αυτό το λαχείο θα έχετε να παλεύετε με φαντάσματα καθώς άντε να πιστέψει ο ''καλοπροαίρετος''  ότι δεν έχει κάτι το παιδί κ.ο.κ.Καταλαβαίνεις μην πλατειάζω.

Αντιλαμβάνεσαι ότι δεν είστε οι μόνοι και περισσότερο αντιλαμβάνεσαι ( γιατι βλέπεις και τα άλλα παιδιά )ότι ελάχιστοι αποχωρούν και μια χαρά μένουν και επιβιώνουν στο σχολείο διαφορετικά θα ήταν άδεια τα ιδιωτικά .Και καλά θα περάσουν και θα απομυθοποιείσουν  πάρα πολλά .

Το κλειδί είναι  να έχεις εσύ  αντοχές , λίγη αναισθησία ,  όχι παθητικότητα    και  κυρίως να μην αγγίζουν αυτά το παιδί,  γιατι εδω, αν είναι ,θα την πατήσεις.Θα γίνεις μια υστερική μάνα που θα του φωνάζεις να αλλάξει. χωρις να καταλαβαίνεις η ίδια γιατί απλά επειδη δεν αρέσει στους άλλους...................καταστρέφοντας τα ωραία αθώα αυτά χρόνια ενω απο ενα σημείο και μετά ούτε το σχολείο δεν θα δίνει σημασία σε αυτά.

 

Με λίγα λόγια για να κλείσω και μέσα απο την εμπειρία μου ΜΗΝ πολύ ασχολείσαι τόσο σοβαρά και τόσο συναισθηματικά με αυτά τα θέματα. Θα δεις σε λίγα χρόνια θα τα θεωρείς ρουτίνα.Πάντα  βέβαια θα ακούς το σχολείο προσεκτικά , θα δέχεσαι την σύσταση  , την αξιολογείς , την ψάχνεις, θα πράξεις ανάλογα και τέλος. Πας παρακάτω στην επόμενη νέα μέρα.  

 

 

 

 

 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Τώρα νιώθω πολύ ρομαντική. Και ολίγον κορόιδο.

Στο δικό μου το μυαλό γονείς και σχολείο είναι ένα πράγμα, αλληλοσυμπληρώνεται. Είναι τεράστιο πράγμα στο μυαλό μου ότι εμπιστεύομαι το παιδί μου σε κάποιους ανθρώπους για τόσες ώρες και θέλω η σχέση μαζί τους να είναι σχέση ανοιχτή κι εμπιστοσύνης.

 

Η γιατρός, με βάση τα λεγόμενα του σχολείου, είπε να γίνει το τεστ. Εμείς δεν το θέλουμε, για τους λόγους που έχω εξηγήσει. Να τους πω ψέματα? Για να είμαι ειλικρινής το έχω σκεφτεί και αυτό, αλλά έχω ενδοιασμούς.

 

Και πες πως μένουμε. Μήπως έχει μπει ήδη η ταμπέλα του ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ παιδιού με ΔΕΠΥ? Θα τη στηρίξουν? Θα τη βοηθήσουν να αξιοποιήσει το δυναμικό που όλοι λένε ότι έχει?

 

Και πες πως αλλάζουμε σχολείο. Αν κι εκεί έχουμε τα ίδια, τι θα γίνει? Θα φύγουμε ξανά? Αφήστε που σε μια επαφή που κάναμε με ένα άλλο σχολείο μας είπαν ότι είναι πάγια πολιτική τους να ζητάνε μια έκθεση από τη δασκάλα του υφιστάμενου σχολείου. Πάρε και κατάλαβε. Άλλη ταμπέλα εκεί, πριν ακόμα πάμε. Και το αστείο είναι ότι δεν έχουμε διάγνωση. Μπορεί να έχει ΔΕΠΥ, οπότε θα χρειαστεί στήριξη, αλλά μπορεί και να μην έχει. Υπάρχει η πιθανότητα όλο αυτό να γίνεται χωρίς κανένα λόγο.

 

Όλο αυτό μου προκαλεί μεγάλη απογοήτευση και αγωνία για τη σωστή απόφαση. Γιατί όπως φαίνεται, όσο κι αν δε μου αρέσει, μόνο εμείς νοιαζόμαστε ουσιαστικά για τη μικρή - που έχει και γαστρεντερίτιδα τώρα και πονάει η κοιλιά της :(:)

 

Link to comment
Share on other sites

Τελικά πήγατε στο Αττικο;

Το παιδί το εξέτασε κάποιος ειδικός;

Όπως λέει και η ferby το σχολείο μπορεί να έχει τους λόγους του, αλλά καλό είναι και εσείς να είστε σίγουροι για την απόφαση σας.

 

Για να μιλήσω και λίγο γενικά.

Ας μην δαιμονοποιούμε την επαναφοίτηση στο νηπιαγωγείο. Δεν σημαίνει ότι το παιδί μας είναι χαζό ή καθυστερημένο.

Η επαναφοίτηση στο νηπιαγωγείο είναι η πιο ανώδυνη, εχει πλεονεκτήματα και σε γενικές γραμμές τα παιδιά (αν το χειριστούν καλά οι γονείς), δεν το καταλαβαίνουν.

Ξέρω γονείς που τους προτάθηκε η επαναφοίτηση, δεν την έκαναν και σε μεγαλύτερες τάξεις το μετάνιωσαν, διότι οι δυσκολίες φανηκαν μετά.

 

ΕΑΝ το παιδί λοιπόν χρειάζεται επαναφοίτηση, καλό είναι να γινει στο νηπιαγωγείο

Link to comment
Share on other sites

7 minutes ago, xrigio said:

Τελικά πήγατε στο Αττικο;

Το παιδί το εξέτασε κάποιος ειδικός;

Όπως λέει και η ferby το σχολείο μπορεί να έχει τους λόγους του, αλλά καλό είναι και εσείς να είστε σίγουροι για την απόφαση σας.

 

Για να μιλήσω και λίγο γενικά.

Ας μην δαιμονοποιούμε την επαναφοίτηση στο νηπιαγωγείο. Δεν σημαίνει ότι το παιδί μας είναι χαζό ή καθυστερημένο.

Η επαναφοίτηση στο νηπιαγωγείο είναι η πιο ανώδυνη, εχει πλεονεκτήματα και σε γενικές γραμμές τα παιδιά (αν το χειριστούν καλά οι γονείς), δεν το καταλαβαίνουν.

Ξέρω γονείς που τους προτάθηκε η επαναφοίτηση, δεν την έκαναν και σε μεγαλύτερες τάξεις το μετάνιωσαν, διότι οι δυσκολίες φανηκαν μετά.

 

ΕΑΝ το παιδί λοιπόν χρειάζεται επαναφοίτηση, καλό είναι να γινει στο νηπιαγωγείο

 

Tο ραντεβού είναι στο τέλος του μήνα.

Τη μικρή την έχει δει πέρσι αναπτυξιολόγος και από τότε κάνει εργοθεραπεία, οπότε είναι μονίμως με ειδικούς.

Φυσικά και δε δαιμονοποιώ τίποτα, έχω δει κι εγώ παιδιά να ωφελούνται από την επαναφοίτηση. Ξέρω όμως κιόλας ότι η επαναφοίτηση βοηθά παιδιά που το χρειάζονται πραγματικά - αν ένα παιδάκι δεν το χρειάζεται, μόνο κακό θα του κάνει. Κι αυτό είναι ένα ρίσκο που δε θέλω να πάρω.

Link to comment
Share on other sites

πρίν από 1 λεπτό , nihai είπε:

 

Tο ραντεβού είναι στο τέλος του μήνα.

Τη μικρή την έχει δει πέρσι αναπτυξιολόγος και από τότε κάνει εργοθεραπεία, οπότε είναι μονίμως με ειδικούς.

Φυσικά και δε δαιμονοποιώ τίποτα, έχω δει κι εγώ παιδιά να ωφελούνται από την επαναφοίτηση. Ξέρω όμως κιόλας ότι η επαναφοίτηση βοηθά παιδιά που το χρειάζονται πραγματικά - αν ένα παιδάκι δεν το χρειάζεται, μόνο κακό θα του κάνει. Κι αυτό είναι ένα ρίσκο που δε θέλω να πάρω.

Οπότε μέχρι τότε μην το πολυσκέφτεστε, καλά κάνετε και προβληματίζεστε και αν χρειααστεί πάρτε και μια δεύτερη γνώμη.

Απλά να είστε έτοιμοι και για το ενδεχόμενο οι ειδικοί να σας προτείνουν επαναφοίτηση, γιατί κάπου πόσταρες ότι δεν θέλετε με τίποτα.

 

Τα λοιπά περί δαιμονοποίησης και λοιπά, εξ αρχης ανέφερα ότι τα λέω γενικά και δεν αναφερόμουν σε εσένα. Και εννοείται ότι αν ένα παιδί δεν χρειάζεται επαναφοίτηση, τουλάχιστον δεν θα του κάνει καλό.

 

Ακόμη και το τεστ που λες δεν είναι κακό να το κάνει. Δεν χρειάζεται να πείτε στο παιδί ότι το πάτε για τεστ ή ότι θα το εξετάσει κάποιος ειδικός. Μπορείτε να του πείτε ότι θα κάνει κάποια παιχνίδια με έναν κύριο ή μια κυρία.

 

Υπομονή μέχρι να σας δει ο ειδικός

Link to comment
Share on other sites

Προς το παρόν υπομονή είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε. Απλά θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι δεν είναι και το πιο απλό πράγμα για ένα παιδάκι να το πηγαίνεις σε νοσοκομεία να κάνει αξιολογήσεις. Όσο και να το "στολίζεις", το μικρό αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά και στα καλά καθούμενα μια κυρία ή ένας κύριος του λέει "μέτρα μέχρι το δέκα" ή "γράψε το όνομά σου", κοκ. Η μικρή θυμάται ακόμα την περσινή αξιολόγηση από τον αναπτυξιολόγο. Για να καταλάβεις πήγαμε στο μεταξύ ξανά στο Ατικό για ένα άσχετο ζήτημα και με είχε ρωτήσει αν θα τη βάλουν ξανά να ανεβοκατεβαίνει σκάλες (το είχαν κάνει στην αξιολόγηση για να δουν την κίνησή της).

 

Όπως και να έχει δεν είναι ευχάριστες διαδικασίες για ένα παιδί. 

 

Εκεί είναι και το δίλημμά μας. Φυσικά και θέλουμε να κάνουμε ότι χρειάζεται. Αρκεί να το χρειάζεται πραγματικά. 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

πρίν από 51 λεπτά , nihai είπε:

Προς το παρόν υπομονή είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε. Απλά θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι δεν είναι και το πιο απλό πράγμα για ένα παιδάκι να το πηγαίνεις σε νοσοκομεία να κάνει αξιολογήσεις. Όσο και να το "στολίζεις", το μικρό αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά και στα καλά καθούμενα μια κυρία ή ένας κύριος του λέει "μέτρα μέχρι το δέκα" ή "γράψε το όνομά σου", κοκ. Η μικρή θυμάται ακόμα την περσινή αξιολόγηση από τον αναπτυξιολόγο. Για να καταλάβεις πήγαμε στο μεταξύ ξανά στο Ατικό για ένα άσχετο ζήτημα και με είχε ρωτήσει αν θα τη βάλουν ξανά να ανεβοκατεβαίνει σκάλες (το είχαν κάνει στην αξιολόγηση για να δουν την κίνησή της).

 

Όπως και να έχει δεν είναι ευχάριστες διαδικασίες για ένα παιδί. 

 

Εκεί είναι και το δίλημμά μας. Φυσικά και θέλουμε να κάνουμε ότι χρειάζεται. Αρκεί να το χρειάζεται πραγματικά. 

 

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι ο γονιός είναι αυτός που έχει την ευθύνη για το παιδί του. Οχι το σχολείο και όχι ο αναπτυξιολόγος. Αν με κάτι δε νιώθεις καλά, δεν το κάνεις. Ειλικρινά, τόσο απλά.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Τα παιδάκια είναι πανέξυπνα και αντιλαμβάνονται τα πάντα και που πάνε και γιατί πάνε...αφήστε δε που στο σχολείο συζητούν μεταξύ τους και μπορεί να καταλάβει ότι αλλα παιδάκια δεν έχουν κάνει κάτι παρόμοιο. Για την επαναφόιτηση διαφωνώ, θα πρέπει να γίνεται μόνο σε ακραίες περιπτώσεις...όσο για το " κόστος" στην ψυχοσύνθεση του παιδιού ας το αφήσουμε...όταν το παιδάκι θα έχει μια ηλικιακή διαφορά με τα υπόλοιπα στις επόμενες τάξεις πως θα το δικαιολόγησει ο γονιός??? Τι θα πει;; Παιδί μου σε άφησαν στην ίδια τάξη στα νήπια;;; Είναι αστείο

Στο συγκεκριμένο νοσοκομείο για το τεστ ο αναπτυξιολογος σας έστειλε??

Link to comment
Share on other sites

10 ώρες πρίν, nihai είπε:

Καλημέρα Αργκ. Ήταν κυριολεκτική η ερώτηση. Δεν ξέρω τι πρέπει να ακούσουν στο σχολείο για να τους κοπεί ο αέρας. Να τους πούμε ότι δε θα κάνουμε το τεστ; Να τους πούμε να αφήσουν το παιδί στην ησυχία του; 

Επίσης θα ήθελα να σας ρωτήσω: έχετε υπόψιν κάποιο σχολείο που από την εμπειρία σας διαχειρίζεται καλύτερα τέτοια θέματα; Αντιλαμβάνομαι ότι η επιλογή σχολείου είναι ξεκάθαρα υποκειμενική, αλλά θέλω να δω τι εναλλακτικές έχουμε.

 

Eιμαι για πολλούς λόγους αυστηρά υπέρ του δημόσιου σχολείου, με όλα τα τεράστια προβλήματά του, οπότε δεν μπορώ να βοηθήσω στην επιλογή ιδιωτικού. Σίγουρα σα σχολείο ποτέ δε θα διάλεγα κάτι που δεν ταιριάζει με την γενικότερη φιλοσοφία, τρόπο ζωής και διαπαιδαγώγηση των παιδιων στην οικογένειά μου. Για εμάς αυτό σημαίνει αυστηρά δημόσιο, για μία άλλη οικογένεια μπορεί να σημαίνει π.χ. σχολείο με θρησευτικό προσανατολισμό ή πολύ αυστηρών αρχών, ή πολύ πιο χαλαρό κλπ. Αλλά πρέπει να υπάρχει μία συνέπεια.

Link to comment
Share on other sites

Ναι, η αναπτυξιολόγος μας σύστησε το Αττικό.

Είναι και άλλα που σκέφτομαι και μπορεί να είμαι υπερβολική, αλλά τα σκέφτομαι.

Είναι κορίτσι. Πώς θα είναι να έχει πρώτη απο όλες τις συμμαθήτριές της περίοδο, ή στήθος?

Σε κάθε γενέθλια θα μετράμε κεράκια και θα εξηγούμε γιατί είναι περισσότερα?

Τι θα πούμε σε ένα παιδί που περιμένει πώς και πώς να πάει στην πρώτη για να μάθει να διαβάζει μόνη της τα βιβλία της?

Πώς δε θα νιώσει αυτό το παιδί ότι υστερεί σε σχέση με τα υπόλοιπα?

Link to comment
Share on other sites

πρίν από 2 λεπτά , nihai είπε:

Ναι, η αναπτυξιολόγος μας σύστησε το Αττικό.

Είναι και άλλα που σκέφτομαι και μπορεί να είμαι υπερβολική, αλλά τα σκέφτομαι.

Είναι κορίτσι. Πώς θα είναι να έχει πρώτη απο όλες τις συμμαθήτριές της περίοδο, ή στήθος?

Σε κάθε γενέθλια θα μετράμε κεράκια και θα εξηγούμε γιατί είναι περισσότερα?

Τι θα πούμε σε ένα παιδί που περιμένει πώς και πώς να πάει στην πρώτη για να μάθει να διαβάζει μόνη της τα βιβλία της?

Πώς δε θα νιώσει αυτό το παιδί ότι υστερεί σε σχέση με τα υπόλοιπα?

Λίγο αδιάκριτη η ερωτηση... Τι κόστος για το τεστ? Απ όλα αυτά δικαιολογεί κάτι το ταμείο? Ο αναπτυξιολογος που αναφέρεις παιδίατρος είναι?

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Just now, nihai είπε:

Δεν υπάρχει κόστος για το τεστ, είναι σε δημόσιο νοσοκομείο.

Ναι, η αναπτυξιολόγος είναι παιδίατρος.

Οκ...κοίτα η δεπυ δεν είναι λόγος επαναφόιτησης ,ούτε είναι σίγουρο ότι αν ξανά κάνει τα νήπια θα είναι έτοιμο μετά. Αφού κλείσατε ραντεβού για το τεστ θα το κάνετε. Εύχομαι τα αποτελέσματα να είναι καλά!! Αν είναι οκ για το παιδί ,θα πρέπει να σκεφτείς πολύ καλά πως θα κινηθείς απέναντι σε όσους " έστειλαν" το παιδί για να το κάνει.

Link to comment
Share on other sites

25 minutes ago, Dust pink said:

Οκ...κοίτα η δεπυ δεν είναι λόγος επαναφόιτησης ,ούτε είναι σίγουρο ότι αν ξανά κάνει τα νήπια θα είναι έτοιμο μετά.

 

Αυτό είναι που με τρομάζει, ΑΝ τα αποτελέσματα δεν είναι καλά.

Το να βρεθούμε μπροστά σε μια τέτοια απόφαση, για το συγκεκριμένο παιδί.

Επεξεργάστηκαν by nihai
Link to comment
Share on other sites

Μα και καλά να μην είναι τα αποτελέσματα δεν αποτελεί λόγο να ξανακάνει τα νήπια αν δεν το θέλετε. Το δεύτερο σενάριο κατά εμέ καλύτερο είναι να μην γίνει καθόλου το τεστ και να συνεχίσει κανονικά.

Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, nihai είπε:

Ναι, η αναπτυξιολόγος μας σύστησε το Αττικό.

Είναι και άλλα που σκέφτομαι και μπορεί να είμαι υπερβολική, αλλά τα σκέφτομαι.

Είναι κορίτσι. Πώς θα είναι να έχει πρώτη απο όλες τις συμμαθήτριές της περίοδο, ή στήθος?

Σε κάθε γενέθλια θα μετράμε κεράκια και θα εξηγούμε γιατί είναι περισσότερα?

Τι θα πούμε σε ένα παιδί που περιμένει πώς και πώς να πάει στην πρώτη για να μάθει να διαβάζει μόνη της τα βιβλία της?

Πώς δε θα νιώσει αυτό το παιδί ότι υστερεί σε σχέση με τα υπόλοιπα?

Επειδή τα παιδιά μου έχουν και τα 3 συμμαθητές και γνωστούς που επανέλαβαν νήπια, χωρίζονται σε 2 κατηγορίες:

- αλλοδαποί, που επανέλαβαν το νήπιο για λόγους γλώσσας και το αποδέχονται όλοι

- παιδιά με βαριά προβλήματα, που δεν πέρασαν με τα χρόνια, και όταν λέω βαριά εννοώ παιδιά που δεν είναι ενσωματωμένα στο σύνολο της τάξης, και που το πρόβλημα είναι στην κατηγορία "ειδικές ανάγκες".

Αυτό που περιγράφεις, ένα παιδί που να έχει χάσει χρονιά χωρίς να υπαρχει προφανής λόγος, μπορεί να σου δώσει παράδειγμα το σχολείο που το προτείνει για το πώς ενσωματώνεται στην τάξη και πώς νιώθει; Δεν εννοώ να σου πει "να η Μαρία ή ο Γιάννης ξαναέκαναν την τάξη" αλλα να απαντήσει το σχολείο με βάση τις εμπειρίες του παρελθόντος. Η είναι κάτι που δεν έχουν ξαναδεχτεί ποτέ γονείς και είναι θεωρητική η εμπειρία τους;

Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, Dust pink είπε:

Τα παιδάκια είναι πανέξυπνα και αντιλαμβάνονται τα πάντα και που πάνε και γιατί πάνε...αφήστε δε που στο σχολείο συζητούν μεταξύ τους και μπορεί να καταλάβει ότι αλλα παιδάκια δεν έχουν κάνει κάτι παρόμοιο. Για την επαναφόιτηση διαφωνώ, θα πρέπει να γίνεται μόνο σε ακραίες περιπτώσεις...όσο για το " κόστος" στην ψυχοσύνθεση του παιδιού ας το αφήσουμε...όταν το παιδάκι θα έχει μια ηλικιακή διαφορά με τα υπόλοιπα στις επόμενες τάξεις πως θα το δικαιολόγησει ο γονιός??? Τι θα πει;; Παιδί μου σε άφησαν στην ίδια τάξη στα νήπια;;; Είναι αστείο

Στο συγκεκριμένο νοσοκομείο για το τεστ ο αναπτυξιολογος σας έστειλε??

 

 

ΕΑΝ υπάρχει πραγματικός λόγος επαναφοίτησης μια χαρά δικαιολογείται η επαναφοίτηση και η διαφορά ηλικίας. Μην τρελαθούμε, υπάρχουν πολλοί τρόποι, αρκεί να το αποδεχθουν οι γονείς

Πολύ πιο μειονεκτικά θα αισθανθεί το όποιο παιδί και θα επηρρεαστεί η ψυχοσύνθεση του, αν το παιδί αργότερα δει να υστερεί από τους συμμαθητές του και να μειονεκτεί στην ουσία και όχι στον τύπο της ηλικίας.

Ξέρω περιπτώσεις που  οι γονείς το έχουν μετανιώσει που δεν δέχθηκαν την επαναφοίτηση,

Για να μην παρεξηγηθώ δεν μιλώ για την θεματοθέτρια, ούτε είμαι ειδικός για να διαγνώσω αν το δικό της παιδί χρειάζεται επαναφοίτηση.

Αυτό που λεώ για τελευταία φορα είναι να εμπιστευόμαστε τους ειδικούς . Η μη επαναφοίτηση παιδιού που χρήζει ανάγκης επαναφοίτησης ειναι πιο επώδυνη για την μετέπειτα πορεία του παιδιού, από τις συνέπειες που θα εχει στο να βλέπει τους συμμαθητές του στο νήπιο να προχωράνε.

Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, xrigio είπε:

 

 

ΕΑΝ υπάρχει πραγματικός λόγος επαναφοίτησης μια χαρά δικαιολογείται η επαναφοίτηση και η διαφορά ηλικίας. Μην τρελαθούμε, υπάρχουν πολλοί τρόποι, αρκεί να το αποδεχθουν οι γονείς

Πολύ πιο μειονεκτικά θα αισθανθεί το όποιο παιδί και θα επηρρεαστεί η ψυχοσύνθεση του, αν το παιδί αργότερα δει να υστερεί από τους συμμαθητές του και να μειονεκτεί στην ουσία και όχι στον τύπο της ηλικίας.

Ξέρω περιπτώσεις που  οι γονείς το έχουν μετανιώσει που δεν δέχθηκαν την επαναφοίτηση,

Για να μην παρεξηγηθώ δεν μιλώ για την θεματοθέτρια, ούτε είμαι ειδικός για να διαγνώσω αν το δικό της παιδί χρειάζεται επαναφοίτηση.

Αυτό που λεώ για τελευταία φορα είναι να εμπιστευόμαστε τους ειδικούς . Η μη επαναφοίτηση παιδιού που χρήζει ανάγκης επαναφοίτησης ειναι πιο επώδυνη για την μετέπειτα πορεία του παιδιού, από τις συνέπειες που θα εχει στο να βλέπει τους συμμαθητές του στο νήπιο να προχωράνε.

Στο σχόλιο μου ανέφερα ακραίες περιπτωσεις . Παιδιά δηλαδή με σοβαρή δυσλειτουργια. Εμπιστοσύνη στους ειδικούς ναι τυφλή εμπιστοσύνη όχι. Ο προβληματισμός και η αμφισβήτηση δεν θεωρούνται απαραίτητα άσχημα. Και εν τοιαύτη περιπτώσει από τις περιγραφές της θεματοθετριας δε νομίζω ότι πρέπει να υφίσταται όλη αυτή η ταλαιπωρία... Δεν αμφισβητώ το έργο των ειδικών, απλώς δεν το ακολουθώ τυφλα. Έχω δει παιδί γυμνασιου με επαναφόιτηση στην τέταρτη δημοτικού και γυρισμένο αποκλειστικά  σε όλες τις ειδικότητες να μην μπορεί να γράψει μια λέξη σωστά και παιδί που το θεωρούσαν όλοι αυτοί " καμμένο χαρτί" να κατακτά υψηλή βαθμολογία στις πανελλήνιες εξετάσεις και να πετυχαίνει σχολή πρώτης ζήτησης. Και για να μην παρεξηγηθω, δεν αμφιβάλλω για την εγκυρότητα των τεστ ,πιστεύω όμως ότι αν είναι τόσο σημαντικά θα τα έθεταν ως ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ για όλα τα παιδιά κατά την μετάβαση στο δημοτικό. Επιπλέον ένα δυσλειτουργικό παιδί παρουσιάζει δείγματα σε όλο το φάσμα , δηλαδή όχι μόνο στο σχολείο αλλά και στο σπίτι. Για να φτάνει ενας γονιός που ενδιαφέρεται για την πρόοδο του παιδιού σε σημείο να του κάνει εντύπωση η απαίτηση αυτή κάπου υπάρχει ζήτημα προς διερεύνηση...

Link to comment
Share on other sites

On 3/3/2018 at 8:22 ΜΜ, nihai είπε:

Συμπληρωματικά: σχετικά με τη δυσλεξία τι να πω, δεν ξέρω ποιά είναι τα σημάδια σε ένα παιδί που τώρα μαθαίνει γραφή κι ανάγνωση.

Υπαρχουν καποια πρωιμα σημαδια οτι το παιδι πιθανον να αναπτυξει ειδικες μαθησιακες δυσκολιες αργοτερα. Σε γενικες γραμμες προκειται για παιδια που εχουν δυσκολιες κινητικου συντονισμου και δεν εχουν καλες δεξιοτητες χωροχρονικου προσανατολισμου. Πιο συγκεκριμενα, το παιδι που βρισκεται σε επικινδυνοτητα μελλοντικης αναπτυξης ΕΜΔ: αργησε να κατακτησει θεμελιωση αναπτυξιακα σταδια (πχ μπουσουλημα, περπατημα κλπ), συναντα δυσκολιες στην κατακτηση γνωσεων και δεξιοτητων, παρουσιαζει καθυστερηση σε δεξιοτητες αδρης κινητικοτητας και εχει σημαντικες αδυναμιες στις δεξιοτητες λεπτης κινητικοτητας, εχει περιορισμενη εκφραστικη ικανοτητα, εχει δυσκολια στις κοινωνικες δεξιοτητες, παρουσιαζει δυσκολια στις δεξιοτητες αυτοεξυπηρετησης, κανει χαοτικο και αδομητο παιχνιδι, εχει δυσκολια στην συγκεντρωση/προσοχη, παρουσιαζει καθυστερηση στις γνωστικες δεξιοτητες (πχ περιορισμενη κατανοηση αιτιας-αποτελεσματος, ελλειψη συμπεριφορας συμβολικου παιχνιδιου) κα . Τονιζω οτι δεν σημαινει οτι οποιο παιδι παρουσιαζει ενα ή καποια απο τα παραπανω θα αναπτυξει ΔΕΠ-Υ ή δυσλεξια ή αλλη μαθησιακη δυσκολια. Απλα αυτα αναφερονται στην βιβλιογραφια σαν σημαδια επικινδυνοτητας.

 

Γενικως, συμφωνω με τις παραθεσεις της @ΑΡΓΚ. Δεν θα προτιμουσα την επαναφοιτηση, μιας και φαινεται μια αυθαιρετη επιλογη που θα λειτουργησει εις βαρος του παιδιου. 

 
Link to comment
Share on other sites

Μπορεί να σας φανεί περίεργο ή και αστείο, αλλά έκανα μια ανακεφαλαίωση των απόψεων που έχουμε ακούσει από ειδικούς σχετικά με το παιδί.

 

Να γίνει το τεστ ετοιμότητας:

- Διευθύντρια νηπιαγωγείου

- Διευθύντρια κέντρου (χωρίς να έχει μιλήσει με τη θεραπεύτρια)

- Αναπτυξιολόγος (όταν της είπα τι είπε το σχολείο)

 

Δε θα της προσέφερε κάτι η επαναφοίτηση:

- Νηπιαγωγός

- Εργοθεραπεύτρια

- Ψυχολόγος κέντρου

 

+ η υπεύθυνη του ΚΕΔΥ, αλλά τηλεφωνικά, οπότε δε μετράει

 

Μοιρασμένες λοιπόν οι απόψεις.

 

Από τα σημάδια που αναφέρονται παραπάνω τόσο εμείς όσο και ο αναπτυξιολόγος και οι εργοθεραπευτές που την έχουν αξιολογήσει έχει επισημανθεί η δυσκολία στο κράτημα του μολυβιού και η συγκέντρωση/οργάνωση. Τη λαβή την έχει φτιάξει στο 80% και στη συγκέντρωση έχουμε δει βελτίωση, χωρίς να είμαστε σούπερ. Η ψυχολόγος λέει ότι μπορεί να είναι λόγω ηλικίας ακόμα.

 

Με άλλα λόγια ναι, υπάρχει πιθανότητα η μικρή να έχει ΔΕΠΥ. Αλλά είναι αυτός λόγος να μην προχωρήσει; Να της κολλήσουμε εκ των προτέρων την ταμπέλα που στο φανταστικό ελληνικό σχολικό σύστημα θα την ακολουθεί αιωνίως;

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...