Καλησπέρα σε όλους
Είχα απασχολήσει πέρσι το forum με το θέμα της κόρης μου, τώρα 6 ετών, και τις δυσκολίες που συναντήσαμε στο νηπιαγωγείο. Εν ολίγοις η μικρή μου έχει διαπιστωμένα θέμα με την προσοχή της (προς το παρόν τουλάχιστον μιλάμε για "σημεία ελλειμματικής προσοχής") και με το γραφοκινητικό κομμάτι. Και τα 2 θέματα τα δουλεύουμε εργοθεραπευτικά εδώ και ενάμιση χρόνο και σύμφωνα με την τελευταία αξιολόγηση η εξέλιξη είναι εξαιρετική. Οι δυσκολίες της μικρής, σε συνδυασμό με την προσωπικότητά της και σε συνδυασμό με τις υπερβολικές απαιτήσεις και την απαράδεκτη αντιμετώπιση του σχολείου μας οδήγησαν πέρσι σε μια περιπέτεια με αξιολογήσεις από ένα σωρό ειδικούς, που κατέληξαν στο συμπεράσμα ότι η μικρή έχει σημάδια ελλειματικής προσοχής και δυσκολία μετο γραφοκινητικό κομμάτι, που βαίνει βελτιούμενη δηλαδή ακριβώς ότι ξέραμε.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι το παιδί έχει αλλάξει πολύ. Ενώ γνωστικά η αξιολόγηση την έβγαλε στα Χριστούγεννα της πρώτης (ενώ το παιδί αξιολογήθηκε το Μάρτιο του νηπιαγωγείου), η αυτοπεποίθησή της από το 100 έχει πάει στο 2, η αγάπη της για τη μάθηση είναι στο 0 και ο ενθουσιασμός της για το σχολείο στο -10. Εμείς στηρίζουμε όσο μπορούμε, συνεχίζουμε την εργοθεραπεία και φυσικά αλλάξαμε σχολείο και πήγαμε σε ένα άλλο, "πιο χαμογελαστό, που δε φωνάζουν", όπως είπε η ίδια η μικρή.
Ξεκίνησε λοιπόν η πρώτη, και ξεκίνησε και το homework. Στην πρώτη συνάντηση με τις δασκάλες μας είπαν να μην διορθώνουμε τυχόν λάθη. "Ακούω μαμάδες να μου λένε ότι με τα παιδιά έσβησαν και ξαναέγραψαν την αντιγραφή 4 φορές. Αυτό είναι λάθος. Πώς θα καταλάβω εγώ αν το παιδί έχει όντως δυσκολίες?" είπε η δασκάλα. Λογικό.
Σήμερα λοιπόν η μικρή μου έκατσε να κάνει το διάβασμά της. Η αλήθεια είναι ότι κάθεται αδιαμαρτύρητα και τελειώνει σε πολύ εύλογο χρόνο (χωρίς χαρά βέβαια, μάλλον διεκπεραιωτικά). Όμως, για παράδειγμα σήμερα έπρεπε να γράψει 5 φορές το όνομά της με πεζοκεφαλαία γράμματα, εντός ορισμένων γραμμών, και όλο αυτό χ 5 γραμμές. Το έκανε, με αρκετά καλά γράμματα, αλλά με λαθάκια: δεν ξεκινούσε πάντα από την αρχή της γραμμής, αλλά λίγο πιο μετά (άφηνε ένα κενό όσο ένα γράμμα, περίπου). Επίσης δεν άφηνε τις σωστές αποστάσεις μεταξύ των λέξεων (του ονόματός της, εν προκειμένω). Ήμουν κοντά της όταν το έκανε, όχι από πάνω της. Όταν τελείωσε μου το έδειξε. Της επεσήμανα ότι το έκανε πολύ καλά. Τη ρώτησα αν είναι ευχαριστημένη με τη δουλειά της και μου είπε ναι. της είπα ότι ίσως να έπρεπε να είναι πιο σωστές οι αποστάσεις αλλά δυσανασχέτησε και διόρθωσε μόνο ότι ήταν πολύ τρανταχτό.
Η ερώτηση είναι: τι κάνω? Επιμένω και τη βάζω να σβήσει και να ξαναγράψει? Την αφήνω να πάει στη δασκάλα και να επισημάνει εκείνη τις απαραίτητες διορθώσεις?
Δεν ξέρω, θέλω φυσικά να είναι σωστή, αλλά δε θέλω να πλήξω και την αυτοπεποίθηση ενός παιδιού που ήδη τρέμει μήπως κάνει κάτι λάθος...
Κάθε άποψη / εμπειρία πολύτιμη.
Σας ευχαριστώ πολύ