Οικογενειακό πρόβλημα - Και ο Θεός μαζί μας...

[JDP]

Μαριλένα η κατάσταση είναι πραγματικά άσχημη τόσο για εσένα όσο και για τον άντρα σου που πιστεύω πολλά πράγματα τα κρατάει μέσα του και κάνει υπομονή. Όλοι μας θα θέλαμε να έχουμε την ιδανική σχέση με τους γονείς μας και να είναι τα πράγματα ρόδινα και να μην επεμβαίνουν στην σχέση μας.

Όμως στο 90% των περιπτώσεων οι γονείς θέλουν να συμμετέχουν/επεμβαίνουν σε κάποιες από τις οικογενειακές μας αποφάσεις. Βλέπεις τόσα χρόνια έχουν μάθει να παίρνουν εκείνοι τις αποφάσεις για εμάς και είναι αρκετά δύσκολο να αλλάξει η νοοτροπία τους. Στο πόσο θα τους αφήνουμε να επεμβαίνουν κάθε φορά πιστεύω είναι δική μας υποχρέωση. Κάθε ένας από το ζευγάρι οφείλει να "μαζεύει" τους δικούς του όταν αυτοί θα πάνε να επέμβουν σε κάποια απόφαση. Το πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι αυτό εξαρτάτε από πολλούς παράγοντες. Αν για παράδειγμα η γυναίκα μου ήθελε να μένουμε δίπλα στο σπίτι της μάνας της αυτό θα σήμαινε καθημερινή επαφή, και άρα αναπόφευκτα κάποια στιγμή θα άρχιζε να "επεμβαίνει" και εκείνη στις αποφάσεις της δικής μας οικογένειας. Αν όμως η μάνα της ήταν ΧΧΧΧΧ χιλιόμετρα μακρυά και καθημερινά μιλάγαμε από τηλέφωνο και βλεπόμασταν και μία στο τόσο το αποτέλεσμα δεν θα ήταν το ίδιο.

Πολλές φορές λοιπόν κάνουμε κάποια πράγματα επειδή εμάς μας βολεύουν προσωρινά για χ,ψ,ζ λόγους αλλά τα μελλοντικά επακόλουθα δεν τα σκεφτόμαστε.

Λάθη βλέπω και στις δυο μεριές, δηλαδή και σε εσένα αλλά και στους γονείς σου. Το θέμα όμως είναι τι γίνετε τώρα που τα προβλήματα έχουν αρχίσει να σας ζώνουν και πιθανόν να φέρνουν και άλλα προβλήματα ενδο-οικογενειακά χωρίς να το θέλετε. Επειδή γονείς είναι και φυσικά δεν θα ήθελε κανείς να πετάξει τους γονείς του στον δρόμο μόνους και αβοήθητους, ότι και εάν έχουν κάνει, πρόταση μου θα ήταν να τους πείς να μετακομίσουν κάπου αλλού όπως σου λένε και οι υπόλοιπες φίλες σου από εδώ και να νοικιάσεις το κάτω διαμέρισμα. Για κάποιο μικρό χρονικό διάστημα θα μπορείς να τους βοηθάς με ένα μέρος του ενοικίου π.χ. δίνοντας τους το 1/3 αλλά για την αρχή μόνο και μέχρι να βολευτούν. Έτσι και εσύ θα έχεις ένα έξτρα εισόδημα που δεν έχεις τώρα, και εκείνοι δεν θα νιώσουν ότι τους διώχνετε χωρίς να τους υπολογίζεται καθόλου.

Επίσης θα βοηθούσε αν έχεις και άλλα αδέρφια να τους μιλήσεις ώστε να βοηθήσουν και εκείνοι τους γονείς σας και να μην πέφτει το βάρος όλο σε εσένα.

 

Καλά ξεμπερδέματα............

[Marilena]

Φίλε Γιάννη καλωςήρθες ...

 

Είναι βέβαιο ότι έχουμε κάνει λάθει και οι δύο πλευρές... ποτέ δεν φταίει ο ένας...

 

Όμως αυτό που δεν καταλαβαίνω σε αυτά που λές, είναι γιατί θεωρείς ότι θα πρέπει να τους βοηθήσω με το ενοίκιο ? Εφόσον και οι δυο (Δόξα το Θεό) έχουν την υγεία τους και εργάζονται κι επιπλέον μας έχουν καταχρεώσει με περίπου 6 - 7 χιλιαδες ευρώ που δεν θα μας δώσουν ποτέ...

 

Επίσης εδώ και δύο χρόνια νιώθω ότι με βλέπουν ΜΟΝΟ σαν πορτοφόλι κι εσυ λες να συνεχίσω ???

[JDP]

Οι γονείς σου χωρίς να το θέλουν (θέλω να ελπίζω) έχουν συνηθίσει πλέον σε μία κατάσταση να εξαρτώνται από εσάς. Έτσι να τους ξεκόψεις με την μία την οικονομική ενίσχυση και να τους απομακρύνεις παράλληλα αυτό θα σημαίνει χίλια μύρια πράγματα στα μάτια τους. Και οι περιπτώσεις είναι 2, ή θα αρχίσουν ομηρικοί καβγάδες που θα οδηγήσουν στο να ξεκόψετε τελείως ή θα ξεκόψετε από την αρχή και τέλος.

Εγώ σου πρότεινα την λύση να τους βοηθήσετε για κάποιο διάστημα ώστε να μην φτάσετε σε αυτά τα αποτελέσματα. Κανονικά θα το άξιζαν αλλά γονείς είναι και μερικές φορές πρέπει να σκεφτόμαστε τι έκαναν και εκείνοι για εμάς όλα αυτά τα χρόνια έτσι ώστε να γίνουμε αυτό που είμαστε σήμερα. Ένα μικρό "δάνειο ζωής" όπως και να έχει το οφείλουμε.

[Marilena]

Γιάννη αρχίζεις και μου δημιουργείς τύψεις... Διάβασες καλά το αρχικό μου κείμενο ? θεωρούσα ότι έχω κάνει πάαααααααααρα πολλά ήδη... Τώρα με κάνεις να σκεφτώ ότι είμαι γαιδούρι...

[JDP]

Γιάννη αρχίζεις και μου δημιουργείς τύψεις... Διάβασες καλά το αρχικό μου κείμενο ? θεωρούσα ότι έχω κάνει πάαααααααααρα πολλά ήδη... Τώρα με κάνεις να σκεφτώ ότι είμαι γαιδούρι...

Προς θεού Μαριλένα δεν εννοώ κάτι τέτοιο.

Έχετε κάνει πάρα πολλά για τους γονείς σου αλλά μέσα στα τόσα ένα ακόμα τελευταίο δεν νομίζω να δημιουργούσε τόσο σοβαρό πρόβλημα.

Άλλωστε χαμένη δεν βγαίνεις εσύ με τίποτε. Αντί να έχεις το 100% του ενοικίου θα έχεις το 70% για κανένα 6μηνο και θα τα έχεις και καλά με τους γονείς σου.

Αν τους το προτείνεις και δεχτούν όλα καλά. Αν όμως το προτείνεις και δεν δεχθούν τότε θα ξέρεις ότι εκείνοι σε οδήγησαν στην ρήξη της σχέσης σας και όχι εσύ.

Τότε θα πρέπει να τους κάνεις ξεκάθαρο ότι το σπίτι θα νοικιαστεί είτε το θέλουν εκείνοι είτε όχι και πλέον διαλέγουν τι δρόμο θα ακολουθήσουν.

[Marilena]

Επειδή κανέις σας δεν ειναι υποχρεωμενος να θυμάται τα κατεβατά μου, θα υπενθιμίσω ένα κομμάτι από το αρχικό μου ποστ...

"Για να φτάσω στο διαταύτα είμαι άνεργη εδώ και 10 μήνες και παίρνω επίδομα από τον ΟΑΕΔ το οποίο θα λήξει τον Δεκέμβρη. Η μητέρα μου μου ανακοίνωσε τις μέρες που ήμουνα στο μαιευτήριο ότι έπιασε δουλειά και δεν μπορέι να κρατήσει τα παιδιά, συνεπώς δεν μπορώ να πάω για δουλειά !!! Αυτό σε συνάρτηση με τα παραπάνω που συνεχίζουν να συμβαίνουν (καθώς δεν έχουμε δεί ακόμα μία για λογαριασμό), αλλά με το ακόμα χειρότερο που είναι η συμπεριφορά των γονιών μου και των αδελφιών μου, που από την ημέρα που γέννησα έχουν έρθει μόνο μία φορά να μας δούν – προσοχή, μένουν από κάτω !!! – μας έκαναν να συζητήσουμε με τον άντρα μου το τί θα γίνει και καταλήξαμε να τους ζητήσουμε να φύγουν από το σπίτι (με διορία, που απο κοινού με τον πατέρα μου συμφωνήσαμε, έως το νέο έτος) ώστε να το νοικιάσουμε και να έχουμε ένα εισόδημα ".

 

Εκει είχαμε μείνει... σήμερα όμως έλαβα το εξης γράμμα από τον μπαμπά μου (που μαλλον δεν θέλει πια να τον αποκαλώ έτσι...)

"Giannh kai Marilena, mexri na broume spiti Mh mou bazete to maxairi sto laimo na fygoume. Psaxno pairno thl alla kati pou apofasisate se styl epeidh to spiti einai diko sas mazepste ta kai fygete den mporei na ginei apo th mia stigmh sthn allh exo ki ego paidia kai an den sas endiaferei esas endiaferei emena. Katalaba den eimai xazos, thelete na fygoume, tha ginei omos me thn proth eykairia, den tha meinoun sto dromo ta paidia mou."

κι ακομα ¨

"Marilou, ayto afora mono esena apo emena, na po ton patera sou ? isos ntrepesai gia mena ! Kai to diapistosa thn Paraskevh to apogevma pou kanate to tetragono gia na me apofygete gia na mhn synantithoume ekso apo to spiti sas. Entaksei tha fygoume mhn SKATE (ean deite oti argoume steile mou ki esy EKSOSH ME DIKHGORO einai to kalytero doro pou mporeis na mou kaneis) !!! Apo emena omos pou me dioxneis apo to spiti sas mhn perimeneis na se ksanaenoxlhso. Eisai ayth pou eisai, sou prosferame oti mporousame, eimaste perhfanoi gia sena ki esy mas dineis thn xaristikh bolh. Ego prosopika aisthanomai toso stenaxorhmenos, apogohtevmenos kai kryomenos (OXI APO GRIPH) pou den tha eixa th diathesh, meta apo th dikh sas apotomh alagh enantion mou pou oxi gia genethlia den eimai alla ean eimaste kala (?) kai baptisia kai giortes emena ksexaste me. To MAKRYA KI AGAPHMENOI ego tha to kano MAKRYA KAI KSEGRAMENOI. Mas dosate poly xara oti tha eimaste se (DIKO MAS) spiti alla mas dosate perissoterh luph se olh thn oikogeneia mou me to styl kai to yfos sas kai tous tropous sas, na ta mazepsoume kai na fygoume oso to dynaton pio grhgora. Sas eyxaristo poly gia ola o Theos na sas exei KALA.

Y.G. DEN EIMAI EGO YPEYTHYNOS GIA TA OIKONOMIKA SAS...

Se eyxaristo poly gia ola".

 

Εγώ τώρα φταίω που κάθομαι και κλαίω και δεν ξέρω τι να κάνω ?

[Αντιγόνη]

Μαριλενάκι τι να πω... Δεν γνωρίζω προσωπικά ούτε εσένα ούτε τον πατέρα σου. Ομως από το γράψιμό του φαίνεται ένας λογικός άνθρωπος που σίγουρα σε αγαπά, νομίζει ότι έκανε ότι μπορούσε για τα παιδιά του, και λυπάται, ανήμπορος να κάνει κάτι τώρα που έφτασαν τα πράγματα σε αυτό το σημείο. Δηλαδή, για να είμαι ειλικρινής, πήρα ίσως μια άλλη εικόνα από αυτήν που είχα μέσα από τα γραπτά σου. Εκείνος πράγματι μπορεί να πιστεύει ότι έδωσε ότι μπορούσε. Επειδή καταλαβαίνω ότι στεναχωρήθηκες και πληγώθηκες με το γράμμα, μήπως να έκανες μία κίνηση καλής διάθεσης (επειδή δεν νομίζω να θέλεις να χαθείς με τον πατέρα σου..) και να τα βρείτε δια της μέσης οδού..? Δηλαδή να τους πεις να μείνουν μεν, αλλά με όρους που θα οφείλουν να τηρούν. Να σας δίνουν π.χ. ένα ποσό το μήνα, να βοηθά λίγο η μητέρα σου με τα παιδιά τα απογεύματα κ.λπ. Αλλά με καλή διάθεση. Όχι εκβαστικά. Να φανεί ότι τα έχεις ανάγκη αυτά και το κάνεις γιατί στην πραγματικότητα ζητάς βοήθεια. Τι να πω.. Σκέψου το..

[ELENA K.]

Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ λυπηρό όταν φθάνεις σε ένα τέτοιο σημείο ( ή μάλλον όταν σε φθάνουν ) . Εφόσον όμως ή κατάσταση έχει φθάσει στο απροχώρητο και τίθεται πια βιοποριστικό ζήτημα θα κοιτάξεις το καλό της οικογένειας σου και εννοώ τα παιδιά σου και τον άντρα σου .

Το ότι κλαίς είναι η φυσιολογική αντίδραση . Κανένα παιδί δεν νομίζω ότι θα ήθελε να έρθει σε ρίξη με τους γονείς του , αλλά όταν δεν συμορφώνονται πάει να πει ότι το αποζητούν...

Καλό κουράγιο και εύχομαι να ξεπεράσεις σύντομα το πρόβλημα...

[Renia]

Σε καποιο σημειο του μηνυματος ο πατερας σου αναφερει οτι εχει παιδια και ενδιαφερεται γιαυτα!Και εγω η αφελης αναρωτιεμαι.....Εσυ δεν εισαι παιδι του??Για σενα δεν νοιαζεται?Η το γεγονος οτι εχεις δικη σου οικογενεια παυει την ιδιοτητα του απο το να ειναι πατερας σου!!!Πες του ποσο σε πληγωνει που σε εχει παραμελλησει απο παιδι του και το οτι του ζητας να φυγει απο το σπιτι ειναι γιατι αφου δεν υπαρχει κανεις να βοηθησει την δικη σου οικογενεια πρεπει να το κανεις εσυ με οποιοδηποτε τιμημα!Και ναι για τα οικονομικα σας προβληματα φταιει!Γιατι αν ειχε συμπεριφερθει σαν αληθινος πατερας δεν θα ειχατε τοσο σοβαρο προβλημα!

 

Συγγνωμη αν ακουγομαι σκληρη αλλα απο τοτε που εχασα την μαμα μου αντιμετωπιζω κιεγω εναν πατερα που νοιαζεται μονο για παρτη του και το μονο που κανει ειναι να με κρινει και να με στεναχωρει!

[ΡΟΥΛΑ]

Marilena μου είναι λογικό να κλαίς και να στεναχωριέσαι, όμως θα συμφωνήσω με τη Renia εσύ δεν είσαι παιδί τους???? Που ήταν όλο αυτό το καιρό που εσύ τον χρειάζεσαι και τους δυο δηλαδή, τώρα θυμήθηκαν ότι τους πλήγωσες εσυ? εκείνοι δηλαδή τι κάνουν δε σε πληγώνουν κάθε μέρα με τη συμπεριφορά τους???? Εσύ πρεπει να κοιτάξεις την δική σου οικογένεια και τα οικονομικά σας γιατί έχεις ΚΑΙ ΕΣΥ παιδιά...

[angela]

....Εγώ τώρα φταίω που κάθομαι και κλαίω και δεν ξέρω τι να κάνω ?

 

Μαριλένα σε αυτή την ερώτηση θα πρέπει να βρεις εσύ την απάντηση.

Ψάξε μέσα σου, αν με την απόφαση και την όλη κατάσταση είσαι ικανοποιημένη, αν το βρίσκεις εσύ σωστό ή αν όχι! Εσύ θα δώσεις λύση, η καρδιά σου δηλαδή!

Όπως και να το κάνεις γονείς σου είναι και μια τυπική σχέση θα θέλεις να την έχεις, όχι όμως σχέση εκμετάλλευσης, οπότε για το τι θα πεις και το πως πρεπει εσύ να αποφασίσεις.

Καλή επιτυχία στην δύσκολη απόφαση και στην δύσκολη κατάσταση σου εύχομαι.

[takoula]

Μαριλένα ,τι πιό φυσιολογικό από το να κλαις και να στενοχωριέσαι σε μια τέτοια κατάσταση,εδώ για ασήμαντα θέματα τσακονόμαστε με τους γονείς μας και βάζουμε τα κλάματα. Θα πρέπει όμως να ξεκαθαρίσεις αυτή την κατάσταση γιατί απ'ότι διάβασα υπάρχει για πολύ καιρό τώρα και αυτό θα βγει κάποια στιγμή και στα παιδιά σου,χωρίς να το θέλεις.

Όσο πιό γρήγορα ξεκαθαρίσεις αυτή την κατάσταση τόσο καλύτερα γιά σένα και την οικογένειά σου.

Ο πατέρας σου,πιστεύω πως εάν σε αγαπάει πραγματικά θα πρέπει να σε σκεφτεί και λιγάκι και όχι να σε φορτώνει τόσο πολύ ψυχολογικά.

Άλλωστε όπως γράφει και στο γράμμα του έχει να σκεφτεί την οικογένειά του. Δεν πρέπει λοιπόν να ακολουθήσεις κι εσύ το παράδειγμά του και να κοιτάγεις την οικογένειά σου

Καταλαβαίνω την δύσκολη κατάστασή σου και σου εύχομαι ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ

[Νίκη]

Μαριλένα θα συμφωήσω με τη Ρένια και τη ΡΟΥΛΑ....... απόλυτα... Τα υπόλοιπα θα τα συζητήσουμε καλύτερα δίπλα.

[Μαρια Στυλιανακη]

δεν θα ήθελα να πω πολλά πράγματα, γιατί δεν είναι εύκολο εάν είσαι απο έξω, σε τέτοιες καταστάσεις.

το μόνο που έχω να πω, είναι ότι αυτά τα προβλήματα ξεκινούν απο πολύ παλιά, και δεν αφορούν τωρινά προβλήματα - αυτά τα προβλήματα που έχετε τώρα, είναι ίσως απλώς ένα σύμπτωμα.

εάν θέλεις να βελτιώσεις/ξεκαθαρίσεις κάποια πράγματα για σένα θα έλεγα να ξεκινήσεις αναλογιζόμενη, πως ήταν τα πράγματα παλιότερα, όταν ήσουν πιο μικρή, πως δηλαδή σε αντιμετώπιζαν οι γονείς σου.

 

όπως θα έχεις δεί, οι παλιές γενιές έλυναν με διαφορετικούς τρόπους τις διαφορές τους, και επίσης στην Ελλάδα ιδιαίτερα, οι πονηροί τρόποι έδιναν και έπαιρναν, μπλέκοντας τις σχέσεις γονιών και παιδιών.

εμπιστοσύνη, ειλικρίνεια, ευθύνη, είναι έννοιες που θα ήταν καλό να δείς πως τις αντιμετώπιζαν οι γονείς σου, μεταξύ τους ο ένας με τον άλλον, και μεταξύ των παιδιών τους,....

 

εάν δείς ότι εκεί είναι η ρίζα του προβλήματος, είναι σημαντικό να προσπαθήσεις εάν μπορείς, όσο μπορείς, να κάνεις συζήτηση επι της ουσίας.

δεν νομίζω ότι ουσία είναι τα οικονομικά, για τα προβλήματα της σχέσης σας.

περισσότερο απο όσα διαβάζω, μου δίνεται η εικόνα του ότι γίνεται κάποια μεταβίβαση ευθυνών, κατηγορίες και έχθρες που μαλλον θα υπήρχαν και παλιότερα...η μητέρα σου τι λέει με αυτά? ποιά είναι η θέση της? έχει θέση?

τι ηλικία έχουν τα αδέρφια σου?

[Jean]

Μαριλένα μου, καλημερα. Διαβασα προσεχτικά ολες τις σελίδες. Ξαναδιάβασα το αρχικό σου ποστ και μετα αυτό του πατέρα σου. Η απάντηση μου θα είναι λίγο σκληρή...

Δεδομένης της κατάστασης στην οποία περιήλθες κι εσύ και η οικογένεια σου εξαιτίας της αδυναμίας του πατέρα σου να είναι εντάξει στις οικονομικές του υποχρεώσεις που αν θες τη γνωμη μου εφτασε στα όρια της εκμετάλλευσης από μερους του, το ύφος με το οποίο γραφει και η πολύ προσεκτική από μερος του επιλογή λέξεων στο γράμμα εμένα μου φαίνεται μαλλον ως ψυχολογικός εκβιασμός. Εχω καταλάβει παρακολουθώντας σε ολο αυτό τον καιρό οτι εισαι πολύ ευαίσθητη και ο πατερας σου (που σε μεγάλωσε άλλωστε) το γνωρίζει πολύ καλά αυτό. Ο τρόπος που επέλεξε να σου τα πει όλα αυτά (στελνοντας γράμμα) εμενα μου φαίνεται πολύ άσχημος. Ξέρει τη δυσχερή σας οικονομική θέση, γνωρίζει πολύ καλά οτι ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΤΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ να τους παραχωρήσετε το σπίτι, ξέρει οτι δεν πληρωνει τίποτα από αυτά που όφειλε, ξερει οτι έχεις δύο παιδιά να μεγαλώσεις, οτι δεν δουλεύεις, οτι χρωστας δανειο κι ότι ο άντρας σου σκοτώνεται στη δουλειά να παρεχει τα προς το ζην σε όλους σας. διαβαζοντας το γραμμα του και προσπερνώντας στο ντουκου τους φθηνους μελοδραματισμούς μου ηρθε στο μυαλό μια φράση: "Εκει που μας χρωστάγαν μας πήραν και το βόδι" Δεν ειναι καθόλου σωστος. Ο σωστός πατέρας προσφέρει, δεν δεχεται... κι αν δεν μπορεί να προσφέρει δεν φορτώνεται!! Το σωστό παιδί προσφερει στο γονιο αν έχει ανάγκη (γιατί άνθρωποι είμαστε και μπορεί να χρειαστει να στηρίξουμε εμείς τους γονείς μας) αλλά μόνο όταν μπορεί κι όχι εις βαρος της δικής του οικογένειας. Το να θετει θέμα αν ειναι ακόμη πατέρας σου και να λέει "μακρια και ξεχασμένοι" είναι κουβέντα που δεν λεγεται. Αυτος σας έφερε στη θέση να ζητατε εμμεσως να φύγουν... Αρα αυτός πρέπει να το λυσει. Προσπαθεί να σου θεσει το δίλημμα: ή μενουμε ετσι όπως έχουν τα πράγματα ή μας ξεχνας!!! Σε εκβιάζει ψυχολογικά! Κι επειδή προφανως του αρεσει να βγαίνει ατσαλάκωτος δεν ειχε καν τα κότσια να σε πιάσει να σου μιλήσει. Σκέφτεται λεει την οικογένεια του κι ότι έχει παιδιά!! Πολύ σωστα!! αυτός έχει παιδιά, δική του ευθύνη είναι!! Όχι του άντρα σου!!! προσωπικά έγινα έξαλλη διαβάζοντας το σημείο αυτό. Αφού εχει παιδιά όπως λεει (εσύ παιδί του δεν είσαι;; ) να κάνει οτι μπορεί γι' αυτα με δικά του μέσα, οχι εις βαρους του άλλου του παιδιού! Και δη του γαμπρού του! Σκέφτηκε ποτέ τι προβλήματα θα μπορουσε να δημιουργήσει αυτη του η στάση στη σχεση σου με τον άντρα σου( που προσωπικά του βγαζω το καπέλο με τόση ανοχή που δείχνει!!)

ΜΗΝ ΥΠΟΚΥΨΕΙΣ!! Θα διαιωνίζεται για πάντα αυτή η κατάσταση και θα βρεθεις να συντηρείς 10 στοματα!! Είναι δική του ευθύνη!

 

Ειναι πραγματικά λυπηρό αυτό που συμβαινει, αλλα όσο κι αν είναι πατέρας σου δεν έχει το δικαίωμα να σου βαζει το μαχαίρι στο λαιμό με τετοια διλλήματα κι ειναι πολύ σκληρό εκ μερους του (για να μην πω τίποτα πιο βαρύ) Προστατεψε τη δική σου οικογενεια και ΑΚΟΥΣΕ ΜΕ προσεκτικά: Προστατεψε τη σχέση σου με τον άντρα σου. Ειναι επικίνδυνες καταστασεις αυτες... Θα βγουν προβλήματα στην πορεία και δεν θα ειναι κανεις εκει για να μαζεψει τα κομμάτια... Ο πατερας σου άλλωστε σου το είπε: έχει τη δική ΤΟΥ οικογένεια να κοιτάξει...(νομιζω με καταλαβαίνεις τι θέλω να πω...)

[balabol]

Συμφωνώ απόλυτα με Jean............ άλλοι γονείς ξεσπιτώνονται και πάνε να μείνουνε στο νοίκι για να μείνουν τα παιδιά του στους σε ιδιόκτητο σπίτι...... τι λέμε τώρα?

Εμένα η μητέρα μου, μου έδωσε το μερίδιο της από το πατρικό της, ήταν πάνω από το κεφάλι του εργολάβου όσο χτιζότανε η οικοδομή με αποτέλεσμα να γλιτώσουμε τα δικαστήρια στο παρά πέντε γιατί όσοι έχουν χτίσει ξέρουν τι λέω, πλήρωσε για τα όλα τα extra που ήθελα να βάλω (έβαλα τζακούζι!!) από την τσέπη της, έτρεχε σε όλα εκείνη (δικηγόρους, τράπεζες κλπ) και εγώ το μόνο που έκανα ήταν απλά να μετακομίσω. Και να συμπληρώσω ότι μου κρατάει και το παιδί μου. Παρόλα αυτά ρίχνουμε ομηρικούς καβγάδες γιατί είμαστε και οι δυο τα ίδια ξερά κεφάλια και στην ουσία θέλουμε να προστατέψουμε η μια την άλλη.

Α! μην ξεχάσω, η μητέρα μου ακόμα στο νοίκι μένει.

Αν θέλεις μπορείς να το τυπώσεις αυτό και να το στείλεις σαν απάντηση στο γράμμα του πατέρα σου.

[Marilena]

Καταρχάς σας ευχαριστώ πολύ που ασχολείστε με αυτά τα προβλήματά μας...

Κατα δεύτερον σας ευχαριστώ πολύ για την κατανόηση...

Να απαντήσω σε ότι νομίζω ότι χρειάζεται...

 

1) Μαρία Στυλιανάκη : Χοντρικά να σου πώ ότι μεγάλωσα με την γιαγιά μου και όχι με τους γονείς μου. Τα πρώτα χρόναι η γιαγια έμενε μαζί μας, περίπου μέχρι τα 15 μου και μετά που χρειάστηκε να φύγει, πήγα κι έμεινα μαζί της... Στην ουσία γύρισα σπίτι των γονιών μου στα 19 που έφυγε η γιαγιάκα μου και στα 21 ξαναέφυγα κι έζησα με τον Γιάννη. Η αλήθεια είναι ότι δεν έιχα ποτέ τις καλύτερες σχέσεις με τους γονείς μου, όμως πάντα το προσπαθούσα... Αυτό που θυμάμαι πάντα ήταν να μου μεταθέτουν με την πρώτη ευκαιρία τα προβληματα και τις ευθύνες τους και ιδίως... επειδή ήμουν η μεγαλύτερη αδελφή... Εγώ τωρα 29, ο αδελφος μου 27 και η αδελφη μου 13. Η μαμά μου ήταν πάντα η παράλογη, λόγω του υπέρμετρου εγωισμού της... Ο μπαμπάς μου ήταν ο πιο λογικός... Βέβαια απο χθες δεν το πιστεύω πια και αυτό !

2) Αντιγόνη : από αυτό το γράμμα αυτά κατάλαβες ? Πιστεύεις δηλαδή ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα και λόγος να το παλέψω ? Ίσως να είναι λάθος αλλά σε εμένα λειτούργησε εντελώς ανάποδα... να ξεκόψω μια και καλή... Αν θες αναλυσέ μου την άποψή σου γιατι είναι η μόνη που διαφέρει και μου κάνει εντύπωση...

 

Δεν ξέρω αν είναι πολύ εγωιστικό αλλά του απαν΄ταω κι εγω με ενα γράμμα... άπειρες σελίδες που του τα λεω χύμα και τσουβαλάτα...

Κάποιες ατάκες μεμονομένα θα αναφέρω και πείτε μου αν υπάρχει κάποια άποψη :

- Καταρχάς θα ήθελα να σου πω ότι απαντάω σε αυτό το γράμμα, όχι για να συνεχιστεί η συζήτηση καθώς από ότι κατάλαβα δεν έχει νοήμα κι έχεις πάρει τις αποφάσεις σου... αλλά διαβάζωντάς το ξανά και ξανά ένιωσα να με πνίγει η αδικία... Δεν θέλω να μου απαντήσεις, αλλά κι αν το κάνεις δεν θα ξανα απαντήσω εγώ...

- Άν κατάλαβα καλα μου λές να θεωρήσω ότι δεν έχω μπαμπά (τουλάχιστον, δεν ξέρω για τους υπόλοιπους) και ότι φταίω εγώ γιαυτό... Τί να σου πώ... ? Δεν το περίμενα αυτό από εσένα... Αν όμως αυτό σε καλύπτει, έτσι θα γίνει...

- Ότι γέννησα και δεν ενδιαφερθήκατε να με βοηθήσετε καθόλου... Ότι βγήκα φρεσκοεγχειρησμένη από το μαιευτήριο και δεν ανεβήκατε (εκτός από την πρώτη μέρα) να δείτε αν είμαι καλά... Άν χρειάζομαι βοήθεια... Ούτε νιαστήκατε άν μπορούσα να σταθώ στα πόδια μου και να μαγειρέψω κάτι να φάει το μεγάλο το παιδί, ούτε άν μπορούσα να θηλάσω από την αυπνία και την κούραση... Ούτε καν ενδιαφερθήκατε να κρατήσετε μια ώρα τα παιδιά να πεταχτώ στον οδοντίατρο που είχα πρηστεί σαν τούμπανο... Τότε άρχισα να καταλαβαίνω ότι κάτι δεν πάει καλά... Τότε άρχισα να αναρωτιέμαι αν σημαίνω κάτι για εσάς και άν με υπολογίζετε... Τώρα μου τα επιβεβαίωσες με το γράμμα σου... Σαν να μου λές ότι όσο καιρό μένατε τζάμπα και δεν σας λέγαμε τίποτα ήμουνα παιδί σου και τώρα που χρειάστηκε να σου ζητήσω να είσαι εντάξει στις οικονομικές σου υποχρεώσεις ξαφνικά είμαι αποπαίδι... Δεν πειράζει... Εγώ θα το δεχτώ... Εφόσον για εσένα μέτρησε ποιο πολύ αυτό... Εφόσον κατευθείαν ξέχασες τι έχω κάνει εγώ για εσάς... Και φυσικά και ο Γιάννης μαζί... Θα σου θυμίσω όμως... Έτσι τιμής ένεκεν... Για το γαμώτο που λένε...

 

Και πολλά πολλά άλλα............... Έχω ήδη φτάσει τις 5 σελίδες Α4 ! Ίσως κάποια στιγμη σας τα αναφέρω ακριβώς.....

[balabol]

Μην απαντήσεις γραπτώς..... μπορεί κάποτε να ξαναφτιάξουν οι σχέσεις σας και να υπάρχει η γραπτή σας διαμάχη. Πές ότι έχεις να πεις προφορικά.

[Αντιγόνη]

Μαριλένα μου, δεν ξέρω... Το είδα πιο συναισθηματικά γιατί είναι μεγάλο κρίμα να μην μιλιέσαι με τους γονείς σου.. Είναι όπως και να το κάνεις βαρύ..

Απλά ο πατέρας σου μου φάνηκε πικραμένος. Και ξαναλέω, εκείνος νομίζει ότι έχει προσφέρει -με τη δική του λογική βέβαια-.

Τώρα που διαβάζω και λίγο για το παρελθόν.. δεν ξέρω, τι να πω...

Εσύ ξέρεις καλύτερα από όλους. Είσαι όμως συναισθηματικά φορτισμένη τώρα. Ψάξε στο παρελθόν και στην καρδιά σου. Τους αξίζει λες μια δεύτερη ευκαιρία?...

Α, και συμφωνώ με τη zana για το γράμμα.

[galat]

τι να πω... ηρεμία χρειαζεται και προσεκτική επιλογή γραπτών ή προφορικών λόγων...

 

 

[elenak]

Μαριλένα καλησπέρα. Δεν σε ξέρω όπως τα υπόλοιπα κορίτσια, αλλά διαβάζοντας αυτά που γράφεις νιώθω οργή. Οργή όχι για σένα αλλά για το οτι αυτοί οι άνθρωποι τολμάνε να αξιώνουν τον τίτλο "ΓΟΝΕΙΣ" τη στιγμή που το μόνο που κάνουν είναι να εκμεταλεύονται το παιδί και τα εγγόνια τους.

Διαβάζοντας πριν απο λίγο το τελευταίο post σου απλά επιβεβαιώθηκε η υποψία που μου δημιούργησαν τα προηγούμενα, οτί δηλαδή ήταν απόντες και όσο μεγάλωνες. Έχω δεί πολλές φορές ανθρώπους που χειραγωγούν τους άλλους προς όφελος τους, αλλά οι δικοί σου αξίζουν βραβείο! Η συμπεριφορά τους είναι αχαρακτίριστη και δεν υπάρχει ο παραμικρός λόγος να νιώθεις τύψεις για την απόφαση σας. Πρέπει να φύγουν απο τη ζωή σας το συντομότερο δυνατό διαφορετικά τα πράγματα θα χειροτερέψουν πολλύ περίσσότερο και για σένα και για τον άντρα σου (που έχει ανεχτεί ήδη πολύ περισσότερα απ'όσα όφειλε) αλλά πάνω και πρώτα απ'όλα για τα παιδάκια σου τα οποία δε φταίνε σε τίποτα. Συμπλήρώνοντας αυτάπου είπε η jean, λέω το εξής πάνω στο γράμμα του πατέρα σου: απο πού κι ως πού λέει "σπίτι μας" το σπίτι που με τόσο κόπο, στερήσεις και χρέη φτιάξατε εσύ και ο άντρας σου τη στιγμή που εκείνοι δεν συνέβαλαν στο ελλάχιστο στη δημιουργία του;;;;; Εγώ ξέρω οτι ακόμα και δικό σου να είναι το σπίτι, έχει έξοδα (φως, νερό, τηλέφωνο κλπ) τα οπία οφείλεις να πληρώνεις. Τσάμπα ζουν μόνο στα ιδρύματα.

Πέταξέτους έξω είτε με το καλό είτε με το άσχημο όχι μέχρι το τέλος του χρόνου, αλλά μέχρι το τέλος του μήνα ει δυνατόν. Νοικιάστε το διαμέρισμα (και το άλλο στο κέντρο που απ'ότι κατάλαβα είναι δικό σας) και κοιτάξτε τα παιδάκια σας και τη ζωή σας. Δεν χρειάζεται να του γράψεις κανένα γράμμα, ούτε και να του πείς τίποτα. Να είσαι σίγουρη οτί θυμάται πολύ καλά τί έχεις κάνει απλά προτιμάει να τα ξεχάσει. Κάνε το ίδιο.

Και τελιώνοντας θέλω να σκεφτείς το εξής: Μήπως η πεθερά σου έχει απομακρυνθεί όπως λες, επείδή είναι οι γονείς σου όλη την ώρα εκεί μέσα στο σπίτι σας;;; Μήπως της έχουν πεί κάτι οι δικοί σου και την πλήγωσαν τη γυναίκα και αυτή απο περηφάνεια δε σας λέει κάτι;;

Όσο για τους άλλους ξέχασε οτι είναι γονείς σου (ούτως ή άλλως μόνο βιολογικά είναι γιατι πρακτικά και ουσιαστικά.....) και το μακρια και ξεχασμένοι θα αποδειχτεί καλύτερη λύση απ'όσο φαίνεται τώρα.

[ΡΟΥΛΑ]

Μαριλένα μου δεν νομίζω ότι αξίζει να απαντήσεις, γονιός δεν είναι αυτό που γεννάει αλλά αυτός που μεγαλώνει ένα παιδί και το πονάει σε όλη του τη ζωή όχι μονο όταν τον συμφέρει.

[NTINAT]

Μαριλενα θα συμφωνησω με την Ρουλα.Απο προσωπικη εμπειρια θα σου πω οτι εχω περασει παρομοια φαση κ την περναω ακομα...εχω δυο μπαμπαδες εναν βιολογικο κ εναν θετο κ μια μανα(φυσικα)!Χαμος δηλαδη.!

Τι εκανα? Ολοι σε αποσταση........................

Τι κανω? Το ιδιο..........................................

Γιατι? Γιατι ολοι ηθελαν να παρουν κατι απο μενα,ενα κομματι,για να ικανοποιησουν τον εγωισμο τους!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Αποτελεσμα? Ζω μια χαρα

 

Συμβουλη: Ηρεμα κ χαλαρα παρε αποφαση οτι 2 πραγματα θα γινουν

ή θα τα βρειτε ή αλλος για Χιο τραβηξε κ αλλος για

Μυτιληνη.

Σου ευχομαι τα καλυτερα φυσικα.

[Jean]

Βρε παιδιά, τι το συζητάμε; Ο ανθρωπος ξεβολεύτηκε! Ειχε βρει το "μηνα που θρεφει τους 11" και τωρα που ζοριστηκε παίζει το τελευταίο του χαρτί.

Μαριλένα ειμαι της γνωμης να μην του απαντησεις, ουτε γραπτως ουτε προφορικά. Αυτος τωρα νομιζει οτι σου πεταξε το μπαλακι και περιμενει την αντιδραση σου... Θες πραγματικά να μπεις στη διαδικασία αυτή; Να μιλάς με γραμματα; Κι αφου ο ιδιος δεν ειχε την μαγκια να έρθει να σε βρει face to face, γιατι να το κανεις εσυ; Μην τον αφηνεις να σε ταραζει... Περιμενει απλά να σε πετυχει σε αδυναμη στιγμή. Μην του τη δωσεις. Κανε οτι δεν το ελαβες ποτε κι ας τον να βραζει στο ζουμί του. Πεταξε τη χειροβομβίδα και περιμενει να δει το αποτελεσμα (χαρακωμενος και προφυλαγμενος φυσικα). Μόλις δει οτι τελικά "δεν εσκασε" θα παρει και το μηνυμα οτι δεν σε "ελέγχει" πια.

 

ξερω οτι ειναι σκληρο κι οτι εχεις βαθια αισθηματα γι' αυτους αλλα κρατα γερα. Σωσε την οικογενεια σου. Μην νομιζεις οτι ειναι τυχαίο που εισαι ολη μερα στην τσιτα και συνεχως απογοητευμένη και στενοχωρημένη. Δεχεσαι αρνητική ενεργεια... ΔΙΩΧΤΗΝ!!

[elenak]

ΝΑ ΑΓΙΑΣΕΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ!!!!! (Η ΜΑΛΛΟΝ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ )