Στο όριο της φτώχειας πάνω από ένας στους τρεις Έλληνες

[ΑΝΝΑ24]

Τεράστιο θέμα, Χαρά. Δεν ξέρω ποιά μεθοδολογία θα έπρεπε να ακολουθήσουμε. Το να είσαι συνειδητοποιημένος πολίτης είναι full time job, και αν το προσπαθήσεις στα σοβαρά, θα κάνεις σταυροφορία. Πρέπει να είσαι αποφασισμένος να αφήσεις πίσω την καθημερινότητά σου και να πάρεις πάνω σου πολύ προσωπικό κόστος.

Έχω μπει σε δίλλημα αρκετές φορές, και δυστυχώς συνήθως τελικά απλώς προσπερνάω. Ο άντρας μου μια εποχή το πάλεψε λίγο με διάφορες περιπτώσεις, αλλά έπεσε μόνο σε τοίχους.

Και από μέσα όμως, φαντάζομαι (και ξέρω) ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να πας κόντρα στον "συνάδελφο", να τον καταγγείλεις, να σηκώσεις επανάσταση.

 

Όποια έχει ιδέες ευπρόσδεκτες, εχώ μάλλον έχω κουραστεί.

 

Είναι απολύτως αλήθεια βέβαια (πέραν του ότι αυτό μας έφερε ως εδώ) ότι αυτό το φαινόμενο ρίχνει και το προπέτασμα καπνού για να μην βλέπουμε καθαρά τις τεράστιες αδικίες που γίνονται εις βάρος μας και την τεράστια ζημιά.

 

* Κάτι τέτοια δε λέγαμε και με την επαπειλούμενη?

[AthinaP]

Η αλληλεγγύη είναι λεξη που έχει πολλές έννοιες... Και εγώ δανείστηκα λεφτά για να πάω διακοπές από συγγενή και του τα πλήρωσα όταν πήρα δώρο Χριστουγέννων. Και εμείς έχουμε κόψει μόνιμο επίδομα σε άλλους συγγενείς. Και πληρώνουμε μέσω ΕΝΦΙΑ, χαρατσιών κτλ , εισφορά αλληλεγγύης, αδιαμαρτύρητα, αν και ξέρουμε ότι σημαντικό μέρος δεν ειναι πραγματικά άνεργοι, αλλά τύπου, πχ φίλος που πήρε άδεια ανατροφής τέκνου αν και η γυναίκα του ήταν κυρία στο σπίτι... και μετά σου λέει θα με σουτάρουν και θα πάρω την αποζημίωση... Δεν είναι η πλειοψηφία, αλλά χτυπάει άσχημα, οταν το ίδιο άτομο τα βάζει με την κρίση και τη μοίρα του... Α και να μην ξεχάσω, ψηφίζει κάτι που ανθρώπους δεν τους λες, "επειδή δεν έχουν κυβερνήσει"!

 

Αλληλεγγύη σημαίνει να δουλεύεις και να καταναλώνεις γιατί έτσι δουλεύει η οικονομία... Ποιος σου είπε ότι όποιος αμφισβητεί τα νούμερα που λες έχει έλλειψη αλληλεγγύης;

 

Αλληλεγγύη είναι να μπορείς να βοηθήσεις ανθρώπους που εκτιμάς, βρίσκοντάς τους δουλειά...

 

Αλληλεγγύη είναι κάτι λίγα που χρωστούσες σε έναν μάστορα, γιατί πράγματι αδυνατούσες, να του τα δώσεις όταν δεν τα περίμενε όταν πάρεις και εσύ μαζεμένα, κάποια Χριστούγεννα.

 

Αμφισβητείς ότι τα δηλωθέντα εισοδήματα στην εφορία είναι κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό πλαστά; Ζεις σε αυτή τη χώρα; Όταν πληρώνω αυτό το λογαριασμό έχω δικαίωμα να αμφισβητώ κάποια πράγματα... Και αυτό δεν είναι έλλειψη αλληλεγγύης! Αισθάνομαι λιγότερο κορόιδο έτσι!

[ΑΝΝΑ24]

Οχι μονο δεν εχει ανεβει αντιθετα ολοι εχουμε στραφει εναντιον ολων.

Μας οδηγουν προς τα εκει και εμεις σκυβουμε το κεφαλι και προχωραμε.

 

Ακομα και με αυτα τα δεδομενα καποιοι αρνουνται να δουν οτι υπαρχουν σημερα ανθρωποι που υποφερουν και προτιμανε να πιστευουν οτι ειναι πλασματικα τα στοιχεια και οτι ολοι ειμαστε κλεφτες ,εφοσον 9 στους 10 φοροδιαφευγουμε .

 

Αλληλεγγυη αγνωστη λεξη .

 

Ψιλοάσχετο, μου θύμησες ένα παλιό άρθρο που με είχε βάλει σε σκέψεις

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.kosmos&id=23759

για τον τρόπο που αντέδρασε αντανακλαστικά η Αμερικανική κοινωνία και τα media μετά τη βομβιστική επίθεση πέρσι στον μαραθώνιο.

 

Δεν είχα σκεφτεί ποτέ να έχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση τους Αμερικάνους, ούτε και είναι αυτό που με ενδιαφέρει, αλλά το άρθρο τονίζει την απουσία των τόσων παθογόνων στοιχείων που έχουν γίνει δεύτερη φύση μας, και τα αντανακλαστικά αλληλεγγύης και αποτελεσματικότητας που έχω βαρεθεί να μας λείπουν.

[Χαρα-Μαρια2]

AthinaP η eurostat (της οποιας τη δουλεια γνωριζω παρα μα παρα πολυ καλα) βγαζει στατιστικες βασει πολλων παραγοντων. Δεν καθησαν απλα να βαλουν σε ενα excel τα εισοδηματα. Μια τετοια ερευνα κοιτα διαφορους παραγοντες. Και ναι, υπαρχουν ανθρωποι παγκοσμιως, που φοροδιαφευγουν. Δεν ειναι τοσο το δειγμα για να χαλασει η ταση σε μια ολοκληρωμενη στατιστικη οπως αυτη. Και δεν εχουν γινει περισσοτεροι, απο παλια παντα υπηρχαν φοροφυγαδες-γιατι γινεται συγκριτικη αναλυση. Οι δε ερευνες εχουν βασικο σκοπο να σου μιλησουν για μια ταση. Αυτα πολυ περιληπτικα.

 

Νομιζω ομως οτι κρυβομαστε πισω απο το δακτυλο μας.

 

Θυμασαι παλια, να μοιραζουν δωρεαν φρουτα και να γινεται σφαγη? Θυμασαι τοσους αστεγους στα παγκακια? Θυμασαι ουρες στα αγνωστα τοτε-αλλα ΝΑΙ υπηρχαν αλλα με αλλο ονομα- κοινωνικα παντοπωλεια? Ειχες δει νεους να παρακαλανε για δουλειες με 300 ευρω παλια? Ολοι αυτοι, τι ειναι? Φοροφυγαδες?

[Αγγελίνα_2]

Κορίτσια, εγώ δε λέω ότι δεν υπάρχει φτώχεια, ότι δεν μειώθηκαν τραγικά τα εισοδήματα, ούτε ότι είναι αβάσιμες οι στατιστικές. Ειδικά οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι υπέστησαν κανονική αφαίμαξη. Και συμφωνώ με την κοπέλα που είπε παραπάνω για την εξάλειψη της μεσαίας τάξης. Απλά επισημαίνω, σύμφωνα πάντα με το τι βλέπω και τι ακούω εγώ γύρω μου, ότι έχει αρχίσει να αχνοφαίνεται ένα μικρό φως στην αγορά, γενικότερα. Επαναλαμβάνω πως, κατά την άποψή μου, κατά τη διετία 2010-2012 ήμασταν μέσα στην κρίση με τα μπούνια και τώρα, αργά και βασανιστικά, σαν να αρχίζει να αλλάζει το σκηνικό. Άκουγα ιστορίες τότε για συμπολίτες μου, να γεμίζουν αποθήκες με τρόφιμα και παιδικά γάλατα, να ανασύρουν από τα υπόγεια και να ανάβουν μαγκάλια ή να κυκλοφορούν μέσα στο σπίτι με κουβέρτες, γιατί φοβόντουσαν να ξοδέψουν το παραμικρό...όλοι περιμένανε τα χειρότερα. Απλά λέω ότι τουλάχιστον δε ζούμε πλέον σε αυτό το καθεστώς της ακραίας αγωνίας και φόβου.

[Χαρα-Μαρια2]

Τεράστιο θέμα, Χαρά. Δεν ξέρω ποιά μεθοδολογία θα έπρεπε να ακολουθήσουμε. Το να είσαι συνειδητοποιημένος πολίτης είναι full time job, και αν το προσπαθήσεις στα σοβαρά, θα κάνεις σταυροφορία. Πρέπει να είσαι αποφασισμένος να αφήσεις πίσω την καθημερινότητά σου και να πάρεις πάνω σου πολύ προσωπικό κόστος.

Έχω μπει σε δίλλημα αρκετές φορές, και δυστυχώς συνήθως τελικά απλώς προσπερνάω. Ο άντρας μου μια εποχή το πάλεψε λίγο με διάφορες περιπτώσεις, αλλά έπεσε μόνο σε τοίχους.

Και από μέσα όμως, φαντάζομαι (και ξέρω) ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να πας κόντρα στον "συνάδελφο", να τον καταγγείλεις, να σηκώσεις επανάσταση.

 

Όποια έχει ιδέες ευπρόσδεκτες, εχώ μάλλον έχω κουραστεί.

 

Είναι απολύτως αλήθεια βέβαια (πέραν του ότι αυτό μας έφερε ως εδώ) ότι αυτό το φαινόμενο ρίχνει και το προπέτασμα καπνού για να μην βλέπουμε καθαρά τις τεράστιες αδικίες που γίνονται εις βάρος μας και την τεράστια ζημιά.

 

* Κάτι τέτοια δε λέγαμε και με την επαπειλούμενη?

 

Συμφωνω και ειναι δυσκολο.

Το λεω γιατι ζω ετσι και μου ειναι επιπονη η καθημερινοτητα. Με πονα ο ταξιτζης που προσπαθει να με κλεψει στην κουρσα, ο περιπτερας που μου δινει λαθος ρεστα, ο οδηγος του ΚΤΕΛ που καπνιζει ενω απαγορευεται, αλλα περισσοτερο με πονα ο συναδελφος, που επειδη εγω δεν υπογραφω κατι που δεν βρισκω συννομο και το υπογραφει εκεινος, με θεωρει μετα εχθρο. Δεν χρειαζεται να καταγγειλεις στον εργασιακο τομεα-βεβαια εξαρταται απο το επαγγελμα και τη θεση του αλλου.

Και ειναι ο λογος που παντα ηθελα να φυγω, ο λογος που σε χωρες οπως η Αγγλια αισθανομουν ανακουφιση. Που δεν πρεπει να ειμαι στην τσιτα ολη την ωρα να μη με γελασουν, καθε ωρα και καθε στιγμη. Τρομερο συναισθημα.

 

Συμφωνω 100% οπως ξερεις, για το προπετασμα καπνου...ναι το συζηταγαμε...

[ΑΝΝΑ24]

Αυτό το βλέπω κι εγώ Αγγελίνα, που είμαι κι εγώ μέσα στην αγορά.

Αυτό του 2010-2012, δεν έχει ταίρι.

Να πω την αλήθεια μου, φοβάμαι. Φοβάμαι μήπως κάνουμε άλλο ένα γύρο του θανάτου τώρα που μάλλον πάμε για εκλογές, και τώρα πια δεν υπάρχει ούτε κομπόδεμα ούτε αντοχές.

Μακάρι μακάρι να έχεις δίκιο εσύ.

[Χαρα-Μαρια2]

Κορίτσια, εγώ δε λέω ότι δεν υπάρχει φτώχεια, ότι δεν μειώθηκαν τραγικά τα εισοδήματα, ούτε ότι είναι αβάσιμες οι στατιστικές. Ειδικά οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι υπέστησαν κανονική αφαίμαξη. Και συμφωνώ με την κοπέλα που είπε παραπάνω για την εξάλειψη της μεσαίας τάξης. Απλά επισημαίνω, σύμφωνα πάντα με το τι βλέπω και τι ακούω εγώ γύρω μου, ότι έχει αρχίσει να αχνοφαίνεται ένα μικρό φως στην αγορά, γενικότερα. Επαναλαμβάνω πως, κατά την άποψή μου, κατά τη διετία 2010-2012 ήμασταν μέσα στην κρίση με τα μπούνια και τώρα, αργά και βασανιστικά, σαν να αρχίζει να αλλάζει το σκηνικό. Άκουγα ιστορίες τότε για συμπολίτες μου, να γεμίζουν αποθήκες με τρόφιμα και παιδικά γάλατα, να ανασύρουν από τα υπόγεια και να ανάβουν μαγκάλια ή να κυκλοφορούν μέσα στο σπίτι με κουβέρτες, γιατί φοβόντουσαν να ξοδέψουν το παραμικρό...όλοι περιμένανε τα χειρότερα. Απλά λέω ότι τουλάχιστον δε ζούμε πλέον σε αυτό το καθεστώς της ακραίας αγωνίας και φόβου.

 

Τωρα καταλαβα για τι μιλας. Αυτο που περιγραφεις, δεν εχει σχεση με το επιπεδο φτωχειας.

Τοτε το 2009-10, ειχε βγει αναμεσα σε ΧΟ η φημη οτι ο ταδε αγιος ειχε προβλεψει οτι θα πεσει πεινα. Το συνδυασαν πολλοι με το πολιτικο κλιμα, πειστηκαν (μαζι και ο αντρας μου ) Ειχαμε μαζεψει τοτε τροφιμα γι αυτο το λογο.

Ειχα εγω φακεεεεςς

Το οτι ξεχαστηκε τελικα (και....τα φαγαμε), ειναι ο λογος που δεν βλεπεις τετοια φαινομενα.

Η φτωχεια ομως οχι μονο δεν μειωθηκε, αντιθετα, αυξηθηκε-οποτε και η αγοραστικη δυναμη μειωθηκε αναλογα.

Δυστυχως στην περιοχη μου παντως ολο κλεινουν μαγαζια. Συνεχως.

[AthinaP]

Ω, ναι, τις θυμάμαι και εγώ τις εποχές εκείνες... Και έλεγα σε έναν γνωστό, ότι αν τα πίστευε πραγματικά, δεν θα έπρεπε να διαδίδει και πολύ τι έχει στο κελάρι του, γιατί τότε θα του την έπεφταν οι άλλοι (και εγώ μαζί) :mrgreen:.

 

Αλλά τα πιστεύανε και τα διαδίδανε κιόλας...

 

Ντοματιές στις γλάστρες... Εννοείται είχαν υψηλότερο κόστος από το να τις αγοράσει κανείς από το σουπερ μάρκετ!!! Πολλαπλό κόστος. Όποιος έφευγε νωρίς από τη δουλειά για να καλλιεργήσει μαρούλια, έχανε και τις υπερωρίες και τις προαγωγές...

 

OMG...

 

Καλά νταξ έχει και στο National Geographic κάτι τέτοιους στην Αμερική που χτίζουν κανονικά φρούρια... Ξοδεύουν δηλαδή και προετοιμάζονται για τη δευτέρα παρουσία ή όπως το λένε αυτό... :mrgreen:.

 

Πάντως η αλήθεια είναι ότι τότε ο κόσμος δεν ξόδευε κιόλας παράλληλα...

[Αγγελίνα_2]

Αυτό το βλέπω κι εγώ Αγγελίνα, που είμαι κι εγώ μέσα στην αγορά.

Αυτό του 2010-2012, δεν έχει ταίρι.

Να πω την αλήθεια μου, φοβάμαι. Φοβάμαι μήπως κάνουμε άλλο ένα γύρο του θανάτου τώρα που μάλλον πάμε για εκλογές, και τώρα πια δεν υπάρχει ούτε κομπόδεμα ούτε αντοχές.

Μακάρι μακάρι να έχεις δίκιο εσύ.

 

Αυτός είναι κι εμένα ο φόβος μου. Μήπως, εκεί πάνω που πάμε να πάρουμε ανάσα, φάμε μια κατακέφαλα και πάμε στο βυθό μια και καλή.

 

Όμως δε θέλω να σκέφτομαι έτσι. Είναι κάτι που έλεγα σε κάθε συζήτηση από τότε. Αν είναι να συμβεί κάτι, μπορώ εγώ να το εμποδίσω; Όχι. Ποιο το νόημα να μην κλείνω μάτι από την αγωνία προκαταβολικά, λοιπόν; Que sera, sera. Άλλο είμαι προσεκτικός, δεν κάνω σπατάλες κι άλλο ζω περιμένοντας μονίμως να μου πέσει ο ουρανός στο κεφάλι. Τι θα βγει από αυτό; Απλά θα πάθουμε έλκος μια ώρα αρχύτερα...και μπορεί και για το τίποτα, τελικά.

 

Είχε βρεθεί άνθρωπος τότε να μου πει "τι τα κάναμε τα παιδιά μας;" Ε όχι ρε...δεν τον δέχομαι αυτόν τον πεσσιμισμό, σε αυτή τη χώρα που τράβηξε τα πάνδεινα σχεδόν όλα της τα χρόνια και πάντα, με κάποιον τρόπο, κατόρθωνε να συνεχίζει...ούτε τότε, ούτε τώρα, ούτε ποτέ!

 

Enough με το πατριωτικό παραλήρημα.

 

Χαρά-Μαρία2, εγώ βλέπω αντιθέτως αρκετά μαγαζιά να ανοίγουν στην πόλη μου. Πριν καναδυο χρόνια, δεν ήθελα να περνάω από τον κεντρικό πεζόδρομο, μου σφιγγόταν η καρδιά. Πολλά άδεια που μείναν άδεια για χρόνια, πράγμα αδιανόητο, δεν είχε προηγούμενο στα χρονικά της τοπικής κοινωνίας. Τώρα γεμίσανε πάλι, δόξα τω Θεώ. Μακάρι να 'χουν πάντα δουλειά οι άνθρωποι. Μέχρι και JUMPO θα αποκτήσουμε στα κοντά!

[free dom]

Η πραγματικοτητα που βλεπω γυρω μου ειναι πολυ χειροτερη απο οσα διαβασα κοριτσια. Ισως γιατι ο περιγυρος μου βγαινει τωρα στην αγορα εργασιας η βγηκε πριν 4-5 χρονια. Ξεκιναω:

-ο βασικος μισθος στον ιδιωτικο τομεα για ατομα κατω των 25 ειναι 500 και κατι. Λιγο παραπανω για τους υπολοιπους. Τα συμπερασματα δικα σας αν μπορει ανθρωπος να ζησει μ αυτα τα χρηματα.

-για μια θεση στο δημοσιο ουτε στα πιο τρελα μας ονειρα- μονο 5μηνες και 8μηνες συμβασεις. Παρηγορια στον αρρωστο δηλαδη...

-γνωριζω 4-5 περιπτωσεις που δουλευουν 10ωρα και 12ωρα για 600-700 ευρω

-τρια ζευγαρια φιλων πολυ απλα δεν προχωρουν στη δημιουργια οικογενειας γιατι δε βγαινει!

-δυο ζευγαρια φιλων περσι το χειμωνα δεν ειχαν θερμανση στο σπιτι τους

 

Και να φανταστειτε οτι μιλαω για ατομα που εργαζονται, απλα με τους μισθους που προανεφερα τι να πρωτοπληρωσουν.. Οι ανεργοι δεν μπορω να φανταστω τι κανουν..

 

Καταληγω οτι οσοι ορθοποδησαν στα προηγουμενα χρονια,ναι, μπορει να μην ειναι σε τραγικη κατασταση τωρα, αλλα για τις καινουριες γενιες η κατασταση ειναι απελπιστικη. Εκτος αν αρμεγουν τους γονεις τους(σε περιπτωση που εχουν κατι κι αυτοι)..

[AthinaP]

Η πραγματικοτητα που βλεπω γυρω μου ειναι πολυ χειροτερη απο οσα διαβασα κοριτσια. Ισως γιατι ο περιγυρος μου βγαινει τωρα στην αγορα εργασιας η βγηκε πριν 4-5 χρονια. Ξεκιναω:

-ο βασικος μισθος στον ιδιωτικο τομεα για ατομα κατω των 25 ειναι 500 και κατι. Λιγο παραπανω για τους υπολοιπους. Τα συμπερασματα δικα σας αν μπορει ανθρωπος να ζησει μ αυτα τα χρηματα.

-για μια θεση στο δημοσιο ουτε στα πιο τρελα μας ονειρα- μονο 5μηνες και 8μηνες συμβασεις. Παρηγορια στον αρρωστο δηλαδη...

-γνωριζω 4-5 περιπτωσεις που δουλευουν 10ωρα και 12ωρα για 600-700 ευρω

-τρια ζευγαρια φιλων πολυ απλα δεν προχωρουν στη δημιουργια οικογενειας γιατι δε βγαινει!

-δυο ζευγαρια φιλων περσι το χειμωνα δεν ειχαν θερμανση στο σπιτι τους

 

Και να φανταστειτε οτι μιλαω για ατομα που εργαζονται, απλα με τους μισθους που προανεφερα τι να πρωτοπληρωσουν.. Οι ανεργοι δεν μπορω να φανταστω τι κανουν..

 

Καταληγω οτι οσοι ορθοποδησαν στα προηγουμενα χρονια,ναι, μπορει να μην ειναι σε τραγικη κατασταση τωρα, αλλα για τις καινουριες γενιες η κατασταση ειναι απελπιστικη. Εκτος αν αρμεγουν τους γονεις τους(σε περιπτωση που εχουν κατι κι αυτοι)..

 

Και η γενιά μας έτσι ήταν... Ο πρώτος μισθός της πρώτης δουλειάς ήταν κάτι, όχι συμβολικο, δεν το λες, αλλά ήταν κάτι σαν χαρτζηλίκι. Όλοι κάναμε παιδιά μετά τα 30, αφού βρήκαμε το δρόμο μας. Η δική σας γενιά δεν έχει και πολλή αισιοδοξία και ελπίδα. Εγώ γνωρίζω πάντως 30ρηδες σήμερα που ως υπάλληλοι είναι αρκετά καλά, εξελίσσονται, σου λέει εγώ για "τόσα" δεν κάθομαι εδώ, έχουν επιλογές...

[Χαρα-Μαρια2]

Αυτός είναι κι εμένα ο φόβος μου. Μήπως, εκεί πάνω που πάμε να πάρουμε ανάσα, φάμε μια κατακέφαλα και πάμε στο βυθό μια και καλή.

 

Όμως δε θέλω να σκέφτομαι έτσι. Είναι κάτι που έλεγα σε κάθε συζήτηση από τότε. Αν είναι να συμβεί κάτι, μπορώ εγώ να το εμποδίσω; Όχι. Ποιο το νόημα να μην κλείνω μάτι από την αγωνία προκαταβολικά, λοιπόν; Que sera, sera. Άλλο είμαι προσεκτικός, δεν κάνω σπατάλες κι άλλο ζω περιμένοντας μονίμως να μου πέσει ο ουρανός στο κεφάλι. Τι θα βγει από αυτό; Απλά θα πάθουμε έλκος μια ώρα αρχύτερα...και μπορεί και για το τίποτα, τελικά.

 

Είχε βρεθεί άνθρωπος τότε να μου πει "τι τα κάναμε τα παιδιά μας;" Ε όχι ρε...δεν τον δέχομαι αυτόν τον πεσσιμισμό, σε αυτή τη χώρα που τράβηξε τα πάνδεινα σχεδόν όλα της τα χρόνια και πάντα, με κάποιον τρόπο, κατόρθωνε να συνεχίζει...ούτε τότε, ούτε τώρα, ούτε ποτέ!

 

Οπωσδηποτε μια τετοια θεωρηση την απορριπτω κι εγω. Εφοσον μενω σε αυτον τον τοπο, θα κανω ο,τι περναει απο το χερι μου για να αποτρεψω μια τετοια κατασταση-και προπαντος να προστατεψω την οικογενεια μου αλλα με αισιοδοξια.

Ο πεσσιμισμος δεν βοηθα σε τιποτα. Μετρα να λαμβανεις, ναι.

Οσο για τα παιδια μας, θα τα καταφερουν. Εχουν πολλες εναλλακτικες εξαλλου. Το προβλημα ειναι περισσοτερο η δικη μας γενια που σε ηλικια που θα ξεκινουσε να συγκομιζει τους καρπους των κοπων της, εφαγε ακυρο....

[Χαρα-Μαρια2]

 

Χαρά-Μαρία2, εγώ βλέπω αντιθέτως αρκετά μαγαζιά να ανοίγουν στην πόλη μου. Πριν καναδυο χρόνια, δεν ήθελα να περνάω από τον κεντρικό πεζόδρομο, μου σφιγγόταν η καρδιά. Πολλά άδεια που μείναν άδεια για χρόνια, πράγμα αδιανόητο, δεν είχε προηγούμενο στα χρονικά της τοπικής κοινωνίας. Τώρα γεμίσανε πάλι, δόξα τω Θεώ. Μακάρι να 'χουν πάντα δουλειά οι άνθρωποι. Μέχρι και JUMPO θα αποκτήσουμε στα κοντά!

 

Η δικη μου εκτιμηση ειναι οτι

α) ανοιγουν μαγαζια σε περιοχες με υψηλα κοιν στρωματα (εκει που συσσωρευτηκε ο πλουτος) και

β) ανοιγουν μαγαζια παντου με φτηνιαρικα προιοντα μαζικης παραγωγης....

αυτα δεν ειναι δειγματα τερματισμου της κρισης...

[free dom]

Και η γενιά μας έτσι ήταν... Ο πρώτος μισθός της πρώτης δουλειάς ήταν κάτι, όχι συμβολικο, δεν το λες, αλλά ήταν κάτι σαν χαρτζηλίκι. Όλοι κάναμε παιδιά μετά τα 30, αφού βρήκαμε το δρόμο μας. Η δική σας γενιά δεν έχει και πολλή αισιοδοξία και ελπίδα. Εγώ γνωρίζω πάντως 30ρηδες σήμερα που ως υπάλληλοι είναι αρκετά καλά, εξελίσσονται, σου λέει εγώ για "τόσα" δεν δουλεύω, έχουν επιλογές...

 

Μα δεν υπαρχουν δουλειες.. Κι ο μισθος-χαρτζηλικι που λεμε, πιο πιθανο ειναι να περικοπει παρα να αυξηθει! Παντως οσοι εχουμε μεινει ακομη στην Ελλαδα, μαλλον υπεραισιοδοξοι ειμαστε

[ΑΝΝΑ24]

Δεν είναι έτσι Αθηνά. Δεν έχει καμμία σχέση το περιβάλλον που βρήκαμε εμείς με αυτό που βρίσκουν οι σημερινοί.

Ξέρω νέα παιδιά που πάνε σε συνεντεύξεις για δουλειά με 300 Ε και ο πρώτος μήνας "δώρο" (αμισθί).

Κι άλλα πάρα πολλά.

Δεν είναι όπως τα νομίζεις τα πράγματα, είναι πολύ χειρότερα. Ξέρω πολλούς ανθρώπους, στην κατηγορία των φίλων σου, με άνεση, που έχουν ζήσει μια καλή ζωή, και τώρα έχουν τρελλαθεί γιατί βλέπουν ότι τα παιδιά τους δεν μπορούν να τακτοποιηθούν επαγγελματικά.

 

* Ο βασικός μισθός κατά το 1996 που βγήκα στον κόσμο, ήταν κάτι του στυλ 130.000 δρχ. Δηλαδή 390 Ε περίπου. Αν υπολογίσεις το κόστος ζωής τότε (ενοίκια, ρούχα, θέρμανση, βενζίνη), θα δεις ότι δεν ήταν χαρτζιλίκι.

[Χαρα-Μαρια2]

edit τωρα ειδα το ποστ

Οντως εχει αλλη βαρυτητα ο μισθος σημερα, των 300 ευρω, με το τοτε.

 

Επισης ηταν μισθος εκκινησης, μετα συντομα βλεπαμε αυξηση τρελλη, απο 500 ευρω εγω πρωτο μισθο ειχα παει στα 900 μεσα σε δυο χρονια....σημερα που...

[AthinaP]

Μα δεν υπαρχουν δουλειες.. Κι ο μισθος-χαρτζηλικι που λεμε, πιο πιθανο ειναι να περικοπει παρα να αυξηθει! Παντως οσοι εχουμε μεινει ακομη στην Ελλαδα, μαλλον υπεραισιοδοξοι ειμαστε

 

Ούτε και τότε υπήρχαν δουλειές... Για κάποιον που ξεκινάει χωρις προϋπηρεσία.... Παράξενο, αλλά αληθινό. Οι περισσότεροι γνωστοί μου ξεκίνησαν να απασχολούνται σε χαζοδουλειές, τύπου ιδιαίτερα, αρπαχτές σε νησιά καλοκαίρι... Εξαίρεση πολύ λίγα άτομα, πχ στρατιωτικοί, που είχαν κανονικό εισόδημα από τα 20. Και κάτι άλλοι που δικτυώθηκαν νωρίς και δεν σπούδασαν καν.

 

Η διαφορά που είχαμε με τη δική σας γενιά είναι ότι το όποιο εισόδημα ήταν χαρτζηλίκι, γιατί η πατρική οικογένεια κάπως τα βόλευε και έτσι δημιουργήθηκε τότε η οικονομία των 90s με τα μπουζουκια, τις ανταύγειες των 100 ευρώ και τα παπούτσια των 200 ευρώ. Γιατί όλο το διαθέσιμο εισόδημα πηγαινε σε λούσα και διασκέδαση, για όποιον έμενε με τους γονείς του. Εγώ δεν το επέλεξα... και όταν κανείς πέφτει από αυτό δεδομένο, του φαίνεται κάπως...

[Αγγελίνα_2]

Η δικη μου εκτιμηση ειναι οτι

α) ανοιγουν μαγαζια σε περιοχες με υψηλα κοιν στρωματα (εκει που συσσωρευτηκε ο πλουτος) και

β) ανοιγουν μαγαζια παντου με φτηνιαρικα προιοντα μαζικης παραγωγης....

αυτα δεν ειναι δειγματα τερματισμου της κρισης...

 

Τι να πω, ειλικρινά δεν ξέρω. Πρέπει να περιμένουμε να δούμε. Πάντως περιοχή με υψηλά κοινωνικά στρώματα δε μας λες. Προσωπικά, δεν έχω σκοπό να στηρίξω ξενόφερτες εταιρείες με μισθούς πείνας στους υπαλλήλους. Μόνο στα καταραμένα liddle δε μπορώ να αντισταθώ, όταν έχουν βαμβακερές κάλτσες.

 

Η free dom έχει δίκιο. Κι εγώ πιστεύω πως η σημερινή γενιά των 25+ είναι η πλέον αδικημένη, από την εποχή της μεταπολίτευσης. Είναι κάτι παραπάνω από τραγικό, να θέλουν σε μια χώρα με τέτοια υπογεννητικότητα οι νέοι να κάνουν οικογένειες και να μην το τολμούν λόγω του οικονομικού. Εκεί, αρχίζω κι εγώ να πιστεύω σε θεωρίες συνομωσίας.

[ΑΝΝΑ24]

Το 2008 που ήμουν έγκυος, προσέλαβα μια βοηθό. Πολύ νέα. Πρώτος μισθός ως υπάλληλος γραφείου 670 Ε. σύμφωνα με το νόμο. Σε χρόνο dt έγινε 710, με ειδοποιούσε ο λογιστής. Σήμερα, θα μπορούσα να προσλάβω την ίδια με 450 Ε σύμφωνα με το νόμο.

[ΑΝΝΑ24]

Τι να πω, ειλικρινά δεν ξέρω. Πρέπει να περιμένουμε να δούμε. Πάντως περιοχή με υψηλά κοινωνικά στρώματα δε μας λες. Προσωπικά, δεν έχω σκοπό να στηρίξω ξενόφερτες εταιρείες με μισθούς πείνας στους υπαλλήλους. Μόνο στα καταραμένα liddle δε μπορώ να αντισταθώ, όταν έχουν βαμβακερές κάλτσες.

 

Η free dom έχει δίκιο. Κι εγώ πιστεύω πως η σημερινή γενιά των 25+ είναι η πλέον αδικημένη, από την εποχή της μεταπολίτευσης. Είναι κάτι παραπάνω από τραγικό, να θέλουν σε μια χώρα με τέτοια υπογεννητικότητα οι νέοι να κάνουν οικογένειες και να μην το τολμούν λόγω του οικονομικού. Εκεί, αρχίζω κι εγώ να πιστεύω σε θεωρίες συνομωσίας.

 

Νομίζω ότι οι σημερινοί 25άρηδες είναι στη χειρότερη θέση. Μεγάλωσαν και ανατράφηκαν με το Αμερικάνικο όνειρο, υπερ-μορφώθηκαν και δε βρίσκουν το αντίκρισμα.

[Χαρα-Μαρια2]

Αννα ετσι ειναι...αλλαξαν οι συλλογικες συμβασεις...

 

Αγγελινα δεν ημουν ποτε υπερασπιστης τετοιων θεωριων, ομως τι να πιστεψεις πια? Ειδες και με την πρωτοβαθμια εκπαιδευση, ενα πραγμα πηγαινε καλα και το πειραζουν κι αυτο...

 

καληνυχτα παιδια

[free dom]

Ούτε και τότε υπήρχαν δουλειές... Για κάποιον που ξεκινάει χωρις προϋπηρεσία.... Παράξενο, αλλά αληθινό. Οι περισσότεροι γνωστοί μου ξεκίνησαν να απασχολούνται σε χαζοδουλειές, τύπου ιδιαίτερα, αρπαχτές σε νησιά καλοκαίρι... Εξαίρεση πολύ λίγα άτομα, πχ στρατιωτικοί, που είχαν κανονικό εισόδημα από τα 20. Και κάτι άλλοι που δικτυώθηκαν νωρίς και δεν σπούδασαν καν.

 

Η διαφορά που είχαμε με τη δική σας γενιά είναι ότι το όποιο εισόδημα ήταν χαρτζηλίκι, γιατί η πατρική οικογένεια κάπως τα βόλευε και έτσι δημιουργήθηκε τότε η οικονομία των 90s με τα μπουζουκια, τις ανταύγειες των 100 ευρώ και τα παπούτσια των 200 ευρώ. Γιατί όλο το διαθέσιμο εισόδημα πηγαινε σε λούσα και διασκέδαση, για όποιον έμενε με τους γονείς του. Εγώ δεν το επέλεξα... και όταν κανείς πέφτει από αυτό δεδομένο, του φαίνεται κάπως...

Δεν ηταν σκοπος μου να συγκρινω τις γενιες, αλλωστε κι εγω πανω απο 30 ειμαι, και δοξα τω Θεω προλαβα να βολευτω. Απλως περιγραφω την πραγματικοτητα νεοτερων ανθρωπων που βρισκονται γυρω μου.

[free dom]

Νομίζω ότι οι σημερινοί 25άρηδες είναι στη χειρότερη θέση. Μεγάλωσαν και ανατράφηκαν με το Αμερικάνικο όνειρο, υπερ-μορφώθηκαν και δε βρίσκουν το αντίκρισμα.

 

Ακριβως! Γι αυτο οι περισσοτεροι φευγουν στο εξωτερικο. Οσοι μενουν εδω δεν μπορουν να κανουν οικογενεια, και αναρωτιεμαι ποιοι θα κατοικουν αυτη τη χωρα μετα απο 20-30 χρονια; Θα ειναι μια χωρα ηλικιωμενων; Καπως ετσι φτανουμε στις θεωριες συνομωσιας που λεει και η Αγγελινα..

[Αγγελίνα_2]

Το 2008 που ήμουν έγκυος, προσέλαβα μια βοηθό. Πολύ νέα. Πρώτος μισθός ως υπάλληλος γραφείου 670 Ε. σύμφωνα με το νόμο. Σε χρόνο dt έγινε 710, με ειδοποιούσε ο λογιστής. Σήμερα, θα μπορούσα να προσλάβω την ίδια με 450 Ε σύμφωνα με το νόμο.

 

Σήμερα θα την έπαιρνες με voucher και θα σου ερχόταν και τσάμπα.

 

Νομίζω ότι οι σημερινοί 25άρηδες είναι στη χειρότερη θέση. Μεγάλωσαν και ανατράφηκαν με το Αμερικάνικο όνειρο, υπερ-μορφώθηκαν και δε βρίσκουν το αντίκρισμα.

 

Αυτό, αυτό! Αυτή η υπερμόρφωση! Τα λέμε και σε άλλα θέματα...ίσα είναι να βγαίνεις στην αγορά στα 18, έχοντας βγάλει ένα λύκειο, ίσα να 'χεις ιδροκοπήσει για να πάρεις πτυχίο ΑΕΙ, μεταπτυχιακό, 2 ξένων γλωσσών και να αναγκάζεσαι να κάνεις αίτηση για ταμίας στα ΚΤΕΛ; (αληθινή ιστορία)

 

Ξεκίνησα να δουλεύω το 2000 και δε με πλήρωναν. Το '01 πήγα αλλού, με 400 ευρώ. Το '02 ανέβηκα, αλλά δε θυμάμαι καλά, γύρω στα 500. Το '04 παντρεύτηκα κι έκτοτε εργάζομαι με τον σύζυγο. Η κρίση άρχισε να φαίνεται από το '08, εκδηλώθηκε το '09 και κορυφώθηκε το '11-'12, από την εμπειρία μου.