ΚΕΔΔΥ ,ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΑΠΕΜΠΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ?

[LA LATINA]

Bέβαια να πούμε εδώ, οτι για να κλείσεις ραντεβού πρέπει να είσαι καμιά βδομάδα με το redial στο χέρι και το ραντεβού είναι αρκετούς μήνες μετά...

[mgbubu]

Μπερδεύτηκα κι εγώ τώρα. ΔΛΔ ο λογοθεραπευτής είπε όλα ΟΚ και το ΚΕΔΔΥ βρήκε κάτι? Τότε, με βάση την εμπειρία που έχουν οι προλαλήσασες, το ΚΕΔΔΥ είναι αρμόδιο.

 

Ναι, όπως το καταλαβαίνω εγώ η μαμά δέχεται μια επιστολή για το παιδί της με την προτροπή να πάνε σε κεδδυ, για να αξιολογηθεί γιατί η δασκάλα κάτι εντοπίζει (το ίδιο κι ο διευθυντής, ο οποίος για να την καθησυχάσει προφανώς της είπε ότι θα στρώσει). Η μαμά κλείνει ραντεβού με το κεδδυ κι ενδιάμεσα πηγαίνει καθημερινά στο σχολείο για να παρακολουθεί την εξέλιξη. Θεωρεί ότι το παιδί είναι μια χαρά σιγά σιγά. Πήγε σε λογοθεραπευτή και της είπε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα (λόγου φαντάζομαι, γιατί δεν μπορεί να διαγνώσει μαθησιακή δυσκολία). Πάει στην αξιολόγηση του κεδδυ και στέλνουν ψυχολόγο στο σχολείο του παιδιού (σαφώς κάτι εντόπισαν). Η μαμά νομίζω είναι λίγο μπερδεμένη και τρομοκρατημένη, ίσως, για το παιδί πιθανόν από κακή πληροφόρηση. Το σημαντικό είναι πως το παιδι δέχεται βοήθεια (αμέσως κιόλας και δωρεάν από ειδικούς) και για αυτό θα έπρεπε να νιώθει λίγο πιο σίγουρη ότι όλα θα πάνε καλά. Θα έλεγα στη θεματοθέτρια να της μεταφέρει, κυρίως, τις πληροφορίες που έδωσε η emmaki, που είναι η πλέον αρμόδια και να ηρεμήσει λίγο, ώστε να μπορέσει κι η ίδια να κάνει το καλύτερο που μπορεί για το παιδί της με καθαρό μυαλό.

[emmaki]

. Για αξιολόγηση το στέλλουν το παιδί όχι για ''θάψιμο''.

 

και να πούμε (όλο τελευταίο και όλο μου έρχεται και άλλο να πω )

Ευτυχής ή δυστυχώς (πολλές φορές) ο γονιός δεν είναι υποχρεωμένος να δεχτεί αυτό που λέει το ΚΕΔΔΥ. Δεν υπογράψει τη γνωμάτευση και ούτε γάτα ούτε ζημιά (?) τελειώνει η συνεργασία με το ΚΕΔΔΥ και δεν γίνεται κανενός είδους παρέμβαση το παιδί του.

Πρέπει, όμως, να τα ζυγίσει καλά τα πράγματα πριν το κάνει αυτό.....

[emmaki]

Ναι, όπως το καταλαβαίνω εγώ η μαμά δέχεται μια επιστολή για το παιδί της με την προτροπή να πάνε σε κεδδυ, για να αξιολογηθεί γιατί η δασκάλα κάτι εντοπίζει (το ίδιο κι ο διευθυντής, ο οποίος για να την καθησυχάσει προφανώς της είπε ότι θα στρώσει). Η μαμά κλείνει ραντεβού με το κεδδυ κι ενδιάμεσα πηγαίνει καθημερινά στο σχολείο για να παρακολουθεί την εξέλιξη. Θεωρεί ότι το παιδί είναι μια χαρά σιγά σιγά. Πήγε σε λογοθεραπευτή και της είπε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα (λόγου φαντάζομαι, γιατί δεν μπορεί να διαγνώσει μαθησιακή δυσκολία). Πάει στην αξιολόγηση του κεδδυ και στέλνουν ψυχολόγο στο σχολείο του παιδιού (σαφώς κάτι εντόπισαν). Η μαμά νομίζω είναι λίγο μπερδεμένη και τρομοκρατημένη, ίσως, για το παιδί πιθανόν από κακή πληροφόρηση. Το σημαντικό είναι πως το παιδι δέχεται βοήθεια (αμέσως κιόλας και δωρεάν από ειδικούς) και για αυτό θα έπρεπε να νιώθει λίγο πιο σίγουρη ότι όλα θα πάνε καλά. Θα έλεγα στη θεματοθέτρια να της μεταφέρει, κυρίως, τις πληροφορίες που έδωσε η emmaki, που είναι η πλέον αρμόδια και να ηρεμήσει λίγο, ώστε να μπορέσει κι η ίδια να κάνει το καλύτερο που μπορεί για το παιδί της με καθαρό μυαλό.

 

όλα σωστά εκτός από το πρώτο κομμάτι.

Ο εκπαιδυετικός δεν ενημερώνει γραπτά τον γονέα, αλλά προφορικά. Γραπτά δίνει την εικόνα του παιδιού στο ΚΕΔΔΥ (εγώ χρησιμοποιώ ένα ερωτηματολόγιο για να πάρω τις πληροφορίες που θέλω και όχι γενικά και αόριστα), αφού έρθει η σειρά του για αξιολόγηση και αφού κλειστεί το πρώτο ραντεβού.

[emmaki]

Bέβαια να πούμε εδώ, οτι για να κλείσεις ραντεβού πρέπει να είσαι καμιά βδομάδα με το redial στο χέρι και το ραντεβού είναι αρκετούς μήνες μετά...

 

Σε αυτό δεν ευθύνονται τα ΚΕΔΔΥ, αλλά αυτοί που δεν τα επανδρώνουν κατάλληλα

[LA LATINA]

Σε αυτό δεν ευθύνονται τα ΚΕΔΔΥ, αλλά αυτοί που δεν τα επανδρώνουν κατάλληλα

 

Δεν κρίνω τους υπαλλήλους. Απλά ίσως τη μάνα την ενδιαφέρει μια αξιολόγηση που δε θα αργήσει 6 μήνες...γι αυτό το είπα.

[emmaki]

Δεν κρίνω τους υπαλλήλους. Απλά ίσως τη μάνα την ενδιαφέρει μια αξιολόγηση που δε θα αργήσει 6 μήνες...γι αυτό το είπα.

 

Απλά όπως το εγραψες, νομίζει κανείς ότι κατεβάζουν τα τηλέφωνα και.... Ξυνονται (και πιστέψτε με, μόνο δεν ξυνομαστε)

[LA LATINA]

Απλά όπως το εγραψες, νομίζει κανείς ότι κατεβάζουν τα τηλέφωνα και.... Ξυνονται (και πιστέψτε με, μόνο δεν ξυνομαστε)

 

Την τέταρτη συνεχή μέρα που έπιασα γραμμή (δέχονται αιτήσεις 8.30 με 10.30 μόνο ΔΕΥΤΕΡΑ- ΤΕΤΑΡΤΗ-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ και το τηλέφωνο δείχνει κατηλλειμένο απ τις 8 το πρωί ως τη μία το μεσημέρι!!!!!!!!!) κρατώντας επί 4 ώρες το δάχτυλό μου στο redial, σήκωσε μια κοπέλα, στις 1 το μεσημέρι και μου είπε ότι η ίδια μέσα εξετάζει παιδάκι και είναι και στο τηλέφωνο......γι αυτό δε σήκωνε τόσες ώρες! Θεώρησα τον εαυτό μου τυχερό που δέχτηκε να σημειώσει την αίτησή μου.......μετά μου είπε οτι επειδή εκεί έχουν αξιολόγηση των περιστατικών, και έχουν σοβαρά περιστατικά, ΔΕΠΥ, αυτισμό, και πολλά άλλα, το δικό μας περιστατικό δεν υπάρχει περίπτωση να το δουν πριν τον Αύγουστο. Γι αυτό επισήμανα, ότι για μια μάνα που της έχουν πει να δει κάτι, δεν είναι ότι πιο γρήγορο.

[emmaki]

Την τέταρτη συνεχή μέρα που έπιασα γραμμή (δέχονται αιτήσεις 8.30 με 10.30 μόνο ΔΕΥΤΕΡΑ- ΤΕΤΑΡΤΗ-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ και το τηλέφωνο δείχνει κατηλλειμένο απ τις 8 το πρωί ως τη μία το μεσημέρι!!!!!!!!!) κρατώντας επί 4 ώρες το δάχτυλό μου στο redial, σήκωσε μια κοπέλα, στις 1 το μεσημέρι και μου είπε ότι η ίδια μέσα εξετάζει παιδάκι και είναι και στο τηλέφωνο......γι αυτό δε σήκωνε τόσες ώρες! Θεώρησα τον εαυτό μου τυχερό που δέχτηκε να σημειώσει την αίτησή μου.......μετά μου είπε οτι επειδή εκεί έχουν αξιολόγηση των περιστατικών, και έχουν σοβαρά περιστατικά, ΔΕΠΥ, αυτισμό, και πολλά άλλα, το δικό μας περιστατικό δεν υπάρχει περίπτωση να το δουν πριν τον Αύγουστο. Γι αυτό επισήμανα, ότι για μια μάνα που της έχουν πει να δει κάτι, δεν είναι ότι πιο γρήγορο.

 

Είναι τραγικό αυτό που περιγραφείς. Υποθέτω μιλάς για Αθήνα ή Α Θεσσαλονίκης.

 

Σε μας που είμαστε σε επαρχία (πόλη όχι μεγαλύτερη από τις Σέρρες που αναφέρθηκε η θεματοθετρια), εγώ που αξιολογω μέχρι β δημοτικού, τώρα βλέπω παιδιά που η αίτηση τους έγινε αρχές Μαρτίου (με εξαίρεση ένα παιδί από Σεπτέμβρη που οι γονείς δεν ήθελαν πιο νωρίς). Στα μεγαλυτερα δημοτικου τώρα αξιολογούνται του Φλεβάρη και στη δευτεροβάθμια..... Εκει είναι το δράμα μας, καθώς έχουμε μια φιλόλογο για 1 μέρα την εβδομάδα, και τώρα βλέπουμε παιδιά που έκαναν αιτησδη πριν 1μιση χρόνο.

 

Παράλληλα, πηγαίνουμε και σε οποίο σχολείο μας φωνάξουν και δεχομαστε και γονείς η εκπαιδευτικούς στα γραφεία μας.......

[LA LATINA]

Στην Πύλη Αξιού Θεσσαλονίκης πήρα, και δεν κάνω πλάκα, είχα κολλημένο το χέρι στο redial ώρες ολόκληρες, δεν υπήρχε άλλος τρόπος. Αναγκαστικά τώρα, πρέπει να πάω εξωτερικά, γιατί τον Αύγουστο για μένα είναι δώρον άδωρον....Φαντάζομαι πως θα είναι και για το προσωπικό, να παρατάει τον ασθενή για να σηκώνει τηλέφωνα, αλλά και για τις μάνες δεν είναι εξυπηρέτηση αυτό.....

[emmaki]

Στην Πύλη Αξιού Θεσσαλονίκης πήρα, και δεν κάνω πλάκα, είχα κολλημένο το χέρι στο redial ώρες ολόκληρες, δεν υπήρχε άλλος τρόπος. Αναγκαστικά τώρα, πρέπει να πάω εξωτερικά, γιατί τον Αύγουστο για μένα είναι δώρον άδωρον....Φαντάζομαι πως θα είναι και για το προσωπικό, να παρατάει τον ασθενή για να σηκώνει τηλέφωνα, αλλά και για τις μάνες δεν είναι εξυπηρέτηση αυτό.....

 

 

Γιατί νομιζω ότι στη πύλη αξιου δεν είναι ΚΕΔΔΥ αλλά ιατροπεδαγωγικο του ΙΚΑ; μάλιστα νομιζω ότι δεν είναι και αναγνωρισμένο από το υπουργείο παιδείας.

 

Για ψαξτο λίγο παραπανω.....

 

Βέβαια, δεν ξέρω καλά τα ΚΕΔΔΥ της συμπρωτεύουσας, αλλά έχω αυτή την εντύπωση.

 

Επίσης, αν πας σε Έρνα εξωτερικο ιδιωτικό κέντρο, θα παρεις ενα χαρτί που δεν θα έχει καμιά αξία, και αν το παιδί έχει κάτι παλι θα πρέπει να περάσεις από ΚΕΔΔΥ ή δημόσιο ιατροπεδαγωγικο αναγνωρισμένο απο το υπουργείο παιδείας για μας μπορέσει το παιδί να έχει βοήθεια στο σχολείο.

[emmaki]

Τα ΚΕΔΔΥ Θεσσαλονικής

http://kmaked.pde.sch.gr/keddy.php

 

Τα ιατροπαιδαγωγικα που είναι αναγνωρισμένα από το υπουργείο παιδείας

http://www.esos.gr/arthra/defterovathmia-ekpaidefsi/eidisis-defterovathmia-ekpaidefsi/ta-iatropaidagvgika-kentra-epikairopoihmenos-pinakas

[LA LATINA]

Δίκιο έχεις. Είναι ΔΗΜΟΣΙΟ ΙΑΤΡΟΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ του νοσοκομείου ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ. Συγνώμη, νόμιζα ότι είναι το ίδιο.

 

Ναι το βρήκα και στον πίνακά σου. Στη Μαβίλη. Εκεί έκλεισα. Πύλη Αξιού λέγεται όλη η περιοχή. Εμένα βέβαια η δασκάλα μου είπε οτι δε χρειάζεται να πάω κάπου, αλλά τεσπα το είχα κλείσει ήδη.

[emmaki]

Δίκιο έχεις. Είναι ΔΗΜΟΣΙΟ ΙΑΤΡΟΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ του νοσοκομείου ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ. Συγνώμη, νόμιζα ότι είναι το ίδιο.

 

Ναι το βρήκα και στον πίνακά σου. Στη Μαβίλη. Εκεί έκλεισα. Πύλη Αξιού λέγεται όλη η περιοχή.

 

Στα ΙΠ γίνεται θεωρητικά η ίδια δουλειά που γίνεται στα ΚΕΔΔΥ. Πρακτικά, στέλνονται βαριά περιστατικά που χρειάζονται παιδοψυχιατρικη εκτίμηση (αυτισμός, ΔΕΠΥ....) και δεν δίνεται εξατομικευμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα πανω στις δυσκολίες του παιδιού για να δουλευτεί στο σχολείο και στο σπίτι.

[LA LATINA]

Στα ΙΠ γίνεται θεωρητικά η ίδια δουλειά που γίνεται στα ΚΕΔΔΥ. Πρακτικά, στέλνονται βαριά περιστατικά που χρειάζονται παιδοψυχιατρικη εκτίμηση (αυτισμός, ΔΕΠΥ....) και δεν δίνεται εξατομικευμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα πανω στις δυσκολίες του παιδιού για να δουλευτεί στο σχολείο και στο σπίτι.

 

Σε ευχαριστώ για την ενημέρωση......να είσαι καλά.....αφού το έκλεισα, θα πάω.......

[AthinaP]

Είμαι από αυτές που συμμετέχουν στο τόπικ και εμφανίζομαι με μουρμούρα για την αναποτελεσματικότητα κάποιων παρεμβάσεων.

 

Το συγκεκριμένο παιδί μοιάζει να πηγαίνει αυτή τη στιγμή χειρότερα σε σχέση με όταν δεν γινόταν τίποτα επίσημα! Μήπως κάτι λέει αυτό;

 

Παράθεση:

Αρχικό μήνυμα απο titikamimi

Μιλοντας με δυο μαμαδες χθες στον παιδοτοπο μου ειπαν πως απο τα σχολια με το παραμικρο παραπεμπουν στα Κεδδυ.Η μια που πηγε το παιδι της το μετανιωσε τρβαει η γυναικα τα μαλλια της.Το παιδι ειναι απλα ζωηρο και η δασκαλα της ειπε να παει στο κεδυυ.η κοπελα(χωρισμενη δυο χρονια περιπου) θεωρησε πως για να το λεει η δασκαλα εχει δικιο. Εστειλαν παραλληλη στηριξη στο παιδι, το παιδι καταλαβαινει και αντιδρα δε θελει να παει στο σχολειο.Τωρα ψαχνεται και δε ξερει που να παει τι να κανει... Καπου ακουσε οτι τα κεδυυ ειναι για μαθησιακες δυσκολιες οχι για θεματα συμπεριφορας και δυστυχως περνουν υποψειν την επιστολη της δασκαλας,μια και εδω στις σερρες ενω πρεπει να ειναι 5-6 ατομα η επιτροπη ειναι μονο τρια.Και ερχομαι εγω η ασχετη και ρωταω πως 3 ατομα καθοριζουν το μελλον του παιδιου μου στο σχολειο?

Τοσο χαλια ειναι τα πραγματα? αυτο ισχυει μονο στα δημοσια ή και ιδιωτικα?

 

Έμεινα και κοιτούσα πολλή ώρα τη φράση "το παιδί καταλαβαίνει". Με τον τρόπο που χρησιμοποιείται στο ποστ υπονοεί ότι το όλο θέμα της παρέμβασης παρουσιάστηκε αρχικά στο παιδί ως κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι! Ποιος ξέρει κιόλας! Αν το παιδί πραγματικά καταλάβαινε περί τίνος πρόκειται, μάλλον δεν θα υπηρχε και λόγος για παρέμβαση. Μήπως το παιδί κατάλαβε ότι στοχοποιήθηκε (άθελά των δασκάλων πιστεύω) από την υπόλοιπη τάξη; Όχι απο τη συμπεριφορά που είχε τόσο καιρό, αλλά με την εμφάνιση της παρέμβασης; Με λίγα λόγια οι άλλες μαμάδες συμβούλεψαν τα παιδιά τους να μην παίζουν το "κακό παιδί" που έχει διάγνωση;

 

Δεν έχω πολλές αμφιβολίες ότι οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας ειδικά ό,τι κάνουν το κάνουν από αγάπη και ενδιαφέρον, μήπως όμως δεν έχουν την πλήρη εικόνα κάποιες φορές;

[ZWH]

Σαφως και το παιδι καταλαβαινει.. Τι σε ξενιζει σε αυτο? Δεν μιλαμε για νοητικη υστερηση. Μην συγχεεται το χαμηλο IQ με την μαθησιακη δυσκολια, την δυσλεξια την υπερκινητικοτητα. Απο την πρωτη στιγμη που θα μπει ενα παιδι στην ταξη θα συνειδητοποιησει οτι δεν εχει την ιδια ευκολια να μαθει οπως εχουν τα αλλα παιδια.

[AthinaP]

Το παιδί καταλαβαίνει για την παρέμβαση και δεν θέλει να πάει σχολείο ΜΕΤΑ την παρέμβαση, ενώ πριν δεν φαινόταν να υπήρχε τέτοιο θέμα τουλάχιστον... Ναι, με εντυπωσίασε το ότι σχολιάστηκε ότι καταλαβαίνει το παιδί, αλλά το θέμα είναι τι καταλαβαίνει, σαφώς και δεν είπε κανείς για χαμηλό IQ, είναι φανερό ότι σε αυτή την περίπτωση δεν ισχύει...

 

Με τον τρόπο που γράφτηκε όμως, μου θυμίζει πράγματα που λένε άλλοι γονείς όταν λένε "δεν μπορείς πια να το κοροϊδέψεις, μεγάλωσε". Σαν να προσπαθούσαν δηλαδή να το κοροϊδέψουν, να του το παρουσιάσουν αλλιώς. Δεν ξέρω αν διαβάζω και πάρα πολλά μέσα σε 3 λέξεις...

[emmaki]

Το παιδι σαφώς καταλαβαίνει. Καταλαβαίνει ότι κάτι συμβαίνει και από τη μια δεν μπορεί να σταθεί μονο του στην τάξη (συμπεριφορικά πάντα, γιατί από τα γραφόμενα της θεματοθετριας μαθησιακά δεν έχει κάποια δυσκολία) και από την άλλη πιθανότατα κανείς δεν του εξήγησε γιατί κάποιος άνθρωπος πήγε δίπλα του. Αν, μάλιστα, το παιδί έγινε και μάρτυρας της αντίδρασης της μητέρας, τότε ακόμα περισσότερο δεν θα θέλει κάποιον δίπλα του. Και η εξηγηση πρέπει να γίνει τόσο από το σχολείο όσο και από το σπιτι.

Επίσης, μπορεί νασ αντιδρά γιατί διαπιστώνει οτι πλέον με κάποιον δίπλα του δεν μπορεί να κάνει ο,τι θέλει, αλλά πρέπει, όπως οι άλλοι, να υπακούει στους κανόνες. Σίγουρα κασποια πράγματα ξέφευγαν, ηθελημένα ή όχι, από τη δασκάλα της τάξης, και τώρα δεν ξεφεύγουν.......

Μπορεί επίσης νασ καταλαβαίνει τη διαφορετικότητα του, αλλά κανείς να μην του έδωσε νασ καταλάβει οτυι δεν είναι κακό να είσαι διαφορετικός. Αυτό θα το κανει η ΠΣ σε συνεργασία με το σπίτι. Αν το παιδί ακούει απο τη μαμά 'δεν έχεις τίποτα, κακώς έχεις την Χ δίπλα σου' πώς περιμένουμε να αντιδράσει;

Θεωρώ οτι η μαμά πρωτα χρειάζεται δουλειά, μέσα από συμβουλευτική γονέων/ομάδες γονέων (υπάρχουν σε αρκετές περιοχές δωρεάν) για να χειριστεί το θέμα του διαζυγίου με το παιδί (από τη στιγμή που λέγεται οτι τυο παιδι στοχοποιηθηκε στην εποχή μας για κάτι τέτοιο, ίσως κρύβει έναν φόβο και μια προσωπική δημιουργία στόχου) αλλά και για να αντιληφθεί τα θέματα που προφανώς υπάρχουν (αλλιως δεν θυα υπήρχε ούτε παραπομπή ούτε ΠΣ) και μπορεί να πηγάζουν από πολλά.

[ZWH]

Να κοροιδεψεις το παιδι... Δεν καταλαβαινω... Οταν θα πας ενα παιδι στον λογοπεδικο ειναι ενημερωμενο το παιδι οτι θα παμε εκει για αυτον και για αυτον τον λογο. Το ιδιο ισχυει για τον εργοθεραπευτη και τον ειδικο παιδαγωγο. Που ειναι το κακο? Το ιδιο το παιδι ξερει οτι αντιμετωπιζει δυσκολια, το συνειδητοποιει αργα η γρηγορα. Δεν θελει να κρυφτει η δυσκολια, θελει και το ιδιο να βοηθηθει. Και στην τελικη δεν ειναι κατι για το οποιο θα πρεπει να ντρεπεται. Εαν τωρα ο καθενας, ο γονιος τους αλλου συμμαθητη, η γειτονισα, η ο οποιοσδηποτε ασχετος λεει το μακρι και το κοντο του και κανει το παιδι μας να νιωσει ασχημα, ειμαστε εκει για να το αντιμετωπισουμε. Προτιμω ενα παιδι συνειδητοποιημενο, να ξερει οτι παιρνει βοηθεια για αυτο και για αυτο τον λογο, να παιρνει βοηθεια, παρα να εθελοτυφλω και να εχει στην πορεια της ζωης του μεγαλυτερα προβληματα.

[AthinaP]

Εμμάκι, ρωτάω κάτι συγκεκριμένο:

 

Μήπως το παιδί κατάλαβε ότι στοχοποιήθηκε (άθελά των δασκάλων πιστεύω) από την υπόλοιπη τάξη; Όχι απο τη συμπεριφορά που είχε τόσο καιρό, αλλά με την εμφάνιση της παρέμβασης; Με λίγα λόγια οι άλλες μαμάδες συμβούλεψαν τα παιδιά τους να μην παίζουν το "κακό παιδί" που έχει διάγνωση;

Ειναι έξω από το ραντάρ και τα εγχειρίδια των εκπαιδευτικών η παραπάνω κατάσταση; Κάνουν κάτι ενεργά για να την αποτρέψουν; Ή το αντίθετο; Έχω ακούσει και εγώ προσωπικά υπονοούμενα για τις οικογένειες των άλλων ζωηρών παιδιών! Και ευθέως έχω ακούσει να σούρνουν και για εμάς και ας μην έχουμε σχέση με ΚΕΔΔΥ!

 

Καλά το τι ιστορίες για αγρίους!! Γελάγαμε με τον άντρα μου όταν το μάθαμε αλλά θυμώσαμε κιόλας, γιατί έτσι αβασάνιστα γίνονται τέτοια πράγματα.

 

Α ναι και να προσθέσω, ότι όπως και στα περισσότερα σχετικά τόπικς, οι συγκεκριμένοι γονείς ζωηρών παιδιών που έχω υποψη, νοιάζονται για τα παιδιά τους και δεν τα πηγαίνουν στο σχολείο για τουρισμό και παρκάρισμα και ζητάνε ενημέρωση για τη συμπεριφορά των παιδιών τους. Νομίζω στις μέρες μας πια λίγοι είναι οι πραγματικά αδιάφοροι και αλλού νταλλού.

 

Και σε άλλα τόπικς ακούω ότι είναι νορμάλ να κουτσομπολεύουν οι δάσκαλοι τις οικογένειες των παιδιών σε άλλους γονείς. Είτε έχουν βάση να πιστεύουν ότι υπάρχει πρόβλημα είτε και όχι! Κάποιες φορές είναι αρκετή η συμπεριφορά ενός παιδιου για να χαρακτηρίσουν οικογένειες! Δεν μπορώ να πω ότι δεν μου κάνει εντύπωση, αυτή η ψυχολογική εκτίμηση που γίνεται στο γόνατο!

 

Στην αρχή όταν έγραψε η φίλη ότι πρόκειται για χωρισμένη μαμά ήθελα να γράψω για το "πού κολλάει τώρα αυτό;" Όμως έχουν μπροστά μου "χωρίσει" ζευγάρι που ζει αρμονικά, γιατί το επέτρεψε η συμπεριφορά του παιδιου τους, να βγάλουν από το μυαλό τους σενάρια και για αυτό!

[Aimee]

Αθηνά, η γιαγιά μου έλεγε "το παιδί είναι εικόνα της οικογένειας".

 

Αυτό είναι μία γενική αλήθεια. Όταν ο δάσκαλος "βλέπει" ένα παιδί (και το βλέπει πολλές ώρες, σε διαφορετικές συνθήκες και συγκριτικά και με τους συμμαθητές του) μπορεί να αντιληφθεί πολλά: αν είναι χαρούμενο ή λυπημένο, αγχωμένο, στενοχωρημένο, αν γνωρίζει από όρια, αν σέβεται και τι, πότε αντιδράει ακραία κλπ. Και βλέποντας ο δάσκαλος ΚΑΙ την αντίδραση του γονιού όταν του μιλάει για το παιδί του, βγάζει τα συμπεράσματά του. Δουλειά του άλλωστε δεν είναι να προσεγγίσει τους μαθητές του; Αυτονόητο δεν είναι να κάνει το ψυχογράφημά τους;

 

(Και εμείς στη δουλειά μας κρίνουμε "ψυχολογικά" συναδέλφους και βγάζουμε τα συμπεράσματά μας...)

 

Το άσχημο είναι να γίνεται κουτσομπολιό. Και το ακόμη χειρότερο να γίνεται από γονείς. Γιατί δεν νομίζω να πιάνει ένας δάσκαλος τους γονείς των μαθητών του και να κουτσομπολεύει σε αυτούς άλλους γονείς... Συμβαίνει κάτι τέτοιο;;;;

 

 

 

Όσο για το παιδί με την παράλληλη στήριξη, φαντάζομαι ότι θα είχε στοχοποιηθεί ΠΡΙΝ αποκτήσει πρόσβαση σε στήριξη, γιατί θα είχε ήδη εμφανίσει αποκλίνουσα συμπεριφορά. Η αποκλίνουσα συμπεριφορά φαίνεται άλλωστε να ήταν ο λόγος της στήριξης και όχι οι μαθησιακές δυσκολίες (αν βέβαια όσα έχουν γραφεί είναι ακριβή). Και νομίζω ότι, αν είμαστε ειλικρινείς, όλοι θα συμβουλεύαμε το παιδί μας να μην συναναστρέφεται ένα παιδί με αποκλίνουσα κοινωνική συμπεριφορά (= χτυπάει, κλέβει κλπ.). Προσωπικά, αν υπήρχε ή υπάρξει ποτέ τέτοιο ενδεχόμενο, θα έλεγα στο παιδί μου "μακριά", ενώ δεν θα αποθάρρυνα τη φιλία του με παιδί με μαθησιακές δυσκολίες. Ειδικά, οι συμπεριφορικές διαταραχές είναι για μένα πολύ σοβαρές και φαντάζομαι ότι μοιραία δυστυχώς οδηγούν ένα παιδί στην απομόνωση. Κάτω από αυτό το πρίσμα, η στήριξη είναι απλώς η αφορμή και όχι η αιτία της δυσθυμίας του παιδιού... Ενίοτε είναι και πιο "ανώδυνο" να αναζητείται ή και να εφευρίσκεται ένας αποδιοπομπαίος τράγος...

[AthinaP]

Αθηνά, η γιαγιά μου έλεγε "το παιδί είναι εικόνα της οικογένειας".

 

Αυτό είναι μία γενική αλήθεια. Όταν ο δάσκαλος "βλέπει" ένα παιδί (και το βλέπει πολλές ώρες, σε διαφορετικές συνθήκες και συγκριτικά και με τους συμμαθητές του) μπορεί να αντιληφθεί πολλά: αν είναι χαρούμενο ή λυπημένο, αγχωμένο, στενοχωρημένο, αν γνωρίζει από όρια, αν σέβεται και τι, πότε αντιδράει ακραία κλπ. Και βλέποντας ο δάσκαλος ΚΑΙ την αντίδραση του γονιού όταν του μιλάει για το παιδί του, βγάζει τα συμπεράσματά του. Δουλειά του άλλωστε δεν είναι να προσεγγίσει τους μαθητές του; Αυτονόητο δεν είναι να κάνει το ψυχογράφημά τους;

 

(Και εμείς στη δουλειά μας κρίνουμε "ψυχολογικά" συναδέλφους και βγάζουμε τα συμπεράσματά μας...)

 

Το άσχημο είναι να γίνεται κουτσομπολιό. Και το ακόμη χειρότερο να γίνεται από γονείς. Γιατί δεν νομίζω να πιάνει ένας δάσκαλος τους γονείς των μαθητών του και να κουτσομπολεύει σε αυτούς άλλους γονείς... Συμβαίνει κάτι τέτοιο;;;;

 

 

 

Όσο για το παιδί με την παράλληλη στήριξη, φαντάζομαι ότι θα είχε στοχοποιηθεί ΠΡΙΝ αποκτήσει πρόσβαση σε στήριξη, γιατί θα είχε ήδη εμφανίσει αποκλίνουσα συμπεριφορά. Η αποκλίνουσα συμπεριφορά φαίνεται άλλωστε να ήταν ο λόγος της στήριξης και όχι οι μαθησιακές δυσκολίες (αν βέβαια όσα έχουν γραφεί είναι ακριβή). Και νομίζω ότι, αν είμαστε ειλικρινείς, όλοι θα συμβουλεύαμε το παιδί μας να μην συναναστρέφεται ένα παιδί με αποκλίνουσα κοινωνική συμπεριφορά (= χτυπάει, κλέβει κλπ.). Προσωπικά, αν υπήρχε ή υπάρξει ποτέ τέτοιο ενδεχόμενο, θα έλεγα στο παιδί μου "μακριά", ενώ δεν θα αποθάρρυνα τη φιλία του με παιδί με μαθησιακές δυσκολίες. Ειδικά, οι συμπεριφορικές διαταραχές είναι για μένα πολύ σοβαρές και φαντάζομαι ότι μοιραία δυστυχώς οδηγούν ένα παιδί στην απομόνωση. Κάτω από αυτό το πρίσμα, η στήριξη είναι απλώς η αφορμή και όχι η αιτία της δυσθυμίας του παιδιού... Ενίοτε είναι και πιο "ανώδυνο" να αναζητείται ή και να εφευρίσκεται ένας αποδιοπομπαίος τράγος...

 

Χμ... κοίτα τώρα... Το έχω γράψει πρόσφατα, αρκετά από τα παιδιά που ξεφεύγουν στο σχολείο, έχουν απολύτως φυσιολογική συμπεριφορά εκτός σχολείου! Δεν δημιουργουν φασαρίες από το τίποτα... Κοίτα μια παραλία, ένα κολυμβητήριο, ένα πάρκο και σύγκρινέ τα τώρα και με μια αυλή σχολειου, συγκεκριμένου σχολείου όπου περνάει το μήνυμα ότι οι μαγκιές είναι μέσα στο παιχνίδι... Υπάρχουν παιδιά που βγάζουν κακή συμπεριφορά μόνο εντός σχολείου, γιατί βλέπουν ότι μόνο εκεί είναι τρόπον τινά ανεκτή.Και γιατί είναι στο χαρακτήρα τους να εντυπωσιάζονται και να αντιγράφουν τις μαγκιές, αντί για το παιδάκι που θα κρατάει ένα βιβλίο και θα συζητάει ήρεμα.

 

Είναι θέμα χαρακτήρα περισσότερο και λιγότερο θέμα ανατροφής. Δεν μπορείς να κάνεις το ζωηρό παιδάκι να εντυπωσιαστεί από το ήσυχο παιχνίδι, αν κάπου στην αυλη κάποιος άλλος κάνει χαμό! Και δεν υπάρχουν άμεσες συνέπειες, σιγά μην νοιάξει κάποια ζωηρά ή μην αντιληφθούν ότι η μαμά θα ενημερωθεί στο τρίμηνο... Και κάτι έγινε...

 

Ε, ο δικός μου θα είναι μέσα στις μαγκιές, ενώ στους υπόλοιπους χώρους είναι υπόδειγμα όπως και όλα τα φυσιολογικά ζωηρά παιδάκια! Στους υπόλοιπους χώρους, παραλία, πάρκο, σπίτια, κολυμβητήριο κλπ, κανείς δεν επιτρέπει την υπερβολή, το μέτρο είναι γνωστό, αυτό που εχουμε όλοι στο μυαλό μας. Κατά έναν παράξενο τρόπο, αυτό που έξω από το σχολείο δεν επιτρέπειται, μέσα στο σχολείο είναι μέσα στο παιχνίδι, κάπου-κάπως-κάποτε, από κάποιους.

 

Και κάποιοι φίλοι μας είναι εκπαιδευτικοί και τον ξέρουν το δικό μου από μωρό, πώς φέρεται με παρέες. Οι κανόνες που βάζουν μέσα στο σχολείο είναι διαφορετικοί. Και ναι, αν εγώ έχω ευθύνη από το γραφείο μουτην ώρα που γινονται διάφορα στο διάλειμμα για αυτά που γίνονται στο διάλειμμα, για αυτό το πράγμα, για κάτι που το παιδί μου δεν κάνει ποτέ παρουσία μου ούτε και παρουσία οποιουδήποτε άλλου ενηλίκου , ναι, θα με χαλάσουν τα συμπεράσματα ψυχολογικής φύσεως της κακιάς ώρας! Λίγη κοινή λογική χρειάζεται. Όχι και πολύ παραπάνω. Για τη διακριτικότητα, το βρίσκω εκ των ων ουκ άνευ, αλλά φαίνεται δεν σκέφτονται όλοι έτσι.

[LA LATINA]

Θα συμφωνήσω με την Αθηνά, αν και απ την ανάποδη! Εμένα στο σπίτι κάνει πράγματα που λέω ΟΚ είναι τερατάκι....στο σχολείο ΔΕΝ τα κάνει. Μου μιλάνε οι δάσκαλοι και λέω ΟΚ ο δικός μου? Ο δικός μου είδε καβγά και πήγε να τους χωρίσει αντί να μπει μέσα? Ο δικός μου έγινε αδικία εις βάρος του και αντί να μαλώσει πήγε να το πει στην κυρία? Ο δικός μου κάθησε και παρηγορούσε κοριτσάκι επειδή έκλαιγε που δεν το παίζανε? Ο δικός μου μοιράστηκε το πρωινό του γιατί κάποιο παιδάκι δεν είχε? Το ίδιο με "εκθέτει" - χαριτολογώντας το λέω, όταν πάμε επισκέψεις...."με συγχωρείτε κυρία, που μπορώ να βγάλω τα παπούτσια μου?" και λέω what???? με κοιτάνε όλοι σαν ούφο όταν διηγούμαι ότι το σπίτι μου το έχουν γκρεμίσει....

Πιστεύω πως τα παιδιά ξέρουν πολύ καλά που κάνουν τι.........περάσαμε ώρες και μέρες εξηγώντας ότι το σχολείο έχει δικούς του κανόνες και δεν είναι σπίτι μας. Ξοδέψαμε τόνους φαιά ουσία για να καταλάβουν ότι εκεί ακούμε τη δασκάλα και την ενημερώνουμε και είμαστε σωστοί.

 

Τώρα, αν το σχολείο αυτό καθαυτό είναι χαλαρό. δε φταίνε τα παιδιά.

Γεγονός παραμένει, πως μόνο το σχολείο δεν είναι καθρέφτης της συμπεριφοράς του παιδιού, αν και θα με συνέφερε πολύ.

[Aimee]

Χμ... κοίτα τώρα... Το έχω γράψει πρόσφατα, αρκετά από τα παιδιά που ξεφεύγουν στο σχολείο, έχουν απολύτως φυσιολογική συμπεριφορά εκτός σχολείου! Δεν δημιουργουν φασαρίες από το τίποτα... Κοίτα μια παραλία, ένα κολυμβητήριο, ένα πάρκο και σύγκρινέ τα τώρα και με μια αυλή σχολειου, συγκεκριμένου σχολείου όπου περνάει το μήνυμα ότι οι μαγκιές είναι μέσα στο παιχνίδι... Υπάρχουν παιδιά που βγάζουν κακή συμπεριφορά μόνο εντός σχολείου, γιατί βλέπουν ότι μόνο εκεί είναι τρόπον τινά ανεκτή.Και γιατί είναι στο χαρακτήρα τους να εντυπωσιάζονται και να αντιγράφουν τις μαγκιές, αντί για το παιδάκι που θα κρατάει ένα βιβλίο και θα συζητάει ήρεμα.

Στο σχολείο, δεν έχω δει ποτέ παιδιά να κρατάνε βιβλίο και να συζητάνε ήρεμα. ΟΛΑ είνα ζωηρά. Αλλά δεν δέρνουν όλα. Για μένα, άλλο πράγμα ζωηρός άλλο πράγμα βίαιος. Το ότι παρασύρονται συγκεκριμένα παιδιά (λιγοστά φαντάζομαι) πρέπει να προβληματίσει τον γονιό και να δουλέψει αυτό το θέμα του χαρακτήρα του παιδιού. Οπως είπες πρόκειται αρχικά για θέμα χαρακτήρα του παιδιού και όχι ανατροφής της οικογένειας. Από την άλλη, όμως, αν οι γονείς ρίχνουν όλες τις ευθύνες στο "χαλαρό" σχολείο, τότε ναι, τίθεται θέμα ανατροφής.

 

Είναι θέμα χαρακτήρα περισσότερο και λιγότερο θέμα ανατροφής. Δεν μπορείς να κάνεις το ζωηρό παιδάκι να εντυπωσιαστεί από το ήσυχο παιχνίδι, αν κάπου στην αυλη κάποιος άλλος κάνει χαμό! Και δεν υπάρχουν άμεσες συνέπειες, σιγά μην νοιάξει κάποια ζωηρά ή μην αντιληφθούν ότι η μαμά θα ενημερωθεί στο τρίμηνο... Και κάτι έγινε...

 

Ε, ο δικός μου θα είναι μέσα στις μαγκιές, ενώ στους υπόλοιπους χώρους είναι υπόδειγμα όπως και όλα τα φυσιολογικά ζωηρά παιδάκια! Στους υπόλοιπους χώρους, παραλία, πάρκο, σπίτια, κολυμβητήριο κλπ, κανείς δεν επιτρέπει την υπερβολή, το μέτρο είναι γνωστό, αυτό που εχουμε όλοι στο μυαλό μας. Κατά έναν παράξενο τρόπο, αυτό που έξω από το σχολείο δεν επιτρέπειται, μέσα στο σχολείο είναι μέσα στο παιχνίδι, κάπου-κάπως-κάποτε, από κάποιους.

 

Και κάποιοι φίλοι μας είναι εκπαιδευτικοί και τον ξέρουν το δικό μου από μωρό, πώς φέρεται με παρέες. Οι κανόνες που βάζουν μέσα στο σχολείο είναι διαφορετικοί. Και ναι, αν εγώ έχω ευθύνη από το γραφείο μουτην ώρα που γινονται διάφορα στο διάλειμμα για αυτά που γίνονται στο διάλειμμα, για αυτό το πράγμα, για κάτι που το παιδί μου δεν κάνει ποτέ παρουσία μου ούτε και παρουσία οποιουδήποτε άλλου ενηλίκου , ναι, θα με χαλάσουν τα συμπεράσματα ψυχολογικής φύσεως της κακιάς ώρας! Λίγη κοινή λογική χρειάζεται. Όχι και πολύ παραπάνω. Για τη διακριτικότητα, το βρίσκω εκ των ων ουκ άνευ, αλλά φαίνεται δεν σκέφτονται όλοι έτσι.

 

Μια φίλη μου παιδοψυχολόγος λέει ότι το φυσιολογικό είναι να εκτονώνεται το παιδί στο σπίτι. Όσα παιδάκια έχουν στο σπίτι πολύ αυστηρούς κανόνες ή πάλι ασφυκτικά γεμάτο πρόγραμμα από δραστηριότητες, αυτά συνήθως είναι τα πιο "ενοχλητικά" στο σχολείο. Δηλαδή, η "αντικανονική" συμπεριφορά μπορεί να μην είναι ούτε θέμα χαρακτήρα ούτε θέμα (κακής) ανατροφής αλλά το φυσιολογικό ξέσπασμα ενός ζορισμένου παιδιού...