Κριτική για τη διατροφή

[Velv]

πιστεύω κι εγώ πως ένα παιδί πρέπει να δοκιμάζει απ' όλα, γνωρίζω όμως πολύ καλά πως δεν του προσφέρουν απολύτως τίποτα, ίσα-ίσα που του στερούν. το να φάει λίγη τούρτα σε κάποια γεννέθλια όντως δεν είναι κακό, το να φωνάζει όμως η γιαγιά "δωστου κι άλλο" όταν έχει ήδη φάει πολύ με κάνει έξω φρενών! το να φάει ένα απόγευμα λίγο τσουρέκι ή λίγο κέικ και να συμπληρώσει με λίγο γιαούρτι είναι μια χαρά απογευματινό. αν όμως φάει το κέικ και το τσουρέκι και το μπισκότο και το κουλουράκι και το κράκερ στις 11 το πρωί και το μεσημέρι δεν θέλει να κάτσει στο τραπέζι τότε το παιδί στερείται. θα του μάθω λοιπόν κι εγώ, όταν δεν θέλει να φάει, να λέει όχι και δεν θέλω κι ας το πει και σ' εμένα. επίσης θα ξεκινήσω από τώρα να του λέω ποιες τροφές είναι σκουπίδια και δεν πρέπει να τις τρώμε. αν μη τι άλλο καθόμαστε στο ίδιο τραπέζι και τρώμε το ίδιο φαγητό εδώ και πολλούς μήνες. μου είναι πολύ εύκολο να μην φάω junk γιατί το κάνω ήδη.

 

επίσης, χαίρομαι που το γράφει ο Παπαβέντσης, άσχετα αν θα τον πιστέψουν κάποιοι, ξέρω το ίδιο πράγμα από τον δικό μου παιδίατρό (ήταν θείος μου) και ναι, η παχυσαρκία έχει στις περισσότερες περιπτώσεις τις βάσεις της στην προνηπιακή και νηπιακή ηλικία. μιλάω πολύ σοβαρά, πληρώνουμε τα λάθη άλλων.

 

όσο για το δικό μου παιδί, ξύπνησε σήμερα το πρωί στις 8, ήπιε το γάλα του και στο καπάκι έφαγε 2 μπισκότα μιράντα και μια κουταλιά του γλυκού ταχίνι με μέλι, έφαγε στις 10:30 ψωμί με μέλι (γιατί μείναμε από φρούτα) και το μεσημέρι έφαγε μόνος του (καθισμένος στο τραπέζι και χρησιμοποιώντας εν'αλλάξ κουτάλι και πιρούνι) κοτόπουλο με κριθαράκι. το μεσημεριανό του δεν το τελείωσε γιατί το παιδί ήταν ήδη μπουκωμένο αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι νηστικό. αν πω το συγκεκριμένο πρόγραμμα στη γιατρό θα μου πει πως έφαγε περισσότερο απ' ότι χρειαζόταν, αν το πω στην πεθερά μου θα ειρωνευτεί και θα πει πως έπρεπε να φάει κι άλλο. κι αυτή η ειρωνία με τα σχόλια του τύπου "η κακιά γιατρός" ή "η κακιά η μάνα σου" και "δεν σου δίνουν αγόρι μου να φας τίποτα νόστιμο" έχουν αρχίσει και μου γυρνάνε το μάτι ανάποδα.

[Macorina]

Μακάρι το παιδάκι σε τόσο μικρή ηλικία να είναι σε θέση να μην επιλέξει κάτι ανθυγιεινό, όταν του προσφερθεί... Συνήθως είναι πολύ θελκτικά και μυρίζουν ωραία.

Παρ'όλα αυτά, ναι, έχεις δίκιο σ'αυτό που λές για τις γιαγιάδες. Δεν ξέρω τι να πώ γιατί δεν τον αφήνουμε, μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις και σ'αυτές έχω βάλει όρια στη μαμά μου, της πηγαίνω το γιαούρτι ή τη μπανάνα, και της έχω πει να του φτιάξει τόστ αν πεινάει ή δεν θέλει να φάει τα άλλα. Βασικό, της έχω πει να μην του δίνει τίποτα αν δεν της ζητήσει. Και ευτυχώς, το τηρεί.

[bouba14]

Εγω παντως αισθανομαι οτι καπου χανουμε το μετρο...

Οκ ειναι σκουπιδια ολα αυτα τα φαγητα, αλλα αν φανε και καποιες φορες δε θα γινει και κατι, μην ξεχναμε οτι η στερηση φερνει τα αντιθετα αποτελεσματα...

Οσο για την κοπελα που ειπε οτι ειναι παχυσρκη εξαιτιας της μαμας της, θα διαφωνησω, διοτι κι μενα με μπουκωνε η μητερα μου αλλα οταν πηγα στην εφηβεια δεν ηθελα να ειμαι χοντρη και το ραψα, οποτε αδυνατισα. Ειναι απλα τα πραγματα, δε μας φταιει κανεις που ειμαστε χοντροι παρα μονο ο εαυτος μας...

 

Η αρχη ειναι το ημισι του παντος. Αν μπουκωνεις ενα παιδι και μετα οταν γινει εφηβος του λες ποσο χοντρο ειναι κι οτι χρειαζεται διαιτα, θελει πολυ κοπο ως ενηλικας να φτασει σε καλο βαρος. Οπως θελει περισσοτερο κοπο μα διδαξει σωστες διατροφικες συνηθειες αργοτερα στο παιδι του και καθε φορα που παει να κανει τα ιδια να χτυπαει μεσα του ενα καμπανακι η μαλλον ενα καμπαναριο ολοκληρο. Ειμαστε οτι τρωμε, χρειαστηκε να γινω μανα για να το συνειδητοποιησω.

Συμφωνω στο θεμα του μετρου, οπως και να δοκιμασει, αν το ζητησει ομως το ιδιο το παιδι, οχι να του το δωσω για να μη με σχολιαζουν.

[giannakosmum]

velv

Για μένα μια χαρά έφαγε ο μικρός σου, ούτε μπουκωμένο τον βρίσκω ούτε νηστικό. Γιατί κάθεσαι και σκέφτεσαι τι θα έλεγε η παιδίατρός σου και τι θα έλεγε η πεθερά σου? Το θέμα είναι να τρώει καλά και υγιεινά και να αναπτύσσεται σωστά.

Επίσης και εγώ είμαι της άποψης ότι πρέπει να τα αφήνουμε να δοκιμάζουν μια στο τόσο διάφορες γεύσεις για να μην αισθάνονται στερημένα.

Εγώ για παράδειγμα δοκίμασα γαριδάκι στα 18 μου φοιτήτρια πια. Η μαμά μου ήταν πολύ αυστηρή σε αυτά, τέτοια πράγματα δεν κυκλοφορούσαν καθόλου στο σπίτι. Σας πληροφορώ ότι το πρώτο έτος φοιτήτρια έτρωγα γαριδάκια, πατατάκια, γύρους, πίτσες, σοκολάτες και παγωτά. Ότι δεν είχα φάει δηλαδή τόσα χρόνια. Έβγαλα τα απωθημένα μου, κυριολεκτικά.

Άλλο παράδειγμα. Ο ανιψιός μου πήγε σε ένα παιδικό πάρτυ 3 ετών. Δεν είχε δοκιμάσει πατατάκι στη ζωή του. Στο πάρτυ υπήρχαν πατατάκια και ο μικρός πήρε ένα να δοκιμάσει. Μετά το πρώτο πατατάκι, πήρε το μπωλ με τα πατατάκια αγκαλιά και δεν άφηνε κανένα άλλο παιδάκι να πάρουνε πατατάκι από το μπωλ. Η αδερφή μου καταντράπηκε, εγώ γέλαγα ( δεν είχα ακόμα παιδιά ).

Μετά από αυτά εγώ υιοθέτησα την άποψη ότι μια στο τόσο να τρώνε ένα πατατάκι ή μια σοκολατίτσα ή να φάνε και ένα κομμάτι πίτσα ( αυτή τη φτιάχνω εγώ ) δεν έγινε και τίποτα.

Θα συμφωνήσω απόλυτα με τη macorina

Κατ'αρχήν να πώ ότι το θεωρώ αγένεια να κρίνει κάποιος τις διατροφικές συνήθειες του άλλου, και κυρίως να προσπαθεί να επιβάλλει τις δικές του διατροφικές συνήθειες στα παιδιά των άλλων. Πάντα πριν προσφέρουμε οτιδήποτε σε ένα παιδάκι, ρωτάμε τη μαμά του, γιατί, πέρα από τον τρόπο ανατροφής, μπορεί να έχει κάποιο θέμα αλλεργίας, υγείας κλπ.

Επειδή όμως οι περισσότεροι junk - βλαπτικές τροφές θεωρούν σοκολάτα, γαριδάκια, πατατάκια, κρουασάν, γκοφρέτες, πάστες, τσίχλες κλπ. θα διαχωρίσω λίγο τη θέση μου γιατί εγώ τη μαύρη σοκολάτα δεν τη συμπεριλαμβάνω στα παραπάνω. Στο μεγάλο μου γιο (6 ετών) θα δώσω σοκολατάκι υγείας χωρίς να θεωρώ ότι του δίνω κάτι βλαπτικό, αντίθετα νομίζω ότι η μαύρη σοκολάτα σε τόσο μικρή ποσότητα του κάνει καλό.

[hara86]

Φυσικά και ειναι πολυ ευκολο να ξεγελάσεις ενα παιδακι 12 μηνων..καθε φορά που θα του δωσω να δοκιμάσει μια σαβούρα θελω και το κανω γιατι πιστεύω πως πολυ απλα δεν θα παθει τίποτα κακό αν που και που δοκιμάσει λιγο κρουασάν η κέικ,ισα ισα οι στερήσεις ειναι που φέρνουν ασχημα αποτελέσματα μακροπρόθεσμα..,πανω απο ολα πρεπει να υπαρχει ισορροπία,θελω το παιδι μου να ξερει τη γευση εχουν ολα,για να μην συμβει αυτο που συνέβη στο ανηψακι μιας κοπελας με τα γαριδακια...εφόσον η καθημερινή του διατροφή περιεχει φρεσκα φρουτα και πάντα σπιτικό φαγητότο να δοκιμάσει μια σαβοουρίτσα αραιά και που δεν το βλαπτει...και μην παρεξηγηθω εννοώ δοκιμη,κανα δυο μπουκιές,οχι να τον ταΐσω ολόκληρο κομμάτι...

[Velv]

velv

Για μένα μια χαρά έφαγε ο μικρός σου, ούτε μπουκωμένο τον βρίσκω ούτε νηστικό. Γιατί κάθεσαι και σκέφτεσαι τι θα έλεγε η παιδίατρός σου και τι θα έλεγε η πεθερά σου? Το θέμα είναι να τρώει καλά και υγιεινά και να αναπτύσσεται σωστά.

Επίσης και εγώ είμαι της άποψης ότι πρέπει να τα αφήνουμε να δοκιμάζουν μια στο τόσο διάφορες γεύσεις για να μην αισθάνονται στερημένα.

......

 

Επειδή όμως οι περισσότεροι junk - βλαπτικές τροφές θεωρούν σοκολάτα, γαριδάκια, πατατάκια, κρουασάν, γκοφρέτες, πάστες, τσίχλες κλπ. θα διαχωρίσω λίγο τη θέση μου γιατί εγώ τη μαύρη σοκολάτα δεν τη συμπεριλαμβάνω στα παραπάνω. Στο μεγάλο μου γιο (6 ετών) θα δώσω σοκολατάκι υγείας χωρίς να θεωρώ ότι του δίνω κάτι βλαπτικό, αντίθετα νομίζω ότι η μαύρη σοκολάτα σε τόσο μικρή ποσότητα του κάνει καλό.

 

οι γνώμες της παιδιάτρου με τη δική μου ταυτίζονται, η πεθερά μου πάλι μου έχει ανοίξει πόλεμο. το ξέρω πως έφαγε μια χαρά ο μικρός και το ίδιο θα μου έλεγε και η παιδίατρος. πριν λίγη ώρα ο άντρας μου εξήγησε για ακόμη μια φορά στους γονείς του πως τρώει το παιδί και πως δεν πρέπει να τον αφήνουν να τσιμπολογάει πριν το γεύμα γιατί του κόβεται η όρεξη. έδειξαν πως το κατάλαβαν αλλά δεν πείθομαι τόσο εύκολα πλέον. τα έχουμε πει 554 φορές μέχρι τώρα, και ήταν σα να μην είπαμε τίποτα.

[giannakosmum]

Υπομονή velv

είσαι σε καλό δρόμο από τη στιγμή που ο καλός σου σε υποστηρίζει. Το κοινό μέτωπο πάντα έχει πολύ καλύτερα αποτελέσματα. Αυτό που πρέπει να καταλάβουν είναι ότι δεν είναι όλα τα παιδιά ίδια. Τα δικά μου για παράδειγμα τσιμπολογάνε όλη τη μέρα αλλά δεν τους κόβεται η όρεξη. Από τη στιγμή όμως που στον δικό σου κόβεται η όρεξη είναι καλύτερο να μην τσιμπολογάει για να φάει το φαγητό του.

[Velv]

Υπομονή velv

είσαι σε καλό δρόμο από τη στιγμή που ο καλός σου σε υποστηρίζει. Το κοινό μέτωπο πάντα έχει πολύ καλύτερα αποτελέσματα. Αυτό που πρέπει να καταλάβουν είναι ότι δεν είναι όλα τα παιδιά ίδια. Τα δικά μου για παράδειγμα τσιμπολογάνε όλη τη μέρα αλλά δεν τους κόβεται η όρεξη. Από τη στιγμή όμως που στον δικό σου κόβεται η όρεξη είναι καλύτερο να μην τσιμπολογάει για να φάει το φαγητό του.

 

θενκς αλλά υπομονή στην υπομονή μου έχουν γίνει τα νεύρα κορδόνια, στο επόμενο αρνητικό σχόλιο που θα γίνει βλέπω να πετάω μολότοφ και να την κάνω πηδώντας.

[lelaki1980]

Φυσικά και ειναι πολυ ευκολο να ξεγελάσεις ενα παιδακι 12 μηνων..καθε φορά που θα του δωσω να δοκιμάσει μια σαβούρα θελω και το κανω γιατι πιστεύω πως πολυ απλα δεν θα παθει τίποτα κακό αν που και που δοκιμάσει λιγο κρουασάν η κέικ,ισα ισα οι στερήσεις ειναι που φέρνουν ασχημα αποτελέσματα μακροπρόθεσμα..,πανω απο ολα πρεπει να υπαρχει ισορροπία,θελω το παιδι μου να ξερει τη γευση εχουν ολα,για να μην συμβει αυτο που συνέβη στο ανηψακι μιας κοπελας με τα γαριδακια...εφόσον η καθημερινή του διατροφή περιεχει φρεσκα φρουτα και πάντα σπιτικό φαγητότο να δοκιμάσει μια σαβοουρίτσα αραιά και που δεν το βλαπτει...και μην παρεξηγηθω εννοώ δοκιμη,κανα δυο μπουκιές,οχι να τον ταΐσω ολόκληρο κομμάτι...

 

συμφωνω απολυτα με αυτο που λες.και εγω πιο παλια που ειχα γραψει σε αυτο το ποστ ειχα πει οτι απο τη στιγμη που η δικια μου τρωει τα παντα και περνει ολα τα θρεπτικα συστατικα ας πουμε χτες που εφτιαξα παντζαρια εφαγε 2 πιατα μικρα μαζι με το φαγητο της.της εδωσα μετα μια σοκολατιτσα(κιντερ τα διπλα)....δεν με χαλαει εμενα προσωπικα.εχει τυχει ομως να μου ζητησει γλυκο πριν το φαγητο και εννοειτε της εχω πει οχι..ειμαι της αποψης να τα δοκιμαζει ολα το παιδι αλλα με μετρο.και ο λογος που μου ζηταει συνεχεια σοκολατα δεν ειναι παρα επειδη βλεπει τον πατερα της που ειναι φαν του γλυκου(παιζει πολυ μεγαλο ρολο αν βλεπει καποιον στο σπιτι να τρωει κατι τετοιο) και δυστυχως δεν μπορω ουτε αυτον να ελεγξω.τουλαχιστον εχουμε συμφωνησει να την ρωταει αν εφαγε ολο το φαι και μετα να της δινει κατι.δεν ειναι παχυσαρκη και ολα ειναι μια χαρα απλα εχουμε θεμα με τα γλυκα...εχω μπλεξει! οσο αφορα την φιλη που ρωταει πολυ καλα κανει και κραταει κοινη πορεια με τον αντρα της και σε ολα ετσι πρεπει να κραταει αυτη τη σταση.η διατροφη των παιδιων ειναι σημαντικη και προσωπικη για καθε γονιο.δεν ειμαι ουτε υπερ της πολυ υγιεινης διατροφης ουτε της εντελως χαλιας διατροφης.ειμαι αναμεσα στα δυο.....οσο γινετε θρεπτικοτερα γευματα και που και που μια μικρη ατασταλια!

[LA LATINA]

Περί διατροφής λοιπόν.....

Να πω κι εγώ την εμπειρία μου. Έχω δυο παιδιά, τρώνε απ την ίδια κατσαρόλα, στο ίδιο σπίτι, με τις ίδιες διατροφικές συνήθειες ενηλίκων....είμαι μια μέση νοικοκυρά, που θα φροντίσω το αβγό να είναι από γνωστό μου, αλλά δε θα κάτσω να κάνω σπιτικό ρυζάλευρο πχ....που θα αποφύγω τα έτοιμα, αλλά όχι δια ροπάλου, θα πάρω και μια φορά στις τόσες σάντουιτς.(για τους ενήλικες) Αυτά για να σας βάλω στο κλίμα.

Το μεγάλο μου παιδί, και σάντουιτς να με δει να τρώω, θα πάρει από μέσα τη ντομάτα και μιά πατάτα και θα φύγει. Τον κερνάνε τούρτα σε πάρτυ, τρώει το φρουτάκι από πάνω, και λέει "δε θέλω άλλο, ευχαριστώ". Του δίνει η γιαγιά μια σοκολατίτσα, κόβει το μισό και στη μια δαγκωνιά λέει ότι δε θέλει άλλο. Τρελλαίνεται για φρούτα, φέτα, μπορεί επί αν τον ρωτήσεις τι φαγητό να κάνω να σου πει σπανακόρυζο! Και όλα αυτά χωρίς ποτέ να τον καθοδηγήσει κανείς. Από πατατάκια και συναφή δε, που δοκιμάσαμε μετά τα 3 μας, και πάλι θα φάει ένα δυο και τα παρατάει στην άκρη.

Ο μικρός όμως, που επαναλαμβάνω με τις ίδιες δικές μας διατροφικές συνήθειες μεγάλωσε, αν πάρει πατατάκια και δεν τα φάει όλα, θα σηκώσει τον κοσμο στο πόδι. Αν τον ρωτήσεις τι φαγητό θέλει θα πει στάνταρ σνιτσελάκι, κάθε που έχει κάποιος γενέθλια στον παιδικό είναι η καλύτερή του και γυρνάει φωνάζοντας "φάγαμε τούρτααααααα". Στο σπίτι όταν κάνω γλυκό το εξαφανίζει, και βλέπω οτι και στο μεσημεριανό είναι ο τύπος της ταβέρνας, που γλύφει και το κοκκαλάκι της παντσέτας....

Θέλω να πω με όλα αυτά, ότι δεν είναι πάντα και όλα στο χέρι μας. Κι εγώ μέχρι τα 3 τα κράτησα μακριά απο σοκολάτες και πατατάκια. Κάποια μέρα φάγανε. Ο ένας ξετρελάθηκε, ο άλλος όχι.

Προσέχουμε τα κιλά τους, τη διατροφή τους, αλλά δεν αφορίζουμε ούτε υστεριάζουμε με τίποτα, βέβαια είναι και μεγάλα πλέον.

Εγώ σαν παιδί έτρωγα κάθε μέρα μεγάλη ποσότητα κιόλας πατάτες τηγανιτές. Δε θεωρώ οτι φταίει η μαμά μου που είμαι υπέρβαρη. Στις εποχές που ήθελα να αδυνατίσω, το έραβα, και αδυνάτιζα. Και τώρα όποτε το ράβω, χάνω. Θεωρώ πως οτι οριακό είναι λάθος. Η κολλητή μου είχε κάποιες τέτοιες μεθόδους, το κοριτσάκι της από μηνών ήτανε με μπισκοτάκια ολικής, μη φάει ψωμί κανονικό, μη το ένα, μη το άλλο, γλυκό δεν ήξερε τι θα πει. Τα ανακάλυψε στα 3.5- 4 που της έδωσαν..... το παιδάκι σήμερα είναι 5 χρονών και 37 κιλά. Δε μπορούν να το σταματήσουν, αν δεν τα φάει όλα, ολωνών, δε σταματάει.

Όπως σε όλα, υπάρχει και σ' αυτό το θέμα η χρυσή τομή. Τα λογικά πλαίσια. Και κάτι, εντελώς φιλικά. Πολλά πράγματα που τώρα σας φαίνονται τρελά, θα τα αναθεωρήσετε. Θυμάμαι όταν η γιαγιά έδωσε την πρώτη σοκολάτα στα παιδιά είχα γίνει Τούρκος.....τελικά δεν είναι όλα άσπρο η μαύρο. Και στην προκειμένη, τη δική μου περίπτωση, έχω δυο παιδιά με εντελώς διαφορετικές διατροφικές συνήθειες, και για μένα είναι αυταπόδεικτο οτι δεν έκανα άλλα στο ένα παιδί και άλλα στο άλλο. Σας ευχαριστώ για το ωραίο θέμα.

[lazariska]

Εμένα είναι γενικά δύσκολο παιδί στο φαί κ λιγόφαγη, δεν πρόκειται δηλαδή να φάει ούτε κανονική μεγάλη μερίδα ούτε άνετα. Άμα φάει θα πρέπει να βλέπει παιδικά για να ξεχνιέται λίγο αλλιώς στις 3-4 μπουκιές έχει σηκωθεί. Εγώ της έχω δώσει από όλα τα περίεργα να δοκιμάσει,πίτσα κρέπα σοκολάτα γαριδάκια. Λοιπόν μάλλον είναι της υγιεινής το παιδάκι μου,προτικάμε τα φρούτα.Γαριδάκια ούτε για πλάκα, της το βαλα στο στομα κ το φτυσε. Σοκολάτα εντάξει θα την τιμήσει αλλά ούτε τη μισή κ τούρτα 2-3 μπουκιές. Εντάξει κι από κιλά με το ζόρι είμαστε 12,5 αλλά την παλεύω. Εγώ με τις γιαγιάδες έχω το αντίθετο πρόβλημα κιειδικά με την πεθερά. Επειδή η άλλη της εγγονούλα που είναι 5 χρονών είναι ακόμα πιο κακόφαγη αλλά υγιέστατη με πρήζει να μην την παλέυω κ τη δικιά μου, δε με αφήνει να της δώσω παραπάνω μην της ανοίξω το στομάχι κλπ κ στις 5-6 μπουκιές εντάξει το παιδί έφαγε. Ε μου τη δίνει λίγο,αφού έχουμε κι ένα ψιλοθεματάκι στα κιλά εγώ θέλω να το παλεύω όσο μ'αφήνει η μικρή.Τώρα το Πάσχα στο χωριό πως αγχώνομαι που θα μαστε όλοι μαζί πως θα καταφέρω να την ταίζω κ να μου τη λένε παράλληλα...

LATINA σίγουρα 5 χρονών και 37 κιλά?Τρελλάθηκα,η ξαδερφούλα μας που σας είπα 5,5 χρονών κ είναι σχεδόν 14κιλά.

[LA LATINA]

LATINA σίγουρα 5 χρονών και 37 κιλά?Τρελλάθηκα,η ξαδερφούλα μας που σας είπα 5,5 χρονών κ είναι σχεδόν 14κιλά.

 

Ναι είναι τόσα. Είναι και πολύ ψηλή βέβαια αλλά όπως και να έχει τα κιλά είναι πολλά.

Και τα 14 που λες είναι εξαιρετικά λίγα όμως για πεντάχρονο. Εμένα ο μικρός μου είναι σχεδόν 5 και είναι 22 κιλά. Μήπως μπερδεύεσαι? 14 κιλά δίνει για τα δίχρονα,δες...

 

http://www.mothersblog.gr/O-kosmos-toy-paidioy/item/1104-Posa-kila-prepei-na-einai-to-dyo-hronon-paidi-moy

 

"Οι παιδίατροι συνιστούν το παιδί, είτε είναι αγόρι, είτε είναι κορίτσι, στην ηλικία των δύο ετών, να μην ξεπερνά τα 16 κιλά αλλά και να μην είναι κάτω από τα 14."

[lazariska]

Ναι η κοπέλα είναι 13700 για την ακρίβεια και κάτω από όλες τις καμπύλες,όλα κόκκαλα είναι το καυμένο αλλά αυτό το στόμα δεν το ανοίγει με τίποτα. Έχουν κάνει όλες τις εξετάσεις κ είναι μια χαρά άρα όλα οκ τους είπε ο γιατρός

Κι η δικιά μου όμως 2 κ 3 μηνών είναι 12 400 και είμαστε στο 50% στις καμπύλες,κάτω από τα 14 κιλά που λες

[LA LATINA]

Ναι η κοπέλα είναι 13700 για την ακρίβεια και κάτω από όλες τις καμπύλες,όλα κόκκαλα είναι το καυμένο αλλά αυτό το στόμα δεν το ανοίγει με τίποτα. Έχουν κάνει όλες τις εξετάσεις κ είναι μια χαρά άρα όλα οκ τους είπε ο γιατρός

Κι η δικιά μου όμως 2 κ 3 μηνών είναι 12 400 και είμαστε στο 50% στις καμπύλες,κάτω από τα 14 κιλά που λες

 

Η δικιά σου εν πάσει περιπτώση "θέλει" ενάμιση κιλό........παλεύεται.

Αλλά πεντέμιση χρονών να έχει κιλά που είναι λίγα και για δίχρονο, ποιος γιατρός το αφήνει έτσι?

Δεν ξέρω παιδιά, τι να πω, μακάρι να είναι καλά όλου του κόσμου τα παιδάκια.

[Velv]

Η δικιά σου εν πάσει περιπτώση "θέλει" ενάμιση κιλό........παλεύεται.

Αλλά πεντέμιση χρονών να έχει κιλά που είναι λίγα και για δίχρονο, ποιος γιατρός το αφήνει έτσι?

Δεν ξέρω παιδιά, τι να πω, μακάρι να είναι καλά όλου του κόσμου τα παιδάκια.

 

όπως δεν έχουμε όλες εμείς τα ίδια κιλά ή τα ίδια σώματα έτσι είναι και τα παιδιά. το κάθε παιδί αναπτύσεται διαφορετικά, άλλο με περισσότερους πόντους, άλλο με λιγότερους. άλλο με περισσότερα κιλά, άλλο με λιγότερα. ήμουν ολιγοβαρής. γεννήθηκα γύρω στα 2500 kgr και 9 μηνών ήμουν 6 κιλά. ήμουν όμως φυσιολογικότατη. η γιαγιά μου είχε πέσει να φάει τον ανηψίο της που ήταν παιδίατρός μου κι έλεγε δεξιά κι αριστερά πως θα με πεθάνουν από απειρία. 1 έτους με πήγαν σε αναπτυξιολόγο. δεν είχα ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ήμουν απλά το ένα στα 10 παιδιά. έτρωγα λίγο αλλά απ' όλα για αυτό και δεν μου δίνανε βλακείες για να παίρνω όσο πιο θρεπτικά συστατικά μπορούσα. δεν είχα αναιμία ούτε κανένα άλλο πρόβλημα, ούτε και σήμερα έχω. ήμουν εξτριμ περίπτωση, με πιέζανε να φάω παραπάνω κι έκανα εμετό. δεν μπορώ λοιπόν να καταλάβω γιατί το παιδί μου πρέπει να έχει πολλά κιλά όταν τρέφεται σωστά. δεν θέλω να του στερώ, θέλω απλά, όταν σε 1-2 χρόνια δεν θα μπορώ να τον ελέγχω πολύ να μπορώ να τον καθήσω στο τραπέζι και να φάει και λίγη ψαρόσουπα που τώρα δεν τρώει.

[LA LATINA]

όπως δεν έχουμε όλες εμείς τα ίδια κιλά ή τα ίδια σώματα έτσι είναι και τα παιδιά. το κάθε παιδί αναπτύσεται διαφορετικά, άλλο με περισσότερους πόντους, άλλο με λιγότερους. άλλο με περισσότερα κιλά, άλλο με λιγότερα. ήμουν ολιγοβαρής. γεννήθηκα γύρω στα 2500 kgr και 9 μηνών ήμουν 6 κιλά. ήμουν όμως φυσιολογικότατη. η γιαγιά μου είχε πέσει να φάει τον ανηψίο της που ήταν παιδίατρός μου κι έλεγε δεξιά κι αριστερά πως θα με πεθάνουν από απειρία. 1 έτους με πήγαν σε αναπτυξιολόγο. δεν είχα ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ήμουν απλά το ένα στα 10 παιδιά. έτρωγα λίγο αλλά απ' όλα για αυτό και δεν μου δίνανε βλακείες για να παίρνω όσο πιο θρεπτικά συστατικά μπορούσα. δεν είχα αναιμία ούτε κανένα άλλο πρόβλημα, ούτε και σήμερα έχω. ήμουν εξτριμ περίπτωση, με πιέζανε να φάω παραπάνω κι έκανα εμετό. δεν μπορώ λοιπόν να καταλάβω γιατί το παιδί μου πρέπει να έχει πολλά κιλά όταν τρέφεται σωστά. δεν θέλω να του στερώ, θέλω απλά, όταν σε 1-2 χρόνια δεν θα μπορώ να τον ελέγχω πολύ να μπορώ να τον καθήσω στο τραπέζι και να φάει και λίγη ψαρόσουπα που τώρα δεν τρώει.

 

Κοπέλα μου κάθε παιδί έχει τους δικούς του ρυθμούς ανάπτυξης......η ίδια η κοπέλα είπε πιο πάνω ότι το παιδί για το οποίο μιλάει είναι κάτω από όλες τις καμπύλες.....

Απλά μου φάνηκε λάθος ο αριθμός...ούτε 14 κιλά πεντέμιση χρονών???

 

Αν οι μικρομάνες το βρίσκετε ΟΚ, εγώ έχει χρόνια που πέρασα απ αυτές τις ηλικίες και μπορεί να μην τα θυμάμαι και καλά, τι να πω.

Υγεία σε όλα τα παιδάκια και καλές γιορτές να έχουμε. Φιλικά.

[lazariska]

Τόσο είναι το κοριτσάκι αλλά επειδή τη ζω δεν μπορείς να καταφέρεις να της βάλεις μπουκιά άμα δε θέλει με τίποτα.Εντάξει κρουασάν και γαριδάκια άμα της δώσεις τα τσακίζει αλλά οι γονείς της είναι της υγιεινής διατροφής κι εννοείται καλά κάνουν και σπάνια της δίνουν τέτοια όμως είναι υπερδραστήριο παιδί μες στη ζωντάνια και με πολύ καλές εξετάσεις, άρα τι να κάνει κι ο γιατρός. Αλλά και της από κάτω μας η μικρή είναι 6,5 και σχεδόν 20 κιλά κι αυτή μια χαρά.

[LA LATINA]

Kαλά να είναι! Μπορεί να γίνει μοντέλο το κορίτσι!

[Velv]

Κοπέλα μου κάθε παιδί έχει τους δικούς του ρυθμούς ανάπτυξης......η ίδια η κοπέλα είπε πιο πάνω ότι το παιδί για το οποίο μιλάει είναι κάτω από όλες τις καμπύλες.....

Απλά μου φάνηκε λάθος ο αριθμός...ούτε 14 κιλά πεντέμιση χρονών???

 

Αν οι μικρομάνες το βρίσκετε ΟΚ, εγώ έχει χρόνια που πέρασα απ αυτές τις ηλικίες και μπορεί να μην τα θυμάμαι και καλά, τι να πω.

Υγεία σε όλα τα παιδάκια και καλές γιορτές να έχουμε. Φιλικά.

μα κι εγώ φιλικά μιλάω και δεν τα έχω με καμία από εσάς, αναφέρω σε πολλά ποστ ποιο είναι το δικό μου πρόβλημα. αλλά αναφέρεις πιο πάνω πως στα 2 του χρόνια ένα παιδί δεν πρέπει να είναι κάτω απ' τα 14 κιλά και δεν πρέπει να ξεπερνά τα 16 κιλά. εμένα ο δικός μου δεν θα είναι πάνω από 12 κιλά στα 2 του χρόνια. των φίλων μας η κόρη στα 2 της ήταν 11.500 kgr, η ανιψιά μου ήταν 12 ακριβώς. αναρωτιέμαι λοιπόν με δεδομένο πως δεν ξέρω παιδάκι που να είναι πάνω από 12 κιλά στα 2 του χρόνια, και ταυτόχρονα ρωτάω, ποια μανούλα είχε τα παιδιά της στα 2 τους χρόνια να ζυγίζουν γύρω στα 14 κιλά;

 

Τόσο είναι το κοριτσάκι αλλά επειδή τη ζω δεν μπορείς να καταφέρεις να της βάλεις μπουκιά άμα δε θέλει με τίποτα.Εντάξει κρουασάν και γαριδάκια άμα της δώσεις τα τσακίζει αλλά οι γονείς της είναι της υγιεινής διατροφής κι εννοείται καλά κάνουν και σπάνια της δίνουν τέτοια όμως είναι υπερδραστήριο παιδί μες στη ζωντάνια και με πολύ καλές εξετάσεις, άρα τι να κάνει κι ο γιατρός. Αλλά και της από κάτω μας η μικρή είναι 6,5 και σχεδόν 20 κιλά κι αυτή μια χαρά.

 

προσωπική άποψη, τα παιδιά δύσκολα παχαίνουν από μαγειρεμένα φαγητά και είναι λάθος να τα βάζουμε να τρώνε βλακείες για να πάρουν κιλά.

[LA LATINA]

μα κι εγώ φιλικά μιλάω και δεν τα έχω με καμία από εσάς, αναφέρω σε πολλά ποστ ποιο είναι το δικό μου πρόβλημα. αλλά αναφέρεις πιο πάνω πως στα 2 του χρόνια ένα παιδί δεν πρέπει να είναι κάτω απ' τα 14 κιλά και δεν πρέπει να ξεπερνά τα 16 κιλά. εμένα ο δικός μου δεν θα είναι πάνω από 12 κιλά στα 2 του χρόνια. των φίλων μας η κόρη στα 2 της ήταν 11.500 kgr, η ανιψιά μου ήταν 12 ακριβώς. αναρωτιέμαι λοιπόν με δεδομένο πως δεν ξέρω παιδάκι που να είναι πάνω από 12 κιλά στα 2 του χρόνια, και ταυτόχρονα ρωτάω, ποια μανούλα είχε τα παιδιά της στα 2 τους χρόνια να ζυγίζουν γύρω στα 14 κιλά;

 

Aυτό που παρέθεσα πιο πάνω δεν ήταν προσωπική αναφορά, έβαλα λινκ έρευνας.

Με το ερώτημά σου ωστόσο άνοιξα μόλις τα βιβλιάριά μας. Ο μεγάλος μου 2 ακριβώς ήταν 14.070 και ο μικρός μου 14 κιλά ήταν 9 μηνών. Σήμερα σχεδόν 7 και 5 χρονών, υπέρβαρο δεν είναι κανένα απ τα δύο. Κάθε άλλο. Γνωρίζω επίσης ότι το βάρος των κοριτσιών δεν είναι το ίδιο στην ίδια ηλικία με αυτό των αγοριών, είναι λιγότερο. Γνώμονας δεν είναι, ωστόσο, το πόσα παιδάκια γνωρίζουμε, με πόσα κιλά. Γι αυτό υπάρχουν οι καμπύλες, για να μην βασιζόμαστε σε γκάλοπ μαμάδων. Απλά επειδή αναρωτιέσαι σου τα παρέθεσα. Και πάλι στις έρευνες θα σε παραπέμψω και όχι στα δικά μου παιδιά.

Όσο για μετρήσεις μαμάδων, ορίστε και μερικές ακόμη, δεν τις διάβασα, αλλά ελπίζω να βοηθήσουν.

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=39135

[mkcm]

Με αφορμή τα νέα σχόλια, θα σας κάνω ένα update σε σχέση με το παιδί μου από τότε που άνοιξα το θέμα.

Όπως είχα πει, στο παιδάκι μου γενικά δε δίνω junk, σοκολάτες, πατατάκια, κρουασάν και άλλα συναφή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα απαγορεύω δια ροπάλου. Θα φάει μια φορά την εβδομάδα λίγο κίντερ ή αν μας φέρουν γλυκό στο σπίτι από αυτό που θα φέρουν ή τέλως πάντων αν είμαστε σε κάποιο σπίτι πατατάκια, κλπ.

Εγώ προσωπικά δίνω γάλα το πρωί, μετά πρωινό (μια φέτα τόστ με μαρμελάδα, μέλι ή τυρί), μετά το μεσημεριανό της, στη συνέχεια θα φάει 2 φρούτα και θα πιει 1 - 2 πορτοκάλια στιμμένα και το απόγευμα γιαουρτάκι, μπανάνα, τόστ, κανένα μπισκοτάκι, κορν φλέικς, τέτοια τέλως πάντων.

Σας πληροφορώ λοιπόν, ότι πλέον αν βάλεις στο παιδί στο τραπέζι πάνω 1 γλυφιτζούρι και 1 μήλο θα δοκιμάσει το γλυφιτζούρι και μετά θα το παρατήσει και θα φάει το μήλο της. Προχθές κάναμε τα γενέθλιά της, της έβαλα κανονικά εννοείται τούρτα και έφαγε 2 - 3 κουταλιές. Αν βρεθεί μπροστά σε πατατάκια θα φάει 2 - 3 και μετά θα τα αφήσει. Παράδειγμα χθες, ήμασταν σε φιλικό σπίτι, είχαν βγάλει πατατάκια και άλλα συναφή, το δικό τους κοριτσάκι είχαν κάτσει πάνω από το μπωλ και το ρήμαζε, η δικιά μου έφαγε δύο και μετά μου ζήτησε να της δώσω το αχλάδι της (ξέρει ότι όταν βγαίνουμε το απόγευμα βόλτα έχω πάντα φρούτα κομμένα στην τσάντα της). Το κοριτσάκι το άλλο ζήτησε από τη μαμά της να της βάλει αμίτα, έβαλε και στη δικιά μου, η οποία τη δοκίμασε και μετά είδε τα πορτοκάλια και μου ζήτησε να της στίψω να πιει από αυτό.

Τι θέλω να πω: οι διατροφικές συνήθειες όντως εδραιώνονται. Και επαληθεύομαι θεωρώ. Δεν απαγόρευσα ποτέ τίποτα δια ροπάλου (μετά από κάποια ηλικία), αλλά δεν τα είχα και στο καθημερινό μενού. Το παιδί μου όπως έμαθε, έτσι τρώει.

Άρα, αργά ή γρήγορα η ίδια η πραγματικοτητα θα επιβεβαιώσει τις επιλογές σας.

Μην ακούτε κανέναν, κάνετε ό,τι νομίζετε και ότι θεωρείτε εσείς σωστό!!!!!

[Macorina]

μα κι εγώ φιλικά μιλάω και δεν τα έχω με καμία από εσάς, αναφέρω σε πολλά ποστ ποιο είναι το δικό μου πρόβλημα. αλλά αναφέρεις πιο πάνω πως στα 2 του χρόνια ένα παιδί δεν πρέπει να είναι κάτω απ' τα 14 κιλά και δεν πρέπει να ξεπερνά τα 16 κιλά. εμένα ο δικός μου δεν θα είναι πάνω από 12 κιλά στα 2 του χρόνια. των φίλων μας η κόρη στα 2 της ήταν 11.500 kgr, η ανιψιά μου ήταν 12 ακριβώς. αναρωτιέμαι λοιπόν με δεδομένο πως δεν ξέρω παιδάκι που να είναι πάνω από 12 κιλά στα 2 του χρόνια, και ταυτόχρονα ρωτάω, ποια μανούλα είχε τα παιδιά της στα 2 τους χρόνια να ζυγίζουν γύρω στα 14 κιλά;

 

 

 

προσωπική άποψη, τα παιδιά δύσκολα παχαίνουν από μαγειρεμένα φαγητά και είναι λάθος να τα βάζουμε να τρώνε βλακείες για να πάρουν κιλά.

Ο δικός μου είναι 2μιση σχεδόν και 14 κιλά. Είναι μια χαρά, δεν το λές παχύσαρκο, τσουπωτούλη ναι...

[mkcm]

Α, ναι η δικιά μου 2 χρονών 11700 και 95 πόντους (μπορεί και παραπάνω γιατί ύψος έχουμε καιρό να μετρήσουμε).

[Velv]

Aυτό που παρέθεσα πιο πάνω δεν ήταν προσωπική αναφορά, έβαλα λινκ έρευνας.

Με το ερώτημά σου ωστόσο άνοιξα μόλις τα βιβλιάριά μας. Ο μεγάλος μου 2 ακριβώς ήταν 14.070 και ο μικρός μου 14 κιλά ήταν 9 μηνών. Σήμερα σχεδόν 7 και 5 χρονών, υπέρβαρο δεν είναι κανένα απ τα δύο. Κάθε άλλο. Γνωρίζω επίσης ότι το βάρος των κοριτσιών δεν είναι το ίδιο στην ίδια ηλικία με αυτό των αγοριών, είναι λιγότερο. Γνώμονας δεν είναι, ωστόσο, το πόσα παιδάκια γνωρίζουμε, με πόσα κιλά. Γι αυτό υπάρχουν οι καμπύλες, για να μην βασιζόμαστε σε γκάλοπ μαμάδων. Απλά επειδή αναρωτιέσαι σου τα παρέθεσα. Και πάλι στις έρευνες θα σε παραπέμψω και όχι στα δικά μου παιδιά.

Όσο για μετρήσεις μαμάδων, ορίστε και μερικές ακόμη, δεν τις διάβασα, αλλά ελπίζω να βοηθήσουν.

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=39135

 

κι εγώ βλέπω τις καμπύλες στο βιβλιάριο του παιδιού μου, παιδί 9 μηνών να ζυγίζει 14 κιλά, είναι έξω απ' τις καμπύλες και πολύ πιο πάνω απ' την ανώτερη.

 

 

Με αφορμή τα νέα σχόλια, θα σας κάνω ένα update σε σχέση με το παιδί μου από τότε που άνοιξα το θέμα.

Όπως είχα πει, στο παιδάκι μου γενικά δε δίνω junk, σοκολάτες, πατατάκια, κρουασάν και άλλα συναφή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα απαγορεύω δια ροπάλου. Θα φάει μια φορά την εβδομάδα λίγο κίντερ ή αν μας φέρουν γλυκό στο σπίτι από αυτό που θα φέρουν ή τέλως πάντων αν είμαστε σε κάποιο σπίτι πατατάκια, κλπ.

Εγώ προσωπικά δίνω γάλα το πρωί, μετά πρωινό (μια φέτα τόστ με μαρμελάδα, μέλι ή τυρί), μετά το μεσημεριανό της, στη συνέχεια θα φάει 2 φρούτα και θα πιει 1 - 2 πορτοκάλια στιμμένα και το απόγευμα γιαουρτάκι, μπανάνα, τόστ, κανένα μπισκοτάκι, κορν φλέικς, τέτοια τέλως πάντων.

Σας πληροφορώ λοιπόν, ότι πλέον αν βάλεις στο παιδί στο τραπέζι πάνω 1 γλυφιτζούρι και 1 μήλο θα δοκιμάσει το γλυφιτζούρι και μετά θα το παρατήσει και θα φάει το μήλο της. Προχθές κάναμε τα γενέθλιά της, της έβαλα κανονικά εννοείται τούρτα και έφαγε 2 - 3 κουταλιές. Αν βρεθεί μπροστά σε πατατάκια θα φάει 2 - 3 και μετά θα τα αφήσει. Παράδειγμα χθες, ήμασταν σε φιλικό σπίτι, είχαν βγάλει πατατάκια και άλλα συναφή, το δικό τους κοριτσάκι είχαν κάτσει πάνω από το μπωλ και το ρήμαζε, η δικιά μου έφαγε δύο και μετά μου ζήτησε να της δώσω το αχλάδι της (ξέρει ότι όταν βγαίνουμε το απόγευμα βόλτα έχω πάντα φρούτα κομμένα στην τσάντα της). Το κοριτσάκι το άλλο ζήτησε από τη μαμά της να της βάλει αμίτα, έβαλε και στη δικιά μου, η οποία τη δοκίμασε και μετά είδε τα πορτοκάλια και μου ζήτησε να της στίψω να πιει από αυτό.

Τι θέλω να πω: οι διατροφικές συνήθειες όντως εδραιώνονται. Και επαληθεύομαι θεωρώ. Δεν απαγόρευσα ποτέ τίποτα δια ροπάλου (μετά από κάποια ηλικία), αλλά δεν τα είχα και στο καθημερινό μενού. Το παιδί μου όπως έμαθε, έτσι τρώει.

Άρα, αργά ή γρήγορα η ίδια η πραγματικοτητα θα επιβεβαιώσει τις επιλογές σας.

Μην ακούτε κανέναν, κάνετε ό,τι νομίζετε και ότι θεωρείτε εσείς σωστό!!!!!

 

θέλω να πετύχω ακριβώς αυτό που γράφεις, να επιλέγει μόνος του το πιο φυσικό και το πιο κατάλληλο για την ηλικία του.

[giannakosmum]

μα κι εγώ φιλικά μιλάω και δεν τα έχω με καμία από εσάς, αναφέρω σε πολλά ποστ ποιο είναι το δικό μου πρόβλημα. αλλά αναφέρεις πιο πάνω πως στα 2 του χρόνια ένα παιδί δεν πρέπει να είναι κάτω απ' τα 14 κιλά και δεν πρέπει να ξεπερνά τα 16 κιλά. εμένα ο δικός μου δεν θα είναι πάνω από 12 κιλά στα 2 του χρόνια. των φίλων μας η κόρη στα 2 της ήταν 11.500 kgr, η ανιψιά μου ήταν 12 ακριβώς. αναρωτιέμαι λοιπόν με δεδομένο πως δεν ξέρω παιδάκι που να είναι πάνω από 12 κιλά στα 2 του χρόνια, και ταυτόχρονα ρωτάω, ποια μανούλα είχε τα παιδιά της στα 2 τους χρόνια να ζυγίζουν γύρω στα 14 κιλά;

 

Και τα δικά μου πάντως τώρα είναι 20 μηνών και ο μικρός είναι 92 εκατοστά και 12,5 κιλά και η μικρή 94 εκατοστά και 13 κιλά. Για τον μεγάλο μου γιο δεν θυμάμαι πρέπει να κοιτάξω το βιβλιάριό του αλλά κάπου εκεί ήταν και αυτός.

Πάντως θα συμφωνήσω με τη LA LATINA ότι δεν έχει σχέση πόσα παιδάκια γνωρίζουμε εμείς προσωπικά. Υπάρχουν οι καμπύλες ανάπτυξης που μπορούμε να συμβουλευτούμε.