Υποχρεώσεις της νονάς έως πότε?

[lop]

Η νονά του δικού μου φέτος με το που έκλεισε τα 15 ...γαργάρα το δώρο. Ούτε στα γενέθλια, ούτε στα Χριστούγεννα. Η παράδοση μήπως λέει ότι στα 15 σταματάει? Ο μικρός στα γενέθλια πειράχθηκε αλλά το χώνεψε τα Χριστούγεννα. Βέβαια ξέρω ότι αυτό που μετράει είναι η επαφή αλλά και αυτή ... αραιώνει. Και να πώ ότι δεν έχει η νονά? Εισοδήματα απο ενοίκια, σύζυγος γιατρός, μόνο σε φροντιστήρια μηνιαίως στα 3 παιδιά της δίνει 1500?.

[Mother of three]

Η νονά του δικού μου φέτος με το που έκλεισε τα 15 ...γαργάρα το δώρο. Ούτε στα γενέθλια, ούτε στα Χριστούγεννα. Η παράδοση μήπως λέει ότι στα 15 σταματάει? Ο μικρός στα γενέθλια πειράχθηκε αλλά το χώνεψε τα Χριστούγεννα. Βέβαια ξέρω ότι αυτό που μετράει είναι η επαφή αλλά και αυτή ... αραιώνει. Και να πώ ότι δεν έχει η νονά? Εισοδήματα απο ενοίκια, σύζυγος γιατρός, μόνο σε φροντιστήρια μηνιαίως στα 3 παιδιά της δίνει 1500?.

 

Kαλημερα lop!Λυπαμαι που σταματησε απο τοσο νωρις τις επαφες η νονα με το παιδι!Προσωπικα δινω μεγαλη βαση στη σχεση αυτη!Ειναι τοσο σημαντικη!

Ειμαι νονα και γω και ευχομαι να με αξιωσει ο θεος μεχρι τα γεραματα μου να εχω πολυ καλη σχεση με τον αναδεχτο μου!Εξαλλου,ειναι στο χερι μου!

Οποτε καταλαβαινω πολυ το πως νιωθεις και συ,αλλα και το παιδι!

Δεν εχει οριο η σχεση νονας-βαφτησιμιου...ειναι σχεση για μια ζωη!Δεν καταλαβαινω πως το βλεπουν ορισμενοι ανθρωποι!

[ΑΦΡΟΔΙΤΗ]

Το βρισκω κι εγω χαζο... γεμιζουν ενα μωρο με δωρα (που δεν καταλαβαινει) και οταν μεγαλωνει ενα παιδι και νιωθει πιο πολυ..το ξεχνανε (και δεν εχει αξια το δωρο..ας ειναι και με 5 ευρω..αλλα να δειξεις οτι σε θυμηθηκα)

[Καλλιτεκνια]

Οι πνευματικες-συναισθηματικες υποχρεωσεις δεν σταματουν σε καμια ηλικια γιατι οπως η μητερα δεν παυει να ειναι μητερα ακομα κι οταν μεγαλωσει το παιδι της,εξ ισου η πνευματικη μητερα ειναι για παντα.Για τις ηλικες υποχρεωσεις υπαρχει μια παλια λαικη (οχι Εκκλησιαστικη)παραδοση που μιλαει για λαμπαδα μεχρι τα 12,συμβολικη ηλικια στην οποια ο Χριστος πηγε μονος του στο Ναο.Απο εκει και περα οι οικονομικες δυνατοτητες των νονων αλλα και η σχεση που εχουν εν τω μεταξυ αναπτυξει με γονεις και βαφτιστηρι παιζουν νομιζω τον καθοριστικο ρολο στην ηλικια.

[ΧΑΡΟΥΛΙΤΑ]

Για να είμαστε ειλικρινείς με την κρίση που υπάρχει σήμερα, κανείς δεν μπορεί να ξέρει πως είναι τα οικονομικά του άλλου....! Εγώ προσωπικά όταν το παιδί μου φτάσει στην ηλικία των 15 ετών δεν νομίζω να με απασχολεί τόσο πολύ το δώρο της νονάς, όσο το αν έχει επαφή μαζί του. Εξάλλου θα είναι σε μια ηλικία που θα μπορεί να καταλάβει ότι ο άλλος μπορεί και να δυσκολεύεται να του πάρει κάποιο δώρο. Γενικά βρε παιδιά οι εποχές που διανύουμε είναι λίγο πολύ δύσκολες για όλους μας και πολλές φορές μπορεί να φαίνεται ότι σε κάποιους το χρήμα ρέει άφθονο, αλλά η αλήθεια να είναι πολύ διαφορετική...!

[elenip]

Συγνωμμη αλλα ετσι οπως το θετεις το θεμα ειναι σαν ειναι υποχρεωμενος ο αλλος να κανει δωρο... τι παει να πει γαργαρα το δωρο??? το πιο βασικο ειναι να υπαρχει καλη σχεση με τον/την νονα και το παιδι ... οχι γιατι θα φερει υποχρεωτικα δωρο.. υπαρχουν νονες και νονοι που κανουν δωρα στα βαπτιστήρια τους ανεξάρτητα απο ηλικια / εορτες κλπ.... τι σε προβληματιζει και ανοιξες το θεμα??? αν το παιδι το περιμενε το δωρο και στενοχωρηθηκε τοτε θα πρεπει να του εξηγησεις οτι ο/η νονα μπορει οικονομικα να εχει πολλες υποχρεωσεις και δεν μπορεσε κλπ κλπ... εαν ομως αφηνεις στο παιδι να εννοηθεί ότι όντως κακώς δεν του πήρε δωρο τοτε ειναι σαν να δεχεσαι οτι οντως ο αλλος το κανει απο υποχρεωση... εξαρταται και η σχεση η δικη σου με τον/την νονα? εχετε επαφες? είστε φίλοι ή απλά έτυχε το συγκεκριμένο άτομο να βαπτίσει το παιδί και με το περασμα των χρονων απομακρυνθήκατε... υπάρχουν παραδείγματα ανθρώπων που μπορει να μενουν σε αλλη πόλη και να εχουν πολύ καλή σχέση με το βαπτιστήρι και άλλοι να μένουν διπλα και να μην ασχολούνται... δεν θεωρώ όμως ότι ευσταθεί ο τιτλος του θεματος σου... δεν τιθεται θεμα ορίου στην σχεση νονας και βαπτιστήρι.. ειναι σχεση δεν εινα υποχρεωση...

[maria77777]

Οι πνευματικες-συναισθηματικες υποχρεωσεις δεν σταματουν σε καμια ηλικια γιατι οπως η μητερα δεν παυει να ειναι μητερα ακομα κι οταν μεγαλωσει το παιδι της,εξ ισου η πνευματικη μητερα ειναι για παντα.

συμφωνω!

[DESPOINA.GER]

Συγνωμμη αλλα ετσι οπως το θετεις το θεμα ειναι σαν ειναι υποχρεωμενος ο αλλος να κανει δωρο... τι παει να πει γαργαρα το δωρο??? το πιο βασικο ειναι να υπαρχει καλη σχεση με τον/την νονα και το παιδι ... οχι γιατι θα φερει υποχρεωτικα δωρο.. υπαρχουν νονες και νονοι που κανουν δωρα στα βαπτιστήρια τους ανεξάρτητα απο ηλικια / εορτες κλπ.... τι σε προβληματιζει και ανοιξες το θεμα??? αν το παιδι το περιμενε το δωρο και στενοχωρηθηκε τοτε θα πρεπει να του εξηγησεις οτι ο/η νονα μπορει οικονομικα να εχει πολλες υποχρεωσεις και δεν μπορεσε κλπ κλπ... εαν ομως αφηνεις στο παιδι να εννοηθεί ότι όντως κακώς δεν του πήρε δωρο τοτε ειναι σαν να δεχεσαι οτι οντως ο αλλος το κανει απο υποχρεωση... εξαρταται και η σχεση η δικη σου με τον/την νονα? εχετε επαφες? είστε φίλοι ή απλά έτυχε το συγκεκριμένο άτομο να βαπτίσει το παιδί και με το περασμα των χρονων απομακρυνθήκατε... υπάρχουν παραδείγματα ανθρώπων που μπορει να μενουν σε αλλη πόλη και να εχουν πολύ καλή σχέση με το βαπτιστήρι και άλλοι να μένουν διπλα και να μην ασχολούνται... δεν θεωρώ όμως ότι ευσταθεί ο τιτλος του θεματος σου... δεν τιθεται θεμα ορίου στην σχεση νονας και βαπτιστήρι.. ειναι σχεση δεν εινα υποχρεωση...

συμφωνω εχουμε καποια βαπτιστηρια 2 εγω και 1 ο ανδρας μου. το ανδρα μου ειναι 14-15 καπου εκει.παντα πηγαινε χριστουγεννα πασχα και εδεινε καλα δωρα δεν του εδωσαν ουτε τσουρεκι.οταν παντρευτηκαμε και καναμε το δικο μας σπιτι δεν μας τηλεφωνησαν ηταν τα πρωτα μας χριστούγεννα ουτε για χρονια πολλά.τιποτα.τι επρεπε να κανει ο ανδρας μου να παει σαν άγιος βασιλης σπιτι τους?εγω τηλεφωνω τους νονους μας και περνω δωρα και πηγαινουμε με βασιλόπιτα τσουρεκι το πάσχα και με δωρα σε αυτους.δεν εχει μονο υποχρεωσει η νονα μα και το βαπτιστικό.

εχω 2 βαπτιστικα το ενα που το βαπτισα το καλοκαιρι εχουν εξαφανισθεί εχω να το δω απο τον ιουνιο ουτε φωτο απο τη βαπτιση δεν εχω πηγα στο φωτογραφείο διαλεξα και τις πληρωσα.και δε μιλαμε αν εχουν χρηματα εχουν. απλα η τρελιτσα μου τη δίνει .σα νονα πηρα τα παντα απο lapin. ρωταω ποια ημερα θα ξελαδώσουμε το μωρο για να κανονισουμε μου λενε την επομενη απο τη βαπτιση ελα να πιουμε καφε και το κανουμε μπανιο δεν το κραταμε 3 ημερες με λαδια. καλα για θεια κοινωνια ουτε λόγος δεν εχει κοινωνήσει ουτε μια φορα. οταν τη ρωτησα γιατι το βαπτίσαμε?τι ειπε?για να εχει όνομα και να κανω εσενα κουμπαρα και γελουσε.οποτε δε ξανασχοληθηκα

 

 

η

[Melia13]

Ειναι κατι που με προβληματιζει και μενα, αλλα απο την αλλη μερια. Της νονας. Οταν το παιδι μεγαλωσει και αρραιωσουν τα δωρα πασχα, χριστουγεννα κ.λ. θα κρατησει το 18χρονο βαφτιστηρι επαφες με την νονα , θα παρει ενα τηλεφωνο για Χρονια Πολλα , θα την επισκευτει η πλεον δεν υπαρχει "λογος"? Διατηρησα το εθιμο της λαμπαδας, μεχρι που τελειωσε η βαφτιστηρα μου το λυκειο, και μαλιστα θεωρω οτι το τραβηξα πολυ. Οι νονοι των 15χρονων παιδιων μου πλεον τους δινουν χαρτζηλικι μονον οταν τους επισκεπτονται εκεινα και θεωρω οτι καλα κανουν. Μαθαινω ομως στα παιδια οτι το ενδιαφερον των νονων θα πρεπει να το ανταποδιδουν και εκεινα προσωπικα εστω με ενα τηλεφωνο. Εμεις φυσικα εχουμε συχνες επαφες με τους γονεις γιατι ειμαστε φιλοι.

[Maiden1]

Τα παιδιά στην εφηβεία όμως τι περιμένουν από τη νονά/νονό; Δε νομίζω να περιμένουν επαφές και τηλέφωνα. Μάλλον δώρο περιμένουν. Δηλαδή αν πάει η νονά/νονός στο σπίτι με άδεια χέρια τα παιδιά αυτής της ηλικίας θα χαρούν εξίσου και δεν θα κάνουν κανένα παράπονο όταν φύγει η νονά/νονός ή έστω και από μέσα τους;

[ΧΑΡΟΥΛΙΤΑ]

Τα παιδιά στην εφηβεία όμως τι περιμένουν από τη νονά/νονό; Δε νομίζω να περιμένουν επαφές και τηλέφωνα. Μάλλον δώρο περιμένουν. Δηλαδή αν πάει η νονά/νονός στο σπίτι με άδεια χέρια τα παιδιά αυτής της ηλικίας θα χαρούν εξίσου και δεν θα κάνουν κανένα παράπονο όταν φύγει η νονά/νονός ή έστω και από μέσα τους;

 

Ναι όμως τα παιδιά στην εφηβεία είναι αρκετά μεγάλα για να καταλάβουν ότι σημασία έχει ο άλλος να μας σκέφτεται και να είναι στο πλευρό μας για ο,τι τον χρειαστούμε και όχι το δώρο που θα μας φέρει σε κάποια γιορτή...

[Maiden1]

Τηρείται πάντα όμως αυτό; Η ερώτηση που έκανα ήταν γενικού ενδιαφέροντος, δεν υπονοώ τίποτα. Δυστυχώς τα παιδιά σ'αυτή την ηλικία δέχονται πολλά ερεθίσματα όχι μόνο από την οικογένειά τους (σχολείο, φροντιστήριο κτλ) και πολλές φορές κοιτούν τον άλλο στα χέρια γιατί ο τάδε φίλος πήρε δώρο παντελόνι Pepe Jeans από τη νονά ενώ αυτός την τυπική λαμπάδα και αν. Και ρωτάω: Η νονά (γενικά μιλάω, όχι γι'αυτήν της θεματοθέτριας) που δεν έχει να προσφέρει δώρο μήπως ντρέπεται να εμφανιστεί με κίνδυνο να παρεξηγηθεί; Στο τέλος καταλήγει να τα κάνει χειρότερα αλλά μήπως την δεδομένη στιγμή αυτό σκέφτεται;

[lop]

elenip & despoina μάλλον παρεξηγήσατε κάποια σημεία. Με την νονά του έχουμε στενή επαφή 16 χρόνια τ/φ και απο κοντά για καφέ, σινέμα, μπάνιο το καλοκαίρι πέραν των Πάσχα, Χριστούγεννα και γιορτών. Συνήθως με δική μου παρότρυνση το Τ/φ αλλά τεσπα. Και το βαφτηστήρι της πάντα σε γιορτή της ε'υχεται ο 'ιδιος και το δείχνει ότι χαίρεται την επαφή μαζί της, καμαρώνει. Και σίγουρα ξέρει το παιδί ότι οι καιροί αλλάξαν και είναι δύσκολοι αλλά... κορίτσια παιδί είναι και περιμένει η νονά του να θυμηθεί έστω τ/φ τα γενέθλια τότε που τα έχει και όχι ύστερα απο 1 βδομάδα, και αν δυσκολεύεται οικονομικά ας του πεί τώρα δεν μπορώ, θα μπορέσω αργότερα πχ. τα Χριστούγεννα ή στην γιορτή σου. Αν ούτε τότε, ποτέ? Και εγώ θα βαφτίσω την άνοιξη και κάθε φορά που πάω όλο και κάτι θα πάρω, και τ/φ σε όλων την γιορτή, γενέθλια του άλλου παιδιού, είμαι παρούσα. Θα ήθελα στο ελάχιστο να είναι και οι άλλοι τυπικοί at least. ¨Οσο για το συναίσθημα σίγουρα αυτό μετράει αλλά όταν παλιά έβλεπες το παιδί Χριστούγεννα, Πάσχα, γενέθλια για το δώρο του και τώρα ούτε αυτές τις φορές για ποιά επαφή μιλάμε τότε? ¨οχι δώρο φυσικά. Οσο για την ηλικία των υποχρεώσεων, φυσικά και ξέρω ότι είναι για μιά ζωή γιατί είναι ΣΧΕΣΗ ΖΩΗΣ -τουλάχιστον για μένα- αλλά δυστυχώς έτυχε να το ακούσω απο άλλους ότι αφού έκλεισε τα 12 δεν υφίσταται υποχρέωση δώρου και λυπήθηκα με την ελαφρότητα που σκέπτονται κάποιοι. Για μένα ως νονά αν -χτύπα ξύλο- συνέβαινε κάτι και στους 2 γονείς του παιδιού το έχω δεδομένο ότι θα αναλάμβανα το παιδί. Ετσι το βλέπω και δεν το λέω ελαφρά την καρδία.

[swanocean]

Πολύ με στεναχωρεί αυτό.Τι πάει να πει μεγάλωσε το παιδί?ΟΚ μεγάλωσε αλλά είσαι πνευματική του μητέρα!Δεσμεύτηκες να το φωτίζεις κ να το καθοδηγείς στη ζωή του.Δεν είναι μόνο τα δώρα.Έχεις οικονομικό?Βασικά και να μην έχεις οικονομικό πρόβλημα αν είσαι δίπλα στο παιδί θα το εκτιμήσει όσα δώρα κ αν του είχες πάρει.Κρίμα πολύ κρίμα!

[Sofiade]

Κι εγώ ξέρω ότι ο ρόλος της νονάς είναι μέχρι τα 11-12 χρόνια. Όχι ότι μετά κόβεις επαφές, αλλά από τη στιγμή που το παιδί μπει στην εφηβεία δεν χρειάζεται η νονά να είναι από πάνω. Βέβαια στην ουσία ο κάθε άνθρωπος κρίνει διαφορετικά (εγώ αγοράζω ακόμα λαμπάδα στο βαφτιστήρι μου που έχει πάει και φαντάρος... διαμαρτύρεται μεν αλλά νομίζω πως κατά βάθος του αρέσει) αλλά δε νομίζω ότι μπορείς να κατακρίνεις τόσο εύκολα μια νονά που "ξεχνάει" ένα βαφτιστήρι 15 χρονών.

[dream80]

βρε κοριτσια σας διαβάζω και εχω να πω πολλά!

 

νονά-βαπτιστήρι-γονεις παιδιου, μιλάμε για διαπροσωπικες σχέσεις! για ανθρώπινες σχέσεις που πρέπει κατά πρώτον οι νονοι με τους γονεις και το αντιθετο να έχουν επιδιώξει να είναι στέρεες και αληθινές! αγαπητικές σχέσεις μεταξύ τους που θα τους δέσουν! δέσιμο που διαρκεί για πάντα και δεν εξαντλείται στην εφηβεία του βαπτηστηριού!

ο νονός οφείλει ό,τι ηλικία και να πάει το βαπτιστήρι του να είναι κοντά του, διπλα του! είναι πνευματικό του παιδί!!!!!! το αγαπάει σαν παιδί του δηλαδή, το συμβουλεύει, το νουθετεί, σα παιδί του επαναλαμβάνω!!!! αυτό συνεπαγεται πως εφοσον οι σχέσεις όλων μεταξύ τους είναι τόσο δεμένες, ειλικρινείς και σωστές και ο νονός ό,τι μπορεί και όσο μπορεί προσφέρει όπως στα παιδιά του! δηλαδή ξαφνικά στην εφηβεία του βαπτηστηριού γυρνά κανείς το διακοπτη του νονού στο off; λύεται το μυστήριο μήπως; παύουν να αγαπιούνται μεταξύ τους όλα αυτά τα πρόσωπα που είναι αλληλοεξαρτώμενα όπως ο κρίκος σε μια αλυσίδα;ή μήπως παύει να αγαπά ο νονός το πνευματικο του παιδί; ή το αντίθετο, δηλαδή το βαπτιστήρι το νονο του;

τωρα όσον αφορα τα δώρα,

είμαι 33 χρονών και ναι ακόμη η νονά μου μου φέρνει λαμπαδα, τσουρέκι, αβγό και μου δίνει χρήματα το Πάσχα! Όπως και στα γενέθλιά μου! και ναι τη νονά μου την αγαπώ πολύ για πολλούς λογους! οχι μονο για τη λαμπαδα -που κιομως κάθε χρόνο την περιμένω πώς και πώς περισσοτερο απο τα λεφτά και ας σας φαίνεται αστειο-αλλά και γιατί είναι πάντα δίπλα μου να με συμβουλεύσει αν της το ζητήσω! οι σχεσεις δεν καταργούνται, δεν ακυρώνονται έτσι! απο κει και περα, είναι στο νονό και στο πώς βλέπει γενικά τον κοσμο γύρω του για το αν θα συνεχίσει να δίνει δώρο, έστω και κάτι απλό......είναι σα να λέει ο νονος πως απο την εφηβεια και μετα στο δικο του παιδι δε θα του ξαναπαρει τιποτα! η σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ νονάς, βαπτιστηριου και γονιών μεγαλώνει και ανθίζει δε κοιτά ηλικιακά όρια! εκτός αν ο νονός το βλέπει σαν αγγαρεία οικονομική........αλλα τότε ίσως δεν είναι έτοιμος ή ώριμος να βαπτίσει, γιατί η ουσία ειναι αλλου, μιλάμε για το μυστήριο της βαπτίσης!

τώρα όσον αφορα στα παιδιά και πώς τα μεγαλώνουν οι γονεις και αν ανταποδίδουν στο νονό τα δέοντα , πιστεύω ακράδαντα πως ο νονός δε πρεπει να κακιώνει στο βαπτηστήρι του!!!! όπως και με το "εξ αίματος παιδί" του, θα έρθει σε σύγκρουση πολλές φορές, θα απογοητευτει, θα μαλώσει, θα διαφωνήσει, θα τσακωθεί, αλλά θα εξακολουθήσει να το αγαπάει, το ίδιο πρεπει να συμβαινει και με το "εκ θείας χάριτος" παιδί του, το βαπτηστήρι του! ειναι το αεναο χάσμα των γενεών, ο εγωισμος , αλλα δε πρεπει ο νονος να θυμώνει και να απομακρύνεται απο το πνευματικο του παιδι και πάλι οφείλει να είναι εκεί, βράχος σαν τη μάνα να το μαζέψει και να το τυλιξει με τις φτερουγες του και να το βοηθήσει και γιατί οχι ας γίνει εκείνος το καλό παράδειγμα για το βαπτηστήρι....ετσι το πνευματικο του παιδι μπορει να ωφεληθει πολυ απο τον νονο στη ζωή του, ακόμη και αν δεν πήρε διδάγματα θετικά απο τους γονεις του......

[ZWH]

Τα παιδιά στην εφηβεία όμως τι περιμένουν από τη νονά/νονό; Δε νομίζω να περιμένουν επαφές και τηλέφωνα. Μάλλον δώρο περιμένουν. Δηλαδή αν πάει η νονά/νονός στο σπίτι με άδεια χέρια τα παιδιά αυτής της ηλικίας θα χαρούν εξίσου και δεν θα κάνουν κανένα παράπονο όταν φύγει η νονά/νονός ή έστω και από μέσα τους;

Εξαρταται απο το πως εχουν μεγαλωσει οι γονεις το παιδι.

[riniw 1980]

Εμένα η νονά μου μέχρι και που 30άρησα μου έφερνε δώρο!!

Στα 29 μου έφυγαν μόνιμα για Κρήτη και δυστυχώς πέθανε τον Απρίλη και το έχω καημο..επικοινωνούσαμε τακτικά..

 

Τώρα το δικό μου το βαφτηστήρι δεν το βλέπω.Με τη μάνα του είμαστε φίλες.Όποτε πάω λοιπόν είναι στη γιαγιά για να πιούμε καφέ με ησυχία...γέννησα και δεν τον έφερε να δει το μωρό,οκ λόγω σχολείων και ιώσεων..Του πήγα λίγο αργά το χριστουγεννιάτικό του δωρο γιατί έλειπαν εκτος εκείνες τις μέρες και στο μισάωρο τον κατέβασε στη μάνα της..

 

Τελοσπάντων...ελπίζω όσο μεγαλώνει να αποκτήσουμε δικό μας κώδικα επικοινωνίας και να μπορούμε να μιλάμε και να βλεπόμαστε...όπως εγω με τη νονά μου

[Sofiade]

Κορίτσια δεν ξέρω, αυτή η μανία με τα δώρα εμένα μου φαίνεται κάπως! Η δική μου νονά (που την υπεραγαπώ) δεν με έχει πάρει ποτέ τηλέφωνο στα γενέθλια ή στη γιορτή μου (ίσως έπαιρνε όταν ήμουν μικρή και δεν το θυμάμαι), και δώρα μου έχει κάνει ελάχιστα. Το τελευταίο δώρο που μου πήρε ήταν όταν ήμουν 19 χρονών. Λαμπάδα σταμάτησε να μου φέρνει όταν μπήκα στην εφηβεία. Τι πάει να πει αυτό; Ότι πρέπει να την ξεγράψω; Ότι δεν με σκέφτεται και δεν με αγαπά; Θα ήταν δηλαδή πιο γερή η διαπροσωπική μας σχέση αν η νονά μου έπαιζε το ρόλο του Άι Βασίλη που έρχεται 3-4 φορές το χρόνο;

 

Θα συμφωνήσω με τη Ζωή. Το παιδί θα περιμένει δώρα αν έτσι το έχουν μάθει οι γονείς του. Και επίσης θα συμφωνήσω με την κοπέλα που είπε (συγγνώμη δεν θυμάμαι όνομα) ότι από ένα σημείο και μετά πρέπει το βαφτιστήρι να παίρνει την πρωτοβουλία να επικοινωνεί με το νονό, να του ευχηθεί για τα Χριστούγεννα, για τη γιορτή του κλπ. Πρέπει εμείς οι ίδιοι να μάθουμε στα παιδιά μας ότι η ενηλικίωση φέρνει ευθύνες, δεν θα μείνουν μια ζωή παιδιά να δέχονται τις φροντίδες (και τα δώρα και τα χαρτζιλίκια) της νονάς!

[boy'smam]

Τα παιδιά στην εφηβεία όμως τι περιμένουν από τη νονά/νονό; Δε νομίζω να περιμένουν επαφές και τηλέφωνα. Μάλλον δώρο περιμένουν. Δηλαδή αν πάει η νονά/νονός στο σπίτι με άδεια χέρια τα παιδιά αυτής της ηλικίας θα χαρούν εξίσου και δεν θα κάνουν κανένα παράπονο όταν φύγει η νονά/νονός ή έστω και από μέσα τους;

Αναλογα την σχεση που θα εχουν μεταξυ τους νονος και παιδι!

για παραδειγμα πριν 25 μερες βαφτισα το μωρο και η βαφτηστηρα μου δεν εφυγε απο διπλα μου και μου κρατουσε το χερι καθ ολη τη διαρκεια του μυστηριου και μετα ειχε αγκαλια και τον γιο μου τον μεγαλυτρο(7 η βαφτηστηρα 3,5 ο μικρος )και ενιωθα τοσο ομορφα και της ελεγα σε ευχαριστω που εισαι διπλα μου και εχω και τα 3 μου παιδακια κοντα μου!Και το εννοουσα!

Θελω αυτη η σχεση να κρατησει μεχρι να γινω γιαγια,μπορει να μην μπορω παντα οικονομικα να της προσφερω αλλα αν καποια στιγμη παω σπιτι της οταν ειναι στην εφηβεια και με κοιταξει στα χερια θα της πω οτι θα ελεγα και στα δικα μου παιδια!Και δεν θα την παρεξηγησω!

ομως η κουμπαρα μου απο τοτε που αρχισε η μικρη να μιλαει δεν υπαρχει γιορτη-γενεθλια-χριστουγεννα πασχα που να μην την βαλει να με παρει τηλεφωνο να μου πει χρονια πολλα αν δεν εχω παρει εγω πρωτα και θα μου φτιαξει και καμια ζωγραφια να βαλω στο ψυγειο διπλα στις ζωγραφιες του παιδιου μου!

Εχει και αυτη η πλευρα "υποχρεωσεις"...ας μην το ξεχναμε αυτο!

Ο βαφτησιμιος μου απο την αλλη 16 χρονων σημερα και δεν του εστειλα δωρο φετος τα χριστουγεννα(μενει μακρυα) αλλα τον πηρα για χρονια πολλα και του εξηγησα την κατασταση και οτι μολις μπορεσω θα του στειλω και καταλαβε και μου λεει δεν πειραζει νονα μου ξερω οτι μ αγαπας και δεν θελω τπτ αλλο!Μπορει να απογοητευτηκε δεν λεω αλλα ο νονος δεν ειναι σκετος χορηγος και αν εχεις μια ομορφη σχεση με το παιδι αυτο το ξερει!Ακομη κι οταν παει φανταρος χαρτζιλικι θα παιρνει απο μενα!

[Izaki]

Εξαρταται απο το πως εχουν μεγαλωσει οι γονεις το παιδι.

 

Δυστυχώς θα συμφωνήσω... Εγώ πάντα ήμουν κοντά στο βαφτιστήρι μου όσο μεγάλωνε και είχαμε πολύ καλή και ουσιαστική σχέση. Δώρα του έπαιρνα πάντα σε γιορτές, γενέθλια κλπ. Ο μικρός μοναχοπαίδι και δυστυχώς λίγο κακομαθημένο.. Συνήθως το Πάσχα τον ρωτούσα αν υπήρχε κάτι που ήθελε και του το έπαιρνα. Πάντα στις υπόλοιπες γιορτές έψαχνα να βρω ενδιαφέροντα δώρα (gadgetάκια ή κάτι ανάλογο) αντί για ρούχα που τα βαριούνται τα παιδιά και τα συνόδευα και με ένα πιό εκπαιδευτικό δώρο (βιβλίο συνήθως).

Πρόπερσι το Πάσχα είχα την ατυχή ιδέα να τον πάρω μαζί μου να διαλέξει δώρο. Αποφασίζουμε να πάμε να πάρει βιντεοπαιχνίδι (δεν τα προτιμώ αλλά είπα να μην του χαλάσω χατήρι). Με το που μπαίνει στο αυτοκίνητο άρχισαν τα όργανα. Του έδωσα τη λαμπάδα, το βιβλίο ένα αυγό και ένα σοκολατένιο κουνέλι που του είχα πάρει και μου λέει "Να ξέρεις για του χρόνου να μου παίρνεις γάλακτος σοκολάτα" Πρώτο σοκ. Πάμε στο μαγαζί και ενώ είχε διαλέξει ένα παιχνίδι μετά δεν ξέρω τί έπαθε και μου λέει "Τελικά δεν μου αρέσει κανένα πάμε σε άλλο μαγαζί" "Δεν γίνεται αυτό,του λέω, τόσα παιχνίδια έχει διάλεξε ένα" "Όχι δεν μου αρέσει κανένα πάμε άλλη μέρα στη Γλυφάδα" "Δεν μπορώ άλλη μέρα" "Α δηλαδή ή τώρα ή ποτέ;" "Ακριβώς" του λέω. Αφού έφαγε άλλα 20' και καλά ψάχνοντας κατέληξε σε αυτό που είχε δει αρχικά.. και όταν καθίσαμε να πιούμε ένα χυμό μου λέει "Ας ελπίσουμε του χρόνου να είναι καλύτερο το δώρο" . Πραγματικά έμεινα άφωνη, 13 χρονών και να μιλάει έτσι; Θα μου πείτε φταίω εγώ που τον πήγα να διαλέξει, όντως βλακεία μου αλλά που να φανταστώ τέτοια εξέλιξη. Έκτοτε του αγοράζω δώρο (που επιλέγω μόνη μου) μόνο το Πάσχα και στα γενέθλια του και τέλος και ας έχω οικονομική άνεση δεν έχω πλέον τη διάθεση για κάτι παραπάνω. Δεν τα βάζω τόσο με το παιδί όσο με τους γονείς του αλλά μου κακοφάνηκε πολύ και ακόμα με στενοχωρεί το γεγονός.

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

Η νονά του δικού μου φέτος με το που έκλεισε τα 15 ...γαργάρα το δώρο. Ούτε στα γενέθλια, ούτε στα Χριστούγεννα. Η παράδοση μήπως λέει ότι στα 15 σταματάει? Ο μικρός στα γενέθλια πειράχθηκε αλλά το χώνεψε τα Χριστούγεννα. Βέβαια ξέρω ότι αυτό που μετράει είναι η επαφή αλλά και αυτή ... αραιώνει. Και να πώ ότι δεν έχει η νονά? Εισοδήματα απο ενοίκια, σύζυγος γιατρός, μόνο σε φροντιστήρια μηνιαίως στα 3 παιδιά της δίνει 1500?.

 

...στον γαμο του τωρα οπως εκανε και η νονα μου ...

[mmdad]

Να πω και εγω την αποψη μου που εγινα νονα με το ζορι? Νομιζω οτι αυτο που μετραει ειναι η σχεση με το παιδι / οικογενεια. Και δεν ειναι θεμα υποχρεωσης αλλα του τι θελεις να κανεις. Δεν ειναι ο νονος μονο για να φερνει δωρο (παπουτσια που ειναι ακριβα ε?). αν δεν εχεις σχεση με το βαφτηστηρι σου γιατι πρεπει μονο να στελνεις δωρο στις γιορτες????

Αν εχεις μια σχεση και μια ουσιαστικη επικοινωνια οχι μονο στις γιορτες αλλα και στο ασχετο θα δωσεις ενα χαρτζιλικι να παει να πιει ενα καφε,

[Sofiade]

Πραγματικά έμεινα άφωνη, 13 χρονών και να μιλάει έτσι; Θα μου πείτε φταίω εγώ που τον πήγα να διαλέξει, όντως βλακεία μου αλλά που να φανταστώ τέτοια εξέλιξη. Έκτοτε του αγοράζω δώρο (που επιλέγω μόνη μου) μόνο το Πάσχα και στα γενέθλια του και τέλος και ας έχω οικονομική άνεση δεν έχω πλέον τη διάθεση για κάτι παραπάνω. Δεν τα βάζω τόσο με το παιδί όσο με τους γονείς του αλλά μου κακοφάνηκε πολύ και ακόμα με στενοχωρεί το γεγονός.

Όχι, δεν φταις εσύ σε καμία περίπτωση, οι γονείς του φταίνε που μεγαλώσαν ένα τόσο κακομαθημένο παιδί! Στη θέση σου κι εγώ το ίδιο θα έκανα, μην σου πω θα έκοβα και το δώρο των γενεθλίων!

[ΑΦΡΟΔΙΤΗ]

Δυστυχώς θα συμφωνήσω... Εγώ πάντα ήμουν κοντά στο βαφτιστήρι μου όσο μεγάλωνε και είχαμε πολύ καλή και ουσιαστική σχέση. Δώρα του έπαιρνα πάντα σε γιορτές, γενέθλια κλπ. Ο μικρός μοναχοπαίδι και δυστυχώς λίγο κακομαθημένο.. Συνήθως το Πάσχα τον ρωτούσα αν υπήρχε κάτι που ήθελε και του το έπαιρνα. Πάντα στις υπόλοιπες γιορτές έψαχνα να βρω ενδιαφέροντα δώρα (gadgetάκια ή κάτι ανάλογο) αντί για ρούχα που τα βαριούνται τα παιδιά και τα συνόδευα και με ένα πιό εκπαιδευτικό δώρο (βιβλίο συνήθως).

Πρόπερσι το Πάσχα είχα την ατυχή ιδέα να τον πάρω μαζί μου να διαλέξει δώρο. Αποφασίζουμε να πάμε να πάρει βιντεοπαιχνίδι (δεν τα προτιμώ αλλά είπα να μην του χαλάσω χατήρι). Με το που μπαίνει στο αυτοκίνητο άρχισαν τα όργανα. Του έδωσα τη λαμπάδα, το βιβλίο ένα αυγό και ένα σοκολατένιο κουνέλι που του είχα πάρει και μου λέει "Να ξέρεις για του χρόνου να μου παίρνεις γάλακτος σοκολάτα" Πρώτο σοκ. Πάμε στο μαγαζί και ενώ είχε διαλέξει ένα παιχνίδι μετά δεν ξέρω τί έπαθε και μου λέει "Τελικά δεν μου αρέσει κανένα πάμε σε άλλο μαγαζί" "Δεν γίνεται αυτό,του λέω, τόσα παιχνίδια έχει διάλεξε ένα" "Όχι δεν μου αρέσει κανένα πάμε άλλη μέρα στη Γλυφάδα" "Δεν μπορώ άλλη μέρα" "Α δηλαδή ή τώρα ή ποτέ;" "Ακριβώς" του λέω. Αφού έφαγε άλλα 20' και καλά ψάχνοντας κατέληξε σε αυτό που είχε δει αρχικά.. και όταν καθίσαμε να πιούμε ένα χυμό μου λέει "Ας ελπίσουμε του χρόνου να είναι καλύτερο το δώρο" . Πραγματικά έμεινα άφωνη, 13 χρονών και να μιλάει έτσι; Θα μου πείτε φταίω εγώ που τον πήγα να διαλέξει, όντως βλακεία μου αλλά που να φανταστώ τέτοια εξέλιξη. Έκτοτε του αγοράζω δώρο (που επιλέγω μόνη μου) μόνο το Πάσχα και στα γενέθλια του και τέλος και ας έχω οικονομική άνεση δεν έχω πλέον τη διάθεση για κάτι παραπάνω. Δεν τα βάζω τόσο με το παιδί όσο με τους γονείς του αλλά μου κακοφάνηκε πολύ και ακόμα με στενοχωρεί το γεγονός.

 

 

Πιστευω οτι ολα αυτα θα τα βρουν και οι γονεις μπροστα τους...

 

Εγω αν ενιωθα κατι παρομοιο..ισως να μην ξαναεπαιρνα τιποτα..και να απανταγα αν δεν αρεσουν τα δωρα μου κριμα ειναι να πηγαινουν χαμενα ....ε μα το γαιδουρι

 

Στα παιδια μου εχω μαθει να μην απαιτουν απ αλλους τιποτα... ουτε απ την νονα το δωρο ειναι δεδομενο ... και οντως το εχω πετυχει ...θελουν την επαφη (δεν λεω οτι δεν θα χαρουν αν φερει κατι η νονα..αλλα δεν κοιτανε κανεναν στα χερια )