H πρώην σύζυγος μεταναστεύει μαζί με το παιδί μας

[altiport]

Η πρώην σύζυγός μου, αποφάσισε να μεταναστεύσει σε ένα τόπο πολύ πολύ μακρυνό (18 ώρες και 1000 ευρώ μακρυά) καθώς δεν έβρισκε εργασία εδώ. Έχει την επιμέλεια του τετράχρονου γιού μας και αποφάσισε να τον πάρει μαζί.

 

Οι απόψεις μας βεβαίως διίστανται. Εκείνη πιστεύει πως θα δώσει ένα καλύτερο μέλλον στο παιδί επειδή θα μπορεί να το στέλνει στο βρετανικό σχολείο. Εγώ από την άλλη πιστεύω ότι δεν ενδιαφέρθηκε καθόλου σοβαρά να βρει τίποτα εδω, ότι το παιδί δεν θα έχει καμία καλύτερη ουσιαστική τύχη εκεί, αλλά και ότι η αποκοπή από τον πατέρα του, και την ευρύτερη οικογένεια (παππούδες, γιαγιάδες, θείους/ες, ξαδέλφια, τόσο από την δική μου οικογένεια όσο και από την δική της) δεν αντισταθμίζει το όποιο οικονομικό ώφελος (το οποίο είναι αμελητέο, καθώς τους έλληνες τους προσλαμβάνουν για ψίχουλα πλέον παντού).

 

Η δικηγόρος μου με ενημέρωσε ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα να εμποδίσω το παιδί να φύγει. Ξέρετε αν όντως ισχύει αυτό; Έχει την επιμέλεια, όχι την μέριμνα.

 

Επίσης, η πρώην μου, μου ζητάει εναγωνίως να υπογράψω την συναίνεσή μου στην αίτηση για την βίζα του μικρού. Εγώ φυσικά αρνούμαι, καθώς δεν συναινώ. Βεβαίως, αν ισχύει αυτό που μου είπε η δικηγόρος μου, δεν χρειάζεται καν η δική μου συναίνεση. Γιατί λοιπόν μου το ζητάει διακαώς; Θέλει να μοιράσει την ευθύνη της απόφασής της; Θέλει να δημιουργήσει γραπτές αποδείξεις της συναίνεσής μου για να δικαιούται να ζητάει αυξημένες διατροφές; Το κόστος ζωής εκεί που πάει είναι μεγάλο. Δυσανάλογα μεγάλο των απολαβών της.

 

Και τέλος, μία τελείως υποκειμενική ερώτηση. Της ζήτησα να μπει στην θέση μου και να μου απαντήσει πως θα αντιδρούσε αν έπαιρνα εγώ το παιδί και έφευγα, αλλά το γυρίζει πάντα στον διαχωρισμό μάνας/πατέρα. Εγώ με το παιδί έχω πολύ κοντινή σχέση. Περνάει μαζί μου καταμετρημένες τουλάχιστον 82 πλήρεις μέρες το χρόνο, δηλαδή το 22,5% της ζωής του. Δεν θέλω να απομακρυνθεί από εμένα, ειδικά καθώς τα οικονομικά μου δεν θα επιτρέπουν πάνω από μία 5ημερη επίσκεψη μου εκεί το χρόνο, και τα οικονομικά της δεν θα επιτρέπουν πάνω από δύο δικές της το χρόνο. Δεν είναι δίκαιη αυτή η αντιπαραβολή; Γιατί να απομακρυνθώ εγώ από το παιδί και όχι εκείνη; Στο κάτω κάτω, δική της επιλογή ήταν να ακολουθήσει την καριέρα της.

[irene1984]

μεγαλο πακετο φιλε μου.για τα νομικα του θεματος δεν ξερω ας απαντησει καποιος αρμοδιος.τωρα οσον αφορα την απομακρυνση του παιδιου οντως δεν ειναι και πολυ ωραιο,αλλα εισαι σιγουρος οτι εκανε τα αδυνατα δυνατα για να βρει δουλεια στην ελλαδα?μηπως απλα θελει να φυγει?οι σχεσεις σας γενικα πως ειναι,αν την επαιρνες με το καλο να της αλλαξεις γνωμη,αν μιλουσες και με τους γονεις της.δεν μου φαινεται λογικο να μην μπορεις να κανεις απολυτως τιποτα και το παιδι να φυγει μακρια.

[bobonela]

Οταν βγάλαμε διαβατήριο στο γιο μου για να μπορούμε να ταξιδεύουμε εξωτερικό, απαιτείτο η γραπτή συναίνεση και φυσική παρουσία και των 2 γονέων στο αστυνομ.τμήμα. Δεν βγαίνουν έτσι τα διαβατήρια και κατ'επέκταση και οι βίζες, μόνο με τον ένα γονέα, ασχέτως ποιος έχει την επιμέλεια. Δεν μπορεί να απομακρυνθεί με το παιδί χωρίς τη συναίνεσή σου, από τη στιγμή που δεν σου έχει αφαιρεθεί δικαστικώς η επιμελειά του. Πρόσεξε μήπως γίνει με κρυφό μόνο τρόπο, όπως ακούμε συχνά για αλλοδαπές συζύγους που παίρνουν τα παιδιά και εξαφανίζονται. Ρώτα κάποιο άλλο δικηγόρο. Ευρώπη δεν μπορεί να ταξιδέψει μόνο τόσο μακριά?? (υποθέτω ότι μιλάς για υπερατλαντικό ταξίδι).

[Λαΐδα]

Δε μπορει να φυγει χωρις τη συναινεση σου. Ποσο χρονων ειναι το παιδι? Η πρωην συζυγος σου ειναι ελληνιδα ή γυριζει στη χωρα που γεννηθηκε?

[Μαριλίνα]

Φίλη μου, χωρισμένη, με πατέρα εξαφανισμένο, που έχει, φυσικά, την επιμέλεια από όταν το παιδί ήτανε 2 μηνών, μου έλεγε θυμάμαι ότι όταν θα θέλει να ταξιδέψει με το παιδί στο εξωτερικό θα έχει πρόβλημα γιατί έχει την επιμέλεια και όχι τη γονική μέριμνα.

 

Το πόσο χρονών είναι το παιδί θα το ρώταγα και εγώ.

Επίσης, το έχει σκεφτεί καλά;; Χωρίς κανέναν, χωρίς καμία βοήθεια, σε μία ξένη χώρα;; Μόνη με ένα παιδί;; Έχει βρει δουλειά;; Τόσο καλοπληρωμένη;;

 

Επίσης, εσύ έχεις την ευχέρεια να κρατήσεις το παιδί εδώ; Λόγω τέτοιων αλλαγών δεν μπορείς να προσφύγεις σε ασφαλιστικά μέτρα ή κάτι τέτοιο;;

[Coraline]

Δεν νομίζω ότι μπορεί να πάρει το παιδί και να φύγει χωρίς την συναίνεσή σου. Ξέρω τουλάχιστον δύο περιπτώσεις που τα πήραν κρυφά και στην μια μάλιστα δώθηκε σήμα από τον πατέρα και τους στάματησαν στον ενδιάμεσο σταθμό και τους γύρισαν πίσω.

Μπορείς να ζητήσεις βοήθεια από τον ΓΟΝΙΣ http://gonis.gr/ που είναι ειδικοί σε τέτοια.

[Λαΐδα]

ειναι κριμα παντως μια μητερα να 'εκμεταλλευεται' το γεγονος οτι ο νομος ειναι ευνοικος για την πλευρα της και να ξεκοβει ετσι τον πατερα απο το παιδι. Ρωτησε εκει που σου ειπε η Coraline μηπως βοηθηθεις.

[itsme]

Έχει την επιμέλεια του τετράχρονου γιού μας και αποφάσισε να τον πάρει μαζί.

 

Το γράφει πόσο χρονών είναι

[altiport]

Σας ευχαριστώ όλους για την συμμετοχή σας και τις συμβουλές σας.

 

Να δώσω μερικές διευκρινίσεις που ζητήσατε.

 

Το παιδί είναι 4,5 ετών, η πρώην συζυγος ελληνίδα και κάτοικος Αθήνας, όλη της η οικογένεια στην Αθήνα. Εκεί που θα πάει δεν έχει κανέναν. Καμία βοήθεια. Ίσως να πάει με τον νυν σύντροφό της (δεν μου το έχει διευκρινίσει, αλλά μακάρι να είναι έτσι!). Όπως και να έχει, η εργασιακή κουλτούρα είναι δουλειά δουλειά δουλειά. 10ωρα καθημερινά το στάνταρ, 12-14ωρα το σύνηθες. Οπότε τον μικρό baby-sitter θα τον μεγαλώνει...

 

Ο μισθός της δεν θα είναι τίποτα σημαντικό για τα εκεί δεδομένα. Όπως το υπολόγισα θα μπορεί να έχει ένα καλό σπίτι, να στέλνει το παιδί σε ιδιωτικό σχολείο, να κάνει κάποια ταξίδια στην Ελλάδα και να μην ανυσηχεί για φαγητό και ρουχισμό. Σε καμία περίπτωση δεν θα κάνει κομπόδεμα! Η διατροφή που δίνω τώρα, αν και "πριγκιπική" για τα Ελληνικά δεδομένα, εκεί δεν θα φτάνει ούτε για τα δίδακτρα του σχολείου.

 

Εγώ φυσικά και έχω την ευχέρεια αλλά και την διάθεση να κρατήσω το παιδί εδώ και το έχω προτείνει. Πολύ εχθρική η απάντηση βέβαια.

 

Τέλος, ο δικηγόρος μου ήταν κατηγορηματικότατος ότι δεν γίνεται τίποτα και δεν μπορώ να την σταματήσω. Αν έκανε λάθος δεν γνωρίζω, αλλά πρέπει να ομολογήσω πως δεν μου ακούγεται λογικό. Αφού δεν έχω παραιτηθεί από την γονική μέριμνα και υποτίθεται ότι η επιμέλεια αφορά την καθημερινότητα του παιδιού, όχι τις αποφάσεις που δυνητικά μπορούν να του φτιάξουν ή να του καταστρέψουν την υπόλοιπη ζωή του...

 

Και να προσθέσω και κάτι άλλο. Από χτες έχει στρέψει το παιδί εναντίον μου! Στο τηλέφωνο ο μικρός με ρώταγε γιατί δεν τους αφήνω να φύγουν. Τι να του απαντήσω; Στα 4,5 σίγουρα δεν μπορούμε να συζητήσουμε περί ξενιτιάς, αποξένωσης από την οικογένεια, κουλτούρας κτλ κτλ κτλ. Ή μήπως μπορούμε; Σε κάθε περίπτωση, άποψη μου είναι ότι δεν είναι ακόμα στην ηλικία που μπορεί να διαχειριστεί τέτοια ζητήματα και κακώς η πρώην τον έμπλεξε

[Λαΐδα]

πολυ σωστα μου ακουγονται αυτα που γραφεις. Σε τετοιου ειδους ερωτησεις απο τον μικρο να απαντας απλως "επειδη σε αγαπαω παιδι μου". Θα καταλαβει σιγα σιγα...Ο,τι αλλο και να πεις θα ειναι μια απλη δικαιολογια στα αυτια του.

Παρε και μια δευτερη γνωμη. Εγω στα διαβατηρια των παιδιων μου , μας ζητησαν και τους δυο γονεις εκει και μας ρωτησαν ποιος υπογραφει αντ' αυτων στο διαβατηριο. Και δεχτηκαμε και οι δυο οτι μπορω να υπογραφω εγω. Αν δεν εχει διαβατηριο ο μικρος θα περασετε και εσεις απο την ιδια διαδικασια φανταζομαι οποτε θα ζητησεις να υπαρχει η υπογραφη και των δυο σας.

Στην εκδοση βιζας σιγουρα απαιτειται η συγκαταθεση και των δυο γονιων.

Εγω, στη θεση σου θα πηγαινα αμεσα σε ενα αστυνομικο τμημα και θα ελυνα αυτες μου τις αποριες. Και αν γινονταν άμεσα θα δηλωνα και επισημα την αρνηση μου να ταξιδεψει το παιδι μου εκτος χωρας. Αυτα τα στοιχεια φαινονται στο ηλεκτρονικο συστημα την ωρα ελεγχου διαβατηριων.

Φανταζομαι οτι εχεις καλη σχεση με τη πρωην γυναικα σου και καλα κανεις. Εξηγησε της λοιπον οτι δεν δεχεσαι κατι τετοιο και δεν θα αλλαξεις γνωμη, μηπως και το παρει αποφαση και κοιταξει τις αλλες εναλλακτικες που εχει.

[jo89]

Για να βγαλει στο παιδι διαβατηριο χρειαζεται και δικη σου υπογραφη η υπευθυνη δηλωση επικυρωμενη απο την αστυνομια η οποια θα γραφει πως συναινω στην τεως συζυγο μου κτλ να βγαλει διαβατηριο στο παιδι μας κτλ κτλ για να φυγουν μαζι για την ταδε χωρα.....Σιγουρο βγαλαμε πριν λιγους μηνες....

 

Σιγουρα δεν ειναι καλο το παιδι να μην βλεπει τον πατερα του....αλλα σκεψου λιγο και την μητερα του αν εδω δεν εχει δουλεια τι να κανει??να ζησει μονο με την διατροφη σου??Για να το αποφασισε παει να πει πως ειναι απαραιτητο και πως εχει ψαξει εδω και δεν εχει βρει.....λες η ιδια να μην ηθελε να κατσει εδω και να φυγει σε μια ξενη χωρα απλα γιατι ετσι της καπνισε??:rolleyes:

[angel306]

Όπως τα λέει η jo89 είναι.Δεν μπορεί να βγει διαβατήριο μόνο με τον έναν γονέα,χρειάζονται και οι δύο.Αν αρνηθείς να το υπογράψεις μπορεί η πρώην σου να σου κάνει δικαστήριο γι'αυτό και αααααν το δικαστήριο κρίνει ότι είναι αναγκαίο και καλύτερα για το παιδί θα είναι εκεί τότε σε αναγκάζουν να υπογράψεις.Αλλά βέβαια δύσκολα γίνεται αυτό.Το μόνο που μπορείς να κανείς τώρα είναι αυτό που είπαν οι κοπέλες παραπάνω.Να πάρεις μια δεύτερη γνώμη από δικηγόρο,να πας στην αστυνομία να ενημερωθείς σχετικά με το θέμα και αν χρειαστεί να κανεις δήλωση όπου απαγορεύσεις το παιδί να βγει από την χώρα και να μιλήσεις με την πρώην σου μήπως αλλάξει γνώμη....

Τώρα το αν όντως έψαξε και προσπάθησε να βρει μια δουλειά,να εξασφαλίσει το μέλλον του παιδιού μόνο αυτή το ξέρει...μπορεί εκεί ξα είναι καλύτερα,μπορεί απλά να θέλει να φύγει.Υπάρχουν πολλοί λόγοι που δεν θα μάθεις.Εσύ απλά μπορείς να τις προτείνεις και άλλες εναλλακτικές έτσι ώστε να μπορείς να βλέπεις το παιδί πιο συχνά,συζητήστε το ήρεμα να βρείτε μια λύσει που συμφέρει κ οι δύο σας.

[Μαριλίνα]

Το παιδί είναι αρκετά μικρό για να προσαρμοστεί σε μία καινούρια ζωή, αλλά και αρκετά μεγάλο για να καταλάβει το ότι δεν θα βλέπει σχεδόν καθόλου τον πατέρα του, τους παππούδες του κλπ.

 

Νομίζω ότι ο δικηγόρος είναι πολυ απόλυτος... Σίγουρα θα σου πρότεινα να πάρεις και μία δεύτερη γνώμη. Αφού θες να κρατήσεις το παιδί, έχεις την ευχέρεια, ποτέ δεν ξέρεις τι θα κρίνει ένα δικαστήριο. Ίσως θα μπορούσες να συνεννοηθείς με τη μητέρα του να το κρατήσεις προσωρινά μέχρι να πάει εκείνη, να δει ακριβώς τι γίνεται, να προσαρμοστεί, και εν συνεχεία (ειδικά του χρόνου που το παιδάκι θα είναι να ξεκινήσει σχολείο) βλέπετε και κάνετε. Έτσι ούτε εκείνη θα χάσει την ευκαιρία της, ούτε το παιδάκι θα ξενιτευτεί αμέσως.

 

Η πρώην σύζυγός σου ζει με τον νυν σύντροφό της; εκείνος το θέλει το παιδί μαζί; το παιδί τον θέλει; σίγουρα είναι κάποιες πολύ σημαντικές ερωτήσεις.

 

Τέλος, η συμφορουμίτισα που σε παρέπεμψε στην αστυνομία για πληροφορίες, νομίζω ότι έχει απόλυτο δίκιο. Ίσως και στην αντίστοιχη πρεσβεία που δίνει τη βίζα.

[tzini]

Εγώ απλά θα σου πώ αυτά.

 

Έστω οτι για τους χ λόγους τουμπάρεσαι από την ίδια, από τους δικούς σου κλπο... κ υπογράφεις/ συναινείς!

Από την στιγμή που θα φύγει το παιδί από την Ελλάδα κ μετά,

να έχεις υπ' όψιν σου οτι για οποιαδήποτε νομική διαφορά παρουσιαστεί μεταξύ σας (ανάμεσα σε εσένα κ στη γυναίκα σου δηλ.) πχ. σου απαγορεύει το δικαιωμα της επικοινωνίας, γιατί έμεινες άνεργος, γιατί σου μείωσαν το μισθό, χάνει τη δουλειά της εκεί αυτή κ απαιτεί ''διατροφή'' (λέμε τώρα ακραία σενάρια, αλλά γίνονται),

αρμόδιες θα είναι οι αρχές της χώρας που θα πάει το παιδί με την γραπτή συναίνεσή σου! Κ σε καμία περίπτωση τα ελληνικα δικαστήρια

Αν προκύψει τέτοιο θέμα δηλ. πρέπει να απευθυνθείς σε καναδό, σιγκαπουρέζο, αυστραλό, ιάπωνα δικηγόρο (όπου πάει το παιδί δηλ.).

 

Αυτό που λέει ο δικηγόρος σου είναι το εξής, κατά την διεθνή σύμβαση της χάγης 2102/ 1992, αρθρο 5:

Το δικαίωμα προσδιορισμού , ή μεταβολής του τόπου διανομής του ανήλικου τέκνου ανοίκει κ στους 2 σας που όπως είπες, έχετε από κοινού την γονική μέριμνα,

αλλά

αξιολογείται με την δυσμενή ψυχολογική κλπο επίπτωση που θα επιφέρει εξίσου για το παιδί, η διακοπή επικοινωνίας με την μητέρα του, η οποία για τους χ σοβαλούς λόγους που επικαλείται θέλει να εγκαταλείψει την Ελλάδα κ έχει μέχρι τώρα την επιμέλεια, ενεργό ρόλο στην καθημερινότητά του δηλ. χωρίς να δημιουργούνται προβλήματα για το ίδιο.

[natassa-tasos]

Η πρώτη σκέψη που ήρθε στο μυαλό μου, διαβάζοντας όσα έγραψες, είναι αν εσύ ο ίδιος ενδιαφέρθηκες να της βρεις μια δουλειά, ώστε να μην αποχωριστείς το παιδί σου.

Και επιπλέον η πρώην σύζυγος να μη βρίσκει καμμιά δικαιολογία να φύγει στο εξωτερικό....

[Catrin]

Δύσκολο πολύ δύσκολο πράγμα ο αποχωρισμός γονέα και παιδιού.....

γιατί να γίνεται? σκληρό είναι....

Δύσκολο πολύ δύσκολο το να βλέπεις την αδυναμία σου ως γονιός να προσφέρεις στο παιδί σου αυτά που λαχταράς και χρειάζεται....γιατί να γίνεται? σκληρό είναι....

Κρίσιμη η ώρα των αποφάσεων...καλούνται οι γονεις ως ενηλικες να τις πάρουν πρώτα για το καλό του παιδιού και μετά των υπολοίπων....

Εδω όπως διαφαίνεται η κατασταση δεν είναι εύκολη...μάλλον

Μητέρα άνεργη

Διατροφη παιδιού ελληνικών δεδομένων

Μέλλον άδηλον και σκληρό (η κρίση κορυφώνεται)

Εκεί σύμφωνα με τα λεγόμενα του γράφοντος...

 

Ο μισθός της δεν θα είναι τίποτα σημαντικό για τα εκεί δεδομένα. Όπως το υπολόγισα θα μπορεί να έχει ένα καλό σπίτι, να στέλνει το παιδί σε ιδιωτικό σχολείο, να κάνει κάποια ταξίδια στην Ελλάδα και να μην ανυσηχεί για φαγητό και ρουχισμό. Σε καμία περίπτωση δεν θα κάνει κομπόδεμα! Η διατροφή που δίνω τώρα, αν και "πριγκιπική" για τα Ελληνικά δεδομένα, εκεί δεν θα φτάνει ούτε για τα δίδακτρα του σχολείου.

 

Όμως για τον γονέα...η απόσταση μεγάλη, το κόστος μεταφοράς επιβαρυντικό....

Τι να κάνει? Να κρατήσει το παιδί εδω? σε ένα μέλλον δύσκολο?όμως δεν γίνεται και να το χάσει...

Ενας διακανονισμός ίσως? Μια νέα συμφωνία επικοινωνίας γονέα και παιδιού με σαφή αναφορά στο κόστος του ταξιδίου? Αν οι 6 εβδομάδες που συνηθως έχει ο ένας γονεας αυξηθει κατα το δυνατόν? Μια καλυτερη επικοινωνία με ηπιοτερους τόνους και λιγότερη εριστική διάθεση εκατέρωθεν?

Για το παιδί σου είσαι ο πατέρας του που θα σε βλέπει και θα σου μιλά καθημερινά μεσω διαδικτύου ίσως αλλα θα του λες πόσο το αγαπάς και πόσο σου λείπει ότι το αποχωρίστηκες για ένα δικό του καλύτερο μέλλον ότι θα βρίσκεσαι καθημερινα "διπλα" του μέχρι τις μέρες που θα το σφίγγεις στην αγκαλιά σου....

Βέβαια μπορείς να απαιτήσεις να μείνει εδώ γιατί δεν το αντέχεις και το καταλαβαίνω ... προετοιμάσου όμως για πικρίες και έριδες που το πρώτο που δυστυχως θα επηρεασουν όσο κι αν δεν το θέλετε και αν δεν το ανακατέψετε είναι το ίδιο το παιδί....και είναι σκληρό να έχεις δίπλα σου το παιδί σου αλλά να παλεύεις για τη σχέση σας....

Ότι μα ότι όμως κι αν αποφασίσεις να το σκεφτείς καλά και να το επικοινωνήσεις με τιτάνια ηρεμία και αντοχή γιατί οι διενέξεις και οι φωνές διαλύουν τα πάντα..... όσο κοντά ή μακρια κι αν είναι....

Εύχομαι τα καλύτερα απο καρδιάς...

[Catrin]

Δύσκολο πολύ δύσκολο πράγμα ο αποχωρισμός γονέα και παιδιού.....

γιατί να γίνεται? σκληρό είναι....

Δύσκολο πολύ δύσκολο το να βλέπεις την αδυναμία σου ως γονιός να προσφέρεις στο παιδί σου αυτά που λαχταράς και χρειάζεται....γιατί να γίνεται? σκληρό είναι....

Κρίσιμη η ώρα των αποφάσεων...καλούνται οι γονεις ως ενηλικες να τις πάρουν πρώτα για το καλό του παιδιού και μετά των υπολοίπων....

Εδω όπως διαφαίνεται η κατασταση δεν είναι εύκολη...μάλλον

Μητέρα άνεργη

Διατροφη παιδιού ελληνικών δεδομένων

Μέλλον άδηλον και σκληρό (η κρίση κορυφώνεται)

Εκεί σύμφωνα με τα λεγόμενα του γράφοντος...

 

Ο μισθός της δεν θα είναι τίποτα σημαντικό για τα εκεί δεδομένα. Όπως το υπολόγισα θα μπορεί να έχει ένα καλό σπίτι, να στέλνει το παιδί σε ιδιωτικό σχολείο, να κάνει κάποια ταξίδια στην Ελλάδα και να μην ανυσηχεί για φαγητό και ρουχισμό. Σε καμία περίπτωση δεν θα κάνει κομπόδεμα! Η διατροφή που δίνω τώρα, αν και "πριγκιπική" για τα Ελληνικά δεδομένα, εκεί δεν θα φτάνει ούτε για τα δίδακτρα του σχολείου.

 

Όμως για τον γονέα...η απόσταση μεγάλη, το κόστος μεταφοράς επιβαρυντικό....

Τι να κάνει? Να κρατήσει το παιδί εδω? σε ένα μέλλον δύσκολο?όμως δεν γίνεται και να το χάσει...

Ενας διακανονισμός ίσως? Μια νέα συμφωνία επικοινωνίας γονέα και παιδιού με σαφή αναφορά στο κόστος του ταξιδίου? Αν οι 6 εβδομάδες που συνηθως έχει ο ένας γονεας αυξηθει κατα το δυνατόν? Μια καλυτερη επικοινωνία με ηπιοτερους τόνους και λιγότερη εριστική διάθεση εκατέρωθεν?

Για το παιδί σου είσαι ο πατέρας του που θα σε βλέπει και θα σου μιλά καθημερινά μεσω διαδικτύου ίσως αλλα θα του λες πόσο το αγαπάς και πόσο σου λείπει ότι το αποχωρίστηκες για ένα δικό του καλύτερο μέλλον ότι θα βρίσκεσαι καθημερινα "διπλα" του μέχρι τις μέρες που θα το σφίγγεις στην αγκαλιά σου....

Βέβαια μπορείς να απαιτήσεις να μείνει εδώ γιατί δεν το αντέχεις και το καταλαβαίνω ... προετοιμάσου όμως για πικρίες και έριδες που το πρώτο που δυστυχως θα επηρεασουν όσο κι αν δεν το θέλετε και αν δεν το ανακατέψετε είναι το ίδιο το παιδί....και είναι σκληρό να έχεις δίπλα σου το παιδί σου αλλά να παλεύεις για τη σχέση σας....

Ότι μα ότι όμως κι αν αποφασίσεις να το σκεφτείς καλά και να το επικοινωνήσεις με τιτάνια ηρεμία και αντοχή γιατί οι διενέξεις και οι φωνές διαλύουν τα πάντα..... όσο κοντά ή μακρια κι αν είναι....

Εύχομαι τα καλύτερα απο καρδιάς...

[barbie2000]

Kαλημέρα και από εμένα!

 

Είμαι α π ό λ υ τ α σίγουρη πως η μητέρα που έχει την επιμέλεια μπορεί να πάρει το παιδί και να πάει όπου θέλει.

 

Δυστηχώς, στην Ελλάδα επικρατεί μπάχαλο. Τί και αν έχει βγει -υποτίθεται- επικοινωνία με το παιδί? Τί και αν ο πατέρας έχει δικαίωμα να βλέπει το παιδί του?

 

Είμαι μητέρα, διαζευγμένη με αρκετά προβλήματα με τον πρώην μου , όμως θεωρώ 'άδικο" και αυτό. Να μπορεί η μητέρα έτσι απλά να πάρει το παιδί χωρίς να υπάρχει καμία "δέσμεση", χωρίς να υπάρχει επικοινωνία για τον πατέρα.

[angelkalantzis]

Kαταρχάς εφόσον έχει την επιμέλεια, μπορεί να πάρει το παιδί και να πάει όπου θέλει είτε εντός είτε εκτός Ελλάδας. Αν χρειάζεται διαβατήριο και δεν έχει ήδη το παιδί, τότε μπορείς να κωλυσιεργήσεις με το να μην υπογράφεις για την έκδοση διαβατηρίου ή οποιουδήποτε άλλου εγγράφου απαιτείται. Φυσικά εκείνη μπορεί να ζητήσει δικαστικά να υποχρεωθείς να υπογράψεις. Φυσικά και εσύ μπορείς να ζητήσεις εκ νέου την επιμέλεια του παιδιού, λόγω μεταβολής των συνθηκών κλπ. Γενικά με αυτόν τον τρόπο κερδίζεις χρόνο αλλά το πιθανότερο είναι ότι δεν θα πετύχεις κάτι με δεδομένο ότι τοπαιδί είναι πολύ μικρό

diazigio-diatrofi.blogspot.com

[giwta-la]

Ο μισθός της δεν θα είναι τίποτα σημαντικό για τα εκεί δεδομένα. Όπως το υπολόγισα θα μπορεί να έχει

ένα καλό σπίτι,

να στέλνει το παιδί σε ιδιωτικό σχολείο,

να κάνει κάποια ταξίδια στην Ελλάδα και

να μην ανυσηχεί για φαγητό και ρουχισμό.

Σε καμία περίπτωση δεν θα κάνει κομπόδεμα!

Η διατροφή που δίνω τώρα, αν και "πριγκιπική" για τα Ελληνικά δεδομένα, εκεί δεν θα φτάνει ούτε για τα δίδακτρα του σχολείου.

 

λοιπον... μονος το λες οτι ειναι πολυ καλα εκει ! και η διατροφη θα γινει κομποδεμα! οποτε και καλη ζωη και καποιος να της βαζει χρηματα στο λογαριασμο. τελειο.

κατα ταλλα δε ξερω κατα ποσο ειναι καλο η κακο ναμη σε βλεπει το παιδι συχνα και στον αντιποδα ναχει μια καλη ζωη.

[ZWH]

Ειναι πολυ εγωιστικο να κραταμε ενα πλασμα σε μια χωρα χωρις προοπτικη, χωρις το ιδιο να εχει τα απαραιτητα, με μια μανα να προσπαθει να ανταπεξελθει στις δικες της αναγκες αλλα και στις αναγκες του παιδιου της και να μην μπορει, μονο και μονο για να βλεπουμε αραια και που αυτο το πλασμα.

Εχετε αναρωτηθει τι συμβαινει ουσιαστικα σε ενα ζευγαρι που χωριζει? Ο μπαμπας συνηθως κανει την ζωουλα του, δινει μια διατροφη που συνηθως δεν καλυπτει τα εξοδα του παιδιου και νομιζει οτι ειναι και αυτος που θα ορισει την ζωη της πρωην γυναικα του. Η μανα δεν εχει δικαιωμα για τιποτα. Μεγαλωνει ενα παιδι, αν παρει την μικρη διατροφη που θα της βγαλει το δικαστηριο πρεπει να ειναι και ευχαριστημενη ακουγοντας βεβαια οτι την διατροφη δεν την χρησιμοποιει για το παιδι της αλλα για δικα της λουσα. Εννοειται οτι δεν μπορει ευκολα να ξαναφτιαξει την ζωη της γιατι εχει ενα ή δυο παιδια που δεν μπορουν να βλεπουν τον καθενα μεσα στο σπιτι, ουτε φυσικα εχει την πολυτελεια να βγει ραντεβου γιατι δεν εχει που να αφησει τα παιδια. Εννοειται οτι πρεπει να δουλευει σαν το σκυλι απο το πρωι μεχρι το βραδυ γιατι η διατροφη των 300 ευρω (και πολλα λεμε) εννοειται οτι δεν καλυπτει τιποτα απο τις μηνιαιες αναγκες ενος παιδιου. Να βαλουμε ενοικιο, φαγητο, νερο ? Να βαλουμε ρουχα του παιδιου, φροντιστηρια ξενων γλωσσων, την αναγκη να παει εναν σινεμα? κατι?

Και ερχομαστε στην συγκεκριμενη κατασταση. Μια μανα που ισως εχει κανει τα αδυνατα δυνατα να βρει μια δουλεια στην χωρα της και δεν την βρισκει. Τι να κανει? Να πεθανει στην ψαθα επειδη ο πρωη συζυγος θελει να βλεπει το παιδι του 2 φορες τον μηνα?

Το παιδι θα παει σε μια χωρα οργανωμενη απ οτι φανταζομαι, με ενα καλο σχολειο, μια αλλη ζωη με μια μανα χαρουμενη που θα εχει δουλεια να δωσει αυτα που χρειαζεται το παιδι της και εμεις μενουμε μονο στα συναισθηματα του καθε πατερα? Ποιος ειναι ο εγωιστης στην συγκεκριμενη περιπτωση?

[athina3129]

Σας ευχαριστώ όλους για την συμμετοχή σας και τις συμβουλές σας.

 

Να δώσω μερικές διευκρινίσεις που ζητήσατε.

 

Το παιδί είναι 4,5 ετών, η πρώην συζυγος ελληνίδα και κάτοικος Αθήνας, όλη της η οικογένεια στην Αθήνα. Εκεί που θα πάει δεν έχει κανέναν. Καμία βοήθεια. Ίσως να πάει με τον νυν σύντροφό της (δεν μου το έχει διευκρινίσει, αλλά μακάρι να είναι έτσι!). Όπως και να έχει, η εργασιακή κουλτούρα είναι δουλειά δουλειά δουλειά. 10ωρα καθημερινά το στάνταρ, 12-14ωρα το σύνηθες. Οπότε τον μικρό baby-sitter θα τον μεγαλώνει...

 

Ο μισθός της δεν θα είναι τίποτα σημαντικό για τα εκεί δεδομένα. Όπως το υπολόγισα θα μπορεί να έχει ένα καλό σπίτι, να στέλνει το παιδί σε ιδιωτικό σχολείο, να κάνει κάποια ταξίδια στην Ελλάδα και να μην ανυσηχεί για φαγητό και ρουχισμό. Σε καμία περίπτωση δεν θα κάνει κομπόδεμα! Η διατροφή που δίνω τώρα, αν και "πριγκιπική" για τα Ελληνικά δεδομένα, εκεί δεν θα φτάνει ούτε για τα δίδακτρα του σχολείου.

 

Εγώ φυσικά και έχω την ευχέρεια αλλά και την διάθεση να κρατήσω το παιδί εδώ και το έχω προτείνει. Πολύ εχθρική η απάντηση βέβαια.

 

Τέλος, ο δικηγόρος μου ήταν κατηγορηματικότατος ότι δεν γίνεται τίποτα και δεν μπορώ να την σταματήσω. Αν έκανε λάθος δεν γνωρίζω, αλλά πρέπει να ομολογήσω πως δεν μου ακούγεται λογικό. Αφού δεν έχω παραιτηθεί από την γονική μέριμνα και υποτίθεται ότι η επιμέλεια αφορά την καθημερινότητα του παιδιού, όχι τις αποφάσεις που δυνητικά μπορούν να του φτιάξουν ή να του καταστρέψουν την υπόλοιπη ζωή του...

 

Και να προσθέσω και κάτι άλλο. Από χτες έχει στρέψει το παιδί εναντίον μου! Στο τηλέφωνο ο μικρός με ρώταγε γιατί δεν τους αφήνω να φύγουν. Τι να του απαντήσω; Στα 4,5 σίγουρα δεν μπορούμε να συζητήσουμε περί ξενιτιάς, αποξένωσης από την οικογένεια, κουλτούρας κτλ κτλ κτλ. Ή μήπως μπορούμε; Σε κάθε περίπτωση, άποψη μου είναι ότι δεν είναι ακόμα στην ηλικία που μπορεί να διαχειριστεί τέτοια ζητήματα και κακώς η πρώην τον έμπλεξε

μπορει να ζητησεις δικαστικη υποστηριξη ωστε να μη φυγει δε θα καταφερεις τιποτα!!! εκτος αν υπαρχει καποιος κινδυνος για το παιδι μονο τοτε

[Λαΐδα]

Ειναι πολυ εγωιστικο να κραταμε ενα πλασμα σε μια χωρα χωρις προοπτικη, χωρις το ιδιο να εχει τα απαραιτητα, με μια μανα να προσπαθει να ανταπεξελθει στις δικες της αναγκες αλλα και στις αναγκες του παιδιου της και να μην μπορει, μονο και μονο για να βλεπουμε αραια και που αυτο το πλασμα.

Εχετε αναρωτηθει τι συμβαινει ουσιαστικα σε ενα ζευγαρι που χωριζει? Ο μπαμπας συνηθως κανει την ζωουλα του, δινει μια διατροφη που συνηθως δεν καλυπτει τα εξοδα του παιδιου και νομιζει οτι ειναι και αυτος που θα ορισει την ζωη της πρωην γυναικα του. Η μανα δεν εχει δικαιωμα για τιποτα. Μεγαλωνει ενα παιδι, αν παρει την μικρη διατροφη που θα της βγαλει το δικαστηριο πρεπει να ειναι και ευχαριστημενη ακουγοντας βεβαια οτι την διατροφη δεν την χρησιμοποιει για το παιδι της αλλα για δικα της λουσα. Εννοειται οτι δεν μπορει ευκολα να ξαναφτιαξει την ζωη της γιατι εχει ενα ή δυο παιδια που δεν μπορουν να βλεπουν τον καθενα μεσα στο σπιτι, ουτε φυσικα εχει την πολυτελεια να βγει ραντεβου γιατι δεν εχει που να αφησει τα παιδια. Εννοειται οτι πρεπει να δουλευει σαν το σκυλι απο το πρωι μεχρι το βραδυ γιατι η διατροφη των 300 ευρω (και πολλα λεμε) εννοειται οτι δεν καλυπτει τιποτα απο τις μηνιαιες αναγκες ενος παιδιου. Να βαλουμε ενοικιο, φαγητο, νερο ? Να βαλουμε ρουχα του παιδιου, φροντιστηρια ξενων γλωσσων, την αναγκη να παει εναν σινεμα? κατι?

Και ερχομαστε στην συγκεκριμενη κατασταση. Μια μανα που ισως εχει κανει τα αδυνατα δυνατα να βρει μια δουλεια στην χωρα της και δεν την βρισκει. Τι να κανει? Να πεθανει στην ψαθα επειδη ο πρωη συζυγος θελει να βλεπει το παιδι του 2 φορες τον μηνα?

Το παιδι θα παει σε μια χωρα οργανωμενη απ οτι φανταζομαι, με ενα καλο σχολειο, μια αλλη ζωη με μια μανα χαρουμενη που θα εχει δουλεια να δωσει αυτα που χρειαζεται το παιδι της και εμεις μενουμε μονο στα συναισθηματα του καθε πατερα? Ποιος ειναι ο εγωιστης στην συγκεκριμενη περιπτωση?

 

ακου και τον αντιποδα...

 

Ειναι πολυ επιπολαιο να δεχομαστε να χασουμε ενα πλασμα , χωρις το ιδιο να επελεξε να ζει με τον εναν μονο απο τους δυο γονεις, με εναν πατερα να προσπαθει να ανταπεξελθει στις δικες του συναισθηματικες αναγκες αλλα και του παιδιου της και να μην μπορει, μονο και μονο για να ζησει η μαμα οπως εκεινη θεωρει καλυτερα (ακολουθωντας το νεο της συντροφο).

Εχετε αναρωτηθει τι συμβαινει ουσιαστικα σε ενα ζευγαρι που χωριζει? Η μαμα συνηθως εχει την ευτυχια να απολαμβανει καθημερινα τα παιδια της και νομιζει οτι ειναι και αυτη που θα ορισει την ζωη των παιδιων. Ο πατερας δεν εχει δικαιωμα για τιποτα. Μεγαλωνει ενα παιδι με τη μεθοδο του σκ και πρεπει να ειναι και ευχαριστημενος που πρακτικα τη θεση του στην καθημερινοτητα του παιδιου του την εχει ενας αλλος αντρας. Εννοειται οτι ολοι περιμενουν οτι ευκολα θα ξαναφτιαξει την ζωη του γιατι ολοι νομιζουν οτι δεν ενδιαφερεται, ουτε φυσικα εχει την πολυτελεια να μπορει να ξαναφτιαξει τη ζωη του γιατι η μιση του ζωη εχει μεινει πισω..... Εννοειται οτι πρεπει να δουλευει σαν το σκυλι απο το πρωι μεχρι το βραδυ γιατι δεν φτανουν μνο τα εξοδα του παιδιου αλλα συνηθως κατι καλυ[τει και απο τα εξοδα της γυναικας.

Και ερχομαστε στην συγκεκριμενη κατασταση. Ενας πατερας που ισως εχει κανει τα αδυνατα δυνατα να σταθει στη ζωη του παιδιου του σαν ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ . Τι να κανει? Να το αφησει , 'χανοντας' το στην ουσια, για να μπορει η πρωην να ξαναφτιαξει τη ζωη της με τον τροπο που θελει?

Το παιδι θα παει σε μια χωρα οργανωμενη , με ενα καλο σχολειο, μια αλλη ζωη με μια μανα χαρουμενη που θα εχει δουλεια να δωσει αυτα που χρειαζεται το παιδι της αλλα δεν μας νοιαζει για τα συναισθηματα του καθε πατερα. Ποιος ειναι ο εγωιστης στην συγκεκριμενη περιπτωση??

 

 

[Clelia]

Εννοειται οτι πρεπει να δουλευει σαν το σκυλι απο το πρωι μεχρι το βραδυ γιατι δεν φτανουν μνο τα εξοδα του παιδιου αλλα συνηθως κατι καλυ[τει και απο τα εξοδα της γυναικας.

Σε ποια ταινία το έχεις δει αυτό? Διότι στην πραγματικότητα δεν συμβαίνει.

Κ γενικότερα ό,τι έγραψες δεν έχει να κάνει με την πραγματικότητα.

Όσο καλές σχέσεις κ να έχουν κρατήσει 2 διαζευγμένοι, αυτά που έγραψες ανήκουν στην σφαίρα της φαντασίας, πολύ απλά: δεν γίνονται!

[Λαΐδα]

Σε ποια ταινία το έχεις δει αυτό? Διότι στην πραγματικότητα δεν συμβαίνει.

Κ γενικότερα ό,τι έγραψες δεν έχει να κάνει με την πραγματικότητα.

Όσο καλές σχέσεις κ να έχουν κρατήσει 2 διαζευγμένοι, αυτά που έγραψες ανήκουν στην σφαίρα της φαντασίας, πολύ απλά: δεν γίνονται!

κατα τη γνωμη σου.....