ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΤΟΚΕΤΟΣ ΜΕ ΑΝΕΣΗ....Κ ΕΥΚΟΛΙΑ!!!!!

[ολια]

εγω γεννησα χωρις επισκληριδιο απο επιλογη και τα τεσσερα παιδακια μου.και μαλιστα το τεταρτο μεσα στο νερο και ηταν η ομορφοτερη εμπερια.Κριμα που δεν ειχα τετοια επιλογη στις προηγουμενες.Δεν θα αλλαζα με τιποτα την αισθηση της καθε στιγμης του ερχομου του παιδιου που φερνεις στον κοσμου μπροστα στο φοβο του πονου.Δεν κραταει αιωνια ο πονος αλλα δεν ξεχνιουνται τα δευτερολεπτα της απολυτης αισθησης της σπουδαιοτητας σου ως γυναικα

[Dimitra-]

γεννησα και τα τρια παιδια φυσιολογικα χωρις επισκληριδιο.το πρωτο το εκανα σε 2 ωρες. 6 παρα 10 το απογευμα μου σπασανε τα νερα και 8 το βραδυ γεννησα.το δευτερο σε 15 λεπτα(αυτο ειναι ανεση και ευκολια μπορω να πω) σχεδον 7 το πρωι με πιασανε απανωτοι πονοι και γεννησα 7:11:p το μωρο βγηκε την ωρα που σπασανε τα νερα.ισα που προλαβα να παω στο δωματιο ωδυνων.εκει μεσα βγηκε.το νοσοκομειο ειναι στα 500 μετρα.αλλιως στο ταξι θα εβγαινε ειμαι σιγουρη.το τριτο σε 4 ωρες.(στο νερο).η τριτη ηταν η δυσκολοτερη.ηταν λωροδεμενο 3 φορες.οταν βγηκε το κεφαλακι δε μου την τραβηξαν αλλα με αφησαν να βγαλω ολο το μωρο μονη μου.επισης και οι 3 τοκετοι μου ηταν οξεις αλλα οκ λες στο πρωτο 2 ωρες απανωτοι πονοι ανα ενα λεπτο αντε αντεχονται.στο 2ο δε το συζητω εννοειται σε ενα τεταρτο αντεχεις μια χαρα.αλλα στο τριτο?που μου ξεκινησανε οι πονοι μπαμ με τη μια 9.15 το πρωι αλα 1-2 λεπτα και πηγαν ετσι μεχρι να γεννησω 4 ωρες?μαλιστα την τελευταια 1 ωρα δεν ειχα καν ανα ενα λεπτο.ερχοταν ανα 20-30 δευτερα.

[psfx]

Καλησπέρα και από εμένα. Την Φανή μου σε 2 ώρες πριν δυόμιση χρόνια στην κλινική και την Χαρά μου σε 10 λεπτά πριν δυόμιση μήνες και φυσικά στο σπίτι, ούτε στο αμάξι δεν κατάφερα να πάω. Εύκολη γέννα αλλά ο άντρας μου έχασε 10 χρόνια από την ζωή του !!!!!

[black_rose]

Ναι υπάρχουν και εύκολες γέννες!!Και γρήγορες!!Η δική μου!!Θα έμπαινα με πρόκληση 7μιση το πρωί είχα ραντεβού στη κλινική για να γεννήσω...5μιση σπάσαν τα νερά ενώ ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου και άκουγα Χατζηγιάννη(που να με πάρει ο ύπνος όταν ήξερα οτι σε 2 ώρες θα γεννούσα...)άρχισαν αμέσως πόνοι δυνατοί...ντύθηκα και πήγα κλινική 6 παρά!Οι μαίες με εξέτασαν και φώναζαν ΜΗΝ ΣΠΡΩΧΝΕΙΣ περίμενε να έρθει ο γιατρός σου!!!Ο γιατρός έφτασε 6 και 6 και τέταρτο γέννησα!!!Φυσικά ούτε λόγος για κλίσμα και ξύρισμα...(ευτυχώς είχα ξυριστεί απο βραδύς αφού θα έμπαινα με πρόκληση...)

[agkiolina]

Το βιβλιαριο μας γραφει μεσα...

Θηλυ

2,600

47cm

35 εβδομαδων & 4 ημερων

Τι να πω???

Εφερα στον κόσμο την φραμπαλίτσα μου στις 10/09/2010 στο ΙΑΣΩ... με φυσιολογικό τοκετό και επισκληρίδιο.

Μια φορά έφτανε για να μείνω έγκυος και να ξεκινήσω έναν μαραθώνιο με τα τεστ εγκυμοσύνης…Το ένα αρνητικό το άλλο θετικό .. Δεν είχα πολύ καιρό σχέση με τον άντρα μου για να πω την αλήθεια κάτι μέρες ήμασταν μαζι,αλλα αυτό δεν μας έφερε κανένα εμπόδιο για να μας φέρει ακόμα πιο κοντά και να μοιραστούμε το υπόλοιπο της ζωής μας μαζί.

Κι αφού με την μια φορά έμεινα έγκυος ..εκείνος έλεγε να μην βιάζομαι να βγάλω συμπεράσματα ότι μπορεί να είμαι , έλα όμως που εγώ το ένιωθα έντονα ότι είμαι και άρχιζα να παίρνω το ένα τεστ πίσω από το άλλο και αυτά να παίζουν μαζί μ ,το ένα αρνητικό το άλλο θετικό ….παίρνω την γιατρό μου τηλέφωνο και μου λέει κάνε χορειακή… κάνω και ήταν θετικότατο … Με ερωτάει αν θέλω να το κρατήσω και εκείνη την ώρα είχα μπροστά μου τον άντρα μου…τον κοιτάζω και της λέω με μια χαρούμενη έκφραση εννοείται πως ναι το θελουμε.Μας ορίζει ημερομηνία για το πρώτο μας υπερηχο.Αυτο δεν ήθελε αν το χάσει με τίποτα το μωρό μου.Κι έτσι και πήγαμε.

Μόλις ακούσαμε την καρδιά μας κοπήκαν τα πόδια…

Από τότε άρχισε ο αντρούλης μου να μου λέει μη αυτό μη εκείνο

Στο 2ο μήνα είδα λίγο αιμα…ξαπλα και ξεκούραση και χαπάκια μου είπε.

Δεν μ άφησε ο αντρούλης μου να σηκωθώ πέρα από την τουαλέτα ότι ήθελα στο κρεβάτι μου το έφερνε.

Εμετούς??? Τι είναι αυτοί???

Ναυτιες???Δεν τις γνώρισα ποτέ…

Καούρες??? Άπα πα πα ούτε αυτές γνώρισα.

ΠΗΤ 12/10/2010 {αυτό να το κρατήσετε στο μυαλό σας καλά}

Πέρασα μια υπέροχη εγκυμοσύνη που είχε τα πάντα της σε όμορφα πλαίσια παντα.Περασα κάποια στιγμή ένα μεγάλο σοκ στον 6ο μήνα κι εκεί φοβήθηκε η γιατρός μου όταν μας διέρρηξαν το σπίτι και εγώ πανικοβλήθηκα και ανέβασα πίεση κι εκεί με κρεβάτωσαν για λίγες μέρες.

Από τον 5ο μήνα και μέχρι και τον 7ο κάναμε 2 μετακομίσεις …στην 2η μετακόμιση η μικρή ήδη είχε πάρει την βόλτα προς την έξοδο χωρίς όμως να μ ενοχλεί εμένα …

Πάμε να μας δει η γιατρός μας την Παρασκευή 3/9/2010 όλα εντάξει μου λέει η μικρή πήρε την θέση της κι εσύ δεν θα περπατήσεις καθόλου ξάπλα και καρέκλα θα είσαι …περπάτημα ΟΧΙ…

Οκ κι εγώ έκανα ότι μου είπε ….

Περνά το Σαββατοκύριακο και με παίρνει τρομαγμένη τηλέφωνο την Δευτέρα … «Φωτεινή θέλω να σε δω αν όχι σήμερα την τετάρτη οπωσδήποτε» ….. « μπορώ της είπα κι αύριο το πρωί να έρθω» …. «οκ» μου είπε…

Έλατε όμως που ο αντρούλης μου δεν άντεξε και πήγαμε την ιδία μέρα … «Φωτεινή η μικρή είναι πολύ χαμηλά σε είχα έννοια όλο το σ/κ αλλά δεν ήθελα να σε ταράξω… θέλω να προσέχεις ….και θα έρθεις την Παρασκευή να σε δω κάθε δυο μέρες θα έρχεσαι …»

Ετσι κι έγινε πάω την Παρασκευή 10/9/2010 το πρωί ξανά να με δει … βάζει χεράκι και μου λέει «οκ το Σαββατοκύριακο το βγάζουμε» ….και φευγω…μου λέει πως θα είναι οι πόνοι όμως για να ξέρω στο περίπου μιας και ήταν το πρώτο μου παιδάκι…

Πάω σπίτι … ο άντρας μου στη δουλεια…Κι ενώ καθόμουν εδώ και μιλαγα με τις άλλες μελλοντικές μανουλες…αρχισε να μʼενοχλει έντονα η μεσουλα μου… η κοιλίτσα μου…Ας πάω τουαλέτα λέω μπας και θέλω κάτι άλλο..τιποτα…γινονται πιο έντονοι οι πονοι,….περνω την γιατρό και την ξαναρωτάω «Πως είπαμε πως είναι οι πόνοι?» Και μου το ξαναλεει..οκ της λέω τέτοιους εχω… «Φωτεινή σου είπα κρατήσου είναι νωρίς είσαι στην 35η εβδομαδα…μετρα μου λέει τους πόνους…» Φωνάζω κι εγώ την νύφη μου γιατί εγώ τα έχανα και αρχίζουμε το μετρημα… «οκ μου λέει είμαστε στα 15 λεπτά… δεν πας να κάνεις ένα ντουζακι?»

Μπαίνω για ντουζακι και εντωμεταξύ έχω πάρει τον άντρα μου να έρθει πιο γρήγορα και μου λέει «γιατί???» « Τι γιατί καλέ μάλλον γενναααωω» ..πήρε ταξί και τον έφερε πετώντας ούτε του πήρε λεφτά για την διαδρομή χαχαχα

Και ξεκινάμε να πάμε στο μαιευτήριο κάπου στις 16:00…μαζι με συνοδεία ..Οδηγός ο αδελφός μου,συνοδηγος ο άντρας μου και πίσω η μαμά μου , η νύφη μου κι εγώ ….και να γελάμε συνέχεια και να λέμε ότι θα λερώσω τα αμάξι του αδελφού μου …{είχε τρομερή κίνηση } Που να ειδοποιήσουμε αστυνομία να μας ανοίξουν δρόμο θα μας κορόιδευαν ότι πάμε εκδρομή J .

Γύρω στις 17:00 φτάνουμε και παίρνω φόρα και δεν χαιρετώ κανένα και μπαίνω μεσα…{τον άντρα μου δεν τον χαιρέτησα γιατί ήξερα πως θα είναι μέσα μαζί μου}

Κι αφού με εξετάζουν μου λέει η μαία.. «είσαι σίγουρη ότι γεννάς δεν είσαι στο μήνα σου» ..και της λέω « γιατί για να θέλει να βγει ένα μωρό πρέπει στάνταρ να είσαι στο μήνα σου??Παρε την γιατρό μου τηλέφωνο τώρα» …κι έτσι κι έγινε και μέσα σε 40 λεπτά ήταν εκεί μαζί μου… η μικρή δεσποινίς μου όμως δεν κουνιόταν ενώ ακούγαμε καρδούλα …

Ώρα: 18:30 Με πάνε μέσα στις ωδινες…εκει έχω πάντα δίπλα μου τον άντρα μου ,αν δεν τον είχα εκεί ειλικρινά θα είχα σκοτώσει νοσοκόμες μπόλικες … αυτός και η γιατρός μου με στήριξαν πολύ. Η μικρή ήταν μπλεγμένη με τον λώρο της και για να αποφύγουμε την καισαρική που η γιατρός μου δεν την θέλει. Με πήγαιναν μια δεξιά μια αριστερά για να ξεμπλεχτεί κι αυτή κουνιόταν μέσα μου κι έτσι οι παλμοί της ανέβηκαν και ηρεμήσαμε

Ποναγε η μέση μου δεν μπορούσα να βολευτώ με τιποτα.Ηρθε η ώρα να μου σπάσουν τα νερα…Μετα από εκεί ήρθε και η καλή κυρία να μου κάνει την επισκληρίδιο {να ʽναι καλά χρυσοχέρα} εκεί με πήρε ο ύπνος {είχαμε προειδοποιήσει την γιατρό μου ότι λιποθυμώ εύκολα} πάνω στο χέρι της γιατρού μου,τρομαζει μου ρίχνει ένα χαστούκι και της λέω «καλέ μην βαράτε νυστάζω» ..και γελαει…με ξαπλώνει κι έρχεται ξανά μέσα ο άντρας μου.

Ωρα:19:45 Μετά αρχίσαμε τα σπρώξε – ξεσπρωξε…μεχρι που άρχισε να βγαίνει το κεφάλι της μικρής και ανοίγουν την πόρτα καιιιιι φύγαμε φωνάζει η γιατρός μου γρήγορα… ετοιμάστηκε το κρεβάτι στο τσακ μπαμμμ..και μέχρι να ετοιμάσουν τα εργαλεία τους εγώ έσπρωχνα… στο 5ο σπρώξιμο ακούω την μαία να λέει « σταμάτα θα πέσει το παιδί» .. «και της λέω τι να κάνω να το ρουφήξω ???»

Ώρα :20:30 Και την πιάνει και μου την δίνει στην αγκαλιά μου… κοιτάζω τον άντρα μου κοιτάζω την μικρή και ευχαρίστησα τον Θεό γιατί μου έφερε ένα όμορφο ροζ μαμουνάκι ,την φραμπαλίτσα μου.

Δεν ταλαιπωρήθηκα καθολου.Ουτε ράμματα ούτε πόνους ούτε τίποτα.

Εύχομαι σ'όλες τις μελλοντικές μανούλες και σʼολες όσες φέρουν κι άλλο παιδάκι στον κόσμο να το νιώσουν όπως εγώ ,χωρίς κανέναν πόνο.

απο την επομενη κιολας μερα της γεννας ειπαμε οτι θελουμε να το ξαναζησουμε αυτο & οταν το αναφερα στην γιατρο μου γελασε και μου ειπε ...καλα εσυ δεν παιζεσαι απο την μια φοβοσουν κι απο την αλλη περασε μια μερα που γεννησες και θες να βαλεις μπροστα για 2ο?

Γιατι να χασω χρονο αφου μπορω ??? :D:D

Τωρα λεω απλα οταν θελησει ο Θεουλης μας θα μας το φερει ...

Εγω απλα τωρα απολαμβανω καθε λεπτο καθε ωρα την μονακριβη μου φραουλιτσα

 

 

 

 

Ελπίζω να μην σας κούρασα με την ιστοριούλα μου αλλά ήθελα πολύ να την μοιραστώ μαζί σας εδώ και καιρό.

[fido-dido]

ΑΦΡΟΔΙΤΗ γεννησες διδυμα φυσιολγικα;;;;

Λιγο σπανιο ¨την σημερον ημερα"ε;

 

Μπραβο παντως που ηταν ολα τοσο ευκολα!

εγω παλι δεν καταλαβαινω γιατι πλεον σε ολες σχεδον τις διδυμες κυησεις κανουν καισαρικη και μαλιστα απο τις 36 βδομαδες. ισα ισα επειδη ειναι και ποιο μικρα τα μωρα πολλες φορες βγαινουν πιο ευκολα

[fido-dido]

εγω ειχα ευκολο τοκετο αλλα πολλους πονους πριν τον τοκετο. μετα απο μια οχι και τοσο ευκολη εγκυμοσυνη φτανει η ωρα να γεννησω. περασε και η πητ αλλα επειδη στους υπερηχους φαινταν πιο μικρη η μπουμπου δεν αγχονοταν ο γιατρος. τεςπα παω λιγες μερες μετα προγραματισμενα να με ξαναδει. ενω πονουσα δεν ειχα διαστολη καθολου, το μωρο ψηλα, τραχηλος σκληρος, 41 εβδομαδων.... μου λεει ο γιατρος να φυγω και να ξαναρθω σε 3 μερες. η μανα μου με τον αντρα μου ομως ειχαν αγχωθει πολυ, και τελικα μου ειπε να μεινω εκεινη τη μερα και αν μεχρι την επομενη το πρωι δε γεννησω να με βαλει ε τεχνητους πονους. μου εβαλε κι ενα υποθετο για να μαλαωσει ο τραχηλος.

απο το απογευμα οι πονοι που ενοιωθα στη μεση και τη λεκανη αρχισαν να γινοναι πολλοι δυνατοι σε σημειο να μην αντεχω, και παραλληλα ειχα και πονους στην κοιλια σαν της περιοδου. παραλληλα με πηγαινοεφερναν στον καρδιοτοκογραφο, που για καποιο περιεργο λογο δεν εδειχνε συσπασεις, και περπατουσα στο δαδρομο για να κατευει το μωρο. πονουσα τοσο που αμφιβαλλω αν καταφερε να κοιμηθει καμια σ ολη την κλινικη, παρακαλουσα το γιατρο να με βαλει για καισαρικη κι εκεινος ηρεμος μου ελεγε οτι ολα θα πανε καλα. λιποθυμησα και 3-4 φορες. τελικα η μαια μου κανε μια παυσιπονη και ηρεμησα καπως. μετα κοιμηθηκα κανα διωρο και κατα τς 7 το πρωι με φωναζει η μαια να παω αλι στον καρδιοτοκογραφο. πλεον δεν ειχα πονους, το μηχανημα δεν εδειχνε τιποτα, καθολου διαστολη και το παιδι ψηλα αλλα ο τραχηλος ειχε μαλακωσει. με κρατησαν εκει καμια ωρα. στις 10 μου ειπαν θα ερχοταν ο γιατρος για να ξεκινησομε προκληση.

8 παρα γυριζω στο δωματιο, παω τουαλεττα και τσουπ σπασαν και τα νερα. απο πονους απολυτως τιποτα, ενοιωθα μεν κατι συσπασεις αλλα δεν πονουσα. με βαλαν παλι στο νον στρες που δεν εδειχνε τιποτα ουτε αυτη τη φορα και φωναξαν την αναισθησιολογο για την επισκληριδιο. με κοιταζουν για διαστολη ειχα 1 μυ λεει οτι πρεπει να περιμενουμε λιγο να παει 3-4 κ τοτε να την κανουμε. μετα απο 10 λεπτα ξαναρχεται και ειχα ηδη 6, μου λεει οτι πλεον τζαμπα θα την κανω και πηαν τηλ το γιατρο να ερθει νωριτερα. ωρα 8 κ 25 ενοιωθα σαν κατι να σπρωχνει. φναζω τη μαια ερχεται κι ενας ειδικευομενος με κοιταζει τελεια διαστολη με πανε στο κρεβατι τοκετου, τους λεω να παω πρωτα τουαλεττα (ενω το εντερο μου ηταν αδειο), παω καθομαι κανα πενταλεπτο, τιποτα. ερχεται η μαια, γεννας μου λεει, με βαζουν λοιπον εκει πανω, μου κανει ο γιατρος τοπικη αναισθησια για να με κοψει και μετα με δυο σπρωξιες και καθολου πονο μεσα σε δυο λεπτακια βγηκε η μπουμπουκα μου!!! μου την αφησαν πανω στην κοιλια μου και μετα την πλυναν και τη ντυσανε. εκεινη την ωρα μπηκε κι ο γιατρος μεσα και πηρε τα βλαστοκυτταρα απ το λωρο. παντως δν ειμαι σιγουη αν χρειαζοταν η τομη (ή τουλαχιστον οχι τοσο μεγαλη)γιατι η κορη μου ηταν μονο 3 κιλα και ειχε κ μικρο κεφαλακι.

μετα μου την εδωσαν να θηλασω και με βοηθησαν με το θηλασμο.

η φαση ειναι τι ο αντρας μου μολις του ζητησαν οι μαιες τα ρουχαλακια του μωρου ειχε μεινει καγκελο λεει ποτε προλαβε και γεννησε.

[Bianca76]

Πειτε μου οτι οντως ετσι γεννανε με επισκληριδιο για να παρω θαρρος!!!!!

[artcode]

και εγω ειχα τσακ-μπαμ γεννα, το 1ο μου παιδακι. 3 το μεσημερι σπανε τα νερα, εφτασα 4 στο Αλεξανδρας με 4 διαστολη και 5.30 ειχα τη μικρη μου αγκαλια, με φυσιολογικο τοκετο χωρις επισκληριδιο. μπορω να πω οτι οι πονοι απο το κλυσμα με μπερδεψανε, ελεγα μηπως ειναι της γεννας? σαμπως ειχα ξαναγεννησει να ξερω? χαχα!! παντως οι πονοι του τοκετου το τελευταιο μισαωρο ηταν ανεκτοι για μενα, αφου ειχα στο μυαλο μου να αναπνεω σωστα για μενα και το μωρο μου (εξωθησεις).

 

ηταν η πιο ομορφη εμπειρια της ζωης μου ως σημερα!!! αυτες οι ορμονες μετα, ειναι αλλο πραγμα!!! θυμαμαι για τις επομενες 3 ωρες αγαπουσα ολο τον κοσμο!!

[dimmi]

Να σας ζήσουν τα παιδάκια σας! Αυπνίες απόψε και χάζευα το θέμα σας, να ρωτήσω κάτι λίγο χαζό μπορώ?

Το πώς σπρώχνουμε είναι κάτι που μαθαίνεται αποκλειστικά ή απλά πας να γεννήσεις και σου "βγαίνει"?

Είχε καμμιά άλλη κυρία τόσες απορίες από την αρχή (και άγχη και φοβίες) να παρηγορηθώ?

Δεν νομίζω να φοβάμαι τη γέννα, φοβάμαι όμως ήδη το ότι δε θα ξέρω τί να κάνω!!!

[Marirena]

Σου βγαίνει γιατί είναι σαν να θες να πας τουαλέτα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Είναι κάτι που όλοι ξέρουμε πως να κάνουμε δηλαδή (παρόμοιες κινήσεις κανουμε κάθε μέρα δηλαδή...)

[Melina22]

και εγω ειχα τσακ-μπαμ γεννα, το 1ο μου παιδακι. 3 το μεσημερι σπανε τα νερα, εφτασα 4 στο Αλεξανδρας με 4 διαστολη και 5.30 ειχα τη μικρη μου αγκαλια, με φυσιολογικο τοκετο χωρις επισκληριδιο. μπορω να πω οτι οι πονοι απο το κλυσμα με μπερδεψανε, ελεγα μηπως ειναι της γεννας? σαμπως ειχα ξαναγεννησει να ξερω? χαχα!! παντως οι πονοι του τοκετου το τελευταιο μισαωρο ηταν ανεκτοι για μενα, αφου ειχα στο μυαλο μου να αναπνεω σωστα για μενα και το μωρο μου (εξωθησεις).

 

ηταν η πιο ομορφη εμπειρια της ζωης μου ως σημερα!!! αυτες οι ορμονες μετα, ειναι αλλο πραγμα!!! θυμαμαι για τις επομενες 3 ωρες αγαπουσα ολο τον κοσμο!!

 

 

:lol::lol: Τι όμορφη περιγραφή....! Σ' ευχαριστούμε! Το σώμα μας τελικά ξέρει τι κάνει...

 

Να σε ρωτήσω κάτι επειδή κ εγώ δεν θέλω να κάνω επισκληρίδιο (κ για να μην μπλοκάρω την έκκριση των φυσικών ορμονών όπως λες αλλά κ για να μην επηρεάσω το μωρό) πώς θα περιέγραφες τον πόνο; Μέχρι στιγμής δεν νιώθω συσπάσεις (αυτό το πέτρωμα όπως λένε) αλλά ελάχιστα πονάκια περιόδου όπως σε όλη την εγκυμοσύνη... Εσύ στην 37η εβδομάδα τι ένιωθες; Απλά αναρωτιέμαι αφού ως τώρα δεν νιώθω συσπάσεις όταν έρθει η ώρα τι θα νιώθω; Πόνο περιόδου κ πάλι απλά θα επαναλαμβάνεται περιοδικά σε όλο κ πιο σύντομα διαστήματα; Καμιά άλλη κοπέλα που να μην ένιωθε συσπάσεις braxton hicks; Τι συμβαίνει σε αυτή την κατηγορία γυναικών όταν φτάσει η πρώτη φάση του τοκετού;

 

Επίσης το κλύσμα προκαλεί πόνο; Ευτυχώς δεν θα κάνω το έχω ήδη συζητήσει, αλλά σε ρωτάω γιατί μου είχε πει η μαία μου κάτι τέτοιο ότι δηλ μπορεί να συμβεί κ θέλω απλά από περιέργεια να το επιβεβαιώσω γιατί έτσι κατάλαβα από την εμπειρία σου.

[maria.tst]

:lol::lol: Τι όμορφη περιγραφή....! Σ' ευχαριστούμε! Το σώμα μας τελικά ξέρει τι κάνει...

 

Να σε ρωτήσω κάτι επειδή κ εγώ δεν θέλω να κάνω επισκληρίδιο (κ για να μην μπλοκάρω την έκκριση των φυσικών ορμονών όπως λες αλλά κ για να μην επηρεάσω το μωρό) πώς θα περιέγραφες τον πόνο; Μέχρι στιγμής δεν νιώθω συσπάσεις (αυτό το πέτρωμα όπως λένε) αλλά ελάχιστα πονάκια περιόδου όπως σε όλη την εγκυμοσύνη... Εσύ στην 37η εβδομάδα τι ένιωθες; Απλά αναρωτιέμαι αφού ως τώρα δεν νιώθω συσπάσεις όταν έρθει η ώρα τι θα νιώθω; Πόνο περιόδου κ πάλι απλά θα επαναλαμβάνεται περιοδικά σε όλο κ πιο σύντομα διαστήματα; Καμιά άλλη κοπέλα που να μην ένιωθε συσπάσεις braxton hicks; Τι συμβαίνει σε αυτή την κατηγορία γυναικών όταν φτάσει η πρώτη φάση του τοκετού;

 

Επίσης το κλύσμα προκαλεί πόνο; Ευτυχώς δεν θα κάνω το έχω ήδη συζητήσει, αλλά σε ρωτάω γιατί μου είχε πει η μαία μου κάτι τέτοιο ότι δηλ μπορεί να συμβεί κ θέλω απλά από περιέργεια να το επιβεβαιώσω γιατί έτσι κατάλαβα από την εμπειρία σου.

 

Να ρωτήσω κάτι;

Υπάρχει δυνατότητα να μην γίνει κλύσμα???

[Marirena]

Είναι φυσιολογικό να μη νιώθεις τις προπαρασκευαστικές συσπάσεις, κι εγώ δεν τις ένιωθα - ή μάλλον νόμιζα πως δεν τις ένιωθα, αυτό δεν σημαίνει ότι εκείνη την ώρα δεν θα νιώθεις τους πόνους. Βρε κορίτσια όμως, ηρεμήστε λίγο με την επισκληρίδιο, μην τρελαίνεστε, δεν κάνει τόσα 'κακά' πια, εφόσον θα γίνει σωστά. Ούτε το θηλασμό χαλάει που έχω διαβάσει αλλού, ούτε στο μωρό κάνει κακό. Ίσα ίσα που σε κάποιες περιπτώσεις χαλαρώνει τη γυναίκα και βοηθάει πολύυυυ τη διαστολή και την εξέλιξη του τοκετού. Εφόσον γίνει σωστά είπαμε - μην πέσετε να με φάτε.

[Melina22]

Να ρωτήσω κάτι;

Υπάρχει δυνατότητα να μην γίνει κλύσμα???

 

Αν κ λίγο καθυστερημένα, ναι υπάρχει αυτή η δυνατότητα εξαρτάται απ΄τον/την γιατρό σου...

[Melina22]

ΕΕφόσον γίνει σωστά είπαμε - μην πέσετε να με φάτε.

 

:lol:

 

Εφόσον γίνει σωστά βοηθάει σε κάποιες περιπτώσεις έτσι είναι. Πολλές φορές όμως γίνεται με λάθος τρόπο κ έχει άσχημες συνέπειες.

 

 

ούτε στο μωρό κάνει κακό

 

Σε αυτό θα διαφωνήσω γιατί απ όσο ξέρω περνάει στο μωρό μέσω του πλακούντα..κ δεν μου φαίνεται κ πολύ λάιτ σαν φάρμακο...

 

Any drug that you receive will pass through your placenta to your baby, and your baby is more vulnerable to their toxic effects.

 

Keep in mind that your newborn baby's ability to "detox" - process and excrete these drugs - is much slower than yours. She is born with an immature system. Here is an example: it takes 2.7 hours for you to excrete the drug bupivacaine from your system. However for your baby the same process takes 8.1 hours!

 

http://www.natural-pregnancy-mentor.com/epidural-complications.html

[katerina-ioanna]

Εγώ πάω γέννησα 38 εβδομάδων υπερηχογραφικά, με βάση την τελευταία περίοδο ήμουν 40 εβδομάδων. Πάω Παρασκευή στο γιατρό, το μωρό δεν είχε κατέβει καθόλου, μου λέει είσαι σαν 6 μηνών έγκυος. Με στέλνει για NST, και όταν είδε τα αποτελέσματα μου λέει, αν δεν γεννήσεις στο μεταξύ, έρχεσαι την Τρίτη το πρωί. Ξαναπάω την Κυριακή, το μωρό εντελώς ψηλά. Του λέω να περπατάω μπας και κατέβει αλλά εκείνος πίστευε ότι δεν ισχύουν αυτά. Τελικά λέω τι έχω να χάσω και ρίχνω ένα 4ωρο περπάτημα την Κυριακή (2 ώρες το πρωί και 2 το βράδυ). Δευτέρα απόγευμα αρχίσαν τα πονάκια, πολύ ελαφριά σαν τσιμπηματάκια. Κατά τη 1 είχαν γίνει ανά 10λεπτο, άλλα όχι κάτι δυνατό. Παίρνω το γιατρό και μέχρι να πάω στο μαιευτήριο είχαν γίνει ανά 5 λεπτά. Ωραία λέω γεννάω. Με κοιτάνε - διαστολή 1 στις 2 το βράδυ. Μου λένε κανονικά είναι να φύγεις, αλλά ο γιατρός είπε να σε κρατήσουμε γιατί ούτως ή άλλως ήταν να έρθεις το πρωί. Ρωτάω πότε το βλέπετε για γέννα, μου λένε το μεσημέρι και αν. Οι πόνοι συνέχιζαν και γίνονταν πιο έντονοι, αλλά εντελώς υποφερτοί. Έρχεται ο γιατρός στις 6.30 και μου λέει ότι θα προσπαθήσουμε για φυσιολογικό. Μου βάζει ορό και πόναγα πολύ, αλλά δεν μου έκανε επισκληρήδιο, μου λέει είναι νωρίς - δεν θέλω να αναστείλω τη διαστολή. Επτά η ώρα έρχεται μου σπάει τα νερά και για να μην πολυλογώ ένιωσα το μωρό να κατεβαίνει και μετά από λίγο δεν κρατιόμουνα. Ο γιατρός ξαναγύρισε τρέχοντας και σχεδόν δεν προλαβαίνανε να με πάνε στην αίθουσα τοκετού. Στις 7.45 είχα γεννήσει τη μπέμπα με δύο περιτυλίξεις και γνήσιο κόμπο στο λώρο. Ο γιατρός μου είπε "Κατερίνα δες ο Θεός τη βοήθησε"!

 

Μόλις κατέβηκε το μωρό, από πόνους δεν καταλάβαινα τίποτα, νομίζω ότι η φύση προνοεί.

 

Στο νοσοκομείο μου κάνανε κλύσμα, αλλά τι να πω δεν έπιασε εκείνη την ώρα?, και μετά, καθόλη τη διάρκεια του τοκετού, το έντερό μου ήταν ανεξέλεγκτο. Να φανταστείτε, επειδή μόλις φάνηκε το κεφάλι η μπέμπα βγήκε πολύ γρήγορα με 3 εξωθήσεις, μου λέγανε να κρατηθώ και να μην σπρώχνω για να προλάβουν να με καθαρίσουν με μπεταντίν και να μου αλλάξουν τα σεντόνια.

 

Μαθήματα ανώδυνου είχα κάνει και με βοήθησαν πάρα πολύ γιατί δεν έχανα την αυτοσυγκέντρωσή μου από τον πόνο και όταν ήρθε η ώρα συνεργαζόμουν μια χαρά. Οι τεχνητοί πόνοι πάντως είναι πολύ ζόρικοι γιατί δεν είναι περιοδικοί όπως οι φυσιολογικοί πόνοι - πονάς συνέχεια.

[cmavrani]

Καλημερα σε ολους!

 

Χθες ειχα ραντεβου με το γιατρο μου και απογοητευτηκα πολυ....Σε ολα τα ραντεβου ως τωρα, οταν θεταμε το θεμα του τοκετου αυτος μας ελεγε οτι ειναι νωρις ακομα και οτι θα τα πουμε στην πορεια. Ειχαμε καταφερει μονο να πουμε πως ειμαστε πολυ υπερ του φυσικου τοκετου πραγμα στο οποιο ειχε συμφωνησει κι αυτος και επειδη ειχα ακουσει και απο την κοπελα που μας τον συστησε οτι ισχυει ειχα ηρεμησει.

Τωρα που μπαινω σε λιγες μερες στον 9ο θεωρησα οτι θα συζητησουμε επιτελους για εκεινη τη μερα!Του ειπαμε λοιπον να μιλησουμε σχετικα με αυτο και μας <και τι να πουμε>? Ρε κοριτσια, εσας οι γιατροι σας δε σας ειπαν απο μονοι τους 5 πραγματα για να ξερετε τι να περιμενετε?????

Οπως και να εχει, εμεις επιμειναμε γιατι εδω και πολυ καιρο κρατιεμαι στο να ρωτησω καποια πραγματα.

Καταρχας να τονισω πως εννοειται πως εμπιστευομαι την κριση του καθε γιατρου για το αν χρειαστει πχ καισαρικη η κατι αλλο, γιατι αυτος αλλωστε ειναι και ο λογος που παρακολουθουμε μια εγκυμοσυνη και γενναμε σε νοσοκομειο. Αν ημουν απολυτη μονο για φυσικο και φυσιολογικο τοκετο θα γεννουσα σπιτι.

Ομως θελω, μεχρι να φτασει το σημειο που να ειναι μια παρεμβαση απαραιτητη, να ειναι σεβαστες οι αποψεις μου περι του τοκετου. Γιατι μιλαμε για το δικο μου σωμα, και για το δικο μου παιδι!

Ξεκινησα λοιπον να του λεω οτι θα ηθελα να μην κανω επισκληριδιο. Και εκει κιολας γελασε και μου ειπε πως αν τα καταφερω ετσι θα τον εκπληξω πολυ....δε μου ειπε οχι, αλλα δε μου αρεσε αυτη η αντιμετωπιση. Στην ερωτηση μου αν υπαρχουν καποιες εναλλακτικες εναντι της επισκληριδιου μου ειπε μονο μαγεια!! Μου ειπε πως αυτοι θα τα εχουν ολα ετοιμα και οταν το θελησω θα μου κανουν επισκληριδιο. Εμενα αυτο δε με βοηθαει! Γιατι ξερω πως εκεινη την ωρα θελω καποιον να με στηριξει στις αποψεις μου και οχι να μου εχει ευκολα μια λυση που τον βολευει....

Μετα απο αυτο ουτε καν του ανεφερα τα αλλα που ηθελα να του πω...οτι δηλαδη δε θελω να γινει ασκοπη χρηση ωκυτοκινης (ξερω οτι σε παρα πολλα μαιευτηρια βαζουν ωκυτοκινη μεσα στον ορο για να επισπευσουν τη διαδικασια), οτι δε θελω να πιεζουν στην κοιλια μου κατα τη διαρκεια της εξωθησης (μονο αν χρειαστει στην πορεια, οχι με την πρωτη εξωθηση οπως ειθισται και παλι για λογους ευκολιας).

Ρωτησα αν συνεργαζεται με καποια μαια, γιατι σκεφτηκα πως θα ηθελα ενα δικο μουη ανθρωπο για να στηριξει τα θελω μου εκεινη τη στιγμη. Μου ειπε πως οχι, υπαρχουν μαιες εκει της βαρδιας που ειναι πολυ καλες.Εγω αυτο δεν το αμφισβητω, απλα ηθελα για ψυχολογικους λογους να ειχα καποια μαζι μου.

Φοβαμαι πολυ οτι θα ειμαι απλος θεατης στον ιδιο μου τον τοκετο...αισθανομαι οτι με βιαζουν σε πραγματα που δεν επιθυμω!Με το γιατρο μου δεν εχω ανεση να μιλησω, οχι να περασω τοσες εντονες ωρες μαζι του.

Και ο αντρας μου εκνευριστηκε που δε μας ειπε απο μονος του 2 πραγματα για εκεινη τη μερα να ξερουμε και μου ειπε αν θελω να παμε αλλου..δεν ξερω τι να κανω!Οπως ηδη σας ειπα μπαινω στον 9ο...και δεν ειμαι καθολου σιγουρη αν θα ειναι καλυτερα αν παω αλλου...ηταν λαθος μου που δεν αλλαξα απο την αρχη γυναικολογο, γιατι απο την αρχη δε μου αρεσε το γεγονος των 5λεπτων επισκεψεων. Πιστευα ομως οτι στην πορεια της εγκυμοσυνης θα αναπτυξουμε μια σχεση, πραγμα το οποιο δεν εγινε ποτε!

Πειτε μου τι πιστευετε....να αλλαξω γιατρο? Εχετε καποιον καλο να μου προτεινετε? Καθως ο δικος μου ειναι στο ΑΤΤΙΚΟ θα προτιμουσα καποιον στο Ελενα (μιλαω για αυτα τα μαιευτηρια μονο καθως ειναι τα μονα φιλικα προς βρεφη στην Ελλαδα).

Επισης πειτε μου αν εχετε εμπειρια σχετικα με τη χρηση επισκληριδιου στο ΑΤΤΙΚΟ...πως εχουν τα πραγματα εκει? Σε πιεζουν στο να την κανεις η οχι?

 

Ευχαριστω πολυ!

[EVAnet]

cmavrani μόλις σου έστειλα pm.

[sofi@p]

Καλημερα σε ολους!

 

Χθες ειχα ραντεβου με το γιατρο μου και απογοητευτηκα πολυ....Σε ολα τα ραντεβου ως τωρα, οταν θεταμε το θεμα του τοκετου αυτος μας ελεγε οτι ειναι νωρις ακομα και οτι θα τα πουμε στην πορεια. Ειχαμε καταφερει μονο να πουμε πως ειμαστε πολυ υπερ του φυσικου τοκετου πραγμα στο οποιο ειχε συμφωνησει κι αυτος και επειδη ειχα ακουσει και απο την κοπελα που μας τον συστησε οτι ισχυει ειχα ηρεμησει.

Τωρα που μπαινω σε λιγες μερες στον 9ο θεωρησα οτι θα συζητησουμε επιτελους για εκεινη τη μερα!Του ειπαμε λοιπον να μιλησουμε σχετικα με αυτο και μας <και τι να πουμε>? Ρε κοριτσια, εσας οι γιατροι σας δε σας ειπαν απο μονοι τους 5 πραγματα για να ξερετε τι να περιμενετε?????

Οπως και να εχει, εμεις επιμειναμε γιατι εδω και πολυ καιρο κρατιεμαι στο να ρωτησω καποια πραγματα.

Καταρχας να τονισω πως εννοειται πως εμπιστευομαι την κριση του καθε γιατρου για το αν χρειαστει πχ καισαρικη η κατι αλλο, γιατι αυτος αλλωστε ειναι και ο λογος που παρακολουθουμε μια εγκυμοσυνη και γενναμε σε νοσοκομειο. Αν ημουν απολυτη μονο για φυσικο και φυσιολογικο τοκετο θα γεννουσα σπιτι.

Ομως θελω, μεχρι να φτασει το σημειο που να ειναι μια παρεμβαση απαραιτητη, να ειναι σεβαστες οι αποψεις μου περι του τοκετου. Γιατι μιλαμε για το δικο μου σωμα, και για το δικο μου παιδι!

Ξεκινησα λοιπον να του λεω οτι θα ηθελα να μην κανω επισκληριδιο. Και εκει κιολας γελασε και μου ειπε πως αν τα καταφερω ετσι θα τον εκπληξω πολυ....δε μου ειπε οχι, αλλα δε μου αρεσε αυτη η αντιμετωπιση. Στην ερωτηση μου αν υπαρχουν καποιες εναλλακτικες εναντι της επισκληριδιου μου ειπε μονο μαγεια!! Μου ειπε πως αυτοι θα τα εχουν ολα ετοιμα και οταν το θελησω θα μου κανουν επισκληριδιο. Εμενα αυτο δε με βοηθαει! Γιατι ξερω πως εκεινη την ωρα θελω καποιον να με στηριξει στις αποψεις μου και οχι να μου εχει ευκολα μια λυση που τον βολευει....

Μετα απο αυτο ουτε καν του ανεφερα τα αλλα που ηθελα να του πω...οτι δηλαδη δε θελω να γινει ασκοπη χρηση ωκυτοκινης (ξερω οτι σε παρα πολλα μαιευτηρια βαζουν ωκυτοκινη μεσα στον ορο για να επισπευσουν τη διαδικασια), οτι δε θελω να πιεζουν στην κοιλια μου κατα τη διαρκεια της εξωθησης (μονο αν χρειαστει στην πορεια, οχι με την πρωτη εξωθηση οπως ειθισται και παλι για λογους ευκολιας).

Ρωτησα αν συνεργαζεται με καποια μαια, γιατι σκεφτηκα πως θα ηθελα ενα δικο μουη ανθρωπο για να στηριξει τα θελω μου εκεινη τη στιγμη. Μου ειπε πως οχι, υπαρχουν μαιες εκει της βαρδιας που ειναι πολυ καλες.Εγω αυτο δεν το αμφισβητω, απλα ηθελα για ψυχολογικους λογους να ειχα καποια μαζι μου.

Φοβαμαι πολυ οτι θα ειμαι απλος θεατης στον ιδιο μου τον τοκετο...αισθανομαι οτι με βιαζουν σε πραγματα που δεν επιθυμω!Με το γιατρο μου δεν εχω ανεση να μιλησω, οχι να περασω τοσες εντονες ωρες μαζι του.

Και ο αντρας μου εκνευριστηκε που δε μας ειπε απο μονος του 2 πραγματα για εκεινη τη μερα να ξερουμε και μου ειπε αν θελω να παμε αλλου..δεν ξερω τι να κανω!Οπως ηδη σας ειπα μπαινω στον 9ο...και δεν ειμαι καθολου σιγουρη αν θα ειναι καλυτερα αν παω αλλου...ηταν λαθος μου που δεν αλλαξα απο την αρχη γυναικολογο, γιατι απο την αρχη δε μου αρεσε το γεγονος των 5λεπτων επισκεψεων. Πιστευα ομως οτι στην πορεια της εγκυμοσυνης θα αναπτυξουμε μια σχεση, πραγμα το οποιο δεν εγινε ποτε!

Πειτε μου τι πιστευετε....να αλλαξω γιατρο? Εχετε καποιον καλο να μου προτεινετε? Καθως ο δικος μου ειναι στο ΑΤΤΙΚΟ θα προτιμουσα καποιον στο Ελενα (μιλαω για αυτα τα μαιευτηρια μονο καθως ειναι τα μονα φιλικα προς βρεφη στην Ελλαδα).

Επισης πειτε μου αν εχετε εμπειρια σχετικα με τη χρηση επισκληριδιου στο ΑΤΤΙΚΟ...πως εχουν τα πραγματα εκει? Σε πιεζουν στο να την κανεις η οχι?

 

Ευχαριστω πολυ!

 

κοριτσάκι μου, σου εύχομαι κατ΄αρχήν με το καλό το μωράκι σου!!!

εγώ γέννησα το 1ο μου παιδάκι στο ΙΑΣΩ με έναν γιατρό που μου έλεγε να κάνω επισκληρίδιο κι ότι δεν υπάρχει λόγος να πονάμε στον 21ο αιώνα και μια μαία που μασούσε τσίχλα και μου έβαλε ωκυτοκίνη (ενώ με είχαν πιάσει κανονικά οι πόνοι αλλά ήταν βράδυ και ήθελαν να τελειώνουν γιατί ο γιατρός είχε κι άλλη γέννα μετα) και με είχαν καθηλώσει ανάσκελα να μη μπορώ να κουνήσω... αποτέλεσμα?? να σταματήσουν οι συσπάσεις της μήτρας, να πέσουν οι παλμοί του μωρού και να με τρέχουν για επείγουσα καισαρική. τελικά το μωρό γεννήθηκε με βεντούζα φυσιολογικά και 2 μαίες έσπρωχναν με τους αγκώνες τους την κοιλιά μου.

στο 2ο παιδάκι μου (είχα αλλάξει γιατρό και μαία για άλλους λόγους) η μαία (65 ετών) ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να μου συμβεί. μου έκανε πρόκληση με το χέρι (πήγα με ραντεβού γιατί το μωρό ήταν μεγάλο) και ήμουν όρθια και περπατούσα στο προαύλιο του ΜΗΤΕΡΑ για κάνα 3ωρο. μετά με έβαλε κάτω από ζεστό ντους και όταν ήρθε η ώρα με πήγε περπατώντας στην αίθουσα των εξωθήσεων και σε 10 λεπτά γέννησα χωρίς επισκληρίδιο, με ανάσες, χωρίς εφιαλτικό πόνο.

 

ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ να σου στερήσει τη γέννα που θες, εκτός αν υπάρχει ιατρικός λόγος. να ζητήσεις να είσαι όρθια ή καθιστή, να μη σου βάλουν τεχνητούς πόνους (είναι πολύ δυνατοί και συνεχόμενοι, καμμιά σχέση με τους φυσιολογικούς πόνους). οι ανάσες θα σε βοηθήσουν πολύ και να ξέρεις ότι το σώμα σου θα ξέρει πολύ καλά τί να κάνει εκείνη την ώρα.

και πάλι με το καλό σου εύχομαι το μωράκι σου!!!

[aasimak]

Ωχ έπαθες ότι είχα πάθει και εγώ και άλλαξα γιατρό. Βέβαια την καισαρική που φοβόμουνα δεν την γλίτωσα τουλάχιστο όμως ξέρω πως έγινε γιατι έπρεπε και όχι γιατι βόλευε το γιατρό. Μια απορία βρε παιδια...γιατι γίνονται γυναικολόγοι? και όχι κάτι άλλο?

[cmavrani]

Σας ευχαριστω για τις απαντησεις σας!

sofi@p με ενθαρρυνεις με τα λογια σου να μην αφησω κανεναν να μου κανει πραγματα που δεν επιθυμω...το προβλημα απλα ειναι πως θα το επιτυχω αυτο? Ειδικα αφου ουτε ο αντρας μου θα ειναι μεσα ουτε καποια δικια μου μαια...

aasimak εσυ σε ποιο μηνα αλλαξες γιατρο?

 

Εγω μολις μιλησα με την ευτοκία και έκλεισα ενα ραντεβου για αυριο.

Θελω να δω τι εναλλακτικες προτείνουν αυτοί. Γενικα ειμαι επιφυλακτικη σε μια γεννα εκτος μαιευτηριου η χωρις γιατρους αλλα θελω να δω τι λενε. Μου αρεσε παντως που ενω απο το τηλεφωνο τους μιλησα ηδη για τις επιφυλαξεις μου δε με σνομπαραν παρα μου ειπαν οτι μπορουμε απλα να συζητησουμε για τους φοβους μου κτλ χωρις να σημαινει κατι αυτο για περαιτερω συνεργασια.

Για να δουμε λοιπον!

[aasimak]

aasimak εσυ σε ποιο μηνα αλλαξες γιατρο?

 

Στις 35 εβδομάδες ήμουνα αν θυμάμαι καλά. Πέρασα ζόρικα ψυχολογικά αλλά στο τέλος όλα καλά θα πάνε όπως και να γεννήσεις. Η κάθε μέρα με το παιδί σου θα σου δίνει χαρά και λυσμονιά για τις δυσκολίες.

[tinatoro82]

Καλημέρα μανούλες !!!

Εγώ γέννησα πριν 40 μέρες με φυσιολογικό τοκετό και χωρίς επισκληρίδιο και άμα σας πω ότι δεν κατάλαβα τίποτα θε με πιστέψετε; Βέβαια το τίποτα είναι σχετικό, αλλά δεν πόνεσα πολύ, σαν να είχα πόνους περιόδου και γέννησα μέσα σε δύπ ώρες από τότε που ξεκίνησαν οι συσπάσεις. Από 1 διαστολή πήγα στην τέλεια διαστολή μέσα σε ένα τέταρτο, παραλίγο να το κάνω στο διάδρομο το μωρό. Οπότε μην φοβάστε τίποτα, υπάρχουν και πολύ εύκολες γέννες !!!!

[sofi@p]

Στις 35 εβδομάδες ήμουνα αν θυμάμαι καλά. Πέρασα ζόρικα ψυχολογικά αλλά στο τέλος όλα καλά θα πάνε όπως και να γεννήσεις. Η κάθε μέρα με το παιδί σου θα σου δίνει χαρά και λυσμονιά για τις δυσκολίες.

η αδερφή μου άλλαξε προχτές γιατρό στις 39+5