ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΤΟΚΕΤΟΣ ΜΕ ΑΝΕΣΗ....Κ ΕΥΚΟΛΙΑ!!!!!

[peny]

Αλήθεια μπορείται να μου λύσεται κάποιες απορίες?

/QUOTE]

Καταρχήν μην αγχώνεσαι!Εγώ γέννησα στο Αλεξάνδρας πιστεύω πως θα ναι τα ίδια.Στην αρχή σου δίνουν μια ρόμπα και σε "ετοιμάζουν" (κλίσμα κλπ) εκεί έχει και μπάνιο και μπορείς να πλυθείς.Μέτα σε πάνε στην αίθουσα τοκετών που είναι πολλά δωμάτια και όταν φτάσεις σε τελεία διαστολή σε πάνε στο χειρουργείο. Τώρα στη δική μου περίπτωση δεν με έβαλαν μέσα με μικρή διαστολή με άφησαν έξω με τους δικούς μου και έκοβα βόλτες στους διαδρόμους πήγαινα με κοίταγε η μαία και όταν ήρθε η ώρα με πήραν μέσα.Αυτό ήταν το καλύτερο γιατί δεν ήμουν μόνη μου τόσες ώρες (από τις 7 μέχρι τις 12 !!).Αυτό που θα σε βοήθησει πολύ έιναι ο ανώδυνος τοκετός και η μαία.Εγώ με τις αναπνοές που έμαθα βοήθηθηκα πολύ.Με το καλό το ζουζούνι σου!!

[vivianli]

Αλήθεια μπορείται να μου λύσεται κάποιες απορίες?

/QUOTE]

Καταρχήν μην αγχώνεσαι!Εγώ γέννησα στο Αλεξάνδρας πιστεύω πως θα ναι τα ίδια.Στην αρχή σου δίνουν μια ρόμπα και σε "ετοιμάζουν" (κλίσμα κλπ) εκεί έχει και μπάνιο και μπορείς να πλυθείς.Μέτα σε πάνε στην αίθουσα τοκετών που είναι πολλά δωμάτια και όταν φτάσεις σε τελεία διαστολή σε πάνε στο χειρουργείο. Τώρα στη δική μου περίπτωση δεν με έβαλαν μέσα με μικρή διαστολή με άφησαν έξω με τους δικούς μου και έκοβα βόλτες στους διαδρόμους πήγαινα με κοίταγε η μαία και όταν ήρθε η ώρα με πήραν μέσα.Αυτό ήταν το καλύτερο γιατί δεν ήμουν μόνη μου τόσες ώρες (από τις 7 μέχρι τις 12 !!).Αυτό που θα σε βοήθησει πολύ έιναι ο ανώδυνος τοκετός και η μαία.Εγώ με τις αναπνοές που έμαθα βοήθηθηκα πολύ.Με το καλό το ζουζούνι σου!![/Q

Σ' ευχαριστώ πολύ καλή μου peny

[Lisetta]

Κοριτσια καλημερα!!!! Ετσι που διαβαζω τα μνμ σας χαιρομαι τοοοσο πολυ γιατι ειναι υπεροχο συναισθημα να εχεις μια ευκολη εγκυμοσυνη.

Εγω παλι δε μπορω να καταλαβω την διαφορα μιας ευκολης ή δυσκολης εγκυμοσυνης με ΦΤ.

Αν με ρωτατε την εμπειρια μου θα πω οτι ζοριστηκα... ξεκινησα με διαστολη 0, τα νερα δεν εσπασαν αλλα πονουσα παααρα πολυ. Ειχε μολις τελειωσει το ραντεβου της βδομαδας με το γιατρο μου, με κοιταξε και μου ειπε θελεις λιγες μερες ακομα.... ΠΕΡΠΑΤΑ ΠΕΡΠΑΤΑ ΠΕΡΠΑΤΑ.... γιατι ο τραχηλος δεν ηταν ετοιμος ακομα

Εγω απο τους πονους ουτε να καθησω δε μπορουσα... ηταν ακριβως πονοι περιοδου λιγο πιο δυνατοι απο τους συνηθισμενους.

Απο το ιατρειο του εφυγα στις 12 το μεσημερι με σκοπο να κατεβω στο κεντρο για περπατημα......Επειδη ομως δεν ειχα δυναμεις σταματησαμε στην καφετερια της κλινικης μου (τυχαια περνουσαμε απο εκει..) για να φαω μια τυροπιτα.... Εφαγα τη μιση και οι πονοι με επιαναν και με αφηναν αλλα νερα δε σπαγαν. Καθε 10 λεπτα πηγαινα στη τουαλετα και λιγο χαλαρωνα. Αυτη η κατασταση διερκεσε περιπου 2 ωρες. Καποια στιγμη δεν αντεξα και ειπα σε μια κοπελα εκει να ξαπλωσω καπου για να χαλαρωσω. Μου απαντησε πως απο τη στιγμη που ειμαι στο μηνα μου πρεπει να με κοιταξει απο κατω και να με βαλει μεσα..... τα'χασα.... τελοσπαντων με κοιταξε και μου λεει: "τα νερα εχουν ηδη σπασει.... ξεκιναμε...."

Ειλικρινα εγω δεν ειδα νερα να σπανε....

Καναμε τις απαραιτητες ετοιμασιες, ξεκινησα με διαστολη 0... καποια στιγμη ενιωσα φριχτους πονους και πεταγομουν.... δεν τους αντεχα... αναγκαστηκαν να μου κανουν επισκληριδιο νωριτερα..... για μιση ωρα ενιωσα την ανακουφιση της ζωης μου... μετα ομως για 3 ωρες ενιωθα ωδινες... χτυπιομουν... κουνιομουν συνεχως και τους παρακαλουσα να μου κανουν κι αλλη ενεση. Η 2η δοση που μου εβαλαν μαλλον δεν εφτασε κι οταν ηρθε η ωρα εξοδου απλα εκανα το σταυρο μου και ειπα "Θεε μου βοηθησε με τωρα που φτανουμε στο τελος να βγει το μωρο μου καλα" Κι οντως βγηκε ενας πανεμορφος πριγκιπας με υπεροχα μπλε ματια..... Ημουν τυχερη γιατι η μαια που ειχα διπλα μου ηταν ο σωτηρας μου... ηταν απο πανω μου και με βοηθουσε οσο δε φανταζεστε (οποια ειναι απο ηρακλειο και θελει να γεννησει στο Μητερα μπορω να της δωσω πληροφοριες)

Απο εκει και περα δε θυμαμαι τπτ πια... Ουτε τον ενιωσα οταν μου τον ακουμπησαν πανω μου (κι αυτο με στεναχωρησε πολυ)

Τελικα ο τοκετος κρατησε 3 ωρες (κατι που συνηθως δε συμβαινει σε πρωτοτοκη)....

Εξαιτιας ομως των ωδινων ζοριστηκα πολυ και δεν ενιωσα οτι ο τοκετος μου ηταν ευκολος. Ισως φταιει και το γεγονος οτι δεν εκανα μαθηματα ανωδινου τοκετου (ειχα ρωτησει στη κλινικη και μου ειπαν δε χρειαζεται με την επισκληριδιο)

Θελω τοσο πολυ να προχωρησω σε μια 2η εγκυμοσυνη αλλα ακομα δεν εχω καταλαβει τι συνεβει και ταλαιπωρηθηκα με τους πονους. Ο γιατρος μου ειπε πως η δοση της επισκληριδιου δεν εφτασε. Τον ακουγα ομως που ελεγε "μη της βαλετε μεγαλη δοση γιατι δε θα με βοηθησει στο σπρωξιμο"

 

Ισως θα επρεπε να κανω μαθηματα ανωδινου τοκετου (παλι οταν σου λενε δε χρειαζεται, γιατι να τα κανω?????)

 

Ισως δεν εγινε καλη συννενοηση γιατρου-αναισθησιολογου

 

Δε ξερω τι σημαινει δυσκολος τοκετος(καταλαβα απο τα μνμ σας τι σημαινει ευκολη και ειλικρινα μου φαινεται απιαστο ονειρο), θα θελα ομως πολυ να ζησω την εμπειρια ενος ευκολου τοκετου και να νιωσω τα πρωτα δευτερολεπτα το μωρο μου.

 

Εσεις που ζησατε την εμπειρια του ευκολου τοκετου μπορειτε να μου πειτε κατι???? εχει να κανει με την λεκανη της καθε γυναικας??? εχει να κανει με το περπατημα???

 

ΥΓ. Η εγκυμοσυνη μου 9 μηνες ηταν υπεροχη... ουτε πονοι, ουτε εμετοι, ουτε νευρα.... μονο χαρα, γελιο και ηρεμια (να 'ναι καλα και οι δικοι μου ανθρωποι)

[PASOUMI]

να σου ζησει το μωρακι σου!παντα καλοτυχο κ ευτυχισμενο.

 

ετσι οπως τα περιγραφεις παντως ευκολος τοκετος ηταν σε γενικες γραμμες.

μονο κ μονο η διαρκεια του τα λεει ολα.

ουτε επιπλοκες ουτε τιποτα.εδω μεσα εχουν γραφτεί πολυ πολυ χειροτερες εμπειριες.

το οτι πονεσες, αλλοιμονο πια. δεν γινεται αλλιως. κ οσο για τη ποσοτητα αναισθητικου κ εγω που σε 3 ωρες γεννησα εκανα 2 δοσεις κ ακουγα το γιατρο που ελεγε μην βαλετε πολυ ποσοστηα για να μπορει να συνεργαζεται. πονουσα βεβαιοα αλλα ηταν απλα πιο υποφερτοι οι πονοι.

[Lisetta]

Απο τι εξαρταται μια τσακ-μπαμ γεννηση???????????????????????? εχει καταλαβει καποια να μου πει????

[Tour_baby]

Νομίζω απο τα κιλά του μωρού και απο τη κατασκευή της κάθε μητέρας.. Ακόμα μια αγχωμένη και εγώ για τη γέννα μου.. Αν και ο γιατρός λέει οτι η κατασκευή μου είναι ιδανική για φυσιολογική γέννα ακόμα ειμαι με το άγχος του βάρους του παιδιού γιατί αν πάρει απο το πατέρα του και πάει εν μέρη κληρονομικό με βλέπω να το βγάζω 5 κιλά!! Βέβαια και εγώ που βγήκα 3 κιλά η μητέρα μου έκανε 10 ώρες να με γεννήσει!! Τι να πώ υποθέσεις κάνω !!!

[babystar]

Απο τι εξαρταται μια τσακ-μπαμ γεννηση???????????????????????? εχει καταλαβει καποια να μου πει????

Έβγαλα μωρό 3700 μέσα σε 2 ώρες (από τον πρώτο πόνο) αλλά είμαι θα έλεγα μεγαλόσωμη, με ανοιχτή λεκάνη. Δεν ξέρω αν παίζει ρόλο αυτό...Προσωπικά δε νομίζω ότι είναι μόνο η κατασκευή, ξέρω πολύ πολύ μικροκαμωμένη κοπέλα που γέννησε πολύ γρήγορα και "εύκολα", αλλά όχι μεγάλο μωρό 2500 και 2600 (δυο μωρά σε δυο γέννες).

 

Εγώ πάλι έχω την εντύπωση ότι είναι κάτι κληρονομικό. Σε όλο μας το σόι, όλες οι γυναίκες (από γιαγιά που ρώτησα) γεννάμε εύκολα. Και από φίλες που ξέρω που γέννησαν εύκολα, οι μανάδες τους γέννησαν επίσης εύκολα...Δεν ξέρω...Χωρίς άγχος και δεν έχει σημασία πόσες ώρες θα κάνετε-γνώμη μου. Βέβαια μιλάω εκ του σφαλούς...Ο γιατρός μετά τη γέννα, μου είπε (μεταξύ αστείου και σοβαρού) την επόμενη φορά που θα είμαι έγκυος να κάνω πρόκληση (κοινώς με ραντεβού), γιατί δεν πρόκειται να προλάβω να πάω στην κλινική να γεννήσω αν με πιάσουν εκτός κλινικής οι πόνοι, θα γεννήσω πολύ γρήγορα. Αφού στον πρώτο τοκετό έκανα μόνο 2 ώρες, λέει, στον επόμενο ούτε που θα το καταλάβω...Τι να πω....

[κατερινα_κι]

καλησπερα σε ολες .μιας κ εγω εβαλα αυτο το 8εμα

κ σιγουρα ενθαρρυναμε πολλες υποψηφιες μανουλες...

καποιες αλλες ομως επειδη μπορει να τις προκαταβαλαμε .....

8α ηθελα με τι σειρα μου να πω ... οτι σιγουρα δεν υπαρχουν στανταρ σε αυτο το ζητημα της γεννας . ειναι θελημα θεου ... η 8ετικη σκεψη ομως ειμαι βεβαιη πως βοηθαει απιστευτα πολυ!

 

εσεις οι εγκυουλες ομως καλα 8α κανετε ->

να μην ζητατε απο καμια "8ειτσα" να σας λεει την δικη της εμπερια .

να περιμενετε μεχρι να ζησετε την δικη σας .

 

 

* το καλοκαιρακι του 2008 ,2 μηνες πριν γεννησω ,βρεθηκα να κανω μπανιο (δεν περπατουσα πολυ,ομως εκανα αρκετα μπανακια,σε ωραια παραλια στην χαλκιδικη!!!!!!)κ να πινω καφε ,με μια πολυ σπαστικη κ ανοητη κοπελα ...που επειδη γεννησε με καισαρικη (ηταν τυλιγμενο το μωρο κ κανα δυο αλλα προβλημματα) συνεπως τι να εκανε ο γιατρος της??

κ αυτοι δεν μπορουν να κανουν θαυματα .

και μη σεβομενη την κατασταση μου ,αρχισε να κατηγορει ΟΛΟΥΣ τους γιατρους ... να με προιδεαζει για εναν παρομοιο τοκετο κοκ

8υμαμαι πως με ταραξε ιδιαιτερα πολυ ...

της ειπα ομως οτι σκεφτομαι θετικα κ οτι σε μενα 8α πανε ολα καλα ( κ τσατιστηκε!)

 

κ ετσι κ εγινε ,σκεφτομουν οτι ολα μπορουν να πανε καλα κ πηγαν!

γεννησα με φυσιολογικη διαδικασια τοκετου διχως χρηση επισκληριδιου.

στην πητ (πιθανη ημερομηνια τοκετου) μια κοριτσαρα 3400.

 

ευχομαι σε ολες τις εγκυουλες τις παρεας μας

με το καλο να ερ8ει το μωρακι τους στον κοσμο ...

εεεεε και να το θηλασουν!

[tsamar]

κοριτσια και εγω γρηγορη ημουν!

εφτιαχνα ενα κεικ και καπως δεν ημουν καλα........ και κατα τις 22.30 αρχισαν τα πονακια ανα 10'

υποφερτοι πονοι, 1 παρα πήγαμε στο νοσοκομειο - Ελενα - με διαστολή 2!!!!!

και σκεφτομουν οτι θα αργησουμε πολυ

αλλα τελικα γεννησα στις 5.30 το πρωί με φυσιολογικο τοκετο και χωρις επισκληρίδιο γιατι εχω σκολιωση και δεν εμπαινε ο καθετήρας!!!!!παντως ολη η γεννα ειναι κατι π.γλυκο μεσα μου

[marmar]

Η πρώτη γέννα και για εμένα ήταν παιχνιδάκι!!! Δεν κατάλαβα τίποτα απο πόνους αφού είχαν μαζευτεί 10 γιατροί και ξύναν τα κεφάλια τους με απορία.....χαχαχα!!! Κυριολεκτικά το "εφτυσα"το παιδί, τρείς φορές έσπρωξα και βγήκε το κεφάλι. Μισή ωρίτσα!!! Φυσικά δεν συζητάμε για επισκληρίδιο και αναισθησίες....δεν προλάβαμε και δεν θέλαμε. Για το δεύτερο δεν μπορώ να πώ το ίδιο αλλά και πάλι δεν θα το άλλαζα με τίποτα, όσο κι αν υπέφερα!!!

[Eowyn]

Μπράβο σας κορίτσια! Και εγώ εύχομαι να γεννήσω έτσι...εύκολα. Είμαι στον 7ο τώρα και θα πρέπει να αρχίσω να περπατάω, αφού ο καιρός δεν είναι τόσο ζεστός ακόμα για μπάνια! Είμαι μεγαλόσωμη και έχω πάρει ώς τώρα 5,5 κιλά....δεν έχω όμως πολύ ανοιχτή λεκάνη.....προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά όμως!

[nimar1]

Γεννησα και τα δυο μου παιδακια φυσιολογικα, στην κορη μου ταλαιπωρηθηκα λιγο, παρολο που γεννησα μεσα σε 4 ωρες, γιατι μου εκαναν τεχνητους πονους, αργησαν να μου κανουν επισκληριδιο, στο γιατρο ετυχε μια επειγουσα καισαρικη και διαφορα αλλα. . Αλλα στο γιο μου, ολα κυλησαν τελεια. Η μονη στιγμη που φρικαρα ηταν στις εξωθησεις, γιατι νομιζα οτι ειδα το γιατρο να παιρνει ψαλιδι για να με κοψει! Παραισθησεις, και να φανταστειτε τελικα δεν σκιστηκα καν, ειχα μονο μια γρατσουνια κι ο γιος μου βγηκε και 3720. Δυο ωρες μετα εκανα ντους γιατι δεν πονουσα καθολου και νομιζα ειναι απο την επισκληριδιο, οποτε σκεφτομουνα να κανω τωρα που προλαβαινω πριν περασει η επιδραση και αρχισω να ποναω. Τελικα, δεν πονεσα ποτε, ουτε εγω δεν το πιστευα, ενιωθα και νιωθω σαν να μη γεννησα. Αρα οι υποψηφιες μανουλες μη φοβαστε τιποτα, αν δεν τυχουν ολες οι γκαντεμιες μαζεμενες οπως σε μενα στην κορη μου(που δε θα τυχουν )ολα θα πανε καλα!

[nasia84]

Η μικρή μου μεγάλωνε πολύ και επειδή είχα χαμηλό πλακούντα αποφασίσαμε να κάνουμε προκληση τοκετού στις 13/3 σε μαιευτήριο της Θεσσαλονίκης.Στις 12/3 αργά το βράδυ είχα νιώσει ένα πονάκι στις 10.45 ασυνήθηστο αλλά δεν έδωσα σημασία και κοιμήθηκα κανονικά. Ο άντρας μου έβλεπε τη Γιουροβίζιον και κατά τη μια τη νύχτα ξύπνησα να τον ρωτήσω για το αποτέλεσμα και εκεί κατάλαβα ότι τα πονάκια έρχονταν ανα πεντάλεπτο. Περίμενα μια ωρα μετρώντας τα διαστήματα μεταξύ των πόνων για να βεβαιωθώ ότι προκειται για τοκετό και κατά τις 2 αποφάσισα να πάρω το γιατρό τηλέφωνο, χωρίς να ποναω και πολύ. Μου είπε να φύγουμε στη θεσσαλονίκη. Τρέχαμε με 200χλμ/ωρα,δεν έβγαζα άχνα στο δρόμο αν και αρχισα να καταλαβαίνω τους πονους, για να μην αγχωθεί ο αντρας μου κα τρακάρουμε πουθενά. Φτάσαμε σε 45 λεπτά (2.55) με τέλεια διαστολή. Στις 3.25 έκανα επισκληρίδιο και 3.55 γέννησα!!!Ο γιατρός ήρθε 10 λεπτά πριν γεννησω (αυτός έτρεχε με 250...σίγουρα, γιατί ξεκίνησε πιο αργά από τις Σερρες). Ισα που με πρόλαβε. Αν έμενα ακόμα λίγο στο σπίτι, θα γεννούσα στο δρόμο.

[ELISAVET]

Έσπασαν τα νερά μου στις 2:30 τα ξημερώματα.Πήγα στο νοσοκομείο στις 3:30 με έπιασαν πόνοι και σε 3 ώρες γέννησα το αγοράκι μου.Επισκληρίδιο δεν έκανα.Οι πόνοι είναι πολύ δυνατοί αλλά πιστέψτε με μετά δε θυμάσαι τίποτα.

Ανυπομονώ να το ξαναζήσω.......

Ήταν η πιο δυνατή εμπειρία της ζωής μου........................

Όταν κράτησα το γιο μου ένιωσα να μηδενίζει το κοντέρ της ζωής μου και να ξαναρχίζω από την αρχή. Ήταν το σημείο μηδέν, έγινα πια μανούλα!!!!!!!!!!!!!!!!!

[MarilenaAth]

αλλα τελικα γεννησα στις 5.30 το πρωί με φυσιολογικο τοκετο και χωρις επισκληρίδιο γιατι εχω σκολιωση και δεν εμπαινε ο καθετήρας!!!!!

 

Καλησπέρα κορίτσια!!! Ειμαι ακόμα στον 5 μήνα αλλα εχω αρχίσει και σκέφτομαι την "μεγαλη" ωρα...

Θελω να κανω επισκληρήδιο αλλα ηθελα να ρωτήσω. Εχω και γω σκολίωση(τουλάχιστον ετσι μου ειχαν πει στο σχολειο) και γενικα εχω ευαίσθητη μέση...Ειναι επικύνδυνη η επισκληρίδιος σε τέτοιες περιπτώσεις???

Με τον γιατρό μου δεν εχουμε συζητήσει ακόμα τίποτα για την γέννα οπότε δεν του εχω πει τις σκέψεις μου...

[july]

η πιο ωραία μέρα της ζωής μου ήταν η μερα που γέννησα την κόρη μου!

μπήκα δευτέρα βράδυ για προετοιμασία πρόκλησης μην φανταστείτε ένα υπόθετο αυτή ήταν η προετοιμασία!!!στις 10 το πρωί μπήκε ο ορός με τους τεχνητούς και στις 1 γέννησα!!!ο γιατρός δεν το πίστευε ότι γέννησα τόσο γρήγορα!!θυμάμαι ήρθε με είδε στις 12,30 και λέει στον άντρα μου εντάξει πάμε έχουμε ώρες ακόμα!σε είκοσι λεπτά ήρθε τρέχοντας γιατί γένναγα!!!ίσα που προλάβαμε γιατί ενδιάμεσα πήγε να κάνει μια καισαρική! με το που γεννάς δεν πονάς καθόλου!άντε λίγο την πρώτη μέρα τα ράματα όταν πάς να κάτσεις διαφορετικά τίποτα!εγώ με το που με πήγαν στο δωμάτιο έκανα μπανάκι, βάφτηκα και περίμενα να μου φέρουν το μωρό μου!!!

[michaelangella]

Γεια σας κορίτσια!

Όλες οι εμπειρίες ωραίες και ελπιδοφόρες για τις νέες μανούλες που θέλουν να γεννήσουν φυσιολογικά! Η πρώτη μου γέννα με επισκληρίδιο ήταν εφιαλτική μια και οριζοντιωμένη σ'ένα κρεβάτι τοκετού πονούσα φριχτά με αποτέλεσμα να επιζητώ τη "σωρήρια" ένεση. Το αποτέλεσμα ήταν να μην καταφέρω να εξωθήσω επουδενί και έτσι το μωράκι βγήκε με τη βεντούζα!!Επώδινος τοκετός με πολλά ράμματα...

Κατά τη δεύτερη εγκυμοσύνη ήμουν πλέον πεποισμένη πως δε θα γεννήσω με επισκληρίδιο αλλά φυσιολογικά! Για καλή μου τύχη γνώρισα μια μαια η οποία εκτός της προεργασίας που μου έκανε με αναπνοές και ψυχολογική προετοιμασία φυσιολογικού τοκετού μου πρότεινε να γεννήσω μέσα στο νερό! 'Ετσι και έγινε! Πήγα με πρόκληση, καθ'όλη τη διάρκεια ήμουν όρθια με ασύρματο καρδιοτοκογράφο, η μαία ήταν δίπλα μου και με τις δικές της πρακτικές μεθόδους αντιμετώπιζα τους πόνους χαλαρά, ώσπου όταν έφτασα διαστολή 8-9 με βάλαν στη μπανιέρα όπου το χλιαρό νερό μείωνε κατα πολύ τους πόνους κατά την εξώθηση! Με 3 εξωθήσεις βγήκε ο μπεμπούλης μέσα στο νερό στο φυσιολογικό του περιβάλλον!! Γέννησα πραγματικά μ'ένα πόνο, χάρη στην πολύτιμη βοήθεια της μαίας μου! Ούτε ράμματα δεν είχα!

Εύχομαι όλες οι γυναίκες που ετοιμάζονται να γεννήσουν να το ψάχνουν λίγο παραπάνω! Αξίζει τον κόπο!

[Marirena]

Αχ τί ωραίες που ακούγονται οι εμπειρίες σας κορίτσια ! Μπράβο σας που δίνετε τόσο θάρρος και σ' εμάς! Προσωπικά, ανυπομονώ να το ζήσω όλο αυτό και έχω προαίσθημα ότι θα είναι θετική εμπειρία. Από εκεί και πέρα χρειάζεται και λίγη τύχη φαντάζομαι για να σου τύχει καλό προσωπικό που θα βοηθήσει και θα κάνει το καλύτερο για σένα - εμένα αυτό μόνο με αγχώνει για να είμαι ειλικρινής - πώς φέρονται στο περιβάλλον του νοσοκομείου.

Να σας ζήσουν τα μπεμπάκια σας και με το καλό να κρατήσουν τα δικά τους όλες οι μανούλες που περιμένουν.

[Tatjani]

Γεια σας κορίτσια!

Όλες οι εμπειρίες ωραίες και ελπιδοφόρες για τις νέες μανούλες που θέλουν να γεννήσουν φυσιολογικά! Η πρώτη μου γέννα με επισκληρίδιο ήταν εφιαλτική μια και οριζοντιωμένη σ'ένα κρεβάτι τοκετού πονούσα φριχτά με αποτέλεσμα να επιζητώ τη "σωρήρια" ένεση. Το αποτέλεσμα ήταν να μην καταφέρω να εξωθήσω επουδενί και έτσι το μωράκι βγήκε με τη βεντούζα!!Επώδινος τοκετός με πολλά ράμματα...

Κατά τη δεύτερη εγκυμοσύνη ήμουν πλέον πεποισμένη πως δε θα γεννήσω με επισκληρίδιο αλλά φυσιολογικά! Για καλή μου τύχη γνώρισα μια μαια η οποία εκτός της προεργασίας που μου έκανε με αναπνοές και ψυχολογική προετοιμασία φυσιολογικού τοκετού μου πρότεινε να γεννήσω μέσα στο νερό! 'Ετσι και έγινε! Πήγα με πρόκληση, καθ'όλη τη διάρκεια ήμουν όρθια με ασύρματο καρδιοτοκογράφο, η μαία ήταν δίπλα μου και με τις δικές της πρακτικές μεθόδους αντιμετώπιζα τους πόνους χαλαρά, ώσπου όταν έφτασα διαστολή 8-9 με βάλαν στη μπανιέρα όπου το χλιαρό νερό μείωνε κατα πολύ τους πόνους κατά την εξώθηση! Με 3 εξωθήσεις βγήκε ο μπεμπούλης μέσα στο νερό στο φυσιολογικό του περιβάλλον!! Γέννησα πραγματικά μ'ένα πόνο, χάρη στην πολύτιμη βοήθεια της μαίας μου! Ούτε ράμματα δεν είχα!

Εύχομαι όλες οι γυναίκες που ετοιμάζονται να γεννήσουν να το ψάχνουν λίγο παραπάνω! Αξίζει τον κόπο!

 

Υπάρχει κάποιο δημόσιο μαιευτήριο που να δίνει δυνατότητες επιλογής στον τοκετό; Όπως αυτή σε νερό...; Είμαι στα τέλη του 5ου μήνα και ψάχνω ακόμα να βρω το ιδανικό μέρος για να γεννήσω. Τα ιδιωτικά μάλλον τα έχω αποκλείσει για οικονομικούς λόγους...

[maraki10]

Θέλω να ρωτησω αν κανεις επισκληρίδιο, πώς νιωθεις και "σπρώχνεις", για να βγει το μωρο...αφού δεν αισθάνεσαι από τη μέση και κάτω?

[my billy]

Θέλω να ρωτησω αν κανεις επισκληρίδιο, πώς νιωθεις και "σπρώχνεις", για να βγει το μωρο...αφού δεν αισθάνεσαι από τη μέση και κάτω?

διαβασε την εμπειρια μου να σου λυθει η απορια!

εχω π.η.τ την κυριακη. παω παρασκευη να με δει μπααα αργουμε μου λεει το μωρο ψηλα κ τραχηλος σκληρος.ελα ξανα σε 5 μερεςαποκλειεται σκεφτηκα πρεπει να γεννησω! την επομενη Σαββατο πλακωνομαι στις δουλειες απλωνα ,μαζευα ρουχα, σηκωνα λεκανες ατσαλα ,κ ακουω ενα τσακ! χαμηλα στην κοιλια παω τουαλετα κ καταλαβαινω σταγονιτσες να τρεχουν βαζω σερβιετακι οπως μας ειχαν πει οι μαιες κ βεβαιωνομαι οτι εσπασαν τα νερα 11.15 το πρωι κ εντελως μονη στο σπιτι! ενημερωνω τον γιατρο, τον αντρα μου ,κ λοιπους κ συνεχιζω ακαθεκτη τις δουλειες του σπιτιου....να με παιρνουν ολοι τηλ μην φοβασαι κ τα σχετικα κ εγω να τους λεω μα δεν φοβαμαι αλλα με εχετε πρηξει στα τηλεφωνα αφηστε με επιτελους κανω δουλειεεες! αφου εχω κανει το σπιτι τζιτζι μπανιαριζομαι κ 15.15 ειμαστε στο νοσοκομειο. πονοι καθολου κ διαστολη 2 τραχηλος ακομα σκληρος κ μωρο ψηλα. αργεις ακομα θα μπεις στην κλινικη για παρακολουθηση.ναι καλα που αργω σκεφτηκα ξαφνικα αρχιζουν εντονες συσπασεις οταν δεν αντεχεις πες μας για επισκληριδιο γιατι αν στην κανουμε νωρις μπορει να αναστειλει τον τοκετο.Ε! τοτε αντεχω! ηταν δυνατες αλλα οκ δεν πεθαινα κιολας.τωρα! τους λεω αφου ειχα 1 ωρα καλες συσπασεις ,διαστολη 5, κ τσουπ επισκληριδιος.εκει λιγο φοβηθηκα επειδη πονουσα, μην κουνηθω καταλαθος κ γινει καμμια ζημια, αλλα ολα καλα.

στις εξωθησεις τωρα. θελουμε ωρα γιατι το μωρο ειναι ψηλα κ εχεις κ στενο περιναιο(εισοδοσ του κολπου)σπρωξε καλα!

((Α! ξεχασα να πω οτι ο γιατρος μου ειχε πει οτι θα εχω ευκολη γεννα γιατι εχω ανοιχτη λεκανη. το ξερω του λεω, πως το ξερεις? μου απαντα δεν εχει σχεση ο εξωτερικος σωματοτυπος(εχω φαρδια μεση-λεκανη)με την εσωτερικη δομη του σωματος!αρα δεν ισχυει π.χ ειμαι μεγαλοσωμη αρα γενναω ευκολα ουτε το αντιθετο!)) στις εξωθησεις λοιπον η μαια εχει το χερι της πανω στη κοιλια κ σου λεει ποτε εχεις συσπαση ωστε να σπρωξεις.ελα μου ντε που ειχα ζητησει την ξαδερφη μου να ειναι μεσα (η οποια ειναι νοσηλευτικο προσωπικο του νοσοκομειου)κ ειχαν πιασει κουβεντουλα με την μαια για τις ελλειψεις του νοσοκ. κ με ξεχνουσαν καλε! αλλα εγω τις καταλαβαινα μονη μου κ εσπρωχνα κ οταν με επαιρναν χαμπαρι μου ελεγαν κ μπραβο! ηρθε κ ο γιατρος με ενθαρυνε πολυ συνεργαστηκα πολυ καλα για πρωτοτοκη οπως μου ειπαν κ σε 6 ωρες να ο γιος.μου ειχαν πει αν ποναω να ζητησω κ αλλη δοση, αλλα δεν ζητησα, κ ετσι καταλαβα ολο το παιδι που εβγαινε απο μεσα μου μεχρι κ τα πατουσακια του ΑΠΙΘΑΝΗ αισθηση. βεβαια καταλαβαινα κ την σταυροβοβελονια που μου εκανε... αλλα εκεινη την ωρα κ αφου εχεις ζησει το προσωπικο σου θαυμα δεν σε νοιαζει τιποτα! 21.10 γεννησα κ 00.15 ημουν στο κρεβατι μπανιαρισμενη καθισμενη οκλαδον κ τσακιζα μια μπαγκετα χαζευοντας το πλασματακι που μεχρι πριν λιγες ωρες αισθανομουν σαν καουρα μεσα μου!!!!! ειχα καλη εγκυμοσυνη κ καλη γεννα μπορει ν μην γεννησα με εναν πονο κ 2 σπρωξιματα αλλα να ξαναγεννουσα παλι ετσι ακριβως θα ηθελα!

[ευα29]

ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΧΩ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΠΟΥ ΧΡΟΝΟΣ,ΕΓΩ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΓΕΝΝΗΣΑ ΑΡΚΕΤΑ ΕΥΚΟΛΑ ΜΕ Φ.Τ. ΕΦΤΑΣΑ ΣΤΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΣΤΙΣ3,30 ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ ΜΕ 1 ΔΙΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΜΕ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ ΑΝΑ 20ΛΕΠΤΟ ΠΕΡΙΠΟΥ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΜΕ ΣΤΕΙΛΕΙ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΑΡΧΙΚΑ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΜΕΤΡΗΣΑΝ ΠΟΝΟΥΣ ΤΟΤΕ ΜΕ ΕΤΟΙΜΑΣΑΝ ΑΝ Κ ΟΛΟΙ ΠΙΣΤΕΥΑΝ ΟΤΙ ΘΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΙΣ 6 ΕΠΑΣΑΝ ΤΑ ΝΕΡΑ ΕΚΑΝΑ 6 ΔΙΑΣΤΟΛΗ Κ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΧΩΡΙΣ ΤΠΤ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΟΡΟ ΜΕΤΑ ΜΟΥ ΕΒΑΛΑΝ ΟΞΥ ΤΟΚΕΤΟ ΦΩΝΑΖΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΣΤΙΣ 7,30 ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟ ΓΙΟΚΑ ΜΟΥ,ΤΕΛΙΚΑ ΟΛΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΡΟΛΟ ΚΑΙ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΕΓΩ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΩ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΛ, Κ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΔΕ ΓΙΝΟΤΑΝ ΚΙΟΛΑΣ ΕΤΣΙ ΠΩΣ ΜΟΥ ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ Κ ΒΕΒΑΙΑ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ.......

[goody]

Θέλω να ρωτησω αν κανεις επισκληρίδιο, πώς νιωθεις και "σπρώχνεις", για να βγει το μωρο...αφού δεν αισθάνεσαι από τη μέση και κάτω?

 

Το νιωθεις, απλα χωρις επισκληριδιο νιωθεις εναν πολυ δυνατο πονο χαμηλα στην κοιλια ή πισω στη μεση, μολις σου κανουν την επισκληριδιο νιωθεις ενα ελαφρυ ζουληγμα στην κοιλια σου (οπως οταν κλωτσαει το μωρο αλλα με σταθερη διαρκεια για καποια δευτερολεπτα).

Εγω τουλαχιστον ετσι το ενιωθα! Μεγαλο πραγμα η επισκληριδιος!

[chrimai]

τόσο καιρό διάβαζα για εύκολους και γρήγορους τοκετούς σ'αυτό το θέμα

και ευχόμουν έναν τέτοιο και για μένα...

 

τα πράγματα όμως δεν φαίνονταν να είναι εύκολα

ο διαβήτης κύησης που είχα εμφανίσει στο τέλος του έκτου μήνα

με είχε τσακίσει ψυχολογικά

 

τον έλεγχα με διατροφή αλλά με πολύ κόπο και ζούσα σε ένα συνεχές άγχος με τις μετρήσεις.

 

Το καλό ήταν ότι το πρόγραμμα διατροφής και άσκησης που ακολούθησα με βοήθησε γιατί έχασα κιλά και είχα καλή φυσική κατάσταση.

(μιλάμε για πολύ πολύ περπάτημα και δούλευα μέχρι και την προηγούμενη πριν γεννήσω)

 

Είχα διαβάσει για τα προβλήματα που προκαλεί το ζάχαρο και ότι δεν σε

αφήνουν να περάσεις την 38η εβδομάδα ή ότι κάνει μεγάλα μώρα που

δεν βγαίνουν εύκολα (και ο δικός μου έβγαινε μεγάλος στους υπερήχους).

Τελικά βγήκε 3100 και 48εκ. -Τζάμπα με άγχωναν.

 

Εγώ όμως στην 38η εβδομάδα δεν ήμουν έτοιμη για πρόκληση. Σύμφωνα με το γιατρό ο τράχηλος ήταν ακόμα σκληρός και το μώρο ψηλά...

οπότε δεν θα πετύχαινε η πρόκληση

 

αλλά ευτυχώς ο γιατρός ήταν διατεθειμένος να περιμένει μέχρι την τελευταία μέρα δηλαδή την ΠΗΤ μου 14/12. Αλλά λόγω ζαχάρου μου

δήλωσε ότι δεν θα με άφηνε να ξεπεράσω τις 40 εβδομάδες γιατί είναι

πολύ επικίνδυνο. Είτε με πρόκληση είτε με καισαρική θα τον βγάλουμε

μου είπε.

 

Επίσης παρόλο που μέχρι τον 7ο μήνα το μωρό ήταν

μεγαλούτσικο προς το τέλος ομαλοποιήθηκε η ανάπτυξη του...

 

Έτσι μπήκε ο Δεκέμβρης και γώ να παρακαλάω να ξεκινήσει ο τοκετός

από μόνος του...και έτσι έγινε...

10 μέρες πριν την πητ ήμουν 38+4 άρχισα να έχω συσπάσεις ανά 7λεπτο

ξεκίνησαν την νύχτα και ήταν σταθερή η συχνότητα τους μέχρι το πρωι που τηλεφώνησα στο γιατρό

παίρνω το γιατρό και μου λέει πήγαινε στο νοσοκομείο και έρχομαι κι εγώ

μέχρι να φτάσουμε στο νοσοκομείο είχε πάει 9:30.

Αρχίζουν να με εξετάζουν...ο τράχηλος είχε απλά εξαλειφθεί αλλά δεν είχα

διαστολή, τα νερά άθικτα και το μόνο που είχα ήταν οι συσπάσεις

αλλά δεν αυξανόταν η συχνότητα τους

 

μέχρι να με ετοιμάσουν και να έρθει ο γιατρός είχε πάει 10:30

μου είπε θα σου σπάσω τα νερά για να προχωρήσουμε πιο γρήγορα

μόλις μου τα έσπασε άρχισα να έχω πιο έντονες συσπάσεις

ο γιατρός νόμιζε ότι θα αργήσουμε γιατί το μωρό ήταν ψηλά

και η διαστολή ήταν στο 1

όποτε είπε στους δικούς μου να πάνε για

καφέ.... μόνο ο σύζυγος μου ήταν δίπλα μου

επισκληρίδιο δεν ήθελα να κάνω οπότε περιμέναμε.

σε καμιά ώρα εκεί που είχα τις συσπάσεις έρχεται μια μεγάλη σύσπαση και ένιωσα σαν να μπήκε το μωρό σε θέση εξόδου.

τότε ασυναίσθητα έβγαλα μια κραυγή

τρέχει κι ο γιατρός και λέει τελεια διαστολή πάμε στο χειρουργείο

μετά από 3 εξωθήσεις βγήκε ο μικρός μου στις 12:35

Μέσα σε 2 ωρίτσες από την ώρα που μου έσπασε ο γιατρός τα νερά

τον είχα γεννήσει

δεν το πίστευα!!! δεν θυμάμαι στους πόνους της γέννας να πονάω

ήμουν σε κατάσταση νιρβάνας

συγκεντρωμένη στις αναπνοές μου

 

αυτό που θυμάμαι και ακόμα πονάω είναι το ράψιμο μετά

εκεί με άκουσε όλο το μαιευτήριο

μόνο λίγη ξυλοκαίνη μου έβαλαν

τα ένιωθα όλα και

δεν είχα προετοιμαστεί για αυτό τον πόνο

 

μετά απο 15 μέρες έκατσα σε καρέκλα

[rad_mid]

εγω εχω παραδειγμα την γιαγια μου-στο πρωτο της εφυγε για το μαιευτηριο ελενα- ῡπηρχε απο τοτε!--στης 8 το πρωι απο το σπιτι και στης 11 το πρωι-3 ωρες μετα ηταν πλεον στο δωματιο της τακτοποιημενη με το μωρο ετοιμο.

Στη δευτερη γεννα και στην τριτη,,,δεν προλαβε να φυγει απο το σπιτι...γεννησε σε 45 λεπτα!

 

Η μητερα μου γεννησε εμενα και την αδερφη μου σε 4-5 ωρες.

 

Αρα υπαρχει ελπιδα