Τη γνώμη σας λίγο...

[myfavouritelullaby]

Μάλλον έπρεπε να ανοίξω αυτό το θέμα σε άλλο topic,αλλά δυστηχώς δεν μου ανοίγει!! Εχω την ανάγκη να μιλήσω όμως και παρακαλώ τους διαχειριστές να με συγχωρήσουν

Είμαι στον 4ο, στο πρώτο μου παιδάκι κι όλα πάνε καλά,δόξα σοι ο θεός! 'Εχω μόνο ένα θεματάκι με την πεθερά μου. Παρόλο που είναι μια γλυκύτατη γυναίκα,και μου έδειξε τη συμπάθειά της απο την αρχή,άλλαξε τελείως με το που έμεινα έγκυος και κατ'επέκταση παντρεύτηκα το γιο της.

Τα προβλήματα αφορούσαν κυρίως τον γάμο (πολιτικό) τον οποίο,καθ'ό,τι θρήσκα, δεν ήθελε καθόλου. Υπήρξαν διάφορες εντάσεις και διαφορές μεταξύ μας,απο τις οποίες έβγαλα,τελικά,το συμπέρασμα οτι θέλει να έχει άποψη στο σπίτι μας αλλά και να συμμετέχει ενεργά παίρνοντας πρωτοβουλίες που όμως δεν την αφορούν,χωρίς να καταλαβαίνει απο "όχι".

Εν πάσει περιπτώσει,μετά απο κάποιες αντιπαραθέσεις,βρήκαμε μια χρυσή τομή. Αυτό που με προβληματίζει όμως,είναι η στάση της απέναντι στην εγκυμοσύνη μου και στο αγέννητο,ακόμα,μωρό μας. Είναι το πρώτο της εγγόνι και το καταλαβαίνω,αλλά νιώθω να την χαρακτηρίζει μια υπερβολή. 'Ηθελε να έρχεται πάντα μαζί μας στο γυναικολόγο,αναφέρεται στον ερχομό του με σχέδια σαν να πρόκειται να το μεγαλώσει εκείνη,ενώ μου ζητάει εκ των προτέρων υποσχέσεις για το πόσο χρόνο θα περνάει μαζί του,εκφράζοντας ανησυχίες οτι δεν θα βλέπει το παιδί όσο θέλει. Αναφέρεται στην διαπαιδαγώγησή του αλλά και στην κατήχησή του (!!) σαν να είναι δική της δουλειά και πρόσφατα της ξέφυγε οτι νιώθει σαν να πρόκειται να γεννήσει η ίδια.

Η όλη συμπεριφορά της με έχει αγχώσει γιατί,δυστυχώς,είμαι και λίγο προκατελλειμένη απο όσα συνέβησαν με το γάμο και δεν θέλω να ξαναπέσω θύμα χειραγώγησης. Επίσης,δεν είμαι και κανένα μικρό παιδί,αυτό το μωρό το περιμένω πώς και πώς και θέλω να το μεγαλώσω αποκλειστικά,χωρίς παρεμβάσεις,ειδικά απο άτομα που δεν εμπιστεύομαι.

Θα ήθελα να ρωτήσω 1)με βρίσκετε υπερβολική?έτσι κάνουν γενικά οι γιαγιάδες?

2)είναι οι μαμάδες-πεθερές σας όλη μέρα σπίτι?? (αν μένουν κοντά)

3)είναι εγωιστικές οι επιθυμίες-προσδοκίες μου? Γιατί με κάνει να νιώθω η κακιά της υπόθεσης. Και το θέμα είναι οτι δεν τίθεται θέμα κακίας απο καμμιά πλευρά!

4)πώς να το χειριστώ??

Ευχαριστώ και σόρυ για το μεγάλο ποστ

[rkt]

Θα ήθελα να ρωτήσω

1)με βρίσκετε υπερβολική?έτσι κάνουν γενικά οι γιαγιάδες?

2)είναι οι μαμάδες-πεθερές σας όλη μέρα σπίτι?? (αν μένουν κοντά)

3)είναι εγωιστικές οι επιθυμίες-προσδοκίες μου? Γιατί με κάνει να νιώθω η κακιά της υπόθεσης. Και το θέμα είναι οτι δεν τίθεται θέμα κακίας απο καμμιά πλευρά!

4)πώς να το χειριστώ??

Ευχαριστώ και σόρυ για το μεγάλο ποστ

1. Οχι. Μάλλον η γιαγιά είναι υπερβολική. Γενικά, πολλές γιαγιάδες θεωρούν τα εγγόνια τους πιο πολύ παιδιά τους αν με καταλαβαίνεις.

2.περιπου. Η μανα μου ειναι κάθε μέρα, μιας και κρατάει τα παιδιά όταν σχολάσουν μέχρι να επιστρεψω από την δουλεια. Αυτό, αλλά και λόγω χαρακτήρα, την κανει να επεμβαίνει συχνότατα σε θέματα που αφορούν τα παιδιά, αλλά και να ..ξεχνάει ποια είναι η μάνα. Μερικές φορές, νομίζει ότι είναι αυτή και εγώ της τα ...φυλάω...

3.Οχι. Καθόλου εγωιστικές. Φυσιολογικες είναι.

4.Σταθερά. Βεβαίως έχει θέση στη ζωή του παιδιού και σημαντική μάλιστα. Αυτή της γιαγιάς. Αυτό προσπάθησε να της δώσεις να καταλάβει όταν ξεφεύγει.

Με το καλό το μωράκι σου.

[AthinaP]

Ο άντρας σου είναι πιο αρμόδιος να κουβεντιάσει με τη γιαγιά. Κάντου μια αναλυτική κουβέντα για το τι σε προβληματίζει. Αν αφήσετε την ιστορία να "σκάσει" στο μαιευτήριο ή τις μέρες της λοχείας, ρισκάρετε όλοι να πείτε πράγματα που δεν θα σας εκφράζουν πραγματικά.

 

Η γιαγιά δεν ακούγεται παράλογη ακριβώς. Σε κάθε περίπτωση πιστεύω ότι τα παιδιά έχουν να κερδίσουν από την αγάπη της γιαγιάς... Υπάρχουν και εξαιρέσεις βέβαια, αλλα η δική σου δεν ακούγεται από αυτές...

 

Εσείς όμως είστε οι γονείς και εσείς πρέπει να έχετε τη "μπαγκέτα" του μαέστρου (πχ σχετικά με κάποιες βασικές αρχές όπως είναι τα περί θρησκείας) και ο άντρας σου καλό είναι να το καταλάβει αυτό... Χωρίς εντάσεις βέβαια.

 

Για τα περί θρησκείας ή τα όποια περίεργα θα τα έπαιρνα κάπως ψύχραιμα, στη θέση σου, με την έννοια ότι έτσι μεγάλωσε ο άντρας που έχω δίπλα μου, αφού τον διάλεξα δεν μπορεί και να του έκανε τόσο κακό που μεγάλωσε με αυτή τη μαμά ε;

 

Το παιδί σου δεν θα είναι μωρό πάντα και αν υποθέσουμε ότι νιώθεις πολύ έντονα ότι είναι "δικό σου" τον πρώτο καιρό, κάποια στιγμή θα μεγαλώσει και θα κοινωνικοποιηθεί και τότε μπορεί να μη σου καλοφαίνεται αν δεν έχει καλή σχέση με τη γιαγιά του, όπως τα άλλα παιδάκια ή όπως η γιαγιά με τα παιδιά της νύφης κτλ... Οι σχέσεις δεν είναι κάτι που μπορούμε να το αφήνουμε και να το ξαναπιάνουμε όποτε θέλουμε. Για αυτό και θα έλεγα να βάλετε ισορροπίες και να μην δείξετε στη γιαγιά ότι θα είναι στο περιθώριο. Βέβαια και αυτά που ζητάει ακούγονται υπερβολικά και από μόνη της θα έπρεπε να καταλάβει και να μη σε καταπιέζει...

[newbie G]

Θα ήθελα να ρωτήσω 1)με βρίσκετε υπερβολική?έτσι κάνουν γενικά οι γιαγιάδες?

2)είναι οι μαμάδες-πεθερές σας όλη μέρα σπίτι?? (αν μένουν κοντά)

3)είναι εγωιστικές οι επιθυμίες-προσδοκίες μου? Γιατί με κάνει να νιώθω η κακιά της υπόθεσης. Και το θέμα είναι οτι δεν τίθεται θέμα κακίας απο καμμιά πλευρά!

4)πώς να το χειριστώ??

Ευχαριστώ και σόρυ για το μεγάλο ποστ

 

1. Δεν είσαι καθόλου υπερβολική. Φρίκαρα και μονο που διάβασα ότι η πεθερά σου θέλει να έρχεται μαζί σας στο γυναικολόγο και ότι σου ζητάει προκαταβολικά να της υποσχεθείς πόσες ώρες θα βλέπει το μωρό ή ότι θα σας το κρατάει.

 

2. Η μαμά μου μένει πολύ κοντά μας, αλλά έρχεται σπανίως και πάντα τηλεφωνεί πριν έρθει. Ούτε μια φορά δεν μου έκανε νύξη για το μωρό, αντιθέτως εγώ τη ρώτησα αν θα μπορεί να μου το κρατάει όταν θα επιστρέψω στη δουλειά, για να μην το στείλω παιδικό από τον πρώτο χρόνο. Δεν είναι καθολου μα καθόλου παρεμβατική, αλλά απ' την άλλη κι εγώ είμαι άνθρωπος που δεν αφήνω περιθώρια στους άλλους για παρεμβάσεις. Γενικά στο σπίτι μας κουμάντο κάνουμε εγώ κι ο άντρας μου. Πεθερά δεν έχω, δεν πρόλαβα να τη γνωρίσω.

 

3. Καθολου εγωιστικά δε σκέφτεσαι, φαντάζομαι ότι νιώθεις καταπίεση απο αυτού του είδους τη συμπεριφορά και φοβάσαι τα χειρότερα στο μέλλον και με το δίκιο σου.

 

4. Στη θέση σου θα έβαζα τον άντρα μου να της εξηγήσει κάποια πράγματα. Εκείνος είναι πιο αρμόδιος. Αλλά κι εσύ μπορείς να της μιλήσεις, με όμορφο τρόπο πάντα. Θα της πεις ότι η διαπαιδαγώγηση του παιδιού είναι θέμα των γονιών κατά κύριο λόγο, και ότι ο παπούς κι η γιαγιά διαδραματίζουν τελείως διαφορετικό ρόλο στη ζωή του παιδιού, χωρίς να παραγκωνίζεται η σημασία τους φυσικά. Και ότι κάποια θέματα θα τα αποφασίσετε εσύ κι ο άντρας σου και όχι εκείνη. Αλλά πρέπει να έχεις τον άντρα σου σύμμαχο σ΄αυτά που λες, αν εκείνος δεν σε υποστηρίζει, είναι χαμένο το παιχνίδι.

[tsonis78]

Καλημέρα και χρόνια πολλά. Τι ζαλίζεις το κεφαλάκι σου χριστουγεννιάτικα και αγχώνεσαι. Βασικά παίζει ρόλο τι σχέση είχατε μέχρι τώρα. Ερχόταν συχνά σπίτι ή τώρα με το μωρό έχει αρχίσει και κάνει σχέδια? Και δεύτερον ο άντρας σου τι λέει? Και μένα μου είχε πει μια φορά να έρθει στο γιατρό της είπα όχι και δεν ξαναρώτησε. Βέβαια την παίρναμε πάντα τηλέφωνο μετά αλλά λογικό. Πριν γεννήσω έκανα μια κουβέντα με τον άντρα μου γιατί είχα αρχίσει κ εγώ να αγχώνομαι με αυτά και του είχα πει ότι πρωτοβολίες δε θα παίρνει κανένας, πρώτα θα μας ρωτάνε. Και πάνω από όλα θα ρωτούσαν εμένα γιατί δεν ήξερα πως θα ήμουν μετά τη γέννα. Ευτυχώς σε αυτά τα θέματα συνενοούμαστε μια χαρά. Πάντως να ξέρεις ότι κάτα πάσα πιθανότητα θα θες βοήθεια στην αρχή. Και εγώ έλεγα ότι θα θέλω την ησυχία μου αλλά κουραζόμουν πολύ. Για ότι πάντως προκύπτει το λέω στον άντρα μου και αναλαμβάνει αυτός τα υπόλοιπα γιατί κ εγώ δεν έχω το θάρρος να τσακώνομαι με την πεθερά μου.

Εγώ θα σου έλεγα να μιλήσεις και εσύ με τον άντρα σου και να του πεις τι σε προβληματίζει. Ίσως σε καθησυχάσει με τη στάση του.

[myfavouritelullaby]

'Εβγαλα το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης μου κλαίγοντας. Μου κρατούσε μούτρα γιατί ήθελε να ανακοινώσει την εγκυμοσύνη απο την αρχή, και δεν καταλάβαινε οτι ήθελα να το κρύψω μέχρι τον τρίτο. Μας πίεζε να μην παντρευτούμε γιατί τον πολιτικό γάμο δεν τον επιθυμεί ο θεός,και είχαμε προβλήματα και μου έλεγε οτι της κόβω τη χαρά της.

'Εκανε σχέδια για το πού θα πάμε γαμήλιο ταξίδι και προαποφάσισε οτι θα φύγω κανένα μήνα αφήνοντάς της το λίγων μηνών μωρό μου,ενώ η μάνα μου είναι εν ζωή,χωρίς να υπολογίζει αν θέλω να της το αφήσω. Στο γυναικολόγο παρίστανε την κηδεμόνα μου και ήταν πάνω απο τη ζυγαριά την ώρα που ζυγιζόμουν(!!) Υποσχέθηκε να μην ξανανακατευτεί και να σέβεται τα όριά μου αλλά μόλις χθες άνοιξε ολόκληρο θέμα για το ποιος θα είναι νονός του παιδιού,διαφωνώντας κάθετα με αυτόν που επιλέξαμε και σημειώνοντας οτι πρέπει να είναι κάποιος που θα του κάνει σωστή κατήχηση!!

Να σημειώσω οτι ο καλός μου μεγάλωσε με τα πεθερικά της,κοιμόταν εκεί και όλα τα σχετικά γιατί της έκαναν τα ίδια και στο τέλος όπως μου είχε πει η ίδια χαρακτηριστικά της τον έκλεψαν. Οπως καταλάβατε φρικάρω μόνο με την ιδέα οτι θα μου κάνει το ίδιο και το βρίσκω και άσχημο να υπάρχει τόση παραφιλολογία για το αγέννητο ακόμα,μωρό μου,έχω κι άλλο δρόμο ακόμα!

Ο καλός μου συμφωνεί μαζί μου αλλά δεν παίρνει στα σοβαρά τη συμπεριφορά της και δεν συμμερίζεται το άγχος μου αφού γι'αυτόν "όλα θα πάνε καλά".

Να σημειώσω,τέλος,οτι έχουμε προαποφασίσει οτι εγώ δεν θα δουλεύω εφόσον θα αρχίσουμε οικογένεια,το μωρό λοιπόν ήταν κάτι που αποφασίσαμε συνειδητά και θέλω να το κάνω full time...

Το ξέρω οτι δεν είναι να μιζεριάζω γι'αυτά Χριστουγεννιάτικα,και πραγματικά αγαπώ την οικογένεια του καλού μου αλλά είμαι άτομο που δεν μ'αρέσουν οι αντιπαραθέσεις όπως και η καταπίεση και αγχώνομαι!Συγχωρέστε μου το πρήξιμο αλλά κοντεύω να σκάσω!!!!

[myfavouritelullaby]

tsonis άλλαξε πολύ με το που της ανακοινώσαμε την εγκυμοσύνη μου.Μέχρι τώρα είχε τη ζωή της.Τώρα νομίζει οτι θα τα κόψει όλα και θα μείνει με το μωρό! Είχε καημό να κάνει τρίτο παιδί και ειδικά,μια κόρη. Με έχει αφήσει να καταλάβω οτι θέλει να βλέπει το μωρό όλη μέρα. Κι εγώ θέλω να το βλέπει αλλά με μέτρο. Εκείνη δεν έχει μέτρο!

[ΑΝΝΑ4]

καλημερα κ χρονια πολλα!κοριτσακι μου ζησε την εγκυμοσυνη σου με χαμογελο,εχεις να σκεφτεσαι μονο το μωρακι σου,η πεθερα σου καλα θα κανει να καταλαβει τον ρολο της.ειναι γιαγια κ εως εκει!!!μιλα με τον αντρουλη σου κ ας την βαλει στην θεση της,ελεος δηλ εχει μια καλη εγκυμοσυνη κ γινεσαι χαλια απο τις παπαριες της.....

να περασεις καλα κ γραψε την κανονικοτατα!!!!!!!

[myfavouritelullaby]

Είμαι ακόμα στον τέταρτο!!Ημαρτον!!

[AthinaP]

E, ακούγονται αρκετά περίεργα τα πράγματα μετά από τις διευκρινίσεις...

 

Η πεθερά σου δούλευε; Εκείνες τις εποχές το έκαναν κάποιες να αφήνουν τα παιδιά στα πεθερικά κτλ, γιατί το έβρισκαν ως λύση. Ακόμα συμβαίνει, σπάνια σε κάποιες περιπτώσεις...

 

Ε, λοιπόν αφού δεν δουλεύεις είσαι άλλη περίπτωση έτσι και αλλιώς... Στο κάτω κάτω εκείνη έκανε τις επιλογές της τότε, είναι δική σου ευθύνη να κάνεις τις επιλογές σου τώρα...

 

Όσο για το ότι δεν χρειάζεται καμία βοήθεια στην ανατροφή ενός παιδιού εκτός από τη μαμά που δεν εργάζεται και το μπαμπά που εργάζεται, δεν πολυσυμφωνώ... Αυτή τη στιγμή μπορεί να μη σου φαίνεται ότι χρειάζεται... Σε λίγο καιρό, όταν θα έχεις περάσει αρκετούς μήνες τα πρωϊνά με το μωράκι, μπορεί να θέλεις να κάνεις μια βόλτα στο τετράγωνο να πάρεις αέρα, όσο το μωρό κοιμάται ήσυχο στην κούνια του και αν δεν έχεις έναν άνθρωπο (ή έναν άνθρωπο να αλλάξεις μια κουβέντα, γενικώς τα πρωϊνά), μπορεί να σου κακοφανεί...

 

Αν και το πιο σημαντικό πιστεύω ότι είναι η σχέση του παιδιού με τους παππουδογιαγιάδες... Εσένα οι δικοί σου ήταν τέλειοι; Αν ήταν λιγότερο από τέλειοι οι δικοί σου γονείς τους απομάκρυναν; Όσο ακραίο ήταν αυτό που έζησε η πεθερά σου με τα δικά της πεθερικά, άλλο τόσο ακραίο βρίσκω προσωπικά να αποκόψει κανείς του συγγενείς του χωρίς πολύ σοβαρό λόγο. Τα παιδιά μαθαίνουν να διακρίνουν συμπεριφορές και χαρακτήρες. Αν ένας άνθρωπος δεν ήταν πραγματικά επικίνδυνος ή πραγματικά να αρνείται να συνεννοηθεί, δεν θα τον απομάκρυνα...

[ΜΑΡΙΑ-ΕΥΓΕΝΙΑ]

Μάλλον έπρεπε να ανοίξω αυτό το θέμα σε άλλο topic,αλλά δυστηχώς δεν μου ανοίγει!! Εχω την ανάγκη να μιλήσω όμως και παρακαλώ τους διαχειριστές να με συγχωρήσουν

Είμαι στον 4ο, στο πρώτο μου παιδάκι κι όλα πάνε καλά,δόξα σοι ο θεός! 'Εχω μόνο ένα θεματάκι με την πεθερά μου. Παρόλο που είναι μια γλυκύτατη γυναίκα,και μου έδειξε τη συμπάθειά της απο την αρχή,άλλαξε τελείως με το που έμεινα έγκυος και κατ'επέκταση παντρεύτηκα το γιο της.

Τα προβλήματα αφορούσαν κυρίως τον γάμο (πολιτικό) τον οποίο,καθ'ό,τι θρήσκα, δεν ήθελε καθόλου. Υπήρξαν διάφορες εντάσεις και διαφορές μεταξύ μας,απο τις οποίες έβγαλα,τελικά,το συμπέρασμα οτι θέλει να έχει άποψη στο σπίτι μας αλλά και να συμμετέχει ενεργά παίρνοντας πρωτοβουλίες που όμως δεν την αφορούν,χωρίς να καταλαβαίνει απο "όχι".

Εν πάσει περιπτώσει,μετά απο κάποιες αντιπαραθέσεις,βρήκαμε μια χρυσή τομή. Αυτό που με προβληματίζει όμως,είναι η στάση της απέναντι στην εγκυμοσύνη μου και στο αγέννητο,ακόμα,μωρό μας. Είναι το πρώτο της εγγόνι και το καταλαβαίνω,αλλά νιώθω να την χαρακτηρίζει μια υπερβολή. 'Ηθελε να έρχεται πάντα μαζί μας στο γυναικολόγο,αναφέρεται στον ερχομό του με σχέδια σαν να πρόκειται να το μεγαλώσει εκείνη,ενώ μου ζητάει εκ των προτέρων υποσχέσεις για το πόσο χρόνο θα περνάει μαζί του,εκφράζοντας ανησυχίες οτι δεν θα βλέπει το παιδί όσο θέλει. Αναφέρεται στην διαπαιδαγώγησή του αλλά και στην κατήχησή του (!!) σαν να είναι δική της δουλειά και πρόσφατα της ξέφυγε οτι νιώθει σαν να πρόκειται να γεννήσει η ίδια.

Η όλη συμπεριφορά της με έχει αγχώσει γιατί,δυστυχώς,είμαι και λίγο προκατελλειμένη απο όσα συνέβησαν με το γάμο και δεν θέλω να ξαναπέσω θύμα χειραγώγησης. Επίσης,δεν είμαι και κανένα μικρό παιδί,αυτό το μωρό το περιμένω πώς και πώς και θέλω να το μεγαλώσω αποκλειστικά,χωρίς παρεμβάσεις,ειδικά απο άτομα που δεν εμπιστεύομαι.

Θα ήθελα να ρωτήσω 1)με βρίσκετε υπερβολική?έτσι κάνουν γενικά οι γιαγιάδες?

2)είναι οι μαμάδες-πεθερές σας όλη μέρα σπίτι?? (αν μένουν κοντά)

3)είναι εγωιστικές οι επιθυμίες-προσδοκίες μου? Γιατί με κάνει να νιώθω η κακιά της υπόθεσης. Και το θέμα είναι οτι δεν τίθεται θέμα κακίας απο καμμιά πλευρά!

4)πώς να το χειριστώ??

Ευχαριστώ και σόρυ για το μεγάλο ποστ

Κλαλησπερα και χρονια πολλα.Λοιπον.....δεν εισαι καθολου υπερβολικη.Εγω ειμαι στην 16 εβδομαδα και η πεθερα μου μενει κατω απο μενα.Δεν εχω κανενα προβλημα οπως την γνωρισα (πριν 5 χρονια) ετσι ειναι.Ουτε σε γιατρο μου εχει πει να ερθει ουτε πουθενα.Γενικα ειναι πο τους ανθρωπους που δεν θελουν να μπλεκουν στα ποδια του αλλου και ειναι το 2ο εγγονι της(αν και δεν νομιζω πως θα ειχε αλλη συμπεριφορα,λεπω τι κανει και στο αλλο).Θελει μονο να το βλεπει και σεβεται αυτο που θα πουν οι γονεις του.Στη τελικη δικο σου θα ειναι το παιδι τι δουλεια εχει αυτη στη διαπαιδαγωγηση του?Συζητησε το με τον αντρα σου

[Mammy in love]

Κοριτσάκι μου γλυκό περνάς την πιο όμορφη φάση της ζωής σου οπότε κοιτά να το χαρείς τώρα γιατί μετά πέταξε το πουλάκι.Συζήτησε το με τον άντρα σου όμορφα κι ωραία και όταν θα έρθει εκείνη η ώρα θα την δώσετε την μάχη σας.Μη με παρεξηγείς που γελάω ,έχω κι εγώ τα θεματά μου και μάλιστα με τους γονείς μου.Έχω ένα κουκλό 20μηνών και οι δικοί μου έχουν άποψη για όλα.Πολλές εδώ μέσα περνάμε παρόμιες καταστάσεις.Μην το σκέπτεσαι όμως απόο τώρα απλά μιλά με τον άντρα σου και αποφασήστε τη στάση θα κρατήησετς πάνω σε κάμια ζητήματα.Απόλαυσε την εγκυμοσύνη σου καθιστούσαν όλα όσα θα νιώσεις από δω και πέρα!

[mirtoula4]

Αχ κορίτσι μου κοψτης τον αέρα όσο είναι νωρίς με κάποιο τρόπο γιατί όπως τα βλέπω τα πράγματα θα σε πρήξει...

[selestina]

Μάλλον έπρεπε να ανοίξω αυτό το θέμα σε άλλο topic,αλλά δυστηχώς δεν μου ανοίγει!! Εχω την ανάγκη να μιλήσω όμως και παρακαλώ τους διαχειριστές να με συγχωρήσουν

Είμαι στον 4ο, στο πρώτο μου παιδάκι κι όλα πάνε καλά,δόξα σοι ο θεός! 'Εχω μόνο ένα θεματάκι με την πεθερά μου. Παρόλο που είναι μια γλυκύτατη γυναίκα,και μου έδειξε τη συμπάθειά της απο την αρχή,άλλαξε τελείως με το που έμεινα έγκυος και κατ'επέκταση παντρεύτηκα το γιο της.

Τα προβλήματα αφορούσαν κυρίως τον γάμο (πολιτικό) τον οποίο,καθ'ό,τι θρήσκα, δεν ήθελε καθόλου. Υπήρξαν διάφορες εντάσεις και διαφορές μεταξύ μας,απο τις οποίες έβγαλα,τελικά,το συμπέρασμα οτι θέλει να έχει άποψη στο σπίτι μας αλλά και να συμμετέχει ενεργά παίρνοντας πρωτοβουλίες που όμως δεν την αφορούν,χωρίς να καταλαβαίνει απο "όχι".

Εν πάσει περιπτώσει,μετά απο κάποιες αντιπαραθέσεις,βρήκαμε μια χρυσή τομή. Αυτό που με προβληματίζει όμως,είναι η στάση της απέναντι στην εγκυμοσύνη μου και στο αγέννητο,ακόμα,μωρό μας. Είναι το πρώτο της εγγόνι και το καταλαβαίνω,αλλά νιώθω να την χαρακτηρίζει μια υπερβολή. 'Ηθελε να έρχεται πάντα μαζί μας στο γυναικολόγο,αναφέρεται στον ερχομό του με σχέδια σαν να πρόκειται να το μεγαλώσει εκείνη,ενώ μου ζητάει εκ των προτέρων υποσχέσεις για το πόσο χρόνο θα περνάει μαζί του,εκφράζοντας ανησυχίες οτι δεν θα βλέπει το παιδί όσο θέλει. Αναφέρεται στην διαπαιδαγώγησή του αλλά και στην κατήχησή του (!!) σαν να είναι δική της δουλειά και πρόσφατα της ξέφυγε οτι νιώθει σαν να πρόκειται να γεννήσει η ίδια.

Η όλη συμπεριφορά της με έχει αγχώσει γιατί,δυστυχώς,είμαι και λίγο προκατελλειμένη απο όσα συνέβησαν με το γάμο και δεν θέλω να ξαναπέσω θύμα χειραγώγησης. Επίσης,δεν είμαι και κανένα μικρό παιδί,αυτό το μωρό το περιμένω πώς και πώς και θέλω να το μεγαλώσω αποκλειστικά,χωρίς παρεμβάσεις,ειδικά απο άτομα που δεν εμπιστεύομαι.

Θα ήθελα να ρωτήσω 1)με βρίσκετε υπερβολική?έτσι κάνουν γενικά οι γιαγιάδες?

2)είναι οι μαμάδες-πεθερές σας όλη μέρα σπίτι?? (αν μένουν κοντά)

3)είναι εγωιστικές οι επιθυμίες-προσδοκίες μου? Γιατί με κάνει να νιώθω η κακιά της υπόθεσης. Και το θέμα είναι οτι δεν τίθεται θέμα κακίας απο καμμιά πλευρά!

4)πώς να το χειριστώ??

Ευχαριστώ και σόρυ για το μεγάλο ποστ

ΑΧ!!!ποσο σε καταλαβαινω,καλωσηρθεσ στο club!!μια απο τα ιδια και η δικη μου πεθερα,θελει να εχει αποψη για ολα,με εχει πρηξει απο τοτε που εμαθε οτι ειμαι εγκυος,ηθελε να ερθει στην αρχη στη γυναικολογο αλλα δεν την αφησα(να δει και το τετιο μου)εχει αποψη για ολα και ειναι τρομερα ισχυρογωμων!δεν την αντεχω αλο δεν μ εχει αφησει να χαρω εγκυμοσυνη.απευθυνεται στο μωρο και το λεει "μωρο της".το καλο ειναι οτι θελει να παω για δουλεια και να το παρει σπιτι της,πραγμα που δεν παιζει.απο τοτε που καταλαβε οτι δεν θα το κραταει αυτη μου πεταει ολη μερα μπηχτες οπως προανεφερες!καθε μερα με παιρνει τηλ και με ξυπναει το πρωι "κοιμασε?" και γελαει σα χαζη που με ξυπνησε.μερα παρα μερα ειναι σπιτι μου,ταχα μια να μου φερει αυτο,μια εκεινο,την εχω παρει χαμπαρη οτι το κανει για να μπορει να μπαινοβγαινει τωρα,αρα και μετα με ανεση!κανει φυσικα ονειρα για το δικο μου παιδι και επιμενη οτι εχει δικιο για ολα.εγω καλα κρατω ακομη αλλα με το που γεννηθει το παιδι μου,θα συνεχισει να τα ξερει ολα,θα δει απο εμενα ενα αλο προσωπο που δεν εχει φανταστει.κουραγιο και να την απαντας,εμενα μ εχει φτασει στα ορια!αα ξεχασα και ενα ακομη,καθε σαββατοκυριακο,κανει φασαρια να παμε να φαμε σπιτι τουσ,ταχα να μην με κουραζει!

[misspigi]

χρονια πολλα. σαν βετερανος μαμα με 3 παιδακια νομιζω οτι μπορω να σε συμβουλεψω ως εξης:

χαλαρωσε!! οι ορμονες σου δουλευουν υπερωριες και ισως σου φαινονται βουνο οι καταστασεις. η πεθερα σου νιωθει οτι εχει μια δευτερη ευκαιρια να επιβεβαιωθει ως μανα, αφου νιωθει οτι στερηθηκε το δικο της παιδι. μια ηρεμη κουβεντα μαζι της παρουσια του συζυγου θα σας ωφελησει ολους. εξηγησε της οτι την καταλαβαινει, οτι θα εχει οσο χρονο θελει με το παιδι, αλλα δεν σκοπευεις να στερηθεις εσυ το παιδι σου. βαλτην οχι στην θεση της αλλα στην δικη σου θεση!! ρωτησε την πως θα νιωσεις αν σου παιρνει συνεχεια το παιδι. το πιθανοτερο ειναι οτι θα σε καταλαβει καθως εχει περασει τα ιδια. ομως μην κανετε αυτη την κουβεντα οι 2 σας. βαλε και τον αντρα σου να συμμετεχει για να καταλαβει και ο ιδιος οτι δεν ειναι τοσο "ωχ αδελφε" τα πραγματα και να κατανοησει τους φοβους σου. νιωθεις οτι απειλεισαι και ειναι φυσιολογικο.

οσον αφορα την κατηχηση και τον θρησκευτικο γαμο, εφοσον ειναι θρησκα πες της οτι το ενα δεν αναιρει το αλλο. και αυτο στο λεει συζυγος ιερεα οχι καμμια ασχετη!!! αν και εσυ θελεις να εχει το παιδι χριστιανικη διαπαιδαγωγηση τοτε βαλε την στο παιχνιδι. πες της οτι αυτο θα μπορουσε να το αναλαβει συνεταιρικα με τον/την αναδοχο. θελει να αναπληρωσει το κενο της δικης της μητροτητας, ειναι ολοφανερο. νιωθει τυψεις. δωσε της αρμοδιοτητες που εσυ θελεις να εχει. ετσι και εσυ θα εισαι πιο ηρεμη και αυτη σιγα σιγα θα "ξεθυμανει". αφου βρηκατε μια φορα τη χρυση τομη θα την ξαναβρειτε.

[!!!veronica!!!]

Kαλη μου σου ευχομαι μια τελιομηνη εγκυμοσυνη κι να γερο και γελαστο αγγελουδι στην αγκαλια σου......Ειχα και εχω πολλα παρομοια προβληματα, ενα θα σου πω για να μπεις στο κλιμα, 5 χρονια παντρεμενη και η πεθερα μου ακομα κλαιει οτι εφυγε το μικρο της (31 οταν εφυγε) απο το σπιτι, και με τα παιδια τα ιδια, αποψη, απαιτησεις, και να τα προσεχε κιολας, θα ελεγα ΟΚ.

Απ τη στιγμη που δε θα εργαστεις δε νομιζω οτι μπορουν να σου κανουν κατι, κι εγω που δεν εργαζομαι κανονιζω μονη μου πως και ποτε θα τα δουν- αν και τις περισσοτερες φορες τους λυπαμαι που κλαιγονται και πηγαινω......να μην ανησυχεις απο τωρα για τετοια πραγματα, απλα να οπλιστεις με θαρρος ετσι ωστε οτι αποφασισεις να το κανεις εξ αρχης.........αλλιως συνηθιζουνε και δεν τους κοβεις τη φορα με τιποτα.....αυτη ειναι η δικη μου συμβουλη!!!!!!!! Καλες γιορτες και χρονια πολλα!!!!!!!

[boysmamy]

λοιπον ενα εχω να πω !!! τα παιδια ειναι δικα μας!!!οσο να τα αγαπανε και να θελουν να τα δουν να πουν την γνωμη τους και αλλα πολλα εσυ εχεις τον πρωτο και τον τελευταιο λογο. και βεβαια τα πηγαινε ελα στο σπιτι κομενα,!!!! οποτε μπορεις, οποτε σε βολευει , οποτε εχεις ορεξη ας ερθει οποιος θελει . στο λεω επειδη τα περασα και ηταν πολυ δυσκολο να τα κοψω μετα!!!θα εχεις να κανεις τοσα με το μωρο και για το μωρο, που θα ψαχνεις χρονο για να ηρεμησεις εσυ και να χαρεις το μωρακι σου.πρεπει να εισαι ηρεμη και να μην σε αναστατωνει κανενας !!!δεν λεω να ξεκοψει ,εγγονη της ειναι, και βεβαια θα το βλεπει και θα πει και την γνωμη της αλλα ολα με ορια . πανω απο ολα εσυ και το μωρο!!!αν νομιζεις οτι κατι σε χαλαει η δεν το θελεις κομενο!!!ειμαι καθετη σε αυτο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!χρονια πολλα σε ολους!!!!

[rafa]

Ο βασικός λόγος που έφυγα από Αθήνα ήταν αυτός. ¨οχι ότι είχα τέτοια θέματα με τη μάνα μου ή τη πεθερά μου αλλά ήθελα όταν κάνω παιδί να το μεγαλώσω μόνη με τον αντρα μοΥ! Και δε μετανοιώνω παρότι στιγμές θελω να γυρίσω πίσω. Όμως το παιδί το μεγαλώνουμε μόνοι μας όπως θέλουμε εμείς το χουμε συνέχεια βόλτες εμ κόσμο με παρέες και κανείς δε μας λέει "ωχ θα κρυώσει" "μα πρέπει να κοιμηθεί" " να στο κρατησω εγώ" ΝΑι είανι δύσκολα αλλά προτιμώ το πρώτο χρόνο του μωρού ναμαστε μόνοι μας! Εγώ θα σου πω να χαλαρώσεις και να βάλεις όρια τώρα που είναι νωρίς. Κανε μια κουβέντα στον άντρα σου και εξηγησε του τι σε χαλάει και πες του να παρει θέση. Στη κατάσταση που είσαι δε κάνει να συγχίζεσε οπότε πες του πως αν θέλει να βλέπει ήρεμη να βάλει μια σειρα σε όλα αυτά! Ο πρώτος καιρός είναι ο πιο όμορφος και ο πιο γλυκός με αυτο το μικρό πλασματάκι και πραγματικά ο μόνος που ήθελα να το μοιραστώ ήταν ο άντρας μου! Ακόμα και όταν ήρθαν η μάνα μου και η πεθερά μου να μας βοηθήσουν το πρώτο καιρό φρικαρα! Κοίτα να ηρεμήσεις να χαρείς την εγκυμοσύνη σου και το παιδι είναι δικο σας και εσείς θα βάλετε τα όρια! Μην αφήσεις κανένα να σε χειραγωγήσει γιατί η κάθε μέρα που περνάει είναι μοναδική και πρέπει να τη ζεις! Ναχεις καλές γιορτές και μια τελεια εγκυμοσύνη!

[kopela]

Γνώμη μου είναι να μιλήσεις για όλα αυτά στον άντρα σου και να ζητήσεις να τη βάλει στη θέση της πριν γεννηθεί το μωρό σου. Αν κάποιος ευθύνεται που η πεθερά σου έχει εκτροχιαστεί εντελώς σε σημείο να έρχεται στις επισκέψεις του γυναικολόγου δεν είσαι εσύ.Έχεις τόσα θέματα και άλλα τόσα να διαχειριστείς στο μέλλον που κάποιος πρέπει ακόμη και με κακό τρόπο αν χρειαστεί να της κόψει τον αέρα γιατί η παρέμβαση της θα δημιουργήσει σύγχιση και στο παιδί αργότερα.Καλά ξεμπερδέματα και καλές γιορτές!

[UFO]

1. Δεν είσαι καθόλου υπερβολική. Φρίκαρα και μονο που διάβασα ότι η πεθερά σου θέλει να έρχεται μαζί σας στο γυναικολόγο και ότι σου ζητάει προκαταβολικά να της υποσχεθείς πόσες ώρες θα βλέπει το μωρό ή ότι θα σας το κρατάει.

 

 

γιατί φρικάρεις ;;;

και η πρώην πεθερά μου έτσι ήθελε και ( βέβαια έκανε ) και μετά όταν ....τεσπα

το παιδι δεν το έχει δει Π Ο Τ Ε (ΚΑΤΑΛΉΓΩ ΕΝ ΤΑΧΗ )

 

 

είναι θέμα εξουσίας

και έχει σημασία ποιος θα κερδίσει

 

 

ΘΈΜΑΤΑ πεθερηκών - σχεσεων ΔΕΝ ΛΎΝΟΝΤΑΙ ΣΕ φόρα

αν υπάρχει πονεμένη νύφη θα μιλήσει αλλιώς

αν υπάρχει πονεμένη κουνιάδα επίσης

αν υπάρχει ανύπαντρη αλλιώς

αν υπάρχει διπλοπαντρεμένη διαφορετικά

αν υπάρχει χωρισμένη τελείως διαφορετικά

 

αν υπάρχει η τάδε σχέση με τους γονείς αλλα΄βιωματα

αν υπάρχει η άλλη σχέση με τα αλλα βιώματα διαφορετική προσέγγιση

 

αυτό που είναι βέβαιο είναι

(α) είσαι έγκυος

(β) ο άντρας σου έχει αυτούς τους γονείς

 

το πως θα λύσεις κάτι που σε πνίγει ( κάτσε να ρθουν και οι ορμόνες της γεννας λύνεται )

 

τα κλασικά

μιλα με τον άντρα σου

κάνε μπάστα

(ορμόνες είναι αυτές)

εισπνοή εκπνοή

κατς ένα γεννθεί το παιδι και μετά

κόψε τον αέρα τώρα όχι αργότερα

κου λου που

κου λου που

 

θα τα ακούσεις ... διαβάσεις ....

 

 

[myfavouritelullaby]

...ή σας πήρα μονότερμα? Ελπίζω να περάσατε καλά!

 

Athina-P δεν έχω σκοπό να την απομακρύνω. Αν αυτή ήταν η απόφασή μου,μπορούσα να την πραγματοποιήσω πολύ εύκολα και δεν θα υπήρχε και λόγος προβληματισμού. Ο προβληματισμός υπάρχει,γιατί, την θέλω στη ζωή μας, την αγαπώ γιατί εκείνη γέννησε τον άντρα μου και προσωπικά μεγάλωσα σε μεγάλη,πολύβουη οικογένεια,στην οποία κάνουμε όλοι πολύ παρέα μεταξύ μας αλλά χωρίς να πνίγουμε ο ένας τον άλλον και φυσικά διατηρώντας ένα στοιχειώδες τακτ. Η εν λόγω κυρία,δυστυχώς δεν διαθέτει απο το τελευταίο,και, αν την αφήσω,θα είναι στο σπίτι μου όλη μέρα! Τέλος,για να απαντήσω στην ερώτησή σου, η πεθερά μου δεν δούλευε, άφηνε τον άντρα μου στα πεθερικά για να βγουν έξω με τον πεθερό μου και μια,δυο καθιερώθηκε (είχαν κι αυτοί τα απωθημένα που λέγαμε!!)

Selestina μιλάμε βιώνω ακριβώς τα ίδια! Δηλαδή κι εμένα προσπαθεί σιγά σιγά να παγιώσει μια κατάσταση του τύπου "κοινόβιο" ή τουλάχιστον το προσπαθούσε μέχρι να προκύψουν οι εντάσεις. Μου έλεγε κάθε μέρα "μην μαγειρέψεις,έφτιαξα αυτό,ελάτε σπίτι μας να φάμε μαζί" παρόλο που είχα ξεκαθαρισει οτι μου αρέσει πολύ να μαγειρεύω στο σπίτι μας εγώ.

Δεν είμαι μονόχνωτος άνθρωπος,αλλά ζούσα χρόνια μόνη μου,να επαναλάβω οτι μεγάλωσα σε μια οικογένεια όπου δεν ένιωσα τι σημαίνει καταπίεση ή έλλειψη προσωπικού χώρου/ζωής,και,επίσης,οι γοννείς μου ειναι άνθρωποι διακριτικοί και όπως καταλαβαίνετε,νιώθω έξω απο τα νερά μου με όλα αυτά!

Σε αυτό που έχετε δίκιο είναι οτι η φάση με άγχωσε παραπάνω απο ό,τι έπρεπε και κόντεψα να χάσω την μαγεία όλης μου της εγκυμοσύνης! Σας ευχαριστώ που μου το θυμίσατε!!

[dimmi]

1. Δεν είσαι καθόλου υπερβολική. Φρίκαρα και μονο που διάβασα ότι η πεθερά σου θέλει να έρχεται μαζί σας στο γυναικολόγο και ότι σου ζητάει προκαταβολικά να της υποσχεθείς πόσες ώρες θα βλέπει το μωρό ή ότι θα σας το κρατάει.

 

2. Η μαμά μου μένει πολύ κοντά μας, αλλά έρχεται σπανίως και πάντα τηλεφωνεί πριν έρθει. Ούτε μια φορά δεν μου έκανε νύξη για το μωρό, αντιθέτως εγώ τη ρώτησα αν θα μπορεί να μου το κρατάει όταν θα επιστρέψω στη δουλειά, για να μην το στείλω παιδικό από τον πρώτο χρόνο. Δεν είναι καθολου μα καθόλου παρεμβατική, αλλά απ' την άλλη κι εγώ είμαι άνθρωπος που δεν αφήνω περιθώρια στους άλλους για παρεμβάσεις. Γενικά στο σπίτι μας κουμάντο κάνουμε εγώ κι ο άντρας μου. Πεθερά δεν έχω, δεν πρόλαβα να τη γνωρίσω.

 

3. Καθολου εγωιστικά δε σκέφτεσαι, φαντάζομαι ότι νιώθεις καταπίεση απο αυτού του είδους τη συμπεριφορά και φοβάσαι τα χειρότερα στο μέλλον και με το δίκιο σου.

 

4. Στη θέση σου θα έβαζα τον άντρα μου να της εξηγήσει κάποια πράγματα. Εκείνος είναι πιο αρμόδιος. Αλλά κι εσύ μπορείς να της μιλήσεις, με όμορφο τρόπο πάντα. Θα της πεις ότι η διαπαιδαγώγηση του παιδιού είναι θέμα των γονιών κατά κύριο λόγο, και ότι ο παπούς κι η γιαγιά διαδραματίζουν τελείως διαφορετικό ρόλο στη ζωή του παιδιού, χωρίς να παραγκωνίζεται η σημασία τους φυσικά. Και ότι κάποια θέματα θα τα αποφασίσετε εσύ κι ο άντρας σου και όχι εκείνη. Αλλά πρέπει να έχεις τον άντρα σου σύμμαχο σ΄αυτά που λες, αν εκείνος δεν σε υποστηρίζει, είναι χαμένο το παιχνίδι.

συμφωνώ με κάθε λέξη,

στα χρωματισμένα σημεία κάποιες αλλαγές στη δικιά μου περίπτωση

δεν ρώτησα τη μάνα μου αν θα μπορεί να κρατάει το μωρό για να δουλεύω, τη ρώτησα αν θα μπορεί στο σπίτι της να έχει κάποιες φορές η νταντά το μωρό για να δουλεύουμε

(αφού το σπίτι της είναι κοντά στη δουλειά και θα βολεύει με το θηλασμό + ότι δεν θέλω το παιδί να είναι στης πεθεράς που έχει άλλα 2 παιδιά μες το σπίτι μεγαλωμένα όπως εκείνη ξέρει... )

Εχω πεθερά, όπως φάνηκε και αποπάνω, να'ναι καλά η γυναίκα αλλά είναι από τους πλέον πιεστικούς και παρεμβατικούς ανθρώπους και γι'αυτό έμενε, μένει και θα μείνει όσο πιο μακρυά μπορώ (όχι χιλιομετρικά...)

Στο νησί μας λένε "δώσε θάρρος στο χωριάτη να σ'ανέβει στο κρεβάτι"

Κι επειδή όλες από κάποιο χωριό είμαστε... δε νομίζω ότι θέμε τη πεθερά στο κρεβάτι μας! Ούτε τη μαμά φυσικά.

Αλλά η μαμά δε παρεξηγεί, είναι η μάνα σου. Οπως και η πεθερά δεν παρεξηγεί το γιο, είναι η μάνα του.

Γι'αυτό άσε τον άντρα σου να καθαρίσει με τη πεθερά. Εσύ πότισε του τον εγγέφαλο με τα θέλω σου από πριν γεννήσεις! Μετά δεν ξέρεις σε τί φάση θα είσαι...

[dimmi]

'Εβγαλα το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης μου κλαίγοντας. Μου κρατούσε μούτρα γιατί ήθελε να ανακοινώσει την εγκυμοσύνη απο την αρχή, και δεν καταλάβαινε οτι ήθελα να το κρύψω μέχρι τον τρίτο. Μας πίεζε να μην παντρευτούμε γιατί τον πολιτικό γάμο δεν τον επιθυμεί ο θεός,και είχαμε προβλήματα και μου έλεγε οτι της κόβω τη χαρά της.

'Εκανε σχέδια για το πού θα πάμε γαμήλιο ταξίδι και προαποφάσισε οτι θα φύγω κανένα μήνα αφήνοντάς της το λίγων μηνών μωρό μου,ενώ η μάνα μου είναι εν ζωή,χωρίς να υπολογίζει αν θέλω να της το αφήσω. Στο γυναικολόγο παρίστανε την κηδεμόνα μου και ήταν πάνω απο τη ζυγαριά την ώρα που ζυγιζόμουν(!!) Υποσχέθηκε να μην ξανανακατευτεί και να σέβεται τα όριά μου αλλά μόλις χθες άνοιξε ολόκληρο θέμα για το ποιος θα είναι νονός του παιδιού,διαφωνώντας κάθετα με αυτόν που επιλέξαμε και σημειώνοντας οτι πρέπει να είναι κάποιος που θα του κάνει σωστή κατήχηση!!

Να σημειώσω οτι ο καλός μου μεγάλωσε με τα πεθερικά της,κοιμόταν εκεί και όλα τα σχετικά γιατί της έκαναν τα ίδια και στο τέλος όπως μου είχε πει η ίδια χαρακτηριστικά της τον έκλεψαν. Οπως καταλάβατε φρικάρω μόνο με την ιδέα οτι θα μου κάνει το ίδιο και το βρίσκω και άσχημο να υπάρχει τόση παραφιλολογία για το αγέννητο ακόμα,μωρό μου,έχω κι άλλο δρόμο ακόμα!

Ο καλός μου συμφωνεί μαζί μου αλλά δεν παίρνει στα σοβαρά τη συμπεριφορά της και δεν συμμερίζεται το άγχος μου αφού γι'αυτόν "όλα θα πάνε καλά".

Να σημειώσω,τέλος,οτι έχουμε προαποφασίσει οτι εγώ δεν θα δουλεύω εφόσον θα αρχίσουμε οικογένεια,το μωρό λοιπόν ήταν κάτι που αποφασίσαμε συνειδητά και θέλω να το κάνω full time...

Το ξέρω οτι δεν είναι να μιζεριάζω γι'αυτά Χριστουγεννιάτικα,και πραγματικά αγαπώ την οικογένεια του καλού μου αλλά είμαι άτομο που δεν μ'αρέσουν οι αντιπαραθέσεις όπως και η καταπίεση και αγχώνομαι!Συγχωρέστε μου το πρήξιμο αλλά κοντεύω να σκάσω!!!!

:shock::shock::shock::shock::shock::shock::shock::shock: ήμαρτον και έλεος και ήμαρτον. Κόψε της την φόρα...χθες! Μένετε κοντά? Αλλάξτε σπίτι! Τρέχα να σωθείς κοπέλα μου. Τώρα διάβασα τις επισυμάνσεις και έχω μείνει αποσβολομμένη...

[jo89]

Καλησπερα σε ολους και χρονια πολλα καλες γιορτες να εχουμε,!!εγω βρε κοριτσι μου θα σου ελεγα οτι σου ειπαν και τα κοριτσια παραπανω καντην περα οχι σημερα...ΧΘΕΣ..γιατι να θελει να ερχετε μαζι σου στον γυναικολογο??και να σου ζηταει απο τωρα ''συμβολαιο''για το ποσο θα βλεπει το παιδι??τραγικοοοο:shock: μιλα με τον αντρα σου και αν δεν της μιλησει αυτος,που δεν νομιζω γιατι θα το ειχε κανει ηδη αν τον ενοχλουσε η συμπεριφορα της,μιλα της εσυ,καθε φορα που θα σου λεει και κατι κουφο απαντα αναλογως,οσο εισαι καλη σε παταει δεν ειπα να γινεις κακια προς θεου απλα να καταλαβει πως υπαρχουν ορια και τα προσπερναει...;)

Αυτο με το φαγητο το κανει και η δικια μου πεθερα...μαγειρεψα το ταδε φαι μην μαγειρευεις να μην κουραζεσαι.... χχμμμ μηπως την βλεπει και η δικια μου ετσι???ααααααααααα

[sogni d'oro]

Μάλλον δεν έχει κόρη που θα ήθελε φαντάζομαι.

Σε βλέπει σαν παιδί της και σου συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο. Και τον άνδρα σου φαντάζομαι μια πλύση εγκεφάλου θα του την κάνει, αλλά οι άνδρες έχουν ένα χάρισμα _ότι μπαίνει βγαίνει_ εμείς οι γυναίκες δεν την παλεύουμε, πόσο μάλλον όταν είσαι έγκυος.

Σ αγαπάει, θα αγαπάει το μωρό σου τρελά και θα σου κάνει την ζωή δύσκολή γιατί έχεις μάθει ΑΛΛΙΩΣ. Οι περισσότερες φίλες μου έχουν τέτοιες μαμάδες αλλά τις κουμαντάρουν.

Στην εγκυμοσύνη μου, εκνευριζόμουν με το παραμικρό, με αυτά που διαβάζω εκνευρίζομαι στο φυσιολογικό μου.

Εγώ είχα το άλλο απο την πεθερά δεν μίλαγε, δεν ρώταγε τίποτα για την εγκυμοσύνη γιατί είναι προληπτική. Το προτιμώ 1000 φορές!!!

Ήθελα όλα να πάνε καλά και μετά βλέπουμε. Αυτό να είναι το μότο σου. Δεν αποφασίζεις τίποτα νωρίτερα. Πότε θα έρχετε, πόσο κτλ

Καλή επιτυχία θα τα καταφέρεις