2ο παιδί?

[amarylis]

Καλησπέρα ΜΑΜΜΑ ΜΙΑ, ΔΥΟ, ΤΡΕΙΣ...κλπ

Θα θελα βοήθεια στο θέμα του 2ου παιδιού.

Αν με ρωτάγατε μέχρι και πριν 1 μήνα πότε θα βαζα μπρός για 2ο παιδί θα σας έλεγα ότι σε κινέζικο τροπάριο μπορούσα να επικαλεστώ!και αυτό επειδή το είχα ακόμη φρέσκο στο μυαλό μου όλο το θέμα της εγκυμοσύνης(αν και είχα ομαλή).

Τώρα τελευταία όμως σκέφτομαι την εικόνα ενός μωρού στην αγκαλίτσα μου και όλες αυτές τις ωραίες αναμνήσεις από τον γιο μου και θα ήθελα να το ξαναζήσω..και εννοείται δεν είναι λόγος αυτός που θέλω να κάνω 2ο παιδάκι, θέλω ο μικρός μου να έχει ένα αδερφάκι, απλώς το τρέναρα λίγο, από φόβο μάλλον.

Ο ενδοιασμός μου είναι αν είναι η κατάλληλη στιγμή για τον Γιαννάκη μου.

Εννοώ, δεν ξέρω αν θα το πάρει καλά όσο μικρότερος είναι (επειδή γενικά είναι λίγο κολλημένος πάνω μου) ή να αφήσω να ανεξαρτοποιηθεί λιγάκι..

Από την άλλη δεν θέλω να έχουν και μεγάλη διαφορά μεταξύ τους..

ΜΑΜΜΑδες περιμένω την άποψή σας ή εμπειρία..

[manina]

πόσο είναι ο Γιαννάκης??

[Ντέπυ]

Εσύ πως αισθάνεσαι? Είσαι έτοιμη για ένα δεύτερο τώρα? το παιδάκι σου αν και μικρό πιστεύεις πως έτσι όπως το έχεις διαπαιδαγωγήσει θα μπορεί να ανταπεξέλθει χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα? υπάρχουν παιδάκια που αν και μικρά ανταποκρίθηκαν πολύ καλά στον ερχομό ενός δευτερου παιδιού σε σχέση με κάποια άλλα που η συμπεριφορά τους ήταν ακραία. Το να σου πει η κάθε μαμά την γνώμη της σίγουρα κάπου θα σε βοηθήσει αλλά θα σου έλεγα να κινηθείς σύμφωνα με το πως νιώθεις εσύ.

[amarylis]

Καλημέρα κορίτσια

ο μικρός μου είναι 18 μηνών. Δυστυχώς δεν πάει ηλικιακά το θέμα manina μου ε? Ο μικρός μου είναι δεμένος αρκετά αλλά από την άλλη "προσαρμόζεται" εύκολα στις νέες συνθήκες. Όταν του εξηγώ και του μιλάω μου δείχνει από την συμπεριφορά του ότι καταλαβαίνει, αλλά όσον αφορά ένα 2ο μωρό στην ζωή μας είναι μεγάλη αλλαγή. Και ρώτησα από θέμα ηλικίας τί γίνεται επειδή δεν μπορώ να γνωρίζω πώς θα βλεπε ένα bebe σπίτι μας το οποίο ήρθε για να μείνει και όχι ...για επίσκεψη!

Στην ηλικία των 2 ετών (τόσο θα είναι περίπου αν μείνω άμεσα με την βοήθεια του θεού, έγκυος) το βλέπουν κάτι σαν παιχνίδι ή ανταγωνιστικά?

[Ντέπυ]

Καλημέρα κορίτσια

ο μικρός μου είναι 18 μηνών. Δυστυχώς δεν πάει ηλικιακά το θέμα manina μου ε? Ο μικρός μου είναι δεμένος αρκετά αλλά από την άλλη "προσαρμόζεται" εύκολα στις νέες συνθήκες. Όταν του εξηγώ και του μιλάω μου δείχνει από την συμπεριφορά του ότι καταλαβαίνει, αλλά όσον αφορά ένα 2ο μωρό στην ζωή μας είναι μεγάλη αλλαγή. Και ρώτησα από θέμα ηλικίας τί γίνεται επειδή δεν μπορώ να γνωρίζω πώς θα βλεπε ένα bebe σπίτι μας το οποίο ήρθε για να μείνει και όχι ...για επίσκεψη!

Στην ηλικία των 2 ετών (τόσο θα είναι περίπου αν μείνω άμεσα με την βοήθεια του θεού, έγκυος) το βλέπουν κάτι σαν παιχνίδι ή ανταγωνιστικά?

 

Αυτό πιστεύω πως παίζει απο παιδί σε παιδί. Κάποιο μπορεί να το δει ανταγωνιστικά και κάποιο άλλο όχι. Σε γενικές γραμμές όμως πιστεύω πως θ' αντιμετωπίσεις ζήλιες γιατί είναι σε μικρή ηλικία. Η ξαδέρφη μου που έκανε το δεύτερο όταν το πρώτο ήταν σε ηλικία 4 ετών αντιμετώπισε διάφορες καταστάσεις. Αυτά θα είναι μέσα στο πρόγραμμα. Αλλά πάντα παίζει ρόλο και ο τρόπος που θα τα περνάς στο πρώτο παιδί και πως θα του συμπεριφέρεσαι.

[manina]

μπορώ να απαντήσω μόνο απο την προσωπική μου εμπειρία,εμείς περιμέναμε για το δεύτερο κι εχουν διαφορά 5 χρόνια απο επιλογή (δεν μπορείς να βάλεις πρόγραμμα φυσικά,αλλά λέγαμε να έχουν χοντρικά 4-5 χρόνια διαφορά).

 

έτσι μας είναι πολύ όμορφα γιατί πρωτον χαρήκαμε τον "μεγάλο" μόνο του πολλά χρόνια,κάναμε πολλά πράγματα μαζί του κλπ.Δεύτερον έχει δικά του ενδιαφέροντα (σχολείο,σπορ,φίλους,χομπυ) που του εξάπτουν το ενδιαφέρον και δεν τον κρατάνε όλη μέρα σπίτι. Μπορείς να μιλήσεις μαζί του ας πούμε λογικά,με επιχειρήματα. Ζήλεια είναι λογικό να νοιώθουν τα παιδάκια,πχ ο δικός μας τον πρώτο καιρό προσπαθούσε να τραβήξει όλη την προσοχή επάνω του κλπ. Μετράει όμως πολύ η προετοιμασία που θα κάνεις στο παιδί και η συμπεριφορά σου μετά.

 

Σίγουρα απο τους περισσότερους έχουμε ακούσει"ωωωχ μετά απο τόσα χρόνια πάλι τα ίδια? Πάλι θα κλειστείς?" ...απλά δεν το βλέπουμε έτσι κι αυτό γιατί στην ουσία έχει περίπου 3,5-4 χρόνια που είμασταν ελεύθεροι,ο γιός μας μας ακολουθούσε παντού,μετα τα δύο είναι παιδάκι... οπότε ναι,τώρα κλεινόμαστε ξανά,αλλά αφού είχαμε "πάρει τον αέρα μας"

 

ζούμε λοιπόν ξανά το πόσο υπέροχο είναι ένα μωράκι σπίτι,μα ςείχε λείψει και το θέλαμε. Για μας δουλεύει αυτό,για άλλους άλλο. Είναι ΠΟΛΥ προσωπική η υπόθεση. (εγώ ας πούμε όντας ανυπόμονη και νευρική δεν μπορούσα να με φανταστώ με δύο κοντα κοντα-αλλά αυτό πάλι είναι πολύ υποκειμενικό).

 

έτσι που λες...

 

την καλύτερη απόφαση σου εύχομαι!

 

υγ πολύ σημαντικό ειναι επισης το θεμα της δουλειας και τί βολεύει την οικογένεια πρακτικά,στα καθημερινά. Εδώ κι αν ταίριαζε η απόφασή μας!

[Lucie]

μπορώ να απαντήσω μόνο απο την προσωπική μου εμπειρία,εμείς περιμέναμε για το δεύτερο κι εχουν διαφορά 5 χρόνια απο επιλογή (δεν μπορείς να βάλεις πρόγραμμα φυσικά,αλλά λέγαμε να έχουν χοντρικά 4-5 χρόνια διαφορά).

 

έτσι μας είναι πολύ όμορφα γιατί πρωτον χαρήκαμε τον "μεγάλο" μόνο του πολλά χρόνια,κάναμε πολλά πράγματα μαζί του κλπ.Δεύτερον έχει δικά του ενδιαφέροντα (σχολείο,σπορ,φίλους,χομπυ) που του εξάπτουν το ενδιαφέρον και δεν τον κρατάνε όλη μέρα σπίτι. Μπορείς να μιλήσεις μαζί του ας πούμε λογικά,με επιχειρήματα. Ζήλεια είναι λογικό να νοιώθουν τα παιδάκια,πχ ο δικός μας τον πρώτο καιρό προσπαθούσε να τραβήξει όλη την προσοχή επάνω του κλπ. Μετράει όμως πολύ η προετοιμασία που θα κάνεις στο παιδί και η συμπεριφορά σου μετά.

 

Σίγουρα απο τους περισσότερους έχουμε ακούσει"ωωωχ μετά απο τόσα χρόνια πάλι τα ίδια? Πάλι θα κλειστείς?" ...απλά δεν το βλέπουμε έτσι κι αυτό γιατί στην ουσία έχει περίπου 3,5-4 χρόνια που είμασταν ελεύθεροι,ο γιός μας μας ακολουθούσε παντού,μετα τα δύο είναι παιδάκι... οπότε ναι,τώρα κλεινόμαστε ξανά,αλλά αφού είχαμε "πάρει τον αέρα μας"

 

ζούμε λοιπόν ξανά το πόσο υπέροχο είναι ένα μωράκι σπίτι,μα ςείχε λείψει και το θέλαμε. Για μας δουλεύει αυτό,για άλλους άλλο. Είναι ΠΟΛΥ προσωπική η υπόθεση. (εγώ ας πούμε όντας ανυπόμονη και νευρική δεν μπορούσα να με φανταστώ με δύο κοντα κοντα-αλλά αυτό πάλι είναι πολύ υποκειμενικό).

 

έτσι που λες...

 

την καλύτερη απόφαση σου εύχομαι!

 

υγ πολύ σημαντικό ειναι επισης το θεμα της δουλειας και τί βολεύει την οικογένεια πρακτικά,στα καθημερινά. Εδώ κι αν ταίριαζε η απόφασή μας!

Κάπως έτσι το βλέπω κι εγώ.Βέβαια για μένα υπάρχει και το θέμα της ηλικίας.

[Maya]

Εγώ πάλι ήθελα να ξεμπερδεύω με τις εγκυμοσύνες, τους τοκετούς κλπ. και είπαμε να τα κάνω στη σειρά. Με δύο χρόνια διαφορά, γιατί λιγότερο είναι άδικο για το πρώτο, νομίζω. Τώρα, αν θα ζηλεύει, ΟΚ, φυσιολογικό είναι. Κι εγώ ζήλευα τον αδερφό μου και τον αγαπούσα ταυτόχρονα. Σημασία έχει πώς λειτουργεί η κάθε οικογένεια και πώς βρίσκει τις ισορροπίες της.

[ΛΗΤΩ]

Με έχει προβληματίσει και μένα το θέμα τελευταία....

Όταν ήμουν έγκυος έλεγα ότι μόλις χρονίσει το πρώτο (πρώτα ο Θεός βέβαια) θα βάλω μπρος άμμεσα για το δεύτερο...τώρα που έφτασε ο καιρός δε νοιώθω έτοιμη ακόμη...η μικρή μας προέκυψε δύσκολο παιδάκι και νοιώθω ότι δεν έχω προλάβει να ξεκουραστώ και να ξεσκάσω όσο θα ήθελα...από την άλλη με προβληματίζει και με αγχώνει το θέμα "ηλικία"-είμαι ήδη 38 ετών-και ότι ναι μεν έμεινα πολύ εύκολα έγκυος την πρώτη φορά αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα συμβεί και τη δεύτερη...

Δε θα ήθελα να μεγαλώσει και χωρίς αδερφάκι η Ιφιγένεια..εγώ ήμουν και είμαι πολύ δεμένη με τον αδερφό μου και αισθάνομαι ιδιαίτερα τυχερή που τον έχω στη ζωή μου...

ειλικρινά δε ξέρω τι θα κάνω....νομίζω ότι δεν θα προγραμματίσω τίποτα και θα αφήσω απλά το ένστικτο να με οδηγήσει...

[Ντέπυ]

Με έχει προβληματίσει και μένα το θέμα τελευταία....

Όταν ήμουν έγκυος έλεγα ότι μόλις χρονίσει το πρώτο (πρώτα ο Θεός βέβαια) θα βάλω μπρος άμμεσα για το δεύτερο...τώρα που έφτασε ο καιρός δε νοιώθω έτοιμη ακόμη...η μικρή μας προέκυψε δύσκολο παιδάκι και νοιώθω ότι δεν έχω προλάβει να ξεκουραστώ και να ξεσκάσω όσο θα ήθελα...από την άλλη με προβληματίζει και με αγχώνει το θέμα "ηλικία"-είμαι ήδη 38 ετών-και ότι ναι μεν έμεινα πολύ εύκολα έγκυος την πρώτη φορά αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα συμβεί και τη δεύτερη...

Δε θα ήθελα να μεγαλώσει και χωρίς αδερφάκι η Ιφιγένεια..εγώ ήμουν και είμαι πολύ δεμένη με τον αδερφό μου και αισθάνομαι ιδιαίτερα τυχερή που τον έχω στη ζωή μου...

ειλικρινά δε ξέρω τι θα κάνω....νομίζω ότι δεν θα προγραμματίσω τίποτα και θα αφήσω απλά το ένστικτο να με οδηγήσει...

 

...και καλά θα κάνεις Λητώ μου. Απ' την στιγμή που δεν αισθάνεσαι και ιδιαίτερα έτοιμη αυτή την περίοδο. Αλλά μην το βλέπεις και αρνητικά τ' ότι είσαι 38 ετών. Δεν είναι και λίγες οι γυναίκες που κάνουν το πρώτο τους παιδί στα 42. Εγώ, που μετά απο 10 χρόνια λέω να κάνω δεύτερο και εδώ και πόσο καιρό όλο το σκέφτομαι, το σκέφτομαι και το ξανασκέφτομαι και στα λόγια μένω ...άλλα πόσα χρόνια έχω ακόμα για να το σκεφτώ??

[jodido]

Νομίζω πως και για μένα έφτασε ο καιρός. Μέχρι τώρα είχα καποιους ενδοιασμούς και καθυστερούσα να πάρω την απόφαση. Μιλάω σε πρώτο πρόσωπο ενικού γιατί ο άντρας μου δεν είχε ποτέ κανέναν ενδοιασμό.

 

Νοιώθω έντονη την επιθυμία να γίνω μαμά για δεύτερη φορά και νομίζω ότι έχω συνειδητοποιήσει και τις δυσκολίες τις οποίες θα συναντήσω. Ξέρω πολύ καλά πως ο ερχομός ενός νέου bebe θα αλλάξει για μία ακόμη φορά την ζωή μας. Οι υποχρεώσεις θα διπλασιαστούν αλλά δεν έχω κανένα πρόβλημα να απαλαχθώ απο υποχρεώσεις εν όψει του παιδιού. Με τον άντρα μου που το συζητήσαμε καταλήξαμε πως αν τελικά βρούμε τα δύσκολα και δεν τα καταφέρουμε, θα σταματήσω την δουλειά.

 

Τέλος πάντων όλα αυτά είναι δευτερεύουσας σημασίας. Μακάρι να τα καταφέρουμε γρήγορα και να "μεγαλώσουμε".

[mata]

Φιλενάδα μου καλή jodido μου σου το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να σας προκύψει σύντομα το νέο μέλος!!!!

Αν και λυπάμαι που θα σε χάσω από τη δουλειά!!!

[jodido]

Αν προκύψει γρήγορα, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα με χάσεις απο την δουλειά για 10 ΜΗΝΕΣ. Καταπληκτικός νόμος εεεε;;;;

[amarylis]

jodido σου εύχομαι τα καλύτερα!!

 

Όλα να πάνε όπως τα θέλετε, και όσον αφορά τις δυσκολίες που και εγώ θα αντιμετωπίσω όταν με το καλό θα έρθει το 2ο, θα τις ξεπεράσουμε, οι γυναίκες είμαστε αιλουροειδή, αλλάζουμε ανάλογα με τις συνθήκες που αντιμετωπίζουμε.Θα κάνουν και παρείτσα και τα 2 τους, και ο μικρός σου θα του αρέσει ο ρόλος που θα έχει να αντιμετωπίση, του μεγάλου αδερφού.!

Όλα καλά!

[jodido]

Σε ευχαριστώ amarylis

 

Αντε γρήγορα και στις δύο μας

[mata]

Αμαρυλλίς και για σένα εύχομαι το συντομότερο!!!!

 

Jodido μετά το 10μηνο καθισιό αμφιβάλλω αν θα θέλεις να ξαναγυρίσεις. Εδώ εγώ που κάθισα 10 μέρες περίπου και σήμερα μου φάνηκε βαριά κι ασήκωτη η μέρα!!!

Πάντως όπως και να είναι παρόλο που θα σε ΄χάσω και ξέρεις τί σημαίνεις για μένα, θα χαρώ με τη χαρά σου πααααααααααααααααρα πολύυυυυυυυυυυ!!!!