Που να είχαμε ανάγκη……!!!

[tzitzikaki123]

beba μην σκας! αυτα τα περασα και εγω και απο γυναικες συγγενεις και απο φιλες. πονεσα πολυ, δε λεω , αλλα κανω και το σταυρο μου που το διαζυγιο μου σταθηκε αφορμη να πεσουν οι μασκες. οι μονες γυναικες που εμπιστευομαι απολυτα ειναι η μανα μου και μια φιλη(εδειξε την αξια της στα δυσκολα).

να λες δοξα το θεο που εγινε το ξεκαθαρισμα και ας πληγωθηκες.

[karamela]

beba μου σε καταλαβαινω πιστεψε με...μια παρομια φαση περασα και εγω αλλα με αλλο τροπο!!!εζησα αυτου του ιδους τον ''ρατσισμο'' οταν ημουν μικρη...οι γονεις μου χωρισαν οταν ημουν πολυ μικρη και στο σχολειο εζησα την απορριψη και την κοροιδια σχεδον απο ολλους τους συμμαθητες μου , κυριως κοριτσια, επειδη ημουν η μονη απο μονογονεικη οικογενεια...ενταξει τα παιδακια προφανως δεν μπορουσαν να καταλαβουν και πολλα...πιστευω οι γονεις τους τους εκαναν πλυση εγκεφαλου και δεν με εκαναν παρεα...

Η μητερα μου δουλευε συνεχεια, λεφτα πολλα δεν ειχαμε γιατι ο μπαμπας μου (ο Θεος να τον κανει) δεν βοηθουσε καθολου και με κοροιδευαν που ειχα ολο δανεικα και μεταχειρησμενα ρουχα....σκεψου λοιπον ποσο με εχουν στηγματισει ολα αυτα...Μεγαλώνοντας λοιπον δεν μπορουσα να κανω φιλιες και να εμπιστευτω καποια φιλη με αποτελεσμα ακομη και τωρα στην ηλικια των 26 να μην εχω καποια ''κολλητη''.για μενα οι καλυτεροι μου φιλοι ειναι η μητερα μου και ο συζυγος μου που ειναι παντα διπλα μου και στα ευκολα και στα δυσκολα...Με τον συζυγο μου ειμαστε μαζι απο οταν ημουν εγω 18 και μου εχει σταθει απιστευτα σε σχεση με τις οποιες φιλες μου που στα δυσκολα εξαφανιζόντουσαν!!!Γιαυτο λοιπον οπως λενε και τα κοριτσια δωσε μια μουτζα...δεν αξιζει να στεναχωριεσαι...εχεις το παιδακι σου και αυτο αρκει για να εισαι τρισευτυχισμενη και πληρης απο αγαπη που φυσικα αυτην την αγαπη δεν θα την εβρισκες ποτε απο καποια φιλη....αυτα λοιπον και συγνωμη για την πολυλογια...μαζι με σενα ειπα και εγω τον καημο μου....αυτες οι καταστασεις τελικα ειναι μονο μαθηματα ζωης και μας βοηθαμε να δουμε την ζωη με αλλο ματι....

[μπου-μπουμ]

Μπεμπα μου καλη,ξεπερασε το!

 

Δεν αξιζει.Ελα βρε,εμεις εχουμε μαθει απο τις λαθος επιλογες.Και δες τωρα!Εχουμε τα

 

κουκλια μας.

[beba09]

beba μου σε καταλαβαινω πιστεψε με...μια παρομια φαση περασα και εγω αλλα με αλλο τροπο!!!εζησα αυτου του ιδους τον ''ρατσισμο'' οταν ημουν μικρη...οι γονεις μου χωρισαν οταν ημουν πολυ μικρη και στο σχολειο εζησα την απορριψη και την κοροιδια σχεδον απο ολλους τους συμμαθητες μου , κυριως κοριτσια, επειδη ημουν η μονη απο μονογονεικη οικογενεια...ενταξει τα παιδακια προφανως δεν μπορουσαν να καταλαβουν και πολλα...πιστευω οι γονεις τους τους εκαναν πλυση εγκεφαλου και δεν με εκαναν παρεα...

Η μητερα μου δουλευε συνεχεια, λεφτα πολλα δεν ειχαμε γιατι ο μπαμπας μου (ο Θεος να τον κανει) δεν βοηθουσε καθολου και με κοροιδευαν που ειχα ολο δανεικα και μεταχειρησμενα ρουχα....σκεψου λοιπον ποσο με εχουν στηγματισει ολα αυτα...Μεγαλώνοντας λοιπον δεν μπορουσα να κανω φιλιες και να εμπιστευτω καποια φιλη με αποτελεσμα ακομη και τωρα στην ηλικια των 26 να μην εχω καποια ''κολλητη''.για μενα οι καλυτεροι μου φιλοι ειναι η μητερα μου και ο συζυγος μου που ειναι παντα διπλα μου και στα ευκολα και στα δυσκολα...Με τον συζυγο μου ειμαστε μαζι απο οταν ημουν εγω 18 και μου εχει σταθει απιστευτα σε σχεση με τις οποιες φιλες μου που στα δυσκολα εξαφανιζόντουσαν!!!Γιαυτο λοιπον οπως λενε και τα κοριτσια δωσε μια μουτζα...δεν αξιζει να στεναχωριεσαι...εχεις το παιδακι σου και αυτο αρκει για να εισαι τρισευτυχισμενη και πληρης απο αγαπη που φυσικα αυτην την αγαπη δεν θα την εβρισκες ποτε απο καποια φιλη....αυτα λοιπον και συγνωμη για την πολυλογια...μαζι με σενα ειπα και εγω τον καημο μου....αυτες οι καταστασεις τελικα ειναι μονο μαθηματα ζωης και μας βοηθαμε να δουμε την ζωη με αλλο ματι....

 

Δεν θα μπορούσα ποτέ να πιστέψω ότι υπάρχει ρατσισμός στους χωρισμένους. Όμως δεν το πίστευα όταν ένας γνωστός μου μου αποκάλυψέ ότι μετά το χωρισμό του με την γυναίκα του ή περισσότεροι τον έκοψαν από παρέα γιατί οι γυναίκες τους φοβόντουσαν μην τους παρασύρει τους άνδρες τους.

[Ellemphriem]

Δεν θα μπορούσα ποτέ να πιστέψω ότι υπάρχει ρατσισμός στους χωρισμένους. Όμως δεν το πίστευα όταν ένας γνωστός μου μου αποκάλυψέ ότι μετά το χωρισμό του με την γυναίκα του ή περισσότεροι τον έκοψαν από παρέα γιατί οι γυναίκες τους φοβόντουσαν μην τους παρασύρει τους άνδρες τους.

 

Επειδη φρεσκο-παταω αυτον τον δρομο, να πω οτι εγω προσωπικα ακομα δεν εχω νοιωσει κανενα ρατσισμο απο τους φιλους μου για αυτη μου την επιλογη. Αντιθετως μαλιστα ολοι μου ειπαν 'επιλογη σου, οτι χρειαστεις ειμαστε εδω΄. Οποτε ισως κατι αλλο να παιζει και να μην το καταλαβαινουμε εμεις απο τις περιγραφες ως τριτοι. Αληθινοι φιλοι δεν σε τσιτσιριζουν επειδη εισαι μονογονεικη οικογενεια......δεν ξερω.....

[Coraline]

Εξαρτάται, άμα οι 'φίλες' είναι όλες ελεύθερες, σε ηλικία οριακή για παιδία και οικογένεια, βλέπουν τις προοπτικές τους σε αυτό το θέμα να περιορίζονται σιγά σιγά, και δεν έχουν το κουράγιο\δυνατότητα να κάνουν οικογένεια μόνες τους, δεν μου κάνει καμία εντύπωση να βγάζουν αρνητική συμπεριφορά.

[ilonka19]

Δεν θα μπορούσα ποτέ να πιστέψω ότι υπάρχει ρατσισμός στους χωρισμένους. Όμως δεν το πίστευα όταν ένας γνωστός μου μου αποκάλυψέ ότι μετά το χωρισμό του με την γυναίκα του ή περισσότεροι τον έκοψαν από παρέα γιατί οι γυναίκες τους φοβόντουσαν μην τους παρασύρει τους άνδρες τους.

Στην ελληνική κοινωνία οι χήρες και οι χωρισμένες (ακόμα και η λέξη ζωντοχήρα λέει πολλά) ήταν στιγματισμένες (θυμήσου λίγο τη μορφή της χήρας στο Ζορμά) και θεωρούνταν απειλή για όλες τις υπόλοιπες παντρεμένες γυναίκες. Νομίζω ότι ο λόγος ηταν ότι επειδή μέχρι πριν λίγες δεκαετίες οι γυναίκες δεν εργάζονταν επαγγελματικά και δεν είχε προσωπική περιουσία η παντρεμένη υποσυνείδητα φοβόταν ότι θα της πάρει τον άντρα-κουβαλητή. Ευτυχώς οι αντιλήψεις έχουν αλλάξει στα αστικά κέντρα, και πάλι όμως στα χωριά δεν είναι η θέση της χωρισμένης στην κοινωνία δεν είναι η καλύτερη.

[sofi@p]

αρνητική συμπεριφορά και κακόβουλα σχόλια θα ακούσεις μόνο από άτομα που δεν τα πάνε καλά με τον εαυτό τους και τις επιλογές τους και ζηλεύουν τους άλλους. όσοι είναι ικανοποιημένοι από τη ζωή τους δε χρειάζεται να γίνονται "κακεντρεχείς" για να βγάλουν τα κόμπλεξ τους. μη δίνεις σημασία και κράτα κοντά σου άτομα που σε στηρίζουν.

[maela]

Εξαρτάται, άμα οι 'φίλες' είναι όλες ελεύθερες, σε ηλικία οριακή για παιδία και οικογένεια, βλέπουν τις προοπτικές τους σε αυτό το θέμα να περιορίζονται σιγά σιγά, και δεν έχουν το κουράγιο\δυνατότητα να κάνουν οικογένεια μόνες τους, δεν μου κάνει καμία εντύπωση να βγάζουν αρνητική συμπεριφορά.

Συμφωνω μαζι σου.Απο οτι ειπε και η μπεμπα ειναι ελευθερες και σε ηλικια αρκετα πανω απο 30.Σε αυτην την ηλικια .. μονη και χωρις να εχει προλαβει να κανεις οικογενεια.. οσοναναι παραξενευεις λιγο.Σε πιεζει ο χρονος.. η κοινωνια .. η οικογενεια σου.. ολα λιγο πολυ.Δεν μου κανει και εμενα εντυπωση να βγαζουν αρνητικη συμπεριφορα.. οχι απαραιτητα επειδη ειναι κακιες.. αλλα επειδη βλεπουν οτι θα μπορουσαν και εκεινες να το καταφερουν αλλα δεν τολμανε και τολμησε καποιος αλλος.Βεβαια φιλιες ετσι δεν μπορεις να κρατησεις δυστηχως.Θα ελεγα μπεμπα μου να μην στεναχωριεσαι.. και αν το σκεφτεις .. δεν ειναι ρατσισμος.. ειναι απλα επειδη τολμησες να ζησεις την ολοκληρωση της μητροτητας ενω αυτες οχι.Λιγη ζηλια δηλαδη...!

[Ellemphriem]

Συμφωνω μαζι σου.Απο οτι ειπε και η μπεμπα ειναι ελευθερες και σε ηλικια αρκετα πανω απο 30.Σε αυτην την ηλικια .. μονη και χωρις να εχει προλαβει να κανεις οικογενεια.. οσοναναι παραξενευεις λιγο.Σε πιεζει ο χρονος.. η κοινωνια .. η οικογενεια σου.. ολα λιγο πολυ.Δεν μου κανει και εμενα εντυπωση να βγαζουν αρνητικη συμπεριφορα.. οχι απαραιτητα επειδη ειναι κακιες.. αλλα επειδη βλεπουν οτι θα μπορουσαν και εκεινες να το καταφερουν αλλα δεν τολμανε και τολμησε καποιος αλλος.Βεβαια φιλιες ετσι δεν μπορεις να κρατησεις δυστηχως.Θα ελεγα μπεμπα μου να μην στεναχωριεσαι.. και αν το σκεφτεις .. δεν ειναι ρατσισμος.. ειναι απλα επειδη τολμησες να ζησεις την ολοκληρωση της μητροτητας ενω αυτες οχι.Λιγη ζηλια δηλαδη...!

 

Διαφωνω γιατι ολες οι φιλες που ειναι διπλα μου τωρα που χωριζω ειναι ΟΛΕΣ πανω απο 30 ανυπαντρες και χωρις προοπτικη παιδιων. Αντι να σκεφτουμε τι αλλο παιζει και ισως βγαζουν αρνητικοτητα το ριξαμε στο οτι δεν εχουν παιδια? Τι ειναι τα παιδια νομιζετε? Αυτοσκοπος για ολες?......ελα παναγια μου......

[iosifina123]

Δηλαδή παίρνουμε ως δεδομένο ότι μια γυναίκα 30+ που δεν έχει παιδιά, θα ζηλεύει όποια άλλη έχει παιδιά, έστω κι αν είναι χωρισμένη ή άγαμη?

 

Δηλαδή κάποια που δεν έχει παιδιά, θα ζηλεύει εξ ορισμού γιατί είναι μια γυναίκα που δεν είχε τα κότσια να κάνει παδιά, ανολοκλήρωτη, που δεν έχει ζήσει το μεγαλείο της μητρότητας μια άλλη που έχει κάνει παιδιά, έστω κι αν πχ την δέρνει ο άντρας της ή την έχει παρατήσει?

 

Η νοοτροπία του μόνο όποιος έχει παιδιά έχει αξία στην κοινωνία και οι άλλοι ζηλεύουν, καλά κρατεί.....

[mantinop]

Ούτε εγώ πιστεύω ότι όποια περάσει τα 30 ζηλεύει τις άλλες που έχουν ήδη γίνει μαμάδες.

Στα 30 μου ούτε που μου πέρναγε από το μυαλό να παντρευτώ και να κάνω παιδιά. Δούλευα ασταμάτητα, ξεκίνησα μεταπτυχιακό στα 32 και παντρεύτηκα στα 35 μετά από πολύ σκέψη...ότι ακόμα μικρή είμαι για να μπω στο λούκι

 

Μετά τον γάμο πάλι δεν βιαζόμουν να κάνω παιδί...

 

Ποτέ δεν ζήλεψα τις μαμάδες γύρω μου...ίσα που τις λυπόμουν κιόλας ότι έχουν μπει σε βάσανο μεγάλο

[sogni d'oro]

Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Ένα ποσοστό μικρό θα έλεγα στα 30 σκέφτεται έτσι. Στα 35 το ποσοστό αυτό μεγαλώνει. Για κάποιες μπορεί να είναι όνειρο ζωής η απόκτηση παιδιού και για κάποιες άλλες όχι. Η ζήλια πάλι εκφράζεται με 1002 τρόπους.

Άβυσσος η ψυχή...