Περίεργη αντίδραση??

[antigoni84]

πήρα τώρα τηλέφωνο και μου είπε η μαμά της οτι είναι πολύ ταραγμένη και της έδωσε ενα χάπι βαλεριάνας και έχει κλειστεί στο δωμάτιο της,νιώθω λίγο άσχημα γιατί της φώναξα και έβαλε τα κλάματα,όμως φοβήθηκα πολύ.Μου είπε οτι ενω ήταν περιθωριακόφατσα της έβγαλεκάτι καλο,οτι και καλά εχει μπέσα παροτι αλητάκος,ασε που κάπνισε ενα στριφτό εκείνη την ωρα και εγώ της είπα οτι μπορεί να ήταν χασίσι και να τους επιανε η αστυνομία,είμαι και γω υπερβολική![/quote

 

νομίζω ότι πρέπει να της πεις να μην κάνει και πολυ παρέα μαζί σου γιατί δεν βλέπω να τον γλιτώνει τον ψυχίατρο..

φιλικά πάντα..

 

 

 

θα προτιμούσα άτομα που απλά θέλουν να δείξουν την κακία ή τα κομπλεξ τους να μη γράφουν στα ποστ μου,φιλικά πάντα....

[fairytale26]

αν μου επιτρεπεις αντιγονη θα θελα να σ πω την γνωμη μου.Η κοπελα απο τι καταλαβα ειναι φοβικη και γενικα δεν βγαινει αλλα ουτε εχει βγει λιγο ή πολυ εκτος οριων ουτε καν σαν εφηβη.λοιπον πιστευω πως περα οτι μπορει να της αρεσε το παλικαρι για αυτο να μπηκε ενας αλλος λογος να ηταν οτι αισθανθηκε την ευκαιρια να δραπετευσει και να κανει κατι που το θεωρει απαγορευμενο.Δεν ειναι τοσο τραγικα τα πραματα παντως αν μου επιτρεπεις θα σε συμβουλευα και εσυ και η ξαδερφη σου να ειστε πιο χαλαρες καλα δεν λεω και στο αλλο ακρο γιατι σκεψου αυριο μεθαυριο τα παιδια σου που θα να στην εφηβεια και θα κανουν κατι τετοιο τι θα κανεις? εΕλπιζω να μην παρεξηγηθηκα

[antigoni84]

οχι βέβαια!Ευχαριστώ για την απάντηση,έχεις δίκιο πρέπει να χαλαρώσουμε λίγο!!

[antigoni84]

ασε που έχει σκάσει απ τη στεναχώρια μήπως και παρεξηγήθηξε το παιδί γιατι του είπε μια δικαιολογία για να κατέβει

[newbie G]

ασε που έχει σκάσει απ τη στεναχώρια μήπως και παρεξηγήθηξε το παιδί γιατι του είπε μια δικαιολογία για να κατέβει

 

Και τι την νοιάζει; Μήπως θα τον ξαναδεί;

 

Να σου πω, τώρα που το ξανασκέφτομαι, τελικά ίσως και να πρέπει να δει ψυχολόγο. Όχι όμως για το λόγο που σκέφτεσαι εσύ, αλλά για να τη βοηθήσει να ξεπεράσει τις φοβίες και τα κόμπλεξ της. Δλδ ένας άνθρωπος που μετά από ενα τόσο ασήμαντο γεγονός αντιδρά έτσι και κάθεται και σκέφτεται αν θα την περεξηγήσει ο άγνωστος, σίγουρα έχει θεματάκια να λύσει.

[Nikolekaki]

Και τι την νοιάζει; Μήπως θα τον ξαναδεί;

 

Να σου πω, τώρα που το ξανασκέφτομαι, τελικά ίσως και να πρέπει να δει ψυχολόγο. Όχι όμως για το λόγο που σκέφτεσαι εσύ, αλλά για να τη βοηθήσει να ξεπεράσει τις φοβίες και τα κόμπλεξ της. Δλδ ένας άνθρωπος που μετά από ενα τόσο ασήμαντο γεγονός αντιδρά έτσι και κάθεται και σκέφτεται αν θα την περεξηγήσει ο άγνωστος, σίγουρα έχει θεματάκια να λύσει.

 

Aυτό ακριβώς μπήκα να γράψω κι εγώ... συμφωνώ με τη newbie G...

[kounelitsa]

Και τι την νοιάζει; Μήπως θα τον ξαναδεί;

 

Να σου πω, τώρα που το ξανασκέφτομαι, τελικά ίσως και να πρέπει να δει ψυχολόγο. Όχι όμως για το λόγο που σκέφτεσαι εσύ, αλλά για να τη βοηθήσει να ξεπεράσει τις φοβίες και τα κόμπλεξ της. Δλδ ένας άνθρωπος που μετά από ενα τόσο ασήμαντο γεγονός αντιδρά έτσι και κάθεται και σκέφτεται αν θα την περεξηγήσει ο άγνωστος, σίγουρα έχει θεματάκια να λύσει.

 

Newbie μου αν και στα θέματα απιστίας (βλ σχετικό θέμα) έχουμε μακραν αντίθετη άποψη. Εδώ θα συμφωνήσω ΑΠΟΛΥΤΑ μαζί σου.

[fido-dido]

Και τί θα πείτε στον ψυχολόγο? Ότι φέρθηκε παρορμητικά?

 

οτι ασχολειται με "περιθωριακες φυσιογνωμιες".

 

 

antigoni84 η ξαδερφη σου καταλαβε το λαθος της να μπει στο αμαξι ενος αγνωστου που δεν εχει και διπλωμα και κατεβηκε. απο κει και περα μαλλον εσυ χρειαζεσαι ψυχολογο να σου πει οτι τους ανθρωπους δεν τους κρινουμε απ το ντυσιμο και το κουρεμα.

[antigoni84]

η κοπελιά είμαι εγώ???

[alepapa]

χειροτερη εμπειρια απο μενα , δεν μπορει να τυχει σε ανθρωπο..

 

γεναρης το 03..

 

εχω βγει με φιλες και εχουμε παει στο αλφα (ιστορικο κλαμπ στην κηφισιας... τι σας θυμησα τωρα, ε????)

 

εχω γινει γκολ...

 

βγαινω, παω να παρω το αμαξι μου, συνειδητοποιω στα σοβαρα πλεον οτι ειμαι κομματια και λεω, αντε να παρω ταξι..

 

παραπαταω, καθοτι και κουνουπιδι απο τις τεκιλες, και φοραω και ψηλοτακουνες μποτες.... παω να σκασω κατω σα καρπουζι, και ακουμπαω σε εναν τυπο με μακρυα μαλλια, μουσια, δερματινα που καπνιζει -οχι στριφτο, λολ- καθισμενος πανω στη μηχανη του..

 

με πιανει λοιπον ο τυπακος, και μου λεει 'που πας ρε ατομο σ αυτο το χαλι, ποιος σ αφησε να κυκλοφορεις ασυνοδευτο?'

πηγα να του απαντησω κατι, αλλα με προλαβε το στομαχι μου, γκαααααααααπ φευγει η πρωτη ρουκετα τεκιλας-στομαχικων υγρων στη ροδα της μηχανης του...

 

-θυμασαι που μενεις ρε ορεστη μακρη?

-μφφφφφφφμχφμμμμμμμμμμ -δευτερη ρουκετα στις μποτες μου μπλιχ-

-καλα, σαλτα πανω..

 

δε θυμαμαι πως ανεβηκα πανω στη μηχανη..

θυμαμαι οτι μου περασε στιγμιαια η σκεψη 'που πας ρε, με τον μαλλια μηχανοβιο 4 τα ξημερωματα', αλλα μετα μυρισα το αρωμα του και καθησυχαστικα.... λεω 'αποκλειεται να μου κανει κακο αντρας που μυριζει τοσο ωραια'

 

 

 

 

αυτα..

εντ οφ στορυ..

 

 

-να θυμηθω να 1)βρω εκεινες τις θεεικες μποτες.. που τις εχω βαλει???? 2)να ξυπνησω τον -πρωην- μαλλια να παει για δουλεια, θελω και σουπερ μαρκετ, δεν εχουμε μωρομαντηλα και μακαρονακια ντορα....

 

Μού' φτιαξες τη μέρα ......να' στε καλά εσείς και το μωράκι σας!!!!

[alepapa]

Το θεωρώ λίγο μπέρδεμα όλο αυτό που αναφέρεις Antigoni84. Κακώς έγραψες στο φορουμ για ένα τέτοιο ζήτημα.... η ξαδέρφη σου είναι ενήλικη και ξέρει πολύ καλά τι κάνει....δεν καταλαβαίνω που είναι το πρόβλημα πραγματικά....

[fido-dido]

η κοπελιά είμαι εγώ???

 

ναι, συγνωμη αν σε προσβαλει το κοπελια, θα το αλλαξω. χαλαρωστε λιγακι κι εσυ και οι δικοι της. ενηλικη κοπελα ειναι αφηστε τη να γνωρισει ανθρωπους και να ζησει τη ζωη της.

[antigoni84]

το οτι είμαστε υπερβολικοί είναι αλήθεια,όμως δεν χαρακτηρίζουμε τους ανθρώπους απο τα ρούχα και τα μαλλιά.Δεν με προσβάλει το κοπελιά,αλλά δεν θεωρώ σωστό να μου λες να πάω σε ψυχολόγο

[newbie G]

το οτι είμαστε υπερβολικοί είναι αλήθεια,όμως δεν χαρακτηρίζουμε τους ανθρώπους απο τα ρούχα και τα μαλλιά.Δεν με προσβάλει το κοπελιά,αλλά δεν θεωρώ σωστό να μου λες να πάω σε ψυχολόγο

 

Μα, αναρωτιέσαι και μόνη σου αν πρέπει να πας και σε προσβάλει όταν σου το λέει κάποιος άλλος;

 

Η ξαδέρφη μου,25 ετών και άτομο αρκετά φοβικό μου είπε οτι της συνέβη σήμερα το εξής, έδινε σήματα και μιλούσε με το διπλανό της,ενα νεαρό γύρω στα 20,η εμφάνιση του δεν ήταν του τυπικού" καλού παιδιού"απ οτι μου είπε,ήταν λίγο αλητάκος,μαγκάκος, ενα τέτοιο στυλ. Όταν τελείωσε τις εξετάσεις και εκείνος είχε ήδη βγει γιατί είχε περάσει και ήταν πολύ χαρούμενος,βγαίνοντας έξω τον είδε να ξεπαρκάρει το αμάξι του και τη ρώτησε αν πέρασε και εκείνη του είπε ναι,τη ρώτησε που μένει,ειπε και εκείνη και αυτός της είπε και γω ελα να σε πάω, και εκείνη μπήκε, βέβαια μετά απο λίγο του είπε οτι ξέχασε κάτι και κατέβηκε. Το θέμα είναι οτι έχει θορυβηθεί με το τρόπο που σκέφτηκε,και εμένα μου έκανε εντύπωση,αν είναι δυνατόν να μπει σε ένα ξένο αμάξι,καποιου που δεν τον ήξερε,τον είχε δει μόνο 15 λεπτά στις εξετάσεις,οδηγούσε ενώ δεν είχε δίπλωμα και ήταν και περιθωριακή φυσιογνωμία.Εντελώς αψυχολόγητη κίνηση, με προβλημάτισε δε οτι μου είπε οτι ενώ το μυαλό της της είπε μη το κανεις,ανοιξε και μπήκε.Μήπως θα έπρεπε να πάμε σ ενα ψυχολόγο??

[antigoni84]

αναρωτιέμαι για μια αντίδραση αν θα πρέπει να συμβουλευτούμε ειδικό,στο πρώτο ποστ ο τρόπος είναι επιθετικός και σημαίνει άλλα πράγματα απο παραίνεση ή συμβουλή.Πρόσεχε λίγο τι διαβάσεις καλό θα κάνει.

[newbie G]

Εγώ μια χαρά προσέχω τι διαβάζω, εσένα σου ξεφεύγουν πράγματα μάλλον. Γιατί και άλλες πιο πάνω υπαινίχθηκαν ότι άλλος χρειάζεται ψυχολόγο (μεταξύ αυτών κι εγώ), αλλά δεν αντέδρασες.

[kounelitsa]

Καλέ τί πάθατε? Χαλαρώστε...

 

Τελικά με την κοπέλα τί έγινε?? Εκανε δουλειά η βαλεριάνα?

[antigoni84]

καλά είναι το ξεχάσαμε το θέμα και κοιτάμε να μην της δημιουργούμε φοβίες.

[dimmi]

Νομίζω ότι πρέπει όλες να ζητήσετε συγνώμη, δεν πρέπει να λέει κανείς την γνώμη του στο θέμα "σχέσεις" μέχρι να βγεί νέα κυβέρνηση!

Μοιράστε συγνώμες, από τότε που βρήκαμε τη συγνώμη θίγονται όλοι με το παραμικρό. Τους αρκεί ένα συγνώμη για να σώσουν άραγε όσα επιθυμούν?

Μακάρι να ήταν αυτή η λύση.

Ισως (λέω εγώ τώρα) η λύση ήταν να δούν και κάτι πέρα από όσα βλέπει τόσο καιρό τομυαλό τους και οδηγήθηκαν σε αυτές τις καταστάσεις που τους προβληματίζουν.

Αυτή είναι η γνώμη μου, για όλα τα θέματα στο θέμα σχέσεις που σε τσακωμούς κοιτάτε να καταλήξουν, αν ο άλλος τολμήσει να πεί τη γνώμη που του ζητήθηκε.

Α και κάτι τελευταίο, η αλήθεια δεν μπορεί να ειπωθεί πάντα κομψά ή χαιδεύοντας αυτιά.

Κι αν δεν σας ξυπνάνε οι φίλοι σας ή οι δικοί σας ίσως να αναθεωρήσετε για τους ξένους που ενδιαφέρονται για εσάς και το δείχνουν, ενώ εσείς απλά ζητήσατε τη γνώμη τους και δεν τη δεχτήκατε.

Συγνώμη κι από μένα!

Φιλικά πάντα.

[kounelitsa]

Νομίζω ότι πρέπει όλες να ζητήσετε συγνώμη, δεν πρέπει να λέει κανείς την γνώμη του στο θέμα "σχέσεις" μέχρι να βγεί νέα κυβέρνηση! .

 

Σε πάω βρε dimmi:D:D:D:D:D:D

[fido-dido]

το οτι είμαστε υπερβολικοί είναι αλήθεια,όμως δεν χαρακτηρίζουμε τους ανθρώπους απο τα ρούχα και τα μαλλιά.Δεν με προσβάλει το κοπελιά,αλλά δεν θεωρώ σωστό να μου λες να πάω σε ψυχολόγο

το να χαρακτηριζεις ανθρωπους περιθωριακους ομως τι ειναι? εμενα αυτο μου χτυπησε καπως ασχημα. κανενας ανθρωπος για κανενα λογο δεν πρεπει να μπαινει στο περιθωριο, ειδικα αν δεν εχει κανει κακο σε κανεναν, πως λοιπον χρησιμοποιεις αυτηξ την εκφραση οταν δε γνωριζεις καν τον αλλο?

[Ιωάννα Μπ.]

Antigoni μου με τέτοια πίεση που τραβάει η ξαδέρφη σου από τον στενό της οικογενειακό κύκλο όπου στα 25 έγινε μεσανατολικό ένα τέτοιο περιστατικό μην σας κάνει εντύπωση αν ένα πρωί δεν μαθαίνετε νέα της και σας γυρίσει την πλάτη .... συγγνώμη και όλας αλλά αν είναι τόσο φυσιολογική όπως λες ή θα λαλήσει και θα γεμίσει για μια ζωή φοβίες και ανασφάλειες ή θα σας χαιρετίσει και θα ψάχνεστε για να βρει την ηρεμία της... και κανένα αγοράκι να γουστάρει τα καλύτερα της αυτά χρόνια

[taurine]

πήρα τώρα τηλέφωνο και μου είπε η μαμά της οτι είναι πολύ ταραγμένη και της έδωσε ενα χάπι βαλεριάνας και έχει κλειστεί στο δωμάτιο της,νιώθω λίγο άσχημα γιατί της φώναξα και έβαλε τα κλάματα,όμως φοβήθηκα πολύ.Μου είπε οτι ενω ήταν περιθωριακόφατσα της έβγαλεκάτι καλο,οτι και καλά εχει μπέσα παροτι αλητάκος,ασε που κάπνισε ενα στριφτό εκείνη την ωρα και εγώ της είπα οτι μπορεί να ήταν χασίσι και να τους επιανε η αστυνομία,είμαι και γω υπερβολική!

 

 

 

Ε μα δεν παιζεσαι πουλάκι μου!

 

Κι όσο για το αν είναι φοβικό άτομο, μήπως τελικά την έκαναν οι άλλοι φοβική?

Στα 20-25 κάνουμε ό,τι πιο κουλο, ριψοκίνδυνο και τρελό μας έρχεται στο κεφάλι.

Ενίοτε παίρνουμε τα ρίσκα μας, και αν σπάμε τα μούτρα μας, μαθαίνουμε από τα λάθη μας.

 

Πω πω, αν καθήσω και σας πω τί έκανα στα 20 μου, τότε ......ζουρλομανδύα, ταβορ, δεμενη χειροπόδαρα, και καπέλο Μ.Ναπολέων!!!!!!!!!!!!:roll:

[taurine]

Εχω κι εγω μια πρωτη ξαδέλφη, με περνάει 6-7 χρόνια.

Συνήθιζα να της μιλαω, να της λέω τα μικρα μυστικά μου, τις ατασθαλίες μου, τις κοπάνες μου, το πρωτο τσιγάρο που κάπνισα με τος φίλες μου κλπ.

Η ρουφιάνα όμως, τόσα χρόνια που υποτίθεται πως την εμπιστευόμουν,τα καρφωνε στη μανα της, και με τη σειρά της τα μάθαινε και η δική μάνα,τραβηγμένα, υπερβολικά και με μπόλικη "σάλτσα".

Το αποτέλεσμα ήταν:

 

1. Μια υστερική μάνα να με τρομοκρατεί με σενάρια επιστημονικής φαντασίας, απαγωγές, ναρκωτικά, μαστρωπείες, κλπ.

 

2. Ο πατέρας μου, ο οποίος στα 17 μου με πήγαινε και με έφερνε από το σχολείο.

 

3. Για φίλες και βόλτες, γιοκ. Πρωτη φορά βγήκα σε χοροεσπερίδα στη Γ'λυκείου, σε μια όμορφη μπουάτ της Κυψέλης,απόκριες του 95, κι αυτό μετά από πολλά κλάμματα και παρακάλια.

 

Εκεί γνωρισα τον πρωην σύζυγο. Με περνούσε 10 χρόνια. Γοητευτικός, γλυκος και προστατευτικός. Με κολάκευσε ΠΟΛΥ που μου έδωσε τόση σημασία. Αρχίσαμε να βγαίνουμε, να βρισκόμαστε κάθε μερα για καφεδάκι για μισή ωρίτσα μετά το φροντηστήριο στην πλ. Εξαρχείων. Πάντα με περίμενε.

 

Δυο μήνες μετά, κι ενω ετοιμαζομαι για πανελλαδικές, έρχεται αίφνης στο σπίτι μου να με ζητήσει από τον πατέρα μου, με τους γονείς του. Επικρατεί πανικός! Πλακωνει στο σπίτι η θεία, ο θείος και η ξαδέλφη (γυρω στα 25 ήταν τότε, κακάσχημη και μπακούρω) και μου άρχισαν τον εξάψαλμο, όλοι μαζί, με κάνανε ΡΕΖΙΛΙ, παντού, στη γειτονια, στο σχολείο, στις 2 μοναδικές φίλες μου που ήρθαν για συμπαράσταση να ηρεμήσουν τα πνεύματα.

 

Δεν θα ήθελα να θυμάμαι πως ένιωσα. Ακόμη και τωρα μετά από 15 χρόνια, ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΘΕ ΣΚΗΝΗ, ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ, ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΤΟΥΣ. Και κυρίως τα βάζω με τους γονείς μου που τους άφησαν να εισβάλλουν έτσι στη ζωή μας.

 

Από πείσμα, τέλειωσα το σχολείο, πήγα να δωσω πανελλαδικες, και αφησα λευκή κόλλα σε όλα τα μαθήματα. Επίτηδες, για εκδίκηση στους γονείς μου. Ηξερα τα θέματα, όσοι έδωσαν γ' δεσμη το 95, θα θυμούνται πόσο εύκολα ήταν. Τους τα είπα κατάμουτρα.

Μετά άρχισε η επανάστασή μου. Εβγαινα μαζί του και γύριζα σπίτι 8 το πρωί, φεύγαμε εκδρομες, πήγαινα σπίτι του,κλπ.

Το σόι φρικαρισμένο τελείως. Τα Χριστούγεννα του 95 παντρευόμαστε. Οι γονείς μου μαύρο χάλι, η ξαδέλφη μεσα στην ξυνίλα, η θεία μεσα στην ειρωνία. Δεκάρα δεν έδινα.

Μετά από 6-7 μήνες άρχισαν τα χοντρά προβλήματα με τους "γύρω" και αποφασισαμε να χωρίσουμε συναινετικά, αλλά με διακριτικότητα και πολιτισμό.

Συνέχισα τη ζωή μου, τις σπουδές μου, μετακόμισα μόνη μου, έδωσα σε διαγωνισμό και πέρασα στα 24 μου,δούλευα, έφτιαξα τη ζωή μου και αυτοί συνεχιζαν να λυσσανε.

Το χειρότερο ήταν πως οι γονείς μου δεν κατάλαβαν ποτε πως όλο αυτό δεν ήταν ενδιαφέρον, αλλά κακία, ζήλεια και φθόνος.Ζωντοχήρα στα 19 μου, με ένα διαζύγιο στην πλατη μου, από ένα καπρίτσιο, από μια αντίδραση στο σόι μου και κυρίως από τον ασφυκτικό κλοιό που πνιγόμουν, εξαιτίας της ξαδέλφης και της θειας.

 

Ακόμη και τωρα, που η ξαδέλφη είναι παντρεμένη με έναν γελοίο τύπο, δυστυχισμένη φυσικά, ανεργη και κερατωμένη πολλακις, επιχειρεί να εισβάλλει στη ζωή μας. Φυσικά έφαγε τέτοιο κράξιμο και διωξιμο πριν από 3-4 χρόνια που δεν έχει μούτρα να με πάρει τηλέφωνο και προσπαθεί να να μιλήσει με τη μαμά μου. Προειδοποίησα κι εγω τη μαμά μου,πως αν τολμήσει και ξαναδώσει "θαρρητα" σε αυτά τα υποκείμενα, δεν θα ξαναδεί κανέναν μας και δεν θα της ξαναπάω το παιδί. Χύμα και σταράτα.

 

Αυτή ήταν η μικρή μου άθλια ιστορία, και ελπίζω να προβλημάτισα κάποιους και κάποιες....

[χριστινάκι π.]

Εχω κι εγω μια πρωτη ξαδέλφη, με περνάει 6-7 χρόνια.

Συνήθιζα να της μιλαω, να της λέω τα μικρα μυστικά μου, τις ατασθαλίες μου, τις κοπάνες μου, το πρωτο τσιγάρο που κάπνισα με τος φίλες μου κλπ.

Η ρουφιάνα όμως, τόσα χρόνια που υποτίθεται πως την εμπιστευόμουν,τα καρφωνε στη μανα της, και με τη σειρά της τα μάθαινε και η δική μάνα,τραβηγμένα, υπερβολικά και με μπόλικη "σάλτσα".

Το αποτέλεσμα ήταν:

 

1. Μια υστερική μάνα να με τρομοκρατεί με σενάρια επιστημονικής φαντασίας, απαγωγές, ναρκωτικά, μαστρωπείες, κλπ.

 

2. Ο πατέρας μου, ο οποίος στα 17 μου με πήγαινε και με έφερνε από το σχολείο.

 

3. Για φίλες και βόλτες, γιοκ. Πρωτη φορά βγήκα σε χοροεσπερίδα στη Γ'λυκείου, σε μια όμορφη μπουάτ της Κυψέλης,απόκριες του 95, κι αυτό μετά από πολλά κλάμματα και παρακάλια.

 

Εκεί γνωρισα τον πρωην σύζυγο. Με περνούσε 10 χρόνια. Γοητευτικός, γλυκος και προστατευτικός. Με κολάκευσε ΠΟΛΥ που μου έδωσε τόση σημασία. Αρχίσαμε να βγαίνουμε, να βρισκόμαστε κάθε μερα για καφεδάκι για μισή ωρίτσα μετά το φροντηστήριο στην πλ. Εξαρχείων. Πάντα με περίμενε.

 

Δυο μήνες μετά, κι ενω ετοιμαζομαι για πανελλαδικές, έρχεται αίφνης στο σπίτι μου να με ζητήσει από τον πατέρα μου, με τους γονείς του. Επικρατεί πανικός! Πλακωνει στο σπίτι η θεία, ο θείος και η ξαδέλφη (γυρω στα 25 ήταν τότε, κακάσχημη και μπακούρω) και μου άρχισαν τον εξάψαλμο, όλοι μαζί, με κάνανε ΡΕΖΙΛΙ, παντού, στη γειτονια, στο σχολείο, στις 2 μοναδικές φίλες μου που ήρθαν για συμπαράσταση να ηρεμήσουν τα πνεύματα.

 

Δεν θα ήθελα να θυμάμαι πως ένιωσα. Ακόμη και τωρα μετά από 15 χρόνια, ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΘΕ ΣΚΗΝΗ, ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ, ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΤΟΥΣ. Και κυρίως τα βάζω με τους γονείς μου που τους άφησαν να εισβάλλουν έτσι στη ζωή μας.

 

Από πείσμα, τέλειωσα το σχολείο, πήγα να δωσω πανελλαδικες, και αφησα λευκή κόλλα σε όλα τα μαθήματα. Επίτηδες, για εκδίκηση στους γονείς μου. Ηξερα τα θέματα, όσοι έδωσαν γ' δεσμη το 95, θα θυμούνται πόσο εύκολα ήταν. Τους τα είπα κατάμουτρα.

Μετά άρχισε η επανάστασή μου. Εβγαινα μαζί του και γύριζα σπίτι 8 το πρωί, φεύγαμε εκδρομες, πήγαινα σπίτι του,κλπ.

Το σόι φρικαρισμένο τελείως. Τα Χριστούγεννα του 95 παντρευόμαστε. Οι γονείς μου μαύρο χάλι, η ξαδέλφη μεσα στην ξυνίλα, η θεία μεσα στην ειρωνία. Δεκάρα δεν έδινα.

Μετά από 6-7 μήνες άρχισαν τα χοντρά προβλήματα με τους "γύρω" και αποφασισαμε να χωρίσουμε συναινετικά, αλλά με διακριτικότητα και πολιτισμό.

Συνέχισα τη ζωή μου, τις σπουδές μου, μετακόμισα μόνη μου, έδωσα σε διαγωνισμό και πέρασα στα 24 μου,δούλευα, έφτιαξα τη ζωή μου και αυτοί συνεχιζαν να λυσσανε.

Το χειρότερο ήταν πως οι γονείς μου δεν κατάλαβαν ποτε πως όλο αυτό δεν ήταν ενδιαφέρον, αλλά κακία, ζήλεια και φθόνος.Ζωντοχήρα στα 19 μου, με ένα διαζύγιο στην πλατη μου, από ένα καπρίτσιο, από μια αντίδραση στο σόι μου και κυρίως από τον ασφυκτικό κλοιό που πνιγόμουν, εξαιτίας της ξαδέλφης και της θειας.

 

Ακόμη και τωρα, που η ξαδέλφη είναι παντρεμένη με έναν γελοίο τύπο, δυστυχισμένη φυσικά, ανεργη και κερατωμένη πολλακις, επιχειρεί να εισβάλλει στη ζωή μας. Φυσικά έφαγε τέτοιο κράξιμο και διωξιμο πριν από 3-4 χρόνια που δεν έχει μούτρα να με πάρει τηλέφωνο και προσπαθεί να να μιλήσει με τη μαμά μου. Προειδοποίησα κι εγω τη μαμά μου,πως αν τολμήσει και ξαναδώσει "θαρρητα" σε αυτά τα υποκείμενα, δεν θα ξαναδεί κανέναν μας και δεν θα της ξαναπάω το παιδί. Χύμα και σταράτα.

 

Αυτή ήταν η μικρή μου άθλια ιστορία, και ελπίζω να προβλημάτισα κάποιους και κάποιες....

 

 

Αυτά να τα βλέπουν οι γονείς και να αντιληφθούν κάποια πράγματα και γενικότερα όσοι έχουν την τάση να καταπιέζουν τους γύρω τους!!!Μπράβο σου που δεν χάθηκες στην αντίδραση σου αλλά βγήκες δυνατότερη και καλύτερη από όλο αυτό!