Απομακρυνόμαστε μέρα με την μέρα

[manoulina]

manoulina εγώ θα σε συμβούλευα να μην αποφασίσεις κάτι τώρα, νιώθεις θλυψη οπότε ίσως πάρεις κάποια απόφαση που ουσιαστικά δεν θα είναι αυτό που θες..

πάρε τον χρόνο σου και σκέψου, θες πραγματικά να χωρίσεις?θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα?δεν θες να προσπαθήσεις να φτιάξεις την σχέση σου με τον άντρας σου?δεν θες να σώσεις τον γάμο σου?

σε καμία περίπτωση δεν λέω να υπομείνεις την ''δυστυχία'' απλά σου λέω να σκεφτείς σοβαρά τι είναι αυτό που θα σε έκανε να νιώσεις καλύτερα.

 

Είναι πολύς καιρός που περνάει απο το μυαλό μου το διαζύγιο.

 

Απο την άλλη ξέρω οτι θα το πάρει κατάκαρδα και δεν θέλω να στεναχωρεθεί. Έχω φτάσει στο σημείο να τον λυπάμαι δηλαδή??

 

Δεν ξέρω τι να κάνω..... κάναμε μια αγορά, πήραμε ένα σπίτι μαζί.... θα μου πεις στα άψυχα θα σταθείς.... δεν ξέρω τι να κάνω

 

Απο τη μια δεν θέλω να εγκλοβιστώ σε μια ζωή που θα ζω απο συνήθεια και συμβιβασμό, και απο την άλλη όλα τα άλλα....

[sesame]

Να μη λυπάσαι ποτέ κανέναν παρά μόνο τον εαυτό σου και να αποζητάς το καλύτερο για αυτόν.....από τη στιγμή που ψάχνονταν, τέλειωσε....αν πάρεις απόφαση να μείνεις να ξέρεις μόνο ότι αυτός δε θα σε λυπηθεί καθόλου......

[Morchelina]

Συμφωνώ με τις προλαλήσαντες. Εδώ στα 29 πετάγαμε στα σύννεφα και ήταν όλα ρόδινα, αλλιώς γιατί να κάναμε παιδιά και πάλι προσγειώνεσαι θες δε θες με τα χρόνια. Γιατί να ξεκινάς με τόσο χαμηλές προσδοκίες; Οι δυσκολίες της οικογένειας χειροτερεύουν τα πράγματα. Μετά δεν θα σου φτάνει η λύπηση για άλλον, μόνο τα παιδιά σου και τον εαυτό σου θα λυπάσαι.

 

Βρε κορίτσια, είστε πολύ ανεκτικές και βρίσκουν και τα κάνουν. Όσο μεγαλώνεις βλέπεις ότι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν προς το καλύτερο. Χειρότεροι, ναι, μπορεί να γίνουν γιατί μειώνονται οι αντιστάσεις στη βλακεία με τα χρόνια.

[manoulina]

Βρε κορίτσια, είστε πολύ ανεκτικές και βρίσκουν και τα κάνουν.

 

 

Κι εγώ έτσι έλεγα όταν τα άκουγα για άλλες κοπέλες αλλά τελικά ισχύει το "όποιος ειναι έξω απο το χορό πολλά τραγούγια λέει"

[Morchelina]

Και εσύ απέξω είσαι. Να δεις με παιδιά τι χορός είναι και τι τύψεις θα έχεις μετά.

[Katerina.S]

Nομίζω πως κανένας απο εμάς δεν παντρεύεται επειδή έχει σκοπό να χωρίσει..αυτό δυστυχώς βγαίνει στην πορεία, αν είσαι με έναν άνθρωπο 5 χρόνια εκ'των οποίων τα 4 η σχέση σας είναι καλή δεν θα χωρίσεις στην πρώτη στραβή πιστεύω. Θα περιμένεις να δεις τι γίνεται γιατί ο άνθρωπος σου άλλαξε τι χάλασε την σχέση σας.

θα δώσεις χρόνο στον ευατό σου στον σύντροφο σου και στην σχέση σου.

[Morchelina]

Δεν αλλάζουν οι άνθρωποι, έτσι ήταν πάντα. Απλά με τα χρόνια βγαίνουν τα χούγια, τα ελατώμματα. Μετά με τα παιδιά τα πράγματα γίνονται πολύ πολύ δυσκολότερα. Και πάλι στα δύσκολα βγαίνει ο αληθινός χαρακτήρας. Αν ο άλλος είναι ελλειπής πριν τα δύσκολα πως θα ανταποκριθεί όταν έρθουν τα παιδιά; Παντως οι καλοί άνθρωποι την πατάνε πάντα. Οι άλλοι αλληλοαντιλαμβάνονται μεταξύ τους τι γίνεται ότι δεν κάνουν χωριό και κοιτάνε να φορτωθούν σε κανένα που τους ανέχεται.

[sesame]

Nομίζω πως κανένας απο εμάς δεν παντρεύεται επειδή έχει σκοπό να χωρίσει..αυτό δυστυχώς βγαίνει στην πορεία, αν είσαι με έναν άνθρωπο 5 χρόνια εκ'των οποίων τα 4 η σχέση σας είναι καλή δεν θα χωρίσεις στην πρώτη στραβή πιστεύω. Θα περιμένεις να δεις τι γίνεται γιατί ο άνθρωπος σου άλλαξε τι χάλασε την σχέση σας.

θα δώσεις χρόνο στον ευατό σου στον σύντροφο σου και στην σχέση σου.

 

Χρόνο θα δώσεις αν υπάρχει....αλλά κι αυτός κατάντησε πολυτέλεια στις μέρες μας........του δωσε χρόνο στην πρώτη στραβή.....κι αντί να διορθωθεί, απλά το ξαναέκανε.......μερικοί είναι έτσι γατί είναι ελαττωματικοί...δεν αλλάζουν......τι θέμα είναι αν μπορούν να ζήσουν έτσι όσοι είναι δίπλα τους......εξακολουθώ να πιστεύω ότι η γρήγορη φυγή είναι το τέλειο σε αυτή την περίπτωση....ξαναλέω δεν υπάρχουν παιδιά....όσο ένα ζευγάρι είναι μόνο ζευγάρι ένα διαζύγιο δεν είναι τίποτα......αντίθετα το να προσπαθείς να "αλλάξεις" τον άλλο μόνο ψυχοφθόρο είναι.....και τα χρόνια θα περνάνε και θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο..........

[sesame]

Δεν αλλάζουν οι άνθρωποι, έτσι ήταν πάντα. Απλά με τα χρόνια βγαίνουν τα χούγια, τα ελατώμματα. Μετά με τα παιδιά τα πράγματα γίνονται πολύ πολύ δυσκολότερα. Και πάλι στα δύσκολα βγαίνει ο αληθινός χαρακτήρας. Αν ο άλλος είναι ελλειπής πριν τα δύσκολα πως θα ανταποκριθεί όταν έρθουν τα παιδιά; Παντως οι καλοί άνθρωποι την πατάνε πάντα. Οι άλλοι αλληλοαντιλαμβάνονται μεταξύ τους τι γίνεται ότι δεν κάνουν χωριό και κοιτάνε να φορτωθούν σε κανένα που τους ανέχεται.

 

Αυτό ξαναπέστο!!

[Katerina.S]

.μερικοί είναι έτσι γατί είναι ελαττωματικοί...δεν αλλάζουν......τι θέμα είναι αν μπορούν να ζήσουν έτσι όσοι είναι δίπλα τους......

αντίθετα το να προσπαθείς να "αλλάξεις" τον άλλο μόνο ψυχοφθόρο είναι.....και τα χρόνια θα περνάνε και θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο..........

 

σε αυτά που λες συμφωνώ απόλυτα αλλά αν ο σύζυγος είναι ''ελαττωματικός'' το βλέπεις και πριν τον γάμο, αυτά φαίνονται, και ακριβώς επειδή οι άνθρωποι δεν αλλάζουν έπρεπε πριν καταλήγουμε στον γάμο να ξέρουμε αν η επιλογή μας είναι η σωστή ή όχι.

εγώ αυτό δεν μπορώ να καταλάβω είτε αν συμβαίνει σε άντρες είτε γυναίκες.

οι σύντροφοι μας είναι καθαρά επιλογές δικές μας, αν στην πορεία φεύγει ο ενθουσιασμός και ο έρωτας και βλέπουμε πιο νηφάλια είναι άλλο θέμα..

είμαι υπέρ του να χωρίζεις όταν μια σχέση είναι αρρωστημένη είτε έχεις παιδιά είτε όχι, (καλύτερα τα παιδιά να έχουν χωρισμένους γονείς παρά να ζούν σε μια οικογένεια διαλυμένη και ελαττωματική)

[Morchelina]

Kάποιοι άνθρωποι κρύβονται ιδίως αν βρήκαν κάποιον να τους υπηρετεί και να τους ανέχεται. Φυσικά ο αληθινός χαρακτήρα βγαίνει κάποτε.

 

Να τον κυνηγάει 29 χρονών κοπέλα και να παίρνει απόρριψη. Δηλ. ο άντρας και να μην μπορεί να συνδεθεί συναισθηματικά με κάποια, το σεξ το κάνει. Και τον έστειλε και σε ψυχολόγο; Στη μαμά του γρήγορα. Ο άνθρωπος έχει πρόβλημα και τώρα που βγήκε στη φόρα δεν μπορεί να το κρύψει.

[ΕΛΕΝΟΥΦΙ]

Καντην με συνοπτικές διαδικασίες....

Τα πράγματα μπορούν μόνο να χειροτερεψουν...

[νανσυ2]

τι νιωθεις για εκεινον?μπορεις περα απο το θυμο σου να καταλαβεις αν υπαρχει κ κατι αλλο?αν παλι βλεπεις οτι δεν..γενοκοτερα...δεν εχεις παιδια....αν νομιζεις οτι ζεις κατι που δε σου αξιζει,δε σου αρεσει,εκανες λαθος επιλογη,ανθρωπος εισαι,....δε τελειωσε η ζωη σου στα 29...

[Niki81]

Δυστχως για μενα οταν φτασεις στο σημειο να λυπασαι το αλλον...να θελεις να τον χωρισεις και να φοβασαι να του το πεις γιατι θα στεναχωρηθει τοτε ειναι ωρα να φευγεις.Το εζησα...ευτυχως εκτος γαμου...και ευτυχως βρηκ τη δυναμη και εφυγα.

 

Αν τον αγαπας...αν νιωθεις ακομα ερωτευμενη μαζι του...αν τον θελεις..να το παλεψεις.Αν εχεις ξενερωσει...τον λυπασαι..κλπ...φυγε...τωρα που δεν υπαρχουν παιδια.Εισαι μικρη...σου αξιζει το καλυτερο.

[sesame]

σε αυτά που λες συμφωνώ απόλυτα αλλά αν ο σύζυγος είναι ''ελαττωματικός'' το βλέπεις και πριν τον γάμο, αυτά φαίνονται, και ακριβώς επειδή οι άνθρωποι δεν αλλάζουν έπρεπε πριν καταλήγουμε στον γάμο να ξέρουμε αν η επιλογή μας είναι η σωστή ή όχι.

εγώ αυτό δεν μπορώ να καταλάβω είτε αν συμβαίνει σε άντρες είτε γυναίκες.

οι σύντροφοι μας είναι καθαρά επιλογές δικές μας, αν στην πορεία φεύγει ο ενθουσιασμός και ο έρωτας και βλέπουμε πιο νηφάλια είναι άλλο θέμα..

είμαι υπέρ του να χωρίζεις όταν μια σχέση είναι αρρωστημένη είτε έχεις παιδιά είτε όχι, (καλύτερα τα παιδιά να έχουν χωρισμένους γονείς παρά να ζούν σε μια οικογένεια διαλυμένη και ελαττωματική)

 

Μερικοί μάλλον κρύβονται καλά....η κοπέλα λέει ότι συζούσαν και όλα καλά, και μόλις παντρεύτηκαν τον έπιασε να ψάχνεται.......

Όταν έχεις παιδιά είναι από όλες τις πλευρές πιο πολύπλοκα τα πράγματα......αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα........στην περίπωση αυτή ευτυχώς δε θα υποστεί κανείς άλλος την όποια απόφαση.......

[pitsoulis]

κοριτσια καλησπερα εχω και γω το θεματακι μου!!!

νομιζω οτι εχω ξενερωσει με τον αντρα μου , δεν με τραβαει με τιποτα και ειδικα σεξουαλικα.

δεν ειναι θεμα αγαπης ή μισους με αφηνει απλα αδιαφορη!!

 

οταν ερχεται σπιτι αργα απο την δουλεια κανω πως κοιμαμαι και προσπαθω να το αποφυγω ή καμια φορα αν εχει ρεπο και μου το δηλωσει απο το πρωι '' κανονισε το βραδυ εχει σεξ'' ψαχνω να βρω κατι να κανουμε μπας και το αποφυγω

 

δεν υπαρχει αυτο το παθος, η ελξη το καρδιοχτυπι ξερεις....να θελεις τον αλλον απο την μυρωδια βρε παιδι μου!!!!

Δεν μπορω να πω οτι παντρευτηκα απο τρελο ερωτα, θα ομολογησω οτι ο αντρας μου δεν ηταν ο ερωτας της ζωης μου, δεν ηταν το αλλο μου μισο που λεμε, αλλα απο την αρχη ειχαμε μια πολυ καλη και ηρεμη σχεση με τις τρυφεροτητες και το ερωτικο στοιχειο, με την επικοικωνια και την εμπιστοσυνη!!!

ουτε γκρινιες ουτε μουρμουρες ουτε ζηλιες ουτε τιποτα, μια φλατ κατασταση ηρεμη, αλλα εκεινο τον καιρο το βρηκα ιδανικο γιατι ειχα βγει απο μια μακροχρονια σχεση εντελως αντιθετη!!!

απο τοτε λοιπον που γεννησα και μετα, σταματησα με την δουλεια γιατι δεν ειχαμε βοηθεια και εχουν πεσει ολα επανω μου και το σπιτι και το παιδι.

εγινε ενας συνηθισμενος αντρας χωρις καμια διαφορα μονο δουλεια και οταν εχει ορεξη και το θυμηθει να ζηταει σεξ

χωρις καμια προετοιμασια με προκαταρκτικα, ρομαντικες καταστασεις κτλ.

εχει φαει αποιρες φορες ακυρο βεβαια και δεν νιωθω και καθολου τυψεις!!!

 

ολη η ευθυνη και η ανατροφη ειναι δικο μου κομματι και δεν του εχω καμια εμπιστοσυνη πουθενα και για τιποτα

οσες φορες του εχω αφησει το παιδι ειναι αδιαφορος εχω γυρισει και εχω βρει το παιδι (8 μηνων τοτε) χεσμενο και αυτος να παιζει ποκερ στο λαπτοπ, προσφατα τον ξυπνησα (2,5 χρονων τωρα)στι 13.00 να του πω οτι παω λαικη να σηκωθει να εχει τον νου του στο παιδι και γυρισα και τον βρηκα να ξανακοιμαται και το παιδι να γυρναει μονο του μεσα στο σπιτι και γενικα ολα μεσα στο σπιτι, τα θεωρει δικη μου υποχρεωση δεν κανει τιποτα!!!!

τον ξυπναω να φαμε το μεσημερι με το ζορι, ξαναπαει για υπνο και σηκωνεται με το ζορι στις 5 να παει για δουλεια μεχρι αργα το βραδυ.

συμφωνω ας μην κανει , δεν του ζητησα να κανει δουλειες ουτε να μαζεψει ουτε τιποτα αλλα συγνωμη δεν ειμαστε και ξενοδοχειο ''η καλη καρδια'':twisted:

ξυπνας , τρως , τα βρισκεις ετοιμα πας για δουλεια και τελος

 

εχει δικο του μαγαζι, και βρισκει πολλες φορες την ευκολη λυση, οποτε του ζηταω να κατσει λιγο παραπανω σπιτι ή να παρει ρεπο και να μην παει σημερα αφου εχει προσωπικο, οτι εχει δουλεια το μαγαζι και πρεπει να ειναι εκει και δεν καταλαβαινω οτι εχουμε κριση και ειμαι σοτν κοσμο μου κτλ κτλ.

 

εγω δεν δουλευω, σταματησα μετα που γεννησα για να μεινω με το παιδι γιατι δεν εχουμε βοηθεια , και οταν του ζηταω να πηγαινω εγω στο μαγαζι το πρωι και να καθετε αυτος με το παιδι και να πηγαινει το βραδυ αυτος οταν γυρναω μου λεει οτι εγω δεν κανω για το μαγαζι και δεν την ξερω αυτη την δουλεια κτλ...

 

δεν μετανιωνω που εχω κατσει με το παιδι μου και το εχω μεγαλωσει εγω ετσι οπως θελω, αλλα δεν μπορω αλλο και αυτη την κατασταση!!!

δεν ξερω τι φταιει δεν τα περιμενα και ετσι παντως!!

[Morchelina]

 

δεν ξερω τι φταιει δεν τα περιμενα και ετσι παντως!!

 

Κατά τη γνώμη μου έχεις δύο διαφορετικά θέματα γιατί δεν είναι σίγουρο ότι αν λυθεί το ένα (η συμμετοχή του στο σπίτι και την οικογένεια) θα λυθεί και το άλλο (η αδιαφορία σου). Όχι όμως και ότι το πρώτο δεν επηρεάζει ως ένα βαθμό το δεύτερο. Αν ήταν ένας πιο δοτικός άνθρωπος θα ήταν πιο δοτικός και αλλού. Οι άνδρες πάντως δεν έχουν πρόβλημα λόγω ορμονών που και που να θυμούνται και τη γυναίκα τους αν και φυσικά θα προτιμούσαν κάποια άλλη αλλά και δεν τους χαλάει. Από την άλλη όμως έχουν επιλεκτική μνήμη. Και οι πιο αδιάφοροι και τεμπέληδες αν πρόκειται για καμιά γκόμενα κάνουν τούμπες και θυμούνται όλα όσα πρέπει να κάνει ένας άντρας για να ρίξει μία γυναίκα στο κρεβάτι. Οπότε όταν δεν το κάνουν, απλά δεν θέλουν να το κάνουν, θέλουν μόνο να ξεμπερδεύουν. Μπορεί μία γυναίκα να λειτουργήσει έτσι;

 

Ως συμβουλή, λύσε τα πρακτικά θέματα, π.χ. να κάνει ότι μπορεί μέσα στο σπίτι μήπως και πάρεις πάνω σου και όσο για τα συναισθήματα δεν είναι παραγγελία. Ή θα σου βγει, ή δεν θα σου βγει.

 

Kαι το θέμα δεν είναι μόνο ελληνικό. Και οι Σκανδιναβοί και οι Αμερικάνοι, όλοι τα ίδια κάνουν. Όλοι στη λούφα. Γιαυτό φτάσαν τα παιδιά στη Σουηδία να είναι το 60% εκτός γάμου. Σου λέει έχω τα παιδιά μου (από διαφορετικό πατέρα), τα επιδόματά μου. Τι τον θέλω μέσα στα πόδια μου αφού δεν τον θέλω, συζώ με έναν άλλο που θέλω. Και ο κάθε άντρας μεγαλώνει αλλουνού παιδιά. Τρελό δεν είναι;

[manoulina]

Γιαυτό φτάσαν τα παιδιά στη Σουηδία να είναι το 60% εκτός γάμου. Σου λέει έχω τα παιδιά μου (από διαφορετικό πατέρα), τα επιδόματά μου. Τι τον θέλω μέσα στα πόδια μου αφού δεν τον θέλω, συζώ με έναν άλλο που θέλω. Και ο κάθε άντρας μεγαλώνει αλλουνού παιδιά. Τρελό δεν είναι;

 

Αυτό πάλι είναι το άλλο άκρο........

[Katerina.S]

pitsoulis συγγνώμη που θα σου το πω έτσι αλλά γιατί τον παντρεύτηκες? απο ότι καταλαβαίνω τουλάχιστον, ούτε ερωτευμένη είσαι αλλά ούτε σε καλύπτει η ζωή που έχεις μαζί του..

Λογικό βέβαια να σε ενοχλεί το ότι δεν ασχολείται με το παιδί, είτε για να ξεκουράζεσαι και εσύ, είτε επειδή για να έχει καλή σχέση με το παιδί του πρέπει να την κερδίσει ο ίδιος και δεν θα την κερδίσει με το να κοιμάται και το παιδί στα 2,5 να αλωνίζει μόνο του στο σπίτι...όπως επίσης και εμένα θα με ενοχλούσε να θεωρεί ο άντρας μου το σπίτι μας ξενοδοχείο... αλλά απο ότι περιγράφεις και εσύ δεν το παλεύεις να φτιάξει κάτι, λες η ίδια ότι είσαι αδιάφορη οπότε εφόσον εσύ είσαι έτσι πως περιμένεις ο άντρας σου να είτε να αλλάξει είτε να γίνει πιο τρυφερός??

εγώ προσωπικά αυτό που έχω καταλάβει απο αυτά που γράφεις είναι πως και οι δύο έχετε πιάσει ένα σκοινί και ο ένας το τραβάει απο την μια πλευρά και ο άλλος απο την άλλη, και περιμένετε να δείτε ποιος θα γκρεμοτσακίσει ποιον και πίστεψε έτσι μόνο χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα.

έχετε μια οικογένεια μαζί... προσπαθήστε να δώσετε μια λύση στο πρόβλημα σας.. (και όταν λέω να δώσετε μια λύση δεν εννοώ ούτε διαζύγιο αλλά ούτε να μείνετε μαζί μόνο για το παιδί σας χωρίς εσείς να θέλετε να είστε ζευγάρι) εσείς οι δύο μόνο γνωρίζετε τι είναι καλύτερο για εσάς.

[sesame]

pitsoulis συγγνώμη που θα σου το πω έτσι αλλά γιατί τον παντρεύτηκες? απο ότι καταλαβαίνω τουλάχιστον, ούτε ερωτευμένη είσαι αλλά ούτε σε καλύπτει η ζωή που έχεις μαζί του..

Λογικό βέβαια να σε ενοχλεί το ότι δεν ασχολείται με το παιδί, είτε για να ξεκουράζεσαι και εσύ, είτε επειδή για να έχει καλή σχέση με το παιδί του πρέπει να την κερδίσει ο ίδιος και δεν θα την κερδίσει με το να κοιμάται και το παιδί στα 2,5 να αλωνίζει μόνο του στο σπίτι...όπως επίσης και εμένα θα με ενοχλούσε να θεωρεί ο άντρας μου το σπίτι μας ξενοδοχείο... αλλά απο ότι περιγράφεις και εσύ δεν το παλεύεις να φτιάξει κάτι, λες η ίδια ότι είσαι αδιάφορη οπότε εφόσον εσύ είσαι έτσι πως περιμένεις ο άντρας σου να είτε να αλλάξει είτε να γίνει πιο τρυφερός??

εγώ προσωπικά αυτό που έχω καταλάβει απο αυτά που γράφεις είναι πως και οι δύο έχετε πιάσει ένα σκοινί και ο ένας το τραβάει απο την μια πλευρά και ο άλλος απο την άλλη, και περιμένετε να δείτε ποιος θα γκρεμοτσακίσει ποιον και πίστεψε έτσι μόνο χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα.

έχετε μια οικογένεια μαζί... προσπαθήστε να δώσετε μια λύση στο πρόβλημα σας.. (και όταν λέω να δώσετε μια λύση δεν εννοώ ούτε διαζύγιο αλλά ούτε να μείνετε μαζί μόνο για το παιδί σας χωρίς εσείς να θέλετε να είστε ζευγάρι) εσείς οι δύο μόνο γνωρίζετε τι είναι καλύτερο για εσάς.

 

Συμφωνώ σε όλα!

[Morchelina]

... αλλά απο ότι περιγράφεις και εσύ δεν το παλεύεις να φτιάξει κάτι, λες η ίδια ότι είσαι αδιάφορη οπότε εφόσον εσύ είσαι έτσι πως περιμένεις ο άντρας σου να είτε να αλλάξει είτε να γίνει πιο τρυφερός??

 

Νομίζω το πρόβλημα είναι ότι οι γυναίκες συνήθως αντανακλούν τη διάθεση του συντρόφου τους ενώ οι άντρες σε αυτό είναι πιο αυτότροφοι. Αν δεν υπάρχει φλερτ, κλπ, μία γυναίκα ανταποκρίνεται πιο δύσκολα. Περιμένεις ενδιαφέρον, για να δώσεις, γιατί έτσι παίζεται το παιχνίδι από την αρχή. Οι άντρες νομίζουν ότι αλλάζει το παιχνίδι επειδή παντρεύτηκαν αλλά δυστυχώς δεν είναι έτσι. Ναι, μετά το γάμο μπορεί να υπάρχει συντροφικότητα, κατανόηση, αλλά το παιχνίδι είναι πάντα το ίδιο και αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι.

[Katerina.S]

Νομίζω το πρόβλημα είναι ότι ο γυναίκες συνήθως αντανακλούν τη διάθεση του συντρόφου τους ενώ οι άντρες σε αυτό είναι πιο αυτότροφοι. Αν δεν υπάρχει φλερτ, κλπ, μία γυναίκα ανταποκρίνεται πιο δύσκολα. Περιμένεις ενδιαφέρον, για να δώσεις, γιατί έτσι παίζεται το παιχνίδι από την αρχή. Οι άντρες νομίζουν ότι αλλάζει το παιχνίδι επειδή παντρεύτηκαν αλλά δυστυχώς δεν είναι έτσι. Ναι, μετά το γάμο μπορεί να υπάρχει συντροφικότητα, κατανόηση, αλλά το παιχνίδι είναι πάντα το ίδιο και αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι.

 

ίσως να είναι όπως το λές, απλά κατά την γνώμη μου στο συγκεκριμένο θέμα δεν έχει να κάνει με το ότι οι άντρες λειτουργούν διαφορετικά από τις γυναίκες. Όταν ο/η σύντροφος σου σε 'απορρίπτει' τότε εσύ είτε είσαι άντρας είτε γυναίκα θα βρεις έναν τρόπο να 'αμυνθείς' ή ακόμα και να 'επιτεθείς' αυτό μπορεί να σημαίνει πως θα γίνεις εσύ ακόμα πιο αδιαφόρος απο τον σύντροφο ή πιο ψυχρός ή πιο σκληρός ή οτιδήποτε άλλο που δεν θα αρέσει στον σύντροφο σου, είναι η αντίδραση του καθένα μας και αυτό δεν έχει να κάνει με το φύλλο αλλά με την ανθρώπινη φύση.

[vivi.]

pitsoulis συγγνώμη που θα σου το πω έτσι αλλά γιατί τον παντρεύτηκες? απο ότι καταλαβαίνω τουλάχιστον, ούτε ερωτευμένη είσαι αλλά ούτε σε καλύπτει η ζωή που έχεις μαζί του..

Λογικό βέβαια να σε ενοχλεί το ότι δεν ασχολείται με το παιδί, είτε για να ξεκουράζεσαι και εσύ, είτε επειδή για να έχει καλή σχέση με το παιδί του πρέπει να την κερδίσει ο ίδιος και δεν θα την κερδίσει με το να κοιμάται και το παιδί στα 2,5 να αλωνίζει μόνο του στο σπίτι...όπως επίσης και εμένα θα με ενοχλούσε να θεωρεί ο άντρας μου το σπίτι μας ξενοδοχείο... αλλά απο ότι περιγράφεις και εσύ δεν το παλεύεις να φτιάξει κάτι, λες η ίδια ότι είσαι αδιάφορη οπότε εφόσον εσύ είσαι έτσι πως περιμένεις ο άντρας σου να είτε να αλλάξει είτε να γίνει πιο τρυφερός??

εγώ προσωπικά αυτό που έχω καταλάβει απο αυτά που γράφεις είναι πως και οι δύο έχετε πιάσει ένα σκοινί και ο ένας το τραβάει απο την μια πλευρά και ο άλλος απο την άλλη, και περιμένετε να δείτε ποιος θα γκρεμοτσακίσει ποιον και πίστεψε έτσι μόνο χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα.

έχετε μια οικογένεια μαζί... προσπαθήστε να δώσετε μια λύση στο πρόβλημα σας.. (και όταν λέω να δώσετε μια λύση δεν εννοώ ούτε διαζύγιο αλλά ούτε να μείνετε μαζί μόνο για το παιδί σας χωρίς εσείς να θέλετε να είστε ζευγάρι) εσείς οι δύο μόνο γνωρίζετε τι είναι καλύτερο για εσάς.

 

 

Πολύ σωστή συμφωνώ 100%

[pitsoulis]

]pitsoulis συγγνώμη που θα σου το πω έτσι αλλά γιατί τον παντρεύτηκες? απο ότι καταλαβαίνω τουλάχιστον' date=' ούτε ερωτευμένη είσαι αλλά ούτε σε καλύπτει η ζωή που έχεις μαζί του..

Λογικό βέβαια να σε ενοχλεί το ότι δεν ασχολείται με το παιδί, είτε για να ξεκουράζεσαι και εσύ, είτε επειδή για να έχει καλή σχέση με το παιδί του πρέπει να την κερδίσει ο ίδιος και δεν θα την κερδίσει με το να κοιμάται και το παιδί στα 2,5 να αλωνίζει μόνο του στο σπίτι...όπως επίσης και εμένα θα με ενοχλούσε να θεωρεί ο άντρας μου το σπίτι μας ξενοδοχείο... αλλά απο ότι περιγράφεις και εσύ δεν το παλεύεις να φτιάξει κάτι, λες η ίδια ότι είσαι αδιάφορη οπότε εφόσον εσύ είσαι έτσι πως περιμένεις ο άντρας σου να είτε να αλλάξει είτε να γίνει πιο τρυφερός??

εγώ προσωπικά αυτό που έχω καταλάβει απο αυτά που γράφεις είναι πως και οι δύο έχετε πιάσει ένα σκοινί και ο ένας το τραβάει απο την μια πλευρά και ο άλλος απο την άλλη, και περιμένετε να δείτε ποιος θα γκρεμοτσακίσει ποιον και πίστεψε έτσι μόνο χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα.

έχετε μια οικογένεια μαζί... προσπαθήστε να δώσετε μια λύση στο πρόβλημα σας.. (και όταν λέω να δώσετε μια λύση δεν εννοώ ούτε διαζύγιο αλλά ούτε να μείνετε μαζί μόνο για το παιδί σας χωρίς εσείς να θέλετε να είστε ζευγάρι) εσείς οι δύο μόνο γνωρίζετε τι είναι καλύτερο για εσάς.[/quote']

 

Katerina.S σε ευχαριστω για την απαντηση σου, εν μερει ειναι οπως τα λες , εχουμε πιασει ενα σκοινι και τραβαμε τις ακρες .....αλλα απο καπου ξεκινησε να τραβιεται ολο αυτο το σχοινι και πλεον αγανακτησα!!!:evil:

 

οταν λεω να βοηθαει στο σπιτι, προσθεου δεν εννοω να κανει δουλειες!!

για να μην παρεξηγηθω:oops:

δεν του εχω ζητησει ποτε να κανει τιποτα!!!!

αυτο που λεω ειναι να υπαρχει η παρουσια του πιο πολυ στο σπιτι και για μενα και για το παιδι!!!

και το παιδι πρεπει να βλεπει τον πατερα του και να περνανε ωρες , αλλα και εγω!!!

 

δεν περιμενα πια οτι θα πεσουν ολα πανω μου και απο την αλλη πλευρα το μονο που θα εχει θα ειναι η δουλεια!!!!

ωρες ωρες ακουγομαι λες και ειμαι αχαριστη , παραλογη .....αλλα δεν ειναι ετσι!!!!

θελω και γω λιγο την προσοχη δεν ειναι κακο, οταν του λεω οτι εχουμε χασει το ενδιαφερον , λεει οτι ειμαι στον κοσμο μου και οτι μονο αυτο με νοιαζει!!!

[Morchelina]

ίσως να είναι όπως το λές, απλά κατά την γνώμη μου στο συγκεκριμένο θέμα δεν έχει να κάνει με το ότι οι άντρες λειτουργούν διαφορετικά από τις γυναίκες. Όταν ο/η σύντροφος σου σε 'απορρίπτει' τότε εσύ είτε είσαι άντρας είτε γυναίκα θα βρεις έναν τρόπο να 'αμυνθείς' ή ακόμα και να 'επιτεθείς' αυτό μπορεί να σημαίνει πως θα γίνεις εσύ ακόμα πιο αδιαφόρος απο τον σύντροφο ή πιο ψυχρός ή πιο σκληρός ή οτιδήποτε άλλο που δεν θα αρέσει στον σύντροφο σου, είναι η αντίδραση του καθένα μας και αυτό δεν έχει να κάνει με το φύλλο αλλά με την ανθρώπινη φύση.

 

Πιστεύω ότι αρκετά, πολύ περισσότερα από όσο νομίζουμε καθορίζονται από το φύλο μας και ότι τελικά λειτουργούμε όντως διαφορετικά κυρίως λόγω ορμονών. Έχει βρεθεί ότι οι άντρες με παιδιά έχουν τη μισή τεστοστερόνη από ότι οι άντρες χωρίς παιδιά ακόμη και αν είναι παντρεμένοι. Η φύση φροντίζει να πέφτει η επιθετικότητα των αντρών όταν γίνονται πατέρες. Αντίστοιχα πιστεύω πέφτει και η λίμπιντο και στους δύο γονείς για να επικεντρωθεί το ενδιαφέρον και η ενέργειά τους στο μωρό.

 

Αμφιβάλλω πάντως αν πολλοί άντρες και από τον τρόπο που μεγαλώνουν μαθαίνουν πως τελικά να έρχονται κοντά σε άλλους ανθρώπους ή πρέπει πάντα λόγω ανταγωνισμού που και αυτό το χρεώνω στις ορμόνες τους, να έχουν αυτό το πρόσωπο προς τα έξω ότι όλα καλά, δεν τρέχει τίποτα και τα πάντα μαθαίνουν να τα ξεπερνούν επιδερμικά. Και αυτή η αποστασιοποιημένη συμπεριφορά που έχουν προς τα έξω σιγά σιγά τρυπώνει και στη σχέση και στην οικογένεια. Ανοίγουν λίγο την πανοπλία με τον έρωτα (oρμόνες, συναίσθημα) και μετά την ξανακλείνουν.

 

Το βλέπω ήδη πόσο ανταγωνιστικά είναι τα αγόρια μεταξύ τους. It's a tough world. Και τελικά τη θέση έχουν οι γυναίκες σε αυτό τον κόσμο; Και πόσο χρόνο και ενέργεια μπορεί να αφιερώσει μία γυναίκα να ψυχολογήσει έναν άντρα που στο κάτω κάτω σου λέει, όλα καλά, δεν τρέχει τίποτα. Πραγματικά αμφιβάλλω αν πολλοί μπορούν να αντιληφθούν ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα στη σχέση τους.