ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ ...ΑΛΛΑ...

[LA LATINA]

O μπαμπας μας αλλαξε ποστο στη δουλεια, τον εβαλαν πωλητη (πρωτη φορα στη ζωη του) σε ενα καταστημα που μπαινουν καθε μερα πανω απο 2.000 ατομα....τα ειδε σκουρα, 8 ωρες ορθιος, οι αποθηκες που πρεπει να πηγαινει να φερνει τα προιοντα μακρια, τα προιοντα μοιαζουνε πολυ, (παπουτσια συγκεκριμενης μαρκας), μπερδευεται, ξεχναει τι του ειπαν να φερει, σερβιρει συγχρονως 5-7 ατομα, ερχεται πτωμα και δεν ξερει που να βαλει τα ποδια του...διανυουμε τη δευτερη βδομαδα και ειναι συνεχως κουρελι....

Απο μεριας μου εχω το σπιτι στην πενα (που δε μπορουσα πριν λιγο καιρο) δεν τον επιβαρυνω με τιποτα (που δε μπορουσα πριν λιγο καιρο) ακομα και αυτα που συνηθιζουν να τα κανουν οι αντρες φροντιζω να μην τα κανει.....απο το οσυπερ μαρκετ παραγγελνω, ολα τα ψωνια μου τα φερνουν σπιτι, δεν εχει να βγει για μας, αντε κανενα φαρμακειο αν ειναι κατι επειγον...Τα παιδια αντε καμια πανα το βραδυ να τα αλλαξει, αν και αυτο, τιποτε αλλο ολα τα εχω ΟΚ (επιτελους Παναγια μου)...χτες μαλιστα εκανα την υπερβαση επειδη η πεθερα μου παραπονιοτανε (αν και ηταν προχτες σπιτι μας, τεσπα) και της εστειλα μετα φοβου θεου τον μικρο ολη μερα σπιτι της...καθαρισα καλα, εκανα τα παντα, το φαγακι.....τωρα σας φαινεται περιεργο που το θεωρω κατορθωμα αυτο αλλα οσες με ξερουν.....ξερουν οτι για μενα ειναι κατορθωμα....γυρισε ο μεγαλος απο τον παιδικο, φαγαμε, ειδαμε ταινια, πηγαμε για παιχνιδι με κατι γειτονακια ολα τελεια..........και ερχεται ο μπαμπας στις 9.30 φερνοντας και το μικρο απο τη μαμα του......και το μικρο ειναι σε κατασταση ενθεης μανιας, λιμοκτονημενο κλασικα εικονογραφημενα, του βαζουμε να φαει και πεφτει ολοκληρος μεσα στο πιατο, του λεμε τι κανει η γιαγια και κανει το παιδι κατι σπαστικα του στυλ με το χερι να κλεινει το στομα και μπλαμπλαμπλαμπλα λες και δεν το ξεραμε οτι του τα εκανε τουμπανα η γιαγια να μιλαει συνεχεια, το παιδι με τρομερη υπερενταση εχει παει 12 και δε λεει να κοιμηθει, κρεμεται πανω μου και θελει με καθε τροπο να με ακουμπαει καπως, καθομαι μια ωρα, χαιδευω πλατουλα, τραγουδαω, χαιδευω μαλλακια το παιδι δε μπορει να ηρεμησει και κανει παλι αυτο το χαζο οτι η γιαγια μπλα,μπλα,μπλα και βαραει το κεφαλι του φωναζοντας "ταμάτα" = σταματα....

με τα πολλα κοιμαμαι διπλα του και οταν παω στο κρεββατι μου ο μικρος πρωτη φορα στη ζωη του σηκωνεται και ερχεται κλαιγοντας σε μενα..........ΚΑΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ

αρχιζει να φωναζει, που δε μπορει να ξεκουραστει, που πρεπει να τα βαζω να κοιμουνται πριν ερθει (το δωματιο τους δεν εξυπηρετει, οποιος μπει στο σπιτι ειναι φατσα φορα, θα ξυπνησουν), και αρχιζει το πανηγυρι.........να μην τρωνε μαζι του, να τρωει με την ησυχια του, να μην παιζουν οταν ξεκουραζεται, να μη φωναζουν ποναει το κεφαλι του, να μη ζητανε να τα παιξει, αν ειναι δυνατον να μην ειναι και στο σπιτι οταν ερχεται ενα πραγμα....

εχω απογοητευτει πολυ.........τα παιδια μου δεν ειναι ενοχλητικα ειναι πολυ ανεξαρτητα, ποτε δε μας ξυπνησαν νυχτα απο νεογεννητα, ποτε ! Μονα τους ντυνονται ,μονα τους πλενονται, μονα τους σαπουνιζονται στο μπανιο, αμαν κανω να ανακατευτω και ουρλιαζουν μονος μονος μονος..........τοσο τον κουρασανε πια? Δηλαδη προτιμαει να κοιμουνται και να μην τα δει καθολου?? Πως γινεται αυτο??? Ο μεγαλος κλαιει να ερθει πεντε λεπτα στο κρεβατι μας, και οντως μας φιλαει και σε 5 φευγει μονος του..........μεχρι και σ αυτο ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ.........

Ξεκουραση σημαινει ΟΧΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ποσο με θλιβει αυτο.........για μενα δεν ειναι ετσι, και ξερω και πολλους αντρες που μετα απο 12 ωρα καθονται και παιζουν, και λουζουν, και αλλαζουν........εκεινοι δεν εχουν ψυχη???

[mama tou konstantinou]

Μήπως όλο αυτό είναι συσσωρευμένη ένταση από όλα αυτά που έχετε φέρει εις πέρας όλον αυτόν τον καιρό; Κι εμένα ο άντρας μου άλλαξε πόστο και από πληροφορικάριος καλείται να δουλεύει χειρωνακτικά 7-10 το βράδυ..ουφ τι δυσκολίες θεέ μου..δες μήπως φταίει αυτή η αλλαγή, μήπως θέλει χρόνο να προσαρμοστεί στη νέα του πραγματικότητα, μέχρι τότε κάνε ότι κάνεις με τις κεραίες σου λίγο πιο σηκωμένες για να μην σου στεναχωριούνται τα μικρούλια σου

και μπράβο σου που έχεις φτάσει σε σημείο να τα καταφέρνεις τόσο όμορφα!

[LA LATINA]

Eν μερη να το δεχτω οτι το θεμα ειναι η νεα δουλεια και οι απαιτησεις της...ομως και πριν η καλυτερη του ηταν να δωσουμε τα παιδια στη μαμα του, γενικως, να λειπουν...ξερεις τι ειναι Κυριακη να εχεις κανει ολα του θεου τα καλουδια και να σου λεει "ελα σιγα, να φαμε με την ησυχια μας, να μη μας ακουσουνε....." εγω δε θελω ησυχια, θελω να κατσουμε ολοι μια ρημαδοκυριακη να φαμε παρεα, να λερωθουμε ισως, αλλα να φαμε με τα παιδια μας....οπως θελω να κουτρουβαλιαστουμε στο κρεβατι ωσπου να ερθει η ωρα για υπνο, να κανουμε αγκαλισες, να παιξουμε.....

Εγω καλη μου μαμα του κωνσταντινου που παντα σε διαβαζω.......τα ειχα χασει ολα αυτα....τωρα κατεβαινω να παρω το παιδι απ το σχολικο και κλαιω απο χαρα....ανεβαινουμε μαζι τη σκαλα (ακομα λαου λαου αλλα τουλαχιστον οχι στα τεσσερα πια) και μου λεει "μαμα με εφτασες, ειμαστε πολυ γρηγορη ομαδα" και δε γυρναει πια να πει 'μαμα να κατεβω να σε βοηθησω, μπορεις?" εγω αυτη τη στιγμη εχω ενα σπογγο και προσπαθω να σβησω οσο γινεται τις δυσκολες στιγμες και απο το παιδι και απο μενα .........

Κατεβαινω στην αυλη και παιζω μπαλα....για να ξερει το παιδι πως ειναι να παιζουμε μαζι....για να ξαναθυμηθει μαλλον.........πρεπει να γιατρεψουμε τις ψυχουλες τους τωρα, αυτο προεχει για μενα.......

[mama tou konstantinou]

το ξέρω ότι όλα αυτά που καταφέρνεις πάλι από την αρχή σου φαίνονται θαύμα..μήπως όλα τα παραπάνω που είπες σε εμένα να τα πεις στον καλό σου; δε νομίζω να σε αγνοήσει άλλωστε μας έχεις εκμυστηρευτεί ότι πρόκειται για καλό άνθρωπο με μεγάλη κατανόηση, είμαι σίγουρη ότι θα σε καταλάβει και θα έχετε τις στιγμές σας και πάλι

ΥΓ. κι εγώ σε διαβάζω και αν θυμάσαι καλά κάποτε σου είχα στείλει ένα πμ χωρίς να σε ξέρω που σου είπα κάποια πράγματα μέσα από την καρδιά μου

[LA LATINA]

και βεβαια το θυμαμαι και το εχω κρατησει κιολας

του τα λεω καλη μου, μιλαμε παρα πολυ αλλα σ αυτο το σημειο διαφωνουμε

ολοι οι ανθρωποι λιγο πολυ κουρασμενοι γυρνανε απ τις δουλειες τους

τι κανουν δλδ???

[Ευάκι]

Πολλά μπράβο σου κοπέλα μου. Δύσκολες καταστάσεις. Προσπάθησε να δώσεις ό, τι μπορείς παραπάνω στα παιδάκια σου και σιγά σιγά και ο άντρας σου.

[mama tou konstantinou]

"πρεπει να γιατρεψουμε τις ψυχουλες τους τωρα, αυτο προεχει για μενα....... "

...και αυτό να κάνεις εσύ προσωπικά. με τον καιρό θα καταλάβει ο άντρας σου΄πόσο ζωογόνο είναι για σένα και τα μικρά σας και θα σε ακολουθήσει

[LA LATINA]

δε θελω να τον απογοητευω...δε θελω να νομιζει οτι δε με νοιαζει....αλλα η δουλεια παντα ηταν και θα ειναι κουραστικη, δε μπορουμε να τη βαλουμε ισα κι ομοια με την ψυχουλα των παιδιων, ευχαριστω κοριτσια!

[camouflage]

και βεβαια το θυμαμαι και το εχω κρατησει κιολας

του τα λεω καλη μου, μιλαμε παρα πολυ αλλα σ αυτο το σημειο διαφωνουμε

ολοι οι ανθρωποι λιγο πολυ κουρασμενοι γυρνανε απ τις δουλειες τους

τι κανουν δλδ???

 

Νομιζω οτι υπαρχουν μπαμπαδες και μπαμπαδες. Δεν νομιζω οτι με τις συγκρισεις κερδιζεις κατι, γιατι απλα ο αντρας σου ετσι ειναι και πανω κατω δεν αλλαζει... Ενταξει υπαρχουν (λιγοι νομιζω) που γυρνανε και βρισκουν ξεκουραση να παιζουν με τα παιδια, να τους κανουν μπανιο κλπ. Αλλα οταν ασχολεισαι με τα παιδια δεν ειναι παντα διασκεδαση, εκτος αν εχεις πολυυυυ χιουμορ και πολυυυυ υπομονη, ε ολο και ενας καβγας θα γινει και θα πρεπει να τους χωρισεις, πας να φας και ανεβαινουν στο κεφαλι σου κλπ κλπ οπως τα λεει ο αντρας σου. Και εμενα ο δικος μου τρωει αφου κοιμηθουν, στις 10 το βραδυ για να φαει με την ησυχια του. Και οταν ειναι πολυ κουρασμενος απο τη δουλεια ναι δε θελει ουτε να τους βλεπει (δε το λεει ετσι αλλα ετσι το καταλαβαινω εγω). Στεναχωριεμαι οπως και εσυ, αλλα δεν εχει νοημα γιατι ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ οι μπαμπαδες (τουλαχιστο αυτοι που ξερω εγω)...οι μπαμπαδες δεν ειναι ουτε προκειται να γινουν μαμαδες.

Απο την αλλη οτι ο αντρας σου τωρα εχει μια πολυ απαιτητικη δουλεια και ναι μεν εσυ χαιρεσαι που εισαι με τα παιδια αλλα εκεινος δεν αντεχει ΑΛΛΟΥΣ στο κεφαλι του, υστερα απο ολη μερα στο μαγαζι. Ποσο μαλλον τα παιδια. Δηλ τον δικαιολογω.

Δεν ειναι το ιδιο με το που σου λεει ελα να τα αφησουμε λιγο στη γιαγια, αυτο ειναι αλλο θεμα! Δηλ αν τα αφηνατε μια στις τοσες και ειχατε λιγο χρονο αυτο θα λυνοταν. Ισως να ειχε και περισσοτερη υπομονη και μετα τη δουλεια, σε αυτην την περιπτωση...

Μη ξεχνας οτι τα παιδια ειναι και συνηθεια, εσυ τα εχεις ολη μερα, εχεις συνηθισει να ανεβαινουν πανω στο κεφαλι σου οταν τρως και το χαιρεσαι, εκεινος ομως οχι γιατι ειναι στη δουλεια. Νομιζω οτι ειχες γραψει οτι τα φροντιζε εκεινος ενα καιρο, μια χαρα δεν ηταν τοτε, δηλ πιο υπομονετικος;

Πιστευω οτι σε λιγο καιρο, αν συνηθισει τη δουλεια του και δεν κουραζεται τοσο και αν συνηθισει τη νεα πραγματικοτητα θα ειναι καλυτερα. Οχι ομως οτι ξαφνικα θα τρεχει να τα παει στις κουνιες μολις γυρισει...Γνωμη μου ειναι να τον ακουσεις, προσπαθησε να μην τον επιβαρυνεις με τα παιδια εφοσον δεν εχει υπομονη ετσι ωστε να μην αντιδρα ασχημα απεναντι τους. Οταν ειναι ξεκουραστος και θελει ας κανετε κατι ολοι μαζι πιο ευχαριστα για ολους.

[LA LATINA]

οχι μονο με φροντισε, ηταν ο αγγελος μου.......δεν εχω λογια να το περιγραψω.......θα δωσω χρονο να ηρεμησει, δεν ηταν ετσι αυτος ο ανθρωπος........θα ηρεμησει δε μπορει!

ευχαριστω!