Νεογεννητο και ζωα... τι κανουμε??

[χρύσα08]

ας ξαναπω κι εγω για τον δικο μου, και ας μου προτεινετε καμια λυση, γιατι με εχει κουρασει..

ο δικος μας ο σκυλακος, ενα σπανιελ, ειναι πλεον γερος..

εφτασε αισιως τα 17 κοντρα σε πολλα προγνωστικα..εχει βαρυνει παρα πολυ, περνει 3 διαφορετικα χαπια, αλλο για την καρδια, αλλο για το συκωτι και αλλο για τα αρθροιτικα..

ολη μερα καθεται στο κρεββατακι του, δεν ενοχλει, σηκωνεται μονο για να φαει και για βολτα..

η μικρη μας τον λατρευει, τον κυνηγαει συνεχεια, θελει να παιξουν αλλα ο καυμενος δεν μπορει, και οσο τα καταφερνει την αποφευγει!!

το θεμα που μας προεκυψε ειναι η ακρατεια..ως κλασσικος γερος, του φευγουν..

δοκιμασαμε διαφορα, με το καλο, με καμια φωνη, ( ειδικα το τελευταιο δεν επιασε..δεν ακουει πια) και καταληξαμε να του φοραμε πανες..

ω ναι...εχω πανες 2 ειδων..του παιδιου και του σκυλου..και εκει που ειπα επιασε το κολπο, αρχισε να τις τρωει..μαλλον τον πιανει φαγουρα και τις δαγκωνει, και τρυπανε και καταληγουμε στον ιδιο παρανομαστη..εγω με 2 διαφορετικους κουβαδες και σφουγγαριστρες να μαζευω ..

 

υπαρχει καποια αλλη λυση? εκτος της ευθανασιας οπως πολλοι μου εχουν προτεινει..οσο δεν ποναει και δεν υποφερει τον θελουμε μαζι μας..

Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι να τον έχετε κάπως περιορισμένο τον καημενούλη. Σε καταλαβαίνω για την ευθανασία, αφού δεν υποφέρει το σκυλί κρίμα είναι να το κοιμίσετε. Δεν ξέρω καθόλου από πάνες για σκύλους και δεν μπορώ να σε βοηθήσω.

εγω κοριτρσια εχω ενα canish toy την μινι μου...ειναι 5 χρονων τωρα...αυτοκολλητη μαζι μου.....δεν ειναι καθολου επιθετικο σκυλι αλλα με παιδακια δεν εχει καθολου εξοικιωση μιας και δεν εχουμε καθολου στο σοϊ μικρα το δικο μου θα ειναι το πρωτο...δεν ξερω καθολου πως θα αντιδρασει με το παιδι..φοβαμαι οτι θα ζηλευει πολυ...δεν ξερω ιταν με το καλο γυρισαω απο το νοσοκομειο πως να <τους συστισω> μεταξυ τους....για πειτε καμια εμπειρια...

 

Και η γάτα μου δεν είχε εξοικειωθεί με μικρά παιδιά και όταν είδε για πρώτη φορά τα ανίψια μου παραλίγο να φουντάρει από το μπαλκόνι από το φόβο της... Με το μπέμπη μας όμως δεν έχει πρόβλημα, δεν τον φοβάται καθόλου, ειδικά στην αρχή που όλο κοιμόταν δεν του έδινε και μεγάλη σημασία. Πιστεύω ότι θα τα πάνε μια χαρά, μην αγχώνεσαι, γιατί το σκυλί το καταλαβαίνει.

[fasolaki]

χρυσα μου αυτο προσπαθω να κανω, αλλα δεν ειναι παντα εφικτο..οσο κυκλοφορει το παιδι στο σπιτι ο καυμενος ειναι μεσα στο γραφειο..τα βραδυα μονο τον αφηνουμε σε ολο το σπιτι..

 

lame, εμας μα ειχαν πει, οταν πρωτομπει το μωρο στο σπιτι, να αφησουμε το σκυλι να το μυρισει..

την πρωτη μερα μας γυρισε τη μουρη απο την αλλη ε καθε μερα λιγο λιγο. κατεβαζαμε το παιδι χαμηλα, με προσοχη, γιατι δεν ξεραμε πως θα αντιδρασει, τον αφηναμε να την μυρισει, και σε μια βδομαδα ο σκυλος περναγε την μερα στην πορτα της μικρης να την βλεπει, και οταν εκλαιγε αυτη εκλαιγε και αυτος..λιγο χρονο θελει, και να μην αλλαξουν παρα πολυ οι συνηθειες του σκυλου!

με το καλο το μπεμπακι σου!

[maeleni]

χρυσα μου αυτο προσπαθω να κανω, αλλα δεν ειναι παντα εφικτο..οσο κυκλοφορει το παιδι στο σπιτι ο καυμενος ειναι μεσα στο γραφειο..τα βραδυα μονο τον αφηνουμε σε ολο το σπιτι..

 

lame, εμας μα ειχαν πει, οταν πρωτομπει το μωρο στο σπιτι, να αφησουμε το σκυλι να το μυρισει..

την πρωτη μερα μας γυρισε τη μουρη απο την αλλη ε καθε μερα λιγο λιγο. κατεβαζαμε το παιδι χαμηλα, με προσοχη, γιατι δεν ξεραμε πως θα αντιδρασει, τον αφηναμε να την μυρισει, και σε μια βδομαδα ο σκυλος περναγε την μερα στην πορτα της μικρης να την βλεπει, και οταν εκλαιγε αυτη εκλαιγε και αυτος..λιγο χρονο θελει, και να μην αλλαξουν παρα πολυ οι συνηθειες του σκυλου!

με το καλο το μπεμπακι σου!

 

Αχ μωρέ ο γεράκος σας! Μάλλον δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα για το θέμα σας, την ακράτεια εννοώ. Αν δεν τον βόλεψαν οι πανούλες???? Χμ εμείς στη δική μας όταν είχε περίοδο της βάζαμε βρακάκι με σερβιέττα. Βρακάκι βαμβακερό, παιδικό και δεν την πολυενοχλούσε. Δεν δοκιμάζεις βρακάκι με tena????

[novpal]

φασολάκι, βρήκα αυτό: http://www.dog-nappy.co.uk/ που έχει ειδικές πάνες για σκύλους. Δεν το έψαξα & δεν έχω ψωνίσει ποτέ απο εκεί, αλλά μήπως βρεις κάτι να σε ενδιαφέρει.

[fanoulapit]

Εμείς έχουμε ένα μαλτεζάκι 7 χρονών την zizel.Πριν γεννήσω μίλησα και με τον κτηνίατρό μας.Μας έδωσε κάποια χάπια για τα σκουλικάκια και της καρδιάς και του στομαχιού που έχουν τα σκυλιά για παν ενδεχόμενο σε επάφή με το μωρό.Εννοείτε ότι τα εμβόλια τα κάνουμε κανονικότατα. Το βασικότερο όμως είναι να μην ζηλέψει το σκυλί όταν έρθει το μπεμπουλίνι στο σπίτι.Τότε είχα δει ένα ντοκιμαντέρ γιαυτή την περίπτωση και έλεγε ότι πρέπει το σκυλί να έρθει σε επαφή με το μωρό πριν να μπει ακόμα στο σπίτι.Πως θα γίνει αυτό? Με 3 τρόπους

1ον Δεν του απαγορεύεται την είσοδο στο δωμάτιο του μωρού.Και για το σκυλί θα είναι ένα καινούριο περιβάλλον οπότε θα πρέπει να συνηθίσει τα έπιπλα, τις μυρωδιές.

2ον Και σημαντικότερο.Όταν είστε στο μαιευτήριο καλό είναι να δίνεται πράγματα του μωρού να τα μυρίζει το σκυλί.Εγώ κάθε μέρα που έφευγε ο άντρας μου από την κλινική του έδινα τα γαντάκια ή την πετσετούλα με τα σαλάκια της μικρής και τα έδινε στο σκυλί να τα μυρίσει.Και

3ον Όταν μπείτε στο σπίτι με το μωρό καλό θα είναι να μην το κρατάτε εσείς αλλά ο άντρας σας ωστε να παίξεται με το σκυλί αφού έχει μέρες να σας δει και μετά του δίνεται με προσοχή πάντα το μωρό να το μυρίσει

Τέλος μια συμβουλή.όταν έρχετε κάποιος δικό σας στο σπίτι πείτε του να παίξει πρώτα 1-2΄ με το σκυλί και μετά να ασχοληθεί με το παιδί.

Εμείς τα εφαρμόσαμε και τώρα που είναι 6 μηνών η νεράιδά μου, τρέχει πάνω κάτω το σκυλί από μπροστά της και αυτή ξεκαρδίζεται στα γέλια. Απίστευτες στιγμές.:-P

[Iraki]

Εμενα η σκυλα μου εχει βγαλει την ψυχη εχω κλαψει και σημερα μαλιστα απο τα νευρα μου αλλα ως προς το παιδι ολα καλα.

 

Η ιστορία που είπες για το μπιγκλ σου με έκανε να ελπίζω ότι μπορεί και να επιβιώσουμε! Έχω κι εγώ μια θηλυκιά, 5,5 χρονων, ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΤΕΡΑΣ (όταν διάβασα ότι κλαις, είπα εντάξει, δικιά μας είναι αυτή... μπορούμε να ανταλλάξουμε ιστορίες λυγμών). Δε φοβάμαι ότι θα είναι επιθετική με το μωρό (είμαι 100% σίγουρη ότι δε θα του κάνει τίποτα). Είμαι σίγουρη ότι εμένα θα εκδικηθεί και θα αγνοεί το μωρό, αλλά τώρα που διάβασα αυτό που είπες αναθάρρησα!

 

Σε ένα πιο αισιόδοξο τόνο και για να προσθέσω τη δική μου σκυλο-εμπειρία:

 

Όταν γεννήθηκα υπήρχαν στο σπίτι δύο κόκερ με τα οποία αγκαλιαζόμασταν και φιλιόμασταν από την πρώτη μέρα. Έκτοτε δεν έχω μείνει ποτέ χωρίς σκύλο και ποτέ δεν έχω πάθει οποιαδήποτε ασθένεια που να οφείλετε σ' αυτούς. Τα κόκερ έκατσαν κάτω από την κούνια μου από την πρώτη στιγμή που μπήκα σπίτι και ένα ντόμπερμαν που είχαμε χρόνια αργότερα ακολουθούσε το μωρό φίλων και το σταματούσε όταν έπαιρνε φόρα.

 

Αυτά δε σημαίνουν βέβαια ότι δεν έχω τρομερή αγωνία για την εξέλιξη της σχέσης των σκυλιών μας (στον ίδιο όροφο η μαμά μου με την αδερφή μου έχουν επιπλέον ένα λαμπραντόρ κι ένα γιόρκι) με το μωρό. Αλλά νομίζω ότι όλοι εμείς με τα σκυλιά μας οφείλουμε να μην τα παραμελήσουμε και να τους δείξουμε εμπιστοσύνη ότι θα φερθούν με τα μωρά όπως φέρονται με εμάς.

 

Χρόνια σας Πολλά!

[PASOUMI]

Η ιστορία που είπες για το μπιγκλ σου με έκανε να ελπίζω ότι μπορεί και να επιβιώσουμε! Έχω κι εγώ μια θηλυκιά, 5,5 χρονων, ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΤΕΡΑΣ (όταν διάβασα ότι κλαις, είπα εντάξει, δικιά μας είναι αυτή... μπορούμε να ανταλλάξουμε ιστορίες λυγμών). Δε φοβάμαι ότι θα είναι επιθετική με το μωρό (είμαι 100% σίγουρη ότι δε θα του κάνει τίποτα). Είμαι σίγουρη ότι εμένα θα εκδικηθεί και θα αγνοεί το μωρό, αλλά τώρα που διάβασα αυτό που είπες αναθάρρησα!

 

Σε ένα πιο αισιόδοξο τόνο και για να προσθέσω τη δική μου σκυλο-εμπειρία:

 

Όταν γεννήθηκα υπήρχαν στο σπίτι δύο κόκερ με τα οποία αγκαλιαζόμασταν και φιλιόμασταν από την πρώτη μέρα. Έκτοτε δεν έχω μείνει ποτέ χωρίς σκύλο και ποτέ δεν έχω πάθει οποιαδήποτε ασθένεια που να οφείλετε σ' αυτούς. Τα κόκερ έκατσαν κάτω από την κούνια μου από την πρώτη στιγμή που μπήκα σπίτι και ένα ντόμπερμαν που είχαμε χρόνια αργότερα ακολουθούσε το μωρό φίλων και το σταματούσε όταν έπαιρνε φόρα.

 

Αυτά δε σημαίνουν βέβαια ότι δεν έχω τρομερή αγωνία για την εξέλιξη της σχέσης των σκυλιών μας (στον ίδιο όροφο η μαμά μου με την αδερφή μου έχουν επιπλέον ένα λαμπραντόρ κι ένα γιόρκι) με το μωρό. Αλλά νομίζω ότι όλοι εμείς με τα σκυλιά μας οφείλουμε να μην τα παραμελήσουμε και να τους δείξουμε εμπιστοσύνη ότι θα φερθούν με τα μωρά όπως φέρονται με εμάς.

 

Χρόνια σας Πολλά!

 

μεγαλη κουβεντα αυτη. και γω παντα ειχα ζωα κ τα λατρευω. τωρα εχω ενα μπισον φριζέ και εχω τυψεις γιατι πλεον με το μικρο δεν μπορω να πω οτι ασχολουμαι τοσο οσο παλιοτερα.εννοω στα χαδια κ στις αγκαλιες.την εχω παραμελησει λιγο την κακομοιρα κ αυτη εκει βραχος. μας κοιταει ολους στα ματια! κ ορισμενες φορες με βγαζει εκτος ευατου απ τις σκανταλιες της κ σκεφτομαι να την παω στη μαμα μου να ηρεμησω κ μετα βλεπω τη αγαπη κ αφοσιωση που δειχνει στο μικρο κ αυτος σ αυτην κ το μετανιωνω.

απ την αλλη ο αδερφος μου εχει ενα ροτνβαιλερ χρονια. πολυ πιστη κ αυτη κ πολυ καλος χαρακτηρας. πολυ πολύ υπακουη κ πολυ ηρεμη. μολις ομως βλεπει τον ανιψιο μου, λες κ μεταλλασεται!! απο μακρυα τον βλεπει κ βγαζει κυριολεκτικα αφρους απ το στομα της. βγαζει δοντια κ γριλλυζει.κ ολα αυτα γιατι ζηλευει. αυτον τον σκυλο ποτε δεν προκειται να τον εμπιστευτουμε να ειναι διπλα στα πιτσιρικια μας οχι λυτος αλλα ουτε καν δεμενος.κ ο κτηνιατρος μας ειπε οτι δεν υπαρχει περιπτωση να αλλαξει κ να δει το μωρο με αλλο ματι.

παντωε για μενα ειναι σπουδαιο θεμα να μεγαλωνουν τα παιδακια κοντα σε κατοικίδια.

[siderenia]

εχω και γω ένα αρσενικό beaglaki2,5 ετών περίπου. Δεν φοβάμαι ότι θα είναι επιθετικό με το μωρό (έχει πολύ καλές σχέσεις με τα παιδια) ξέρω όμως ότι θα ζηλέψει και ίσως κάνει αταξίες για να προκαλέσει το ενδιαφέρον μου! Γυναικολόγος, κτηνίατρος αλλά και παιδίατρος μας είπαν δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα από άπψη τρίχας. Μόνο να προσέξουμε αρχικά τι αντιδραση θα έχει απέναντι στο μωρό.

 

Δεν τον έχω αποκλείσει από το παιδικό δωμάτιο. Μπαίνει κανονικά μέσα και μυρίζει τα πάντα. αν κάνει αν πειράξει κάτι με ηρεμο τόνο του λέω μη, αλλά δεν τον μαλώνω. Εχω σταματήσει να τον βγάζω εγώ βόλτες και να παίζω μαζί του συνέχεια, ώστε να μην συνδυασει το μωρό με την απομακρυνση μου.

 

Οταν θα είμαι στο νοσοκομείο, θα στέλνω με τον άντρα μου πράγματα το μωρού να μάθει την μυρωδιά και όταν επιστρέψουμε, επειδή θα έχει να με δει μέρες, θα ασχοληθώ μαζί του και μετά θα μπουν ο άντρας μου με το μωρό και θα τον αφήσουμε να το μυρίσει.

 

Εχω ήδη πει στους δικούς μου ότι όταν θα έρχονται επίσκεψη σπίτι μας, θα ασχολούνται με τον σκύλο εστω για λίγο (όπως όλοι έκαναν μέχρι τώρα) και μετά θα πιάνουν το μωρό! Θέλω να πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά!

 

Περμένω βέβαια ότι θα ζηλέψει και θα με κουράσει ο σκύλος ίσως πιο πολύ από το μωρό αλλά αυτό θα είναι προσωρινό. Μόλις συνηθίσει στην νέα καθημερινότητα και πως η οικογενεια μας έχει μεγαλώσει όλα θα πάνε καλύτερα!!

[_mpoumpou_]

Δεν θα είναι και τόσο δύσκολο θα δεις...Αν τηρήσεις αυτά που λες (και ειναι πολύ πολύ σωστά) θα γινουν κολλητάρια και θα είναι φύλακας άγγελος του μωρού!

[siderenia]

Πιστευω ότι με το μωρό θα τα πάει πολυ καλά. Λατρεύει τα παιδιά πραγματικά! Αυτό που περιμένω είναι ότι αν θέλει κάτι και δεν το έχει την ώρα που το ζητάει πολύ πιθανό να κάνει αταξία για να με κάνει να ασχοληθώ μαζί του. Αυτόκάνει και τώρα γι' αυτό είναι κάτι που περιμένω!!Κατά τα άλλα κάνω ότι μπορώ να τα πάμε καλά και είμαι αισιοδοξη!!

[_mpoumpou_]

Πιστευω ότι με το μωρό θα τα πάει πολυ καλά. Λατρεύει τα παιδιά πραγματικά! Αυτό που περιμένω είναι ότι αν θέλει κάτι και δεν το έχει την ώρα που το ζητάει πολύ πιθανό να κάνει αταξία για να με κάνει να ασχοληθώ μαζί του. Αυτόκάνει και τώρα γι' αυτό είναι κάτι που περιμένω!!Κατά τα άλλα κάνω ότι μπορώ να τα πάμε καλά και είμαι αισιοδοξη!!

 

Ιδιος και το δικό μου το λαγωνικό ο κοκερίνος... αν δεν ασχοληθώ ψαχνει γυρω γυρω για ζημιά να μου τραβηξει την προσοχή, αλλά εχει πλάκα μωρέ το γλυκό μου..!

 

ολα καλά θα πάνε να δεις... Να τους βαλουμε να κανουν παρεάκι!

[siderenia]

Αχ τα ζιζάνια και αυτά...Εγώ θέλω να τον μαλώσω την ώρα που κάνει την αταξία αλλά εκείνος θέλει να παίξει. Από την μια τον μαλώνω και απ' την άλλη κρύβομαι γιατί είναι τόσο αστείος που γελάω...Πέρνει ένα ύφος...ασε...

 

Με το δωμάτιο του μωρού σας πως αντιδράει; Ο δικός μου όταν μπαίνω μόνη μου έρχετα και με τραβάει, μετά όμως μυρίζει και επεξεργάζεται τον χώρο. Οταν ερθιε κανένας όμως και θέλει να το δει, μόλις μπω μέσα κάνει σαν παλαβός. Πηδάει πάνω μου και με τραβάει να φύγω...

[Iraki]

Είναι τελικά ο σκύλος σαν να έχεις ένα ακόμα παιδί! Και θα βιώσει δύσκολα τον ερχομό του μωρού (ό,τι και να κάνουμε, όσο και να προσπαθήσουμε). Από την άλλη όπως είπε κι ένας φίλος μου όταν του είπα για την καημένη την Ήρα μου που στεναχωριέται: "Ν' αφήσει τα νάζια! Με την οικονομική κρίση που ζούμε, πρέπει να σου πει κι ευχαριστώ που έχει ένα σπίτι να μένει!"

 

(Τη βλέπω να υποχωρεί σιγά σιγά. Είμαι σίγουρη ότι από μέρα σε μέρα θα το πει...)

[_mpoumpou_]

Σιδερένια μου,

σε κρεβατοκάμαρες δεν ειχε ποτέ πρόσβαση ο μικρός μας κοκερίνος...Σε ολο το υπολοιπο σπίτι τριγυρνα κανονικά, απλά στο διασρομο που παει για τα δωμάτια ειχα βαλει απο την αρχη παιδικές πορτες...

 

Oτι θέλεις μπορείς να με ρωτήσεις, αν και είσαι ΠΟΛΥ διαβασμένη!!!!

[siderenia]

Εχουν βοηθησει μπουμπου μου πολύ τα παιδιά στο άλλο φορουμ!!

 

Και γω νομίζω όπως λέει η Iraki ότι είναι σαν ένα πρώτο παιδί το σκυλί!! Θα μάθει σίγουρα και θα τα πάνε τέλεια!! Στο χέρι μας είναι!!

[_mpoumpou_]

Nαι το άλλο φορουμ ειναι πηγή πληροφοριών τεραστια για τα σκυλουμπίνια μας!!!

[Κάκι]

Εχουμε και εμείς μία κοκερίνα σχεδόν δυο χρονών τίποτε δεν πρόκειται να συμβεί αν δεν τα παραμελήσεις. Εγω όταν γύρισα από το νοσοκομείο πρώτα επαιξα μαζί της και κατόπιν είδε την μπέμπα. Την αφησα να την μυρίσει και να την περιεργαστη, απο κει και περα γίνανε κολήτες. Ειδικά εδώ και κανά μήνα που η πριγκιπέσσα μου έχει αρχίσει και καταλαβαίνει τη κοκερίνα όποτε την βλέπει πεθαίνει στσα γέλια. Αυτή την βδομάδα ξεκίνησα και βάζω την μικρή κάτω και παίζει με αποτέλεσμα η Lacta να κάθεται και να την κοιτάει με τις ώρες και να φέρνει και τα παιχνίδια της για να παίξουν μαζί. Γι αυτό κορίτσια μην αγχόνεστε για το τι σχέση θα έχουν Πιστεψτε με, την καλύτερη. Αυτό που θα δείτε δεν θα το πιστευετε.Mpoumpou μήπως να συναντηθούμε,μπας και συμπεθερέψουμε?

[_mpoumpou_]

Τέλεια Κάκι, κάπως έτσι το φανταζόμουν κι εγώ...Αλλωστε του εχουμε αδυναμία του μικρού κοκερίνου μας.

:D

 

Συμπεθεριάσματα?? :D

[koukkida]

Θα συμφωνήσω μαζί σου Τίτη. Πραγματικά είμαι απόλυτα σίγουρη πως ότι και να συμβεί θα κατηγορήσουν τον σκύλο. Ακόμα και τώρα για το ουρεόπλασμα που είχα κατηγορήσαν τον σκύλο και ότι μάλιστα τους το είπε και γιατρός. Επίσης λένε πως αν δεν με νοιάζουν τα παιδιά μου και βάζω τον σκύλο μπροστά, ας τον κρατήσω. Λυπάμαι πολύ που σκέφτονται έτσι. Οι γιατροί πάλι δεν έχουν την ίδια γνώμη, που ξέρουν σαφώς και κάτι παραπάνω.

 

Παίρνω αφορμή από αυτό το post αλλά απευθύνομαι σε όλες τις μανούλες που έχουν προβλήματα με συγγενείς που έχουν φαγωθεί οτι για ότι μπορεί να συμβεί στο παιδί σίγουρα φταίει ο σκύλος!

 

Να τους πείτε οτι το μωράκι κινδυνεύει πολύ περισσότερο όταν το παίρνει ο καθένας απο νεογέννητο, το φέρνει κοντά στο πρόσωπό του (ενώ το χνώτο του βρωμάει τσιγάρο) για να του κάνει γουτσου-γούτσου και του μεταφέρει απλόχερα όλα του τα μικρόβια παρά απο το σκύλο που ως μητέρες έχετε φροντίσει και την παραμικρή λεπτομέρεια που αφορά την καθαριότητα και την προστασία του παιδιού σας!

ΑΝΤΕ!

 

όλοι πια κάνουν τους επιστήμονες και τους γνώστες! Εδώ μέχρι πριν απο ένα χρόνο άκουσα και τη πολύ σύγχρονη άποψη οτι εαν η γυναίκα καταπιεί τρίχα σκύλου κινδυνεύει απο στειρότητα! ΕΛΕΟΣΣΣΣ

Αυτά τα λέγανε πριν απο 100 χρόνια για να φοβίσουν τον κόσμο γιατι δεν είχαν ιδέα (όπως και πολλές άλλες εξυπνάδες για τα ζώα).

 

Το σκυλάκι σας εαν είναι πλήρως εμβολιασμένο και αποπαρασιτωμένο δεν μεταφέρει ασθένειες! Δεν χρειάζεται να κοιμούνται μαζί απο την αρχή αλλά δεν κινδυνέυουν κι ολας! Είναι το λιγότερο απαράδεκτο ο ψυχολογικός πόλεμος του τύπου αν δεν σε νοιάζει η υγεια του παιδιού σου, οκ κράτα τον! Δεν ξέρω τι βαθμό συγγένειας έχεις καλή μου με αυτόν που στο είπε αλλά χωρίς να θέλω να προσβάλλω κανέναν, αυτή η φράση είναι εξοργιστική. Οι περισσότεροι απο τους συγγενείς δυστυχώς τη δύσκολη στιγμή που θα τους χρειαστείς (κούφια η ώρα) άφαντοι θα είναι και ο μόνος που θα σε κοιτά στα μάτια είναι ο σκύλος. Και δεν είμαι απο εκείνες που είναι "άρρωστες" με τα σκυλιά αλλά μιλάω εκ πείρας! Μόνο απο τους γονείς μου θα δεχτώ συμβουλές αλλά και οι γονείς δεν ξέρουν παντα τι ισχύει και επηρεάζονται απο τους άλλους συγγενείς. Αυτό που πρέπει να κάνουν είναι να στηρίζουν τις αποφάσεις μας και αν έχουν αντιρρίσεις να ενημερωθούν και λίγο, για το εγοονάκι τους πρόκειται!!!

Πιο σημαντικό για την υγεία και την ασφάλεια του παιδιού είναι να προσέξεις να μην καλλιεργήσεις τη ζήλια του σκύλου προς το παιδί φροντίζοντας να μην το παραμελήσεις και βοηθώντας τα να χτίσουν μια όμορφη σχέση!

Αυτά, και συγνώμη για τον τόνο μου και για τη... λογοδιάρροια αλλά με εκνευρίζουν αυτά, πιο πολύ γιατί πιο πολλά μου έχει προσφέρει ο σκύλος μου με την αγάπη του παρά οι θειάδες μου!!!!

 

Φιλικά,

koukkida

[penelope84]

ειναι το μονο σιγουρο οτι θα ακουσετε λογια για το σκυλο σας και για το ποσο τον αγαπατε και οτι τον βαζετε πανω απο το παιδι σας...και αλλα τετοια...απο συγγενεις κτλ. οπως και το οτι "δεν πιστευω να εχεις το σκυλο μαζι με το μωρο"???????

κανενας δεν εχει το δικαιωμα να κρινει ποσο αγαπας το σκυλο σου ή το μωρο σου!το ακουσα κ αυτο: "αμφιβαλλω αν θα αγαπας το ιδιο το μωρο σου οσο τον σκυλο σου". θαρρεις και η αγαπη μετριεται και ειναι περιορισμενη. δεν υπαρχει περιπτωση σαν μανα να μη θελω το καλυτερο για το μωρο μου κ καποιος αλλος να νοιαζεται περισσοτερο. κανενας γαιτρος δεν μου ειπε πως υπαρχει προβλημα με την συμβιωση εφ οσοσν ο σκυλος ειναι εμβολιασμενος. και η απαντηση λοιπον στις κακεντρεχειες αυτες ειναι οτι "πιστευω πως ο γιατρος κατι παραπανω θα ξερει απο σενα" και σαφως "εχω φροντισει οπως καθε μανα, το καλυτερο για το παιδι μου" .΄

το θεμα ειναι οτι αντι να σκεφτουν καποιοι "δες ποσο αγαπαει το σκυλο της φανατσου ποσο θα αγαπαει κ το παιδι της" σκεφτονταιο το ακριβως αντιθετο και κυριαρχει η κακια τους.

οπως κ να εχει σε κανεναν δεν οφειλετε να δωσετε λογαριασμο για τον τροπο ζωης που εχετε επιλεξει ως οικογενεια με το μωρο και το σκυλο ή τη γατα ή το καναρινι σας κτλ. ο καθενας ζει οπως γουσταρει!

[Ellemphriem]

Πολυ 8ριλερ παντως το εν λογω 8εμα. Οπως και να εχει εγω δεν ντρεπομαι να πω οτι ειχα μια γατα προ μικρης.....και αποφασισα γατα και νεογεννητο ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ. Η γατα, τα νυχια της και οι σκορπιες τριχες ε3οριστικαν ολα σε αλλο διαμερισμα και το μωρο σε αλλο. Με πυροβολισαν αρκετοι φιλοζωοι......δεν με πειραζει. Ειναι ο κα8ενας τι 8α αποφασισει. Αν εσενα δεν σε ενοχλει τοτε μια χαρα, αν εμενα με ενοχλει τριχες και μωρο μαζι τοτε επισης μια χαρα........ζωα ειχα απο παιδι....αλλα μετα3υ μας κιολας. ΠΟΤΕ δεν αγαπησα ΚΑΝΕΝΑ ζωο μου οσο το παιδι μου......τωρα περι ορε3εως κολοκυ8οκεφτες που ελεγε και η γιαγια μου......οεο......!

[Alice6]

Κι εγώ έχω σκυλάκι, μέχρι να σαραντίσουν τα μωρά το κράτησαν οι γονείς μου (λόγω παρατεταμένης γκρίνιας τους φυσικά) και έκτοτε το έχω μαζί με τα παιδιά και παίζουν και τα τρία μαζί όλο χαρά.

Θα ήθελα να ρωτήσω εάν κάποια ξέρει υπεύθυνα τι πραγματικός κίνδυνος υπάρχει για τα παιδιά από ένα σκυλί.... Δλδ υπάρχει κάποια ασθένεια συγκεκριμένη που μπορεί να τα κολλήσει?? (μιλάμε για σκυλί εμβολιασμένο και καθαρό εννοείται). Γιατί δλδ τόσοι και τόσοι γονείς είναι τόσο εναντίον του να έχεις σκυλί μαζί με παιδιά??? Κι εγώ γιατί το βρίσκω τόσο φυσιολογικο???

[aleca]

εγω όταν γεννησα τον πρωτο μου γιο ειχα γατα..τη Debbie...και μεγαλωσε μαζι της....την τσουρομαδησε, την ξυπναγε, της τραβηξε παμπολλες φορες τα μουστακια αλλα η ντεμπι όταν τον βλεπει τρεχει απο πισω του.....

Τα ιδια και με το μικρο τωρα...μονο που η γατουλα μου ειναι λιγο γριουλα τωρα...πιο μεγαλη και απο εμενα να φανταστειτε (αν αντιστοιχισουμε τα χρονια) και δεν παιζει τοσο πολυ....

Ειναι τυχερα τα παιια που μεγαλωνουν με ζωα . Ετσι μεγαλωσα και εγω και μονο καλο μου εκανε....

[Frantzolaki2007]

Καταρχήν η ώρα η καλή ,είμαι νέο μέλος και αυτό που θα ήθελα να σου πώ είναι ότι και εγώ αυτό φοβόμουν,όταν έμεινα έγκυος. Οσο πλησίαζε ο καιρός δεν ήξερα τι να κάνω αλλά ο παδίατρος και ο κτηνίατρος μου είχαν πει οτι δεν θα πρέπει να απομακρύνω το σκύλο γιατί θα έχω χειρότερα αποτελέσματα μετά.Εχω κόκερ σπάνιελ (δεν ξέρω αν ξέρεις τι σημαίνει αυτό) και είναι αρκετά χαδιάρα αλλά και κυκλοθυμική.Γεννήθηκε η μπέμπα μας ,πριν τη φέρουμε στο σπιτι έφερε ενα φορμάκι στην αλλη κόρη μας ,να το μηρίσει και το ίδιο κάναμε όταν γυρίσαμε στο σπίτι.Δεν είχαμε ιδιαίτερο πρόβλημα και η συμβίωση τελικά είναι καλή (δεν το περιμέναμε).Υπάρχει καμμιά φορά λίγο ζήλεια απο την πλευρά του σκύλου αλλά όχι κάτι υπερβολικό.Α ναι περίπου για 2 χρόνια είχαμε βάλει η πορτούλα στο δωμάτιο της μικρής για να μην μπαινοβγαίνει η σκυλίτσα αλλά το βγάλαμε τελικά γιατι δεν είχε νόημα πλέον.Ο παιδίατρος είχε πει αντισώματα παίρνει το παιδί και να μην έχω πρόβλημα.Δεν ξέρω αν βοήθησα.

[kikileuteris]

Παίρνω αφορμή από αυτό το post αλλά απευθύνομαι σε όλες τις μανούλες που έχουν προβλήματα με συγγενείς που έχουν φαγωθεί οτι για ότι μπορεί να συμβεί στο παιδί σίγουρα φταίει ο σκύλος!

 

Να τους πείτε οτι το μωράκι κινδυνεύει πολύ περισσότερο όταν το παίρνει ο καθένας απο νεογέννητο, το φέρνει κοντά στο πρόσωπό του (ενώ το χνώτο του βρωμάει τσιγάρο) για να του κάνει γουτσου-γούτσου και του μεταφέρει απλόχερα όλα του τα μικρόβια παρά απο το σκύλο που ως μητέρες έχετε φροντίσει και την παραμικρή λεπτομέρεια που αφορά την καθαριότητα και την προστασία του παιδιού σας!

ΑΝΤΕ!

 

όλοι πια κάνουν τους επιστήμονες και τους γνώστες! Εδώ μέχρι πριν απο ένα χρόνο άκουσα και τη πολύ σύγχρονη άποψη οτι εαν η γυναίκα καταπιεί τρίχα σκύλου κινδυνεύει απο στειρότητα! ΕΛΕΟΣΣΣΣ

Αυτά τα λέγανε πριν απο 100 χρόνια για να φοβίσουν τον κόσμο γιατι δεν είχαν ιδέα (όπως και πολλές άλλες εξυπνάδες για τα ζώα).

 

Το σκυλάκι σας εαν είναι πλήρως εμβολιασμένο και αποπαρασιτωμένο δεν μεταφέρει ασθένειες! Δεν χρειάζεται να κοιμούνται μαζί απο την αρχή αλλά δεν κινδυνέυουν κι ολας! Είναι το λιγότερο απαράδεκτο ο ψυχολογικός πόλεμος του τύπου αν δεν σε νοιάζει η υγεια του παιδιού σου, οκ κράτα τον! Δεν ξέρω τι βαθμό συγγένειας έχεις καλή μου με αυτόν που στο είπε αλλά χωρίς να θέλω να προσβάλλω κανέναν, αυτή η φράση είναι εξοργιστική. Οι περισσότεροι απο τους συγγενείς δυστυχώς τη δύσκολη στιγμή που θα τους χρειαστείς (κούφια η ώρα) άφαντοι θα είναι και ο μόνος που θα σε κοιτά στα μάτια είναι ο σκύλος. Και δεν είμαι απο εκείνες που είναι "άρρωστες" με τα σκυλιά αλλά μιλάω εκ πείρας! Μόνο απο τους γονείς μου θα δεχτώ συμβουλές αλλά και οι γονείς δεν ξέρουν παντα τι ισχύει και επηρεάζονται απο τους άλλους συγγενείς. Αυτό που πρέπει να κάνουν είναι να στηρίζουν τις αποφάσεις μας και αν έχουν αντιρρίσεις να ενημερωθούν και λίγο, για το εγοονάκι τους πρόκειται!!!

Πιο σημαντικό για την υγεία και την ασφάλεια του παιδιού είναι να προσέξεις να μην καλλιεργήσεις τη ζήλια του σκύλου προς το παιδί φροντίζοντας να μην το παραμελήσεις και βοηθώντας τα να χτίσουν μια όμορφη σχέση!

Αυτά, και συγνώμη για τον τόνο μου και για τη... λογοδιάρροια αλλά με εκνευρίζουν αυτά, πιο πολύ γιατί πιο πολλά μου έχει προσφέρει ο σκύλος μου με την αγάπη του παρά οι θειάδες μου!!!!

 

Φιλικά,

koukkida

 

Koukkidίτσα μου γλυκιά συμφωνώ απόλυτα μα απόλυτα μαζί σου!Με συγχωρείς για το γλυκιά αλλά χαίρομαι πάντα να ακούω ανθρώπους σαν και εσένα να μιλάνε!!!!!!!

 

 

ειναι το μονο σιγουρο οτι θα ακουσετε λογια για το σκυλο σας και για το ποσο τον αγαπατε και οτι τον βαζετε πανω απο το παιδι σας...και αλλα τετοια...απο συγγενεις κτλ. οπως και το οτι "δεν πιστευω να εχεις το σκυλο μαζι με το μωρο"???????

κανενας δεν εχει το δικαιωμα να κρινει ποσο αγαπας το σκυλο σου ή το μωρο σου!το ακουσα κ αυτο: "αμφιβαλλω αν θα αγαπας το ιδιο το μωρο σου οσο τον σκυλο σου". θαρρεις και η αγαπη μετριεται και ειναι περιορισμενη. δεν υπαρχει περιπτωση σαν μανα να μη θελω το καλυτερο για το μωρο μου κ καποιος αλλος να νοιαζεται περισσοτερο. κανενας γαιτρος δεν μου ειπε πως υπαρχει προβλημα με την συμβιωση εφ οσοσν ο σκυλος ειναι εμβολιασμενος. και η απαντηση λοιπον στις κακεντρεχειες αυτες ειναι οτι "πιστευω πως ο γιατρος κατι παραπανω θα ξερει απο σενα" και σαφως "εχω φροντισει οπως καθε μανα, το καλυτερο για το παιδι μου" .΄

το θεμα ειναι οτι αντι να σκεφτουν καποιοι "δες ποσο αγαπαει το σκυλο της φανατσου ποσο θα αγαπαει κ το παιδι της" σκεφτονταιο το ακριβως αντιθετο και κυριαρχει η κακια τους.

οπως κ να εχει σε κανεναν δεν οφειλετε να δωσετε λογαριασμο για τον τροπο ζωης που εχετε επιλεξει ως οικογενεια με το μωρο και το σκυλο ή τη γατα ή το καναρινι σας κτλ. ο καθενας ζει οπως γουσταρει!

 

Όπως προανέφερα σήμερα και σε άλλο φόρουμ, εγώ τους απαντούσα όταν μου έλεγαν τι θα κάνω αν υπάρξει θέμα μεταξύπαιδιού και σκυλιού για να τους εκνευρίσω ότι θα διώξω το σκυλί!

Μα, με είχαν φτάσει στα όριά μου!

Με τρομάζουν δε πολύ οι άνθρωποι που παρατάνε με ευκολία το ζώο τους επειδή έκαναν ένα παιδί. Γιατί ή το κάνουν από άγνοια, και κακώς δεν ενημερώνονται, ή από έλλειψη πραγματικής φιλοζωίας.Πως να το πω...αν δηλαδή το ένα τους παιδάκι ή κάποιος συγγενείς που έχουν στο σπίτι βρωμίζει περισσότερο από το άλλο θα το διώξουν για να προστατέψουν το καλό?

Προβληματίζομαι πάρα πολύ με αυτούς.Προτιμώ να μην παίρνουν ποτέ κατοικίδιο, γιατί πιστεύω ότι δε γνωρίζουν τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους κάποιος έχει ένα κατοικίδιο.

 

Κι εγώ έχω σκυλάκι, μέχρι να σαραντίσουν τα μωρά το κράτησαν οι γονείς μου (λόγω παρατεταμένης γκρίνιας τους φυσικά) και έκτοτε το έχω μαζί με τα παιδιά και παίζουν και τα τρία μαζί όλο χαρά.

Θα ήθελα να ρωτήσω εάν κάποια ξέρει υπεύθυνα τι πραγματικός κίνδυνος υπάρχει για τα παιδιά από ένα σκυλί.... Δλδ υπάρχει κάποια ασθένεια συγκεκριμένη που μπορεί να τα κολλήσει?? (μιλάμε για σκυλί εμβολιασμένο και καθαρό εννοείται). Γιατί δλδ τόσοι και τόσοι γονείς είναι τόσο εναντίον του να έχεις σκυλί μαζί με παιδιά??? Κι εγώ γιατί το βρίσκω τόσο φυσιολογικο???

Γιατί υπάρχει άγνοια, και δυστυχώς ημιμάθεια από τους γιατρούς τους στο θέμα.Σε παραπέμπω στο http://www.sapt.gr να διαβάσεις ένα εξαιρετικό άρθρο του κυρίου Κτενά, κτηνιάτρου, ο οποίος αναφέρεται σε έρευνες και μελέτες οι οποίες λένε πως την ποσότητα και το είδος των μικροβίων που θα ανταλλάξω εγώ με εσένα σε μια χειραψία ΔΕΝ θα τα ανταλλάξω με ένα αδέσποτο ανεμβολίαστο ζώο. Κι επίσης εννοείται ότι η λύσσα που όλοι φοβούνται ΕΧΕΙ ΕΞΑΛΕΙΦΘΕΙ από τον ελλαδικό χώρο.

Τέλος, από ένα σκυλί, το μόνο επικίνδυνο που μπορεί να κολλήσεις, ε'ιναι εχινόκοκκος, το οποίο για να το κολλήσει το σκυλί πρέπει να φάει ωμό μολυσμένο συκώτι.

Όσον αφορά την παραφιλολογία για τις γάτες, παρακαλώ τις συμφορουμίτισσες που έχουν γατούλα να κατατοπίσουν σχετικά τις υπόλοιπες γιατί σίγουρα το ξέρουν καλύτερα από μένα

 

Τέλος θα ήθελα να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια (διορθώστε το κορίτσια μου για την ανορθογραφία!) στις συμφορουμίτισσες που έχουν κόκερ:-D:-D

 

Η δική μου είναι από μαμά κόκερ και κόπρο αγνώστων λοιπώ στοιχείων, είναι 9 1/2 χρονών και έχει συμπεριφορά κουταβιού:mrgreen:

 

Όσο για το πως συμβιώνει ένα παιδί με ένα ζώο μέσα στο σπίτι συμφωνώ με όσες είπαν ότι αν δεν αλλάξεις τη συμπεριφορά σου στο σκυλί ΑΨΟΓΑ.

 

Απλά κατά καιρούς ψυχραίνονται οι σχέσεις τους!Γιατί ο γιος μου τις τραβάει τις τρίχες, την περνάει για σκαλοπάτι, την πατάει, ε νευριάζει κι η δόλια και τον αποφεύγει!

Σκεφτείτε, είναι σαν το πρώτο παιδί!Αν εγώ τώρα που γεννήσω αντιμετωπίσω διαφορετικά το γιο μου, είναι λογικό να του γεννηθούν αρνητικά συναισθήματα προς τη μπέμπα

 

Εμείς το μόνο πρόβλημα που έχουμε είναι που βάζω τον μικρό στο καρεκλάκι, του δίνω μπισκότα, ψωμί με μαρμελάδα ή ότι τελοσπάντων, κάθεται από κάτω το ζητιανάκι το ατάιστο και τσουπ όλο και κάτι περιδρομιάζει

Αποτέλεσμα:Έχει παχύνει!Τον άλλο μήνα που έχουμε κτηνίατρο θα δω πόσα κιλά είναι.Αχχχχχχχχχχχ.Φταίει κι ο γιος μου γιατί το έχει δει παιχνίδι και την ταίζει, φταίει όμως κι η κυρία γιατί μόλις το δει με φφαγητό καραδοκεί σαν το γεράκι!