Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

ΜΑΝΑ.. ΜΗΤΕΡΑ.. ΜΑΜΑ.. Νο2


elena.

Recommended Posts

ακρως συγκινητικο.. κοριτσια επειδη μπορει να σας παρουν τα ζουμια, με προσοχη..

και διαβαστε το μεχρι το τελος, αξιζει..

 

Αφιερωμένο λοιπόν στη μάνα. Στην κάθε μάνα του κόσμου που πονάει τα παιδιά της, καθώς και στα παιδιά που έχουν ξεχάσει το γλυκό πρόσωπο της μητέρας τους…

Όταν ήρθες στον κόσμο, σε κράτησε στα χέρια της. την ευχαρίστησες με το να κλαις σαν τρελό.

Όταν ήσουν ενός χρονών σε ταΐζε και σε έλουζε. την ευχαρίστησες με το να κλαις όλη νύχτα.

Όταν ήσουν 2 χρονών σε έμαθε να περπατάς. την ευχαρίστησες με το να φεύγεις όταν σε καλούσε.

Όταν ήσουν 3 χρονών έφτιαχνε όλα τα γεύματά σου με αγάπη. την ευχαρίστησες με το να πετάς το πιάτο στο πάτωμα.

Όταν ήσουν 4 σου αγόρασε χρωματιστά μολύβια. την ευχαρίστησες με το να χρωματίσεις το τραπέζι της τραπεζαρίας.

Όταν ήσουν 5 σε έντυσε όμορφα για τις γιορτές. την ευχαρίστησες με το να παίζεις στην λάσπη.

Όταν ήσουν 6 σε πήγαινε στο σχολείο. την ευχαρίστησες με το να της φωνάζεις “ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΩ”.

Όταν ήσουν 7 σου αγόρασε μία μπάλα. την ευχαρίστησες με το να την ρίξεις στο παράθυρο του γείτονα.

Όταν ήσουν 8 σου αγόρασε παγωτό. την ευχαρίστησες με το να το στάξεις στα πόδια σου.

Όταν ήσουν 9 πλήρωσε για μαθήματα πιάνου. την ευχαρίστησες με το να μην κάνεις εξάσκηση.

Όταν ήσουν 10 σε πήγαινε με το αυτοκίνητο από το ποδόσφαιρο στην γυμναστική, από το ένα πάρτυ στο άλλο. την ευχαρίστησες με το να πηδάς έξω από το αυτοκίνητο χωρίς να κοιτάς πίσω.

Όταν ήσουν 11 σε πήρε με τους φίλους σου κινηματογράφο. την ευχαρίστησες με το να της πεις να κάτσει σε άλλη σειρά.

Όταν ήσουν 12 σου είπε να μην βλέπεις μερικά προγράμματα στην τηλεόραση. την ευχαρίστησες με το να τα βλέπεις όταν έλειπε.

 

Η Εφηβεία

Όταν ήσουν 13 σου είπε να κουρευτείς. την ευχαρίστησες με το να της πεις ότι δεν είχε γούστο.

Όταν ήσουν 14 σε έστειλε κατασκήνωση για ένα μήνα. την ευχαρίστησες με το να μην της στείλεις ούτε ένα γράμμα.

Όταν ήσουν 15 ήρθε σπίτι από την δουλειά περιμένοντας μία αγκαλιά. την ευχαρίστησες με το να βρει την πόρτα σου κλειδωμένη.

Όταν ήσουν 16 σε έμαθε να οδηγείς αυτοκίνητο. την ευχαρίστησες με το να το πιάνεις όποτε έβρισκες ευκαιρία.

Όταν ήσουν 17 περίμενε ένα πολύ σημαντικό τηλεφώνημα. την ευχαρίστησες με το να μιλάς στο τηλέφωνο όλο το βράδυ.

Όταν ήσουν 18 έκλαψε στην αποφοίτησή σου. την ευχαρίστησες με το να γιορτάζεις έξω μέχρι το πρωί.

 

Μεγαλώνοντας

Όταν ήσουν 19 πλήρωσε για το κολλέγιο, σε πήγε στην πανεπιστημιούπολη, κουβάλησε τις βαλίτσες σου. την ευχαρίστησες με το να την αποχαιρετίσεις έξω από την εστία για να μην σε ντροπιάσει μπροστά στους άλλους.

Όταν ήσουν 20 σε ρώτησε αν έβλεπες κάποια κοπέλα. την ευχαρίστησες με το να της πεις “δεν είναι αυτό την δουλειά σου”.

Όταν ήσουν 21 σου πρότεινε μελλοντικές δουλειές. την ευχαρίστησες με το να της πεις “δεν θέλω να γίνω σαν εσένα”.

Όταν ήσουν 22 σε αγκάλιασε στην αποφοίτησή σου από το κολλέγιο. την ευχαρίστησες με το να την ρωτήσεις αν μπορεί να σου πληρώσει εισιτήριο για την Ευρώπη.

Όταν ήσουν 23 σου αγόρασε έπιπλα για το πρώτο σου διαμέρισμα. την ευχαρίστησες με το να πεις στους φίλους σου ότι ήταν άσχημα.

Όταν ήσουν 24 γνώρισε την αρραβωνιαστικιά σου και την ρώτησε για τα σχέδιά σας. την ευχαρίστησες με το να της πεις “Μάνα, σε παρακαλώ”.

Όταν ήσουν 25 σε βοήθησε στο γάμο σου και έκλαψε και σου είπε πόσο πολύ σε αγαπά, την ευχαρίστησες με το να ζεις στην άλλη άκρη της χώρας.

Όταν ήσουν 30 σε πήρε τηλέφωνο για να σου δώσει συμβουλές για το μωρό σου. την ευχαρίστησες με το να της πεις ότι άλλαξαν οι καιροί.

Όταν ήσουν 40 σου τηλεφώνησε για να σου θυμίσει τα γενέθλια κάποιου συγγενή. την ευχαρίστησες με το να της πεις ότι είσαι πολύ απασχολημένος.

Όταν ήσουν 50 αρρώστησε και σε χρειαζότανε να την φροντίσεις. την ευχαρίστησες με το να της διαβάσεις για το πόσο μεγάλο βάρος είναι οι γονείς στα παιδιά τους.

 

Και, κάποια μέρα πέθανε ήσυχα. και ξαφνικά θυμήθηκες όλα όσα δεν έκανες.

“κούνα με μωρό μου, κούνα με όλη νύχτα. το χέρι που κουνά την κούνια, μπορεί να κουνήσει τον κόσμο”.

Ας πάρουμε λίγο χρόνο και να αποθέσουμε φόρο τιμής και να δείξουμε την εκτίμησή μας στο άτομο που αποκαλείται ΜΑΜΑ, έστω κι αν δεν το λένε αρκετοί αυτό στην δικιά τους μητέρα, είναι αναντικατάστατη. Χαρείτε την κάθε στιγμή μαζί της. Ίσως κατά φάσεις να μην είναι η καλύτερή σας φίλη, να μην συμφωνεί με αυτά που σκέφτεστε, αλλά είναι ακόμα η μητέρα σας!!! Θα είναι εκεί για εσάς, να ακούσει τα παράπονά σας, τις καυχησιές σας, την αγανάκτησή σας, κτλ. Ρωτήστε τον εαυτό σας… δώσατε λίγο από τον χρόνο σας για αυτήν????Για να ακούσετε τα δικά της παράπονα, την κούρασή της???Να είστε ευγενικοί, να είστε στοργικοί και να την σέβεστε, έστω και αν δεν συμφωνείτε μαζί της, επειδή όταν θα φύγει το μόνο που θα μείνει θα είναι αγαπημένες αναμνήσεις και τύψεις.

 

Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΗ.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Εστάλη από Josep, Βαρκελώνη, Ισπανία

Μετάφραση Γεώργιος Σ. Βλάχος – 05 σελίδες

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

 

Η γυναίκα μου μού πρότεινε να βγω με άλλη γυναίκα.

 

‘Γνωρίζεις πολύ καλά πως την αγαπάς’ μου είπε μια μέρα ξαφνιάζοντάς με.

‘Η ζωή είναι πολύ σύντομη, αφιέρωσέ της χρόνο.’

 

‘Μα εγώ ΕΣΕΝΑ αγαπώ’ της είπα έντονα.

‘Το ξέρω. Εξίσου όμως αγαπάς κι εκείνη.’

 

Η άλλη γυναίκα, την οποία η γυναίκα μου ήθελε να επισκεφθώ, ήταν η μητέρα μου, χήρα εδώ και χρόνια. Όμως οι απαιτήσεις της δουλειάς και των παιδιών με ανάγκαζαν να την επισκέπτομαι αραιά και που.’

 

Εκείνο το βράδυ της τηλεφώνησα και την προσκάλεσα έξω σε δείπνο και μετά για κινηματογράφο.

‘Τι συμβαίνει; Είσαι καλά;’ με ρώτησε.

 

Η μητέρα μου είναι από τους ανθρώπους που εκλαμβάνει ένα νυχτερινό τηλεφώνημα ή μια αναπάντεχη πρόσκληση ως αρχή κακών μαντάτων.

 

‘Νόμιζα πως θα ήταν καλή ιδέα να περνούσαμε λίγο χρόνο μαζί’ της απάντησα. ‘Οι δυο μας μόνοι… Τί λες;’

 

Σκέφθηκε λιγάκι και απάντησε: ‘Θα το ήθελα πολύ.’

 

Εκείνη την Παρασκευή, καθώς οδηγούσα μετά το γραφείο για να πάω να την πάρω, αισθανόμουν περίεργα. Ήταν ο εκνευρισμός που προηγείται ενός ραντεβού… Και πώς τα φέρνει η ζωή, όταν έφθασα στο σπίτι της, παρατήρησα πως και η ίδια ήταν φοβερά συγκινημένη!

 

Με περίμενε στην πόρτα φορώντας το παλιό καλό παλτό της, είχε περιποιηθεί τα μαλλιά της και ήταν ντυμένη με το φόρεμα με το οποίο είχε εορτάσει την τελευταία επέτειο του γάμου της. Το πρόσωπό της χαμογελούσε, ακτινοβολούσε φως, όπως το πρόσωπο ενός αγγέλου.

 

‘Είπα στις φίλες μου ότι θα βγω με το γιο μου και όλες τους συγκινήθηκαν’ μου είπε καθώς έμπαινε στο αυτοκίνητό μου. ‘Δεν μπορούν να περιμένουν μέχρι αύριο για να μάθουν τα πάντα για τη βραδυνή έξοδό μας.’

 

Πήγαμε σε ένα εστιατόριο όχι από τα καλά, αλλά με ζεστή ατμόσφαιρα. Η μητέρα μου με έπιασε από το μπράτσο σαν να ήταν ΄Η Πρώτη Κυρία της χώρας.΄

Μόλις καθήσαμε, έπρεπε εγώ να της διαβάσω τον κατάλογο με τα φαγητά. Το μόνο που ΄έπιαναν΄ τα μάτια της ήταν κάτι μεγάλες φιγούρες.

 

Μόλις έφθασα στη μέση του καταλόγου, σήκωσα το πρόσωπό μου. Η μαμά μου καθόταν στην άλλη άκρη του τραπεζιού και με χάζευε. Ένα νοσταλγικό χαμόγελο πέρασε από τα χείλη της.

 

‘Εγώ ήμουν αυτή που σου διάβαζε τον κατάλογο, όταν ήσουν μικρός, θυμάσαι;’

 

‘Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να ξεκουραστείς και να μου επιτρέψεις να σου ανταποδώσω τη χάρη’ απάντησα.

 

Κατά τη διάρκεια του γεύματος είχαμε μια ευχάριστη συζήτηση, τίποτα το εξαιρετικό, απλά το πώς περνάει ο καθένας μας κάθε μέρα.

 

Μιλούσαμε για ώρες, που τελικά χάσαμε την ταινία στον κινηματογράφο.

‘Θα βγω μαζί σου την επόμενη φορά, αν μου επιτρέψεις να κάνω εγώ την πρόταση’ μου είπε η μητέρα μου καθώς την επέστρεφα στο σπίτι. Την φίλησα, την αγκάλιασα.

 

‘Πώς πήγε το ραντεβού;’ θέλησε να μάθει η γυναίκα μου μόλις μπήκα στο σπίτι εκείνο το βράδυ.

‘Πολύ όμορφα, σ΄ευχαριστώ. Περισσότερο κι απ΄ό,τι περίμενα.’ της απάντησα.

 

Μερικές μέρες αργότερα η μητέρα μου ΄έφυγε΄ από ανακοπή της καρδιάς. Όλα συνέβησαν τόσο γρήγορα, δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα.

 

Λίγο καιρό μετά, έλαβα έναν φακέλο από το εστιατόριο όπου είχαμε δειπνήσει η μητέρα μου κι εγώ. Μέσα είχε ένα σημείωμα που έγραφε:

 

‘Το δείπνο είναι προπληρωμένο. Ήμουν σχεδόν βέβαιη πως δεν θα μπορούσα να παρευρεθώ, κι έτσι πλήρωσα για δύο άτομα, για σένα και τη σύζυγό σου. Δεν θα μπορέσεις ποτέ σου να αισθανθείς τί σήμαινε εκείνη η βραδιά για μένα. Σε αγαπώ!’

 

Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα τη σπουδαιότητα του να είχα πει εγκαίρως ‘ΣΕ ΑΓΑΠΩ’.

Συνειδητοποίησα ακόμη τη σπουδαιότητα του να δίνουμε στους αγαπημένους μας το χρόνο που τους αξίζει. Τίποτα στη ζωή δεν είναι και δεν θα είναι πιο σημαντικό από την οικογένεια σου. Αφιέρωσε χρόνο σ΄αυτούς που αγαπάς, γιατί αυτοί δεν μπορούν να περιμένουν.

 

Εάν ζει η μητέρα σου

………. Απόλαυσε τη στιγμή.

 

Εάν δεν ζει

…………………….. Να τη θυμάσαι.

 

Εάν έχεις μητέρα

……………. Προώθησε αυτό το μήνυμα.

Αμέσως θα κάνεις κάποιον να αισθανθεί κάτι για κάποια που ξέχασε, για αυτό το υπέροχο ον που αποκαλείται… ΜΗΤΕΡΑ!

Σιγουρα ο γυαλος ειναι στραβος.. δεν εξηγειτε αλλοιως!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

οντως με πηραν τα ζουμια!εγω ενα περιεργο πραγμα, στην εγκυμοσυνη που υποτιθεται οι ορμονες χορευουνε κλακετες δεν ημουν καθολου ευαισθητη.μετα τη γεννα κλαιω με το παραμικρο! :cool:

Link to comment
Share on other sites

Εμένα μου φαίνονται πολύ "αμερικανιές" αυτά τα μειλ, απ'όπου και προέρχονται βέβαια

(π.χ. δίπλωμα αυτοκινήτου στα 16, αποφοίτηση στα 22 -χαχαχαχαααα-, σπίτι στα 23 -ξανα χαχαχααααα-, γάμος στα 25 -ξανα μανα χαχαχαχαααα- κλπ)

 

Εδώ λέμε αμάν να ξεκολλήσει η οικογένεια απο πάνω μας και δεν ξεκολλάει :roll::lol:

Link to comment
Share on other sites

Εξαρταται απο το πως εχει μεγαλωσει ο καθενας.

 

Προσωπικα εκλαιγα 1/2 ωρα. Ηταν σαν να συνειδητοποιησα ξαφνικα το ποσο αναλωσιμοι ειμαστε.

Και θα ηθελα να φερθω στην μανουλα μου οπως θα ηθελα να μου φερθει το παιδι μου. Οπως δεν θα ηθελα να υπαρχει κατι που νοιωθω και δεν εχω πει

 

Αν δεν υπαρχει κατι να νοιωσεις τυψεις γιατι να νοιωσεις καλη μου/?

Σιγουρα ο γυαλος ειναι στραβος.. δεν εξηγειτε αλλοιως!!

Link to comment
Share on other sites

ενοχές...είπα σαν να θέλει να σου προκαλέσει ενοχές .....όχι τύψεις. Σαν να θέλει να σε ενοχοποιήσει....μα σε όλη σου τη ζωή τόσο άσχημα την ευχαριστούσες;;;;; (άσχετο αλλά για να το ελαφρύνουμε λίγο ....εγώ ευχαριστιέμαι όταν βάφει με τις μπογιές τους τοίχους ...καλλιτεχνική φύση το παιδί...!!!!)

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Ενταξει ισως ................

 

Εγω κρατησα αυτο που μου αφηνει το κειμενο και οχι τις λεπτομερειες

Και εμενα μου μενει το οτι η μανα παντα προσφερε και θα προσφερει χωρις να περιμενει κατι.

 

Απ οταν εγινα μανα ομως καταλαβα και εκτιμησα την μητερα μου. Ισως να ειμαι υπερβολικη. ισως φταινε και οι ορμονες τις εγκυμοσυνης που με πιανουν πολυ ευκολα τα ζουμια.

Σιγουρα ο γυαλος ειναι στραβος.. δεν εξηγειτε αλλοιως!!

Link to comment
Share on other sites

Και εμενα μου μενει το οτι η μανα παντα προσφερε και θα προσφερει χωρις να περιμενει κατι.

 

 

Αυτό ασυζητητί......και μακάρι να το κάνουμε και εμείς στα παιδιά μας....

 

 

ισως φταινε και οι ορμονες τις εγκυμοσυνης που με πιανουν πολυ ευκολα τα ζουμια.

 

Είσαι εγκυούλα;;;;;;; Αχ τι ωραία.....με το καλό το μωράκι σου...... :D:D:D:D

Link to comment
Share on other sites

οντως με πηραν τα ζουμια!εγω ενα περιεργο πραγμα, στην εγκυμοσυνη που υποτιθεται οι ορμονες χορευουνε κλακετες δεν ημουν καθολου ευαισθητη.μετα τη γεννα κλαιω με το παραμικρο! :cool:

 

μια απο τα ιδια ευδοκια.. και να φανταστεις οτι οταν μου το εστειλαν με mail ημουν στη δουλεια και το διαβασα.. και κλαααααμα η κυρια.. ολοι με ρωτουσαν αν μου συνεβη τιποτα..

 

Εμένα μου φαίνονται πολύ "αμερικανιές" αυτά τα μειλ, απ'όπου και προέρχονται βέβαια

(π.χ. δίπλωμα αυτοκινήτου στα 16, αποφοίτηση στα 22 -χαχαχαχαααα-, σπίτι στα 23 -ξανα χαχαχααααα-, γάμος στα 25 -ξανα μανα χαχαχαχαααα- κλπ)

δεν το αποκλειω να ειναι αμερικανικο.. αλλα το ηθικο διδαγμα της ιστοριας ειναι....

Link to comment
Share on other sites

  • 2 εβδομάδες μετά...

Είσαι εγκυούλα;;;;;;; Αχ τι ωραία.....με το καλό το μωράκι σου...... :D:D:D:D

Ευχαριστω πολυ :D . Και συ να χαίρεσαι το παιδάκι σου

 

 

παρεπιπτοντως elenik σε προλαβα.. http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=6402

νομιζω οτι αυτα τα δυο μαζι ομως πανε πακετο..

 

Δεν το ειχα δει καν . άπλα το ειχα λάβει με mail και μολις διαβασα αυτο το θυμηθηκα . Δεν ειχα προθεση να στο παρω

:D:lol::lol:

Σιγουρα ο γυαλος ειναι στραβος.. δεν εξηγειτε αλλοιως!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Δεν το ειχα δει καν . άπλα το ειχα λάβει με mail και μολις διαβασα αυτο το θυμηθηκα . Δεν ειχα προθεση να στο παρω

:D:lol::lol:

 

καλεεεε.. σιγα πια, δεν μου το πηρες.. :wink: λες και δικη μου εμπνευση ηταν και .. ααα μηπως πρεπει να σου ζητησω πνευματικα δικαιωματα?? :lol::P:lol::P:lol::P

Link to comment
Share on other sites

ΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑ.

Κατι σαν το medloοk.

To άρθρo αυτό είναι πνευματική ιδιοκτησία του Medlook. Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την έγγραφη άδεια από το Μedlook. Copyright Medlook? All rights reserved.

αχαχαχαχχα. Καλο. :D:D

Σιγουρα ο γυαλος ειναι στραβος.. δεν εξηγειτε αλλοιως!!

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...