Unconditional Parenting[συζήτηση για τις πρακτικές που συστήνει το βιβλίο]

[travellingmum]

το εχει διαβασει καμμια; το εχει εφαρμοσει;

 

Θα ηθελα παρακαλω τις αποψεις σας αν το ξερετε το θεμα..

 

Ευχαριστω

[travellingmum]

http://www.amazon.com/Unconditional-Parenting-Moving-Rewards-Punishments/dp/0743487486

 

βαζω κι ενα link προς αποφυγην παρεξηγησεων...

[maan]

μιλάς για το βιβλίο του kohn?

αυτό διάβαζα το πάσχα στην κέρκυρα...

 

αααααααχχχχχχχχ πολύ καλό για να είναι εφαρμόσιμο....μου φάνηκε....

[maan]

μαζί γράφαμε...

[AFRODITH]

κοριτσια δεν εξηγειτε λιγο και σε εμας που δεν ξερουμε και θελουμε να μαθουμε?

[travellingmum]

να μας πει η maan, εγω δεν ξερω πολλα, μονο ο,τι διαβασα στο amazon στις κριτικες απο ανθρωπους που το διαβασαν. Και σε καποιο αλλο φορουμ ελεγαν ποσο καταπληκτικο ειναι αλλα η συζητηση ηταν αναμεσα σε ατομα που το χρησιμοποιουν χρονια κι ετσι δυσκολευτηκα να την ακολουθησω...

 

Βασικα ειναι μια μεθοδος διαπαιδαγωγησης που δε βασιζεται στην τιμωρια και στον επαινο, αλλα σε πιο βαθια επικοινωνια με το παιδι που προερχεται απο το σεβασμο στην οπτικη του γωνια και τις επιθυμιες του.

 

Τωρα στην πραξη...δεν ξερω, γι'αυτο ρωταω...

 

Maan, το τελειωσες;

[maan]

αν μου επιτρέπεις χριστινάκι να πω στην αφροδίτη τα δικά μου συμπεράσματα:

 

λοιπόν η θεωρία στηρίζεται στο να μην προσπαθείς να διαπαιδαγωγήσεις ένα παιδί με αυτά που πιστεύεις ότι είναι σωστά... αλλά στο να προσπαθείς να δουλεύεις μαζί με το παιδί... (κοινώς να μπεις στον κόσμο του, να βλέπεις τα πράγματα όπως τα βλέπει το παιδί, κ όχι όπως ένας μεγάλος)

 

η τιμωρία ας πούμε, συμπεριλαμβανομένου και του γνωστού time-out δεν είναι αποδεκτό μέσο διαπαιδαγώγησης... σε συμβουλεύει να γίνεσαι παιδί...να το πω - όπως το κατάλαβα - να κάνεις την σκανταλιά μαζί με το παιδί κ μέσω αυτής να αντιληφθεί μόνο του τον κίνδυνο...

κ αυτό επειδή η τιμωρία, δείχνει στο παιδί ότι η αγάπη σου δεν είναι ανευ όρων αλλά ότι πρέπει να την κερδίσει με συγκεκριμένη συμπεριφορά..

 

επίσης..

να ρωτάμε συνέχεια τα παιδιά...πως βλέπουν το κάθε τι..πως νιώθουν για όλα...να μιλάμε λίγο κ να ακούμε πολύυυυυυυυυυυυυυ

να περιορίσουμε στο ελάχιστο τα όχι...και τα μη...

να είμαστε διαλλακτικοί ώς προς τους κανόνες που θέτουμε...και όχι σταθεροί...

και γενικά να προσπαθούμε (στο μέτρο του δυνατού) φυσικά να αφήνουμε τα παιδιά να αποφασίζουν....όχι να ακολουθούν τις αποφάσεις μας...

 

νομίζω ότι περιεκτικά αυτό είναι το νόημα της θεωρίας...

όπως προ-είπα...εγώ είμαι 100% μαζί της...

 

το ερώτημα είναι....απλό....μπορω;

[maan]

μου'έμειναν τα 2 τελευταία κεφάλαια...αλλά το ξέχασα στην κέρκυρα κ έτσι...σε κανά μήνα που θα ξαναπάω θα το τελειώσω...

[DALIA]

παιδιά όπως μας τα περιέγραψα η maan κάπως έτσι μεγαλώνω εγώ το γιο μου αλλά από ένστικτο χωρίς να έχω διαβάσει κάτι σχετικό...

[travellingmum]

αν μου επιτρέπεις χριστινάκι να πω στην αφροδίτη τα δικά μου συμπεράσματα:

 

λοιπόν η θεωρία στηρίζεται στο να μην προσπαθείς να διαπαιδαγωγήσεις ένα παιδί με αυτά που πιστεύεις ότι είναι σωστά... αλλά στο να προσπαθείς να δουλεύεις μαζί με το παιδί... (κοινώς να μπεις στον κόσμο του, να βλέπεις τα πράγματα όπως τα βλέπει το παιδί, κ όχι όπως ένας μεγάλος)

 

η τιμωρία ας πούμε, συμπεριλαμβανομένου και του γνωστού time-out δεν είναι αποδεκτό μέσο διαπαιδαγώγησης... σε συμβουλεύει να γίνεσαι παιδί...να το πω - όπως το κατάλαβα - να κάνεις την σκανταλιά μαζί με το παιδί κ μέσω αυτής να αντιληφθεί μόνο του τον κίνδυνο...

κ αυτό επειδή η τιμωρία, δείχνει στο παιδί ότι η αγάπη σου δεν είναι ανευ όρων αλλά ότι πρέπει να την κερδίσει με συγκεκριμένη συμπεριφορά..

 

επίσης..

να ρωτάμε συνέχεια τα παιδιά...πως βλέπουν το κάθε τι..πως νιώθουν για όλα...να μιλάμε λίγο κ να ακούμε πολύυυυυυυυυυυυυυ

να περιορίσουμε στο ελάχιστο τα όχι...και τα μη...

να είμαστε διαλλακτικοί ώς προς τους κανόνες που θέτουμε...και όχι σταθεροί...

και γενικά να προσπαθούμε (στο μέτρο του δυνατού) φυσικά να αφήνουμε τα παιδιά να αποφασίζουν....όχι να ακολουθούν τις αποφάσεις μας...

 

νομίζω ότι περιεκτικά αυτό είναι το νόημα της θεωρίας...

όπως προ-είπα...εγώ είμαι 100% μαζί της...

 

το ερώτημα είναι....απλό....μπορω;

 

κι αν σου τυχει τζαναμπετικο παιδι;

Θελω να πω, εγω ειμαι γενικως αυστηρη με τα παιδια μου οσον αφορα τη συμπεριφορα τους προς τριτους (μεγαλους και παιδακια) και σεβασμο της περιουσιας τριτων.

Μεταξυ μας μπορω να φανταστω να κανω κατι τετοιο... Αλλα για θυμησου... Να παει ο μικρος να χτυπησει τη δικια σου.. τι πρεπει να κανω, να την κοπανησω κι εγω για να δει οτι η αγαπη μου ειναι ανευ ορων; Τι διδασκει αυτο και στα δυο αυτα παιδια; Η να τον αφησω να τριβει την κιμωλια στο χαλι επειδη ετσι του αρεσει; Μπορει να ειναι καταπληκτικο συναισθημα (συμφωνω) αλλα δεν πρεπει να μαθει οτι υπαρχει ο τοπος και ο χρονος για ολα; Καποια πραγματα που μπορουμε να τα κανουμε στο σπιτι μας δεν τα επιβαλουμε στους οικοδεσποτες των σπιτιων που επισκεπτομαστε πχ

 

ή καταλαβα κατι λαθος;;; (τωρα ενα παραδειγμα μονο εδωσα για να καταλαβεις το σκεπτικο μου..)

[lena-aggelos]

παντως σαν ιδεα ειναι πολυ καλη.θα ενημερωθω και θα επανελθω.

[madrid05]

Πολύ ενδιαφέρουσα θεωρία μου ακούγετε -με ξεσηκώσατε να πάρω το βιβλίο- αλλά θα είναι εφαρμόσιμη?

Και , εντάξει, εγώ στην εποχή μου ,και ως μοναχοπαίδι κάπως έτσι μεγάλωσα και ....βγήκα μια χαρά(ετσι νομίζω ), αλλά στην σημερινή εποχή , με τον περιορισμένο χρόνο,με τους συγχρονους ρυθμούς ,με τις διαφορετικές ανάγκες...γίνεται?

[AFRODITH]

αν μου επιτρέπεις χριστινάκι να πω στην αφροδίτη τα δικά μου συμπεράσματα:

 

λοιπόν η θεωρία στηρίζεται στο να μην προσπαθείς να διαπαιδαγωγήσεις ένα παιδί με αυτά που πιστεύεις ότι είναι σωστά... αλλά στο να προσπαθείς να δουλεύεις μαζί με το παιδί... (κοινώς να μπεις στον κόσμο του, να βλέπεις τα πράγματα όπως τα βλέπει το παιδί, κ όχι όπως ένας μεγάλος)

 

η τιμωρία ας πούμε, συμπεριλαμβανομένου και του γνωστού time-out δεν είναι αποδεκτό μέσο διαπαιδαγώγησης... σε συμβουλεύει να γίνεσαι παιδί...να το πω - όπως το κατάλαβα - να κάνεις την σκανταλιά μαζί με το παιδί κ μέσω αυτής να αντιληφθεί μόνο του τον κίνδυνο...

κ αυτό επειδή η τιμωρία, δείχνει στο παιδί ότι η αγάπη σου δεν είναι ανευ όρων αλλά ότι πρέπει να την κερδίσει με συγκεκριμένη συμπεριφορά..

 

επίσης..

να ρωτάμε συνέχεια τα παιδιά...πως βλέπουν το κάθε τι..πως νιώθουν για όλα...να μιλάμε λίγο κ να ακούμε πολύυυυυυυυυυυυυυ

να περιορίσουμε στο ελάχιστο τα όχι...και τα μη...

να είμαστε διαλλακτικοί ώς προς τους κανόνες που θέτουμε...και όχι σταθεροί...

και γενικά να προσπαθούμε (στο μέτρο του δυνατού) φυσικά να αφήνουμε τα παιδιά να αποφασίζουν....όχι να ακολουθούν τις αποφάσεις μας...

 

νομίζω ότι περιεκτικά αυτό είναι το νόημα της θεωρίας...

όπως προ-είπα...εγώ είμαι 100% μαζί της...

 

το ερώτημα είναι....απλό....μπορω;

 

δεν ειναι μακρια απο αυτο που προσπαθω να κανω ....αν και στην φαση μου τωρα 9 μηνων εγκυος το εχω χασει λιγο ....αλλα θα σταθω σε δυο σημεια

"να κάνεις την σκανταλιά μαζί με το παιδί κ μέσω αυτής να αντιληφθεί μόνο του τον κίνδυνο"

δυσκολο ειδικα οταν θετει σε κινδυνο την σωματικη του ακαιρεοτητα η να καταστρεψει κατι σοβαρο στο σπιτι ...εννοειτε στισ απλες σκανταλιες αλλιως ....

"να ρωτάμε συνέχεια τα παιδιά...πως βλέπουν το κάθε τι..πως νιώθουν για όλα...να μιλάμε λίγο κ να ακούμε πολύυυυυυυυυυυυυυ"

σιγουρα δεν μιλαει για διχρονα παιδια γιατι θα πεθανω στο γελιο ......την μονη απαντηση που μου δινει τους τελευταιους μηνες ειναι "οχι" ....σε ολα!!!

αλλα ναι συμφωνω .

[travellingmum]

δεν ειναι μακρια απο αυτο που προσπαθω να κανω ....αν και στην φαση μου τωρα 9 μηνων εγκυος το εχω χασει λιγο ....αλλα θα σταθω σε δυο σημεια

"να κάνεις την σκανταλιά μαζί με το παιδί κ μέσω αυτής να αντιληφθεί μόνο του τον κίνδυνο"

δυσκολο ειδικα οταν θετει σε κινδυνο την σωματικη του ακαιρεοτητα η να καταστρεψει κατι σοβαρο στο σπιτι ...εννοειτε στισ απλες σκανταλιες αλλιως ....

"να ρωτάμε συνέχεια τα παιδιά...πως βλέπουν το κάθε τι..πως νιώθουν για όλα...να μιλάμε λίγο κ να ακούμε πολύυυυυυυυυυυυυυ"

σιγουρα δεν μιλαει για διχρονα παιδια γιατι θα πεθανω στο γελιο ......την μονη απαντηση που μου δινει τους τελευταιους μηνες ειναι "οχι" ....σε ολα!!!

αλλα ναι συμφωνω .

 

καλα, μην το λες, η μεγαλη μου στα δυο ειχε μια γλωσσαρα πιο μεγαλη απ'το μποι της... στο παιδι ειναι..

Κι εγω οταν το ακουσα το ενιωσα κοντα στην καρδια μου, αλλα το θεμα ειναι τι γινεται σε κοινωνικες επαφες; Αυτο με προβληματιζει; Πως μαθαινει το παιδι κανονες κοινωνικης συμπεριφορας;

Και πως κανεις τη σκανταλια μαζι με το παιδι οταν αυτο πληγει καποιον αλλο;

[kokoraki]

Εγώ πάλι νομίζω ότι η πολλή θεωρία μας έφαγε. Στη θεωρία όλα καλά είναι αλλά στην πράξη χωλαίνουμε. Και συμφωνώ 100% με τη φίλη travellingmum που λέει ότι

"Να παει ο μικρος να χτυπησει τη δικια σου.. τι πρεπει να κανω, να την κοπανησω κι εγω για να δει οτι η αγαπη μου ειναι ανευ ορων; Τι διδασκει αυτο και στα δυο αυτα παιδια; Η να τον αφησω να τριβει την κιμωλια στο χαλι επειδη ετσι του αρεσει; Μπορει να ειναι καταπληκτικο συναισθημα (συμφωνω) αλλα δεν πρεπει να μαθει οτι υπαρχει ο τοπος και ο χρονος για ολα; Καποια πραγματα που μπορουμε να τα κανουμε στο σπιτι μας δεν τα επιβαλουμε στους οικοδεσποτες των σπιτιων που επισκεπτομαστε πχ'

 

Καλό είναι να μπαίνουν και κάποια όρια στα παιδιά. Εμένα ο γιός μου είναι ο Μπιν Λάντεν της σκανταλιάς. Μπορεί να κάψει το σπίτι σε ένα λεπτό αν τον αφήσεις. Πόσες σκανταλιές δηλαδή να κάνουμε μαζί? Στο νοσοκομείο θα πάω στο τέλος. Ξέρω γω.... ή εγώ είμαι ανεπίδεκτη μαθήσεως και εφαρμογής τέτοιων θεωριών ή αυτές οι θεωρίες "μπάζουν".

[travellingmum]

Εγώ πάλι νομίζω ότι η πολλή θεωρία μας έφαγε. Στη θεωρία όλα καλά είναι αλλά στην πράξη χωλαίνουμε. Και συμφωνώ 100% με τη φίλη travellingmum που λέει ότι

"Να παει ο μικρος να χτυπησει τη δικια σου.. τι πρεπει να κανω, να την κοπανησω κι εγω για να δει οτι η αγαπη μου ειναι ανευ ορων; Τι διδασκει αυτο και στα δυο αυτα παιδια; Η να τον αφησω να τριβει την κιμωλια στο χαλι επειδη ετσι του αρεσει; Μπορει να ειναι καταπληκτικο συναισθημα (συμφωνω) αλλα δεν πρεπει να μαθει οτι υπαρχει ο τοπος και ο χρονος για ολα; Καποια πραγματα που μπορουμε να τα κανουμε στο σπιτι μας δεν τα επιβαλουμε στους οικοδεσποτες των σπιτιων που επισκεπτομαστε πχ'

 

Καλό είναι να μπαίνουν και κάποια όρια στα παιδιά. Εμένα ο γιός μου είναι ο Μπιν Λάντεν της σκανταλιάς. Μπορεί να κάψει το σπίτι σε ένα λεπτό αν τον αφήσεις. Πόσες σκανταλιές δηλαδή να κάνουμε μαζί? Στο νοσοκομείο θα πάω στο τέλος. Ξέρω γω.... ή εγώ είμαι ανεπίδεκτη μαθήσεως και εφαρμογής τέτοιων θεωριών ή αυτές οι θεωρίες "μπάζουν".

 

 

κι εγω σκεφτομαι, αλλα διατηρω τις αμφιβολιες μου γιατι 1ον και βασικοτερον, δεν εχω διαβασει το βιβλιο, και 2ον εχω ακουσει απο πολλους οτι το χρησιμποποιουν χρονια και ειναι οικογενειακως πιο ευτυχισμενοι..

 

Ημουνα απο παντα φανατικη "οπαδος" της Tanya Byron, η οποια ειναι καταπληκτικη επιστημων, υπεροχη στην παρεα και γλυκητατη μανα (ειχα καποια στιγμη την τυχη και την τιμη να δει τη δουλεια μου και να με συμβουλεψει), και δεν ξερω αν μπορω να την "προδοσω" :lol::lol:

 

εντιτ: δε νομιζω οτι το unconditional parenting σημαινει οτι δεν τιθενται ορια στα παιδια... απλα μαλλον ολα γινονται με διαφορετικο τροπο.

 

 

Καμμια μανουλα που να το'χει εφαρμοσει;

[peony]

Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει, είχα διαβάσει όμως αρκετά για αυτό στο φόρουμ του mothering. Συμφωνώ με την travellingmum εν γένει.

Ωραίο σαν ιδέα, αλλά θέλει ίσως πιο μεγάλα παιδιά, και τεσπα εγώ δεν θα είχα ποτέ τα αποθέματα υπομονής/κατανόησης να το εφαρμόσω.

Τρελά αυστηρή δεν είμαι, το αντίθετο θα έλεγα, αλλά όπως λέει και το kokoraki, σε θέματα ασφαλείας, ώσπου να το εφαρμόσεις, πάει....

Γενικά θα έλεγα ότι θέλω το παιδί μου να ακολουθεί τις αποφάσεις μου σε ορισμένα θέματα, αλλά και να καταλαβαίνει το γιατί. Τώρα, αν είναι πολύ μικρό για να καταλάβει, αρκεί απλώς να με ακούει

[travellingmum]

Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει, είχα διαβάσει όμως αρκετά για αυτό στο φόρουμ του mothering. Συμφωνώ με την travellingmum εν γένει.

Ωραίο σαν ιδέα, αλλά θέλει ίσως πιο μεγάλα παιδιά, και τεσπα εγώ δεν θα είχα ποτέ τα αποθέματα υπομονής/κατανόησης να το εφαρμόσω.

Τρελά αυστηρή δεν είμαι, το αντίθετο θα έλεγα, αλλά όπως λέει και το kokoraki, σε θέματα ασφαλείας, ώσπου να το εφαρμόσεις, πάει....

Γενικά θα έλεγα ότι θέλω το παιδί μου να ακολουθεί τις αποφάσεις μου σε ορισμένα θέματα, αλλά και να καταλαβαίνει το γιατί. Τώρα, αν είναι πολύ μικρό για να καταλάβει, αρκεί απλώς να με ακούει

 

πως ομως να σε ακουσει ενα παιδι αν δεν καταλαβαινει το λογο;;;; Και γιατι να σε ακουσει;;;

[kokoraki]

εντιτ: δε νομιζω οτι το unconditional parenting σημαινει οτι δεν τιθενται ορια στα παιδια... απλα μαλλον ολα γινονται με διαφορετικο τροπο.

 

 

Δεν εννούσα αυτό - έτσι όπως το'γραψα όμως....κι εγώ άλλο θα καταλάβαινα Λέω απλά ότι μία τέτοια μέθοδος μπορεί σε κάποια παιδάκια λίγο πιο....πως να το πω...του κεφιού να θέλει πολλή μα πάρα πολλή προσοχή στο πως την εφαρμόζεις. Και όπως λέει και η Peony, μέχρι να την εφαρμόσεις, έρχεται το ασθενοφόρο. Επιφυλάσσομαι μέχρι να το διαβάσω και να ακούσω και case studies αν υπάρχουν από συμφορουμίτες/τισσες.

[peony]

πως ομως να σε ακουσει ενα παιδι αν δεν καταλαβαινει το λογο;;;; Και γιατι να σε ακουσει;;;

 

Να ρε παιδί μου (σορρυ για το ρε ), η 14μηνη κόρη μου πάει συνέχεια και πασπατεύει την κουζίνα, γυρνάει τους διακόπτες, και πιάνει τα μάτια και άλλα τέτοια ωραία. Ε, προφανώς δεν μπορώ να έρθω στη θέση της. Απλώς θα την απομακρύνω από εκεί όσες φορές χρειαστεί. Προς το παρόν, πάντως, επιμένει.

[christiana08]

Σαν ιδεα,φαινεται πολυ γλυκο.Στην περιπτωση μου,μη εφαρμοσιμο.Και δεν νομιζω να μπορει να χρησιμοποιηθει για καθε περιπτωση "σκανταλιας".

Βεβαια,πρεπει να διαβασω περισσοτερα.Αλλα ξερω ηδη,πως θα το κανω μονο για ενημερωση.Στην δικη μου οικογενεια δεν γινεται.

[marsolan]

μου εξαψατε την περιεργεια...

χμμμμ..θα ηθελα να το διαβασω...

ο ακριβης τιτλος του βιβλιο ποιος ειναι??

 

edit//τωτα ειδα το λινκ...σορρυ

 

Παντως κοριτσια αυτο με τα συναισθηματα,και να προσπαθεις να ρωτας το παιδι πως ενιωσε κλπ κλπ και να μπαινεις στην θεση του ειναιπολυ ωραιο και ευκολα εφαρμοσιμο.Τωρα το θεμα οριων...θα διαβασω και θα δω!!

 

Την παραπανω τακτικη την ειχα δει και σε βιβλιο διδακτικης για εκμαθηση Ξενης γλωσσας που στηριζοταν σε neurolinguistic approach αλλα σαν ηλιθια τοτε δεν το πηρα το βιβλιαρακι κι επισης εχασα και το διαφημιστικο φυλλαδιο που ειχα κρατησει και τωρα ψαχνω και δεν το βρισκω πουθενα!!!

[travellingmum]

μου εξαψατε την περιεργεια...

χμμμμ..θα ηθελα να το διαβασω...

ο ακριβης τιτλος του βιβλιο ποιος ειναι??

 

Παντως κοριτσια αυτο με τα συναισθηματα,και να προσπαθεις να ρωτας το παιδι πως ενιωσε κλπ κλπ και να μπαινεις στην θεση του ειναιπολυ ωραιο και ευκολα εφαρμοσιμο.Τωρα το θεμα οριων...θα διαβασω και θα δω!!

 

Την παραπανω τακτικη την ειχα δει και σε βιβλιο διδακτικης για εκμαθηση Ξενης γλωσσας που στηριζοταν σε neurolinguistic approach αλλα σαν ηλιθια τοτε δεν το πηρα το βιβλιαρακι κι επισης εχασα και το διαφημιστικο φυλλαδιο που ειχα κρατησει και τωρα ψαχνω και δεν το βρισκω πουθενα!!!

 

το βιβλιο ειναι στο λινκ που εβαλα πιο πανω... δεν ξερω αν υπαρχει στα ελληνικα, μαλλον θελει ψαξιμο μεσω ονοματος συγραφεα...

[kinkajoujou]

να ρωτήσω κάτι άλλο; με κίνδυνο να εκτροχιαστεί λίγο η συζήτηση;

 

σας είναι πολύ εύκολο να διαβάσετε αυτή τη θεωρία π.χ. και μετά να την εφαρμόσετε στην πράξη; να δώσω ένα παράδειγμα. Λέει λοιπόν το βιβλίο κάνε τη σκανταλιά μαζί με το παιδί. Όταν βλέπεις το παιδί να κάνει κάτι επικίνδυνο, δεν σου έρχεται ενστικτωδώς να το σταματήσεις για να το προστατέψεις; πόσο εύκολο είναι εκείνη την ώρα να μπεις σε unconditional parenting mode και να χειριστείς την κατάσταση όπως υποδεικνύει το βιβλίο;

 

μήπως είναι πιο εύκολο τελικά να προσπαθούμε να ακούσουμε τον εαυτό μας, αντί να αλλάζουμε παγιωμένες μας αντιλήψεις ή τακτικές, για να υιοθετήσουμε τη θεωρία;

 

Και πάλι, σόρρυ αν είναι λίγο οφ τόπικ, αλλά αυτός ο προβληματισμός μου ήρθε. Με το σκεπτικό ότι θεωρίες υπάρχουν πολλές και χανόμαστε στο να τις μάθουμε και να τις εφαρμόσουμε, χάνοντας έτσι χρόνο από το να επικοινωνήσουμε αυθόρμητα με το παιδί (κι ας κάνουμε λάθη). Δεν τα λέω σε καμία περίπτωση υποτιμητικά για τη μέθοδο ή για την travellingmum που άνοιξε το θέμα, είναι πάντα καλό να ακούμε κάτι καινούριο.

[marsolan]

travellingmum...το ειδα,υπαρχει και στο αγγλικο amazon!!και ειναι και πολυ φτηνο!

 

επισης με ενα καλο γκουγκλαρισμα βρηκα στο αμαζον και τα αλλα βιβλια που ηθελα!!

 

kinkaki...κι εγω απο περιεργεια θα το διαβασω κι αν δεν μου κανει δεν θα το εφαρμοσω στενα ή θα παρω στοιχεια που ταιριαζουν σε εμενα και το παιδι μου ή μπορει και καθολου.

Προσωπικα μου αρεσει να μαθαινω και να εχω αποψη οχι μονο ως μανα αλλα κι ως εκπαιδευτικος!!